BIULETYN WYCHOWANKÓW ZAKŁADU POPRACZEGO I SCHRONISKA DLA NIELETNICH W PSZCZYNIE

Transkrypt

1 Numer 3/2008 BIULETYN WYCHOWANKÓW ZAKŁADU POPRACZEGO I SCHRONISKA DLA NIELETNICH W PSZCZYNIE Polecamy: WALENTYNKI NASZ PATRON WOLONTARIAT Spis treści: 1. Walentynki Wiersze o miłości Wolontariat Nasz patron Złam głowę... 8 Pamiętaj, wyślij życzenia i zapewnienia miłości osobie, którą kochasz. Okaż swoje uczucie, nie wstydź się go. Napisz walentynkę, wiersz o miłości, ozdób pięknie kartkę, aby twoje uczucie zyskało piękną oprawę. W tym numerze gazetki znajdziesz wiersze poświęcone miłości, napisane przez wielkich poetów. Przeczytaj je i wczuj się w nastrój tego wyjątkowego dnia. Krótka historia WALENTYNEK Święto wywodzi się z kultury anglosaskiej, ma ponad pięciowiekową tradycję, a święty Walenty patronuje mu od około XV wieku. Dlaczego w tym dniu, na patrona chorych na epilepsję i choroby umysłowe obrano także patronem zakochanych? Może, dlatego, że stan uczuciowy zakochanych niezależnie od ilorazu inteligencji, płci i wieku chwilami przypomina umysłową chorobę? Być może ma też symboliczny związek z okresem godowym ptaków łączących się w pary, który na Wyspach Brytyjskich przypada na ten właśnie czas? Para gołębi przecież także stała się symbolem zakochanych. Etymologii doszukiwać się należy w pasterskim rzymskim święcie Lupercalia, obchodzonym w dniach 14 i 15 lutego, kiedy to kapłani Fauna, Luperkowie ( Luperci), w grocie, w której wilczyca wychowała legendarnych założycieli Rzymu, Remusa i Romulusa, składali Faunowi ofiarę, poświęcając kozę na znak płodności i psa na znak oczyszczenia. Rozwiązłości obyczajów kres położył cesarz rzymski Oktawian August, nakazując przedmałżeńską wstrzemięźliwość, ogłaszając trwałość związku małżeńskiego i zabraniając prostytucji, a za złamanie nakazu wstrzemięźliwości dla przykładu karząc swoją rodzoną córkę i wnuczkę zesłaniem na bezludną wyspę. Lupercalia pod taką presją zmieniły charakter, ich patronką stała się Junona ( February Juno), opiekunka kobiet, seksualnego pożycia i macierzyństwa, której czczenie przypadało na 15 lutego. W tym dniu natchnieni miłością młodzieńcy okazywali uczucia swoim wybrankom wypisując ich imiona, a następnie podrzucając pod domostwa i w tym można upatrywać początków zwyczaju obdarowywania osób ukochanych dedykowanymi prezencikami. Chrześcijaństwo z rozmysłem zezwalało na kultywowanie zakorzenionych obyczajów, starając się zaadaptować wiele świąt do swoich potrzeb, by integracja z pogańską społecznością odbywała się płynniej. Święto pasterzy zachowano, przypisując mu nowego, ale równie ważnego i silnego patrona. Został nim święty Walenty ( valentulus -,, ten silny). W czasach rycerstwa i wiekach średnich wykształcały się piękne tradycje i symbole Dnia zakochanych, łączone elementami różnych kultur, barwne i oryginalne. Czasy się zmieniły, ale część tradycji przetrwała. Kypidynek przeszywający serca strzałą miłości nadal króluje wśród atrybutów w kolorach złota i czerwieni, choć przytłoczony nieco lukrowanym różem i ilością kiczowatych gadżetów masowej produkcji, a finezyjne walentynki - madrygały miłosne zdobione przepięknymi malowidłami, ( a nawet klejnocikami) składane w przemyślny sposób zastąpiły dziś tandetne kartki i SMS- y. W dniu świętego Walentego wyrażanie uczuć ma charakter świąteczny, a zwyczaj, choć przypisywany głównie zakochanym, obejmuje okazywanie ich także osobom tej samej płci. Drobne symboliczne prezenciki zwane Walentynkami ofiarowuje się zwykle anonimowo, na pamiątkę legendy podpisując jedynie " Twój Walenty" czy

