Carpe Diem. Cena 1 zł. gazetka gimnazjalisty. nr 13, listopad Gazeta Publicznego Gimnazjum nr 1 im. ks. prałata płk. Tadeusza Dłubacza w Birczy

Transkrypt

1 Carpe Diem gazetka gimnazjalisty Gazeta Publicznego Gimnazjum nr 1 im. ks. prałata płk. Tadeusza Dłubacza w Birczy nr 13, listopad gazeta.bircza@interia.pl W numerze między innymi: Rozpoczęcie roku szkolnego Dzień Nauczyciela Święto Szkoły I Rajd im. Patrona Dzień Papieski Spotkanie z Misjonarką Wycieczka do Lwowa Zielona Szkoła w Karkonoszach Święto Niepodległości 68. Rocznica Obrony Birczy Wywiad z księdzem Dominikiem Długoszem Wywiad z Katarzyną Januszczak Wywiad z siostrą Ewą Piegdoń Uroczyste otwarcie hali i Orlika Prace naszych uczniów Najpopularniejsze imiona w szkole Biwak na Łomnej Ankiety Poetyckie naszych uczniów Kącik smakoszy Wyjazd do Sufczyna Wybory władz samorządu uczniowskiego i wiele innych ciekawych tematów Cena 1 zł Podziękowania Za pośrednictwem naszej gazetki, chcemy złożyć swoje szczere i wielkie podziękowania księdzu Pawłowi Drozdowi, który przez ostatnie 3 lata współtworzył "Carpe Diem" oraz z wielkim zaangażowaniem recenzował i pomagał, by nasze artykuły były jak najbardziej rzetelne i poprawne językowo. Kiedyś w wywiadzie do naszego pisma na pytanie Czego można księdzu życzyć? odpowiedział ksiądz: Abym czuł, że bardziej Wam pomagam niż przeszkadzam! Pomagał ksiądz! Pamiętamy i za to jesteśmy wdzięczni. Redakcja Kalendarium LISTOPAD 1 listopada - Wszystkich Świętych 2 listopada - Dzień Zaduszny 11 listopada - Narodowe Święto Niepodległości 29/30 listopada - Andrzejki GRUDZIEŃ 4 grudnia - Barbórka (Dzień Górnika, Naftowca i Gazownika) 6 grudnia - Mikołajki 21 grudnia - Początek astronomicznej zimy(najkrótszy dzień w roku) 24 grudnia - Wigilia Bożego Narodzenia 25 grudnia - Boże Narodzenie 26 grudnia - Święto Św. Szczepana 31 grudnia - Sylwester Opracowała: Ewelina Stach Rozpoczęcie roku szkolnego 2 września rozpoczęliśmy kolejny rok szkolny. O godzinie 8:00 w Kościele Parafialnym w Birczy odbyła się Msza Święta, której przewodniczyli: ks. Dominik Długosz oraz ks. Bartosz Gręda. We Mszy Świętej wzięli udział uczniowie ze Szkoły Podstawowej, uczniowie Gimnazjum w Birczy oraz grono Pedagogiczne. Po Mszy Świętej uczniowie naszego Gimnazjum udali się do Gminnego Ośrodka Kultury, Sportu i Turystyki w Birczy na przedstawienie z okazji rozpoczęcia roku szkolnego 2013/2014. Uczennice klasy IIa przygotowały powitalną akademię. Po przedstawieniu wszyscy udaliśmy się do swoich klas, aby zapoznać się z podziałem godzin na cały tydzień. Składamy wielkie podziękowania dla pani Alicji Karbowniczyn za przygotowanie tak wspaniałego przedstawienia. Po zakończeniu spotkania z wychowawcami klas wszyscy udaliśmy się do domu. Serdecznie witamy uczniów klas pierwszych, którzy po raz pierwszy przekroczyli próg naszego Gimnazjum. Mamy nadzieję, że szybko oswoją się z naszą szkołą, Gronem Pedagogicznym oraz zaprzyjaźnią się ze starszymi kolegami i koleżankami. Uczniowie starszych klas na pewno miło i serdecznie przyjmą pierwszoklasistów. Opracowała.: Aneta Leszczawska Strona 1

2 Święto Edukacji Narodowej Dnia 11 października w naszym gimnazjum odbyły się uroczyste obchody Dnia Edukacji Narodowej. Z tej okazji, po drugiej lekcji, uczniowie wraz z nauczycielami udali się do budynku GOKSiT. Gdy już wszyscy zajęli miejsca, rozpoczęła się akademia przygotowana przez uczniów klasy 3a. Brali w niej udział również uczniowie klasy: 1c oraz 2c, którzy przyczynili się do uświetnienia tej okazji występami wokalnymi. Po zakończeniu akademii, która spotkała się z uznaniem uczniów, zostały złożone najlepsze życzenia dla wszystkich nauczycieli, odśpiewane Sto lat oraz wręczone kwiaty. Następnie odbyło się rozdanie dyplomów za udział oraz nagród za wyróżnienia w konkursach i zawodach. Zostały ogłoszone wyniki konkursów odbywających się w tygodniu humanistycznym (07-11 X), m. in. konkursu z wiedzy o społeczeństwie, konkursu recytatorskiego, konkursu z wiedzy o Powstaniu Styczniowym. Po zakończeniu wszyscy udali się na lekcje. Miejmy nadzieję, że wszystkie szczere życzenia złożone nauczycielom w tym dniu zostaną spełnione, a uczniowie codziennie będą zachowywać się tak dobrze, jak tego dnia. Opracowała: Daria Jakóbiak I Rajd Pieszy im. ks. prałata płk Tadeusza Dłubacza...za nami! Z okazji dnia Patrona Gimnazjum w Birczy ks. prałata płk. Tadeusza Dłubacza odbył się I Rajd Pieszy nazwany imieniem patrona naszej szkoły. Był on połączony z uroczystym pasowaniem klas pierwszych. Pod opieką pana Macieja Dudy, Pani Teresy Feduń, ks. Bartosza Grędy oraz pani Joanny Kurasz, nasza 20-osobowa grupa pokonała 9 km, aby znaleźć się na Łomnej. Wędrówka przebiegła w bardzo sympatycznej, a momentami nawet humorystycznej atmosferze. Nieopisana była nasza radość, kiedy dotarliśmy do celu i zobaczyliśmy kaplicę, w której wszyscy na nas czekali. Każdy odczuwał satysfakcję, że bez problemów podołał temu wyzwaniu, jakim było pokonanie tej trasy. Strona 2 Wspólnie z zaproszonymi gośćmi, nauczycielami i uczniami uczestniczyliśmy we mszy świętej i we wszystkich uroczystościach, po czym udaliśmy się na ognisko. Mniejsza grupa uczniów postanowiła pokonać drogę powrotną, którą poprowadzili nas pan Maciej Duda i ks. Bartosz Gręda. Wszyscy byli zadowoleni i pytali o następną możliwość uczestniczenia w takim rajdzie. Wszystkim opiekującym się nami nauczycielom serdecznie dziękujemy, za wspólnie mile spędzony czas i czuwanie nad naszym bezpieczeństwem. Był to I Rajd Pieszy im. ks. płk prałata Tadeusza Dłubacza i miejmy nadzieję, że stanie się on w naszej szkole tradycją. Pełną blisko 19- kilometrową trasę rajdu pokonali: Kamila Maculak, Natalia Burdziak, Bartłomiej Czerkawski, Gabriel Zieliński oraz opiekunowie Maciej Duda i ks. Bartosz Gręda. Opracowała: Kamila Maculak

3 Wywiad z nauczycielką języka polskiego Panią Katarzyną Januszczak. Kim chciała Pani zostać, kiedy myślała Pani o tym w dzieciństwie? Będąc dzieckiem miałam wiele pomysłów na siebie. Chciałam zostać aktorką, piosenkarką, pilotem samolotu, potem gitarzystką, czasem byłam pewna, że zostanę pielęgniarką, aż nagle marzyłam o byciu strażakiem, policjantką i wiele, wiele innych. Nauczycielką też chciałam być, ale nigdy nie myślałam, że zostanę właśnie polonistką. Co Pani miło wspomina z czasów szkolnych? Najprzyjemniejsze wspomnienia z tego okresu wiążą się z ludźmi: koleżankami i kolegami z klasy, znajomymi ze szkoły, ulubionymi nauczycielami, wycieczkami oraz tym, co udało mi się czasem dzięki szkole osiągnąć. Uśmiecham się na wspomnienie piątek z polskiego, udziałów w konkursach, ale także zasłużonych trzech jedynek na jednej lekcji historii. Te rzeczy - zarówno osiągnięcia, jak i niepowodzenia pozwoliły mi osiągnąć to, kim jestem dzisiaj, dlatego też z sentymentem wspominam czasy siedzenia w szkolnej ławce. Czy od zawsze Pani marzeniem był język polski? W dzieciństwie czasem chciałam być nauczycielką, ale raczej przyrody lub matematyki. Choć od zawsze lubiłam czytać, pisać i opowiadać. Prawdziwe zamiłowanie do języka polskiego i literatury pojawiło się dopiero w czasach późnego gimnazjum i na początku szkoły średniej. Wówczas, zainspirowana przez Panie Polonistki, zaczęłam czytać, potem tworzyć własne teksty, podejmować próby poetyckie, samodzielnie rozwiązywać zagadki języka. Dopiero wtedy tak naprawdę zrozumiałam, że to jest to, co lubię, co mnie interesuje i sprawia mi przyjemność. Dlaczego wybrała Pani taką drogę życiową? Dlatego, że literatura jest moją pasją i chciałam się tym koniecznie podzielić. Taki typ człowieka jak coś mi się podoba, zaraz biegnę wszystkim pokazać, żeby cieszyli się ze mną. Być może uda mi się zarazić kogoś miłością do poezji, uzależnieniem od czytania. A jeśli nie, to chociaż może ktoś uwierzy mi na słowo, że przygodą może być przeczytanie powieści, zagadkę może stanowić gramatyka, a wiersz umożliwia mocne przeżycia emocjonalne Jakie jest Pani hobby? Interesuje mnie muzyka kilka gatunków, historia i literatura Bieszczad, hobbystycznie fotografuję i czasem piszę różnego rodzaju teksty. Moją największą pasją jest jednak poezja, którą zaczytuję do granic możliwości. Mam swoich ulubionych poetów, których ciągle poznaję od nowa, próbuję zrozumieć i poznać. Co najbardziej lubi Pani robić w wolnym czasie? Nadrabiam zaległości lekturowe, spędzam czas z przyjaciółmi, lubię także długie spacery. Jednak są takie Dzień Papieski 30 października w naszej szkole odbyła się uroczysta akademia z okazji Dnia Papieskiego, którą przygotowali uczniowie klasy IIIc i IIId wraz z Panią Alicją Karbowniczyn i Księdzem Dominikiem Długoszem. Wypowiadali się o naszym Papieżu- Rodaku bardzo ciepło i z sentymentem. Bardzo przyjemnie oglądało mi się to przedstawienie, ponieważ kawiarenka i przebrania uczniów nadawały wszystkiemu szczególny charakter. Uczennica naszego gimnazjum Julia Ćwian wykonała ulubioną pieśń Błogosławionego Jana Pawła II - Barkę na saksofonie. Na końcu całego przedstawienia wspólnie z księdzem Dominikiem odmówiliśmy modlitwy za Papieża. Akademia była poruszająca, dobrze jest pamiętać o naszym Ojcu Świętym. Warto sobie przypominać, czego chciał nas nauczyć. Opracowała: Gabriela Wojdylak dni (bardzo często), że po prostu odpoczywam z kotem mruczącym na kolanach zaczytana w jakimś tomie poetyckim. Co ceni sobie Pani w uczniach? U uczniów cenię kulturę osobistą i szczere chęci. Lubię kiedy chcą coś osiągnąć nie dla punktów, a dla siebie. Cenię ich indywidualizm i prawdziwe pasje. Doceniam także osoby, które nie zakładają na wstępie, że coś jest nudne, niepotrzebne albo trudne. Lubię kiedy wiedzą, że warto, nawet przy braku pewnych umiejętności, podejmować wyzwania, pracować nad samym sobą i rozwijać się. Cenię uczniów, którzy mają odwagę pytać, dociekać, poszukiwać Nie tylko w sprawach szkolnych, ale także, a może przede wszystkim, w kwestiach życiowych: odnajdywać swoje pasje, zainteresowania i szukać życiowych ścieżek. Co by Pani powiedziała uczniom, by zachęcić ich do nauki języka polskiego? Powiedziałabym, że warto się uczyć, żeby nie mówić wziąść, nie pisać ktury, nie odmieniać ja poszłem. Dodałabym, że od tego, czy potrafimy napisać list motywacyjny i podanie zależy nasza przyszłość, a to, czy umiemy się poprawnie wypowiadać ma wpływ na to, jak oceniają nas ludzie. Powiedziałabym jeszcze, że warto znać nasz język i kulturę, żeby mieć świadomość, kim się tak naprawdę jest. Rozmawiała: Gabriela Wojdylak Strona 3

