Błogosławiony ks. Jerzy Popiełuszko EGZEMPLARZ BEZPŁATNY UKAZUJE SIĘ OD 13 LAT

Transkrypt

1 EGZEMPLARZ BEZPŁATNY UKAZUJE SIĘ OD 13 LAT NR 8 (163) 2010 R. >> Wydanie okolicznościowe << ISSN Błogosławiony ks. Jerzy Popiełuszko

2 2 K s iądz Jerzy Popiełuszko został w niedzielę 6 czerwca ogłoszony błogosławionym. Formułę beatyfikacyjną w postaci listu apostolskiego Benedykta XVI przekazał w języku łacińskim prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych abp Angelo Amato, po polsku odczytał ją abp Kazimierz Nycz. On zło dobrem zwyciężył, aż do przelania krwi mówił abp Amato, kreśląc w homilii sylwetkę nowego polskiego męczennika. Uroczystości na Placu Piłsudskiego w Warszawie zgromadziły ponad 150 tys. osób. Obecna była Marianna Popiełuszko, matka kapłana męczennika. Informator Pielgrzyma Błogosławiony ks. Jerzy Popiełuszko Jan Paweł II, Matka Teresa Na ten dzień wiele osób czekało od prawie 26 lat, gdy peerelowska bezpieka w bestialski sposób zamordowała kapelana Solidarności. Abp Amato ogłosił oficjalnie wpisanie ks. Jerzego Popiełuszki w poczet błogosławionych męczenników Kościoła. To wielki dar dla wielkiego narodu, którego księga świętości wzbogaca się o kolejną szczególną kartę stwierdził. Już w 1985 roku, a więc w roku po śmierci, do Sekretariatu Stanu Stolicy Apostolskiej napłynęło dokładnie imiennych próśb z 17 krajów o beatyfikację ks. Popiełuszki. Do tego dochodzą tysiące łask i bardzo liczne cuda, co stawia tego zewnętrznie niepozornego kapłana w szeregu wielkich orędowników u Boga, takich jak Jan Paweł II, o. Pio czy Matka Teresa z Kalkuty ocenił ksiądz dr Tomasz Kaczmarek, postulator procesu beatyfikacyjnego. Do najważniejszych etapów prac beatyfikacyjnych o męczeństwie za wiarę ks. Jerzego Popiełuszki należało: uroczyste otwarcie procesu 8 lutego 1997 r. w kościele św. Stanisława Kostki na Żoliborzu; złożenie akt procesowych w Kongregacji 21 marca 2001 r., a następnie 20 czerwca 2008 r. złożenie sprawy do dyskusji teologicznej. Dziś można już powiedzieć, że w pracach tych decydującym był rok Ciesz się matko Polsko! Gaude Mater Polonia! Ciesz się matko Polsko! Ciesz się Warszawo! wołał abp Nycz, podkreślając, że przeżywamy dziś wielki dzień w historii archidiecezji warszawskiej, Kościoła w Polsce i całej naszej Ojczyzny. Oto z woli Piotra naszych czasów, papieża Benedykta XVI, zostanie włączony do grona błogosławionych sługa Boży ks. Jerzy Popiełuszko, polski kapłan i męczennik. Następnie formułę beatyfikacyjną w postaci listu apostolskiego Benedykta XVI przekazał najpierw w języku łacińskim prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych abp Angelo Amato, a w języku polskim odczytał ją abp Kazimierz Nycz. Ojciec Święty potwierdził w liście, że spełniając życzenie arcybiskupa warszawskiego i licznych braci w biskupstwie, za radą Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, zezwala aby odtąd Czcigodnemu Słudze Bożemu Jerzemu Popiełuszce, prezbiterowi i męczennikowi (...) przysługiwał tytuł Błogosławionego. W formule beatyfikacyjnej stwierdzono także, że święto ks. Popiełuszki będzie obchodzone 19 października, w dniu śmierci kapłana męczennika. Następnie chór wykonał uroczyste Alleluja oraz odsłonięty został obraz beatyfikacyjny ks. Jerzego, namalowany przez Zbigniewa Kotyłłę. Po chwili do prezbiterium weszła procesja z relikwiami, której towarzyszyła Marianna Popiełuszko i ks. Zygmunt Malacki, proboszcz żoliborskiej parafii św. Stanisława Kostki. Relikwie nieśli diakoni ubrani w dalmatyki w kolorze czerwonym (na znak męczeństwa beatyfikowanego) w otoczeniu osób niosących kwiaty i świece. Chór zaintonował pieśń Nie daj się zwyciężyć złu, zło dobrem zwyciężaj. W homilii abp Amato ze wzruszeniem wspominał swoje kilkakrotne wizyty w muzeum ks. Popiełuszki przy kościele św. Stanisława Kostki w Warszawie. Potwornie zeszpecona twarz tego łagodnego kapłana była podobna do ubiczowanego i upokorzonego oblicza ukrzyżowanego Chrystusa, które utraciło piękność i godność przyznał prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych. Zło dobrem zwyciężał Watykański hierarcha powiedział, że dziś w obliczu odradzających się prześladowań skierowanych przeciwko Ewangelii i Kościołowi, tym ponadczasowym przesłaniem, jakie musi rozbrzmiewać w naszych sercach, jest fakt, iż nowy Błogosławiony był kapłanem i męczennikiem, wytrwałym oraz niestrudzonym świadkiem Chrystusa: on zło dobrem zwyciężył, aż do przelania krwi. Zastanawiając się, co było powodem tej wielkiej zbrodni, abp Amato powiedział, że jedynie to, iż ks. Jerzy był wiernym katolickim kapłanem, który bronił swojej godności jako sługi Chrystusa i Kościoła oraz wolności tych, którzy, podobnie jak on, byli ciemiężeni i upokorzeni. I to właśnie dlatego rozpętał się przeciw niemu niszczący gniew wielkiego kłamcy, nieprzyjaciela Boga i ciemiężcy ludzkości, tego, który nienawidzi prawdy i szerzy kłamstwo. Dodał, że ksiądz Jerzy nie uległ pokusie, by żyć w tym obozie śmierci. Ponadto przy pomocy jedynie duchowych środków, takich INFORMATOR PIELGRZYMA pismo bezpłatne. Wydawca: Agencja Reklamowa Wydawnictwo TA i TA, REDAKCJA: Kraków, ul. Mogilska 115,ADRES KORESPONDENCYJNY: Kraków 1, skr. pocztowa 159 tel , fax: (12) , e mail: pielgrzymkrakow@wp.pl. REDAKTOR NACZELNY: Krzysztof Cyganik. Redakcja nie zwraca materiałów nie zamówionych i zastrzega sobie prawo skracania nadesłanych materiałów oraz zmiany tytułów. Redakcja nie odpowiada za treść reklam. Zdjęcie na pierwszej stronie: Zdzisław Kieresztura. ISSN

3 jak prawda, sprawiedliwość oraz miłość, domagał się wolności sumienia obywatela i kapłana. Dlatego ten bezbronny kapłan był śledzony, prześladowany, aresztowany, torturowany a ostatecznie brutalnie związany i, choć jeszcze żył, został wrzucony do wody. Jego oprawcy, którzy nie mieli najmniejszego szacunku dla życia, z pogardą odnosili się nawet do śmierci. Porzucili go, jak niektórzy porzucają martwe zwierzę mówił abp Amato. Kaznodzieja przypomniał, że wiara ks. Jerzego miała silny wpływ na innych. Bardzo często jego spotkania z ludźmi stawały się okazją do modlitwy. Była też niezłomna i promieniowała w środowiskach oraz w osobach, które spotykał. Nie była w nim czymś dodatkowym, uzupełniającym, lecz stawała się miarą wszystkich jego czynów. Abp Amato przypomniał, że sam ks. Jerzy mówił: Chrześcijaninowi nie może wystarczyć jedynie potępienie zła, kłamstwa, nikczemności, przemocy, nienawiści, zniewolenia; on sam musi być autentycznym świadkiem, rzecznikiem i obrońcą sprawiedliwości, dobra, prawdy, wolności i miłości. 3 Wielki dar dla wielkiego narodu Nawrócenia, powroty do Boga Kult księdza kapelana służby zdrowia i duszpasterza ludzi pracy w trudnych latach po ogłoszeniu stanu wojennego rozpoczął się praktycznie w chwili, gdy dotarła wiadomość o jego porwaniu przez agentów Służby Bezpieczeństwa 19 października 1984 roku. Już nazajutrz do kościoła pw. Świętego Stanisława zaczęły przybywać tłumy ludzi, którzy nie opuszczali tego miejsca w dzień i w nocy. Przez cały czas trwały spowiedzi zdumieni księża byli świadkami nawróceń, powrotów do Boga po dziesięcioleciach absencji. Trudno wytłumaczyć ten fenomen. Ks. Jerzy pracował w żoliborskiej parafii zaledwie 4 lata. Ludzie, którzy go znali, mówią, że był całkiem zwyczajny i niczym się nie wyróżniał. Ten niepozorny kapłan, który nauczał, że zło trzeba dobrem zwyciężać, gromadził tłumy, zwłaszcza gdy po ogłoszeniu stanu wojennego, w każdą ostatnią niedzielę miesiąca, zaczął odprawiać Mszę św. za Ojczyznę. Mimo utrudnień i szykan władz już jego pogrzeb, który odbył się 3 listopada, stał się wielką manifestacją, zgromadził tłumy. Ale wbrew obawom nie była to manifestacja polityczna, a zbiorowe opowiedzenie się za konkretnymi wartościami. Szacuje się, że było ok tys. uczestników, niektórzy twierdzą, że około miliona. Ulice, place, szkoły Kult duszpasterza Solidarności przekroczył granice parafii, rozlał się po całej Polsce i całym świecie. W 73 polskich miastach są ulice jego imienia, w 4 place, w 3 ronda. Imię ks. Popiełuszki noszą ulice także we Francji i w Niemczech, w Nowym Jorku jest plac jego imienia. Jest też ks. Jerzy patronem 23 szkół w Polsce, jednej w USA i w dalekiej Australii, w Sydney. Wyrazem kultu jest 70 pomników księdza w Polsce i 8 zagranicą w USA, Anglii, Norwegii, Francji, a także 140 tablic pamiątkowych, 18 krzyży ku jego czci, izby pamięci. W 23 polskich miastach znajdują się jego symboliczne groby, gdzie ludzie modlą się i zapalają znicze. Żoliborski kapłan jest także patronem licznych stowarzyszeń, wspólnot i instytucji we Włoszech, Francji i Kolumbii. W Warszawie patronuje szpitalowi na Bielanach. Po norwesku, duńsku, węgiersku Ponad ćwierć wieku od śmierci ks. Popiełuszki powstało o nim 150 publikacji po polsku, 50 w innych językach obok najbardziej popularnych także po norwesku, duńsku, węgiersku, japońsku. Jego życie i dzieło są tematem 50 prac magisterskich i 2 doktoratów. Księdzu Jerzemu poświęconych jest 2,6 mln stron internetowych. W wirtualnym pokoju Już kilkaset tysięcy osób odwiedziło warszawskie Muzeum Sługi Bożego ks. Jerzego Popiełuszki. W nowocześnie urządzonej placówce, umieszczonej w podziemiach kościoła św. Stanisława Kostki na warszawskim Żoliborzu, z prezentacjami multimedialnymi możemy dosłownie podążać śladami jego życia. Zaczynamy od rodzinnych Okopów podziwiając sielski widok z okna jego domu i małą kołyskę, do której maleńkiego Jurka kładła żyjąca jeszcze jego mama, Marianna Popiełuszko. Następnym etapem jest seminarium i praca duszpasterska, pokój z biurkiem młodego księdza, a wkrótce wkraczamy w ciemny las, w którym go uprowadzono. Na końcu jest zalew we Włocławku, z którego wyłowiono jego zwłoki i dalej świadectwa jego kultu już po śmierci od pogrzebu z udziałem ponad pół miliona osób, po listy wdzięcznych osób za otrzymane za jego przyczyną łaski. Nie tylko dla młodzieży, ale dla wszystkich zainteresowanych postacią Sługi Bożego ks. Jerzego Popiełuszki, Instytut Pamięci Narodowej ( zamieścił portal poświecony temu kapłanowi Opowiada on historię jego życia poprzez wirtualną wędrówkę po jego pokoju. Został on Dokończenie na str. 4

