UROCZYSTOŚĆ JEZUSA CHRYSTUSA KRÓLA WSZECHŚWIATA

Transkrypt

1 Numer listopada 2011 T Y G O D N I K Głos Miłosierdzia XXXIV Niedziela Zwykła UROCZYSTOŚĆ JEZUSA CHRYSTUSA KRÓLA WSZECHŚWIATA Źródło: Święty Kościół powszechny w ostatnią niedzielę roku liturgicznego obchodzi uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata. Jezus zmartwychwstały króluje nad całym światem oraz będzie królował w dniu Sądu Ostatecznego. Ta uroczystość została ustanowiona przez Ojca Świętego Piusa XI. Pisał on, że od dawna już nazywano Chrystusa Królem w przenośnym tego słowa znaczeniu, z powodu najwyższego dostojeństwa. Mówimy więc, że Chrystus króluje w umysłach ludzkich dlatego, że On sam jest prawdą i od Niego powinniśmy prawdę czerpać i posłusznie ją przyjmować. Mówimy, że Chrystus króluje w woli ludzkiej, ponieważ w Nim nie tylko nieskazitelna wola ludzka stosuje się zupełnie, lecz także dlatego, że Chrystus tak wpływa natchnieniami swymi na naszą wolną wolę, iż zapalamy się do najszlachetniejszych rzeczy. Uroczystość ta uświadamia nam, że Chrystus jest Królem całego stworzenia wszechświata. Chrystus jest Królem, bo jest Bogiem-Człowiekiem, Stworzycielem i Odkupicielem i właśnie dlatego ma absolutną władzę. Królestwo Jezusa jest czymś zupełnie innym od wszystkich królestw ziemskich. Ono już istnieje w Kościele, choć jeszcze do końca nie zostało wypełnione. Można pytać, co to za Król, który wisi na krzyżu. Odpowiedź jednak jest prosta: to sam Bóg pragnął odkupić człowieka od jego grzechów i dać mu życie wieczne. Dlatego też przyjął postać człowieka, żeby nas zbawić. Słowo Król kojarzy się nam z władzą, rządzeniem, panowaniem, a także z dyktaturą i tyranią. Chrystus jest Królem miłosierdzia, który będzie nas sądził z miłości. Jezus Chrystus dla nas chrześcijan powinien być najważniejszy. Powinniśmy zawsze, w każdej sytuacji, kierować się Jego miłością. On dla nas jest Panem życia i śmierci. Bóg nigdy nie może być na marginesie życia, ponieważ w modlitwie Pańskiej prosimy Przyjdź Królestwo Twoje. Oznacza to, że jesteśmy powołani do budowania Chrystusowego Królestwa ziemi. Jeżeli prawdziwie wierzymy w Chrystusa i w Jego Ewangelię, to zawsze musimy wypełniać Jego wolę. Postępować według najważniejszego przykazania, które mówi o miłowaniu Stwórcy i bliźniego. Chrystus pokazał nam przykład na krzyżu. W tym numerze: KOMENTARZ DO EWANGELII Obecność w każdym człowieku Mt 25, Ks. Kacper Radzki Strona 2 ISTOTA BIBLII Sens wyrazowy Ks. Tomasz Filinowicz Strona 6

2 Tygodnik Parafii pw. Miłosierdzia Bożego we Wrocławiu Objawił swoje miłosierdzie dobremu łotrowi, którego obmył ze wszystkich grzechów poprzez swoje miłosierdzie i obiecał niebo. To jest dopiero Król miłości wiecznej. W jednej z pieśni śpiewamy Chrystus wodzem, Chrystus Królem, Chrystus, Chrystus Władcą KOMENTARZ DO EWANGELII Obecność w każdym człowieku - Mt 25, Relacje Spotykając na drodze swojego życia innych ludzi, silą rzeczy wchodzimy z nimi w relacje. Różne są ich głębokość, zażyłość, intensywność. Zawsze jednak jest to kontakt z drugim człowiekiem, którego jakość zależy od sposobu, w jaki spoglądają na siebie ludzie tworzący relację. Moment życia Każdy z nas miewa wzloty i upadki. Różnie rozkłada się krzywa jakości naszego życia. Czasami bywa tak, że nie potrzebujemy niczyjej pomocy, innym razem pomoc ta jest nam niezbędna, by przeżyć i godnie żyć. W