Nawracać się. 1 tydzień Wielkiego Postu. Czytanie i rozważanie Słowa Bożego. tego, który do Mnie przychodzi, precz nie odrzucę.

Transkrypt

1 Nawracać się 1 tydzień Wielkiego Postu Czytanie i rozważanie Słowa Bożego tego, który do Mnie przychodzi, precz nie odrzucę. (Ewangelia św. Jana 6,37) Parafia NMP Bolesnej, Wrocław Strachocin, luty 2015 Teksty dostępne na stronie:

2 Rysunek tygodnia: Opracowanie rozważań: Korekta: Rysunek: Asysta kościelna: Aplikacja mobilna Android: Jolanta Prokopiuk, Jerzy Prokopiuk, Wojciech Doliński, Monika Zimecka, Monika Mosior, Jolanta Mikos, Krzysztof Mikos Jerzy Prokopiuk Marta Stańco ks. Wojciech Jaśkiewicz Tomek Romanowski Niniejsze rozważania przygotowują osoby ze wspólnoty On Jest, Ruchu Światło Życie Czytania zamieszczone w aneksie:

3 Lectio divina metoda osobistego studium Pisma Świętego Mnisi znali dwa sposoby medytacji Słowa Bożego: ruminatio przetrawianie Słowa Bożego poprzez jego ciągłe powtarzanie oraz lectio divina Bożą lekturę, w której chodziło o to, aby wszystkie słowa Biblii rozumieć jako drogę do Boga, jako opis drogi duchowej. Kluczowe jest tu pytanie: kim jestem, co jest tajemnicą mojego życia, kim i czym stałem się dzięki Jezusowi Chrystusowi? Kiedy bowiem poprzez medytację poczuję, kim jestem, zmieni się także moje działanie w świecie. Kilka uwag o miejscu modlitwy, czasie oraz pozycji modlitewnej. 1. Miejsce idealne to kościół czy kaplica z wystawionym Najświętszym Sakramentem. W praktyce będzie to każde miejsce, w którym znajdziemy choć odrobinę wyciszenia. 2. Czas przynajmniej kwadrans. Dobrze jeśli będzie to pół godziny. Pora dnia nie jest istotna, ważne tylko, byśmy byli przytomni i w czasie modlitwy nie zasnęli. 3. Pozycja w czasie modlitwy godna i wygodna. Można klęczeć, siedzieć na małej ławeczce, można też zwyczajnie usiąść na wygodnym krześle przy stole. Przebieg lectio divina Istotą tej metody jest jej podział na kilka części: 1. Czytanie (lectio), 2. Medytację (meditatio), 3. Modlitwę (oratio) i trwanie przed Bogiem (contemplatio). 4. Działanie (actio) Całość powinna być poprzedzona chwilą wyciszenia, skupienia, prośbą skierowaną do Ducha Świętego o dobre owoce. Na zakończenie powinniśmy podziękować Bogu oraz dokonać refleksji nad naszą modlitwą jak się czuliśmy, co było dobre w tej modlitwie a co należałoby w niej poprawić w przyszłości. Lectio Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty. Wybieramy dłuższy fragment tekstu. Nie zakładamy, że przeczytamy go w całości. Może się zdarzyć, że już pierwszy werset będzie tym fragmentem nad którym powinniśmy zatrzymać się dłużej. Czytam Pismo Święte powoli i uważnie, nie po to, by pomnożyć swoją wiedzę, lecz by spotkać Boga w Jego Słowie. W czytaniu chodzi bowiem o znalezienie takiego fragmentu (zwykle będzie to jeden werset), który nas poruszy. To poruszenie może mieć bardzo różny charakter. Może to być ciekawość, niezrozumienie, pociecha, piękno, niepokój. Poruszenie jest świadectwem, że ten werset jest dla nas osobiście ważny. Bardzo ważną informacją jest złość lub agresja rodząca się podczas czytania Słowa Bożego. Oznacza ona bowiem, że Jezus w Słowie Bożym dotyka jakiejś nieuporządkowanej dziedziny naszego życia. Jest bardzo istotne zwrócenie uwagi na uczucia, które nam towarzyszą. Nie mamy wpływu na uczucia, które się rodzą. Są ważne ponieważ, ukazują nam one stan naszego serca. Nie ma uczuć dobrych i złych, ponieważ są one obojętne moralnie. Jeżeli rodzi się uczucie zazdrości lub niechęci to nie jest to grzechem. Materią grzechu będzie dopiero nasza odpowiedź na to uczucie. Znalezienie tekstu, który Cię porusza jest sygnałem, że kończy się etap lectio.