4 Wywiad z księdzem Dominikiem Długoszem Co skłoniło księdza do wybrania takiej drogi życia? Kiedy pojawiło się powołanie? Trudno powiedzieć, żeby mnie coś skłoniło do wyboru życia kapłańskiego, a jeśli już, to należy zwrócić uwagę na fakt, że był to sam Chrystus. Nie wiem, jak przeżywali rozeznawanie drogi życia moi koledzy, ale w moim przypadku było to pasmo łączących się ze sobą wydarzeń, znaków i okoliczności, w których odczytałem, że Bóg wzywa mnie do kapłaństwa. Mógłbym o tym opowiadać godzinami, bo to jest połowa mojego życia, ale spróbuję zrobić to w skrócie. Moja przygoda z Panem Bogiem i powolnym wzrastaniem w wierze zaczęła się w rodzinnej parafii. Kiedy byłem w 6 klasie, koleżanka powiedziała mi, że co piątek chodzi na tzw. Oazę. Z jej opowieści wynikało, że to całkiem ciekawe spotkania, więc postanowiłem pójść i zobaczyć jak tam jest naprawdę. Szybko się przekonałem, że spotkania są naprawdę wartościowe, a co najciekawsze, że wiara to nie tylko nudne klepanie paciorków, ale cała sfera naszego życia. Niesamowite było to, że ludzie, których tam poznałem, okazali się bardzo wartościowi. Oni potrafili bez alkoholu, papierosów łączyć to, co przyjemne z tym, co pożyteczne. Potrafili się bawić, organizować dyskoteki, a za chwilę szli razem do Kościoła, modlili się, organizowali adoracje Najświętszego Sakramentu, czy wyjeżdżali na wspólne wycieczki. Byłem tym zachwycony, a z czasem, przez takie spotkania, pogłębiały się między nami wzajemne relacje i rodziły przyjaźnie, które trwają do dziś. Wtedy zacząłem powoli wpuszczać Jezusa do swojego życia. Zapragnąłem stawać się coraz lepszym człowiekiem, opierać swoje życie na tym, co wartościowe, co dobre i kierować się w życiu konkretnymi zasadami moralnymi. Zacząłem też czytać Pismo Święte i, jak dziś, pamiętam, że zapragnąłem mieć własny egzemplarz Biblii, który sobie w końcu kupiłem. Tam, w parafii, na Oazie pierwszy raz pomyślałem, że może moje życie, to życie kapłańskie? Tak było przez całe gimnazjum Potem poszedłem do szkoły średniej. W tym czasie pierwszy raz pojechałem na rekolekcje wspólnoty Ruchu Apostolstwa Młodzieży (RAM) i tam wszystko obróciło się w moim życiu do góry nogami. Wpatrzony w przykład, radość, wiarę i postawę animatorów, którzy pomagali na tych rekolekcjach też zapragnąłem być taki jak oni, też zapragnąłem być animatorem. Moje marzenie spełniłem i zacząłem jeździć do Przemyśla na Studium Animatora, które zakończyło się błogosławieństwem i otrzymaniem krzyża animatorskiego, co dało mi możliwość udzielania się na różnych rekolekcjach: dla bierzmowanych, wakacyjnych, itp. Jeździłem na pielgrzymki, Franciszkańskie Spotkania Młodych, Spotkania Młodych Archidiecezji Przemyskiej i śpiewałem w Diakonii Muzycznej. Tego etapu mojego życia nie zamieniłbym na żaden inny. To właśnie w RAMie, poznałem wspaniałych ludzi, z którymi się przyjaźnię i współpracuję. Tam jeszcze bardziej ugruntowałem wiarę i przeżyłem najwspanialsze chwile mojego życia, do których nieustannie wracam. Dlatego uważam, że każda wspólnota duszpasterska, do której się należy, czy to RAM, Oaza, Ministranci, Schola przyczynia się do pogłębiania wiary i rozeznawania drogi swojego życia. Dlatego, jeśli macie możliwość, zaangażowania się w życie religijne jakiejś wspólnoty, nie zmarnujcie tego. A potem? Potem było już Seminarium ale o tym innym razem Czy ma ksiądz jakieś szczególne wspomnienia z czasów szkolnych, które miło jest przywołać w pamięci? Myślę, że mam. Zacznę od tego, że zawsze lubiłem chodzić do szkoły, dlatego, że lubiłem wyzwania. Jak mi coś nie wyszło dostałem gorszą ocenę wtedy zbierałem wszystkie możliwe siły, żeby pokonać trudność. Dlatego szkoła nauczyła mnie walczyć o to, co w życiu wartościowe. Poza tym, to co mogę przywołać jako wspomnienie, to może nie tyle sytuacje, co ludzie, wszyscy moi znajomi, przyjaciele, którzy coś wnieśli w moje życie. Nigdy nie zapomnę szaleństwa na przerwach, wspólnych powrotów do domu, czy wyjść na pizzę, wycieczek, a kiedy trzeba było, to także udzielenia sobie wzajemnej pomocy Jakie przedmioty w latach szkolnych lubił ksiądz najbardziej? Oczywiście na pierwszym miejscu trzeba podać religię. Dlaczego? Zawsze lubiłem dociekać ciekawostek, które były związane z wiarą i samym Panem Bogiem. Jako młody chłopak miałem wiele pytań związanych z życiem, moralnością, wiarą, postępowaniem człowieka, na które szukałem odpowiedzi. Dlatego wychodziłem z założenia, że najlepsze odpowiedzi na te pytania będę mógł uzyskać właśnie na lekcjach religii. A poza tym, to była lekcja, która pozwalała na poruszenie trudnych życiowych problemów i dyskusje co bardzo lubiłem no i oczywiście zawsze opierała się na fundamencie samym Panu Bogu. Strona 4

