ROZPORZĄDZENIA MINISTRA ŚRODOWISKA

Transkrypt

1 CZY DOTYCZY MNIE OBOWIĄZEK POSIADANIA POZWOLENIA ZINTEGROWANEGO? Wyjaśnienia do ROZPORZĄDZENIA MINISTRA ŚRODOWISKA z dnia 26 lipca 2002 r. w sprawie rodzajów instalacji mogących powodować znaczne zanieczyszczenie poszczególnych elementów przyrodniczych albo środowiska jako całości. (Dz.U ) Niniejszy dokument zawiera obszerne fragmenty oficjalnych wyjaśnień Ministerstwa Środowiska w sprawach związanych z pozwoleniemi zintegrowanymi. Dokument ma charakter informacyjny i nie powinien być wykorzystywany w innym celu. Indeks: Żelazostopy Kuźnie Obróbka powierzchniowa z wykorzystaniem procesów elektrolitycznych i chemicznych Metale nieżelazne Cement Szkło Ceramika Przemysł chemiczny Pianka poliuretanowa Mydło Farmaceutyki Odpady Spalarnia odpadów Papier i celuloza Płyty wiórowe i pilśniowe Browar Cukrownia Obróbka powierzchniowa z wykorzystaniem rozpuszczalników rp

2 RODZAJE INSTALACJI MOGĄCYCH POWODOWAĆ ZNACZNE ZANIECZYSZCZENIE POSZCZEGÓLNYCH ELEMENTÓW PRZYRODNICZYCH ALBO ŚRODOWISKA JAKO CAŁOŚCI*: 1. W przemyśle energetycznym do spalania paliw o mocy nominalnej 1) ponad 50 MWt. 2. W hutnictwie i przemyśle metalurgicznym: 1) do prażenia lub spiekania rud metali, w tym rudy siarczkowej, 2) do pierwotnego lub wtórnego wytopu surówki żelaza lub stali surowej, w tym do ciągłego odlewania stali, o zdolności produkcyjnej 2) ponad 2,5 tony wytopu na godzinę, (komentarz) 3) do obróbki metali żelaznych: a) poprzez walcowanie na gorąco, o zdolności produkcyjnej 2) ponad 20 ton stali surowej na godzinę, b) kuźnie z młotami o energii przekraczającej 50 KJ na młot, gdzie stosowana łączna moc cieplna przekracza 20 MW, (komentarz) c) do nakładania powłok metalicznych z wsadem ponad 2 tony stali surowej na godzinę, 4) do odlewania metali żelaznych, o zdolności produkcyjnej 2) ponad 20 ton wytopu na dobę, (komentarz) 5) do produkcji metali nieżelaznych z rud metali, kocentratów lub produktów z odzysku w wyniku procesów metalurgicznych, chemicznych lub elektrolitycznych, 6) do wtórnego wytopu metali nieżelaznych lub ich stopów, w tym oczyszczania lub przetwarzania metali z odzysku, o zdolności produkcyjnej 2) powyżej 4 ton wytopu na dobę dla ołowiu lub kadmu lub powyżej 20 ton wytopu na dobę dla pozostałych metali, (komentarz) 7) do powierzchniowej obróbki metali lub tworzyw sztucznych z zastosowaniem procesów elektrolitycznych lub chemicznych, gdzie całkowita objętość wanien procesowych przekracza 30 m 3. (komentarz) 3. W przemyśle mineralnym: 1) do produkcji klinkieru cementowego w piecach obrotowych o zdolności produkcyjnej 2) ponad 500 ton na dobę lub wapna w piecach o zdolności produkcyjnej 2) ponad 50 ton na dobę, (komentarz) 2) do przetwarzania azbestu lub do wytwarzania lub przetwarzania produktów zawierających azbest, 3) do produkcji szkła, w tym włókna szklanego, o zdolności produkcyjnej 2) ponad 20 ton wytopu na dobę, (komentarz) rp

3 4) do wytapiania substancji mineralnych, w tym produkcji włókien mineralnych, o zdolności produkcyjnej 2) ponad 20 ton wytopu na dobę, 5) do produkcji wyrobów ceramicznych za pomocą wypalania, o zdolności produkcyjnej 2) ponad 75 ton na dobę lub o pojemności pieca przekraczającej 4 m 3 i gęstości ponad 300 kg wyrobu na m 3 pieca, (komentarz) 6) piece koksownicze. 4. W przemyśle chemicznym: 1) do wytwarzania, przy zastosowaniu procesów chemicznych, podstawowych produktów lub półproduktów chemii organicznej 3), (komentarz) 2) do wytwarzania, przy zastosowaniu procesów chemicznych, podstawowych produktów lub półproduktów chemii nieorganicznej 4), (komentarz) 3) do wytwarzania, przy zastosowaniu procesów chemicznych, nawozów sztucznych na bazie fosforu, azotu lub potasu, 4) do wytwarzania, przy zastosowaniu procesów chemicznych, środków ochrony roślin lub produktów biobójczych, 5) do wytwarzania, przy zastosowaniu procesów chemicznych lub biologicznych, podstawowych produktów farmaceutycznych, (komentarz) 6) do wytwarzania, przy zastosowaniu procesów chemicznych, materiałów wybuchowych, 7) do rafinacji ropy naftowej lub gazu, 8) do zgazowania lub upłynniania węgla lub łupka bitumicznego. 5. W gospodarce odpadami: 1) do odzysku lub unieszkodliwiania, z wyjątkiem składowania, odpadów niebezpiecznych, o zdolności przetwarzania 5) ponad 10 ton na dobę, (komentarz) 2) do termicznego przekształcania odpadów komunalnych, o zdolności przetwarzania 5) ponad 3 tony na godzinę, (komentarz) 3) do unieszkodliwiania, z wyjątkiem składowania, odpadów innych niż niebezpieczne, o zdolności przetwarzania 5) ponad 50 ton na dobę, (komentarz) 4) do składowania odpadów, z wyłączeniem odpadów obojętnych, o zdolności przyjmowania 6) ponad 10 ton odpadów na dobę lub o całkowitej pojemności ponad ton. rp

