RADA UNII EUROPEJSKIEJ. Bruksela, 6 grudnia 2012 r. (07.12) (OR. en) 17444/12 SOC 989 JAI 891 FREMP 153 EDUC 368 COHOM 268

Transkrypt

1 RADA UNII EUROPEJSKIEJ Bruksela, 6 grudnia 2012 r. (07.12) (OR. en) 17444/12 SOC 989 JAI 891 FREMP 153 EDUC 368 COHOM 268 NOTA Od: Sekretariat Generalny Rady Do: Delegacje Nr poprz. dok.: 16382/12 SOC 939 JAI 807 FREMP 138 EDUC 351 COHOM 254 Dotyczy: Zwalczanie przemocy wobec kobiet i zapewnienie usług wsparcia dla ofiar przemocy domowej Konkluzje Rady Delegacje otrzymują w załączeniu ostateczną wersję konkluzji Rady w formie przyjętej przez Radę EPSCO w dniu 6 grudnia 2012 r /12 mm 1

2 Zwalczanie przemocy wobec kobiet i zapewnienie usług wsparcia dla ofiar przemocy domowej Konkluzje Rady 1 MAJĄC NA UWADZE, ŻE 1. Przemoc ze względu na płeć wymierzona w kobiety to rodzaj przemocy skierowanej przeciwko kobiecie, dlatego że jest kobietą, lub przemocy dotykającej kobiety w sposób nieproporcjonalny; stanowi ona naruszenie podstawowego prawa do życia, wolności, bezpieczeństwa, godności, równości między kobietami i mężczyznami, braku dyskryminacji oraz integralności fizycznej i psychicznej. 2. Kobiety i dziewczęta są głównymi ofiarami przemocy ze względu na płeć. Kobiety będące ofiarami takiej przemocy i dzieci będące jej świadkami wymagają często specjalnego wsparcia i ochrony z powodu wysokiego ryzyka wtórnej i powtarzającej się wiktymizacji, zastraszania i odwetu związanego z taką przemocą Przemoc wobec kobiet dotyka społeczeństwo jako całość i stanowi przeszkodę dla aktywnego udziału kobiet w życiu społecznym. 1 2 Konkluzje przyjęte w ramach przeglądu wdrażania pekińskiej platformy działania, ze szczególnym odniesieniem do kluczowego obszaru zainteresowania D: Przemoc wobec kobiet. Dyrektywa 2012/29/UE Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiająca normy minimalne w zakresie praw, wsparcia i ochrony ofiar przestępstw oraz zastępująca decyzję ramową Rady 2001/220/WSiSW, motyw /12 mm 2

3 4. Przemoc wobec kobiet zarówno narusza jak i upośledza lub niweczy korzystanie przez kobiety z praw człowieka i podstawowych wolności i jest przejawem (lub skutkiem) dyskryminacji kobiet i oznacza każdy akt przemocy ze względu na płeć, który prowadzi, lub może prowadzić, do powstania szkody fizycznej, seksualnej, psychologicznej lub ekonomicznej lub do cierpienia kobiet, a także groźbę popełnienia takich czynów, wywieranie przymusu lub arbitralne pozbawianie wolności, mające miejsce tak w życiu publicznym, jak i prywatnym Przemoc wobec kobiet jest wyrazem historycznie nierównego rozkładu sił między mężczyznami a kobietami oraz przyczyną i konsekwencją różnic w traktowaniu kobiet i mężczyzn. 6. Dyskryminacyjne normy społeczne, tradycyjne i kulturowe oraz stereotypy płciowe przyczyniają się do przemocy wobec kobiet i utrwalają postawę obojętności i samozadowolenia względem tego poważnego problemu. 7. Wszelkie formy przemocy wobec kobiet muszą być potępione jako pogwałcenie pełnego korzystania przez kobiety z praw człowieka; POTWIERDZAJĄC, że ani zwyczaje, ani tradycja, ani kultura, ani prywatność, ani religia, ani tak zwany honor nie mogą być przywoływane jako jej usprawiedliwienie lub uzasadnienie dla zniesienia obowiązków państw członkowskich co do zapobiegania jej i jej eliminowania oraz ścigania jej sprawców. 8. Walka z wszelkimi formami przemocy wobec kobiet i eliminacja tej przemocy wymagają skoordynowanych strategii na szczeblu krajowym i wszelkich innych stosownych szczeblach oraz kompleksowego podejścia nakierowanego na kluczowe kwestie, takie jak zapobieganie, ochrona, wsparcie dla ofiar oraz ściganie sprawców, a także inne działania związane z tymi kwestiami. 3 Zalecenie Rec (2002)5 Komitetu Ministrów Rady Europy do wszystkich państw członkowskich w sprawie ochrony kobiet przed przemocą oraz rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ 48/104 z dnia 20 grudnia 1993 r. Konkluzje Rady UE w sprawie wykorzeniania przemocy wobec kobiet w Unii Europejskiej (2010) /12 mm 3

