UNIWERSYTET ZIELONOGÓRSKI WYDZIAŁ BUDOWNICTWA, ARCHITEKTURY I INŻYNIERII ŚRODOWISKA ARCHITEKTURA KRAJOBRAZU PROGRAM STUDIÓW I STOPNIA

Transkrypt

1 AKR UNIWERSYTET ZIELONOGÓRSKI WYDZIAŁ BUDOWNICTWA, ARCHITEKTURY I INŻYNIERII ŚRODOWISKA ARCHITEKTURA KRAJOBRAZU PROGRAM STUDIÓW I STOPNIA NA ROK AKADEMICKI 2015/2016 Program przyjęto Uchwałą Nr xx Rady Wydziału Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska UZ z dnia 29 kwietnia 2015 r.

2 ZIELONA GÓRA, 2013 UNIWERSYTET ZIELONOGÓRSKI WYDZIAŁ BUDOWNICTWA, ARCHITEKTURY I INŻYNIERII ŚRODOWISKA ARCHITEKTURA KRAJOBRAZU PROGRAM STUDIÓW I STOPNIA NA ROK AKADEMICKI 2015/2016 Program przyjęto Uchwałą Nr xx Rady Wydziału Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska UZ z dnia 29 kwietnia 2015 r. ZIELONA GÓRA, 2015

3 SPIS TREŚCI AKR I. OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA PROWADZONYCH STUDIÓW DANE OGÓLNE OPIS MODUŁÓW ZAJĘĆ KODY SPOSOBÓW WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA TABELA EFEKTÓW KIERUNKOWYCH Z ODNIESIENIEM DO EFEKTÓW OBSZAROWYCH I SPOSOBAMI WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA TABELA POKRYCIA OBSZAROWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PRZEZ KIERUNKOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA Z KOMENTARZAMI TABELA POKRYCIA KOMPETENCJI PRZEZ KIERUNKOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA Z KOMENTARZAMI WSKAZANIE ZWIĄZKU Z MISJĄ UCZELNI I JEJ STRATEGIĄ ROZWOJU OGÓLNE CELE KSZTAŁCENIA ORAZ MOŻLIWOŚCI ZATRUDNIENIA (TYPOWE MIEJSCA PRACY) I KONTYNUACJI KSZTAŁCENIA PRZEZ ABSOLWENTÓW WYMAGANIA WSTĘPNE (OCZEKIWANE KOMPETENCJE KANDYDATÓW) ZASADY REKRUTACJI NA STUDIA I STOPNIA RÓŻNICE W STOSUNKU DO INNYCH PROGRAMÓW O PODOBNIE ZDEFINIOWANYCH CELACH I EFEKTACH KSZTAŁCENIA PROWADZONYCH NA UCZELNI II PROGRAM STUDIÓW UKŁAD PRZEDMIOTÓW KSZTAŁCENIA NA STUDIACH STACJONARNYCH I NIESTACJONARNYCH WYMIAR, ZASADY I FORMA ODBYWANIA PRAKTYK SPOSÓB UWZGLĘDNIANIA WYNIKÓW MONITOROWANIA KARIER ABSOLWENTÓW SPOSÓB WSPÓŁDZIAŁANIA Z INTERESARIUSZAMI WEWNĘTRZNYMI I ZEWNĘTRZNYMI Udział w tworzeniu kierunku interesariuszy wewnętrznych: Udział w tworzeniu kierunku interesariuszy zewnętrznych: III. PLAN STUDIÓW PODSUMOWANIE GODZIN KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU: SUMARYCZNE WSKAŹNIKI CHARAKTERYZUJĄCE PROGRAM STUDIÓW... BŁĄD! NIE ZDEFINIOWANO ZAKŁADKI. IV WARUNKI REALIZACJI PROGRAMU STUDIÓW MINIMUM KADROWE PROPORCJA LICZBY NAUCZYCIELI AKADEMICKICH STANOWIĄCYCH MINIMUM KADROWE DO LICZBY STUDIUJĄCYCH OPIS DOROBKU ZAWODOWEGO NAUCZYCIELI AKADEMICKICH WYKAZ GODZIN DLA POSZCZEGÓLNYCH NAUCZYCIELI KARTY PRZEDMIOTÓW BHP i ergonomia Biologia roślin Budownictwo i materiałoznawstwo Dokumentacje konserwatorskie Drogi i mosty w krajobrazie Dziedzictwo historyczne i kulturowe lubuskiego Ekologia Ekonomia i zarządzanie Fitosocjologia Fizjografia Geodezja i fotogrametria... 99

4 Geologia i hydrologia Geometria wykreślna Gleboznawstwo Gospodarowanie przestrzenią miejską Grafika Inżynierska Historia sztuki Historyczno-turystyczne walory pogranicza zachodniego Historia sztuki ogrodowej Język angielski Język niemiecki Komunikacja i trening interpersonalny Metody badań opinii społecznych Kosztorysowanie Lasy w krajobrazie Matematyka I Matematyka II Mechanizacja prac uprawowych i pielęgnacyjnych Obiekty małej retencji wodnej Ochrona roślin Ochrona środowiska Ochrona, degradacja i rekultywacja krajobrazu Ochrona gleb Organizacja form chronionego krajobrazu Plany urządzania lasów Podstawy CAD Podstawy gospodarki przestrzenią rolną i leśną Podstawy prawa i ochrona własności intelektualnej Podstawy projektowania podstawy ruralistyki Podstawy wiedzy o urbanosferze Praca dyplomowa Pracownia dyplomowa Praktyka zawodowa Projektowanie nawadniania terenów zieleni Projektowanie obiektów architektury krajobrazu I Projektowanie obiektów architektury krajobrazu II (AKW) Projektowanie obiektów architektury krajobrazu II (RRK) Psychologia dla przyszłych managerów Rabaty, klomby i gazony kwiatowe Rekultywacja krajobrazów miejskich Rekultywacja krajobrazów poprzemysłowych Rewaloryzacja historycznych założeń ogrodowych Rysunek architektoniczno-urbanistyczny Rysunek i rzeźba Seminarium dyplomowe Szata roślinna dendrologia Szata roślinna rośliny ozdobne Środowisko bytowania człowieka Technologia informacyjna Tradycja winiarska w krajobrazie Uprawa i nawożenie Urządzanie terenów zieleni Wybrane zagadnienia z Filozofii i etyki Wychowanie fizyczne Zasady konserwacji i rewaloryzacji

5 Zasady prowadzenia firmy projektowo-wykonawczej Zbiorniki wodne, cieki i fontanny w mieście DODATKOWE WYMAGANIA WYNIKAJĄCE Z UTWORZENIA NOWEGO KIERUNKU STUDIÓW DANE DOTYCZĄCE KOSZTOCHŁONNOŚCI KIERUNKU INFORMACJA O INFRASTRUKTURZE, DOSTĘPIE DO BIBLIOTEKI - DOSTĘP DO LITERATURY ZALECANEJ W RAMACH KSZTAŁCENIA NA DANYM KIERUNKU STUDIÓW ORAZ WIRTUALNEJ BIBLIOTEKI NAUKI Dostęp studentów i pracowników do komputerów i Internetu Zasoby biblioteczne własne i dostęp do innych bibliotek INFORMACJA O WDROŻENIU WEWNĘTRZNEGO SYSTEMU ZAPEWNIANIA JAKOŚCI KSZTAŁCENIA, Z UWZGLĘDNIENIEM DZIAŁAŃ PLANOWANYCH NA RZECZ STAŁEGO PODNOSZENIA JAKOŚCI KSZTAŁCENIA (DOSKONALENIA PROGRAMU KSZTAŁCENIA) NA TWORZONYM KIERUNKU Przepisy nadrzędne regulujące działania Uniwersytetu Zielonogórskiego, w tym określające kompetencje organów i jednostek Uczelni Przepisy konstytuujące wewnętrzny system zapewniania jakości Przepisy dotyczące programów kształcenia i efektów kształcenia Przepisy dotyczące zasad rekrutacji Przepisy dotyczące toku studiów Przepisy odrębne, dotyczące jakości kształcenia na Wydziale Inżynierii Lądowej i Środowiska System zarządzania jakością DOKUMENTACJA WYNIKAJĄCA Z UTWORZENIA NOWEGO KIERUNKU PISMO PRZEWODNIE DO PROREKTORA DS. JAKOŚCI KSZTAŁCENIA UCHWAŁA RADY WYDZIAŁU OPINIA PARLAMENTU STUDENCKIEGO OŚWIADCZENIA PRACOWNIKÓW NAUKOWO-DYDAKTYCZNYCH

6 I. OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA PROWADZONYCH STUDIÓW 1. Dane ogólne AKR Profil kształcenia Forma studiów praktyczny stacjonarne, niestacjonarne Liczba semestrów 7 Liczba punktów ECTS 210 Tytuł zawodowy uzyskiwany przez absolwenta Obszar/obszary kształcenia Procentowy udział liczby punktów ECTS dla każdego z obszarów kształcenia Dyscyplina (nauki lub sztuki) Dziedzina (naukowa lub artystyczna) Nazwa kierunku studiów (w języku angielskim) inżynier architekt krajobrazu obszar nauk technicznych (NT), obszar nauk rolniczych, leśnych i weterynaryjnych (NR), obszar nauk humanistycznych (NH) NT 55,2%, NR 34,3%, NH 15,1% inżynieria środowiska, architektura, ochrona i kształtowanie środowiska, ogrodnictwo, historia, historia sztuki, nauki o sztuce dziedzina nauk technicznych / dyscyplina naukowa: inżynieria środowiska; architektura; dziedzina nauk rolniczych / ochrona i kształtowanie środowiska, ogrodnictwo; dziedzina nauk humanistycznych / historia, historia sztuki, nauki o sztuce Landscape architecture Opis zajęć, w ramach których student uzyskuje punkty ECTS zajęcia wymagające bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich i studentów zajęcia z zakresu nauk podstawowych właściwych dla danego kierunku studiów, do których odnoszą się efekty kształcenia zajęcia o charakterze praktycznym, w tym zajęcia laboratoryjne, warsztatowe i projektowe punkty ECTS 132 (stac.) 102 (niest.) % 62,6 48,5 162 x 90 (132 z przygotow. do zajęć) niezwiązane z kierunkiem studiów zajęcia ogólnouczelniane lub zajęcia na innym kierunku studiów 8 x zajęcia z obszaru nauk humanistycznych 2 x zajęcia z obszaru nauk społecznych 4 x zajęcia z języka obcego 8 x zajęcia z wychowania fizycznego 2 x x

