PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z FIZYKI dla klas I- III

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z FIZYKI dla klas I- III"

Transkrypt

1 PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z FIZYKI dla klas I- III Przedmiotowy system oceniania z fizyki w gimnazjum sporządzono w oparciu o : 1. Wewnątrzszkolny system oceniania. 2. Podstawę programową. Podstawa programowa Cele edukacyjne FIZYKA 1. Budzenie zainteresowań prawidłowościami świata przyrody. 2. Prezentowanie wyników własnych obserwacji, eksperymentów i przemyśleń. 3. Poznanie podstawowych praw opisujących przebieg zjawisk fizycznych i astronomicznych w przyrodzie. 4. Wykorzystanie wiedzy fizycznej w praktyce życia codziennego. Zadania szkoły 1. Zapoznanie uczniów z podstawowymi prawami przyrody. 2. Stworzenie możliwości przeprowadzania doświadczeń fizycznych. 3. Zapoznanie z metodami obserwowania, badania i opisywania zjawisk fizycznych i astronomicznych. 4. Ukazanie znaczenia odkryć w naukach przyrodniczych dla rozwoju cywilizacji i rozwiązywania problemów współczesnego świata. 5. Kształcenie umiejętności krytycznego korzystania ze źródeł informacji. Treści 1. Właściwości materii. 2. Stany skupienia materii. Kinetyczny model budowy materii. 3. Ruch i siły 4. Opis ruchów prostoliniowych. Ruch drgający (jakościowo), ruchy krzywoliniowe. Oddziaływania mechaniczne i ich skutki. Równowaga mechaniczna. Zasada zachowania pędu. Zasady dynamiki. Oddziaływania grawitacyjne. Loty kosmiczne. 5. Praca i energia 6. Rodzaje energii mechanicznej. Zasada zachowania energii. Moc. Pierwsza zasada termodynamiki. 7. Przesyłanie informacji 8. Fale dźwiękowe. Fale elektromagnetyczne. Rozchodzenie się światła - zjawiska odbicia i załamania. Barwy. Obrazy optyczne. Natura światła. Urządzenia do przekazywania informacji. 9. Elektryczność i magnetyzm 10. Ładunki elektryczne i ich oddziaływanie. Pole elektryczne. 11. Obwód prądu stałego. Prawa przepływu prądu stałego. Źródła napięcia. Pole magnetyczne. Zjawisko indukcji elektromagnetycznej (jakościowo). Wytwarzanie i

2 przesyłanie energii elektrycznej. 12. Budowa atomu. Energia jądrowa. Promieniowanie jądrowe. Osiągnięcia 1. Umiejętność obserwowania i opisywania zjawisk fizycznych i astronomicznych. 2. Umiejętność posługiwania się metodami badawczymi typowymi dla fizyki i astronomii. 3. Umiejętność wykonywania pomiarów prostych i złożonych. 4. Opisywanie zjawisk fizycznych i rozwiązywanie problemów fizycznych i astronomicznych z zastosowaniem modeli i technik matematycznych. Cele oceniania - Zapoznanie uczniów z ich osiągnięciami edukacyjnymi i postępami w nauce. Pomoc uczniowi w samodzielnym planowaniu swojego rozwoju. Motywowanie ucznia do dalszej pracy. Dostarczanie rodzicom, opiekunom i nauczycielom informacji o postępach, trudnościach, i specjalnych uzdolnieniach ucznia 1. Przedmiotowy System Oceniania z fizyki obejmuje ocenę wiadomości i umiejętności wynikających z programu nauczania oraz postawy ucznia na lekcji. 2. Ocenie podlegają następujące umiejętności i wiadomości: Znajomość pojęć oraz praw i zasad fizycznych. Opisywanie, dokonywanie analizy i syntezy zjawisk fizycznych. Rozwiązywanie zadań problemowych (teoretycznych lub praktycznych) z wykorzystaniem znanych praw i zasad. Rozwiązywanie zadań rachunkowych, a w tym: - dokonanie analizy zadania, - tworzenie planu rozwiązania zadania, - znajomość wzorów, - znajomość wielkości fizycznych i ich jednostek, - przekształcanie wzorów, - wykonywanie obliczeń na liczbach i jednostkach, - analizę otrzymanego wyniku, - sformułowanie odpowiedzi. Posługiwanie się językiem przedmiotu. Planowanie i przeprowadzanie doświadczenia. Analizowanie wyników, przedstawianie wyników w tabelce lub na wykresie, wyciąganie wniosków, wskazywanie źródła błędów. Odczytywanie oraz przedstawianie informacji za pomocą tabeli, wykresu, rysunku, schematu. Wykorzystywanie wiadomości i umiejętności fizycznych w praktyce. Systematyczne i staranne prowadzenie zeszytu przedmiotowego i zeszytu ćwiczeń.

3 1. Wykaz umiejętności i wiadomości przedstawiany jest uczniom i rodzicom z początkiem każdego roku szkolnego poprzez omówienie oraz opublikowanie na stronie internetowej. 2. Uczeń winien starać się o systematyczne uzyskiwanie co najmniej 4 ocen w semestrze. 3. Skala ocen zawiera stopnie od 1 do O ocenie semestralnej nie decyduje średnia arytmetyczna ocen cząstkowych otrzymanych w ciągu całego semestru. 5. Ocenę roczną wystawia się na podstawie oceny semestralnej i ocen cząstkowych z II semestru. 6. Ocena roczna przedstawia ostateczne umiejętności i osiągnięcia ucznia oraz jego całoroczną pracę. 7. Ocenie podlegają następujące formy aktywności ucznia : a) wypowiedzi ustne - co najmniej jeden stopień z odpowiedzi ustnej w roku szkolnym, b) wypowiedzi pisemne: 1) kartkówki - sprawdziany polegające na sprawdzeniu opanowania umiejętności i wiadomości z 1-3 lekcji poprzednich, 2) prace klasowe, c) aktywność na lekcji, czyli zaangażowanie w tok lekcji, udział w dyskusji, wypowiedzi w trakcie rozwiązywania problemów, d) prace domowe : 1) krótkoterminowe z lekcji na lekcję, 3) długoterminowe : * wykonanie: referatu, opracowania, projektu, pomocy dydaktycznej, - brak zeszytu lub zeszytu ćwiczeń oznacza ocenę niedostateczną, e) praca w grupie wykonywanie zadań zespołowych na lekcji. 8. Praca klasowa jest zapowiadana, co najmniej z dwutygodniowym wyprzedzeniem. 9. Warunki poprawy stopni uczeń ma prawo poprawić każdy stopień z pracey klasowej, i w trybie określonym przez nauczyciela, nie później niż w ciągu 14 dni od terminu pracy. 10. Uczeń ma prawo zgłosić nieprzygotowanie do lekcji : a) raz w ciągu semestru, b) nie można zgłosić nie przygotowania do lekcji powtórzeniowej lub do pracy klasowej. ogólne na poszczególne oceny :

4 a) Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który: samodzielnie wykorzystuje wiadomości w sytuacjach nietypowych i problemowych (np rozwiązując dodatkowe zadania o podwyższonym stopniu trudności, wyprowadzając wzory, analizując wykresy), formułuje problemy i dokonuje analizy lub syntezy nowych zjawisk i procesów fizycznych, wzorowo posługuje się językiem przedmiotu, udziela oryginalnych odpowiedzi na problemowe pytania, swobodnie operuje wiedzą pochodzącą z różnych źródeł, osiąga sukcesy w konkursach szkolnych i pozaszkolnych, sprostał wymaganiom na niższe oceny. b) Ocenę bardzo dobrą otrzymuje uczeń, który: w pełnym zakresie opanował wiadomości i umiejętności programowe, zdobytą wiedzę stosuje w nowych sytuacjach, swobodnie operuje wiedzą podręcznikową, stosuje zdobyte wiadomości do wytłumaczenia zjawisk fizycznych i wykorzystuje je w praktyce, wyprowadza związki między wielkościami i jednostkami fizycznymi, interpretuje wykresy, uogólnia i wyciąga wnioski, podaje nie szablonowe przykłady zjawisk w przyrodzie, rozwiązuje nietypowe zadania, operuje kilkoma wzorami, interpretuje wyniki np. na wykresie, potrafi zaplanować i przeprowadzić doświadczenie fizyczne, przeanalizować wyniki, wyciągnąć wnioski, wskazać źródła błędów, poprawnie posługuje się językiem przedmiotu, udziela pełnych odpowiedzi na zadawane pytania problemowe, sprostał wymaganiom na niższe oceny. c) Ocenę dobrą otrzymuje uczeń, który: opanował w dużym zakresie wiadomości i umiejętności określone programem nauczania (mogą wystąpić nieznaczne braki), rozumie prawa fizyczne i operuje pojęciami, rozumie związki między wielkościami fizycznymi i ich jednostkami oraz próbuje je przekształcać, sporządza wykresy, podejmuje próby wyprowadzania wzorów,

5 rozumie i opisuje zjawiska fizyczne, przekształca proste wzory i jednostki fizyczne, rozwiązuje typowe zadania rachunkowe i problemowe, wykonuje konkretne obliczenia, również na podstawie wykresu (przy ewentualnej niewielkiej pomocy nauczyciela), potrafi sporządzić wykres, potrafi wykonać zaplanowane doświadczenie, sprostał wymaganiom na niższe oceny. d) Ocenę dostateczną otrzymuje uczeń, który: opanował w podstawowym zakresie wiadomości i umiejętności określone programem nauczania (występują tu jednak braki), stosuje wiadomości do rozwiązywania zadań i problemów z pomocą nauczyciela, zna prawa i wielkości fizyczne, podaje zależności występujące między podstawowymi wielkościami fizycznymi, opisuje proste zjawiska fizyczne, ilustruje zagadnienia na rysunku, umieszcza wyniki w tabelce, podaje podstawowe wzory, podstawia dane do wzoru i wykonuje obliczenia, stosuje prawidłowe jednostki, udziela poprawnej odpowiedzi do zadania, podaje definicje wielkości fizycznych związanych z zadaniem, potrafi wykonać proste doświadczenie fizyczne z pomocą nauczyciel, językiem przedmiotu posługuje się z usterkami, sprostał wymaganiom na niższą ocenę. e) Ocenę dopuszczającą otrzymuje uczeń, który: ma braki w wiadomościach i umiejętnościach określonych programem, ale braki te nie przekreślają możliwości dalszego kształcenia, zna podstawowe prawa, wielkości fizyczne i jednostki, podaje przykłady zjawisk fizycznych z życia, rozwiązuje bardzo proste zadania i problemy przy wydatnej pomocy nauczyciela, potrafi wyszukać w zadaniu wielkości dane i szukane i zapisać je za pomocą symboli, potrafi z pomocą nauczyciela wykonać proste doświadczenie fizyczne, językiem przedmiotu posługuje się nieporadnie, prowadzi systematycznie i starannie zeszyt przedmiotowy. f) Ocenę niedostateczną otrzymuje uczeń, który: nie opanował tych wiadomości i umiejętności, które są niezbędne do dalszego

6 kształcenia, nie zna podstawowych praw, pojęć i wielkości fizycznych, nie potrafi rozwiązać zadań teoretycznych lub praktycznych o elementarnym stopniu trudności, nawet z pomocą nauczyciela. na poszczególne oceny przy realizacji programu i podręcznika Świat fizyki Wyd. ZamKor 1. Wykonujemy pomiary Temat według programu konieczne (dopuszczająca) podstawowe (dostateczna) rozszerzone (dobra) dopełniające (b. dobra i celująca)) 1.1. Wielkości wymienia przyrządy, fizyczne, które za pomocą których mierzysz na mierzymy długość, co dzień temperaturę, czas, szybkość i masę (8.12) podaje zakres pomiarowy przyrządu (8.12) przelicza jednostki długości, czasu i masy (8.4) wymienia jednostki wszystkich mierzonych wielkości (8.12) podaje dokładność przyrządu (8.10) oblicza wartość najbardziej zbliżoną do rzeczywistej wartości mierzonej wielkości, jako średnią arytmetyczną wyników (8.11) wyjaśnia na przykładach przyczyny występowania niepewności pomiarowych (8.10) zapisuje różnice między wartością końcową i początkowa wielkości fizycznej (np. Dl ) (8.11) wyjaśnia, co to znaczy wyzerować przyrząd pomiarowy (8.12) wyjaśnia pojęcie szacowania wartości wielkości fizycznej (8.3) wyjaśnia, co to jest rząd wielkości zapisuje wynik pomiaru bezpośredniego wraz z niepewnością wymienia jednostki podstawowe SI 1.2. Pomiar wartości siły ciężkości mierzy wartość siły w niutonach za pomocą siłomierza (8.12) oblicza wartość ciężaru posługując się wzorem F= mg (1.9) wykazuje doświadczalnie, że wartość siły ciężkości jest wprost proporcjonalna do masy ciała (8.7) uzasadnia potrzebę wprowadzenia siły jako wielkości wektorowej (I) podaje cechy wielkości wektorowej (I) przekształca wzór F= mg i oblicza masę ciała, znając wartość jego ciężaru (1.9) rysuje wektor obrazujący siłę o zadanej wartości (przyjmując odpowiednią jednostkę) (1.9) 1.3. Wyznaczanie gęstości substancji odczytuje gęstość substancji z tabeli (8.6) na podstawie gęstości podaje masę określonej objętości danej substancji? mierzy objętość ciał o nieregularnych kształtach za pomocą wyznacza doświadczalnie gęstość ciała stałego o regularnych kształtach (9.1, 8.1, 8.10, 8.11, 8.12) wyznacza doświadczalnie gęstość cieczy (9.1) oblicza gęstość przelicza gęstość wyrażoną w kg/m 3 na g/cm 3 i na odwrót (8.4) przekształca wzór d = m V i oblicza każdą z wielkości fizycznych w tym wzorze (3.4) zaokrągla wynik pomiaru pośredniego do dwóch cyfr znaczących(8.11) wyjaśnia, czym różni się mierzenie wielkości fizycznej od jej wyznaczania (pomiaru pośredniego) (8.12)