każdym z tych przypadków otaczają nas ludzie. nam. Drogi Czytelniku, niech to nie będzie tylko śpiew, ale miłość Chrystusa ma zawsze w naszych sercach królować. Król Nikt nie chciałby, aby wszechwładny król darzył go antypatią. Sama wszechwładza jest tutaj wyczerpującym argumentem. Jezus Król Wszechświata wyraźnie precyzuje, do kogo nie przyzna się w momencie Jego nadejścia to ci, którzy nie dostrzegli Go w drugim człowieku. Jezus Król Wszechświata jest obecny w każdym człowieku bez wyjątku. NOWI CZŁONKOWIE WE WSPÓLNOCIE EUCHARYSTYCZNEGO RUCHU MŁODYCH Michał Piechel Ks. Kacper Radzki W niedzielę 20 listopada 2011 r., w Uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata, będzie miało miejsce ważne wydarzenie dla Eucharystycznego Ruchu Młodych naszej Parafii. Tego dnia czwórka dzieci po zakończeniu pierwszego etapu formacji podczas liturgii będzie uroczyście przyjmowana do Wspólnoty ERM. Podczas ceremonii przyjęcia kandydatów na członków ERM, na Rycerki Chrystusa Króla, na znak przynależności do Ruchu otrzymają oni żółte chusty. Do wspólnoty uroczyście dołączą: Marta Głogowska, Karolina Butrym, Natalia Szymańska oraz Aleksandra Ciepierska. Dzieci te wchodzą w drugi etap formacji uczniów Jezusa, w którym, opierając się na Ewangelii, będą poznawały Osobę Jezusa, aby Go naśladować w różnych sytuacjach życiowych. Druga grupa ERM-u 14 osób, odnowi przyrzeczenia wierności Jezusowi. Podczas tej uroczystości nastąpi również wręczenie odznaki oraz Legitymacji Członka ERM-u. Odnowienie przyrzeczeń nawiązuje do Formacji Wstępnej w świetle sakramentów chrztu i pojednania oraz pracy nad sobą. Dla zaawansowanych ERM-owiczów jest to pogłębienie treści pozna- 2

3 Tygodnik Parafii pw. Miłosierdzia Bożego we Wrocławiu nych przy zapoznawaniu się z Ruchem. Przyrzeczenie w ceremonii posłania uroczyście złoży również Magdalena Biernat, uczennica 3 klasy gimnazjum, która od siedmiu lat jest w ERM-ie, a w tym dniu zostanie wyznaczona do funkcji animatora. Nasza wspólnota ERM będzie więc miała już dwie animatorki Agatę Ciesielską, uczennicę liceum, i Magdalenę. Młodzież gimnazjalna wprowadzana jest w piękno życia rozumianego jako dar dla innych. Odsłania się jej różnorodność dróg w kroczeniu przez życie z Bogiem, wyczula słuch serca na głos Pana WPŁYW OJCA MAKSYMILIANA MARII KOLBEGO NA KSIĘDZA FRANCISZKA BLACHNICKIEGO - CZ. I Obchodziliśmy jakiś czas temu 70. rocznicę śmierci ojca Kolbego. Zmarł on w Oświęcimiu 14 sierpnia 1941 roku. W tym czasie, kilka cel dalej, był uwięziony Franciszek Blachnicki, który jako harcerz walczył w 1939 roku z Niemcami. Nie poznali się. Pierwszy z nich był gotowy przyjąć śmierć. Franciszek Blachnicki nie. Rodzice Maksymiliana modlili się razem z dziećmi, uczestniczyli wspólnie w różnych nabożeństwach, odmawiali tajemnice różańcowe. Maksymilian bez problemów przyjmował kolejne sakramenty. W dzieciństwie miał wizję, podczas której Maryja ofiarowała mu dwie korony białą, symbolizującą czystość i czerwoną, symbolizującą męczeństwo. Z miłością i pokorą przyjął obie. W wieku szkolnym fascynował się nowinkami technicznymi: radiem, kinem, lotnictwem, astronomią. Niektóre projekty przekazał carowi nie otrzymał odpowiedzi. Jego rodzice często się przeprowadzali. Maksymilian urodził się 8 stycznia 1894 r. w Zduńskiej Woli, a ochrzczony został w kościele pw. Wniebowzięcia NMP. 29 czerwca 1902 r., w kościele pw. św. Mateusza w Pabianicach, przyjął I Komunię Świętą. W tym kościele miał widzenie. Prosiłem Matkę Bożą, żeby mi powiedziała, co ze mnie będzie (...). W 1907 roku wstąpił do Małego Seminarium oo. Franciszkanów we Lwowie. Z radością poznawał Lwów i chętnie się uczył. 