7 7 praktyki zawodowe 20 x moduły zajęć wybieralnych min ,3 moduły zajęć powiązane z prowadzonymi badaniami naukowymi w dziedzinie nauki lub sztuki związanej z kierunkiem studiów, służące zdobywaniu pogłębionej wiedzy oraz umiejętności prowadzenie badań naukowych / moduły zajęć powiązane z praktycznym przygotowaniem zawodowym, służące zdobywaniu umiejętności praktycznych i kompetencji społecznych ,9 2. Opis modułów zajęć Lp. Nazwa przedmiotu Kod przedmiotu ECTS Efekty kształcenia Moduł zajęć z zakresu nauk podstawowych właściwych dla danego kierunku studiów, do których odnoszą się efekty kształcenia 1. Biologia roślin 13.1-WI-AKP-BIOLR 5 K_W01, K_W04, K_W05, K_U03, K_U10, K_U19, K_K03 2. Ekologia 7.2-WI-AKP-EKOL 3 K_W02, K_W05, K_W11, K_U01, K_U02, K_U08, K_U19, K_U22, K_K03, K_K06 3. Matematyka I 11.1-WI-AKP-MAT1 2 K_W01, K_U20, K_K01 4. Matematyka II 11.1-WI-AKP-MAT2 3 K_W01, K_U20, K_K01 5. Ochrona środowiska 7.2-WI-AKP-OŚROD 2 K_W06, K_W07, K_W19, K_U03, K_U22, K_K01, K_K04, K_K10 6. Podstawy prawa i ochrona własności intelektualnej 10.0-WI-AKP-PRAWO 2 K_W20, K_W22, K_W24, K_U01, K_U23, K_U31, K_K02, K_K03, K_K05 7. Technologia informacyjna 11.3-WI-AKP-INFOR 3 K_W17, K_U18, K_K01 8. BHP i ergonomia 6.9-WI-AKP-BHPER 1 K_W23, K_U24, K_K01, K_K07 9. Budownictwo i materiałoznawstwo 6.7-WI-AKP-BUDMA 3 K_W04, K_W14, K_W15, K_U01, K_U26, K_U31, K_K03, K_K Fitosocjologia 1.9-WI-AKP-FITOS 4 K_W04, K_W09, K_W11, K_U07, K_U08, K_U09, K_K Fizjografia 7.9-WI-AKP-FIZJG 4 K_W04, K_W06, K_W13, K_U01, K_U02, K_U03, K_K03, K_K04, K_K Geodezja i fotogrametria 7.6-WI-AKP-GOED 3 K_W16, K_W19, K_U02, K_U18, K_U19, K_U25, K_K Geometria wykreślna 6.9-WI-AKP-GEOMW 3 K_W16, K_U01, K_U02, K_U06, K_K01, K_K Grafika inżynierska 3.5-WI-AKP-GRINŻ 6 K_W16, K_U06, K_U30, K_K Historia sztuki ogrodowej 2.5-WI-AKP-HSOGR 4 K_W02, K_U09, K_U13, K_U14, K_U25, K_K Komunikacja i trening 14.4-WP-AKP-KOMTI 2 K_W20, K_W21, K_U05, K_K-

8 interpersonalny 1 01, K_K Metody badań opinii 14.2-WP-AKP-MBOS 2 społecznych 3 K_W20, K_U01, K_K06, K_K Kosztorysowanie 4.3-WI-AKP-KOSZT 2 K_W17, K_W20, K_U18, K_U30, K_K Mechanizacja prac 1.4-WI-AKP-MECH 2 K_W12, K_W15, K_U15, uprawowych i K_U16, K_U24, K_U27, K_K07 pielęgnacyjnych 20. Ochrona roślin 1.4-WI-AKP-OROŚL 2 K_W08, K_U15, K_K01, K_K Ochrona środowiska 7.2-WI-AKP-OŚROD 2 K_W06, K_W07, K_W19, K_U03, K_U22, K_K01, K_K04, K_K Ochrona, degradacja i rekultywacja krajobrazu 7.2-WI-AKP-ODRKR 4 K_W04, K_W05, K_W13, K_W18, K_U07, K_U09, K_K03, K_K04, K_K Podstawy CAD 11.3-WI-AKP-PCAD 3 K_W16, K_W17, K_U18, K_K Podstawy projektowania 2.5-WI-AKP-PODPR 5 K_W02, K_W18, K_U12, K_U22, K_U26, K_U30, K_K Projektowanie obiektów architektury krajobrazu I 2.5-WI-AKP-PROJ1 10 K_W02, K_W14, K_W15, K_W18, K_U09, K_U12, K_U15, K_U22, K_U26, K_U30, K_K03, K_K WI-AKP-RYSAU 2 K_W02, K_U06, K_U31, K_K Rysunek architektonicznourbanistyczny 27. Rysunek i rzeźba 3.1-WI-AKP-RYSRZ 4 K_W02, K_W10, K_K Szata roślinna 1.4-WI-AKP-DENDR 6 K_W04, K_W09, K_W11, dendrologia K_U10, K_U11, K_K Szata roślinna rośliny 1.4-WI-AKP-ROZD 6 K_W04, K_W09, K_U10, ozdobne K_U11, K_U26, K_K Technologia informacyjna 11.3-WI-AKP-INFOR 3 K_W17, K_U18, K_K Uprawa i nawożenie 1.4-WI-AKP-UPNAW 2 K_W04, K_W05, K_W08, K_W12, K_W13, K_U08, K_U14, K_U16, K_K Urządzanie terenów zieleni 1.4-WI-AKP-UTERZ 4 K_W04, K_W05, K_W06, K_W12, K_W13, K_W14, K_W18, K_W20, K_U14, K_U25, K_U26, K_U30, K_K Zasady konserwacji i rewaloryzacji 2.5-WI-AKP-ZBWCF 4 K_W03, K_W14, K_W18, K_U28, K_U29, K_K Zasady prowadzenia firmy proj.-wykon. 4.3-WI-AKP-ZPFIR 2 K_W20, K_W21, K_W22, K_W23, K_W25, K_U04, K_U05, K_U17, K_U21, K_U23, K_K03, K_K Gleboznawstwo 7.4-WI-AKP-GLEB 4 K_W04, K_W07, K_W13, K_U07, K_U19, K_K Ochrona gleb 7.4-WI-AKP-OGLEB 4 K_W04, K_W07, K_W13, 1 przedmiot z zakresu nauk społecznych

9 9 K_U07, K_U19, K_K Lasy w krajobrazie 1.6-WI-AKP-LASKR 2 K_W06, K_W07, K_W11, K_W19, K_U03, K_U10, K_U22, K_U25, K_K01, K_K Plany urządzania lasów 1.6-WI-AKP-PULAS 2 K_W06, K_W07, K_W11, K_W19, K_W22, K_U02, K_U03, K_U14, K_U22, K_U25, K_K01, K_K Drogi w krajobrazie WI-AKP-DIMKR 4 K_W02, K_W17, K_U02, K_U26, K_K03, K_K Gospodarowanie przestrzenią miejską WI-AKP-GPRZM 4 K_W06, K_W07, K_W21, K_U01, K_U09, K_K03, K_K04, K_K06, K_K Podstawy gospodarki przestrzenią rolną i leśną WI-AKP-GSPRL 3 K_W03, K_W22, K_U07, K_U09, K_U23, K_K04, K_K Podstawy ruralistyki WI-AKP-RURAL 2 K_W02, K_W03, K_U01, K_U09, K_U19, K_K04, K_K Podstawy wiedzy o urbanosferze WI-AKP-URBAN 2 K_W02, K_W07, K_W19, K_U22, K_U26, K_K Projektowanie nawadniania terenów zieleni WI-AKP-PRNAW 5 K_W14, K_W18, K_W15, K_U22, K_U27, K_K Projektowanie obiektów architektury krajobrazu II WI-AKP-PRO2A 13 K_W02, K_W14, K_W15, K_W18, K_U09, K_U12, K_U15, K_U22, K_U26, K_U30, K_K03, K_K Rabaty, klomby i gazony kwiatowe WI-AKP-RABKG 4 K_W02, K_W03, K_U03, K_U06, K_U10, K_U11, K_U26, K_K01, K_K Zbiorniki wodne, cieki i fontanny w mieście WI-AKP-ZBWCF 4 K_W06, K_W11, K_W14, K_W15, K_U02, K_U06, K_U25, K_K Dokumentacje konserwatorskie WI-AKP-DOKKS 3 K_W02, K_W10, K_W20, K_W22, K_U01, K_U02, K_U07, K_U08, K_K01, K_K05, K_K08, K_K Geologia i hydrologia WI-AKP-GEOL 4 K_W01, K_W13, K_W18, K_U01, K_U09, K_U19, K_U31, K_K04, K_K Obiekty małej retencji wodnej WI-AKP-OBRET 4 K_W14, K_W19, K_U22, K_U25, K_U26, K_K01, K_K Organizacja form chronionego krajobrazu WI-AKP-CHRKR 2 K_W05, K_W06, K_U01, K_U02, K_K01, K_K04, K_K05, K_K Projektowanie obiektów architektury krajobrazu II WI-AKP-PRO2R 13 K_W02, K_W14, K_W15, K_W18, K_U09, K_U12, K_U15, K_U22, K_U26, K_U30, K_K03, K_K10 2 w ramach modułu specjalnościowego Architektura krajobrazów współczesnych 3 w ramach modułu specjalnościowego Rewaloryzacja i rekultywacja krajobrazów

