Biuletyn Prowincji Polskiej Stowarzyszenia Misji Afrykańskich Wrota Afryki Nr 50 grudzień marzec 2014

Transkrypt

1 Wrota Afryki Nr 50 grudzień marzec 2014 W tym numerze: Numer 50, grudzień marzec 2014 Aktualności Ks. Krzysztof Paryła SMA Gdzie dwóch albo trzech gromadzi się w Moje Imię, tam Jestem pośród nich. Mt 18,20 Rodzina SMA w Polsce Ks. Krzysztof Paryła SMA Ks. Andrzej Grych SMA Katarzyna Dziakiewicz Beata Obrzud, Misjonarka Świecka SMA Bożena Latocha, Misjonarka Świecka SMA Justyna Jarząbska Małgorzata Hajda Z nauczania Papieża: Bądźcie uczniami i misjonarzami Chrystusa. Biuletyn Prowincji Polskiej Stowarzyszenia Misji Afrykańskich 1

2 Tumsifu Jesu Kristu! Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus! Drodzy Przyjaciele Misji! Na wstępie pragniemy podziękować wszystkim, którzy przesłali imiona swoich bliskich zmarłych oraz łączyli się z nami w czasie listopadowych Wypominków. Przez cały miesiąc listopad, polecaliśmy Bożemu Miłosierdziu naszych Drogich Zmarłych w codziennej Mszy Św. oraz w wieczornej modlitwie różańcowej. Bóg zapłać również za wszystkie złożone ofiary, które wsparły naszą pracę misyjną. Ten numer Wrót Afryki poświęciliśmy Polsce, gdzie na co dzień pracują w Borzęcinie Dużym: ks. Andrzej Grych SMA, ks. Wacław Krzempek SMA, ks. Krzysztof Pachut SMA, ks. Krzysztof Paryła SMA, ks. Paweł Mąkosa SMA oraz ks. Marek Gałuszka. Przedstawimy historię SMA w Polsce, rozmowę z ks. Andrzejem Grychem SMA, nowym Przełożonym SMA w Polsce oraz funkcjonowanie CChW- SOLIDARNI, jak również homilię papieża Franciszka w Rio de Janeiro (Brazylia). Zapraszamy do lektury. Redakcja W tym numerze: Aktualności: 3. Ks. Krzysztof Paryła SMA: 200 rocznica urodzin biskupa Melchiora de Marion Bresillac, założyciela Stowarzyszenia Misji Afrykańskich. Rodzina SMA w Polsce: 3. Ks. Krzysztof Paryła SMA: Historia obecności Stowarzyszenia Misji Afrykańskich w Polsce. 5. Redakcja: Rodzina SMA w Polsce. 7. Redakcja: SMA w Borzęcinie Dużym. 8. Katarzyna Dziakiewicz: Rozmowa z ks. Andrzejem Grychem SMA. 9. Katarzyna Dziakiewicz: Sprawiedliwość w nierówności. 9. Beata Obrzud, Misjonarka Świecka SMA: Wspólnota Misjonarzy Świeckich Stowarzyszenia Misji Afrykańskich - Czym jest? Co warto o tej wspólnocie wiedzieć? 11. Bożena Latocha, Misjonarka Świecka SMA: CChW- SOLIDARNI. 13. Justyna i Małgosia: Od pragnienia do spełnienia - nowe powołania misyjne w SMA. Z nauczania Papieża: 14. Papież Franciszek: Bądźcie uczniami i misjonarzami Chrystusa. Stowarzyszenie Misji Afrykańskich Borzęcin Duży ul. Warszawska Zaborów Tel , Fax sma@sma.pl Nr 50 (IV/2013) Zdjęcia użyte w biuletynie: Archiwum SMA Nakład: 6000 egzemplarzy, do użytku wewnętrznego Druk: Wydawnictwo PRESSTON w Borzęcinie Dużym Nasze konto: PEKAO S.A. XIII o/warszawa Redakcja: Katarzyna Dziakiewicz Ks. Krzysztof Paryła SMA 2

3 Aktualności 200 rocznica urodzin biskupa Melchiora de Marion Bresillac, założyciela Stowarzyszenia Misji Afrykańskich W nadchodzącym roku, w sposób szczególny, pragniemy zatrzymać się nad wspaniałą postacią założyciela Stowarzyszenia Misji Afrykańskich, biskupa Melchiora de Marion Bresillac, o którym Papież Jan Paweł II powiedział iż był człowiekiem głębokiej wiary i ogromnej odwagi. 2 grudnia 2013 roku, w rodzinie SMA rozpoczynamy obchody 200 rocznicy urodzin naszego Założyciela (2 grudzień grudzień 2013). Biskup De Bresillac całe swoje życie poświęcił umiłowaniu Boga, Kościoła i Misji. Powołanie przez niego do życia Zgromadzenia, przeznaczonego głównie do ewangelizacji krajów Afryki, które najbardziej potrzebują misjonarzy, było już samo w sobie ogromnym aktem odwagi. Uczynienie tego w roku 1856, gdzie kontynent afrykański był jeszcze bardzo mało znany, wymagało głębokiej wiary i nadzwyczajnego zaufania w Bożą opatrzność. Hojny dar, który Bp de Bresillac uczynił z samego siebie, aż do przedwczesnej śmierci w Afryce, zaledwie sześć tygodni po przybyciu na Czarny Ląd, świadczy o jego odważnym zaangażowaniu w budowanie Królestwa Bożego na ziemi. Bp de Bresillac, dla nas misjonarzy SMA, jest wciąż żywym przykładem i nauczycielem życia misyjnego i całkowitego oddania się Bogu w naszym misyjnym powołaniu. Uczy nas ogromnej otwartości na świat i na jego przyszłość, wielu praktycznych umiejętności, solidnej i pogłębionej formacji, konieczności bycia gorliwymi w głoszeniu Ewangelii naszym życiem, wyrozumiałymi, cierpliwymi. Uczy nas wrażliwości na potrzeby drugiego człowieka, te duchowe i materialne; wrażliwości na ludzką nędzę i cierpienie. Był on też człowiekiem praktycznym, człowiekiem działania i pomimo tego, iż półtora wieku minęło od jego śmierci, ma dziś jeszcze bardzo wiele do powiedzenia każdemu z nas, chrześcijanom i misjonarzom dzisiejszych czasów. Zapraszamy Was drodzy Przyjaciele SMA do włączenia się wraz z nami w modlitwę o rychłą beatyfikację Sługi Bożego biskupa Melchiora de Marion Bresillac. W numerze tym, znajdziecie obrazek z życiorysem naszego Założyciela i modlitwą, którą my misjonarze SMA codziennie modlimy się w naszych wspólnotach. Ks. Krzysztof Paryła SMA Rodzina SMA w Polsce Historia obecności Stowarzyszenia Misji Afrykańskich w Polsce Korzenie obecności Stowarzyszenia Misji Afrykańskich w Polsce sięgają początku 1931 roku, kiedy to ówczesny Przełożony Generalny SMA, ks. Jean-Marie Chabert, wysłał do Polski ks. François-Xavier Hirsch a w celu szukania powołań i formacji misjonarzy z Polski. Ślady jednak obecności Stowarzyszenia Misji Afrykańskich w Polsce sięgają kilkudziesięciu lat wstecz. Bp Melchior de Marion Bresillac, założyciel SMA, w swoim liście z dnia 20 stycznia 1857, roku skierowanym do ks. Augustyna Planque, wspomina osobę ks. Papetard, bliskiego współpracownika, zajmującego się pozyskiwaniem środków na działalność misjonarzy SMA w Afryce. W liście tym, Bp De Bresillac pisze: Przygotowuje się on teraz (ks. Papetard), aby wyruszyć na północ Włoch, a później być może na Węgry i do Polski i jeżeli Bóg pobłogosławi jego dzieło, tak jak to się stało w Niemczech, w Holandii i Belgii, zobaczy czy nie ma innych miejsc na świecie gdzie istnieje nadzieja na pozyskanie funduszy. Nie jest wiadome czy ks. Pape- 3