5 Kolejnym przedmiotem, który ceniłem był język polski. Jak już wspomniałem lubiłem dyskutować, byłem dociekliwy. Czytałem też książki, a język polski mi to umożliwiał. W szkole średniej przeczytałem wszystkie lektury i zawsze doszukiwałem się w nich motywów, które mogły mnie czegoś nauczyć i wnieść coś wartościowego w moje życie. Przykłady? Przedwiośnie, Ludzie bezdomni, Chłopi, literatura XX-lecia międzywojennego O tych i innych pozycjach można by pisać wypracowania. Bywało tak, że jeśli książka mnie zafascynowała, wchodziłem w nią całym sobą i przeżywałem to, co bohaterowie. Mam tak do dzisiaj to jest empatia. Lubiłem język polski, bo zawsze znalazło się w nim miejsce, na wypowiedzenie własnego zdania, czy poglądów na daną sprawę. Podam jeszcze jeden przedmiot, z którego pisałem nawet maturę, była to biologia. Zawsze interesował mnie świat fauny i flory, do tego stopnia, że w gimnazjum zapisałem się do koła ornitologicznego. Bardzo dużo mi to dało: na podstawie obserwacji uczyliśmy się tam przeróżnych gatunków ptaków, rozpoznawania ich po głosie, itp. A najlepsza w tym wszystkim była praktyka, gdyż nasz nauczyciel miał uprawnienia do obrączkowania ptaków, więc zabierał nas na różne obozy. Wtedy pierwszy raz miałem możliwość zobaczenia z bliska, (nawet trzymania w ręku) wielu rzadkich i wcześniej nie znanych mi gatunków ptaków. Wiemy, że od niedawna pełni ksiądz posługę kapłańską. Czy trudno było się znaleźć w nowych obowiązkach? Będąc przez 6 lat w Seminarium jest się w pewien sposób odciętym od świata: praca, nauka, modlitwa to podstawowe obowiązki, więc nie ukrywam, że z niecierpliwością czekałem już na to, żeby wyjść do ludzi, bo to jest jakby moją pasją: BYĆ DLA. Owszem przychodząc na nową parafię wszystko jest obce, ale fakt, że spotkałem się (i codziennie się spotykam) z dużą życzliwością ludzi, których Pan Bóg codziennie stawia na mojej drodze: po pierwsze księży w parafii, następnie nauczycieli i uczniów w szkole oraz wszystkich parafian, sprawia, że chce mi się być księdzem, że chce mi się spowiadać, że chce mi się odprawiać Eucharystię, że chce mi się iść do szkoły A to wszystko dlatego, że wiem Kto mnie posłał i dla Kogo to czynię Nie przerażają mnie nowe obowiązki, nowe środowisko, nowi ludzie. Wręcz przeciwne, to wszystko jest dla mnie wyzwaniem do tego, żeby pokonywać wszelkie trudności, zniechęcenie i jeszcze bardziej pracować nad sobą, swoim charakterem, żeby dzielić się tam, gdzie teraz jestem posłany czyli do Was tym co mam, a szczególnie swoją wiarą. Jakie są księdza zainteresowania? Dużo tego. To może pierwsze te przyziemne: -Muzyka: nie mam konkretnego gatunku. Raczej bym powiedział, że słucham każdej nuty, która wpadnie mi w ucho i mi się spodoba. (Disco Polo też lubię ). -Podróże: Wszędzie, gdzie się tylko da i gdzie mnie jeszcze nie było. Szczególnie podróże przyrodoznawcze. -Filmy: Fantastyczne, science fiction, przygodowe, dramaty. -Książka: Dobre powieści min: fantastyczne, przygodowe. Książki biograficzne szczególnie związane z życiem świętych. Tak poza tym: Interesuje się Bogiem, życiem ludzi (tym, co w ich życiu dobre i tym co złe), moralnością, wiarą, dążeniem do szczęścia, rozwojem życia duchowego, bezinteresowną pomocą człowiekowi w potrzebie i wieloma innymi rzeczami. Jak ocenia ksiądz parafian i uczniów, z którymi przyszło księdzu teraz pracować? To za krótki okres czasu, żebym mógł oceniać parafian. Znam za mało osób. Jeśli chodzi o uczniów: Wielu z Was ma bardzo duże możliwości, liczne talenty nawet nie zawaham się powiedzieć, że wszyscy je macie. Każdy z Was tryska energią, entuzjazmem, jest na swój sposób pozytywnie szalony i to dobrze, bo jesteście młodzi i macie do tego prawo. Jednak części z Was, brakuje oparcia się na konkretnych dobrych zasadach, czasem brakuje Wam dobrego wychowania, kultury i zwrócenia uwagi na to, że w niektórych sytuacjach, czegoś nie wypada robić np.: żuć gumy na lekcji. To nie są duże wymagania, ale bardzo konkretne. A najbardziej mnie boli to, że niektórym z pośród Was brakuje mocnej relacji z Panem Bogiem. Ufam jednak, że każdy z Was, nauczy się kiedyś wydobywać na światło dzienne dobroć, która jest gdzieś głęboko w Waszych sercach. To tyle, jeśli chodzi o ocenę. Co księdzu w codziennej pracy sprawia największą satysfakcję? Od wielu lat jeżdżę na wakacjach na rekolekcje Ruchu Apostolstwa Młodzieży, gdzie pracuję z młodymi ludźmi. Pod koniec rekolekcji - gdy widzę jak młodzież wyjeżdża ze łzami w oczach, jest jakaś taka przemieniona, szczęśliwa, lepsza, ma konkretne postanowienia to raduje się moje serce. Zatem: satysfakcję sprawia mi praca z dziećmi i młodzieżą. I jeszcze jedno: Zawsze mam satysfakcję jeśli wiem, że przynajmniej troszeczkę, udało mi się kogoś podnieść z upadku i przybliżyć do Pana Boga. Jakie są księdza plany i marzenia na przyszłość? Jeśli chcesz rozśmieszyć Pana Boga, powiedz Mu swoje plany, dlatego żyję chwilą obecną i tym, co teraz robię. Nie mam jako takich dalekosiężnych planów na przyszłość. Marzenia? Hmm chciałbym, żeby mi się kiedyś udało nawrócić do Pana Boga zatwardziałego ateistę, albo człowieka, który nie widzi sensu w wierze chrześcijańskiej. Mam jeszcze wiele innych marzeń, ale chyba są zbyt osobiste. Czego można księdzu życzyć? Niczego innego, jak tylko WIERNOŚCI CHRYSTUSOWI. Dlaczego? Bo jak mówił św. Augustyn: Jak Bóg jest na pierwszym miejscu, to wszystko jest na właściwym miejscu. Dziękuje za rozmowę. Ja również dziękuje, a na koniec, chcę Wam zadedykować fragment z Pisma Świętego, który odnosi się do życia każdego z Was: W końcu bądźcie mocni w Panu - siłą Jego potęgi. Obleczcie pełną zbroję Bożą, byście mogli się ostać wobec podstępnych zakusów diabła. Dlatego weźcie na siebie pełną zbroję Bożą, abyście w dzień zły zdołali się przeciwstawić i ostać, zwalczywszy wszystko. Stańcie więc do walki przepasawszy biodra wasze prawdą i oblókłszy pancerz, którym jest sprawiedliwość, a obuwszy nogi w gotowość głoszenia dobrej nowiny o pokoju. W każdym położeniu bierzcie wiarę jako tarczę, dzięki której zdołacie zgasić wszystkie rozżarzone pociski Złego. Weźcie też hełm zbawienia i miecz Ducha, to jest słowo Boże - wśród wszelakiej modlitwy i błagania. Przy każdej sposobności módlcie się w Duchu! Nad tym właśnie czuwajcie z całą usilnością i proście za wszystkich świętych. Ef 6, 10-11, Rozmawiała: Karolina Gerula Strona 5

6 We wrześniu nasze gimnazjum odwiedziła Siostra Ewa Piegdoń, która jest misjonarką i pomaga ludności w Afryce oraz naucza dzieci. Opowiedziała nam o państwie, w której dokładnie się znajduje, czyli Zambii, o tym jakie warunki tam panują oraz przybliżyła nam życie tamtejszej ludności. Pokazała nam wiele zdjęć, które zamieściła w swojej prezentacji multimedialnej. Losy i życie ludzi w Afryce, które przedstawiła nam misjonarka są niełatwe. Ludność zmaga się z wieloma problemami. Wzruszyła nas historia dzieci, które aby dojść do szkoły muszą przejść kilkadziesiąt kilometrów, a później nie mają czasu na naukę, tylko muszą ciężko pracować i pomagać swoim rodzicom. Spotkanie to odbyło się w jednej z klas, co uniemożliwiło przyjście na nie wszystkim uczniom. Jednak sądzę, że każdy na takim spotkaniu wiele by zyskał. Opracowała: Gabriela Wojdylak Spotkanie z misjonarką Ewą Piegdoń Wycieczka do kina 9 października br. wybraliśmy się do kina na film pt. Wałęsa. Człowiek z nadziei. Mimo politycznego tytułu, film jest ciekawy ze wzglądu na fabułę i oczywiście historię związaną z życiem byłego prezydenta RP. Jest on zrealizowany w formie wywiadu, prowadzonego przez sławną dziennikarkę, w domu Wałęsy, który opowiada o początkach swojej walki z komunizmem. Przedstawiony jest, jako zwykły człowiek, z problemami rodzinnymi. Pojawiają się także słynne powiedzenia, takie jak nie chcem, ale muszem, a także doskonale pasująca muzyka takich zespołów takich, jak KSU czy Chłopcy z placu broni. Możemy zobaczyć oraz poznać tego człowieka z nieznanej nam dotąd strony. Film jest jak najbardziej godny polecenia. Opiekunami wycieczki byli: Joanna Stadnik, ks. Bartosz Gręda i Maciej Duda. Opracowała: Klaudia Sadzikowska "Słońce zawsze jest piękne" Imieniem piękna świetlista jasność przed powiekami. Istotą ukojenia rozjuszona pozytywna myśl ironii. Słońca promienistość krwawą wolnością, miłości rozłąką. Zawsze. Potrzebą rozterki radosna przyjaźni rozmowność istot. Chwilowa słoneczność pamiętna Floriana duszność. Pięknością słońca codzienne nocne pożegnania. Zawsze. Aleksandra Rutkowska Dzień Patrona roku na Łomnej odbyło się święto Patrona naszej szkoły, którym jest ks. prałat płk Tadeusz Dłubacz. Uroczystości rozpoczęła Msza Święta prowadzona przez księży: proboszcza Stanisława Kota, Bartosza Grędę oraz Dominika Długosza. Mszy towarzyszył chór prowadzony przez pana Grzegorza Kwaśnickiego. Odbyła się także krótka akademia, która przedstawiała życie i działalność ks. Tadeusza. Potem nastąpiło uroczyste pasowanie uczniów klas pierwszych, które poprowadziła pani dyrektor i symbolicznym piórem przyjęła nowych uczniów w grono naszej szkoły. Zostały także złożone kwiaty oraz zapalone znicze pod pomnikiem, a na koniec każdy udał się ognisko. Okazało się, że nie każdy z naszych uczniów potrafi dobrze upiec kiełbasę Opracowała: Klaudia Sadzikowska Strona 6