4 4 Informator Pielgrzyma Błogosławiony ks. Jerzy Popiełuszko Wielki dar dla wielkiego narodu MYŚLI KS. JERZEGO Przemoc nie jest oznaką siły, lecz słabości. Komu nie udało się zwyciężyć sercem lub rozumem, usiłuje zwyciężyć przemocą. Zła się nie ulękniemy, bo nie kto inny, ale sam Pan jest z nami. Bóg stworzył człowieka wolnym do tego stopnia, że może on Boga przyjąć lub odrzucić. Prawda to zgodność słów z czynami. Nie można przyjąć za prawdę pięknych słów, gdy zaprzeczają im fakty. Życie trzeba godnie przeżyć, bo jest tylko jedno. Zachować godność człowieka, to pozostać wewnętrznie wolnym, nawet przy zewnętrznym zniewoleniu. Dokończenie ze str. 3 pomyślany w ten sposób, by nawiązywał do rzeczywistych pomieszczeń, w których żył i pracował ks. Jerzy. W wirtualnym pokoju znajdują się także przedmioty symbolizujące kolejne etapy życia kapłana jak np. czapka żołnierska, będąca odniesieniem do lat służby wojskowej kleryka Popiełuszki. Na portalu oprócz biogramu księdza zamieszczone są relacje, dokumenty, galerie zdjęć. Znajdziemy tam również mapę z miejscami działalności ks. Jerzego. Internauci mogą zapoznać się także z jego homiliami, wygłaszanymi podczas Mszy św. za Ojczyznę, odprawianych w warszawskim kościele pw. św. Stanisława Kostki. Kazania zostały zamieszczone także w formie autentycznych nagrań. Do dyspozycji zainteresowanych są także materiały edukacyjne (w tym scenariusze lekcji), przybliżające postać i działalność ks. Jerzego Popiełuszki. Docelowo kanonizacja Zrozumiałe jest, że nie zamierzamy poprzestawać tylko na beatyfikacji naszego Sługi Bożego. Punktem docelowym jest kanonizacja. Ale starania o to zostaną podjęte dopiero wtedy, gdy będzie można wskazać na niepodważalny znak od Boga w postaci cudu przypisanego wstawiennictwu Ks. Jerzego, dokonanego już po beatyfikacji. Dlaczego Kościół beatyfikuje swoich męczenników za wiarę? Odpowiedź podsuwa nam Jan Paweł II w encyklice Veritatis splendor: Przez wyniesienie męczenników do chwały ołtarzy, Kościół kanonizuje ich świadectwo i publicznie uznaje za słuszne ich przekonanie, że miłość Boga każe bezwarunkowo przestrzegać Jego przykazań nawet w najtrudniejszych okolicznościach i nie pozwala ich łamać nawet dla ratowania własnego życia. Męczeństwo, to wreszcie wspaniały znak świętości Kościoła. Wierność wobec świętego prawa Bożego, poświadczona śmiercią, jest uroczystym przepowiadaniem i posługą misyjną posuniętą usque ad sanguinem, aby blask prawdy moralnej nie został przyćmiony w obyczajach i w mentalności poszczególnych ludzi i całego społeczeństwa. Świadectwo to ma niezwykłą wartość, ponieważ pomaga uniknąć i to nie tylko w społeczności cywilnej, ale także wewnątrz samych wspólnot kościelnych najgroźniejszego niebezpieczeństwa, jakie może dotknąć człowieka: niebezpieczeństwa zatarcia granicy między dobrem a złem, co uniemożliwia budowę i zachowanie porządku moralnego jednostek i społeczności mówi ks. dr Tomasz Kaczmarek, postulator procesu beatyfikacyjnego ks. Jerzego Popiełuszki. (AGA) Zdjęcia: Katarzyna Cegielska Życie w prawdzie to dawanie świadectwa na zewnątrz, to przyznawanie się do niej i upominanie się o nią w każdej sytuacji Człowiek, który daje świadectwo prawdzie, jest człowiekiem wolnym nawet w warunkach zewnętrznego zniewolenia. Najwspanialsze i najtrwalsze walki, jakie zna ludzkość, jakie zna historia, to walki ludzkiej myśli. Najnędzniejsze i najkrótsze to walki przemocy. Służyć Bogu, to szukać dróg do ludzkich serc. Służyć Bogu, to mówić o złu jak o chorobie, którą trzeba ujawnić, aby móc leczyć. Służyć Bogu, to piętnować zło i wszelkie jego przejawy. Biada społeczeństwu, którego obywatele nie rządzą się męstwem! Przestają być wtedy obywatelami, stają się zwykłymi niewolnikami!. Ludzi zdobywa się otwartym sercem, a nie zaciśniętą pięścią. Prawdziwa wiedza, prawdziwa mądrość, prawdziwa kultura nie znosi łańcuchów. Umysłu ludzkiego nie da się skrępować. Zachować godność, to być sobą w każdej sytuacji życiowej. To stać przy prawdzie, choćby miała ona wiele kosztować. Bo prawda, wypowiadana w słowie, kosztuje. Tylko za plewy się nie płaci. Bóg nigdy nie zrezygnuje ze swoich dzieci, nawet z takich, które stają do niego plecami. I dlatego każdy ma szansę. Cnota męstwa jest przezwyciężeniem ludzkiej słabości, zwłaszcza lęku i strachu. Bo bać się w życiu trzeba tylko zdrady Chrystusa za parę srebrników jałowego spokoju. Cytaty zaczerpnięte z albumu Jestem gotowy na wszystko. Ksiądz Jerzy Popiełuszko, Wydawnictwo Sióstr Loretanek, Warszawa 1997

5 5 Stróż granicy między dobrem i złem Rozmowa z księdzem arcybiskupem KAZIMIERZEM NYCZEM, Metropolitą Warszawskim Czy Ksiądz Arcybiskup ma osobiste wspomnienia związane z osobą Księdza Jerzego? Czy doszło kiedyś do spotkania? Spotkałem go bezpośrednio raz w życiu. W krakowskich Mistrzejowicach, kiedy zostałem zaproszony przez księdza Jancarza do koncelebrowania Mszy świętej wraz z księdzem Jerzym. Przedtem znałem go z radia Wolna Europa, w którym słuchałem jego kazań. Przywitaliśmy się w zakrystii. Spodziewałem się, że to będzie człowiek słusznej postury, waleczny i taki fizycznie wielki, tymczasem okazało się, że był skromny, nawet trochę nieśmiały. Jednak promieniował wewnętrzną wielkością, która sprawiała, że to, co mówił było przyjmowane z wielką uwagą i przejęciem. To, co mnie najbardziej ujmuje w postaci ks. Jerzego, to prostota jego kazań opartych na ewangelii i bardzo mocno na nauczaniu Jana Pawła II. Jakie znaczenie dla Polaków XXI wieku powinna mieć beatyfikacja bohaterskiego kapłana męczennika? Powinna nam przypomnieć tamte lata, bo nigdy za dużo lekcji historii. Przypominać nie po to jednak, aby rozdrapywać dawne rany, ale po to, żeby się uczyć. Ta beatyfikacja powinna pokazać nam wzór księdza na współczesny czas, wzór człowieka odważnego, pobożnego, który potrafił stanąć w obronie wiary, kościoła, w obronie człowieka i jego godności, który potrafił postępować i uczyć według zasady: Zło dobrem zwyciężaj. Człowieka, który był stróżem granicy między dobrem i złem. Tę granicę wyznacza Bóg w swoim prawie moralnym, wyznaczają przykazania. A człowiek ciągle chciałby tę granicę przesuwać, zamazywać, rozmywać przez rozmaite relatywizmy, subiektywizmy i przez laicyzację, która przychodzi. Jest potrzebny ktoś, kto by nam przypominał o tym, że dobro jest dobrem, a zło złem. Tak tak, nie nie. I takim stróżem jest ksiądz Jerzy Popiełuszko. W tej beatyfikacji dostajemy przykład, wzór człowieka na nasze czasy, który uczy nas, jak bronić wartości prawdziwych. Dzisiaj Polsce potrzeba solidarnej jedności i współpracy. Niech ksiądz Jerzy będzie orędownikiem dla wszystkich sprawujących władzę. Niech jednoczy Polaków wokół troski o Ojczyznę, o rozwój rodziny, o właściwą edukację i o inne najważniejsze wartości. Niech wyprasza Bożą pomoc dla tych, którzy widzą dobro Polski nie w perspektywie tylko kilku miesięcy, ale w perspektywie wielu dziesiątków lat, a nawet wieczności. Jak współczesny człowiek powinien odczytywać pamiętne wezwanie, które często cytował Ksiądz Jerzy Popiełuszko: Zło dobrem zwyciężaj? Trzeba tu wrócić do biblijnego kontekstu tych słów. Jest to zasada ewangeliczna, którą w sposób szczególny przypomniał Polsce Jan Paweł II w latach stanu wojennego, zaraz po 13 grudnia 1981 roku, a potem rozwinął podczas pierwszej pielgrzymki. Ludzie bali się wówczas, że odpowiedzią na zło będzie zło. Papież przypomniał zasadę Zło dobrem zwyciężaj, a młody wówczas ksiądz Popiełuszko tę zasadę podjął. To jest przesłanie większości jego kazań, spotkań i rozmów. I to jest także przesłanie, które wygłosił podczas swojego kazania w Bydgoszczy. Ostatnie słowa, jakie wtedy wypowiedział publicznie, brzmiały: Módlmy się, byśmy byli wolni od lęku, zastraszenia, ale przede wszystkim od żądzy odwetu i przemocy. Dzisiaj nie ma tak niebezpiecznych sytuacji, jakie były w latach stanu wojennego, czy w innych okresach Polski powojennej, ale nadal są aktualne takie problemy i zachowania. Trzeba więc ciągle pamiętać o tym prawdziwym, słusznym i skutecznym sposobie zwyciężania zła. W ostatnią niedzielę miesiąca do żoliborskiej świątyni przybywali wierni z całej Warszawy i z różnych zakątków Polski, by uczestniczyć we Mszy świętej za ojczyznę. Na czym polegał fenomen tych spotkań? W czasie, kiedy żył ksiądz Popiełuszko ludzie byli pozbawieni nadziei i sensu, żyli w ciągłym niebezpieczeństwie. Stan wojenny wypowiedziany własnemu narodowi przez generała Jaruzelskiego sprawił, że czołgi wyjechały na ulicę i przeciwko sobie stanęli rodacy. W ogromnie trudnej sytuacji byli żołnierze, ale w jeszcze trudniejszej robotnicy, Solidarność, która została jako związek zdelegalizowana, tysiące internowanych, rozdzielone rodziny. Pokazano, jak można naród upodlić, pozbawić godności i doprowadzić wręcz do stanu wyczerpania. Potrzebne były wówczas światła nadziei. W zapalaniu tych świateł uczestniczył także kościół w wymiarze parafii, diecezji i konkretnych księży, którzy byli zdolni gromadzić ludzi wokół siebie. Ci ludzie podejmowali różnego rodzaju działania: od pracy charytatywnej do kulturalno artystycznej. Artyści nie mieli swojego miejsca w telewizji publicznej, nie mogli się wypowiadać, bo nie było wolności słowa, a przy parafiach często mieli taką możliwość. Księża nieśli więc nadzieję. Były też miejsca, w których Msze święte odprawiane za ojczyznę nabrały szczególnego rozgłosu. Takim miejscem w Krakowie były Mistrzejowice czy Bieżanów, takie Msze święte sprawowane były na wybrzeżu, w Gdańsku, a także w Warszawie, gdzie gromadzili się robotnicy Huty Warszawa, potem dołączyła inteligencja i świat kultury. Dziesiątki tysięcy ludzi przychodziły na Msze święte, by słuchać prostych, religijnych, pobożnych i głębokich kazań księdza Jerzego Popiełuszki. Przestrzegał on strajkujących przed duchem zemsty i nienawiści. Jego proste, napełnione duchem Ewangelii, spokojne, a jednocześnie żarliwe pouczenia trafiały na podatny grunt. Ksiądz Jerzy umiał przekonywać, że w jedności z Bogiem i Kościołem jesteśmy silni, nawet wtedy, kiedy nas biją, i że zło tylko dobrem da się zwyciężyć. Krzyżem jest brak wolności. Gdzie nie ma wolności, tam nie ma miłości, nie ma przyjaźni, zarówno między członkami rodziny, jak i w społeczności narodowej czy też między narodami. Nie można miłować czy żyć z kimś w przyjaźni przez przymus. Człowiek dzisiejszy jest bardziej wrażliwy na działanie miłości niż siły mówił Ksiądz Jerzy w jednym z kazań. Czy te słowa są aktualne także dzisiaj? Oczywiście. Od dawna znane jest przysłowie, że więcej os się złapie na łyżkę miodu niż na beczkę octu. Siła, gwałtowność, niecierpliwość pozornie tylko chronią przed złem. Natomiast dobrocią, miłością można zwyciężyć wszystko. I o tym doskonale wiedział i tego nauczał ksiądz Jerzy Popiełuszko w swoich kazaniach. I to także mieści się w tej prawdzie, aby się nie dać porwać odwetowi, nie wyznawać zasady siła za siłę, ale aby zło zwyciężać dobrem. Dziękuję za rozmowę: JOLANTA TĘCZA ĆWIERZ Fot. Zdzisław Kieresztura

