W 6 rozdziale ewangelii Mateusza w 9 wersecie Jezus mówi: I właśnie tą ostatnią częścią tego fragmentu dzisiaj się zajmiemy.

Transkrypt

1 Adam Urban W 6 rozdziale ewangelii Mateusza w 9 wersecie Jezus mówi: Wy módlcie się w taki sposób: Ojcze nasz, który jesteś w niebie, niech świętość otacza Twe imię. I właśnie tą ostatnią częścią tego fragmentu dzisiaj się zajmiemy. Co zatem mamy na myśli, gdy mówimy, że Bóg jest święty? Co mamy na tak naprawdę na myśli, gdy mówimy: niech świętość otacza Twe imię lub: święć się Imię Twoje? Żeby dobrze zrozumieć te słowa musimy wyjaśnić, czym jest świętość i czym tak naprawdę jest Boże Imię. Temat Bożej Świętości jest bardzo obszerny. Generalnie cała Biblia pokazuje nam Bożą Świętość. W najprostszym ujęciu Świętość oznacza oddzielenie. Bóg jest oddzielony od wszystkiego, co pospolite. Na nieco bardziej złożony obraz świętości składa się natomiast Boży charakter. Boży charakter jest tym, co sprawia, że jest on Święty. W pewnym sensie można powiedzieć, że wszystkie cechy Boga jak miłość, sprawiedliwość, suwerenność, wszechwiedza zawierają się w Bożej Świętości. Warto również zaznaczyć, że nie istnieje jakiś standard świętości czy doskonałości, któremu Bóg musi dorównywać, ale to Bóg ten standard tworzy i wszelkie stworzeniu ma mu się podporządkować. Aby zrozumieć sens uświęcenia Bożego imienia trzeba zrozumieć, że istnieje nierozerwalna więź pomiędzy Bożym imieniem a Bożą Świętością. Zanim cokolwiek powiemy na temat samego imienia Bożego musimy zrozumieć, że imię w pierwszej kolejności wiąże się z tożsamością i objawia nam ogólnie jakąś osobę. Gdyby imię nie przynależało do żadnej osoby nie objawiałoby niczego. Imię bez osoby, do której przynależy pozostaje tylko słowem, nie ma kompletnie żadnego znaczenia. Bóg, kiedy objawił się Mojżeszowi w krzaku gorejącym powiedział: Jestem, który jestem. I dodał: Tak powiesz do synów izraelskich: "Jestem" posłał mnie do was! Imię Boże jest zapisane w postaci tetragramu składającego się liter J H W H. Nie ma pewności, jaka jest dokładna wymowa tetragramu, najbardziej prawdopodobne jednak jest, że wymowa tego słowa brzmi JAHWE. Tłumaczenie tego słowa może być różne, ale oznacza mniej więcej: byłem, jestem, będę. Jestem tym, który jest, tym, który istnieje. Lub będę, kim będę. W każdym z tych tłumaczeń chodzi o fakt niezaprzeczalnego istnienia i odwiecznego trwania Boga. Imię Boże objawia nam również fakt, że nie istnieje żaden inny Bóg. Jahwe jest tym, który istnieje i nie ma potrzeby nawet posiadać imienia w rozumieniu ludzkim, gdyż nie ma innego Boga, od którego musiałby być odróżniony. Imię Boże ukazuje to, kim Bóg jest w rzeczywistości, jego świętość, jego cechy charakteru. Natomiast sama osoba Boga i wszelkie Jego atrybuty nadają Bożemu imieniu znaczenie. Boże imię nierozerwalnie łączy się z tym, kim On jest. Jednak samo słowo imienia Boga nie jest o wiele więcej warte niż inne słowa. Aby wyjaśnić, co mam na myśli, przywołam historię Izraela, kiedy to podczas nieobecności Mojżesza pośród zgromadzenia Izraelici odlali sobie złotego cielca i mówili: To są bogowie twoi, Izraelu, którzy cię wyprowadzili z ziemi egipskiej. Zobaczywszy to, zbudował Aaron ołtarz przed nim i kazał obwołać: Jutro będzie święto Pana. A dosłownie święto JAHWE. Oni stworzyli sobie złotego cielca, nazwali go Bożym Imieniem, ale faktycznie to nie był Jahwe. Pokazuje to nam pewną rzecz: obojętnie, jakie przedmioty wykonane ludzką ręką nazwiemy Bożym imieniem,

