Wiadomości FORUM 50+ MARZEC 2010 NUMER 19

Transkrypt

1 Wiadomości FORUM 50+ MARZEC 2010 NUMER 19 Życzenia Wielkanocne Wszystkim czytelnikom z okazji świąt Wielkiej Nocy pragniemy złożyć moc najszczerszych życzeń! Pogodnych, radosnych świąt, dużo uśmiechu i radości oraz spędzenia tego czasu w gronie najbliższych. Wszystkiego co dobre w ten wiosenny czas życzy Fundacja na Rzecz Kobiet Ja Kobieta Koordynator FORUM 50+

2 Str. 2 NUMER 19 Odzyskać z niepamięci - więźniarki obozu Ravensbrück Odzyskać z niepamięci to projekt, którego owocem jest książka o tym samym tytule. W książce znajdują się wspomnienia 12 kobiet byłych więźniarek obozu Ravensbrück. Opowieści zostały zebrane przez młode kobiety wolontariuszki Fundacji, które chciały poznać historie więźniarek i ocalić je od zapomnienia. Książka została wydana z okazji 65. rocznicy wyzwolenia obozu KL Ravensbrück, premiera będzie miała miejsce 23 kwietnia br. Projekt Odzyskać z niepamięci został objęty honorowym patronatem Rzecznika Praw Obywatelskich. Poniżej prezentujemy fragmenty przesłania Fundacji na Rzecz Kobiet Ja Kobieta pomysłodawcy projektu oraz recenzję książki autorstwa Roberta Kotowskiego. powiadam wam, że jeśli ci będą milczeć, kamienie krzyczeć będą. Ewangelia Św. Łukasz, Ocalenie od zapomnienia, utrwalenie dla potomnych bezcennych, przekazanych bezpośrednio wspomnień o Ravensbruck wspaniałych, polskich kobiet Żywych Świadków Historii, które przeżyły obóz koncentracyjny w Ravensbruck taki cel przyświecał pracom nad publikacją Odzyskać z niepamięci moje wspomnienia o Ravensbruck. Są wśród nich nasze mamy, babcie, kuzynki, ale też kobiety nieznajome. Wszystkie są nam bardzo bliskie. Powstałe wywiady nie są wyłącznie zapisem indywidualnych historii, te wspomnienia łączy coś szczególnego są one ponad wszystko swoistym świadectwem historii naszego kraju i narodu. Na wyjątkowość tych wspomnień składają się charakter i cechy ich bohaterek, ukształtowane przez jakże trudne doświadczenia historii naszego kraju. Historii, która tworzy naszą wspólną narodową tożsamość, która łączy generacje i której przekazywanie umożliwia nam, Polkom i Polakom budowanie świadomości ciągłości naszych losów i solidarności pokoleń. Wydaje się, że pamiętamy wszyscy o tym, ale czy na pewno Wizyty i rozmowy zrealizowane przez młode wolontariuszki - przedstawicielki Fundacji - w tym uczennice liceów, studentki - były dla bohaterek wywiadów wielką radością i wsparciem w niesieniu ciężaru tak trudnych wspomnień. To dodatkowa wartość zrealizowanego działania, która dowodzi, iż warto było podjąć ten trud. Dzięki tym spotkaniom bohaterki wywiadów mają kontakt z młodymi osobami, czują się docenianie, wysłuchane i ważne. Dla młodego pokolenia kontakt z kobietami z Ravensbruck to z kolei możliwość dotknięcia historii, lekcja o patriotyzmie, niezwykłym harcie ducha udzielona bezpośrednio przez świadków tych wydarzeń. Hanna Nowakowska Halina Potocka Recenzja wydawnicza: Życie składa się z różnych okoliczności, szczęśliwych i nieszczęśliwych. Należy pamiętać o tych szczęśliwych, bo to zawsze dodaje człowiekowi energii, siły i chęci do życia. Trzeba wierzyć w szczęście i optymistycznie podchodzić do wszystkiego, co nas spotyka. Ja mogę dużo mówić o obozie, ale muszę przyznać, że nie należę do ludzi, którzy wyciągają z przeszłości jakieś okropieństwa. To mi przychodzi z trudem. ( )

3 Str. 3 NUMER 19 Te pełne pokory ale i optymizmu słowa pochodzą z jednego z wywiadów jakich udzieliło 12 kobiet, byłych więźniarek obozu w Ravensbrück w ramach projektu pod nazwą Odzyskać z niepamięci realizowanego przez Fundację na Rzecz Kobiet JA KOBIETA. Już sama nazwa projektu wskazuje na jego istotę - przywrócenie pamięci o dramatycznych przeżyciach czasów wojny. Pamięci niełatwej, bolesnej, przywołującej na nowo przeżyte cierpienia, ale powielekroć ważnej, zarówno dla samych bohaterek jak i odbiorców tych opowieści. Z przywoływanych w projekcie wspomnień wyłaniają się silne, niezależne i posiadające ogromną wolę życia kobiety. Mimo dramatu, jaki przeżywały znalazły siłę na dalsze życie. Trudna obozowa rzeczywistość nie złamała tych kilkunastoletnich wówczas dziewcząt, ale ukształtowała ich charaktery i zdeterminowała przyszłe losy. Planowane opracowanie i wydanie w formie drukowanej i audio 12 wywiadów gwarantuje dotarcie tych materiałów do szerokiego kręgu odbiorców. Jak się wydaje kręgu, który niczym nie może być ograniczony. Bo ani wiek, ani płeć, ani wykształcenie ani też pochodzenie nie stanowią przeszkody by czerpać z doświadczeń silnych, niezależnych i odważnych kobiet. Z pewnością pożądanym odbiorcą może być jednak młodzież, bo przecież opowieści bohaterek projektu dotyczą właśnie czasu młodości, która jak się okazuje nie zawsze jest beztroska. Autor recenzji: Robert Kotowski - doktor nauk humanistycznych, historyk, badacz dziejów społecznych, dziejów kobiet w XX wieku. Współpracuje z Komisją Historii Kobiet przy PAN, przygotowuje rozprawę habilitacyjną na temat życia codziennego dziewcząt w okresie dwudziestolecia międzywojennego. Koordynował projekt pt Sandomierskie dziewczęta-nastolatki w dwudziestoleciu międzywojennym i dziś realizowany w ramach programu Łączymy pokolenia. Autor kilkunastu publikacji naukowych o tematyce historycznej. Kontakt: Hanna Nowakowska Fundacja Na Rzecz Kobiet JA KOBIETA Ul. Szpitalna 5/ Warszawa fundacja-jakobieta@02.pl, tel: Zdjęcia autorstwa byłej więźniarki Krystyny Zając Jezioro, w którym topiono prochy ofiar i polska tablica w Ravensbruck