4 6. Inne: 1) do produkcji: (komentarz) a) masy włóknistej z drewna lub innych materiałów włóknistych, b) papieru lub tektury, o zdolności produkcyjnej 2) ponad 20 ton na dobę, 2) do czyszczenia, odtłuszczania lub farbowania włókien lub materiałów włókienniczych, o zdolności produkcyjnej 2) ponad 10 ton wyrobów gotowych na dobę, 3) do garbowania lub uszlachetniania skór, o zdolności produkcyjnej 2) ponad 12 ton wyrobów gotowych na dobę, 4) do uboju zwierząt, o zdolności przetwarzania 5) ponad 50 ton masy ubojowej na dobę, 5) do produkcji lub przetwórstwa produktów spożywczych: (komentarz) - z surowych produktów pochodzenia zwierzęcego (oprócz mleka), o zdolności produkcyjnej 2) ponad 75 ton wyrobów gotowych na dobę, - z surowych produktów roślinnych o zdolności produkcyjnej 2) (obliczonej jako wartość średnia w stosunku do produkcji kwartalnej) ponad 300 ton wyrobów gotowych na dobę, 6) do produkcji mleka lub wyrobów mleczarskich, o zdolności przetwarzania 5) (obliczonej jako wartość średnia w stosunku do produkcji rocznej) ponad 200 ton mleka na dobę, 7) do unieszkodliwiania lub odzysku padłych lub ubitych zwierząt lub odpadowej tkanki zwierzęcej, o zdolności przetwarzania 5) ponad 10 ton na dobę, 8) do chowu lub hodowli drobiu lub świń o więcej niż: a) stanowisk dla drobiu, b) stanowisk dla świń o wadze ponad 30 kg, c) 750 stanowisk dla macior, 9) do powierzchniowej obróbki substancji, przedmiotów lub produktów z wykorzystaniem rozpuszczalników organicznych 7), o zużyciu rozpuszczalnika ponad 150 kg na godzinę lub ponad 200 ton rocznie, (komentarz) 10) do produkcji węgla pierwiastkowego lub elektrografitu poprzez spalanie lub grafityzację. rp

5 Objaśnienia: * Nie dotyczy instalacji lub ich części stosowanych wyłącznie do badania, rozwoju lub testowania nowych produktów lub procesów technologicznych. 1) Moc liczona z wartości opałowej paliwa na wejściu do instalacji. (wróć) 2) Największa ilość określonego wyrobu lub wyrobów, która może być wytworzona w jednostce czasu w normalnych warunkach pracy instalacji. (komentarz) (wróć) 3) Podstawowymi produktami lub półproduktami chemii organicznej są w szczególności: a) węglowodory, b) pochodne węglowodorów: - zawierające tlen: alkohole, aldehydy, ketony, kwasy karboksylowe, estry, octany, etery, nadtlenki, żywice epoksydowe, - zawierające siarkę, - zawierające azot: aminy, amidy, azotyny, nitrozwiązki lub azotany, nitryle, cyjaniany, izocyjaniany, - zawierające fosfor, - zawierające rtęć, c) związki metaloorganiczne, d) podstawowe tworzywa (syntetyczne włókna polimerowe i włókna oparte na celulozie), e) kauczuki syntetyczne, f) barwniki i pigmenty, g) środki powierzchniowo czynne. (wróć) 4) Podstawowymi produktami lub półproduktami chemii nieorganicznej są w szczególności: a) gazy: amoniak, chlor lub chlorowodór, fluor lub fluorowodór, tlenki węgla, związki siarki, tlenki azotu, wodór, chlorek karbonylu, b) kwasy: chromowy, fluorowodorowy, fosforowy, azotowy, solny, siarkowy, oleum, kwasy siarkawe, c) zasady: wodorotlenek amonu, wodorotlenek potasu, wodorotlenek sodu, d) sole: chlorek amonu, chloran potasu, węglan potasu, węglan sodu, nadborany, azotan srebra, e) niemetale, tlenki metali lub inne związki nieorganiczne: węglik wapnia, krzem, węglik krzemu. (wróć) rp

6 Uwaga: 5) Największa ilość określonego surowca lub surowców, która może być przetworzona w jednostce czasu w normalnych warunkach pracy instalacji. (wróć) 6) Największa ilość określonych surowców, która może być przyjmowana w jednostce czasu w normalnych warunkach pracy instalacji. (wróć) 7) Powierzchniowa obróbka substancji, przedmiotów lub produktów z wykorzystaniem rozpuszczalników organicznych to w szczególności: drukowanie, pokrywanie, odtłuszczanie, uszczelnianie, klejenie, malowanie, czyszczenie, impregnowanie. (wróć) Parametry tego samego rodzaju, charakteryzujące skalę działalności prowadzonej w instalacji i odnoszące się do instalacji tego samego rodzaju położonych na terenie jednego zakładu, sumuje się. rp