4 września 1910 r. wstąpił do nowicjatu w klasztorze franciszkanów i przyjął imię Maksymilian. Imię Rajmund, które mu nadali rodzice, nie było już najważniejsze. Rok później przyjął czasowe śluby zakonne. 10 listopada 1912 r. rozpoczął studia filozoficzne w Rzymie na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim. Wielokrotnie miał okazję do poznania masonerii, która głośno występowała przeciw Ojcu Świętemu. Boga, który pragnie pomóc w odkrywaniu osobistego powołania do bycia Jego apostołem, a przez to do kroczenia drogą radości i pokoju, drogą zbawienia. Dziękując Bogu za dar powołania tych dzieci na Rycerzy i Rycerki Chrystusa Króla, wdzięczni Rodzicom za troskę ich wychowania, módlmy się szczególnie o nie i o całą naszą Parafię. Po uroczystości ks. Proboszcz Leszek Jabłoński zaprasza nasz ERM wraz z opiekunką, Panią katechetką Danutą Gawlińską, na wspólne świętowanie. Danuta Gawlińska Właśnie te doświadczenia nasunęły mu myśl założenia stowarzyszenia do walki z masonerią i innymi sługami Lucyfera. I tak powstał związek Militia Immaculatae MI (Rycerstwa Niepokalanej). Łatwo się domyślić, że ten pomysł podsunęła mu Niepokalana. Utworzenie Rycerstwa było wspaniałym darem dla Niej. Istotą i warunkiem Rycerstwa Niepokalanej jest całkowite oddanie się Niepokalanej, żeby dusza stała się pod każdym względem jej narzędziem. Wszystkie tytuły jak niewolnik, sługa oznaczają jedno i to samo; idzie bowiem o to, żeby być coraz bardziej bezgranicznie Jej, aby Ona w duszy promieniowała bez żadnych zastrzeżeń. Od tej pory miał jasno określony cel: Starać się o nawrócenie grzeszników i heretyków, schizmatyków itd., a zwłaszcza masonów i o uświęcenie wszystkich pod opieką i za pośrednictwem Niepokalanej. Stawiał jednak pewne warunki: Przede wszystkim trzeba oddać się całkowicie Niepokalanej, jako narzędzie w Jej rękach (...), byśmy byli jak pióro w ręku pisarza, jak pędzel w ręku malarza, jak dłuto w ręku rzeźbiarza. To jednak nie wystarczy. Pan Jezus powiedział wyraźnie, że bez Niego nic uczynić nie możemy (J 15, 15). Bez łaski nadnaturalnej, która spływa przez Niepokalaną, nic uczynić nie potrafimy (...). Jeżeli Niepokalanej naprawdę się oddamy, wtedy Ona będzie dużo czyniła. Tu też posłuszeństwo jest największą doskonałością. Pozostałe warunki to wpisanie się do księgi MI, pobożne noszenie cudownego Medalika i odmawianie modlitwy: O Maryjo bez grzechu poczęta, módl się poczęta za nami, którzy się do Ciebie uciekamy, a my dodajemy jeszcze i za wszystkimi, którzy się do Ciebie nie uciekają, a zwłaszcza za masonami i poleconymi Tobie. 3

