TAROMENTIN. 500 mg mg; 1 g + 0,2 g Proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań i infuzji. Amoxicillinum + Acidum clavulanicum

Transkrypt

1 Ulotka dla pacjenta Należy zapoznać się z treścią ulotki przed zastosowaniem leku. Należy zachować tę ulotkę, aby w razie potrzeby móc ją ponownie przeczytać. Należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty, gdy potrzebna jest rada lub dodatkowa informacja. Lek ten został przepisany ściśle określonej osobie i nie należy go przekazywać innym, gdyż może im zaszkodzić, nawet jeśli objawy ich choroby są takie same. Skład leku TAROMENTIN 500 mg mg; 1 g + 0,2 g Proszek do sporządzania roztworu do wstrzykiwań i infuzji Amoxicillinum + Acidum clavulanicum Taromentin 500 mg mg: jedna fiolka zawiera 500 mg amoksycyliny w postaci amoksycyliny sodowej i 100 mg kwasu klawulanowego w postaci klawulanianu potasu. Jedna fiolka zawiera 31,5 mg sodu oraz 19,6 mg potasu. Taromentin 1 g + 0,2 g: jedna fiolka zawiera 1 g amoksycyliny w postaci amoksycyliny sodowej i 0,2 g kwasu klawulanowego w postaci klawulanianu potasu. Jedna fiolka zawiera 63 mg sodu oraz 39,1 mg potasu. Opakowania Jedna fiolka w tekturowym pudełku. Podmiot odpowiedzialny Tarchomińskie Zakłady Farmaceutyczne Polfa Spółka Akcyjna ul. A. Fleminga Warszawa Spis treści ulotki: 1. Co to jest Taromentin i w jakim celu się go stosuje 2. Zanim zastosuje się Taromentin 3. Jak stosować Taromentin 4. Możliwe działania niepożądane 5. Przechowywanie leku Taromentin 6. Inne informacje 1

2 1. Co to jest Taromentin i w jakim celu się go stosuje Taromentin jest antybiotykiem zawierającym dwie substancje czynne - amoksycylinę (półsyntetyczna penicylina) i kwas klawulanowy (inhibitor -laktamaz, czyli związek hamujący działanie niektórych bakteryjnych enzymów rozkładających antybiotyki). Połączenie amoksycyliny z kwasem klawulanowym rozszerza zakres działania bakteriobójczego amoksycyliny na bakterie Gram-dodatnie i Gram-ujemne, na które sama amoksycylina nie działa. Lek wydalany jest głównie z moczem i w niewielkiej ilości z kałem. Wskazania do stosowania Taromentin wskazany jest w leczeniu ciężkich zakażeń wywołanych przez wrażliwe na amoksycylinę bakterie wytwarzające -laktamazy. - Zakażenia górnych dróg oddechowych - np. zapalenie ucha środkowego, zapalenie zatok obocznych nosa, nawracające zapalenie migdałków podniebiennych. - Zakażenia dolnych dróg oddechowych - np. empiryczna terapia zaostrzenia przewlekłego zapalenia oskrzeli, płatowe i odoskrzelowe zapalenie płuc. - Zakażenia układu moczowo-płciowego i w obrębie jamy brzusznej - np. zapalenie pęcherza moczowego, zapalenie cewki moczowej, odmiedniczkowe zapalenie nerek, zakażenie narządów płciowych u kobiet (w tym: poronienie septyczne, posocznica połogowa), rzeżączka. - Zakażenia skóry i tkanek miękkich. - Zakażenia stawów. - Zakażenia w stomatologii np. ropień okołozębowy. - Inne zakażenia - zapalenie szpiku, posocznica, zapalenie otrzewnej, zakażenia pooperacyjne o etiologii mieszanej - tlenowo-beztlenowej. - Profilaktyka zakażeń chirurgicznych - operacje o wysokim ryzyku zakażenia (np. operacje w obrębie przewodu pokarmowego, miednicy, głowy i szyi, serca, nerek, dróg żółciowych, wszczepianie stawów oraz amputacja kończyn). 2. Zanim zastosuje się Taromentin Przed rozpoczęciem podawania antybiotyku lekarz powinien zlecić wykonanie badania wrażliwości na lek drobnoustroju wywołującego zakażenie. Leczenie może być wdrożone przed uzyskaniem wyniku badania wrażliwości drobnoustroju na lek. Po uzyskaniu tego wyniku (antybiogramu) lekarz może zmienić antybiotyk. 2