4 Meditatio Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: Co Bóg mówi do mnie?. Pierwotne, łacińskie znaczenie tego słowa to powtarzanie. W tej części koncentrujemy się na znalezionym urywku. Czytamy go wielokrotnie, powoli, jakby smakując całość wersetu lub jego fragmenty. Czytając możemy akcentować różne części i wyrazy wersetu. Prawdopodobnie nauczymy się w ten sposób wersetu na pamięć. Powtarzajmy go zatem także w myśli może nam pomóc zamknięcie oczu. Angażujmy na tym etapie nie tylko rozum ale także i serce. Można się zastanowić, dlaczego ten fragment mnie zainteresował, pytać się co ten fragment mi mówi, objawia, komunikuje. Ważne jest aby medytować tylko jeden fragment. Jeśli poruszyło cię więcej fragmentów, zatrzymaj się na pierwszym, pozostałe w tej medytacji cię nie interesują. Oratio Teraz ty mów do Boga a jeśli zabraknie Ci słów to trwaj przed nim bez słów (contemplatio). Na pewnym etapie medytacji zamienia się ona w modlitwę. Będzie ona miała spontaniczny charakter. Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie. Czasami będzie to nasza aktywność, ale możemy też być porwani przez Boże natchnienie. Wtedy modlitwa stanie się bardziej działaniem Boga w nas niż naszym działaniem. Trudno przewidzieć, co przyniesie modlitwa, jaki dokładnie charakter i kierunek przybierze. Może to być zarówno przebłaganie, prośba jak i dziękczynienie i uwielbienie. Może mieć także charakter krótkiej, żarliwej modlitwy, proszącej Boga, by ukoił moja tęsknotę, by pozwolił się doświadczyć i ujrzeć. Na lub po etapie oratio - Twojej modlitwy do Boga, którą wzbudziło rozważanie danego fragmentu - może przyjść czas, że braknie Ci słów. Trwaj wtedy przy Bogu bez słów - wtedy modlisz się samą swoją obecnością a Duch Święty działający w Tobie będzie kierował do Boga taką modlitwę, która Jemu się podoba: "Podobnie także Duch przychodzi z pomocą naszej słabości. Gdy bowiem nie umiemy się modlić tak, jak trzeba, sam Duch przyczynia się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami. Ten zaś, który przenika serca, zna zamiar Ducha, [wie], że przyczynia się za świętymi zgodnie z wolą Bożą" (Rz 8, 26-28) W każdej głębokiej ludzkiej relacji przychodzi etap rozumienia się bez słów. Tak samo jest Bogiem. Ani On nic nie musi mówić, ani ja. Jesteśmy ze sobą razem. I to wystarczy. Actio Pytaj siebie: Co mam zrobić?. Ostatni etap lectio divina to zaproszenie do działania, zgodnie z napomnieniem św. Jakuba: "Wprowadzajcie zaś słowo w czyn, a nie bądźcie tylko słuchaczami oszukującymi samych siebie. Jeżeli bowiem ktoś przysłuchuje się tylko słowu, a nie wypełnia go, podobny jest do człowieka oglądającego w lustrze swe naturalne odbicie. Bo przyjrzał się sobie, odszedł i zaraz zapomniał, jakim był" (Jk 1, 23-24). Zadaj sobie pytanie, czy przez to rozważanie Bóg wzywa Cię do podjęcia jakiegoś postanowienia, zadania, porozmawiania z kimś, przebaczenia komuś, pomocy komuś. Jeśli tak, to zapisz sobie konkretny fragment, który Cię porusza do działania albo to, co chcesz uczynić. Po pewnym czasie będziesz wyraźnie widział jak Bóg Cię prowadzi. Nie zawsze lectio divina będzie kończyło się podjęciem konkretnego postanowienia i wykonaniem konkretnego działania. Doświadczenie pokazuje jednak, że praktykowanie tej metody przebywania ze Słowem Bożym po pewnym czasie przemienia człowieka, porusza go, przekonuje o tym co prawdziwe i ważne, daje światło do podejmowania właściwych decyzji życiowych i zaprasza do podejmowania zmian. Jeśli jednak po wielokrotnym jej praktykowaniu nigdy nie będziesz się czuł poruszony i wezwany do konkretnego czynu, to może znaczyć, że Twoja modlitwa ze Słowem ma charakter czysto akademicki, nie przemienia Twojego serca, nie prowadzi do nawrócenia i nie dotyka Ciebie w Twojej własnej historii życia.

