Streszczenie książki o jagodzie Acai

Transkrypt

1 Streszczenie książki o jagodzie Acai Historia spożywania owocu acai przez ludy Amazonii jest długa i sięga czasów prehistorycznych. Typowa palma acai w trakcie całego swego życia wytwarza ponad 1 tonę owoców. Badania przeprowadzone na zlecenie rządu brazylijskiego wykazały, że w rejonach wschodniej delty Amazonki rośnie ponad 7,500 palm acai. Oznacza to, że jest dość zasobów, by zaspokoić stałe rosnący popyt na ten owoc. Dla ludów żyjących na terenach zalewowych delty Amazonki palma acai jest głównym, obok manioku, źródłem pokarmu i stanowi podstawowe źródło kalorii. W minionym dwustuleciu dzieje zbierania i stosowania acai dokumentowali brytyjscy, portugalscy i amerykańscy botanicy. Mieszkańcy Amazonii łączą acai z innymi pokarmami i spożywają podczas prawie każdego posiłku. Porcja dzienna świeżego miąższu acai dla wielu z nich wynosi więcej niż 2 litry. Literatura naukowa nie donosi o występowaniu żadnych poważnych skutków ubocznych spożywania miąższu acai. Wszystkie badania dotyczące acai publikowano w recenzowanych pismach naukowych. Przytłaczającą większość badań przeprowadzono nad liofilizowanym miąższem acai, czyli takim jaki występuje tylko w produktach MonaVie. Liofilizacja to lepsza metoda konserwacji owoców od suszenia rozpyłowego, suszenia na słońcu i innych metod konserwacji. Pozwala na zachowanie wartości odżywczej, składników fitochemicznych i antyoksydacyjnego potencjału acai. 1 z 7

2 Badania poświęcone składowi odżywczemu i bioaktywności miąższu acai publikowano w znaczących, recenzowanych pismach naukowych, takich jak Journal of Agricultural and Food Chemistry. Wolne rodniki wchodzą w naszych organizmach w reakcje z takimi organicznymi substratami, jak białka i lipidy. Mogą uszkadzać DNA w naszych komórkach. Oksydacja tych biomolekuł może wyrządzać szkody i przyczyniać się do przyspieszenia starzenia i chorób. Analiza zdolności absorpcji wolnych rodników (ORAC) to rzetelna i wiarygodna metoda porównywania mocy antyoksydacyjnej pokarmu. Pozwala na ocenę skuteczności wymiatania rodnika peroksylowego najczęściej wytwarzanego w naszym organizmie wolnego rodnika. Należy jednak pamiętać o tym, że tę analizę przeprowadza się in vitro, stąd jakiekolwiek twierdzenie, że dana substancja może zmniejszać tworzenie się tego rodzaju reaktywnych form tlenu wymaga dowodu in vitro. Powiada się, że jednostki ORAC to punkty młodości. Przy pomocy analizy ORAC amerykański Departament Rolnictwa przebadał prawie 300 owoców, warzyw i orzechów, powszechnie występujących w kuchni amerykańskiej, oraz miąższ acai pod kątem ich pojemności antyoksydacyjnej. Liofilizowane acai posiada najwyższy wskaźnik ORAC ze wszystkich zbadanych pokarmów, z wyjątkiem kilku przypraw. Szacuje się go w literaturze naukowej na 1027 mikromoli równoważnika Troloksu na gram (umoli TE/g). Badania naukowe dotyczące pojemności antyoksydacyjnej acai w odniesieniu do rodnika peroksylowego plasują ten owoc na samym szczycie listy owoców i warzyw. W teście ORAC posiada on jednostek na sto gramów. Dla porównania wyniki roślin uchodzących za liderów w tej dziedzinie żurawiny i borówki amerykańskiej to około 9000 jednostek. Na podstawie samego testu ORAC nie można jednak stwierdzić, że jakiś pokarm jest lepszy od innego, tym bardziej że wszystkie owoce i warzywa wzbogacają ludzką dietę o substancje fitochemiczne posiadające właściwości antyoksydacyjne. 2 z 7