4 9. Trudno jest zebrać informacje na temat skali i konsekwencji przemocy wobec kobiet, ponieważ często pozostaje ona w ukryciu. To przyczynia się do stałego braku zarówno na szczeblu państw członkowskich jak i UE dostępnych i porównywalnych danych, co ogranicza zrozumienie realnej skali i konsekwencji przemocy wobec kobiet oraz utrudnia dalsze rozwijanie polityk, strategii i działań. Dlatego też ważne jest określenie, wykorzystanie i dalsze rozwijanie istotnych źródeł informacji. 10. Zapewnienie pełnej gamy usług specjalistycznego wsparcia dla kobiet będących ofiarami przemocy i ich dzieci, które są świadkami takich aktów, jest kwestią podstawową w kontekście ochrony kobiet przed przemocą, zapobieżenia wystąpieniu ponownych aktów przemocy i umożliwienia poszkodowanym kobietom i dzieciom wyjścia z traumy i odbudowania swojego życia. 11. Godność, integralność i eliminacja przemocy uwarunkowanej płcią to jeden z pięciu priorytetowych obszarów określonych w Strategii na rzecz równości kobiet i mężczyzn ( ) opracowanej przez Komisję. Rada zatwierdziła ten priorytet i wezwała do opracowania właściwych środków, między innymi w europejskim pakcie na rzecz równości płci ( ). 12. W pekińskiej platformie działania przyjętej na Czwartej Światowej Konferencji na temat Kobiet w roku 1995 przemoc wobec kobiet wymieniono jako jeden z dwunastu krytycznych obszarów i stwierdzono między innymi, ze rządy powinny podejmować działania mające zapewnić ochronę kobiet będących obiektami przemocy. 4 W roku 2002, podczas prezydencji duńskiej, Rada przyjęła konkluzje, w których dokonano przeglądu prac w tym krytycznym obszarze i ustalono zestaw siedmiu wskaźników dotyczących przemocy domowej wobec kobiet 5. W oparciu o te prace prezydencja cypryjska zdecydowała się skupić na kwestii usług wsparcia dla ofiar przemocy domowej oraz monitorować postępy dzięki zastosowaniu do tej kwestii wskaźników. 4 5 Pekińska platforma działania, pkt 124 lit. d). 1) Profil kobiet będących ofiarami przemocy, 2) Profil męskich sprawców, 3) Wsparcie dla ofiar, 4) Środki skierowane do męskiego sprawcy mające na celu przerwanie kręgu przemocy, 5) Szkolenia dla specjalistów, 6) Wysiłki krajowe na rzecz wyeliminowania przemocy wobec kobiet oraz 7) Ocena /12 mm 4