5 , niedziela NAWRACAĆ SIĘ TO WYJŚĆ NA PUSTYNIĘ Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę Lectio (czytanie) przeczytaj: Ewangelia wg św. Marka 1,12-15 zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył. Meditatio (powtarzanie) Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: Co Bóg mówi do mnie?. Rozważanie jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania: Zaraz też Duch wyprowadził Go na pustynię. Duch Święty wyprowadza nas na pustynię, czyli wprowadza nas w ciszę i samotność niezbędną do osobistego spotkania z Bogiem. Namiot Spotkania, który Pan rozkazał zbudować Mojżeszowi na pustyni był poza obozem. Czy znajdujesz miejsce i czas aby sam na sam spotykać się z Bogiem? Czy pozwalasz Mu mówić do twojego serca? Czterdzieści dni przebył na pustyni, kuszony przez szatana. Jezus jest kuszony przez diabła i pokazuje również nam, ze nie będziemy wolni od pokus. Pokazuje również sposób walki z pokusami. Jest nim przede wszystkim miecz słowa Bożego. Czy znam to Słowo, czy żyję tym Słowem na tyle, aby w chwili pokusy posłużyć się nim i odnieść zwycięstwo? Liczba czterdzieści dni oznacza czas pokuty, przemiany, nawrócenia. Podobnie, czterdzieści lat trwała wędrówka Ludu Wybranego do Ziemi Obiecanej. Nam dane jest w liturgii Kościoła czterdzieści dni przygotowania paschalnego, czyli Wielkiego Postu. Jest to czas łaski, czas zbawienia. Czy jesteś otwarty na współpracę z łaską Boga w tym czasie, pomimo doświadczanych pokus np. zniechęcenia ( znowu mi nie wyjdzie, nie uda się? Mówił: Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię. Jezus ogłasza, że obietnice Boże co do przyjścia Mesjasza wypełniły się (czas się wypełnił) i wzywa do nawrócenia i wiary. Nawrócenie to zmiana myślenia w oparciu o Słowo Boże. Wiara z kolei rodzi się z tego co się słyszy. Czy słuchasz Bożego Słowa, czy dajesz Mu posłuch w swoim życiu? Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga) Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, dotknij mnie łaską nawrócenia, wyprowadź na pustynię i mów do mojego serca. Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów. Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?

6 , poniedziałek NAWRACAĆ SIĘ CZYNIĄC DOBRO Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę Lectio (czytanie) przeczytaj: Ewangelia wg św. Mateusza 25, zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył. Meditatio (powtarzanie) Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: Co Bóg mówi do mnie?. Rozważanie jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania: Wszystko, cokolwiek uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili Jezus nazywa mnie swoim bratem/siostrą. Nawet jeśli jestem tym najmniejszym z Jego braci, On tak bardzo się czuje ze mną związany, ze współodczuwa ze mną wszelkie krzywdy i cierpienia, jakie mnie spotykają. Nigdy nie jestem sam ze swoim bólem. Jeśli ktoś wyświadcza mi dobro, to wyświadcza je także Jezusowi. Czy pozwalam bliźnim, aby mi służyli? Czy daję im szansę, by służąc mi wyświadczali dobro samemu Jezusowi? Czy moja wyniosłość, pycha, przesadna samowystarczalność nie zniechęca lub wręcz uniemożliwia bliźnim usłużenie mi w potrzebie? Wszystko, czego nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, tegoście i mnie nie uczynili. I pójdą ci na mękę wieczną, sprawiedliwi zaś do życia wiecznego. Do zbawienia nie wystarczy nie grzeszyć, nie czynić zła. Jezus nie potępia kozłów za złe czyny, ale za brak czynienia dobra. Czynienie dobra bliźnim nie jest jakimś dodatkowym zadaniem dla prymusów jest sprawiedliwością, której czynienie jest naszym obowiązkiem. Jaka jest perspektywa mojej wiary czy nie skupiam się tylko (lub za bardzo) na nie grzeszeniu, nie czynieniu zła? Czy żyję szukając dobra, w gotowości do służenia bliźnim, w których staram się widzieć Jezusa? Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga) Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie Jezu, proszę Cię o wybaczenie za wszystkie sytuacje, gdy egoizm zwyciężył miłość i nie usłużyłem Tobie obecnym w bliźnim. Proszę Cię, bym umiał zobaczyć Ciebie w bliźnich i uzdalniaj mnie do czynów miłości. Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów. Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?

