KONCEPCJA URBANISTYCZNO - ARCHITEKTONICZNA KOMPLEKSU MUZEUM WOJSKA POLSKIEGO W CYTADELI WARSZAWSKIEJ

Transkrypt

1 KONCEPCJA URBANISTYCZNO - ARCHITEKTONICZNA KOMPLEKSU MUZEUM WOJSKA POLSKIEGO W CYTADELI WARSZAWSKIEJ

2 1. Założenia urbanistyczno architektoniczne 2. Ekspozycja Plenerowa 3. Materiały i koszty 4. Drogi wewnętrzne i dojazdowe wraz z usytuowaniem 5. Garaże i parkingi. 6. Układ programowo funkcjonalny 7. Powierzchnia obsługująca, magazyny, pracownie 8. Dane Liczbowe 2

3 1. Założenia urbanistyczno architektoniczne Obiekty nowego Muzeum Wojska Polskiego wraz z Ekspozycją Plenerową, zostały usytuowane w rejonie w przeszłości zabudowanym, opierając się na osi istniejącej ulicy Gwardii i odtwarzając Plac Gwardii. Układ urbanistyczny nawiązuje do historycznego założenia przestrzennego Cytadeli. Koncepcja równomiernie akcentuje wejścia do Muzeum ze wszystkich historycznych kierunków. Zdecydowana większość zwiedzających to grupy zorganizowane, przyjeżdżające autokarami wycieczkowymi oraz goście indywidualni przybywający na miejsce własnymi pojazdami od strony Wisłostrady. Dlatego elementem rozpoczynającym ciąg komunikacyjny biegnący w stronę głównego wejścia, jest parking podziemny dla samochodów i naziemny dla autokarów. Został on tak usytuowany by z poziomu parkowania można było bezpośrednio dojść do Holu Głównego lub wychodząc schodami na ulicę Gwardii dotrzeć do X Pawilonu. Dalej droga wiedzie przez dziedziniec przed Biblioteką i zwężając się wychodzi na Plac przed Holem Głównym, nazwany umownie Plenerowym. Mając na celu względy funkcjonalne oraz chcąc podkreślić rangę i prestiż obiektu, przyszła forma budynku Muzeum, została ukształtowana jako dwa zespoły połączone Holem Głównym i generujące dwa place o symbolicznym znaczeniu SACRUM i PROFANUM. Odmienny klimat każdego z nich uzyskano poprzez zróżnicowanie skali i proporcji, świadome lokalizowanie i segregowanie funkcji jak również stosowanie faktur o silnym wyrazie emocjonalnym i ekspresji. Hol Główny pełni rolę pomostu pomiędzy różnorodnymi nastrojami Placów, a funkcjonalnie stanowi centrum komunikacyjne całego zespołu. SACRUM - Plac Gwardii, definiowany jako przestrzeń nierzeczywista, uświęcona, mistyczna, został uformowany z elewacji o wyważonych proporcjach, składających się z betonowych pochyłych płaszczyzn ścian z subtelnie akcentowanymi historycznymi herbami Państwa Polskiego. Odnosi się bezpośrednio do słów Marszałka Józefa Piłsudskiego Świątynia pamiątek i sławy oręża polskiego oraz chwały czynów i bohaterów jego. Elewacje odbijając się w lustrze wody zwiększają optycznie swoją wysokość przez co potęgują wrażenie dostojeństwa. Zbiornik o niewielkiej głębokości, opróżniany w szybkim tempie nie utrudni organizacji imprez na Placu, a siłą wyrazu wzmocni wrażenie obcowania w abstrakcyjnym sacrum. Plac stanie się więc dominantą przestrzenną założenia. Z łatwością można sobie wyobrazić skalę możliwych inscenizacji dla potrzeb uroczystości rocznicowych, państwowych czy wojskowych. PROFANUM - Plac Plenerowy, pełni zadania głównie komunikacyjne, kumulując ruch pieszy ze wszystkich kierunków, a przez zastosowanie akcentów symbolicznych i klasycznych kolumnowych podziałów elewacyjnych, stopniowanego układu posadzki czy zróżnicowanej skali otwarć, daje czytelny przekaz funkcjonalny co do rangi i roli poszczególnych przestrzeni. Posadzka wykonana w układzie amfiteatralnym, niweluje różnicę poziomów między Holem Głównym, a Ekspozycją Plenerową, pozwala w dogodny i kameralny sposób organizować imprezy o mniejszej skali, a asymetryczny podział eksponuje oś widokową prowadzącą do Bramy Straceń. Proponowany sposób zagospodarowania całego obszaru Cytadeli ma na celu podkreślenie szczególnie istotnych osi widokowych, eksponowanie cennych budowli, uczytelnienie kierunków zwiedzania i uatrakcyjnienie oferty programowej. Może się to zrealizować poprzez oczyszczenie terenu z degradującej i zaniedbanej roślinności oraz zdecydowane podkreślenie roli drogi biegnącej równolegle do wałów obronnych, jako głównej alei spacerowej Cytadeli. Zabiegi te stworzą właściwe warunki do ekspozycji walorów krajobrazowych, szczególnie z dalszej perspektywy widokowej. Obsadzenie alei spacerowej dwoma rzędami drzew podniesie jej rangę, uczytelni podział na strefy funkcjonalne i ułatwi orientację zwiedzającego w układzie urbanistycznym zespołu. Dodatkowo, nadanie funkcji ścieżki edukacyjnej, łączącej wszystkie ważniejsze budowle Cytadeli, da bodźce do aktywizacji obszarów rzadziej uczęszczanych czy do kreatywnego ożywienia terenów wzdłuż fortyfikacji. Projekt zakłada ponadto, wyłożenie posadzką wnętrz dziedzińców bastionów i przeznaczenie ich do zadań edukacji, nastawionej na bezpośredni kontakt widza z eksponatem, swobodnego przeprowadzania eksperymentów czy określonej tematycznie zabawy. 3