5 13. W swoim 18-miesięcznym programie trzech prezydencji Polska, Dania i Cypr podjęły się aktywnie wspierać wszystkie inicjatywy związane ze zwalczaniem przemocy wobec kobiet, przemocy domowej oraz zjawiska okaleczania żeńskich narządów płciowych, w szczególności transgranicznych aspektów tych zjawisk, także z uwzględnieniem rozwoju wydarzeń na innych forach międzynarodowych, takich jak Rada Europy W kontekście przeglądu wprowadzania w życie pekińskiej platformy działania Europejski Instytut ds. Równości Kobiet i Mężczyzn opracował sprawozdanie pt. Przegląd realizacji w UE pekińskiej platformy działania przez państwa członkowskie UE: Przemoc wobec kobiet wsparcie dla ofiar. W sprawozdaniu przedstawiono aktualną sytuację dotyczącą przemocy domowej wobec kobiet w państwach członkowskich UE oraz najnowsze środki legislacyjne i polityczne służące zmierzeniu się z tym problemem i z pozostałymi wyzwaniami. W sprawozdaniu zawarto również dogłębny przegląd kwestii wsparcia dla ofiar, w oparciu o stosowny wskaźnik ustanowiony przez Radę w roku Wyeliminowanie wszelkich form przemocy wobec kobiet i dziewcząt oraz zapobieganie jej będzie głównym tematem 57. sesji działającej przy ONZ Komisji ds. Statusu Kobiet, które to posiedzenie ma odbyć się w 2013 roku. 16. Niniejsze konkluzje opierają się na zobowiązaniach politycznych podjętych przez Parlament Europejski, Radę, Radę Europejską, Komisję i inne podmioty działające w tej dziedzinie, w tym na zobowiązaniach przedstawionych w dokumentach wymienionych w załączniku II /11, s. 87. Zob /02, wskaźnik /12 mm 5

6 17. PRZYJMUJĄC DO WIADOMOŚCI Wyniki europejskiej konferencji na temat zwalczania przemocy wobec kobiet w UE, która odbyła się w Nikozji w dniach 8 9 listopada 2012 r. i której celem było dokonanie przeglądu postępów na szczeblu UE i ułatwienie wymiany dobrych praktyk między państwami członkowskimi w tej dziedzinie, jak również zorganizowaną przez Europejskie Kolegium Policyjne (CEPOL) konferencję prezydencji pt. Rola policji w skuteczniejszym ściganiu sprawców przemocy domowej, która odbyła się w Limassolu w dniach lipca 2012 r. jako część szerszego projektu zapoczątkowanego przez cypryjską policję zmierzającego do opracowania unijnego podręcznika najlepszych praktyk stosowanych przez policję w celu skuteczniejszego ścigania sprawców przemocy domowej oraz wyniki konferencji poświęconej najlepszym praktykom oraz przyznawaną przez Europejską Sieć Zapobiegania Przestępczości (ESZP) Europejską Nagrodę w dziedzinie Zapobiegania Przestępczości, której temat na rok 2012 to współpraca policji ze społecznością lokalną jako narzędzie zapobiegania przestępczości w odniesieniu do włamań, przemocy domowej i przestępczości nieletnich. 18. Sprawozdanie pt. Przegląd realizacji pekińskiej platformy działania przez państwa członkowskie UE: Przemoc wobec kobiet wsparcie dla ofiar opracowane przez Europejski Instytut ds. Równości Kobiet i Mężczyzn na wniosek prezydencji cypryjskiej 8. Mimo że dokonano postępów, zapewniane w poszczególnych państwach UE usługi wsparcia są bardzo różne, jeśli chodzi o zasięg ich oddziaływania, jakość i rozmieszczenie geograficzne świadczących je placówek. Trzeba zrobić więcej, zwłaszcza w celu zapewnienia skutecznej koordynacji systemu publicznego wsparcia, trwałego finansowania usług specjalistycznego wsparcia, programów prewencji skierowanych do konkretnych odbiorców i systematycznych szkoleń dla specjalistów zajmujących ofiarami lub sprawcami wszelkich aktów przemocy wobec kobiet, a także w celu skuteczniejszego gromadzenia na szczeblu krajowym i unijnym danych dotyczących takiej przemocy. 8 Zob /12 ADD /12 mm 6