4 WIADOMOŚCI FORUM 50+ Str. 4 V ZJAZD FORUM 50+ W ramach projektu WŁĄCZwiek publiczne debaty o potrzebach Seniorów w dniach lutego br. w Warszawie odbył się V Zjazd FORUM50+. W spotkaniu wzięli udział przedstawiciele organizacji członkowskich FORUM50+ z całej Polski. W pierwszym dniu Zjazdu organizacje wymieniły się informacjami na temat realizowanych projektów, szczególną uwagę poświęcono nowym organizacjom FORUM50+. Jednym z głównych celów Zjazdu było uaktualnienie Strategii działania płaszczyzny FORUM50+, omówione zostały zagadnienia dotyczące jednego z najważniejszych wyzwań dla polskiej demokracji jaką jest słabnący udział obywateli w debacie nad kształtowaniem życia politycznego, ekonomicznego oraz społecznego. Jednocześnie to właśnie bezpośredni udział obywateli oraz ich reprezentantów, np. organizacji społecznych, jest istotnym ogniwem procesu demokratycznego. Aktywny wkład obywateli w debatę publiczną jest, obok działalności partii politycznych oraz grup nacisku (lobbies), alternatywną metodą wyrażania i przekazania potrzeb społecznych, tak aby proces decyzyjny brał pod uwagę różnorodność opinii i sądów. Spotkanie FORUM50+ miało na celu zebranie informacji o doświadczeniach oraz potrzebach organizacji seniorskich z perspektywy ich aktywnego udziału w debacie politycznej. W drugim dniu Zjazdu podczas warsztatów określone zostały m.in. przeszkody, z którymi borykają się organizacje próbując nawiązać merytoryczną i trwałą wymianę poglądów z instytucjami Państwa. Poznawanie nowych członków FORUM 50+ Uaktualnianie strategii FORUM 50+ Uczestnicy podczas uroczystej kolacji pierwszego dnia Zjazdu

5 WIADOMOŚCI FORUM 50+ Str. 5 Nowy projekt FORUM 50+ Stworzenie osobom 50+ możliwości godnego dopracowania do emerytury Reagując na przykłady dyskryminacji pracowników 50+ sektora publicznego Forum 50+ rozpoczęło projekt Stworzenie osobom 50+ możliwości godnego dopracowania do emerytury. Akcja podjęta wspólnie z naukowcami z Polskiego Towarzystwa Gerontologicznego i Zakładu Gerontologii IPiSS zakończy się we wrześniu. FORUM 50+ chce zbadać zjawisko dyskryminacji w miejscu pracy, zwolnień pracowników 50+, ale również zgromadzić przykłady tzw. dobrych praktyk. Projekt Stworzenie osobom 50+ możliwości godnego dopracowania do emerytury został objęty Honorowym Patronatem Rzecznika Praw Obywatelskich. Pracowników i emerytów, którzy chcą opowiedzieć o swoich doświadczeniach zawodowych w administracji publicznej prosimy o kontakt z Forum 50+ pod numerem tel lub em: forum50plus@free.ngo.pl. Film DEAF LIFE jest opowieścią o życiu w świecie w ciszy", o marzeniach i wykluczeniu. Bohaterkami filmu są dwie nastolatki: niesłysząca (od dzieciństwa) Ola i Agnieszka, która traci słuch w wypadku drogowym. Pasją Agnieszki jest taniec... Scenariusz filmu oparty jest na faktach, jego autorką jest osiemnastoletnia, niedosłysząca dziewczyna Marta Abramczyk. Film jest wspólnym dziełem młodzieży słyszącej i niesłyszącej Aktywni to my", która zrealizowała projekt Usłysz nas". DEAF LIFE powstał dzięki wsparciu finansowemu Komisji Europejskiej - program Młodzież w działaniu". Zwiastun filmu na stronie: SPOTKANIA NA STYKU - projekcja filmu Deaf Life Marta Abramczyk jest tegoroczną maturzystką uczy się w Ośrodku Szkolno-Wychowawczym dla Głuchych im. Jana Siestrzyńskiego w Warszawie. Autorka scenariusza Deaf Life chce studiować psychologię w Uniwersytecie Warszawskim; chce też zostać aktorką, a jej marzenie spełniło się częściowo wystąpiła we własnym filmie. DEAF LIFE jest doskonałym pretekstem do podjęcia rozmowy na tzw. trudne tematy. Lubelska projekcja filmu planowana jest na 19 kwietnia, o godz. 15 w ramach wykładów ogólnych dla Słuchaczy Lubelskiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku (uczestniczy w nich ok 250 osób). Spotkanie odbędzie się w Auli Agro, Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie, ul Akademicka 15. Uwaga Wstęp wolny! Kontakt z organizatorami: lutw@hektor.umcs.lublin.pl (Adres poczty elektronicznej jest chroniony przed robotami spamującymi. W przeglądarce musi być włączona obsługa JavaScript, żeby go zobaczyć) Telefon: (81)

6 WIADOMOŚCI FORUM 50+ Str. 6 VII edycja Wyborów Miss i Mistera Złotego Wieku w Tczewie Gala Finałowa VII edycji Wyborów Miss i Mistera Złotego Wieku odbyła się 20 stycznia 2010 roku w Tczewie. Tematyka przewodnia ZAWODOWCY, realizowana została poprzez prezentację seniorów w wybranych rolach zawodach: myśliwa, pielęgniarka, lekarka, bizneswoman, rolnik, fotografprojektant, krawcowa, fryzjer, modelka, kucharz, nauczycielka, policjantka. Do udziału w finale zakwalifikowano 12 osób w wieku lat 8 kobiet i 4 mężczyzn. Prezentacja sceniczna w dwóch odsłonach indywidualnych i jedna w strojach wieczorowych była realizowana w podziale na czteroosobowe grupy. Gala finałowa odbyła się w sali widowiskowej Centrum Kultury i Sztuki w Tczewie. Do prowadzenia i opieki nad grupami skierowano trzech terapeutów-pracowników Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Tczewie. Organizatorami Wyborów był Zarząd Miejski Polskiego Komitetu Pomocy Społecznej oraz Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w Tczewie. Oceny finałowej prezentacji seniorów dokonało Jury w składzie: przewodniczący - Adam Andryjenko / dyrektor Hotelu Carina w Tczewie / mecenas Wyborów, członkowie Zenon Drewa / prezydent miasta Tczewa, Julita Jakubowska / prezes ZM PKPS, dyrektor MOPS w Tczewie, przedstawiciel organizatorów, Bożena Szczepańska / prezes Fundacji Domu Kultury w Tczewie, Karolina Jank / działaczka kultury, Wojciech Galiński / działacz społeczny. Laureatką głównej nagrody została Sylwia Kaszubowska, lat 73. Tytuł Mistera Złotego Wieku zdobył Wiesław Makowski, lat 70. Patronat nad Wyborami Miss i Mistera Złotego Wieku objął Marszałek Województwa Pomorskiego, Prezydent Miasta Tczewa, ONZ Ośrodek Informacji w Polsce, organizacje zrzeszone w Forum 50+ Seniorzy XXI Wieku!, Akademia Rozwoju Filantropii w Polsce. Pełna lista finalistów oraz galeria zdjęć z Gali dostępna na stronie internetowej FORUM 50+: Pani Sylwia Kaszubowska oraz Pan Wiesław Makowski Miss i Mister Złotego Wieku