7 Komentarze: Zgodnie z pkt. 2 objaśnień i uwagą zawartą w załączniku do rozporządzenia, ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o zdolności produkcyjnej rozumie się przez to największą ilość określonego wyrobu lub wyrobów, która może być wytwarzana w jednostce czasu w normalnych warunkach pracy instalacji lub sumę zdolności produkcyjnych w przypadku, gdy na terenie zakładu położona jest więcej niż jedna instalacja tego samego rodzaju. Odnośnie punktu 2 ppkt.2 załącznika do rozporządzenia: 2. W hutnictwie i przemyśle metalurgicznym: 2. do pierwotnego lub wtórnego wytopu surówki żelaza lub stali surowej, w tym do ciągłego odlewania stali, o zdolności produkcyjnej ponad 2,5 tony wytopu na godzinę, Produkcja żelazostopów prowadzona jest w łukowych piecach elektrycznych i polega na redukcji rud żelaza przy pomocy węgla i krzemu. Taka produkcja, polegająca na pierwotnym wytopie żelaza, zaliczana jest do działalności przemysłowej powodującej znaczne zanieczyszczenia środowiska. W związku z tym instalacja ta wymieniona jest w pkt.2.2 załącznika do rozporządzenia ministra Środowiska z dnia 26 lipca 2002r. w sprawie rodzajów instalacji mogących powodować znaczne zanieczyszczenia poszczególnych elementów przyrodniczych albo środowiska jako całości (Dz.U ). Odnośnie punktu 2 ppkt. 3 b załącznika do rozporządzenia 2. W hutnictwie i przemyśle metalurgicznym: 3. do obróbki metali żelaznych: b) kuźnie z młotami o energii przekraczającej 50 KJ na młot, gdzie stosowana łączna moc cieplna przekracza 20 MW, Zgodnie z zapisem pkt.2 ppkt.3b załącznika do rozporządzeniu pozwolenia zintegrowanego wymagają instalacje, które spełniają jednocześnie obydwa warunki tzn. posiadają młoty o energii przekraczającej 50 kj a stosowana moc cieplna przekracza 20 MW. Określenie łączna moc cieplna odnosi się do sumarycznej mocy cieplnej urządzeń stanowiących instalację. Określenie 50 kj na młot odnosi się do energii jednego młota a nie średniej energii młotów zainstalowanych w kuźni. Jeżeli w kuźni jest chociaż jeden młot o energii przekraczającej 50 kj i jednocześnie łączna moc cieplna urządzeń jest wyższa niż 20 MW wówczas cała instalacja wymaga pozwolenia zintegrowanego. rp

8 Odnośnie punktu 2 ppkt. 4 załącznika do rozporządzenia 2. W hutnictwie i przemyśle metalurgicznym: 4) do odlewania metali żelaznych, o zdolności produkcyjnej 2) ponad 20 ton wytopu na dobę, Zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 26 lipca 2002 r. w sprawie rodzajów instalacji mogących powodować znaczne zanieczyszczenie poszczególnych elementów przyrodniczych albo środowiska jako całości (Dz.U.122 poz.1055), jeżeli zdolność produkcyjna instalacji do odlewania metali żelaznych jest niższa niż 20 ton wytopu na dobę, wówczas instalacja ta nie spełnia kryterium zawartego w punkcie 2 ppkt 4 przytaczanego rozporządzenia i nie podlega obowiązkowi uzyskania pozwolenia zintegrowanego. Jednocześnie zwracam uwagę, iż zgodnie z pkt 2 ppkt 2 przywoływanego wyżej rozporządzenia Ministra Środowiska pozwolenia zintegrowanego wymagają instalacje do pierwotnego lub wtórnego wytopu surówki żelaza i stali surowej. Odnośnie punktu 2 ppkt 6 załącznika do rozporządzenia 2. W hutnictwie i przemyśle metalurgicznym: 6) do wtórnego wytopu metali nieżelaznych lub ich stopów, w tym oczyszczania lub przetwarzania metali z odzysku, o zdolności produkcyjnej powyżej 4 ton wytopu na dobę dla ołowiu lub kadmu lub powyżej 20 ton wytopu na dobę dla pozostałych metali, Pod pojęciem wtórny wytop użytym w pkt. 2.6 załącznika do rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 26 lipca 2002 r. w sprawie rodzajów instalacji mogących powodować znaczne zanieczyszczenie poszczególnych elementów przyrodniczych albo środowiska jako całości (Dz.U.122 poz.1055) oraz w 2.1 pkt. 3e rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 września 2002r. w sprawie określania rodzajów przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko oraz szczegółowych kryteriów związanych z kwalifikowaniem przedsięwzięć do sporządzaniu raportu o oddziaływaniu na środowisko (Dz.U ), rozumie się wytapianie, stapianie, przetwarzanie, oczyszczanie. W pojęciu tym zawiera się więc rafinacja, odlewnictwo itp.. Oznacza to, iż instalacja do odlewania aluminium o zdolności produkcyjnej powyżej 20 ton wytopu na dobę jest w świetle pierwszego z wyżej cytowanych rozporządzeń instalacją mogącą powodować znaczne zanieczyszczenie poszczególnych elementów przyrodniczych albo środowiska jako całości. Instalacja taka zgodnie z art. 201 ust.1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001r. Prawo Ochrony Środowiska (Dz.U z późn. zmianami) wymaga pozwolenia zintegrowanego. rp