3 Hydrofilowa pojemność ORAC wynosi dla liofilizowanego acai 998 umoli TE/g i jest najwyższa spośród wszystkich pokarmów. Lipofilowa pojemność ORAC wynosi dla liofilizowanego acai 19 moli TE/g i jest najwyższa spośród wszystkich owoców i warzyw. Wynik analizy pojemności antyoksydacyjnej równoważnika Troloksu (TEAC) wynosi dla liofilizowanego acai 744 umole TE/g i jest najwyższy ze wszystkich dotychczas przebadanych pokarmów. Wynik analizy mocy antyoksydacyjnej redukcji jonów żelaza (FRAP) wynosi dla liofilizowanego acai 249 umoli TE/g i jest najwyższy ze wszystkich dotychczas przebadanych pokarmów. Analiza TBARS wykazała, że nie filtrowane ani nie oczyszczane liofilizowane lub zamrożone acai hamuje lipidową peroksydację tłuszczów u osób poddawanym randomizowanemu, podwójnie ślepemu badaniu krzyżowemu, z grupą kontrolną stosującą placebo. Zdolność usuwania anionorodników nadtlenkowych wynosi dla acai 1614 jednostek SOD i jest najwyższa spośród wszystkich pokarmów. Rodnik nadtlenkowy uczestniczy w patogenezie wielu chorób. Wytwarza też bardzo toksyczny rodnik hydroksylowy, który przynosi najwięcej szkód w organizmie człowieka. Dzięki analizom antyoksydacyjnym HORAC i NORAC wiemy, że acai posiada wielką zdolność usuwania rodników hydroksylowych i peroksynitrytowych. Spora ilość literatury naukowej podkreśla znaczenie stresu oksydacyjnego w rozwoju chorób związanych z procesami starzenia oraz rolę zawartych w diecie polifenoli w zapobieganiu tym zjawiskom. Badania pokazują, że miąższ acai może zmniejszać stres oksydacyjny związany z naturalnie zachodzącymi procesami, takimi jak metabolizm tlenowy i stany zapalne organizmu. 3 z 7

4 Badania wykazały, że sok, którego podstawą jest nieoczyszczone lub nieprzefiltrowane acai, podwyższa poziom aktywności antyoksydacyjnej w surowicy krwi u zdrowych dorosłych osób, poddanych działaniu stresu oksydacyjnego w randomizowanych, podwójnie ślepych badaniach naprzemiennych, z grupą kontrolną stosującą placebo. Badania wykazały, że sok, którego podstawą jest nieoczyszczone lub nieprzefiltrowane acai, podwyższa poziom związków antyoksydacyjnych w surowicy krwi u zdrowych dorosłych osób, poddanych działaniu stresu oksydacyjnego w randomizowanych, podwójnie śiepych badaniach naprzemiennych, z grupą kontrolną stosującą placebo. Badania wykazały, że u osób poddanych otwartej próbie klinicznej, spożywających codziennie przez dwa tygodnie sok, którego podstawą było nieoczyszczone lub nieprzefiltrowane acai, znacząco zwiększyła się mobilność i zmniejszyły dolegliwości bólowe ze strony stawów kolanowych i kręgosłupa lędźwiowego. Znajdujące się w acai związki antyoksydacyjne potrafią przenikać do komórek człowieka i stwarzać tam ochronę antyoksydacyjną. Badania wykazały, że znajdujące się w acai związki antyoksydacyjne pobudzają aktywność antyoksydacyjną surowicy krwi in vivo. Acai zawiera ponad 3000 związków organicznych określanych mianem substancji fitochemicznych, takich jak flawonoidy, polifenole, antocyjany i proantocyjanidyny. Coraz więcej prac naukowych, wskazuje na korzyści zdrowotne towarzyszące spożywaniu tych substancji. Odkryto, że antocyjany zawarte w acai mają 5-krotnie większą moc od tej samej klasy antocyjanów znajdujących się w innych jagodach, słynących ze swych antyoksydacyjnych właściwości prozdrowotnych. Dwa antocyjany dominujące w acai to cyjanidyno-3-glukozyd i glukozyd cyjanidyno-3 kumarynorutynozydu. 4 z 7

5 Kiedy komórki anormalne napotykają flawonoid, cyjanidyno-3 glukozyd (C-3-R), reagują uwolnieniem nadtlenków, które wybiórczo uśmiercają komórki rakowe. Kiedy zdrowe komórki napotykają C-3-4, nie uwalniają nadtlenków. Flawonoidem dominującym w acai jest C-3-R. Kiedy w warunkach eksperymentalnych gryzonie poddano działaniu środka wywołującego raka przełyku, liofilizowany miąższ acai powstrzymał tworzenie się guzów, hamował ich rozrost i zmniejszał ilość, w porównaniu do grupy kontrolnej, w której nie podawano miąższu acai. Badania prowadzone nad liofilizowanym acai dowiodły, że posiada ono potężne działanie przeciwzapalne in vitro. Znajdujące się w acai białka działają hamująco na wydzielanie się ze ślinianek alfaamylazy, będącej u ludzi markerem stresu. Analiza sumy przeciwutleniaczy (TAO) wykazała, że acai jest zarówno szybkim, jak i powolnym przeciwutleniaczem. Przeprowadzone badania wykazały, że ludzkie neutrofile (rodzaj białych krwinek krwi) potraktowane miąższem acai reagowały znacznie zmniejszoną produkcją wolnych rodników w odpowiedzi na ekspozycję na nadtlenek wodoru. Inhibicja wyrzutu wolnych rodników z neutrofili utrzymywała się nawet przy stężeniu jednej części na bilion, co sugeruje, że działanie to zachodzi również w warunkach naturalnych Acai zawiera sporą ilość tłuszczów roślinnych znanych jako fitosterole. Dominującymi w tym owocu fitosterolami są beta-sitosterol, kampesterol i stigmasterol. Dowiedziono, że te związki chemiczne zmniejszają poziom lipidów. Dzięki analizie inhibitorów cyklooksygenazy okazało się, że miąższ acai działa hamująco na cyklooksygenazę-2 (COX-2). Jednym ze sposobów na zmniejszenie ostrego lub przewlekłego stanu zapalnego jest właśnie zahamowanie aktywności COX-2. Miąższ acai zawiera wszystkie zasadnicze witaminy, minerały i pierwiastki śladowe niezbędne dla ludzkiego zdrowia. 5 z 7

