Kamaz uderzył jaguara

Transkrypt

1

2 2 aktualności Kamaz uderzył jaguara Brak ostrożności był przyczyną kolejnej kolizji, do której doszło we wtorek, 24 listopada kilka minut po godzinie 14:00, na drodze krajowej nr 11 w miejscowości Słupia p. Kępnem. Współczujemy rodzicom i najbliższym Adriana i Patryka 48-letni mieszkaniec gminy Żelazków kierując samochodem ciężarowym marki Kamaz nie zachował należytych środków ostrożności podczas wykonywania manewru cofania i uderzył w przód samochodu osobowego Jaguar, którym kierował 32-letni mieszkaniec Kalisza. Mężczyzna prawdopodobnie zagapił się. Żaden z uczestników kolizji na szczęście nie ucierpiał. Kierujący pojazdami w chwili zdarzenia byli trzeźwi, sprawca został ukarany mandatem karnym kredytowanym. NoM Złodziej wpadł w ręce policji Kępińscy Dzielnicowi, zatrzymali 47-letniego mieszkańca gm. Kępno, który kilka dni wcześniej ukradł przewody elektryczne warte ponad 400 zł., oraz silnik elektryczny. Sprawcy grozi nawet 5 lat więzienia. Kępińscy dzielnicowi podczas służby uzyskali informację, że z terenu jednej z prywatnych posesji w miejscowości Krążkowy nieznany mężczyzna wynosił przedmioty przypominające kable elektryczne. Ponieważ okoliczności towarzyszące zdarzeniu dla widzącej to kobiety wydały się podejrzane postanowiła ona o całym zajściu powiadomić swojego dzielnicowego. Policjanci natychmiast skontaktowali się z właścicielem nieruchomości na terenie, której miało dojść do kradzieży. Właściciel oświadczył, że zauważył brak kilkudziesięciu metrów przewodu oraz silnika elektrycznego, jednak nie zgłaszał tego faktu na policji, gdyż chciał porozmawiać najpierw z pracownikami, czy oni nie używają brakujących przedmiotów. Okazało się jednak, że warte blisko 750,00 zł., kable oraz silnik zostały ukradzione. Dzięki rysopisowi, który został podany przez kobietę obserwującą kradzież policjanci wytypowali kilku mężczyzn, którzy mogli dokonać przestępstwa. Wśród nich był również 47-letni mieszkaniec gminy Kępno. Dzielnicowi zatrzymali go w miejscu zamieszkania. W trakcie przesłuchania mężczyzna przyznał się do zarzucanych mu czynów. Wyjaśnił również, że ukradzione rzeczy sprzedał na skupie złomu. Za przestępstwo, którego się dopuścił grozi kara do 5 lat pozbawienia wolności. NoM Akcja Bezpieczne Miasto W powiecie kępińskim przeprowadzono akcję prewencyjną pod kryptonimem Bezpieczne Miasto. Policjanci wylegitymowali 73 osoby, skontrolowali 49 pojazdów, ujawnili 14 wykroczeń, z czego 6 zakończyło się wypisaniem mandatu karnego, pozostałych sprawców pouczono. Policjantom z kępińskiej komendy towarzyszyli funkcjonariuszy z Aresztu Śledczego w Ostrowie Wielkopolskim oraz Straży Granicznej i Urzędu Celnego. Łącznie w działaniach brało udział 20 mundurowych oraz kilka psów służbowych, w tym szkolone specjalnie do wykrywania środków odurzających i substancji psychotropowych. Działania funkcjonariuszy ukierunkowano były przede wszystkim na eliminowanie przestępstw i wykroczeń o najwyższym stopniu dokuczliwości społecznej. Policjanci mieli za zadanie kontrolować pojazdy i osoby, pod kątem ujawniania środków odurzających,oraz substancji psychotropowych. Ponadto celem działań było również eliminowanie z ruchu drogowego nietrzeźwych kierujących oraz ujawnianie aktów wandalizmu i chuligańskich wybryków. NoM Łączymy się w bólu z rodzinami Adriana i Patyka, którzy na skutek mojej niedostatecznej uwagi na drodze w Laskach gm. Trzcinica odeszli w tak młodym wieku. Jest mi niewymownie bardzo przykro i pragnę wyrazić swój ogromny żal, który rozrywa serca rodziców i ich najbliższych, a również moje i mojej rodziny. Czuję się odpowiedzialny za to, co się stało i zdaję sobie sprawę, że z tą świadomością przyjdzie mi żyć do końca mojego życia. Bardzo ubolewam nad tym, co się stało i żadne słowa nie znajdują tutaj usprawiedliwienia, a mogą jedynie pogłębić ból i rozpacz. Gdyby tak można było cofnąć czas... Michał z rodzicami Nie czas jest nam dany, ale chwila. Naszym zadaniem jest uczynić z tej chwili czas. (Georges Poulet) Zwyrodnialcy znęcali się nad dziećmi Trzydziestokilkuletnia kobieta razem ze swoim konkubentem - mieszkańcy powiatu kępińskiego trafili właśnie za kratki. Wcześniej w jednej z popegeerowskich wsi wykorzystywali seksualnie jej dzieci. Maluchy nie miały jeszcze 10 lat. Kępińska prokuratura na temat feralnych zdarzeń milczy. Informacji, z uwagi na dobro pokrzywdzonych dzieci udzielać nie chce także miejscowa policja. Z zebranych przez prokuraturę informacji wynika jednak, że dramat rozgrywał się w jednej z miejscowości na terenie powiatu kępińskiego. Dzieci były krzywdzone już od dwóch lat. Nie miały wtedy jeszcze 10 lat. Mroczna tajemnica na jaw wyszła dopiero teraz, kiedy odebrane zwyrodniałej matce dzieci trafiły do rodziny zastępczej. Jedno z nich zadawało dziwne pytania, dziwnie się zachowywało. Swojej przybranej siostry pytało, czy w tym domu też dzieją się takie rzeczy. Zastępcza matka zareagowała błyskawicznie. Pomocy szukała u psychologa o seksuologa. O swoich podejrzeniach poinformowała też Sąd Rodzinny. Ten zwrócił się do prokuratury, która przeprowadziła skomplikowane czynności. Szybko okazało się, że dzieci przeszły prawdziwą gehennę. Doświadczeni śledczy brzydzą się na samą myśl niektórych faktów, które udało się im ustalić. Rzecznik Prokuratury Okręgowej w Kaliszu, Janusz Walczak odmówił odpowiedzi na większość postawionych przez nas pytań. Mogę tylko potwierdzić, że kępińska prokuratura nadzoruje śledztwo dotyczące karygodnych czynów wobec trojga dzieci w wieku od 4 do 9 lat powiedział. Podejrzani usłyszeli już zarzuty. Zarówno kobieta, jak i mężczyzna zostali tymczasowo aresztowani. 33-latce i jej o cztery lata młodszemu konkubentowi grozi teraz kara nawet 12 lat więzienia. NoM Od redakcji: Do sprawy tej wrócimy niebawem ponieważ z pozyskanych informacji jednoznacznie wynika, że nie tylko winni są ci, co zostali aresztowani, ale także ci co bagatelizowali problem, a przyczyn tego należałoby szukać w sądzie w Kępnie. Być może tematem tym powinien zająć się Minister Sprawiedliwości. NIEZALEŻNE PISMO REGIONALNE - WYDAWCA: Jerzy Przybył, konto: RBS Lututów O/Wieruszów, REDAKCJA w WIERUSZOWIE: Wieruszów, ul 19 - go Stycznia 6-10 m. 36, tel. (0 62) , (0 62) , tel./fax (0 62) , wieruszow@powiatowy.pl ODDZIAŁ REDAKCJI w KĘPNIE: Kępno, ul. Kościuszki 9. tel./fax (0 62) , kepno@powiatowy.pl REDAGUJE ZESPÓŁ: Jerzy Przybył - redaktor naczelny, tel (całą dobę), Ryszard Tęsiorowski - sport, tel DZIAŁ SPOLECZNY I KULTURALNY: Anna Świegot, tel DZIAŁ MARKETINGU: tel , STALE WSPÓŁPRACUJĄ: Maria Łabuda, Piotr Przybył, Henryk Dorosławski, Kazimierz Błaszczak, Agata Adamczyk, Alicja Burzała, Ryszard Zych, Gracjan Pawelka SKŁAD I ŁAMANIE: Firma Komputerowa ARPAS - Ariel Pelikan, tel , DRUK: AGORA Piła --- istnieje od 1999r. --- Stale współpracujemy z firmą: Redakcja zastrzega sobie prawo do zmiany tytułów i adiustacji tekstów. Nie ponosi odpowiedzialności za treści ogłoszeń, reklam i artykułów sponsorowanych. Materiałów nie zamówionych nie zwracamy.

3 kępno 3 Nagroda dla kępińskiego policjanta Sierżant sztabowy Zenon Stochmiał, który pełni służbę w Ogniwie Patrolowo Interwencyjnym Komendy Powiatowej Policji w Kępnie został wyróżniony okolicznościowym dyplomem, za szczególne osiągnięcia na rzecz bezpieczeństwa publicznego. Nagrodę przyznał Wielkopolski Komendant Wojewódzki Policji, a wręczono ją podczas tegoroczna IV edycji Kryształowej Gwiazdy nagrody dla funkcjonariuszy z Wielkopolski. W tym roku uhonorowani zostali nią funkcjonariusze, którzy w latach 2008/2009 swoją bohaterską postawą i poświęceniem w służbie, uratowali życie innym. Sześciu policjantów otrzymało także okolicznościowe dyplomy, za szczególne osiągnięcia na rzecz bezpieczeństwa publicznego. Przy tym wyróżnieniu wybór dokonywany był spośród tych funkcjonariuszy, którzy w czasie wolnym od służby, reagując na łamanie prawa, doprowadzili do zatrzymania sprawców przestępstw. Właśnie wśród tych ostatnich znalazł się funkcjonariusz z Kępna. Sierżant sztabowy Zenon Stochmiał kilkakrotnie w czasie wolnym od służby zatrzymał przestępców, którzy działając na terenie powiatu kępińskiego od dłuższego czasu dokonywali kradzieży paliwa oraz innych artykułów przemysłowych. NoM Siatkowe widowisko na hali KOSiR W piątek, 20 listopada 2009 r. w kępińskiej Hali Widowiskowo-Sportowej rozegrany został towarzyski mecz piłki statkowej mężczyzn pomiędzy drużynami DOMEX TYTAN AZS Częstochowa i PGE SKRA Bełchatów, mecz wpisany w szeroki wachlarz imprez z okazji jubileuszu dziesięciolecia KOSiRu. Podopieczni Grzegorza Wagnera z Częstochowy tym razem okazali się lepsi Wynik meczu rozstrzygnięty został dopiero w 5 secie. Ostatecznie 3:2 wygrała drużyna z Częstochowy. Na hali zebrało się około tysiąca widzów. Obie drużyny grały w osłabieniu. Niecodziennymi gośćmi byli Andrzej Gołaszewski wiceprezes PZPS i olimpijczycy z 1976 roku Ryszard Bosek i Włodzimierz Sadalski. Na zakończenie Burmistrz Miasta i Gminy Kępno Piotr Psikus wraz z wiceburmistrz Jolantą Jędrecką wręczyli nagrody w postaci statuetek przedstawiających łabędzia -symbol Kępna najlepszym zawodnikom meczu. Najlepszym zawodnikiem drużyny AZS Częstochowa został wybrany Dawid Murek, natomiast drużyny z Bełchatowa - Stephane Antiga. To niecodzienne wydarzenie sportowe zgromadziło na hali wielu kibiców siatkarskich. którzy mieli okazję podziwiać w akcji znakomitych siatkarzy m.in. Michała Winiarskiego, Dawida Murka, Stephane Antigę czy Miguela Falascę. Organizatorem meczu był Kępiński Ośrodek Sportu i Rekreacji. Kibice mieli okazję zobaczyć w akcji drużyny z Plus Ligi szczególnie zawodników Skry, którzy brali udział w klubowych mistrzostwach świata. MaŁa zdjęcia: Emilia Kremer Wystawa poplenerowa w Bibliotece Powiatowej Towarzystwo Miłośników Ziemi Kępińskiej plenery malarskie amatorów organizuje o 2004 r. Kolejno plenery odbywały się pierwszy w Kobylej Górze i kolejno w Siemianicach, Laskach, Mikorzynie a tegoroczny w Bralinie. W tegorocznym plenerze brało udział 25 uczestników plastyków amatorów.plenery w zasadzie mają formę warsztatów. Od samego początku opiekę merytoryczną sprawuje prof. Andrzej Żarnowiecki. Plastykom amatorom służy fachową pomocą. Celem pleneru jak dodaje organizatorka i uczzestniczka Krystyna Sumisławska jest przede wszystkim ukazanie piękna naszej małej ojczyzny i zachowanie dla potomnych piękna, które z czasem ulega degradacji. Uczestników pleneru cechuje duża wrażliwość na swój sposób utrwalają dzisiejszą rzeczywistość. Wystawa z biblioteki zostanie przeniesiona do Bralina. MaŁa Medal biskupa dla długoletniego organisty W niedzielę 22 listopada w Kościele św. Katarzyny w Mnichowiccach w dniu parafialnego odpustu i z okazji święta. patronki muzyki św. Cecylii organista Alfons Puchała otrzymał medal biskupa za 59 lat pracy organisty dzięki staraniu dziekana bralińskiego dr D. Smolnika. W każdą niedzielę, święta i z okazji różnych wydarzeń: chrzciny, śluby, pogrzeby muzyką organową służył do mszy w kościele w Mnichowicach, Nowej Wsi Książęcej, w kościółku Św. Jadwigi, w Nosalach i Drożkach. Uroczystość wręczenia medalu zbiegła się z 57 rocznicą pożycia małżeńskiego. Ojciec jest wzorem do naśladowania chciałbym być tak dobry dla swoich dzieci jak ojciec dla mnie, niestety nie gram na instrumencie, nie mam takich zdolności muzycznych, może w młodszym pokoleniu ktoś pójdzie w ślady dziadka-powiedział syn, teść to człowiek pracowity, prawy człowiek, patriota, dobry mąż, ojciec, dziadek i pradziadek, skromny i oddany kościołowi. Państwo Puchałowie mają trzy córki, syna, 10 wnuków i 4 prawnuki. O swoim życiu tak mówi jubilat. Urodziłem się 14 lipca 1926 r. w Mnichowicach jako siódme dziecko Juliana i Melanii z domu Moś. W 1932 roku rozpocząłem edukację w Szkole Podstawowej w Mnichowicach. Podczas zajęć z lekcji muzyki mój talent muzyczny odkrył nauczyciel Pan Julian Berliński. W 1939 roku edukację szkolną przerwała zawierucha wojenna. Od 1942 roku rozpocząłem naukę gry na fortepianie u organisty bralińskiego Konrada Jańskiego. Rodzice zakupili w tym czasie fortepian abym mógł ćwiczyć w domu. Po roku nauki, mojego nauczyciela zaciągnięto do Wermachtu. W 1943 roku otwarta została szkoła muzyczna w Kępnie, gdzie uczęszczałem dwa razy w tygodniu na godzinne lekcje. Mając 17 lat zmuszony byłem przerwać naukę gry, zostałem zaciągnięty do wojska i trafiłem na front do Węgier. Tam zachorowałem na przepuklinę i trafiłem do szpitala. Opatrzność Boża czuwała nade mną i nie uczestniczyłem w dalszych walkach na froncie. Z Wiednia trafiłem do niewoli w obozie w Nadrenii. Tam w nieludzkich warunkach przetrwałem trzy miesiące, od marca do czerwca pod gołym niebem z bardzo skromnym wyżywieniem. Z Nadrenii jako jeńców przewieziono nas do Francji do miasteczka Hallon. Na szczęście wojna skończyła się i wyjechałem do Niemiec do Westfalii. Tam pracowałem przez prawie rok w kopalni węgla na niskich pokładach. W Westfalii zgłosiłem się do konsulatu Polski w Niemczech i w lipcu 1946 roku wróciłem do rodzinnych Mnichowic. Po powrocie pracowałem u rodziców w gospodarstwie rolnym. W wolnym czasie uczęszczałem na kontynuację gry na fortepianie do organisty bralińskiego Idziego Burneckiego. Tam też rozpocząłem naukę łaciny. W 1948 r. rozpocząłem w Nowej Wsi Książęcej dwu letni kurs praktyki rolniczej. Tam uczęszczałem na lekcje religii do księdza proboszcza Stanisława Stróżyńskiego, który od września 1950 r. zaproponował mi posadę organisty. W 1952 r. związałem się świętym węzłem małżeńskim z Zuzanną z domu Kopij. Mamy czworo dzieci. Funkcję organisty przeplatałem z ciężką pracą na roli i budową gospodarstwa. Podczas mojej służby organistowskiej opiekunami parafii w Nowej Wsi Książęcej byli : Ksiądz proboszcz Stanisław Stróżyński, Ksiądz proboszcz Wincenty Nowosielski, Ksiądz proboszcz Szczepan Nowak z którym współpracowałem najdłużej, bo aż 32 lata, Ksiądz proboszcz Jan Bartkowiak, Ksiądz proboszcz Robert Barbuziński i obecny proboszcz Czesław Jędroszko. W 2000 r. obchodziłem 50 lecie służby organistowskiej. 15 lipca 2006 r. mając 80 lat zakończyłem pracę organisty w Nowej Wsi Książęcej po 56 latach oddanej służby Panu Bogu. Po dziś dzień z przyjemnością w zastępstwie obecnego organisty odwiedzam mury kościoła Trójcy Świętej w Nowej Wsi Książęcej, Kościoła zabytkowego w Drożkach p.w. Jana Nepomucyna. W każdy sobotni wieczór dojeżdżam z księdzem Czesławem do kaplicy p.w. Bożego Miłosierdzia w Nosalach. Obecnie posługę organistowską sprawuję w mojej rodzinnej wsi Mnichowicach. MaŁa

4 4 kępno Potrafię widzieć dobro W poniedziałek, dnia 23 listopada 2009r o godz w Gimnazjum w Mroczeniu Im. Jana Pawła II odbył się VIII Gminny Konkurs Plastyczny z profilaktyki pod tytułem : Ważne, że potrafię widzieć dobro.... Organizatorem konkursu było Gimnazjum w Mroczeniu oraz Gminna Komisja d.s. Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Baranowie. Koordynatorem konkursu była Agnieszka Sitek pedagog szkolny Gimnazjum w Mroczeniu, nauczyciel plastyki, członek Gminnej Komisji ds. rozwiązywania problemów alkoholowych w Baranowie. Konkurs przeznaczony był dla uczniów wszystkich szkół Gminy Baranów. Prace wykonywane były samodzielnie przez uczniów ( przez jednego autora), w dowolnej technice i formacie. Przedstawienie tematu: tematem pracy mogło być ukazanie dobra poprzez relacje przyjaźni, wzajemnej pomocy, współpracy w konfrontacji z zachowaniami agresywnymi czy wchodzącymi w uzależnienia. Postawy przyjaźni, życzliwości, empatii wobec drugiego człowieka, jako inspiracja do twórczego ukazania problemu. Prace były ilustracją następujących tematów: Ważne, że potrafię widzieć dobro... - jestem wolny od agresji i uzależnień; Dziękuję nie piję, nie palę, nie biorę - forma plakatowa. Przebieg uroczystości: Wystawę otworzyła Dyrektor Gimnazjum w Mroczeniu Ewa Bagińska, która powitała przybyłych gości, oraz przedstawiła komisję konkursową w składzie: Ewa Bagińska Dyrektor Gimnazjum w Mroczeniu; Irena Gruszka artysta plastyk; Lidia Szwancar artysta plastyk, pracownik UG w Baranowie; st. asp. Adam Gawlik przedstawiciel policji w Kępnie, członek Gminnej komisji ds. rozwiązywania problemów alkoholowych w Baranowie oraz Agnieszka Sitek. Kilka słów na temat prac powiedziała Lidia Szwancar, dając dzieciom krótką lekcję plastyki, po czym nastąpiło uroczyste wręczenie nagród autorom prac wyróżnionych z całej Gminy: Kategoria S P klasy I - III I miejsce Wiktoria Zychla S P w Łęce Mroczeńskiej II miejsce -Kacper Skąpski S P w Słupi III miejsce Angelika Górecka S P w Słupi Wyróżnienia: Oliwia Dziergwa S P w Grębaninie, Kacper Kania S P w Słupi Kategoria SP klasy IV - VI I miejsce Jakub Dziergwa S P w Słupi II miejsce Roksana Rokicka S P w Grębaninie III miejsce Agata Górecka S P w Słupi Wyróżnienia :Magdalena Wabnic S P w Słupi, Angelika Możdżanowska, S P w Grębaninie, Justyna Marczak S P w Grębaninie Kategoria Gimnazjum I miejsce Krystian Stempin Gimnazjum w Mroczeniu II miejsce Marta Grześniak - Gimnazjum w Mroczeniu III miejsce Wiktoria Bartosik Gimnazjum w Mroczeniu Na zakończenie uroczystości, przedstawiciel policji st. asp. Adam Gawlik wygłosił krótką pogadankę na temat bezpiecznego zachowania oraz interwencji w sytuacjach trudnych dla uczniów. Poruszył problem agresji w relacjach rówieśniczych, przestrzegł też przed zachowaniami ryzykownymi. red Grupa nastolatków podrabiała pieniądze Dwaj 17-letni mieszkańcy powiatu kępińskiego i ich o rok młodszy kompan wpadli w ręce miejscowych policjantów. Cała trójka w jednej z dyskotek wprowadzała do obiegu podrobione banknoty dwudziestozłotowe, które wcześniej wyprodukowali w domu. Zatrzymani to mieszkańcy gmin Kępno i Bralin. Chłopcy wpadli, kiedy usiłowali zakupić alkohol i inne wyroby w dyskotekowym barze płacąc za nie podrobionymi banknotami. Już pierwszy banknot wzbudził podejrzenia obsługi. Barman powiadomił policję jednak dopiero, gdy chłopcy ponownie chcieli zapłacić za towar kolejnymi podejrzanymi pieniędzmi. Dwóch starszych nastolatków to uczniowie kępińskich szkół średnich, młodszy uczęszczał do gimnazjum. Z wstępnych ustaleń wynika, że w domu najmłodszego z nich przy pomocy skanera i drukarki laserowej podrobili wspólnie kilka banknotów o nominale 20 złotych. Podczas zatrzymanie przyznali się. Policjanci zabezpieczyli również sprzęt elektroniczny, którym się posługiwali. Z uwagi na wiek najmłodszy z zatrzymanych, 16-latek został przewieziony do Policyjnej Izby Dziecka w Ostrowie Wielkopolskim, o jego losie zdecyduje Sąd Rodzinny. Pozostałych dwóch 17-latków osadzonych zostało w pomieszczeniach dla osób zatrzymanych kępińskiej Komendy Policji do dyspozycji prokuratora. Za podrabianie lub przerabianie polskich, albo obcych pieniędzy grozi kara pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 5 albo kara 25 lat pozbawienia wolności. NoM Amatorskie Rozgrywki I i II Ligi Tenisa Stołowego W poprzednim roku zainaugurowała Amatorska Liga Tenisa Stołowego. W wyniku tych rozgrywek, zgodnie z wcześniejszymi ustaleniami, organizator Uczniowski Klub Sportowy Piast Ostrzeszów, działający przy Gimnazjum nr 1 Ostrzeszów podzielił tegoroczne pingpongowe zmagania na Amatorską I Ligę i Amatorską II Ligę. Pierwsza odsłona obu lig zostanie przeprowadzona już w najbliższą sobotę tj. 05 grudnia 2009 roku w sali OSS Piast, mieszczącej się przy ul. Sportowej. Amatorską I Ligę reprezentuje najlepszych dwunastu zawodników z poprzedniej edycji, którzy zagrają ze sobą system każdy z każdym w trzech odrębnych edycjach. Pierwsza z nich odbędzie się o godz Pierwszą kolejkę spotkań tworzą; Nazwiska zawodników K. Tomczak J. Maciejewski J. Czechowski T. Kubacki J. Krzywaźnia R. Gąsiorek A. Puchała S. Haladyn B. Jędzrejak P. Daszczyk K. Kopciński M. Przybylski Natomiast Amatorska II Liga zostanie rozegrane w formie trzech turniejów klasyfikacyjnych, przeznaczonych dla wszystkich chętnych, którzy będą mieli ochotę sprawdzić swoje umiejętności pingpongowe. Pierwszy turniej odbędzie się właśnie 05 grudnia 2009 w sali OSS Piast o godz Zgłoszenia przyjmujemy w dniu zawodów, do godz lub tel , ; tenisluk@poczta.onet.pl do dnia Wpisowe uczestnictwa wynosi; dorośli - 15 zł, uczniowie szkół ponadpodstawowych 5zł, uczniowie szkół podstawowych - 2 zł. Po trzech turniejach, zostanie wyłoniona klasyfikacja końcowa, w wyniku której najlepsi zawodnicy otrzymają prawo gry w Amatorskiej I Lidze przyszłego sezonu. Wszystkie informacje szczegółowe (klasyfikacje, regulaminy, informacje, zdjęcia) znajdziecie państwo na stronie; W imieniu UKS Piast Ostrzeszów serdecznie zapraszamy. Już wkrótce 1 roku w sali OSS Piast odbędą się po raz siedemnasty Mistrzostw Powiatu Ostrzeszowskiego w Tenisie Stołowym. Serdecznie zapraszam. Dokładne informacje już w najbliższym wydaniu Czasu Ostrzeszowskiego, a także na stronie; Łukasz Ceglarek 30 sesja Rady Gminy w Baranowie W środę 18 listopada 2009 r. odbyła się XXX sesja Rady Gminy w Baranowie. W porządku obrad radnych znalazły się następujące kwestie: 1.sprawozdanie z działalności Wójta Gminy Baranów za okres r r. 2.analiza Raportu o stanie oświaty na terenie gminy za rok szkolny 2008/2009 P Ponadto radni podjęli następujące uchwały: 1.zmiany w budżecie gminy na rok 2009, 2.ustalenia ceny żyta przyjmowanej do podatku rolnego na 2010, 3.określenie stawek podatku od nieruchomości na rok 2010, 4.określenia rocznych stawek podatku od środków transportowych, 5.nadania nazwy ulicy w miejscowości Baranów, 6.sprzedaży nieruchomości gminnej położonej w obrębie wsi Donaborów, 7.wyrażenia zgody na sprzedaż i udzielenia pierwszeństwa w nabyciu nieruchomości zabudowanej, w której znajduje się lokal mieszkalny na rzecz najemcy, 8.dzierżawy obiektu gminnego dla OSP Słupia p/kępnem. red