9 Odnośnie punktu 2 ppkt 7 załącznika do rozporządzenia 2. W hutnictwie i przemyśle metalurgicznym: 7. do powierzchniowej obróbki metali lub tworzyw sztucznych z zastosowaniem procesów elektrolitycznych lub chemicznych, gdzie całkowita objętość wanien procesowych przekracza 30 m 3. Zgodnie z pkt. 2 ppkt. 7 załącznika do rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 26 lipca 2002r. w sprawie rodzajów instalacji mogących powodować znaczne zanieczyszczenie poszczególnych elementów przyrodniczych albo środowiska jako całości (Dz.U ), pozwolenia zintegrowanego wymagają instalacje do powierzchniowej obróbki metali lub tworzyw sztucznych z zastosowaniem procesów elektrolitycznych lub chemicznych, gdzie całkowita objętość wanien procesowych przekracza 30 m 3. Aby właściwie zakwalifikować instalację należy zsumować objętość tych wszystkich wanien, w których zachodzi powierzchniowa obróbka z zastosowaniem procesów elektrolitycznych lub chemicznych. Pkt. 2 ppkt. 7 załącznika odnosi się jedynie do wanien procesowych, w których zachodzi proces chemiczny lub elektrolityczny. Oznacza to, że wanien do płukania (chyba, że zachodzą w nich wymienione wyżej procesy) oraz pustych wanien służących do przechowywania detali nie należy uwzględniać przy określaniu całkowitej objętości wanien procesowych. Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 26 lipca 2002 r. w sprawie rodzajów instalacji mogących powodować znaczne zanieczyszczenie poszczególnych elementów przyrodniczych albo środowiska jako całości (Dz.U.122 poz.1055), parametry tego samego rodzaju, charakteryzujące skalę działalności prowadzonej w instalacji (np. objętość wanien procesowych) i odnoszące się do instalacji tego samego rodzaju położonych na terenie jednego zakładu, sumuje się. W związku z powyższym, jeżeli całkowita objętość wanien procesowych stosowanych do powierzchniowej obróbki metali lub tworzyw sztucznych z zastosowaniem procesów elektrolitycznych lub chemicznych przekracza 30 m 3 instalacja taka zgodnie z art. 201 ust. 1 ustawy Prawo Ochrony Środowiska z dnia 27 kwietnia 2001 (Dz.U z późn. zmianami) wymaga uzyskania pozwolenia zintegrowanego. Jednocześnie informuję, że zgodnie z art.203 wyżej cytowanej ustawy instalacje wymagające pozwolenia zintegrowanego, położone na terenie jednego zakładu obejmuje się jednym pozwoleniem zintegrowanym. Odnośnie punktu 3 ppkt.1 załącznika do rozporządzenia 3. W przemyśle mineralnym: 1) do produkcji klinkieru cementowego w piecach obrotowych o zdolności produkcyjnej ponad 500 ton na dobę lub wapna w piecach o zdolności produkcyjne ponad 50 ton na dobę, Zgodnie z definicją zapisaną w art. 3, pkt. 6 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U , z późn. zm.) instalację stanowi m.in. rp

10 zespół stacjonarnych urządzeń technicznych powiązanych technologicznie, do których tytułem prawnym dysponuje ten sam podmiot i położonych na terenie jednego zakładu, których eksploatacja może spowodować emisję. Oznacza to, że pozwolenie zintegrowane w przypadku instalacji do produkcji klinkieru cementowego w piecach obrotowych obejmuje wszystkie te urządzenia pomiędzy którymi ma miejsce powiązanie technologiczne i zlokalizowane na terenie danego zakładu czyli wszystkie urządzenia od punktu dostarczania surowców do miejsca odbioru produktów, zgodnie z schematem technologicznym obejmującym wszystkie operacje i procesy potrzebne do produkcji klinkieru cementowego. Odnośnie punktu 3 ppkt. 3 załącznika do rozporządzenia 3. W przemyśle mineralnym: 3).do produkcji szkła, w tym włókna szklanego, o zdolności produkcyjnej ponad 20 ton wytopu na dobę, Zgodnie z pkt. 3 ust. 3 załącznika, pozwolenia zintegrowanego wymagają instalacje do produkcji szkła, w tym włókna szklanego, o sumarycznej zdolności produkcyjnej ponad 20 ton wytopu na dobę. W związku z tym, jeżeli sumaryczna zdolność produkcyjna instalacji do produkcji szkła w zakładzie jest wyższa niż wskaźnik podany w rozporządzeniu, instalacje te wymagają pozwolenia zintegrowanego i objęte są jednym pozwoleniem zintegrowanym. Odnośnie punktu 3 ppkt 5 załącznika do rozporządzenia 3. W przemyśle mineralnym: 5) do produkcji wyrobów ceramicznych za pomocą wypalania, o zdolności produkcyjnej ponad 75 ton na dobę lub o pojemności pieca przekraczającej 4 m 3 i gęstości ponad 300 kg wyrobu na m 3 pieca Zgodnie z zapisem pkt.3 ppkt.5 załącznika, pozwolenia zintegrowanego wymagają instalacje do produkcji wyrobów ceramicznych za pomocą wypalania bez względu na rodzaj wypalanego wyrobu, jeżeli spełniają chociaż jeden z podanych warunków: a) sumaryczna zdolność produkcyjna pieców przekracza 75 ton wyrobów gotowych na dobę, b) pojemność pieca przekracza 4m 3 i jednocześnie gęstość wynosi ponad 300kg wyrobu na m 3 pieca. Zapis określający pojemność pieca powyżej 4 m 3 i gęstości 300 kg wyrobu na m 3 pieca dotyczy wszystkich pieców używanych w zakładzie. Aby prawidłowo zakwalifikować instalację należy zsumować pojemności wszystkich pieców natomiast gęstość obliczyć (zgodnie z podanym wzorem) jako średnią gęstość ze wszystkich pieców: d = i ( V d ) i i V i i rp