4 2. Ekspozycja Plenerowa Ekspozycja Plenerowa zajmuje obszar m2 od strony Wisły - pozostając w obrysie obecnej działki - daje możliwość ewentualnej rozbudowy do m2 w kierunku południowym. Poziom posadowienia został świadomie obniżony, w celu harmonijnego wpisania w kontekst oraz uniknięcia zdominowania krajobrazu Cytadeli oraz nowego Muzeum. Konstrukcja wiat mieszczących obiekty muzealne wykonana zostanie z żelbetu, pokrytego warstwami dachu odwróconego, obsadzonego roślinnością nie wymagającą nadzwyczajnych zabiegów pielęgnacyjnych. Dojazd do wiat samochodów z eksponatami i swobodny wyładunek, umożliwią drogi o szerokości siedmiu metrów. Zjazd obsłużony będzie dwiema rampami usytuowanymi od strony południowej i zachodniej. Jeden z modułów zostanie przeznaczony na Pracownie Konserwacji Sprzętu Ciężkiego tak by proces konserwacji mógł być obserwowany również przez zwiedzających. 3. Materiały i koszty Ze względu na dobre warunki posadowienia i niewielką wysokość zabudowy, prawdopodobnie nie wystąpi konieczność palowania czy wykonywania ściany szczelinowej. Konstrukcja budynków została oparta na technologii żelbetowej monolitycznej. Ściany eksponowanych elewacji zostaną wykonane z betonu architektonicznego barwionego (jasny beż) w dwóch rodzajach: - gładkim z symbolem orłów, wyrobionym w szalunku oraz - z wypukłym powtarzalnym ornamentem w formie Krzyża Walecznych. Tafle szklane pokrywające ściany od strony Placów, wykonane w technologii dwu lub trzy szybowej, zapewnią komfort cieplny przy wspomaganiu naturalnego czynnika grzewczego lub chłodzącego czerpanego prosto z gruntu za pomocą sieci rur, działających jak wymienniki (pompa ciepła). Na umieszczenie wspomagających kolektorów słonecznych, pozwoli wysoka attyka ukrywająca wszystkie niezbędne urządzenia technologiczne przed wzrokiem zwiedzających. Rozwiązania te pozwolą na zdecydowane obniżenie kosztów eksploatacji. Posadzki głównych placów i dojść pokryje naturalny nienasiąkliwy kamień o ciemnej barwie, który nie narazi posadzki na dyskomfort estetyczny w trakcie długoletniego użytkowania. Zachowując wysoki poziom detalu architektonicznego, a jednocześnie mając na uwadze dbałość o koszty realizacji, zostały użyte materiały, które dadzą gwarancję optymalizacji budżetu. W związku z powyższym łączny przewidywany koszt realizacji z pewnością nie przekroczy 420 mln PLN brutto. 4. Drogi wewnętrzne i dojazdowe wraz z usytuowaniem. Projekt przewiduje zachowanie układu dróg określonego w Miejscowym Planie Zagospodarowania Przestrzennego oraz wytyczenie wjazdu zgodnego z zaleceniami konserwatorskimi. Ze względu na obniżenie wejścia głównego do Muzeum, została zmieniona rzędna ulicy Gwardii w jej środkowym odcinku, jednak bez korekty przebiegu. Drogą zbiorczą, pełniącą funkcje dostawcze dla Muzeum i obsługująca pozostały obszar Cytadeli, stanie się ulica Fawory przebiegająca od planowanego wjazdu od północy, biegnąca wzdłuż wałów po stronie zachodniej i kończąca się na placu przed kaponierą. Wjazd do dziedzińca gospodarczego Muzeum, znajdzie się od południa. 5. Garaże i parkingi. Główny parking został zaplanowany zaraz za wjazdem północnym w sąsiedztwie X Pawilonu. Część podziemna na 320 stanowisk, zostanie przeznaczona dla samochodów osobowych, natomiast dach pokryty ekorastrem i obsadzony trawą, posłuży za miejsce postoju dla autokarów lub stanowić będzie dodatkowy rezerwowy parking dla samochodów. 6. Układ programowo funkcjonalny Dwukondygnacyjny Hol Główny został usytuowany w centralnym punkcie całego założenia. Łączy dwa skrzydła nadziemne o funkcji ekspozycyjnej, bibliotecznej, konferencyjnej, administracyjnej i część podziemną o funkcji magazynowo - konserwatorskiej. Schemat ruchu dla zwiedzających, polega na 4