4 4 Tygodnik Parafii pw. Miłosierdzia Bożego we Wrocławiu Maksymilian był ponadto wielkim propagatorem Różańca Świętego. Przed każdym przedsięwzięciem odmawiał modlitwę różańcową. Zalecał ją swoim duchowym braciom i członkom MI. Różaniec jest modlitwą najmilszą Matce Bożej mówił. W październiku 1914 r. został stracony przez Rosjan Juliusz Kolbe (ojciec), który był oficerem legionistą. 28 października 1914 r. Maksymilian otrzymał tonsurę, a 3 dni później złożył zakonne śluby wieczyste, przybierając imię Maria znowu na cześć Niepokalanej. Rok później obronił doktorat na Gregorianum. Po zakończeniu studiów filozoficznych rozpoczął studia teologiczne na Papieskim Wydziale Teologicznym św. Bonawentury w Rzymie. 20 stycznia 1917 r. przeżył bardzo silne poruszenie duszy, co uświadomiło mu konieczność założenia organizacji maryjnej. 28 kwietnia 1918 r. otrzymał święcenia kapłańskie w rzymskim kościele s. Andrea della Valle. Następnego dnia odprawił Mszę św. prymicyjną w bazylice s. Andrea della Fratte, gdzie Niepokalana objawiła się Alfonsowi Ratisbonne. 22 lipca 1919 r. Maksymilian Maria Kolbe obronił doktorat z teologii. W lutym 1920 r. po raz pierwszy pojawiły problemy zdrowotne. Miał gruźlicę. Stracił jedno płuco. W pracy jednak nie ustawał, ale po każdym ataku choroby był wysyłany na leczenie najczęściej do Zakopanego. Pierwsze leczenie trwało długo. Oddał się całkowicie Niepokalanej, jako narzędzie w Jej rękach, i przekonywał o tym kleryków i braci, którzy jak Maksymilian należeli do zakonu franciszkańskiego. Po powrocie do Polski oraz po konsultacjach z przełożonymi w Polsce i w Rzymie wyjechał do Grodna, aby tam zacząć wydawać Rycerza Niepokalanej. We wszystkim pomagała mu Niepokalana. Znaleźli się sponsorzy, którzy kupili maszyny drukarskie. Początek był bardzo skromny. Z czasem dokupowano następne urządzenia i nakład wzrastał. Pierwszy numer ukazał się w styczniu 1922 roku w liczbie 5000 egz. Klasztor franciszkanów w Grodnie okazał się za mały. Część maszyn stała na korytarzu, co przeszkadzało w utrzymaniu duchowego nastroju. Maksymilian od dawna rozglądał się za nowym miejscem dla wydawnictwa. Oprócz Rycerza wydawał kalendarz Rycerza Niepokalanej. Pierwszy został wydany na 1925 r., w liczbie 12 tys. egzemplarzy. Maksymilian wszystkiego doglądał, sam ciężko pracował, a przy okazji prowadził rozmowy z braćmi o Niepokalanej. My wierzymy, że Niepokalana jest, że Ona prowadzi nas do Pana Jezusa, a gdyby ktoś inaczej nauczał, niech będzie przeklęty! Niech będzie przeklęty!!! (...) Przy Jej pomocy wszystko zrobimy, cały świat nawrócimy. Teraz tylko do czynu! Sami z siebie nic nie potrafimy, ale przy pomocy Niepokalanej cały świat do Jej stóp rzucimy! Bądźmy tylko Jej, w całości Jej, bezgranicznie Jej. Niech ona żyje w nas, działa w nas i wszystko robi w nas. Bądźmy Jej ślepym narzędziem (...). Niech Ona robi z nami, co się Jej tylko podoba. Maksymilian poszukiwał nowego miejsca koło Warszawy i znalazł je w okolicach Teresina. Po pertraktacjach z księciem Janem Druckim-Lubeckim wydzierżawił 4 hektary ziemi pod budowę nowego klasztoru i wydawnictwa. Po uzyskaniu zgody wszystkich przełożonych, 6 sierpnia 1927 r., poświęcona została figura Niepokalanej. Ojcowie i bracia chodzili do oddalonego o 5 km kościoła w Teresinie. 5 października 1927 r. rozpoczęta została budowa klasztoru Niepokalanów, a 12 listopada odprawiona pierwsza Msza św. w kaplicy budującego się Niepokalanowa. Sponsorzy dostarczyli 4 wagony drewna i inne materiały. Kaplica była powiększana, ponieważ liczba kandydatów wzrastała. 