4 tard dotarł do Polski, znajdującej się w tym czasie pod zaborami, ale już we wrześniu 1872 roku zgłosił się pierwszy polski kandydat do SMA, 24 letni Kazimierz Jozwiński z diecezji Lubelskiej. Niestety po kilku miesiącach opuścił seminarium SMA w Lyonie we Francji. W kwietniu 1929 roku, zgłosił się do seminarium w Lyonie kolejny Polak, 26 letni Stanisław Kędzierski z Poznania. Również i on, w 1930 roku, opuścił seminarium i powrócił do Polski. W 1930 roku, myśl o otwarciu seminarium SMA w Polsce zaczyna się konkretyzować. Do Polski przybył ks. Françonçois-Xavier Hirsch. Po wielu trudnościach, udało mu się zakupić posiadłość w Nininie, (Gm. Ryczywół) w diecezji poznańskiej, gdzie 15 września 1931 roku zostało otwarte Niższe Seminarium Misji Afrykańskich. Wydarzenie to jest uznane za oficjalne rozpoczęcie działalności SMA w Polsce. W ciągu następnych kilku lat kandydatów nie brakowało i Niższe Seminarium rozwijało się prężnie. Myślano zatem o otwarciu nowicjatu i Wyższego Seminarium. W 1937 roku otrzymał święcenia kapłańskie pierwszy Polak, ks. Bolesław Szmania. W chwili rozpoczęcia wojny Dom w Nininie SMA liczyło w Polsce 5 księży (w tym 3 z Francji), 6 braci, 21 kleryków na formacji w Belgii i Francji oraz około 60 uczniów w Nininie. Po wkroczeniu do Polski, Niemcy przejęli teren seminarium i otworzyli tam fabrykę silników samolotowych. W 1948 roku powrócił do Ninina ks. Szmania z misją wznowienia wykładów, ale po dwóch latach miejscowe władze komunistyczne skonfiskowały teren seminarium. To spowodowało, że SMA przestało praktycznie istnieć w naszym kraju. Misjonarze przebywający na zachodzie przyłączyli się do Prowincji Strasburskiej, a pozostali w Polsce, poza jedynym ks. Szmanią, przeszli do duchowieństwa diecezjalnego lub innych zgromadzeń. W następnych latach ks. Czesław Świerkowski i Franciszek Kapuścik, próbowali kilkakrotnie pomóc ks. Szmani w legalizacji zgromadzenia, ale bez większego skutku. Ks. Kapuścik wykładał przez 15 lat misjologię na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. I tak nadszedł rok 1983, w którym to Zgromadzenie Generalne SMA podjęło decyzję o podwojeniu wysiłków na rzecz powrotu do Polski. W 1985 roku 4 kandydatów z Polski udało się na naukę języka francuskiego i staż na Wybrzeże Kości Słoniowej. Jeden z tych kandydatów, ks. Kazimierz Kieszek pozostał w SMA, stając się członkiem Prowincji Strasburskiej. W tym samym roku, księża Daniel Burke z Irlandii i Guy Kremer z Francji rozpoczęli naukę języka polskiego na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, prowadząc w międzyczasie ożywioną działalność animacyjną. Będąca owocem ich działalności, pierwsza grupa kleryków rozpoczęła w 1988 roku naukę w seminarium diecezjalnym w Kielcach. Ze względu na duży napływ kandydatów do seminarium i zachodzące w Polsce zmiany polityczne, Zgromadzenie Generalne erygowało 12 maja 1989 roku Fundację Polską, będącą zalążkiem przyszłej prowincji. Wkrótce po tym wstąpił do SMA ksiądz Fidei Donum, Władysław Penkala, przyszły formator polskich kleryków. 15 września 1991 roku nasi klerycy przenieśli się do nowego domu formacyjnego w Borzęcinie Dużym, koło Warszawy. 27 lipca 1996 roku zostało wyświęconych dwóch pierwszych kleryków z nowego pokolenia SMA, byli to księża: Wojciech Lula i Wacław Krzempek. Niestety ten radosny moment przyćmiewał brak ich kolegi z roku, kl. Roberta Gucwy, zamordowanego w Republice Środkowoafrykańskiej 15 listopada 1994 roku. 4

5 W 2001 roku położono fundamenty pod dom rekolekcyjny w Piwnicznej-Zdroju, który został oficjalnie otwarty w 2003 roku przez ks. Bp Wiktora Skworca. W 2010 roku otwarty został drugi dom w Piwnicznej-Zdroju. Domy SMA w Piwnicznej-Zdroju noszą wspólną nazwę Ośrodka Rekolekcyjno-Misyjnego SMA. Obecnie Stowarzyszenie Misji Afrykańskich liczy w Polsce 25 księży, 2 księży stowarzyszonych i 3 kleryków przebywających na formacji poza granicami Polski. Polscy misjonarze SMA pracują w Maroku, Rep. Środkowoafrykańskiej, Tanzanii, Togo, Anglii i Francji. Ks. Krzysztof Paryła SMA (na podstawie informacji zebranych przez ks. Mariana Szatkowskiego SMA) Rodzina SMA w Polsce Jako misjonarze i członkowie tego samego zgromadzenia SMA doceniamy wsparcie, jakie nam daje życie we wspólnocie. Wspólna praca pozwala nam się jednoczyć i wzajemnie się wspierać, nawiązywać braterskie relacje, pomagać sobie wzajemnie. Posiłki i chwile rozrywki są okazją do dzielenia się naszymi doświadczeniami, radościami i smutkami oraz tworzą rodzinną atmosferę. Wspólnotowa modlitwa, a w szczególności codzienna Eucharystia, jest najważniejszym elementem naszego misyjnego życia, zarówno w naszych domach SMA w Polsce, jak i na misjach. Nasz dzień odmierzany jest rytmem medytacji, modlitw przewidzianych przez Kościół powszechny oraz modlitwy w intencji dobroczyńców, którzy włączają się w nasze dzieło. Wszyscy razem staramy się współpracować w Misyjna ma również na celu zapoznanie ludzi z kulturą Afryki, jej problemami i potrzebami. Jest to wspaniała okazja, aby zachęcać wszystkich do otwartości, tolerancji i akceptacji innych kultur, narodów, mentalności i religii. Animacja powołaniowa ma na celu rozbudzenie w młodych ludziach powołania misyjnego. Jak pokazuje rzeczywistość naszej misyjnej posługi, w Afryce wiele jest jeszcze miejsc, gdzie Chrystus i jego Ewangelia nie są jeszcze znane, wielu jest ludzi, którzy wciąż czekają na Dobrą Nowinę, a do tego potrzebni są misjonarze, ludzie, którzy bezwarunkowo oddadzą się Chrystusowi i głoszeniu Słowa Bożego. W naszych domach SMA na terenie Polski przyjmujemy liczne grupy dzieci, młodzieży i dorosłych, przybliżając im Misje duchu braterskiej miłości, mając na Ośrodek Rekolekcyjno-Misyjny im. kl. Roberta Gucwy w Piwnicznej-Zdroju w całym ich bogactwie. Ta animacja uwadze nasz najważniejszy cel, jakim jest rozwój Misji i głoszenie Ewangelii w Afryce. Wyjeżdżając do Afryki, jako misjonarze SMA, głosimy Ewangelię w łączności z całym Kościołem powszechnym, dlatego staramy się przypominać wszystkim chrześcijanom o ich odpowiedzialności za Misje. W tym celu prowadzimy animację misyjną i powołaniową w Polsce i wszędzie tam, gdzie pracujemy. Ma ona na celu uwrażliwienie wiernych na potrzeby Misji i zachęcenie ich do aktywnego zaangażowania misyjnego. Animacja zachęca niektórych wolontariuszy, osoby świeckie czy duchownych do czasowego zaangażowania się w działalność SMA, wyjazdu na misje jak również budzi trwałe powołanie misyjne. Otwarci jesteśmy również na współpracę z księżmi diecezjalnymi, którzy włączają się w posługę apostolską SMA na kontynencie Afrykańskim. Obecnie dwóch księży diecezjalnych, poprzez czasowe zaangażowanie się w SMA, pracuje w Afryce i w Polsce. Od kilku lat aktywnie współpracujemy z osobami 5