7 Wiara jest oddechem Pana Boga Wywiad z misjonarką Ewą Piegdoń Na spotkanie z siostrą Ewą umówiłyśmy się w budynku naszego gimnazjum, w klasie do której przed laty uczęszczała jako uczennica szkoły podstawowej. Powróciły na nowo wspomnienia tego, co zostało już daleko uśpione i ukryte w zakamarku serca. Kiedy siostra Ewa patrzyła na klasę, w której się uczyła, w jej oczach było widać łzy wzruszenia. W związku z tym wspomnieniem pojawiło się automatycznie pierwsze pytanie. Co skłoniło siostrę do pełnienia tak odpowiedzialnego zadania? Tak chciał Bóg, takie było moje powołanie, a zarazem moje pragnienie. Nie można, nie należy wybierać innej drogi, niż tą, którą każe podążać nam Bóg. To on wskazuje nam nasze powołanie. Czy praca misjonarki jest trudna? Trudna, dlatego, że jest się daleko od rodziny, kraju, kultury. Trzeba żyć z innymi ludźmi, o innej mentalności. Jest wiele dobrych stron tej pracy: mogę poznać kulturę innego państwa, zwiedzić nowe miejsca, poznać ich bogactwo i kulturę. Czy zdarzały się sytuacje, które zapadły siostrze szczególnie w pamięci? Organizuję seminaria biblijne, również w buszu. Pewnego razu na takim spotkaniu pojawiła się kobieta, która ze swoim dzieckiem i kuferkiem na głowie szła przez 4 dni! To wydarzenie nauczyło mnie wielu rzeczy. W naszym życiu trzeba wyznaczyć sobie rzeczy ważne i ważniejsze. Dla tej kobiety Bóg jest tak ważny, że przeszła dla niego pieszo 4 dni. Powinniśmy brać przykład z takich ludzi. Jakie zajęcia wykonuje siostra najchętniej podczas misji? Każde zajęcie wykonuję z pasją i chęcią. Bardzo lubię organizować warsztaty, głosić słowo Boże, pomagać ludziom w poznawaniu Pisma Świętego, pracować z chorymi i dziećmi w sierocińcu. Czy decyzja o wyjeździe do Afryki była dla siostry trudnym wyzwaniem? Zawsze chciałam pracować w Afryce, to miejsce miałam w sercu. Dostałam propozycję pracy w trzech miejscach. Wybrałam jedno. Z perspektywy czasu określiłabym, że był to właściwy wybór. Bardzo dobrze pracuje mi się tutaj. Czym dla siostry jest wiara? Wiara, jak to kiedyś ktoś powiedział, jest oddechem Pana Boga, tym wszystkim, kim jest Bóg: dobrem, ciepłem, życzliwością, drugim człowiekiem. Jak wspomina siostra lata szkolne? Bardzo mile. Miałam dużo koleżanek i kolegów, z którymi do dziś utrzymuję kontakt. Kiedyś szkoła wyglądała inaczej. Wszyscy utrzymywali ze sobą dobre kontakty, przyjaźnili się. Pamiętam, że często wraz z koleżankami z Birczy spotykałyśmy się u mnie lub którejś z nich i uczyłyśmy się do sprawdzianów. Kiedy u siostry pojawiło się powołanie zakonne? Taki pomysł pojawił się po raz pierwszy w piątej klasie szkoły podstawowej. Byłam pewna mojego powołania w wieku 18 lat. Czym się siostra interesuje? Interesuje się etnografią, zwyczajami ludowymi, archeologią, historią. Jakie ma siostra wspomnienia związane z pracą misjonarki? Bardzo bogate doświadczenia. Poznałam wiele ludzi oraz zwiedziłam ciekawe miejsca. Poznałam również nowe kultury, obyczaje, język. Mam wiele miłych wspomnień. Zostałam zaakceptowana przez miejscową ludność. Cieszę się, że mogę pomóc w różny sposób. Często to Bóg wskazuje mi drogi wyjścia z różnych trudnych sytuacji, z jakimi się spotykam. To Jemu zawdzięczam swoją pracę na misji. Z kim lepiej pracować siostrze: z dziećmi, dorosłymi czy osobami starszymi? Dobrze pracuje mi się ze wszystkimi ludźmi. Czasami praca z dziećmi jest trudniejsza. Czy jest coś, za co podziwia siostra ludzi, z którymi pracuje? Tak, podziwiam ich za to, że zawsze są radośni. Podziwiam Strona 7 ich również za okazywaną wdzięczność, za to, że są rodzinni, za szacunek dla starszych, za to, że są weseli i spontaniczni. Jak wspomina siostra pierwszą misję? Zostałam bardzo ciepło przyjęta. Ludzie byli dla mnie życzliwi i otwarci. Wszyscy chcieli mnie poznać. Czy ma siostra jakieś hobby? Moim hobby jest przede wszystkim fotografia, przyroda, ludzie oraz książki. Czy tęsknota za małą ojczyzną bywa dotkliwa? Z ogromnym sentymentem wracam do rodzinnej, bliskiej memu sercu Birczy. Tutaj mam mamę, brata i wszystkich swoich krewnych, ulubione miejsca do spacerów. Tutaj serce bije szybciej, kiedy patrzę na twarze moich bliskich. Niestety wielu z nich już odeszło, jak mój tata czy siostra. Ale i tutaj serce wyrywa się, by biec dalej do mojej ukochanej Zambii. Dziękujemy za rozmowę, życzymy dużo zdrowia, wytrwałości wielu łask Bożych na tej trudnej drodze. Rozmawiały: Eliza Jakóbiak i Oliwia Freitag

8 Wycieczka do Szklarskiej Poręby Dnia r. (w niedzielę) wyjechaliśmy z Przemyśla autokarem do Jeleniej Góry, gdzie przesiedliśmy się do innego autobusu, z którego udaliśmy się bezpośrednio do Szklarskiej Poręby. Zatrzymaliśmy się w hotelu,,siła. Po półtoragodzinnym odpoczynku zeszliśmy na zbiórkę, żeby lepiej zapoznać się z uczniami innych szkół oraz miastem. Następnie zrobiliśmy sobie przejażdżkę kolejką górską. Później udaliśmy się na obiadokolację. Trzeciego dnia mieliśmy wykłady ze studentami na temat ekologii. Dowiedzieliśmy się, jak badać stan lasów w różnych warunkach siedliskowych. Później udaliśmy się na wyprawę po górach, gdzie odbyły się zajęcia terenowe, w trakcie których przyglądaliśmy się różnym typom drzewostanów. Najważniejsze Wycieczka do Lwowa We wtorek rano r. wyjechaliśmy na wycieczkę do Lwowa. Po kilkugodzinnej podróży, w tym przeprawie przez granicę państwa, spotkaliśmy się z naszym przewodnikiem. Pierwszego dnia zwiedziliśmy cmentarz Łyczakowski oraz cmentarz Orląt Lwowskich, a także katedry greko i rzymskokatolicką Wieczorem udaliśmy się do hotelu,,mirage, gdzie po rozpakowaniu się, zjedzeniu obiadokolacji i krótkim odpoczynku poszliśmy na basen. miejsca, które podziwialiśmy, to drzewostan górnoreglowy wokół Hali Szrenickiej oraz drzewostan dolnoreglowy wzdłuż biegu dolnego Kamieńczyka. Wieczorem odbyło się ognisko integracyjne. Nazajutrz wyruszyliśmy na pieszą wyprawę zdobywając szczyt Szrenicy (ok m. n.p.m.) Po wielkim całodziennym wysiłku organizatorzy obozu zorganizowali dyskotekę, w czasie której mogliśmy rozładować resztę energii. Kolejnego dnia po śniadaniu wyruszyliśmy w drogę powrotną do domu, gdzie we Wrocławiu mieliśmy pięciogodzinny postój w czasie którego, udaliśmy się do kina na bardzo ciekawy film pt.,,labirynt ''. Naszymi opiekunami byli państwo Ewa i Wrzesław Bartoszewicz. Do Przemyśla dotarliśmy o Podsumowując całość wycieczki, mogę stwierdzić, że była to jedna z najlepszych wypraw, na której byłam. Opracowała: Klaudia Nowak Strona 8 Następnego dnia po pobudce i zjedzeniu śniadania udaliśmy się na dalsze zwiedzanie. Widzieliśmy Operę Lwowską oraz pomniki: Mickiewicza, Krynickiego oraz Szewczenki. Zostaliśmy bardzo mile przyjęci w największej szkole we Lwowie, gdzie poznaliśmy lepiej tamtejszą kulturę. Piękno miasta zachwyciło nas i pomogło pozbyć się stereotypów na temat Ukrainy. Po południu wyjechaliśmy ze Lwowa. Oczywiście nie mogło się obejść bez ukraińskich cukierków, więc po drodze wstąpiliśmy do sklepu. Około godziny pełni wrażeń dojechaliśmy do Birczy. Wszyscy miło wspominają wycieczkę. Opiekę nad nami sprawowały panie Monika Bodnar i Joanna Stadnik. Opracowały: Klaudia Nowak, Maryla Bodnar

9 Obchody 68. rocznicy obrony Birczy przez mieszkańców i Żołnierzy IX Dywizji Piechoty przed UPA. Dnia roku Gmina Bircza obchodziła 68 rocznicę obrony Birczy przez mieszkańców i Żołnierzy IX Dywizji Piechoty przed UPA. Uroczystość rozpoczęło spotkanie na komunalnym cmentarzu w Birczy, a następnie przejście ze sztandarami i przedstawicielami poszczególnych grup do parafialnego Kościoła pw. Św. Stanisława Kostki. Po Mszy Świętej wszyscy uczestnicy przeszli pod pomnik przy rynku, gdzie wystawiona została Wojskowa Asysta Honorowa Żołnierzy I Batalionu Czołgów w Żurawicy - 21 Brygady Strzelców Podhalańskich w Rzeszowie. Odbyło się tam również publiczne odsłonięcie pomnika przez Wójta Gminy Józefa Żydownika i przemówienia zaproszonych gości. Następnie nasi uczniowie na czele z Panią Dyrektor Moniką Bodnar i Panem Wrzesławem Bartoszewiczem złożyli wiązankę i zapalili znicze. Po zakończonych wystąpieniach mieliśmy możliwość pójścia do sali widowiskowej GOKSiT i obejrzenia spektaklu pt. Ballada o Wołyniu w wykonaniu Teatru NIE TERAZ. Ostatnim punktem programu było spotkanie z Panem płk Henrykiem Burdonem, weteranem walk w obronie Birczy oraz Panem Arturem Brożyniakiem z IPN w Rzeszowie. Opracowała: Gabriela Wojdylak Święto Zespołu Szkół im. ks. płk. Tadeusza Dłubacza w Sufczynie 20 września w zaprzyjaźnionym Zespole Szkół im. ks. płk. Tadeusza Dłubacza w Sufczynie odbyły się obchody Dnia Patrona Szkoły. Uczestniczyła w nich delegacja z naszego Gimnazjum: Patryk Brzeżawski, Kinga Kowalczyk, Aneta Leszczawska, Michał Mielnikiewicz, Aleksandra Ożibko i Ewelina Stach. O godzinie 6:00 rano grupka uczniów wraz z p. Joanną Stadnik i p. Katarzyną Januszczak wyruszyła do Sufczyna na uroczystości. Po długiej i męczącej podróży dotarliśmy na miejsce. Była godzina 9:00 z pocztem sztandarowym udaliśmy się do kościoła na mszę świętą. Gdy zakończyło się nabożeństwo, orszakiem przemaszerowaliśmy do pobliskiej szkoły. Tam napiliśmy się ciepłej herbaty i udaliśmy się na kolejny punkt obchodów dnia patrona- był nim konkurs z wiedzy na temat patrona - ks. Tadeusza. Naszą szkołę reprezentowali: Michał Mielnikiewicz, Aleksandra Ożibko i Ewelina Stach. Z Zespołu Szkół wystartowało pięć grup (z każdej klasy) po trzy osoby. Po zmaganiach, ogłoszono wynik nasze gimnazjum zajęło trzecie miejsce. Dalszym punktem uroczystości była akademia poświęcona wiedzy o patronie. Gdy się wszystko zakończyło zostaliśmy zaproszeni na obiad. Ten wyjazd był dla nas bardzo ciekawy, dostarczył nam wiele doświadczeń i poznaliśmy tam wiele miłych osób. Byliśmy bardzo zadowoleni Szkoda, że tak krótko tam gościliśmy, ale mamy nadzieję, że kiedyś to powtórzymy. Opracowała: Ewelina Stach Strona 9