7 , wtorek NAWRACAĆ SIĘ TO PROSIĆ O UMIEJĘTNOŚĆ PRZEBACZANIA Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę Lectio (czytanie) przeczytaj: Ewangelia wg Św. Mateusza 6, 7-15 zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył. Meditatio (powtarzanie) Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: Co Bóg mówi do mnie?. Rozważanie jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania: Albowiem wie Ojciec wasz, czego wam potrzeba, wpierw zanim Go poprosicie. Wy zatem tak się módlcie: Ojcze nasz, który jesteś w niebie, niech się święci imię Twoje!. W dzisiejszym czytaniu Pan Jezus uczy nas modlitwy, która jest uwielbieniem Boga i oddaje właściwą relację między Stworzycielem a stworzeniem. Prośmy o codzienny chleb bo tylko tyle potrzeba naszym ciałom i prośmy nieustannie o przebaczenie bo tyle potrzeba naszym duszom aby osiągnęły Królestwo Boże. Jeśli bowiem przebaczycie ludziom ich przewinienia, i wam przebaczy Ojciec wasz niebieski. Lecz jeśli nie przebaczycie ludziom, i Ojciec wasz nie przebaczy wam waszych przewinień". Żadna dusza pragnąca zemsty za doznane krzywdy nie wstąpi do Królestwa. Żadna dusza, w której jest złość, niechęć, pretensje do bliźnich nie może wejść do Nieba gdzie jest radość i miłość. Czy jestem w stanie przebaczyć całe zło, którego doznałem od ludzi? Czy jestem gotowy użalić się nad tymi, którzy mnie skrzywdzili i prosić Boga o przebaczenie również dla nich? Czy jestem gotowy przeprosić Boga i bliźnich za zło, które sam wyrządzam? Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga) Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie Jezu, tak trudno jest przebaczyć i zapomnieć o doznanych krzywdach i urazach. Tylko Ty możesz mi w tym pomóc i Ciebie o to proszę. Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów. Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?

8 , środa UCZYĆ SIĘ NAWRACAĆ PRZEZ POSTAWĘ JONASZA Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę Lectio (czytanie) przeczytaj: Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył. Meditatio (powtarzanie) Księga Proroka Jonasza 3,1-10 Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: Co Bóg mówi do mnie?. Rozważanie jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania: Uderzające jest stwierdzenie, że Pan przemówił do Jonasza po raz drugi. Aby zrozumieć to po raz drugi, musimy cofnąć się nieco w tej opowieści. Wcześniej Bóg też mówił, ale Jonasz nie słuchał, powiedział Bogu nie, dziękuję i poszedł swoją drogą. Jak wiemy, nic dobrego z tego nie wyszło, co obrazowo zostało przedstawione w postaci wieloryba, który połknął Jonasza. Jonasz w swojej niedoli woła do Boga, Bóg go ratuje i wyzwala z ucisku i w tym momencie dochodzimy do momentu, gdy wzywa Jonasza po raz drugi. To ponowne wezwanie Boże pokazuje, że Bóg nie rezygnuje z człowieka a korzysta z różnych okazji, aby zaprosić go do ponownego wejścia na ścieżkę tego planu, jaki Bóg ma dla każdego z nas. Tak, jak Jonasza. Z drugiej strony, gdyby Jonasz nie przeżył swoich trudnych doświadczeń, to zapewne wołanie Boga po raz drugi też nie przyniosłoby skutku. Pomyśl o swoich problemach i trudnych doświadczeniach rodzinnych, zawodowych, z przyjaciółmi, może z urzędami czy sądami Może także i Tobie Bóg chce przez te trudności powiedzieć nawróć się, to znaczy zacznij mnie szukać i słuchać, wejdź ponownie na moją ścieżkę? I uwierzyli mieszkańcy Niniwy Bogu. To bardzo zaskakujące, że przychodzi jakiś facet do miasta, głosi, że miasto zostanie zburzone a mieszkańcy nie uważają go za wariata, co łatwo sobie wyobrazić w naszej rzeczywistości, tylko oblekają się w wory pokutne i nawracają się. Tajemnica tkwi w tym, że Jonasz poszedł tam z misją od Boga i działał w Jego imieniu. Przez to sam Bóg działał i sam Bóg przemieniał ludzkie serca. To samo może dotyczyć każdego z nas gdy wejdziemy na ścieżkę posłuszeństwa Bogu, który mówi do nas, na przykład w swoim Słowie, możemy spodziewać się zmian w sobie i naszym otoczeniu, bo Bóg jest tym samym Bogiem, co Bóg Jonasza. A czego Bóg dziś oczekuje od Ciebie, co mówi do Ciebie dziś, co chce abyś zmienił właśnie dziś? Zobaczył Bóg czyny ich, że odwrócili się od swojego złego postępowania. Czyny przemawiają do Boga bardziej niż słowa. W Wielkim Poście Kościół szczególnie mówiąc o nawróceniu, proponuje czyny pobożne w postaci postu, modlitwy, jałmużny. Myśląc o nich zastanów się do czego Bóg wzywa Ciebie, jak Ty możesz wcielić coś z tego w swoim życiu? Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga) Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie, daj mi wrażliwość do usłyszenia tego do czego wzywasz mnie dziś i w tym czasie Wielkiego Postu. Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów. Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?