7 WIADOMOŚCI FORUM 50+ Str. 7 Spotkanie Miss i Misterów Złotego Wieku W dniu 16 lutego 2010 r., w Forum Inicjatyw Społecznych Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Tczewie odbyło się spotkanie z dotychczasowymi uczestnikami wszystkich siedmiu edycji Wyborów Miss i Mistera Złotego Wieku. Inicjatorką i prowadzącą spotkanie była pomysłodawczyni wyborów - Pani Julita Jakubowska - dyrektor MOPS oraz Prezes Zarządu Miejskiego Polskiego Komitetu Pomocy Społecznej w Tczewie. W spotkaniu udział wzięło 60 seniorów będących uczestnikami wszystkich dotychczas zorganizowanych Gal finałowych. Najstarszą uczestniczką spotkania była Pani Melania Kaczmarek mająca 91 lat. Książka: Jak nie nudzić się na emeryturze? Poradnik emeryta i rencisty Poradnik niezbędny dla emeryta, który pragnie się cieszyć życiem bez uszczuplenia zawartości portfela. Zachęca do działania, do walki ze stereotypowym wyobrażeniem człowieka na emeryturze, który jak mawiają satyrycy - nie wie, czy lepiej położyć się do łóżka wcześniej, by nie nudzić się przez cały wieczór, czy też przed północą, by nie nudzić się od rana. Strach przed kolejnym dniem, niepewność, nastrój przygnębienia, poczucie wyobcowania, pustka, samotność, utrata chęci do życia, mogą się przytrafić każdemu. Kiedy jesteśmy czynni zawodowo, nie mamy czasu, by drobiazgowo analizować stany emocjonalne. W uwalnianiu się od negatywnych emocji pomaga nam praca zawodowa, obowiązki, codzienny kontakt z ludźmi. Co począć w sytuacji, kiedy przeszliśmy na emeryturę, gdy odebrano naszej psychice i organizmowi wszystko, co daje aktywność zawodowa? Czy mamy poddać się losowi, zaakceptować biernie nowy etap naszego życia? Autor poradnika Stanisław Mędak wychodzi z innego założenia: Inspiruje i zachęca do działania. Sugeruje, co zrobić z nadmiarem czasu, którego na emeryturze nie umiemy sobie wypełnić. Podpowiada, jak dostrzec jasne strony nowego życia, jak zaplanować codzienność, poranki i wieczory, kiedy człowiek budzi się z niechęcią i wieczorem nie może zasnąć. Podaje wiele adresów, wskazuje miejsca, gdzie warto się udać, choćby na chwilę. Oficyna Wydawnicza IMPULS, Zapowiedź: marzec impuls@impulsoficyna.com.pl, tel./fax:

8 Str. 8 NUMER 19 Polka Pięćdziesiątka Konkurs na reportaż Polka Pięćdziesiątka portrety kobiet. Pięćdziesiątka to wiek, który dla wielu kobiet oznacza przekroczenie symbolicznej granicy, wejście w nowy etap życia, a to bywa związane z nowym widzeniem siebie oraz zmianami tego, jak postrzegana jest przez innych. Logo konkursu zostało zaprojektowane w prezencie dla Fundacji przez Magdę Olasińską Kim jest Polka, która skończyła pięćdziesiąt lat? Współczesne modele kulturowe w dużym stopniu podtrzymują obraz ról kobiety dojrzałej w życiu prywatnym, rodzinnym, społecznym, zawodowym, a przez ich pryzmat bywa też określane pojęcie samej kobiecości. Stwórzmy portrety polskiej pięćdziesięciolatki. Pokażmy, jak postrzega świat ona sama oraz jak widzą ją inni. Chcemy pokazać różnorodny, przekrojowy obraz Polki Pięćdziesiątki. Czekamy na autoportrety kobiet, ale i reportaże, których autorami będą osoby z jej otoczenia: rodzina, bliscy, przyjaciele, znajomi, pracodawcy itd. Czy Polka Pięćdziesiątka to kobieta, która wpisuje się w stereotyp matki lub babci, osoby spełniającej się w życiu rodzinnym? Jak postrzega samą siebie, własne szanse, możliwości, a jak przeszkody w rozwoju osobistym, prywatnym, zawodowym, społecznym? Z którymi modelami kulturowymi się identyfikuje, które uważa za ograniczające, a jeśli tak, to jak szuka własnego sposobu na bycie szczęśliwą? Czy Polka Pięćdziesiątka pragnie się rozwijać, czym jest dla niej słowo rozwój? Jakie zmiany zachodzą w jej postrzeganiu świata i samej siebie? Czym jest dla niej moment życia, w którym właśnie się znajduje i czym różni się on od poprzednich? Nadesłane reportaże oceni profesjonalne jury, w którego skład wchodzą znani dziennikarze, reportażyści, socjologowie i prozaicy. Prace można nadsyłać do 25 maja 2010 roku. Na zwycięzców, którzy wyłonieni zostaną 25 czerwca, czekają atrakcyjne nagrody. Partnerami Konkursu są magazyn Style i Charaktery, Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Krakowie, Akademia Pełni Życia z Krakowa, Dom Kultury Świt w Dzielnicy Targówek m.st. Warszawy, księgarnia i kawiarnia Tarabuk w Warszawie. Nagrody ufundowane zostały przez Instytut Face and Body z Krakowa. Nagroda specjalna ufundowana zostanie przez wydawnictwo Style i Charaktery. Dodatkowe informacje: tel , kontakt@kobieta50plus.pl Regulamin konkursu dostępny na stronie: Fundacja na Rzecz Kobiet JA KOBIETA jest organizacją, której działania mają na celu zwrócenie uwagi na sytuację starszych kobiet w Polsce oraz przeciwdziałanie dyskryminacji ze względu na wiek i płeć. Portal społecznościowy został stworzony z myślą o dojrzałych kobietach. Rolą portalu jest zmiana stereotypowego postrzegania dojrzałych kobiet i przeciwdziałanie dyskryminacji ze względu na wiek, w tym przeciwdziałanie e-wykluczeniu.