2 Zakładka Strona 2 z 8 Poniżej prezentujemy najpiękniejsze wiersze o miłości znanych polskich poetów: Tadeusz Miciński Bez tytułu Kiedy Cię moje oplotą sny -- jak białe róże -- nie bój się kochać -- ja -- i ty w nieba lazurze. Ziemia, jak echo minionych dni, grające w borze, a nasze duchy wśród martwych pni wieszają zorze. Serce mi splatasz koroną gwiazd,hymnem warkoczy -- pode mną góry, wieżyce miast -- nade mną -- oczy. Dziwnie się srebrzysz, aniele mój, w tęczowym piórze -- fontanny szemrzą, gwiazd iskrzy rój -- wonieją róże... Czesław Miłosz Miłość Miłość to znaczy popatrzeć na siebie, Tak jak się patrzy na obce nam rzeczy, Bo jesteś tylko jedną z rzeczy wielu. A kto tak patrzy, choć sam o tym nie wie, Ze zmartwień różnych swoje serce leczy, Ptak mu i drzewo mówią: przyjacielu. Wtedy i siebie, i rzeczy chce użyć, Żeby stanęły w wypełnienia łunie. To nic, że czasem nie wie, czemu służyć: Nie ten najlepiej służy, kto rozumie. Adam Mickiewicz Do D. D Moja pieszczotka, gdy w wesołej chwili Pocznie szczebiotać i kwilić, i gruchać, Tak, mile grucha, szczebioce i kwili, Że nie chcąc słówka żadnego postradać, " Twoja Walentynka". Walentynki w Polsce nie mają jeszcze swojej tradycji, powszechniej znane od lat 90- tych, napotkały silny opór części społeczeństwa niechętnie patrzącego na wdrażanie w polską kulturę obcych zwyczajów. Tym bardziej niechęć wzbudza skomercjalizowana forma, w której się je podaje w krajach anglosaskich i z czego wzorce Nie śmiem przerywać, nie śmiem odpowiadać, I tylko chciałbym słuchać, słuchać, słuchać. Lecz mowy żywość, gdy oczki zapali I pocznie mocniej jagody różować, Perłowe ząbki błysną śród korali, Ach! wtenczas śmielej w oczęta poglądam, Usta pomykam i słuchać nie żądam, Tylko całować, całować, całować. Jan Kochanowski Sen Uciekałem przez sen w nocy, Mając skrzydła ku pomocy, Lecz mię miłość poimała, Choć na nogach ołów miała. Hanno, co to znamionuje? Podobno mi praktykuje, Że ja, będąc uwikłany Tymi i owymi pany, Wszytkich inszych łatwie zbędę -- Tobie służyć wiecznie będę. Konstanty Ildefons Gałczyński Pyłem księżycowym Pyłem księżycowym być na twoich stopach, wiatrem przy twej wstążce, mlekiem w twoim kubku, papierosem w ustach, ścieżką pośród chabrów, ławką gdzie spoczywasz, książką, którą czytasz. Przeszyć cię jak nitką, otoczyć jak przestwór, zaczyna czerpać rodzimy przemysł. Niemniej sama idea Święta Zakochanych ( a może kochających?) jest sympatyczna. Może tylko kolejnego zezowatego pluszaka z uczepionym plastikowym serduszkiem warto zamienić na urodziwy owoc czy jedną pąsową różę, a kiczowatą kartkę czy SMS`a zastąpić prawdziwą poezją? I chociaż wartości uniwersalne, jakimi są miłość i przyjaźń pielęgnować należy stale, bez szukania pretekstu dla słowa " kocham", dlaczego nie zaakceptować dnia okazywania uczuć? Wszak łakną ich wszyscy, niezależnie, kto i w jakim dniu im patronuje. być porami roku dla twych drogich oczu i ogniem w kominku, i dachem co chroni przed deszczem. Konstanty Ildefons Gałczyński List jeńca Kochanie, moje kochanie, dobranoc, już jesteś senna - i widzę twój sen na ścianie, i noc jest taka wiosenna! Jedyna moja na świecie, jakże wysławię twe imię? Ty jesteś mi wodą w lecie i rękawicami w zimie. Tyś szczęście moje wiosenne, zimowe, latowe, jesienne - lecz powiedz mi na dobranoc, wyszeptaj przez usta senne: za cóż to taka zapłata, ten raj przy Tobie tak błogi?... Tyś jesteś światłem świata i pieśnią mojej drogi