7 menzurki (9.1) substancji ze związku d = m V (3.4) podaje jednostki gęstości 1.4. Pomiar ciśnienia pokazuje na przykładach, że skutek nacisku ciał na podłoże zależy od wielkości powierzchni zetknięcia podaje jednostkę ciśnienia i jej wielokrotności (3.6) wykazuje, że skutek nacisku na podłoże, ciała o ciężarze F zależy od wielkości powierzchni zetknięcia ciała z podłożem (3.6) oblicza ciśnienie za pomocą wzoru mierzy ciśnienie d = m atmosferyczne za V (3.6) pomocą barometru (3.6) przelicza jednostki ciśnienia (8.4) mierzy ciśnienie w oponie samochodowej (3.6) przekształca wzór d = m V i oblicza każdą z wielkości występujących w tym wzorze (3.6) opisuje zależność ciśnienia atmosferycznego od wysokości nad poziomem morza (3.6) rozpoznaje zjawiska, w których istotną rolę odgrywa ciśnienie atmosferyczne i urządzenia, do działania, których jest ono niezbędne (3.6) wyjaśnia zasadę działania wybranego urządzenia, w którym istotną rolę odgrywa ciśnienie wyznacza doświadczalnie ciśnienie atmosferyczne za pomocą strzykawki i siłomierza (3.6, 8.12) 1.5. Sporządzamy wykresy na podstawie wyników zgromadzonych w tabeli sporządza wykres zależności jednej wielkości fizycznej od drugiej w podanym wcześniej układzie osi (8.8) na podstawie wyników zgromadzonych w tabeli sporządza samodzielnie wykres zależności jednej wielkości fizycznej od drugiej wykazuje, że jeśli dwie wielkości są do siebie wprost proporcjonalne, to wykres zależności jednej od drugiej jest półprostą wychodzącą z początku układu osi (8.7) wyciąga wnioski o wartościach wielkości fizycznych na podstawie kąta nachylenia wykresu do osi poziomej (8.8) 2. Niektóre właściwości fizyczne ciał Temat według programu konieczne (dopuszczająca) podstawowe (dostateczna) rozszerzone (dobra) dopełniające (b. dobra i celująca) 2.1. Trzy stany skupienia ciał wymienia stany skupienia ciał i podaje ich przykłady (3.1) ciał kruchych, sprężystych i plastycznych (3.1) opisuje stałość objętości i nieściśliwość cieczy (3.1) wykazuje doświadczalnie ściśliwość gazów (3.1) wykazuje doświadczalnie zachowanie objętości ciała stałego przy zmianie jego kształtu (8.12) zmian właściwości ciał spowodowanych zmianą temperatury i skutki spowodowane przez tę zmianę (3.1) opisuje właściwości plazmy (3.1) 2.2. Zmiany wymienia i opisuje opisuje zależność wyjaśnia przyczyny

8 stanów skupienia ciał topnienia, krzepnięcia, parowania (2.9) podaje temperatury krzepnięcia i wrzenia wody (2.9) odczytuje z tabeli temperatury topnienia i wrzenia (2.9) zmiany stanów skupienia ciał (2.9) odróżnia wodę w stanie gazowym (jako niewidoczną) od mgły i chmur (2.9) skraplania, sublimacji i resublimacji (2.9) temperatury wrzenia od ciśnienia (2.9) opisuje zależność szybkości parowania od temperatury (2.9) wykazuje doświadczalnie zmiany objętości ciał podczas krzepnięcia (8.1) skraplania pary wodnej zawartej w powietrzu, np. na okularach, szklankach i potwierdza to doświadczalnie (2.9) 2.3. Rozszerzalność temperaturowa ciał rozszerzalności temperaturowej w życiu codziennym i technice (3.1) rozszerzalności temperaturowej ciał stałych, cieczy i gazów (3.1) opisuje anomalną rozszerzalność wody i jej znaczenie w przyrodzie (3.1) opisuje zachowanie taśmy bimetalicznej przy jej ogrzewaniu (3.1) za pomocą symboli Dl i Dt lub DV i Dt zapisuje fakt, że przyrost długości drutów lub objętości cieczy jest wprost proporcjonalny do przyrostu temperatury (8.7) wykorzystuje do obliczeń prostą proporcjonalność przyrostu długości do przyrostu temperatury (8.7) wyjaśnia zachowanie taśmy bimetalicznej podczas jej ogrzewania (3.1) wymienia zastosowania praktyczne taśmy bimetalicznej (3.1) 3. Cząsteczkowa budowa ciał Temat według programu konieczne (dopuszczająca) podstawowe (dostateczna) rozszerzone (dobra) dopełniające (b. dobra i celująca) 3.1. Sprawdzamy prawdziwość hipotezy o cząsteczkowej budowie ciał podaje przykłady dyfuzji w cieczach i gazach opisuje doświadczenie uzasadniające hipotezę o cząsteczkowej budowie ciał (8.1) opisuje zjawisko dyfuzji (3.1) przelicza temperaturę wyrażoną w skali Celsjusza na tę samą temperaturę w skali Kelvina i na odwrót (8.4) wykazuje doświadczalnie zależność szybkości dyfuzji od temperatury (8.1) opisuje związek średniej szybkości cząsteczek gazu lub cieczy z jego temperaturą (8.9) wyjaśnia, dlaczego dyfuzja w cieczach przebiega wolniej niż w gazach uzasadnia wprowadzenie skali Kelvina (8.2) opisuje ruchy Browna 3.2. Siły międzycząsteczkowe podaje przyczyny tego, że ciała stałe i ciecze nie rozpadają się na oddzielne cząsteczki (3.5) na wybranym przykładzie opisuje zjawisko napięcia powierzchniowego, demonstrując odpowiednie doświadczenie (3.5) wyjaśnia rolę mydła działania sił spójności i sił przylegania (3.5) wykorzystania zjawiska włoskowatości wyjaśnia zjawisko menisku wklęsłego i włoskowatości (8.2)

9 3.3. Różnice w cząsteczkowej budowie ciał stałych, cieczy i gazów podaje przykłady pierwiastków i związków chemicznych (3.1) wyjaśnia, dlaczego gazy są ściśliwe a ciała stałe nie i detergentów (3.5) atomów i cząsteczek (3.1) opisuje różnice w budowie ciał stałych, cieczy i gazów (3.1) w przyrodzie (8.2) wyjaśnia pojęcia: atomu, cząsteczki, pierwiastka i związku chemicznego (3.1) objaśnia, co to znaczy, że ciało stałe ma budowę krystaliczną (3.2) doświadczalnie szacuje średnicę cząsteczki oleju (8.1) 3.4. Od czego zależy ciśnienie gazu w zamkniętym zbiorniku? podaje przykłady sposobów, którymi można zmienić ciśnienie gazu w zamkniętym zbiorniku, np. w dętce rowerowej (3.6) wyjaśnia, dlaczego na wewnętrzne ściany zbiornika gaz wywiera parcie (3.6) wyjaśnia, dlaczego ciśnienie gazu w zbiorniku zamkniętym zależy od ilości gazu, jego objętości i temperatury (3.6) 4. Jak opisujemy ruch? Temat według programu konieczne (dopuszczająca) podstawowe (dostateczna) rozszerzone (dobra) dopełniające (b. dobra i celująca) 4.1, 4.2. Układ rozróżnia pojęcia tor odniesienia. Tor ruchu i droga (1.1) ruchu, droga klasyfikuje ruchy ze względu na kształt toru (1.1) opisuje ruch ciała w podanym układzie odniesienia (1.1) obiera układ odniesienia i opisuje ruch prostoliniowy w tym układzie (1.1) opisuje położenie ciała za pomocą współrzędnej x (1.1) oblicza przebytą przez ciało drogę ruchem prostoliniowym jako s= x 2 x 1 = Δ x (1.1) wyjaśnia, co to znaczy, że spoczynek i ruch są względne (1.1) rozróżnia drogę i przemieszczenie 4.3. Ruch prostoliniowy jednostajny wymienia cechy charakteryzujące ruch prostoliniowy jednostajny (1.1) na podstawie różnych wykresów s(t) odczytuje drogę przebywaną przez ciało w różnych odstępach czasu (1.2) doświadczalnie bada ruch jednostajny prostoliniowy i formułuje wniosek s~ t (9.12) sporządza wykres zależności s(t) na podstawie wyników doświadczenia zgromadzonych wykonuje zadania obliczeniowe, oblicza czas, wiedząc że t~s

10 Wartość prędkości (szybkość) ciała w ruchu jednostajnym prostoliniowym zapisuje wzór v= s t i nazywa występujące w nim wielkości (1.1) oblicza wartość prędkości ze wzoru v= s t (1.1) oblicza drogę przebytą przez ciało na podstawie wykresu zależności wartość prędkości w km/h wyraża w m/s i na odwrót (8.4) w tabeli (8.8) sporządza wykres v= s t na zależności podstawie danych z tabeli (8.8) podaje interpretację fizyczną pojęcia szybkości (1.2) przekształca wzór i oblicza każdą z występujących w nim wielkości (1.1, 8.5) wykonuje zadania obliczeniowe, korzystając ze wzoru i v= s t wykresów s(t) i u(t) Prędkość w ruchu jednostajnym prostoliniowym na przykładzie wymienia cechy prędkości, jako wielkości wektorowej (1.1) uzasadnia potrzebę opisuje ruch wprowadzenia do prostoliniowy opisu ruchu wielkości jednostajny używając wektorowej prędkości pojęcia prędkości (1.1) (1.1) podaje przykład dwóch wektorów przeciwnych (1.1) rysuje wektor obrazujący prędkość o zadanej wartości (przyjmując odpowiednią jednostkę) (1.1) 4.5. Średnia wartość prędkości (średnia szybkość). Prędkość chwilowa oblicza średnią wartość prędkości v (śr) = s t (1.5) wyznacza doświadczalnie średnią wartość prędkości biegu lub pływania lub jazdy na rowerze (9.2) planuje czas podróży na podstawie mapy i oszacowanej średniej szybkości pojazdu (1.5) odróżnia średnią wartość prędkości od chwilowej wartości prędkości (1.5) wyjaśnia, że pojęcie prędkość w znaczeniu fizycznym to prędkość chwilowa (1.5) wykonuje zadania obliczeniowe, posługując się średnią wartością prędkości (1.5) podaje definicję prędkości średniej opisuje ruch, w którym wartość przemieszczenia jest równa drodze odróżnia wartość średniej prędkości od średniej wartości prędkości 4.6. Ruch prostoliniowy jednostajnie przyspieszony ruchu przyspieszonego i opóźnionego (1.6) opisuje ruch jednostajnie przyspieszony (1.6) z wykresu zależności v(t) odczytuje przyrosty szybkości w określonych jednakowych odstępach czasu (1.6, 8.8) sporządza wykres zależności v(t) dla ruchu jednostajnie przyspieszonego (8.8) ustala rodzaj ruchu na podstawie wykresów u(t), odczytuje przyrosty szybkości w podanych odstępach czasu? 4.7. Przyspieszenie w ruchu prostoliniowym jednostajnie przyspieszonym podaje wartość przyspieszenia ziemskiego (1.6) ruchu jednostajnie przyspieszonego (1.6) podaje wzór na wartość przyspieszenia a= v v (0) t (1.6) podaje jednostki przyspieszenia (1.6) posługuje się pojęciem wartości przekształca wzór a= v v (0) t i oblicza każdą wielkość z tego wzoru (1.6, 8.5) sporządza wykres zależności v(t) dla ruchu jednostajnie sporządza wykres zależności v(t), znając wartość przyspieszenia

11 przyspieszenia do opisu ruchu jednostajnie przyspieszonego (1.6) przyspieszonego (8.8) podaje interpretację fizyczną pojęcia przyspieszenia (1.6) 4.8. Droga w ruchu jednostajnie przyspieszonym 4.9. Ruch jednostajnie opóźniony oblicza drogę przebytą ruchem jednostajnie przyspieszonym na podstawie wykresu v(t) opisuje ruch jednostajnie opóźniony oblicza drogę do chwili zatrzymania się na podstawie wykresu v(t) wyjaśnia, dlaczego do obliczeń dotyczących ruchu opóźnionego nie można stosować wzoru na wartość przyspieszenia 5. Siły w przyrodzie Temat według programu konieczne (dopuszczająca) podstawowe (dostateczna) rozszerzone (dobra) dopełniające (b. dobra i celująca) 5.1. Rodzaje i skutki oddziaływań rozpoznaje na przykładach oddziaływania bezpośrednie i na odległość (1.10) potrafi pokazać na przykładach, że oddziaływania są wzajemne (1.10) oddziaływań grawitacyjnych, elektrostatycznych, magnetycznych, elektromagnetycznych (1.10) statycznych i dynamicznych skutków oddziaływań (1.10) układów ciał wzajemnie oddziałujących (1.10) wskazuje siły wewnętrzne i zewnętrzne w układzie ciał oddziałujących 5.2. Wypadkowa sił działających na ciało wzdłuż jednej prostej. Siły równoważące się podaje przykład dwóch sił równoważących się (1.4) podaje przykład wypadkowej dwóch sił zwróconych zgodnie i przeciwnie (1.4) oblicza wartość i określa zwrot wypadkowej dwóch sił działających na ciało wzdłuż jednej prostej o zwrotach zgodnych i przeciwnych (1.4) oblicza wartość i określa zwrot siły równoważącej kilka sił działających na ciało wzdłuż jednej prostej (1.3) oblicza wartość i określa zwrot wypadkowej kilku sił działających na ciało wzdłuż jednej prostej oblicza niepewność sumy i różnicy wartości dwóch sił zmierzonych z pewną dokładnością