2 nie będzie to prawdziwy Bóg. Analogicznie, jeśli będziemy posiadać w myślach jakiś fałszywy obraz Boga, którego utożsamiamy z Biblijnym Bogiem, i nawet będziemy nazywać go imieniem pochodzącym z Biblii to nie zmieni to faktu, że nie będzie to Bóg Biblii. Jednocześnie będzie to uwłaczać prawdziwemu Bogu, gdyż stawia to innego boga obok Niego. Dlatego tak ważne jest, aby co raz bardziej poznawać Boże Słowo, które Bóg dał nam abyśmy poznawali, jaki On jest. Tutaj warto powiedzieć o tym, w jaki sposób Bóg objawił światu swe Imię lub po prostu swoją osobę: Generalnie objawienie Boże można podzielić na objawienie ogólne i objawienie szczególne. Objawienie ogólne jest skierowane do wszystkich i rozpoznawalne dla wszystkich ludzi. Jest to objawienie przez: Stworzenie i sumienie. Psalm 19 mówi: Niebiosa opowiadają chwałę Boga, A firmament głosi dzieło rąk jego. Natomiast w liście do rzymian czytamy, że wszyscy ludzie posiadają świadomość istnienia Boga przez istnienie w ich sercu Prawa, czego dowodem jest ich sumienie oraz myśli, które nawzajem się oskarżają lub biorą w obronę. Natomiast przez objawienie szczególne rozumiemy, że Bóg objawił swoje Imię w bardziej szczególny sposób, że do swego objawienia posłużył się konkretnymi formami. Najbardziej znanym obecnie szczególnym objawieniem Bożym jest Jego Słowo, z którego możemy dowiedzieć się, w jaki jeszcze sposób Bóg objawił swoje Imię światu. Chciałbym przedstawić kilka najważniejszych dróg Bożego objawienia: Bóg objawił swoje imię między innymi: Po pierwsze: Poprzez osoby, jako narzędzia, które wybrał takie jak prorocy, królowie czy apostołowie: Np. podczas powołania Apostoła Pawła Bóg mówi do Ananiasza : Idź, albowiem mąż ten jest moim narzędziem wybranym, aby zaniósł imię moje przed pogan i królów, i synów Izraela; (BW) Ale nie tylko przez posłuszne sługi Bóg objawił swoje Imię. W liście do rzymian czytamy: Mówi bowiem Pismo do faraona: Na to cię wzbudziłem, aby okazać moc swoją na tobie i aby rozsławiono imię moje po całej ziemi. (BW) To nie oznacza, że faraon rozsławiał Imię Boże. Oznacza to, że Bóg posłużył się nim, aby pokazać światu swoją potęgę i chwałę. Bóg jest tym, który kieruje historią i robi to po to, aby wywyższyć swoje święte Imię, między innymi po to, aby okazać się doskonałym, niezmiennym i godnym zaufania Bogiem. Po drugie: Bóg objawił swoje Imię przez Jeruzalem i świątynię, która w nim była: w 2 księdze Kronik czytamy: Lecz wybrałem Jeruzalem, aby w nim było imię moje, i wybrałem Dawida, aby stał na czele mojego ludu izraelskiego. Zamyślał wprawdzie Dawid, mój ojciec, zbudować przybytek imieniu Pana, Boga izraelskiego, Lecz Pan rzekł do Dawida, mojego ojca: Iż

3 zamierzałeś zbudować przybytek dla imienia mojego, dobrze postąpiłeś, tak zamyślając, Lecz nie ty będziesz budował ten przybytek, ale twój syn, prawowity twój potomek, ten zbuduje przybytek imieniu mojemu.