3 Zakładka Strona 3 of 8 Wiiersze ii życzeniia walentynkowe Byłeś dla mnie kimś zwyczajnym, byłeś tylko chłopcem fajnym, byłeś kimś, kogo nie znałam, zanim Cię nie pokochałam! Daję Ci wszystko, daję Ci siebie Pragnę to samo dostać od Ciebie. Dla Ciebie moje sny, dla Ciebie cały mój świat, dla Ciebie jestem ja a dla mnie jesteś Ty. Cóż są warte te miliony O których wiele marzy, Czyż nie starczy jedno serce, które Cię miłością darzy? Chcę Ci powiedzieć dzisiaj co czuję: Za to, że jesteś bardzo dziękuję. I pamiętaj, że zawsze, nie tylko w dniu święta, Jest ktoś, kto o Tobie cały czas pamięta. Nie rań serca, co cię kocha, bo miłości krótki czas. Kochać można w życiu często, lecz prawdziwie tylko raz. Moje serce zakochane tylko Tobie jest oddane. Daj mi teraz serce Twoje będzie nas szczęśliwych dwoje W Dniu świętego Walentego, dla misiaczka kochanego, wielkie serce ślę ja skrycie, bo ja kocham Cię nad życie Gdyby księżyc umiał mówić, gdyby odgadł myśli me, to na pewno by wygadał, jak ja mocno KOCHAM CIĘ! Za uśmiech, za dotyk twoich ust, rąk. Za miłe słowa szeptane co noc. Za słowo Kocham co zdanie. Po prostu za to Cię Kocham Kochanie! Jak lecieć - to na słońce Jak tęsknić - to bez końca Jak całować - to serdecznie A jak kochać - to już wiecznie! Jeśli zdziwiona jest Twoja minka, skąd dziś u Ciebie ta walentynka to przecież dziś jest czternastego, święto każdego zakochanego! Od pewnego czasu mam taką dziwną fobię a konkretniej - zakochałam się w Tobie miejsce wciąż zawracasz w mej głowie po co, na co, kto mi to powie? Dlaczego płaczę gdy Cię nie widzę? dlaczego rozmawiając strasznie się wstydzę? gdy mnie ignorujesz, przyszywa mnie ból gdy przechodzisz, w myślach krzyczę stój! Gdybym mógł Twe serce skruszyć, na kolana bym się rzucił, bo dziś serce moje bardzo kocha serce Twoje, zatem grzecznie obiecuję, że nie minie to, co czuję. Nawet słoniki porcelanowe, Kotki, żyrafy całe pluszowe, Dziś wysyłają swe Walentynki... Ja wrzucam moją do Twojej skrzynki Śląc w niej całusy takie gorące, Jakby wysłało je samo słońce! Złap je i spróbuj domyślić się Kto tak szalenie pokochał Cię! Maria Pawlikowska-Jasnorzewska Fotografia Gdy się miało szczęście, które się nie trafia: czyjeś ciało i ziemię całą, a zostanie tylko fotografia, to - to jest bardzo mało... Jonasz Kofta Żeby coś się zdarzyło Żeby mogło się zdarzyć I zjawiła się miłość Zamiast dmuchać na zimne Na gorącym się sparzyć Z deszczu pobiec pod rynnę Gdy spadają jak liście Kartki dat z kalendarzy Kiedy szaro i mgliście W chłodnej, pustej godzinie Na swój los się odważyć Nim twe szczęście cię minie W rytmie wietrznej tęsknoty Wraca fala do plaży Ty pamiętaj wciąż o tym Żeby coś się zdarzyło Żeby mogło się zdarzyć I zjawiła się miłość Kocham Ciebie bardzo przez wszystkie dni w roku, więc w walentynki daj mi święty spokój! Kochaj i szalej nie pytaj co dalej całuj i grzesz miłością się ciesz... W dniu świętego Walentego masz życzenia z serca mego! Od początku znajomości w moim sercu stale gościsz I zostaniesz tam do końca Bo to rzecz nieustająca. Kocham Cię za to kim jesteś, za to jaka jesteś. Za dobre i złe chwile, spędzone z tobą. Za zrozumienie, radość życia, miłość którą w sobie nosisz. Miłość - to puste słowo, Lecz ten je zrozumie, Kto raz pokochał i więcej nie umie! Kocham Ciebie niesłychanie moje serce me kochanie. Przemijają noce dnie a ja wciąż na jawie śnię Więc napiszę tutaj, że ponad wszystko KOCHAM CIĘ!!! Powiem Ci na uszko, Ty Moje SERDUSZKO Ciągle jedno chodzi mi po głowie Moje serduszko oddam tylko TOBIE! Chcę przytulić Cię serdecznie i w uścisku tym trwać wiecznie. Bicia serca słuchać TWEGO, aż do końca życia mego. Dziękuję Ci za to, że przy mnie jesteś dziękuję Ci za to, że mnie wybrałeś, dziękuję Ci za to, że mnie pokochałeś, dziękuję choć wiem, że to wciąż za mało. Adam Asnyk Między nami nic nie było Między nami nic nie było! Żadnych zwierzeń, wyznań żadnych. Nic nas z sobą nie łączyło -- Prócz wiosennych marzeń zdradnych; Prócz tych woni, barw i blasków Unoszących się w przestrzeni, Prócz szumiących śpiewem lasków I tej świeżej łąk zieleni! Prócz tych kaskad i potoków Zraszających każdy parów, Prócz girlandy tęcz, obłoków, Prócz natury słodkich czarów; Prócz tych wspólnych, jasnych zdrojów, Z których serce zachwyt piło, Prócz pierwiosnków i powojów, Między nami nic nie było!