6 świeckimi, które wspomagają nas w naszym misyjnym dziele. Działalność referatu świeckich misjonarzy SMA, to przede wszystkim spotkania formacyjne, na których poszukiwane są nowe formy propagowania Misji, pomocy Misjom oraz podejmowane są konkretne działania wspierające misyjne projekty SMA w Afryce. Większość zgłaszających się do nas osób to ludzie młodzi, pełni zapału i dobrej woli, kochający Kościół i Misje. Stowarzyszenie Misji Afrykańskich prowadzi kilka projektów misyjnych przy aktywnym udziale osób świeckich. Jednym z nich jest projekt Duchowej Adopcji dziecka w Afryce, który polega na otoczeniu opieką materialną, korespondencyjną i modlitewną konkretnego dziecka w Afryce. Od 2004 roku, działalność misyjna świeckich związanych z SMA podzielona została na dwa filary: Centrum Pomocy Misjom Moyo, które odpowiedzialne jest za pozyskiwanie funduszy na działalność i projekty misyjne oraz Centrum Charytatywno-Wolontariackie Solidarni (organizacja pożytku publicznego) odpowiedzialne za działalność charytatywną na terenie Polski Ks. Marek Krysa SMA na wystawie w Muszynie i Afryki, jak również za współpracę z osobami świeckimi. Dzięki tym dwóm organizacjom, już wielu młodych ludzi wyjechało do Afryki, oddając część swojego życia posłudze najuboższym mieszkańcom tego kontynentu. Inną formą działalności naszych misjonarzy SMA w Polsce są głoszone rekolekcje, szczególnie w okresie Adwentu lub Wielkiego Postu. Jest to również okazja, aby podzielić się naszą wiarą i zaangażowaniem dla Kościoła powszechnego. Aktywnie uczestniczymy również w pielgrzymkach na Jasną Górę, towarzysząc duchowo pątnikom zmierzającym do naszej Pani Jasnogórskiej. Jest to też okazja dla nas, aby mówić o Misjach, uwrażliwiać na jej potrzeby oraz zachęcać do odważnego głoszenia Chrystusowej Ewangelii w środowiskach, w których żyją. Aktywnie włączamy się również w propagowanie idei Misji w mediach, poprzez wydawane przez nas publikacje, uczestniczenie w audycjach radiowych i telewizyjnych, poświęconych sprawom Kościoła i Misji. W naszych domach SMA organizujemy wystawy, tematycznie związane z Afryką, ukazując bogactwo kulturowe kontynentu afrykańskiego. Prezentując w ten sposób Afrykę, staramy się przełamywać stereotypy i wzbudzać większą otwartość na drugiego człowieka, pomimo naszych różnic kulturowych, zwyczajowych, religijnych. To tylko nieliczne z różnych form działalności Stowarzyszenia Misji Afrykańskich na terenie Polski. Od samego początku swego istnienia, SMA mogło wypełniać swoją misję tylko i wyłącznie dzięki wsparciu duchowemu i materialnemu ze strony przyjaciół i dobroczyńców SMA. W każdą pierwszą sobotę miesiąca odprawiana jest Msza Święta w intencji dobroczyńców w seminarium misyjnym SMA w Borzęcinie Dużym. Nasi dobroczyńcy i przyjaciele na różne sposoby mogą włączyć się w dzieło misyjne SMA uczestnicząc tym samym w głoszeniu Ewangelii na kontynencie afrykańskim poprzez: - regularną modlitwę w intencji Afryki, misjonarzy i nowych powołań misyjnych; - intencje mszalne, intencje Mszy Świętych Wieczystych i wypominki za zmarłych; - ofiary lub darowizny na misje i na działalność SMA - uczestnictwo w projekcie Duchowej Adopcji; - zakup publikacji SMA oraz wyrobów afrykańskich dostępnych w domach SMA. Z naszej strony zapewniamy Was o pamięci i modlitwie. 6

7 SMA w Borzęcinie Dużym W 1989 roku Zgromadzenie Generalne SMA, erygowało Polską Fundację Stowarzyszenia Misji Afrykańskich. Rok wcześniej, z powodu braku domu SMA w Polsce, pierwsi klerycy Fundacji rozpoczęli studia filozofii w Seminarium Diecezjalnym w Kielcach. W tym czasie ks. Daniel Burke SMA, odpowiedzialny za animację misyjną i powołaniową w naszym kraju, szukał odpowiedniego miejsca na dom Zgromadzenia. Wybór padł na Borzęcin Duży koło Warszawy, gdzie w 1990 roku został zakupiony dom wraz z przylegającym do niego terenem. To właśnie tutaj, 15 września 1991 roku, otwarto Wyższe Seminarium Duchowne SMA, które poświęcone zostało 12 czerwca 1995 roku przez Prymasa, ks. Kard. Józefa Glempa. Obecnie dom SMA w Borzęcinie Dużym jest siedzibą Prowincji Polskiej SMA i miejscem formacji przyszłych misjonarzy. Alumni przechodzą tutaj pierwszy etap przygotowania do pracy misyjnej w Afryce, studiując jednocześnie filozofię w seminarium Księży Palotynów w Ołtarzewie. Następnie udają się do innych ośrodków formacyjnych SMA poza granicami naszego kraju. Cała ich formacja ma charakter misyjny, duchowy i wspólnotowy. Dom SMA w Borzęcinie Dużym jest przede wszystkim siedzibą administracyjną Stowarzyszenia Misji Afrykańskich w Polsce. Tutaj znajduje się siedziba Przełożonego Dystryktu Polskiego SMA, siedziba Ekonoma, sekretariat. Księża SMA pracujący w Borzęcinie Dużym włączają się aktywnie w życie Kościoła lokalnego. Pomagamy w okolicznych parafiach, angażujemy się w działalność różnych grup modlitewnych, bierzemy aktywny udział w animacji misyjnej. Pragniemy dzielić się charyzmatem naszego zgromadzenia, którym jest praca ewangelizacyjna wśród ludów Afryki. Dzieląc się naszym misyjnym doświadczeniem, uwrażliwiamy polskich wiernych na potrzeby Misji i Kościoła w Afryce oraz pomagać w odkrywaniu kultur afrykańskich ludów, które ubogacają Kościół powszechny. W domu SMA w Borzęcinie Dużym, mieszczą się również siedziby Centrum Pomocy Misjom MOYO oraz CChW- SOLIDARNI, których działalność jest wspierana przez wolontariuszy. Organizacje te wspomagają prowadzoną przez SMA działalność, zarówno w Polsce jak i w Afryce. Młodzi ludzie zaangażowani w tych organizacjach prowadzą spotkania z młodzieżą w szkołach i parafiach, organizują warsztaty misyjne, pomagają Dom Formacyjny SMA w Borzęcinie Dużym w redagowaniu i rozpowszechnianiu materiałów misyjnych, organizują kwesty charytatywne, sprzedaż kalendarzy, kart świątecznych, wyrobów afrykańskich, koszulek misyjnych itp. W domu SMA w Borzęcinie Dużym istnieje również muzeum kultury i sztuki afrykańskiej. Można tu zobaczyć liczne wyroby afrykańskich artystów: rzeźby, batiki, biżuterię, tkaniny, a także przedmioty użytku codziennego. Obecnie w Domu Prowincjalnym i formacyjnym SMA w Borzęcinie Dużym pracują: ks. Andrzej Grych SMA, ks. Krzysztof Pachut SMA, ks. Paweł Mąkosa SMA, ks. Krzysztof Paryła SMA, ks. Wacław Krzempek SMA, ks. Marek Gałuszka. Redakcja 7