10 Wybory opiekuna i Zarządu Samorządu Uczniowskiego w Publicznym Gimnazjum nr 1 w Birczy Wybory były równe, tajne, bezpośrednie. Do głosowania było uprawnionych 238 uczniów. Każdy głosujący potwierdzał odbiór karty do głosowania podpisem na liście wyborców. W tym samym dniu uczniowie wybierali także nauczyciela opiekuna samorządu. Kandydowało czterech nauczycieli. Po głosowaniu komisja przeliczyła karty do głosowania oraz ilość głosów oddanych na poszczególnych kandydatów, następnie sporządziła protokół powyborczy, który został wywieszony na gazetce samorządu, aby wszyscy zainteresowani mogli się z nim zapoznać. Od pierwszego października nowym przewodniczącym SU naszego gimnazjum jest Michał Mielnikiewicz uczeń klasy III d, zastępcą Aleksandra Rutkowska (kl. III c), sekretarzem Kamila Maculak (kl. II c), skarbnikiem Klaudia Sadzikowska (kl. IIId). Natomiast opiekunem samorządu przeważającą ilością Wybory do Zarządu SU to w naszym gimnazjum ważne wydarzenie. Nasza ordynacja wyborcza przewiduje możliwość kandydowania na każde stanowisko do Zarządu oddzielnie. W sumie mieliśmy w tym roku po dwóch kandydatów na każde stanowisko. Na tydzień przed wyborami kandydaci mogli przedstawić swoje propozycje działań na debacie przedwyborczej, na którą zostali zaproszeni nauczyciele, dyrekcja, przewodniczący klas. Wszyscy mieli różne pomysły na uatrakcyjnienie życia szkoły, jednak zdawali sobie sprawę z tego, że muszą być one realne, ponieważ przyszli wyborcy skrupulatnie z danych obietnic będą rozliczać. Szkolne wybory do Zarządu odbyły się 30 września. Głosować można było w bibliotece szkolnej od godziny 7.45 do Komisja wyborcza liczyła 12 osób. Po jednym przedstawicielu z każdej klasy. głosów uczniów została wybrana pani Małgorzata Hop. Przygotowaniem wyborów zajęła się grupa uczniów uczestniczących w projekcie Młode Bieszczady wraz z opiekunem. Dzięki ich zaangażowaniu wybory odbyły się w profesjonalny sposób, nikt nie zgłaszał żadnych uwag. Ponadto wyborom przyglądała się koordynator projektu, wiceprezes Fundacji Bieszczadzkiej Pani Lucyna Sobańska. Życzymy wszystkim wybranym członkom zarządu powodzenia w realizacji zamierzonych działań. Opracowały: Aneta Leszczawska i mgr Małgorzata Hop Strona 10

11 Otwarcie Hali oraz Orlika w Birczy 30 czerwca 2013 roku w Birczy odbyło się uroczyste otwarcie Hali Sportowo - Widowiskowej i kompleksu boisk Orlik Uroczystości rozpoczęły się sesją Rady Gminy, na której nastąpiło odczytanie uchwały. Po sesji odbyła się uroczysta Msza Święta w Kościele Parafialnym p.w. Św. Stanisława Kostki w Birczy, której przewodniczył biskup Adam Szal, zaproszeni goście, mieszkańcy Gminy oraz chór,, Mocni Duchem, który ubogacił mszę pięknymi pieśniami. Po mszy w uroczystym pochodzie wszyscy przeszli na nowe obiekty sportowe, gdzie odbyło się otwarcie kompleksu sportowego oraz jego poświęcenie, dokonane przez bpa Adama Szala. Podczas uroczystości odbyły się występy artystyczne. Wszyscy mogli usłyszeć piosenki wykonywane przez uczniów szkół podstawowych: z Birczy i Lipy i przez absolwentkę gimnazjum Katarzynę Mielnikiewicz, a także podziwiać występy taneczne uczniów. Odbył się także mecz towarzyski piłki nożnej Drużyny Życia Podkarpackiego i Samorządowców Gminy Bircza. Spotkanie o Puchar Wójta Gminy Bircza rozegrały także drużyny Publicznego Gimnazjum nr 1 w Birczy, Gimnazjum w Dubiecku oraz Sołectwo Bircza. Po meczach odbyły się występy taneczne i muzyczne. Tam podziwialiśmy uczniów z Publicznego Gimnazjum nr 1 w Birczy, Szkoły Podstawowej w Leszczawie Dolnej, Szkoły Podstawowej w Lipie, Zespół TANKERS, Karolinę Maculak oraz Marysię Chabko. Dla nikogo nie zabrakło tam atrakcji. Pod wieczór odbyła się zabawa taneczna w hali na Starej Birczy. Lokalny zespół Tankers, który uświetnił imprezę, spisał się znakomicie, w jego skład wchodzą: pan Grzegorz Kwaśnicki, Krystian Jakóbiak, Justyna Kwaśna oraz Maciej Maliczowski. Warto było pojechać i uczestniczyć w tym ważnym dla naszej gminy wydarzeniu. Opracowała: Aneta Leszczawska Dożynki w Lipie Gminne święto plonów w tym roku odbyło się w Lipie. W dniu 25 sierpnia 2013 r. mieszkańcy gminy Bircza zebrali się pod kościołem, ponieważ obchody rozpoczęły się uroczystą Mszą Świętą. Uczestniczyła w niej także Orkiestra Dęta z Wysokiej. Kolejna część programu odbyła się na placu, pod Szkołą Podstawową w Lipie. Tam odbyło się uroczyste wręczenie wieńców, które otrzymali m.in. Wójt gminy Bircza- Pan Józef Żydownik oraz Przewodniczący Rady Gminy - Pan Wojciech Bobowski. Odbył się także Konkurs na najpiękniejszy wieniec dożynkowy, który komisja przyznała Sołectwu Leszczawka. Po uroczystych ceremoniach na scenie zaprezentowały się: grupa teatralna ze Szkoły Podstawowej w Lipie, duet Kasia Mielnikiewicz i Dawid Pawliszyn, Zespół Maestro Band, Orkiestra Dęta z Wysokiej, Zespół muzyczny Kamerton z Lipy, Zespół taneczny z Gimnazjum nr 1 w Birczy oraz Adrianna Ćwian z Lipy. Uroczystość zakończyła się zabawą taneczną. Podczas dożynek pojawiło także wiele atrakcji, np. stoiska wystawowe, zjeżdżalnie, suchy basen, malowanie twarzy, popcorn oraz wata cukrowa. Opracowała: Klaudia Sadzikowska Strona 11

12 Narodowe Czytanie. Aleksander Fredro "Narodowe Czytanie" odbyło się 6 września i była to ogólnopolska akcja publicznego czytania największych polskich dzieł literackich. Akcja ta została zainicjowana w 2012 roku przez Prezydenta Bronisława Komorowskiego. W Birczy, organizatorami czytania był Gminny Ośrodek Kultury, Sportu i Turystyki wraz z Gimnazjum nr 1 w Birczy. Do aktywnego udziału w tym wydarzeniu skłaniał nas szczególnie fakt, że w tym roku do czytania wybrano Aleksandra Fredrę, a to właśnie na Podkarpaciu 220 lat temu urodził się ten komediopisarz i poeta. W rolach lektorów wystąpili: jako Klara Pani Agata Lalik, Cześnik- Pan Wojciech Bobowski, Rejent- Pan Lucjan Mielnikiewicz, Wacław- Pan Andrzej Atamańczuk, Papkin- Pan Bronisław Pankiewicz, Podstolina- Pani Maria Mielnikiewicz, natomiast narratorem była Pani Ewa Ożibko. Oprócz wysłuchania tekstu Zemsty mieliśmy okazję spotkać się z aktorką - Panią Krystyną Maresch- Knapek, która jest także prezesem Zarządu Towarzystwa Dramatycznego im. Aleksandra Fredry Fredreum w Przemyślu, oraz z panem Maciejem Hołyszko- aktorem. Ciekawostką jest, że to właśnie on wcielił się w rolę Wacława na deskach przemyskiego teatru. Narodowe Czytanie rozpoczęła prezentacja multimedialna wykonana przez uczniów z naszego gimnazjum. Można było także obejrzeć inscenizacje do wierszy Aleksandra Fredry, takich jak Paweł i Gaweł oraz Małpa w kąpieli. Panie Alicja Karbowniczyn i Katarzyna Januszczak przygotowały dla uczniów konkurs wiedzy dotyczący treści Zemsty, w którym można było zdobyć ciekawe nagrody. Wzięło w nim udział dziesięcioro uczniów. Na zakończenie dyrektor GOK,SiT, Pani Anna Kozanecka, wręczyła dyplomy i podziękowała lektorom za zaangażowanie, współpracę oraz wspaniały występ. Widownia, w głosowaniu na Lektora o Najpiękniejszym głosie, wyłoniła zwycięzcę, którym okazał się Pan Wojciech Bobowski. Dyplom wręczyła mu sama Pani Krystyna Maresch- Knapek. Dzięki temu wydarzeniu mieliśmy okazję przypomnieć sobie tekst Zemsty oraz przenieść się w świat Fredry i jego komedii. Czytanie spotkało się z dużym entuzjazmem i bardzo się podobało. Opracowała: Magdalena Kostka Wyjazd do Zagórza 25 października uczestnicy projektu Młode Bieszczady wyjechali na oficjalne spotkanie do Zagórza. Tam, po uroczystych przemówieniach każda szkoła przywitała się przygotowanych wcześniej okrzykiem, a następnie odbył się pokaz piosenek. 18 grup, każda po kolei wychodziła na scenę, aby zaprezentować się, i pokazać się innym. Mogliśmy także spotkać się z uczniami z innych szkół, których poznaliśmy na 3-dniowych warsztatach. Bircza poznała uczniów ze Średniej Wsi oraz Polany. Na koniec odbył się poczęstunek. Mamy nadzieję, ze kolejne spotkanie będzie również bardzo miłe, a ma ono odbyć się już niedługo w Ustrzykach. Opracowała: Klaudia Sadzikowska Wychowawcy klas 2013/ 2014 I a - mgr Ewa Bartoszewicz I b mgr Małgorzata Wandrowska I c mgr Bożena Czeszyk- Maculak I d mgr Elżbieta Pankiewicz II a mgr Alicja Karbowniczyn II b mgr Magdalena Tyczyńska II c - mgr Teresa Feduń II d mgr Joanna Kurasz III a mgr Dorota Głowacz III b mgr Barbara Kropieniewicz III c mgr Edward Kubicki III d mgr Joanna Stadnik Opracowała: Aneta Leszczawska Strona 12