7 grudnia 1927 r. nastąpiło poświęcenie klasztoru przez prowincjała zakonu oo. franciszkanów o. Kornela Czupryka wielkiego przyjaciela Maksymiliana. Klasztorowi nadano oficjalną nazwę Niepokalanów. Przełożonym wspólnoty zakonnej (2 ojców, w tym brat Maksymiliana o. Alfons Kolbe i 18 braci) został ojciec Maksymilian Kolbe. Dwa lata później, dzięki staraniom przełożonego, otwarto Małe Seminarium Misyjne. Budowano kolejne budynki. Były one bardzo ubogie. Ciężko pracując z braćmi, Maksymilian wydawał Rycerza, którego nakład stale wzrastał, Kalendarze, pismo dla dzieci. Jadł to, co bracia przy jednym stole. Chodził w zniszczonych butach i wielokrotnie łatanej sutannie. Mimo ciągłego rozwoju wydawnictwa, nowych maszyn, Maksymilian stale myślał o świecie, dlatego na początku 1930 r. odbył wiele podróży po Europie w sprawie założenia misji na Dalekim Wschodzie. Już 26 lutego 1930 r. wyjechał do Japonii, a 20 maja wydał 10 tys. egz. Rycerza Niepokalanej Seibo no Kishi. Niepokalana sprawiła, że znalazły się maszyny, skromny dom, kolporterzy, papier. Za Jej namową wybrał plac za miastem. Jak się później okazało, bomba atomowa wybuchła w Nagasaki, ale z drugiej strony miasta, za górą. W samym klasztorze wyleciały tylko szyby... Tutaj także Maksymilian miał kłopoty ze zdrowiem, m.in. ze względu na wysoką temperaturę otoczenia i wilgoć. Ojciec Maksymilian został przełożonym w Japonii (były powołania wśród Japończyków), a jego brat o. Alfons Kolbe w Niepokalanowie. Niestety, zapalenie woreczka żółciowego sprawiło, że

5 Tygodnik Parafii pw. Miłosierdzia Bożego we Wrocławiu zmarł on w szpitalu w Warszawie 3 grudnia 1930 r. W 1933 r. ukazał się pierwszy numer Małego Dziennika, w 1938 roku Mały Rycerz Niepokalanej osiągnął nakład 30 tys. egzemplarzy. Niepokalana sprawiła, że choć niechętnie, ale przez miłość i posłuszeństwo, Ojciec Kolbe wrócił do Niepokalanowa, gdzie nastąpiły ogromne zmiany. Zakon liczył wówczas 600 osób. W 1938 r. listopadowy numer Rycerza Niepokalanej osiągnął nakład miliona egzemplarzy. 8 i 9 grudnia 1938 r. nagrano dwie próbne audycje radiostacji Stacja Polska 3 Radio Niepokalanów. W Niepokalanowie bracia mieli wóz strażacki i pomagali ludności cywilnej. Powiększył się obszar zajmowany przez zakon. Powstało seminarium, którego ojcem duchownym był ojciec Maksymilian. Któregoś dnia, gdy rozmawiał z najmłodszymi kandydatami o świętości, przyznał się, że jest już święty, ale prosił, żeby o tym nikomu nie mówili. Nadal przekonywał swoich braci, aby zawierzyli Niepokalanej tak jak On, by byli Jej bezwzględnie posłuszni i wierni. Pomagał też w wydawnictwie kupował nowoczesne maszyny, mimo że dług wynosił złotych. W styczniu 1939 roku ukazał się pierwszy numer Biuletynu Misyjnego dla sympatyków i dobrodziejów misji. Nakłady wzrastały, wszystko szło po myśli ojca Kolbego, ale...1 września wybuchła II wojna światowa. W kaplicy od grudnia trwała stała adoracja Najświętszego Sakramentu. Naziści wkroczyli także do Niepokalanowa. Aresztowali o. Kolbego, ale ten w 1940 roku wrócił. Okupant pozwolił na jednorazowe wydanie Rycerza Niepokalanej, który ukazał się w nakładzie 120 tysięcy egzemplarzy. W gazecie znalazła się krytyka działalności okupanta, a o. Kolbe wzywał wszystkich do zachowania pokoju oraz prosił o wzajemną pomoc, w której sam brał udział. 