6 Miąższ acai zawiera wszystkie aminokwasy egzogenne oraz wiele aminokwasów endogennych istotnych dla syntezy białek w ludzkim ciele. Acai to dobre źródło rozpuszczalnego i nierozpuszczalnego błonnika. Nierozpuszczalny błonnik zawiera polifenole antyoksydacyjne, dlatego nie powinno się go usuwać podczas filtrowania lub oczyszczania. W 100 gramach miąższu acai znajduje się zaledwie 0,1 grama cukru. Oznacza to bardzo niski poziom węglowodanów. W miąższu acai znajduje się bardzo mało sodu, zaledwie 0,25%. Dzięki dostrzeżeniu wartości ekonomicznej owocu acai dla Amazonii zmniejszono wycinkę drzew dla potrzeb pozyskiwania serca palmy. W 2007 roku owoc acai stał się czołowym produktem żywnościowym eksportowanym ze wschodniej delty Amazonki. Ścinanie palm acai dla pozyskiwania z nich serc palmy znacząco się zmniejszyło od czasu, gdy w 2007 doceniono wartość jej owocu. Amazonia słynie z tego, że jest płucami Ziemi, dostarczając 20% tlenu, którym oddychamy. Dzięki odpowiednio zarządzanym plantacjami palm acai (acaizais) można zbierać owoce acai i serca palmy bez wyrządzania szkód środowisku. Palma acai przyczynia się do absorpcji dwutlenku węgla z naszej atmosfery oraz wytwarzania tlenu. Kiedy miąższ acai dodano do wysokotłuszczowej diety muchy posiadającej 59% genów wspólnych z człowiekiem, znacząco wydłużyło się jej życie. Odkryto też, że miąższ acai hamuje glukoneogenezę, co ma znaczenie dla cukrzyków. 6 z 7

7 Badania laboratoryjne wykazały, że związki chemiczne zawarto w acai dezaktywują toksyczne białka i wywołują autofagocytozę co może wskazywać na to, że chronią przed cytotoksycznością (lub przynajmniej ją opóźniają), związaną z chorobami neurodegeneracyjnymi. Naukowcom udało się rozpoznać związki chemiczne przyczyniające się do potężnych właściwości przeciwzapalnych miąższu acai. Okazało się, że potrafią one hamować rozwój schorzeń miażdżycowych u zwierząt wytwarzających dziesięciokrotnie więcej cholesterolu od zwykłych zwierząt. Badania wykazały, że zwierzęta karmione dietą wysokotłuszczową zawierającą miąższ acai posiadają niższy LDL-cholesterol i wyżsiy HDL-cholesterol od zwierząt w grupie kontrolnej. Ogólnie rzecz biorąc, owoce posiadają dwa razy większą pojemność antyoksydacyjną od warzyw. Zatem słuszne są zalecenia, by jeść codziennie więcej owoców. Związki chemiczne zawarte w miąższu acai mogą wpływać na komunikację komórkową in vivo. Związki chemiczne zawarte w miąższu acai mogą wpływać na ekspresję genów. Może to tłumaczyć, czemu picie napojów zawierających acai poprawia zdrowie osób cierpiących na choroby autoimmunologiczne. Na podstawie szeregu badań eksperymentalnych in vitro i in vivo stwierdzono, że sok owocowy zawierający acai nie posiada właściwości mutagennych, klastogennych ani cytotoksycznych, wykazuj cechy antymutagenne i nawet przy dużym spożyciu doustnym nie powoduje oznak zatrucia. Więcej o jagodzie Acai oraz o produktach MonaVie, których jest ona głównym składnikiem znajdziesz na stronie Książka o jagodzie Acai do nabycia na stronie internetowej: 7 z 7