EKSPERTYZA TECHNICZNA STANU OCHRONY PRZECIWPOŻAROWEJ BUDYNKU GŁÓWNEGO INSTYTUTU FIZYKI JĄDROWEJ PAN PRZY UL.RADZIKOWSKIEGO 152 W KRAKOWIE

Transkrypt

1 Spis treści 1. PRZEDMIOT, ZAKRES I CEL OPRACOWANIA OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA OBIEKTU (GABARYTY, KONSTRUKCJA, PRZEZNACZENIE, USYTUOWANIE) ZAKRES ZMIANY SPOSOBU UŻYTKOWANIA CHARAKTERYSTYKA POŻAROWA BUDYNKU POWIERZCHNIA, WYSOKOŚD I LICZBA KONDYGNACJI ODLEGŁOŚD OD OBIEKTÓW SĄSIADUJĄCYCH PARAMETRY POŻAROWE WYSTĘPUJĄCYCH SUBSTANCJI PALNYCH PRZEWIDYWANA GĘSTOŚD OBCIĄŻENIA OGNIOWEGO KATEGORIA ZAGROŻENIA LUDZI, PRZEWIDYWANA LICZBA OSÓB OCENA ZAGROŻENIA WYBUCHEM POMIESZCZEO ORAZ PRZESTRZENI ZEWNĘTRZNYCH PODZIAŁ OBIEKTU NA STREFY POŻAROWE KLASA ODPORNOŚCI POŻAROWEJ BUDYNKU ORAZ KLASA ODPORNOŚCI OGNIOWEJ I STOPIEO ROZPRZESTRZENIANIA OGNIA PRZEZ ELEMENTY BUDOWLANE WARUNKI EWAKUACJI, OŚWIETLENIE AWARYJNE (BEZPIECZEOSTWA I EWAKUACYJNE) ORAZ PRZESZKODOWE SPOSÓB ZABEZPIECZENIA PRZECIWPOŻAROWEGO INSTALACJI UŻYTKOWYCH DOBÓR URZĄDZEO PRZECIWPOŻAROWYCH W OBIEKCIE WYPOSAŻENIE OBIEKTU W GAŚNICE ZAOPATRZENIE W WODĘ DO ZEWNĘTRZNEGO GASZENIA POŻARU DROGA POŻAROWA ZAKRES NIEZGODNOŚCI Z PRZEPISAMI W ZAKRESIE PRZEPISÓW TECHNICZNO BUDOWLANYCH I PRZECIWPOŻAROWYCH, KTÓRE NIE ZOSTANĄ DOPROWADZONE W BUDYNKU DO STANU ZGODNEGO Z PRZEPISAMI SCENARIUSZ ROZWOJU ZDARZEO W CZASIE POŻARU, PRZY UWZGLĘDNIENIU ISTNIEJĄCYCH ROZWIĄZAO TECHNICZNO-BUDOWLANYCH DROGA POŻAROWA ROZWIĄZANIE ZAMIENNE PRZYJĘTE ROZWIĄZANIA ZASTĘPCZE ZAPEWNIAJĄCE ZABEZPIECZENIE PRZECIWPOŻAROWE OBIEKTU WNIOSKI W KONTEKŚCIE NIEPOGORSZENIA WARUNKÓW OCHRONY PRZECIWPOŻAROWEJ PODSTAWY PRAWNE OPRACOWANIA SPIS RYSUNKÓW /19

2 1. Przedmiot, zakres i cel opracowania. Przedmiotem opracowania jest budynek główny Instytutu Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauk im. Henryka Niewodniczańskiego, zlokalizowany w Krakowie przy ulicy Radzikowskiego 152. Niniejszy dokument określa możliwość spełnienia wymagań bezpieczeństwa pożarowego w budynku w sposób inny, niż wynikający z przepisów techniczno-budowlanych, stosownie do trybu określonego w 2 ust. 3a rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r., w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690, z późn. zm.). W ekspertyzie przedstawiono rozwiązania zastępcze, wskazane przez rzeczoznawcę do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych i rzeczoznawcę budowlanego, wraz z kompleksową koncepcją bezpieczeństwa, które nie pogorszą warunków ochrony przeciwpożarowej w budynku, zapewnią akceptowalny poziom bezpieczeństwa zarówno dla jego użytkowników, jak i ekip ratowniczych oraz zostaną uzgodnione z Małopolskim Komendantem Wojewódzkim Państwowej Straży Pożarnej. Niniejszą ekspertyzę techniczną sporządzono w oparciu o udostępnioną dokumentację techniczną budynku, informacje przekazane przez Inwestora, a także przeprowadzone wizje lokalne. Celem opracowania jest dokonanie szczegółowej analizy warunków ochrony przeciwpożarowej rozpatrywanego budynku. W wyniku tej analizy zostaną przedstawione wymagania przepisów technicznobudowlanych, których spełnienie w budynku nie jest możliwe, z podaniem odpowiedniego uzasadnienia. Tym samym wskazany zostanie alternatywny sposób spełnienia wymagań bezpieczeństwa pożarowego, który w ocenie autorów ekspertyzy nie pogorszy warunków ochrony przeciwpożarowej budynku. Opracowanie obejmuje swym zakresem elementy istotne dla ochrony przeciwpożarowej, w tym: warunki techniczne konstrukcji obiektu, warunki ewakuacji, podział na strefy pożarowe, warunki instalacyjne wpływające na bezpieczeństwo pożarowe. Niezależnie od powyższego niniejsza ekspertyza techniczna, uwzględniając zapisy 13 ust. 4 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 lipca 2009 r. w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę i dróg pożarowych (Dz. U. Nr 124, poz. 1030), ma na celu przedstawienie propozycji rozwiązania zamiennego w zakresie doprowadzenia drogi pożarowej do analizowanego budynku. Inny sposób zapewnienia dojazdu jednostkom straży pożarnej do budynku został opisany w rozdziale 7 przedmiotowej ekspertyzy i przedstawiony na załączonym planie zagospodarowania terenu. 2. Ogólna charakterystyka obiektu (gabaryty, konstrukcja, przeznaczenie, usytuowanie). Budynek główny Instytutu został wybudowany na początku lat 60-tych, na podstawie dokumentacji projektowej z 1959 roku. Składa się on z trzykondygnacyjnych segmentów nr 0, 2, 3, 5, do których po stronie zachodniej przylega wyższy, ośmiokondygnacyjny segment o funkcji administracyjnej (nr 4). Przedmiotowe opracowanie dotyczy tylko budynku głównego, który będzie wydzielony jako odrębna strefa pożarowa względem budynku administracyjnego, w sposób który pozwala traktować go jako oddzielny budynek na podstawie 210 warunków technicznych [2]. Zastosowana zostanie ściana oddzielenia przeciwpożarowego w pionie, od fundamentu aż po przekrycie dachu. Konstrukcja dachu oraz jego przekrycia części niższej (głównej) posiada klasę odporności ogniowej co najmniej RE30. Budynek główny Instytutu zwany dalej na potrzeby ekspertyzy budynkiem posiada kształt przewróconej litery E. Obiekt w każdej swojej części składa się z 3 kondygnacji przyziemia, parteru oraz I piętra. Wszystkie kondygnacje są to kondygnacje nadziemne. Nad segmentami 0, 2 i 3 ponad dachem znajdują się nadbudówki z maszynowniami oraz centralami wentylacyjnymi, które w świetle warunków technicznych [2] nie stanowią kondygnacji. Do nadbudówek tych nie prowadzą żadne klatki schodowe, dostać się do nich można jedynie poprzez wyłazy w stropie piętra. Budynek posiada 6 klatek schodowych. Trzy są w segmencie nr 5, który jest trzonem litery E oraz po jednej w segmentach 0, 2, 3. Układ funkcjonalny budynku zapewnia, iż z każdego miejsca w jego obrębie możliwa jest ewakuacja w dwóch kierunkach. Obiekt posadowiony jest na fundamentach betonowych, wszystkie ściany są murowane ceramiczne. Zewnętrzne ściany mają grubość 25 cm, natomiast 2/19