12 5.3. Pierwsza zasada dynamiki na prostych przykładach ciał spoczywających wskazuje siły równoważące się (1.4) rozpoznaje zjawisko bezwładności w podanych przykładach (1.4) analizuje zachowanie się ciał na podstawie pierwszej zasady dynamiki (1.4) o zwrotach zgodnych i przeciwnych (1.3) opisuje doświadczenie potwierdzające pierwszą zasadę dynamiki (1.4) na przykładzie opisuje zjawisko bezwładności (1.4) 5.4. Trzecia zasada dynamiki objaśnia zasadę akcji i reakcji na wskazanym przykładzie (1.10) wykazuje doświadczalnie, że siły wzajemnego oddziaływania mają jednakowe wartości, ten sam kierunek, przeciwne zwroty i różne punkty przyłożenia (1.10) na dowolnym przykładzie wskazuje siły wzajemnego oddziaływania, rysuje je i podaje cechy tych sił (1.10) opisuje zjawisko odrzutu (1.10) opisuje doświadczenie i przeprowadza rozumowanie, z którego wynika, że siły akcji i reakcji mają jednakową wartość (1.10) 5.5. Siły sprężystości wyjaśnia, że w skutek rozciągania lub ściskania ciała pojawiają się w nim siły dążące do przywrócenia początkowych rozmiarów i kształtów, czyli siły sprężystości (1.3) wykazuje, że siła sprężystości jest wprost proporcjonalna do wydłużenia wyjaśnia, na czym polega sprężystość podłoża, na którym kładziemy przedmiot 5.6. Siła oporu powietrza. Siła tarcia, w których na ciała poruszające się w powietrzu działa siła oporu powietrza (1.12) wymienia niektóre sposoby zmniejszania i zwiększania tarcia (1.12) świadczące o tym, że wartość siły oporu powietrza wzrasta wraz ze wzrostem szybkości ciała (1.12) wykazuje doświadczalnie, że siły tarcia występujące przy toczeniu mają mniejsze wartości niż przy przesuwaniu jednego ciała po drugim (1.12) pożytecznych i podaje przyczyny występowania sił tarcia (1.12) wykazuje doświadczalnie, że wartość siły tarcia kinetycznego nie zależy od pola powierzchni styku ciał przesuwających się względem siebie, a zależy od rodzaju powierzchni ciał trących o siebie i wartości siły dociskającej te ciała rozwiązuje jakościowo problemy dotyczące siły tarcia

13 szkodliwych skutków działania sił tarcia (1.12) do siebie (1.12) Siła parcia cieczy i gazów na ścianki zbiornika. Ciśnienie hydrostatyczne parcia gazów i cieczy na ściany zbiornika (3.7) wykorzystania prawa Pascala w urządzeniach hydraulicznych (3.7) podaje prawo Pascala (3.6). wskazuje przyczyny występowania ciśnienia hydrostatycznego (3.6) opisuje praktyczne skutki występowania ciśnienia hydrostatycznego (3.6) wskazuje, od czego zależy ciśnienie hydrostatyczne (3.6) wykorzystuje prawo Pascala w zadaniach obliczeniowych (3.6) wykorzystuje wzór na ciśnienie hydrostatyczne w zadaniach obliczeniowych (3.6) objaśnia zasadę działania podnośnika hydraulicznego i hamulca samochodowego (1.3, 3.7) podaje wyniki obliczeń zaokrąglone do dwóch i trzech cyfr znaczących (3.6) wyprowadza wzór na ciśnienie słupa cieczy na dnie cylindrycznego naczynia p= dgh (3.6) opisuje wykorzystanie praktyczne naczyń połączonych Siła wyporu i jej wyznaczanie. Prawo Archimedesa wyznacza podaje warunek doświadczalnie pływania i tonięcia wartość siły wyporu ciała zanurzonego działającej na ciało w cieczy (3.9) zanurzone w cieczy (8.1, 8.3, 8.10, 8.11, 8.12, 9.3) działania siły wyporu w powietrzu (3.7) podaje wzór na wartość siły wyporu i wykorzystuje go do wykonywania obliczeń (8.5) wyjaśnia pływanie i tonięcie ciał, wykorzystując zasady dynamiki (1.4) przeprowadza rozumowanie związane z wyznaczeniem wartości siły wyporu wyprowadza wzór na wartość siły wyporu działającej na prostopadłościenny klocek zanurzony w cieczy wyjaśnia pochodzenie siły nośnej i zasadę unoszenia się samolotu (III) 5.8. Druga zasada dynamiki opisuje ruch ciała pod działaniem stałej siły wypadkowej zwróconej tak samo jak prędkość (1.7) zapisuje wzorem drugą zasadę dynamiki i odczytuje ten zapis (1.7) stosuje wzór a = F/m do rozwiązywania zadań oblicza każdą z wielkości we wzorze F= ma (1.7) podaje wymiar 1 niutona 1N= kg m s (2) (1.7) przez porównanie wzorów F= ma i F= mg uzasadnia, że współczynnik g to wartość przyspieszenia, z jakim spadają ciała (8.2) oblicza drogi przebyte w ruchu jednostajnie przyspieszonym w kolejnych jednakowych przedziałach czasu (1.7) wyjaśnia, co to znaczy, że ciało jest w stanie nieważkości (III)

14 5.9. Jeszcze o siłach działających w przyrodzie stosuje w prostych zadaniach zasadę zachowania pędu stosuje zasady dynamiki w skomplikowanych problemach jakościowych 6. Praca. Moc. Energia Temat według programu konieczne (dopuszczająca) podstawowe (dostateczna) rozszerzone (dobra) dopełniające (b. dobra i celująca) 6.1. Praca mechaniczna wykonania pracy w sensie fizycznym (2.2) podaje jednostkę pracy (1 J) (2.2) podaje warunki konieczne do tego, by w sensie fizycznym była wykonywana praca (2.2) oblicza pracę ze wzoru W = Fs (2.2) wyraża jednostkę pracy 1J= 1kg m(2) s (2) (2.2) podaje ograniczenia stosowalności wzoru W = Fs (2.2) oblicza każdą z wielkości we wzorze W = Fs (2.2) sporządza wykres zależności W (s) oraz F (s), odczytuje i oblicza pracę na podstawie tych wykresów (8.8) wykonuje zadania wymagające stosowania równocześnie wzorów W = Fs, F = mg (2.2) 6.2. Moc wyjaśnia, co to znaczy, że urządzenia pracują z różną mocą (2.2) podaje jednostkę mocy 1 W (2.2) urządzeń pracujących z różną mocą (2.2) oblicza moc na podstawie wzoru p= W t (2.2) objaśnia sens fizyczny pojęcia mocy (2.2) oblicza każdą z wielkości ze wzoru p= W t (2.2) wykonuje zadania złożone, stosując wzory P = W/t, W =Fs, F = mg (2.2) podaje jednostki mocy i przelicza je (2.2) oblicza moc na podstawie wykresu zależności W(t)(8.8) 6.3. Energia w przyrodzie. Energia mechaniczna wyjaśnia, co to znaczy, że ciało posiada energię mechaniczną(2.4) podaje jednostkę energii 1 J zmiany energii mechanicznej przez wykonanie pracy (2.4) wyjaśnia pojęcia wyjaśnia i zapisuje układu ciał wzajemnie związek oddziałujących oraz sił Δ E= W (s) (2.3) wewnętrznych w układzie i zewnętrznych spoza układu (2.3) 6.4. Energia potencjalna i kinetyczna ciał posiadających energię potencjalną ciężkości i energię opisuje każdy z rodzajów energii mechanicznej oblicza energię potencjalną ciężkości ze wzoru i oblicza każdą wielkość ze wzorów, E ( p) = mgh

15 kinetyczną (2.4) wymienia czynności, które należy wykonać, by zmienić energię potencjalną ciała (2.4) E (k ) = mv(2) 2 kinetycz ną ze wzoru (2.4) oblicza energię potencjalną względem dowolnie wybranego poziomu zerowego (2.4) E (k ) = mv(2) 2 (2.4) za pomocą obliczeń udowadnia, że Δ E (k) = W (siły) wypa dkowej 6.5. Zasada zachowania energii mechanicznej omawia przemiany energii mechanicznej na podanym przykładzie (2.5) stosuje zasadę przemiany energii zachowania energii potencjalnej mechanicznej do w kinetyczną i na odwrót, rozwiązywania zadań posługując się zasadą obliczeniowych (2.5) zachowania energii mechanicznej (2.5) objaśnia i oblicza sprawność urządzenia mechanicznego (2.5) 6.6. Dźwignia jako urządzenie ułatwiające wykonywanie pracy. Wyznaczanie masy za pomocą dźwigni dwustronnej wskazuje w swoim otoczeniu przykłady dźwigni dwustronnej i wyjaśnia jej praktyczną przydatność opisuje zasadę działania dźwigni dwustronnej (1.11) podaje warunek równowagi dźwigni dwustronnej (1.11) wyznacza doświadczalnie nieznaną masę za pomocą dźwigni dwustronnej, linijki i ciała o znanej masie (9.4, 8.1, 8.3, 8.10, 8.11, 8.12) opisuje zasadę działania bloku nieruchomego i kołowrotu (1.11) oblicza każdą wielkość ze wzoru F 1 r 1 = F 2 r 2 (1.11) na podstawie odpowiedniego rozumowania wyjaśnia, w jaki sposób maszyny proste ułatwiają nam wykonywanie pracy (1.11) oblicza niepewność pomiaru masy metodą najmniej korzystnego przypadku 7. Przemiany energii w zjawiskach cieplnych Temat według programu konieczne (dopuszczająca) podstawowe (dostateczna) rozszerzone (dobra) dopełniające (b. dobra i celująca) 7.1. Energia, wewnętrzna i jej w których na skutek zmiany przez wykonania pracy wykonanie pracy wzrosła energia wewnętrzna ciała (2.6) wymienia składniki energii wewnętrznej (2.6) opisuje związek średniej energii kinetycznej cząsteczek z temperaturą (2.6) wyjaśnia, dlaczego podczas ruchu z tarciem nie jest spełniona zasada zachowania energii mechanicznej (2.6) wyjaśnia, dlaczego przyrost temperatury ciała świadczy o wzroście jego energii wewnętrznej (2.6) podaje i objaśnia związek E w śr ~ T 7.2. Cieplny przepływ energii. Rola izolacji cieplnej przewodników i izolatorów ciepła oraz ich zastosowania (2.8) opisuje przepływ ciepła (energii) od ciała o wyższej temperaturze do ciała o niższej temperaturze, następujący przy wykorzystując model budowy materii, objaśnia zjawisko przewodzenia ciepła (2.7) formułuje pierwszą zasadę termodynamiki (2.6)

16 zetknięciu tych ciał (2.6) opisuje rolę izolacji cieplnej w życiu codziennym (2.8) wymienia sposoby zmiany energii wewnętrznej ciała (2.6) 7.3. Zjawisko konwekcji objaśnia zjawisko konwekcji na przykładzie (2.11) występowania konwekcji w przyrodzie (2.11) wyjaśnia zjawisko konwekcji (2.11) opisuje znaczenie konwekcji w prawidłowym oczyszczaniu powietrza w mieszkaniach (2.11) uzasadnia, dlaczego w cieczach i gazach przepływ energii odbywa się głównie przez konwekcję (2.11) 7.4. Ciepło właściwe 7.5. Przemiany energii podczas topnienia. Wyznaczanie ciepła topnienia lodu odczytuje z tabeli wartości ciepła właściwego (2.10, 8.7) analizuje znaczenie dla przyrody, dużej wartości ciepła właściwego wody (8.2) odczytuje z tabeli temperaturę topnienia i ciepło topnienia (8.6) opisuje proporcjonalność ilości dostarczonego ciepła do masy ogrzewanego ciała i przyrostu jego temperatury (2.10, 8.7) oblicza ciepło właściwe na podstawie wzoru c (w) = Q mδ T (2.10) opisuje zjawisko topnienia (stałość temperatury, zmiany energii wewnętrznej topniejących ciał) (2.9) podaje przykład znaczenia w przyrodzie dużej wartości ciepła topnienia lodu (2.9) opisuje proporcjonalność ilości dostarczanego ciepła w temperaturze topnienia do masy ciała, które chcemy stopić (8.7) na podstawie proporcjonalności Q~m, Q~DT definiuje ciepło właściwe substancji (2.10, 8.7) oblicza każdą wielkość ze wzoru Q= c (w) m ΔT (2.10) wyjaśnia sens fizyczny pojęcia ciepła właściwego (2.10) sporządza bilans cieplny dla wody i oblicza szukaną wielkość (I) na podstawie proporcjonalności Q~m definiuje ciepło topnienia substancji (8.7) oblicza każdą wielkość ze wzoru Q~mc(2.10) wyjaśnia sens fizyczny pojęcia ciepła topnienia (2.10) opisuje zasadę działania wymiennika ciepła i chłodnicy (2.6) opisuje zależność szybkości przekazywania ciepła od różnicy temperatur stykających się ciał objaśnia, dlaczego podczas topnienia i krzepnięcia temperatura pozostaje stała, mimo zmiany energii wewnętrznej (2.7) doświadczalnie wyznacza ciepło topnienia lodu (8.12) Przemiany energii podczas parowania i skraplania opisuje zależność szybkości parowania od temperatury (2.9) odczytuje z tabeli temperaturę wrzenia i ciepło parowania (8.6) analizuje (energetycznie) zjawisko parowania i wrzenia (2.9) opisuje proporcjonalność ilości dostarczanego ciepła do masy cieczy zamienianej w parę opisuje zależność temperatury wrzenia od zewnętrznego ciśnienia (2.10) na podstawie proporcjonalności Q~c definiuje ciepło parowania (8.7) oblicza każdą opisuje zasadę działania chłodziarki (2.10) opisuje zasadę działania silnika spalinowego czterosuwowego (2.10)