9 Str. 9 NUMER 19 Wielkie serca nagrodzone! Pomagają potrzebującym, zachęcają do współpracy różne pokolenia, a w grudniu niczym pracowite mrówki starają się zapewnić najbiedniejszym wesołe święta. Mowa o dobrych duchach z Wielopokoleniowego Klubu Wolontariusza, które zostały uhonorowane wyjątkową statuetką. Trud wolontariuszy doceniła kapituła ogólnopolskiego konkursu Barwy wolontariatu, która na początku grudnia 2009 r. nagrodziła WKW za całokształt ich pracy. Mottem klubu, który działa od trzech lat, jest: Czas upływa nieubłaganie i ja będę seniorem. - Skupiamy u siebie seniorów, słuchaczy UTW oraz studentki pedagogiki i psychologii UMCS wymienia Elżbieta Iwanicka, koordynatorka WKW. W marcu ubiegłego roku dołączyła do nas grupa studentów Kolegium Pracowników Służb Specjalnych. Pomagają nam także młodzi ludzie z V LO. Czym się zajmują?- Np. organizujemy imprezy dla osób starszych, dla społeczności Bronowic i Kośminka (dzielnice Lublina przyp. red.). Staramy się zachęcać seniorów do działania opowiada Elżbieta Iwanicka. Wolontariusze organizują także różne akcje pomocy ubogim, samotnym i chorym. Współpracujemy ze Świetlicą Opiekuńczo-Wychowawczą przy kościele św. Michała. Klub organizuje też wolny czas maluchom w szpitalach, wolontariusze odwiedzają również samotnych w domach opieki społecznej. - Praca w klubie to wspaniała przygoda podkreśla Lucyna Nowosad, wolontariuszka. Serce się raduje na widok uśmiechów dzieci. Jest wolontariuszką, studentką UTW i wielką pasjonatką czytania. Lucyna Nowosad znalazła sposób na aktywną jesień życia. Po prostu nie lubię się nudzić mówi. - Współpraca seniorów z osobami młodymi wzbogaca obie strony. Młodzi szukają porady, a seniorzy uczą się od młodych nowinek technicznych, by zrozumieć współczesny świat. W klubie każdy wolontariusz robi coś innego. Jako wolontariuszka najlepiej czuje się w pracy z dziećmi, prowadzi m.in. warsztaty plastyczne dla maluchów. Ewelina Gmitruk udziela się w WKW od trzech lat. Studiuje psychologię i resocjalizację, jest zafascynowana literaturą. Mówi, że na wszystko znajduje czas, bo umie dobrze zaplanować cały dzień. Podkreśla, że praca z ludźmi to wyzwanie, a jednocześnie wielka satysfakcja. Działamy w wielu miejscach, m.in. w pogotowiu opiekuńczym. Wolontariuszami w klubie są zarówno młodzi, jak i osoby starsze tłumaczy. Praca z seniorami jest dla niej szczególnie inspirująca. Młodzi najczęściej myślą, że starsi są skostniali i niczego nie można się już od nich nauczyć. Tymczasem to nieprawda. Gdy patrzę na wolontariuszy z WKW widzę, że starość może być wspaniałym czasem. Starsi członkowie klubu mają mnóstwo pasji, dobrą pamięć, a często też więcej energii niż młode osoby. Największym przedsięwzięciem, nad którym pracują teraz wolontariusze jest projekt Kurtyna w górę!. Biorą w nim udział zarówno wolontariusze, jak i dzieci z pogotowia opiekuńczego. Poprzez różne warsztaty i pracę z ciałem, wspólnie przygotowujemy się do wystawienia przedstawienia, które premiera odbędzie się 14 kwietnia 2010 r. Tytuł sztuki pozostaje jeszcze tajemnicą. Zaproszenie na przedstawienie teatralne projektu KURTYNA W GÓRĘ znajduje się na stronie 10 Wiadomości 50+! Autorkami wykorzystanych artykułów są Karolina Szubiela i Ewa Pajuro, dziennikarki gazety Moje Miasto Lublin.

10 WIADOMOŚCI FORUM 50+ Str. 10 Finał projektu KURTYNA W GÓRĘ! W styczniu Wielopokoleniowy Klub Wolontariusza w Lublinie prezentował swoją działalność studentom podczas Targów Wolontariatu, które odbyły się na Uniwersytecie Medycznym. Szczególne zainteresowanie wzbudził projekt KURTYNA W GÓRĘ realizowany w ramach konkursu SENIORZY W AKCJI Towarzystwa Inicjatyw Twórczych ę. Finał projektu, czyli spektakl teatralny wystawiany wspólnie przez seniorów, studentów i dzieci, odbędzie się dnia 14. kwietnia w Centrum Art.Terapii. Członkowie Wielopokoleniowego Klubu Wolontariusza podczas Targów Wolontariatu

11 WIADOMOŚCI FORUM 50+ Str. 11 Przywróćmy nazwiska! Dajmy pamięć! Czy znasz wojenne losy Twoich bliskich? Co możesz zrobić, aby nie odeszli w niepamięć? Wejdź na Tu znajdziesz największą bazę danych o obywatelach polskich, zamordowanych i represjonowanych pod okupacją niemiecką w latach Zadbaj o to, aby tutaj znalazła się informacja także o Twojej rodzinie, sąsiadach i znajomych. Wystarczy wypełnić ankietę! Dzięki Tobie pamięć o nich przetrwa. Cenna jest każda nawet niepełna informacja. Program Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką został zainicjowany w 2006 roku przez Instytut Pamięci Narodowej oraz Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W chwili obecnej jest on realizowany przez Fundację "Polsko-Niemieckie Pojednanie". Celem programu jest stworzenie imiennej bazy danych, zawierającej wszystkie możliwe do uzyskania informacje o ofiarach i prześladowaniach niemieckich wobec obywateli polskich w latach Wydawać by się mogło, że po upływie ponad sześćdziesięciu lat od czasu zakończenia II wojny światowej rozmiar niemieckich represji i bilans nieodwracalnych strat osobowych wśród obywateli polskich jest już dokładnie opisany i ustalony. Tak jednak nie jest. Bilans strat obywateli polskich i ofiar represji pod okupacją niemiecką to kwestia rzetelnej oceny posiadanych już informacji, kwestia scalenia, ujednolicenia i uzupełnienia różnych danych, wykonania pracy, której z różnych względów nie wykonano ani przez kilkadziesiąt lat Polski komunistycznej, ani po przełomie roku 89. To sprawa nadania liczbom i szacunkom charakteru indywidualnego, wypełnienia ich konkretną osobową treścią, wyjścia poza matematyczne tylko obliczenia. Podajemy niekiedy liczby, z rzadka tylko nazwiska. Wynikiem programu będzie zebranie w jednym miejscu rozproszonych, często w ogóle dotąd niedostępnych danych o osobach, które stały się ofiarami agresji nazizmu. Pochodzą one z dokumentów archiwalnych przechowywanych w instytucjach zajmujących się problematyką II wojny światowej, a także bezpośrednio od ofiar i ich rodzin. Temu celowi służy szczegółowo opracowany kwestionariusz, który można wypełnić on-line lub pobrać ze strony i wypełniony przesłać na adres: Fundacja Polsko-Niemieckie Pojednanie ul. Krucza 36, Warszawa informacja@straty.pl tel: ,