3 wewnętrzne 10 cm. Zamurowania wykonane są jako cegła pełna na zaprawie cementowo wapiennej. Stropy występujące w budynku to stropy Ackermana o grubości 25 cm. Wszystkie klatki schodowe są żelbetowe wykończone lastrykiem. Budynek od strony zachodniej (segment nr 5) połączony jest z częścią administracyjną (segment nr 4), jednak będzie wydzielony od niego jako oddzielny budynek wymaganą ścianą oddzielenia przeciwpożarowego. Z pozostałych stron odległość do innych budynków przekracza znacznie 8 m. Budynek znajduje się na terenie zamkniętym, ogrodzonym, z kontrolowanym całą dobę dostępem. Budynek pełni funkcję placówki naukowej. Znajdują się w nim przede wszystkim pomieszczenia biurowe oraz laboratoria, do których należą m.in. Laboratorium Analiz Promieniotwórczości, które jest powołane do analizy stężeń substancji gamma promieniotwórczych pochodzenia naturalnego i sztucznego w środowisku oraz szerokiej gamie produktów przemysłowych i żywności. Laboratorium prowadzi również ciągły monitoring skażeń promieniotwórczych przyziemnej warstwy powietrza atmosferycznego w ramach ogólnopolskiej sieci wczesnego wykrywania awarii obiektów jądrowych nadzorowanej przez Centralne Laboratorium ochrony Radiologicznej oraz Państwową Agencję Atomistyki. Laboratorium Wzorcowania Przyrządów Dozymetrycznych wzorcuje radiometry stosowane w ochronie radiologicznej takie jak mierniki promieniowania gamma oraz mierniki skażeń promieniotwórczych powierzchni. Laboratorium Dozymetrii Indywidualnej i Środowiskowej zajmuje się pomiarem dawek od promieniowania gamma, rtg i neutronów metodą dawkomierzy termoluminescencyjnych. Laboratorium Ekspertyz Radiometrycznych zajmuje się z kolei identyfikacją i wysokoczułymi pomiarami ilościowymi i jakościowymi izotopów gamma promieniotwórczych w próbkach środowiskowych, obliczaniem i modelowaniem dawek środowiskowych, wysokoczułych pomiarów stężeń radonu i toronu oraz stężeń ich produktów rozpadu, opracowywaniem map skażeń wybranych obszarów z uwzględnieniem struktur geologicznych, fizyką izotopów naturalnych, opracowywaniem nowych metod pomiarowych. W części wschodniej segmentu 5 mieści się część hotelowa, która pełni zasadniczo funkcję pokoi gościnnych Instytutu. Ponadto na kondygnacji przyziemia w segmencie 2 znajdują się pomieszczenia warsztatowe służące do bezpośredniej obsługi budynku. Na kondygnacji przyziemia na połączeniu segmentów 0 i 5 zlokalizowany jest zespół pomieszczeń kuchennych wraz z połączonymi ze sobą pomieszczeniami stołówki, jadalni i bufetu, w których może przebywać jednocześnie w grupie maksymalnie 100 osób (70 w stołówce i po 15 w bufecie i jadalni). W budynku znajduje się także aula wykładowa dla 145 osób. 3. Zakres przebudowy i zmiany sposobu użytkowania. W ramach prowadzonej inwestycji przewiduje się częściową przebudowę oraz zmianę sposobu użytkowania niektórych pomieszczeń, w celu dostosowania budynku do aktualnych potrzeb funkcjonalnych i użytkowych Instytutu, w tym także uwzględniającą dostosowanie obiektu do wymagań ochrony przeciwpożarowej. Zdaniem autorów opracowania, realizacja zadań wskazanych w niniejszej ekspertyzie technicznej spowoduje, że w budynku nie będą występowały elementy, w oparciu o które obiekt należałoby uznać za zagrażający życiu ludzi, w rozumieniu 16 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 109, poz. 719) [3]. 4. Charakterystyka pożarowa budynku Powierzchnia, wysokośd i liczba kondygnacji. Budynek posiada 3 kondygnacje nadziemne. Wysokość budynku mierzona od poziomu terenu przy najniżej położonym wejściu do budynku do górnej płaszczyzny stropodachu nad najwyższą kondygnacją użytkową, łącznie z grubością izolacji cieplnej i warstwy ją osłaniającej, wynosi 11,67 m i zgodnie z obowiązującymi warunkami technicznymi [2], budynek zalicza się do grupy niskich (N). Podstawowe dane liczbowe: Powierzchnia zabudowy - ok. 3241,0 m 2 Powierzchnia całkowita - ok. 8280,0 m 2 Kubatura - ok ,0 m 3 Wysokość - 11,67 m (N) 3/19

4 4.2. Odległośd od obiektów sąsiadujących. Analizowany budynek od strony skrzydła zachodniego segmentu 5 połączony jest z budynkiem administracyjnym Instytutu. Na granicy budynków występuje ściana oddzielenia pożarowego o klasie odporności ogniowej REI 120 z drzwiami przeciwpożarowymi o klasie odporności ogniowej EI 60, wyposażonymi w samozamykacze. Natomiast na całej wysokości w ścianie zewnętrznej segmentu 5 prostopadłej do ściany zewnętrznej budynku administracyjnego, w pasie o szerokości 4 m, konieczne jest zabudowanie wszystkich przegród o klasie odporności ogniowej EI 60 lub alternatywnie zamurowanie otworów okiennych, a w miejscu drzwi wyjściowych z segmentu 5 wstawienie drzwi przeciwpożarowych o klasie odporności ogniowej EI 60 z samozamykaczem. Z pozostałych stron zachowane są wymagane minimalne odległości pomiędzy rozpatrywanym budynkiem a innymi budynkami oraz granicami działek, ze względu na wymagania ochrony przeciwpożarowej, określone w warunkach technicznych [2] Parametry pożarowe występujących substancji palnych. W budynku nie przewiduje się składowania materiałów niebezpiecznych pożarowo, w rozumieniu przepisów przeciwpożarowych [3]. Pod względem palności, w zdecydowanej większości reprezentowane będą materiały stałe. W budynku nie przewiduje się składowania innych materiałów niebezpiecznych pożarowo, w rozumieniu przepisów przeciwpożarowych, jak gazy palne czy materiały pirotechniczne Przewidywana gęstośd obciążenia ogniowego. Nie określa się gęstości obciążenia ogniowego dla pomieszczeń ZL. Gęstość obciążenia ogniowego pomieszczeń techniczno gospodarczych, funkcjonalnie związanych z pomieszczeniami ZL, nie przekracza 500 MJ/m Kategoria zagrożenia ludzi, przewidywana liczba osób. Obiekt zaliczony jest zasadniczo do kategorii ZL III zagrożenia ludzi, ale występują w nim także części zakwalifikowane do kategorii ZL I i ZL V zagrożenia ludzi. Jedyne pomieszczenia przeznaczona na jednoczesny pobyt ludzi w grupie powyżej 50 osób to aula na kondygnacji I piętra w segmencie 5 oraz stołówka z jadalnią i bufetem na kondygnacji przyziemia w zespole pomieszczeń kuchennych na połączeniu segmentów 0 i 5. W pomieszczeniu auli może zgodnie z liczbą siedzisk przebywać jednocześnie maksymalnie 145 osób. Z kolei w części gastronomicznej maksymalnie 100 osób (w stołówce, zgodnie z przyjętą aranżacją może znajdować się jednocześnie maksymalnie 70 osób, a w bufecie i jadalni po 15 osób). Natomiast część hotelowa budynku, obejmuje kondygnacje parteru i piętra we wschodnim skrzydle segmentu 5. Znajduje się tutaj 12 jednoosobowych pokoi hotelowych. W pozostałej części obiektu przeważają pomieszczenia biurowe i laboratoryjne. W budynku docelowo zakłada się możliwość jednoczesnego przebywania maksymalnie do 396 osób Ocena zagrożenia wybuchem pomieszczeo oraz przestrzeni zewnętrznych. W budynku nie będą występowały przestrzenie i strefy zagrożenia wybuchem Podział obiektu na strefy pożarowe. Budynek zostanie podzielony na 4 zasadnicze strefy pożarowe. Pierwsza z nich obejmować będzie cały hol przez wszystkie kondygnacje z którego istnieje możliwość wyjścia na zewnątrz, wraz z aulą wykładową przeznaczoną dla 145 osób (ZL I). Kolejna strefa to strefa obejmująca wszystkie kondygnacje skrzydła zachodniego segmentu 5 oraz w całości segmenty 2 i 3 (ZL III). Trzecia strefa pożarowa to strefa części hotelowej na kondygnacjach piętra oraz parteru, wraz z częścią gastronomiczną w przyziemiu znajdującą się w segmencie 0 (ZL I i ZL V). Czwarta strefa pożarowa to pozostała część segmentu 0 (ZL III). 4/19

5 Dopuszczalna wielkość strefy pożarowej, która w przypadku budynku niskiego kategorii ZL I, ZL III i ZL V zagrożenia ludzi wynosi 8000m 2, nie zostanie w żadnym przypadku przekroczona. Dodatkowo osobne strefy pożarowe w ramach zasadniczych stref stanowią także wskazane w części graficznej pomieszczenia o charakterze technicznym, wydzielone przegrodami o klasie odporności ogniowej REI 120 i zamknięte drzwiami o klasie odporności ogniowej EI 60 z samozamykaczami. Wszelkie przejścia instalacyjne w ścianach i stropach oddzielenia przeciwpożarowego (także w obrębie kanałów technicznych podpodłogowych w przyziemiu) zabezpieczone zostaną do klasy równej odporności ogniowej przegrody, przez którą przechodzą Klasa odporności pożarowej budynku oraz klasa odporności ogniowej i stopieo rozprzestrzeniania ognia przez elementy budowlane. Dla budynku zaliczonego do kategorii ZL I, ZL III i ZL V zagrożenia ludzi i grupy niskich (N), posiadającego trzy kondygnacje nadziemne, wymagana jest klasa B odporności pożarowej. Klasa odporności pożarowej budynku główna konstrukcja nośna Klasa odporności ogniowej elementów budynku 4) konstrukcja dachu strop 1) ściana zewnętrzna 1), 2), ściana wewnętrzna 1), przekrycie dachu 3), B R 120 R 30 R E I 60 E I 60 (o i) EI 30 RE 30 Oznaczenia w tabeli: R - nośność ogniowa (w minutach), określona zgodnie z Polską Normą dotyczącą zasad ustalania klas odporności ogniowej elementów budynku, E - szczelność ogniowa (w minutach), określona jw., I - izolacyjność ogniowa (w minutach), określona jw., 1) Jeżeli przegroda jest częścią głównej konstrukcji nośnej, powinna spełniać także kryteria nośności ogniowej (R) odpowiednio do wymagań zawartych w kol. 2 i 3 dla danej klasy odporności pożarowej budynku. 2) Klasa odporności ogniowej dotyczy pasa międzykondygnacyjnego wraz z połączeniem ze stropem. 3) Wymagania nie dotyczą naświetli dachowych, świetlików, lukarn i okien połaciowych (z zastrzeżeniem 218), jeśli otwory w połaci dachowej nie zajmują więcej niż 20% jej powierzchni; nie dotyczą także budynku, w którym nad najwyższą kondygnacją znajduje się strop albo inna przegroda, spełniająca kryteria określone w kol. 4. 4) Klasa odporności ogniowej dotyczy elementów wraz z uszczelnieniami złączy i dylatacjami. Sposób spełnienia wymagań przez elementy budynku jest następujący: a) główna konstrukcja nośna R 120 tradycyjna, murowana warunek spełniony, b) konstrukcja dachu R 30 i przekrycie dachu RE 30 stropodach żelbetowy - warunek spełniony, c) stropy REI 60 stropy żelbetowe; warunek spełniony, d) ściany zewnętrzne EI60 (o i) ściany murowane (dot. pasa międzykondygnacyjnego); warunek spełniony, e) ściany wewnętrzne EI 30 murowane warunek spełniony, f) konstrukcja schodów R60 żelbetowe warunek spełniony. Wszystkie zastosowane elementy budynku powinny być nierozprzestrzeniające ognia (NRO). Także wszystkie nowe elementy konstrukcji obiektu (ścianki działowe, podłogi, elementy okładzin ściennych) powinny zostać wykonane z materiałów niepalnych lub niezapalnych Warunki ewakuacji, oświetlenie awaryjne (bezpieczeostwa i ewakuacyjne) oraz przeszkodowe. Z pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi powinna być zapewniona możliwość ewakuacji w bezpieczne miejsce na zewnątrz budynku lub do sąsiedniej strefy pożarowej, bezpośrednio albo drogami komunikacji ogólnej zwanymi drogami ewakuacyjnymi. Analizy warunków ewakuacji w budynku dokonano na podstawie wymagań określonych w rozporządzeniu [2]. 5/19