(bw) Od tamtej pory wszystkie narody otaczające ziemie Izraela wiedziały, że Izrael ma Boga, który mieszka pośród nich na stałe. Po trzecie Bóg objawił swoje Imię przez prawo nadane na Synaju: Podczas nadania Prawa Bóg powiedział: (2 Moj. 20:2) Jam jest JAHWE, Bóg twój, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej, z domu niewoli. Nie będziesz miał innych bogów obok mnie. Nie nadużywaj imienia Pana, Boga twojego, gdyż Pan nie zostawi bez kary tego, który nadużywa imienia jego. Ogólnie nie chodzi tylko o to, że Bóg w prawie powiedział jak się nazywa. Cały Dekalog, który jest rdzeniem Prawa Mojżeszowego jest obrazem Bożego charakteru. Prawo jest tym, co określa i pokazuje nam Boga i Jego standardy. Po czwarte Bóg objawił swoje imię przez swój lud: Najprostszym tego wyjaśnieniem może być fakt, że słowo Żydzi z hebrajskiego Jehudim oznacza chwalcy Jahwe. Ale nie to jest główną myślą tego punktu. W starym przymierzu, uczestnicy starego przymierza zostali wybrani między innymi po to, by przez nich został objawiony charakter Boga. Bóg błogosławił ich za posłuszeństwo a kiedy odstępowali od Pana wtedy Pan zgodnie z obietnicą karał ich i karcił. Ale w tym wszystkim najpotężniejszym obrazem Boga jest to, że nawet, kiedy Izrael był nieposłuszny, nawet, kiedy popełniali duchowe cudzołóstwo z bożkami innych narodów Bóg konsekwentnie wykonywał swój plan i ostatecznie doprowadzi do całkowitego wywyższenia swojego imienia. Również wszyscy uczestnicy nowego przymierza są powołani i wybrani do tego by ogłaszać wspaniałość Bożego imienia. Jest przecież napisane: Świętymi bądźcie, bo Ja jestem święty. Oraz: (w 1 liście Piotr. 2:9). Ale wy jesteście rodem wybranym, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem nabytym, abyście rozgłaszali cnoty tego, który was powołał z ciemności do cudownej swojej światłości; (BW) Jeśli się nad tym zastanowimy to zdamy sobie sprawę, że jest to śmiertelnie poważne powołanie. My, jako uczestnicy nowego przymierza, jesteśmy powołani do życia w świętości i do ogłaszania naszym świętym życiem cnót czy doskonałości Tego, który nas powołał. Jednak żeby nie było wątpliwości jak mamy to czynić Bóg dał nam namacalny przykład. I jest to związane z ostatnim punktem objawienia Bożego Imienia, który chcę przedstawić: Po piąte: Bóg ostatecznie objawił swoje Imię przez swego Syna. Nie chodzi tu tylko o to, że imię Jezus oznacza JAHWE jest zbawieniem. Bóg Posłał na świat swojego Jedynego Syna, który żyjąc na ziemi w postaci ludzkiej wypełnił Boże Prawo. Pan Jezus Chrystus pokazał nam jak należy Prawo rozumieć i interpretować. Przez swoją uniżoną postawę dał przykład nam wszystkim jak realizować Bożą wolę i wzywa nas do naśladowania. Sam Pan Jezus mówił o sobie: Tak długo jestem z wami i nie poznałeś mnie, Filipie? Kto mnie widział, widział Ojca; jak możesz mówić: Pokaż nam Ojca? Czy nie wierzysz, że jestem w Ojcu, a Ojciec we mnie? Słowa, które do was mówię, nie od siebie mówię, ale Ojciec, który jest we mnie, wykonuje

4 dzieła swoje. Wierzcie mi, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we mnie; a jeśliby tak nie było, to dla samych uczynków wierzcie. (BW) A dalej w modlitwie do Ojca Pan Jezus mówi: Ja cię uwielbiłem na ziemi; dokonałem dzieła, które mi zleciłeś, abym je wykonał; A teraz Ty mnie uwielbij, Ojcze, u siebie samego tą chwałą, którą miałem u ciebie, zanim świat powstał. Objawiłem imię twoje ludziom, których mi dałeś ze świata; twoimi byli i mnie ich dałeś, i strzegli słowa twojego. (BW) Z kolei Paweł w liście do Filipian mówi tak: Takiego bądźcie względem siebie usposobienia, jakie było w Chrystusie Jezusie, Który chociaż był w postaci