5 kępno 5 Kierowca pijak odpowie za śmierć Prokuratura Rejonowa w Ostrzeszowie zakończyła śledztwo w sprawie śmiertelnego wypadku drogowego, do którego doszło w sierpniu tego roku w Szklarce Myślniewskiej, w powiecie ostrzeszowskim. Sprawcy grozi nawet 12 lat więzienia. Andrzejkowy wieczór Aktem oskarżenia objęto 21 letniego mieszkańca Szklarki Przygodzickiej. Zarzucono mu, że w dniu 30 sierpnia w Szklarce Myślniewskiej umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że kierując w stanie nietrzeźwości samochodem osobowym marki Volkswagen Golf na prostym odcinku drogi, poza obszarem zabudowanym, jadąc z nadmierną prędkością zjechał na przeciwległy pas ruchu uderzając w dwie prawidłowo jadące rowerzystki. W wyniku zderzenia starsza z nich, 16 letnia, w następstwie doznanych uszkodzeń ciała poniosła śmierć, a druga, 13 letnia, doznała ciężkich uszkodzeń ciała w postaci m.in. złamania kości nóg i rąk oraz pourazowego wstrząsu krwotocznego. Przeprowadzone badanie wykazało w powietrzu wydychanym przez podejrzanego zawartość blisko 2 promile alkoholu. Podobnie w stanie nietrzeźwości był pasażer kierowanego przez niego samochodu. Obaj, jak ustalono spożywali uprzednio wspólnie alkohol, a w czasie wypadku wracali ze sklepu gdzie również dokonali zakupu alkoholu. Wobec podejrzanego było prowadzone wcześniej postępowanie dotyczące kierowania przez niego samochodem w stanie nietrzeźwości, w związku z czym zatrzymano mu prawo jazdy. W trakcie śledztwa uzyskano opinię biegłych z dziedziny ruchu drogowego oraz medycyny sądowej. Dokonali oni rekonstrukcji przebiegu wypadku, a także oceny charakteru uszkodzeń ciała doznanych przez pokrzywdzoną. Za spowodowanie śmiertelnego wypadku drogowego, w stanie nietrzeźwości sprawcy, 21-letniemu mężczyźnie grozi od 9 miesięcy do 12 lat pozbawienia wolności. NoM W podróż bez prawa jazdy 32-latek kierował motorowerem pomimo, że posiadał orzeczony przez Sąd Rejonowy w Kępnie zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych i niemechanicznych. W piątek 27 listopada przy ulicy Przemysłowej miejscowi dzielnicowi zatrzymali do rutynowej kontroli drogowej 32-letniego mieszkańca gminy Kępno. W trakcie prowadzonych czynności funkcjonariusze ustalili, iż wobec legitymowanego mężczyzny orzeczony został sądowy zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych i niemechanicznych. Podczas rozmowy mężczyzna przyznał, że pamiętał o zakazie ale mimo to zdecydował się na jazdę motorowerem. Za złamanie orzeczonego przez sąd zakazu kierowania pojazdami grozi kara do 3 lat pozbawienia wolności. NoM Seniorzy z Klubu Seniora Pod Żurawiem spotkali się na wieczorze andrzejkowym w sali Klubu Nauczyciela dnia 24 listopada 2009 r. Seniorów, ich znajomych i przyjaciół witała Kierownik Klubu Seniora Jadwiga Wróblewska, życzyła miłej zabawy w gronie seniorskiej rodziny przy muzyce Ryszarda Nowaka. Przy suto zastawionych stołach, panowała miła i serdeczna atmosfera. Po kawie rozpoczęto ciekawe wróżby. Wróżby to stary jak ludzkość sposób na poznanie niepewnej przyszłości. Wierzono, że są dni, kiedy duchy przodków wracają na ziemię i odsłaniają przed nami odrobinę nieznanego. W Andrzejki próbujemy trochę dla zabawy, a trochę na serio uchylić rąbka zasłony spowijającej przyszłość. Muzyka serwowana przez R. Nowaka zachęcała do tańców a seniorzy miło i wspaniale się bawili do późnych godzin wieczornych. MaŁa Integracyjne andrzejkowe spotkanie w Klubie Nauczyciela Są na świecie anioły, nie maja wprawdzie skrzydeł, ale dobre serca mają W Klubie Nauczyciela w środę dnia 25 listopada 2009 r spotkali się podopieczni WTZ ze Słupi z opiekunem Małgorzatą Ziobro Rachucińską, WTZ z Wieruszowa z opiekunem Małgorzata Kowalczyk, DPS Strzałkowo z opiekunami i ŚDS z Kępna gospodarze spotkania pod bacznym okiem dyr. Ewy Sekula, instruktorów terapii zajęciowej: Bernardety Połomskiej, Haliny Chowańskiej, Urszuli Marek, pielegniarki Danuty Jagieniak, psychologa Marii Drzazgi, pr. admin. Moniki Tyszkiewicz. Gościem była z-ca kier. MGOPD Grażyna Tyszkiewicz. Spotkania takie odbywają się co roku. W roku ubiegłym z okazji 10 lecia zabawa integracyjna odbyła się w grodzie w Byczynie. Podopieczni wspominali przy kawie wycieczki: do Karpacza( z własnych środków uczestników), zabawy karnawałowe, wyjazdowe spotkania na zaproszenia innych ośrodków, udział w zawodach, spotkania towarzyskie we własnych grupach, tradycyjne Dni Kobiet czy Dni Matki. Gospodarze spotkania podjęli gości kawą i ciastem( zasponsorowanym przez UMiG w Kępnie), nieco później pysznym obiadem. Podopieczni ze zniecierpliwieniem czekali na przyjazd kolegów z innych ośrodków szczególnie ze Strzałkowa a najbardziej na Mariusza Juszczaka, który wcześniej był podopiecznym ŚDS w Kępnie. Radość powitania była przeogromna. Po przyjeździe M. Juszczak z opiekunem pojechali na cmentarz na groby bliskich. Wszyscy wspaniale bawili się przy muzyce zespołu Starter (D. Sikora). W przerwach między tańcami opiekunowie przygotowali wiele ciekawych konkursów. Zabawy dają podopiecznym wiele radości i pozostają na długo w ich pamięci. MaŁa W andrzejkowym humorze bawili się w Trzcinicy Seniorzy z Trzcinicy spotkali się 19 listopada 2009 r na zabawie andrzejkowej. Na spotkaniu przyjechało wielu przyjaciół z innych kół. Gości i zebranych członków z Trzcinicy witała przewodnicząca Agnieszka Dubiel. W miłej atmosferze przy muzyce szybko mijał czas. Stoły suto zastawione i dania przepyszne koiły podniebienia. Wiele radości sprawiło jak zawsze wspólne śpiewanie piosenek. Seniorzy gdy tylko usłyszeli muzykę ochoczo ruszali na parkiet. Mała

6 6 kępno Zuchy i harcerze z Siemianic w Polsko-Czeskim Centrum Szkolenia Rycerstwa w Byczynie-Biskupicach SPOTKANIE GRUPY WYMIANY DOŚWIADCZEŃ W ŁĘCE OPATOWSKIEJ Dnia 16 listopada 2009 r. o godzinie w Sali sesyjnej Urzędu Gminy w Łęce Opatowskiej rozpoczęło się pierwsze spotkanie robocze przedstawicieli Związku Gmin Wiejskich w ramach Grupy Wymiany Doświadczeń obejmujące tematyką gospodarkę komunalną. W pracach Grupy uczestniczyli przedstawiciele z następujących gmin: Czajków (powiat ostrzeszowski), Kobyla Góra (powiat ostrzeszowski), Łęka Opatowska (powiat kępiński), Rudniki (powiat oleski), Trzcinica, (powiat kępiński). Zgodnie z przyjętym wcześniej porządkiem obrad na początku spotkania nastąpiło przedstawienie uczestników III cyklu Grupy Wymiany Doświadczeń a koordynator grupy zaprezentował cele i metody pracy w grupie. Kolejnym punktem było zapoznanie uczestników z założeniami programu Budowanie potencjału jednostek samorządu terytorialnego do lepszego dostarczania usług publicznych oraz omówienia roli Biura Związku Gmin Wiejskich RP w pracach Grupy Wymiany Doświadczeń przez przedstawiciela Biura z Poznania. W kolejnym punkcie spotkania omówiono doświadczenia z I i II cyklu prac Grupy Wymiany Doświadczeń, po czym Kierownik Referatu Budownictwa, Gospodarki Komunalnej i Ochrony Środowiska w Gminie Łęka Opatowska Tomasz Jerczyński przedstawił prezentację dotycząca zarządzania gospodarką wodno-ściekową w Gminie Łęka Opatowska. Po prezentacji nastąpiła dyskusja uczestników spotkania dotycząca problemów związanych z gospodarką komunalną w samorządach. Robocze spotkanie zakończyło przyjęcie ustaleń dotyczących zakresu i harmonogramu przyszłych prac Grupy Wymiany Doświadczeń. red W dniach listopada 2009 roku zuchy i harcerze z Siemianic byli na biwaku w Grodzie koło Byczyny. Biwak odbywał się pod hasłem Chcę zostać rycerzem. Organizatorami wyjazdu byli opiekunka zuchów Teresa Biczysko i drużynowy drużyny Nieprzemakalni Jarosław Nowak. Impreza ta mogła się odbyć dzięki pomocy finansowej GOPS i przychylności Wójta Gminy Łęka Opatowska. Program zajęć był bardzo interesujący i związany z miejscem pobytu grodem rycerskim. Pierwszego dnia zuchy i harcerze poznali historię i zasady budowania zamków z okresu średniowiecza. Oglądali fragmenty filmów z potyczek rycerskich. O zmroku zwiedzali salę tortur. Przed snem nie mogło również zabraknąć śpiewów, pląsów i zabaw harcerskich. W nocy mało się spało, dużo rozmawiało. Byli też i tacy, co przeistaczali się chwilowo w duchy i próbowali straszyć wszak atmosfera grodu temu sprzyjała. Nikt jednak się nie bał. Drugi dzień obfitował w szereg konkurencji rycerskich: rzut toporem, rzut włócznią, strzelanie z łuku, nauka średniowiecznych tańców, pisanie gęsim piórem i tkanie. Tego dnia zwiedzaliśmy też zbrojownię gdzie pogłębiliśmy zdobytą na wcześniejszych zajęciach wiedzę o rycerzach. Szkoda, że biwak trwał tak krótko, bo to ciekawe i atrakcyjne miejsce na spędzenie wolnego czasu. Niejeden zuch, czy harcerz zapragnął dzięki temu zostać rycerzem, nie tylko w sensie fizycznym, ale i duchowym. Jarosław Nowak MIĘDZYNARODOWY TURNIEJ TAŃCA TOWARZYSKIEGO W miniony weekend tj listopad 2009r. odbył się we Wrocławiu V Międzynarodowy Turniej Tańca Towarzyskiego PERGOLA W turnieju tym brało udział ponad 50 klubów nie tylko z Polski, ale również kluby zagraniczne między innymi z Kaliningradu czy Bratysławy. Nie tylko pary, również komisja sędziowska w międzynarodowym składzie z państw takich jak Czechy, Słowacja czy Rosja. Dużym sukcesem był występ pary ze Studia Tańca RE- TRO w kategorii. W kategorii 8-9 lat w klasie E Daniel Parzybót i Katarzyna Holka, którzy uplasowali się w klasyfikacji generalnej na II miejscu tuż za parą z Rosji. Podwójny sukces dla tej pary, gdyż otrzymali oni wyższą, czyli D klasę. Od następnego turnieju para ta będzie rywalizowała w wyższej klasie tanecznej. Para tańcząca w kategorii lat klasa G Gracjan Wabnic i Magdalena Matysiak pokonali 7 par zdobywając I miejsce. W niedzielę dwie pary z naszego klubu rywalizowały w kategorii 8-9 lat w klasie G Paweł Kloska i Laura Wróbel jak również Piotr Kloska i Oliwia Cierpik. Obie pary zajęły II miejsce. Warto zaznaczyć, że dla tych par był to pierwszy Daniel Parzybut i Katarzyna Holka. turniej w wyższej kategorii G. Gratulujemy wszystkim parom i życzymy kolejnych sukcesów na turniejach tak wysokiej rangi. MaŁa

7 kępno 7 Koncert Patrycji Markowskiej w Kępnie W piątek na Hali Kępińskiego Ośrodka Kultury dnia 27 listopada, królowała Patrycja Markowska.To kolejna impreza zorganizowana staraniem dyrektora Jacka Falszewskiego i Macieja Grygiera z okazji jubileuszowego roku Kępińskiego Ośrodka Sportu. Na długo przed koncertem zbierali się fani. Kiedy światła na moment zgasły wychodząc z mgły w blasku światła pojawiła się wokalistka witana gromkimi brawami. Koncerty Partycji Markowskiej to jej mocna strona a przyjmowane są gorąco przez fanów jej muzyki. Patrycja Markowska swoją przygodę ze śpiewaniem rozpoczęła już w przedszkolu, śpiewając Nie ma wody na pustyni. W szkole brała udział w festiwalach dziecięco młodzieżowych zdobywając pierwsze nagrody. Będąc w liceum ze swoim pierwszym zespołem odkrywa radość z tworzenia i grania na scenie z żywą muzyką. Karierę muzyczną rozpoczyna w 2001 roku, wydaje debiutancką płytę Będę silna, za którą jest nominowana do Fryderyków w kategorii Debiut roku. Artystka do tej pory nagrała trzy płyty długogrające - debiutancką Będę silna, Mój czas (2003) i Nie zatrzyma nikt (2005). Z tych płyt pochodzą między innymi takie przeboje jak Drogi kolego, Cztery ściany, Gdy zgasną światła oraz Nie zatrzyma nikt (z gościnnym udziałem jej ojca - jednego z najbardziej znanych polskich muzyków rockowych, lidera i wokalisty zespołu Perfect - Grzegorza Markowskiego). W 2004 roku z utworem Tak o mnie walcz walczyła w konkursie Premier, na 41. Krajowym Festiwalu Piosenki w Opolu, trzy lata później również w Opolu utworem Świat się pomylił zdobyła pierwszą nagrodę w konkursie, a także otrzymała nagrodę dziennikarzy. W roku zdobyła statuetkę Eska Music Awards 2008 w kategorii Artystka roku. 9 sierpnia 2008 roku wystąpiła na Sopot Hit Festiwal 2008 jako gość specjalny. Podczas koncertu odebrała złotą płytę za album Świat się pomylił. Patrycja Markowska ma na swoim koncie również kompozycję, wykonywaną w duecie z Marcinem Urbasiem Musisz być pierwszy, śpiewaną na potrzeby komedii Olafa Lubaszenki.. W chwili obecnej pracuje nad nowym albumem, który ukaże się jesienią tego roku nakładem EMI Music Poland. Pierwszym singlem promującym tę płytę jest przepiękna kompozycja Filipa Siejki do słów Patrycji Markowskiej, zatytułowana Świat się pomylił. Piosenka Świat się pomylił została zakwalifikowana do Koncertu Premier podczas 44 Krajowego Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu. Artystka była gościem programu Eurowizja dla dzieci realizowanym przez TVP 2, brała udział w produkcji TVN-u Taniec z Gwiazdami, w której tańczyła z Michałem Skawińskim Mała Być może szybko się nie powtórzy! W dniu 24 listopada 2009 r. w Starostwie Powiatowym odbyła się uroczystość wręczenia medali Za Zasługi Dla Obronności Kraju rodzicom, których przynajmniej trójka synów odbyła służbę wojskową. W obecności Starosty Kępińskiego Jerzego Trzmiela i Wicestarosty Zenona Kasprzaka Komendant Wojskowej Komendy Uzupełnień w Ostrowie Wlkp. ppłk. Józef Widlarz odznaczył 20 osób- Matek i Ojców. Byłi to: Cecylia i Ignacy Gruszka z Kępna, Marianna i Jan Skiba z Kępna, Zofia i Tadeusz Sochalec z Kępna, Władysława i Zbigniew Ruszkowscy z Kępna, Genoefa i Jerzy Grzeżółka ze Słupi p/bralinem, Dorota i Józef Cegła z Domasłowa, Teresa i Stanisław Dwerniccy z Nowej Wsi Ks.,.Irena Wojtowicz z Bralina, Elżbieta Walczak z Mnichowic, Irena i Jan Mierzchałowie z Rakowa, Łucja i Tadeusz Maciejewscy z Wodzicznej. Przy pięknym historyczno - patriotycznym wystąpieniu Pana Pułkownika każdej Matce łza zakręciła się w oku. Przedstawił również sytuację obecnej zawodowej służby wojskowej i warunki, jakie muszą spełnić kandydaci do niej. Wzruszeniu uległ równie Pan Starosta, który podkreślił wzorową współpracę Powiatu z WKU i przypomniał dwa przypadki dane raz na zawsze, to jest Matkę i Ojczyznę. A na wesoło wspomniał swoją służbę wojskową. Podziękowanie za odznaczenie złożył Pan Ignacy Gruszka, który czekał na to wyróżnienie 20 lat. Przypomniał również - jak każdy Polak swoją służbę wojskową w WOP-ie i walki w Bieszczadach za, co uzyskał uprawnienia kombatanckie) a także trudne warunki służby wojskowej, nie porównywalne do dzisiejszych warunków. Następnie inni rodzice, w tym Pani Elżbieta Walczak samotnie wychowująca 4 synów. ( a z nich 3 odbyło służbę wojskową) przypominali, gdzie dzięki służbie dzieci, jadąc na przysięgę, mieli okazję poznać zakątki Polski. Każdy z rodziców obawiał się o służbę pierwszego dziecka z następnymi godził się łatwiej. Czy była to ostatnia uroczystość zobaczymy - dalsze reformy wojskowe mogą utrudnić poszukiwania w kartotekach rodziców, których co najmniej 3 synów odbyło służbę wojskową. Starostwo Powiatowe ( Wydział Organizacyjny i Spraw Obronnych ) oczekuje w tym temacie sygnałów od zainteresowanych. M.J Urodziny Pluszowego misia Pluszowy miś swą angielską nazwę Teddy zawdzięcza Theodorowi Roosveltowi, który 100 lat temu był prezydentem Ameryki. Jego pasją były polowania na niedźwiedzie, które nieustannie śledziła ówczesna prasa- dziennikarze. W 1902 r. pewien sprzedawca zabawek zobaczył w gazecie rysunek, na którym prezydent nie ma ochoty już polować, nie chce skrzywdzić niedźwiadka. Stworzona pod wpływem tego rysunku zabawka otrzymała imię Teddy, które jest zdrobnieniem imienia Theodor. W Samorządowej Bibliotece w Kępnie przeprowadzono konkurs plastyczny, na który wpłynęło 79 prac plastycznych wykonanych różnymi technikami. W konkursie udział wzięły dzieci z miejscowych przedszkoli. Zadaniem konkursu było plastyczne przedstawienie dowolną techniką ulubionej maskotki. Organizatorką konkursu była Magdalena Kaczmarek z Oddziału dla Dzieci i Młodzieży Biblioteki Samorządowej w Kępnie. W otwarciu wystawy dnia 25 listopada, która była pokłosiem konkursu plastycznego uczestniczyły dzieci z Przedszkola Samorządowego nr 2, Przedszkola Sióstr Boromeuszek i Przedszkola Samorządowego nr 5 ze swoimi opiekunkami. Wystawa była otwarta bardzo uroczyście dokładnie w setną, rocznicę powstania maskotki, dzień 25 listopda ustanowiono Światowym Dniem Pluszowego Misia. Dzieci przyniosły do Saloniku między wierszami mnóstwo różnych pluszowych miśków. Każda maskotka została opatrzona wizytówką właściciela. Wystawa prac plastycznych, którym towarzyszą pluszowe misie trwać będzie od 26 listopada do 14 grudnia. Komisja po wnikliwym przejrzeniu prac przyznała 7 nagród głównych: Joannie Polak i Zuzannie Góreckiej Przedszkola nr 2; Tomaszowi Wypchło, Julii Wiśniewskiej, Amandzie Juszczak, Marcie Kolendowicz z Przedszkola Sióstr Boromeuszek oraz Bartoszowi Barczokowi z Przedszkola nr 5. W roli Misia wystąpił Michał Pawlak. Pozostałe dzieci otrzymały dyplomy wyróżnienia i nagrody. Magdalena Kaczmarek zaprasza na wystawę. Grupom, które przyjdą zwiedzić wystawę Miś będzie czytał bajki. MaŁa