12 Str. 12 NUMER 19 W krainie operetki wiedeńskiej - cykl spotkań Miejska i Powiatowa Biblioteka Publiczna w Turku od 2008 r. realizuje Program 50+ na rzecz poprawy jakości życia seniorów. W roku bieżącym zostały zaplanowane spotkania z regionalistami, lekarzami, pisarzami, psychologiem, a także cykl spotkań W krainie operetki wiedeńskiej. Te ostatnie przygotowuje i prowadzi lekarz medycyny i jednocześnie wielki pasjonat muzyki poważnej Pan Ryszard Wiśniewski. Pierwsze spotkanie z cyklu odbyło się 2 lutego w MiPBP. Prowadzący zaproponował Króla Walca, Zemstę Nietoperza i Barona Cygańskiego autorstwa Johanna Straussa (syna) w wykonaniu wybitnych artystów. Profesjonalny komentarz prowadzącego oraz umiejętność wprowadzenia odpowiedniej atmosfery wzbudziły ogromne zainteresowanie publiczności. W skupieniu wysłuchano zaprezentowanych utworów, którym towarzyszyły barwnie opowiedziane historie dotyczące tych wielkich dzieł oraz ich autora. Pełen harmonogram spotkań seniorów dostępny jest na stronie internetowej biblioteki Urszula Szczęsna Instruktor Miejskiej i Powiatowej Biblioteki Publicznej w Turku STUK-PUK. Otwórz drzwi pomogę Ci W okresie od października 2009 r. do stycznia 2010 r. w ramach partnerstwa MOPS w Tczewie z realizatorem projektu - Polskim Komitetem Pomocy Społecznej Zarząd Miejski w Tczewie, w siedzibie Forum Inicjatyw Społecznych MOPS Tczew realizowane były działania projektu Stuk- Puk. Otwórz drzwi pomogę Ci, mające na celu zapobieganie wykluczeniu społecznemu osób niewychodzących z domu z uwagi na wiek i niepełnosprawność, z udziałem osób starszych (Animatorów 50+) aktywnie uczestniczących w działaniach społecznych. W projekcie udział bierze 21 osób. W ramach rozwinięcia i nabycia umiejętności animacyjnych przez Animatorów 50+ odbyły się szkolenia z zakresu: nauki obsługi urządzeń fotograficznych z udziałem fotografa nauki obsługi: komputera z bezprzewodowym Internetem, odtwarzacza mp3, dyktafonu technik animacji społecznej (tworzenie i realizacja działań społecznych) prowadzone przez animatora KLANZY. Ponadto beneficjenci uczestniczą w spotkaniach organizacyjnych, podczas których omawiane są efekty zrealizowanych wizyt domowych. Izabela Rzeniecka MOPS Tczew

13 WIADOMOŚCI FORUM 50+ Str. 13 Apel PLATFORMY AGE EUROPE z okazji Europejskiego Roku 2010 ZAGWARANTUJMY SENIOROM PRZYZWOITE ŻYCIE ORAZ SZANUJMY ICH GODNOŚĆ! Niski dochód, zły stan zdrowia, dyskryminacja ze względu na wiek czy płeć, niesprawność fizyczna lub umysłowa, bezrobocie, samotność, przemoc, ograniczony dostęp do dóbr i usług, są to wszystko czynniki zwiększające ryzyko ubóstwa i wykluczenia społecznego wśród seniorów. Biorąc pod uwagę, iż pokolenie 65+ jest najszybciej rosnącą grupą wiekowa wśród ludności UE, kraje członkowskie wspólnie z Komisja Europejską powinny aktywnie wykorzystać Europejski Rok 2010 do Walki z Ubóstwem i Wykluczeniem Społecznym w celu przeciwdziałania wspomnianym zagrożeniom. W przededniu inauguracji Europejskiego Roku 2010, członkowie Platformy AGE Europe apelują do krajowych rządów oraz Komisji Europejskiej o Zagwarantowanie świadczeń minimalnych na poziomie zapewniającym seniorom godne życie oraz zapobiegającym ich społecznemu wykluczeniu prawo do świadczeń minimalnych, obejmujących emerytury, powinno zostać uznane za fundamentalne prawo jednostki do niezależnego i godnego życia. 2. Stworzenie standardu wysokości minimalnej emerytury gwarantującej przyzwoitą stopę życiową oraz godność osobistą niniejszy standard powinien uwzględniać także pozamaterialne zapotrzebowania seniorów, takie jak jakość opieki długoterminowej, dostępność do nauki i kształcenia, odpowiednie warunki mieszkaniowe, korzystanie z kultury i rekreacji, szanse pełnego uczestnictwa w życiu społecznym i obywatelskim itp. 3. Uznanie seniorów za jedną z grup docelowych w Krajowych Planach Działań na rzecz Integracji Społecznej oraz umożliwienie seniorom zagrożonym ryzykiem ubóstwa aktywnego uczestnictwa w procesach decyzyjnych w roku 2008 stopień zagrożenia ryzykiem ubóstwa relatywnego (dochód do dyspozycji poniżej 60% mediany dochodu krajowego) osób w wieku 65+ dla UE27 wynosił 19% (22% wśród kobiet). Poziom ubóstwa ocenianego z punktu widzenia deprywacji potrzeb jest w krajach Europy Wschodniej dwu, a nawet trzykrotnie wyższy. 4. Ustalenie krajowych poziomów redukcji ubóstwa w odniesieniu do wieku oraz płci w celu stopniowego wyeliminowania ubóstwa wśród seniorów, a w szczególności wśród starszych kobiet, samotnych seniorów, seniorów żyjących na wsi, seniorów wśród mniejszości etnicznych lub emigracji. 5. Przestrzeganie zasad równouprawnienia płci w dziedzinie zatrudnienia, tak aby zapewnić odpowiedni poziom emerytur dla kobiet uznawszy, że trudna sytuacja materialna kobiet na emeryturze jest bezpośrednim następstwem ich wcześniejszej dyskryminacji w pracy, rządy powinny przeanalizować wpływ istniejącej struktury społecznej oraz tradycyjnego podziału ról pomiędzy mężczyznami i kobietami na utrzymywanie się wspomnianej nierówności. 6. Nawiązanie kontaktu z bezradnymi i wykluczonymi seniorami oraz udzielenie im koniecznej pomocy w dochodzeniu swoich praw dotyczy to w szczególności najstarszych seniorów, niepełnosprawnych lub samotnych osób starszych, jak również seniorów wśród mniejszości etnicznych lub emigracji. 7. Zapewnienie ochrony praw pracowniczych pokolenia 50+ w celu zmniejszenia ryzyka ubóstwa na emeryturze obejmującej gwarancje godziwego wynagrodzenia; zakaz wyzysku ekonomicznego; oferty trwałego zatrudnienia, a także wspieranie ciągłego rozwoju kariery poprzez dokształcanie i przekwalifikowania zawodowe (w odpowiedzi na zmiany w strukturze i dynamice