17 lutego 1941 roku został aresztowany wraz z czterema ojcami i wywieziony do więzienia na Pawiaku w Warszawie. W marcu, za wyznanie wiary, został pobity, a w maju przewieziono go do niemieckiego obozu KL Auschwitz, gdzie otrzymał nr W obozie dzielił się z innymi skromnym jedzeniem, odprawiał Msze św., spowiadał, pocieszał, rozmawiał. Dodawał otuchy, wyjaśniał sens cierpienia. Odmawiał różaniec. W lipcu 1941 roku z obozu uciekło trzech więźniów. W ramach kary Karl Fritzsch losowo wybrał dziesięciu więźniów, których skazano na śmierć głodową. Jeden z wylosowanych Franciszek Gajowniczek wybuchnął krzykiem rozpaczy. Widział to wszystko o. Maksymilian, którego pominął kierownik obozu. Zrozumiał, że nadszedł moment otrzymania z rąk Niepokalanej zapowiedzianej czerwonej korony męczeństwa. Wystąpił więc z szeregu, zbliżył się do Lagerführera i usiłował pocałować go w rękę. Ten, zdziwiony, zapytał tłumacza: Czego on chce? Ojciec Kolbe wskazał ręką na Gajowniczka, wyrażając chęć pójścia za niego do bunkra głodowego. - Dlaczego? zapytał Fritzsch. - On ma żonę i dzieci, ja jestem sam odpowiedział Maksymilian. - Zawód? - Ksiądz katolicki. Kierownik obozu nie dowierzał temu, czego był świadkiem. Szybko się jednak opanował. - Zgadzam się! rzucił szorstko. Postawa o. Kolbego bardzo pozytywnie wpłynęła na więźniów, którzy uwierzyli, że i w obozie można zachować godność, można dzielić się jedzeniem, pomagać sobie nawzajem, wspierać się duchowo i modlić. Święty Maksymilian Maria Kolbe wiedział doskonale, jak tragiczne skutki dla dusz i zgubny wpływ na społeczeństwo mają antykatolickie, niemoralne media. Lassalle, choć sam socjalista, patrząc na ogrom zła, które zdziałała prasa, nie mógł się powstrzymać od jej potępienia. W jej kłamliwości, podłości i niemoralności pisał przewyższa ją chyba tylko jej własna głupota. Jeżeli nie nastąpi zmiana w naszej prasie, a ta prasa jeszcze dalej przez jakieś 50 lat w ten sposób szaleć będzie, to duch ludu zostanie w zupełności zatruty. To jest największa zbrodnia, jaką ja znam. O prasie wypowiadali się papieże, kardynałowie, ludzie świeccy. I wszyscy mieli rację, że zła prasa niszczy ludzi, że złej prasie trzeba przeciwstawiać dobrą prasę... Maryjne Credo Dozwól mi chwalić Cię, Panno Najświętsza. A Ty, o Niepokalana, kim jesteś? Nie tylko stworzeniem, nie tylko dzieckiem przybranym, ale Matką Bożą, i to nie przybraną tylko Matką, ale rzeczywistą Bożą Matką. A czy jeszcze jesteś Matką Bożą? Tytuł matki się nie zmienia. Na wieki Bóg będzie Ci mówił: Matko moja. Uwielbiam Cię, Ojcze nasz w niebie, za to, żeś w Jej przeczystym łonie Syna swego Jednorodzonego złożył. Uwielbiam Cię, o Synu Boży, żeś do Jej przeczystego łona wstąpić raczył i prawdziwym, rzeczywistym Jej Synem się stał. Uwielbiam Cię, o Duchu Przenajświętszy, żeś w Jej nieskalanym łonie Ciało Syna Bożego uformować raczył (...). Wiesław Szczepanowski 5

6 6 Tygodnik Parafii pw. Miłosierdzia Bożego we Wrocławiu To przed czym najbardziej odczuwamy strach to uczucie bezradności. Nic tak nie paraliżuje człowieka jak stanięcie wobec sytuacji, w której nic już nie można zrobić. W Ewangelii na Niedzielę rozpoczynającą Adwent Jezus wskazuje znaki, które mogą zapowiadać koniec. Wstrząśnięte moce niebios napawają grozą są przecież ponad człowiekiem, a ich poruszenie zapowiada zagładę ziemi. W obliczu wstrząśniętych niebios Jezus daje słowa otuchy. Zjawiska zapowiadające koniec ziemi są jednocześnie zapowiedzią Jego nadejścia. Przybycie Zbawiciela niesie ze sobą odkupienie uwolnienie człowieka od bezradności. Nie tylko wstrząśnięcie niebios zapowiada Zbawiciel. Wspomina również wiele innych zjawisk, które budzą lęk, a których wiele możemy zaobserwować dziś: trzęsienia ziemi, zarazy, terroryzm, znaki