Zajęcia otwarte. TEMAT: Mamo, tato, baw się ze mną - wspólne z dziećmi i rodzicami zabawy

Transkrypt

1 Zajęcia otwarte SCENARIUSZ ZAJĘCIA OTWARTEGO DLA RODZICÓW Z ZAKRESU EDUKACJI RUCHOWEJ Z WYKORZYSTANIEM ELEMENTÓW METOD RUCHU ROZWIJAJĄCEGO W. SHERBORNE, PEDAGOGIKI ZABAWY I OPOWIEŚCI RUCHOWEJ. TEMAT: Mamo, tato, baw się ze mną - wspólne z dziećmi i rodzicami zabawy CELE OGÓLNE: z wykorzystaniem metod aktywnych. Wspieranie rodziców w procesie wychowania dziecka; dostarczenie propozycji i ofert wspólnego spędzania czasu wolnego z dzieckiem, zachęcanie do aktywnego wypoczynku Przedstawianie propozycji chroniących dziecko przed samotnością przed komputerem i telewizorem Aktywne włączanie rodziców w życie przedszkola: udział w zajęciach otwartych Opracowanie i przekazanie rodzicom zestawu zawierającego przykłady wspólnych zabaw i ćwiczeń z dziećmi Kształtowanie u dzieci umiejętności współdziałania w sytuacjach zabawowozadaniowych CELE OPERACYJNE: Dziecko: - zna możliwości własnego ciała, - rozwija sprawność motoryczną, - potrafi koncentrować się na wykonywaniu ćwiczeń, - odczuwa radość płynącą z zabawy, - wzmacnia więzi rodzinne, - relaksuje się i emocjonalnie uspokaja, - czuje się bezpieczne, aktywnie uczestniczy w zabawach z udziałem rodzica, wzbogaca doświadczenia we współpracy z dorosłym LICZBA DZIECI - cała grupa METODY: Pedagogika zabawy, kinezjologia edukacyjna P. Dennisona Zadań stawianych do wykonania Weroniki Sherbone ŚRODKI DYDAKTYCZNE: radioodtwarzacz, płyta CD z utworem - Walc kwiatów Piotra Czajkowskiego, piosenka Ach, gimnastyka M. Bogdanowicz, szablony buź i słoneczek, drzewo, bibuła, gwiazdki. Przebieg zajęć: 1. Krótkie omówienie celu zajęcia, zaproszenie rodziców i dzieci do wspólnej zabawy. 2. Zapoznanie dzieci i tematem i celami zajęcia. Rozmowa na temat korzyści płynących z zabaw ruchowych.

2 3. Przypomnienie zasad zachowania się w czasie zabaw ruchowych 4. Śpiew piosenki przy każdym powitaniu (Piosenkę śpiewamy do melodii Panie Janie ): Witaj mamo, witaj tato! Jak się masz, jak się masz? Bardzo ciebie kocham, bardzo ciebie kocham, Bądź wśród nas, bądź wśród nas. 5. Poznajmy się - zabawa według pedagogiki zabawy- dobieramy się parami Powitanie. Powitanie, zaproszenie do krain gdzie witamy się :łokciami, kolanami, uszami, stopami Wszyscy uczestnicy tańczą w rytm muzyki. Na przerwę w muzyce partnerzy (dorosły dziecko) witają się w podany przez nauczycielkę sposób: -witają się nasze głowy, -witają się nasze ręce, -witają się nasze kolana. Ćwiczenia prowadzące do poznania siebie i własnego ciała Siad po obwodzie koła: Moje ciało. - czy mamy rączki? klaszczemy w dłonie - czy mamy głowę? kręcimy głową - czy mamy brzuszek? głaszczemy się po brzuchu - czy mamy kolana? masujemy kolana - czy mamy stopy? stukamy stopami o podłogę. leżenie na plecach, - leżenie na brzuchu, - ślizganie się w kółko na brzuchu, na plecach,siedząc- kręcenie się w kółko na pośladkach Wyczuwanie nóg (w ruchu): - chodzenie, bieganie na sztywnych nogach ( jak roboty, chodzenie na palcach, piętach, zewnętrznych krawędziach stopy, wewnętrznych. Wyczuwanie nóg siedząc (nogi wyprostowane): dotykanie palcami stóp podłogi, uderzanie o podłogę piętami, uderzanie o podłogę całą stopą (szybko i wolno). Rodzice i dzieci stoją w kręgu śpiew do pląsu: Ach, gimnastyka dobra sprawa, dla nas wszystkich to zabawa Ręce w górę i w przód i w bok, skłon do przodu, w górę skok,. Głowa, ramiona, kolana, pięty, kolana, pięty, kolana, pięty Głowa, ramiona, kolana, pięty, oczy, uszy, usta, nos. Ćwiczenia oparte na relacji z 5. Wałkujemy ciasto - rodzic leży płasko, ręce ma złączone nad głową. Dziecko turla rodzica pchając go do przodu za biodra. Rodzic może pomóc dziecku w taki sposób, aby nie było tego świadome. Jego ciało ma sprawiać dziecku opór. Następnie rodzic turla dziecko. Podwójny wałek - rodzic w pozycji jak poprzednio przytula dziecko twarzą do siebie, przytula je na całej długości ciała i turla się razem z nim. Musi przy tym uważać, aby nie przygnieść dziecka.