Bożej, nie upierał się zachłannie przy tym, aby być równym Bogu, lecz wyparł się samego siebie, przyjął postać sługi i stał się podobny ludziom; a okazawszy się z postawy człowiekiem, uniżył samego siebie i był posłuszny aż do śmierci, i to do śmierci krzyżowej. Dlatego też Bóg wielce go wywyższył i obdarzył go imieniem, które jest ponad wszelkie imię, Aby na imię Jezusa zginało się wszelkie kolano na niebie i na ziemi, i pod ziemią I aby wszelki język wyznawał, że Jezus Chrystus jest Panem, ku chwale Boga Ojca. (BW) To po raz kolejny pokazuje nam niesamowity fakt. Wszystko, co zostało zapisane w Piśmie Świętym konsekwentnie prowadzi nas do wywyższenia Jezusa Chrystusa. Prowadzi nas również do wniosku, że wywyższenie Jezusa Chrystusa jest zgodne z Bożą wolą i jest jedyną drogą do wywyższenia Boga Ojca. Jezus mówi:, Bo i Ojciec nikogo nie sądzi, lecz wszelki sąd przekazał Synowi, aby wszyscy czcili Syna, jak czczą Ojca. Kto nie czci Syna, ten nie czci Ojca, który go posłał. Zatem słowa: Ojcze nasz, który jesteś w niebie, niech świętość otacza Twe Imię - wskazują w wyjątkowy sposób na cześć należną Jezusowi. Ale jak możemy w praktyce wypełniać słowa tej modlitwy, które w pewnym sensie są dla nas zobowiązaniem? Po pierwsze:, Jeśli jeszcze nie jesteś Bożym dzieckiem oddaj swoje życie Jezusowi. Uwierz w Niego, wyznaj przed Nim swoje grzechy, uznaj, że Jezus jest Jedyną drogą prowadzącą do jedności z Bogiem. Wyznaj Jezusa Panem swojego życia. Uśmierć własne ja, przybij do krzyża razem z Jezusem swoje dotychczasowe grzeszne życie, przyjmij przez wiarę jego wybaczenie i jako nowy człowiek weź do ręki Jego słowo, czytaj i naśladuj Go. Po drugie, jeśli jesteś Bożym dzieckiem możesz oddawać cześć np. przez: Szacunek dla Bożego imienia. Nie nadużywajmy Jego Świętego imienia a tym bardziej nie traktujmy Go, jako przerywnik w zdaniu lub bluźnierstwo. Bóg dla pokazania nam jak istotne to dla Niego jest dodał w przykazaniu: gdyż Pan nie zostawi bez kary tego, który nadużywa imienia jego. Jeśli mamy w otoczeniu kogoś, kto w ten sposób grzeszy napominajmy go w duchu miłości i łagodności pamiętając, że i nam się to przecież zdarzało. Możemy np. powiedzieć: wolałbym żebyś nie mieszał do tego Boga albo Jezusa lub gdyś ktoś zawodzi i wzywa Imienia Pana możemy dodać: To nie jest Jego wina, nie wzywaj Jego imienia. Przede wszystkim jednak po prostu sami nie nadużywajmy Bożego Imienia a ludzie prędzej czy później prawdopodobnie to dostrzegą. Po trzecie, możemy oddawać Bogu chwałę przez prowadzenie świętego życia. Pismo mówi: Albowiem taka jest wola Boża - uświęcenie wasze. A sam Jezus mówi: (Jan. 15:8) Przez to uwielbiony będzie Ojciec mój, jeśli obfity owoc wydacie i staniecie się uczniami moimi.(bw) Jezus natomiast powiedział: Mat. 5:14 Wy jesteście światłością świata; nie może

5 się ukryć miasto położone na górze. Nie zapalają też świecy i nie stawiają jej pod korcem, lecz na świeczniku, i świeci wszystkim, którzy są w domu. Tak niechaj świeci wasza światłość przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie. (BW) Po czwarte możemy oddawać Bogu cześć przez ewangelizacje: Cudowne działanie, jakim jest zbawienie człowieka nie byłoby możliwe gdyby Bóg nie był w nie zaangażowany. Duch Święty przekonuje ludzi o grzechu w ich życiu. Duch święty działa przez Słowo Boże, bez przyjęcia, którego