4 Zakładka Strona 4 z 8 WOLONTARIAT Przerąbane Tak właśnie, za pomocą tego jednego słowa można streścić trzydniowy okres spędzony przez nas w listopadzie 2008r. w Pewli Wielkiej. Zaczęło się w sumie niewinnie, kiedy 45 minutowy marsz, we mgle, przez las, pod górę z pełnymi plecakami i narzędziami w rękach, zakończył widok cywilizacji i zapraszającej otwartymi drzwiami chatki pośrodku lasu. Pewnie tak samo czuli się Jaś i Małgosia ze słynnej bajki A kiedy po przekroczeniu progu ukazał się nam widok gotującego obiadu, oraz nakrytego stołu to każdy pomyślał że prawie jak w raju tylko ta dziwna mina wychowawców nie wróżyła nic dobrego. Pierwsze dwa dni to swoisty taniec z drzewami we wszelkich możliwych konstelacjach : sposób na jedno ramię dla bardziej opornych drzewek sposób toczono - kulany na trzech muszkieterów niektórym drzewo wchodziło na głowę aż po którymś razie można i po przyjacielsku z szeptaniem do uszka.

5 Zakładka Strona 5 z 8 WOLONTARIAT Wielu wtedy zazdrościło naszemu kuchcikowi a on im pocztówkowych zdjęć ;-) Po całym dniu pracy materac to prawie jak wersalskie łoże. Ostatni dzień to wyścig z czasem, jak się naznosiło to teraz trzeba posprzątać to drzewo. Krótka narada i do pracy oczywiście. Stół narad szybko przemienił się w stację płynów dla maszyn i ludzi, ale tylko te pierwsze o dziwo miały czasem przerwę. Podobno maszyna nie człowiek musi odpocząć Rąbanie przypłocie ma jedna zaletę, klocki daleko nie uciekają i zdecydowanie łatwiej je pozbierać. Zejście - na szczęście nie żadnego z nas z przepracowania, tylko na dół, do już czekającego na nas zakładowego zielonego odrzutowca. Do końca dzielnie nam towarzyszył Andrzej i pani Beata.

6 Zakładka Strona 6 z 8 WOLONTARIAT A to efekt naszej walki w pierwszym pomieszczeniu cenny opałowo buk w drugim papierowy świerk ;-) A to cała nasza ekipa: Adrian, Damian, Michał, Jakub, Konrad, Marcin, Damian, Arek, czupryna Rafała i wychowawcy. Jak wiadomo jesienią szybko zapadają wieczory, ale co działo się po zapadnięciu zmroku, to już nasza tajemnica. Chcesz się dowiedzieć to pojedź drogi czytelniku do drewnianego domku w Pewli i przeżyj to sam. Jak mówi często nasza gospodyni pani Beata: pracy zawsze dużo, a rąk do pomocy nigdy za wiele.