6 6 Informator Pielgrzyma SŁOWO OD POSTULATORA Tysiące łask, bardzo liczne cuda! J uż w 1985 roku, a więc w roku po śmierci do Sekretariatu Stanu Stolicy Apostolskiej napłynęło dokładnie imiennych próśb z 17 krajów o beatyfikację ks. Popiełuszki Do tego dochodzą tysiące łask i bardzo liczne cuda, co stawia tego zewnętrznie niepozornego kapłana w szeregu wielkich orędowników u Boga, takich jak Jan Paweł II, o. Pio czy Matka Teresa z Kalkuty ocenił ksiądz dr Tomasz Kaczmarek, postulator procesu beatyfikacyjnego. Przełomowy rok 2009 Do najważniejszych etapów prac beatyfikacyjnych o męczeństwie za wiarę Ks. Jerzego Popiełuszki należało: uroczyste otwarcie procesu 8 lutego 1997 r. w kościele św. Stanisława Kostki na Żoliborzu; złożenie akt procesowych w Kongregacji 21 marca 2001 r., a następnie 20 czerwca 2008 r. złożenie sprawy do dyskusji teologicznej. Dziś można już powiedzieć, że w pracach tych decydującym był rok stycznia Kongres Konsultorów Teologów. Na podsumowanie dyskusji w postaci wydania Relatio et Vota trzeba było poczekać do maja. Warto nadmienić, że wszystkie 9 opinii konsultorów (wota) jednoznacznie oceniały śmierć Ks. Jerzego jako autentyczne męczeństwo w rozumieniu teologicznym. Taki rezultat w sprawach męczenników nie jest przypadkiem częstym. 1 grudnia rozpatrywała sprawę Komisja Kardynałów i Biskupów. Ponensem w tej dyskusji, tj. przedstawiającym problematykę, był ks. kard. Stanisław Ryłko. Ocena męczeństwa za wiarę była podobna, jak w poprzedniej. 19 grudnia Benedykt XVI aprobuje decyzje Kongregacji i upoważnia prefekta Kongregacji, abpa Angelo Amato, by w jego imieniu promulgował dekret o męczeństwie. Ta decyzja była w całym procesie najważniejszą, jako że była to już decyzja o beatyfikacji. Od tej pory temu Kapłanowi Męczennikowi przysługuje tytuł Venerabilis Servus Dei. Końcowe ustalenia, dotyczące szczegółów samej beatyfikacji, zapadły w styczniu bieżącego roku. Powszechne wołanie Jaki to był proces? Typowy i jednocześnie nietypowy. Typowy, bo prowadzony o męczeństwie według stałej procedury na wszystkich etapach, określonych szczegółowo przez prawo kanonizacyjne. Nietypowy, gdyż dotyczył postaci, która ma niezwykły rezonans w życiu tak Kościoła jak i ogólnoświatowym, nie mówiąc już o Polsce. Tego wyrazem było choćby powszechne wołanie o niezwłoczne rozpoczęcie tegoż procesu. Z zagranicy, z 17 krajów, do Sekretariatu Stanu już rok po śmierci Ks. Jerzego, w 1985 r., wpłynęło takich próśb (!) Niezwykły rezonans społeczny przekładał Msza św prymicyjna w Suchowolskiej parafii pw. św.św. Piotra i Pawła Ks. Jerzy z bp Zbigniewem Kraszewskim się zaraz na bardzo obszerną dokumentację dotyczącą nie tylko spraw duchowych i pastoralnych. Do tego dochodzą tysiące łask i bardzo liczne cuda, co stawia tego zewnętrznie niepozornego kapłana w szeregu wielkich orędowników u Boga, takich jak Jan Paweł II, jak o. Pio, czy Matka Teresa z Kalkuty. Docelowo kanonizacja Zrozumiałe jest, że nie zamierzamy poprzestawać tylko na beatyfikacji naszego Sługi Bożego. Punktem docelowym jest kanonizacja. Ale starania o to zostaną podjęte dopiero wtedy, gdy będzie można wskazać na niepodważalny znak od Boga w postaci cudu przypisanego wstawiennictwu Ks. Jerzego, dokonanego już po beatyfikacji. Dlaczego Kościół beatyfikuje swoich męczenników za wiarę? Odpowiedź podsuwa nam Jan Paweł II w encyklice Veritatis splendor: Przez wyniesienie męczenników do chwały ołtarzy, Kościół kanonizuje ich świadectwo i publicznie uznaje za słuszne ich przekonanie, że miłość Boga każe bezwarunkowo przestrzegać Jego przykazań nawet w najtrudniejszych okolicznościach i nie pozwala ich łamać nawet dla ratowania własnego życia. Męczeństwo, to wreszcie wspaniały znak świętości Kościoła. Wierność wobec świętego prawa Bożego, poświadczona śmiercią, jest uroczystym przepowiadaniem i posługą misyjną posuniętą usque ad sanguinem, aby blask prawdy moralnej nie został przyćmiony w obyczajach i w mentalności poszczególnych ludzi i całego społeczeństwa. Świadectwo to ma niezwykłą wartość, ponieważ pomaga uniknąć i to nie tylko w społeczności cywilnej, ale także wewnątrz samych wspólnot kościelnych najgroźniejszego niebezpieczeństwa, jakie może dotknąć człowieka: niebezpieczeństwa zatarcia granicy między dobrem a złem, co uniemożliwia budowę i zachowanie porządku moralnego jednostek i społeczności. Ks. dr TOMASZ KACZMAREK, postulator procesu beatyfikacyjnego ks. Jerzego Popiełuszki Fot. arch. parafii św. Stanisława Kostki

7 Wezwanie do modlitwy 7 NAJWAŻNIEJSZE PAPIESKIE WEZWANIE, NAJISTOTNIEJSZE ORĘDZIE! Trzeba się zawsze modlić, a nigdy nie ustawać (por. k 18,1), powiedział Pan Jezus. Módlcie się i kształtujcie poprzez modlitwę swoje życie. Nie samym chlebem żyje człowiek (Mt 4,4) i nie samą doczesnością, i nie tylko poprzez zaspakajanie doczesnych materialnych potrzeb, ambicji, pożądań, człowiek jest człowiekiem... Nie samym chlebem żyje człowiek, ale wszelkim słowem, które pochodzi z ust Bożych. Jeśli mamy żyć tym słowem, słowem Bożym, trzeba nie ustawać w modlitwie! Może to być nawet modlitwa bez słów. Niech z tego miejsca do Wszystkich, którzy mnie słuchają tutaj albo gdziekolwiek, przemówi proste i zasadnicze papieskie wezwanie do modlitwy. A jest to wezwanie najważniejsze. Najistotniejsze orędzie! Ojciec Święty Jan Paweł II, Kalwaria Zebrzydowska, 7 czerwca 1979 roku Fot. archiwum Calvarianum Kalwaria Papieska

8 8 Informator Pielgrzyma Błogosławiony ks. Jerzy Popiełuszko męczennik Solidarności W niedzielę 6 czerwca 2010 roku odbyła się w Warszawie wielka uroczystość. Z woli Stolicy Apostolskiej do grona błogosławionych został zaliczony czcigodny sługa Boży ks. Jerzy Popiełuszko, męczennik Solidarności. Urodził się 14 września 1947 roku we wsi Okopy koło Suchowoli na Podlasiu. Początkową naukę pobierał w rodzinnej miejscowości. Od dziecka był bardzo religijny, silnie związany z Kościołem. Był ministrantem. Charakteryzując go można powiedzieć, że był zamkniętym typem człowieka. Od 1961 roku wiedzę w zakresie szkoły średniej pobierał w Liceum Ogólnokształcącym w Suchowoli. Uchodził za ucznia średnio zdolnego, ale ambitnego. Po maturze w 1965 roku wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Warszawie. Po ukończeniu studiów filozoficzno teologicznych (z przerwą w latach , kiedy przebywał w wojsku) 28 maja 1972 roku przyjął święcenia kapłańskie z rąk ks. kardynała Stefana Wyszyńskiego, Prymasa Polski. Pracował w wielu parafiach jako katecheta, duszpasterz dzieci i młodzieży, kaznodzieja. W swojej pracy zawsze miał czas dla drugiego człowieka, potrafił go wysłuchać, doradzić. Przełomem w życiu ks. Jerzego Popiełuszki była niedziela 31 sierpnia 1980 roku. Wówczas został wysłany przez ks. Prymasa do Huty Warszawa, aby tam odprawił Mszę św. dla strajkujących robotników. Tak wspomina ten fakt: Tego dnia i tej Mszy św. nie zapomnę do końca życia. Szedłem z ogromną tremą. Już sama sytuacja była zupełnie nowa.. Co zastanę? Jak mnie przyjmą? Czy będzie gdzie odprawiać? Kto będzie czytał teksty? Śpiewał? Takie, dziś może naiwnie brzmiące pytania, nurtowały mnie w drodze do fabryki. I wtedy przy bramie przeżyłem pierwsze wielkie zdumienie. Gęsty szpaler ludzi uśmiechniętych i spłakanych jednocześnie. I oklaski. Myślałem, że ktoś ważny idzie za mną. Ale to były oklaski na powitanie pierwszego w historii tego zakładu księdza przekraczającego jego bramy. Tak sobie wtedy pomyślałem oklaski dla Kościoła, który przez trzydzieści lat wytrwale pukał do fabrycznych bram. Niepotrzebne były moje obawy wszystko było przygotowane: ołtarz na środku placu fabrycznego i krzyż, który potem został wkopany przy wejściu, przetrwał ciężkie dni i stoi do dzisiaj otoczony ciągle świeżymi kwiatami, i nawet prowizoryczny konfesjonał. Znaleźli się także lektorzy. Trzeba było słyszeć te męskie głosy, które niejednokrotnie przemawiały niewyszukanymi słówkami, a teraz z namaszczeniem czytały święte teksty. A potem z tysięcy ust wyrwało się jak grzmot: Okazało się, że potrafią też i śpiewać o wiele lepiej niż w świątyniach. Ks. Jerzy wkrótce zaczął regularnie do nich przychodzić, organizował liczne działania charytatywne, wspomagał prześladowanych i skrzywdzonych, uczestniczył w procesach aresztowanych za przeciwstawianie się Ostatnie zdjęcie ks. Jerzego na Mszy św. w Bydgoszczy 19 października 1984r. wprowadzeniu stanu wojennego, organizował podział darów przywożonych z zagranicy. Od 28 lutego 1982 roku celebrował Msze święte za Ojczyznę, wygłaszał kazania patriotyczno religijne. Działalność ks. Jerzego nie podobała się ówczesnym władzom, które postanowiły spróbować go zastraszyć, a ponieważ Popiełuszko nie zaprzestał swej działalności postanowiły go zamordować. Dwukrotnie włamano się do jego mieszkania, nieustannie go śledzono, niszczono samochód. Wrzucono też do jego mieszkania ładunek wybuchowy, dwa razy upozorowano wypadki samochodowe. Jak wielka była skala prześladowania ks. Jerzego, niech świadczą fakty, iż od stycznia do czerwca 1984 roku był 13 razy przesłuchiwany. Raz też został aresztowany, ale uwolniono go po interwencji Kościoła. 19 października 1984 roku wracając ze spotkania z wiernymi w Bydgoszczy został w Górsku. koło Torunia uprowadzony przez trzech funkcjonariuszy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Po kilu dniach poszukiwań, w ciągu których rzesze ludzi jednoczyło się na modlitewnym czuwaniu w intencji jego ocalenia, ciało ks. Jerzego zostało znalezione w wodach zalewu nieopodal Włocławka. Zmarł 25 Fot. arch. października 1984 roku wskutek trwających sześć dni tortur. Jak wspominają go ludzie był człowiekiem prostym, roztropnym i bardzo pokornym. Odznaczał się pracowitością i poświęcaniem dla innych. Nigdy nie szukał siebie, zawsze chciał służyć innym. Ks. Jerzy Popiełuszko jest drogowskazem dla każdego współczesnego Polaka. Swoim życiem pokazał jak bardzo liczy się uczciwość, praca, rzetelność, prawda, umiłowanie Ojczyzny, miłość drugiego człowieka. Wartości, które coraz bardziej przestają się liczyć we współczesnym świecie. Ukazał, że bogactwo, kult pieniądza, konsumpcjonizm, wygodnictwo tak naprawdę nie prowadzą do niczego dobrego. Beatyfikacja ks. Jerzego wyprzedziła beatyfikację Jana Pawła II i jest to chyba po myśli Papieża. Jan Paweł II, który z wielkim respektem traktował kościelne procedury, nieformalnie już dawno ks. Popiełuszkę beatyfikował. Dokonywał tego etapami, którymi były: papieska wizyta przy grobie (zatwierdzenie kultu), cytat z kazania księdza Jerzego wpleciony w homilię (poprawność nauczania), ogłoszenie ks. Jerzego patronem naszej obecności w Europie (mówi samo za siebie). Zebrał i oprac. INNOCENTY MAREK RUSECKI OFM

9 9 Papież nadziei R ok Sytuacja społeczno polityczna i religijna w Polsce nie jest dobra. Kolejne ekipy władz komunistycznych zapewniają, iż droga obrana przez Polskę u boku Związku Radzieckiego we wspólnocie państw socjalistycznych jest jednyną i słuszną. Sytuacja społeczna była bardzo napięta. Społeczeństwo coraz bardziej pogrążone w beznadziei nie chce już więcej słuchać obłudy i kłamstw władz. Pragnie godnie żyć, pragnie, aby władze szanowały godność człowieka. Domagają się respektowania podstawowych praw człowieka, które notorycznie były łamane. Coraz częściej było słychać niezadowolenie, coraz częściej i głośniej odzywała się opozycja, która Fot. J. Szarek jasno określała, że potrzebne są reformy. która była również świado- MUZEUM SŁUGI BOŻEGO ma, że nie będzie to łatwe. Ludzie KS. JERZEGO POPIEŁUSZKI tak bardzo pragnęli wolności. Podziemia kościoła pw. św. Stanisława Kostki I oto stała się wielka rzecz. Po śmierci Jana Pawła I na konklawe Warszawa ul. Hozjusza 2 tel./faks: +48 (22) w Watykanie nowym papieżem został wybrany kardynał Karol Woj- GODZINY OTWARCIA: od środy do piątku: tyła, metropolita krakowski z Polski. Dziś po latach, kiedy wraca się sobota, niedziela: MUZEUM NIECZYNNE: w poniedziałki i wtorki, 1 stycznia, Wielki Tydzień, Niedziela Zmartwychwstania, Ponie- w tamte lata, to można rzec, że był to wybór opatrznościowy dla Polski i świata. działek Wielkanocny, 1 3 maja, Boże Ciało, Wszystkich Świętych, od 22 do 26 grud- Wspomnieć trzeba, iż dla wszystkich rodaków, także dla nia, 31 grudnia. władz, którym wybór papieża Polaka zwiastował kłopoty wewnętrz- Ostatni zwiedzający rozpoczynają zwiedzanie 30 minut Co 20 minut do muzeum wchodzi grupa maksymalnie 25 osób. ne i pretensje sojuszników, było jasne, że Jan Paweł II przyjedzie do oj- przed zamknięciem muzeum. Projekt ekspozycji zespół: ks. prałat Zygmunt Malacki, czyzny. Że tego papieża władze PRL Grzegorz Pfeifer, Ewa Anna Zając nie będą mogły nie wpuścić do Polski tak, jak Pawła VI na Milenium Projekt architektoniczny: dr arch. Jacek Kwiatkowski w 1966 roku. Prymas zaprosił Jana Serdecznie dziękujemy za wszelkie wpłaty na rzecz muzeum Pawła II już na pierwszej audiencji. Bank Zachodni WBK S.A A władze zwlekały, żeby udaremnić przyjazd papieża w maju, na 900 lecie męczeństwa św. Stanisława; które to obchody uważały za antypaństwowe. Dopiero 3 marca 1979 roku, po interwencji kardynała Wyszyńskiego u I sekretarza PZPR Gierka, przewodniczący Rady Państwa Jabłoński wydał komunikat, że władze PRL przyjęły z zadowoleniem zaproszenie papieża rodaka do Polski przez Episkopat. Pierwsza pielgrzymka Jana Pawła II do Polski miała miejsce 2 10 VI 1979 roku. Jej celem było uczczenie św. Stanisława, Biskupa i Męczennika, jednego z głównych patronów Polski w rocznicę jego śmierci. Od pierwszego dnia papieskiej wizyty państwo zupełnie się odmieniło. Władze jakby przestały istnieć. Odpowiedzialność za porządek skutecznie przejęła od milicji ochotnicza kościelna straż porządkowa. Migrujące tłumy dzięki organizacji społecznej miały co jeść i gdzie spać. Pierwszego dnia na mszy papieskiej w stolicy było 300 tysięcy wiernych. Z każdą chwilą liczba a także nastroje ludzi (nowy sposób okazywania aplauzu: oklaski i okrzyki podczas mszy i kazań) rosły. Masy młodzieży entuzjastycznie reagującej na słowa Papieża wykazały porażkę indoktrynacji władzy. Kościół wykroczył poza mury świątyni i poza ścisłe ramy konfesji; Polacy mogli wreszcie zobaczyć się, policzyć, poczuć zjednoczeni i mocni. W ciągu dziewięciu dni swojej pielgrzymki Papież budził w narodzie poczucie tożsamości, wolności, dodawał odwagi. Dokończenie na str. 11 DERMOLIN Przeznaczony do codziennej pielegnacji bardzo zniszczonej skóry (szorstkie ręce, otarcia naskórka, popękane pięty, świąd, odleżyny) idealny po depilacji ciała. Nadaje skórze miękości juz po trzech zastosowaniach. Nie uczula, przebadany dermatologicznie. ZAMÓW W SWOJEJ APTECE! tel/fax DLA DUCHA I CIAŁA Rekolecje z postem oczyszczającym warzywno owocowym wg dr Ewy Dąbrowskiej w Archidiecezjalnym Domu Rekolekcyjnym w Zaborówcu k. Leszna Wlkp. VII VIII IX Terminy w 2010r.: X XI Informacja i rezerwacja miejsc: tel/fax (61) , kom , kom , kom zaborowiec@op.pl,