8 8 kępno Festiwal Młodzi Aktywni 2009 W niedzielę, 22 listopada br. o godz w kościele poewangelickim odbyło się spotkanie podsumowujące projekt pn. Gdzie na mapie świata maleńki znak..., realizowany przez Stowarzyszenie Przyjaciół Ziemi Bralińskiej. Gdzie na mapie świata maleńki znak. taki tytuł przybrało kolejne przedsięwzięcie Stowarzyszenia Przyjaciół Ziemi Bralińskiej, które realizowane jest od lipca tego roku w partnerstwie ze szkołami z gminy Bralin oraz z Oddziałem Rejonowym Polskiego Związku Emerytów, Rencistów i Inwalidów. W ramach projektu powstało Koło Poszukiwaczy. Grupa młodzieży gimnazjalnej, która pod okiem regionalisty Jacka Kuropki zajęła się skatalogowaniem przydrożnych krzyży, kapliczek i figur na terenie gminy Bralin. Przy pomocy najstarszych mieszkańców Klub Poszukiwaczy : Justyna Głąb, Magdalena Jańska, Dawid Bryłka, Przemysław Krawczyk i Dawid Zagrobelny podjęła się próby spisania historii powstania przydrożnych kapliczek, krzyży i figur. To działanie innowacyjne, bo do tej pory nikt nie podjął próby zebrania tych wiadomości. Ponadto Stowarzyszenie ogłosiło trzy konkursy dla dzieci i młodzieży. Pierwszy z nich konkurs plastyczny pod nazwą Jestem kartografem i projektuję mapę gminy Bralin cieszył się największym zainteresowaniem. W sumie wpłynęło 59 prac, wszystkie można było tego dnia zobaczyć w kościele poewangelickim. Uczniowie wykonywali swoje mapy w różnych technikach, zadziwiali pomysłowością i starannością. Wyniki Kategoria I. Klasy I-III I miejsce ex aequo: Kamil Biegański, Oliwia Składnikiewicz,Piotr Cholewa i Marcin Małyska Wyróżnienia: Aleksandra Moś, Zofia Piasecka, Jakub Mączka, Tomasz Krawczyk, Klaudia Wojcieszak Kategoria I. Klasy IV-VI I miejsce ex aequo: Monika Pietr, Miłosz Sułkowski, Michał Mirowski, Wyróżnienia: Michał Liebner, Weronika Slipiko, Jagoda Olech, Wiktoria Kieruzal, Aleksandra Gogół i Klaudia Długowska W drugim z ogłoszonych konkursów na prezentację multimedialną pn. Stąd moje korzenie. Miejsca, z których możemy być dumni wyniki przedstawiają się następująco: Wyniki I miejsce: Monika Waloszczyk Wyróżnienia: Dawid Leśniarek, Marta Biernat, Przemysław Krawczyk I jeszcze jeden konkurs konkurs fotograficzny pn. Gmina Bralin okiem fotografa. Wyniki Kategoria I : I miejsce: Agnieszka Liebner Kategoria II I miejsce Daria Namysł II miejsce Patrycja Białek III miejsce Sandra Idźczak Wyróżnienia: Magdalena Krowiarz, Dawid Bryłka, Erwin Graetz Laureaci konkursów oraz uczestnicy Koła Poszukiwaczy w nagrodę udają się na jednodniową wycieczkę do Wrocławia. 5 grudnia zwiedzą Wrocław z przewodnikiem, obejrzą wystawę w Muzeum Etnograficznym oraz udadzą się do kina na film. W czasie wycieczki uczestnicy mają zapewniony również posiłek. Realizacja projektu była możliwa dzięki dofinansowaniu ze środków Programu Operacyjnego Fundusz Inicjatyw Obywatelskich, jakie pozyskało Stowarzyszenie Przyjaciół Ziemi Bralińskiej. Dopełnieniem całości będzie mapa gminy Bralin, która ukaże się w grudniu tego roku. M. Kuropka Kłopoty z transportem chorego lekarza Nieprzytomny kardiochirurg zarażony wirusem A/H1N1 aż dziewięć godzin miał spędzić w karetce, która wiozła go z Kępna do oddalonego o 80 kilometrów Wrocławia (tak przynajmniej podawały media). Tymczasem dyrekcja placówki twierdzi, że transport trwał 3,5 godziny. Karetka z nieprzytomnym kardiochirurgiem wyjechała z Kępna w czwartek rano. Około godziny 1.00 pacjenta zaczęto przygotowywać do transportu. Do kępińskiego szpitala przyjechało dwóch lekarzy specjalistów z Zabrza, którzy podłączyli specjalistyczną aparaturę medyczną. O godzinie 5.30 karetka wyjechała spod kępińskiego szpitala w trasę. Sama podróż trwała trzy i pół godziny twierdzą w kępińskim szpitalu. Cierpiący na A/H1N1 lekarz miał szybko trafić do wrocławskiego szpitala akademickiego. Niestety, podczas podróży doszło do awarii baterii w tak zwanym płuco-sercu (baterie miały wystarczyć na co najmniej dwie godziny). Ratownicy musieli zatrzymywać się na trzech stacjach benzynowych by doładowywać akumulator. Na dodatek, w ambulansie wyczerpywał się też zapas tlenu i leków. Lekarze wbiegli na stację i krzyczeli, że potrzebują prądu. Ostatecznie ambulans odholowała straż pożarna. Lekarz nadal jest nieprzytomny - jego stan jednak od ubiegłego tygodnia nie pogarsza się. Następny tydzień, według doktor Grażyny Durek z Kliniki Anestezjologii i Intensywnej Terapii we Wrocławiu, pokaże, w którym kierunku potoczy się choroba. Decyzja, o przewiezieniu pacjenta z Kępna do Wrocławia, była konieczna ponieważ maszyna, jaką jest płuco-serce wymaga specjalistycznej obsługi. Maszyna, dzięki której pacjent ma szansę przeżyć została wypożyczona ze Śląskiego Centrum Chorób Serca w Zabrzu. W całej Polsce są zaledwie trzy sztuczne płuca do pomocy dorosłym i dwa dla dzieci. NoM Spotkanie andrzejkowe w Bralinie Radość jest potrzebą, siłą i wartością życia W czwartek 26 listopada 2009 r. po południu w restauracji Złoty Kłos spotkali się seniorzy bralińskiego koła emerytów na ostatniej w tym roku muzycznej andrzejkowej imprezie w gronie przyjaciół. Do zabawy zapraszał Henryk Kupczak. Jak mówił najważniejsza to chęć zabawy, miła atmosfera czyli dać coś od siebie i dać z siebie wszystko. Zabawę rozpoczęto wiązanką tańców. Oficjalnego otwarcia spotkania dokonał przewodniczący Oddziału Rejonowego Alojzy Leśniarek życząc miłej zabawy. Powitał zaproszonych gości wicestarostę Zenona Kasprzaka z małżonką, wójta Gminy Bralin Romana Wojtysiaka z małżonką, wice wójta Roberta Kieruzala z małżonką, sekretarza Zbigniewa Łatkę z małżonką, i wszystkich członków związku obecnych na spotkaniu, media. Na początku podano przepyszny obiad. Sceneria wspaniała, stoły suto zastawione i pięknie udekorowane. Organizacyjnie imprezę przygotowało koło z Bralina pod bacznym okiem Janiny Lebek i Bronisławy Howańskiej. Wójt Roman Wojtysiak- powitał zebranych i jak powiedział ze związkiem jest w pewien sposób związany otrzymałem od was wysokie odznaczenie jak również poprzez wspólną akcję rozdawania żywności, ale jest czas pracy i działania oraz czas zabawy, życzę wszystkim szampańskiej zabawy. Seniorzy to ludzie o bogaty doświadczeniu, dlatego powinni nie tylko wzajemnie się wspierać, ale wspólnie bawić się właśnie na takich spotkaniach, gdzie we własnym gonie seniorskiej rodziny, choć na chwilę odsuną troski z szarości dnia codziennego. W przerwach pomiędzy tańcami jest wiele okazji do wspomnień i dyskusji na ciekawe tematy. MaŁa W następnym numerze Otwarcie Sali w Łęce Opatowskiej i debata o strategi kulturyt w Kępnie

9 kępno 9 O służbowym samochodzie, chciejstwie i wolnym stanowisku czyli sesja Rady Miejskiej 24 listopada odbyła się sesja Rady Miejskiej. Po części wprowadzającej radni wysłuchali informacji Burmistrza dotyczących prac Urzędu w okresie międzysesyjnym a następnie przeszli do podejmowania uchwał. Pierwszą było uchwalenie zmian w budżecie na rok 2009r. Radni byli jednomyślnie za. Sprawa Wodociągów służbowy samochód, wieża i Jedną z uchwał, jaka mieli podjąć radni było wyrażenie zgody na wniesienie przez Gminę Kępno do spółki Wodociągi Kępińskie wkładu pieniężnego w podwyższonym kapitale zakładowym spółki. Ponieważ na Sali obecny był prezes Spółki- Mirosław Grygier Radna Aniela Kempa zadała mu kilka pytań: Korzystając z pana obecności na sali chciałabym zadać pytanie dotyczące oszczędności, których wszyscy szukamy. Od mieszkańców płyną sygnały, dotyczące gospodarki finansowej spółki. Po pierwsze- sprawa służbowego samochodu. Chciałam zapytać, czy w umowie o pracę ma pan zagwarantowane użytkowanie samochodu służbowego przez 24 h na dobę, w niedzielę i święta, z garażowaniem samochodu w pańskim domu, z dojazdem do miejsca pracy, bo to są przecież wysokie koszty? Prezes Grygier: Samochodu służbowego używam zgodnie z ustaleniami Rady Nadzorczej Spółki- odpłatnie. W skali roku jest to kwota ok zł z tytułu użytkowania samochodu służbowego do celów prywatnych. To, że jest on garażowany w moim garażu to dla samochodu chyba lepiej niż miałby stać gdziekolwiek. Nie biorę za to żadnych pieniędzy. Radna Kempa: Chce pan powiedzieć, że dla pana samochodu nie ma miejsca w służbowym garażu? Mieszkańcy sa zbulwersowani tym, że używa pan służbowego samochodu do celów prywatnych. Mówią, że ciągle są podwyżki wody a pan prezes sobie nic z oszczędności nie robi. Powinien pan używać służbowego samochodu do spraw służbowych, a prywatnego do prywatnych/ Samochód powinien być zostawiony w siedzibie spółki. Ludzie proszą by zwrócić na to uwagę panu i panu Burmistrzowi bo należy szukać oszczędności nawet w tak małych sprawach. Prezes Grygier: Zapraszam panią radną do siedziby firmy- można sprawdzić ile jest garaży. Dodam, że jeśli by doliczyć ryczałt, jaki byłby wypłacany za używanie własnego samochodu do celów służbowych, to koszt byłby taki sam. Poza tym uważam, że ze stanowiskiem prezesa zarządu wiążą się jakieś przywileje ułatwiające pracę- jest to właśnie możliwość używania samochodu służbowego. I w ten sposób to traktuję. Nie jest to nic wyjątkowego. Głos w sprawie samochodu zabrał Burmistrz Piotr Psikus : Chciałbym powiedzieć, że to Rada Nadzorcza zleciła panu prezesowi korzystanie z samochodu służbowego mam tu stosowna umowę. Rada Nadzorcza na bieżąco śledzi i analizuje koszty związane z funkcjonowaniem spółki i gdyby stwierdziła jakieś niekorzystne dla samorządu kępińskiego rozwiązania to podjęto by inną decyzje. Radna Kempa: Drugie pytanie jest związane z tym, które zadawałam już wcześniej- czy gmina Baranów za półrocze dopłaciła różnice do wody i ścieków, bo takie zobowiązanie złożył wójt Sarnowski na spotkaniu z nami. Jest różnica w opłatach, jakie uiszczają mieszkańcy Kępna i Baranowa i w związku z tym wójt zapewniał nas, że różnice te zostaną zapłacone. Minęło już 9 miesięcy- jakaś kwota powinna wpłynąć, jeśli wpłynęła, to chciałabym wiedzieć jaka Prezes Grygier: Rozliczenie tego typu należności jest możliwe w trybie 12 miesięcy. Nie można tego zrobić po kwartale czy dwóch, bo okresem rozliczeniowym jest rok. Jeśli chodzi o udział Baranowa w spółce należy zauważyć, że podobne zobowiązania, jakie ciążą na gminie Kępno ciążą także na gminie Baranów, a nawet większe, bo jest to stosunek 60% (Baranów) do 40% (Kępno). Wiem, że gmina Baranów już podjęła uchwałę o uregulowaniu należności. Z tego, co wiem jest to kwota ok. 408 tys. pieniądze na konto jeszcze nie wpłynęły, ale `uchwała jest podjęta. Radna Kempa: to ostatnie pytanie- dotyczące wieży wodociągowej, która zmieniła swoje przeznaczenie całkowicie, bo w dokumentach jest obiektem widokowym ale tej funkcji nie pełni. Uważam, że przy dzisiejszym poszukiwaniu pieniędzy utrzymywanie tego obiektu na koszt społeczeństwa jest bezcelowe. Może watro by sprzedać obiekt, bo koszty remontów to prawie milion złotych. Sprzedaż wiązałaby się z dużym zastrzykiem finansowym dla wodociągów i dla gminy. Prezes Grygier: Nie wiem skąd kwota miliona złotych. Na remont wydano sześćset kilkadziesiąt tysięcy. Z wieży wyniesiono urządzenia techniczne stacja filtrów została przeniesiona na ulice Słoneczną. Były prowadzone rozmowy z inwestorem prywatnym w celu długoletniej dzierżawy wieży z przeznaczeniem na motel, ale na razie brak dokumentu, który by determinował cel budowli, więc przeznaczenie obiektu może być różne. Obiekt jest własnością spółki, więc jego ewentualna sprzedaż czy dzierżawa musi być zatwierdzona uchwałą zgromadzenia wspólników. Oferta w internecie znajduje się od 7 czy 8 lat ale nie ma nią zainteresowania, nie ma chętnych Radna Kempa: Jeśli chodzi o koszty remontów, to zapomniał pan powiedzieć, że oprócz remontu wieży był remontowany dach na budynku, wiec kwota remontu nie wyniosła 600 tys. a wiele więcej. Po tej wymianie poglądów i argumentów radni przy 2 głosach wstrzymujących się przyjęli uchwałę wyrażającą zgodę na wniesienie przez gminę wkładu pieniężnego do spółki Wodociągi Kępińskie ( była to suma zł). Nieobsadzone stanowisko w Komisji Rewizyjnej Po raz kolejny radni podeszli do sprawy uzupełnienia składu osobowego Komisji Rewizyjnej Rady Miejskiej po tym jak z prac w niej zrezygnował radny Roman Nikodem. Na poprzedniej sesji radni nie zaakceptowali kandydatury radnej Anieli Kempy a ponieważ Klub Radnych Niezależnych nie przedstawił innej kandydatury sprawa została przesunięta na kolejną sesję. Problem w tym, że i teraz problemu nie rozwiązano. Przewodniczący Rady Miejskiej- Andrzej Stachowiak zapytał Radnych Niezależnych czy mają kandydaturę na wolne stanowisko. Odpowiedział mu Radny Krzysztof Rudziński : Proponujemy radną Aniele Kempę, nasze stanowisko jest niezmienne. Przewodniczący Stachowiak stwierdził: Nie zamierzacie państwo przedstawić innej propozycji, mimo tego, że w poprzednim głosowaniu ta kandydatura nie uzyskała poparcia? Rozumiem. Kandydatura została poddana pod głosowanie poparcia kandydatce udzieliło 7 radnych, 14 było przeciwnych. W związku z tym, że kandydatura nie została zaakceptowana Rada nie dyskutowała dalej nad tym zagadnieniem ( by nie powtarzać patowej sytuacji z poprzedniej sesji, gdy przez pół godziny trwała wymiana argumentów na temat możliwości zaproponowania innego kandydata, która to możliwość była przez Radnych Niezależnych odrzucana). Plan odnowy Mikorzyna Kolejnym punktem sesji było podjecie uchwały w sprawie zatwierdzenia Plany Odnowy miejscowości Mikorzyn. W tej sprawie głos zabrał Naczelnik Wydziału Inwestycji i Funduszy Europejskich Artur Kosakiewicz: Podjecie uchwały o zatwierdzeniu Planu jest warunkiem ubiegania się o dofinansowanie inwestycji z funduszy zewnętrznych, by można było zrealizować choć część z planowanych działań, dlatego proszę państwa o przyjęcie uchwały. Pytanie zadała Radna Anna Wojtaszek: Chciałabym się dowiedzieć, kto przygotowywał ten plan. Jeśli chodzi o kanalizację jest tu udział gminy a czy będzie jakiś udział mieszkańców? I dlaczego kanalizacja ma być robiona dopiero w 2017roku a najpierw mają być robione drogi? Coś z tym planem jest chyba nie tak. Drogi w a kanalizacja dopiero w ? Naczelnik Kosakiewicz: Odległy termin rozpisania tego zadania wynika bezpośrednio z planów inwestycyjnych gminy. Gdybyśmy próbowali wcześniej wpisać to zadanie do realizacji to już na samym początku byłoby to skazane na niepowodzenie. Zgodnie z planem rozbudowy kanalizacji na terenie naszej gminy miejscowość Mikorzyn ma być podłączona do oczyszczalni w Kępnie, więc budowa sieci kanalizacyjnej bez odpływu nie miałoby większego sensu, a żeby dojść do Mikorzyna trzeba po drodze przejść przez inne miejscowości. Plan działań na kilka najbliższych lat jest określony i najpierw będą prace w Olszowie i Świbie. W kierunku Mikorzyna nie jest nawet opracowana dokumentacja techniczna- stąd tak odległy termin. Jeśli chodzi o drogi- mieszkańcy jak zwykle maja wielkie aspiracje i każdy by chciał drogi, chodniki czy oświetlenie. Na razie mówimy o tych najprostszych do realizacji zadaniach, czyli o przebudowie Domu Ludowego i o rewitalizacji ośrodka rekreacyjno- wypoczynkowego w Mikorzynie. A co do dróg- to będziemy je sukcesywnie budować, jeśli taka będzie wola przyszłej rady. Radna Wojtaszek: Ale czy jest sens, żeby najpierw budować drogi a dopiero potem kanalizację? W dyskusję włączył się radny Eugeniusz Przybył: Chciałbym się dowiedzieć ile jesteśmy w stanie pozyskać pieniędzy ze środków zewnętrznych na realizacje zadania związanego z Planem Odnowy Mikorzyna. Naczelnik: Przy dofinansowaniu rzędu zł jesteśmy w stanie wykonać zadanie za zł Eugeniusz Przybył : No dobrze, ale ja pytam ile jesteśmy w stanie dostać pieniędzy z zewnątrz. Naczelnik: My teraz wnioskujemy o część pieniędzy- jeśli Rada uchwali pieniądze to w następnej edycji będziemy mieli kolejne fundusze, więc niech mnie pan nie pyta ile będzie przeznaczone na Mikorzyn. Radny Przybył: Osobiście nie uważam, że oczekiwania mieszkańców to jakiś koncert życzeń- jak się o tym wyrażał pan Burmistrz, bo każda gmina chciałaby mieć to czy tamto zrobione i to jest normalne. Nie widzę w tym żadnej przesady. Chciałbym jednak zauważyć, że w naszej gminie mamy 17 wsi. Nie jestem przeciwko odnowie wsi Mikorzyn, ale może nie na taką skalę, powinno to być jakoś zmodyfikowane. Powinno to być na mniejszą skalę, ale tak, żeby każda wieś coś dostała na inwestycje. Obawiam się tego, że jeśli my teraz zagłosujemy za planem odnowy wsi Mikorzyn, a potem z jakimś punktem nie będę się zgadzał, to będę łapany - że przecież się na to zgodziłem, a takie przypadki już miały miejsce. Burmistrz: Panie Radny to co pan mówi to jest manipulacja. Tak na pewno nie będzie. Zobaczymy, jak będziemy uchwalać w styczniu program odnowy wsi Kierzno co pan wtedy będzie mówić. Czy pan wtedy powie róbmy inwestycje tylko za nic więcej? Zobaczymy co powie każdy następny radny z kolejnych wsi obejmowanych modernizacją. Będzie dokładnie tak samo jak jest dzisiaj przy Mikorzynie. Dlatego powiedziałem na komisjach, na debacie, że to jest pewne chciejstwo ze strony społeczności lokalnej, która widzi co chciałaby mieć zrobione: i to, i to, i tamto. Natomiast na radnych i na przygotowujących projekty uchwał ciąży odpowiedzialność, która powinna iść w tym kierunku, by uzmysłowić wszystkim, że co innego to chęci a co innego możliwości samorządu, bo oprócz modernizacji miejscowości są jeszcze wieloletnie plany inwestycyjne, finansowe, są budżety samorządu z roku na rok uchwalane. Jeśli priorytetem samorządu w pierwszym etapie była kanalizacja, to to dalej jest obowiązujący priorytet. Jeśli priorytetem było zrobienie do końca tej kadencji 4 ośrodków wiejskich, to dalej priorytet jest zachowany- robiona jest Olszowa, Świba, Mechnice są na ukończeniu i do końca tej kadencji chcemy pozyskać środki na zrobienie świetlicy w Mikorzynie. Z jednej strony są chęci i plany, które zgłaszają mieszkańcy i państwo radni- składając wnioski do budżetu a z drugiej możliwości. Zobaczy pan jak będzie uchwalany plan odnowy wsi Kierzno- to spotka się pan z takim samym zarzutem jaki Pan dziś stawia sołectwu Mikorzyn. Radny Przybył: Panie burmistrzu, ja nic nie zarzucałem. Nie uważam jednak, że to, że każda wieś chce mieć coś zrobione to chciejstwo czy koncert życzeń. Nie chce tylko, by ktoś mi zarzucił, że zgodziłem się na wszystko bezwarunkowo i bez poznania szczegółów. Ja nie jestem przeciwny odnowie wsi Mikorzyn, jestem jak najbardziej za. Kolejnym radnym, który przyłączył się do dyskusji był Roman Nikodem: Ja bym chciał wtrącić trzy słowa odnośnie tego dlaczego najpierw zrobione będą drogi a potem kanalizacja. Otóż dlatego, że drogi, które są tu zaplanowane do zrobienia, to w większości drogi wychodzące z terenu gęsto zabudowanego, na których i tak nie będzie ciągnięta kanalizacja. Radna Wojtaszek nie dawała się zbyć takim wyjaśnieniem: Gdy zaczynała się kanalizacja części gminy, to powiedziano: tam, gdzie się robi kanalizację nie można robić dróg. Czekajcie. Czekaliśmy, żeby była zrobiona kanalizacja a potem drogi. To są duże pieniądze a drogi na pewno będą przechodzić tam, gdzie ma być kanalizacja. Dlatego chciałabym mieć tu zapewnienie pana burmistrza bo nie wiem czy podnosić rękę przy głosowaniu. Chce wiedzieć czy najpierw będzie kanalizacja a później drogi czy odwrotnie. To jest bardzo ważne. Po kolejnej wymianie poglądów przystąpiono do głosowania plan odnowi wsi Mikorzyn został przyjęty jednogłośnie. Plan odnowy miejscowości Mikorzyn będzie obejmował: Przebudowę Domu Ludowego 2010r. ( I etap- Termomodernizacja budynku, przebudowa zaplecza kuchennego i sanitarnego, II etap przebudowa Sali, zakup wyposażenia sprzętu nagłaśniającego, projektora multimedialnego i ekranu, wyposażenie kuchni) Rewitalizację ośrodka rekreacyjno-wypoczynkowego (stworzenie nowoczesnej bazy rekreacyjnej 2010r. stworzenie nowoczesnej bazy noclegowej na terenie ośrodka r). Budowę placu zabaw na nowym osiedlu -2011r, budowę kanalizacji sanitarnej-2016r., budowę oświetlenia ulicznego r., budowa i modernizacja dróg gminnych r., budowa chodników r Wykup gruntów i budowa boiska sportowego dla LZS 2011r., wykonanie boiska wielofunkcyjnego przy Zespole Szkół w Mikorzynie -2013r. W dalszej części sesji radni podjęli uchwały w sprawie Gminnego Programu Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, Gminnego Programu Przeciwdziałania Narkomanii na rok MON.