17 8. Drgania i fale sprężyste (8.7) znaczenia w przyrodzie dużej wartości ciepła parowania wody (2.10) wielkość ze wzoru Q= c ( p) (2.10) wyjaśnia sens fizyczny pojęcia ciepła parowania (2.10) Temat według programu konieczne (dopuszczająca) podstawowe (dostateczna) rozszerzone (dobra) dopełniające (b. dobra i celująca) 8.1. Ruch drgający wskazuje w otoczeniu przykłady ciał wykonujących ruch drgający (6.1) objaśnia, co to są drgania gasnące (6.1) podaje znaczenie pojęć: położenie równowagi, wychylenie, amplituda, okres, częstotliwość dla ruchu wahadła i ciężarka na sprężynie (6.1) opisuje przemiany energii w ruchu drgającym (6.1) odczytuje amplitudę i okres z wykresu x(t) dla drgającego ciała (6.4) opisuje przykłady drgań tłumionych i wymuszonych (6.2) 8.2. Wahadło. Wyznaczanie okresu i częstotliwości drgań 8.3. Fale sprężyste demonstruje falę poprzeczną i podłużną (8.1) podaje różnice między tymi falami (6.4) doświadczalnie wyznacza okres i częstotliwość drgań wahadła i ciężarka na sprężynie (9.12, 8.1, 8.6, 8.10, 8.11, 8.12) opisuje zjawisko izochronizmu wahadła (6.2) demonstrując falę, opisuje mechanizm posługuje się przekazywania drgań pojęciami długości fali, jednego punktu szybkości ośrodka do drugiego rozchodzenia się fali, w przypadku fali na kierunku rozchodzenia napiętej linie się fali (6.3) i sprężynie wykazuje w doświadczeniu, że fala niesie energię i może wykonać pracę (6.3) stosuje wzory λ = v T oraz do λ = v f obliczeń (6.4) wykorzystuje drugą zasadę dynamiki do opisu ruchu wahadła (1.7, 6.1) uzasadnia, dlaczego fale podłużne mogą się rozchodzić w ciałach stałych, cieczach i gazach, a fale poprzeczne tylko w ciałach stałych (6.3) 8.4. Dźwięki i wielkości, które je opisują. Badanie związku częstotliwości drgań z wysokością dźwięku. Ultradźwięki wytwarza dźwięki o małej i dużej częstotliwości (9.13) wymienia, od jakich wielkości fizycznych zależy wysokość i głośność dźwięku (6.6) opisuje mechanizm wytwarzania dźwięku w instrumentach muzycznych (6.5) podaje rząd wielkości szybkości fali dźwiękowej w powietrzu (6.4) opisuje doświadczalne badanie związku częstotliwości drgań źródła z wysokością dźwięku (9.13, 8.1) podaje cechy fali dźwiękowej (częstotliwość 16 Hz rysuje wykres obrazujący drgania cząstek ośrodka, w którym rozchodzą się dźwięki wysokie i niskie, głośne i ciche

18 i infradźwięki wyjaśnia, jak zmienia się powietrze, gdy rozchodzi się w nim fala akustyczna (6.6) 9. O elektryczności statycznej wyjaśnia, co nazywamy ultradźwiękami i infradźwiękami (6.4) Hz, fala podłużna, szybkość w powietrzu) (6.6) opisuje występowanie w przyrodzie i zastosowania infradźwięków i ultradźwięków (np. w medycynie) (6.7) Temat według programu konieczne (dopuszczająca) podstawowe (dostateczna) rozszerzone (dobra) dopełniające (b. dobra i celująca) 9.1. Elektryzowanie przez tarcie i zetknięcie z ciałem naelektryzowany m opisuje budowę atomu i jego składniki (4.5) elektryzuje ciało przez potarcie i zetknięcie z ciałem naelektryzowanym (9.6, 4.1) wskazuje w otoczeniu zjawiska elektryzowania przez tarcie (4.1) objaśnia elektryzowanie przez dotyk (4.1) określa jednostkę ładunku (1 C) jako wielokrotność ładunku elementarnego (4.5) wyjaśnia elektryzowanie przez tarcie (analizuje przepływ elektronów) (4.5) 9.2. Siły wzajemnego oddziaływania ciał naelektryzowanyc h bada doświadczalnie oddziaływanie między ciałami naelektryzowanymi przez tarcie i formułuje wnioski (9.6, 4.2, 8.1, 8.2) bada podaje doświadczalnie oddziaływania między ciałami naelektryzowanymi przez zetknięcie i formułuje wnioski (9.6, 4.2, 8.1, 8.2) jakościowo, od czego zależy wartość siły wzajemnego oddziaływania ciał naelektryzowanych podaje i objaśnia prawo Coulomba rysuje wektory sił wzajemnego oddziaływania dwóch kulek naelektryzowanych różnoimiennie lub jednoimiennie 9.3. Przewodniki i izolatory podaje przykłady przewodników i izolatorów (4.3) opisuje budowę przewodników i izolatorów (rolę elektronów swobodnych) (4.3) objaśnia pojęcie jon (4.5) opisuje budowę krystaliczną soli kuchennej (3.2) wyjaśnia, jak rozmieszczony jest, uzyskany na skutek naelektryzowania, ładunek w przewodniku, a jak w izolatorze (4.3) potrafi doświadczalnie wykryć, czy ciało jest przewodnikiem czy izolatorem (4.4) 9.4. Zjawisko indukcji elektrostatycznej. Zasada zachowania ładunku objaśnia budowę i zasadę działania elektroskopu analizuje przepływ ładunków podczas elektryzowania przez dotyk, stosując zasadę zachowania ładunku opisuje mechanizm zobojętniania ciał naelektryzowanych (metali i dielektryków) (4.4) wyjaśnia demonstruje elektryzowanie przez indukcję (4.1) wyjaśnia elektryzowanie przez indukcję (4.3) wyjaśnia mechanizm wyładowań atmosferycznych objaśnia, kiedy obserwujemy polaryzację izolatora

19 (4.4) uziemianie ciał (4.4) 9.5. Pole elektrostatyczne opisuje oddziaływanie ciał naelektryzowanych na odległość, posługując się pojęciem pola elektrostatycznego (4.2) opisuje siły działające na ładunek umieszczony w centralnym i jednorodnym polu elektrostatycznym uzasadnia, że pole elektrostatyczne posiada energię 9.6. Napięcie elektryczne Wyprowadza wzór na napięcie między dwoma punktami pola elektrycznego rozwiązuje złożone zadania ilościowe 10. Prąd elektryczny Temat według programu konieczne (dopuszczająca) podstawowe (dostateczna) rozszerzone (dobra) dopełniające (b. dobra i celująca) Prąd elektryczny w metalach. Napięcie elektryczne podaje jednostkę napięcia (1 V) (4.8) wskazuje woltomierz, jako przyrząd do pomiaru napięcia (8.12) opisuje przepływ prądu w przewodnikach, jako ruch elektronów swobodnych (4.6) posługuje się intuicyjnie pojęciem napięcia elektrycznego (4.8) wymienia i opisuje skutki przepływu prądu w przewodnikach (4.13) za pomocą modelu wyjaśnia pojęcie i rolę napięcia elektrycznego zapisuje wzór definicyjny napięcia elektrycznego wykonuje obliczenia, stosując definicję napięcia Źródła prądu. Obwód elektryczny wymienia źródła napięcia: ogniwo, akumulator, prądnica (4.8) buduje najprostszy obwód składający się z ogniwa, żarówki (lub opornika) i wyłącznika (4.12) rysuje schemat najprostszego obwodu, posługując się symbolami elementów wchodzących w jego skład (4.12) wskazuje kierunek przepływu elektronów w obwodzie i umowny kierunek prądu (4.6) mierzy napięcie na żarówce (oporniku) (8.12) Natężenie prądu podaje jednostkę natężenia prądu (1 A) (4.7) buduje najprostszy obwód oblicza natężenie prądu ze wzoru I = q t (4.7) t objaśnia proporcjonalność (4.7) oblicza każdą wielkość ze wykorzystuje w problemach jakościowych związanych z przepływem prądu

20 prądu i mierzy natężenie prądu w tym obwodzie (4.7) I = q wzoru t (4.7) przelicza jednostki ładunku (1 C, 1 Ah, 1 As) (4.7) zasadę zachowania ładunku Prawo Ohma. Wyznaczanie oporu elektrycznego przewodnika podaje jego jednostkę (1W) (4.9) buduje prosty obwód (jeden odbiornik) według schematu (9.7, 8.1, 4.12) mierzy napięcie i natężenie prądu na odbiorniku oblicza opór przewodnika na podstawie wzoru R= U I (4.9) oblicza opór, korzystając z wykresu I(U) wykazuje uwzględnia doświadczalnie niepewności pomiaru proporcjonalność i U na wykresie definiuje opór zależności I(U) elektryczny przewodnika (9.8) (8.7) oblicza wszystkie wielkości ze wzoru (4.9) R= U I podaje prawo Ohma (4.9) sporządza wykresy I(U) oraz odczytuje wielkości fizyczne na podstawie wykresów Obwody elektryczne i ich schematy mierzy natężenie prądu w różnych miejscach obwodu, w którym odbiorniki są połączone szeregowo lub równolegle (8.12) mierzy napięcie na odbiornikach wchodzących w skład obwodu, gdy odbiorniki są połączone szeregowo lub równolegle (8.12) wykazuje doświadczalnie, że odbiorniki połączone szeregowo mogą pracować tylko równocześnie, a połączone równolegle mogą pracować niezależnie od pozostałych rysuje schematy obwodów elektrycznych, w skład których wchodzi kilka odbiorników buduje obwód elektryczny zawierający kilka odbiorników według podanego schematu (9.7) objaśnia, dlaczego odbiorniki połączone szeregowo mogą pracować tylko równocześnie, a połączone równolegle mogą pracować niezależnie od pozostałych wyjaśnia, dlaczego urządzenia elektryczne są włączane do sieci równolegle oblicza opór zastępczy w połączeniu szeregowym i równoległym odbiorników objaśnia rolę bezpiecznika w instalacji elektrycznej wyjaśnia przyczyny zwarcie w obwodzie elektrycznym wyjaśnia przyczyny porażeń prądem elektrycznym oblicza niepewności przy pomiarach miernikiem cyfrowym Praca i moc prądu elektrycznego odczytuje i objaśnia dane z tabliczki znamionowej odbiornika (9.5) odczytuje zużytą energię elektryczną na liczniku (4.10) podaje przykłady pracy wykonanej oblicza pracę prądu elektrycznego ze wzoru (4.10) oblicza moc prądu ze wzoru W = Ult (4.10) przelicza jednostki pracy oraz mocy prądu oblicza każdą z wielkości występujących we wzorach W = Ult W = U (2) R I W = I (2) R t (4.10, 4.11) rozwiązuje problemy związane z przemianami energii w odbiornikach energii elektrycznej podaje definicję sprawności urządzeń elektrycznych

21 przez prąd elektryczny (4.13) podaje jednostki pracy prądu 1 J, 1 kwh podaje jednostkę mocy 1 W, 1 kw podaje rodzaj energii, w jaki zmienia się energia elektryczna w doświadczeniu, w którym wyznaczamy ciepło właściwe wody za pomocą czajnika elektrycznego (9.5, 4.13) (4.11) opisuje doświadczalne wyznaczanie mocy żarówki (9.9, 8.1, 8.12) objaśnia sposób, w jaki wyznacza się ciepło właściwe wody za pomocą czajnika elektrycznego (9.5) opisuje przemiany energii elektrycznej w grzałce, silniku odkurzacza, żarówce (4.13) objaśnia sposób dochodzenia do wzoru C (w) = Pt mδ T (9.5) wykonuje obliczenia (9.5) zaokrągla wynik do trzech cyfr znaczących (8.11) podaje przykłady możliwości oszczędzania energii elektrycznej 11. Zjawiska magnetyczne. Fale elektromagnetyczne Temat według programu konieczne (dopuszczająca) podstawowe (dostateczna) rozszerzone (dobra) dopełniające (b. dobra i celująca) Właściwości podaje nazwy magnesów trwałych biegunów magnetycznych i opisuje oddziaływania między nimi (5.1) opisuje sposób posługiwania się kompasem (5.2) opisuje zachowanie igły magnetycznej w pobliżu magnesu (5.2) wyjaśnia zasadę działania kompasu (5.2) opisuje oddziaływanie magnesu na żelazo i podaje przykłady wykorzystania tego oddziaływania (5.3) do opisu oddziaływania używa pojęcia pola magnetycznego (5.2) za pomocą linii przedstawia pole magnetyczne magnesu i Ziemi podaje przykłady zjawisk związanych z magnetyzmem ziemskim Przewodnik z prądem jako źródło pola magnetycznego demonstruje działanie prądu w przewodniku na igłę magnetyczną umieszczoną w pobliżu, w tym: zmiany kierunku wychylenia igły przy zmianie kierunku prądu oraz zależność wychylenia igły od pierwotnego jej ułożenia względem przewodnika (9.10, 8.1, 5.4) opisuje stosuje regułę prawej dłoni w celu określenia położenia biegunów magnetycznych dla zwojnicy, przez którą płynie prąd elektryczny opisuje budowę elektromagnesu (5.5) opisuje pole magnetyczne zwojnicy opisuje rolę rdzenia w elektromagnesie (5.6) wyjaśnia zastosowania elektromagnesu (np. dzwonek elektryczny) opisuje właściwości magnetyczne substancji wyjaśnia, dlaczego nie można uzyskać pojedynczego bieguna magnetycznego