3 Kiedy nie stosować leku Taromentin U pacjentów uczulonych na penicyliny, cefalosporyny lub którykolwiek składnik leku oraz u pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby lub pacjentów, u których w przeszłości wystąpiła żółtaczka, zaburzenia czynności wątroby związane z przyjmowaniem amoksycyliny z kwasem klawulanowym lub innych antybiotyków z grupy penicylin. Stosując lek Taromentin należy wziąć pod uwagę poniższe ostrzeżenia - Przed przyjęciem leku Taromentin pacjent powinien poinformować lekarza, jeśli jest uczulony na penicylinę, cefalosporyny lub inne leki. Bardzo rzadko w czasie leczenia amoksycyliną mogą wystąpić ciężkie objawy nadwrażliwości w postaci reakcji anafilaktycznej. Większe prawdopodobieństwo takiej reakcji występuje po podaniu antybiotyku w postaci domięśniowej lub dożylnej. Prawdopodobieństwo reakcji nadwrażliwości jest większe u osób ze skłonnością do reakcji alergicznych na wiele różnych substancji. Reakcje takie opisywano u pacjentów z alergią na penicylinę. W przypadku pojawienia się pierwszych symptomów wskazujących na możliwość wystąpienia reakcji alergicznej (np. pokrzywka, świąd skóry) należy odstawić lek i skontaktować się z lekarzem. - Antybiotyki o szerokim zakresie działania przeciwbakteryjnego (np. makrolidy, penicyliny, cefalosporyny) mogą niekiedy wywoływać rzekomobłoniaste zapalenie jelit, którego objawem jest ciężka lub długotrwała biegunka. Zaburzenia prawidłowej flory bakteryjnej w jelitach umożliwia namnożenie pałeczki Clostridium difficile, której toksyny wywołują objawy kliniczne rzekomobłoniastego zapalenia jelit. Dlatego pacjenci, u których biegunka wystąpiła podczas stosowania antybiotyku lub wkrótce po jego odstawieniu, nie powinni sami jej leczyć, lecz zwrócić się do lekarza. W przypadku stwierdzenia rzekomobłoniastego zapalenia jelit lekarz przerwie podawanie leku Taromentin i zastosuje odpowiednie leczenie. W lżejszych przypadkach wystarcza zwykle odstawienie leku, w cięższych podaje się doustnie metronidazol lub wankomycynę. Przeciwwskazane jest podawanie leków hamujących perystaltykę jelit lub innych działających zapierająco. - Długotrwałe podawanie antybiotyków może być przyczyną nadmiernego rozwoju niewrażliwych na stosowany antybiotyk bakterii lub grzybów. W przypadku pojawienia się nowych zakażeń grzybiczych lub bakteryjnych podczas leczenia amoksycyliną z kwasem klawulanowym, lek należy odstawić i skontaktować się z lekarzem. 3