10 10 Informator Pielgrzyma Są sprawy większe T ego dnia i tej Mszy św. nie zapomnę do końca życia. Szedłem z ogromną tremą (...) przy bramie przeżyłem pierwsze wielkie zdumienie. Gęsty szpaler ludzi, uśmiechniętych i spłakanych jednocześnie. I oklaski. Myślałem, że ktoś ważny idzie za mną, ale to były oklaski na powitanie pierwszego w historii tego zakładu księdza przekraczającego jego bramę. Tak sobie wtedy pomyślałem. Oklaski dla Kościoła, który trzydzieści parę lat wytrwale pukał do fabrycznych bram wspominał Sługa Boży ks. Jerzy Popiełuszko swą pierwszą wizytę wśród robotników Huty Warszawy, którzy podjęli solidarnościowy strajk z gdańskimi stoczniowcami w sierpniu 1980 roku. Od tego momentu ks. Jerzy stał się oparciem dla powstającej Solidarności ogólnonarodowego ruchu, który przyniósł upadek komunizmu i wolność nie tylko Polakom ale milionom ludzi zniewolonych przez Związek Sowiecki. Zryw Solidarności przyniósł także wielkie nawrócenie. Dorośli ludzie przyjmowali chrzest, przystępowali po raz pierwszy do spowiedzi i Komunii św. Ksiądz Jerzy wytrwale leczył robotnicze serca zatrute komunistyczną nienawiścią do Kościoła. W październiku 1980 roku w kościele św. Stanisława Kostki odprawiono pierwszą Mszę św. za Ojczyznę. Inicjatorem nabożeństw był proboszcz tej parafii, ks. prałat Teofil Bogucki, wielki Polak, patriota, kapelan Armii Krajowej. Zło dobrem zwyciężaj Po wprowadzeniu stanu wojennego te Msze św. w każdą ostatnią niedzielę miesiąca odprawiał ks. Jerzy Popiełuszko. W wygłaszanych homiliach występował otwarcie w obronie prawdy i sprawiedliwości Narodu i Ojczyzny. Głośno wołał o przywrócenie Solidarności, uwolnienie internowanych i więzionych. Piętnował zło, które szerzyli komuniści. Zawsze jednak uznawał zasadę św. Pawła nie daj się zwyciężyć złu, ale zło dobrem zwyciężaj. Ksiądz Jerzy przyciągał do siebie tłumy. Na jego Msze św. za Ojczyznę przyjeżdżały pielgrzymki z całej Polski. Wiedziano o nich także poza granicami kraju. Wszystkim potrafił dać nadzieję i odwagę do przetrwania. W tym czasie odwiedzał również internowanych, uczestniczył w procesach przeciwko działaczom Solidarności. Wspomagał represjonowanych nie tylko duchowo ale i materialnie. Działalność ks. Jerzego była bardzo uważnie obserwowana przez Służbę Bezpieczeństwa, która wszelkimi sposobami starała się go uciszyć. Jaruzelski miał pytać, czy ten pies jeszcze szczeka. Niezłomnego kapłana dodającego nadziei ludziom Solidarności atakowano w prasie, radiu i telewizji. Esbecy śledzili i pilnowali go cały czas. Próbowali go zastraszyć. Wrzucali mu do mieszkania cegły z materiałem wybuchowym, zniszczyli paczki przygotowane dla dzieci. Dręczyli anonimami, w których stwierdzano, że zostanie poderżnięty, powieszony, ukrzyżowany. Przesłuchiwany, śledzony, zastraszany We wrześniu 1983 roku, na podstawie informacji esbeka M. Chyłkiewicza, prokurator Anna Jackowska wszczęła śledztwo przeciwko ks. Jerzemu Popiełuszce uzasadniając, iż: Nadużywa praktyk religijnych do wystąpień antypaństwowych, a jego wypowiedzi wyczerpują znamiona przestępstwa z art. 194 kk.. Cztery miesiące później przesłuchano go w Pałacu Mostowskich siedzibie Komendy Stołecznej Milicji Obywatelskiej. Prok. Jackowska odczytała zarzut, iż w swych kazaniach nadużywa wolności sumienia i wyznania w ten sposób, że permanentnie oprócz treści religijnych zawierał w nich zniesławiające treści polityczne, a w szczególności pomawiał, że te władze posługują się fałszem, obłudą i kłamstwem, poprzez antydemokratyczne ustawodawstwo niszczące godność człowieka Tego dnia bezpieka przeprowadziła rewizję w jego kawalerce przy ul. Chłodnej, do której podrzucono m.in. pisma niezależne, naboje, trotyl, dynamit, zapalnik, gazy łzawiące (!) za co groziła kara do 10 lat pozbawienia wolności. Na tej podstawie jeszcze tego wieczoru został aresztowany i osadzony w celi dla kryminalistów. W wyniku interwencji ks. abpa Bronisława Dąbrowskiego u szefa MSW został nazajutrz zwolniony. Od tego momentu był jednak stale wzywany na kolejne przesłuchania, w 1984 roku 13 razy. Ks. Jerzy otrzymywał także liczne anonimy z wyzwiskami i pogróżkami w stylu: ty obrzydliwy faszysto. Niech nie dziwią się twoi kumple, że znajdą cię wkrótce z poderżniętym gardłem, ty k jedna! Módl się, może ci to coś pomoże, ty wyrodku ludzki, kreaturo. W lipcu 1984 roku prokuratura przedstawiła akt oskarżenia podpisany przez Annę Jackowską, ale śledztwo zostało umorzone wkrótce na podstawie amnestii z okazji komunistycznego święta 22 lipca. Wobec coraz większego zagrożenia, kapelana Solidarności ostrzegali nawet biskupi obawiając się, że reżim Jaruzelskiego nie cofnie się przed niczym. Proponowano wyjazd na studia do Rzymu, ale ks. Popiełuszko odpowiadał Jestem gotowy na wszystko i ludzi, którzy mi ufali nie zostawię. Jestem gotowy na wszystko... Tymczasem w końcu lata 1984 roku komuniści ponownie przystąpił do propagandowego ataku. Tym razem sowiecka gazeta Izwiestia zamieściła tekst swojego warszawskiego korespondenta Toporkowa pt. Nauka poszła w las. List z Warszawy. Autor pisał, iż w czasie nabożeństwa w kościele św. Stanisław Kostki przekształconego w wiec polityczny rozlegały się okrzyki z bezczelnym żądaniem oddania Wilna i Lwowa. Te prowokacyjne antyradzieckie wypady mają na celu sianie ziarna niezgody, rzucania cienia na braterską przyjaźń i wzajemnie korzystną współpracę naszych narodów. ( ) Niedawno w tym samym kościele wojowniczy ksiądz Popiełuszko zwrócił się do amnestionowanych z wezwaniem, którego sens był następujący: odpoczęliście, a teraz czas do roboty. Tylko energicznie, sprytniej niż dotąd. Najważniejsze to nie bać się. Sam ksiądz, sądząc ze wszystkiego, nie boi się. Zmienił swoje mieszkanie w magazyn nielegalnej literatury, ściśle współpracuje z zajadłymi kontrrewolucjonistami. Z ambony jakby czytał nie kazania a ulotki pisane przez Bujaka, aż bije od nich nienawiść do socjalizmu. Zamieszenia nazwiska polskiego księdza w moskiewskiej gazecie w takim kontekście było wyraźnym sygnałem dla wzmożenia ataków przez rządzących komunistów. Dokładnie na miesiąc przez porwaniem ks. Jerzego, rzecznik rządu PRL Jerzy Urban pod pseudonimem Jan Rem w tygodniku Tu i teraz zamieścił artykuł Seanse nienawiści. Kościół św. Stanisława Kostki Urban nazwał najbardziej renomowanym klubem politycznym w Polsce i wiecownią, miejscem czarnych mszy. Natomiast ks. Jerzego politycznym fanatykiem. Savanarolą antykomunizmu, dającym świadectwo ideowej i intelektualnej degeneracji części inteligentów formacji żoliborskiej, ten mówca ubrany w liturgiczne szaty, urządza wiece, w kościele księdza Popiełuszki urządzane są seanse nienawiści, uczucie nienawiści politycznej do komunistów, do władzy, do wszystkiego co jest powojenną Polską przynoszone jest na tę salę przez bywalców,