8 Rozmowa z ks. Andrzejem Grychem SMA, który został wybrany na Przełożonego Prowincji Polskiej SMA. Ks. Andrzej do tej pory pełnił funkcję Rektora w Domu Formacyjnym SMA w Borzęcinie Dużym. Katarzyna Dziakiewicz Od r. jest ksiądz nowym przełożonym Stowarzyszenia Misji Afrykańskich w Polsce. Jak takie zmiany są dokonywane w SMA? Ks. Andrzej Grych SMA W Stowarzyszeniu Misji Afrykańskich wszystkie funkcje są czasowe, stąd osoba jest wybierana na kadencję. Dotyczy to również przełożonego, jego zastępcy oraz jednego radnego, którzy razem tworzą Radę Prowincjalną. W tym roku w czasie wyborów, w których brali udział wszyscy misjonarze SMA z Polski, zostałem wybrany na Przełożonego. Podobnie do Rady zostali wybrani ks. Krzysztof Pachut SMA jako Wice Przełożony oraz ks. Marek Krysa SMA jako Radny. K. D. Kto zatwierdza wybór Przełożonego oraz Rady? Ks. A. Grych SMA Ponieważ nasza Prowincja w Polsce jest częścią Zgromadzenia Misyjnego SMA, wybór Przełożonego oraz Rady jest potwierdzony przez Przełożonego Generalnego i jego Radę. K. D. Jak przyjął ksiądz tą decyzję o wyborze? Rozmowa z ks. Andrzejem Grychem SMA, nowym Prowincjałem SMA w Polsce Ks. A. Grych SMA To nie było takie łatwe, zwłaszcza, że po spędzeniu ostatnich lat w Polsce, spodziewałem się, że będę mógł w końcu wyjechać do Afryki. Moje osobiste przemyślenia oraz pragnienia musiałem zdeżyć z zaufaniem, którym obdarzyli mnie moi współbracia w czasie głosowania. Wiem, że jest to wybór czasowy, na najbliższe 3 lata. Z mojej strony będę starał się wypełniać jak najlepiej powierzone mi zadanie. K. D. Mówił ksiądz o wyjeździe do Afryki... Ks. A. Grych SMA Po Święceniach Kapłańskich w 1999 r. zostałem posłany na placówkę misyjną do Kenii. Tam przez 3 lata miałem możliwość pracować na Misji w Jerycho, na wschodnich przedmieściach Nairobi. To był czas, kiedy mogłem poznać język swahili i zasmakować pracy misyjnej w Afryce Wschodniej. Kiedy już w miarę swobodnie czułem się w nowym języku i w codziennej pracy misyjnej, ze względu na potrzeby w Polsce zostałem poproszony o prowadzenie naszego Seminarium i kleryków, którzy przygotowywali się do wyjazdu do Afryki. Tak zmieniło się pole mojego zaangażowania misyjnego od bezpośredniej posługi na misji w Afryce do troski o przygotowujących się do kapłaństwa misyjnego w Afryce. K. D. Jak widzi ksiądz zaangażowanie misjonarzy SMA z Polski w Afryce? Ks. A. Grych SMA Na dzień dzisiejszy misjonarze SMA z Polski pracują w Tanzanii, Togo, Maroko oraz Republice Środkowoafrykańskiej. Są to miejsca, gdzie chcemy nadal, jako misjonarze SMA z Polski, angażować się w rozwój Kościoła lokalnego. Szczególnie ważne są te w Tanzanii i RŚA, gdzie nasi misjonarze z Polski: ks. Janusz Machota SMA (Tanaznia) oraz ks. Grzegorz Kucharski SMA (RŚA) zostali wybrani na nowych Przełożonych Regionalnych i są odpowiedzialni za wszystkich misjonarzy SMA, pracujących w tych krajach. Ważne jest więc wsparcie z naszej strony, to duchowe, modlitewne oraz materialne, by odpowiadać na potrzeby, które są sygnalizowane przez naszych misjonarzy. Jest to bardzo ważne, ponieważ nasza obecność w Polsce jest związana z tym, by zapewnić zaplecze dla naszych misjonarzy pracujących w Afryce. W tej kwestii nic się nie zmieniło od początku powstania naszego Zgromadzenia: każdy z nas pracuje angażując się dla misji w Afryce. Dziękuję za rozmowę, życzymy wszystkiego dobrego oraz realizacji wszystkich planów i zamierzeń. Ks. Krzysztof Pachut SMA, ks. Fachtna O Driscoll SMA (Przełożony Generalny SMA), ks. Andrzej Grych SMA Katarzyna Dziakiewicz 8