4 - Pacjenci z mononukleozą oraz z zaburzeniami limfatycznymi, w tym z białaczką limfatyczną, przed rozpoczęciem leczenia lekiem Taromentin powinni poinformować o tych schorzeniach lekarza. U pacjentów tych znacznie zwiększa się prawdopodobieństwo wystąpienia wysypki po podaniu leku Taromentin. - Pacjenci, u których w przeszłości występowały choroby przewodu pokarmowego, szczególnie zapalenie okrężnicy, a także pacjenci z niewydolnością nerek lub wątroby powinni przed przyjęciem leku poinformować lekarza o tych schorzeniach. - W czasie długotrwałego leczenia lekarz powinien zalecić wykonanie badań czynności wątroby, nerek oraz układu krwiotwórczego. - Amoksycylinę z kwasem klawulanowym należy ostrożnie stosować u pacjentów otrzymujących leki przeciwzakrzepowe, ponieważ w pojedynczych przypadkach obserwowano wydłużenie czasu protrombinowego. - U pacjentów ze zmniejszoną objętością wydalanego moczu, zwłaszcza leczonych dużymi dawkami leku Taromentin, może dochodzić do tworzenia się kryształków amoksycyliny w moczu. Dlatego pacjentom tym lekarz zaleci picie dużej ilości płynów oraz okresowe badania nerek. Należy skonsultować się z lekarzem, nawet jeśli powyższe ostrzeżenia dotyczą sytuacji występujących w przeszłości. Stosowanie leku u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i (lub) wątroby Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek i (lub) wątroby przed przyjęciem leku Taromentin powinni poinformować lekarza o tych schorzeniach. U takich pacjentów lekarz ustali dawkowanie leku indywidualnie, na podstawie stopnia niewydolności nerek i (lub) wątroby. Ciąża Przed zastosowaniem każdego leku należy poradzić się lekarza. Podobnie jak w przypadku innych leków, należy unikać stosowania leku Taromentin u kobiet w ciąży, zwłaszcza w pierwszym trymestrze, chyba, że lekarz uzna zastosowanie leku jako bezwzględnie konieczne. Karmienie piersią Przed zastosowaniem leku należy poradzić się lekarza. Taromentin może być stosowany w okresie karmienia piersią, należy jednak pamiętać, że niewielka ilość amoksycyliny przenika do mleka kobiecego i może wywołać uczulenie u 4

5 niemowlęcia karmionego piersią. Prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn: Nie obserwowano szkodliwego wpływu leku na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń mechanicznych. Ważne informacje o niektórych składnikach leku Taromentin: Lek zawiera sód i potas (patrz punkt Skład leku ). Pacjenci na diecie z ograniczoną podażą sodu powinni poinformować o tym lekarza. Stosowanie innych leków podczas leczenia lekiem Taromentin: Należy poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, nawet tych, które wydawane są bez recepty. - Probenecyd podawany jednocześnie z lekiem Taromentin zmniejsza wydzielanie amoksycyliny w kanalikach nerkowych, co może powodować zwiększenie stężenia i przedłużone utrzymywanie się antybiotyku w surowicy krwi. Probenecyd nie wpływa na wydalanie kwasu klawulanowego. - Taromentin należy ostrożnie stosować u pacjentów otrzymujących leki obniżające krzepliwość krwi (np. warfaryna), ze względu na możliwe zwiększenie skłonności do krwawień. W przypadku jednoczesnego stosowania lekarz zaleci dodatkowe kontrole czasu krzepnięcia krwi. - Podczas jednoczesnego podawania amoksycyliny z lekami działającymi bakteriostatycznie (np. chloramfenikol, erytromycyna, sulfonamidy) działanie bakteriobójcze amoksycyliny może się zmniejszyć. - Antybiotyki o szerokim spektrum, w tym również amoksycylina, mogą osłabiać działanie doustnych środków antykoncepcyjnych. Podczas leczenia lekiem Taromentin zaleca się stosowanie dodatkowo niehormonalnych metod antykoncepcji w celu uniknięcia nieplanowanej ciąży. - Jednoczesne podawanie amoksycyliny z allopurinolem zwiększa ryzyko wystąpienia skórnych reakcji alergicznych. - Jednoczesne podawanie amoksycyliny z metotreksatem zwiększa jego toksyczność. U pacjentów leczonych jednocześnie tymi lekami należy kontrolować stężenie metotreksatu w surowicy krwi. 5