9 , czwartek NAWRACAĆ SIĘ, TO NIEUSTANNIE I UFNIE ZWRACAĆ SIĘ Z PROŚBĄ DO OJCA Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę Lectio (czytanie) przeczytaj: Ewangelia wg św. Mateusza 7,7-12 zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył. Meditatio (powtarzanie) Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: Co Bóg mówi do mnie?. Rozważanie jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania: "Ojciec wasz, który jest w niebie, da to, co dobre tym, którzy Go proszą". Każdy, kto prosi, otrzymuje", ale nie byle co i nie koniecznie to, o co prosi lub niekoniecznie tak, jak sobie wyobrażaliśmy. Bóg, jako kochający i odpowiedzialny Ojciec, daje tylko to, co jest naprawdę dobre dla dziecka. O co proszę Pana Boga na modlitwie? często modlimy się bez wiary i bez ufności. Może zdarza się, że modlitwa w jakiejś sprawie jest po to, by udowodnić sobie, ludziom i Bogu, że i tak się nic nie da zrobić. Jezus pokazuje, jak niezmiernie ważna jest ufność i wytrwałość w tej modlitwie. Daje nam za przykład nas samych. Przecież jako rodzice obdarowujemy bezwarunkową miłością nasze dzieci, a nasze serca miękną pod wpływem ich próśb i nalegań. O ileż większą miłość okazuje Bóg swoim dzieciom. Widzi również, że my niejednokrotnie postępujemy jak maleństwa, które nieudolnie coś czyniąc, nie radzą sobie. Jeśli jednak wytrwale z ufnością przyzywamy pomocy Ojca, Bóg w przypływie wielkiej czułości i tkliwości bierze nas na ręce, przytula, obdarza miłością i czułością i udziela odpowiedniej pomocy. Czy z ufnością proszę Boga jak Ojca, czy może traktuję Go jako dostarczyciela dóbr?. Przykładem modlitwy prośby, a jednocześnie oddania się woli Pana Boga jest modlitwa, której nas nauczył sam Jezus: (Mt 6,9-13). W niej uwielbiamy Boga (święć się Imię Twoje) i prosimy o wszystko co jest dobre (przyjdź Królestwo Twoje) i dla nas niezbędne (chleb powszedni). W niej również mówimy, że odpuszczamy naszym winowajcom, czyli czynimy tak, jak byśmy chcieli, aby i nam czyniono. Jednocześnie we wszystkim pokładamy ufność Bogu i poddajemy się Jego woli mówiąc bądź wola Twoja. Czy jest takie wydarzenie, które odczytałem jako spełnienie przez Boga mojej prośby? Czy nie zapomniałem Mu podziękować za to? Czy potrafię uwielbiać Pana Boga, gdy odczuwam, że moje prośby nie zostały wysłuchane? Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga) Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Panie Jezu przymnóż mi wiary i ufności w Twoją miłość. Ty widzisz jak często mój zapał szybko gaśnie. Pomóż w wytrwałym dążeniu do dobra. Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów. Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?