3 Huśtawka Dwoje rodziców staje naprzeciw siebie, każdy chwyta leżące na podłodze dziecko za nadgarstek i kostkę u nogi. Najlepiej, jeśli uchwyt nadgarstka jest uchwytem wzajemnym. Podnoszą dziecko i huśtają je wzdłuż osi jego ciała, a następnie kładą je z powrotem na podłodze., Zabawa Lustro - Dzieci i rodzice siedzą na przeciwko siebie. Rodzic wykonuje dowolne ruchy, gesty, wykorzystuje mimikę twarzy, a dziecko to naśladuje. Po chwili następuje zamiana ról Zabawa Prowadzenie ślepca - Rodzic zamyka oczy możemy zawiązać rodzicowi oczy, a dziecko prowadzi go bezpiecznie po sali zamiana ról wymaga zaufania do przewodnika Jazda na koniu - rodzic przyjmuje pozycję na czworakach, dziecko kładzie mu się na plecach chwytając rękoma za szyję. Wzajemny uścisk - rodzic stoi, stopy trzyma osobno (w lekkim rozkroku) mocno oparte na podłodze, nogi ugięte w kolanach, ramiona odchylone w bok. Dziecko bierze rozbieg i wskakuje na klatkę piersiową rodzica ciasno do niej przylegając. Nogami obejmuje rodzica w talii, a ramionami trzyma go za szyję. Rodzic mocno przytula je do siebie, następnie obraca się z nim w kółko. 6. Wysoki tunel Rodzice przyjmują pozycję na czworakach, a dzieci wędrują przechodząc przez rozmaite wolne miejsca stworzone przez ich ciało. Dziecko może wejść pod rodzica między rękami lub nogami, a następnie wyjść pod którymś z jego boków. 7. Niski tunel Teraz dziecko robi tunel dla rodzica. Musi ono utrzymać równowagę utrzymując ciało na rękach i stopach, żeby zrobić wystarczająco dużo miejsca dla przeciskającego się pod nim rodzica. 8. Długi tunel Rodzice klęczący i podparci rękami o podłogę tworzą z siebie jeden długi tunel, który dzieci po kolei pokonują. 9. Skoki przez gwiazdę - Rodzic kładzie się na podłodze, ręce i nogi mocno odwiedzione od tułowia tworzy swym ciałem kształt gwiazdy. Dziecko wykonuje skoki ponad kończynami, tułowiem rodzica. - Zamiana rolami, aby dziecko doświadczyć uczucia niepewności pod przeskakującym rodzicem. 13. Zabawa Przepychanka - Rodzic i dziecko siedzą na podłodze w siadzie prostym oparci o siebie plecami. Dziecko próbuje przepchnąć rodzica zamiana ról 14. Paczka - dziecko siedzi skulone, mocno zamknięte w sobie, rodzic próbuje je rozpakować, zamiana ról. Ćwiczenia oparte na relacji razem Ćwiczenie relaksacyjne Masażyk - dziecko leży na brzuchu, rodzic masuje mu plecy analogicznie do wypowiadanych słów:

4 Idą konie ( palcami udajemy kroki konia) Przeszły słonie (palcami udajemy ciężkie słoniowe kroki) Idzie pani na szpileczkach (szybko kroczymy po plecach opuszkami palców wskazujących) Idzie szczypaweczka (delikatnie szczypiąc wędrujemy po plecach na skos) Świeciły dwa słoneczka (rysujemy dwa kółka) Płynęła sobie rzeczka (palcem rysujemy na plecach krętą rzeczkę) Spadł deszczyk (palcami naśladujemy spadające krople) Czujesz dreszczyk? Czujesz dreszczyk? - ZMIANA RÓL Zabawy z chustą animacyjną: Przypomnienie dzieciom kolorów występujących na chuście. Bieganie z chustą * uczestnicy trzymają chustę za uchwyty i biegając po obwodzie koła, na przemian podnoszą ją i opuszczają (prowadzący w czasie zabawę może wydawać komendy góra, dół) MORSKIE FALE Na chuście siedzi lub leży jedno dziecko. Pozostali wachlują chustą, robiąc fale. Później następuje zamiana dzieci. Rybki w morzu kołysanie dziecka na chuście Zmień miejsce Dzieci trzymają chustę za uchwyty. Jednocześnie unoszą i opuszczają chustę. Nauczyciel wydaje polecenie np. pod chustą przebiegają dzieci, które mają długie włosy, pod chustą przebiegają dzieci, które mają sukienki, mają siostry itp. Dzieci zmieniają miejsce, kiedy chusta znajduje się w górze. Celowanie do otworu w chuście wszyscy, którzy trzymają chustę starają się tak nią poruszać, aby wcelować maskotką do środka otworu. SPADOCHRON Wszyscy podnoszą jednocześnie chustę wysoko do góry. Nauczyciel odlicza: raz, dwa, na trzy wszyscy przebiegają pod chustą i chwytają jej brzeg po przeciwnej stronie BILARD Grupa porusza chustą, na której znajduje się piłeczka. Dzieci podrzucają piłeczkę na chuście jak najwyżej, uważając aby nie spadła na podłogę. PACZKA Grupa wchodzi na chustę. Chwytając za brzegi zamykają paczkę nad sobą tak, aby wszystkie dzieci były w środku. NALEŚNIK Dziecko leżące na brzegu chusty pozostali uczestnicy zawijają (głowa zostaje poza chustą). Następnie dziecko próbuje samo się rozwinąć. IMIONA Dzieci stoją trzymając chustę na wysokości pasa lub pod brodą. Nauczyciel wymienia dwa imiona. Wymienione dzieci muszą szybko zamienić się miejscami przebiegając pod chustą. Podczas gdy dzieci przebiegają pod chustą, pozostali lekko ją unoszą. ZAMIANA MIEJSC Dzieci stoją w kręgu, trzymając chustę. Prowadzący wymienia kolor, a dzieci trzymające chustę w tym miejscu, przechodzą pod chustą i zamieniają się miejscami. POPKORN Umieszczamy dużą ilość piłeczek lub wacików na chuście. Grupa potrząsa a przedmioty skaczą jak popcorn.