na niebie. Czy to oznacza, że koniec jest już bliski? Nie należy chyba zbyt pochopnie stawiać takiej diagnozy można się wtedy stać jednym z tych, którzy zapowiadają oto nadchodzi, a przed którymi Jezus przestrzega. Bardziej należałoby dopatrywać się w nich Powiedzieliśmy sobie przed tygodniem, że jednym z działów hermeneutyki biblijnej jest noematyka. Zajmuje się ona badaniem sensu biblijnego. Każde zdanie (zresztą nie tylko w Biblii) składa się z wyrazów. Chcąc zrozumieć konkretne zdanie trzeba więc najpierw poznać znaczenie poszczególnych wyrazów. I tak dla przykładu, gdy chcemy zrozumieć zdanie z Ewangelii św. Mateusza: nie przyszedłem przynieść pokoju lecz miecz (Mt 10,34b) trzeba byśmy najpierw zapoznali się ze znaczeniem słów: pokój i miecz (a także pozostałych, które wydają się być bardziej oczywiste). Biblijny sens został w wyniku wnikliwej analizy podzielony na sens wyrazowy oraz sens typiczny. Aby właściwie odczytać sens wyrazowy należy zbadać znaczenie poszczególnych wyrazów i ich układ w zdaniu (układ gramatyczny, filologiczny, logiczny i psychologiczny). Dalej w ramach sensu wyrazowego możemy wyróżnić: Sens dosłowny mamy z nim do czynienia wówczas, gdy zdanie rozumie się według podstawowego, pierwotnego rozumienia wyrazów (choć samo zdanie wcale nie musi mieć bezpośredniego odniesienia do DOBRY CZAS ISTOTA BIBLII Sens wyrazowy odniesienia do siebie, własnej przemijalności i niedoskonałości. Jezus wielokrotnie namawia do czujności, po to, by spotkanie z nim okazało się tym oczekiwanym, i abyśmy nie powielili postaw izraelitów, którzy przespali Jego przyjście. Wydarzenia, które nas przerastają mają uświadomić nam potrzebę ciągłej gotowości na spotkanie z Panem, a przy okazji mają wyzwolić nas z bezradności w świetle odkupienia. Czujność i modlitwa to zalecenie Chrystusa w kontekście mogącego nastąpić końca. Czujność jest uczynieniem swojego życia ciągle gotowym na spotkanie ze Zbawicielem. Modlitwa to sposób wyrażenia naszej miłości do Jezusa. Czujność rodzi potrzebę modlitwy modlitwa wzmaga czujność. Każdy czas jest dobry na modlitwę. Każda chwila naszego życia powinna być przeżyta na chwałę Boga to jest najpiękniejsza modlitwa. Życie oddane Bogu to życie w czujności gotowości na spotkanie z Nim. Niech rozpoczynający się Adwent uwrażliwi nasze życie i skieruje je bardziej ku Jezusowi. Na to, każdy czas jest dobry. Ks. Kacper Radzki prawdziwości, może wyrażać fikcję) Sens przenośny możemy o nim mówić wówczas, gdy niektóre (lub wszystkie wyrazy) zostały użyte w znaczeniu pochodnym. Zdanie mogłoby mieć sens dosłowny, ale z kontekstu wynika, że autor w słowach dobrze nam znanym ukrył jakąś głębszą myśl (św. Paweł w 1 Liście do Koryntian mówi o wyrzuceniu starego kwasu a ma na myśli nie tyle przepisy Prawa Mojżeszowego, co raczej zaproszenie do wejścia na drogę duchowej przemiany, porzucenia dawnych nałogów). Sens pełniejszy niektóre fragmenty nabierają nowego sensu, gdy odczyta się je uwzględniając cały kontekst historio zbawczy Sens integralny poszczególne słowa są odczytywane w kontekście wiary chrześcijańskiej Sens wywnioskowany jest tak naprawdę konkluzją wydobytą z Biblii w oparciu o jakieś pozabiblijne przesłanki. W podsumowaniu trzeba powiedzieć, że podstawową zasadą biblijnej hermeneutyki jest przekonanie o tym, że każda zdanie zawarte w Biblii ma swój sens wyrazowy.