7 RADA UNII EUROPEJSKIEJ WZYWA PAŃSTWA CZŁONKOWSKIE I KOMISJĘ EUROPEJSKĄ, by zgodnie ze swoimi kompetencjami: 19. Opracowywały i wdrażały a także ulepszały już istniejące kompleksowe, multidyscyplinarne i wieloagencyjne plany działania, programy i strategie, stosownie do przypadku, w celu zwalczania wszelkich form przemocy wobec kobiet i dziewcząt, angażując wszelkie stosowne podmioty oraz łącząc środki legislacyjne i pozalegislacyjne mające na celu zapobieganie przemocy i jej eliminowanie, udzielanie ochrony i wsparcia jej ofiarom oraz ściganie jej sprawców, a także inne działania związane z tymi kwestiami; oraz zapewniały stosowne i trwałe finansowanie wdrażania tych strategii i działania odnośnych służb. 20. Rozważyły opracowanie europejskiej strategii na rzecz zapobiegania wszelkim formom przemocy wobec kobiet i zwalczania jej zgodnie z konkluzjami Rady w sprawie wykorzeniania przemocy wobec kobiet w Unii Europejskiej przyjętymi w roku We współpracy z krajowymi i europejskimi urzędami statystycznymi i w stosownych przypadkach, przy pełnym wykorzystaniu prac Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn udoskonalały na szczeblu krajowym i unijnym gromadzenie i rozpowszechnianie porównywalnych, wiarygodnych i regularnie aktualizowanych danych administracyjnych i statystycznych dotyczących ofiar i sprawców wszelkich form przemocy wobec kobiet, w podziale na płeć, wiek i relację ofiary ze sprawcą, oraz by wspierały badania i wymianę dobrych praktyk w tej dziedzinie. 22. Ulepszały proces rejestracji i rozpatrywania skarg otrzymywanych na szczeblu państwowym przez organy policyjne i sądowe, służbę zdrowia, opiekę społeczną oraz inne stosowne organy, agencje, instytucje i organizacje pozarządowe działające w obszarze przemocy wobec kobiet, a także identyfikację przypadków związanych z wszelkimi formami przemocy wobec kobiet, na przykład przy wykorzystaniu unijnego podręcznika najlepszych praktyk stosowanych przez policję w celu w skuteczniejszego ścigania sprawców przemocy domowej /12 mm 7

8 23. Zapewniały lub intensyfikowały stosowne szkolenia przeznaczone dla odnośnych specjalistów zajmujących się ofiarami i sprawcami wszelkich aktów przemocy wobec kobiet i w stosownych przypadkach oraz zgodnie z prawem krajowym i praktyką krajową wzmocniły specjalne jednostki lub jednostki policji oraz grupy zadaniowe, które mają do czynienia z kobietami będącymi ofiarami wszelkich aktów takiej przemocy. 24. Dopilnowały, aby istniała wystarczająca podaż usług wsparcia dla ofiar przemocy i by przy ich świadczeniu stosowano perspektywę równouprawnienia płci przede wszystkim w celu ochrony i wzmocnienia pozycji kobiet i dzieci, a także by usługi te były dostosowane do konkretnych doraźnych i długoterminowych potrzeb tych kobiet i dzieci. 25. Starały się dopilnowywać, by dostępne były programy wsparcia skierowane do sprawców przemocy wobec kobiet, co ma zapobiegać dalszym aktom przemocy oraz by jej sprawcy byli zachęcani do brania w nich udziału. 26. Wzmacniały krajową infrastrukturę zdrowotną i społeczną, aby promować równy dostęp dla kobiet będących ofiarami przemocy do publicznej służby zdrowia, i zajmowały się zdrowotnymi konsekwencjami wszelkich form przemocy wobec kobiet i dziewcząt. 27. Zacieśniały i wspierały multidyscyplinarną i międzyagencyjną współpracę, w którą zaangażowane będą wszelkie stosowne podmioty, w tym organizacje kobiece i pozarządowe, które odgrywają ważną rolę w zwalczaniu przemocy wobec kobiet i świadczeniu usług ofiarom takiej przemocy i ich dzieciom. 28. Rozważyły uruchomienie dzięki zidentyfikowaniu i wyeliminowaniu pozostałych przeszkód na szczeblu krajowym europejskiego telefonu zaufania (o numerze rozpoczynającym się od 116) w celu wsparcia ofiar przemocy wobec kobiet /12 mm 8