14 Str. 14 NUMER 19 rynku pracy) mające na celu zachowanie ekonomicznej niezależności pracowników. 8. Promowanie dobrej jakości życia wśród seniorów poprzez dostęp do szerokiej oferty usług socjalnych oraz usług użyteczności publicznej w szczególności wypracowanie przez podmioty władzy publicznej i przestrzeganie przez usługodawców trwałych standardów jakości w opiece zdrowotnej krótko- i długoterminowej. Platforma AGE Europe apeluje, aby poszczególne rządy oraz Komisja Europejska wykorzystały rok 2010 do przeprowadzenia szczegółowej oceny realizacji postanowień Strategii Lizbońskiej i dopiero na tej podstawie ustaliły priorytety na kolejne dekady. Zdecydowane zobowiązanie się do ograniczenia ubóstwa i wykluczenia społecznego w perspektywie roku 2020 powinno być podstawą nowej strategii rozwoju Unii Europejskiej Europa 2020, gdzie cel osiągnięcia wzrostu ekonomicznego wspiera spójność społeczną Złote łyżwy Pani Ania Symonowicz, zajmująca się w Ratuszu Żoliborskim rewitalizacją, komunikacją społeczną i współpracą międzynarodową zdobyła złoty medal w konkurencji par tanecznych w ogólnopolskich zawodach amatorów w łyżwiarstwie figurowym o Puchar Łodzi (4-6 marca 2010), wspaniale zorganizowanych przez Miejski Klub Łyżwiarski w Łodzi na lodowisku Bombonierka. Pani Ania jest z wykształcenia filologiem-rusycystą, a z wieloletniej miłości do łyżew instruktorem łyżwiarskim i organizatorem spotkań na lodzie Stowarzyszenia Amatorów Łyżwiarstwa Figurowego, działającego przy żoliborskiej Fundacji Generacja. W naszym Stowarzyszeniu - mówi medalistka - jest prawie 40 osób w różnym wieku od 7 do 80 lat. Jesteśmy grupą zaprzyjaźnioną od kilkunastu lat, a łączy nas wielka miłość do tego pięknego sportu, którego jesteśmy najwierniejszymi kibicami. Nasze wspólne treningi na Torwarze to przede wszystkim niezwykle miłe spotkania towarzyskie. Na zakończenie sezonu, w maju, zawsze organizujemy bal, rozpoczynamy go Polonezem Warszawskim (Chociaż tyle w świecie miast...). Wszyscy staramy się przebrać w jakieś zabawne, piękne kostiumy łyżwiarstwo to przecież doznania estetyczne muzyka, ruch, stroje. Zawsze jest fantastyczna atmosfera, pamiątkowe dyplomy, no i deser jakżeby inaczej o nazwie Piruet. Te na lodzie nie zawsze się udają, ale te słodkie Piruety zawsze są dobre i świetnie smakują szczególnie gdy się jechało na łyżwach walca do piosenki niezapomnianego Mieczysława Fogga Warszawo, ty moja Warszawo... Więcej o Stowarzyszeniu Amatorów Łyżwiarstwa Figurowego: Źródło:

15 WIADOMOŚCI FORUM 50+ Str. 15 Rzeczywistość emeryta w Wielkiej Brytanii Contact the Elderly - angielska organizacja charytatywna organizująca raz w miesiącu niedzielne spotkania dla osób po 75 roku życia, mieszkających samotnie, bez wsparcia rodziny i bliskich Zjawisko wykluczenia społecznego oraz samotności wśród osób starszych było tematem konferencji, jak odbyła się w londyńskim St Alban s Centre. Na zaproszenie organizacji Contact the Elderly psychologowie kliniczni, naukowcy, pracownicy społeczni oraz przedstawiciele organizacji pozarządowych dyskutowali na temat dobrych praktyk befriendingu (z ang. be + friend + ing być przyjacielem dla kogoś, zachowywać się jak przyjaciel) służących przeciwdziałaniu izolacji osób starszych. Uczestnicy usłyszeli historię 76-letniej Pauline, która w marcu zgłosiła się do organizacji Contact the Elderly (angielska organizacja pomagająca osobom starszym, patrz Wiadomości FORUM50+, nr 18, s.3 przyp. red.). Podczas rozmowy telefonicznej z pracownikiem CtE Pauline nie mogła przestać płakać. Po śmierci męża została zupełnie sama. Zapytana o najbliższą osobę do kontaktu, podała dane dyrektora zakładu pogrzebowego, który był odpowiedzialny za pochówek męża. Od maja starsza pani uczęszcza na niedzielne spotkania CtE w ramach swojej lokalnej grupy. Jest szczęśliwa, bo zyskała nowych przyjaciół. Departament Zdrowia oraz instytucje samorządowe (Wielkiej Brytanii przyp. red.) zachęcają do szeroko pojętej prewencji oraz poszukiwania tańszych alternatyw dla kosztownych usług opiekuńczych. W swojej prezentacji dr Michelle Hamill z East London NHS Foundation Trust, mówiąc o sytuacji osób będący w trakcie lub po zakończeniu spotkań terapeutycznych, położyła nacisk na rolę organizacji wspierających w procesie powrotu do zdrowia. Często po zakończeniu sesji terapeutycznych pacjenci odczuwają smutek na myśl o opuszczeniu grupy. W tej sytuacji kierowani są do organizacji, w których mogą otrzymać emocjonalny zastrzyk, jakiego oczekują. Spotkanie w St Alban s Centre, zorganizowane przez Contact the Elderly, pokazało jak ważne jest wsparcie społeczne w aktywnym starzeniu się. Wszyscy, niezależnie od wieku, pragniemy zestarzeć się z godnością, w otoczeniu innych ludzi. Jeśli nie mogą to być nasi najbliżsi, dobrze wiedzieć, że obok nas są ludzie, którzy wezmą za rękę, wesprą ciepłym słowem i po prostu będą. Fragment artykułu Pauliny Gotfryd Po prostu być, który ukazał się w magazynie Cooltura Polish Weekly Magazine nr 47 (296). Więcej informacji: elondyn.co.uk/cooltura