10 6.9-WI-AKP-REKKM 4 K_W05, K_W06, K_W13, 6.9-WI-AKP-REKKP 4 K_W05, K_W06, K_W13, 53. Rekultywacja krajobrazów miejskich 2 K_W20, K_U07, K_U14, K_U19, K_U22, K_U23, K_U26, K_K04, K_K Rekultywacja krajobrazów poprzemysłowych 2 K_W20, K_U07, K_U14, K_U19, K_U22, K_U23, K_U26, K_K04, K_K Rewaloryzacja historycznych założeń ogrodowych WI-AKP-REWAL 3 K_W02, K_W03, K_W05, K_U09, K_U14, K_U25, K_U26, K_K08, K_K WI-AKP-WINKR 4 K_W02, K_W19, K_W20, 56. Tradycja winiarska w krajobrazie 2 K_W21, K_U12, K_U13, K_U14, K_K08, K_K09, K_K10 Moduł zajęć powiązanych z praktycznym przygotowaniem zawodowym 1. BHP i ergonomia 6.9-WI-AKP-BHPER 1 K_W23, K_U24, K_K01, K_K07 2. Budownictwo i materiałoznawstwo 6.7-WI-AKP-BUDMA 3 K_W04, K_W14, K_W15, K_U01, K_U26, K_U31, K_K03, K_K07 3. Geodezja i fotogrametria 7.6-WI-AKP-GOED 3 K_W16, K_W19, K_U02, K_U18, K_U19, K_U25, K_K03 4. Geometria wykreślna 6.9-WI-AKP-GEOMW 3 K_W16, K_U01, K_U02, K_U06, K_K01, K_K07 5. Grafika inżynierska 3.5-WI-AKP-GRINŻ 6 K_W16, K_U06, K_U30, K_K01 6. Historia sztuki ogrodowej 2.5-WI-AKP-HSOGR 4 K_W02, K_U09, K_U13, K_U14, K_U25, K_K03 7. Komunikacja i trening interpersonalny WP-AKP-KOMTI 2 K_W20, K_W21, K_U05, K_K- 01, K_K04 8. Metody badań opinii 14.2-WP-AKP-MBOS 2 społecznych 3 K_W20, K_U01, K_K06, K_K08 9. Kosztorysowanie 4.3-WI-AKP-KOSZT 2 K_W17, K_W20, K_U18, K_U30, K_K Mechanizacja prac uprawowych i pielęgnacyjnych 1.4-WI-AKP-MECH 2 K_W12, K_W15, K_U15, K_U16, K_U24, K_U27, K_K Ochrona roślin 1.4-WI-AKP-OROŚL 2 K_W08, K_U15, K_K01, K_K Ochrona środowiska 7.2-WI-AKP-OŚROD 2 K_W06, K_W07, K_W19, K_U03, K_U22, K_K01, K_K04, K_K Ochrona, degradacja i rekultywacja krajobrazu 7.2-WI-AKP-ODRKR 4 K_W04, K_W05, K_W13, K_W18, K_U07, K_U09, K_K03, K_K04, K_K Podstawy CAD 11.3-WI-AKP-PCAD 3 K_W16, K_W17, K_U18, K_K Podstawy prawa i ochrona własności intelektualnej 10.0-WI-AKP-PRAWO 2 K_W20, K_W22, K_W24, K_U01, K_U23, K_U31, K_K02, K_K03, K_K05 4 przedmiot z zakresu nauk społecznych

11 Podstawy projektowania 2.5-WI-AKP-PODPR 5 K_W02, K_W18, K_U12, K_U22, K_U26, K_U30, K_K Projektowanie obiektów architektury krajobrazu I 2.5-WI-AKP-PROJ1 10 K_W02, K_W14, K_W15, K_W18, K_U09, K_U12, K_U15, K_U22, K_U26, K_U30, K_K03, K_K Rysunek architektonicznourbanistyczny 2.0-WI-AKP-RYSAU 2 K_W02, K_U06, K_U31, K_K Rysunek i rzeźba 3.1-WI-AKP-RYSRZ 4 K_W02, K_W10, K_K Szata roślinna dendrologia 1.4-WI-AKP-DENDR 6 K_W04, K_W09, K_W11, K_U10, K_U11, K_K Szata roślinna rośliny ozdobne 1.4-WI-AKP-ROZD 6 K_W04, K_W09, K_U10, K_U11, K_U26, K_K Technologia informacyjna 11.3-WI-AKP-INFOR 3 K_W17, K_U18, K_K Uprawa i nawożenie 1.4-WI-AKP-UPNAW 2 K_W04, K_W05, K_W08, K_W12, K_W13, K_U08, K_U14, K_U16, K_K Urządzanie terenów zieleni 1.4-WI-AKP-UTERZ 4 K_W04, K_W05, K_W06, K_W12, K_W13, K_W14, K_W18, K_W20, K_U14, K_U25, K_U26, K_U30, K_K Zasady konserwacji i rewaloryzacji 2.5-WI-AKP-ZBWCF 4 K_W03, K_W14, K_W18, K_U28, K_U29, K_K Zasady prowadzenia firmy proj.-wykon. 4.3-WI-AKP-ZPFIR 2 K_W20, K_W21, K_W22, K_W23, K_W25, K_U04, K_U05, K_U17, K_U21, K_U23, K_K03, K_K Lasy w krajobrazie 1.6-WI-AKP-LASKR 2 K_W06, K_W07, K_W11, K_W19, K_U03, K_U10, K_U22, K_U25, K_K01, K_K Plany urządzania lasów 1.6-WI-AKP-PULAS 2 K_W06, K_W07, K_W11, K_W19, K_W22, K_U02, K_U03, K_U14, K_U22, K_U25, K_K01, K_K Ekonomia i zarządzanie 4.9-WI-AKP-EKONZ 2 K_W20, K_W21, K_W22, K_U04, K_U05, K_U17, K_U21, K_U23, K_K Psychologia dla przyszłych 14.4-WI-AKP-PSYCH 2 managerów K_W21, K_W25, K_K03, K_K Drogi w krajobrazie WI-AKP-DIMKR 4 K_W02, K_W17, K_U02, K_U26, K_K03, K_K Gospodarowanie przestrzenią miejską WI-AKP-GPRZM 4 K_W06, K_W07, K_W21, K_U01, K_U09, K_K03, K_K04, K_K06, K_K Podstawy gospodarki przestrzenią rolną i leśną WI-AKP-GSPRL 3 K_W03, K_W22, K_U07, K_U09, K_U23, K_K04, K_K Podstawy ruralistyki WI-AKP-RURAL 2 K_W02, K_W03, K_U01, K_U09, K_U19, K_K04, K_K Podstawy wiedzy o 2.0-WI-AKP-URBAN 2 K_W02, K_W07, K_W19,

12 6.4-WI-AKP-PRNAW 5 K_W14, K_W18, K_W15, 2.5-WI-AKP-PRO2A 13 K_W02, K_W14, K_W15, 1.4-WI-AKP-RABKG 4 K_W02, K_W03, K_U03, 6.4-WI-AKP-ZBWCF 4 K_W06, K_W11, K_W14, 2.5-WI-AKP-DOKKS 3 K_W02, K_W10, K_W20, urbanosferze 1 K_U22, K_U26, K_K Projektowanie nawadniania terenów zieleni 1 K_U22, K_U27, K_K Projektowanie obiektów architektury krajobrazu II 1 K_W18, K_U09, K_U12, K_U15, K_U22, K_U26, K_U30, K_K03, K_K Rabaty, klomby i gazony kwiatowe 1 K_U06, K_U10, K_U11, K_U26, K_K01, K_K Zbiorniki wodne, cieki i fontanny w mieście 1 K_W15, K_U02, K_U06, K_U25, K_K Dokumentacje konserwatorskie 2 K_W22, K_U01, K_U02, K_U07, K_U08, K_K01, K_K05, K_K08, K_K Geologia i hydrologia WI-AKP-GEOL 4 K_W01, K_W13, K_W18, K_U01, K_U09, K_U19, K_U31, K_K04, K_K Obiekty małej retencji wodnej WI-AKP-OBRET 4 K_W14, K_W19, K_U22, K_U25, K_U26, K_K01, K_K Organizacja form chronionego krajobrazu WI-AKP-CHRKR 2 K_W05, K_W06, K_U01, K_U02, K_K01, K_K04, K_K05, K_K Projektowanie obiektów architektury krajobrazu II WI-AKP-PRO2R 13 K_W02, K_W14, K_W15, K_W18, K_U09, K_U12, K_U15, K_U22, K_U26, K_U30, K_K03, K_K Rekultywacja krajobrazów miejskich WI-AKP-REKKM 4 K_W05, K_W06, K_W13, K_W20, K_U07, K_U14, K_U19, K_U22, K_U23, K_U26, K_K04, K_K Rekultywacja krajobrazów poprzemysłowych WI-AKP-REKKP 4 K_W05, K_W06, K_W13, K_W20, K_U07, K_U14, K_U19, K_U22, K_U23, K_U26, K_K04, K_K Rewaloryzacja historycznych założeń ogrodowych WI-AKP-REWAL 3 K_W02, K_W03, K_W05, K_U09, K_U14, K_U25, K_U26, K_K08, K_K Tradycja winiarska w krajobrazie WI-AKP-WINKR 4 K_W02, K_W19, K_W20, K_W21, K_U12, K_U13, K_U14, K_K08, K_K09, K_K Praca dyplomowa 2.5-WI-AKP-PDYPL Praktyka zawodowa 2.5-WI-AKP-PRAKT 20 K_W24, K_U28, K_U29, K_U30, K_U31, K_K Pracownia dyplomowa 2.5-WI-AKP-PRDYP 3 K_W24, K_U01, K_U02, K_U06, K_U07, K_U13, K_U31, K_K Seminarium dyplomowe 2.5-WI-AKP-SDYPL 3 K_W17, K_W24, K_U01,

13 WP-AKP-KOMTI 2 K_W20, K_W21, K_U05, K_K WI-AKP-ŚRBCZ 2 K_W02, K_W03, K_W04, 14.4-WI-AKP-ŚRBCZ K_W02, K_W03, K_W04, K_U02, K_U06, K_U07, K_U13, K_U31, K_K01, K_K10 Moduł zajęć z obszaru nauk humanistycznych i społecznych 1. Komunikacja 1 i trening interpersonalny. 01, K_K04 2. Metody 2 badań opinii 14.2-WP-AKP-MBOS 2 społecznych. K_W20, K_U01, K_K06, K_K08 3. Ekonomia 3 i zarządzanie WI-AKP-EKONZ 2 K_W20, K_W21, K_W22,. K_U04, K_U05, K_U17, K_U21, K_U23, K_K03 4. Psychologia 4 dla przyszłych 14.4-WI-AKP-PSYCH 2 managerów. K_W21, K_W25, K_K03, K_K07 5. Wybrane 5 zagadnienia z 8.1-WP-AKP-FILOZ 2 filozofii. i etyki 3 K_W02, K_U01, K_K06, K_K08 6. Środowisko 6 bytowania człowieka. K_W07, K_U01, K_U06, K_K01 7. Dziedzictwo 7 historyczne i 8.3-WH-AKP-DHKL 2 kulturowe. Lubuskiego 6 K_W02, K_U01, K_K04, K_K08 8. Historia 8 kultury WH-AKP-HK 2. K_W02, K_U01, K_K08, K_K09 9. Historyczno-turystyczne WH-AKP-HTWP 2 walory. pogranicza K_W02, K_U01, K_K08 zachodniego 4 Moduł zajęć obieralnych 1. Gleboznawstwo WI-AKP-GLEB 4 K_W04, K_W07, K_W13,. K_U07, K_U19, K_K03 2. Ochrona 2 gleb 7.4-WI-AKP-OGLEB K_W04, K_W07, K_W13,. K_U07, K_U19, K_K03 3. Lasy 3 w krajobrazie 1.6-WI-AKP-LASKR 2 K_W06, K_W07, K_W11,. K_W19, K_U03, K_U10, K_U22, K_U25, K_K01, K_K10 4. Plany 4 urządzania lasów 1.6-WI-AKP-PULAS K_W06, K_W07, K_W11,. K_W19, K_W22, K_U02, K_U03, K_U14, K_U22, K_U25, K_K01, K_K10 5. Wybrane 5 zagadnienia z 08.1-WP-AKP-FIL 2 filozofii. i etyki 3 K_W02, K_U01, K_K06, K_K08 6. Środowisko 6 bytowania człowieka. K_W07, K_U01, K_U06, K_K01 7. Dziedzictwo 7 historyczne i 8.3-WH-AKP-DHKL 2 kulturowe. Lubuskiego 4 K_W02, K_U01, K_K04, K_K08 8. Historia 8 kultury WH-AKP-HK. K_W02, K_U01, K_K08, K_K09 9. Historyczno-turystyczne WH-AKP-HTWP walory. pogranicza K_W02, K_U01, K_K08 zachodniego 4 5 przedmiot z zakresu nauk społecznych 6 przedmiot z zakresu nauk humanistycznych