9 29. Regularnie monitorowały sytuację dotyczącą przemocy wobec kobiet, a także sytuację w zakresie usług wsparcia dla ofiar przemocy domowej, przy pomocy wskaźników ustanowionych w 2002 roku i przedstawionych w załączniku I i zgodnie z precedensem ustanowionym w odniesieniu do działań będących następstwem pekińskiej platformy działania, jak również promowały dalsze badania nad innymi formami przemocy wobec kobiet, między innymi w celu dalszego rozwijania i poprawy tych wskaźników, aby umożliwić skuteczne monitorowanie i porównywalność, przy wykorzystaniu prac Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn. WZYWA PARLAMENT EUROPEJSKI, KOMISJĘ EUROPEJSKĄ I PAŃSTWA CZŁONKOWSKIE, by zgodnie ze swoimi kompetencjami: 30. Rozważyły, czy zasadne jest podpisanie, ratyfikowanie i wprowadzanie w życie konwencji Rady Europy w sprawie zapobiegania przemocy wobec kobiet i przemocy domowej oraz zwalczania tych zjawisk, bez uszczerbku dla ewentualnych przyszłych negocjacji dotyczących ewentualnego przystąpienia UE do tej konwencji. 31. Prowadziły i wspierały długoterminowe działania mające na celu podniesienie świadomości, między innymi przez programy edukacyjne i szkoleniowe służące zwalczaniu dyskryminacyjnych norm tradycyjnych, kulturowych i społecznych, a także by przełamywały rozpowszechnione seksistowskie stereotypy i stygmatyzację społeczną, które sankcjonują i utrwalają przemoc wobec kobiet. W inicjatywy takie powinny być włączane wszelkie stosowne organy i organizacje pozarządowe; należy je skutecznie monitorować i oceniać ich wpływ na różne odnośne grupy docelowe. 32. Zwracały szczególną uwagę na pierwotną profilaktykę przemocy wobec kobiet, między innymi dzięki uznawaniu kluczowej roli systemu edukacyjnego, będącego jednym z podstawowych źródeł socjalizacji i głównym kanałem przekazywania norm tradycyjnych, kulturowych i społecznych, które mogą zawierać również negatywne elementy, takie jak stereotypy na temat płci i sztywne role związane z płcią, które mogą prowadzić do przemocy wobec kobiet /12 mm 9

10 33. Podkreślały kluczową rolę i odpowiedzialność mężczyzn i chłopców w wykorzenianiu przemocy wobec kobiet, w tym przez zachęcanie mężczyzn do opowiadania się przeciwko przemocy, oraz dokładały wszelkich starań, aby rola mężczyzn i chłopców była uwzględniana w strategiach, planach działania i innych środkach ukierunkowanych na ograniczenie i wykorzenienie przemocy wobec kobiet. 34. Wzmacniały ochronę ofiar przemocy wobec kobiet korzystających z przysługującego im prawa do swobodnego przemieszczania się w Unii Europejskiej, między innymi przez terminowe i skuteczne wprowadzenie w życie dyrektywy 2011/99/UE w sprawie europejskiego nakazu ochrony (w sprawach karnych) lub analogicznych środków prawa cywilnego, biorąc pod uwagę różnice w wymiarach sprawiedliwości różnych państw UE. 35. Zapewniły terminowe i skuteczne wprowadzenie w życie dyrektywy 2012/29/UE ustanawiającej normy minimalne w zakresie praw, wsparcia i ochrony ofiar przestępstw, która wzmocni minimalne normy unijne, zwłaszcza przez poprawę dostępu ofiar przemocy wobec kobiet i członków ich rodzin do ogólnego wsparcia dla ofiar i wsparcia specjalistycznego, zgodnie z ich potrzebami. 36. Zwracały szczególną uwagę na interesy i trudności wszystkich kobiet i dziewcząt znajdujących się w trudnej sytuacji i doświadczających dyskryminacji z wielu przyczyn jednocześnie, tak by zagwarantować, że ochrona przed przemocą i wsparcie dla jej ofiar dociera do wszystkich warstw społecznych, w tym do grup zmarginalizowanych 37. Zapewniały, na szczeblu unijnym i krajowym, stosowne i trwałe finansowanie przeznaczone na propagowanie równości mężczyzn i kobiet i na zwalczanie przemocy wobec kobiet, bez uszczerbku dla trwających negocjacji w sprawie wieloletnich ram finansowych ( ). 38. Rozważyły pomysł ogłoszenia roku 2015 europejskim rokiem zerowej tolerancji dla przemocy wobec kobiet, co ma służyć podniesieniu świadomości i zwróceniu uwagi na powszechne zjawisko przemocy wobec kobiet i na jego wpływ na społeczeństwo /12 mm 10