9 Katarzyna Dziakiewicz Sprawiedliwość w nierówności Szczęść Boże. Nazywam się Katarzyna Dziakiewicz i od października 2011 roku pracuję w sekretariacie SMA w Borzęcinie Dużym. Odbieram telefony, zajmuję się korespondencją i intencjami mszalnymi, a przede wszystkim, razem z ks. Krzysztofem Paryłą SMA, przygotowujemy Wrota Afryki. Pochodzę z Dębska koło Mławy w województwie mazowieckim. Należę do diecezji płockiej. Przed podjęciem pracy nie znałam Stowarzyszenia Misji Afrykańskich. Szczęśliwym trafem znalazłam się w Borzęcinie za biurkiem. Ta praca jest dla mnie dużą szansą, bo przecież tak wielu młodych ludzi teraz nie może znaleźć pracy. Choć nie mam wykształcenia polonistycznego ani graficznego, usiłuję jak najlepiej redagować Wrota Afryki. Na pewno każdy chciałby mieć wiele zdolności. Wspaniale grać w piłkę, pływać, malować, szybko się uczyć. Niestety nie każdy ma to szczęście. Bardzo często posiadamy tylko jeden dar, i trzeba być Panu Bogu za niego wdzięcznym. Piękna jest sprawiedliwa nierówność Pana Boga, bo gdyby każdy miał wszystko, nic by nie potrzebował, a to co drogocenne, straciłoby swoją wartość. Nikt nie jest doskonały i nie będzie miał wszystkiego. Każdy ma swój dar od Pana Boga, którego jak w przypowieści o talentach (Mt 25,14-30), nie można zakopać. Wręcz przeciwnie trzeba go pomnażać. Ja już dwa lata z wielką starannością i sumiennością powiększam moje doświadczenie zawodowe i Dziękuję Ci, że sprawiedliwość Twoja jest nierównością (ks. Jan Twardowski Sprawiedliwość ). Beata Obrzud, Misjonarka Świecka SMA Wspólnota Misjonarzy Świeckich Stowarzyszenia Misji Afrykańskich Czym jest? Co warto o tej wspólnocie wiedzieć? Można by cytować dość spore fragmenty Statutu tej Wspólnoty, ale może spróbuję Wam opowiedzieć o niej swoimi słowami. Wszystko zaczęło się w 1999 roku. Trzech księży ze Stowarzyszenia Misji Afrykańskich usiadło sobie i zaczęło się zastanawiać nad miejscem i rolą świeckich na misjach. Ponieważ zaczęły się pojawiać osoby świeckie, zainteresowane pomocą misjom i misjonarzom, postanowili zaproponować jakąś formę współpracy. Ks. Janusz Machota SMA, ks. Arkadiusz Nowak SMA i ks. Wojciech Lula SMA to ojcowie założyciele naszej wspólnoty. Pierwsze rekolekcje misyjne miały miejsce już w 2000 roku w Piwnicznej-Zdroju, na Kokuszce, koło Państwa Kuligów Ośrodka Rekolekcyjno-Misyjnego SMA jeszcze nie było. Tak powstała grupa nieformalna przyjaciół wolontariuszy SMA. Wkrótce podjęto pracę nad przygotowaniem Statutu Misjonarzy Świeckich zakładając, że z tej nieformalnej grupy wyłoni się wspólnota osób, które będą chciały mocniej i głębiej zaangażować się we współpracę misyjną. Wzorem dla naszego Statutu był Statut wspólnoty francuskiej. Trochę to trwało, ale w listopadzie 2007 roku polska wersja Statutu Mi- 9

10 sjonarzy Świeckich została przyjęta na Zgromadzeniu Dystryktu Formacji Polskiej SMA. Wersja tymczasowa, eksperymentalna, ale już była podstawa do zawiązania się formalnej Wspólnoty Misjonarzy Świeckich. Momentem takiej formalizacji jest złożenie przez zainteresowane osoby Zobowiązania zaangażowania misyjnego na określony czas. Pierwsze takie Zobowiązania zostały złożone już w grudniu 2007 roku. Pierwsze Zobowiązanie jest składane na rok czasu. Później można przedłużać je na kolejne dwa lata. Po pięciu odnowieniach jest możliwość zaangażowania wieczystego na całe życie. Jeszcze takiej sytuacji nie doświadczyliśmy. Skoro jest to kawałek naszej historii to warto tu wymienić tych pierwszych Misjonarzy Świeckich: Ewa Łangowska, Urszula Markowska Manista, Bożena Latocha, Kinga Latocha i Mariusz Zięba. No i przyszedł czas, żebym się i ja pokrótce przedstawiła. Nazywam się Beata Obrzud. W 2000 roku odkryłam, że w moim powołaniu bycia chrześcijanką Polsce: Bożenka Latocha Osoby będące obecnie w Misjonarze Świeccy SMA i wolontariusze jest miejsce na dodatkowe pracuje w OPP CChWpowołanie powołanie misyjne osoby świeckiej. Po SOLIDARNI przy SMA. W latach jako tym rewelacyjnym odkryciu wolontariuszka salezjańska spotkałam jednego z pracowała w Ghanie, w Domu ojców założycieli no i zaczęłam się angażować w spotkania grupy wolontariuszy SMA. Powiedziałam też, że chcę wyjechać na misje do Afryki. Od 2003 roku, po ukończeniu studiów i podjęciu pracy, ta współpraca z SMA się zacieśniła. Był to też rok otwarcia Domu Rekolekcyjnego im. kl. Roberta Gucwy w Piwnicznej-Zdroju. W 2006 r. otrzymałam propozycję wyjazdu na misję do Saoude, w Togo. Byłam tam 4 lata. W 2008 roku, kiedy przyjechałam po dwóch latach na urlop, zostałam zaproszona do włączenia się formalnie we Wspólnotę Misjonarzy Świeckich SMA i złożyłam pierwsze Zobowiązanie zaangażowania misyjnego. Po roku poprosiłam o zgodę na przedłużenie mojego Zobowiązania. Pozytywna odpowiedź z Polski i w pięknym miejscu, w Saoude, w Sanktuarium Matki Bożej Uśmiechniętej w Lama-Pou złożyłam kolejny raz Zobowiązanie, już na dwa lata. Po powrocie do Polski w 2010 roku, zostałam wybrana na przewodniczącą Wspólnoty Misjonarzy Świeckich SMA i funkcję tę pełnię do dla Chłopców Ulicy. Kinga Latocha pracuje w Erze Ewaluacj, organizującej szkolenia dla dyrektorów szkół i nauczycieli w całej Polsce. W latach pracowała na misji w Togo, w Saoude z czego dwa piękne lata razem ze mną. Monika Nowicka jest położną i po trzech latach w Tanzanii wróciła do pracy i nauki w Polsce, ja katechizuję w gimnazjum w Krakowie, Basia Płodzień, która przez trzy lata angażowała się na misji w Saoude gdzie wyjechała, żeby mnie zastąpić. Obecnie wróciła i podjęła pracę w Domu Opieki Społecznej. Jak widzicie, można robić bardzo różne, dziwne rzeczy i angażować się jako Misjonarz Świecki SMA tutaj w Polsce. Pośród Misjonarzy Świeckich SMA pracujących w Afryce mamy: Jolantę Kazak od 2008 r. w Tanzanii, na misji w Bugisi. Jolanta jest nauczycielem matematyki w Szkole Średniej Don Bosco, angażując się również w pracę duszpasterską w parafii. 10 dzisiaj jest to już połowa drugiej kadencji. Teraz trochę wyliczanek. Wspólnotę Misjonarzy Świeckich SMA dzisiaj stanowią: Bożena Latocha (od 2007 r.), Kinga Latocha (od 2007 r.), Jolanta Kazak (od 2008 r.), Monika Nowicka (od 2009 r.), Ewa Marciniak (od 2009 r.), Małgorzata Tomaszewska (od 2009 r.), Barbara Płodzień (od 2010 r.) i ja (od 2008 r.) Było też kilka osób, które przez pewien czas do tej wspólnoty należały: Mariusz Zięba ( ), Urszula Markowska-Manista ( ), Ewa Łangowska ( ) dwa lata w Bugisi, w Tanzanii, Aleksandra Czapnik ( ), Justyna Piróg ( ) dwa lata w Saoude, w Togo, Agata Łysień ( ) trzy miesiące w Bugisi, w Tanzanii, Agnieszka Mrozińska ( ) trzy miesiące w Ghanie. Może jeszcze kiedyś zechcą się na nowo zaangażować w ten sposób w działalność misyjną?! Kim jesteśmy, co robimy na co dzień?