6 - U pacjentów leczonych amoksycyliną wyniki testów na oznaczanie glukozy w moczu tzw. metodami redukcyjnymi mogą dawać wynik fałszywie dodatni, dlatego w przypadku konieczności wykonania takiego oznaczenia zaleca się wykonywanie testów enzymatycznych. 3. Jak stosować lek Taromentin Lek Taromentin należy stosować zgodnie z zaleceniami lekarza. W przypadku wątpliwości należy skontaktować się z lekarzem. Lek można podawać tylko dożylnie. Dorośli i dzieci powyżej 12 lat o masie ciała 40 kg i powyżej Zwykle podaje się 1 g + 0,2 g co 8 godzin (3 razy na dobę). W ciężkich zakażeniach podaje się 1 g + 0,2 g co 6 godzin (4 razy na dobę). Zapobieganie zakażeniom okołooperacyjnym W zabiegach o umiarkowanym ryzyku zakażenia trwających do 1 godziny zwykle podaje się 1 g + 0,2 g leku Taromentin w czasie wprowadzania pacjenta w znieczulenie ogólne. W dłuższych zabiegach zwykle podaje się 1 g + 0,2 g leku Taromentin 3 lub 4 razy w ciągu 24 godzin. Dawki te podaje się po 8, 16 i 24 godzinach od pierwszej dawki. Ten sposób dawkowania może być kontynuowany przez kilka dni, w przypadku, gdy dany zabieg jest związany z wysokim ryzykiem wystąpienia zakażenia. Jeśli w czasie operacji stwierdzi się możliwość zakażenia, należy w okresie pooperacyjnym kontynuować podawanie antybiotyku dożylnie lub doustnie. Dawkowanie u pacjentów w podeszłym wieku Zmiana dawkowania nie jest konieczna. Dzieci poniżej 12 lat Dawkowanie u dzieci ważących poniżej 40 kg należy ustalać w zależności od masy ciała. Dzieci od 3 miesięcy do 12 lat Zwykle podaje się 30 mg*/kg mc. co 8 godzin. W ciężkich zakażeniach dawkę tę należy podawać co 6 godzin. 6

7 Dzieci do 3 miesięcy Lek Taromentin należy podawać wyłącznie we wlewie dożylnym. U wcześniaków i noworodków donoszonych w okresie okołoporodowym podaje się 30 mg*/kg mc. co 12 godzin, a następnie po 7 dniu życia co 8 godzin. * 30 mg leku Taromentin zawiera 25 mg amoksycyliny i 5 mg kwasu klawulanowego. Dawkowanie u pacjentów z niewydolnością nerek i poddawanych hemodializie Sposób dawkowania podano na końcu ulotki, w punkcie Informacje przeznaczone dla pracowników służby zdrowia. W przypadku wrażenia, że działanie leku jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do lekarza. Czas leczenia Czas leczenia zależy od ciężkości i rodzaju zakażenia. Nie należy przedłużać leczenia ponad 14 dni bez powtórnej kontroli lekarza. Lekarz może rozpocząć leczenie lekiem w postaci do stosowania pozajelitowego, a następnie kontynuować leczenie lekiem w postaci doustnej. U dzieci do 3. miesiąca lek należy podawać wyłącznie w postaci wlewu dożylnego. Sposób podawania Lek Taromentin można podawać tylko dożylnie, w powolnych wstrzyknięciach dożylnych lub we wlewie dożylnym. Sposób podawania i przygotowania roztworów podano na końcu ulotki, w punkcie Informacje przeznaczone dla pracowników służby zdrowia. W przypadku podania większej dawki leku Taromentin niż zalecana W przypadku przedawkowania leku mogą pojawić się nudności, wymioty, biegunka, a w cięższych przypadkach drgawki. W badaniach laboratoryjnych stwierdza się zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej oraz obecność kryształków amoksycyliny w moczu. W przypadku przedawkowania należy natychmiast odstawić lek Taromentin i skontaktować się z lekarzem. Lek może być usunięty z organizmu przez hemodializę. 7