11 39. WZYWA PAŃSTWA CZŁONKOWSKIE, ESDZ I KOMISJĘ EUROPEJSKĄ, by zgodnie ze swoimi kompetencjami wzmacniały wsparcie udzielane krajom partnerskim w walce z przemocą wobec kobiet i z wszelkimi formami dyskryminacji wobec kobiet i dziewcząt, w tym dzięki wsparciu podmiotów pozarządowych, zgodnie z wytycznymi UE w sprawie aktów przemocy wobec kobiet oraz planem działania UE w zakresie równości płci i wzmacniania pozycji kobiet na lata /12 mm 11

12 ZAŁĄCZNIK I Wskaźniki i wskaźniki pomocnicze dotyczące Przemocy domowej wobec kobiet 9 Wskaźnik Wskaźnik pomocniczy 1. Profil kobiet będących ofiarami przemocy A. Liczba kobiet będących ofiarami przemocy domowej B. Informacje dodatkowe o kobietach będących ofiarami Liczba ofiar według statystyk dotyczących przestępstw Liczba ofiar według ankiet Liczba śmiertelnych ofiar przemocy domowej Odsetek przypadków przemocy domowej w stosunku do wszystkich przestępstw z użyciem przemocy Inne istotne dane statystyczne dotyczące kobiet będących ofiarami i istnienia dzieci pozostających na utrzymaniu, np. liczba kobiet zwracających się o pomoc do placówek służby zdrowia w związku z domniemaną przemocą domową, liczba ofiar szukających schronienia w centrach kryzysowych Relacja ze sprawcą Wiek Stan cywilny Obywatelstwo Wszelkie inne istotne informacje dodatkowe, np. wykształcenie, sytuacja zawodowa 9 Wskaźniki ustanowione w 2002 roku (dok /02) /12 mm 12 ZAŁĄCZNIK I

13 2. Profil męskich sprawców A. Liczba sprawców dopuszczających się przemocy domowej B. Informacje dodatkowe o sprawcy Liczba sprawców według statystyk dotyczących przestępstw Liczba sprawców zwracających się o pomoc świadczoną w ramach oficjalnych lub dobrowolnych programów, w tym do centrów kryzysowych Liczba sprawców według ankiet Wszelkie inne istotne dane statystyczne dotyczące mężczyzn będących sprawcami, np. liczba mężczyzn zwracających się o pomoc do placówek służby zdrowia Relacja z ofiarą Wiek Stan cywilny Obywatelstwo Wszelkie inne istotne informacje dodatkowe, np. wykształcenie, sytuacja zawodowa 17444/12 mm 13 ZAŁĄCZNIK I

14 3. Wsparcie dla ofiar A. Rodzaj wsparcia dla ofiar: Centra doradcze Służby ratownicze Telefon zaufania czynny 24 h na dobę Centra kryzysowe dla kobiet, w tym liczba schronisk w stosunku do liczby ludności, liczba wniosków o przyjęcie do schroniska, liczba odpowiedzi odmownych, finansowanie centrów Przewodnik dotyczący możliwości otrzymania wsparcia Specjalne jednostki policji i grupy zadaniowe wspierające ofiary Porada prawna dla ofiar Oficjalne informacje w internecie dotyczące przemocy wobec kobiet Wsparcie/kursy dla ofiar mające pomóc im w ponownym wejściu na rynek pracy Protokoły stanu zdrowia dla ofiar (gromadzone anonimowo), np. dotyczące opieki medycznej i leczenia Koordynacja systemu wsparcia publicznego Usługi wsparcia specjalistycznego dla grup w trudnej sytuacji Wszelkie inne środki wsparcia 17444/12 mm 14 ZAŁĄCZNIK I