6 Komunikację pionową w budynku zapewnia 6 klatek schodowych: Klatka schodowa nr 2, znajduje się na końcu segmentu 2. Posiada ona szerokość spoczników co najmniej 1,5m oraz szerokość biegu 1,42 m. Klatka ta stanowi połączenie wszystkich kondygnacji w budynku, z wyjściem na zewnątrz na parterze drzwiami dwuskrzydłowymi, o szerokości 1,35m, otwieranymi zgodnie z kierunkiem ewakuacji, posiadającymi jedno nieblokowane skrzydło o szerokości co najmniej 0,9m. Klatka ta będzie zamknięta drzwiami przeciwpożarowymi o klasie odporności ogniowej EI 30 z samozamykaczem na poziomie każdej kondygnacji od strony korytarza. Ponadto pomieszczenia dostępne z jej przestrzeni, za wyjątkiem pomieszczeń higieniczno sanitarnych, także zamknięte będą drzwiami przeciwpożarowymi o klasie odporności ogniowej EI 30 z samozamykaczem, w miejscach wskazanych w części graficznej niniejszej ekspertyzy technicznej. Klatka schodowa 3, znajduje się na końcu segmentu nr 3. Minimalna szerokość spocznika wynosi 1,28m natomiast szerokość biegu 1,42 m. Klatka ta stanowi połączenie wszystkich kondygnacji w budynku, z wyjściem na zewnątrz na parterze drzwiami dwuskrzydłowymi, o szerokości 1,40m, otwieranymi zgodnie z kierunkiem ewakuacji, posiadającymi jedno nieblokowane skrzydło o szerokości co najmniej 0,9m. Klatka ta będzie zamknięta drzwiami przeciwpożarowymi o klasie odporności ogniowej EI 30 z samozamykaczem na poziomie każdej kondygnacji od strony korytarza. Ponadto pomieszczenia dostępne z jej przestrzeni, za wyjątkiem pomieszczeń higieniczno sanitarnych, także zamknięte będą drzwiami przeciwpożarowymi o klasie odporności ogniowej EI 30 z samozamykaczem, w miejscach wskazanych w części graficznej niniejszej ekspertyzy technicznej. Klatka schodowa 0, znajduje się na końcu segmentu 0. Minimalna szerokość spocznika wynosi 1,40m natomiast szerokość biegu 1,41 m. Klatka ta stanowi połączenie wszystkich kondygnacji w budynku, z wyjściem na zewnątrz na parterze drzwiami dwuskrzydłowymi, o szerokości 1,30m, otwieranymi zgodnie z kierunkiem ewakuacji, posiadającymi jedno nieblokowane skrzydło o szerokości co najmniej 0,9m. Klatka ta będzie zamknięta drzwiami przeciwpożarowymi o klasie odporności ogniowej EI 30 z samozamykaczem na poziomie każdej kondygnacji od strony korytarza. Ponadto pomieszczenia dostępne z jej przestrzeni, za wyjątkiem pomieszczeń higieniczno sanitarnych, także zamknięte będą drzwiami przeciwpożarowymi o klasie odporności ogniowej EI 30 z samozamykaczem, w miejscach wskazanych w części graficznej niniejszej ekspertyzy technicznej. Klatka schodowa 5A, znajduje się w zachodniej części segmentu nr 5. Minimalna szerokość spocznika wynosi 1,12m natomiast szerokość biegu 1,26 m. Klatka ta stanowi połączenie wszystkich kondygnacji w budynku, z wyjściem na zewnątrz na parterze drzwiami dwuskrzydłowymi, o szerokości 1,40m, otwieranymi zgodnie z kierunkiem ewakuacji, posiadającymi jedno nieblokowane skrzydło o szerokości co najmniej 0,9m. Klatka ta jest otwarta, jedynie od strony wejścia do segmentu 2 na wszystkich kondygnacjach będzie zamknięta dymoszczelnymi drzwiami przeciwpożarowymi o klasie odporności ogniowej EIS 30 z samozamykaczem. Klatka schodowa 5B, znajduje się w centralnej części segmentu nr 5. Minimalna szerokość spocznika wynosi 1,55m natomiast szerokość biegu 1,60 m. Klatka ta stanowi połączenie wszystkich kondygnacji w budynku, z wyjściem na parterze na zewnątrz, poprzez hol z funkcją uzupełniającą (szatnia), drzwiami o szerokości 1,80m, otwieranymi do środka, niezgodnie z kierunkiem ewakuacji, posiadającymi jedno nieblokowane skrzydło o szerokości co najmniej 0,9m. W miejscu tych drzwi zabudowane zostaną nowe otwierane zgodnie z kierunkiem ewakuacji. Klatka ta będzie zamknięta dymoszczelnymi drzwiami przeciwpożarowymi o klasie odporności ogniowej EIS 60 z samozamykaczem od strony korytarzy na poziomie każdej kondygnacji oraz drzwiami przeciwpożarowymi o klasie odporności ogniowej EI 60 z samozamykaczem na poziomie przyziemia od strony pomieszczeń technicznych i o klasie odporności ogniowej EI 30 z samozamykaczem od strony pomieszczeń magazynowych, w miejscach wskazanych w części graficznej niniejszej ekspertyzy technicznej. Klatka schodowa 5C, znajduje się we wschodniej części segmentu nr 5, która jest częścią hotelową. Minimalna szerokość spocznika wynosi 1,70m natomiast szerokość biegu 1,35 m. Klatka ta stanowi połączenie wszystkich kondygnacji w budynku, z wyjściem na zewnątrz na parterze drzwiami jednoskrzydłowymi, o szerokości 0,80m, otwieranymi zgodnie z kierunkiem ewakuacji. Klatka ta będzie zamknięta drzwiami przeciwpożarowymi o klasie odporności ogniowej EI 30 z samozamykaczem na poziomie każdej kondygnacji, w miejscach wskazanych w części graficznej niniejszej ekspertyzy 6/19