10 , piątek NAWRACAĆ SIĘ TO WOŁAĆ DO BOGA Z GŁĘBI SERCA Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę Lectio (czytanie) przeczytaj: Psalm 130, 1-8 Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył. Meditatio (powtarzanie) Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: Co Bóg mówi do mnie?. Rozważanie jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania: Każdy z nas, podobnie jak autor psalmu, może wołać do Boga: Z głębokości wołam do Ciebie Panie, o Panie, słuchaj głosu mego! Nakłoń swoich uszu ku głośnemu błaganiu mojemu! Każdy z nas prędzej czy później znajdzie się w sytuacji trudnej, traumatycznej, w sytuacji, w której czuje się nóż na gardle. Dzięki wierze możemy zwracać się do Boga żywego, który zawsze nas słucha i wysłuchuje, choć czasami nie tak, jakbyśmy to sobie wyobrażali. Bóg jest tą osobą, która potrafi słuchać i być wszędzie tam, gdzie my jesteśmy, ponieważ On złożył nam obietnice, że jest Bogiem Emmanuelem Bogiem z nami. Autor psalmu ma świadomość swojego grzechu, ale także świadomość, że przyczyną cierpienia człowieka jest zawsze grzech nasz lub cudzy. Często zapominamy, albo nie chcemy przyjąć do wiadomości, że prawdziwym nieszczęściem człowieka jest grzech. Zapomnieliśmy, że grzech rodzi grzech, a zapłatą za grzech jest śmierć. Autor psalmu pisze jak człowiek głęboko wierzący: Ale Ty udzielasz przebaczenia, aby Cię otaczano bojaźnią. W Panu pokładam nadzieję, nadzieję żywi moja dusza: oczekuję na Twe słowo. Dusza moja oczekuje Pana. Słowo bowiem Pana daje życie, rodzi nadzieję i daje pocieszenie. Prorok Izajasz pisze: Tak słowo, które wychodzi z ust moich, nie wraca do Mnie bezowocne, zanim wpierw nie dokona tego, co chciałem, i nie spełni pomyślnie swego posłannictwa. (Iz 55, 11) Do kogo się zwracasz w sytuacjach trudnych i bolesnych? Czy Słowo Boże jest dla ciebie wsparciem i światłem? Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga) Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, dziękuję Ci za dar wiary. Proszę Cię o łaskę wołania do Ciebie w każdej sytuacji trudnej i bolesnej. Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów. Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to do jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?

11 , sobota NAWRACAĆ SIĘ TO UCZYĆ SIĘ POSŁUSZEŃSTWA Wyciszenie zapraszaj Ducha Świętego, aby On prowadził modlitwę Lectio (czytanie) przeczytaj: Księga Powtórzonego Prawa 26, Zatrzymaj się na wersecie, który Cię poruszył. Meditatio (powtarzanie) Przeczytaj 2-3 razy fragment, który Cię poruszył. Przeczytaj go powoli, delektując się każdym słowem. Pytaj siebie: Co Bóg mówi do mnie?. Rozważanie jeśli nie znajdujesz fragmentu, który Cię porusza, możesz skorzystać z pomocy poniższego rozważania: Człowiek współczesny reaguje alergicznie, gdy słyszy o posłuszeństwie lub podporządkowaniu się jakimś prawom. Słowo Boże ukazuje, że wiara biblijna oparta jest o Słowo Boże oraz posłuszeństwo temu słowu. Autor Księgi Powtórzonego prawa pisze o tym jednoznacznie: Dziś Pan, Bóg twój, rozkazuje ci wykonać te prawa i nakazy. Strzeż ich, pełnij z całego swego serca i z całej duszy. Fundamentem posłuszeństwa jest pokora człowieka. Bez pokory człowiek nie jest w stanie nikomu i niczemu się podporządkować. A pokora wobec Boga, to przyjęcie do wiadomości, że On, jako mój Stworzyciel, ma prawo do określania tego co dla mnie dobre i tego, co złe. Człowiek współczesny ma głębokie problemy z posłuszeństwem i pokorą, ponieważ zanurzony jest w kulturze pychy kulturze śmierci. Na ogół nie potrafi słuchać, ale także ma problemy z przyjęciem konkretnej pomocy dlatego, że jest pyszny sam chce stanowić o tym, co dobre a co złe. Często Bóg żywy dopuszcza bolesne doświadczenia życiowe w naszym życiu, aby skruszyć naszą pychę i wprowadzić nas na drogę pokory. Święty Piotr pisze: Bóg bowiem pysznym się sprzeciwia, a pokornym łaskę daje (1P 5, 5c) Autor Księgi Powtórzonego Prawa pisze, że owocem posłuszeństwa nakazom Boga żywego jest powodzenie i szczęście. On cię wtedy wywyższy we czci, sławie i wspaniałości ponad wszystkie narody, które uczynił, abyś był ludem świętym dla Pana, Boga twego, jak sam powiedział. Czy jesteś człowiekiem pokornym, który daje Bogu prawo do stanowienia o tym, co dobre a co złe? Czy prosisz Jezusa o łaskę pokory? Czy żyjesz każdego dnia Słowem Bożym? Oratio (modlitwa) i contemplatio (trwanie w obecności Boga) Zanieś przed Oblicze Boże to, co cię poruszyło w czasie rozważania. Może to być modlitwa przeproszenia, prośby, dziękczynienia, uwielbienia. Możesz modlić się tak: Jezu, dziękuję Ci za dar wiary. Proszę Cię o łaskę pokory i posłuszeństwa Twoim nakazom. Gdy zabraknie ci słów w modlitwie, to trwaj całym sobą przed Panem bez słów. Actio (działanie) Czy przez rozważany fragment Bóg skłania cię w sercu do podjęcia jakiegoś konkretnego działania, jeśli tak to do jakiego? Pytaj siebie: Co mam zrobić? Jak to zrobić? Kiedy to zrobić?