11 11 a pod dyrygencją ks. Popiełuszki przestaje być wewnętrznym robakiem drążącym człowieka, ks. Jerzy Popiełuszko jest więc organizatorem sesji politycznej wścieklizny, upiory, które żoliborski magik polityczny wypuszcza spod ornatu same pozdychają. W tym czasie w MSW trwały już przygotowania do zgładzenia kapelana Solidarności. Był on nieustannie inwigilowany i to w tak nachalny sposób, aby czuł osaczenie przez bezpiekę. Walczył ze zwykłym strachem, ciągłym stresem co odbijało się na stanie jego zdrowia, ale nie uginał się przed presją. Innym dodawał jeszcze sił i nadziei. Zdążył pojechać na II Pielgrzymkę Świata Pracy na Jasną Górę i zobaczyć już pierwsze owoce swej inicjatywy tysiące robotników z całego kraju, których co roku będzie coraz więcej. Jednocześnie w wywiadzie dla brytyjskiego dziennikarza powiedział: Zdaję sobie sprawę, że za prawdę trzeba cierpieć. Jeżeli ludzie, którzy mają rodziny, mają dzieci, odpowiedzialność jakąś, byli w więzieniu, cierpią, dlaczego ja jako ksiądz nie mam również dołożyć swego cierpienia? Liczę się z tym jak najbardziej. Ale są sprawy większe. Jestem przekonany, że to co robię, jest słuszne. I dlatego jestem gotowy na wszystko. Papież nadziei Tylko nie płaczcie po mnie We wrześniu odwiedził jeszcze rodziców w rodzinnych Okopach, już po raz ostatni. Żegnał się słowami: Jakbym zginął, to tylko nie płaczcie po mnie. Próbę ponowiono ponownie 19 października 1984 roku w czasie powrotu do Warszawy z Mszy św. w kościele pod wezwaniem Świętych Polskich Braci Męczenników w Bydgoszczy, gdzie ks. Jerzy rozważał z wiernymi bolesną część Różańca. Samochód został zatrzymany w Górsku koło Torunia przez funkcjonariuszy komunistycznej Służby Bezpieczeństwa: Grzegorza Piotrowskiego, Waldemara Chmielewskiego, Leszka Pękalę. Skrępowali oni księdza, bestialsko pobili i wrzucili do bagażnika samochodu. Ksiądz Jerzy nie przeżył tortur. Jego ciało z workiem kamieni utopiono zalewie na Wiśle we Włocławku. O porwaniu kapłana poinformował jego kierowca. Waldemar Chrostowski, który wyskoczył z pędzącego samochodu i uciekł przed oprawcami. Trzej mordercy z MSW zostali osądzeni, ale proces nie ujawnił faktycznych inspiratorów zbrodni ze szczytów ówczesnej władzy. Mimo upływu ponad ćwierć wieku do dzisiaj nie zostali ukarani. Tymczasem 3 listopada 1984 roku, półmilionowa rzesza wiernych pod przewodnictwem Prymasa Polski ks. kard. Józefa Glempa żegnała w ostatniej ziemskiej drodze kapelana Solidarności ks. Jerzego Popiełuszkę, okrutnie zamordowanego przez oficerów Służby Bezpieczeństwa. Tego dnia matka ks. Jerzego, którego proces beatyfikacyjny toczy się od kilku lat, powiedziała: A dziś, co pomyśleć matce! To jest kamień na całe życie już. Nie życzę tym drabom, żeby oni się tak doczekali. Niech im Pan Jezus daruje. Przecież nie z synem, tylko z Bogiem walczyli. JAROSŁAW SZAREK Fot. arch. parafii św. Stanisława Kostki Dokończenie ze str. 9 Podczas swojej pielgrzymki do Ojczyzny papież odniósł się do wolności i pracy. Powiedział m.in.: Wolność jest wielkim darem Bożym, trzeba go dobrze używać. Miłość stanowi spełnienie wolności. Państwo nie jest tylko władcą człowieka. Ma pomagać i służyć człowiekowi. Winno być wyrazem pełnej suwerenności narodu, a nie suwerenności własnej struktury w stosunku do narodu. Praca jest podstawowym wymiarem ludzkiego bytowania na ziemi. Dla człowieka posiada ona nie tylko znaczenie techniczne, ale także znaczenie etyczne. Praca ma dopomagać człowiekowi do tego, aby stawał się lepszym, duchowo dojrzalszym, bardziej odpowiedzialnym, aby mógł spełnić swoje ludzkie powołanie na tej ziemi, zarówno sam, jako niepowtarzalna osoba, jak też we wspólnocie z drugimi. Każdy zrozumiał o czym mówił Jan Paweł II i to sprawiało, że wielotysięczne tłumy kroczyły za nim krok w krok, widząc w nim proroka naszych czasów. Rok i dwa miesiące po pierwszej pielgrzymce papieża do ojczyzny nastąpił Sierpień 80. Powstała Solidarność. Można powiedzieć, iż w tym momencie narodziła się siła, która zapowiadała wielkie zmiany demokratyczne w naszej Ojczyźnie, co urzeczywistniło się w 1989 roku. Jan Paweł II był zawsze z narodem, a zwłaszcza w tych bardzo trudnych chwilach przemian społecznych i ustrojowych. Był obrońcą swojego narodu, czemu dawał wielokrotnie wyraz w licznych przemówieniach, kazaniach i homiliach. Zawsze bronił godności człowieka, jego prawa do podstawowych praw człowieka, do wolności. Fot. archiwum Calvarianum Kalwaria Papieska Niech potwierdzeniem tego będą słowa homilii wygłoszone na Placu Zwycięstwa w Warszawie, które poświęcił Jan Paweł II narodowi polskiemu i jego historii, w której zawsze w środku był Jezus Chrystus i Ewangelia święta. Mówił: Jeśli jest rzeczą słuszną, aby dzieje narodu rozumieć poprzez każdego człowieka w tym narodzie to równocześnie nie sposób zrozumieć człowieka inaczej jak w tej wspólnocie, którą jest jego naród. Wiadomo, że nie jest to wspólnota jedyna. Jest to jednakże wspólnota szczególna, najbliżej chyba związana z rodziną, najważniejsza dla dziejów duchowych człowieka. Otóż nie sposób zrozumieć dziejów narodu polskiego tej wielkiej tysiącletniej wspólnoty, która tak głęboko stanowi o mnie, o każdym z nas bez Chrystusa. Jeślibyśmy odrzucili ten klucz dla zrozumienia naszego narodu, narazilibyśmy się na zasadnicze nieporozumienie. Nie rozumielibyśmy samych siebie. Nie sposób zrozumieć tego narodu, który miał przeszłość tak wspaniałą, ale zarazem tak straszliwie trudną bez Chrystusa. Nie sposób zrozumieć tego miasta, Warszawy, stolicy Polski, która w roku 1944 zdecydowała się na nierówną walkę z najeźdźcą, na walkę, w której została opuszczona przez sprzymierzone potęgi, na walkę, w której legła pod własnymi gruzami, jeśli się nie pamięta, że pod tymi samymi gruzami legł również Chrystus Zbawiciel ze swoim krzyżem sprzed kościoła na Krakowskim Przedmieściu. Nie sposób zrozumieć dziejów Polski od Stanisława na Skałce do Maksymiliana Kolbe w Oświęcimiu, jeśli się nie przyłoży do nich tego jeszcze jednego i tego podstawowego kryterium, któremu na imię Jezus Chrystus. Zebrał i oprac. INNOCENTY RUSECKI OFM

12 12 Informator Pielgrzyma Stosunek do daru ycia jest wyk³adnikiem i podstawowym sprawdzianem autentycznego stosunku cz³owieka do Boga i do cz³owieka, czyli wyk³adnikiem i sprawdzianem autentycznej religijnoœci i moralnoœci. (S³uga Bo y Jan Pawe³ II, Czêstochowa, ) Fot. R. Rzepecki Fot. A. Zachwieja. R¹czki dziecka ok. 7 tygodni od poczêcia. Dziecko ok. 3,5 miesi¹ca od poczêcia. Broniæ ycia i umacniaæ je, czciæ je i kochaæ oto zadanie, które Bóg powierza ka demu cz³owiekowi... Jan Pawe³ II, Evangelium vitae I yczê, i modlê siê o to stale, a eby rodzina polska dawa³a ycie, eby by³a wierna œwiêtemu prawu ycia. Jeœli siê naruszy prawo cz³owieka do ycia w tym momencie, w którym poczyna siê on jako cz³owiek pod sercem matki, godzi siê poœrednio w ca³y ³ad moralny, który s³u y zabezpieczeniu nienaruszalnych dóbr cz³owieka. ycie jest pierwszym wœród tych dóbr. Koœció³ broni prawa do ycia nie tylko z uwagi na majestat Stwórcy, który jest tego ycia pierwszym Dawc¹, ale równoczeœnie ze wzglêdu na podstawowe dobro cz³owieka. Jan Pawe³ II, Nowy Targ, 8 czerwca 1979 r. Naukowcy i lekarze: ycie cz³owieka zaczyna siê w chwili poczêcia Cz³owiek jest ju cz³owiekiem od momentu, gdy mêski plemnik zap³odni eñsk¹ komórkê jajow¹. prof. dr hab. med. E. Blechschmidt, dyrektor Instytutu Anatomii Uniwersytetu w Getyndze, Niemcy Komórkê jajow¹ od momentu zap³odnienia nazywamy zarodkiem, ale nie ulega w¹tpliwoœci, e jest to cz³owiek. prof. dr hab. med. B. Chazan, specjalista krajowy w dziedzinie po³o nictwa i ginekologii, Warszawa Szacunek dla nowego ycia od samego poczêcia i uznanie dziecka za partnera w dialogu s¹ bardzo wa ne. Ten dialog rozpoczyna siê w momencie poczêcia. prof. dr hab. P. G. Fedor - Freybergh, psycholog, Sztokholm Od momentu poczêcia istnieje ywa istota. Nienarodzone dziecko jest osob¹. prof. dr med. A. Ingelman-Sunberg, kierownik Kliniki Ginekologii i Po³o nictwa w Sztokholmie ywot cz³owieka rozpoczyna siê w momencie poczêcia, to jest zap³odnienia i koñczy siê w momencie œmierci. prof. zw. dr hab. med. R. Klimek, cz³onek Królewskiego Towarzystwa Lekarskiego w Londynie Dziêki nadzwyczajnemu postêpowi techniki wtargnêliœmy do prywatnego ycia p³odu. Przyjêcie za pewnik faktu, e po zap³odnieniu powsta³a nowa istota ludzka, nie jest ju spraw¹ upodobañ czy opinii. Ludzka natura tej istoty od chwili poczêcia do staroœci nie jest metafizycznym twierdzeniem, z którym mo na siê spieraæ, ale zwyk³ym faktem doœwiadczalnym. prof. dr med. J. Lejeune, kierownik Katedry Genetyki na Uniwersytecie im. Kartezjusza w Pary u Po³¹czenie komórki jajowej i plemnika, czyli gamety matczynej i ojcowskiej daje pocz¹tek odrêbnemu yciu. W wyniku zap³odnienia powstaje w pe³ni genetycznie uformowany nowy cz³owiek, którego rozwój dokonuje siê w czasie ycia ludzkiego. Tak wiêc embrion, p³ód, noworodek, niemowlê, dziecko, doros³y, starzec to okreœlenia poszczególnych biologicznych etapów rozwoju zawsze tego samego cz³owieka. dr n. med. A. Marcinek, dyrektor Szpitala Po³o niczo-ginekologicznego im. R. Czerwiakowskiego w Krakowie ycie cz³owieka nie zaczyna siê z chwil¹ narodzin, ale od momentu poczêcia. prof. dr hab. n. med. J. Roszkowski, cz³onek-wspó³zalo yciel Miêdzynarodowego Towarzystwa Ginekologicznego, cz³onek Rady Naukowej Instytutu Matki i Dziecka Zapraszamy do odwiedzenia serwisu internetowego:

13 13 Apel 1000 pracowników S³u by Zdrowia do Parlamentarzystów w sprawie procedury in vitro i naprotechnologii Bia³ystok, Katowice, Kraków, Rzeszów, Warszawa; marzec 2010 r. Pragniemy w³¹czyæ siê w dyskusjê spo³eczn¹ na temat projektów ustaw dotycz¹cych procedury in vitro. Zgodnie z dzisiejszym stanem wiedzy, doœwiadczeniami zachodnich oœrodków stosuj¹cych procedurê in vitro oko³o 60-80% poczynanych t¹ metod¹ istot ludzkich ginie. Z tego to zasadniczego powodu in vitro nie mo e byæ zaakceptowane przez pracowników S³u by Zdrowia, którzy respektuj¹c kanon tradycyjnej przysiêgi Hipokratesa s³u ¹ yciu i zdrowiu ka dego cz³owieka od chwili jego poczêcia. Nale y wiêc ustawowo zakazaæ stosowania procedury in vitro jako metody g³êboko nieetycznej. Pragniemy podkreœliæ, e wspó³czesna medycyna wypracowa³a etyczn¹ i efektywn¹ metodê pomocy bezdzietnym ma³ onkom pragn¹cym urodzenia dziecka naprotechnologiê. Naprotechnologia stosowana jest z powodzeniem od wielu lat m.in. w USA i Irlandii; jest te 2 3 razy bardziej skuteczna ni procedura in vitro. W trybie pilnym trzeba w Polsce upowszechniæ naprotechnologiê i zapewniæ jej pe³n¹ refundacjê z NFZ. Ufamy, e polscy parlamentarzyœci wprowadzaj¹c ustawowy zakaz stosowania procedury in vitro oraz wspieraj¹c szerokie wprowadzenie naprotechnologii do praktyki medycznej opowiedz¹ siê za cywilizacj¹ ycia, za bezwarunkowym szacunkiem dla ycia ka dego cz³owieka od chwili jego poczêcia, za autentycznym dobrem polskich rodzin! Lista podpisów dostêpna jest w internecie, pod adresem: Historia legalizacji aborcji w Europie i w Polsce Ludobójcy Lenin i Hitler jako pierwsi w Europie zalegalizowali aborcjê Pierwszym krajem na œwiecie, który zalegalizowa³ zabijanie poczêtych dzieci, by³ Zwi¹zek Radziecki. 18 listopada 1920 roku ludobójca komunista Lenin, po zwyciêstwie rewolucji bolszewickiej zrealizowa³ swoj¹ wczeœniejsz¹ dyrektywê: domagaæ siê bezwarunkowego zniesienia wszystkich ustaw œcigaj¹cych sztuczne poronienia (W. Lenin, Klasa robotnicza a neomaltuzjanizm, w: W. Lenin, Dzie³a, Warszawa Ksi¹ ka i Wiedza 1950, t.19, s. 321). Drugim przywódc¹ europejskim, który doprowadzi³ do legalizacji aborcji w swoim kraju by³adolf Hitler. D¹ ¹c do utworzenia czystej, biologicznie mocnej rasy panów, doprowadzi³ w 1933 roku do legalizacji zabijania niemieckich nienarodzonych dzieci, które posiada³y wady wrodzone. Nale y dodaæ, e hitlerowscy ustawodawcy chronili surowymi sankcjami karnymi ycie zdrowych, niemieckich dzieci, d¹ ¹c do demograficznego wzrostu rasy panów. Na terenie Polski po raz pierwszy w sensie prawnym narzucono pe³n¹ dopuszczalnoœæ aborcji (nazywanej wówczas spêdzaniem p³odu ) 9 marca 1943 r. Wówczas hitlerowski okupant wyda³ rozporz¹dzenie (Verordnung) zezwalaj¹ce Polkom na nieograniczone adnymi sankcjami zabijanie polskich nienarodzonych dzieci, jednoczeœnie podnosz¹c karê do kary œmierci w³¹cznie za zabicie niemieckiego nienarodzonego dziecka... Po podbiciu narodów s³owiañskich niemieccy zbrodniarze opracowali Planost plan wyniszczenia narodów podbitych, w ramach którego okupowanym narodom szeroko zalecali antykoncepcjê i legalizacjê aborcji. Zbrodnicze plany hitlerowców najlepiej charakteryzuje wypowiedÿ Martina Bormana, szefa kancelarii Hitlera i sternika NSDAP: Obowi¹zkiem S³owian jest pracowaæ dla nas. P³odnoœæ S³owian jest niepo ¹dana. Niech u ywaj¹ prezerwatyw albo robi¹ skrobanki im wiêcej, tym lepiej. Oœwiata jest niebezpieczna (cyt. za: J. Heydecker, J. Leeb Trzecia rzesza w œwietle Norymbergi bilans tysi¹clecia, Ksi¹ ka i Wiedza, Warszawa 1979, s. 391). Po zakoñczeniu II wojny œwiatowej oczywiœcie anulowano hitlerowskie rozporz¹dzenia i przywrócono polskie ustawodawstwo przedwojenne, chroni¹ce ycie poczêtych dzieci. Po raz drugi w Polsce wprowadzono prawn¹ dopuszczalnoœæ aborcji 27 kwietnia 1956 roku. W warunkach terroru komunistycznego ludzie wprowadzeni do Sejmu (w 1952 r.) przez ludobójcê Stalina, przeg³osowali legalizacjê aborcji. Ta stalinowska aborcyjna ustawa obowi¹zywa³a a do 1993 roku, kiedy to 7 stycznia, przy zdecydowanym sprzeciwie postkomunistów i libera³ów, przeg³osowano w Sejmie ustawê o planowaniu rodziny i ochronie p³odu ludzkiego. Zapraszamy do zamawiania bezpatnych materia³ów edukacyjnych: biuro@pro-life.pl