11 Bardzo możliwe, że wkrótce rozpocznie współpracę z Uniwersytetem w Mwanzie. Jej pragnieniem jest zaangażowanie się na całe życie jako Misjonarka Świecka SMA. Gosię Tomaszewską od 2011 r. w Togo, na misji w Saoude. Gosia pracuje w misyjnej aptece wioskowej, przygotowuje młodych do przyjęcia sakramentu Chrztu Św. poprzez cotygodniową katechezę, prowadzi spotkania z kobietami. Z zawodu jest katechetką. Chce jeszcze bardziej poświęcić się katechizowaniu w Afryce. Ewę Marciniak od 2012 r. w RŚA, w Monasao. Ewa prowadzi szkółkę krawiecką dla kobiet pigmejskich i poprzez spotkania i rozmowy z nimi uczy, wychowuje i ewangelizuje. Z powodu niepokojów politycznych była w tym roku na urlopie, ale już we wrześniu wróciła do RŚA. Jest jeszcze jedna ciekawa osoba w Afryce. Chociaż nie wymieniona w gronie Misjonarzy Świeckich SMA, to tylko dlatego, że nie jest jeszcze w tej Wspólnocie formalnie. Beatka Zioberczyk jest w Tanzanii, na misji w Bugisi od sierpnia tego roku. Pracuje jako położna w przychodni prowadzonej przez Siostry OLA. Wyjechała na 2 i pół roku, by kontynuować pracę naszej Moni Nowickiej. Chyba czas na kilka przykładów konkretnych działań podejmowanych w Polsce przez MŚ SMA: - współorganizowanie PPK na Jasną Górę w grupie 10-tej i aktywny w niej udział; - przygotowanie corocznych rekolekcji, wakacyjno - sierpniowych i zimowo lutowych, dla przyjaciół misji i SMA oraz wszystkich zainteresowanych tematyka misyjną; - przygotowywanie rekolekcji i warsztatów z elementami misyjnymi: co dwa - trzy miesiące; - propagowanie 1% na rzecz CChW SOLIDARNI - przygotowanie i rozprowadzanie ulotek informacyjnych o działalności MŚ SMA w Afryce; - organizowanie spotkań misyjnych w szkołach i w różnego rodzaju wspólnotach; - poszukiwanie funduszy na działalność MŚ SMA - rozprowadzane wśród znajomych batików, biżuterii i torebek afrykańskich; -przygotowywanie wystaw tematycznych w Ośrodku Rekolekcyjno-Misyjnym SMA w Piwnicznej-Zdroju. Kilka cennych informacji dla zainteresowanych dołączeniem do naszej wspólnoty! Jeśli czujesz w sobie powołanie misyjne, to po prostu nas odnajdź, skontaktuj się, włącz się w naszą działalność, uczestnicz w rekolekcjach i warsztatach, ubogacaj się i pozwól, by inni mogli się Tobą bogacić, bierz co ofiarujemy, ale i dawaj z siebie pomysły, propozycje działań, zaangażowania. W końcu, gdy już nas poznasz, a my poznamy Ciebie dajemy sobie na to przynajmniej rok, wyraź swoje pragnienie złożenia takiego Zobowiązania zaangażowania misyjnego przy SMA. Niekoniecznie musisz chcieć wyjechać do Afryki. Jest dużo do zrobienia tutaj, w miejscu, gdzie żyjesz na co dzień. Jeśli Twoim pragnieniem będzie wyjechać, jeśli to będzie możliwe i potrzebne i Boże to z pewnością się uda (choćby trzeba było czekać sześć lat jak ja)! Centrum Charytatywno Wolontariackie SOLIDARNI to wydzielona ze Stowarzyszenia Misji Afrykańskich (SMA) katolicka organizacja pożytku publicznego, której celem jest wspieranie działalności misyjnej Kościoła oraz szerzenie idei Wolontariatu Misyjnego. O samym Wolontariacie Misyjnym w Afryce w szczegółach pisała już Beatka Obrzud. A co w Polsce najczęściej w Domu SMA w Piwnicznej Zdroju, organizujemy co jakiś czas warsztaty oraz rekolekcje dla osób zainteresowanych Misjami, Afryką, Wolontariatem Misyjnym. To doskonała okazja, by się poznać, zrewidować swoje pragnienia, zaangażować się w działalność na rzecz Misji/Afryki bądź zacząć formację przygotowującą do wyjazdu na Misje. W co jeszcze CChW SOLIDARNI angażują się na co dzień? Takim największym, tuż po Wolontariacie Misyjnym, działaniem jest program Duchowej Adopcji Dziecka w Afryce. Dzięki Duchowym Rodzicom, dzieci 11

12 Wrota Afryki Nr 50 grudzień marzec 2014 i młodzież z Misji, gdzie pracują Misjonarze SMA czy Misjonarze Świeccy SMA, mogą chodzić do szkół. Czasem z tych pieniążków wystarcza jeszcze parę groszy dla rodziny. W tym programie dziś zaangażowanych jest ponad 170 Rodziców, którzy otaczają tyleż samo dzieci czy rodzin. Drugim bardzo podobnym programem jest Pomoc Szkołom w Afryce. Tutaj, również dzięki Rodzicom Duchowym, pomagamy zdobywać wiedzę, tym najbardziej potrzebującym. Mamy 4 grupy, do których trafia pomoc nie tylko materialna a to dzięki zaangażowaniu około 70 rodzin, szkół czy innych instytucji. - Katolicka Szkoła Podstawowa w Kouandé w Beninie; - Misyjne Przedszkole SŁONECZKO w Saoude w Togo; - dziewczęta z Tanzanii objęte programem Bahati Nzuri - Mieć Szczęście - w trosce o edukację masajskich Dziewcząt z Moita Bwawani w Tanzanii; - młodzi Pigmeje z Misji Monasao włączeni w grupę "Mungo Ti Ngia" - Nieść Radość Pigmejskim dzieciom Bayaka z Misji Monasao w Republice Środkowej Afryki. Cóż więcej tak na prawdę możemy dać, jak nie możliwość zdobycia edukacji, czasem tylko tej podstawo- Jolanta Kazak, MŚ SMA z uczennicą wej, a czasem nawet średniej i wyżej. Czasem się nie udaje, niekiedy wydaje się, że to zmarnowane siły, ale przecież i u nas w kraju nie wszystkie dzieci mają świadectwo z paskiem A ile jest pośród tej młodzieży Janków Muzykantów, jak to Jola Kazak o nich mówi, ile z nich mogło nauczyć się czytać, pisać i liczyć, a ile z nich mogło zdać maturę i dziś są ambasadorami swoich?! Bardzo Wam drodzy Duchowi Rodzice dziękuję za Waszą troskę i Wasz udział w tworzeniu przyszłości Afryki! Bożena Latocha, Misjonarka Świecka SMA Od czasu Szkoły Podstawowej, aż po czas obecny, moje życie składa się z dwóch różnych rozdziałów. Jeden z rozdziałów dotyczy trudności, życia bez nadziei i poszukiwania odwagi. Można go zatytułować To była ciemność. Nie mogę powiedzieć, że obecnie nie ma już więcej trudności tak jak wtedy, ale ten nowy rozdział dotyczy nadziei i odważnego spoglądania w przyszłość, ten rozdział jest ze światłem. Fragment listu Thomasa Paula z Bugisi Republika Środkowoafrykańska, księża SMA z dziećmi objętymi programem "Mungo Ti Ngia". 12