14 2.3-WI-AKP-GPRZM 4 K_W06, K_W07, K_W21, 2.5-WI-AKP-PRO2A 13 K_W02, K_W14, K_W15, 1.4-WI-AKP-RABKG 4 K_W02, K_W03, K_U03, 6.4-WI-AKP-ZBWCF 4 K_W06, K_W11, K_W14, 2.5-WI-AKP-DOKKS 3 K_W02, K_W10, K_W20, 10. Ekonomia 1 i zarządzanie WI-AKP-EKONZ 2 K_W20, K_W21, K_W22, 0. K_U04, K_U05, K_U17, K_U21, K_U23, K_K Psychologia 1 dla przyszłych managerów WI-AKP-PSYCH K_W21, K_W25, K_K03, K_K Język 1 obcy 9.1-WI-AKP-JANG WI-AKP-JNIEM K_U06, K_U13, K_K WF WI-AKP-WF Drogi 1 w krajobrazie WI-AKP-DIMKR 4 K_W02, K_W17, K_U02, 4 K_U26, K_K03, K_K Gospodarowanie 1 przestrzenią 5 miejską 1. K_U01, K_U09, K_K03, K_K04, K_K06, K_K Podstawy 1 gospodarki 2.4-WI-AKP-GSPRL 3 przestrzenią 6 rolną i leśną 1 K_W03, K_W22, K_U07, K_U09, K_U23, K_K04, K_K Podstawy 1 ruralistyki WI-AKP-RURAL 2 K_W02, K_W03, K_U01, 7 K_U09, K_U19, K_K04, K_K Podstawy 1 wiedzy o 2.0-WI-AKP-URBAN 2 urbanosferze 8 K_W02, K_W07, K_W19, K_U22, K_U26, K_K Projektowanie 1 nawadniania 6.4-WI-AKP-PRNAW 5 terenów 9 zieleni 1 K_W14, K_W18, K_W15, K_U22, K_U27, K_K Projektowanie 2 obiektów architektury 0 krajobrazu II 1. K_W18, K_U09, K_U12, K_U15, K_U22, K_U26, K_U30, K_K03, K_K Rabaty, 2 klomby i gazony kwiatowe 1. K_U06, K_U10, K_U11, K_U26, K_K01, K_K Zbiorniki 2 wodne, cieki i fontanny 2 w mieście 1. K_W15, K_U02, K_U06, K_U25, K_K Dokumentacje 2 konserwatorskie 3. K_W22, K_U01, K_U02, K_U07, K_U08, K_K01, K_K05, K_K08, K_K Geologia 2 i hydrologia WI-AKP-GEOL 4 K_W01, K_W13, K_W18, 4. K_U01, K_U09, K_U19, K_U31, K_K04, K_K Obiekty 2 małej retencji 6.4-WI-AKP-OBRET 4 wodnej 5 K_W14, K_W19, K_U22, K_U25, K_U26, K_K01, K_K03.

15 WI-AKP-CHRKR 2 K_W05, K_W06, K_U01, 2.5-WI-AKP-PRO2R 13 K_W02, K_W14, K_W15, 6.9-WI-AKP-REKKM 4 K_W05, K_W06, K_W13, 6.9-WI-AKP-REKKP 4 K_W05, K_W06, K_W13, 26. Organizacja 2 form chronionego 6 krajobrazu 2. K_U02, K_K01, K_K04, K_K05, K_K Projektowanie 2 obiektów architektury 7 krajobrazu II 2. K_W18, K_U09, K_U12, K_U15, K_U22, K_U26, K_U30, K_K03, K_K Rekultywacja 2 krajobrazów miejskich 8. K_W20, K_U07, K_U14, K_U19, K_U22, K_U23, K_U26, K_K04, K_K Rekultywacja 2 krajobrazów poprzemysłowych 9. K_W20, K_U07, K_U14, K_U19, K_U22, K_U23, K_U26, K_K04, K_K Rewaloryzacja 3 historycznych 0 założeń ogrodowych. 2.5-WI-AKP-REWAL 3 K_W02, K_W03, K_W05, K_U09, K_U14, K_U25, K_U26, K_K08, K_K Tradycja 3 winiarska w krajobrazie WI-AKP-WINKR 4 K_W02, K_W19, K_W20, K_W21, K_U12, K_U13, K_U14, K_K08, K_K09, K_K Przedmiot 3 2 ogólnouczelniany Pracownia 3 dyplomowa 2.5-WI-AKP-PRDYP 3 K_W24, K_U01, K_U02, 3. K_U06, K_U07, K_U13, K_U31, K_K Seminarium 3 dyplomowe 2.5-WI-AKP-SDYPL 3 K_W17, K_W24, K_U01, 4. K_U02, K_U06, K_U07, K_U13, K_U31, K_K01, K_K Komunikacja 3 i trening 14.4-WP-AKP-KOMTI 2 interpersonalny Metody 3 badań opinii społecznych WP-AKP-MBOS 2 3. Kody sposobów weryfikacji efektów kształcenia Opis sposobu weryfikacji egzamin pisemny egzamin ustny kolokwium pisemne kolokwium ustne sprawdzian cząstkowy pisemny sprawdzian cząstkowy ustny sprawdzenie prawidłowości i kompletności założeń projektowych Kod sposobu weryfikacji AK1 AK2 AK3 AK4 AK5 AK6 AK7

16 sprawdzenie prawidłowości i kompletności projektu sprawdzenie umiejętności wykonania zadania praktycznego sprawdzenie umiejętności rozpoznania wskazanych elementów/obiektów ocena poprawności wykonania raportu z zajęć laboratoryjnych i ćwiczeń ocena poprawności wykonywania prac w terenie ocena poprawności przygotowania prezentacji i umiejętności jej przedstawienia ocena poprawności wykonania zestawień danych wejściowych i zadanych wyliczeń ocena poprawności doboru przykładów rzeczywistych do weryfikowanego zagadnienia ćwiczeniowego potwierdzenie aktywności na zajęciach sprawdzenie postępów w przygotowywaniu pracy dyplomowej sprawdzenie obecności na zajęciach AK8 AK9 AK10 AK11 AK12 AK13 AK14 AK15 AK16 AK17 AK18 4. Tabela efektów kierunkowych z odniesieniem do efektów obszarowych i sposobami weryfikacji efektów kształcenia Symbol kierunkowego efektu kształcenia Kierunkowy efekt kształcenia opis Odniesienie do obszarowych efektów kształcenia Sposoby weryfikacji efektu kierunkowego K_W01 K_W02 K_W03 K_W04 K_W05 WIEDZA ma wiedzę z zakresu matematyki, fizyki i nauk pokrewnych, niezbędną dla rozwiązywania zadań inżynierskich ma uporządkowaną podstawową wiedzę z zakresu historii sztuki, architektury, sztuk plastycznych, historii techniki oraz innych nauk humanistycznych zna i rozumie historyczne i współczesne determinanty funkcjonowania oraz rozwoju obszarów miejskich i wiejskich opisuje i wyjaśnia zasady funkcjonowania środowiska przyrodniczego jako całości i wskazuje rolę poszczególnych elementów ekosystemów definiuje i opisuje złożoność środowiska przyrodniczego używając fachowej terminologii oraz wyjaśnia czynniki wpływające na jego organizację T1P_W01; R1P_W01 H1P_W01; T1P_W02; InzP_W02 R1P_W07; T1P_W02; H1P_W01; H1P_W02; InzP_W03 T1P_W02; R1P_W04; InzP_W03 T1P_W02 R1P_W01; R1P_W03; R1P_W04 AK1, AK5, AK11 AK1, AK3, AK5, AK11 AK1, AK5, AK11 AK1, AK2, AK3 AK1, AK3 K_W06 ma wiedzę z zakresu ochrony środowiska T1P_W03; AK1, AK3

17 17 konieczną w toku planowania, projektowania i wykonawstwa obiektów architektury krajobrazu R1P_W03 K_W07 charakteryzuje wpływ człowieka na środowisko przyrodnicze; opisuje inżynieryjno-techniczne działania celem minimalizacji zjawisk degradacyjnych T1P_W03; R1P_W03; R1P_W06; InzP_W02; InzP_W05 AK1, AK2, AK3 K_W08 przedstawia formy, zasady stosowania i działanie środków chemicznych w ogrodnictwie, ze szczególnym uwzględnieniem nawożenia i ochrony roślin R1P_W03; R1P_W05; R1P_W06; InzP_W03; InzP_W04 AK3 K_W09 przedstawia cechy rodzajowe, gatunkowe i odmianowe roślin stosowanych w architekturze krajobrazu R1P_W03; R1P_W04; R1P_W05; InzP_W02; InzP_W05 AK1, AK3 K_W10 zna podstawową terminologię z zakresu historii sztuki, architektury i sztuk plastycznych H1P_W03 AK3 K_W11 charakteryzuje zasady funkcjonowania naturalnych, półnaturalnych oraz sztucznych układów ekologicznych R1P_W03; R1P_W06 AK1, AK3 K_W12 zna podstawowe czynniki, techniki i technologie uprawy roli oraz czynniki zewnętrzne i skutki ich stosowania R1P_W04; R1P_W05; InzP_W01; InzP_W02 AK1, AK3 K_W13 zna podstawowe prawidłowości wynikające z zachowania się gleb, gruntów i czynników okołogruntowych w odniesieniu do obiektów architektury krajobrazu T1P_W04; R1P_W03 AK1, AK2, AK3 K_W14 ma wiedzę na temat najczęściej stosowanych materiałów budowlanych i instalacyjnych, ich wytrzymałości oraz zasad ogólnego kształtowania konstrukcji i budowy obiektów i urządzeń architektury krajobrazu T1P_W04; T1P_W05; T1P_W06; R1P_W05; InzP_W02; InzP_W03 AK1, AK3 K_W15 ma podstawową wiedzę o warunkach pracy urządzeń, maszyn i elementów wyposażenia obiektów architektury krajobrazu oraz sterowaniu ich pracą T1P_W04; T1P_W05; T1P_W06; T1P_W07; R1P_W08; InzP_W02; InzP_W03 AK1, AK3, AK7, AK8 K_W16 zna zasady geometrii wykreślnej i rysunku technicznego odnośnie zapisu i odczytu rysunków architektonicznych, budowlanych i T1P_W04; T1P_W05; T1P_W06; AK1, AK3, AK5