8 W razie przyjęcia większej niż zalecana dawki leku, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza. W przypadku pominięcia dawki leku Taromentin W przypadku pominięcia dawki, jeśli czas do kolejnej dawki jest wystarczająco długi, lek należy podać jak najszybciej; jeśli jednak zbliża się czas kolejnej dawki, należy ją podać o właściwej porze i kontynuować regularne stosowanie leku. Nie należy stosować dawki podwójnej w celu uzupełnienia pominiętej dawki. 4. Możliwe działania niepożądane Jak każdy lek, Taromentin może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią. Częstość działań niepożądanych, które mogą pojawiać się po zastosowaniu leku określono następująco: bardzo często (częściej niż u jednego pacjenta na 10), często (częściej niż u jednego pacjenta na 100 i rzadziej niż u jednego pacjenta na 10), niezbyt często (częściej niż u jednego pacjenta na i rzadziej niż u jednego pacjenta na 100), rzadko (częściej niż u jednego pacjenta na i rzadziej niż u jednego pacjenta na 1 000) bardzo rzadko (rzadziej niż u jednego pacjenta na ). - Zaburzenia krwi i układu chłonnego: rzadko: zmniejszenie liczby krwinek białych we krwi; bardzo rzadko: zmniejszenie liczby płytek krwi, brak niektórych rodzajów krwinek białych, niedokrwistość spowodowana rozpadem krwinek, wydłużone parametry krzepliwości krwi (czas krwawienia i czas protrombinowy). Objawy te z reguły ustępują po odstawieniu leku. - Zaburzenia układu nerwowego: niezbyt często: zawroty i bóle głowy; bardzo rzadko: przemijająca nadmierna ruchliwość, drgawki. Drgawki mogą pojawić się u pacjentów z niewydolnością nerek i (lub) przyjmujących wysokie dawki leku. - Zaburzenia żołądka i jelit: niezbyt często: biegunka, niestrawność, nudności, wymioty; bardzo rzadko: zapalenie jelita związane ze stosowaniem antybiotyku, w tym rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego i krwotoczne zapalenie jelita grubego. Rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego może pojawić się podczas leczenia lub kilka tygodni po leczeniu. 8

9 - Zaburzenia nerek i dróg moczowych: bardzo rzadko: śródmiąższowe zapalenie nerek, krystaluria (wytrącanie kryształków amoksycyliny w moczu) dotyczy najczęściej pacjentów przyjmujących duże dawki leku, z niewydolnością nerek. - Zakażenia i zarażenia pasożytnicze: często: zakażenia grzybicze skóry i błon śluzowych. - Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: rzadko: zaczerwienienie skóry, ból w miejscu podania lub zakrzepowe zapalenie żył. - Reakcje uczuleniowe Zaburzenia układu immunologicznego: bardzo rzadko: obrzęk naczynioruchowy (obrzęk zlokalizowany najczęściej w okolicy twarzy lub gardła, mogący być groźny dla życia), wstrząs anafilaktyczny (ciężka reakcja alergiczna), objawy choroby posurowiczej, takie jak pokrzywka na skórze z uczuciem pieczenia, gorączka, bóle mięśni, zaczerwienienie i obrzęk stawów, alergiczne zapalenie naczyń. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: niezbyt często: wysypki, świąd, pokrzywka; rzadko: rumień wielopostaciowy; bardzo rzadko: zespół Stevensa-Johnsona, martwica toksyczno-rozpływna naskórka, pęcherzowe złuszczające zapalenie skóry. Ciężkie reakcje nadwrażliwości dotyczą z reguły pacjentów uczulonych na wiele alergenów, którym podaje się duże dawki leku, zwłaszcza parenteralnie. W przypadku wystąpienia którejś z powyżej przedstawionych reakcji uczuleniowych należy natychmiast odstawić lek i skontaktować się z lekarzem. - Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: niezbyt często: niewielkie, przemijające zwiększenie aktywności aminotransferaz asparaginianowej i alaninowej; bardzo rzadko: zapalenie wątroby i żółtaczka cholestatyczna (spowodowana zastojem żółci). Doniesienia o działaniach niepożądanych dotyczące zaburzeń wątroby pojawiają się znacznie częściej po stosowaniu amoksycyliny z kwasem klawulanowym niż po innych penicylinach. Zaburzenia wątroby występują częściej u mężczyzn i osób w podeszłym wieku. Ryzyko tych zaburzeń zwiększa również długi czas leczenia ponad 14 dni. U dzieci zaburzenia te pojawiają się znacznie rzadziej niż u dorosłych. 9