7 technicznej. Także pomieszczenie magazynowe dostępne z jej przestrzeni zamknięte będzie drzwiami przeciwpożarowymi o klasie odporności ogniowej EI 30 z samozamykaczem. Klatka ta wyposażona zostanie ponadto w urządzenia służące do usuwania dymu poprzez przystosowanie istniejącego okna o wymiarach 1,70m x 1,10m do funkcji oddymiania, którego dolna krawędź znajduje się na wysokości 1,35m. Wyżej wymienione szerokości zostały podane jako wymiary użytkowe w świetle (tj. mierzone między stałymi elementami oraz balustradami). Biegi w analizowanym budynku powinny posiadać wymiary minimalne 1,2m, a spoczniki 1,5m. Warunek ten nie jest spełniony w stosunku do spocznika klatek schodowy 3, 0, oraz 5A. Wysokość stopni będzie wynosiła maksymalnie 0,175m warunek spełniony. Uwzględniając układ funkcjonalny pomieszczeń, dopuszczalna długość przejścia ewakuacyjnego nie przekracza dopuszczalnych 40m. Przejście to nie prowadzi przez więcej niż trzy pomieszczenia. Przede wszystkim taki układ komunikacyjny występuje w części gastronomicznej w przyziemiu segmentu nr 0. Warunek ten jest spełniony. W budynku na każdej kondygnacji z każdego pomieszczenia zapewnione są dwa kierunki ewakuacji. Biorąc powyższe pod uwagę dopuszczalne długości dojść ewakuacyjnych w budynku, dla poszczególnych stref pożarowych zaliczonych do odpowiednich kategorii ZL (ZL III 60m dla dojścia krótszego i 120m dla drugiego dojścia, ZL I i ZL V 40m dla krótszego dojścia i 80m dla drugiego dojścia) będą zachowane. Wysokość drogi ewakuacyjnej powinna wynosić co najmniej 2,2m. Dopuszcza się lokalne obniżenie do wysokości 2m na odcinku nie dłuższym niż 1,5m warunek spełniony. Szerokość poziomych dróg ewakuacyjnych powinna wynosić co najmniej 1,4m. Dopuszcza się zmniejszenie szerokości poziomej drogi ewakuacyjnej do 1,2m, jeżeli jest ona przeznaczona do ewakuacji nie więcej niż 20 osób. Warunek ten będzie spełniony. Skrzydła drzwi, stanowiących wyjście na drogę ewakuacyjną, nie mogą po ich całkowitym otwarciu, zmniejszać wymaganej szerokości tej drogi warunek ten będzie spełniony poprzez zastosowanie samozamykaczy w tych miejscach gdzie takie zawężenie może wystąpić. Drzwi stanowiące wyjście ewakuacyjne z pomieszczenia oraz na drodze ewakuacyjnej powinny mieć, co najmniej jedno nieblokowane skrzydło drzwiowe o szerokości nie mniejszej niż 0,9m. Warunek ten nie dotyczy pomieszczeń, w których przebywa maksymalnie do 3 osób (szerokość drzwi może być zmniejszona do 0,8m). Warunek ten nie jest spełniony w analizowanym budynku dla drzwi w części gastronomicznej w przyziemiu, prowadzących z komunikacji wewnętrznej stołówki na korytarz w stronę klatki schodowej 5C. Ich szerokość wynosi 0,8m (symbol D8). Szerokość drzwi stanowiących wyjście ewakuacyjne z budynku, a także szerokość drzwi na drodze ewakuacyjnej z klatki schodowej, prowadzących na zewnątrz budynku lub do innej strefy pożarowej, powinna być nie mniejsza niż szerokość biegu klatki schodowej, to jest 1,2m. Warunek ten nie jest spełniony w analizowanym budynku dla wyjścia na zewnątrz z klatki schodowej 5C, posiadających szerokość 0,8m (symbol D4) oraz dla wyjścia z wiatrołapu z klatki 0 posiadających szerokość 1,0m (symbol D6). Drzwi wieloskrzydłowe, stanowiące wyjście ewakuacyjne z pomieszczenia oraz na drodze ewakuacyjnej, powinny mieć co najmniej jedno, nieblokowane skrzydło drzwiowe o szerokości nie mniejszej niż 0,9 m. Warunek ten nie będzie spełniony dla następujących drzwi: na kondygnacji przyziemia z pomieszczenia warsztatu elektryków (2x0,65m symbol D9), na kondygnacji parteru: z pomieszczenia 5202 (2 x 0,6m symbol D2), z klatki schodowej 0 do wiatrołapu (2 x 0,75m symbol D3); na kondygnacji piętra: drzwi z pomieszczenia auli (2 x 0,7m symbol D1), z pomieszczenia sekretariatu Rady Naukowej 5302 (2 x 0,6m symbol D2), z pomieszczenia sali konferencyjnej 5307 (2 x 0,75 symbol D3). Z pomieszczeń, w których może przebywać jednocześnie ponad 50 osób należy zapewnić po dwa wyjścia ewakuacyjne oddalone od siebie o co najmniej 5 m. Warunek ten jest spełniony. Drzwi stanowiące wyjście ewakuacyjne z pomieszczeń przeznaczonych do jednoczesnego przebywania ponad 50 osób powinny otwierać się na zewnątrz tych pomieszczeń. W analizowanym budynku są to pomieszczenia auli oraz pomieszczenie w części gastronomicznej, obejmujące stołówkę, jadalnie i bufet). Warunek ten jest spełniony. 7/19

8 Korytarze stanowiące drogę ewakuacyjną w strefach ZL powinny być podzielone na odcinki nie dłuższe niż 50 m przy zastosowaniu przegród z drzwiami dymoszczelnymi lub innych urządzeń technicznych, zapobiegających rozprzestrzenianiu się dymu. Warunek ten będzie spełniony. Lokalizację przegród z drzwiami dymoszczelnymi przedstawiają poszczególne rzuty kondygnacji. Szerokość przejścia ewakuacyjnego w pomieszczeniu przeznaczonym na pobyt ludzi, będą miały nie mniej niż 0,9 m, a w przypadku przejścia służącego do ewakuacji do 3 osób - nie mniej niż 0,8 m. Warunek spełniony. W pomieszczeniu auli siedzenia są trwale umocowane do podłogi. Szerokość przejść pomiędzy rzędami siedzeń jest nie mniejsza niż 0,45m (w rzeczywistości 0,55m), natomiast szerokość innych przejść komunikacyjnych nie będzie mniejsza niż 1,2m (w rzeczywistości 1,9m). Maksymalnie w rzędzie jest 10 siedzeń. Siedzenia wykonane jako trudno zapalne oraz niewydzielające produktów rozkładu i spalania, określonych jako bardzo toksyczne, zgodnie z Polską Normą dotyczącą badań wydzielania produktów toksycznych. Warunki te będą spełnione. Ewakuacja na parterze segmentu 5 prowadzi także przez hol pełniący funkcję uzupełniającą (recepcja/szatnia) zarówno z klatki schodowej 5B, jak i z korytarzy, z którego zapewniono wyjście na otwartą przestrzeń. Z uwagi na przyjęty podział budynku na strefy pożarowe, hol ten zostanie oddzielony od poziomych dróg komunikacji ogólnej na każdej kondygnacji dymoszczelnymi drzwiami przeciwpożarowymi o klasie odporności ogniowej EIS 60, wyposażonymi w samozamykacze,. Ponadto wolna szerokość drogi ewakuacyjnej jest co najmniej o 50% większa od szerokości poziomej drogi ewakuacyjnej w budynku, także szerokość drzwi wyjściowych na zewnątrz budynku jest większa o 50% od minimalnej wymaganej szerokości biegu klatki schodowej w budynku (łączna szerokość drzwi wynosi 1,8m, nieblokowane skrzydło 0,9m). Jedynie wysokość holu w miejscu, w którym przebiega droga ewakuacyjna wynosi 2,85m zamiast wymaganych 3,3 m warunek ten nie będzie spełniony. Do wykończenia wnętrz nie powinny być stosowane materiały łatwo zapalne, których produkty rozkładu termicznego są bardzo toksyczne lub intensywnie dymiące warunek będzie spełniony. Wystrój wnętrz w obrębie korytarzy powinien być wykonany z materiałów niepalnych lub co najwyżej trudno zapalnych warunek będzie spełniony. Fragmenty okładzin ścian korytarzy wykonane z elementów drewnianych zostaną zabezpieczona do stopnia trudno zapalności lub alternatywnie usunięte. Sufity podwieszone (okładziny sufitów) powinny być wykonane z materiałów niepalnych lub niezapalnych, niekapiących i nieodpadających pod wpływem ognia warunek będzie spełniony Sposób zabezpieczenia przeciwpożarowego instalacji użytkowych. Instalacja elektryczna W budynku zostanie zabudowany główny przeciwpożarowy wyłącznik prądu, odcinający zasilanie wszystkich obwodów instalacji elektrycznej, za wyjątkiem obwodów zasilających instalacje i urządzenia, których funkcjonowanie jest niezbędne podczas pożaru. Przycisk zdalnego ręcznego sterowania przeciwpożarowym wyłącznikiem prądu usytuowany zostanie na poziomie parteru, przy wejściu głównym do budynku (hol na parterze). Przewody i kable elektryczne w obwodach urządzeń alarmu pożaru, oświetlenia awaryjnego (w przypadku zastosowania zasilania z centralnej baterii) i łączności powinny mieć klasę PH odpowiednią do czasu wymaganego do działania tych urządzeń, zgodnie z wymaganiami Polskiej Normy dotyczącej metody badań palności cienkich przewodów i kabli bez ochrony specjalnej stosowanych w obwodach zabezpieczających Wszelkie przejścia instalacyjne w ścianach i stropach oddzielenia przeciwpożarowego (także w obrębie kanałów technicznych podpodłogowych) należy zabezpieczyć do klasy równej odporności ogniowej przegrody, przez którą przechodzą. Przepusty instalacyjne o średnicy powyżej 4 cm w ścianach i stropach pomieszczenia zamkniętego, nie będących oddzieleniami przeciwpożarowymi, a posiadających klasę odporności ogniowej EI 60 lub REI 60 powinny mieć klasę odporności ogniowej EI tych elementów. Instalacja odgromowa Budynek wyposażony jest także w instalację odgromową, w wykonaniu podstawowym. Instalacja odgromowa obiektu spełnia wymagania określone w Polskich Normach w tym zakresie. 8/19