18 geodezyjnych, a także odwzorowywania kartograficznego i podstawowych prac geodezyjnych z wykorzystaniem nowoczesnych technik (GIS, CAD) T1P_W07 K_W17 zna funkcjonalność i możliwości narzędzi i systemów informatycznych w wykorzystaniach inwentaryzacyjnych, diagnostycznych i projektowych architektury krajobrazu T1P_W06; T1P_W07; InzP_W02; InzP_W04 AK3, AK5, AK17 K_W18 zna podstawowe zasady projektowania prostych rozwiązań inżynierskich w zakresie architektury krajobrazu T1P_W06; T1P_W07; R1P_W03; InzP_W02 AK1, AK3, AK7, AK8 K_W19 zna uwarunkowania przyrodnicze budowy i eksploatacji obiektów, urządzeń i systemów architektury krajobrazu T1P_W06; T1P_W08; R1P_W08; InzP_W02 AK1, AK3, AK7, AK8 K_W20 zna uwarunkowania prawne, społeczne i ekonomiczne budowy i eksploatacji obiektów, urządzeń i systemów architektury krajobrazu; w tym normy i standardy T1P_W08; R1P_W02; R1P_W09; H1P_W06; InzP_W03 AK1, AK3 K_W21 ma podstawową wiedzę z zakresu organizacji i zarządzania przedsiębiorstwem, ze szczególnym uwzględnieniem form indywidualnej przedsiębiorczości T1P_W09; R1P_W09; InzP_W06 AK1, AK3 K_W22 ma podstawową wiedzę z zakresu organizacji i zarządzania obiektami i systemami architektury krajobrazu T1P_W09; R1P_W08; InzP_W06 AK1, AK3 K_W23 ma podstawową wiedzę z zakresu zarządzania jakością, BHP i dokumentacji zakładu pracy T1P_W09; H1P_W09 AK3 K_W24 zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady z zakresu ochrony własności przemysłowej i prawa autorskiego; potrafi korzystać ze sposobów informacji patentowej T1P_W10; H1P_W10; R1P_W02; R1P_W10 AK3, AK9, AK16, AK17 K_W25 zna zasady tworzenia i rozwoju form indywidualnej przedsiębiorczości w branży projektowej, wykonawczej i eksploatacyjnej obiektów architektury krajobrazu T1P_W11; R1P_W02; R1P_W11; InzP_W06 AK3 UMIEJĘTNOŚCI K_U01 pozyskuje informacje i dokonuje ich kompilacji w zakresie niezbędnym do charakteryzowania zjawisk oraz formułowania ocen z zakresu architektury krajobrazu T1P_U01; H1P_U01; R1P_U01 AK3, AK8, AK10, AK11, AK14, AK16, AK17 K_U02 wykorzystuje samodzielnie utworzone i T1P_U01; AK3, AK10,

19 19 K_U03 K_U04 K_U05 K_U06 K_U07 K_U08 K_U09 zewnętrzne bazy danych w pracach terenowych, planistycznych i projektowych architektury krajobrazu adaptuje posiadaną wiedzę ekologiczną i sozologiczną przy ocenie stanu środowiska oraz ochronie i przebudowie przestrzeni podejmuje i ocenia czynności księgowe i rachunkowe dla optymalizacji działań przedsiębiorstwa i podmiotu indywidualnej przedsiębiorczości posiada podstawowe umiejętności organizacyjne oraz stosuje systemy organizacji i zarządzania przedsiębiorstwem, a także formami indywidualnej przedsiębiorczości oraz relacjami interpersonalnymi porozumiewa się z różnymi podmiotami w toku planowania, projektowania i wykonawstwa przedsięwzięć architektury krajobrazu, w formie werbalnej, pisemnej i graficznej przygotowuje w języku polskim i języku obcym opracowania i prezentacje ilustrujące problemy z zakresu architektury krajobrazu i drogi ich rozwiązania wykonuje badania terenowe oraz proste analizy z wykorzystaniem technik polowych i laboratoryjnych, prawidłowo interpretuje rezultaty i wyciąga wnioski dokonuje identyfikacji i standardowej analizy zjawisk przyrodniczych i przestrzennych oraz wykazuje znajomość zastosowania typowych technik i ich optymalizacji w typowych działaniach architektury krajobrazu R1P_U01; H1P_U05 R1P_U01; R1P_U05; R1P_U06; InzP_U03 R1P_U01; R1P_U05; InzP_U04 R1P_U01; R1P_U05; H1P_U04; InzP_U04 T1P_U02; T1P_U03; T1P_U04; R1P_U02; R1P_U08; R1P_U09; R1P_U12; H1P_U10; H1P_U11; H1P_U13; InzP_U03; InzP_U05; InzP_U06 T1P_U03; T1P_U04; H1P_U12; R1P_U11 T1P_U08; T1P_U09; R1P_U04; InzP_U01; InzP_U02 T1P_U05; H1P_U02; R1P_U05; InzP_U05 AK11, AK12, AK14, AK15, AK16, AK17 AK3, AK5, AK11 AK3, AK13, AK14 AK3, AK13, AK14 AK5, AK6, AK11, AK13, AK14, AK15, AK16, AK17 AK7, AK8, AK11, AK13, AK14, AK15, AK16, AK17 AK3, AK9, AK10, AK11, AK12, AK14 AK7, AK8, AK9, AK11 K_U10 rozpoznaje gatunki i odmiany roślin ozdobnych R1P_U05; R1P_U06 AK9, AK10, AK11 K_U11 określa jakość roślin ozdobnych, ziół i materiału szkółkarskiego, posługując się wskaźnikami normatywnymi R1P_U05; R1P_U06 AK9, AK10, AK12

20 K_U12 K_U13 K_U14 K_U15 K_U16 K_U17 K_U18 K_U19 K_U20 K_U21 posiada podstawowe umiejętności w zakresie prowadzenia badań społecznych niezbędnych do opracowania diagnoz potrzeb odbiorców obiektów architektury krajobrazu H1P_U05; InzP_U01 ma umiejętności językowe w zakresie T1P_U06; architektury krajobrazu w stopniu pozwalającym R1P_U13; H1P_U14 na porozumiewanie się, czytanie ze zrozumieniem prostych tekstów technicznych oraz instrukcji obsługi sprzętu i oprogramowania, na poziomie określonym jako B2 przez ESOKJ ocenia przydatność rutynowych technik oraz procedur realizacyjnych oraz dobiera optymalne rozwiązania dla konkretnych zastosowań rozpoznaje szkodniki i patogeny oraz objawy ich występowania na roślinach, rozwiązuje problemy związane z ochroną upraw przed chorobami i szkodnikami ocenia możliwość zastosowania oraz dobiera sprzęt mechaniczny do określonych zadań, warunków uprawowych i pielęgnacyjnych posiada podstawowe umiejętności w zakresie oceny jakości usług związanych z działalnością biura/firmy architektury krajobrazu posługuje się oprogramowaniem kalkulacyjnym, graficznym i CAD oraz nowoczesnymi technikami komunikacyjnymi w typowych zadaniach architektury krajobrazu wykorzystuje techniki architektury krajobrazu, w tym symulacje i modele, w toku dokonywania badań i analiz środowiskowych uwarunkowań planowanych obiektów i systemów wykorzystuje symulacje komputerowe, modele matematyczne i metody analityczne w toku projektowania obiektów, urządzeń i systemów architektury krajobrazu potrafi sporządzić wniosek o przyznanie środków na realizację zadania związanego z kreacją obiektów architektury krajobrazu T1P_U15; R1P_U06; R1P_U07; H1P_U09; InzP_U07 R1P_U05; R1P_U06; InzP_U05; InzP_U06; InzP_U07 R1P_U06; R1P_U07; InzP_U05; InzP_U07 H1P_U06 T1P_U07; R1P_U03; R1P_U04; R1P_U08; InzP_U01; InzP_U06; InzP_U08 T1P_U08; T1P_U09; R1P_U05; H1P_U03; InzP_U01 T1P_U08; T1P_U09; R1P_U06; InzP_U01 H1P_U08 AK7, AK9, AK11, AK15 AK3, AK4, AK5, AK6, AK11, AK15, AK16, AK17 AK7, AK8, AK11, AK12, AK15 AK5, AK6, AK10, AK11 AK5, AK11 AK3, AK13, AK14, AK15 AK5, AK9, AK11 AK9, AK11, AK14 AK11, AK14 AK3, AK14

21 21 K_U22 K_U23 K_U24 K_U25 K_U26 K_U27 K_U28 K_U29 K_U30 rozwiązuje zadania inżynieryjno-techniczne dostrzegając interakcje między elementami systemów architektury krajobrazu oraz między nimi a otoczeniem zewnętrznym wykorzystuje w toku rozwiązywania zadań architektury krajobrazu elementy ekonomiczne i prawne ocenia ryzyko zawodowe na stanowisku pracy oraz stosuje akty prawne z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy w praktyce eksploatacyjnej oraz projektowaniu obiektów inżynieryjno-technicznych dokonuje analizy środowiskowej lokalizacji i funkcjonowania obiektów, urządzeń i systemów architektury krajobrazu potrafi wykonać typowe koncepcje projektowe i projekty techniczne z zakresu architektury krajobrazu potrafi samodzielnie zaprojektować system nawadniania wybranego obiektu architektury krajobrazu, a także ocenić skuteczność funkcjonowania innych elementów infrastrukturalnych ma doświadczenie związane z utrzymaniem urządzeń, obiektów i systemów technicznych typowych dla działań architektury krajobrazu ma doświadczenie związane z rozwiązywaniem praktycznych zadań inżynierskich, zdobyte w środowisku zajmującym się zawodowo działalnością z zakresu architektury krajobrazu ma umiejętność korzystania i doświadczenie w korzystaniu z norm i standardów związanych z działaniami biur/firm architektury krajobrazu T1P_U10; InzP_U03 T1P_U10; T1P_U12; InzP_U03 T1P_U11; T1P_U13; T1P_U15; R1P_U07; InzP_U05 T1P_U13; InzP_U05 T1P_U14; T1P_U15; T1P_U16; R1P_U06; H1P_U03; InzP_U08 T1P_U14; T1P_U15; T1P_U16; R1P_U06; InzP_U08 T1P_U17; R1P_U09; InzP_U10 T1P_U18; R1P_U08; InzP_U09; InzP_U12 T1P_U19; R1P_U10; InzP_U11 AK3, AK7, AK8, AK9, AK11 AK3, AK7, AK8, AK13, AK14 AK3, AK5 AK7, AK8, AK11, AK14, AK15 AK7, AK8, AK9, AK11, AK13 AK7, AK8, AK11, AK14 AK7, AK8, AK9 AK7, AK8, AK9 AK7, AK8, AK9, AK11 K_U31 ma umiejętność samokształcenia T1P_U05; H1P_U03 AK3, AK9, AK11, AK16, AK17 K_K01 K_K02 KOMPETENCJE SPOŁECZNE stale pogłębia swoją wiedzę w zakresie działań architektury krajobrazu, posługując się różnymi nośnikami informacji dostrzega potrzebę kształcenia kadry współpracującej przy zadaniach inżynieryjnotechnicznych, organizując różne formy szkoleń T1P_K01; R1P_K01; R1P_K07; H1P_K01 T1P_K01; R1P_K01; R1P_K03; R1P_K07 AK16 AK16