16 Str. 16 NUMER 19 Szkoła Superbabci i Dziadka Zaczęło się w Lublinie. Jesienią 2009 r. ruszyła tam druga edycja projektu Szkoła Superbabci i Dziadka autorstwa dr Zofii Zaorskiej. Pomysłem zainteresowały się inne miasta. Swoje kursy ma już Koszalin, a Warszawa się do nich przygotowuje. Czy dziś dziadkom potrzebna jest taka edukacja? Pomysłodawczyni i organizatorka warsztatów w Lublinie dr Zofia Zaorska od lutego 2009 r. jest na emeryturze. Zakończyłam pracę na uczelni o pół roku wcześniej ze względu na wnuki mówi. Uczyłam przede wszystkim gerontologii i metodyki pracy socjalnej w instytucie Pedagogiki UMCS w Lublinie. Łączyłam teorię z praktyką: 23 lata kierowałam Uniwersytetem Trzeciego Wieku. Teraz nowy rozdział rola babci. W realizacji pomysłu pomogło Stowarzyszenie Inicjatyw Twórczych, przyznając dofinansowanie ze środków Polsko-Amerykańskiej Fundacji Wolności, oraz Regionalny Ośrodek Polityki Społecznej. Zofia Zaorska wzięła udział w konkursie na projekty Seniorzy w Akcji okazało się, że jej inicjatywa zyskała najwięcej punktów. Przygotowania rozpoczęły się we wrześniu 2008 r., a od października zaczęły się regularne zajęcia. Teraz trwa druga edycja. Na spotkaniach m.in. z logopedą, psychologiem i animatorem zabawy seniorzy uczą się, jak kreatywnie zajmować się wnukami. W Koszalinie Szkoła Superbabć otrzymała pieniądze na trzymiesięczny kurs od Urzędu Marszałkowskiego w Szczecinie, w ramach programu Aktywny Senior. - Niektóre części mojego projektu wcześniej uzgadniałam z dr Zofią Zaorską wyjaśnia Urszula Kostuch, organizatorka koszalińskiej Szkoły Babć. Poszerzyliśmy go o elementy dotyczące ewangelizacji. Były też warsztaty edukacji zabawą i tańcem, zajęcia z dietetykiem na temat odżywiania osób starszych i dzieci, spotkanie z lekarzem, m.in. dotyczące badań profilaktycznych osób starszych. Raz w tygodniu w ramach Babcinego Pogotowia Ratunkowego pełnione są dyżury pod nr. tel.: Hanna Nowakowska, babcia półtorarocznej Zuzi, to niezwykle aktywna kobieta, uważa, że dojrzałe kobiety mają wiele do zaoferowania dzieciom, chcą się angażować i poświęcać im swój czas. Odkąd zostałam babcią, doszłam do wniosku, że moja wiedza o małych dzieciach jest mocno nieaktualna wyjaśnia, dlaczego postanowiła stworzyć warszawską Szkołę Superbabć. Zrozumiałam, że ten problem dotyczy wielu kobiet i mężczyzn. Jako prezeska Fundacji na Rzecz Kobiet Ja Kobieta jestem zaangażowana w wiele działań na rzecz kobiet dojrzałych, np. wspólnie z portalem kobieta50plus.pl przeprowadziłyśmy konkurs na bajkę pt. Opowiem Ci bajkę. Analiza bajek wykazała, że warto i należy kobietom, które są babciami, przekazać wiedzę, jak w dzisiejszych czasach mądrze wychowywać wnuki inaczej będą ciągle robiły to w sposób nie zawsze właściwy. W warszawie zajęcia jeszcze nie ruszyły powstaje projekt, który zostanie złożony do urzędu miasta, jest szansa, że warsztaty rozpoczną się w pierwszym półroczu 2010 r. Gdzie można zapisać się na warsztaty Lublin: Wojewódzki Ośrodek Kultury, ul. Dolna Panny Marii 3, Tel Koszalin: Towarzystwo Pomocy im. Św. Brata Alberta, ul. Mieszka I 16, Tel Warszawa: Centrum Organizacji Pozarządowych Szpitalna, ul. Szpitalna 5 lok. 5, Tel lub Fragment artykułu Edyty Kolasińskiej-Bazan Bądź Superbabcią, który ukazał się w miesięczniku Zdrowie (nr 2 luty 2010).

17 WIADOMOŚCI FORUM 50+ Str. 17 Wydarzenia w Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej w Krakowie Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Krakowie w ramach międzynarodowego projektu "TeachNET" (Program Grundtvig) zorganizowała warsztaty z psychologiem zatytułowane Radość (z) tworzenia" dla seniorów oraz seminarium "Biblioteka: nowe formy działań" dla bibliotekarzy. Zainteresowanie warsztatami przeszło oczekiwania organizatorów - w warsztatach psychologicznych uczestniczyło około 70 osób. Drugie spotkanie przeznaczone dla bibliotekarzy zgromadziło 60 osób. Zdjęcia z warsztatów psychologicznych Radość (z) tworzenia Sekcja poetycka-muzyczna S@S W Bibliotece powstała również sekcja poetycko-muzyczna S@S. Grupa działa w ramach międzynarodowego projektu Heurit(AGE) prowadzonego przez Towarzystwo Polsko-Niemieckie w Krakowie. Pierwszy występ S@S, w całości oparty na tekstach Agnieszki Osieckiej, planowany jest 13 kwietnia W przedstawieniu weźmie udział 92-letnia seniorka, która trafiła do S@S z zajęć komputerowych organizowanych w Bibliotece. Bez wątpienia jest to NAJSTARSZA uczestniczka szkoleń komputerowych w Polsce!

18 Str. 18 NUMER 19 Spotkania dla seniorów w Poznaniu Fundacja SIC! zorganizowała dwa cykle spotkań w ramach projektu Akcja Senior, współfinansowanego przez Urząd Miasta Poznania. "Pokazowe szkolenia internetowe dla Seniorów" Jest to pokaz komputerowy, mający na celu oswojenie Seniorów z operacjami i transakcjami wykonywanymi przez Internet, jak obsługa konta bankowego, zakupy przez Internet w przypadku, gdy zmorzy nas choroba, zdobywanie informacji i inne. Celem jest przekonanie Seniorów, żeby nie bali się Internetu, aby wiedzieli, że Internet jest dla zwykłych śmiertelników. "JAGIENKA I JEJ GOŚCIE" - spotkania z poezją i piosenką Inicjatywę tą podjęła Fundacja SIC!, a pomysłodawczynią jest Pani Jagoda Podleśna /wolontariuszka Fundacji SIC!/. Celem przedsięwzięcia jest umożliwienie zdolnym seniorom, zespołom śpiewaczym i kabaretowym wyjście ze swoją sztuką z rodzimych klubów na zewnątrz.,,jagienka" w tych spektaklach jest elementem stałym, a goście będą się zmieniali. Na początek wytypowaliśmy na gości kilka zespołów i osób śpiewających solo, z którymi chcielibyśmy współpracować. Są już pierwsze zgłoszenia i ustalenia terminów wystąpień. Koncerty/wystąpienia są nieodpłatne. Więcej informacji i zdjęcia z pierwszych spotkań na stronie internetowej w dziale Aktualności. Informacje szczegółowe i ustalenia terminów pod numerami telefonów: (61) ; do p. Jagody Podleśnej tel (w sprawie "Jagienka i jej Goście") oraz na epszczola@sic.to Firma WRZOS została założona przez grupkę studentów, którzy wymyślili sobie dość specyficzny sposób zorganizowania wolnego czasu. Zajęli się kompleksową opieką nad grobami - WRZOS opieka nad Grobami. Oferta obejmuje sprzątanie grobów, odśnieżanie, zamiatanie, czyszczenie i woskowanie nagrobka, usuwanie zwiędłych i sezonowych kwiatów, usuwanie chwastów, pielenie, uprzątanie okolic grobu, ustawianie zniczy, kwiatów, wieńców. Obsługujemy rejony: WRZOS - Opieka nad grobami WARSZAWA i okolice, SZCZECIN, RADOM, OLSZTYN, KRESY WSCHODNIE - dojazd do cmentarzy oddalonych maksymalnie 20km od centrum Warszawy BEZPŁATNIE! (każdy kolejny kilometr 0,85zł) Po wykonaniu usługi wysyłamy zdjęcia pocztą elektroniczną gratis lub odbitki zdjęć za drobną opłatą. Na życzenie istnieje także możliwość nagrania krótkiego filmu. Płatność za wykonaną usługę następuje dopiero po przesłaniu do klienta zdjęć potwierdzających rzetelną realizację zamówienia! Kontakt: wrzos.groby@gmail.com, tel.: (+48) , Więcej informacji:

19 Str. 19 NUMER 19 Akademia Twórczej Jesieni, Kraków Fundacja dla Uniwersytetu Jagiellońskiego jest organizacja pożytku publicznego, której misją jest promocja edukacji. Wychodząc naprzeciw potrzebom społecznym Fundacja otworzyła w listopadzie 2009 roku Akademię Twórczej Jesieni, której działalność nastawiona jest na aktywizację osób powyżej pięćdziesiątego roku życia. Zajęcia w ramach Akademii obejmują między innymi cykliczne, intensywne kursy komputerowe z zakresu podstaw obsługi komputera oraz programów biurowych, takich jak edytor tekstu (MS Word), czy arkusz kalkulacyjny (MS Excel). Specjalnie stworzona na potrzeby kursów metoda pozwala seniorom w bezstresowy sposób zrozumieć sposób działania komputera i nauczyć się jego obsługi, co pomaga zapobiegać wykluczeniu technologicznemu starszej części społeczeństwa. Specjalnie dla uczestników kursów stworzono materiały dydaktyczne przystosowane do potrzeb osób starszych. Instruktorzy to osoby doświadczone, kompetentne posiadające szczególne predyspozycje do nauczania seniorów. Wykorzystując kreatywność oraz pasję, starają się ciągle pracować nad podnoszeniem poziomu szkoleń, tak by poza zdobywaniem wiedzy, niosły one radość i przyjemność. Ze względu na zgłaszane zapotrzebowanie kursy podstawowej obsługi komputera oraz MS Word i MS Excel są organizowane raz w miesiącu. Ofertę poszerzono o podstawowe kursy Internetowe obejmujące swoim zakresem umiejętność korzystania z poczty i komunikatorów, tajniki zakupów przez Internet oraz bankowości. Celem kursu jest zdobywanie wiedzy z radością i przyjemnością, a nie za wszelką cenę. Trenerzy skupiają się na przełamywaniu blokady psychicznej osób starszych, która wynika nie tyle z braku znajomości nowoczesnych technologii, ale strachu przed nieznanym. Kolejna edycja rozpoczyna się w maju. Do oferty dołączyły także kursy języka angielskiego. Zajęcia odbywają się w małych grupach na dwóch poziomach zaawansowania i prowadzone są przez wykwalifikowanego lektora, mającego doświadczenie w nauczaniu osób starszych. Nacisk położony jest bardziej na komunikację i zabawę, niż na trzymanie się sztywnych reguł i męczących szkolnych ćwiczeń. Kontakt: Fundacja dla Uniwersytetu Jagiellońskiego Akademia Twórczej Jesieni ul. Karmelicka Kraków Telefon: (12) senior@fundacja.uj.pl

20 Str. 20 NUMER 19 Samodzielny senior pod dyskretną opieką 24h na dobę w Polsce? Jest to możliwe dzięki szybkiemu rozwojowi usług teleopieki w naszym kraju. Już od dziś osoby starsze lub z ograniczoną samodzielnością życiową mogą korzystać z usług Centrum TeleOpieki. Telefoniczny system opieki domowej i mobilnej jest w Polsce ciągle nowością. Jest to usługa skierowana przede wszystkim do osób starszych, niesamodzielnych, czasowo lub stale samotnych z ograniczoną sprawnością ruchową lub intelektualną, które chcą lub muszą prowadzić samodzielne życie, ale wymagają stałego nadzoru. Pacjent może sam wezwać pomoc lub połączyć się z wybraną bliską osobą, jeżeli uzna, że zaszła taka potrzeba. Możliwe jest również automatyczne połączenie z Centrum Alarmowym, jeżeli monitoring najważniejszych funkcji życiowych (pulsu, ciśnienia krwi, oddechu) odbierze nieprawidłowe wskazania. Jest to szczególnie istotne w przypadku osób, które nie są w pełni sprawne intelektualnie np. dotkniętych demencją lub chorobą Alzheimera. W takim przypadku możliwe jest zainstalowanie nadajnika GPS, który zlokalizuje taką osobę. Jeśli senior oddali się od domu i przekroczy wcześniej wytyczone granice np. obszar dzielnicy bądź miasta, centrum jest zawiadamiane automatycznie lub zostaje wysłana wiadomość SMS do wskazanej osoby. Oprócz możliwości manualnej aktywacji urządzenia, aparatura może być również zaprogramowana tak, by samoczynnie wysyłała sygnał w sytuacjach zagrożenia, np. w przypadku nadmiernego stężenia CO2, pożaru, zalania mieszkania bądź odłączenia urządzenia. Ponadto, dzięki wbudowanym czujnikom możliwy jest stały monitoring podstawowych i ważnych czynników życiowych: pulsu, ciśnienia, czynności oddechowych czy nawet wykrycie zaniku aktywności ruchowej. Więcej informacji: Samodzielny jak senior Coraz więcej osób mieszkających w Polsce nie stać na wykupienie niezbędnych leków. Problem ten dotyczy zwłaszcza osób starszych. Tymczasem lekarze oraz farmaceuci apelują, iż jedną z najczęstszych przyczyn poważnych komplikacji zdrowotnych u ludzi w podeszłym wieku, jest m.in. przerwanie terapii oraz nie przyjmowanie zalecanych leków. Mając to na uwadze oraz kierując się zasadą, w myśl której zdrowie stanowi najcenniejszą wartość ludzkiego życia, APTEKI dbam o zdrowie zainicjowały program SE- NIOR skierowany do osób powyżej 75 roku życia. Program SENIOR powstał z myślą o osobach najstarszych, które o wiele częściej cierpią na choroby przewlekłe wymagające długiego i kosztownego leczenia farmakologicznego. Więcej informacji na temat programu: Telefon: 042/ Apteki dbam o zdrowie Program Senior