10 10 kępno MIŚ PRZYJACIELEM DZIECI Z okazji przypadającego Światowego Dnia Pluszowego Misia Filia Biblioteczna w Laskach zorganizowała spotkanie dla dzieci. Pluszowe misie są ulubieńcami wszystkich dzieci i od stu lat towarzyszą im na całym świecie. Ta jedna z najpopularniejszych zabawek obchodzi swoje święto 25 listopada. W tym dniu do biblioteki przybyły dzieci z Przedszkola i klasy zerowej z Zespołu Szkół w Laskach ze swoimi ukochanymi pluszakami i opiekunami A. Rabiego i H. Bieda. Pracownik biblioteki C. Pilarska przedstawiła historię powstania pluszowego misia, a następnie dzieci wysłuchały bajek Miś Uszatek i przyjaciele czytanych przez zaproszonych gości: W. Trzęsicką - wicedyrektor Zespołu Szkół w Laskach, B. Urbańską - emerytowany nauczyciel, P. Staszczyk - pracownik Świetlicy Środowiskowej w Laskach, A. Rachlok - pracownik Urzędu Gminy w Trzcinicy. W podziękowaniu za czytane bajki dzieci przedstawiły inscenizację pt. Miś Uszatek na wsi. Najmłodsi podziwiali także wystawę pluszowych misiów oraz książek związanych z tym świętem. Na zakończenie spotkania dzieci otrzymały słodycze. Cecylia Pilarska Złote gody w Gminie Bralin Dzień 24 listopada to bardzo wyjątkowe, wzruszające i uroczyste spotkanie w Gminie Bralin. W tym dniu 12 par małżeńskich obchodziło swoje złote gody. Związani na dobre i złe małżeńską przysięgą po 50 latach ożywili wspomnienia a przypomniane wydarzenia jak w filmie przesuwały obrazy mieniąc się swoistym blaskiem dawnych lat. Część oficjalna w sali sesyjnej to spotkanie z władzami samorządowymi. Wójt Gminy Bralin Roman Wojtysiak oraz przewodniczący Rady Gminy Marek Fras i kierownik USCw imieniu Prezydenta Rzeczypospolitej wręczyli przybyłym parom medale pamiątkowe, dyplomy, kwiaty i pamiątki. Nie obyło się oczywiście bez życzeń i tradycyjnego toastu. Złote gody świętowali: Rzeźniczak Sabina i Walenty, Konarkowscy Stefania i Henryk, Jańscy Helena i Franciszek, Biernat Urszula i Czesław, Zachacz Teodozja i Józef, Misiek Maria i Piotr, Sokołowscy Wanda i Stanisław, Lemiech Maria i Wacław, Otremba Zofia i Jan, Lesiczka Stefania i Ludwik, Browarny Zdzisława i Lucjan, Sawiccy Eugenia i Stanisław. Na uroczystość nie przybyli Państwo Otręba oraz z powodu choroby Najlepiej razem, zawsze razem być nie było Pań Konarkowskiej i Lemiech. Pół wieku temu składaliście sobie przyrzeczenie, że będziecie dzielić wspólnie chwile te dobre i te złe. Wspólną drogą kroczyliście pomagając sobie wzajem a dzisiaj każdy pomyślał zapewne jak to szybko wszystko minęło. Życzymy jubilatom dalszych szczęśliwych dni w otoczeniu rodziny. Druga część to spotkanie w restauracji Złoty Kłos. Młodzież szkolna pod kierunkiem Anny Jamroży Pruban i Ewy Mikitów przedstawiła wspaniały wzruszający pogram. Młodzież skierowała życzenia na każdy dzień tygodnia by zawsze opromieniała jubilatów radość i miłość w szarości dnia codziennego. Obdarowała jubilatów serduszkami ze specjalnymi życzeniami i przesłaniami. Uświetnili spotkanie wierszem i piosenką były nawet rady dla jubilatów. Jubilaci podziękowali młodym artystom gromkimi brawami. Przy kawie była okazja do wspomnień. Wójt Roman Wojtysiak przekazał nauczycielom przygotowującym program listy gratulacyjne a młodzieży słodkości. Potem chór Ale Babki swym koncertem balsamem dl ducha i ucha wprowadził zebranym w zadumę i zamyślenie nad szarością dnia codziennego nad tym co było, co jest i co nam będzie dane. MaŁa Wyróżnienie dla zespołu akordeonowego z kępińskiej Szkoły Muzycznej W sobotę, 14 listopada 2009 roku akordeoniści z Państwowej Szkoły Muzycznej I st. im. Aleksandra Tansmana w Kępnie uczestniczyli w XII Prezentacjach Muzyki Akordeonowej HARMONIA VIVA największym i najważniejszym przedsięwzięciu muzycznym realizowanym przez Centrum Kultury Zamek we Wrocławiu - Leśnicy. Warto dodać, że prezentacje, organizowane nieprzerwanie od 1998 roku to wydarzenie, które doczekało się wysokiej renomy w środowisku muzycznym; wśród pedagogów, profesjonalnych akordeonistów, oraz miłośników muzyki. Od 2007 roku posiadają rangę konkursu międzynarodowego, na który, oprócz uczestników z całej Polski, przyjeżdżają również akordeoniści ze Słowacji i Czech. Biorą w nich udział uczniowie szkół muzycznych I-go i II- go stopnia oraz studenci uczelni wyższych. Uczniowie: Tomasz Kotas, Maciej Wróbel, Patryk Lorenz i Maksymilian Godek, przygotowani przez mgr Leszka Świsulskiego, wzięli udział w przesłuchaniach zespołów. Najmłodsi w tej kategorii uczestnicy z Kępna konkurowali z zespołami szkół muzycznych II-go stopnia i akademickimi. Po przesłuchaniu wszystkich zespołów biorących udział w konkursie Jury w składzie: prof. Joachim Pichura /przewodniczący/, prof. Magdalena Czajka, dr Zbigniew Łuc oraz Michał Zygmunt /członkowie/ postanowiło przyznać zespołowi akordeonowemu z Kępna wyróżnienie. Uzyskując średnią ocen wszystkich członków Jury 5.0 uczniowie kępińskiej Szkoły Muzycznej uplasowali się na IV miejscu powielając w ten sposób sukcesy swoich starszych kolegów, obecnie absolwentów i zarazem uczniów szkoły muzycznej II st. Dla przykładu w 2005 roku, podczas VIII Prezentacji uczniowie Marzena i Michał Herszel zdobyli III miejsce, a Tomasz i Paweł Kotas zostali wyróżnieni. Rok później duety te zajęły I i II miejsce. W 2007 roku w gronie wyróżnionych zespołów znalazł się duet akordeonowy Tomasza i Pawła Kotas. Składam serdeczne podziękowanie opiekunowi artystycznemu zespołu za zaangażowanie w przygotowanie kwartetu do konkursu oraz uczniom za godne reprezentowanie szkoły podczas tegorocznych prezentacji. Równocześnie gratuluję sukcesu i życzę kolejnych osiągnięć, a także dalszego rozwoju muzycznej pasji. Magdalena Michalczyk

11 kępno 11 Kępno Rowerem w pozycji leżącej Zwolennicy rowerów poziomych twierdzą, że to są najszybsze pojazdy napędzane siłą mięśni. Kierujący rowerem poziomym zajmuje pozycję leżącą, a nie siedzącą, jak kierujący tradycyjnym rowerem. Mały opór aerodynamiczny sprawia, że rowery te osiągają zawrotne prędkości. BUDOWA DRÓG GMINNYCH Pasjonatem rowerów poziomych jest Mirosław Kotowski z Kępna, którego redakcja ITP spotkała w okolicach Bralina w powiecie kępińskim. A. Ś. Proszę zaprezentować swój pojazd i powiedzieć skąd pomysł na rower poziomy? M.K. Mój rower powstał z pomysłu i wykonania mojego. Inspiracja rowerami poziomymi nie za bardzo jest u nas popularna w Polsce, ale odbywają się zloty rowerów poziomych, ostatni był w Poznaniu jak dobrze pamiętam. Mało jest też takich rowerków trzykołowych, więcej jest dwukołowych, przeważnie są to konstrukcje własne. Ludzie po prostu sami wymyślają, sami konstruują te rowery i podobnie było ze mną. Kilka pomysłów ściągniętych z Internetu z jakiś zachodnich stron, no i tak to właśnie powstało na przestrzeni m-ca czasu zaledwie. Rower poziomy przede wszystkim bardziej wygodny, co zresztą widać, bo właściwie leży się a nie siedzi, dużo bardziej wydajniejszy, odpychamy się od czegoś nogą, także mamy o wiele większą siłę niż w tradycyjnym rowerze. A.Ś. Czy długość przejechanych dystansów i komfort jazdy jest o wiele większy? M.K. W tym roku trasa tego roweru to zaledwie ok. 150 km, dlatego, że tylko 3-4 miałem wyjazd. Pogoda nie sprzyja to raz, a dwa to było kilka poprawek, które wychodzą już w trakcie użytkowania. Chwilę to zajmuje zanim doprowadzi się to do stanu używalności. W tej chwili, w tym stanie jak rower wygląda plus oświetlenie to w pełni funkcjonalny pojazd. Ja jestem z Kępna, a w Tygodniku Powiatowym, o ile dobrze pamiętam były zdjęcia z pokazów samochodów terenowych, jeździłem takim małym autem sterowanym na radio, czyli już byłem u państwa w artykule. A.Ś. Czy znajomi podzielają pana pasję? M.K. Jest kolega, który jest chętny, żeby zbudować taki rower, u nas jeszcze na tyle mało jest to popularne. Jeszcze zadziwia ludzi, czego państwo sami doświadczyliście, że jest to mało popularne. Natomiast, żeby zbudować taki rowerek, który nie posiada błędów w prowadzeniu, w napędzie trzeba mieć jakieś doświadczenie, albo po prostu utrzymywać kontakt z ludźmi, którzy budują te rowery. A.Ś. Czy seryjnie wychodzą takie rowery? M.K. Tak. Firma KMX produkuje. Można powiedzieć, że częściowo ten rower jest skopiowany z firmy KMX. Wykonanie tego roweru zmieściło się w kwocie ok. 1500zł. Oryginalny kosztuje prawie 5 000zł. zależy jeszcze od wersji, bo np. montują wąskie koła szosowe lub o większych średnicach, to wtedy już ponad 7 000zł. w zależności od wyposażenia A.Ś. Dzwonek, światło, wszystko jest co niezbędne? M.K. Wszystko jest. Odblasków nie ma, ale tak poza tym wszystko zgodnie z przepisami. Ja w tej chwili pracuję na obrabiarkach numerycznych, czyli z zawodu jestem ślusarzoperator maszyn sterowanych numerycznych. To jest moja pasja. Zawsze było moim marzeniem, żeby sobie taka trójeczkę zbudować i w końcu się udało A.Ś. Czy czuje się pan bezpiecznie na drodze? M.K. No nie, nie i to nie tylko jeżeli chodzi o rower tego typu. Ja dużo starowałem w zawodach kolarskich, z zamiłowania jestem kolarzem, u nas jest daleko, daleko do ideału. My jako rowerzyści musimy sobie zdać sprawę z tego, że jeżeli jedziemy po publicznej drodze to jesteśmy niewidzialni. Musimy sobie z tego zdawać prawe i zachowywać się właśnie tak jakbyśmy byli niewidzialni. Nie chodzi tylko o rower poziomy, tylko chodzi o każdy inny rower, czy to miejski, górski, czy szosowy. Mam kolegów, którzy już miewali wypadki, sam miałem kilka wypadków spowodowanych zwykłym wymuszeniem pierwszeństwa. U nas jeszcze panuje zasada im większy to ma większe pierwszeństwo. A.Ś. Czy jeździ pan też po mieście? M.K. Tak po Kępnie też jeżdżę, ale staram się chodnikami, czy dostępną, jedną, jedyną ścieżką rowerową. Słucham sobie muzyczki tak, żeby nie zagłuszać tego, co za mną się dzieje, widzę w lusterkach zresztą. A.Ś. Czy rzeczywiście rowery poziome są bardziej efektywne i osiągają zawrotna prędkość? M.K. To jest rower rekreacyjny. Tym rowerem jechałem najszybciej ok. 30km/h A.Ś. W takim razie proszę nas nie wyprzedzać i życzymy bezpiecznej drogi. Anna Świegot W gminie Łęka Opatowska odbył się odbiór i oficjalne otwarcie dróg gminnych w miejscowościach Trzebień i Opatów. Odebrane drogi to droga przy ulicy Mickiewicza w Opatowie (319 m.b) i droga w Trzebieniu (400 m.b). Budowa dróg dofinansowana została z Funduszu Ochrony Gruntów Rolnych. W odbiorze wzięli udział Wójt Gminy Witold Jankowski, Sekretarz Waldemar Balcerek, Kierownik Referatu ds. Inwestycji, Zamówień Publicznych i Funduszy Unijnych Halina Drobina i Kierownik Referatu Budownictwa, Gospodarki Komunalnej i Ochrony Środowiska Tomasz Jerczyński. W Opatowie również nastąpił odbiór wybudowanej kanalizacji deszczowej z przyłączami wodociągowymi. Drogi i kanalizację budowała firma Eko Inżynieria z Ostrowa Wielkopolskiego. Dodatkowo zakres robót rozszerzono o wybudowanie kanalizacji deszczowej na ulicy Mickiewicza w Opatowie, w celu prawidłowego odprowadzania wody deszczowej oraz wymianę części sieci wodociągowej wraz z przyłączami przy tej samej ulicy, co pozwoli uniknąć awarii sieci wodociągowej na nowo wybudowanej drodze. red Film Wyświetlany w Kinie SOKOLNIA w Kępnie w dniach r. ODLOT Pewnego dnia Carl Fredricksen postanawia zrealizować marzenie swego życia i wyrusza w podróż do tajemniczej krainy w Ameryce Południowej. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, że Carl podróżuje we własnym domu unoszonym przez setki balonów, a w wyprawie przypadkowo towarzyszy mu pewien ośmiolatek. Jednak prawdziwe przygody zaczynają się dopiero po dotarciu na miejsce, gdzie dwóch podróżników spotyka dziwacznego ptaka i mówiącego ludzkim głosem psa. Produkcja- USA Gatunek- Komedia, Animacja, Familijny, Przygodowy Data produkcji- 2009r. Długość- 96 min. Cena biletów: Dzieci- 11 zł; Dorośli- 12 zł r. (tj. sobota) - godz.:17: r. (tj. niedziela) - godz.: 17: r. (tj. poniedz.) godz.: 17:00 Film Wyświetlany w Kinie SOKOLNIA w Kępnie w dniach r. Kocham Cię, Beth Cooper W trakcie oficjalnego przemówienia uczeń jednego z amerykańskich liceów wyznaje miłość najpopularniejszej dziewczynie w szkole. Jeszcze tego samego wieczora zjawia się ona w jego domu, żądając, by udowodnił, że naprawdę ją kocha... Produkcja- USA, Kanada Gatunek- Komedia Data produkcji- 2009r Długość- 102 min Cena biletów: Dzieci- 11 zł; Dorośli- 12 zł WSTĘP OD 12 LAT!! r. (tj. sobota) - godz.:19: r. (tj. niedziela) - godz.: 19: r. (tj. poniedz.) - godz.: 19:00 DO KINA Z ITP! Na czytelnika, który jako pierwszy odpowie prawidłowo na zadane przez nas pytanie czeka bilet do kina. Kto wyreżyserował w/w film? Na odpowiedź czekamy pod numerem tel. (062)