9 Instalacja wentylacji mechanicznej, grzewcza itp. Przewody wentylacyjne powinny być wykonane z materiałów niepalnych, a palne izolacje cieplne i akustyczne oraz inne palne okładziny przewodów wentylacyjnych mogą być stosowane tylko na zewnętrznej ich powierzchni w sposób zapewniający nierozprzestrzenianie ognia. Elastyczne elementy łączące wentylatory z przewodami wentylacyjnymi powinny być wykonane z materiałów co najmniej trudno zapalnych, przy czym ich długość nie powinna przekraczać 0,25 m. Maszynownie wentylacyjne i klimatyzacyjne w budynkach o wysokości powyżej dwóch kondygnacji nadziemnych powinny być wydzielone ścianami o klasie odporności ogniowej co najmniej EI 60 i zamykane drzwiami o klasie odporności ogniowej co najmniej EI 30; nie dotyczy to obudowy urządzeń instalowanych ponad dachem budynku. Wejście do przestrzeni nadbudówek od strony korytarza pięter w segmentach 0, 2, 3 zostaną zamknięte wyłazami o klasie odporności ogniowej EI 30. Przewody wentylacyjne i klimatyzacyjne w miejscu przejścia przez elementy oddzielenia przeciwpożarowego powinny być wyposażone w przeciwpożarowe klapy odcinające o klasie odporności ogniowej, równej klasie odporności ogniowej elementu oddzielenia przeciwpożarowego z uwagi na szczelność ogniową, izolacyjność ogniową i dymoszczelność (EIS). Gdy przewody wentylacyjne i klimatyzacyjne samodzielne lub obudowane prowadzone są przez strefę pożarową, której nie obsługują, powinny mieć klasę odporności ogniowej wymaganą dla elementów oddzielenia przeciwpożarowego tych stref pożarowych z uwagi na szczelność ogniową, izolacyjność ogniową i dymoszczelność (EIS) lub powinny być wyposażone w przeciwpożarowe klapy odcinające o klasie (EIS) równej klasie elementu. Instalacje sanitarne powinny być zaprojektowane i wykonane w sposób ograniczający możliwość powstania i rozprzestrzeniania się pożaru. Jako izolacje termiczne dopuszczalne są rozwiązania, które zapewnią nierozprzestrzenianie się ognia. Przepusty instalacyjne poprzez elementy oddzielenia przeciwpożarowego powinny posiadać klasę odporności ogniowej przenikanego elementu. Odstępstwa od tej zasady mogą dotyczyć wyłącznie pojedynczych instalacji wodnych i ogrzewczych, wprowadzanych do pomieszczeń higienicznosanitarnych. Przejścia przewodów kanalizacyjnych powinny być w każdym przypadku zabezpieczone przeciwpożarowo. Wymagane jest ponadto, aby przepusty o średnicy powyżej 4 cm we wszystkich ścianach i stropach, dla których wymagana jest klasa co najmniej EI 60 (pomimo że nie pełnią funkcji oddzielenia przeciwpożarowego), również miały odporność ogniową (EI) przenikanego elementu. Ogrzewanie budynku głównego realizowane jest za pomocą kotłowni gazowej, usytuowanej w odrębnym budynku zlokalizowanym na terenie Instytutu Dobór urządzeo przeciwpożarowych w obiekcie. Klatka schodowa nr 5C zostanie ponadstandardowo wyposażona w system oddymiania grawitacyjnego, wykonany zgodnie z zapisami zawartymi w punkcie 4.9. na podstawie projektu uzgodnionego z rzeczoznawcą do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych. Strefa pożarowa budynku obejmująca część hotelową zostanie wyposażona w system sygnalizacji pożarowej, zapewniający jej całkowitą ochronę. Zastosowana będzie instalacja adresowalna, pętlowa gwarantująca wysoką niezawodność i jakość funkcjonowania, pracująca w układzie dialogowym. Sterować ona będzie urządzeniami wykonawczymi i przeciwpożarowymi wg ustalonego algorytmu. Szczegółowy algorytm wysterowań uwzględniać będzie: uruchomienie samoczynnych urządzeń oddymiających przestrzeń klatki schodowej części hotelowej (klatka 5C), uruchomienie sygnalizatorów akustycznych, w sposób informujący jednoznacznie użytkowników pokoi gościnnych o zagrożeniu i konieczności rozpoczęcia ewakuacji, W ramach planowanych robót budynek zostanie wyposażony w wymaganą instalację wodociągową przeciwpożarową z hydrantami 25 z wężem półsztywnym, zabudowanymi na każdej kondygnacji w sposób zapewniający dostęp do wszystkich pomieszczeń. Zastosowane będą hydranty 25 z odcinkiem węża o długości 30 m, zasilane z sieci wodociągowej na terenie Instytutu. Instalacja powinna być wykonana z rur stalowych ocynkowanych i zapewniać wydajność 1,0 l/s, przy ciśnieniu 0,2 MPa. 9/19

10 Instalacja wodociągowa przeciwpożarowa powinna zapewniać możliwość jednoczesnego poboru wody z dwóch sąsiednich hydrantów i łącznej wydajności 2,0 l/s. Hydranty 25 powinny być umieszczane na drogach komunikacji ogólnej, a w szczególności przy wejściach do budynku i klatek schodowych na każdej kondygnacji budynku, w przejściach i na korytarzach, przy wejściach na poddasza, przy wyjściach na przestrzeń otwartą. Przewody zasilające instalacji wodociągowej przeciwpożarowej powinny być wykonane jako obwodowe zapewniające doprowadzenie wody z dwóch stron. zawory odcinające hydrantów zabudować należy na wysokości 1,35m (+/-0,1m) od poziomu posadzki na danej kondygnacji. Zastosować należy wyłącznie urządzenia posiadające aktualne certyfikaty zgodności. Ponadto drogi komunikacji ogólnej: korytarze oraz klatki schodowe, a także pomieszczenie auli zostaną wyposażone w awaryjne oświetlenie ewakuacyjne, spełniające wymagania Polskich Norm w tym zakresie. Natężenie oświetlenia awaryjnego w celu właściwego oświetlenia dróg ewakuacyjnych będzie wynosić, co najmniej 1 luks w czasie 60 minut od zaniku napięcia w sieci oświetlenia podstawowego. W miejscach lokalizacji hydrantów wewnętrznych, gaśnic, przycisków oddymiania, ręcznych ostrzegaczy pożarowych, ppoż. wyłącznika prądu, należy zapewnić natężenie oświetlenia o wartości co najmniej 5 luksów. Instalacja powinna być zgodna z PN-EN 1838 Zastosowanie oświetlenia. Oświetlenie awaryjne oraz PN-EN Systemy awaryjnego oświetlenia ewakuacyjnego. Należy zastosować wyłącznie oprawy posiadające aktualne dopuszczenia CNBOP- PIB Wyposażenie obiektu w gaśnice. Budynek powinien być wyposażony w odpowiednią ilość gaśnic spełniające wymagania Polskich Norm będących odpowiednikami norm europejskich (EN), dotyczących gaśnic. W odniesieniu do obiektu przepisy przeciwpożarowe mówią o jednej jednostce masy środka gaśniczego 2 kg (lub 3 dm 3 ) zawartego w gaśnicach powinna przypadać na każde 100 m 2 powierzchni. Rodzaj gaśnic powinien być dostosowany do gaszenia tych grup pożarów, które mogą wystąpić w obiekcie: A - materiałów stałych, zwykle pochodzenia organicznego, których normalne spalanie zachodzi z tworzeniem żarzących się węgli; B - cieczy i materiałów stałych topiących się; C - gazów; D - metali; F - tłuszczów i olejów w urządzeniach kuchennych. Przy rozmieszczeniu sprzętu gaśniczego w obiektach należy stosować następujące zasady: sprzęt powinien być umieszczony w miejscach łatwo dostępnych i widocznych, przy wejściach i klatkach schodowych, przy przejściach i korytarzach, przy wyjściach na zewnątrz pomieszczeń, oznakowanie miejsc usytuowania sprzętu powinno być zgodne z polskimi normami PN-92/N-01256/01 i PN-92/N-01256/02, do sprzętu powinien być zapewniony dostęp o szerokości co najmniej 1 m, sprzęt należy umieszczać w miejscach nie narażonych na uszkodzenia mechaniczne oraz działania źródeł ciepła (piece, grzejniki), odległość dojścia do sprzętu nie powinna być większa niż 30 m. Szczegóły w tym zakresie należy określić w instrukcji bezpieczeństwa pożarowego Zaopatrzenie w wodę do zewnętrznego gaszenia pożaru. Wymagane przeciwpożarowe zaopatrzenie w wodę wynosi 20 dm 3 /s. Na sieci wodociągowej, w odległości do 75m od budynku znajdują się co najmniej dwa hydranty zewnętrzne DN 80, zapewniające wymaganą wydajność co najmniej 10 l/s każdy przy ciśnieniu nominalnym 0,2 MPa. Lokalizacja hydrantów oznakowana jest zgodnie z wymaganiami Polskich Norm. 10/19