22 działanie elektromagnesu na znajdujące się w pobliżu przedmioty żelazne i magnesy (5.5) Zasada działania silnika zasilanego prądem stałym objaśnia, jakie przemiany energii zachodzą w silniku elektrycznym podaje przykłady urządzeń z silnikiem na podstawie oddziaływania elektromagnesu z magnesem wyjaśnia zasadę działania silnika na prąd stały (5.6) podaje informacje o prądzie zmiennym w sieci elektrycznej buduje model i demonstruje działanie silnika na prąd stały (5.6, 8.1) Zjawisko indukcji elektromagnetyczne j wyjaśnia zjawisko indukcji elektromagnetycznej wskazuje znaczenie odkrycia tego zjawiska dla rozwoju cywilizacji Fale wskazuje elektromagnetyczne najprostsze przykłady zastosowania fal elektromagnetyczn ych (7.12) nazywa rodzaje fal elektromagnetycznyc h (radiowe, mikrofale, promieniowanie podczerwone, światło widzialne, promieniowanie nadfioletowe, rentgenowskie) (7.12) podaje inne przykłady zastosowania fal elektromagnetycznyc h (7.12) omawia widmo fal elektromagnetycznych podaje niektóre ich właściwości (rozchodzenie się w próżni, szybkość, różne c= 310 (8) m/s długośc i fal) (7.11) opisuje fale elektromagnetyczne jako przenikanie się wzajemne pola magnetycznego i elektrycznego (7.1) 12. Optyka Temat według programu konieczne (dopuszczająca) podstawowe (dostateczna) rozszerzone (dobra) dopełniające (b. dobra i celująca) Źródła światła. Prostoliniowe rozchodzenie się światła podaje przykłady źródeł światła (7.2) opisuje sposób wykazania, że światło rozchodzi się po liniach prostych (7.2) wyjaśnia powstawanie obszarów cienia i półcienia za pomocą prostoliniowego rozchodzenia się światła w ośrodku objaśnia zjawiska zaćmienia Słońca i Księżyca

23 jednorodnym (7.2) Odbicie światła. wskazuje kąt padania i odbicia od powierzchni gładkiej (7.3) opisuje zjawisko rozproszenia światła na powierzchniach chropowatych (7.3) podaje prawo odbicia Obrazy w zwierciadłach płaskich wytwarza obraz w zwierciadle płaskim podaje cechy obrazu powstającego w zwierciadle płaskim (7.3) rysuje konstrukcyjnie obraz punktu lub odcinka w zwierciadle płaskim (7.3) rysuje konstrukcyjnie obraz dowolnej figury w zwierciadle płaskim (7.3) Obrazy w zwierciadłach kulistych szkicuje zwierciadło kuliste wklęsłe (7.4) wytwarza obraz w zwierciadle kulistym wklęsłym (7.4) wskazuje praktyczne zastosowania zwierciadeł kulistych wklęsłych (7.4) opisuje oś optyczną główną, ognisko, ogniskową i promień krzywizny zwierciadła (7.4) wykreśla bieg wiązki promieni równoległych do osi optycznej po jej odbiciu od zwierciadła (7.4) wymienia cechy obrazów otrzymywanych w zwierciadle kulistym (7.4) rysuje konstrukcyjnie obrazy w zwierciadle wklęsłym (7.4) objaśnia i rysuje konstrukcyjnie ognisko pozorne zwierciadła wypukłego (7.4) Zjawisko podaje załamania światła na przykłady granicy dwóch występowania ośrodków zjawiska załamania światła doświadczalnie bada zjawisko załamania światła i opisuje doświadczenie (9.11, 8.1) szkicuje przejście światła przez granicę dwóch ośrodków i oznacza kąt padania i kąt załamania (7.5) wyjaśnia pojęcie gęstości optycznej (im większa szybkość rozchodzenia się światła w ośrodku tym rzadszy ośrodek) (7.5) opisuje zjawisko całkowitego wewnętrznego odbicia (7.5) wyjaśnia budowę światłowodów opisuje ich wykorzystanie w medycynie i do przesyłania informacji (7.5) Przejście światła przez pryzmat. Barwy rozpoznaje tęczę jako efekt rozszczepienia światła słonecznego (7.9) wyjaśnia rozszczepienie światła w pryzmacie posługując się pojęciem opisuje światło białe, jako mieszaninę barw (7.10) wyjaśnia pojęcie światła jednobarwnego (monochromatycznego) i prezentuje je za pomocą wskaźnika laserowego (7.10) wyjaśnia, na czym polega widzenie barwne (7.10) wyjaśnia działanie filtrów optycznych

24 światło białe (7.9) Soczewki skupiające i rozpraszające posługuje się pojęciem ogniska, ogniskowej i osi głównej optycznej (7.6) opisuje bieg promieni równoległych do osi optycznej, przechodzących przez soczewkę skupiającą i rozpraszającą (7.6) doświadczaln ie znajduje ognisko i mierzy ogniskową soczewki skupiającej (7.6) oblicza zdolność skupiającą soczewki ze z= 1 wzoru f i wyraża ją w dioptriach (7.6) Otrzymywanie obrazów za pomocą soczewek. Wady wzroku. Krótkowzroczność i dalekowzroczność wytwarza za pomocą soczewki skupiającej ostry obraz przedmiotu na ekranie (9.14, 8.1) podaje rodzaje soczewek (skupiająca, rozpraszająca) do korygowania każdej z wad wzroku (7.8) rysuje konstrukcje obrazów wytworzonych przez soczewki skupiające (7.7) rozróżnia obrazy rzeczywiste, pozorne, proste, odwrócone, powiększone, pomniejszone (7.7) wyjaśnia, na czym polegają wady wzroku: krótkowzroczności i dalekowzroczności (7.8) opisuje zasadę działania prostych przyrządów optycznych (lupa, oko) (7.7) rysuje konstrukcje obrazów wytworzonych przez soczewki rozpraszające (7.7) wyjaśnia zasadę działania innych przyrządów optycznych np. aparatu fotograficznego) podaje znak zdolności skupiającej soczewek korygujących krótkowzroczność i dalekowzroczność (7.8) Porównanie rozchodzenia się fal mechanicznych i elektromagnetyczny ch. Maksymalna szybkość przekazywania informacji wymienia ośrodki, w których rozchodzi się każdy z tych rodzajów fal porównuje szybkość rozchodzenia się obu rodzajów fal wyjaśnia transport energii przez fale sprężyste i elektromagnetyczne (7.1) porównuje wielkości fizyczne opisujące te fale i ich związki dla obu rodzajów fal opisuje mechanizm rozchodzenia się obu rodzajów fal wymienia sposoby przekazywania informacji i wskazuje rolę fal elektromagnetycznych (7.1) W odpowiednich miejscach w nawiasach podano numery doświadczeń obowiązkowych zgodnie z podstawą programową. Umiejętności wymienione w wymaganiach przekrojowych nauczyciel kształtuje na każdej lekcji i przy każdej sprzyjającej okazji.

Wymagania na poszczególne oceny przy realizacji programu i podręcznika Świat fizyki

Wymagania na poszczególne oceny przy realizacji programu i podręcznika Świat fizyki Klasa II Wymagania na poszczególne oceny przy realizacji i podręcznika Świat fizyki 6. Praca. Moc. Energia 6.1. Praca mechaniczna podaje przykłady wykonania pracy w sensie fizycznym podaje jednostkę pracy

Bardziej szczegółowo

Świat fizyki Gimnazjum Rozkład materiału - WYMAGANIA KLASA I

Świat fizyki Gimnazjum Rozkład materiału - WYMAGANIA KLASA I Świat fizyki Gimnazjum Rozkład materiału - WYMAGANIA KLASA I Lp. 1. Lekcja wstępna Temat lekcji Wymagania konieczne i podstawowe Uczeń: Wymagania rozszerzone i dopełniające Uczeń: Wymagania z podstawy/

Bardziej szczegółowo

WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE ŚRÓDROCZNE I ROCZNE OCENY Z FIZYKI DLA KLASY I GIMNAZJUM

WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE ŚRÓDROCZNE I ROCZNE OCENY Z FIZYKI DLA KLASY I GIMNAZJUM WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE ŚRÓDROCZNE I ROCZNE OCENY Z FIZYKI DLA KLASY I GIMNAZJUM SEMESTR I 1. Wykonujemy pomiary programu i celująca)) 1.1. Wielkości fizyczne, które wymienia przyrządy, za

Bardziej szczegółowo

PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA Z FIZYKI dla klas I-III

PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA Z FIZYKI dla klas I-III PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA Z FIZYKI dla klas I-III Przedmiotowy system oceniania z fizyki w gimnazjum sporządzono w oparciu o : 1.Wewnątrzszkolny system oceniania. 2.Podstawę programową. Cele edukacyjne

Bardziej szczegółowo

Wymagania programowe na oceny szkolne z podziałem na treści Fizyka klasa II Gimnazjum

Wymagania programowe na oceny szkolne z podziałem na treści Fizyka klasa II Gimnazjum Wymagania programowe na oceny szkolne z podziałem na treści Fizyka klasa II Gimnazjum 5. Siły w przyrodzie Temat według 5.1. Rodzaje i skutki oddziaływań rozpoznaje na przykładach oddziaływania bezpośrednie

Bardziej szczegółowo

Wymagania edukacyjne z fizyki dla kl. 1 Gimnazjum Publicznego im. Jana Pawła II w Żarnowcu w roku szkolnym 2016/2017

Wymagania edukacyjne z fizyki dla kl. 1 Gimnazjum Publicznego im. Jana Pawła II w Żarnowcu w roku szkolnym 2016/2017 Wymagania edukacyjne z fizyki dla kl. 1 Gimnazjum Publicznego im. Jana Pawła II w Żarnowcu w roku szkolnym 2016/2017 NAUCZYCIEL: PODRĘCZNIK: mgr Dorota Maj Świat fizyki Wyd. WSiP Na lekcjach fizyki postępy

Bardziej szczegółowo

Świat fizyki Gimnazjum Rozkład materiału - WYMAGANIA KLASA II

Świat fizyki Gimnazjum Rozkład materiału - WYMAGANIA KLASA II Świat fizyki Gimnazjum Rozkład materiału - WYMAGANIA KLASA II Lp. Temat lekcji Wymagania konieczne i podstawowe Uczeń: Wymagania rozszerzone i dopełniające Uczeń: Wymagania z podstawy/ Uwagi 5. Siły w

Bardziej szczegółowo

opisuje przepływ prądu w przewodnikach, jako ruch elektronów swobodnych posługuje się intuicyjnie pojęciem napięcia

opisuje przepływ prądu w przewodnikach, jako ruch elektronów swobodnych posługuje się intuicyjnie pojęciem napięcia Fizyka kl. 3 Temat lekcji Prąd w metalach. Napięcie elektryczne Źródła napięcia. Obwód Natężenie prądu Prawo Ohma. oporu opornika opisuje przepływ prądu w przewodnikach, jako ruch elektronów swobodnych

Bardziej szczegółowo

- podaje warunki konieczne do tego, by w sensie fizycznym była wykonywana praca

- podaje warunki konieczne do tego, by w sensie fizycznym była wykonywana praca Fizyka, klasa II Podręcznik: Świat fizyki, cz.2 pod red. Barbary Sagnowskiej 6. Praca. Moc. Energia. Lp. Temat lekcji Wymagania konieczne i podstawowe 1 Praca mechaniczna - podaje przykłady wykonania pracy

Bardziej szczegółowo

WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z FIZYKI W KLASIE I GIMNAZJUM 2016/2017

WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z FIZYKI W KLASIE I GIMNAZJUM 2016/2017 WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z FIZYKI W KLASIE I GIMNAZJUM 2016/2017 ROK SZKOLNY: 2016/2017 Wymagania na ocenę dopuszczająca: wymienia przyrządy, za pomocą których mierzymy długość, temperaturę, czas,

Bardziej szczegółowo

wykazuje doświadczalnie, że siły wzajemnego oddziaływania mają jednakowe wartości, ten sam kierunek, przeciwne zwroty i różne punkty przyłożenia

wykazuje doświadczalnie, że siły wzajemnego oddziaływania mają jednakowe wartości, ten sam kierunek, przeciwne zwroty i różne punkty przyłożenia Fizyka kl. Temat lekcji Rodzaje i skutki oddziaływań Wypadkowa sił działających na ciało. Siły równoważące się wymienia różne rodzaje oddziaływania ciał na przykładach rozpoznaje oddziaływania bezpośrednie

Bardziej szczegółowo

Fizyka Podręcznik: Świat fizyki, cz.1 pod red. Barbary Sagnowskiej. 4. Jak opisujemy ruch? Lp Temat lekcji Wymagania konieczne i podstawowe Uczeń:

Fizyka Podręcznik: Świat fizyki, cz.1 pod red. Barbary Sagnowskiej. 4. Jak opisujemy ruch? Lp Temat lekcji Wymagania konieczne i podstawowe Uczeń: Fizyka Podręcznik: Świat fizyki, cz.1 pod red. Barbary Sagnowskiej 4. Jak opisujemy ruch? Lp Temat lekcji Wymagania konieczne i podstawowe Wymagania rozszerzone i dopełniające 1 Układ odniesienia opisuje

Bardziej szczegółowo

Wymagania edukacyjne na poszczególne oceny z fizyki dla klasy trzeciej gimnazjum

Wymagania edukacyjne na poszczególne oceny z fizyki dla klasy trzeciej gimnazjum Wymagania edukacyjne na poszczególne oceny z fizyki dla klasy trzeciej gimnazjum Dział : Zjawiska magnetyczne. podaje nazwy biegunów magnetycznych i opisuje oddziaływania między nimi opisuje sposób posługiwania

Bardziej szczegółowo

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI KL.II I-półrocze

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI KL.II I-półrocze Temat Energia wewnętrzna i jej zmiany przez wykonanie pracy Cieplny przepływ energii. Rola izolacji cieplnej Zjawisko konwekcji Ciepło właściwe Przemiany energii podczas topnienia. Wyznaczanie ciepła topnienia

Bardziej szczegółowo

Wymagania podstawowe. (dostateczna) wskazuje w otoczeniu zjawiska elektryzowania przez tarcie objaśnia elektryzowanie przez dotyk

Wymagania podstawowe. (dostateczna) wskazuje w otoczeniu zjawiska elektryzowania przez tarcie objaśnia elektryzowanie przez dotyk Wymagania edukacyjne Gimnazjum- KL. III 9. O elektryczności statycznej Temat według Wymagania konieczne Wymagania podstawowe Wymagania rozszerzone Wymagania dopełniające 9.1. Elektryzowanie przez tarcie

Bardziej szczegółowo

wskazuje w otoczeniu zjawiska elektryzowania przez tarcie formułuje wnioski z doświadczenia sposobu elektryzowania ciał objaśnia pojęcie jon

wskazuje w otoczeniu zjawiska elektryzowania przez tarcie formułuje wnioski z doświadczenia sposobu elektryzowania ciał objaśnia pojęcie jon Klasa III Elektryzowanie przez tarcie. Ładunek elementarny i jego wielokrotności opisuje budowę atomu i jego składniki elektryzuje ciało przez potarcie wskazuje w otoczeniu zjawiska elektryzowania przez

Bardziej szczegółowo

Szczegółowe warunki i sposób oceniania wewnątrzszkolnego w klasie I gimnazjum na lekcjach fizyki w roku szkolym 2015/2016

Szczegółowe warunki i sposób oceniania wewnątrzszkolnego w klasie I gimnazjum na lekcjach fizyki w roku szkolym 2015/2016 Szczegółowe warunki i sposób oceniania wewnątrzszkolnego w klasie I gimnazjum na lekcjach fizyki w roku szkolym 2015/2016 Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który: posiada wiedzę i umiejętności znacznie wykraczającą

Bardziej szczegółowo

ZAGADNIENIA na egzamin klasyfikacyjny z fizyki klasa III (IIIA) rok szkolny 2013/2014 semestr II

ZAGADNIENIA na egzamin klasyfikacyjny z fizyki klasa III (IIIA) rok szkolny 2013/2014 semestr II ZAGADNIENIA na egzamin klasyfikacyjny z fizyki klasa III (IIIA) rok szkolny 2013/2014 semestr II Piotr Ludwikowski XI. POLE MAGNETYCZNE Lp. Temat lekcji Wymagania konieczne i podstawowe. Uczeń: 43 Oddziaływanie

Bardziej szczegółowo

9. O elektryczności statycznej

9. O elektryczności statycznej 9. O elektryczności statycznej 9.1. Elektryzowanie przez tarcie i zetknięcie z ciałem naelektryzowanym opisuje budowę atomu i jego składniki elektryzuje ciało przez potarcie i zetknięcie z ciałem naelektryzowanym

Bardziej szczegółowo

Plan wynikowy. Klasa Wykonujemy pomiary

Plan wynikowy. Klasa Wykonujemy pomiary Plan wynikowy Klasa 7 1. Wykonujemy pomiary 1 4 Wielkości fizyczne, które mierzysz na co dzień. 1-2.Pomiar długości i pomiar temperatury. 3.Pomiar czasu i pomiar szybkości. 4.Pomiar masy. 5 6 Pomiar wartości

Bardziej szczegółowo

Wymagania edukacyjne na poszczególne oceny. Klasa 7

Wymagania edukacyjne na poszczególne oceny. Klasa 7 Wymagania edukacyjne na poszczególne oceny. Klasa 7 1. Właściwości fizyczne ciał 1 Trzy stany skupienia ciał 2 Zmiany stanów skupienia ciał 3 Rozszerzalność temperaturowa ciał wymienia stany skupienia

Bardziej szczegółowo

Wymagania edukacyjne niezbędne do uzyskania poszczególnych śródrocznych i rocznych ocen klasyfikacyjnych z fizyki dla klasy 3 gimnazjum

Wymagania edukacyjne niezbędne do uzyskania poszczególnych śródrocznych i rocznych ocen klasyfikacyjnych z fizyki dla klasy 3 gimnazjum Wymagania edukacyjne niezbędne do uzyskania poszczególnych śródrocznych i rocznych ocen klasyfikacyjnych z fizyki dla klasy 3 gimnazjum Semestr I 2. Drgania i fale sprężyste Ruch drgający wskazuje w otoczeniu

Bardziej szczegółowo

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 7

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 7 Klasa 7 1. Wykonujemy pomiary 1.1. Wielkości fizyczne, które mierzysz na co dzień wymienia przyrządy, za pomocą których mierzymy długość, temperaturę, czas, szybkość i masę mierzy długość, temperaturę,

Bardziej szczegółowo

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI KLASA 7 I. WYKONUJEMY POMIARY wymienia przyrządy, za pomocą których mierzymy długość, temperaturę, czas, szybkość i masę mierzy długość, temperaturę, czas, szybkość i masę

Bardziej szczegółowo

Wymagania edukacyjne na poszczególne śródroczne oceny klasyfikacyjne z przedmiotu fizyka dla uczniów z klasy III gimnazjum na rok szkolny 2017/2018.

Wymagania edukacyjne na poszczególne śródroczne oceny klasyfikacyjne z przedmiotu fizyka dla uczniów z klasy III gimnazjum na rok szkolny 2017/2018. Wymagania edukacyjne na poszczególne śródroczne oceny klasyfikacyjne z przedmiotu fizyka dla uczniów z klasy III gimnazjum na rok szkolny 2017/2018. Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który opanował wymagania

Bardziej szczegółowo

Wymagania edukacyjne z fizyki dla klasy 7

Wymagania edukacyjne z fizyki dla klasy 7 Wymagania edukacyjne z fizyki dla klasy 7 1. Wykonujemy pomiary 1.1. Wielkości fizyczne, które mierzysz na co dzień wymienia przyrządy, za pomocą których mierzymy długość, temperaturę, czas, szybkość i

Bardziej szczegółowo

Wymagania na poszczególne oceny Świat fizyki

Wymagania na poszczególne oceny Świat fizyki Szkoła Podstawowa - FIZYKA - klasa 7 Wymagania na poszczególne oceny Świat fizyki 1. Wykonujemy pomiary Wymagania dopełniające (b. dobra i celująca)) 1.1. Wielkości fizyczne, które mierzysz na co dzień

Bardziej szczegółowo

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 7

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 7 Klasa 7 1. Wykonujemy pomiary 1.1. Wielkości fizyczne, wymienia przyrządy, za pomocą których które mierzysz na co dzień mierzymy długość, temperaturę, czas, szybkość i masę mierzy długość, temperaturę,

Bardziej szczegółowo

1. Wykonujemy pomiary

1. Wykonujemy pomiary 1. Wykonujemy pomiary wymienia przyrządy, za pomocą których mierzymy długość, temperaturę, czas, szybkość i masę mierzy długość, temperaturę, czas, szybkość i masę wymienia jednostki mierzonych wielkości

Bardziej szczegółowo

Oblicza natężenie prądu ze wzoru I=q/t. Oblicza opór przewodnika na podstawie wzoru R=U/I Oblicza opór korzystając z wykresu I(U)

Oblicza natężenie prądu ze wzoru I=q/t. Oblicza opór przewodnika na podstawie wzoru R=U/I Oblicza opór korzystając z wykresu I(U) Wymagania edukacyjne na poszczególne śródroczne i roczne oceny klasyfikacyjne z przedmiotu fizyka dla uczniów z klasy III gimnazjum na rok szkolny 2017/2018. SEMESTR I 10. Prąd Temat według programu 10.1

Bardziej szczegółowo

Wymagania edukacyjne z fizyki w klasie VII szkoły podstawowej. nauczyciel prowadzący: Mirosława Hojka

Wymagania edukacyjne z fizyki w klasie VII szkoły podstawowej. nauczyciel prowadzący: Mirosława Hojka Wymagania edukacyjne z fizyki w klasie VII szkoły podstawowej nauczyciel prowadzący: Mirosława Hojka Nr Temat lekcji 1. Wykonujemy pomiary 1 4 Wielkości fizyczne, które mierzysz na co dzień wymienia przyrządy,

Bardziej szczegółowo

Przedmiotowe Zasady Oceniania Klasa 7

Przedmiotowe Zasady Oceniania Klasa 7 Przedmiotowe Zasady Oceniania Klasa 7 1. Wykonujemy pomiary 1.1. Wielkości fizyczne, wymienia przyrządy, za pomocą których które mierzysz na co dzień mierzymy długość, temperaturę, czas, szybkość i masę

Bardziej szczegółowo

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 7

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 7 Klasa 7 1. Wykonujemy pomiary 1.1. Wielkości fizyczne, wymienia przyrządy, za pomocą których które mierzysz na co dzień mierzymy długość, temperaturę, czas, szybkość i masę mierzy długość, temperaturę,

Bardziej szczegółowo

KLASA II Wymagania na poszczególne oceny przy realizacji programu i podręcznika Świat fizyki

KLASA II Wymagania na poszczególne oceny przy realizacji programu i podręcznika Świat fizyki 5. Siły w przyrodzie 5.1. Rodzaje i skutki oddziaływań 5.. Wypadkowa sił działających na ciało wzdłuż jednej prostej. Siły równoważące się 5.3. Pierwsza zasada 5.4. Trzecia zasada KLASA II Wymagania na

Bardziej szczegółowo

Fizyka Klasa VII Szkoły Podstawowej WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE Orzeczenie PPP

Fizyka Klasa VII Szkoły Podstawowej WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE Orzeczenie PPP Fizyka Klasa VII Szkoły Podstawowej WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE Orzeczenie PPP.2428.118.2014 1. Wykonujemy pomiary 1.1. Wielkości fizyczne, wymienia przyrządy, za pomocą których które

Bardziej szczegółowo

Wymagania edukacyjne z Fizyki w klasie 7 szkoły podstawowej w roku szkolnym 2018/2019

Wymagania edukacyjne z Fizyki w klasie 7 szkoły podstawowej w roku szkolnym 2018/2019 Wymagania edukacyjne z Fizyki w klasie 7 szkoły podstawowej w roku szkolnym 2018/2019 1. Wykonujemy pomiary 1.1. Wielkości fizyczne, wymienia przyrządy, za pomocą których które mierzysz na co dzień mierzymy

Bardziej szczegółowo

Wymagania na poszczególne oceny przy realizacji programu i podręcznika,,świat fizyki

Wymagania na poszczególne oceny przy realizacji programu i podręcznika,,świat fizyki Wymagania na poszczególne oceny przy realizacji i podręcznika,,świat fizyki 1. Wykonujemy pomiary 1.1. Wielkości fizyczne, które mierzysz na co dzień 1.2. Pomiar wartości siły ciężkości 1.3.Wyznaczanie

Bardziej szczegółowo

Wymagania podstawowe (dostateczna) Uczeń:

Wymagania podstawowe (dostateczna) Uczeń: Lp. Rozdział I-Wykonujemy pomiary Temat według programu 1. Lekcja organizacyjna 2. 1.1. Wielkości 3. fizyczne, które 4. mierzysz na co dzień 5. 6. 7. 8. 1.2. Pomiar wartości siły ciężkości 1.3. Wyznaczanie

Bardziej szczegółowo

Fizyka Klasa VII Szkoły Podstawowej WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE Orzeczenie PPP

Fizyka Klasa VII Szkoły Podstawowej WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE Orzeczenie PPP Fizyka Klasa VII Szkoły Podstawowej WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE Orzeczenie PPP.3445.208.2015 1. Wykonujemy pomiary 1.1. Wielkości fizyczne, wymienia przyrządy, za pomocą których które

Bardziej szczegółowo

WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z FIZYKI W KLASIE II GIMNAZJUM

WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z FIZYKI W KLASIE II GIMNAZJUM WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z FIZYKI W KLASIE II GIMNAZJUM ROK SZKOLNY: 016/017 Wymagania na ocenę dopuszczająca: wymienia różne rodzaje oddziaływania ciał na przykładach rozpoznaje oddziaływania bezpośrednie

Bardziej szczegółowo

Anna Nagórna Wrocław, r. nauczycielka chemii i fizyki. Plan pracy dydaktycznej na fizyce w klasach drugich w roku szkolnym 2015/2016

Anna Nagórna Wrocław, r. nauczycielka chemii i fizyki. Plan pracy dydaktycznej na fizyce w klasach drugich w roku szkolnym 2015/2016 Anna Nagórna Wrocław,.09.015 r. nauczycielka chemii i fizyki Plan pracy dydaktycznej na fizyce w klasach drugich w roku szkolnym 015/016 na podstawie Programu nauczania fizyki w gimnazjum autorstwa Barbary