12 12 kępno 50-lecie OGNISKA TKKF Przemysław w Kępnie W kinie Sokolnia w Kępnie dnia 27 listopada zebrali się zaproszeni goście, sympatycy i członkowie TKKF, aby przybliżyć specyfikę działalności ogniska TKKF organizatorzy historię przedstawili w postaci filmu. Prezes powitał gości: Zdzisława Jareckiego wiceprezesa ZG TKKF w Warszawie, Ryszarda Śliwińskiego prezesa Wlkp. Zarz. TKKF, władze samorządowe J. Trzmiela starostę Powiatu Kępińskiego, Franciszka Trąpczyńskiego przewod. Rady Powiatu, Piotra Psikusa burmistrza i wiceburmistrz Jolantę Jędrecką MiG Kępno, przewod. RM Andrzeja Stachowiaka, wójtów poszczególnych gmin, pracowników samorządu gminnego i powiatowego, przedstawicieli służb mundurowych, przedstawicieli klubów sportowych i LZS, PZW koło Kępno, Komendy Hufca ZHP, TMZK, prezesów Banku Spółdzielczego, przedstawicieli oświaty, kultury i spółdzielczości, Renatę Szynalską i Andrzej Spychalski z Kalisza, darczyńców i sponsorów ogniska TKKF, członków TKKF, media. Prezes K. Dąbrowski przedstawił historię działalności TKKF. Z Okazji jubileuszu została wydana broszura. W dniu 23 listopada 1959 roku w Kępnie odbyło się pierwsze zebranie założycielskie Ognika TKKF Przemysław Kępno. Od tego czasu minęło 50 lat. Przez cały ten okres jesteśmy obecni na terenie ziemi kępińskiej realizując program działania naszego Ogniska, który skierowany jest do zróżnicowanych grup wiekowych. Uwzględnia on różnorodne potrzeby i zainteresowania indywidualne, możliwości ekonomiczne społeczności lokalnych, aktualne tendencje w rozwoju sportu dla wszystkich. Podstawowa działalność programowa realizowana jest przez nas poprzez organizację imprez sportowo - rekreacyjnych, obozów sportowo - rekreacyjnych dla dzieci i młodzieży, a także wczasów rodzinnych promujących prozdrowotne formy aktywności ruchowej. Wiele naszych imprez znanych jest nie tylko na terenie powiatu kępińskiego lecz również w całej Polsce chociażby Ogólnopolski Rodzinny Rajd Samochodowy, Mistrzostwa Wielkopolski w Duathlonie,biegi uliczne czy rajdy rowerowe. Od wielu lat jesteśmy organizatorem turniejów piłki nożnej, siatkówki i zawodów strzeleckich. W okresie ferii zimowych organizujemy dla dzieci gry świetlicowe, a latem gry i zabawy na świeżym powietrzu. Znani jesteśmy z akcji zimowych a my się zimy nie boimy, czy latem z blokowiska na boiska. Przez okres 50 lat zorganizowaliśmy ponad 850 imprez sportoworekreacyjnych, w których udział wzięło ok. 40 tys. osób... Żyć nowocześnie -to zabiegać o utrzymanie jak najdłuższej sprawności psychicznej i fizycznej hasło to towarzyszy naszym działaniom od 50-lat. Dzisiaj, kiedy obchodzimy jubileusz 50-lecia powstania Ogniska TKKF Przemysław w Kępnie, na myśl nasuwają się słowa znanej piosenki: 50 lat minęło, jak jeden dzień. Jeszcze pamiętamy obchody 40-lecia powstania stowarzyszenia, pamiętamy tamte emocje i przygotowania, a tu trzeba podsumować kolejne dziesięć pracowitych i owocnych lat. W tym czasie wiele się wydarzyło, zebraliśmy nowe doświadczenia, nawiązaliśmy nowe kontakty. W nasz grafik pracy wpisały się cykliczne imprezy o randze regionalnej czy ogólnopolskiej organizowane na terenie Kępna i powiatu kępińskiego. W swoich działaniach staramy się współpracować z lokalnymi władzami oraz działającymi na terenie powiatu organizacjami.. Wiemy, że możemy liczyć na ich pomoc i radę, a oni śmiało mogą prosić nas o pomoc i wiedzą, że im nie odmówimy. Wiele pomocy, zwłaszcza finansowej, otrzymaliśmy z przyznanych dotacji z samorządu miejskiego i powiatowego. Wiele pomocy merytorycznej i finansowej otrzymaliśmy od naszych darczyńców sponsorów i sympatyków Ogniska TKKF w Kępnie...Ognisko kiedy powstało 50 lat temu liczyło 28 osób, w największym rozkwicie w roku 1972 ognisko skupiało 192 osoby, dziś jest nas prawie 50 osób nie licząc sympatyków, którzy pomagają nam przy organizacji większych imprez sportowo-rekreacyjnych... Przyjęte 50 lat temu cele musiały zostać zweryfikowane i dostosowane do współcześnie panujących społeczno-politycznych warunków... Istotną rolę odgrywa tutaj również 50-cioletnia tradycja Towarzystwa Krzewienia Kultury Fizycznej jako nośnika norm i zwyczajów panujących także w małych społecznościach lokalnych. Zawsze powinniśmy zadawać sobie pytanie: gdzie jesteśmy i dokąd zmierzamy. Zwłaszcza tak uroczysta chwila, jaką jest Jubileusz 50-Lecia Ogniska TKKF Przemysław w Kępnie skłania do wielu przemyśleń, spojrzeń wstecz i przede wszystkim spojrzeń w przyszłość... My też mamy swoje marzenia i cele, jakie chcielibyśmy w najbliższym czasie zrealizować. Tego nie da się wykonać bez pomocy władz samorządowych oraz sponsorów. Mam tu na myśli długo już planowaną budowę kręgielni, stworzenia na naszym boisku kompleksu sportowo-rekreacyjnego dla mieszkańców pobliskich osiedli Przemysława, 700-lecia czy Osiedla Kopa W tym kompleksie mogłoby się znaleźć boisko ze sztuczną nawierzchnią do gry w koszykówkę, tenisa ziemnego, mini boisko do piłki nożnej. Nasze boisko wymaga też niedużych nakładów finansowych na remont opłotowania, asfaltowego kortu tenisowego. Korzystając z okazji zwracam się z prośbą do władz samorządowych o wprowadzenie w przyszłości do planów inwestycyjnych w/w inwestycji. Wiele może nam w tym pomóc pozyskanie środków z Unii Europejskiej. Nasz Zarząd i ja osobiście jesteśmy gotowi do współdziałania w tym zakresie bo przecież to będzie służyło nam wszystkim. Pamiętajmy więc o przyszłości, pielęgnujmy tradycje i tworząc nowe wartości, nie niszczmy tego, co wypracowały poprzednie i obecne pokolenia... W imieniu Zarządu Ogniska życzę wszystkim Państwu oraz członkom i sympatykom Ogniska wszelkiej radości płynącej z mozolnego wysiłku, jakim jest zdobywanie i pokazywanie umiejętności także w dziedzinie kultury fizycznej i sportu. Niech ta uroczystość będzie jedną z form skromnego podziękowania wszystkim Działaczom oraz Przyjaciołom i Darczyńcom Kępińskiego Ogniska TKKF Przemysław... Z okazji 50 lecia przyznano nagrody i wyróżnienia DECYZJĄ MINISTRA SPORTU z dnia 10 listopada nadano odznaczenia Za zasługi dla Sportu członkom założycielom Ogniska TKKF Przemysław w Kępnie otrzymali je: Wiesław Barciański, Jan Dąbrowski, Stanisław Morawiak. DE- CZYJĄ ZARZĄDU GŁOWNEGO TKKF w Warszawie nr 6/09 nadano MEDALE 50-LECIA TKKF a otrzymali je: Adamska Irena, Aleksanderek Ryszard, Barciański Wiesław, Dąbrowski Jan, Dąbrowski Krzysztof, Drewniak Edward, Makowski Bolesław, Morawiak Stanisław, Psikus Piotr, Rybakiewicz Tadeusz, Sławiński Jerzy, Staniszewski Ryszard, Trzmiel Jerzy. Odznaczenia wręczyli- V-ce Prezes ZG TKKF Zdzisław Jarecki, Prezes Zarządu Wielkopolskiego Ryszard Śliwiński. DECZYJĄ ZARZĄDU GŁÓWNE- GO TKKF z dnia roku przyznanozłotą ODZNAKĘ Za zasługi dla TKKF a otrzymali je: Adamski Zenon, Balcerzak Czesław, Biegańska Grażyna, Błach Krystyna, Błach Romuald, Cichecka Danuta, Cichecki Tadeusz, Dąbrowska Zofia, Dziergwa Lech, Grabny Mirosław, Jerzyk Henryk, Jokiel Maria, Jokiel Tadeusz, Kordek Alicja, Langowicz Lucyna, Niedźwiedź Stanisław, Orkowski Zbigniew, Paczkowski Mieczysław, Rusajczyk Jan, Sarnowski Jan, Stachowiak Andrzej, Stodolny Jerzy, Symala Jan,Śpikowski Robert, Trąpczyński Franciszek. Odznaczenia wręczyli: V-ce Prezes ZG TKKF Zdzisław Jarecki, Prezes Zarządu Wielkopolskiego Ryszard Śliwiński oraz Prezes TKKF Kępno Krzysztof Dąbrowski. SAMORZĄDOWCY otrzymali podziękowania i upominki, Hadzik Grzegorz Wójt Gminy Trzcinica, Henczyca Bożena -Wójt Gminy Perzów, Jankowski Witold Wójt Gminy Łęka Opatowska, Wojtysiak Roman Wójt Gminy Bralin, Zimny Krzysztof Komendant Powiatowy Policji w Kępnie, Grabarek Wojciech Komendant Państwowej Powiatowej Straży Pożarnej w Kępnie, Andrzej Jóźwik Kierownik Wydziału Oświaty, Kultury, Sportu Starostwa Powiatowego w Kępnie, Kremer Magdalena Referat Promocji, Informacji, Kultury i Sportu Urzędu MiGm Kępno, Bronisław Pazdyka wieloletni Dyrektor SP ZOZ Kępno. Podziękowania wręczył: Prezes Ogniska TKKF Przemysław w Kępnie Krzysztof Dąbrowsk. SPONSORZY - otrzymali podziękowania oraz upominki: Michał Albert Fabryka Mebli DREWMIX Łęka Mroczeńska, Eugeniusz Bednara Firma GOL- MEX Gola, Robert Berski PPUH ROBIN export-import Olszowa, Piotr Błażek PPH AKCES Mianowicie Kępno, Artur Dobień Fabryka Mebli DOLMAR Donaborów, Jacek Dobień PPHU DOMEL Zbigniew, Jacek, Tomasz DOBIEN, Lech Dziergwa Betoniarstwo Kępno, Adam Hofman Spółdz. Bank Lud w Kępnie, Jan Jagieniak Fabryka Mebli CA- LITAN Łęka Opatowska, Jacek Jerczyński MEBLOMAX K.J. Jerczyńscy Mianowicie, Zefiryn Jeziorny Cukiernictwo Kępno, Dariusz Jurasik PPUH STOLAR Sp. J. Jankowy, Bernard Kaczorowski Fabryka Mebli BENIX Mroczeń, Paweł Kosik Zakład Wulkanizacyjny KOSIK Bralin, Wojciech Liebner POLSERWIS Kępno, Jarosław Mirowski, Fabryka Mebli MEBLOMIR Bralin, Karol Mirowski Fabryka Mebli KAROL Nowa Wieś Książęca, Jacek Michalski Cukiernictwo Kępno, Maciej Musialski Fabryka Mebli MARIDEX Olszowa Kępno, Marek Ochocki Fabryka Mebli DREW-MARK Hanulin, Sławomir Pegza BOGDMAR Zakład Stol-Tap. Sławomir Pegza Świba, Jan Rabiega Fabryka Mebli MIRJAN Łęka Mroczeńska, Piotr Rachel, Zakłady Mięsne RACHEL Aldona i Piotr Rachel Lipie, Marek Sikora Usługi Transportowe Kępno, Adam Skiba Zakład Betoniarski Baranów, Skiba Ryszard Spółdzielnia Mieszkaniowa w Kępnie, Jerzy Stempień PW LIGNOMAT Jankowy, Maciej Wiatrak Fabryka Mebli WIATRAK Kępno, Sławomir Wąsala PPUH SA- GAN Sp. J GiSł. Wąsala Kępno, Sławomir Żarnowski Hurtownia GREEN Kępno. Podziękowania wręczył Prezes Ogniska TKKF Przemysław w Kępnie Krzysztof Dąbrowski.DZIAŁACZE, SYMPA- TYCY i MEDIA podziękowania otrzymali: Ignacy Dymacz, Ignacy Gruszka, Zdzisław Jarecki V-ce Prezes ZG TKKF w Warszawie, Jerzy Józefiak, Roman Niewiadomski, Andrzej Spychalski, Ryszard Śliwiński Prezes Zarządu Wielkopolskiego TKKF w Poznaniu, Jan Szalek, Renata Szynalska, Redakcja Tygodnik Kępiński, Redakcja ILustrowanego Tygodnika Powiatowego, Redakcja Twój Puls Tygodnia, Redakcja Powiatowego Kuriera Lokalnego, Redakcja Radio, TV SUD. Zaproszeni goście składali gratulacje, życzenia, listy gratulacyjne i upominki. Całą uroczystość uświetnił występ tancerzy Studio Tańca Retro. i zespół z KOK. MaŁa

13 sport 13 Wieruszowska Liga Siatkówki Zacięte spotkania w Łubnicach i Białej W trzeciej kolejce spotkań niezwykłe emocje zgotowali swym kibicom siatkarze w Łubnicach i Białej. W Białej po pięciosetowej walce miejscowe Bieliki pokonały LKS Dzietrzkowice, natomiast w Łubnicach, gdzie swoje mecze rozgrywają Lwy Parkietu z Dzietrzkowic spotkanie zakończyło się również w pięciu setach na korzyść wieruszowskiej Prosny. W Białej bliscy sukcesu byli siatkarze LKS Dzietrzkowice, którzy prowadzili po trzech setach 2:1. Niestety po słabszym czwartym secie musieli rozegrać decydującego o losach meczu seta piątego, w którym po niezwykle zaciętej walce przegrali do 15. Skutecznie grają siatkarze KS Sokolniki, którzy pokonali w Lututowie solidną ekipę miejscowego LZS 3:1. Niespodzianki nie było w Klonowej, gdzie miejscowy KS gładko, bo w trzech setach wygrał z GOK Galewice, choć galewiczanie bliscy byli wygranie trzeciego seta. Wyniki III kolejki KS Klonowa GOK Galewice 3:0 (16,20,25) Lwy Parkietu Dzietrzkowice Prosna Wieruszów 2:3 (20,-26, 19,-16,-10) LZS Lututów KS Sokolniki 1:3 (-28,-24,15,-20) Bieliki Biała LKS Dzietrzkowice 3:2 (-20,20,-19,18,15) SET stos MAŁE pkt pkt zw. prz. kara zdobyte przegrane SET zdobyte przegrane Stos Małych pkt 1 Bieliki Biała , ,257 2 LKS Dzietrzkowice , ,211 3 KS Sokolniki , ,039 4 KS Klonowa , ,992 5 Prosna Wieruszów , ,974 6 LZS Lututów , ,044 7 GOK Galewice , ,785 8 Lwy Parkiety Dzie , ,782 W IV kolejce ( br.): GOK Galewice Lwy Parkietu Dzietrzkowice, KS Sokolniki KS Klonowa, Prosna Wieruszów Bieliki Biała, LKS Dzietrzkowice LZS Lututów. Dreszczowiec w Łubnicach W trzeciej kolejce spotkań Wieruszowskiej Powiatowej Ligi Siatkówki, zawodnicy wieruszowskiej Prosny udali się do Łubnic, by tam zmierzyć się z ekipą Lwów Parkietu Dzietrzkowice (dzietrzkowiczanie tam rozgrywają mecze jako gospodarz). Mecz odbył się w ub. piątek 27 bm. Było to bardzo ważne spotkanie dla obu zespołów, ponieważ walczyły one o pierwszą ligową wygraną w tym sezonie. Po wyjątkowo zaciętej i emocjonującej walce, podopieczni Zenona Hąci pokonali gospodarzy 3:2 mimo, że przegrywali 1:2. Początek spotkania nie zapowiadał jednak końcowego sukcesu Wieruszowian. Pierwsze minuty były nerwowe w wykonaniu Prosny, a efektem tego był słaby odbiór zagrywki, oraz w ataku brak skuteczności. W tym fragmencie gry lepiej prezentowali się gospodarze i wygrali pierwszego seta do 20. Zawodnicy z Wieruszowa znacznie lepiej zagrali w drugim secie i po zaciętej końcówce wygrali go 28:26. Wówczas wydawało się, że dalsza część spotkania potoczy się po myśli zespołu Prosny. Nic bardziej mylnego. Przegrana w drugim secie okazała się tylko dodatkową mobilizacją do dalszej walki dla Dzietrzkowiczan, którzy po dobrzej grze wygrali trzeci set, tym razem do 19 i objęli prowadzenie w całym meczu 2:1. Wygrany set tym razem jednak wyraźnie uśpił czujność gospodarzy, którzy spodziewali się, iż szalę zwycięstwa przechyli już na ich korzyść. Prawdopodobnie liczyli na fakt, że potyczka z Prosną sama się wygra. Taki pogląd okazał się dla nich być zgubny. Przełomowym dla losów meczu, stał się jego set czwarty, a właściwie przerwa techniczna przy stanie 18:15 dla Prosny. Będący wówczas na zagrywce Michał Krawczyk z Prosny doprowadził do wyniku 24:15, a po chwili goście wygrali seta 25:16. To wyraźnie podłamało zespół z Dzietrzkowic. Rezultat 2:2 zmuszał graczy obu ekip do rozegrania tie-breaka. Ten miał wyrównany przebieg do stanu po 10. Wtedy to podopieczni Zenona Hąci odskoczyli rywalom na 2 punkty i mimo czasu wziętego przez gospodarzy, zwyciężyli go 15:10, a całe spotkanie 3:2. Po tej wygranej Prosna awansowała na piąte miejsce w tabeli (4 pkt., z bilansem setów 6-8). Trwające ponad 2 godziny spotkanie potwierdziło, że w tegorocznej edycji ligi każdy może wygrać z każdym. Z kolei zawodnicy Prosny udowodnili, że mistrzami w budowaniu napięcia oraz dramaturgii spotkania, fundując swoim fanom dreszczowiec, na szczęście zakończony happy endem. Jednocześnie drużyna z Dzietrzkowic pokazała, że jest bardzo groźna dla każdego rywala, szczególnie na własnym parkiecie i przy odrobinie szczęścia może sprawić jeszcze nie jedną niespodziankę. Kolejną okazją do zdobycia punktów przez Prosnę będzie mecz, w którym zmierzy się we własnej hali z drużyną aktualnego lidera tabeli - Bielikami Biała. Spotkanie rozegrane zostanie się w środę r. o godz na stadionie przy ul. Sportowej w Wieruszowie. Serdecznie zapraszamy sympatyków siatkówki na ten emocjonujący pojedynek. Liczymy na kolejną wygraną zespołu Zenona Hąci w rozgrywkach ligowych. Piłka nożna Sieradzka klasa A gr.i Spotkanie zaległe GKS Siemkowice WKS II Wieluń 1:2 1. Gal Gaz Galewice Warta II Działoszyn GLKS Strzelce Wielkie RKS Rychłocice LKS Wierzchlas LZS Łaszew Sparta Mokrsko Zryw Wójcin Jaga Lututów Orzeł Galewice Baszta Bolesławiec GLKS Biała Płomień Makowiska WKS II Wieluń KS Kraszkowice KKS Kurów GKS Siemkowice WIERUSZOWSKA HALOWA LIGA PIŁKI NOZNEJ o Puchar Wójta Gminy Galewice Lecha Balińskiego patron techniczny: producent sprzętu piłkarskiego ZINA organizator: Stowarzyszenie Na Rzecz Rozwoju Sportu - DIAMENT ZAPISY PRZYJMUJĄ: Marcin WIŚNIEWSKI Paweł SZANDAŁA Lwy Parkietu Dzietrzkowice - Prosna Wieruszów 2:3 (25:20, 26:28, 25:19, 16:25, 10:15). PROSNA: Hącia Zenon, Jasiński Maciej, Jasiński Mariusz, Inglot Robert, Kaczmarek Robert, Karkoszka Stanisław, Kos Rafał, Kowal Tomasz, Krawczyk Michał, Sodomski Adrian, Walaszek Ryszard, Wilewski Jacek. LWY PARKIETU: Fojtar Antoni, Głowacki Sylwester, Jeż Krzysztof, Kostrzewa Antoni, Kubak Radosław, Olek Zbigniew, Szymanek Mariusz, Szymczewski Henryk, Wiśniewski Dariusz, Wróbel Rafał, Zych Rafał. GS&ryt

14 14 wieruszów Taniec jesiennych gwiazd Sokolniki W minioną środę w Gminnym Ośrodku Kultury Sportu i Turystyki miała miejsce zabawa andrzejkowa połączona z obchodami Dnia Seniora, w której wspaniałą kondycję fizyczną i optymistyczne nastawienie do życia ludzi jesieni zaprezentowali emeryci z Koła Emerytów i Rencistów ze Sokolnik. Uroczystość uświetniła swoją obecnością Barbara Wyrwas Wójt Gminy Sokolniki, która uhonorowała bardziej dojrzałych seniorów dyplomami. Aktywność sokolnickich emerytów nie maleje, a wręcz przeciwnie, daje się zauważyć, że rehabilitacje w nadmorskich kurortach, wyjazdy turystyczne, imprezy organizowane z wielu okazji oraz zaangażowanie w promocję folkloru ziemi wieruszowskiej adekwatnie przedkłada się na poprawę kondycji fizycznej i sprawności umysłowej członków Koła Emerytów i Rencistów ze Sokolnik i okolic. Integracja ludzi jesieni ściąga coraz to nowych sympatyków wspólnych biesiad, występów śpiewaczych, imprez lokalnych i wyjazdów krajoznawczych. Nie chciałbym, aby moja mowa wstępna była zbyt długa. Przysłowie mówi : mowa krótka, kiełbasa długa. Godzi się jednak przypomnieć z okazji Dnia Seniora, że podstawowym celem naszym jest integracja ludzi jesieni oraz organizowanie i prowadzenie działalności turystycznej i rehabilitacyjnej. Miło nam odnotować, że z roku na rok coraz więcej osób bierze udział w imprezach organizowanych przez nasze Koło Emerytów i Rencistów. Dzisiejsza impreza ma podwójny charakter, po pierwsze mamy wieczorek andrzejkowy, a po drugie obchodzimy Dzień Seniora. Wyrażam nadzieję, że dzisiejsze spotkanie jak wszystkie poprzednie będzie udane, tym bardziej, że przygotowaliśmy wiele atrakcji i smaczne potrawy, a także inne niespodzianki tymi słowami prezes Marian Peliak otworzył spotkanie i powitał przybyłych seniorów, gości na czele z Barbara Wyrwas Wójtem Gminy Sokolniki, która korzystając z okazji uhonorowała nieco bardziej dojrzałych seniorów wręczając im dyplomy. W gronie uhonorowanych znaleźli się: Stanisława Lewińska, Weronika Mikołajczyk, Teresa Lerka, Mieczysław Cygan, Anna Jezierska, Joanna Nikodem, Tadeusz Słodowy, Regina Werbicka, Zenobia Strzelczyk, Jan Juszczak, Krystyna Kryś. Impreza jak zresztą zawsze spotkania emerytów ze Sokolnik była bardzo udana, humory dopisywały i apetyty także, a smakołyków na stołach nie brakowało. O stronę muzyczno-wokalno-wodzirejską zadbał obdarzony niezwykłym poczuciem pan Ryszard Płuska. Jednym z konkursów był taniec gwiazd. Został on przeprowadzony w kategoriach 3 rożnych tańców: walca, tanga i polki. Wyróżnieni zostali wszyscy uczestnicy tańca gwiazd, a pierwsze m-ce ex aequo zdobyli: Wiesława Dziechcińska, Czesław Werbicka oraz Halina Starzyńska, Jan Kopacki. Kulminacyjnym punktem była loteria fantowa z ciekawymi nagrodami. Jak przystało na wieczór andrzejkowy pojawiły się też dwie sympatyczne wróżki. Było, milo, przyjemnie i...dostojnie. Anna Świegot Lututów Pasowanie na Przedszkolaka Dnia 28 października 2009r. w Przedszkolu Publicznym w Lututowie odbyło się uroczyste Pasowanie na Przedszkolaka grupy dzieci 3-4 letnich Tego dnia dzieci, złożyły uroczystą przysięgę w obecności pani dyrektor, rodziców, nauczycielek i zaproszonych gości oraz zostały włączone do grona przedszkolaków. Dopełnieniem uroczystości było pasowanie dzieci ogromnym ołówkiem przez panią dyrektor oraz rozdanie przez nią dyplomów. Po starannych przygotowaniach pod czujnym okiem nauczycielek dzieci zaprezentowały rodzicom wszystko to czego do tej pory nauczyły się w przedszkolu. By zasłużyć na miano prawdziwego przedszkolaka zaśpiewały kilka piosenek, zaprezentowały wiersze i zabawy. Nie jednej mamie łza w oku się zakręciła na widok dziecka, które tak dobrze zaadaptowało się w przedszkolu. W zamian za tak piękną postawę i występ rodzice obdarowali swoje dzieci wcześniej przygotowanymi prezentami. Po części artystycznej rodzice i dzieci udali się do wspólnej zabawy, a potem na słodki poczęstunek. Red. Lidia Tomczyk,