11 4.14. Droga pożarowa. Do analizowanego budynku powinna być doprowadzona droga pożarowa o utwardzonej nawierzchni, umożliwiająca dojazd o każdej porze roku pojazdów jednostek ochrony przeciwpożarowej do obiektu. Minimalna szerokość drogi pożarowej na całej długości obiektu oraz na długości 10 m przed i za tym budynkiem, powinna wynosić 4 metry, a jej nachylenie podłużne nie może przekraczać 5%. Droga pożarowa powinna przebiegać wzdłuż dłuższego boku budynku, przy czym bliższa krawędź drogi pożarowej powinna być oddalona od ściany budynku o 5-15m, a pomiędzy tą drogą i ścianą budynku nie powinny występować stałe elementy zagospodarowania terenu lub krzewy i drzewa o wysokości przekraczającej 3m, uniemożliwiające dostęp do elewacji budynku za pomocą podnośników i drabin mechanicznych. Wymagania te nie dotyczą jednak budynku o nie więcej niż 3 kondygnacjach nadziemnych i wysokości nie większej niż 12 m, jeżeli jest zapewnione połączenie z drogą pożarową wyjść z tego budynku, utwardzonym dojściem o szerokości minimalnej 1,5 m i długości nie większej niż 30 m, w sposób zapewniający dotarcie bezpośrednio lub drogami ewakuacyjnymi do każdej strefy pożarowej. W przypadku budynku głównego Instytutu mamy do czynienia z taką właśnie sytuacją. Dlatego też zgodnie z 13 ust. 2 w związku z 12 ust. 7 i 13 ust. 1 do obiektu wymagane jest doprowadzenie drogi pożarowej o szerokości 3,5m. Droga pożarowa powinna być zakończona placem manewrowym o wymiarach co najmniej 20 m x 20 m lub w inny sposób umożliwiać dojazd do obiektu budowlanego i powrót pojazdu bez cofania, względnie można przewidzieć inne rozwiązanie umożliwiające zawrócenie pojazdu. Przy czym dopuszcza się wykonanie odcinka drogi pożarowej o długości nie większej niż 15 m, z którego wyjazd jest możliwy jedynie przez cofanie pojazdu. Najmniejszy promień zewnętrznego łuku drogi pożarowej nie może wynosić mniej niż 11 m. Dopuszczalny nacisk na oś drogi powinien wynosić co najmniej 100 kn. Do budynku głównego doprowadzono drogę pożarową o szerokości co najmniej 3,0 m, zapewniającą przejazd bez konieczności cofania pojazdom jednostek ochrony przeciwpożarowej. Droga ta dostępna jest od strony elewacji frontowej, możliwy jest ponadto przejazd wzdłuż dłuższego boku budynku. W związku z brakiem możliwości poszerzenia drogi pożarowej do wymaganych 3,5 m ( 13 ust. 2), w dalszej części opracowania opisano proponowane rozwiązanie zamienne w zakresie spełnienia wymagań dotyczących drogi pożarowej dla istniejącego budynku przy ul. Radzikowskiego 152 w Krakowie, które szczegółowo przedstawia załączony plan sytuacyjny. Powierzchnia ogrodzonego terenu, na którym zlokalizowany jest Instytut wynosi ok. 8 ha. Wjazd na ten teren zapewniony jest przez 2 bramy wjazdowe oddalone od siebie o ponad 75m. Prócz bramy głównej od strony ulicy Radzikowskiego, w okolicach segmentu 0 budynku głównego zlokalizowana jest druga brama wjazdowa (awaryjna). 11/19

12 5. Zakres niezgodności z przepisami w zakresie przepisów techniczno budowlanych i przeciwpożarowych, które nie zostaną doprowadzone w budynku do stanu zgodnego z przepisami. We wcześniejszych rozdziałach przedstawiono charakterystykę warunków ochrony przeciwpożarowej budynku ze szczególnym uwzględnieniem wymagań bezpieczeństwa pożarowego. Realizacja tego zamierzenia wiązać się będzie z wykonaniem szeregu zadań zarówno w zakresie wymagań budowlanych, jak również instalacyjnych. Jednak w wyniku dokonanej szczegółowej analizy w zakresie ochrony przeciwpożarowej, autorzy opracowania stwierdzili, że spełnienie wszystkich wymagań w sposób wprost wynikający z rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 z późn. zm.) nie jest w tym budynku możliwe. Dotyczy to: a) szerokości spoczników w klatkach schodowych 3, 0 i 5A. Stan taki jest niezgodny z wymaganiami określonymi w 68 ust. 1 i 2 cytowanego rozporządzenia Ministra Infrastruktury; Spełnienie tego wymagania nie jest możliwe ze względów typowo konstrukcyjnych i budowlanych. Doprowadzenie do odpowiedniej szerokości spoczników schodów wymagałoby naruszenia konstrukcji nośnej obiektu. b) wysokości holu przez który przebiega droga ewakuacyjna. Stan taki jest niezgodny z wymaganiami określonymi w 256 ust. 6 pkt 5 cytowanego rozporządzenia Ministra Infrastruktury; Spełnienie tego wymagania wymagałoby ingerencji w konstrukcję nośną budynku (strop). Wysokość holu w najniższym punkcie wynosi 2,85m. Należy jednak nadmienić, iż hol dla którego wymaganie to nie jest spełnione, będzie wydzielony jako odrębna strefa pożarowa, co z całą pewnością umożliwi przeprowadzenie ewakuacji z jego przestrzeni, niwelując zakres niespełnionego wymagania. c) szerokości drzwi stanowiących wyjście z pomieszczenia. Stan taki jest niezgodny z wymaganiami określonymi w 239 ust. 1 cytowanego rozporządzenia Ministra Infrastruktury; Szerokość drzwi na poziomie przyziemia stanowiących wyjście z części gastronomicznej na korytarz w kierunku klatki schodowej 5C wynosi 0,8m. Korytarz do którego one prowadzą nie jest niezbędny do prowadzenia ewakuacji, ponieważ w tym zespole pomieszczeń zapewniono dwa inne alternatywne kierunki ewakuacji. Ponadto, w sytuacji, w której ich szerokość zapewnia warunki ewakuacji dla ilości osób (wg przelicznika wynoszącego 0,6m na każde 100 osób), które tymi drzwiami będą musiały się ewakuować w warunkach zagrożenia, doprowadzenie ich wymiarów do stanu zgodnego z przepisami [2] w ocenie autorów nie ma uzasadnienia merytorycznego. d) szerokości drzwi stanowiących wyjście ewakuacyjne z klatek schodowych 5C i 0. Stan taki jest niezgodny z wymaganiami określonymi w 239 ust. 4 cytowanego rozporządzenia Ministra Infrastruktury; Szerokość drzwi z klatki schodowej 5C obsługującą część hotelową, w której maksymalnie może przebywać 12 osób, prowadzących na zewnątrz budynku wynosi 80 cm. Drzwi osadzone są w ścianie nośnej. Poszerzenie ich wymagałoby ingerencji w konstrukcję budynku. W sytuacji, w której ich szerokość zapewnia warunki ewakuacji dla ilości osób (wg przelicznika wynoszącego 0,6m na każde 100 osób), które tymi drzwiami będą musiały się ewakuować w warunkach zagrożenia, doprowadzenie ich wymiarów do stanu zgodnego z przepisami [2] w ocenie autorów nie ma uzasadnienia merytorycznego. Identyczna sytuacja występuje w klatce 0. Należy dodać, że nie są to konieczne drogi ewakuacji ponieważ zapewniono możliwość ewakuacji w dwóch kierunkach z segmentów obsługujących te klatki. e) szerokości nieblokowanego skrzydła drzwi stanowiących wyjścia ewakuacyjne. Stan taki jest niezgodny z wymaganiami określonymi w 240 ust. 1 cytowanego rozporządzenia Ministra Infrastruktury; W przypadku pomieszczenia auli zapewniono dwa wyjścia ewakuacyjne zamykane dwuskrzydłowymi drzwiami o szerokości 140 cm i równym podziale skrzydeł. Ze względu na reprezentacyjny charakter holu, z którego dostępna jest aula, konieczne jest zachowanie dla stolarki drzwiowej równego podziału skrzydeł, a wymiary otworu w ścianie nośnej nie pozwalają na zabudowę dwuskrzydłowych drzwi o szerokości 1,8m. 12/19

13 W innych pomieszczeniach w budynku, wskazanych w rozdziale 4.9, w sytuacji, w której szerokość tych drzwi zapewnia warunki ewakuacji dla ilości osób (wg przelicznika wynoszącego 0,6m na każde 100 osób), które tymi wszystkimi drzwiami będą musiały się ewakuować w warunkach zagrożenia, wymiana tych drzwi w ocenie autorów nie ma uzasadnienia merytorycznego. Pozostałe wymagania wynikające z przepisów techniczno-budowlanych zostaną w rozpatrywanym budynku zrealizowane w sposób bezpośrednio z nich wynikający. W związku z tym konieczne staje się zastosowanie trybu określonego w 2 ust. 3a rozporządzenia Ministra Infrastruktury [2] i zaproponowanie takich rozwiązań zastępczych, ujętych w koncepcji bezpieczeństwa obiektu, w związku z którymi, w przedmiotowym budynku zapewnione zostaną warunki gwarantujące możliwość bezpiecznej ewakuacji jego użytkowników, jak również prowadzenia działań dla ekip ratowniczych. Zestawienie wymagań, których nie można spełnić w stosunku do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 lipca 2009 r. w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych (Dz. U. Nr 124, poz. 1030). Dotyczy to: f) zapewnienia szerokości 3,5m drogi pożarowej. Stan taki jest niezgodny z wymaganiami określonymi w 13 ust. 2 w związku z 12 ust. 7 i 13 ust. 1 cytowanego rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji; Brak możliwości doprowadzenia drogi pożarowej do budynku spełniającej wszystkie wymagania określone w przepisach przeciwpożarowych, wynika przede wszystkim z uwarunkowań lokalnych, związanych z ograniczonymi możliwościami ingerencji w istniejący układ drogowy na terenie Instytutu, jak i przed budynkiem głównym. Chodzi tu przede wszystkim o występujący obok drogi pożarowej od jej frontowej elewacji kompleks parkowy wraz z oczkiem wodnym. Nie ma możliwości poszerzenia drogi z uwagi na wspomniany kompleks. Z kolei poszerzenie drogi w kierunku elewacji budynku nie jest możliwe z uwagi na występujące drzewa pomiędzy budynkiem a drogą pożarową. Przy budynku należy zapewnić także odpowiednią ilość miejsc parkingowych. Wiąże się to z charakterem placówki, z uwagi na konieczność stałego jej zaopatrzenia (dostarczania kilka razy dziennie różnorodnych próbek np. gleby) co jest konieczne ze względu na wykonywane badania, dotyczące m.in. ochrony radiologicznej kraju. Należy zwrócić także uwagę na fakt, iż gdy budowano budynek obowiązywały inne przepisy regulujące kwestię dróg pożarowych. Na mocy rozporządzenia Przewodniczącego Komitetu Budownictwa, Urbanistyki i Architektury z dnia 21 lipca 1961 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać obiekty budowlane budownictwa powszechnego (Dz. U. Nr 38 poz. 196), budynek Instytutu spełniał wymóg szerokości drogi pożarowej, tj. 3 m. 13/19