13 Obecnie do wyjazdu na misje przygotowuje się Małgorzata Hajda i Justyna Jarząbska. Od pragnienia po spełnienia - nowe powołania misyjne w SMA Na początku było Słowo, od którego wszystko się zaczęło. Słowo, które nie siłą, lecz częstym padaniem, jako kropla Bożej łaski, drąży w sercu powołanie misyjne. Słowo, które Małgosia i Justyna przyjęły mówiąc tak Panu Bogu i decydując się na wyjazd na misje do Afryki z SMA. Dwie różne historie, gdzie odmienne drogi prowadzą jednak do tego samego celu poddania się woli Chrystusa, który zaprasza je, by naśladując Go, pójść za Nim aż do RCA i Tanzanii. A droga nie jest krótka Małgosia Hajda jest pielęgniarką ze Śląska. Przygotowując się do zawodu podczas studiów, a następnie pracując w szpitalu na oddziale chorób wewnętrznych, umacniało się w niej przeświadczenie, że Pan Bóg czeka na nią w Afryce wśród braci i sióstr, którym ręce pielęgniarki często są potrzebne nie tylko po to, aby leczyć, nie tylko, by pomóc im przeżyć, ale również żeby wyrazić swoją obecnością miłość Boga i dać nadzieję na życie wieczne w Zmartwychwstałym Jezusie Chrystusie. Nie tylko Św. Augustyn wiedział, że należy ufać i modlić się tak, jakby wszystko zależało od Boga, a pracować tak, jakby wszystko zależało od nas. Również i Małgosia świadoma tej prawdy postanowiła wcielić ją w życie często wymaga to jednak wielu odważnych i niełatwych decyzji. Najpierw postanowiła zainwestować w język wyjeżdżając na kilka miesięcy do Francji, gdzie pracując uczyła się przy okazji języka francuskiego. Zostawiła na moment pracę pielęgniarki w nadziei, że nauka języka francuskiego przybliży ją do Afryki i że niedługo, zgodnie z planem będzie mogła wyjechać wraz z najlepszą przyjaciółką, fizjoterapeutką do RŚA. Nie obyło się jednak bez większych wyzwań - w pewnym momencie przygotowań Małgosia musiała poinformować rodziców i przyjaciół, że jej wyjazd do szpitala misyjnego w RŚA został odwołany. Suma summarum, choć nie było łatwo, nie poddała się i szukając dalej możliwości wyjazdu dotarła do SMA, gdzie otrzymała propozycję pracy na innej placówce w RŚA. Wiązało się to także z podjęciem decyzji o rozdzieleniu się z przyjaciółką, z którą od samego początku przygotowywała się do wspólnej posługi misyjnej. W obecnym momencie, przygotowana na wyjazd w każdej chwili, czeka na dokładny jego termin. Wie, że prawdopodobnie będzie to jeszcze w tym roku. Wszyscy ją wspieramy. Modląc się za misjonarzy, pamiętajmy również i o niej. Justyna Jarząbska z kolei odlicza miesiące dzielące ją od pierwszego wdechu Afrykańskiej radości, pierwszych kroków postawionych na tanzańskim lądzie, przygotowując się do swojej przyszłej posługi w Centrum Formacji Misyjnej. Jest to ośrodek formujący księży, siostry zakonne, jak również i osoby świeckie do wyjazdu na misje. Przyszli misjonarze rozwijają tam swoje umiejętności językowe, zgłębiają wiedzę z zakresu misjologii jak również wiedzy na temat kontynentu i kraju, do którego się wybierają. Codzienna Msza Św., wspólne modlitwy i posiłki uczą budowania wspólnoty przez jednostki, ale też jednostkom umożliwia konfrontację własnej tożsamości przez doświadczenia wspólnotowe, jeszcze przed wyjazdem. Według Justyny właśnie aspekt formacji duchowej jest najbardziej intensywnym aspektem rozwoju. Jest to pewnego rodzaju próba, na ile jest się w stanie zaimplementować nauczenie ewangeliczne Jezusa we wła- 13

14 snym życiu, na ile nasze przyszłe świadectwo będzie wiarygodne i ugruntowane w dotychczasowych wyborach. Począwszy od pozostawienia za sobą dotychczasowego życia, znajomych, przyzwyczajeń, kariery i stabilności finansowej. Czy podążając za Chrystusem jestem w stanie zostawić wszystko, co do tej pory wydawało mi się moim życiem, by zyskać nowe, z i w Nim dążąc do poznania prawdy? jedno z wielu pytań, które stawia przed przyszłymi misjonarzami Ewangelia. Justyna przyznaje, że czas w Centrum to okres budowania i umacniania szczególnej relacji z Chrystusem, silnej przyjaźni, gdyż to dla Niego tam jedzie wierząc, że On tam już na nią czeka. Wizja przyszłej pracy Justyny w Tanzanii wciąż jest na etapie przygotowania. Kończąc stosunki międzynarodowe i mając doświadczenie w pracy z dziećmi i młodzieżą, Justyna jest przygotowana do pracy w szkole. Jednak, jak dodaje, jej szczególnym pragnieniem jest praca z młodzieżą ulicy, z często niedocenianymi dziewczynkami, by podejmując oddolne inicjatywy i aktywności wspierać lokalną młodzież w odkrywaniu jej potencjału, kształtowaniu postaw liderskich i rozwijaniu umiejętności miękkich. Mając w głowie pewne wyobrażenie i plany, Justyna przypomina, że jej priorytetem jest jednak służba drugiemu człowiekowi, szacunek do innej kultury poprzez jej nieustanne odkrywanie i poznawanie oraz otwartość na naukę od lokalnej ludności na partnerskich zasadach. Justyna zapytana, jak trafiła do SMA, uśmiechnęła się odpowiadając, że może jeszcze przed wyjazdem będzie okazja o tym opowiedzieć. Małgosia i Justyna miały okazję poznać się na warsztatach misyjnych w Borzęcinie. Obie są bardzo podekscytowane tym, jakie plany przygotowuje dla nich sam Bóg. Obie też odnajdując swój drugi dom we wspólnocie SMA, zgodnie przytakując, że u Pana Boga nie ma przypadków Justyna i Małgosia Z nauczania Papieża Bądźcie uczniami i misjonarzami Chrystusa Homilia wygłoszona przez Papieża Franciszka podczas nabożeństwa Słowa Bożego na plaży Copacabana w Rio de Janeiro (Brazylia) w czasie Światowych Dni Młodzieży w lipcu 2013 r. W spotkaniu z Ojcem Świętym wzięło udział ponad 3 miliony młodych ludzi z całego świata. Przyprawy nadają smak życiu Droga młodzieży, tak jest także w naszym życiu; jeśli chcemy, aby miało ono naprawdę sens i było pełne, jak sami tego pragniecie i na co zasługujecie, to mówię każdemu i każdej z was: dodaj wiary, a twoje życie nabierze nowego smaku, będzie miało busolę, wskazującą kierunek; dodaj nadziei, a każdy twój dzień będzie oświecony i twój horyzont nie będzie już ciemny, lecz pełen światła; dodaj miłości, a twoje życie będzie jak dom zbudowany na skale. Młodzi Przyjaciele! Dobrze, że tu jesteśmy zawołał Piotr na widok Pana Jezusa przemienionego, w chwale. Czy my również chcemy wypowiedzieć te słowa? Myślę, że tak, bo dzisiaj wszystkim nam jest dobrze być tutaj razem, zgromadzonym wokół Jezusa! To On nas przyjmuje i jest obecny pośród nas tutaj, w Rio. Ale w Ewangelii słyszeliśmy też słowa Boga Ojca: To jest Syn mój, Wybrany, Jego słuchajcie! (Łk 9, 35). Jeśli więc z jednej strony przyjmuje nas Jezus, to z drugiej strony również my powinniśmy Go przyjąć, wsłuchać się w Jego słowa, ponieważ właśnie wtedy, gdy przyjmujemy Jezusa Chrystusa, Wcielone Słowo, Duch Święty nas przemienia, oświetla drogę przyszłości i sprawia, że rosną w nas skrzydła nadziei, byśmy przemierzali drogę z radością (por. enc. Lumen fidei, 7). 14