7 Tygodnik Parafii pw. Miłosierdzia Bożego we Wrocławiu Pismo Święte jest księgą bardzo złożoną i w pewnym sensie trudną. Na przestrzeni wieków powstało wiele różnych sekt, wedle których Kościół niewłaściwie interpretuje prawdy Boże zawarte w Biblii. Bywa, że jedno i to samo zdanie jest zupełnie inaczej odczytane przez dwóch różnych ludzi. Dlatego właśnie w katolickiej biblistyce wyodrębnił się dział zwany hermeneutyką biblijną. Termin hermeneutyka pojawił się dopiero w wieku XVII dzięki J. C. Dannhauerowi. Źródło jednak sięga starożytnego greckiego słowa hermeneia. Słowo to należy łączyć z greckim bogiem Hermesem, który wobec ludzi był wyrazicielem woli bogów. Jego zadanie nie ograniczało się tylko do przekazu, lecz było jednocześnie wyjaśnieniem. Stąd aktualnie w odniesieniu do Biblii hermeneutyka określa zasady, które mają umożliwić poprawną interpretację tekstów świętych. Hermeneutyka Biblijna W ramach hermeneutyki biblijnej wyróżnić możemy trzy działy: 1.Noematyka dział określający pojęcie sensu biblijnego i jego rodzaje 2.Heurystyka dział określający reguły odnajdywania sensu tekstów biblijnych Proforystyka dział zajmujący się sposobami wykładu sensu biblijnego. W najbliższym czasie będziemy chcieli się przyjrzeć poszczególnym działom biblijnej hermeneutyki. Zapraszam więc do lektury cyklu Rozważań nad Biblią. Pozwoli ona poszerzyć znajomość Pisma Świętego, a przez to lepiej je rozumieć. Mówiąc bardziej naukowo: poznanie zasad hermeneutyki biblijnej umożliwi lepszą egzegezę świętych tekstów. A zatem raz jeszcze zapraszam! Ks. Tomasz Filinowicz PIELGRZYMKA DO LICHENIA Wszystkich, którzy zapisali się na pielgrzymkę do Lichenia prosimy o dostarczenie do zakrystii lub kancelarii parafialnej numeru PESEL do ubezpieczenia oraz dokonania wpłaty do 27 listopada. Jest jeszcze kilka wolnych miejsc. W programie pielgrzymki: nawiedzenie sanktuarium św. Józefa w Kaliszu, droga krzyżowa na golgocie w Licheniu, zwiedzanie obiektów sakralnych Lichenia, możliwość skorzystania z poradni specjalistycznych, msza św. przed cudownym obrazem Matki Bożej. Spotkanie z pielgrzymami w przyszłą niedzielę o godzinie w salce na plebanii. Terminy spotkań bierzmowanych: 13, 20, 27 listopada, 4 grudnia, 8 stycznia, 5, 12, 19 lutego, 4, 11, 24(s) marca. Nabożeństwo WYPOMINKOWE w naszej świątyni odprawiane jest każdą listopadową niedzielę o godz Dodatkowo przez cały rok w każdy ostatni piątek miesiąca o godz odprawiana jest Msza św. za zmarłych wymienionych w wypominkach. Wypełnione karty wypominkowe można składać na tacę, w zakrystii lub kancelarii parafialnej. Msze Świętą za zmarłych można zamówić w zakrystii lub kancelarii parafialnej. 7

8 OGŁOSZENIA PARAFIALNE Niedziela Uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata 20 XI 7.30 Msza Święta 9.00 Msza Święta Msza Święta Msza Święta w intencji wszystkich Ofiarodawców, Fundatorów i Dobrodziejów Msza Święta Spotkanie Grupy Modlitewnej świętego Ojca Pio Nabożeństwo Wypominkowe i spotkanie dla Kandydatów do Bierzmowania. Poniedziałek Ofiarowanie Najświętszej Maryi Panny 21 XI Wtorek Świętej Cecylii - dziewicy i m. 22 XI ku czci Miłosierdzia Bożego. Po Mszy Świętej Nabożeństwo i ucałowanie Relikwii świętej Siostry Faustyny Środa 23 XI. Po Mszy Świętej Nabożeństwo ku czci świętego Ojca Pio i ucałowanie Relikwii Czwartek Świętych Męczenników Andrzeja Dung - Lac i Towarzyszy 24 XI Spotkanie z Dziećmi Pierwszokomunijnymi Piątek 25 XI Nabożeństwo Wypominkowe Sobota 26 XI 9.00 Msza Święta Do pomocy przy sprzątaniu kościoła zapraszamy wiernych z ulicy Bajana 52 i 50. Niedziela 27 XI 7.30 Msza Święta 9.00 Msza Święta Msza Święta Msza Święta Msza Święta REDAKCJA GAZETKI PARAFIALNEJ GŁOS MIŁOSIERDZIA Opiekun: Ks. Kacper Radzki Redaktor naczelny: Michał Piórek Redaktor techniczny: Mikołaj Wolniewski Korekta: Anna Piskor Ewelina Myciuk-Kopka Redaktorzy: Danuta Gawlińska Michał Piechel Łukasz Krzyśko Krzysztof Garczarek Dominik Kossak Redaktorzy gościnni: Ks. Tomasz Filinowicz Wydawca: Parafia rzymskokatolicka pw. Miłosierdzia Bożego ul. Bajana 47a Wrocław tel Strona internetowa: Kontakt: gazetka.milosierdzie@gmail.com Nakład: 200 sztuk 8