14 14 Informator Pielgrzyma Pomó ocaliæ ycie bezbronnemu! Tak e Ty mo esz uratowaæ ycie dziecka! Waszym pos³annictwem jest zabezpieczenie w jutrzejszym œwiecie obecnoœci takich wartoœci, jak pe³na wolnoœæ religijna, poszanowanie osobowego wymiaru rozwoju, ochrona prawa cz³owieka do ycia pocz¹wszy od momentu poczêcia a do naturalnej œmierci, troska o rozwój i umocnienie rodziny apelowa³ 15 sierpnia 1991 roku na Jasnej Górze S³uga Bo y Jan Pawe³ II. Obrona ycia cz³owieka od momentu poczêcia po naturalny kres jest obowi¹zkiem ka dego cz³owieka wierz¹cego czy niewierz¹cego ale jest specjalnym zadaniem ka dego katolika Polaka. W dziele tym potrzebna jest ufna, wytrwa³a modlitwa, apostolstwo realizowane w rodzinie, s¹siedztwie, œrodowisku pracy. Potrzebna jest tak e konkretna pomoc samotnym matkom, rodzinom wielodzietnym. Polskie Stowarzyszenie Obroñców ycia Cz³owieka ( organizacja po ytku publicznego, numer KRS: ) ju od ponad dziesiêciu lat prowadzi szerok¹ dzia³alnoœæ w obronie ycia dzieci nienarodzonych. Poprzez spo³eczne akcje edukacyjne, opracowywanie i bezp³atne rozprowadzanie ulotek, plakatów oraz broszur ukazuj¹cych rozwój cz³owieka przed narodzeniem uczy szacunku do ycia ka dego cz³owieka od poczêcia do naturalnej œmierci. Od szeœciu lat tak e pomaga finansowo matkom samotnie wychowuj¹cym dzieci oraz ubogim rodzinom. W 2009 r. Stowarzyszenie m.in. rozprowadzi³o bezp³atnie tysiêcy broszurek Pomó ocaliæ ycie bezbronnemu dra Rafa³a Michalika, ok. 100 tysiêcy bezp³atnych kopii filmów w obronie ycia, wydrukowa³o i bezp³atnie rozes³a³o kilkaset tysiêcy plakatów, ulotek i opracowañ dotycz¹cych obrony ycia cz³owieka. W okresie œwi¹teczno-noworocznym Stowarzyszenie przygotowa³o i rozprowadzi³o 225 paczek ywnoœciowych dla samotnych matek i rodzin znajduj¹cych siê w wyj¹tkowo trudnej sytuacji materialnej. Sprawozdanie z dzia³alnoœci w 2009 r. dostêpne jest w internecie pod adresem Dzia³alnoœæ Stowarzyszenia cieszy siê uznaniem Hierarchów Koœcio³a katolickiego. Pob³ogos³awiona zosta³a m. in.: przez ks. kard. Józefa Glempa, Prymasa Polski i ks. kard. Stanis³awa Dziwisza, Metropolitê Krakowskiego. Nasze Stowarzyszenie nie otrzymuje adnych dotacji z bud etu pañstwa czy funduszy Unii Europejskiej. Dzia³amy tylko w oparciu o dary serca osób, które pragn¹ ratowaæ ycie cz³owieka; osób, które czuj¹ siê zobowi¹zane do realizacji Jasnogórskich Œlubów Narodu Polskiego i które chc¹ wprowadzaæ w ycie apele i nauczanie S³ugi Bo ego Jana Paw³a II. Proszê wiêc o dary serca. Gdyby ka dy z Czytelników ofiarowa³ na ten szlachetny cel z³, to moglibyœmy zintensyfikowaæ nasz¹ dzia³alnoœæ. Proszê serdecznie w imieniu tych, którzy nie mog¹ siê broniæ nienarodzonych dzieci. Dary mo na wp³aciæ tak e za poœrednictwem internetu: Zachêæ tak e swoich znajomych do wsparcia naszej dzia³alnoœci! Nó ki dziecka ok. 7 tygodni od poczêcia. Nó ki dziecka ok. 11 tyg. od poczêcia. Pomó nam pomagaæ innym! Z góry serdecznie dziêkujê dr in. Antoni Ziêba prezes PSO C Polskie Stowarzyszenie Obroñców ycia Cz³owieka ul. Krowoderska 24/1, Kraków Polskie Stowarzyszenie Obroñców ycia Cz³owieka ul. Krowoderska 24/ Kraków Wp³ata daru na obronê ycia cz³owieka. Wp³ata daru na obronê ycia cz³owieka.

15 Informator Pielgrzyma Dział reklamy: Portal Powołaniowy Stajesz przed wyborem drogi życiowej, pytasz o sens i cel życia, pragniesz umocnić swoją wiarę, interesujesz się życiem zakonnym czy kapłańskim, pragniesz zasięgnąć więcej informacji o św. Franciszku z Asyżu i jego duchowości?! Proponujemy Ci bardzo interesujący Internetowy Portal Duszpasterstwa Powołań OO. Bernardynów, powstały i działający pod adresem: Portal zawiera podstawowe informacje o Zakonie Braci Mniejszych, założycielu zakonu św. Franciszku z Asyżu, szczegółowe informacje o Prowincji Niepokalanego Poczęcia N.M.P. (czyli Prowincji OO. Bernardynów tak popularnie nazywanej w Polsce). Jest oddzielny dział dotyczący Źródeł Franciszkańskich (wszystkich pism św. Franciszka z Asyżu) i nie tylko. Portal zawiera jak sama nazwa wskazuje odrębny dział, a w nim szereg treści związanych z tematem powołanie. Nadto na Portalu można znaleźć szereg ważnych zagadnień związanych z życiem chrześcijańskim (modlitwy, refleksje, opowiadania, świadectwa...). Zobacz, a sam się przekonasz!!! O. ZEFIRYN MAZUR OFM Wydawnictwo Calvarianum Wydawnictwo OO. Bernardynów CALVARIANUM, Kraków ul. Bernardyńska 2, skr. poczt. 765 Tel w. 73; tel./fax ; (od pon. do pt. od 8 do 14), tel. kom ; wydawnictwo@calvarianum.pl serdecznie zapraszamy na naszą stronę internetową: NOWOŚĆ TRZY MIASTA KAROLA WOJTYŁY Pobożny pielgrzym-turysta, który pragnie bliżej poznać pierwsze 26 lat życia Karola Wojtyły Jana Pawła II, a więc od jego urodzenia aż do przyjęcia sakramentu kapłaństwa, powinien odwiedzić kolejno trzy miasta: Wadowice, Kalwarię Zebrzydowską i Kraków. Niniejsza publikacja pomoże prześledzić więc związki trzech miast z osobą Karola Wojtyły odbywając pielgrzymkę Polskim Szlakiem Papieskim. Str. 120, format 10 x 20 cm, cena: 13 zł KSIĘŻA MARIANIE ZAPRASZAJĄ NA SPOTKANIA DLA MŁODZIEŻY MĘSKIEJ: gimnazjum i starsi : Inaczej niż na co dzień - wakacje z Bogiem w Licheniu : Inaczej niż na co dzień - wakacje z Bogiem w Zakopanem (Zoniówka) : Obóz w górach - Zakopane (Zoniówka) : Obóz w górach - Rdzawka k. Rabki : Inaczej niż na co dzień - wakacje z Bogiem w Zakopanem (Zoniówka) szkoły ponadgimnazjalne i starsi : Dni skupienia w Grzybowie : Dni skupienia w Rdzawce DLA CHŁOPCÓW: : Kolonie w Licheniu (szkoła podstawowa); koszt: 400 zł DLA MŁODZIEŻY: : Pielgrzymka piesza z Góry Kalwarii do Lichenia: : Pielgrzymka piesza z Warszawy na Jasna Górę grupę 10 Białą prowadzi duszpasterz młodzieży i powołań: : Rekolekcje dla studentów w Licheniu; koszt: 180 zł posłuchaj co ci w duszy gra. trochę o biblii. Zabierz ze sobą: ciepłe ubranie, mocne buty, coś na wypadek deszczowej pogody, Pismo Święte, chęć wspólnej przygody i otwartość na innych. Zgłoszenia i informacje najpóźniej na tydzień przed wybranym terminem. Duszpasterstwo Młodzieży i Powołań Zgromadzenia Księży Marianów ul. Klasztorna 4, Licheń Stary, e mail: duszpasterz@marianie.pl, Tel: ; Więcej znajdziesz na

16 16 W kwietniu 1940 roku ponad 21 tysięcy polskich jeńców z obozów i więzień NKWD zostało zamordowanych. Tej zbrodni ludobójstwa dokonano z woli Stalina, na rozkaz najwyższych władz Związku Sowieckiego tak miał zacząć swe przemówienie w 70. rocznicę uroczystości katyńskich prezydent Rzeczypospolitej Lech Kaczyński. Nie zdążył, ginąc w smoleńskim lesie Informator Pielgrzyma Dzięki Tobie Panie Prezydencie... Zginęła elita narodu Wśród zamordowanych przez wiele lat znane było tylko jedno miejsce kaźni Katyń, które odkryli w 1943 roku Niemcy. Pozostałe poznaliśmy dopiero po upadku Związku Sowieckiego. Jaka była skala tego mordu, wskazuje lista ofiar. Wśród zabitych strzałem w tył głowy było kilkunastu generałów, trzystu pułkowników, 500 majorów, 2500 kapitanów, wśród poruczników większość stanowili oficerowie rezerwy, będący elitą narodu: ponad 40 profesorów, 700 lekarzy, ponad tysiąc prawników, tyle samo inżynierów, kilkuset nauczycieli, 200 literatów i dziennikarzy, 200 księży, kilka tysięcy policjantów. Warto przypomnieć niektóre nazwiska: poety Władysława Sebyły, prof. Stefana Pieńkowskiego, słynnego neurologa z UJ, prof. Macieja Zielińskiego, psychiatry z Wilna, prof. Godłowskiego, kierownika Kliniki Neurologicznej Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie, wybitnego badacza kory mózgowej, prof. Morawskiego z Politechniki Warszawskiej, prof. Tuchowskiego, fizykochemika, prof. Edwarda Ralskiego, prof. Czesława Kowalika, prof. Czesława Dubasa, prof. Piotrowskiego, sekretarza Krakowskiej Akademii, dra Jerzego Nadolskiego, komendanta Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie, dra Antoniego Stefanowskiego, przybocznego lekarza marszałka Piłsudskiego, prof. Jana Nelkena... Wymordowano 80 procent Instytutu Technicznego Uzbrojenia i sekcji uzbrojenia Politechniki Warszawskiej, wszystkich pracowników Instytutu Gazowego w Warszawie oraz wojskowego Instytutu Geograficznego. Tak zginęła jedyna w Wojsku Polskim kobieta ppo r. pilot Janina Lewandowska, córka słynnego generała Dowbór Muśnickiego. Wśród setek lekarzy byli m.in. słynni chirurdzy: dr Kołodziejski, dr Levitoux oraz dr Dadej specjalista chorób dziecięcych, dyrektor wielkiego szpitala dla chorych na gruźlicę w Zakopanem... Lista ta jest bardzo długa, obejmuje ponad 1/3 elity II Rzeczpospolitej. Jeżeli dodamy do tego kwiat polskiej młodzieży poległy w Powstaniu Warszawskim, w pełni ukaże się obraz intelektualnego i moralnego spustoszenia, z jakim naród polski wkraczał w 1944 roku w sowiecką niewolę. Wyrwano mu mózg i serce. Jakże szybko powstałą pustkę po wymordowanej patriotycznej elicie zastąpił peerelowski dwór, na który trafiano z komunistycznego nadania. Pół wieku kłamstwa katyńskiego Przez kilkadziesiąt lat zbrodnia katyńska była zakłamywana przez komunistów. Jako jej sprawców wskazywano Niemców. Ale ze wszystkich zbrodni hitlerowskich ta pod Katyniem jest najpotworniejsza i najtragiczniejsza. Obok mogił przeszło stu tysięcy zamordowanych przez Niemców Rosjan, znajdują się tu mogiły żołnierzy polskich. Śmierć zbratała ich, tak jak walka o życie i wolność zbratała żołnierzy I Korpusu Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR z Czerwoną Armią. (...) Katyń, który miał w myśl prowokacji hitlerowskiej poróżnić bratnie armie, staje się jeszcze jedną więzią łączącą nas do wspólnej walki i zemsty pisał w 1944 roku Beniamin Goldberg, znany szerzej jako Jerzy Borejsza, główny pacyfikator polskiej kultury i czołowy komunistyczny propagandysta w pierwszych powojennych latach. W pierwszych powojennych latach komuniści usiłowali winą za Katyń obarczyć Niemców, później postanowili całkowicie zbrodnię tę wymazać z narodowej pamięci, wykreślając słowo Katyń ze wszystkich publikacji. Cytowany już Jerzy Borejsza powtarzał oficjalną wersję, którą w 1944 roku ogłosiła sowiecka komisja Burdenki. O jej pracach pisała Wanda Wasilewska: Po raz trzeci otwarły się katyńskie mogiły. Tym razem by objawić całemu światu straszliwą prawdę, zaświadczyć o jeszcze jednej niemieckiej zbrodni, dokonanej na polskim narodzie. Niestety tę wersję przyjmowało również wielu polityków i osobistości na Zachodzie. Dla tamtejszej liberalnej prasy Związek Sowiecki był przecież swoistą demokracją, a NKWD porównywano raczej do FBI niż do Gestapo. Gdy po odkryciu w 1943 roku katyńskich grobów, Niemcy powołali międzynarodową komisję lekarzy i specjalistów, jej ocena była jednoznaczna: mordu dokonano wiosną 1940 roku. Po latach o jej pracach wspomniała zdrajczyni polskiego narodu Wanda Wasilewska: Naszych zmarłych jeszcze raz dotknęły plugawe niemieckie łapy. Wywlekli Niemcy z mogił ciała swoich ofiar, rozkrzyczeli na cały świat nikczemne kłamstwo. Biciem, torturami, przekupstwem sfabrykowali świadków. Zniszczyli dokumenty, które świadczyły przeciwko nim. Sfabrykowali»komisje«, które pracowały pod ich dyktando. Zaczęli żerować na trupach polskich oficerów Niemcy i ich słudzy poplecznicy. Z jednej z wielkich tragedii Polski zrobili brudną, ohydną grę, męczeńską