10 Objawy kliniczne zwykle pojawiają się w czasie lub tuż po leczeniu, a niekiedy mogą wystąpić nawet kilka tygodni po zakończonej kuracji. Zwykle są one przemijające. W sporadycznych przypadkach mogą być ciężkie. Sporadycznie w krańcowych przypadkach odnotowano zgony. U niektórych pacjentów podczas stosowania leku Taromentin mogą wystąpić inne działania niepożądane. W przypadku zaobserwowania powyżej opisanych lub innych objawów niepożądanych, nie wymienionych w tej ulotce, należy poinformować o nich lekarza. 5. Przechowywanie leku Taromentin Lek należy przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci. Nie należy stosować leku po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu. Przechowywać w temperaturze poniżej 25 C, w oryginalnym opakowaniu w celu ochrony przed światłem. 6. Inne informacje W celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji należy zwrócić się do przedstawiciela podmiotu odpowiedzialnego. Polfa Tarchomin S.A. Warszawa Numer telefonu: Informacje przeznaczone wyłącznie dla personelu medycznego pracowników służby zdrowia W leczeniu ciężkich uogólnionych zakażeń takich, jak np. zapalenie otrzewnej, zaleca się stosowanie leku Taromentin w skojarzeniu z innymi odpowiednimi antybiotykami. Dawkowanie u pacjentów dorosłych z niewydolnością nerek - Łagodna niewydolność: klirens kreatyniny > 30 ml/min - zmiana dawkowania nie jest konieczna; - Umiarkowana niewydolność: klirens kreatyniny ml/min - dawka inicjująca 1 g + 0,2 g, a następnie 500 mg mg co 12 godzin; 10

11 - Ciężka niewydolność: klirens kreatyniny < 10 ml/min - dawka inicjująca 1 g + 0,2 g, a następnie 500 mg mg co 24 godziny. Dawkowanie u pacjentów dorosłych poddawanych hemodializie Dawkowanie oparte jest na maksymalnym zalecanym stężeniu amoksycyliny w surowicy. Dializy zmniejszają stężenie leku w surowicy, dlatego też może być konieczne podanie dodatkowej dawki 500 mg mg podczas lub pod koniec dializy. Dawkowanie u dzieci z niewydolnością nerek - Łagodna niewydolność: klirens kreatyniny > 30 ml/min - zmiana dawkowania nie jest konieczna; - Umiarkowana niewydolność: klirens kreatyniny ml/min - dawka 30 mg*/kg mc. co 12 godzin; - Ciężka niewydolność: klirens kreatyniny < 10 ml/min - dawka 30 mg*/kg mc. co 24 godziny. Dawkowanie u dzieci poddawanych hemodializie Dawkowanie jest oparte na maksymalnym zalecanym stężeniu amoksycyliny w surowicy. Dializa zmniejsza stężenie leku w surowicy, dlatego może być konieczne podanie dożylne połowy zwykle zalecanej dawki w czasie dializy i po jej zakończeniu. Sposób podawania Lek Taromentin może być podawany tylko dożylnie, w powolnych wstrzyknięciach dożylnych lub w kroplowym wlewie dożylnym. Wstrzyknięcia dożylne Wstrzyknięcia dożylne należy wykonywać powoli, przez 3 do 5 minut. Dożylny wlew kroplowy Kroplowy wlew dożylny należy podawać przez 30 do 40 minut. Nie podawać domięśniowo. Przygotowanie roztworów Wstrzyknięcia dożylne Dawka 500 mg mg: do zawartości fiolki należy dodać około 10 ml wody do wstrzykiwań. 11