13 Najpopularniejsze imiona w naszej szkole Liczba imion Imię żeńskie wszystkich dziewczyn w szkole. Alicja, Andżelika, Aneta, Anita, Barbara, Bogusława, Eliza, Iwona, Jadwiga, Jolanta, Justyna, Lidia, Marta, Marlena, Maryla, Monika, 1/124 Pamela, Sabina, Sandra, Urszula, Zuzanna Agata, Anna, Daria, Dominika, Dorota, Elżbieta, Ewa, Izabela, 2/124 Marcelina, Oliwia, Weronika Ewelina, Kamila, Karolina, Małgorzata 3/124 Joanna, Julia, Gabriela 4/124 Kinga, Magdalena, Wiktoria 5/124 Agnieszka, Natalia 6/124 Katarzyna 7/124 Aleksandra, Klaudia, Patrycja 8/124 Pierwszym najpopularniejszym imieniem żeńskim w szkole jest: Aleksandra - to kobieta, której wdzięk powoduje, że trudno jest się jej oprzeć. Ma ona skłonność do wplątywania się w trudne sytuacje, z których potem trudno jest jej wybrnąć. Aleksandra jest nadmiernie zaborcza i lubi robić z ludzi swoich niewolników. Pragnie być niezależna i lubi przygody Klaudia - posiada jednocześnie lekko choleryczny temperament oraz głęboką skłonność do poświęcenia i oddania. Byłaby nieszczęśliwa, gdyby przepuściła okazję oddania komuś przysługi. Jest obiektywna i zdolna poświęcić wszystko, co posiada, łącznie z życiem, gdy ma do spełnienia konkretną misję. Cechuje ją pewność siebie. Posiada moralność o wyjątkowej sile. Patrycja - jest ekstrawertyczką. Robi wszystko, by ją zauważono. Ubiera się w pstrokate materiały, w ubrania o dziwacznym kroju. Bardzo zaborcza, potrzebuje stale publiczności. Nie ulega wpływom, umie wywinąć się z każdej sytuacji. Patrycja wiele czasu poświęca sprawom społecznym, patriotycznym. W swoim postępowaniu jest subtelna, ale zasadna i konserwatywna. Drugie popularne imię w szkole to.: Katarzyna - jest nerwową choleryczką, bardzo pobudliwą. Łatwo traci zimną krew. Jest wyniosła i sprawia wrażenie osoby o pretensjach. Jest inteligentna, wie o tym i daje to odczuć innym. Ma wyraźną skłonność do odnoszenia wszystkiego do siebie i pragnie, aby życie toczyło się wokół niej. Ogólnie rzecz biorąc, ma raczej trudny charakter w codziennym życiu. Trzecie popularne imię to.: Agnieszka - osoba ruchliwa, nie mogąca usiedzieć w miejscu. Sprawia wrażenie osoby pewnej siebie, jednak często są to tylko pozory. Agnieszka jest bardzo pobudliwa i trzeba dużo wysiłku, by ją uspokoić, kiedy się zdenerwuje. Agnieszka lubi grać na uczuciach, aby manipulować otoczeniem. Lubi otaczać się przyjaciółmi, ale często ich zmienia Natalia - ma subtelny charakter, choć w ważnych chwilach potrafi być stanowcza, stała i nawet groźna. Bywa skłonna do melancholii, jak i również depresji. Nie ulega wpływom. Gdy coś postanowi, jest nie tylko trudno, ale i niebezpiecznie namawiać ją do zmiany decyzji. Posiada niezachwianą pewność siebie, rzadko ufa innym. Jest bardzo subiektywna, widzi wszystko po swojemu. Liczba imion Imię męskie wszystkich chłopaków w szkole Adam, Ernest, Fabian, Gracjan, Jacek, Jakub, Jarosław, Klaudiusz, Mirosław, Przemysław, Waldemar, 1/121 Wiktor Arkadiusz, Damian, Daniel, Emil, Jan, Konrad, Krystian, Łukasz, Maciej, Marcel, Marcin, Mariusz, 2/121 Marek, Norbert, Radosław, Rafał Adrian, Dawid, Gabriel, Grzegorz, Hubert, Kacper, Karol, Krzysztof, Michał, Sebastian, Wojciech 3/121 Tomasz 4/121 Andrzej, Mateusz, Patryk, Paweł, 5/121 Piotr Bartłomiej 6/121 Kamil 8/121 Pierwsze najpopularniejsze imię męskie w naszej szkole to: Kamil - jest introwertykiem ze skłonnością do zamykania się w sobie. Jest bardzo ciekawy, nieraz zbyt ciekawy, co czasami stawia go w trudnych sytuacjach. Brak mu pewności siebie. Jest osobą zagadkową, interesującą i pociągającą innych. Drugim najpopularniejszym imieniem w naszej szkole jest.: Bartłomiej - To niezwykły mężczyzna, który jest godny zaufania. Jest dobry, uczciwy. Wśród ludzi jest szanowany za swoją pracowitość. Ceni sobie domowe ognisko i rodzinę. Trzecim najpopularniejszym imieniem w naszej szkole jest: Andrzej - jest cholerykiem o żywym usposobieniu. Jest niezależnym i dumnym awanturnikiem posiadającym silne życie wewnętrzne i bardzo bogatą egzystencję zewnętrzną. To mężczyzna skłonny do działania oraz refleksji. Andrzej jest osobą obiektywną, która potrafi przyznać się do popełnionego błędu. Mateusz - jest niezwykle odpowiedzialny, prawdomówny, sprawiedliwy, dobroduszny. Raz podjęte ustalenia i raz dane słowo, realizuje z żelazną konsekwencją. Nawet, jeśli miałoby mu to przynieść straty. W swych przekonaniach jest konserwatystą. Ofiarnie służy sprawie publicznej, udziela pomocy innym osobom. Na co dzień sprawia wrażenie osoby pewnej siebie oraz tajemniczej. Patryk - jest osobą subtelną, ale jednocześnie zasadniczą i konserwatywną. W przypadku różnicy zdań, potrafi bronić własnych racji. Jest bardzo uparty, co często jest przyczyną jego problemów towarzyskich. Jest lojalny wobec przełożonych i rodziny. Paweł - charakteryzuje się precyzyjnym umysłem, prawie zawsze udaje mu się to, co zamierzył. Jest cierpliwy, poświęca konieczną ilość czasu na osiągnięcie wcześniej zamierzonego celu. Wydaje mu się, że ma prawo robienia wszystkim wokół niegrzecznych uwag. Posiada silny zmysł przyjaźni, ale zdarza się, że chce uszczęśliwić innych na siłę. Piotr - jest ambitny, wrażliwy na ludzkie sprawy. To człowiek prostolinijny, zawsze chętny do udzielania pomocy innym. Podejmuje się wielu rzeczy naraz i potem zapomina o nich. W jego działaniu brakuje ciągłości. Jest niezdyscyplinowanym marzycielem, ciekawym, ale nieuważnym. Opracowała: Aneta Leszczawska Strona 13