Bardziej szczegółowo

Wymagania edukacyjne niezbędne do uzyskania poszczególnych śródrocznych i rocznych ocen klasyfikacyjnych z fizyki dla klasy 3 gimnazjum

Wymagania edukacyjne niezbędne do uzyskania poszczególnych śródrocznych i rocznych ocen klasyfikacyjnych z fizyki dla klasy 3 gimnazjum Wymagania edukacyjne niezbędne do uzyskania poszczególnych śródrocznych i rocznych ocen klasyfikacyjnych z fizyki dla klasy 3 gimnazjum Semestr I 1. Przemiany energii w zjawiskach cieplnych Zmiana energii

Bardziej szczegółowo

Wymagania edukacyjne z fizyki w klasie III gimnazjum

Wymagania edukacyjne z fizyki w klasie III gimnazjum Wymagania edukacyjne z fizyki w klasie III gimnazjum 8. Drgania i fale sprężyste 8.1. Ruch drgający wskazuje w otoczeniu przykłady ciał wykonujących ruch drgający objaśnia, co to są drgania gasnące podaje

Bardziej szczegółowo

PRZEMIANY ENERGII W ZJAWISKACH CIEPLNYCH

PRZEMIANY ENERGII W ZJAWISKACH CIEPLNYCH PRZEMIANY ENERGII W ZJAWISKACH CIEPLNYCH Ocenę DOPUSZCZAJĄCĄ otrzymuje uczeń, który : podaje przykłady, w których na skutek wykonania pracy wzrosła energia wewnętrzna ciała podaje przykłady przewodników

Bardziej szczegółowo

Fizyka Klasa VII Szkoły Podstawowej WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE Opinia nr:

Fizyka Klasa VII Szkoły Podstawowej WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE Opinia nr: Fizyka Klasa VII Szkoły Podstawowej WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE Opinia nr:4223.88.2014 1. Wykonujemy pomiary 1.1. Wielkości fizyczne, wymienia przyrządy, za pomocą których które mierzysz

Bardziej szczegółowo

Wymagania przedmiotowe z fizyki - klasa I (obowiązujące w roku szkolnym 2013/2014)

Wymagania przedmiotowe z fizyki - klasa I (obowiązujące w roku szkolnym 2013/2014) Wymagania przedmiotowe z fizyki - klasa I (obowiązujące w roku szkolnym 013/014) 1. Wykonujemy pomiary!wymienia przyrządy, za pomocą których mierzymy długość, temperaturę, czas, szybkość i masę!wymienia

Bardziej szczegółowo

Wymagania podstawowe ocena dostateczna Uczeń:

Wymagania podstawowe ocena dostateczna Uczeń: KRYTERIA WYMAGAŃ FIZYKA -KLASA 7 Dodatkowe informacje : Ocena celująca oznaczona * * I półrocze 1.1. Wielkości fizyczne, które mierzysz na co dzień Wymagania konieczne ocena dopuszczająca Uczeń: wymienia

Bardziej szczegółowo

Szczegółowe warunki i sposób oceniania wewnątrzszkolnego w klasie III gimnazjum na lekcjach fizyki w roku szkolym 2015/2016

Szczegółowe warunki i sposób oceniania wewnątrzszkolnego w klasie III gimnazjum na lekcjach fizyki w roku szkolym 2015/2016 Szczegółowe warunki i sposób oceniania wewnątrzszkolnego w klasie III gimnazjum na lekcjach fizyki w roku szkolym 2015/2016 Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który: posiada wiedzę i umiejętności znacznie

Bardziej szczegółowo

Fizyka Klasa VII Szkoły Podstawowej WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE Opinia PPP

Fizyka Klasa VII Szkoły Podstawowej WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE Opinia PPP Fizyka Klasa VII Szkoły Podstawowej WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE Opinia PPP.4223.262.2014 1. Wykonujemy pomiary 1.1. Wielkości fizyczne, wymienia przyrządy, za pomocą których które mierzysz

Bardziej szczegółowo

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 8

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 8 Klasa 8 7. Przemiany energii w zjawiskach cieplnych 7.1. Energia wewnętrzna i jej zmiana przez wykonanie pracy 7.2. Cieplny przepływ energii. Rola izolacji cieplnej podaje przykłady, w których na skutek

Bardziej szczegółowo

WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE ŚRÓDROCZNE I ROCZNE OCENY Z FIZYKI DLA KLASY III GIMNAZJUM

WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE ŚRÓDROCZNE I ROCZNE OCENY Z FIZYKI DLA KLASY III GIMNAZJUM WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE ŚRÓDROCZNE I ROCZNE OCENY Z FIZYKI DLA KLASY III GIMNAZJUM SEMESTR I I. Przemiany energii w zjawiskach cieplnych 7.5. Przemiany energii odczytuje z tabeli temperaturę

Bardziej szczegółowo

WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE ŚRÓDROCZNE I ROCZNE OCENY Z FIZYKI DLA KLASY III GIMNAZJUM

WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE ŚRÓDROCZNE I ROCZNE OCENY Z FIZYKI DLA KLASY III GIMNAZJUM WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE ŚRÓDROCZNE I ROCZNE OCENY Z FIZYKI DLA KLASY III GIMNAZJUM SEMESTR I I. Przemiany energii w zjawiskach cieplnych 7.5. Przemiany energii odczytuje z tabeli temperaturę

Bardziej szczegółowo

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 8

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 8 Klasa 8 7. Przemiany energii w zjawiskach cieplnych 7.1. Energia wewnętrzna i jej zmiana przez wykonanie pracy 7.2. Cieplny przepływ energii. Rola izolacji cieplnej podaje przykłady, w których na skutek

Bardziej szczegółowo

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 8

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 8 Klasa 8 7. Przemiany energii w zjawiskach cieplnych 7.1. Energia wewnętrzna i jej zmiana przez wykonanie pracy 7.2. Cieplny przepływ energii. Rola izolacji cieplnej podaje przykłady, w których na skutek

Bardziej szczegółowo

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 8

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 8 Klasa 8 7. Przemiany energii w zjawiskach cieplnych 7.1. Energia wewnętrzna i jej zmiana przez wykonanie pracy 7.2. Cieplny przepływ energii. Rola izolacji cieplnej podaje przykłady, w których na skutek

Bardziej szczegółowo

Wymagania podstawowe (dostateczna) wymienia składniki energii wewnętrznej (4.5)

Wymagania podstawowe (dostateczna) wymienia składniki energii wewnętrznej (4.5) Klasa 8 7. Przemiany energii w zjawiskach cieplnych 7.1. Energia wewnętrzna i jej zmiana przez wykonanie pracy 7.2. Cieplny przepływ energii. Rola izolacji cieplnej podaje przykłady, w których na skutek

Bardziej szczegółowo

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 8

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 8 Klasa 8 7. Przemiany energii w zjawiskach cieplnych 7.1. Energia wewnętrzna i jej zmiana przez wykonanie pracy 7.2. Cieplny przepływ energii. Rola izolacji cieplnej podaje przykłady, w których na skutek

Bardziej szczegółowo

WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE ŚRÓDROCZNE I ROCZNE OCENY Z FIZYKI DLA KLASY II GIMNAZJUM

WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE ŚRÓDROCZNE I ROCZNE OCENY Z FIZYKI DLA KLASY II GIMNAZJUM WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE ŚRÓDROCZNE I ROCZNE OCENY Z FIZYKI DLA KLASY II GIMNAZJUM SEMESTR I I. Jak opisujemy ruch? programu i celująca) 4.4.2. Prędkość na przykładzie wymienia cechy uzasadnia

Bardziej szczegółowo

Wymagania z fizyki dla klasy 8 szkoły podstawowej

Wymagania z fizyki dla klasy 8 szkoły podstawowej Wymagania z fizyki dla klasy 8 szkoły podstawowej 7. Przemiany energii w zjawiskach cieplnych 7.1. Energia wewnętrzna i jej zmiana przez wykonanie pracy 7.2. Cieplny przepływ energii. Rola izolacji cieplnej

Bardziej szczegółowo

Przedmiotowy System Oceniania z fizyki dla klasy 8

Przedmiotowy System Oceniania z fizyki dla klasy 8 Przedmiotowy System Oceniania z fizyki dla klasy 8 7. Przemiany energii w zjawiskach cieplnych 7.1. Energia wewnętrzna i jej zmiana przez wykonanie pracy 7.2. Cieplny przepływ energii. Rola izolacji cieplnej

Bardziej szczegółowo

PLAN WYNIKOWY Z FIZYKI DLA KLASY SIÓDMEJ W ROKU SZKOLNYM 2017/2018 Dział I: Wykonujemy pomiary 13 godzin. Wymagania rozszerzone i dopełniające Uczeń:

PLAN WYNIKOWY Z FIZYKI DLA KLASY SIÓDMEJ W ROKU SZKOLNYM 2017/2018 Dział I: Wykonujemy pomiary 13 godzin. Wymagania rozszerzone i dopełniające Uczeń: PLAN WYNIKOWY Z FIZYKI DLA KLASY SIÓDMEJ W ROKU SZKOLNYM 2017/2018 Dział I: Wykonujemy pomiary 13 godzin Nr lekcji Temat lekcji Wymagania konieczne i podstawowe klasa Uczeń: 1 1 Zapoznanie z przedmiotowym

Bardziej szczegółowo

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 8

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 8 Klasa 8 7. Przemiany energii w zjawiskach cieplnych 7.1. Energia wewnętrzna i jej zmiana przez wykonanie pracy podaje przykłady, w których na skutek wykonania pracy wzrosła energia wewnętrzna ciała (4.4)

Bardziej szczegółowo

Dział VII: Przemiany energii w zjawiskach cieplnych

Dział VII: Przemiany energii w zjawiskach cieplnych Dział VII: Przemiany energii w zjawiskach cieplnych 7.1. Energia wewnętrzna i jej zmiana przez wykonanie pracy 7.2. Cieplny przepływ energii. Rola izolacji cieplnej 7.3. Zjawisko konwekcji podaje przykłady,

Bardziej szczegółowo

Fizyka Klasa VII Szkoły Podstawowej WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE Opinia PPP

Fizyka Klasa VII Szkoły Podstawowej WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE Opinia PPP Fizyka Klasa VII Szkoły Podstawowej WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE Opinia PPP.4223.362.2014 1. Wykonujemy pomiary 1.1. Wielkości fizyczne, wymienia przyrządy, za pomocą których które mierzysz

Bardziej szczegółowo

Wymagania edukacyjne z Fizyki w klasie 8 szkoły podstawowej w roku szkolnym 2018/2019

Wymagania edukacyjne z Fizyki w klasie 8 szkoły podstawowej w roku szkolnym 2018/2019 Wymagania edukacyjne z Fizyki w klasie 8 szkoły podstawowej w roku szkolnym 2018/2019 7. Przemiany energii w zjawiskach cieplnych 7.1. Energia wewnętrzna podaje przykłady, w których na skutek wymienia

Bardziej szczegółowo

Wymagania podstawowe (dostateczna) Uczeń: wymienia składniki energii wewnętrznej (4.5)

Wymagania podstawowe (dostateczna) Uczeń: wymienia składniki energii wewnętrznej (4.5) Wymagania edukacyjne z fizyki dla klasy 8. 7. Przemiany energii w zjawiskach cieplnych 7.1. Energia wewnętrzna i jej zmiana przez wykonanie pracy 7.2. Cieplny przepływ energii. Rola izolacji cieplnej 7.3.

Bardziej szczegółowo

Wymagania edukacyjne na poszczególne śródroczne oceny klasyfikacyjne z przedmiotu fizyka dla uczniów z klasy II gimnazjum na rok szkolny 2017/2018.

Wymagania edukacyjne na poszczególne śródroczne oceny klasyfikacyjne z przedmiotu fizyka dla uczniów z klasy II gimnazjum na rok szkolny 2017/2018. Wymagania edukacyjne na poszczególne śródroczne oceny klasyfikacyjne z przedmiotu fizyka dla uczniów z klasy II gimnazjum na rok szkolny 2017/2018. Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który opanował wymagania

Bardziej szczegółowo

Fizyka Klasa VII Szkoły Podstawowej WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE Opinia PPP

Fizyka Klasa VII Szkoły Podstawowej WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE Opinia PPP Fizyka Klasa VII Szkoły Podstawowej WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE Opinia PPP.4223.418.2015 1. Wykonujemy pomiary 1.1. Wielkości fizyczne, wymienia przyrządy, za pomocą których które mierzysz

Bardziej szczegółowo

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 8

Przedmiotowy System Oceniania Klasa 8 Klasa 8 7. Przemiany energii w zjawiskach cieplnych 7.1. Energia wewnętrzna i jej zmiana przez wykonanie pracy 7.2. Cieplny przepływ energii. Rola izolacji cieplnej podaje przykłady, w których na skutek

Bardziej szczegółowo

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI ROK SZKOLNY KLASY III A, III B i III E, MGR. MONIKA WRONA

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI ROK SZKOLNY KLASY III A, III B i III E, MGR. MONIKA WRONA WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI ROK SZKOLNY 2016-2017 KLASY III A, III B i III E, MGR. MONIKA WRONA. Przemiany energii w zjawiskach cieplnych 7.1. Energia wewnętrzna i jej zmiany przez wykonanie pracy 7.2.