22 K_K03 K_K04 K_K05 K_K06 K_K07 K_K08 K_K09 K_K10 ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności architekta krajobrazu, w tym jej wpływ na środowisko i związaną z tym odpowiedzialność za podejmowane decyzje potrafi pracować samodzielnie i współpracować w zespole w zakresie rozwiązywania zadań architektury krajobrazu; jest odpowiedzialny za rzetelność uzyskanych wyników swoich prac i ich interpretację określa cykl realizacji zadania, wskazując optymalną kolejność podejmowanych działań ma świadomość konieczności postępowania w sposób profesjonalny, przestrzegania zasad etyki zawodowej oraz poszanowania różnorodności poglądów jest aktywny w podejmowaniu działań na rynku pracy; potrafi organizować pracę sobie i innym, jest odpowiedzialny za bezpieczeństwo pracy własnej i podlegającego mu zespołowi ma świadomość odpowiedzialności za zachowanie dziedzictwa kulturowego regionu, kraju, Europy uczestniczy w życiu kulturalnym, korzystając z różnych mediów i różnych jego form ma świadomość roli absolwenta architektury krajobrazu w społeczeństwie oraz potrzeby przekazywania społeczeństwu informacji i opinii dotyczących osiągnięć i innych aspektów działalności inżynierskiej w zakresie architektury krajobrazu T1P_K02; R1P_K04; R1P_K05; R1P_K06; H1P_K04; InzP_K01; InzP_K02 T1P_K03; R1P_K02; R1P_K03; H1P_K02; InzP_K02 T1P_K04; H1P_K03; R1P_K03 T1P_K05; R1P_K04; R1P_K05; InzP_K01 T1P_K06; R1P_K02; R1P_K05; R1P_K08; InzP_K02 H1P_K05 H1P_K06 T1P_K07 AK16 AK16 AK16 AK16 AK16 AK16 AK16 AK16 Szczegółowe informacje dotyczące metod weryfikacji efektów kształcenia znajdują się w opisach przedmiotów w polach Efekty kształcenia i metody weryfikacji osiągania efektów kształcenia i Warunki zaliczenia. Ostatni semestr studiów związany jest z planowaniem i wykonywaniem pracy dyplomowej oraz przeprowadzeniem praktyki śródsemestralnej według typowego układu kierunku o profili praktycznym. Sposób przydzielania i realizacji tematów prac dyplomowych i ich prowadzenie określa Uchwała Rady WILiŚ Nr 36z dnia r. Przyjęte procedury mają na celu zapewnienie wysokich standardów odnośnie zapewnienia jakości kształcenia na kolejnych etapach realizacji pracy. Warunkiem ukończenia studiów (potwierdzenia uzyskania kompetencji) jest złożenie egzaminu dyplomowego z wynikiem co najmniej dostatecznym (RS 62). Warunkiem dopuszczenia do egzaminu dyplomowego jest spełnienie wymagań wynikających z planu i programu kształcenia

23 23 oraz pozytywna ocena pracy dyplomowej (RS 63). RS w paragrafach określa warunki i sposób przeprowadzania egzaminu dyplomowego. Algorytm wyliczania oceny wyniku studiów (oraz jej skalę) opisuje RS 68. Zgodnie z powyższym student przystępujący do egzaminu dyplomowego uzyskał zaliczenie wszystkich semestrów kształcenia (w tym wszystkich modułów wchodzących w skład programu studiów), co jest potwierdzeniem uzyskania kompetencji wskazanych w efektach kształcenia przypisanych kierunkowi. System ocen stosowanych (dla przedmiotów) na egzaminach i zaliczeniach oraz warunki zaliczania semestrów i wpisów warunkowych są określone Regulaminem Studiów na Uniwersytecie Zielonogórskim (Rozdział IV) oraz uchwałami Rady Wydziału. Oceny odpowiadają stosowanym ocenom w systemie ECTS. Formy zaliczeń poszczególnych przedmiotów to: egzamin, zaliczenie z oceną i zaliczenie bez oceny. Kryteria, formę i zakres kontroli postępów studentów podawane są przez prowadzących zajęcia na początku semestru oraz w formie syntetycznej w Pakiecie informacyjnym zamieszczonym na stronie internetowej Wydziału zakładka ECTS. W tabelach sylabusów kolejnych przedmiotów kształcenia znajduje się zapis o formach zaliczeń dla każdego z nich.

24 T1P_W01 T1P_W02 T1P_W03 T1P_W04 T1P_W05 T1P_W06 T1P_W07 T1P_W08 T1P_W09 T1P_W10 T1P_W11 5. Tabela pokrycia obszarowych efektów kształcenia przez kierunkowe efekty kształcenia z komentarzami Wiedza (obszar nauk technicznych) K_W01 X K_W02 K_W03 K_W04 X K_W05 X K_W06 X K_W07 X K_W08 K_W09 K_W10 K_W11 K_W12 K_W13 X K_W14 X X K_W15 X X X X K_W16 X X X X K_W17 X X K_W18 X X K_W19 X X K_W20 X X K_W21 K_W22 X K_W23 X K_W24 K_W25 X X

25 T1P_U01 T1P_U02 T1P_U03 T1P_U04 T1P_U05 T1P_U06 T1P_U07 T1P_U08 T1P_U09 T1P_U10 T1P_U11 T1P_U12 T1P_U13 T1P_U14 T1P_U15 T1P_U16 T1P_U17 T1P_U18 T1P_U19 25 Umiejętności (obszar nauk technicznych) K_U01 X K_U02 X K_U03 K_U04 K_U05 K_U06 X X X K_U07 X X K_U08 K_U09 X K_U10 K_U11 K_U12 K_U13 X K_U14 K_U15 K_U16 K_U17 K_U18 X K_U19 X X K_U20 X X K_U21 K_U22 X K_U23 X X K_U24 X X X K_U25 X K_U26 X X X K_U27 X X X K_U28 K_U29 K_U30 K_U31 X X X X

26 R1P_W01 R1P_W02 R1P_W03 R1P_W04 R1P_W05 R1P_W06 R1P_W07 R1P_W08 R1P_W09 R1P_W10 R1P_W11 Kompetencje społeczne (obszar nauk technicznych) T1P_K01 T1P_K02 T1P_K03 T1P_K04 T1P_K05 T1P_K06 T1P_K07 K_K01 K_K02 K_K03 K_K04 K_K05 K_K06 K_K07 K_K08 K_K09 K_K10 X X X X X X X X Wiedza (obszar nauk rolniczych, leśnych i weterynaryjnych) K_W01 X K_W02 K_W03 X K_W04 K_W05 X X X K_W06 K_W07 X X K_W08 X X X K_W09 X X X K_W10 K_W11 X X K_W12 X X K_W13 K_W14 K_W15 X K_W16 K_W17 K_W18 K_W19 X K_W20 X X K_W21 X K_W22 X K_W23 K_W24 X X K_W25 X X

27 R1P_U01 R1P_U02 R1P_U03 R1P_U04 R1P_U05 R1P_U06 R1P_U07 R1P_U08 R1P_U09 R1P_U10 R1P_U11 R1P_U12 R1P_U13 27 Umiejętności (obszar nauk obszar nauk rolniczych, leśnych i weterynaryjnych) K_U01 X K_U02 X K_U03 X X X K_U04 X X K_U05 X X K_U06 X X X X K_U07 X K_U08 X K_U09 X K_U10 X X K_U11 X X K_U12 K_U13 K_U14 X X K_U15 X X K_U16 X X K_U17 K_U18 X X X K_U19 K_U20 K_U21 K_U22 K_U23 K_U24 X K_U25 K_U26 K_U27 K_U28 X K_U29 X K_U30 X K_U31 X

28 H1P_W01 H1P_W02 H1P_W03 H1P_W04 H1P_W05 H1P_W06 H1P_W07 H1P_W08 H1P_W09 H1P_W10 Kompetencje społeczne (obszar nauk obszar nauk rolniczych, leśnych i weterynaryjnych) R1P_K01 R1P_K02 R1P_K03 R1P_K04 R1P_K05 R1P_K06 R1P_K07 R1P_K08 K_K01 X X K_K02 X X X K_K03 X X X K_K04 X X K_K05 X K_K06 X X K_K07 X X X K_K08 K_K09 K_K10 Wiedza (obszar nauk humanistycznych) K_W01 K_W02 K_W03 K_W04 K_W05 K_W06 K_W07 K_W08 K_W09 K_W10 K_W11 K_W12 K_W13 K_W14 K_W15 K_W16 K_W17 K_W18 K_W19 K_W20 K_W21 K_W22 K_W23 K_W24 K_W25 X X X X X X X

29 H1P_U01 H1P_U02 H1P_U03 H1P_U04 H1P_U05 H1P_U06 H1P_U07 H1P_U08 H1P_U09 H1P_U10 H1P_U11 H1P_U12 H1P_U13 H1P_U14 29 Umiejętności (obszar nauk obszar nauk humanistycznych) K_U01 X K_U02 K_U03 K_U04 K_U05 X K_U06 X X X K_U07 X K_U08 K_U09 X K_U10 K_U11 K_U12 X K_U13 K_U14 X K_U15 K_U16 K_U17 X K_U18 K_U19 K_U20 K_U21 X K_U22 K_U23 X K_U24 K_U25 K_U26 X K_U27 K_U28 K_U29 K_U30 K_U31 X X