14 Życzliwość i dobroć cechą ludzkiej pobożności Chrystus, bowiem umarł za nas, jako grzeszników, w oznaczonym czasie gdyśmy (jeszcze) byli bezsilni. A (nawet) za człowieka sprawiedliwego podejmuje się ktoś umrzeć tylko z największą trudnością. Chociaż jeszcze za człowieka życzliwego odważyłby się ktoś ponieść śmierć. (Rz S, 6-7). Ludzie żyjący w XXI w. przywiązują znaczną wagę do swojego wyglądu, ale zapominają, że piękna swojej duszy nie można kupić w żadnym sklepie ani salonie piękności. Zapominamy o ważniejszych rzeczach, które mamy w sercu m.in. dobroć, życzliwość i miłość. Przykładem osoby, która była życzliwa i dobra jest Jan Paweł II. Jest to postać naszych czasów, która kochała miłością szczerą i prawdziwą. Potrafił wybaczyć człowiekowi, z którym spotkał się w więzieniu, a który próbował go zabić. W takich czynnościach Jan Paweł II był bezkompromisowy, bo kochał każdego człowieka bez względu na bogactwo, a nawet na wiarę. Dzięki miłości, jaką obdarzył wszystkich ludzi potrafił ich do siebie zbliżyć. Chętnie przychodzili do niego starsi i młodzi, ponieważ kochał wszystkich, a przy tym był życzliwy i dobry. Podobną postawę reprezentowała Matka Teresa z Kalkuty. W swoim życiu służyła ubogim, umierającym i chorym sierotą. Kochała ludzi i dla nich poświęciła swoje życie. Najwięcej czasu spędzała z najbiedniejszymi i sierotami, do których zawsze odnosiła się z życzliwością i miłością. Choć nie należała do najbogatszych, to zawsze dzieliła się tym, co posiadała. To wspaniała kobieta, która ko0chała ludzi i była dla nich dobra. Innym przykładem jest Maksymilian Kolbe, który oddał życie za współwięźnia skazanego w obozie koncentracyjnym na śmierć. Za tak ogromne poświęcenie życia został wyniesiony na ołtarze, jako Błogosławiony. Można by było wymieniać wiele przykładów ludzi życzliwych, którzy bezinteresownie pomagają innym. Ostatnim, którego przedstawię jest Józef Jamroz. Chętnie służył pomocą każdemu, kto tego potrzebował, szczególnie dzieciom w Domu Dziecka. Ksiądz Józef poniósł śmierć męczeńską, został napadnięty i zamordowany na plebani. Moim zdaniem w dzisiejszym świecie, gdzie jest tyle zła i przemocy, brakuje nam ludzi, którzy są życzliwi i chętnie niosą pomoc drugiemu człowiekowi. Opracowała: Karolina Gerula Wycieczka na przemyski cmentarz W dniu 22 października br. odbyła się wycieczka do Przemyśla, w której uczestniczyli uczniowie z klas pierwszych, drugich i trzecich wraz z opiekunami. W tym dniu zwiedzaliśmy przemyskie nekropolie w poszukiwaniu bohaterów Powstania Styczniowego z 1863 r. Pan przewodnik, który nas oprowadzał opowiedział nam na ten temat bardzo wiele ciekawych rzeczy, które na pewno zapamiętamy. Odwiedziliśmy cmentarz żydowski, ale także byliśmy na cmentarzu komunalnym, wojskowym, żołnierzy niemieckich oraz na cmentarzu austrowęgierskim. Po wycieczce udaliśmy się do szkoły na 7 lekcję. Każdy miło i zadumą będzie wspominał ten dzień. Serdeczne podziękowania dla organizatorów wycieczki, gdyż było to pouczające przeżycie. Opracowała: Ewa Mazur Biwak na Łomnej W dniach października w Łomnej odbył się biwak, który został zorganizowany przez Panią Joannę Stadnik. W biwaku uczestniczyli uczniowie z klas: 3a, uczennica klasy 2a oraz uczennica klasy 2b, a także uczniowie zaprzyjaźnionej szkoły z Sufczyna. Obie szkoły mają tego samego patrona, a mianowicie ks. prałata płk. Tadeusza Dłubacza. Po przybyciu do swoich pokoi każdy się rozpakował, a następnie udaliśmy się na wspólny obiad. Wieczorem chcieliśmy się zintegrować z grupą z Sufczyna, ale niestety się nam to do końca nie udało, ponieważ goście byli nieco nieśmiali. W kolejnym dniu było już trochę lepiej i przyjemniej. Uczniowie z Sufczyna wraz z opiekunami zapalili znicz pod obeliskiem, po czym zrobiliśmy sobie wspólne, pamiątkowe zdjęcie i udaliśmy się na ścieżkę dydaktyczną. Miło wspominam te dwa dni spędzone poza szkoła. Dziękujemy Pani Joannie Stadnik za zorganizowanie tak wspaniałej wycieczki. Jednocześnie mamy nadzieję, że podobnych wycieczek, z zaprzyjaźnioną szkołą, będzie o wiele więcej. Również dziękujemy Szkole z Sufczyna, że przybyli do nas w licznym gronie oraz za miło spędzony czas i dobre towarzystwo. Opracowała: Ewa Mazur Strona 14

15 "Słowa sercem malowane Praca konkursowa- II miejsce w Ogólnopolskim Konkursie Literackim i Plastycznym- Moje wspomnienia Wielu z nas ma jakieś najskrytsze tajemnice, marzenia, które ukrywa w swoim sercu. Niekiedy nie chcemy się z nikim nimi dzielić. W swoich refleksjach chciałabym podzielić się co tak naprawdę leży mi na sercu oraz o wartościach jakimi, zostaje obdarowana i inni zostają obdarowani przeze mnie. Ważną wartością w życiu każdego z nas jest rodzina. To ona zawsze przy nas jest. Nigdy nas nie opuści w trudnych chwilach. Rodziców ma się tylko jednych, dlatego należy o nich dbać i ich szanować. Z moją kochana mamą bardzo dobrze się dogaduję. Kiedy mam jakieś problemy mogę jej wszystko powiedzieć i poradzić się. Zawsze mi pomoże. Natomiast mój tato jest wspaniały. Zawsze mnie wysłucha, doradzi. Cieszę się, że mam tak wspaniałych rodziców, na których zawsze mogę liczyć. Za żadne skarby świata, nie oddałabym ich nikomu. Następną ważną wartością jest zdrowie, nie możemy go kupić za żadne pieniądze. Niektórzy z nas poprzez picie alkoholu, palenie papierosów i branie różnych odżywek niszczą swoje zdrowie i w ogóle nie dbają o nie. Ja nie piję, nie palę i jestem z tego dumna, bo wiem, że mogę sobie tym zaszkodzić. Również biegam, ćwiczę dużo. Sprawia, mi to wiele przyjemności. Myślę, że dzięki temu mogę poprawiać swoją kondycję, figurę. W ten sposób dbam o zdrowie.,, Marzenia się zmieniają, jednak warto o nie walczyć. Każdy z nas w swoim życiu ma jakieś zainteresowania, hobby, plany i marzenia. Moim najskrytszym marzeniem jest podróż do Hiszpanii. Wszyscy lubimy podróże. Każdy z nas chciałby gdzieś pojechać i zwiedzić różne zakątki świata. Marzenia się spełniają, tylko trzeba w nie wierzyć i dążyć do tego, aby się spełniły. Również interesuje się muzyką, to ona czasami pozwala odciąć mi się od rzeczywistości. Słuchając jej, mogę się zrelaksować, nie myśleć o rzeczach, których nie chcę. W swoich planach na przyszłość postanowiłam, że zacznę się uczyć, aby dobrze napisać egzaminy gimnazjalne, a potem dostać się do szkoły wojskowej. W przyszłości planuję zdać maturę, a potem dostać się na studia i pracować w policji, straży granicznej lub w wojsku.,,najlepszym przyjacielem jest ten, kto nie pytając o powód smutku, potrafi sprawić, że znów wraca radość Przyjaźń jest bardzo ważną wartością w życiu każdego człowieka. To on czasami podtrzymuje nas na duchu. Każdy z nas powinien mieć przyjaciela. Wielu osobom wydaje się, że przyjaciół możemy mieć kilku, kilkunastu, lecz tak naprawdę ma się go tylko jednego. W nim znajdujemy oparcie. Mam przyjaciółkę, której mogę zaufać i wszystko powiedzieć. Wiem, że nikomu o tym nie powie. Kiedy jest mi smutno, zawsze mnie pocieszy. Wesprze mnie w trudnych chwilach. Zawsze jest przy mnie, kiedy tego potrzebuje. Ona również wie, że może na mnie liczyć i powierzyć wszelkie tajemnice oraz to, co leży jej na sercu.,,miłość prawdziwa zaczyna się wtedy, gdy niczego w zamian nie oczekujesz." Miłość dwojga osób jest ważną wartością w życiu każdego z nas. To ona daję nam siłę i pewność siebie oraz odwagę. Miłość jest silnym uczuciem, które przetrwa wszystko. To druga osoba daje nam powód, aby czuć się szczęśliwym, bezpiecznym. Nadaje sens naszemu życiu, dzięki czemu świat staje się bardziej kolorowy, pozwala nam kochać i szanować drugiego człowieka. To najpiękniejsza rzecz jaką możemy dać bliźniemu. Prawdziwej miłości nie zniszczy nikt, gdyż jest to silna nierozerwalna więź. Podsumowując moją powyższą wypowiedź, stwierdzam, że,,słowa sercem malowane są bardzo ważne. Nie każdy potrafi powiedzieć to, co czuje, dlatego woli napisać. Wszyscy jesteśmy inni i każdy z nas ma inne uczucia, charakter. Wielu z nas nie potrafi przyznać się do błędu, często obawiam się opinii innych.. Ja często nie potrafię przyznać się. Wolę nieraz przemilczeć, nie urażając drugiej osoby, jednak nie można dusić w sobie wszystkiego. Wszystko to, co napisałam wypływa z mojego serca. Rodzina, przyjaźń i miłość to wartości, bez których ciężko byłoby mi żyć. To one sprawiają, że moje życie nabiera kolorów i dzięki temu chce mi się żyć i realizować swoje marzenia. Aneta Leszczawska Kącik smakoszy Tort malinowy z sucharkami i nutellą SKŁADNIKI: 300 g sucharków 350 g nutelli 800 ml kremówki 30 % 200 ml kwaśnej śmietany 3 galaretki malinowe 6 łyżeczek żelatyny opakowanie cukru waniliowego łyżka cukru 1 kg malin PRZYGOTOWANIE: 1. Sucharki mielimy bardzo drobno, dokładnie mieszamy z nutellą. Powstałą gęstą masę przekładamy do tortownicy wyłożonej papierem do pieczenia. 2. Kremówkę ubijamy z cukrem waniliowym i łyżką cukru. Żelatynę rozpuszczamy w 1/8 szklanki gorącej wody, studzimy, dodajemy do kremówki i jeszcze chwilę ubijamy. 3. Kwaśną śmietanę równomiernie rozsmarowujemy na spodzie nutellowym w tortownicy, a na niej równą warstwą wykładamy ubitą kremówkę. 4. Zagotowujemy 2 szklanki wody. Rozpuszczamy w niej galaretki, studzimy. Mieszamy z malinami, odstawiamy. Gęstniejącą galaretkę delikatnie rozsmarowujemy na kremówkowym puchu. Wstawiamy do lodówki, aby galaretka dobrze stężała, a tort się schłodził. Smacznego! Opracowała: Karolina Gerula Strona 15