11 gdzie: d gęstość w kg wyrobu na m 3 pieca V i pojemność pieca w m 3 d i gęstość w kg wyrobu na m 3 pieca (największa masa wyrobu, która jest wytwarzana w normalnych warunkach pracy pieca na m 3 pieca). Jeżeli spełniony jest jednocześnie warunek dotyczący pojemności pieca (ponad 4m 3 ) i gęstości (ponad 300kg wyrobu na m 3 pieca), wówczas instalacja wymaga pozwolenia zintegrowanego. Odnośnie punktu 4 załącznika do rozporządzenia 4.W przemyśle chemicznym: podpunkty 1 do 6 W punkcie 4 załącznika do rozporządzenia Ministra Środowiska wymieniono instalacje, w których zastosowano procesy chemiczne do wytwarzania w nich produktów o każdej skali produkcyjnej ze względu na ich potencjalne negatywne oddziaływanie na środowisko. Zasadą przyjętą w zakwalifikowaniu instalacji wymienionych w pkt. 4.1 do 4.6 załącznika do wyżej cytowanego rozporządzenia do instalacji mogących powodować znaczne zanieczyszczenie środowiska, jest zastosowanie procesów (reakcji) chemicznych do wytwarzania w nich produktów. Pod pojęciem podstawowe produkty lub półprodukty użytym w pkt. 4.1 i 4.2 wyżej przytaczanego rozporządzeniu Ministra Środowiska rozumie się substancje organiczne lub nieorganiczne (pierwiastki chemiczne, związki chemiczne lub ich mieszaniny) produkowane w instalacjach przemysłowych. W punkcie 3 i 4 objaśnień do załącznika wymieniono tylko przykładowe produkty i półprodukty chemii organicznej i nieorganicznej natomiast przedmiotem rozporządzenia są podstawowe produkty wytwarzane w przemyśle przy zastosowaniu procesów chemicznych. W związku z powyższym, każda instalacja wytwarzająca produkty lub półprodukty chemii organicznej lub nieorganicznej przy zastosowaniu procesów chemicznych, o ile nie służy wyłącznie do badania, rozwoju lub testowania nowych produktów lub technologii, zaliczana jest do instalacji mogących powodować znaczne zanieczyszczenie poszczególnych elementów przyrodniczych albo środowiska jako całości. Prowadzenie takich instalacji zgodnie z art. 201 pkt.1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001r. - Prawo ochrony środowiska (Dz z późn. zm.) wymaga uzyskania pozwolenia zintegrowanego. Pod pojęciem podstawowe produkty lub półprodukty użytym w pkt. 4.1 i 4.2 załącznika do rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 26 lipca 2002r. w sprawie rodzajów instalacji mogących powodować znaczne zanieczyszczenie poszczególnych elementów przyrodniczych albo środowiska jako całości (Dz.U ) oraz w 2 pkt 1c i 1d rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 września 2002r. w sprawie określania rodzajów przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko oraz szczegółowych kryteriów związanych z kwalifikowaniem przedsięwzięć do sporządzaniu raportu o oddziaływaniu na rp