5 KARUZELA Chętne dziecko siada na środku chusty. Pozostali kręcą nią, idąc coraz szybciej w jedną stronę. Dziecko stara się jak najdłużej utrzymać równowagę. BALONIKU NASZ MALUTKI ROŚNIJ DUŻY OKRĄGLUTKI, balon rośnie, że aż strach, przebrał miarę, no i trach Na słowo TRACH dzieci wyrzucają chustę mocno do góry i pozwalają jej wylądować w dowolnym miejscu, Ćwiczenie twórcze Swobodny taniec przy muzyce wolnej i szybkiej. Nauczyciel zaczyna zabawę od opowieści ruchowej Jest zima, wieje wietrzyk i pada śnieg. Wyobraźcie sobie, że jesteście małymi, lekkimi płatkami śniegu i pozwalacie aby wietrzyk wami kołysał - wirujące gwiazdki Ćwiczenie relaksacyjne 1 Kołysanka do wiersza J. Porazińskiej pt. Bajka iskierki. Rodzic z dzieckiem siedzą przytuleni do siebie śpiewając kołysankę. Zamykają się oczy, chwila ciszy, powolne przebudzanie, przeciąganie, wstanie i rześkie podskoki. Wyciszenie przy muzyce relaksacyjnej, leżenie na plecach, swobodny wdech i wydech powietrza. Opowiadanie relaksacyjne Miś Puchatek Miś żyje w dużym ciemnym lesie. Przez całą wiosnę, lato i jesień miś ciężko pracował, musiał najeść się do syta, musiał także budować sobie posłanie, na którym przez całą zimę będzie spał. Wy na pewno o tym wiecie, że niedźwiadki w zimie śpią. Wszystkie dzieci będą teraz myślały o tym zmęczonym, spracowanym misiu i będą robiły wszystko to, co on robi. Misio układa się do głębokiego zimowego snu i kładzie się prościutko na posłaniu. I wy też kładziecie się prościutko na kocykach. Misio kładzie sobie pod głowę poduszeczkę z zielonego puszystego mchu wy też kładziecie sobie poduszeczkę pod głowę. Misio leży spokojnie, ma zamknięte oczy, czuje jak odpoczywają jego rączki, nóżki, głowa, buzia i oczki. Najpierw misio czuje, że jego nóżka lewa robi się taka ciężka, coraz cięższa jakby była z drewna czy żelaza. Misio nie może jej podnieść, nóżka stała się leniwa, ale tak jest jej dobrze, cieplutko. Ach, jak cieplutko i przyjemnie. Druga nóżka prawa zazdrości lewej nóżce. Więc aby jej smutno nie było misio myśli o tej drugiej. Druga nóżka robi się taka ciężka, coraz cięższa, że nie można jej podnieść, więc się nie rusza, leży spokojnie jest jej cieplutko. Ach, jak ciepło i przyjemnie. Obie nóżki misia są spokojne, nie ruszają się, takie są dziwne, ciężkie jakby to niebyły nóżki misia. Nóżkom jest dobrze i cieplutko. Teraz łapki misia też chcą żeby im było tak przyjemnie więc misio myśli o nich. Najpierw o rączce od okna. Ona chce odpocząć bo bardzo się napracowała. Misio położył rączkę wygodnie na posłaniu wzdłuż swojego ciała. Rączka nie rusza się, paluszki leżą swobodnie. Są leniwa nic im się nie chce robić. Gdy misio myśli o tej rączce ona staje się też taka ciężka jak by była z żelaza., ale rączka jest cieplutka i jest jej przyjemnie. Teraz misio myśli o tej drugiej rączce, żeby i jej zrobiło się przyjemnie. Najpierw sprawdza, czy rączce jest wygodnie, czy jest ona swobodna,

6 czy paluszki nie poruszają się i nie pracują. Rączka leży spokojnie i gdy misiu o niej myśli ona też staje się cięższa, jak z drewna lub żelaza. I teraz tej drugiej rączce jest dobrze i spokojnie. Rączki i nóżki dalej leżą spokojnie i nie poruszają się. Misio prawie ich nie czuje. Jest im dobrze, ciepło, odpoczywają. Misiu już o nich nie myśli. Teraz misiu myśli o swojej główce. Opuszcza główkę swobodnie, aż zapada się ona w poduszeczkę. Główka leci gdzieś w dół... Jest jej dobrze, buzia jest spokojna. Oczka są zamknięte, ale nie trzeba ich zaciskać, bo i tak nic nie widzą, jest ciemno. Buźka sama się otworzyła, ząbki opadły w dół, bo tak jest jej dobrze, przyjemnie o niczym nie myśli. Leżymy spokojnie, cichutko... Słuchamy razem z misiem, jak szumi las, jak drzewa śpiewają... Teraz budzimy się i przeciągamy rozkosznie. O jak dobrze..., misiu się wyspał i dobrze się czuje. Teraz spróbujemy, czy potrafimy unieść wolniutko w górę jedną nóżkę, potem drugą w górę i bach! na posłanie. Teraz to samo spróbujemy zrobić z rączkami: jedna rączka w górę i bach! na posłanie, teraz druga rączka w górę i bach! na posłanie. Misio podnosi się i wstaje. Wy też wstajecie. Usiądźcie jeszcze na chwileczkę i powiedźcie mi, kto naprawdę był misiem, kto naprawdę myślał i robił to samo, co misiu podnieście rączki w górę. O, jak dużo dzieci. Czy było dobrze i przyjemnie? Cieszę się bardzo. 15. Pożegnanie w kręgu. "Iskierka przyjaźni" - nauczyciel wypowiada słowa: Puszczam iskierkę w krąg- niech wróci do moich rąk. Przyjazny uścisk wędruje po kole i wraca do nauczyciela. Jest to nasz ukryty znak, że jesteśmy do siebie przyjaźnie nastawieni Ewaluacja rysowanie przez dzieci i rodziców na przygotowanych twarzach uśmiechniętej buzi lub słoneczka ( jeśli zajęcie podobało się) lub smutnej ( jeśli się nie podobało). Przypięcie masą do drzewa 17. Podziękowanie za udział, pożegnanie