5 usytuowaniu Ekspozycji Stałej na parterze i zachowaniu wolnego dostępu do poziomu -1 w Holu Głównym, gdzie mieszczą się kasy, szatnia z wózkownią, toalety, księgarnia, kafeteria oraz trzy sale Ekspozycji Czasowej. Układ głównych Sal Ekspozycji Stałej rozmieszczonych wzdłuż Placu Gwardii i połączonych korytarzem, umożliwia: - swobodne wyłączanie ze zwiedzania poszczególnych sal w razie potrzeby, bez konieczności zamykania pozostałych i przecinania głównego ciągu ekspozycyjnego, - możliwość przerwania zwiedzania w dowolnej sali i bezpośredniego udania się do wyjścia, - eksplorację dowolnie wybranej ekspozycji bez konieczności przechodzenia przez główny ciąg muzealny, - szybką ewakuację w razie zagrożenia, - sprawną obsługę instalacyjno - technologiczną poprzez funkcjonalną przestrzeń instalacyjną w formie korytarza technicznego, biegnący wzdłuż elewacji od strony Placu Gwardii, - bezpośredni dostęp do zbiorów z korytarzy technicznych połączonych z magazynami na poziomie -1 windami osobowymi i klatkami schodowymi oraz windami towarowymi dostosowanymi do przewozu wielkogabarytowego sprzętu ciężkiego. Jeden z modułów przeznaczono na Galerię Sztuki Batalistycznej. Na jej potrzeby powiększono wysokość modułu do 10m oraz wyposażono w dach szklany. Z Głównego Ciągu Ekspozycyjnego można dostać się bezpośrednio na poziom -1, do Kompleksu Obsługi w skład którego wchodzą: - sale lekcyjne doświetlone światłem dziennym - sale udostępniana zbiorów - magazyn studyjny z możliwością wglądu przez szklaną ścianę - zespół sanitarny oraz pokoje odpoczynku Kompleks dostępny jest również bezpośrednio z Holu Głównego, a Sala udostępniania zbiorów i Magazyn studyjny także z przestrzeni technicznej. W skrzydłach od strony Placu Plenerowego, mieszczą się: - od strony północnej - Biblioteka, Audytorium, Sale Wykładowe oraz Bistro z zapleczem. Kompleks wyposażony jest w niezależne wejście, zaplecze sanitarne oraz szatnie. - od strony południowej - Ekspozycja Okolicznościowa z magazynem, Część Administracyjna, posiadająca niezależne wejście z recepcją oraz bezpośrednie połączenie z Holem Głównym, Izby i Świetlice żołnierskie z magazynem. Ekspozycja Czasowa zorganizowana została w trzech salach znajdujących się bezpośrednio pod Placem Gwardii. Wejście do Sal umieszczone jest wprost z Holu Głównego w parterze. Sale zaprojektowano tak by możliwe było zorganizowanie wystaw w każdej z nich niezależnie oraz ich czasowe wyłączanie z użytku. Sale wyposażone są w aneksy oraz na całej długości przylegają do korytarza technicznego oraz magazynów przejściowych, dostępnych z komunikacji ogólnej części technicznej Muzeum. Ekspozycja Okolicznościowa zorganizowana została w Sali znajdującej się w niezależnym budynku tak aby ułatwić jej funkcjonowanie również w czasie gdy Muzeum jest nieczynne. Pozwoli to na organizowanie wystaw i imprez wymagających otwarcia do późnych godzin wieczornych. Wyposażona jest również w magazyn przejściowy, dostępny bezpośrednio z dziedzińca oraz niewielki zespół szatniowo-sanitarny. Kompleks Audytorium i Sal Wykładowych obsługiwany jest przez zespół niezależnych szatni, toalet oraz gastronomii, tak by podobnie jak Ekspozycja Okolicznościowa mógł działać niezależnie od Muzeum. Foyer oraz możliwość dowolnego łączenia ze sobą sal, pozwala na organizowanie konferencji czy kongresów. Kompleks posiada bezpośrednie połączenie z Holem Głównym i Ekspozycją Stałą, co ułatwia organizowanie w trakcie zwiedzania seansów czy dodatkowych wykładów. 5