12 środowisko (Dz.U ), rozumie się substancje organiczne lub nieorganiczne (pierwiastki chemiczne, związki chemiczne lub ich mieszaniny) produkowane w instalacjach przemysłowych przy zastosowaniu procesów (reakcji) chemicznych. W związku z powyższym instalacja przemysłowa do produkcji pianki poliuretanowej (otrzymywanej w reakcji poliaddycji zachodzącej pomiędzy poliolami i izocyjanianami) jest instalacją wymagającą uzyskania pozwolenia zintegrowanego. Zgodnie z zapisem pkt. 4 ppkt 1 załącznika rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 26 lipca 2002r. w sprawie rodzajów instalacji mogących powodować znaczne zanieczyszczenie poszczególnych elementów przyrodniczych albo środowiska jako całości (Dz.U ) pozwolenia zintegrowanego wymagają instalacje do wytwarzania, przy zastosowaniu procesów chemicznych, podstawowych produktów chemii organicznej, do których zaliczane są również środki powierzchniowo czynne. W związku z powyższym, eksploatacja instalacji do produkcji mydła jak i instalacji do produkcji proszków z wykorzystaniem wieży rozpyłowej wymaga uzyskania pozwolenia zintegrowanego. Dla instalacji do produkcji płynów i produkcji proszków na samym łożu fluidalnym pozwolenie zintegrowane nie jest wymagane, gdyż w trakcie procesów produkcji nie zachodzą reakcje chemiczne. Odnośnie punktu 4 ppkt 5 załącznika do rozporządzenia 4.W przemyśle chemicznym: 5) do wytwarzania, przy zastosowaniu procesów chemicznych lub biologicznych, podstawowych produktów farmaceutycznych Ze względu na to, że zarówno ustawa z dnia 27 kwietnia 2001r. Prawo ochrony środowiska (Dz.U.62 poz.627 z późn. zm..) jak i rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 26 lipca 2002 r. w sprawie rodzajów instalacji mogących powodować znaczne zanieczyszczenie poszczególnych elementów przyrodniczych albo środowiska jako całości (Dz.U.122 poz.1055) nie definiuje pojęcia podstawowe produkty farmaceutyczne, natomiast ustawa z dnia 6 września 2001r. Prawo Farmaceutyczne (Dz.U z późn. zm.) w art. 2 pkt.32 podaje definicję produktu leczniczego, użyte w pkt.4.5 załącznika do wyżej cytowanego rozporządzenia sformułowanie podstawowe produkty farmaceutyczne należy rozumieć jako substancję lub mieszaninę substancji, której przypisuje się właściwości zapobiegania lub leczenia chorób występujących u ludzi lub zwierząt, lub podawanej człowiekowi lub zwierzęciu w celu postawienia diagnozy lub w celu przywrócenia, poprawienia czy modyfikacji fizjologicznych funkcji organizmu ludzkiego lub zwierzęcego. Nie podlegają wymogowi uzyskania pozwolenia zintegrowanego instalacje służące jedynie do produkowania gotowych leków w postaci tabletek, zastrzyków, syropów itp. przy użyciu procesów fizycznych takich jak granulowanie, powlekanie lakierami, mieszanie, rozpuszczanie itp.. rp

13 Odnośnie punktu 5 ppkt 1 i 3 załącznika do rozporządzenia 5.W gospodarce odpadami: 1) do odzysku lub unieszkodliwiania, z wyjątkiem składowania, odpadów niebezpiecznych, o zdolności przetwarzania ponad 10 ton na dobę, 3) do unieszkodliwiania, z wyjątkiem składowania, odpadów innych niż niebezpieczne, o zdolności przetwarzania ponad 50 ton na dobę, Pozwolenia zintegrowanego wymagają instalacje do unieszkodliwiania odpadów o zdolności przetwarzania: ponad 10 ton odpadów niebezpiecznych i/lub 50 ton odpadów innych niż niebezpieczne. Jeżeli na oczyszczalni razem ze ściekami są unieszkodliwiane odpady i ich ilość przekracza podane wyżej wartości wówczas na funkcjonowanie tej instalacji wymagane jest pozwolenie zintegrowane. Jeżeli natomiast ilości odpadów unieszkodliwianych na oczyszczalni są mniejsze niż podane w rozporządzeniu wówczas oczyszczalnia powinna posiadać stosowne decyzje z zakresu gospodarki odpadami w tym w szczególności zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie unieszkodliwiania odpadów wydane na podstawie art. 26 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001r. o odpadach (Dz.U z późn.zm.). Nie podlegają wymogowi uzyskania pozwolenia zintegrowanego instalacje służące do odzysku odpadów innych niż niebezpieczne. Odnośnie punktu 5 ppkt 2 załącznika do rozporządzenia 5.W gospodarce odpadami: 2) do termicznego przekształcania odpadów komunalnych, o zdolności przetwarzania ponad 3 tony na godzinę Ustawa o odpadach dopuszcza termiczne przekształcanie odpadów innych niż niebezpieczne (art.44 ust.4), w innych instalacjach i urządzeniach, określonych w rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 29 stycznia 2002r. (Dz.U ), w sprawie rodzajów odpadów innych niż niebezpieczne oraz rodzajów instalacji i urządzeń, w których dopuszcza się ich termiczne przekształcanie. Należą do nich kotły energetyczne i przemysłowe (wymienione w załączniku nr.2 w pkt. 4 do powyższego rozporządzenia). Do odpadów innych niż niebezpieczne należą zgodnie z rozporządzeniem z dnia 27 września 2001r. w sprawie katalogu odpadów (Dz.U Nr 112 poz.1206): trociny, wióry, ścinki, drewno, płyta wiórowa i fornir, nie zawierające substancji niebezpiecznych - wymienionych w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 3 lipca 2002r. (Dz.U ). Wymagania dotyczące termicznego przekształcania odpadów (z wyjątkiem medycznych i weterynaryjnych) określa rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 21 marca 2002r. w sprawie wymagań dotyczących termicznego przekształcania odpadów (Dz.U.37 poz.339). Spalanie odpadów niebezpiecznych jest dopuszczalne pod warunkiem przestrzegania wymagań przewidzianych dla spalarni odpadów niebezpiecznych (art.44 ust.3 z zastrzeżeniem art. 43 ust.3), Kocioł wytwarzający ciepło technologiczne, przeznaczony do opalania drewnem lub jego odpadami nie stanowi z definicji spalarni odpadów, gdyż celem spalania jest rp