17 17 O Katyniu mówi cały świat krew zamienili w strumień pomyj. Takim posługiwano się językiem, aby wśród społeczeństwa doświadczonego niemiecką okupacją, winę zrzucić na hitlerowców. Gdy w 1945 roku dwóch członków komisji powołanej przez Niemców znalazło się na zajętych przez wojska sowieckie terenach, szybko odwołali swe zeznania z 1943 roku. Spotkany w 1978 roku przez Gustawa Herlinga Grudzińskiego w Neapolu, ostatni żyjący członek komisji, prof. Vincenzo Mario Palmieri, oświadczył wtedy polskiemu pisarzowi: Nie było wątpliwości, nikt z naszej dwunastki nie miał żadnych wątpliwości, nie padło ani jedno zastrzeżenie. (...) Orzeczenie jest niepodważalne. Podpisali je bez wahania i profesor Markow z Sofii, i profesor Hajek z Pragi; nie należy się dziwić ich późniejszym odwołaniom. Odwołałbym może i ja, gdyby wyzwolenie Neapolu przypadło było w udziale wojskom sowieckim. Oficerom polskim W 1952 roku ukazała się książka dziennikarza Życia Warszawy, Bolesława Wójcickiego Prawda o Katyniu, oskarżająca o mord Niemców. W Encyklopedii Powszechnej z 1959 roku możemy przeczytać: Katyń miejscowość w okręgu smoleńskim RSFRR, miejsce masowych grobów kilku tysięcy oficerów polskich internowanych od 1939 roku w ZSRR, a wymordowanych przez hitlerowców po zajęciu tych terenów. W następnych wydaniach hasła tego już zabraknie. Tymczasem przez lata na miejscu zbrodni stał niewielki, obskurny obelisk z napisem: Ś. P. Tu są pogrzebani niewolnicy oficerowie Wojska Polskiego w strasznych męczeniach zamordowanych przez niemiecko faszystowskich okupantów jesienią 1941 roku. Pod koniec lat siedemdziesiątych obelisk zastąpiła niewielka, również kłamliwa tablica Ofiarom faszyzmu oficerom polskim, rozstrzelanym przez hitlerowców w 1941 roku. Gdy pod koniec lat siedemdziesiątych narodził się niezależny ruch wydawniczy, poza zasięgiem cenzury mogły się ukazać pierwsze publikacje na ten temat, często jednak konfiskowane jako literatura antyradziecka czy godząca w sojusze PRL. Wówczas w Krakowie powołano Instytut Katyński w Polsce gromadzący i wydający materiały dotyczące tej zbrodni. Mimo dotkliwych represji ze strony komunistów, prawdy o Katyniu nie udało się ukryć. Była ona przekazywana z pokolenia na pokolenie, docierała do milionów Polaków na falach Radia Wolna Europa i ostatecznie, po dziesiątkach lat kłamstw, została ujawniona przez władze. Jeszcze w 1989 roku, gdy w białostockim wydawnictwie po raz pierwszy oficjalnie ukazały się Dzieje sprawy Katynia Jerzego Łojka, cenzura ingerowała w tekst kilkadziesiąt razy. Wcześniej książkę wielokrotnie wydawano poza zasięgiem cenzury, gdzie początkowo jej autor występował pod pseudonimem Leopold Jerzewski. Dopiero po upadku Związku Sowieckiego na miejscu grobów stanął krzyż, odprawiono msze, a najbliżsi mogli zapalić świece i odmówić modlitwę. Katyń 70 lat później 70 lat po katyńskiej zbrodni smoleńska ziemia przyjęła kolejne ofiary tym razem w lotniczej katastrofie zginęła część elity współczesnej Polski na czele z prezydentem RP Lechem Kaczyńskim i jego małżonką. Zakończyli swą ziemską drogą pragnąc złożyć hołd ofiarom sowieckiego NKWD z 1940 roku. Gotowość do poświęcenia, przywiązanie do wolności i miłości ojczyzny to postawy, które są niezbędne do rozwoju państwa również dzisiaj w warunkach bezpieczeństwa i pokoju. Bez nich polskie społeczeństwo nie mogłoby być prawdziwą wspólnotą, spojoną więzami solidarności i zaufania. ( ) Przywołujemy biografie młodych ludzi, którym w brutalny sposób podczas egzekucji, za drutami obozów, na zsyłkach przerwano życie. Odebrano prawo do rozwoju, miłości i pracy. Z tej perspektywy nie sposób przecenić dobra, jakim jest możliwość życia w pokoju. Młodzi Polacy mogą dzisiaj dorastać i podejmować odpowiedzialność za siebie, bliskich i za swój kraj w warunkach wolności i suwerenności. To fragment ostatniego listu prezydenta Lecha Kaczyńskiego, który napisał na uroczystość wręczenia sztandaru wielkopolskim harcerzom Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej, która odbyła się 10 kwietnia 2010 roku. Kilka godzin wcześniej doszło do katastrofy pod Smoleńskiem. Słowa prezydenckiego listu to dzisiaj nie tylko testament jaki po pozostawił młodzieży, ale zarazem świadectwo życia Lecha Kaczyńskiego. Dla niego, wizja Polski niepodległej, dumnej, prawej budowanej przez wolnych, a nie zakompleksionych Polaków była celem, którą realizował przez ostatnie pięć lat, tak dramatycznie przerwanej prezydentury. Zapłacił za wierność swym przekonaniom cenę ogromną nie było kpiny, obelgi, szyderstwa, kłamstwa oraz zwykłego, ordynarnego chamstwa na jakie nie zdobyła się wobec niego część politycznego i dziennikarskiego świata. Musiał umrzeć, aby wielu ludzi dostrzegło, jak byli okłamywani oraz manipulowani przez niektóre środki masowego przekazu oraz polityczne środowiska. W 2005 roku został wybrany wbrew sondażom prezydentem RP. Aktywnie walczył o międzynarodową pozycję Polski, zaangażował się w wsparcie niepodległościowych aspiracji państw powstałych po rozpadzie Związku Sowieckiego. Jego przylot do Gruzji i utworzenie antyrosyjskiej koalicji, uratował niepodległość tego państwa. Przywracał także pamięć i narodową tożsamość m.in. odznaczając działaczy antykomunistycznej opozycji, duchownych. To dzięki Jego staraniom powstało Muzeum Powstania Warszawskiego. Królewski hołd jaki śp. prezydentowi Kaczyńskiemu oddała Polska i przywódcy całego świata pokazał, iż żyjemy w dwóch rzeczywistościach. Jednej, wykreowanej medialno sondażowej oraz drugiej realnej ale nieobecnej w mediach. W reakcji na tragedię pod Smoleńskiem unaoczniła się nam nagle ta druga. Stąd najpierw takie przerażenie możnych tego świata przed siłą samoorganizującego się w ciągu godzin społeczeństwa, ale już chwilę później próba przyłączenia się do tego ruchu przez media wcześniej wykorzystujące każdą, najdrobniejszą okazję do kompromitacji prezydenta Lecha Kaczyńskiego. Nie dyskutowano z nim, tylko wykpiwano. Tymczasem on chciał tylko, aby prawie 40 milionowy naród o tysiącletniej historii uwierzył w swe możliwości. Chciał przywrócić znaczenie takich pojęć jak patriotyzm, służba, honor, prawość, uczciwość. Dla wielu było to jednak za dużo. Od wyprostowanej postawy woleli pełzając powtarzać wyuczone frazy i gesty za chwilowy poklask samozwańczych elit i salonów. Prezydentowi Kaczyńskiemu takie zachowania były całkowicie obce. Nie był politykiem wykreowanym przez wizerunkowych szarlatanów i zarazem ich niewolnikiem, ale zawsze pozostawał sobą, stanowczo realizując wizję, w którą wierzył. Dzisiaj, tym większy na nas spada obowiązek realizacji każdy na swą miarę, w swym środowisku dzieła prezydenta Lecha Kaczyńskiego. JAROSŁAW SZAREK Zdjęcia:

18 18 Informator Pielgrzyma Jubileusz biskupa Albina Małysiaka Obrona życia 5 kwietnia 1970 roku w Krakowie z rąk kardynała Karola Wojtyły przyjął sakrę biskupią. W tym roku obchodzi jubileusz 40-lecia biskupstwa. Jego Ekscelencja ks. bp. Albin Małysiak, wielki patriota, obrońca życia, wieloletni przyjaciel Ojca Świętego Jana Pawła II, słynący z wielkiego poczucia humoru jest najstarszym hierarchą w Polsce i jedynym biskupem odznaczonym tytułem Sprawiedliwy wśród narodów. Styl duszpasterski biskupa Małysiaka przepełnia uśmiech i optymizm. Uwielbia śpiewać pieśni religijne, żołnierskie, ludowe i patriotyczne. Codziennie rano gimnastykuje się. Ma 93 lata i jest najstarszym żyjącym biskupem w Polsce. Biskup Albin Małysiak urodził się w 1917 r. w Koconiu (parafia Ślemień), niedaleko Żywca. Od jedenastego roku życia jest związany ze Zgromadzeniem Księży Misjonarzy św. Wincentego á Paulo. 12 kwietnia 1936 r. złożył śluby wieczyste w Zgromadzeniu, a 1 maja 1941 r. przyjął w Krakowie święcenia kapłańskie z rąk biskupa Stanisława Rosponda. Pracę duszpasterską prowadził w Zembrzycach, Szczawnicy, Tarnowie i przede wszystkim w Krakowie, któremu poświęcił wiele lat swej kapłańskiej i biskupiej posługi. Wraz z siostrą Bronisławą Wilemską, szarytką, w 1943 r. uratował pięć osób narodowości żydowskiej, za co jako jedynemu polskiemu biskupowi instytut Yad Vashem przyznał tytuł Sprawiedliwy wśród narodów świata. Do historii przejdzie też ciężka praca, jaką podejmował w Zakładzie Wychowawczym im. Księdza Siemaszki, a także praca w krakowskiej parafii Matki Boskiej z Lourdes koło miasteczka akademickiego, gdzie jako proboszcz rozwinął duszpasterstwo studentów. 14 stycznia 1970 r. został mianowany biskupem pomocniczym krakowskim. Sakry biskupiej udzielił mu 5 kwietnia 1970 r. ówczesny metropolita krakowski, kardynał Karol Wojtyła. Bp Małysiak był wikariuszem generalnym archidiecezji krakowskiej, w Kurii Metropolitalnej nadzorował wydziały katechetyczny, zakonny i gospodarczy. Brał udział w pracach wielu komisji Episkopatu Polski, m.in. przewodniczył Podkomisji ds. Zakonów Klauzurowych i troszczył się o zaangażowanie mediów w dzieło nowej ewangelizacji. Od 1993 r. bp Albin Małysiak przebywa na emeryturze. W 2005 r. Rada Miasta Krakowa nadała bp. Albinowi Małysiakowi tytuł Honorowego Obywatela Stołeczno-Królewskiego Miasta Krakowa. 10 października 2007 roku został odznaczony przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego za bohaterską postawę i niezwykłą postawę wykazaną w ratowaniu życia Żydom podczas II wojny światowej, za wybitne zasługi w obronie godności człowieczeństwa i praw ludzkich Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Patrząc z odleglejszej perspektywy na moje kapłaństwo muszę powiedzieć, że moją pracę wykonuję z największym przekonaniem, bo wiem, że Ewangelia Chrystusa jest w stanie zaspokoić wszystkie szlachetne dążenia ludzi wierzących. Muszę powiedzieć, że z radością przemawiam. Polacy są wdzięcznymi odbiorcami Słowa Bożego i to mnie podnosi na duchu i zachęca do dalszych wysiłków. Cudowna to praca nauczać, aby nie było nienawiści by wszędzie zwyciężała Chrystusowa Miłość, Boża Prawda. Jako rekolekcjonista i misjonarz nieraz korzystałem z małej metody misjonarskiej, mówiąc z prostotą i zdecydowanie. Chętnie zasiadałem też do konfesjonału. Niektóre spowiedzi trwały do godz Pomimo trudu, raduję się nieustannie z tej pracy na niwie Pańskiej! Kapłaństwo uważam za wyjątkowy dar Boży i wielki zaszczyt. Myślę, że każdy kapłan zdaje sobie sprawę z wielkiedo daru i zadania otrzymanego od Chrystusa. Praca biskupa ma trochę inny charakter niż ta, którą do tej pory wykonywałem. Do herbu biskupiego wybrałem Matkę Bożą Częstochowską, by moją nową posługe miałą Ona w swej przemożnej opiece, zaś dewizą stały się słowa achanioła Gabriela mówił ks. biskup Albin Małysiak w wywiadze dla Tygodnika Rodzin Katolickich Źródło. (AB) Fot. Zdzisław Kieresztura Bp Albin Małysiak Kraków (kazanie wygłoszone w Krakowie w Łagiewnikach dnia 27. IV roku o godz , w 51 rocznicę uchwalenia w Warszawie przez stalinowski sejm tzw. Ustawy aborcyjnej) Dwa tysiące lat temu na Forum Romanum, najpiękniejszym rzymskim placu, można było kupić człowieka. Żołnierze rzymscy schwytali go gdzieś na terenie dzisiejszej Francji czy Niemiec i odtąd był on niewolnikiem. Nie cieszył się on żadną ochroną prawną. Można go było sprzedać, kupić, zmuszać do ciężkiej pracy, bić, kaleczyć nawet zamordować. I ówczesne społeczeństwo sądziło, że wszystko jest tu w porządku. Przecież to niewolnik. Nawet najbardziej etyczni przedstawiciele pogańskiego świata np. Seneka uważali niewolnictwo za normalne zjawisko społeczne. Ale chrześcijaństwo zaczęło zwalczać niewolnictwo. Przedstawiciele chrześcijaństwa opierając się na nauce Chrystusa, że każdy człowiek jest dzieckiem Bożym, zdecydowanie występowali przeciw niewolnictwu. Ta walka, ta duszpasterska praca Kościoła trwała dobrze ponad trzysta lat. I wreszcie niewolnictwo w jego starożytnej formie zostało zniesione. Kościół wywalczył również zniesienie okrutnej kary przybijania ludzi do krzyża. Zniósł również bezmyślne, bezsensowne pojedynki. W ostatnich czasach prowadzi Kościół olbrzymią pracę ewangelizacyjną, duszpasterską prace w obronie życia ludzkiego, od chwili poczęcia do naturalnego zgonu. Jest to gigantyczna, odważna akcja wśród chrześcijan i innych wyznań. Odnosi się do sześciu żyjących dziś miliardów ludzi. Ta walka w obronie życia jest i będzie bardzo trudna, potrwa zapewne kilkaset lat. Ale Kościół ją wygra jak wygrał ciężkie zmagania o zniesienie niewolnictwa. Cywilizacja, kultura i rozsądek zwyciężą. Ważną rolę odegrają tu środki przekazu a więc prasa, telewizja, radio, Internet. W tych mediach przekazywane będą najnowsze dane medyczne o poczęciu i narodzeniu się człowieka. Oczywiście ludzie muszą i zapewne dadzą się przekonać o zaniechaniu, o unikaniu życia seksualnego w pewnych sytuacjach. Znajomość metody naturalnej regulacji poczęć, przekazana społeczeństwu przez wszechwładne środki przekazu odegra, spełni tu zasadniczą rolę. Kościół broniąc zdecydowanie życia od chwili jego poczęcia do naturalnego kresu, opiera się na prawie natury. To prawo odzywa się i przejawia się w głosie sumienia między innymi w takim np. wołaniu: Nie czyń drugiemu, co tobie nie miło. Już długo przed Chrystusem, bo w IV wieku aktualna była przysięga w kręgu Hipokratesa. Brzmi ona: Nikomu, nawet na zadanie, nie dam śmiercionośnej trucizny, ani nikomu nie będę jej doradzał, podobnie też nie dam nigdy niewieście środka poronnego. To ślubowanie składali adepci sztuki medycznej. Warto też przypomnieć niezmiernie ważny fakt że