12 Aneks: CZYTANIA ROZWAŻANE W POSZCZEGÓLNYCH DNIACH TYGODNIA , niedziela Ewangelia według św. Marka 1, Duch wyprowadził Jezusa na pustynię. Czterdzieści dni przebył na pustyni, kuszony przez szatana. Żył tam wśród zwierząt, aniołowie zaś Mu usługiwali. Po uwięzieniu Jana przyszedł Jezus do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię , poniedziałek Ewangelia wg św. Mateusza 25, Jezus powiedział do swoich uczniów: Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale i wszyscy aniołowie z Nim, wtedy zasiądzie na swoim tronie, pełnym chwały. I zgromadzą się przed Nim wszystkie narody, a On oddzieli jedne od drugich, jak pasterz oddziela owce od kozłów. Owce postawi po prawej, a kozły po swojej lewej stronie. Wtedy odezwie się Król do tych po prawej stronie: «Pójdźcie, błogosławieni Ojca mojego, weźcie w posiadanie królestwo, przygotowane wam od założenia świata. Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść; byłem spragniony, a daliście Mi pić; byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie; byłem nagi, a przyodzialiście Mnie; byłem chory, a odwiedziliście Mnie; byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie». Wówczas zapytają sprawiedliwi: «Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym i nakarmiliśmy Ciebie? spragnionym i daliśmy Ci pić? Kiedy widzieliśmy Cię przybyszem i przyjęliśmy Cię? lub nagim i przyodzialiśmy Cię? Kiedy widzieliśmy Cię chorym lub w więzieniu i przyszliśmy do Ciebie?» A Król im odpowie: «Zaprawdę powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnie-ście uczynili».

13 Wtedy odezwie się do tych po lewej stronie: «Idźcie precz ode Mnie, przeklęci, w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego aniołom. Bo byłem głodny, a nie daliście Mi jeść; byłem spragniony, a nie daliście Mi pić; byłem przybyszem, a nie przyjęliście Mnie; byłem chory i w więzieniu, a nie odwiedziliście Mnie». Wówczas zapytają i ci: «Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym albo spragnionym, albo przybyszem, albo nagim, kiedy chorym albo w więzieniu, a nie usłużyliśmy Tobie?» Wtedy im odpowie: «Zaprawdę powiadam wam: Wszystko, czego nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, tegoście i Mnie nie uczynili». I pójdą ci na mękę wieczną, sprawiedliwi zaś do życia wiecznego , wtorek Ewangelia wg Św. Mateusza 6, 7-15 Jezus powiedział do swoich uczniów: Na modlitwie nie bądźcie gadatliwi jak poganie. Oni myślą, że przez wzgląd na swe wielomówstwo będą wysłuchani. Nie bądźcie podobni do nich. Albowiem wie Ojciec wasz, czego wam potrzeba, wpierw zanim Go poprosicie. Wy zatem tak się módlcie: Ojcze nasz, któryś jest w niebie: święć się imię Twoje, przyjdź królestwo Twoje, bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj; i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom; i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie, ale nas zbaw ode złego. Jeśli bowiem przebaczycie ludziom ich przewinienia, i wam przebaczy Ojciec wasz niebieski. Lecz jeśli nie przebaczycie ludziom, i Ojciec wasz nie przebaczy wam waszych przewinień.