12 Dawka 1 g + 0,2 g: do zawartości fiolki należy dodać około 20 ml wody do wstrzykiwań. Podczas rozpuszczania może pojawić się przejściowo różowe zabarwienie. Rozpuszczona substancja ma zazwyczaj barwę jasnożółtą (słomkową). Wstrzyknięcia dożylne należy wykonywać zaraz po rozpuszczeniu, wstrzykując powoli przez 3 do 5 minut. Dożylny wlew kroplowy Dawka 500 mg mg: zawartość fiolki zaraz po rozpuszczeniu należy dodać do 50 ml jednego z niżej podanych płynów infuzyjnych np. używając miniworka. Dawka 1 g + 0,2 g: zawartość fiolki zaraz po rozpuszczeniu należy dodać do 100 ml jednego z niżej podanych płynów infuzyjnych np. używając miniworka. Wlew dożylny należy podawać przez 30 do 40 minut i zakończyć w ciągu 1 godziny od rozpuszczenia preparatu. Jako płyny infuzyjne do rozcieńczania leku Taromentin zaleca się stosować: wodę do wstrzykiwań, 0,9% roztwór chlorku sodu, płyn Ringera, płyn Ringera z mleczanem. Roztwory do wstrzykiwań dożylnych należy podawać zaraz po przygotowaniu. Rozcieńczone roztwory do wlewów dożylnych są trwałe w temperaturze pokojowej przez 1 godzinę. Pozostałości roztworów antybiotyku należy zutylizować. Fiolki z lekiem Taromentin nie są przeznaczone do wielokrotnego użytku. Niezgodności farmaceutyczne Leku Taromentin nie należy mieszać z preparatami krwi oraz innymi płynami zawierającymi białka np. hydrolizatami białkowymi lub z emulsjami tłuszczowymi do wlewów dożylnych. Jeśli lek Taromentin zalecany jest jednocześnie z aminoglikozydami nie może być podawany ani mieszany w jednej strzykawce lub zestawie do wlewów ze względu na utratę aktywności aminoglikozydu. Zmieszanie roztworu leku Taromentin (amoksycylina/kwas klawulanowy) z roztworem cyprofloksacyny lub roztworem pefloksacyny powoduje jego wytrącenie. Roztworów leku Taromentin nie należy mieszać z preparatami zawierającymi glukozę, dekstran lub wodorowęglany. Data opracowania ulotki: 12 Update

13 Nota prawna Polfa Tarchomin S.A. dokłada wszelkich starań, aby umieszczone w Ulotce Dla Pacjenta informacje były ścisłe i poprawne. Pomimo tego Polfa Tarchomin S.A. nie może zagwarantować, że informacje umieszczone w Ulotce Dla Pacjenta są w każdym momencie kompletne oraz aktualne. Jakiekolwiek wykorzystywanie lub stosowanie preparatów, leków i środków Polfy Tarchomin S.A., zwłaszcza wydawanych na receptę, a także wszelkich innych informacji zawartych w tym serwisie, odbywać się może jedynie po wcześniejszej konsultacji z lekarzem i zapoznaniu się z informacją dołączoną do każdego sprzedawanego preparatu lub leku. Polfa Tarchomin S.A. nie ponosi odpowiedzialności za skutki wykorzystania informacji pobranych z niniejszego serwisu. Środki farmaceutyczne Polfy Tarchomin S.A. są dopuszczone do obrotu w Polsce na podstawie odpowiednich przepisów prawa oraz decyzji organów administracyjnych. Prawa autorskie do Ulotki Dla Pacjenta przysługują Polfie Tarchomin S.A. Jakiekolwiek drukowanie, kopiowanie i inne rodzaje wykorzystania mogą odbywać się jedynie i wyłącznie w celach niekomercyjnych, w zakresie użytku własnego. Inne wykorzystania mogą następować wyłącznie za pisemną zgodą Polfy Tarchomin S.A. Nazwy handlowe umieszczone w Ulotce Dla Pacjenta stanowią zarejestrowane znaki towarowe i jakiekolwiek ich wykorzystywanie odbywać się może jedynie za zgodą ich właścicieli. 13