15 4. Środki skierowane do męskiego sprawcy mające na celu przerwanie kręgu przemocy A. Środki mające na celu przerwanie kręgu przemocy Doradztwo Leczenie psychologiczne/psychiatryczne Programy resocjalizacyjne stosowane w czasie pobytu w więzieniu Centra kryzysowe dla mężczyzn Wszelkie inne środki 5. Szkolenia dla specjalistów 6. Wysiłki państwowe na rzecz wyeliminowania przemocy wobec kobiet A. Rodzaj szkolenia Wykształcenie, jakie posiada nowy personel Rodzaj szkolenia oferowanego obecnemu personelowi B. Grupy docelowe Personel policyjny A. Ustawodawstwo i wymiar sprawiedliwości Personel sądowy Pracownicy służby zdrowia Personel z sektora edukacji, zwłaszcza nauczyciele Wszelkie inne organy ustawowe, takie jak pracownicy socjalni, tłumacze ustni Organizacje pozarządowe, w tym wolontariusze pracujący w centrach kryzysowych Wszelkie inne grupy Obecna sytuacja w dziedzinie ustawodawstwa Zmiany legislacyjne w ciągu ostatnich 5 lat Liczba wydanych wyroków Liczba przypadków udanego zastosowania środka ochrony prawnej przewidzianego w prawie cywilnym, na przykład nakazów sądowych i zakazów zbliżania się do określonych osób i przebywania w określonych miejscach Liczba wyroków skazujących podać, w jakich sprawach Liczba umorzonych spraw Wszelkie inne środki, np. usunięcie sprawcy z domu, zakazy podejmowania określonych działań 17444/12 mm 15 ZAŁĄCZNIK I

16 B. Badania i projekty Jakie projekty państwo rozpoczęło w ciągu ostatnich 5 lat? Jakie projekty zostały rozpoczęte w kontekście innym niż państwowy w czasie ostatnich 5 lat? C. Polityka Czy rząd przyjął strategię w sprawie przemocy wobec kobiet? Jeśli tak kiedy? Jakie tematy obejmuje ta strategia, np. jakie są jej cele, ramy czasowe itp.? Jakie zasoby przeznaczono na realizację tej strategii? Czy strategia ta przewiduje ustanowienie partnerstw między organami rządowymi a organizacjami pozarządowymi? Czy strategia została już poddana ocenie na podstawie jakich kryteriów i kiedy? D. Podnoszenie Kampanie informacyjne skierowane do świadomości/środki sprawców zapobiegawcze Kampanie informacyjne skierowane do ofiar Kampanie informacyjne skierowane do specjalistów zajmujących się ofiarami lub sprawcami Ogólne kampanie informacyjne skierowane do całego społeczeństwa Inne kampanie uświadamiające E. Budżet Jaki budżet przeznaczyło państwo na walkę z przemocą domową wobec kobiet? 17444/12 mm 16 ZAŁĄCZNIK I

17 7. Ocena A. Dokonane postępy Zmiany statystyczne we wskaźnikach Sprawozdania z postępów dotyczące środków podejmowanych przez państwa członkowskie i zawierające istotne informacje, takie jak odsetek sprawców objętych programami, którzy ponownie popełnili przestępstwo Wszelkie inne środki służące monitorowaniu postępów lub ich upublicznieniu B. Wyciągnięte wnioski Wysiłki/inicjatywy, które okazały się skuteczne, np. kampanie, programy szkoleń, środki skierowane do mężczyzn będących sprawcami, zmiany legislacyjne, które przyczyniły się do poprawy wsparcia dla ofiar lub zmniejszyły skalę przemocy domowej wobec kobiet Wysiłki, które wdrożono, ale które nie przyniosły oczekiwanych efektów, np. kampanie lub programy szkoleń 17444/12 mm 17 ZAŁĄCZNIK I

18 Dokumenty źródłowe ZAŁĄCZNIK II 1) Ustawodawstwo unijne Dyrektywa 2012/29/UE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 października 2012 r. ustanawiająca normy minimalne w zakresie praw, wsparcia i ochrony ofiar przestępstw oraz zastępująca decyzję ramową Rady 2001/220/WSiSW (Dz.U. L 315 z , s. 57) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/99/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie europejskiego nakazu ochrony (w sprawach karnych) (Dz.U. L 338 z , s. 2) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/92/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie zwalczania niegodziwego traktowania w celach seksualnych i wykorzystywania seksualnego dzieci oraz pornografii dziecięcej, zastępująca decyzję ramową Rady 2004/68/WSiSW (Dz.U. L 335, , s. 1) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/36/UE z dnia 5 kwietnia 2011 r. w sprawie zapobiegania handlowi ludźmi i zwalczania tego procederu oraz ochrony ofiar (Dz.U. L 101 z , s. 1) 2) Parlament Europejski Rezolucja z dnia 13 marca 2012 r. w sprawie równości kobiet i mężczyzn w Unii Europejskiej 2011 r. 10 Rezolucja z dnia 5 kwietnia 2011 r. w sprawie priorytetów oraz zarysu ram nowej polityki UE w dziedzinie walki z przemocą wobec kobiet 11 Rezolucja z dnia 26 listopada 2009 r. w sprawie eliminacji przemocy wobec kobiet Dok. P7_TA(2012)0069. Dok. P7_TA(2011) Dok. B7-0139/ /12 mm 18 ZAŁĄCZNIK II