30 Kompetencje społeczne (obszar nauk obszar nauk humanistycznych) H1P_K01 H1P_K02 H1P_K03 H1P_K04 H1P_K05 H1P_K06 K_K01 K_K02 K_K03 K_K04 K_K05 K_K06 K_K07 K_K08 K_K09 K_K10 X X X X X X Wiedza (kompetencje inżynierskie) InzP_W01 InzP_W02 InzP_W03 InzP_W04 InzP_W05 InzP_W06 K_W01 K_W02 K_W03 X K_W04 K_W05 K_W06 K_W07 X X K_W08 X X K_W09 X X K_W10 K_W11 K_W12 X X K_W13 K_W14 X X K_W15 X X K_W16 K_W17 K_W18 X K_W19 X K_W20 X K_W21 K_W22 K_W23 K_W24 K_W25 X X X

31 InzP_U01 InzP_U02 InzP_U03 InzP_U04 InzP_U05 InzP_U06 InzP_U07 InzP_U08 InzP_U09 InzP_U10 InzP_U11 InzP_U12 31 Umiejętności (kompetencje inżynierskie) K_U01 K_U02 K_U03 X K_U04 X K_U05 X K_U06 X X X K_U07 K_U08 X X K_U09 K_U10 K_U11 K_U12 X K_U13 K_U14 X K_U15 X X K_U16 X X K_U17 K_U18 X X X K_U19 X K_U20 X K_U21 K_U22 X K_U23 X K_U24 X K_U25 X K_U26 X K_U27 X K_U28 X K_U29 X X K_U30 X K_U31

32 Kompetencje społeczne (kompetencje inżynierskie) InzP_K01 InzP_K02 K_K01 K_K02 K_K03 X X K_K04 X K_K05 K_K06 X K_K07 X K_K08 K_K09 K_K10 6. Tabela pokrycia kompetencji przez kierunkowe efekty kształcenia z komentarzami Kierunek jest wieloobszarowy, a jego efekty zostały przyporządkowane do obszarów: nauk rolniczych, leśnych i weterynaryjnych, nauk technicznych i nauk humanistycznych. Uwzględnione zostały również efekty wyszczególnione dla kształcenia prowadzącego do uzyskania kompetencji inżynierskich. Liczba kierunkowych efektów kształcenia dla wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych odwołujących się do obszarowych efektów kształcenia dla poszczególnych obszarów wiedzy: Wiedza Umiejętności Kompetencje obszar nauk technicznych obszar nauk rolniczych, leśnych i weterynaryjnych obszar nauk humanistycznych kompetencje inżynierskie Liczba kierunkowych efektów kształcenia

33 33 Procentowy udział pokrycia obszarowych efektów kształcenia przez kierunkowe efekty kształcenia: Wiedza Umiejętności Kompetencje obszar nauk technicznych obszar nauk rolniczych, leśnych i weterynaryjnych obszar nauk humanistycznych kompetencje inżynierskie Udział efektów obszarowych w obszarach nauk: obszar nauk technicznych 50,6% obszar nauk rolniczych, leśnych i weterynaryjnych 34,3% obszar nauk humanistycznych 15,1% Liczba punktów ECTS pokrywających obszarowe efekty kształcenia dla poszczególnych obszarów nauk, uzyskiwanych w przedmiotach kształcenia: obszar nauk technicznych ,2% obszar nauk rolniczych, leśnych i weterynaryjnych 64 30,5% obszar nauk humanistycznych 30 14,3% SUMA ,00% 7. Wskazanie związku z misją uczelni i jej strategią rozwoju Uniwersytet Zielonogórski, jako uczelnia powstała z połączenia działających dotychczas dwóch akademickich uczelni zielonogórskich, tworzy i kształtuje tradycje akademickie w regionie Środkowego Nadodrza. Swoją działalność edukacyjną i naukowo-badawczą łączy z kształtowaniem wartości etycznych świata nauki, kultury i gospodarki. Za przewodnie idee swoich działań edukacyjnych Uniwersytet Zielonogórski przyjmuje prawdę, szacunek dla wiedzy i rzetelność w jej upowszechnianiu. W badaniach naukowych kieruje się poszukiwaniem prawdy oraz płynącym stąd postępem w nauce i technice. Proces edukacyjny w Uniwersytecie Zielonogórskim jest organizowany z poszanowaniem zasady spójności kształcenia i badań naukowych oraz prawa studiujących do swobodnego rozwijania ich zamiłowań i indywidualnych uzdolnień. Uniwersytet Zielonogórski jest uczelnią otwartą zarówno na najnowsze osiągnięcia naukowe i techniczne, jak i na zapotrzebowanie społeczne dotyczące usług edukacyjnych realizowanych w duchu służby na rzecz dobra wspólnego z uwzględnieniem szczególnych potrzeb edukacyjnych młodzieży niepełnosprawnej.

34 Podstawowymi celami działalności Kierunku, zgodnie z misją uczelni i jej strategią rozwoju, są: - prowadzenie badań naukowych w Jednostce prowadzonych jest wiele tematów badawczych w ramach działalności statutowej oraz poprzez granty międzynarodowe oraz krajowe własne, rozwojowe finansowane z Narodowego Centrum Nauki oraz Narodowego Centrum Badań i Rozwoju, ulokowanych w zagadnieniach architektury krajobrazu, - edukacja specjalistów z wybranych dziedzin nauk na Kierunku kształci się specjalistów z zakresu architektury krajobrazu rozumianej jako interdyscyplinarne podejście do kształtowania środowiska przyrodniczego i antropogenicznego wykorzystującego potencjał nauk technicznych, rolniczych oraz humanistycznych zgodnie z zasadami ECLAS i IFLA, - kształcenie własnej kadry naukowej Wydział ma uprawnienia nadawania stopnia doktora habilitowanego nauk technicznych w dyscyplinie budownictwo (2013) oraz doktora nauk technicznych w dziedzinie nauk technicznych, dyscyplinach budownictwo (1987) i inżynieria środowiska (2004). Rada Wydziału w zakresie budownictwa nadała od 2005 roku stopień doktora 9 osobom, natomiast w zakresie inżynierii środowiska 13 osobom, - działalność cywilizacyjna dążąca do upowszechnienia w społeczeństwie wiedzy i kultury oraz wspierania wszystkich form aktywności społecznej, sprzyjającej jej rozwojowi pracownicy i studenci Kierunku aktywnie uczestniczą w corocznych spotkaniach naukowych dla mieszkańców regionu w ramach festiwalu nauki, targów pracy, winobrania itp. Do zadań edukacyjnych Kierunku, obok kształcenia studentów, należy również kształcenie ustawiczne, prowadzone w formie cyklicznych wykładów i seminariów oraz działalność wydawniczą, popularyzujących najnowsze osiągnięcia nauki i techniki. Kształcenie kadry naukowej Instytut prowadzi poprzez organizowane seminaria naukowe i konferencje. 8. Ogólne cele kształcenia oraz możliwości zatrudnienia (typowe miejsca pracy) i kontynuacji kształcenia przez absolwentów Program studiów został skonstruowany w oparciu o najnowsze wskazania organizacji międzynarodowych: IFLA (International Federation of Landscape Architects) 7 i ECLAS (European 7 IFLA Charter for Landscape Architectural Education; Guidance Document for Recognition or Accreditation Professional Education Programmes in Landscape Architecture (Approved by IFLA World Council, June ; first revision January 18, 2009, as approved by EFLA Education Committee, November 2008); IFLA/UNESCO Charter for Landscape Architectural Education (final draft: July 2012) Taylor J.R., IFLA Education Committee. International Education in Landscape Architecture. Status, trends

35 35 Council of Landscape Architecture Schools) 8 oraz doświadczenia uniwersyteckiego ośrodka zielonogórskiego, a także założenia polityki rozwoju i zagospodarowania kraju oraz regionu. Program umożliwia zdobycie wiedzy z zakresu funkcjonowania środowiska przyrodniczego, podstaw konstrukcji budowlanych, materiałoznawstwa, sztuk pięknych oraz historii architektury i sztuki, budowy i pielęgnacji obiektów architektury krajobrazu związanych zarówno z krajobrazem miejskim jak otwartym, podległymi zróżnicowanej presji człowieka, w tym: współczesnych i historycznych założeń parkowo-ogrodowych, zieleńców, zieleni towarzyszącej obiektom inżynieryjno-technicznym, obszarów przyrody chronionej, układów urbanistycznych i ruralistycznych, rewitalizowanych obszarów poprzemysłowych. Absolwenci posiadają szeroką wiedzę o zarządzaniu w zakresie gospodarki przestrzennej oraz umiejętności rozwiązywania problemów planistycznych, projektowych i konstrukcyjnych w zakresie architektury krajobrazu, w tym z wykorzystaniem zaawanasowanych technik komputerowych. Są oni również przygotowani do organizacji i realizacji inwestycji z zakresu architektury krajobrazu oraz do prowadzenia nadzoru inwestorskiego i budowlanego. Studenci kształcą umiejętności posługiwania się językiem obcym na poziomie biegłości B2 Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego Rady Europy oraz umiejętności posługiwania się językiem specjalistycznym z zakresu kierunku kształcenia. Absolwenci są przygotowani do pracy w firmach wykonawczych kształtowania terenów zieleni o różnej funkcjonalności, biurach projektowych, firmach projektowo-wykonawczych, wydziałach planistyczno-architektonicznych urzędów, wydziałach urzędów i instytucjach opracowujących programy i projektujących oraz nadzorujących działania wobec obszarów prawnie chronionych, działach przedsiębiorstw zajmujących się problematyką ochrony i rekultywacji terenów zdegradowanych. Absolwenci kierunku są przygotowani do podjęcia studiów drugiego stopnia w obszarze nauk technicznych oraz rolniczych, leśnych i weterynaryjnych, w kierunkach kompatybilnych z pierwszym stopniem kształcenia. Ponadto absolwenci kierunku posiadają elementarną wiedzę oraz kompetencje menadżerskie i inżynierskie umożliwiające podejmowanie własnej działalności gospodarczej. 9. Wymagania wstępne (oczekiwane kompetencje kandydatów) Wymagania wstępne obejmują wiedzę na poziomie egzaminu dojrzałości z zakresu matematyki, 8 and standards. IFLA ; Definition of the Profession of Landscape Architect for the International Standard Classification of Occupations / International Labour Office / Geneva; Final Version approved by the World Council 2003, Banff / Canada of the International Federation of Landscape Architects, IFLA ECLAS Guidance on Landscape Architecture Education. The Tuning Project. Version 26. Le Notre, September 2010; Minimum Requirements for European Landscape Architectural Studies to Qualify for Professional Recognition by EFLA And ECLAS