14 uzyskanie energii w celu jej wykorzystania. Ustawa o odpadach dopuszcza termiczne przekształcanie odpadów innych niż niebezpieczne (art.44 ust.4), w innych instalacjach i urządzeniach, określonych w rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 29 stycznia 2002r. (Dz.U ), w sprawie rodzajów odpadów innych niż niebezpieczne oraz rodzajów instalacji i urządzeń, w których dopuszcza się ich termiczne przekształcanie. Należą do nich kotły energetyczne i przemysłowe (wymienione w załączniku nr.2 w pkt. 4 do powyższego rozporządzenia). Do odpadów innych niż niebezpieczne należą zgodnie z rozporządzeniem z dnia 27 września 2001r. w sprawie katalogu odpadów (Dz.U Nr 112 poz.1206): trociny, wióry, ścinki, drewno, płyta wiórowa i fornir, nie zawierające substancji niebezpiecznych - wymienionych w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 3 lipca 2002r. (Dz.U ). Wymagania dotyczące termicznego przekształcania odpadów (z wyjątkiem medycznych i weterynaryjnych) określa rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 21 marca 2002r. w sprawie wymagań dotyczących termicznego przekształcania odpadów (Dz.U.37 poz.339). Spalanie odpadów niebezpiecznych jest dopuszczalne pod warunkiem przestrzegania wymagań przewidzianych dla spalarni odpadów niebezpiecznych (art.44 ust.3 z zastrzeżeniem art. 43 ust.3), Odnośnie punktu 6 ppkt 1 załącznika do rozporządzenia 6.Inne: 1) do produkcji: a) masy włóknistej z drewna lub innych materiałów włóknistych, b) papieru lub tektury, o zdolności produkcyjnej 2) ponad 20 ton na dobę Pod pojęciem masy włóknistej z drewna lub innych materiałów włóknistych użytym w punkcie 6 podpunkt 1 załącznika rozumie się masę powstającą podczas procesów polegających na rozerwaniu struktury surowca włóknistego drewna lub innych materiałów pochodzenia roślinnego - w celu uwolnienia włókien celulozowych wymagają uzyskania pozwolenia zintegrowanego. W punkcie 6 podpunkt 1 a) i b) wymienione są dwa różne rodzaje instalacji. Instalacje wytwarzające masę włóknistą z drewna lub innych materiałów włóknistych mogą wytwarzać ją jako produkt finalny. W przypadku tych instalacji nie jest określona zdolność produkcyjna, co oznacza, że wymagają one uzyskania pozwolenia zintegrowanego niezależnie od skali produkcji ze względu na ich potencjalne negatywne oddziaływanie na środowisko. Zakłady produkujące papier lub tekturę nie muszą wytwarzać masy włóknistej, we wstępnej fazie produkcji, lecz mogą korzystać z półproduktu wytworzonego w innym zakładzie. Na prowadzenie instalacji do produkcji papieru lub tektury, o zdolności produkcyjnej ponad 20 ton na dobę wymagane jest pozwolenie zintegrowane. W punkcie 6 podpunkt 1 a) i b) wymienione są dwa różne rodzaje instalacji. Instalacje wytwarzające masę włóknistą z drewna lub innych materiałów włóknistych mogą wytwarzać ją jako produkt finalny i nie w każdym przypadku produkują także papier lub tekturę natomiast instalacje do produkcji papieru i tektury nie muszą wytwarzać masy włóknistej, we wstępnej fazie produkcji, lecz mogą korzystać z półproduktu wytworzonego w innym zakładzie. Dlatego nie można powiedzieć, że ppkt b zawiera się w a. rp

15 W przypadku instalacji wymienionych w punkcie 6.1 a) nie jest określony próg wydajności, co oznacza, że wymagają one uzyskania pozwolenia zintegrowanego niezależnie od skali produkcji ze względu na ich potencjalne negatywne oddziaływanie na środowisko. Trzeba zwrócić uwagę, że podczas produkcji płyt wiórowych stosuje się procesy polegające na powierzchniowej obróbce substancji, przedmiotów lub produktów z wykorzystaniem rozpuszczalników organicznych. Jeżeli w trakcie tych procesów wykorzystuje się rozpuszczalniki organiczne w ilości ponad 150 kg na godzinę lub ponad 200 ton rocznie, wówczas instalacja ta spełnia warunki wymienione w punkcie 6 podpunkt 9 załącznika do przytaczanego rozporządzenia i jej prowadzenie wymaga uzyskania pozwolenia zintegrowanego. Instalacje do wyrobu płyt pilśniowych i wiórowych ( 3 ust.1 pkt.5 b) należą do instalacji dla których sporządzenie raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko może być wymagane - gdzie organem właściwym jest starosta. Należy tu jednak zwrócić uwagę, czy na terenie zakładu nie występuje instalacja do wytwarzania masy włóknistej z drewna ( 2 ust.1 pkt.5 a), dla której raport jest wymagany. Wówczas zgodnie z art. 378 ust.2 pkt.1 ustawy POŚ dla instalacji położonych na terenie zakładu, gdzie eksploatowana jest instalacja dla której raport jest wymagany - organem właściwym jest wojewoda. Odnośnie punktu 6 ppkt 5 załącznika do rozporządzenia 6.Inne: 5) do produkcji lub przetwórstwa produktów spożywczych: -z surowych produktów pochodzenia zwierzęcego (oprócz mleka), o zdolności produkcyjnej 2) ponad 75 ton wyrobów gotowych na dobę, -z surowych produktów roślinnych o zdolności produkcyjnej 2) (obliczonej jako wartość średnia w stosunku do produkcji kwartalnej) ponad 300 ton wyrobów gotowych na dobę, Zgodnie z pkt. 6 ust. 5 załącznika do rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 26 lipca 2002r. w sprawie rodzajów instalacji mogących powodować znaczne zanieczyszczenie poszczególnych elementów przyrodniczych albo środowiska jako całości (Dz.U.122 poz.1055), cukrownie o zdolności produkcyjnej ponad 300 ton cukru na dobę zaliczane są do instalacji mogących powodować znaczne zanieczyszczenie środowiska. Należy zauważyć, iż zdolność produkcyjną cukrowni (obliczoną jako wartość średnią w stosunku do produkcji kwartalnej) stanowi największa ilość cukru, która może być wytworzona w ciągu doby w normalnych warunkach pracy instalacji. Zgodnie z przedstawionymi danymi średnia największa ilość cukru wyprodukowana w latach w Waszej cukrowni wynosi 439,5t/dobę, w związku z czym instalacja wymaga pozwolenia zintegrowanego. I. Zdolność produkcyjną cukrowni (obliczoną jako wartość średnią w stosunku do produkcji kwartalnej) stanowi największa ilość cukru, która może być wytworzona rp