15 Ale co możemy zrobić? Bota fé dodaj wiary. Krzyż Światowego Dnia Młodzieży głosił te słowa w czasie całego swego pielgrzymowania po Brazylii. Dodaj wiary co to znaczy? Kiedy przygotowuje się dobrą potrawę i okazuje się, że brakuje soli, to dodaje się soli; jeśli brakuje oleju, to dodajemy oleju... Dodać to znaczy umieścić, dolać. Droga młodzieży, tak jest także w naszym życiu; jeśli chcemy, aby miało ono naprawdę sens i było pełne, jak sami tego pragniecie i na co zasługujecie, to mówię każdemu i każdej z was: dodaj wiary, a twoje życie nabierze nowego smaku, będzie miało busolę, wskazującą kierunek; dodaj nadziei, a każdy twój dzień będzie oświecony i twój horyzont nie będzie już ciemny, lecz pełen światła; dodaj miłości, a twoje życie będzie jak dom zbudowany na skale, twoje podążanie będzie radosne, bo spotkasz wielu przyjaciół, którzy idą wraz z tobą. Dodaj wiary, dodaj nadziei, dodaj miłości! Powtórzmy razem: Dodaj wiary, dodaj nadziei, dodaj miłości! Ale kto może dać nam to wszystko? W Ewangelii usłyszeliśmy odpowiedź: Chrystus. To jest Syn mój, Wybrany, Jego słuchajcie!. Jezus jest Tym, który daje nam Boga i który nas prowadzi do Boga, z Nim całe nasze życie się przemienia, odnawia się i możemy patrzeć na rzeczywistość nowymi oczami, z punktu widzenia Jezusa, Jego Papież Franciszek oczami (por. encyklika Lumen fidei, 18). Dlatego dziś mówię wam z mocą: dodaj Chrystusa do swojego życia, a znajdziesz przyjaciela, któremu zawsze możesz ufać; dodaj Chrystusa a zobaczysz, że rosną skrzydła nadziei, pozwalającej przemierzać drogę przyszłości; dodaj Chrystusa, a twoje życie będzie pełne Jego miłości, będzie życiem owocnym. Dziś chciałbym, abyśmy wszyscy szczerze zapytali samych siebie: w kim pokładamy ufność? W nas samych, w rzeczach czy w Jezusie? Mamy pokusę, aby stawiać siebie w centrum, aby sądzić, że my sami budujemy swoje życie lub że będzie ono szczęśliwe, jeśli będziemy posiadali rzeczy, mieli pieniądze czy władzę. Ale tak nie jest! Oczywiście posiadanie, pieniądze, władza mogą dać chwilę upojenia, złudzenie, że jest się szczęśliwym, ale w ostateczności to one nas posiadają, pobudzają nas do tego, aby posiadać coraz więcej, by nigdy nie być zaspokojonymi. Dodaj Chrystusa do swojego życia, w Nim złóż swoją ufność, a nigdy się nie zawiedziesz! Widzicie, drodzy przyjaciele, wiara w naszym życiu dokonuje rewolucji, którą moglibyśmy nazwać kopernikańską, ponieważ usuwa nas z centrum i oddaje to centralne miejsce Bogu. Wiara zanurza nas w Jego miłości, która daje nam bezpieczeństwo, siłę i nadzieję. Pozornie niczego nie zmienia, ale w najgłębszej istocie nas samych zmienia wszystko. W naszym sercu panuje pokój, łagodność, czułość, odwaga, pogoda ducha i radość, które są owocami Ducha Świętego (por. Ga 5, 22), a nasze życie się przemienia, odnawia się nasz sposób myślenia i działania, staje się sposobem myślenia i działania Jezusa, Boga. W Roku Wiary ten Światowy Dzień Młodzieży jest właśnie darem, danym nam, abyśmy jeszcze bardziej zbliżyli się do Pana, żeby być Jego uczniami i Jego misjonarzami, aby Mu pozwolić, żeby odnawiał nasze życie. Drogi młodzieńcze, droga dziewczyno, dodaj Chrystusa do swego życia. W tych dniach On czeka na ciebie w swoim Słowie. Słuchaj Go uważnie, a twoje serce rozgrzeje Jego obecność. Dodaj Chrystusa : On ciebie przyjmuje w sakramencie przebaczenia, aby swoim miłosierdziem uleczyć rany grzechu. Nie bój się prosić Boga o przebaczenie. On nigdy nie przestaje nam przebaczać, jak miłujący nas ojciec. Bóg jest czystym miłosierdziem! Dodaj Chrystusa, On na ciebie czeka, byś spotkał się z Jego Ciałem w Eucharystii, sakramencie Jego obecności, Jego ofiary miłości, i w człowieczeństwie wielu ludzi młodych, którzy cię wzbogacą swoją przyjaźnią, dodadzą ci otuchy swoim świadectwem wiary, nauczą cię języka miłości, dobroci, służby. Także ty, drogi młodzieńcze, droga dziewczyno, możesz być radosnym świadkiem Jego miłości, odważnym świadkiem Jego Ewangelii, aby wnosić w ten nasz świat trochę światła. Dobrze, że tu jesteśmy, że dodajemy Chrystusa do naszego życia, dodajemy wiarę, nadzieję, miłość, które On nam daje. Drodzy przyjaciele, podczas tej uroczystości przyjęliśmy wizerunek Matki Bożej z Aparecidy. Wraz z Maryją chcemy być uczniami i misjonarzami. Podobnie jak Ona, chcemy powiedzieć tak Bogu. Prośmy Jej matczyne serce, by wstawiało się za nami, aby nasze serca były gotowe kochać Jezusa i uczyły Go kochać. On na nas czeka i na nas liczy! Amen. 15

16 Wrota Afryki Nr 50 grudzień marzec 2014 Spotkanie Rodziców 2013 W dniach października w Ośrodku Rekolekcyjno-Misyjnym SMA w PiwnicznejZdroju odbyło się doroczne spotkanie rodziców księży i kleryków Stowarzyszenia Misji Afrykańskich. Jak co roku, tak i tym razem, rodzice stanęli na wysokości zadania i liczną grupą przybyli do Piwnicznej. Jesteśmy ogromnie wdzięczni gospodarzom: ks. Markowi Krysie SMA, ks. Markowi Balawendrowi SMA oraz ks. Tomkowi Zielińskiemu SMA, którzy z ogromną serdecznością i gościnnością podejmowali nas w Ośrodku Rekolekcyjno-Misyjnym SMA w Piwnicznej-Zdroju. Zabrakło wśród nas ks. Marcina Reczko SMA, ekonoma wspólnoty SMA w Piwnicznej-Zdroju, który przechodził kolejny etap rehabilitacji zdrowotnej w Konstancinie. Dziękujemy również wszystkim rodzicom księży i kleryków SMA, którzy znaleźli czas i podjęli się trudów podróży, aby moc wspólnie spotkać się i budować wielką misyjną rodzinę Stowarzysze- 16