15 wieruszów 15 Śpiewanie to całe moje życie Panie Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że cię kocham (motto życiowe br. Bulandy) Wieruszów Na Łódzkim Festiwalu Chóralnym CANTIO LODZIENSIS, który odbył się w dniach listopada br. Chór LIRA z Wieruszowa zajął zaszczytne III m-ce. Łódzki festiwal jest imprezą cykliczna o zasięgu ogólnopolskim. Zorganizowany został już po raz XII, a jego organizatorami był: Łódzki Dom Kultury, Polski Związek Chórów i Orkiestr, Akademia Muzyczna im. G. I K. Bacewiczów w Łodzi. Festiwal ma formę konkursu, w którym chóry i zespoły wokalne oceniane są w 8 kategoriach. Z dyrygentem Chóru LIRA bratem Franciszkiem Bulandą rozmawia Anna Świegot A.Ś. Chór LIRA działający przy Klasztorze o. Paulinów w Wieruszowie, a którego brat jest opiekunem i dyrygentem na Łódzkim Festiwalu Chóralnym Cantio Lodziensis wystąpił po raz pierwszy i od razy zdobył zaszczytne III m-ce? Proszę przyjąć gratulacje od redakcji ITP. Br. F.B. Tam były kategorie, 30 chórów. Myśmy występowali w kategoriach Stowarzyszeń. W tej kategorii było 9 chórów, natomiast w chórach młodzieżowych było 3, w chórach męskich 4, także w tej kategorii co myśmy startowali było najwięcej chórów. Była duża konkurencja, z całej Polski. Pierwszy raz starowaliśmy na takim festiwalu. Jeździliśmy do Sieradza, do Będzina, do Kalisza, ale jeśli chodzi o takie ogólnopolskie, to było to pierwszy raz. A.Ś. Duża trema była? Br. F.B. Trema była, koszula mokra A.Ś. Daliście nie tylko radę, ale zdobyliście III m-ce Br. F.B. Mogło być lepiej. To jest też kwestia doboru repertuaru. Trzeba wybierać takie repertuary, które są dynamiczne forte, piano, np. wtedy można to pokazać. Jeśli weźmie się polifonie i tam nie ma forte czy piano, po prostu całkiem inna jest charakterystyka tego utworu. Następnym razem jak pojedziemy, to już będziemy wiedzieć jaki repertuar zaprezentować A.Ś. W jakim składzie występowaliście, ilu osobowym? Br.F.B. Chór teraz liczy ok. 40 osób A.Ś. W LIRZE jest 5 chórów? Br.F.B. Kiedyś był chór mieszany, ponieważ z panami jest problem, powstał chór żeński. Jest chór, który kiedyś działał, reaktywował się, to są osoby, które mieszkają w Wieruszowie i to jest drugi chór, trzeci chór to jest młodzieżowy i w czasie kolęd odżywia chór męski i jeszcze mam takie małe dzieci, które ćwiczę, tj. niby takie przedszkole, ćwiczą w sobotę, to jest IV i V klasa. Trzeba myśleć, żeby oni kiedyś zasilili szeregi, bo jest ciężko, jest coraz gorzej. Młodzież nie jest za bardzo chętna. Po pierwsze trzeba mieć zdolności, po drugie chęci, szczerość i talent no i głos. Cieszę się, że LIRA jest, że Wieruszów jest miastem, w którym jest uzdo chórów A.Ś. Jak brat dobiera kandydatów? Br.F.B. Indywidualnie. Nieraz ktoś mi podpowie, że ta czy ta dziewczyna dobrze śpiewa. Przeprowadzam indywidualnie rozmowę, zachęcam, a są tacy, że sami przychodzą, że chcą śpiewać A.Ś. Czy trzeba mieć wykształcenie muzyczne? Br.F.B. Niekoniecznie. Dobrze byłoby, bo wtedy jest inna praca jak ktoś ma wykształcenie muzyczne. Większość osób to są laicy, trzeba po prostu ćwiczyć godzinami A.Ś. Głównie są to mieszkańcy Wieruszowa i powiatu Br.F.B. Tak głównie Wieruszowa, także z Pieczysk, z Podzamcza, też przyszły 3 dziewczyny A.Ś. LIRA, jest wizytówką miasta. Od kiedy brat jest opiekunem i dyrygentem chóru? Br.F.B. Jak ja tu przyjechałem, to już chóry były, opiekunem był brat Nikodem. Od 1988 r. tu przyszedłem, byłem zielony w tych sprawach i musiałem od zera zaczynać. Tak mnie to wciągnęło i tak mi się to spodobało, że teraz nie wyobrażam sobie życia bez śpiewania. Ja zostałem przystawiony do ściany, albo zostaję dyrygentem, albo się pakuję. Wtedy były tutaj 3 chóry, były to inne czasy, mężczyźni chodzili, była praca 8 godz., a teraz już jest całkiem inaczej. I później była taka sytuacja w Polsce, jaka była i po prostu, chór męski się rozpadł i zostały te dwa, które istnieją do dzisiejszego dnia. A.Ś. LIRA zdobyła wiele nagród na różnych festiwalach, może powie brat chociaż o kilku najważniejszych osiągnięciach? Br.F.B. I m-ce w Brzeźniu w 1999r., I m-ce w Cieszęcinie w 2001r., II m-ce w Kaliszu w roku 2003, I m-ce w Sieradzu w 2004r., i liczne dyplomy za uczestnictwo. W Przeglądzie Religijnym Sakro sąg w Kaliszu też zajęliśmy I m-ce. Tutaj są nasze płyty, które wydaliśmy, jest 5 płyt, które można w każdej chwili nabyć, gdyby ktoś chciał to na stronie Internetowej jest nr telefonu. Niezapomnianym dla nas przeżyciem było śpiewanie podczas Mszy św. odprawianej przez Jana Pawła II w Kaliszu. Również za pośrednictwem TVP Polonia była transmitowana Msza św., z kościoła pw. Św. Stanisława, w której chór uświetnił swoim śpiewem Mszę św. A.Ś. Do kolekcji dojdzie dyplom z Łodzi? Br.F.B. Tak, dojdzie, a może coś jeszcze oprócz dyplomu dojdzie A.Ś. LIRA zawsze bierze udział w lokalnych imprezach, zwłaszcza w koncercie kolęd w WDK-u? Br.F.B. Oczywiście. Teraz 5 grudnia jesteśmy zaproszeni na Jasna Górę, mamy koncert wspólnie z kwartetem z Wałbrzycha. Często razem występujemy, byliśmy w Dolinie Kłodzkiej, tam mieliśmy dwa koncerty w Bielawie i w Nowej Rudzie i 6-go mamy Koncert Kolęd w WDK-u w Wieruszowie. Jeśli trzeba to idziemy i śpiewamy. A.Ś. Czy Wieruszów to jest miasto rozśpiewane, a Wieruszowianie to miłośnicy muzyki? Br.F.B. No, tak. Wieruszów to jest miasto bardzo rozśpiewane. Nie wiem, czy jest takie miasto w Polsce, żeby tyle chórów istniało. To jest głęboka tradycja. Wszystko zaczęło się w 1904 r. Zapoczątkował ks. Kazubiński zakładając 2-głosowy chórek żeński, dwa lata później działalność rozpoczął organista Michał Krawczyński założył 4-głosowy chór mieszany. W 1911r. chór prowadził Piotr Trocha, obok tego chóru Arkadiusz Nowotko organizuje chór męski pod nazwą Lutnia, a w 1921 r. chóry te łączą się w jeden chór mieszany pod dyrekcją organisty Stefana Piekarskiego i występuje pod nazwą LIRA do dnia dzisiejszego. A.Ś. To jest pierwsza wzmianka, że w 1921r powstał chór Wieruszowski LIRA? Br.F.B. Tak to jest pierwsza wzmianka. To, że Wieruszów jest taki rozśpiewany, to dzięki nauczycielom, tu trzeba wspomnieć przede wszystkim panią Mikołajczyk, która już jest na emeryturze. Ona w dużej mierze przyczyniła się, że był w Wieruszowie okres taki, że naprawdę poziom był dobry i było dużo chętnych. Ja po prostu się bałem, że tego nie obejmę, tylu było chętnych do śpiewania. A.Ś. Władze samorządowe są też bardzo przychylne propagowaniu muzyki nie tylko chóralnej? F.B. Oczywiście. To też jest promocja dla naszego Wieruszowa. Tutaj pragnę podziękować całej gminie na czele z panią burmistrz za bardzo dużą pomoc, za sponsoring. Z całego serca dziękujemy pani burmistrz, bo dzięki niej pojechaliśmy do Łodzi. Ona nas zainspirowała. A.Ś. A wojaże zagraniczne? Br.F.B. Byliśmy., 4 lata temu byliśmy na zaproszenie prowincji niemieckiej w czterech miastach: Todtmoos, Mainburg, Passau, Erding. W tych miastach mięliśmy właśnie koncerty i występowaliśmy. Trudno to opisać jak byliśmy przyjęci. A.Ś. Większa przyjemność to występ dla rodaków, czy koncerty za granicą? Br.F.B. Myślę, że jest to, to samo, czy śpiewamy dla Polaków czy za granicą. A. Ś. Rozumiem, że za chwilę będzie próba? F.B. Mamy takie wspólne Msze św. to ćwiczymy indywidualnie A.Ś. Jaki jest brat Bulanda? F.B. Jaki jestem? O sobie to jest najciężej powiedzieć. O to trzeba się zapytać np. Kingi, która ze mną współpracuje, gra na skrzypcach i ostatnio zadeklarowała się, że będzie śpiewać w chórze. A.Ś. Skąd zamiłowanie do muzyki, śpiewania? Br.F.B. Przyznam się, że ja przyjechałem do Wieruszowa, to umiałem grać tyko na gitarze, tak sobie rzępoliłem. Natomiast u mnie w domu to tato grał na harmonii i dwóch braci, ja akurat nie grałem na niczym. Wykształcenia muzycznego nie miałem, dopiero jak przyszedłem tutaj do Wieruszowa, to mnie jakoś to wciągnęło i skończyłem Studium Organistowskie w Częstochowie, 4 lata i teraz to mi się bardzo podoba i to jest całe moje życie, pasja A.Ś. Skąd brat pochodzi? Br.F.B. O, ja pochodzę z bardzo pięknego obszaru Polski, to są Bieszczady, znad Soliny. Tam jest pięknie. Kilka razy chór tam był, u mnie w domu śpiewaliśmy. To są piękne tereny, dziewicze jeszcze A.Ś. Jaki jest brat Bulanda zapytałam Kingi i Karoliny Dąbrowskich, które przyszły na próbę. - Brat Bulanda jest bardzo fajny, najlepszy, współpracuję z bratem, gram na skrzypcach. Jak trzeba to bywa też ostry, ale jest fajnie na próbach, jest fajna atmosfera. Proszę napisać, że brat jest najlepszy- chórem wypowiedziały się dziewczyny. Br.F.B. Wymagam, bo jakby się nie wymagało, to nic z tego nie będzie. W chórze młodych ludzi jest ok osób jest starszych stażem. Chodź Kinga dla pani zagramy Ave Maria. A.Ś. Dziękuję, jak również za rozmowę Anna Świegot

16 16 wieruszów Patron nas mobilizuje O osiągnięciach, rodzinnej tradycji, hobby, rodzinie, trudach i problemach szkolnych oraz satysfakcji z pedagogicznej profesji z dyrektorem ZS Nr2 Marianem Kazusiem rozmawia redaktor naczelny ITP Jerzy Przybył. Wywiad rzeka Lubię ludzi bezpośrednich, prostych, którzy mówią to, co myślą, bardziej cenię takich ludzi mówi m.in. dyrektor Marian Kazuś cd. A.Ś. Szkoła liczy 500 uczniów? M.K. Zaczynaliśmy od 560 uczniów, teraz zeszliśmy poniżej 500, ale to chyba jest naturalną rzeczą, zresztą we wszystkich szkołach. Tak panie Jerzy 10 lat temu rozwiązano szkoły filialne w Mirkowie i Kuźnicy, ale one nadal istnieją przez ten czas tylko dlatego, że ja nie mogę tu przyjąć tych uczniów, bo bym musiał dać równoległe klasy i stworzyć dwuzmianowość, a tego się boimy. Dlatego te klasy tam zostają. Tam, w tych oddziałach przedszkolnych dzieci już mamy od 4-tego roku życia i zastępujemy jakby przedszkola w tych miejscowościach. To nie są przedszkola, nie ma leżakowania, nie ma nawet stołowania się. Ja teraz codzień dowożę zupy dla tych dzieci, które powiedzmy mają darmowe posiłki z opieki oraz dla tych dzieci, których rodzice wykupią te zupy z wkładką. To są kiełbaski, skrzydełka, pulpeciki, to są jakieś fragmenty mięsa itd. Słuchajcie, one w grupie to wsuwają, że aż uszy się trzęsą. Mamy akcje szklanki mleka, teraz to raczej się powinno nazywać kartonik mleka i 90% dzieci korzysta z tej akcji. Też codzień dowozimy to mleko A.Ś. Są różne, prawda? Czekoladowe... M.K. Tak, różne J.P. Owoce nie udały się? M.K. Owoce nie udały się, nie tylko u nas, chyba w całym kraju, dlatego, że te podmioty, które przystąpiły do przetargu później zmieniły zdanie. Agencja Rynku Rolnego, która miała to organizować zmieniła zdanie, miały być oczyszczone poszatkowane, opakowane i nikt nie brał pod uwagę, że to wszystko kosztuje. Oni myśleli, że podrzucą szkole i szkoła będzie się bawić w woreczkowanie, czyszczenie itd. Ja bym komuś musiał to zlecić i zapłacić. Są takie przypadki, że ktoś przynosi nadwyżkę owoców, to wtedy dajemy za darmo, ale za taką inicjatywę, to ja musiałbym komuś zapłacić, a tu chodziło o to, aby płaciło Ministerstwo, albo w tym wypadku Agencja, która jest jakby pośrednikiem tej akcji. Nie tylko my, ale m.in. z koleżanką z 1-nki naprawdę obdzwoniliśmy ileś tam podmiotów i każdy rozkłada ręce, to się nie opłaci, to jest za daleko, bo my nie byliśmy wcześniej (jak zgłaszaliśmy się) wtajemniczeni o takich warunkach, które wypłynęły później. Dlatego też z przykrością podejrzewam, że przynajmniej te owoce, czy też pochodne tych owoców na pewno by się przyjęły. J.P. Zgadza się, żeby jednemu dać trzeba drugiemu wziąć M.K. No właśnie. 25 lat ktoś powiedział... J.P. Że o 25 lat za dużo? M.K. Ty to jesteś złośliwy jak zwykle, ale ktoś powiedział w ten sposób 25 lat z czego tu się cieszyć, tu powinno się co 5 lat iść w gorę? J.P. No i pani dyrektor z Mikorzyna poszła, znasz panią Jolę? M.K. Jolę znam, jako z dyrektorką współpracowaliśmy razem w czasie tego rajdu i po pół roku pan Psikus wziął ją na z-cę. J.P. I jest kandydatem na burmistrza M.K. Tak? Ale tam jest wielu kandydatów już teraz widzę. J.P. Tak się pan tak interesujesz panie dyrektorze Kępnem? M.K. Wystarczy czytać twój tygodnik J.P. W Wieruszowie też jest wielu kandydatów na burmistrza. Powiedz, u ciebie ta nagroda z czymś się wiązała czy tylko rąsia, buzia różyczka, kwiatek? Jak wygląda ta nagroda? M.K. To jest śmieszne, dzisiaj mamy m-c, po tym kiedy mi rzekomo tę nagrodę przydzielono, ale jeszcze pieniędzy nie mam. To jest pieniężna nagroda J.P. Ale jakaś namacalna? Powinno być jedna pensja dyrektora, ja tak uważam. M.K. To znaczy trochę większa niż nagroda burmistrza. Tak, w tych kryteriach panie redaktorze. Natomiast to jest takie wyróżnienie ostatnie. W 2006r. dostałem Brązowy Krzyż Zasługi, ty mówisz, że lewica. lewica, ale ja nagrody, które otrzymuję żadnej nie dostałem od lewicy J.P. A Ty jesteś lewicowy czy prawicowy? M.K. Teraz jestem neutralny, wyleczony. W 2006r. mam Brązowy Krzyż Zasługi, w 2001r. dostałem najwyższe odznaczenie w oświacie to jest Medal Edukacji Narodowej, miałem też wcześniej Nagrodę Kuratora w woj. kaliskim, no nie ukrywam, że ileś tych Nagród Burmistrza i Inspektora, bo nim Burmistrz zaczął nadawać to byli wtedy Naczelnicy, tylko Naczelnicy nagród nie fundowali, a byli Inspektorzy Oświaty. I takie nagrody też posiadam. Na swój sposób na pewnych etapach byłem w jakiś sposób doceniany, no ale jeszcze raz chcę powiedzieć: sam dyrektor nic nie zrobi. A.Ś. Czy te nagrody są mobilizacją dla pana dyrektora? J.P. To jest miłe M.K. To jest miłe, ale nie dla nagród się pracuje. Ja też uczniom mówię, żeby się uczyli, a przy okazji dostaniecie stypendium: 120zł-gimnazjum, 80złpodst., ale to jest miłe A.Ś. Przepraszam, ja zapytałam, bo mnie np. pochwała mobilizuje M.K. I zobowiązuje pani redaktor do lepszej pracy w przyszłości. J.P. Jak wiemy to dyrektor ma dom, ma dzieci, drzewko posadził? M.K. Mam córkę, która jest starsza, syna, który też ma już 25 lat, jestem mężem babci, mam dom. J.P. A tego, to się dyrektor nie pochwalił. M.K. To tydzień temu dopiero, dokładnie za kilka godzin o tydzień temu córka urodziła. A.Ś. Gratulacje dla dziadka i całej rodziny. M.K. Dziękuję żona raczej przyjmuje, nie ja też oczywiście. To jest tak cudowne, słuchajcie to jest fajna rzecz. Córka jest daleko, hen pod Gibraltarem, tam ma męża Anglika, w Gibraltarze pracuje, mieszkają po stronie hiszpańskiej w Andaluzji w Maladze. Przez skeypa w pierwszym dniu już ze szpitala mięliśmy relację, widzieliśmy bobasa zdjęcie J.P. Spoglądałeś jak machało dziadkowi? M.K. No, no, nie pytaj się w jakim języku mówiła, bo mieszkają w Hiszpanii, on jest Anglik, ona Polka. Natomiast jeśli chodzi o mieszkanie, żebyśmy się dobrze zrozumieli panie redaktorze, w zeznaniach zawsze piszę wziąłem kredyt na dom Własny kąt tzw., ktoś by pomyślał, że było mnie stać, będę go spłacał jeszcze przez bardzo duży okres czasu, ale jestem bardzo szczęśliwy, że mam taki dom, że mieszkam troszeczkę z dala. J.P. Masz jednego sąsiada, z pieskiem na spacer możesz sobie pójść M.K. Bez komentarza. Piękny las, gdzie można zbierać grzyby. W tym roku nie było. J.P. Widziałem, że jeden piesek biega M.K. Labrador, to jest mój labradorek piaskowy, cudowny pies, który mógłby zalizać na śmierć, zero agresji, słuchajcie, on jeszcze nigdy na mnie nie warknął J.P. Bo to są psy, które są nauczone, że mają służyć człowiekowi M.K. Tak, a proszę pani redaktor niech pani sobie weźmie tę sierść, to jakieś bioprądy przechodzą, proszę mi wierzyć. On się po prostu troszeczkę upodobnił do mnie, muszę go odchudzać. J.P. Ale żona mówi byś zjadł, bo się zmarnuje M.K. Takim sanitariuszem jesteś? Taka hiena wyjadająca, mam nadzieję, że tego pisać nie będziecie. A.Ś. Panie dyrektorze takie największe osiągnięcia, co cieszy, co udało się zrobić? M.K. Matko droga, to znaczy, to nie są jakieś konkretne wydarzenia. Z czego jestem zadowolony? Z tego, że na swój sposób dopracowaliśmy się takiego zespołu nauczycieli, pracowników, że możemy sobie ufać, że ja mogę już odstąpić od jakiegoś takiego sposobu kontrolnego, bardziej takiego ekonoma, bo ja im wierzę, a to jest fajna sprawa wierzyć podwładnym, oni naprawdę starają się, robią to dobrze. To jest naprawdę atmosfera w zespole, to, że nasze dzieci... ale nie wtrącaj mi się, bo chcę coś powiedzieć, bo nasze dzieci gdziekolwiek nie idą są naprawdę chwalone. Proszę pójść spytać do liceum tego czy do Kępna, czy do pana Ajtnera, wypowiadają się o naszych dzieciach pozytywnie. Naprawdę nie mamy żadnych, oczywiście jakiś tam od reguły wyjątek jest, ale nie mamy tych negatywnych działań, które są gdzieś w innych szkodach. Staramy się wszędzie docierać, dużo program profilaktyki u nas robi. Pani się spodziewała, że ja będę mówił o medalach uczniów. Bo co innego byśmy tu powiedzieli, w woj. kaliskim, medali było bardzo dużo, ale woj. było bardzo małe, można było ładnie, szybko zdobyć. Natomiast woj. łódzkie to jest 5 takich województw. jak kaliskie poprzednie. Teraz dostać się do finału, złoto zdobyć, srebro, brąz, to jest wyczyn. A tutaj też możemy się pochwalić właśnie, osiągnięciami sportowymi, V m-cem w Polsce w Olimpiadzie Zdrowia naszej uczennicy, o Basi Dzięciolewskiej pan redaktor słyszał, pisaliśmy nie pamięta pan? J.P. Bardzo dobrze, bo należy to pokazać M.K. O finałach wojewódzkich np. naszych dzieci indywidualnych, czy też zespołowych, w piosenkach o promocji zdrowia. Cieszy nas, że od 4 lat na 6-te uczniów z delegatury, a proszę wierzyć, a tych powiatów jest trochę w tej delegaturze można powiedzieć, to kilkanaście czy kilkadziesiąt uczniów, to nasi uczniowie, od 4-5 lat uczestniczą w obradach Sejmu Dzieci i Młodzieży, nawet 2 lata temu dwójka uczennic na sześciu uczniów całej delegatury. Od 4 lat ja jestem, kierownikiem drużyny delegatury, mój nauczyciel jest opiekunem, bo tam większość jest dziewcząt, więc nasza pani nauczycielka Cichecka Ola jest opiekunem tej grupy i co roku jeździmy. Fajną rzeczą jest, że te prace, które oni piszą doceniają po drodze i w delegaturze, nawet w Warszawie np. Alicja Chocoń ostatnio, która teraz jest w liceum brała udział w obradach Komisji Problemowej, nasze dzieci występują na forum Sejmu czy to nie jest fajna rzecz? Ja wiem, że ktoś powie tak, a jakie macie średnie sprawdzianów i egzaminów? Tutaj jest to patrzenie pod kątem szkoły, tylko pod kątem tej średniej jest to krzywdzące, ten sam nauczyciel potrafi w jednej klasie spowodować, że uczeń potrafi otrzymywać oceny wysokie na sprawdzianie, a ten sam nauczyciel rozkłada ręce, jeśli powiedzmy grupa, być może i połowa klasy nie chce skorzystać z tej pomocy. Robimy wszystko jako szkoła, próbujemy rodziców wciągnąć w to, żeby po prostu tą sytuację poprawić. Nas też oceniają jako szkołę ile idzie dzieci do szkół maturalnych? Tak, ale u nas rodzic, który przychodzi któryś raz i mówi dajcie mu spokój, on może skończyć i zdobyć zawód. Ale chwileczkę panie redaktorze, czy ci ludzie są mniej wartościowi, jeżeli oni rzeczywiście idą, zdobędą ten za-