14 , środa Księga Proroka Jonasza 3,1-10 Pan przemówił do Jonasza po raz drugi tymi słowami: Wstań, idź do Niniwy, wielkiego miasta, i głoś jej upomnienie, które Ja ci zlecam. Jonasz wstał i poszedł do Niniwy, jak Pan powiedział. Niniwa była miastem bardzo rozległym, na trzy dni drogi. Począł więc Jonasz iść przez miasto jeden dzień drogi i wołał, i głosił: Jeszcze czterdzieści dni, a Niniwa zostanie zburzona. I uwierzyli mieszkańcy Niniwy Bogu, ogłosili post i oblekli się w wory od największego do najmniejszego. Doszła ta sprawa do króla Niniwy. Wstał więc z tronu, zdjął z siebie płaszcz, oblókł się w wór i siadł na popiele. Z rozkazu króla i jego dostojników zarządzono i ogłoszono w Niniwie to, co następuje: Ludzie i zwierzęta, bydło i trzoda niech nic nie jedzą, niech się nie pasą i wody nie piją. Niech obloką się w wory, niech żarliwie wołają do Boga. Niech każdy odwróci się od swojego złego postępowania i od nieprawości, którą popełnia swoimi rękami. Kto wie, może się odwróci i ulituje Bóg, odstąpi od zapalczywości swego gniewu, a nie zginiemy? Zobaczył Bóg czyny ich, że odwrócili się od swojego złego postępowania. I ulitował się Bóg, i nie zesłał niedoli, którą im zagroził , czwartek Ewangelia wg św. Mateusza 7,7-12 Jezus powiedział do swoich uczniów: Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam. Albowiem każdy, kto prosi, otrzymuje; kto szuka, znajduje; a kołaczącemu otworzą. Gdy którego z was syn prosi o chleb, czy jest taki, który poda mu kamień? Albo gdy prosi o rybę, czy poda mu węża? Jeśli więc wy, choć źli jesteście, umiecie dawać dobre dary swoim dzieciom, o ileż bardziej Ojciec wasz, który jest w niebie, da to co dobre tym, którzy Go proszą. Wszystko więc, co byście chcieli, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie. Albowiem na tym polega Prawo i Prorocy.

15 , piątek - Psalm 130, 1-8 Z głębokości wołam do Ciebie, Panie, Panie, wysłuchaj głosu mego. Nachyl Twe ucho na głos mojego błagania. Jeśli zachowasz pamięć o grzechach, Panie, Panie, któż się ostoi? Ale Ty udzielasz przebaczenia, aby Ci służono z bojaźnią. Pokładam nadzieję w Panu, dusza moja pokłada nadzieję w Jego słowie, dusza moja oczekuje Pana. Bardziej niż strażnicy poranka niech Izrael wygląda Pana. U Pana jest bowiem łaska, u Niego obfite odkupienie. On odkupi Izraela ze wszystkich jego grzechów , sobota - Księga Powtórzonego Prawa 26, Mojżesz powiedział do ludu: Dziś twój Pan, Bóg, rozkazuje ci wykonać te prawa i nakazy. Strzeż ich, pełnij z całego swego serca i z całej duszy. Dziś uzyskałeś to, że Pan ci rzekł, iż będzie dla ciebie Bogiem, o ile ty będziesz chodził Jego drogami, strzegł Jego nakazów, praw i rozporządzeń i słuchał Jego głosu. A Pan uzyskał to, żeś ty dziś obiecał być dla Niego ludem wybranym, jak ci powiedział, jeśli zachowasz Jego przykazania. On cię wtedy wywyższy we czci, sławie i wspaniałości ponad wszystkie narody, które uczynił, jak sam po wiedział.

16 Możesz korzystać z rozważań Lectio Divina używając swojego smartfona lub innego urządzenia mobilnego. Aplikację możesz pobrać gratis ze strony Google Play pod hasłem Lectio Divina lub bezpośrednio po zeskanowaniu kodu QR zamieszczonego obok.