Bardziej szczegółowo

Przedmiotowy System Oceniania oraz wymagania edukacyjne na poszczególne oceny Klasa 8

Przedmiotowy System Oceniania oraz wymagania edukacyjne na poszczególne oceny Klasa 8 Przedmiotowy System Oceniania oraz wymagania edukacyjne na poszczególne oceny Klasa 8 7. Przemiany energii w zjawiskach cieplnych 7.1. Energia wewnętrzna i jej zmiana przez wykonanie pracy 7.2. Cieplny

Bardziej szczegółowo

Wymagania podstawowe (dostateczna) Uczeń:

Wymagania podstawowe (dostateczna) Uczeń: KRYTERIA WYMAGAŃ FIZYKA -KLASA 8 Dodatkowe informacje: Ocena celująca oznaczona * * I półrocze Wymagania konieczne (dopuszczająca) Uczeń: Wymagania podstawowe (dostateczna) Uczeń: Wymagania rozszerzone

Bardziej szczegółowo

(Plan wynikowy) - zakładane osiągnięcia ucznia. stosuje wzory

(Plan wynikowy) - zakładane osiągnięcia ucznia. stosuje wzory (Plan wynikowy) - zakładane osiągnięcia ucznia Fizyka klasa III 1 Zapoznanie z wymaganiami edukacyjnymi i kryteriami oceniania. Regulamin pracowni i przepisy BHP. 1. Drgania i fale spręŝyste (8.1-8.12)

Bardziej szczegółowo

Analizuje zachowanie się ciał na podstawie pierwszej zasady dynamiki

Analizuje zachowanie się ciał na podstawie pierwszej zasady dynamiki Wymagania edukacyjne na poszczególne śródroczne i roczne oceny klasyfikacyjne z przedmiotu fizyka dla uczniów z klasy II gimnazjum na rok szkolny 2017/2018. SEMESTR I 5. Siły w przyrodzie Temat według

Bardziej szczegółowo

FIZYKA - wymagania edukacyjne (klasa 8)

FIZYKA - wymagania edukacyjne (klasa 8) FIZYKA - wymagania edukacyjne (klasa 8) 7. Przemiany energii w zjawiskach cieplnych 7.1. Energia wewnętrzna i jej zmiana przez wykonanie pracy 7.2. Cieplny przepływ energii. Rola izolacji cieplnej podaje

Bardziej szczegółowo

Przedmiotowy System Oceniania

Przedmiotowy System Oceniania 1 Przedmiotowy System Oceniania Klasa 8 7. Przemiany energii w zjawiskach cieplnych 7.1. Energia wewnętrzna i jej zmiana przez wykonanie pracy 7.2. Cieplny przepływ energii. Rola izolacji cieplnej podaje

Bardziej szczegółowo

Rozkład materiału dla klasy 8 szkoły podstawowej (2 godz. w cyklu nauczania) 2 I. Wymagania przekrojowe.

Rozkład materiału dla klasy 8 szkoły podstawowej (2 godz. w cyklu nauczania) 2 I. Wymagania przekrojowe. Rozkład materiału dla klasy 8 szkoły podstawowej (2 godz. w cyklu nauczania) Temat Proponowa na liczba godzin Elektrostatyka 8 Wymagania szczegółowe, przekrojowe i doświadczalne z podstawy programowej

Bardziej szczegółowo

Wymagania edukacyjne z fizyki dla klasy I

Wymagania edukacyjne z fizyki dla klasy I edukacyjne z fizyki dla klasy I edukacyjne z fizyki dla klasy I gimnazjum oparte na programie nauczania Świat fizyki, autorstwa B. Sagnowskiej (wersja 2), wydawnictwa Zamkor, 1. Wykonujemy pomiary Temat

Bardziej szczegółowo

Wymagania konieczne i podstawowe Uczeń: 7. Przemiany energii w zjawiskach cieplnych

Wymagania konieczne i podstawowe Uczeń: 7. Przemiany energii w zjawiskach cieplnych Klasa 8 61 Energia wewnętrzna i jej zmiana przez wykonanie pracy 7. Przemiany energii w zjawiskach cieplnych wymienia składniki energii wewnętrznej (4.5) podaje przykłady, w których na skutek wykonania

Bardziej szczegółowo

Szczegółowy rozkład materiału z fizyki dla klasy II gimnazjum zgodny z nową podstawą programową.

Szczegółowy rozkład materiału z fizyki dla klasy II gimnazjum zgodny z nową podstawą programową. Szczegółowy rozkład materiału z fizyki dla klasy gimnazjum zgodny z nową podstawą programową. Lekcja organizacyjna. Omówienie programu nauczania i przypomnienie wymagań przedmiotowych Tytuł rozdziału w

Bardziej szczegółowo

Wymagania edukacyjne z fizyki w klasie 7

Wymagania edukacyjne z fizyki w klasie 7 Wymagania edukacyjne z fizyki w klasie 7 Program nauczania. Świat fizyki. Klasy 7 8 Numer dopuszczenia 824/1/2017 B. Sagnowska, M. Rozenbajgier Świat fizyki. Podręcznik. Szkoła podstawowa. Klasa 7. Zeszyt

Bardziej szczegółowo

Wymagania edukacyjne fizyka klasa VIII

Wymagania edukacyjne fizyka klasa VIII Wymagania edukacyjne fizyka klasa VIII ocena dopuszczająca ocena dostateczna spełnia wymagania edukacyjne niezbędne do uzyskania oceny dopuszczającej oraz: ocena dobra spełnia wymagania edukacyjne niezbędne

Bardziej szczegółowo

Plan wynikowy Klasa 8

Plan wynikowy Klasa 8 Plan wynikowy Klasa 8 Nr Temat lekcji Wymagania konieczne i podstawowe Uczeń: Wymagania rozszerzone i dopełniające Uczeń: Uwagi 7. Przemiany energii w zjawiskach cieplnych 61 Energia wewnętrzna i jej zmiana

Bardziej szczegółowo

DZIAŁ TEMAT NaCoBeZu kryteria sukcesu w języku ucznia

DZIAŁ TEMAT NaCoBeZu kryteria sukcesu w języku ucznia ODDZIAŁYWANIA DZIAŁ TEMAT NaCoBeZu kryteria sukcesu w języku ucznia 1. Organizacja pracy na lekcjach fizyki w klasie I- ej. Zapoznanie z wymaganiami na poszczególne oceny. Fizyka jako nauka przyrodnicza.

Bardziej szczegółowo

Plan wynikowy Klasa 8

Plan wynikowy Klasa 8 Plan wynikowy Klasa 8 Nr Temat lekcji Wymagania konieczne 61 Energia wewnętrzna i jej zmiana przez wykonanie pracy 62 Cieplny przepływ energii. Rola izolacji cieplnej 63 Zjawisko konwekcji 7. Przemiany

Bardziej szczegółowo

Sposoby sprawdzania osiągnięć edukacyjnych uczniów z fizyki

Sposoby sprawdzania osiągnięć edukacyjnych uczniów z fizyki Sposoby sprawdzania osiągnięć edukacyjnych uczniów z fizyki 1. Ocenianiu podlegają następujące formy aktywności ucznia: - sprawdziany obejmujące większy zakres materiału - kartkówki obejmujące trzy ostatnie

Bardziej szczegółowo

Cele kształcenia wymagania ogólne. I. Wykorzystanie wielkości fizycznych do opisu poznanych zjawisk lub rozwiązania. prostych zadań obliczeniowych.

Cele kształcenia wymagania ogólne. I. Wykorzystanie wielkości fizycznych do opisu poznanych zjawisk lub rozwiązania. prostych zadań obliczeniowych. Wymagania edukacyjne klasa II - FIZYKA Przedmiotowy system oceniania z fizyki w gimnazjum sporządzono w oparciu o : 1. Wewnątrzszkolny system oceniania. 2. Podstawę programową. Podstawa programowa Cele

Bardziej szczegółowo

Teresa Wieczorkiewicz. Fizyka i astronomia. Program nauczania, rozkład materiału oraz plan wynikowy Gimnazjum klasy: 3G i 3H

Teresa Wieczorkiewicz. Fizyka i astronomia. Program nauczania, rozkład materiału oraz plan wynikowy Gimnazjum klasy: 3G i 3H Teresa Wieczorkiewicz Fizyka i astronomia Program nauczania, rozkład materiału oraz plan wynikowy Gimnazjum klasy: 3G i 3H Wg podstawy programowej z Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 23

Bardziej szczegółowo

Poniżej przedstawiony został podział wymagań na poszczególne oceny szkolne: ocena dopuszczająca wymagania konieczne

Poniżej przedstawiony został podział wymagań na poszczególne oceny szkolne: ocena dopuszczająca wymagania konieczne Szczegółowe wymagania edukacyjne niezbędne do uzyskania przez uczniów klasy 3 z programem nauczania fizyki na poziomie podstawowym poszczególnych śródrocznych i końcoworocznych ocen klasyfikacyjnych Nazwa

Bardziej szczegółowo

Ogólne zasady oceniania z fizyki.

Ogólne zasady oceniania z fizyki. Ogólne zasady oceniania z fizyki. Ocenę celującą otrzymuje uczeń który: Biegle posługuje się zdobytymi na lekcji fizyki wiadomościami w rozwiązaniu problemów praktycznych i teoretycznych. Wykazuje stałą

Bardziej szczegółowo

Ogólne zasady oceniania z fizyki.

Ogólne zasady oceniania z fizyki. Ogólne zasady oceniania z fizyki. Ocenę celującą otrzymuje uczeń który: Biegle posługuje się zdobytymi na lekcji fizyki wiadomościami w rozwiązaniu problemów praktycznych i teoretycznych. Wykazuje stałą

Bardziej szczegółowo

Przedmiotowe zasady oceniania Fizyka klasa III a i III b gimnazjum Nauczyciel prowadzący mgr Iwona Bieganowska

Przedmiotowe zasady oceniania Fizyka klasa III a i III b gimnazjum Nauczyciel prowadzący mgr Iwona Bieganowska Przedmiotowe zasady oceniania Fizyka klasa III a i III b gimnazjum Nauczyciel prowadzący mgr Iwona Bieganowska Zasady zostały opracowane na podstawie propozycji przygotowanej przez wydawnictwo WSiP i dostosowane

Bardziej szczegółowo

Wymagania edukacyjne z fizyki Kl.7

Wymagania edukacyjne z fizyki Kl.7 Wymagania edukacyjne z fizyki Kl.7 Wyszczególnienie materiału dotyczącego wiedzy i umiejętności ucznia z poszczególnych działów Fizyki w zakresie koniecznym, podstawowym, rozszerzającym i dopełniającym

Bardziej szczegółowo

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI DLA GIMNAZJUM Wymagania na poszczególne oceny przy realizacji programu i podręcznika Świat fizyki klasa I

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI DLA GIMNAZJUM Wymagania na poszczególne oceny przy realizacji programu i podręcznika Świat fizyki klasa I Wymagania konieczne (dopuszczająca) wymienia przyrządy, za pomocą których mierzymy długość, temperaturę, czas, szybkość i masę podaje zakres pomiarowy przyrządu przelicza jednostki długości, czasu i masy

Bardziej szczegółowo

Wymagania edukacyjne na poszczególne oceny z fizyki

Wymagania edukacyjne na poszczególne oceny z fizyki Wymagania edukacyjne na poszczególne oceny z fizyki Wymagania zostały podzielone na dwa poziomy: podstawowy (P) i ponadpodstawowy (PP). Uczeń otrzymuje konkretne oceny w zależności od stopnia opanowania

Bardziej szczegółowo

Szczegółowy rozkład materiału z fizyki dla klasy III gimnazjum zgodny z nową podstawą programową.

Szczegółowy rozkład materiału z fizyki dla klasy III gimnazjum zgodny z nową podstawą programową. Szczegółowy rozkład materiału z fizyki dla klasy III gimnazjum zgodny z nową podstawą programową. Lekcja organizacyjna. Omówienie programu nauczania i przypomnienie wymagań przedmiotowych Tytuł rozdziału

Bardziej szczegółowo

Anna Nagórna Wrocław, r. nauczycielka chemii i fizyki. Plan pracy dydaktycznej na fizyce w klasach trzecich w roku szkolnym 2016/2017

Anna Nagórna Wrocław, r. nauczycielka chemii i fizyki. Plan pracy dydaktycznej na fizyce w klasach trzecich w roku szkolnym 2016/2017 Anna Nagórna Wrocław, 2.09.2016 r. nauczycielka chemii i fizyki Plan pracy dydaktycznej na fizyce w klasach trzecich w roku szkolnym 2016/2017 na podstawie Programu nauczania fizyki w gimnazjum autorstwa

Bardziej szczegółowo

ZASADY OCENIANIA NA LEKCJI FIZYKI KLASA III GIMNAZJUM

ZASADY OCENIANIA NA LEKCJI FIZYKI KLASA III GIMNAZJUM ZASADY OCENIANIA NA LEKCJI FIZYKI KLASA III GIMNAZJUM I. SPOSOBY SPRAWDZANIA I ZASADY OCENIANIA OSIĄGNIĘĆ UCZNIÓW. Ocenianiu podlegają: Sposoby sprawdzania osiągnięć osiągnięcia Częstość sprawdzania danego

Bardziej szczegółowo

WYMAGANIA EDUKACYJNE Fizyka. klasa druga Gimnazjum nr 19

WYMAGANIA EDUKACYJNE Fizyka. klasa druga Gimnazjum nr 19 WYMAGANIA EDUKACYJNE Fizyka klasa druga Gimnazjum nr 19 I. Zasady oceniania i sposoby sprawdzania osiągnięć edukacyjnych 1. Ocenianie ma charakter systematyczny i wieloaspektowy.. Formy sprawdzania wiedzy

Bardziej szczegółowo