19 3) Rada Wszystkie konkluzje Rady przyjęte w związku z przeglądem pekińskiej platformy działania 13, a zwłaszcza te wymienione poniżej. Rezolucja Rady z dnia 10 czerwca 2011 r. w sprawie harmonogramu działań na rzecz zwiększania praw i ochrony ofiar, zwłaszcza w postępowaniu karnym (Dz.U. C 187 z , s. 1) Konkluzje Rady z dnia 19 maja 2011 r. w sprawie unijnych ram dotyczących krajowych strategii integracji Romów do 2020 roku (Dz.U. C 258 z , s. 6) Konkluzje Rady z dnia 7 marca 2011 r. w sprawie europejskiego paktu na rzecz równości płci ( ) (Dz.U. C 155 z , s. 10) Konkluzje Rady z dnia 8 marca 2010 r. w sprawie wykorzeniania przemocy wobec kobiet w Unii Europejskiej (6585/10) Konkluzje Rady z dnia 23 października 2009 r. w sprawie strategii dotyczącej przestrzegania praw osób, które padły ofiarą przestępstwa w Unii Europejskiej, oraz poprawy wsparcia dla tych osób (12944/09 + COR 1) Konkluzje 14 z dnia 16 grudnia 2008 r. pt. Przegląd realizacji przez państwa członkowskie oraz instytucje UE pekińskiej platformy działania: Kobiety a konflikty zbrojne wskaźniki (17099/08) Wytyczne UE w sprawie aktów przemocy wobec kobiet i dziewcząt i zwalczania wszelkich form dyskryminacji kobiet (16173/08 + COR 1) Konkluzje Rady z dnia 21 października 2002 r. w sprawie przeglądu realizacji przez państwa członkowskie oraz instytucje UE pekińskiej platformy działania, w których ustanowiono siedem wskaźników dotyczących przemocy domowej wobec kobiet (14578/02) Konkluzje prezydencji z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie przemocy wobec kobiet (6994/02) 4) Rada Europejska Program sztokholmski przyjęty w dniach grudnia 2009 r Konkluzje Rady Unii Europejskiej i przedstawicieli rządów państw członkowskich zgromadzonych w ramach Rady. european_union/jl0034_en.htm 17444/12 mm 19 ZAŁĄCZNIK II

20 5) Komisja 6) Inne Dokument roboczy służb Komisji: Postępy w dziedzinie równości między kobietami i mężczyznami w roku 2011 (8905/12 ADD 2) Wydanie specjalne Eurobarometru nr 344: Przemoc domowa wobec kobiet (wrzesień 2011 roku) Strategia na rzecz równości kobiet i mężczyzn ( ) (13767/10) Plan działań służący realizacji programu sztokholmskiego (8895/10) Komunikat Komisji pt. Zwiększone zaangażowanie na rzecz równości między kobietami i mężczyznami: Karta Kobiet Deklaracja Komisji Europejskiej z okazji Międzynarodowego Dnia Kobiet w 2010 r. dla upamiętnienia 15. rocznicy przyjęcia deklaracji i platformy działania na Światowej Konferencji ONZ w sprawie Kobiet w Pekinie oraz 30. rocznicy Konwencji ONZ w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji kobiet (7370/10) Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów pt. Wzmacnianie praw ofiar w UE (COM(2011) 274) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wzajemnego uznawania środków ochrony w sprawach cywilnych (COM(2011) 276 final) Konwencja Rady Europy w sprawie zapobiegania i zwalczania przemocy wobec kobiet i przemocy domowej 16 Opinia Komitetu Doradczego ds. Równości Szans dla Kobiet i Mężczyzn na temat strategii UE na rzecz przemocy wobec kobiet i dziewcząt (7 grudnia 2010 r.) Opinia Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego w sprawie zwalczania przemocy domowej (SOC 465 (2012)) /12 mm 20 ZAŁĄCZNIK II