19 19 ludzkiego od poczęcia do chwili zgonu współczesnej historii, że po II wojnie światowej Międzynarodowy Trybunał w Norymberdze wydał na zbrodniarzy hitlerowskich najwyższe wyroki. Swą decyzję uzasadnił stwierdzeniem, że przekroczyli oni prawo naturalne. Wyroki wykonano. Zostali skazani, bo przekroczyli prawo naturalne. Ostatnio w Oświadczeniu Prezydium Konferencji Episkopatu Polski z dnia 13 kwietnia br. biskupi przypomnieli, że godność i nienaruszalność życia ludzkiego od momentu poczęcia aż do naturalnej śmierci wynika z prawa naturalnego i poparli tych, którzy podejmują starania o skuteczną prawną ochronę życia ludzkiego. Ale nie tylko prawo naturalne, również dekalog broni życia. Piąte przykazanie mówi - nie zabijaj. Każdy wie, że przez zabijanie rozumie się zniszczenie, unicestwienie życia. A to, co niektórzy w łonie matki nazywają płodem, to żyjący człowiek. Takie są wyniki badań naukowych. Tego zdania jest większość najpoważniejszych lekarzy, za długo trwałoby wymienianie ich nazwisk. Wspomnę tylko Amerykanina dr Bernarda Natansona, jego wyznanie robi wyjątkowo wstrząsające wrażenie. Był on założycielem i dyrektorem największej na świecie kliniki, w której wykonywano zabiegi tzw. przerywania ciąży. Przeprowadzono ich tam 60 tysięcy. On sam dodatkowo dokonał własnoręcznie 15 tysięcy zabójstw dzieci, które miały się urodzić. Ale wreszcie zrozumiał swe mordercze szaleństwo. Nawrócił się. I przytoczył powyższe cyfry aby słowa jego nawrócenia nabrały wiarygodności. Przed kilku laty dr Natanson wygłosił w Radiu Maryja trzy prelekcje przeciw zabijaniu nienarodzonych dzieci. Prelekcje były znakomite. Nikt bardziej przekonywująco nie mówił przeciw zabijaniu dzieci jak ten który je zabijał. Wielka szkoda, że żadne z mediów u nas nie zaprosiło dr Natansona z prelekcją. Nawet katolickie rozgłośnie tego nie uczyniły, nie zaprosiły. O to dr Bernard Natanson m.in. mówił: Życie nie tylko można, ale trzeba jasno definiować: rozpoczyna się od poczęcia. Osoba poczęta jest istotą ludzką, nie ma takiego momentu podczas życia płodu, w którym mogłoby dojść do zmiany niczego w coś, przekształcenia czegoś, co nie jest osobą w człowieka. Życie jest nieprzerwanym procesem - od swojego początku, od zapłodnienia do końca. Gdyby media w naszej Ojczyźnie udostępniły wtedy swym odbiorcom treść prelekcji Natansona zapewne tysiące matek nie zabiłyby swych dzieci i mielibyśmy dzisiaj wśród nas wielu radosnych chłopców i dziewczynek, bo matki niezabiły ich w swym łonie. Niestety w mediach w Polsce, a przecież w znacznej mierze pracują one za pieniądze ludzi wierzących, często są wypowiedzi przeciw życiu. W sprawie obrony życia ludzkiego od chwili poczęcia i naturalnej śmierci wypowiadają się nie tylko liczni znakomici przedstawiciele świata lekarskiego lecz przede wszystkim obrońcy porządku moralnego. I tak sługa boży Jan Paweł II Wielki Fot. Zdzisław Kieresztura w encyklice Evangelium Vitae pisze: Bronić życia i umacniać je, czcić je i kochać - oto zadanie, które Bóg powierza każdemu człowiekowi. A w homilii wygłoszonej w Łowiczu 1999 roku mówi: Zwracam się do wszystkich ojców i matek mojej ojczyzny i całego świata, do wszystkich ludzi bez wyjątku. Każdy człowiek poczęty w łonie matki ma prawo do życia! Życie ludzkie jest święte. Nikt w żadnej sytuacji nie może rościć sobie prawa do bezpośredniego zniszczenia niewinnej istoty ludzkiej. Problematykę obrony życia podejmuje oczywiście Prymas Tysiąclecia. Już w roku 1959 wołał: Nigdy nie byliśmy narodem grabarzy, bo nikogo nie pochowaliśmy, szanując wolność wszystkich. Byłoby rzeczą tragiczną gdyby naród szanujący wolność, umiejący walczyć za naszą i waszą wolność sam dla siebie stał się grabarzem. Ksiądz Jerzy Popiełuszko, nauczyciel, męczennik, na dwa miesiące przed zamordowaniem go mówił: zadaniem kościoła jest nie tylko teoretyczne głoszenie świętości życia, prawa do życia nienarodzonych, lecz także praktyczna obrona tego prawa. Istnieje pilna potrzeba podejmowania konkretnych inicjatyw mających na celu udzielanie pomocy samotnym matkom, dziewczętom w ciąży, które wahają się czy urodzić dziecko. II Mamy ścisły obowiązek wprowadzać w czyn powyższe wskazania naszych wielkich wychowawców. Gdy każdy Polak wierzący czy prawie wierzący stanie się gorliwym obrońcą życia, wówczas nie będzie żadnych problemów w parlamentarnych głosowaniach, czy życie należy chronić w całej jego rozciągłości, czy postawić kropkę nad i, uzupełnić 38 artykuł Konstytucji Rzeczypospolitej o ochronie życia słowami od poczęcia do naturalnej śmierci. Mamy stały obowiązek uświadamiania sobie, że obrona życia jest sprawą całego narodu. Nie ma wyjątku od prawa do życia. Bóg jest Panem naszego życia i śmierci. A tym bardziej należy skutecznie bronić życia, bo przecież Polska wymiera. Mamy najniższą dzietność w Europie, jak ostatnio stwierdził Premier. Kto będzie zarabiał na emerytury obecnie pracujących. Pierwszym bogactwem państwa i narodu są ludzie. A tym bardziej należy dbać o rodzenie się naszych nowych obywateli, bo ostatnio miliony przedsiębiorczych fachowców wyjechały za granice co ujemnie wpływa na naszą gospodarkę. Gdy zabijane są nienarodzone dzieci osłabia się nie tylko siłę narodu i potęgę państwa. Również indywidualnie cierpią matki, które zabiły swe mające się narodzić dzieci. Cierpią samotnie i to bardzo dotkliwie. Pewna pani doktor, lekarka, terapeutka stwierdza: kobiety dotknięte syndromem poaborcyjnym opowiadają o próbach samobójczych, o tym, jak chciały zapić się na śmierć, jak uzależniły się od środków nasennych bo nie mogły spać z powodu koszmarów sennych, jak nieskutecznie przez lata leczone były na depresje. Tragiczne jest to wyznanie. Dlatego w Ojczyźnie naszej winna być prowadzona wreszcie właściwa prorodzinna polityka państwa. Rodzinom wielodzietnym, matkom samotnie wychowującym dzieci, państwo i władze wszystkich szczebli mają obowiązek pomagać i to konkretnie, skutecznie a nie tylko w dyskusjach. Dokończenie na str. 20

20 20 Informator Pielgrzyma Obrona życia ludzkiego od poczęcia do chwili zgonu Dokończenie ze str. 19 Nasze rozważania potwierdza wielu znakomitych polityków, wybitnych mężów stanu, którzy zdecydowanie wypowiadają się na rzecz obrony życia. I tak prezydent USA R. Regan dnia 17 I 1988 roku ogłosił Proklamacje. Przytaczam jej niektóre fragmenty: wszelkie dowody medyczne i naukowe coraz mocniej potwierdzają, że dziecko przed narodzeniem posiada podstawowe atrybuty osoby ludzkiej, że jest ono faktycznie osobą. Współczesna medycyna traktuje dzieci nienarodzone jako pacjentów (...) teraz przeto ja Ronald Regan, Prezydent Stanów Zjednoczonych Ameryki, na podstawie autorytetu przypadającego mi z mocy Konstytucji oraz prawa Stanów Zjednoczonych, niniejszym proklamuję i deklaruję niezbywalne człowieczeństwo każdego Amerykanina od momentu poczęcia aż do naturalnej śmierci oraz także decyduję i proklamuję, że zadbam oto aby Konstytucja oraz prawa Stanów Zjednoczonych były wiernie egzekwowane dla ochrony amerykańskich nienarodzonych dzieci. Do tego aktu który jak szczerze wierze, jest aktem sprawiedliwości gwarantowanej przez Konstytucje wołam o rozważny osąd ludzkości i o miłosierną łaskę wszechmocnego Boga (z The Human Life Review, Winter 1988, Vol. XIV, No , p ). Można się długo, długo zachwycać tą wspaniałą Prelekcją Prezydenta Ronalda Regana. Niestety Amerykanie daleko od niej odeszli, choć ostatnio idzie ku lepszemu. W sprawie obrony życia obecny Prezydent Bush ma bardzo zbliżone poglądy do Regana. W ostatnich miesiącach miała w naszej Ojczyźnie miejsce olbrzymia dyskusja na tematy poczętego życia. Prowadziły ją przede wszystkim media. Dobrze, że odbyło się takie ogólnonarodowe rozważanie o ludzkim życiu, że pogłębiła się wiedza. Odbyło się też badanie opinii publicznej. Według danych najlepszego ośrodka - Polskiej Grupy Badawczej - z lutego br. za zapisem w Konstytucji od poczęcia do naturalnej śmierci opowiedziało się 52,4% biorących udział w badaniu, a 33,3% było przeciwnego zdania. Dnia 28 marca br. odbyły się w Warszawie dwie manifestacje. Według danych policji w manifestacji za życiem za nowelizacją uczestniczyło ok. 4,5 tys. osób. Przeciw zmianom w Konstytucji manifestowało ok. 400 osób. Dnia 15 kwietnia w Sejmie, w głosowaniu budzącym wielkie zainteresowanie, za życiem głosowało 38% posłów biorąc pod uwagę wszystkie ugrupowania polityczne. Pozostałe 62% albo nie głosowało, albo się wstrzymali, albo byli przeciw. Ludzie wierzący, właściwie rozumiejący problemy życia są bardzo wdzięczni tym posłom, którzy głosowali za. Wdzięczni jesteśmy tym wszystkim, którzy apostołowali za życiem, szczególnie Polskiej Federacji Ruchu Obrony Życia. Szczególną aktywnością wykazał się tu inż. dr Antoni Zięba oraz prof. Janusz Kawecki i wielu innych. Oczywiście nadal mamy obowiązek apostołować na rzecz życia w miejscu pracy, wśród naszych bliskich krewnych czy przyjaciół. Pewien bardzo zasłużony pracownik na rzecz obrony życia mówi: walka za nami, walka przed nami. Oczywiście rozumie on doskonale, że zasadniczym elementem tej walki jest modlitwa. Nasz Papież Benedykt XVI, gorliwy obrońca życia, jeszcze jako kardynał mówił, że modlitwa zmienia dzieje świata. Modląc się w czasie tego nabożeństwa przepraszamy za wielki grzech zamordowania w Polsce 20 milionów dzieci, od chwili wprowadzenia ustawy o dopuszczalności tzw. aborcji. Przepraszamy i prosić będziemy Wszechmocnego Dawcę Życia, by w naszym kraju urodziły się wszystkie poczęte dzieci, byśmy nie ulegli zgubnym wpływom Zachodu, lecz owszem dali przykład Europie, przykład poszanowania życia. AMEN