człowiek nie może stać się Bożym dzieckiem. Gdyby skuteczność ewangelizacji była zależna przede wszystkim od człowieka to bylibyśmy w beznadziejnej sytuacji. To Bóg jest tym, który posiada moc przekonywania. Jednak, aby ktoś mógł przyjąć dobrą nowinę musi być ktoś, kto tę dobrą nowinę ogłosi. Musi być ktoś, kto wytłumaczy tak jak Filip, który pod wpływem Ducha Świętego na drodze do Gazy tłumaczył spotkanemu Eunuchowi, proroctwo Izajasza. Jest napisane, że zwiastował mu dobrą nowinę począwszy od tego ustępu Pisma. Filip, zatem znalazł dobry powód by zwiastować ewangelię. My również możemy działać w ten sposób przechodząc od szczegółów do spraw najważniejszych, czyli do ewangelii. To z całą pewnością wymaga od nas wiedzy, znajomości Pisma, zaangażowania. Zawsze jednak powinniśmy pamiętać, że moc, która może przekonać człowieka i otworzyć Jego oczy na ewangelię pochodzi nie z nas ale z Boga. Dlatego każde nawrócenie grzesznika do Boga przynosi chwałę przede wszystkim Bogu i wywyższa Boże Imię. Po piąte możemy oddawać Bogu cześć przez modlitwę i śpiew: Ps. 66: Radośnie wysławiajcie Boga, wszystkie ziemie! Opiewajcie chwałę jego imienia, Śpiewajcie mu pieśń pochwalną! Mówcie do Boga: Jak przedziwne są dzieła twoje! Wrogowie twoi schlebiają ci dla wielkiej mocy twojej. Niechaj cała ziemia korzy się przed tobą, Niech śpiewa i opiewa imię twoje! (BW) Kiedy czytamy Psalmy to możemy zauważyć jak często autorzy starają się mówić o Bożych przymiotach. O tym, że jest Święty, potężny, wszechmocny, sprawiedliwy, groźny o tym jak pokazał swoją potęgę w różnych cudach, którymi dotknął Izrael. O tym jak cudownie stworzył świat i jak stworzenie ogłasza Jego chwałę. Oczywiście jest w nich także miejsce na smutek, żal, płacz, skruchę czy pouczenia. Czasem, gdy porównuję treść tych pieśni i modlitw to myślę, że współcześnie mamy tendencję do tego by skupić się w nich na sobie. Śpiewamy jak Bóg cudownie przemienił MNIE, jak Ja wspaniale się czuję, jak Ja bardzo kocham Boga. Takie słowa oczywiście nie są grzeszne jednak musimy pamiętać, że nasz śpiew i nasze modlitwy powinny płynąć naprawdę z naszego serca i jednocześnie powinny ogłaszać najwspanialsze prawdy o samym Bogu. Jest 150 psalmów i nie jestem w stanie ich wszystkich zacytować ale wspaniałym przykładem może być np. Ps. 118: gdzie czytamy: Wysławiajcie Pana, albowiem jest dobry, Albowiem łaska jego trwa na wieki! Niech powie Izrael: Tak, łaska jego trwa na wieki! Niech powie dom Aarona: Tak, łaska jego trwa na wieki! Niech mówią ci, którzy się boją Pana: Tak, łaska jego trwa na wieki! (BW) Albo psalm 113: Alleluja. Chwalcie, słudzy Pana, Chwalcie imię Pańskie! Niechaj imię Pana będzie błogosławione Odtąd aż na wieki! Od wschodu słońca aż do zachodu Niech imię Pańskie będzie pochwalone. Pan jest wywyższony nad wszystkie narody. Chwała jego sięga nad niebiosa. Któż jest jak Pan, Bóg nasz, Który mieszka na wysokościach I patrzy w dół na niebo i na ziemię? Na koniec chciałbym przytoczyć pierwszy werset psalmu 115:

6 Ps. 115:1 1. Nie nam, Panie, nie nam, ale imieniu swemu daj chwałę, Dla łaski swojej, dla wierności swojej! (BW) Z takim podejściem do wywyższania Bożego imienia stawajmy do modlitwy, gdy mówimy: Ojcze nasz, który jesteś w niebie, niech świętość otacza Twe imię Amen. Copyright 2013 Kościół Ewangelicznych Chrześcijan w Siedlcach