16 Klasa wojskowa w Zespole Szkół w Birczy W bieżącym roku szkolnym w Zespole Szkół w Birczy powstała klasa o profilu wojskowym. Patronat nad nią objął 5 Batalion Strzelców Podhalańskich w Przemyślu, co umożliwiło młodzieży uczestniczenie w zajęciach prowadzonych przez zawodowych żołnierzy na terenie jednostki wojskowej. Zostało również podpisane porozumienie o współpracy z Jednostką Wojskową 3948 w Przemyślu. Wyznaczyło to kierunki realizacji określonych celów, m.in. kultywowania tradycji oręża polskiego oraz kształtowanie wśród uczniów profilu wojskowego postaw patriotycznych i powinności obronnych. Program nauczania polega na połączeniu przedmiotów Żurawicy. Dwa razy w tygodniu - w poniedziałek i wtorek - uczniów obowiązuje tzw. dzień mundurowy, w którym uczniowie obowiązkowo muszą go założyć. Uczniowie biorą udział w różnych uroczystościach państwowych. Przykładem tego była uroczystość 68 rocznicy napadu band UPA na Birczę i Święto Niepodległości. Klasa wojskowa została również zaproszona do udziału w uroczystościach 5 Batalionu Strzelców Podhalańskich i 1 Batalionu Czołgów w Żurawicy. Uczniowie zapoznali się tam ze sprzętem wojskowych, mogli np. wejść do prawdziwych czołgów. 12 listopada pierwszoklasiści składali uroczyste ślubowanie. Ślubowanie oparte było na ceremoniale wojskowym. Wyróżnieni uczniowie ślubowali na sztandar, a na pamiątkę tego wydarzenia otrzymali żołnierskie pasy. Opracowała: Magdalena Kostka ogólnokształcących i zajęć wojskowych. Zajęcia te odbywać się będą na obiektach wojskowych, strzelnicy i w terenie. Planowana jest organizacja obozów kondycyjno-wojskowych. W dniu 8 października uczniowie I LO mieli pierwsze praktyczne zajęcia na poligonie 1 batalionu czołgów w Grono pedagogiczne naszej szkoły Dyrektor: mgr Monika Bodnar Wicedyrektor: mgr Wrzesław Bartoszewicz Pedagog: mgr Małgorzata Hop Biologia: mgr Barbara Kropieniewicz Chemia: mgr Magdalena Tyczyńska Fizyka: mgr Grzegorz Kwaśnicki Geografia: mgr Wrzesław Bartoszewicz, mgr Bożena Mielnikiewicz Historia: mgr Monika Bodnar, mgr Joanna Stadnik Informatyka: mgr Dorota Głowacz Język angielski: Katarzyna Podgórska, Aleksandra Wasiewicz, mgr Joanna Kurasz Język niemiecki: mgr Ewa Bartoszewicz, mgr Joanna Kurasz Język polski: mgr Bożena Czeszyk - Maculak, mgr Teresa Feduń, mgr Alicja Karbowniczyn, mgr Katarzyna Januszczak, Gabriela Głowacz Matematyka: mgr Małgorzata Wandrowska, mgr Edward Kubicki, mgr Elżbieta Pankiewicz Muzyka: mgr Grzegorz Kwaśnicki Religia: ks. mgr Dominik Długosz, ks. mgr Bartosz Gręda Plastyka: mgr Alicja Wilczek Zajęcia techniczne: mgr Grzegorz Kwaśnicki, mgr Alicja Wilczek Wiedza o społeczeństwie: mgr Maciej Duda Wychowanie fizyczne: mgr Lucjan Mielnikiewicz, mgr Lilianna Pacławska, mgr Emilia Pawlus Biblioteka: mgr Małgorzata Hop Zajęcia artystyczne: mgr Lilianna Pacławska, mgr Alicja Wilczek Wychowanie do życia w rodzinie: Artur Buczek Zajęcia rewalidacyjne: mgr Bożena Czeszyk - Maculak, Katarzyna Cyrulik Świetlica: mgr Lilianna Pacławska, mgr Alicja Wilczek, mgr Joanna Kurasz, mgr Maciej Duda Edukacja dla bezpieczeństwa: mgr Emilia Pawlus Opracowała: Aneta Leszczawska Strona 16

17 Imię, nazwisko, wiek Aleksandra Rutkowska, 15 lat Twoje zainteresowania Interesuję się każdym człowiekiem, wiąż zagłębiam się w ludzkie umysły. Główna cecha Twojego charakteru Myślę, że dominującą cechą mojego charakteru jest wrażliwość. Moje serducho chce pomagać i zmieniać świat! Twoja dewiza Wszystko mi wolno, ale nie wszystko przynosi korzyść. Wszystko mi wolno, ale ja niczemu nie oddam się w niewolę. Co cenisz u ludzi, a czego nie znosisz? Najbardziej cenię u ludzi dobroć. Najważniejsze jest, aby troszczyć się o innych oraz zawsze przy nich być, mimo wszystko i ponad wszystko. Nie znoszę, gdy ludzie są dwulicowi i fałszywi. Nie mam do takich osób zaufania. Co sprawia, że życie jest wyjątkowe? Myślę, że życie jest wyjątkowe dzięki cudownym ludziom, z którymi spędzamy czas. To z nimi rozumiemy się bez słów. Przy nich czujemy się swobodnie i bezpiecznie. Dzięki nim mamy ochotę żyć i zdobywać najwyższe szczyty. Zenitem wyjątkowości jest obecność drugiej osoby Czy zajmujesz się także innymi dziedzinami sztuki? Jakimi? Nie, raczej skupiam się na poezji. Co Cię inspiruje? Co mnie inspiruje? Dokładnie wszystko! Każdy uśmiech, każda łza, każda kałuża, chmura i tęcza. Świat jest piękny i inspiruje nas do tworzenia czegoś wyjątkowego, czegoś naszego. Jakie tematy poruszasz w swojej twórczości? Piszę wiersze o tym, co czuje moje serce. Czasem jest to smutek, poczucie winy, innym razem szczęście, radość z życia. Jeśli coś mi się nie podoba lub, gdy czyjeś zachowanie mnie dotknie przelewam to na papier. Dzięki poezji mogę pokazać jaka jestem naprawdę, co jest dla mnie ważne i na czym mi zależy. Jakie są twoje dotychczasowe osiągnięcia (nagrody) w konkursach poetyckich lub innych związanych ze sztuką? Wyróżnienie w konkursie poetyckim Ja i świat Wyróżniony został mój limeryk w konkursie Limeryki o Marii Skłodowskiej Curie Czy publikowałaś swoje prace? Jeśli tak- gdzie? Wyróżnione wiersze zostały opublikowane przez organizatorów w książeczkach z wszystkimi pracami. Niektóre moje wiersze zostały opublikowane w szkolnej gazetce naszego gimnazjum Carpe Diem Co sądzisz o współczesnej kulturze? Współczesna kultura jest różnorodna, bywa trudna, kontrowersyjna, a nawet dziwna i niezrozumiała. Jednak szanuję wszystkie przejawy twórczości, każdy z nas jest inny, inaczej patrzy na świat, inaczej wyraża to, co czuje. Ankiety poetyckie Imię, nazwisko, wiek Aleksandra Okołowicz,14 lat. Twoje zainteresowania Geografia. Marzę o tym, aby wyjechać na krańce Ziemi. Ciekawi mnie także dziennikarstwo, bardzo lubię przeprowadzać wywiady. Moją fascynacją jest również wszechświat, chciałabym poznać wszystkie tajemnice kosmosu. Główna cecha Twojego charakteru Posiadam wiele różnych cech, ale myślę, że taką główną jest zawziętość. Staram się podołać postanowionemu zadaniu. Twoja dewiza Wielka wiara tłumi lęk - Piotr Rogucki. Niezależnie jak wielkiej wagi jest twój problem Pan Bóg Ci pomoże. Człowiek o wielkiej wierze nie musi się bać niczego. Co cenisz u ludzi, a czego nie znosisz? Niesamowicie cenię u ludzi szczerość i szacunek dla innych. Lubię osoby otwarte na nowe znajomości, poczucie humoru jest również cechą, na którą zwracam uwagę. Nie znoszę kłamstwa i cwaniactwa. Co sprawia, że życie jest wyjątkowe? Pewien wspaniały człowiek powiedział: " to możliwość spełniania marzeń sprawia, że życie jest tak fascynujące", w pełni się z tym zgadzam. Wspaniale jest dążyć do celu. Czy zajmujesz się także innymi dziedzinami sztuki? Jakimi? Nie zajmuję się innymi dziedzinami sztuki. Myślę, że moja dłoń i wyobraźnia nie została stworzona do malowania, rzeźbienia czy czegoś w tym rodzaju. Co Cię inspiruje? Inspiruje mnie praktycznie wszystko. Najmniejszy kamyczek może być moim obiektem refleksji. Jakie tematy poruszasz w swojej twórczości? Poruszam różnorodne tematy w mojej twórczości. Piszę o wszystkim. Nie ograniczam się w żadnym temacie. Jakie są Twoje dotychczasowe osiągnięcia (nagrody) w konkursach poetyckich lub innych związanych ze sztuką? Wyróżnienie i II miejsce w konkursach ogólnopolskich: jeden o Bł. Karolinie, a drugi o ks. Jamrozie. Te nagrody są moją mobilizacją. Czy publikowałaś/publikowałeś swoje prace? Jeśli tak, to gdzie? Wysyłałam wiele prac, ale tylko jeden wiersz widnieje w książce pt. Bł. Karolino świeć nam przykładem. Natomiast moje limeryki, za sam udział w konkursie, zostały opublikowane w małej książeczce pokonkursowej, pośród innych. Co sądzisz o współczesnej kulturze? Patrząc ogółem na naszą kulturę myślę, że nie jest tak źle. Są wyjątki, które nie mają pojęcia o kulturze człowieczeństwa, ale jednak zdecydowana większość ludzi potrafi się godnie zachować. Bardzo podoba mi się kultura w Polsce, a dokładniej to, że w naszym kraju wyznaje się chrześcijaństwo, jednak, boli mnie to, że ludzie nazywającymi się katolikami, nie mają czasami nawet pojęcia o kulturze Kościoła. Strona 17

18 PREZENTUJEMY NASZE KLASY - 3B ROK SZKOLNY 2013/2014 Nauczyciel pod lupą Imię: Magdalena Nazwisko: Tyczyńska Długość pracy w naszym gimnazjum: Od początku istnienia Gimnazjum Przedmiot nauczania: Chemia Wymarzona podróż: Morze Azowskie (pod warunkiem teleportacji) Ulubiona dyscyplina sportowa: Nie interesuję się sportem W uczniach irytuje mnie: arogancja w odpowiedzi na wykryte oszustwo Cenię u innych: szczerość w szerokim aspekcie (zwłaszcza serdeczność i empatia) Ulubiony film: Wolę książki: z wartych zauważenia,,dystrykt 9" Ulubiona książka: z mających duży wpływ na moje życie -,,Wróg pod mikroskopem" Z czasów szkolnych miło wspominam: opiekę nad pracownią biologiczną. Rozmawiała: Aneta Leszczawska Rysunek wykonała Klaudia Sadzikowska Gazetkę redaguje zespół w składzie: Ewelina Stach, Klaudia Sadzikowska, Aneta Leszczawska, Karolina Gerula, Gabriela Wojdylak, Ewa Mazur, Magdalena Kostka, Maryla Bodnar, Daria Jakóbiak, Klaudia Nowak, p. Katarzyna Januszczak - korekta, p. Maciej Duda opiekun. Wszelkie uwagi, spostrzeżenia i propozycje tekstów do nowych numerów można kierować do wyżej wymienionych osób lub wysłać na adres: gazeta.bircza@interia.pl Strona 18