14 6. Scenariusz rozwoju zdarzeo w czasie pożaru, przy uwzględnieniu istniejących rozwiązao techniczno-budowlanych. Opracowując koncepcję zabezpieczenia obiektu, wzięto pod uwagę prawdopodobne scenariusze rozwoju zdarzeń w trakcie pożaru. Należy rozważyć, gdzie w rozpatrywanym budynku może powstać pożar i jakie skutki może on spowodować. Przy czym koncepcja bezpieczeństwa powinna uwzględniać pożar stwarzający potencjalnie największe zagrożenie, szczególnie w zakresie rozprzestrzeniania się dymu i toksycznych produktów spalania. Wobec czego, począwszy od kondygnacji położonych najniżej: na poziomie przyziemia pożar powstały w jednym z pomieszczeń kuchni i jej zaplecza lub pomieszczeń technicznych czy warsztatowych spowoduje silne zadymienie korytarzy wraz z przyległymi klatkami schodowymi, co w konsekwencji, w przypadku braku zabezpieczenia tych dróg ewakuacyjnych, może znacząco wpłynąć na utrudnienie ewakuacji ludzi z obiektu; na poziomie któregoś z pięter pożar w jednym z pomieszczeń może spowodować zagrożenie poprzez niekontrolowany sposób rozprzestrzeniania się dymu na ciągi komunikacji ogólnej służące celom ewakuacji na kondygnacji objętej pożarem, w tym również do klatek schodowych. Szczególnym utrudnieniem podczas pożaru będzie konieczność ewakuacji ludzi z kondygnacji piętra z pomieszczenia auli; Ponadto pożar w części hotelowej także może stanowić zagrożenie, ponieważ jest to jedyne miejsce w budynku gdzie osoby będą mogły przebywać całą dobę. Szczególnie niebezpieczne i niepożądane byłoby oddziaływanie ognia oraz toksycznych produktów spalania w porze nocnej, gdyż pożar mógłby się rozwijać przez dłuższy okres czasu przez nikogo niezauważony. Tym samym ze względu na brak aktualnie podziału na strefy pożarowe, pożar w jakiejkolwiek części budynku może przynieść negatywne skutki dla jego użytkowników, w szczególności dla gości hotelowych w czasie pory nocnej. Z związku z powyższym, zdaniem autorów ekspertyzy, koniecznym jest realizacja zadań eliminujących możliwość wystąpienia powyższych skutków, a więc takich, które zapewnią przede wszystkim możliwość bezpiecznej ewakuacji ludzi oraz ograniczających możliwość rozprzestrzeniania się pożaru i dymu pomiędzy poszczególnymi kondygnacjami. A w części noclegowej, dodatkowo zapewnią szybkie wykrycie pożaru i powiadomienie o zagrożeniu gości hotelowych. Jak wynika z przedstawionej powyżej analizy, pożar, który praktycznie powstanie w dowolnym miejscu w obiekcie może spowodować bardzo szybkie rozprzestrzenienie się dymu do klatek schodowych, które stanowią pionowe drogi ewakuacji oraz na korytarze, uniemożliwiając tym samym podjęcie ewakuacji. Ze względu na układ funkcjonalny i przeznaczenie niektórych pomieszczeń pożar może także, jeżeli powstanie w określonych miejscach, swobodnie się rozwijać niezauważony przez dłuższy okres czasu. W takiej sytuacji przyjęta koncepcja bezpieczeństwa pożarowego powinna być przede wszystkim oparta na możliwości ewakuacji ludzi do innej strefy pożarowej lub na zewnątrz budynku oraz na wprowadzeniu biernych zabezpieczeń ograniczających możliwość rozprzestrzeniania się ognia i dymu w budynku. Celowym jest również wprowadzenie uregulowań w zakresie ewakuacji ludzi do instrukcji bezpieczeństwa pożarowego, jako dokumentu precyzującego zadania personelu podczas powstania zagrożenia. 14/19

15 7. Droga pożarowa rozwiązanie zamienne Istniejący obecnie dojazd pożarowy do obiektu nie spełnia w pełnym zakresie wymagań formalnych stawianym drogom pożarowym. Warunki te zostały opisane w rozdziale 4.14 niniejszej ekspertyzy. W związku z powyższym, korzystając z trybu określonego w 13 ust. 4 rozporządzenia [4], na załączonym do ekspertyzy planie zagospodarowania terenu przedstawiono układ drogowy w bezpośrednim otoczeniu analizowanego budynku, stanowiący propozycję rozwiązania zamiennego w stosunku do wymagań przepisów dotyczących drogi pożarowej. Przedmiotowe rozwiązanie obejmuje w szczególności: 1) zapewnienie przejazdu wzdłuż dłuższego boku budynku od strony elewacji frontowej drogą wewnętrzną o szerokości co najmniej 3m, oddalonej od elewacji od 11m do 14m, 2) zapewnienie przejazdu wzdłuż dłuższego boku budynku od strony elewacji tylniej drogą wewnętrzną o szerokości co najmniej 3m, 3) połączenie proponowanych układów drogowych z wyjściami z budynku, utwardzonym dojściami o szerokości min. 1,5 m i długości do 30m, w sposób zapewniający dotarcie bezpośrednio lub drogami ewakuacyjnymi do wszystkich stref pożarowych w budynku, 4) oznakowanie przebiegu istniejącego układu drogowego pionowymi znakami informacyjnymi i zakazu oraz znakami bezpieczeństwa wg wzoru określonego w PN-N-01256/4:1997 Znaki bezpieczeństwa. Techniczne środki przeciwpożarowe. Istotny jest w tym przypadku fakt, że najbliższa Jednostka Ratowniczo - Gaśnicza nr 3 Państwowej Straży Pożarnej w Krakowie zlokalizowana jest w odległości 1,6 km od analizowanego budynku, przy ul. Radzikowskiego 152, a czas dojazdu alarmowego nie powinien przekroczyć 3 minut. Rys. 1. Dojazd do obiektów IFJ PAN z JRG Nr 3 PSP w Krakowie źródło 15/19

16 8. Przyjęte rozwiązania zastępcze zapewniające zabezpieczenie przeciwpożarowe obiektu. Istniejące w budynku uwarunkowania konstrukcyjno-budowlane powodują, że nie ma możliwości spełnienia w nim w sposób bezpośredni wszystkich wymagań określonych w obowiązujących przepisach technicznobudowlanych i przeciwpożarowych. W celu zapewnienia bezpieczeństwa użytkownikom budynku, a w szczególności możliwości bezpiecznej ewakuacji w przypadku powstania pożaru, autorzy opracowania proponują inny sposób spełnienia obowiązujących wymagań ochrony przeciwpożarowej, poprzez wykonanie następujących rozwiązań technicznych, niewynikających bezpośrednio z obowiązującego stanu prawnego, a których realizacja zrekompensuje w sposób dostateczny te wymaganie przepisów techniczno budowlanych i przeciwpożarowych, których spełnienie w budynku nie jest możliwe. Celem zrealizowania powyższego proponuje się wykonanie następujących zadań, które zapewnią spełnienie wymagań przepisów: 1) wydzielenie budynku głównego, jako odrębnej strefy pożarowej względem budynku administracyjnego poprzez: a) ścianę oddzielenia przeciwpożarowego o klasie odporności ogniowej REI 120 usytuowanej w pionie od fundamentu aż do przekrycia dachu, b) zamknięcie otworów w tej ścianie drzwiami przeciwpożarowymi o klasie odporności ogniowej EI 60 wyposażonymi w samozamykacz, c) zabudowanie w ścianie zewnętrznej budynku głównego okien znajdujących się w odległości do 4 m od elewacji budynku administracyjnego, materiałem o klasie odporności ogniowej EI 60, d) zamknięcia wejścia do budynku głównego w odległości do 4 m od elewacji budynku administracyjnego, drzwiami przeciwpożarowymi o klasie odporności ogniowej EI 60 z samozamykaczem, w miejscach wskazanych w części graficznej ekspertyzy 2) zamknięcie pomieszczeń serwerowni, pokoju systemowego gaszenia serwerowni, pomieszczenia rozdzielni elektrycznej, akumulatorowni, wentylatorowni, hydroforowi, wentylatorowni auli, drzwiami przeciwpożarowymi o klasie odporności ogniowej EI 60 wyposażonymi w samozamykacze, w miejscach wskazanych w części graficznej ekspertyzy, 3) dokonania podziału korytarzy w budynku na odcinki krótsze niże 50 m przegrodami z drzwiami dymoszczelnymi, w miejscach wskazanych w części graficznej ekspertyzy, 4) wyposażenia budynku w przeciwpożarowy wyłącznik prądu zlokalizowany przy wejściu głównym do budynku w holu na parterze segmentu 5, 5) zapewnienie z pomieszczenia stołówki dwóch wyjść w odległości ponad 5 m od siebie o szerokości minimalnej 0,9 m, otwieranych zgodnie z kierunkiem ewakuacji (na zewnątrz pomieszczenia), 6) zapewnienie w holu wolnej szerokości drogi ewakuacyjnej minimum 1,8 m oraz drzwi wyjściowych o szerokości 1,8 m otwieranych zgodnie z kierunkiem ewakuacji, 7) zamknięcia dostępu do przestrzeni nadbudówek w segmentach 0, 2, 3 wyłazem o klasie odporności ogniowej EI 30, 8) wyposażenie w samozamykacze drzwi wskazanych w części graficznej ekspertyzy, ograniczających po otwarciu szerokość korytarzy poniżej wartości dopuszczalnej, 16/19