16 w ciągu doby w normalnych warunkach pracy instalacji. W przypadku, gdy kampania cukrownicza trwa niepełny kwartał wówczas zdolność produkcyjną instalacji obliczamy ze wzoru: Z = p W n k k gdzie: Z p zdolność produkcyjna w tonach na dobę, W k masa cukru wyprodukowanego w czasie kampanii w tonach, n k czas trwania kampanii w dniach. II. Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1987 w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz.U z późn. zm.) słód jęczmienny niepalony (symbol PKWiU ) oraz soki i ekstrakty roślinne z chmielu (symbol PKWiU ) zaliczane są do produktów spożywczych, a granulowany chmiel (symbol PKWiU ) do produktów roślinnych rolnictwa. W procesie produkcji piwa wyróżnia się 3 główne etapy: słodowanie, warzenie brzeczki, fermentacja brzeczki. W każdym z tych etapów mamy do czynienia albo z produkcją, albo z przetwórstwem produktów spożywczych. W związku z powyższym instalacje, o zdolności produkcyjnej ponad 300 ton piwa na dobę, bez względu na to czy w zakładzie stosowany jest pełny cykl produkcyjny z surowców podstawowych (jęczmienia i chmielu), czy z półproduktów (słód i preparaty chmielowe) zaliczane są do instalacji mogących powodować znaczne zanieczyszczenie środowiska. Wymagają więc zgodnie z art 200 pkt. 1 ustawy Prawo Ochrony Środowiska z dnia 27 kwietnia 2001r. (Dz.U z późn. zm.) uzyskania pozwolenia zintegrowanego. Słód browarniany, czyli skiełkowane a następnie wysuszone ziarno jęczmienne oraz chmiel są surowcami roślinnymi. W związku z tym należy uznać że, browar produkujący średnio 491 Mg piwa na dobę posiada instalację mogącą powodować znaczne zanieczyszczenie środowiska. Instalacja taka wymieniona jest w pkt. 6 ust. 5 załącznika do rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 26 lipca 2002 r. w sprawie rodzajów instalacji mogących powodować znaczne zanieczyszczenie poszczególnych elementów przyrodniczych albo środowiska jako całości (Dz.U.122 poz.1055), a więc zgodnie z art. 201 ust. 1 ustawy Prawo Ochrony Środowiska z dnia 27 kwietnia 2001 (Dz.U ) wymaga uzyskania pozwolenia zintegrowanego. Jednocześnie informuję, że w Ministerstwie trwają prace nad nowelizacją wyżej cytowanego rozporządzenia. Nowelizacja będzie miała na celu uściślenie nazewnictwa stosowanego w rozporządzeniu. rp

17 Odnośnie punktu 6 ppkt 9 załącznika do rozporządzenia 6.Inne: 9) do powierzchniowej obróbki substancji, przedmiotów lub produktów z wykorzystaniem rozpuszczalników organicznych 7), o zużyciu rozpuszczalnika ponad 150 kg na godzinę lub ponad 200 ton rocznie, Pozwolenia zintegrowanego wymagają wszystkie instalacje, w których zachodzi powierzchniowa obróbka (w tym klejenie, np. instalacje do produkcji sklejki) substancji, przedmiotów lub produktów z wykorzystaniem rozpuszczalników organicznych, o zużyciu rozpuszczalnika ponad 150 kg na godzinę lub 200 ton rocznie. Jednocześnie informuję, iż wskazana wyżej ilość rozpuszczalników organicznych dotyczy całkowitej ilości rozpuszczalników organicznych używanych w tych procesach (sumy rozpuszczalników wolnych i zawartych w substancjach stosowanych w procesach obróbki). Wskaźnikiem decydującym o kwalifikacji instalacji do grupy instalacji wymienionych w pkt. 6 ust. 9 załącznika do rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 26 lipca 2002r. w sprawie rodzajów instalacji mogących powodować znaczne zanieczyszczenie poszczególnych elementów przyrodniczych albo środowiska jako całości (Dz.U ) jest ilość rozpuszczalników organicznych, używanych do powierzchniowej obróbki substancji, przedmiotów lub produktów. Masa 150 kg na godzinę lub 200 ton rocznie odnosi się do całkowitej ilości rozpuszczalników organicznych używanych w tych procesach. Stanowi ona sumę mas rozpuszczalników wolnych i zawartych w substancjach stosowanych w procesach obróbki (np. w asfalcie). rp