17 wieruszów 17 Wywiad rzeka Patron nas mobilizuje c.d. wód, są dobrymi pracownikami, ktoś musi być hydraulikiem, murarzem, fryzjerem, kelnerem? Nie wszyscy będą uczonymi, kto będzie pracował w obsłudze w tym kraju? To nas troszeczkę jakby boli, że nie wszyscy uczniowie rozumieją, co my chcemy, rodzic niekiedy nas nie wspiera. Do szkół średnich dostają się ci wszyscy, którzy wybiorą jakąkolwiek szkołę, to on idą. Takie są kryteria skonstruowane, że szkoły średnie chcą też mieć klasy, staramy się monitorować jakby te sytuacje naszych absolwentów, cieszymy, że niektórzy są lekarzami i sędziami, bo są. Nie piłkarskimi panie redaktorze J.P. Nie, nie... M.K. No zepsuł mi wszystko. I monitorujemy, proszę spytać pana Ajtnera, czy pana Włodka, czy dyrektora w 2 u Sucharskiego w Kępnie J.P. Tam już idą mocniejsi M.K. Idą mocniejsi, jest taka selekcja, tylko mówię, ci którzy nie mierzą siły na zamiary, to niestety po m-cu się budzą i muszą szukać innej szkoły. I my wiemy, bo my się sami dziwimy, ja sam widzę, co ja podpisuję gdzie się dziecko wybiera, ale żadna perswazja nie, no taka bezkrytyczność jest. A czy nie jest fajną rzeczą słyszeć proszę, że nasi absolwenci gimnazjum otrzymują stypendium premiera np. u pana Ajtnera teraz Mądrawski, nazwisko naszego absolwenta, chłopca z Mirkowa, dziewczynki, która jest w Słupi prymusem, Kuchówna. Kto chce skorzystać, my każdemu dziecku pomagamy, nie zdarzyło się, że my dziecko gdziekolwiek wypychamy na zewnątrz, a przyjmujemy bardzo dużo dzieci i to z innych szkół, nie będę mówił z jakich, ale proszę mi wierzyć, jeżeli rodzic przychodzi i rożne argumenty mówi, nie chcę tutaj powtarzać i dla dobra dziecka jeden tylko warunek stawiamy, żeby nie był rzeczywiście jakimś wyróżniającym łobuzem, bo mamy potem problem, ale jeżeli przychodzi dziecko słabe, a rodzic uważa, że w tej szkole ono by skończyło. Tak, kiedyś w klasach uzawodowionych, teraz w klasach specjalnych, ale i w normalnym ciągu. My nie odmawiamy takiemu dziecku pomocy. Wiele mamy dowodów na to, że ci uczniowie, którzy tu u nas kończą dobrze mówią do dzisiejszego dnia o naszej szkole. My nikomu nie podrzucamy kłopotów panie Jurku. A.Ś. A inwestycje? M.K. Choć na dobrą sprawę teraz powiecie, dyrektor może pisać projekty, ale nie bardzo na inwestycje, to należne jest gminie jako takiej, ale bardzo się cieszymy, że nagle z tej szkoły, która miała stolarkę okienną, gdzie upychaliśmy gazetami i plastrem dookoła, bo było tak zimno, że telewizja przyjechała i badała 9-10 st., gdzie musieliśmy zawieszać zajęcia. Tak. W latach z dużą pomocą Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska plus ze środków gminnych wymieniono nam stolarkę okienną, ocieplono budynek, wymieniono kotłownię węgłową na gazową. W tej szkole jest przyjemnie, jest ciepło, dalej, mamy jako jedyni w okolicy miasteczko ruchu drogowego, a to jest też przynależne nam. Pan redaktor nie zauważył, bo nie chce tego zauważyć, że przez 20 lat ja w mojej szkole, co roku organizuję Eliminacje Powiatowe Ogólnopolskiego Turnieju Bezpieczeństwa w Ruchu Drogowym J.P. Co roku o tym piszemy M.K. Bo wymuszasz na mnie pisanie. 20-cia proszę pana lat, chwalą nas za organizację, za sprawność ludzie chętnie przyjeżdżają, a tutaj przyjeżdża niekiedy 30 szkół, to 30 razy 3 uczniów, bo 3 uczniów stanowi drużyna. Najlepsze drużyny jadą do finału wojewódzkiego. Jesteśmy w trakcie, jeżeli państwo chcecie zobaczyć, jest nam robione boisko wielofunkcyjne. Dzisiaj akurat panowie się pojawili J.P. Z której strony będzie wjazd? M.K. Wjazd już jest od strony pana Z., nie ma przez ogródki, nie ma przy ścianach, które by pękały, po prostu geodeci dokładnie wymierzyli i się okazuje, że jest działka zabezpieczona i pan Z usunął się, tam mamy oficjalny wjazd który będzie teraz utwardzany. Ależ panie Jerzy to, co miało być tu wywiezione i przewiezione musiało już być zrobione. Czyli tak, to boisko, które nam się przynależy za te osiągnięcia, za to wszystko, choćby dlatego. A dlaczego, czy nasze dzieci są gorsze, czy nasi nauczyciele są gorsi. Jeśli chodzi o sportowe rzeczy, mieliśmy chyba najgorsze ubikacje i szatnie Jerzy, chyba w całym powiecie. Tak ubikacje główne przy sali gimnastycznej. Dwa lata temu mamy zrobione szatnie, wszystko w kafelkach, to jest coś fajnego naprawdę. W Mirkowie i w Kuźnicy już są prace rozpoczęte, nie wiem czy byliście, są place zabaw robione A.Ś. Była 17-tego sesja objazdowa M.K. Za rok jest także obiecane, ponieważ do szkoły przychodzą coraz to młodsze roczniki, że tutaj w tym obiekcie naszym będzie plac zabaw dla naszych dzieci, bo nasze dzieci to też są 5-latki, 6-latki one jeszcze chcą się bawić J.P. I powinny się bawić M.K. Docelowo jeszcze panie redaktorze, jest jeszcze miejsce na kort tenisowy, bieżnie, mam nadzieję, że jeszcze zrobimy, gdy przeniesie się to oddanie na następny rok, to może gmina nam dopomoże zrobić 3 m bieżnie. Ten kort tenisowy też jest w planie i to na pewno w ciągu 2-3 lat zrobimy J.P. Być może, że po Orlikach pójdą korty tenisowe M.K. Być może, natomiast w szkole panie redaktorze jeszcze nas czeka jeden remont szatni głównej i tu gdzie mamy boksy, gdzie w boksie nieraz po 2-3 klasy są, to powoduje pewne nazwijmy to komplikacje i niekiedy jakiś mały tam bałagan, mimo, że nauczyciele pilnują pracownicy, ale nie można przewidzieć takiej sytuacji, że dziecko nieraz i przez to, że podobny do swojego, a zdarzały się nieraz wygłupy, że zabrane czy rzucane były gdzieś tam. Marzymy i chcemy i będzie to podejrzewam, żeby główną szatnię z tymi pomieszczeniami towarzyszącymi wykafelkować, żeby każdy uczeń miał swoją szafkę zamykaną na kluczyk, żeby ta intymność i pewne bezpieczeństwo było. Ale te plany wiążą się jeśli chodzi o tę materialną stronę lokalową, no nie ukrywamy, że od iluś tam lat polepszyły się warunki nauki i pracy, proszę nie przeszkadzać, bo...ja teraz mówię... J.P. To jest weteran, a weteran nie powinien się rozpraszać. Dzisiaj w TV widziałem, że i PIS i Platforma wypuszcza posłów z byłego woj. kaliskiego. Był Dera i Urbaniak, a to są posłowie, którzy na co dzień są w Kępnie M.K. Coś ty, a znasz tego Jarosława Urbaniaka? J.P. Znam, ale lepiej Derę, który oprócz gry pozorów i słuchania nie zrobił nic i mam przykre doświadczenia M.K. Proszę ciastka, całą noc piekłem J.P. Bardzo dobre są te ciasteczka, wiesz ile ich kupują? Wszyscy uczniowie pana dyrektora są też klientami w moim sklepie i ja np. wielu odpytuję z historii, że się muszą uczyć historii A.Ś. Nie tylko z historii panie dyrektorze. Musi pan zwrócić uwagę J.P. Ja wiele rzeczy uczniów odpytuję M.K. Tak? To znaczy Jurek nie wiem, co ci uczniowie mówią, ze strony uczniów pewne rzeczy są widziane inaczej, oni nigdy nie będą tak samo myśleć jak dyrektor, jak nauczyciel. c.d.n. Z Marianem Kazusiem Dyrektorem Zespołu Szkół Nr2 im. Marszałka Józefa Piłsudskiego w Wieruszowie rozmawiali: Jerzy Przybył Anna Świegot Turkowski Festiwal Szachowy zakończony! Szachy to gra logiczna, która uczy logicznego myślenia, wytrwałości, cierpliwości i ćwiczy pamięć. To także dyscyplina sportowa. Blisko 200 zawodników z całego kraju i 3 obcokrajowców - 4 Arcymistrzów, 5 Mistrzów Międzynarodowych, 4 Mistrzów Fide, 3 Mistrzów Krajowych oraz kilkadziesiąt zawodników z I i II kat. oraz zawodników z klasą okręgową zjechało się do Turku na X jubileuszowy Ogólnopolski Festiwal Szachowy. Kilkaset porywających partii, wielkie emocje i ciekawe nagrody tak w skrócie można podsumować zakończony festiwal szachowy, którego organizatorem było Starostwo Powiatowe w Turku. W ramach Festiwalu rozegrano 6 turniejów. Mistrzem Polski Radnych i Pracowników Samorządowych w szachach został Paweł Dudziński z Ostrowa Wielkopolskiego. II miejsce zajął Kamil Szadkowski z Konina (Mistrz Polski), III miejsce Aliavdin Nikołaj z Myśliborza (Mistrz Międzynarodowy IM), zaś IV miejsce zajął Andriej Maksimenko (Arcymistrz GM). Reprezentant Starostwa Powiatowego w Wieruszowie Andrzej Woźniak zajął 13 pozycję w Mistrzostwach Polski Radnych i Pracowników Samorządowych. W Turnieju Błyskawicznym oraz w Otwartych Mistrzostwach Powiatu Turkowskiego w Szachach Szybkich plasował się w środku tabeli. W turnieju błyskawicznym triumfował Łukasz Cyborowski z Legnicy. II miejsce zajął Andriej Maksimenko a trzeci był Marcin Steczek z Konina (Mistrz Fide) W kategorii Radni najlepszy okazał się Paweł Owczarzak ze Środy Wielkopolskiej, w kategorii Kobiety triumfowała Arleta Magnucka z Ostrowa Wielkopolskiego (Mistrz Krajowy) w kategorii Amatorzy najlepszy był ponownie Paweł Owczarza. Tytuł najlepszego Seniora wywalczył Mieczysław Żbikz Sieradza. Z kolei w turnieju VIP-ów szans przeciwnikom nie dał Leszek Krzywoń z Przemyśla, II był Stanisław Kamiński- przedstawiciel Kancelarii Prezydenta RP, zaś III Zdzisław Czapla Burmistrz miasta Turek. Do ciekawostek Turnieju można zaliczyć partię szachów, którą w ramach turnieju VIP-ów rozegrali Starosta Turecki oraz Burmistrz Miasta Turku. Pojedynek pomiędzy nimi zakończył się remisem. Mistrzostwa cieszyły się dużym zainteresowaniem miłośników królewskiej gry- o czym świadczyła duża liczba zawodników. Każdy ze zwycięzców turniejów wyjechał z Turku z atrakcyjnymi nagrodami, w śród wszystkich uczestników zostały rozlosowane upominki, wśród których znalazły się urządzenia multimedialne, akcesoria sportowe, gry dla dzieci, książki, torby, plecaki, itd. Prezent dostał też najmłodszy uczestnik zawodów 6-letni Bartek z Ostrowa Wielkopolskiego. Nagrodę dla niego ufundował szef Kancelarii Prezydenta RP, który objął patronat nad Festiwalem. Woź.

18 18 wieruszów Jednak warto było Sokolniki Od 1990 roku dzięki poparciu mieszkańców gminy Sokolniki objąłem ten zaszczytny urząd, funkcję Wójta Gminy Sokolniki i sprawowałem go i sprawuję na dzień dzisiejszy (ponieważ dopiero referendum zdecyduje) z ogromną satysfakcją, odpowiedzialnością i zaszczytem- mówi Krzysztof Rembecki Wójt Gminy Sokolniki. Obejmując ten urząd czułem, że powinienem służyć społeczeństwu i tak dosłownie traktowałem to jako służbę, a nie tylko jako administrację. Nie wiem czy dobrze zrobiłem czy nie, ale rozpoczynając pracę nie podjąłem tematu krytyki swojego poprzednika czy poprzedniczki i przez całe sprawowanie urzędu starałem się nikogo nie krytykować, ponieważ zawsze uważałem, że ten kto sprawuje pewną władzę, rządzi ma swoją koncepcję i według tej koncepcji rządzi, a oceniać się powinno po efektach. Trudno jest oceniać i krytykować w trakcie realizacji pewnych zadań, jeżeli nie wie się jakie docelowe zamierzenia ktoś miał. Od samego początku zająłem się sprawami i problemami gminy, gdzie mieszkańcy na zebraniach wiejskich, przedwyborczych i radni zgłaszali wnioski, a że potrzeb było dużo należało się zastanowić od czego rozpocząć. Przez cały czas trwania kadencji z kolejnymi radami wszystkie tematy były uzgadniane na zasadzie kompromisu. W komisjach, sesjach argumenty były przedstawiane i dyskutowane. Żadne zadanie nie było realizowane, nie powstało ze swojego widzimisie, tylko z potrzeb społecznych. - Rozpoczęliśmy od wodociągów. Połowa gminy tych wodociągów nie miała, zrealizowaliśmy większe wodociągi jak Ochędzyn, Tyble, Kopaniny, Pichlice, Ryś, Borki, Zdzierczyzna Siedliska i małe wodociągi Zagórze, Gumniska i jeszcze mniejsze, gdzie mieszkańcy nie posiadali. - Wielki napór i wnioski były na oświatę. Szkoły u nas były nieprzystosowane do obecnego funkcjonowania. Wybudowaliśmy Szkołę Podstawowa w Ochędzynie, Gimnazjum w Walichnowach i Sokolnikach. Zmodernizowaliśmy Szkołę Podstawową w Tyblach, Pchlicach i Sokolnikach. Przedszkole w Sokolnikach zostało zmodernizowane, przenieśliśmy przedszkole w Walichnowach do nowego obiektu. Sukcesem było wybudowanie przy każdej szkole sali gimnastycznej, są one może najmniejszych podstawowych wymiarów, ale dzieci które chodzą z obojętnie której miejscowości do szkoły czy do podstawowej czy gimnazjum mogą mieć zajęcia z wychowania fizycznego na tych salach. - Zmodernizowaliśmy oświetlenie uliczne na terenie całej gminy. Tam, gdzie było to możliwe postawiliśmy niskie lampy, gdzie nie to wysokie. Po pierwsze dało to bezpieczeństwo, po drugie obniżyło koszty, ponieważ te małe lampy są 36W, po trzecie podniosło estetykę miejscowości. - Rozpoczęliśmy budowę kanalizacji. Mieszkańcy niby byli chętni, ale koszty uczestnictwa partycypacji nie były niskie i realizowaliśmy to zadanie jak mieszkańcy na to przystępowali. Zaczęliśmy od Sokolnik. Problemem była Stacja Uzdatniania Wody, która jest w trakcie odbioru, ale dokumentację i wszystkie prace przygotowawcze zostały rozpoczęte i przygotowane do realizacji za mojej kadencji. - Zmodernizowaliśmy budynek Urzędu Gminy. Wtedy, kiedy był on oddany był nowością. Elewacja, rozsuwane drzwi i schody wejściowe, pewne zadania budowaliśmy na czasy przyszłe, a nie obecne i będą one służyły mieszkańcom długie lata. - Nadbudowaliśmy Gminny Ośrodek Kultury. Powstały dodatkowe pomieszczenia oraz zmodernizowaliśmy też jego wnętrze. Oczywiście pojawiają się teraz pytania bo są usterki związane z klimatyzacją czy z ogrzewaniem, ale są na to gwarancje i należy po prostu od wykonawców wyegzekwować. Jeżeli chodzi o pokrycie dachu, nie było to celowo robione, ponieważ miało być zrobione wnętrze, dach miał być przykryty papą i jeżeli byłyby czy są przecieki, to wystarczy tą papę jak gdyby przez krótki okres naprawiać. Elewacja, dach i pozostałe prace miały być robione przy pomocy środków z Wojewódzkiego Funduszu Środowiska także docieplenie. Wiele budynków pod papą jest po kilka lat i funkcjonuje. - Przy Domu Kultury zagospodarowaliśmy ładnie park. Służy mieszkańcom, jest oświetlony, nie straszy, jest plac zabaw, chodniki. - Na terenie gminy zmodernizowaliśmy Ochotnicze Straże Pożarne czyli budynki OSP. W Ochędzynie, Walichnowach, Pichlicach. Nie wszystkie one też zostały dokończone te które nie wymagały rozbudowy zostały zmodernizowane. Natomiast w Walichnowach budynek był rozbudowany i nakłady poszły na rozbudowę tej części. Wspólnie ze strażakami wybraliśmy taką strategię, myślę, że kiedyś w przyszłości sobie o tym przypomną, że wnioskowali o tym, żeby rozbudować, bo nie ma szatni, bo nie ma ubikacji, bo nie ma zaplecza kuchennego, no i oczywiście środki przeznaczone na obiekt były tutaj wykorzystane, natomiast teraz trzeba zając się przykryciem przynajmniej części dachu, żeby zabezpieczyć ten budynek i zrobić ewentualnie kolejną część np. elewację. W Tyblach straż dysponuje pomieszczeniem przy Szkole Podstawowej, kiedyś w ogóle nie miała pomieszczenia, miała samochód w tartaku. Za mojej kadencji rozbudowywaliśmy szkołę i tam pomieszczenia znalazła straż. Cały czas dyskusja od początku trwa ze strażą w Sokolnikach, co zrobić z obiektem strażnicy. Straż sama wnioskowała, że rozpoczynała budowę Domu Kultury, cały czas optowałem, że salę na spotkania, na zebrania, na biuro i tam jest zaplanowane. Natomiast w strażnicy tylko budowa pod garaże z samochodami. - Zmodernizowaliśmy boiska sportowe. Przy szkołach najpierw były boiska asfaltowe, później sztuczna nawierzchnia i oczywiście boisko w Walichnowach trawiaste. Słyszę, że tam są problemy, ale to zależy od użytkowania, bo w okresie przejęcia mieliśmy problemy, rozpoczęliśmy je użytkować tak jak faktycznie zalecają z trawą, jak jest odwodnienie to musi być nawadnianie i nawożenie, są to ogromne koszty, wtedy trawa i nawierzchnia się utrzymuje. Utrzymanie boiska na odpowiednim poziomie wymaga środków. - Wybudowaliśmy lodowisko w Ochędzynie. Nie muszę promować, cieszy się ogromną popularnością, aczkolwiek i ta popularność może i mnie zaszkodziła, bo odczuwam, że może tu, może powinno być gdzie indziej. Chcę tu zaznaczyć, że w rozmowie z radnymi, na komisjach ustalaliśmy, co gdzie. Nie było takiej lokalizacji i miejsca w Sokolnikach, że mogłoby powstać takie lodowisko, bo nikt nie przewidywał, że to osiągnie taki sukces. Na pewno zlokalizowaliśmy tam, gdzie były najmniejsze koszty jego budowy. -Przy przedszkolach i nie tylko wybudowaliśmy nowe place zabaw. Nasze dzieci i młodzież już kilka lat temu mogły korzystać, do Ochędzyna mieszkańcy Wieruszowa przyjeżdżali ze swoimi dziećmi i korzystali z placu zabaw, ponieważ to była radość. Mogę się cieszyć, że byłem prekursorem pewnych rzeczy. - Przez okres mojej kadencji najwięcej zmodernizowano dróg. Były to największe potrzeby i dzisiaj mogę to powiedzieć z satysfakcją, że praktycznie do każdej miejscowości na terenie gminy możemy dojechać drogą asfaltową, możemy drogi odśnieżyć, gdzie ilość mieszkańców jest większa tam asfalt dochodzi. - Zmodernizowaliśmy kilometry chodników. Przede wszystkim służą do bezpieczeństwa, dla pieszych i dla dzieci, młodzież dojeżdżająca do szkół może się tymi chodnikami poruszać i to przy drogach gminnych i krajowych. - Parkingi powstawały tam, gdzie są najbardziej potrzebne. Przy UG, szkołach, aptece, Ośrodku Zdrowia, kościołach, cmentarzach, dla naszych mieszkańców, dla gości przyjeżdżających. Były one wnioskowane przez poszczególnych mieszkańców czy radnych. - Gdzie było możliwe, przy chodnikach i parkingach teren obsadziliśmy drzewami krzewami, aby poprawić estetykę miejscowości. Dowodem tego są nagrody, które miejscowości zdobywały w powiatowym przeglądzie. - Najważniejszym moim osiągnięciem oprócz inwestycji był kompromis w dziedzinie oświaty, ponieważ przeżyłem reformę Gimnazjum, wielki kompromis dwóch gimnazjów. Dwa ogromne środowiska Sokolnik i Walichnów udało mi się w jakiś sposób pogodzić i na dzień dzisiejszy to funkcjonuje i zatrzymać tożsamość wszystkich szkół podstawowych, oczywiście ze zmianą w Tyblach, gdzie tam naprawdę było malutko dzieci. Szkoła funkcjonuje, jest w środowisku, nikt tego nie przekształcił powiedzmy na jakiś zakład przemysłowy, pozostałe placówki funkcjonują zdaje mi się, że nie na najgorszym poziomie. Byłem otwarty na wszystkie wnioski i nigdy praktycznie nie odpowiadałem nie, obojętnie jaki wniosek padał, czy to dotyczyło gruntów gminy czy gruntów straży, parafialnych czy innych to zawsze starałem się poszukać rozwiązania i przedstawić radzie, na komisjach, na sesji, żeby można było je zrealizować. Oczywiście były rożne glosy, że to nie są nasze tereny, tu nie powinniśmy inwestować, ale ja wychodziłem z założenia, że wszystko, co jest na terenie gminy to służy naszym mieszkańcom i w tym momencie nie ma znaczenia czy jest to grunt parafialny, czy straży kiedy nasz mieszkaniec parkuje samochód, korzysta z tej sali, starałem się to realizować. Po co miałbym realizować tam, gdzie ten mieszkaniec miałby nie korzystać i miało to stać puste. Z takiego założenia wychodziłem i starałem się tak zrobić. Cieszę się, że te obiekty są, cieszą się popularnością i są potrzebne. Nieraz słyszę, że z jednej strony może niepotrzebnie zainwestowane, tam brakuje jakiś dokumentów, pozwolenia, ale widzę nielogikę obecnej władzy, ponieważ z jednej strony mówią niepotrzebne, a z drugiej strony widzę, że ta władza korzysta z tych obiektów, sesje w Domu Kultury, zebrania strażackie, zebrania wioskowe były w tych wszystkich obiektach, ostatnio słyszałem spotkania emerytów w Walichnowach i Sokolnikach, teraz wybory, czy powiedzmy referendum w tych obiektach odbędzie się. Widać, że te obiekty są potrzebne, a przecież jest dużo imprez typu wesela, stypy, komunie kiedy te obiekty są cały czas zagospodarowane. Jestem wdzięczny mieszkańcom, ponieważ teraz spotykam się z ich poparciem, jak wyszedłem z aresztu dzwonili i słowa otuchy, że widzą, co zostało zrobione i jest, że mam się nie martwić. Zawsze każdy ma i zwolenników i przeciwników, z tym że sytuacja jest taka, że zwolennicy w sposób inteligentny i cichy wyrażają to poparcie i nie angażują się zbytnio, natomiast przeciwnicy bardziej się angażują i bardziej atakują. Starałem się służyć społeczeństwu jak najlepiej potrafiłem. Efektem jest to co nas wszystkich otacza i każdy z nas może to zobaczyć, z tego korzystać. Ani jedna złotówka nie trafiła do prywatnej kieszeni i to mogę zapewnić. Wydaliśmy wszystkie na realizację zadań gminy Sokolniki dla dobra tej społeczności - swoje osiągnięcia przypomniał nie tylko mieszkańcom gminy Krzysztof Rembecki Wójt Gminy Sokolniki. Anna Świegot Tekst autoryzowany