17 a ponadto zadania ponadstandardowe, inne niż określają przepisy techniczno budowlane, rekompensujące niezgodności niemożliwe do usunięcia: 9) podziału budynku na cztery strefy pożarowe w sposób przedstawiony w treści ekspertyzy za pomocą: a) ścian oddzielenia przeciwpożarowego o klasie odporności ogniowej REI 120, b) zamknięcia otworów w tych ścianach drzwiami przeciwpożarowymi o klasie odporności ogniowej EI 60 oraz EIS 60 wyposażonymi w samozamykacz, c) wypełnienia okien pomiędzy elewacjami segmentu 0 a segmentem 5 w części hotelowej budynku znajdujących się w odległości do 4 m, materiałem o klasie odporności ogniowej EI 60, w miejscach wskazanych w części graficznej ekspertyzy, 10) wyposażenie strefy pożarowej obejmującą część hotelową budynku w system sygnalizacji pożarowej, zapewniający całkowitą jej ochronę, realizujący w przypadku powstania pożaru zadania wynikające z przyjętego scenariusza rozwoju zdarzeń, a w szczególności: a) uruchomienie urządzenia oddymiającego przestrzeń klatki schodowej znajdującej się w tej strefie pożarowej (klatka 5C), b) powiadomienie użytkowników tej części obiektu o wykrytym zagrożeniu poprzez wygenerowanie akustycznego sygnału ostrzegawczego, 11) wydzielenie pożarowe klatek schodowych 0, 2, 3 i 5C ścianami o klasie odporności ogniowej REI 60 i zamknięcie od strony korytarzy i pomieszczeń dostępnych z ich przestrzeni, za wyjątkiem pomieszczeń higieniczno sanitarnych, za pomocą drzwi przeciwpożarowych o klasie odporności ogniowej EI 30 wyposażonych w samozamykacz oraz drzwiami przeciwpożarowymi o klasie odporności ogniowej EI 30 wyposażonymi w samozamykacz, w miejscach wskazanych w części graficznej ekspertyzy, 12) zamknięcie wejść na każdej kondygnacji do segmentów 0, 2, 3 od strony segmentu 5 dymoszczelnymi drzwiami przeciwpożarowymi o klasie odporności ogniowej EIS 30 wyposażonymi w samozamykacze, w miejscach wskazanych w części graficznej ekspertyzy, 13) wyposażenie klatki schodowej 5C w urządzenia służące do usuwania dymu, poprzez przystosowanie okna na poziomie pietra o wymiarach 1,70m x 1,10m do oddymiania, na podstawie projektu uzgodnionego z rzeczoznawcą ds. zabezpieczeń przeciwpożarowych, 14) wyposażenie pomieszczeń serwerowni na poziomie przyziemia segmentu 5 w stałe urządzenie gaśnicze gazowe, 15) zamknięcie wskazanych w części graficznej ekspertyzy pomieszczeń magazynowych i technicznych, drzwiami przeciwpożarowymi o klasie odporności ogniowej EI 30 wyposażonymi w samozamykacz, w miejscach wskazanych w części graficznej ekspertyzy, 16) wyposażenie dróg komunikacji ogólnej w budynku w awaryjne oświetlenie ewakuacyjne o natężeniu co najmniej 2 luksy, spełniające wymagania normy PN-EN 1838 i PN-EN 50172, na podstawie projektu uzgodnionego z rzeczoznawcą ds. zabezpieczeń przeciwpożarowych, 17) przeprowadzanie co najmniej raz w roku praktycznego szkolenia dla personelu budynku w zakresie sposobów postępowania na wypadek pożaru i konieczności ewakuacji, przez osobę posiadającą odpowiednie kwalifikacje, 18) wprowadzenie w Instrukcji bezpieczeństwa pożarowego budynku szczegółowych procedur w zakresie ogłaszania i prowadzenia ewakuacji. 17/19

18 W ocenie autorów opracowania zaproponowane rozwiązania zastępcze, wymienione powyżej w pełni rekompensują niespełnione wymagania określone w obowiązujących warunkach technicznych [2] i zapewniają odpowiedni poziom bezpieczeństwa, tj. niepogorszenie warunków ochrony przeciwpożarowej, ponieważ: pomieszczenia w części hotelowej budynku, jedyne w których możliwy jest pobyt osób przez całą dobę, chronione będą przez system sygnalizacji pożarowej, który zapewni m. in. zaalarmowanie użytkowników o wykrytym zagrożeniu za pomocą sygnalizatorów akustycznych. W takiej sytuacji będzie można podjąć działania niezbędne do przeprowadzenia bezpiecznej ewakuacji, w przypadku pożaru w części innej niż hotelowa, dzięki zastosowaniu podziału obiektu na strefy pożarowe m.in. za pomocą biernych zabezpieczeń przeciwpożarowych (przegród o deklarowanej klasie odporności ogniowej), pożar w żaden sposób nie przedostanie się do strefy pożarowej pokoi hotelowych, wskutek czego nie spowoduje zagrożenia dla jej użytkowników, klatka schodowa w części hotelowej będzie odpowiednio wydzielona i oddymiana, co pozwoli traktować ją, jak strefę bezpieczną, zapewniającą możliwość przeprowadzenia ewakuacji w przypadku powstania pożaru, klatki schodowe w segmentach 0, 2, 3 będą ponadstandardowo wydzielone pożarowo drzwiami o deklarowanej odporności ogniowej, co pomimo ewentualnego zagrożenia pozwoli na ewakuację pionową w budynku, wyposażenie poziomych i pionowych dróg ewakuacji w budynku w awaryjne oświetlenie ewakuacyjne pozwoli uwidocznić w warunkach ewentualnego zadymienia kierunek ewakuacji, niezależnie od pory doby, nie dopuszczając jednocześnie do powstania paniki, zobowiązanie użytkowników budynku do przeprowadzania corocznie praktycznego szkolenia w zakresie ochrony przeciwpożarowej oraz wprowadzenie w Instrukcji bezpieczeństwa pożarowego budynku szczegółowych procedur w zakresie ogłaszania i prowadzenia ewakuacji, pozwoli przygotować personel do właściwego zachowania i odpowiedniego postępowania w sytuacji zagrożenia. Zdaniem autorów ekspertyzy, wykonanie zadań wynikających z rozdziału 7 i 8-ego niniejszej ekspertyzy, nie spowoduje pogorszenia warunków ochrony przeciwpożarowej budynku i zapewni podjęcie skutecznych działań ratowniczo - gaśniczych przez jednostki Państwowej Straży Pożarnej. 9. Wnioski w kontekście niepogorszenia warunków ochrony przeciwpożarowej. Planowana częściowa przebudowa i zmiana sposobu użytkowania stanowiła podstawę do sporządzenia niniejszej ekspertyzy. Z uwagi na brak możliwości spełnienia wszystkich wymagań obowiązujących przepisów, Inwestor skorzystał z trybu rozwiązań zamiennych. W ocenie autorów ekspertyzy, zrealizowanie w budynku zaproponowanych alternatywnych zadań w ramach przyjętej koncepcji bezpieczeństwa nie spowoduje pogorszenia warunków ochrony przeciwpożarowej. Tym samym zapewniony zostanie akceptowalny poziom bezpieczeństwa. Przedłożony pakiet zabezpieczeń zapewni nie tylko odpowiednie warunki ewakuacji dla użytkowników budynku, ale także możliwość przeprowadzenia skutecznych działań ratowniczo-gaśniczych. Niniejsza ekspertyza techniczna wymaga uzgodnienia z Małopolskim Komendantem Wojewódzkim Państwowej Straży Pożarnej w trybie określonym w 2 ust. 3a rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r., w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 z późn. zm.) oraz w trybie 13 ust. 4 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 lipca 2009 r. w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę i dróg pożarowych (Dz. U. Nr 124, poz. 1030). 18/19

19 UWAGI: 10. Podstawy prawne opracowania. [1] Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jednolity Dz. U. Nr 243 z 2010 r., poz z późn. zm.) [2] Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690, z późn. zm.) [3] Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 109, poz. 719) [4] Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 lipca 2009 r. w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych (Dz. U. Nr 124, poz. 1030) [5] Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 czerwca 2003 r. w sprawie uzgodnienia projektu budowlanego pod względem ochrony przeciwpożarowej (Dz. U. Nr 121, poz z późn. zm.) Projekty dostosowania obiektu do warunków określonych w niniejszym opracowaniu oraz projekty techniczne: systemu sygnalizacji pożarowej, instalacji elektrycznej, w tym awaryjnego oświetlenia ewakuacyjnego i przeciwpożarowego wyłącznika prądu oraz instalacji oddymiającej przestrzeń klatki schodowej i instalacji wodociągowej przeciwpożarowej będą uzgodnione pod względem ochrony przeciwpożarowej z rzeczoznawcą do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych. Spis rysunków 1. Plan sytuacyjny 2. Rzut przyziemia 3. Rzut parteru 4. Rzut I piętra 19/19