6 6

7 7. Powierzchnia obsługująca, magazyny, pracownie Przestrzeń pomocnicza zorganizowana została w oparciu o system dziedzińca wewnętrznego z rampą rozładunkową oraz korytarzy technicznych, łączących ze sobą poszczególne działy i pionowe ciągi komunikacyjne. Dziedziniec umożliwia manewrowanie dużymi samochodami dostawczymi. Jest połączony z garażem dla samochodów ekip technicznych Muzeum. Obsługuje też dostawy i wywóz nieczystości. Dziedziniec wyposażony został w dodatkową rampę tak by umożliwić korzystanie ze wszystkich jej poziomów również wózkom widłowym. Zamknięcie dziedzińca umożliwia ochronę rampy rozładowczej przed warunkami atmosferycznymi, regulację temperatury i wilgotności. Magazyny zostały pogrupowane w zespołach Magazynów Głównych oraz Specjalnych, wzdłuż korytarzy technicznych o odpowiednich szerokościach 3-6m. Każdy magazyn posiada wydzieloną Pracownię kustosza oraz Asystenta, które zostały doświetlone światłem dziennym. Magazyn Techniki Wojskowej zawierający muzealia wielkogabarytowe, umieszczony został w pobliżu rampy rozładunkowej oraz windy towarowej. Wszystkie pracownie konserwatorskie mają dostęp do światła dziennego a jednocześnie są dobrze skomunikowane z rampą rozładowczą oraz ciągami komunikacyjnymi. Część techniczna jest dostępna zarówno z dziedzińca wewnętrznego jak i z Holu Głównego co zapewnia łatwy dostęp ekipom technicznym budynku jak elektrycy, ekipy sprzątające, szatniarze, itp. 8. Dane Liczbowe DANE LICZBOWE 1 Średni poziom terenu działki mnpw 0,00=22,00 2 Powierzchnia działki ha 8,34 3 Powierzchnia zabudowy w obrysie parteru m² Procent zabudowy % 36% 5 Powierzchnia całkowita m² Powierzchnia użytkowa m² Kubatura m² pow. użytkowe: 8 Ekspozycja Stała m² Ekspozycja Czasowa m² Ekspozycja Okolicznościowa m² Ekspozycja plenerowa na terenie inwestycji m² Ekspozycja plenerowa docelowa m²