19 wieruszów 19 Uroczysty apel w Łubnicach W miniony piątek w Zespole Szkół im. Armii gen. Andersa w Łubnicach odbył się uroczysty apel z okazji 20 rocznicy uchwalenia Konwencji Praw Dziecka. Organizatorami byli Gospodarze i SI KOS w Wieruszowie. Chciałabym, aby wszyscy dorośli respektowali wasze prawa, żeby nikt was nie bił, nikt na was nie wywierał przemocy, żeby wszyscy jednakowo traktowali dzieci mówiła Irena Szymanek Dyrektor ZS w Łubnicach. 20 listopada minęła 20 rocznica uchwalenia konwencji Praw dziecka przez Organizacje Narodów Zjednoczonych Z wyjątkiem Stanów Zjednoczonych ten dokument obowiązuje prawie we wszystkich krajach na świecie. To właśnie Polska w 1978 roku zaproponowała uchwalenie Konwencji Praw Dziecka przedstawiając odpowiedni projekt, który w późniejszym czasie został dwukrotnie zmodyfikowany. Jest to jedno z ważniejszych osiągnięć naszego państwa. Polska jako wspólnota Unii Europejskiej, która jako jeden z priorytetów ma przestrzegać praw najmłodszych obywateli przestrzega i promuje zasady jakie 20 lat temu zostamy zawarte w Konwencji ONZ. Uroczystości rocznicowe najmniejszych obywateli miały miejsce w wielu krajach członkowskich UE. Także w naszym kraju odbyło się wiele spotkań promujących. W powiecie wieruszowskim w Zespole szkol im. Armii gen. Andersa w Łubnicach wspólnie ze Stowarzyszeniem Integracyjnym Klub Otwartych Serc zorganizowano uroczysty apel upamiętniający tą wiekopomną chwilę uchwalenia praw dla najmłodszych obywateli świata. Uroczystość otworzyła i powitała przybyłych gości Irena Szymanka Dyrektor Zespołu Szkół im. Armii gen. Andersa oraz uczniów, którzy przyjechali z wystawą prac oraz wszystkich zebranych po czym oddała głos uczniom szkoły, którzy przygotowali część artystyczną. Na uroczystym apelu zgromadziła się młodzież z Gimnazjum, ze Szkoły Podstawowej oraz przedszkolaki, które podczas swojego występu wokalno-tanecznego śpiewały m.in. Morze szumi w muszelkach dłoni twych, podnieść dłonie do ucha i słuchaj, morze snuje opowieść o ludziach złych, oczy ich są fałszywe a pięści chciwe, a przecież dłonie mogą prawdę nieść i pomóc zawsze kiedy bywa źle śpiewały najmłodsze dzieci z ZS w Łubnicach. Organizatorzy uroczystości z okazji 20 rocznicy uchwalenia Konwencji Praw dziecka mieli za szczytny cel przedstawić jak w powiecie wieruszowskim i gminie Łubnice są respektowane Prawa Dzieci. Chciałabym, abyście wy dzieci wiedzieli, że można się zwrócić nie tylko do nauczycieli, nie tylko do rodziców, nie tylko do władz gminy czy Policji, ale jeszcze do innych osób, żeby wszyscy dorośli respektowali wasze prawa, żeby nikt was nie bił, nikt na was nie wywierał przemocy żeby wszyscy jednakowo traktowali dzieci. Jeśli wy zauważycie, że te wszystkie prawa są respektowane, że was się słucha, to nie na darmo zrobiliśmy piękną książkę z marzeniami, która złożyliśmy na ręce pana wójta, żeby kiedyś nasza szkoła, nasza gmina może za kilka lat była ciekawsza, bo my dorośli musimy o was dbać - mówiła Irena Szymanek dyrektor ZS w Łubnicach. Uchwalenie Konwencji o prawach dziecka i jej 20-letnie wdrażanie przyniosło wiele pozytywnych zmian także w naszym kraju w sytuacji dzieci, dzieci zaczęły być słuchane, mogą się wypowiedzieć w sprawach ich dotyczących. Na prawa przyznanych dziecku składają się prawa cywilne, socjalne, kulturalne Łubnice i polityczne (dla starszych dzieci). Nie przyznano dzieciom praw ekonomicznych pozostawiając je pod prawną opieką dorosłych. Apel był po to m.in., aby przypomnieć dzieciom i uzmysłowić, że dzieci także posiadają szczególne prawa.. Dziecko nie potrafi samo zadbać o siebie, nie potrafi samodzielnie kształcić się, potrzebuje do tego rodziców, opiekunów czy innych ludzi. Dlatego reprezentantami i osobami dbającymi o prawa dziecka są jego rodzice i opiekunowie. Anna Świegot

20 20 wieruszów Wójt Rembecki przerwał milczenie Z Krzysztofem Rembeckim Wójtem Gminy Sokolniki rozmawia Anna Świegot Sokolniki A.Ś. Jak pan przyjął uchwalę Rady Gminy o podjęciu referendum w sprawie odwołania pana ze stanowiska Wójta Gminy Sokolniki? K.R. Przyjąłem ze spokojem, ponieważ spodziewałem się, że będzie. Natomiast czekam jak to się wszystko odbędzie, bo jest to wszystko bardzo ciekawe. Wszystkie zadania były konsultowane z radnymi, radni wnioskowali o te zadania, zgłaszali. Teraz gdzieś tam w uzasadnieniu czytam, że to jest po prostu efektem zadłużenia gminy i się odwracają. Nie wiem, czy ci radni (niektórzy) są tak zmienni, że przedtem tak, dzisiaj inaczej, czy po prostu chcą się nowej władzy przypodobać, może chcą iść z frontem. Po przemyśleniu jest to po prostu taka polityka. Chciałbym dodać, że zadania były realizowane nie dla środków unijnych tylko były realizowane dla planu i dla potrzeb. Środki unijne miały te zadania albo przyśpieszyć albo zmniejszyć ich koszty. Pisaliśmy wnioski, wiele wniosków udało się pozyskać, niektóre nie. O tych, które się udało nikt nie mówi i zapomina się, będą teraz mówić o tych, które się nie udało. Czy należało je pisać? Jak zaczęliśmy je pisać, to nie wiedzieliśmy czy wszystkie przejdą ale rada wiedziała jak jest, że niektóre może się nie uda otrzyma dotacji, że tych wniosków nie będzie. Zadania i tak byłyby zrealizowane może później, a tak mieszkańcy mają już chodniki, parkingi i mogą już z tego korzystać, natomiast jeżeli się nie udało niektórych środków pozyskać czy trzeba teraz oddać, to powiem tak: dzisiaj nie chcę tego oceniać, myślę, że oceni to przyszłość, ponieważ będę się starał, żeby to wyjaśnić. Nie mam na dzień dzisiejszy dostępu do dokumentów, ale myślę, że jak będzie sprawa sądowa to się wyjaśni, ponieważ niektóre zadania jeszcze za mnie zostały odebrane i były pozytywne wnioski, pozytywne protokóły, a teraz się okazało, że te same zadania po raz drugi są protokóły negatywne. Nie wiem, czy na własne życzenie ktoś chciał, aby były negatywne, czy mam domniemywać na dzień dzisiejszy hasło czym gorzej tym lepiej, czy chodzi o to, żeby przekroczyć próg 60% i wprowadzić Zarząd Komisaryczny? Nie jestem pewny, po prostu są to działania, które wydają mi się niepotrzebne i idą na szkodę budżetu gminy, bo jeżeli te osoby zadbałyby o to, żeby spróbować obronić, to myślę, że przynajmniej w części by się udało, ponieważ skoro raz zostały pozytywnie odebrane, to trudno jest w tym momencie doszukiwać się, że coś mogło być nie tak. Oczywiście pewne rzeczy można by zweryfikować. My też żeśmy je weryfikowali wychodząc stąd, że jak nie udało się zrealizować to żeśmy zmniejszyli zadanie. Dużą część środków pozyskaliśmy trudno mi w tym momencie coś na ten temat powiedzieć, myślę, że przyszłość pokaże, kiedy będzie dostęp do dokumentów. Czy faktycznie tak to było czy nie? Czy po prostu pewnej grupie to odpowiada, żeby było tak źle, bo są to cały czas słowa krytyki itd. Najważniejsze jest to, że pieniędzy nikt nie wziął. Nawet jak trzeba oddać, to zostało to wbudowane, mieszkańcy korzystają. Podawane są informacje, że kilka lat nie będzie można inwestować. Państwo się przekonacie, że w roku już może 2011 a nie wiem czy nie 2010 będą już inwestycje, ponieważ znam jakie są możliwości gminy, znam ile gmina własnych środków inwestowała. W bardzo złym przypadku może to być rok trochę trudniejszy dla gminy, a później z powrotem wróci. Patrząc na ten budżet, co się w tej chwili robi, przeprowadza zmiany, to nie widzę specjalnie oszczędności, nie chciałbym o tym mówić, ponieważ mówi się że się zabiera ale gdzie indziej sie dodaje pieniądze, wydaje. Czyli jak jest tak źle to się zabiera, a się nie dodaje i to jest logiczne. Niektórym taka polityka chyba odpowiada, żeby powiedzieć, że jest jak najgorzej. A.Ś. Pan wójt już częściowo się wypowiedział, ja przytoczę słowa radnej Zdzisławy Domagały, która powiedziała mniej więcej, że nie można być jak chorągiewka i radni głosowali za udzieleniem absolutorium dla wójta, to ci sami radni głosowali za referendum? K.R. Zmienili się i swoje poglądy. Na to, że wnioskowali, ja ich informowałem jakie są zagrożenia, są na to protokóły z komisji, z sesji i one w pewnym momencie wypłyną na wierzch, w przyszłości. W tej chwili trudno jest mi polemizować, bo czym będę więcej polemizował, to i tak w tej chwili jestem na straconej pozycji, bo będzie wiara przyjmowana z tamtej strony. A.Ś. Skarbnik pani Maria Werbicka, kiedy zapytaliśmy o zadłużenie gminy bliskie 60%, powiedziała nam, że gmina już była w takim położeniu. K.R. Widzę, że dużo gmin jest zadłużonych, ponieważ składając wnioski nikt nie jest pewny czy otrzyma środki. Tym bardziej my, jak składaliśmy jako pierwsi, to myśmy się uczyli i uczyli się pracownicy Urzędu Marszałkowskiego i co się okazuje, że to co mówili za pewnik, to teraz stawiają znak zapytania. Nie sam realizowałem te zadania, tylko z różnymi samorzadami, takie same zadania, tak samo opracowane, podobnie odebrane i środki otrzymali. Pewnie jakby ktoś napisał skargę, albo weszło CBA, to znowu by się urzędnicy wojewódzcy wystraszyli. Żeby mieć spokój, to najlepiej nie dać i wtedy, jeżeli nie dali środków, to nie ruszają, natomiast jeżeli by przyznali musieliby pisać wyjaśnienia czemu, a może to a może tamto. Ja myślę, że wszystko idzie i szło wytłumaczyć i obronić A.S. Mieszkańców gminy najbardziej jedno pytanie interesuje, czy wójt popełnił przestępstwo czy nie? Bo chyba nie było zebrania publicznego, na którym padłaby ta odpowiedź? K.R. Ja nie popełniłem przestępstwa. Nie wziąłem z tego ani złotówki. Działałem cały czas i przez całą swoją kadencję, myślę że i pracownicy i współpracownicy i stowarzyszenia także, dla dobra gminy, żeby zrealizować zadania. Pozyskiwaliśmy informacje, bądź to z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa bądź z Urzędu Marszałkowskiego bądź z wojewódzkiego i tymi informacjami żeśmy się podpierali i przekazywali, tak żeśmy realizowali te zadania jak od nas oczekiwali. Natomiast jeżeli nawet zostały popełnione błędy, to tak jak mówię kto nic nie robi ten nie popełnia błędów. Te błędy zostały popełnione albo z niewiedzy albo ze złej informacji, wszystko się da wytłumaczyć i nie zostały popełnione celowo, żeby zrobić przestępstwo. A.Ś. Te błędy przy realizacji, tak? K.R. Czy przy realizacji, czy przy jakiś dokumentach. W tej chwili trudno jest powiedzieć, bo ja nie miałem dostępu do tych dokumentów. Wydając postanowienie o uchyleniu aresztu sad potwierdził, że zarzuty nie zostały wystarczająco udowodnione. Te dokumenty, które mnie przedstawiono i ja złożyłem wyjaśnienia (ponieważ tylko mi część dokumentów przedstawiono), to byłem w stanie na bieżąco wybronić, ponieważ one jak gdyby nie sięgały do źródła, tylko to był jakiś tam dokument końcowy, a nie było wiadomo czy to wcześniej była uchwała czy zgoda, czy pismo z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa czy jakaś tam kontrola. Taki zarzut cały czas się pojawia, że stowarzyszenia były fikcyjne ponieważ nie były zarejestrowane w sądzie, czyli w tym rejestrze. Proszę państwa były pisma i wyjaśnienia, była kontrola i te stowarzyszenia i kluby uczniowskie nie muszą być zarejestrowane w sądzie, wystarczy, że są zarejestrowane w Starostwie i taka informacja i korespondencja była i tego nikt do tej pory nie podważył, ponieważ my nie oszukaliśmy agencji, nie napisaliśmy, że są zarejestrowane, tylko dostali wyciąg ze starostwa, że są zarejestrowane czyli to agencja podejmowała decyzję. Jeżeli by się okazało, że nie mogą być takie stowarzyszenia, to nie byłyby przyznane po prostu środki. Teraz się mówi, że one były niezarejestrowane, że były fikcyjne. Nie były fikcyjne, ponieważ te stowarzyszenia były inspirowane i powołane po to, żeby realizować pewne zadania, żeby działać. Oczywiście ich było dużo, bo było dużo potrzeb i społeczeństwo chciało tu chodnik, tam parking, tu część sportowych rzeczy. Przecież straże funkcjonują od kilkudziesięciu lat. One nie były powołane, a te które były powołane jak gdyby uzupełniały zadanie realizacji, zrealizowały te zadania, nie rozwiązały się, niektóre działają. Tak działają stowarzyszenia jak i wszędzie, jeśli się nie da pieniędzy to jest to społeczna działalność i jest ona minimalna, niektóre stowarzyszenia organizowały zawody wycieczki. Ale nie były one powołane fikcyjnie, żeby ktoś wziął pieniądze do kieszeni. Takich stowarzyszeń tak działających w Polsce jest dużo. A.Ś Aresztowanie dla wójta było zaskoczeniem? K.R. Tak. Oczywiście było to ogromne zaskoczenie. Było już CBA, zabrało dokumenty, składałem wyjaśnienia w gminie i uważałem, że jeżeli będą potrzebowali jakiś wyjaśnień, to od nich nigdy się nie uchylałem i stwierdzałem, że jeżeli będą chcieli, to po prostu dostanę wezwanie, pojadę złożę zeznanie, i jak zarzuty będę miał to będę mógł się bronić. Cały czas mówiłem prawdę, myślę, że pozostali, ci którzy byli aresztowani też i chyba prawda się w tym pewnym momencie obroniła, a teraz dokumenty i inne rzeczy się pojawią. Tak to wygląda po prostu. A.Ś. Pani Joanno jak pani to odebrała jako małżonka, jak odebrała aresztowanie męża rodzina? J.R. Napewno negatywnie, bo przecież dzieci jeszcze małe. Zaskoczenie, po godz walenie do drzwi, trzaskanie wiadomo, jakie oni mają sposoby. Młodsze dziecko do tej pory nie chce chodzić do przedszkola, bo się boi, że tata odjedzie na długo. Dziecko taty nie puszcza nawet do piwnicy, jest problem. Chciałam podziękować bliskim, znajomym, rodzinie za ciepłe słowa dające siły i pomoc w przetrwaniu trudnego okresu. K.R. Proszę państwa, uraz został do dzisiaj. Nieraz o 6.00 zaglądam w okno, czy nie stoi kolejny samochód. Natomiast przesiedzenie tam, w tym areszcie przez okres 2 m-cy nie należy do przyjemności, żadnego kontaktu. A.Ś. O czym pan myślał będąc w areszcie? K.R. Cały czas myślałem, czy było warto to robić czy nie? Doszedłem do wniosku, że było warto, bo jakbym nie podjął tego wezwania, to w wielu miejscowościach naszych nie byłoby chodników, parkingów, placów zabaw, odnowionych szkół czy strażnic. Dzięki temu, że rodzina zawalczyła o mnie, to udało mi się wyjść po tych 2 m-cach. Pomówienia dotyczyły, że coś nie tak robię, żebym drugi raz nie trafił z powrotem, bo to jest taka sytuacja, to sam w zażaleniu zaproponowałem oprócz wszystkich tych sytuacji, kaucji itd., że mogą zastosować dla mnie również zawieszenie w czynnościach. Lepiej być zawieszonym w czynnościach i przebywać wśród rodziny, niż siedzieć w więzieniu. Po drugie bałem się tego, żeby ktoś po raz kolejny mnie pomówi niesłusznie, ponieważ będąc na urzędzie jest normalny kontakt z pracownikami, z radnymi i ze wszystkimi innymi i może się okazać znowu takie pomówienie. Jak rozprawa będzie to zobaczycie państwo jakie bzdurne były tam pomówienia. Ja nie mogę o tym w tej chwili mówić, ale na pewno państwo będziecie mieli dostęp, a jeżeli będzie można powiedzieć o tych rzeczach to ja państwu te dokumenty przedstawię i zobaczycie. Ja w pierwszej kolejności zacząłem się śmiać z tego, co czytałem, na jakiej podstawie zostały mi przedstawione zarzuty. A.Ś. Są tam takie zarzuty jak kierowanie grupą przestępczą, czy wyłudzenie tych 5 mln:, to wydają się takie poważne zarzuty? K.R. Te zarzuty nie znalazły potwierdzenia ale w większym stopniu pomogły uzasadnić moje aresztowanie. A.Ś. Czyli takie uderzenie z góry? K.R. Tak. to jest taki pierwszy argument, żeby wydać taka decyzję A.Ś. Pani Joanno aresztowanie męża i 2-miesieczny okres aresztu to był bardzo trudny okres dla rodziny także z tego względu, że to był też okres świąteczny? J.R. Tak 12 i 13 kwietnia święta były. U nas świąt nie było. Chciałam podkreślić, że dzięki wsparciu rodziny i znajomych było łatwiej spędzić ten okres świąteczny. Cały kwiecień nie miałam z mężem kontaktu, dopiero 5 czy 6 maja jednogodzinne widzenie. K.R. W areszcie śledczym celowo się nie daje widzeń, nie przychodzą listy. Siedział ze mną taki, który siedział 3-ci m-c i kiedy wychodził rzucono mu 30 listów od rodziny. Wcześniej nie dali, żeby złamać tego człowieka, później mu rzucono wszystkie listy które czytał, które przez 3-mce otrzymywał. To są takie metody po prostu. A.Ś. Czyli te zarzuty są nieprawdziwe? K.R. Oczywiście, że nie. Nie kierowałem żadną grupą,. Są na to dokumenty. Była taka szansa, że można było zrobić coś przez stowarzyszenia, oczywiście to przedstawiłem, ale kierowanie grupą, to musi być uzależnienie jednego od drugiego, musi być jakaś hierarchia, muszą być z tego korzyści. Tu nic z tego nie było i żadne pieniądze do prywatnych kieszeni nie trafiły. Wszystko zostało wbudowane i żadna złotówka... A.Ś. Nawet złotówka? K.R. Żadna złotówka przynajmniej do mnie nie trafiła i myślę, że nikt się o to nie pokusił. Myślę, że sprawa to wyjaśni, że eksperci, zresztą liczą, mierzą i jesteśmy w stanie to udowodnić, że jest to wszystko na terenie gminy A.Ś. Osoby które rzekomo brały też w tym udział, były lub było słychać, że mają być aresztowane, to także nie działały na niekorzyść gminy? K.R. Wszystkie osoby, czy urzędnicy gminy, czy w stowarzyszeniach oczywiście, że nie. Oni wykonywali swoją pracę, tak jak wykonują dzisiaj. Jeżeli były stowarzyszenia, to te stowarzyszenia pisały wnioski i realizowały zadania, ale nikt z nas ani się nie umawiał, ani nie robił tego dla osiągnięcia jakiś korzyści. Po prostu taka była szansa, taka była możliwość i te zadania każdy z nas realizował A.Ś. Kiedy miał pan postawione pierwsze zarzuty, czy w momencie zatrzymania? K.R. Tak, w momencie zatrzymania A.Ś. Czy bał się pan, że długo będzie izolowany, czy miał pan nadzieję, czy przypuszczał, że po 2-cach uda się wyjść? K.R. Zostałem aresztowany na 3-me. Bez nadziei by się nie dało tam przeżyć. Czyli nadzieja była, że zażalenie zostanie uwzględnione, ponieważ nie widziałem podstaw. Natomiast niektórzy do sprawy siedzieli tam rok czy dwa lata i coraz to sądy przedłużały. Oczywiście miałem nadzieję, bo czytając zarzuty zaraz w wyjaśnieniach odparłem, kilka dni składałem wyjaśnienia. Nie miałem nic do ukrycia, tylko chciałem wiedzieć jaka jest sytuacja? Trudno jest złożyć wyjaśnienia, kiedy przeczytają kilka paragrafów i pytają się, co jest do powiedzenia. ciąg dalszy na stronie 22