7 Strona 7 of 8 Zakładka Jan Bosko Nasz Patron 31 stycznia obchodzona jest 121 rocznica śmierci patrona naszego zakładu św. Jana Bosko, wielkiego kapłana i pedagoga. W dniu 1 lutego9, w niedzielę w naszej kaplicy odbyła się z tej okazji uroczysta msza połączona z odpustem. Z tej okazji warto przypomnieć postać patrona zakładu oraz jego dokonania. Święty Jan Bosko (Don Bosco) urodził się 16 sierpnia 1815 r. w Becchi - w północnych Włoszech (Obecna nazwa tej miejscowości to - Castelnuovo Don Bosco). Gdy miał zaledwie 2 lata zmarł jego ojciec - Franciszek. Wówczas ciężar wychowania i utrzymania całej rodziny spoczął na wdowie - Małgorzacie, która także w ostatnich latach swego życia była pierwszym pomocnikiem w pracy ks. Bosko. Jan Bosko jako kilkuletni chłopiec, widząc jak wielkim powodzeniem cieszą się przygodni kuglarze i cyrkowcy, za pozwoleniem swej matki zaczął ich naśladować. W ten sposób zbierał mieszkańców swojego osiedla i zabawiał ich w niedziele i święta, przeplatając popisy modlitwą, pobożnym śpiewem i "kazaniem", które było powtórzeniem wcześniej usłyszanego w kościele. Piewszą Komnię św. przyjął, gdy miał 11 lat. Dopiero w wieku 14 lat rozpoczął naukę u pewnego kapłana. Po przerwie spowodowanej śmiercią tego księdza, ukończył szkołę podstawową i średnią pracując na swoje utrzymanie. Ukończył Wyższe Seminarium Duchowne w Turynie, gdzie 5 czerwca 1841 roku przyjął święcenia kapłańskie. Za radą św. Józefa Cafasso wstąpił do Konwiktu w celu pogłębiania swojej wiary i wiedzy. Szybko jednak rozpoczął działalność polegającą na niesieniu wszechstronnej pomocy młodzieży, która wówczas bardzo licznie napływała do szybko rozwijającego się miasta, by szukać środków na utrzymanie. Jako datę rozpoczęcia przez ks. Bosko pracy z młodzieżą, która wkrótce przerodziła się w wielkie dzieło, przyjmuje się dzień r. - święto Niepokalanej. Ponieważ ciągle przybywało tych, którym potrzebna była pomoc włącznie z udzieleniem dachu nad głową, ks. Bosko zaczął organizować specjalne domy. Tak powstawały oratoria i szkoły. Dla zapewnienia lepszej opieki i w celu rozszerzania dzieła, założył Towarzystwo św. Franciszka Salezego (1859) i zgromadzenie Córek Maryi Wspomożycielki Wiernych (1872). Jednak praca nad opuszczoną młodzieżą nie wyczerpała zapału apostolskiego tego świętego. Otwierając nowe placówki w Europie wysyłał jednocześnie swoich duchowych synów na misje do Ameryki Południowej. Dzisiaj salezjanie pracują na wszystkich kontynentach. Bardzo ważnym dziedzictwem ks. Bosko jest wypracowana i wypraktykowana przez niego metoda wychowawcza zwana "systemem prewencyjnym". Między innymi polega ona na akcentowaniu takich wartości jak: religia, miłość i rozum oraz na ciągłej asystencji przy młodzieży. Dla współczesnych ks. Bosko, było to nowością nie od razu znajdującą zwolenników. A i dziś nie jest ta metoda łatwą w praktykowaniu. Zdając sobie sprawę, jak wielki wpływ wywiera prasa, św. Jan Bosko wolny czas poświęcał także pracy pisarsko-wydawniczej. Od 1861 roku posiadał własną drukarnię. Od 1877 wydawał dla wszystkich swoich przyjaciół miesięcznik - Biuletyn Salezjański, który ukazuje się po dziś dzień. Wszystkie pisma, wydane jego staraniem osiągnęły liczbę 1174 pozycji. Zmarł 31 stycznia 1888 roku pozostawiając umocnione już zgromadzenia. Beatyfikowany 1929 r. Kanonizowany (czyli uznany za świętego) został 1 kwietnia 1934 r. Jest uznawany za patrona praktykantów, uczniów, studentów, młodzieży, redaktorów i wydawców.

8 Strona 8 of 8 KĄCIK HUMORU Autosugestia Co to jest autosugestia? - To jest sugerowanie sobie, że się ma auto. W pokoju Co to za zagadka? Czterech w pokoju a jeden pracuje? - Trzech urzędników pije kawę a wentylator pracuje. Rośnie - Co to jest: nie je, nie pije a rośnie? - Cena Nie dycha Co to jest? Leży w trawie i nie dycha? - Dwie dychy. Informatyk Kto to jest informatyk? - To ktoś, kto naprawi problem, o którym nie wiedziałeś w sposób, którego nie rozumiesz. Mega-orkiestra Jaka jest największa orkiestra świata? - Totolotek: jeden bęben i miliony cymbałów. Cenne zdolności Jakie zdolności są najbardziej cenione u mężczyzn? - Zdolności płatnicze. Zakładka Złam głowę NAJWIĘKSZE RZEKI POLSKI Znajdź i zakreśl w diagramie ukryte nazwy dziewięciu największych rzek Polski. Po diagramie możesz poruszać się poziomo, pionowo, w skosie oraz wspak. Dla osoby, która jako pierwsza zgłosi prawidłowe rozwiązanie (w formie pisemnej) w gabinecie Zespołu Diagnostycznego przewidywana jest nagroda. N A B Ł N A S Z C I N A U Ł W I E P R Z J I L B T E O E S I R U W D Ł Ł P Z O G R S A W A R T A Y.