36 języka obcego nowożytnego, biologii lub historii sztuki. Zakres kwalifikacyjny obejmuje sprawdzian z rysunku odręcznego ukierunkowanego na sprawdzenie umiejętności obserwacji, uchwycenia perspektywy, odzwierciedlenia zróżnicowania materiałów. Od kandydatów oczekuje się posiadania wyobraźni przestrzennej i umiejętności przeniesienia wskazanego oraz wyimaginowanego obrazu na papier w postaci szkicu z zachowaniem podstawowych prawideł graficznych. 10. Zasady rekrutacji na studia I stopnia Studia stacjonarne 3,5-letnie, kończące się uzyskaniem tytułu zawodowego inżyniera Studia niestacjonarne 3,5-letnie, kończące się uzyskaniem tytułu zawodowego inżyniera Na studia zostaną przyjęci w ramach limitu miejsc kandydaci, którzy spełnili wszystkie wymagania rekrutacyjne i uzyskali największą liczbę punktów. Postępowanie rekrutacyjne przebiega dwuetapowo. Etap 1. Część praktyczna (0-60 punktów), składa się z egzaminu obejmującego: rysunek z natury (0-30 punktów), rysunek z wyobraźni (0-30 punktów). Warunkiem dopuszczenia kandydata do Etapu 2 jest zdanie egzaminu praktycznego. Egzamin uważa się za zdany, jeśli kandydat uzyska łącznie z dwóch rysunków co najmniej 20 punktów. Etap 2. Konkurs świadectw Wspólna lista rankingowa utworzona będzie, dla kandydatów z nową i starą maturą, na podstawie wyników egzaminów z przedmiotów objętych zasadami rekrutacji. Liczba punktów do listy rankingowej wyliczona będzie jako średnia ważona liczby punktów odpowiadających wynikom egzaminu maturalnego ( nowa matura) lub egzaminu dojrzałości ( stara matura) z określonych dla kierunku przedmiotów. Liczby punktów (oznaczone dalej przez R) wyliczane będą według wzoru: R = 0,10m 1 + 0,10m 2 + 0,10o1 + 0,10o 2 + 0,05p 1 + 0,05p 2 + 0,25d 1 + 0,25d 2 gdzie: m 1, m 2 - punkty za przedmiot matematyka, o 1, o 2 - punkty za przedmiot język obcy nowożytny, p 1, p 2 - punkty za przedmiot język polski, d 1, d 2 - punkty za jeden przedmiot wybrany spośród: biologia, geografia, historia, historia sztuki interpretacja oznaczeń dla nowej matury: m 1 - punkty za część pisemną egzaminu maturalnego z matematyki na poziomie podstawowym, m 2 - punkty za część pisemną egzaminu maturalnego z matematyki na poziomie rozszerzonym,

37 37 o 1 - punkty za część pisemną egzaminu maturalnego z języka obcego nowożytnego na poziomie podstawowym, o 2 - punkty za część pisemną egzaminu maturalnego z języka obcego nowożytnego na poziomie rozszerzonym, p 1 - punkty za część pisemną egzaminu maturalnego z języka polskiego na poziomie podstawowym, p 2 - punkty za część pisemną egzaminu maturalnego z języka polskiego na poziomie rozszerzonym, d 1 - punkty za część pisemną egzaminu maturalnego z przedmiotu wybranego na poziomie podstawowym, d 2 - punkty za część pisemną egzaminu maturalnego z przedmiotu wybranego na poziomie rozszerzonym; interpretacja oznaczeń dla starej matury: m 1 - punkty za część ustną egzaminu dojrzałości z matematyki, m 2 - punkty za część pisemną egzaminu dojrzałości z matematyki, o 1 - punkty za część ustną egzaminu dojrzałości z języka obcego nowożytnego, o 2 - punkty za część pisemną egzaminu dojrzałości z języka obcego nowożytnego, p 1 - punkty za część ustną egzaminu dojrzałości z języka polskiego, p 2 - punkty za część pisemną egzaminu dojrzałości z języka polskiego, d 1 - punkty za część ustną egzaminu dojrzałości z przedmiotu wybranego, d 2 - punkty za część pisemną egzaminu dojrzałości z przedmiotu wybranego. Oceny uzyskane na egzaminie dojrzałości ( starej maturze) przelicza się na punkty według następujących zasad: w skali 6-stopniowej: cel.-90pkt., bdb.-75pkt., db.-60pkt., dst.-45pkt., mier., dop.-30pkt.; w skali 4-stopniowej: bdb.-90pkt., db.-60pkt., dst.-30pkt. W przypadku nowej matury do postępowania rekrutacyjnego przyjmuje się liczbę punktów ze świadectwa dojrzałości uzyskaną za egzaminy maturalne. Jeżeli na świadectwie dojrzałości nie ma punktów lub ocen z odpowiedniego egzaminu z określonego przedmiotu do rankingu przyjmuje się liczbę punktów zero, z tym że: - w przypadku, gdy na świadectwie dojrzałości ( nowa matura) podana jest punktacja danego przedmiotu wyłącznie na poziomie rozszerzonym, a w zasadach rekrutacji uwzględniane są też punkty za poziom podstawowy, przyjmuje się dla poziomu podstawowego punkty za poziom rozszerzony, - w przypadku, gdy na egzaminie dojrzałości ( stara matura) nie ma oceny za egzamin pisemny z danego przedmiotu, a w zasadach rekrutacji uwzględniana jest taka ocena, przyjmuje się ocenę za egzamin ustny.

38 Zwolnienie z egzaminu dojrzałości z języka obcego na podstawie certyfikatu jest równoznaczne z uzyskaniem oceny celującej ( stara matura) lub maksymalnej liczby punktów ( nowa matura) z tego przedmiotu. Gdy na świadectwie dojrzałości są wyniki odpowiednich egzaminów z kilku alternatywnie branych pod uwagę przedmiotów, przyjmuje się wyniki z jednego przedmiotu, dającego największą liczbę punktów w rekrutacji. Dodatkowe uprawnienia przyznawane są finalistom olimpiad: biologicznej, chemicznej, fizycznej, informatycznej, matematycznej, historycznej, wiedzy i umiejętności budowlanych, wiedzy technicznej. Limit miejsc: studia stacjonarne 60 studia niestacjonarne 40 Na stronie znajdują się najważniejsze informacje na temat zasad i przebiegu rekrutacji. 11. Różnice w stosunku do innych programów o podobnie zdefiniowanych celach i efektach kształcenia prowadzonych na uczelni Na Uniwersytecie Zielonogórskim, na obszarach i w zakresach częściowo podobnie definiowanych w efektach kształcenia dla architektury krajobrazu prowadzone są studia w obszarach i zakresach: - nauk technicznych architektura i urbanistyka budownictwo inżynieria środowiska - nauk humanistycznych kulturoznawstwo historia - nauk przyrodniczych biologia ochrona środowiska Nauki rolnicze nie są w Uniwersytecie Zielonogórskim reprezentowane przez żaden kierunek. Nauki techniczne i nauki humanistyczne odwołują się do tych samych efektów obszarowych, zdefiniowanych w Rozporządzeniu Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 2 listopada 2011 r. w sprawie Krajowych Ram Kwalifikacji dla Szkolnictwa Wyższego (Dz.U. Nr 253, poz. 1520).

39 39 Tym niemniej nie generują nawet częściowo zbliżonych skonkretyzowanych elementów wiedzy, umiejętności i kompetencji mogących prowadzić do uzyskania wykształcenia zbliżonego choćby do architekta krajobrazu opisanego przez IFLA (International Federation of Landscape Architects) i ECLAS (European Council of Landscape Architecture Schools). Tym samym mamy do czynienia z zupełnie nową sylwetką absolwenta i zupełnie nowym potencjalnym rynkiem pracy dla absolwentów.

40 II PROGRAM STUDIÓW 1. Układ przedmiotów kształcenia na studiach stacjonarnych i niestacjonarnych AKR Studia I stopnia stacjonarne trwają 7 semestrów po 15-tygodni. Program studiów jest w zgodny z Rozporządzeniem Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w sprawie Krajowych Ram Kwalifikacji dla Szkolnictwa Wyższego z dnia 2 listopada 2011 r. (Dz. U. Nr 253, poz. 1520). W odniesieniu do wymagań brzegowych ECLAS i IFLA, studia wyższe na architekturze krajobrazu powinny trwać nie krócej niż 6 semestrów na I stopniu kształcenia. Polskie uregulowania prawne wskazują na 7-semestralny tok kształcenia inżyniera. Dodatkowo, profil praktyczny wymaga umiejscowienia w programie kształcenia minimum trzech miesięcy praktyki zawodowej. Zostało to zrealizowane w proponowanym programie kształcenia. Ramowy program studiów stacjonarnych I stopnia, określający liczbę godzin w semestrze przedstawiono w poniższych tabelach (czarnym tekstem oznaczono przedmioty obowiązkowe, zielonym przedmioty wybieralne, granatowym moduł przedmiotów ogólnouczelnianych): Przedmiot kształcenia Godziny W C L P T Semestr BHP i ergonomia Biologia roślin Budownictwo i materiałoznawstwo Ekologia Fitosocjologia Fizjografia Geodezja i fotogrametria Geometria wykreślna Grafika inżynierska Historia sztuki ogrodowej Język obcy , 4, 5, 6 Komunikacja i trening interpersonalny Metody badań opinii społecznych Kosztorysowanie Matematyka I Matematyka II Mechanizacja prac uprawowych i pielęgnacyjnych Ochrona roślin Ochrona środowiska

41 41 Ochrona, degradacja i rekultywacja krajobrazu Podstawy CAD Podstawy prawa i ochrony własności intelektualnej Podstawy projektowania Projektowanie obiektów architektury krajobrazu I Rysunek architektonicznourbanistyczny , Rysunek i rzeźba , 2 Szata roślinna dendrologia , 3 Szata roślinna rośliny ozdobne , 3 Technologia informacyjna Uprawa i nawożenie Urządzanie terenów zieleni WF Zasady konserwacji i rewaloryzacji Zasady prowadzenia firmy projektowowykonawczej Gleboznawstwo Ochrona gleb Lasy w krajobrazie Plany urządzania lasów Wybrane zagadnienia z filozofii i etyki Środowisko bytowania człowieka Dziedzictwo historyczne i kulturowe Lubuskiego Historia kultury Historyczno-turystyczne walory pogranicza zachodniego Psychologia dla przyszłych managerów Ekonomia i zarządzanie Przedmiot ogólnouczelniany Pracownia dyplomowa , 7 Seminarium dyplomowe , 7 Praca dyplomowa Praktyka zawodowa 3 miesiące RAZEM po 2, po 4, na 6

42 42 Moduł specjalistyczny: Kształcenie specjalistyczne oparte jest o moduły stanowiące bloki tematyczne umożliwiające wybór przedmiotów najbardziej związanych z zainteresowaniami studenta oraz planowaną tematyką pracy dyplomowej. Uznanie realizacji modułu specjalnościowego wymaga zaliczenia przedmiotów, których suma punktów ECTS przekracza 75% (31 pkt.) sumy punktów możliwych do zdobycia w ramach modułów specjalistycznych (40 pkt.). Przedmiot kształcenia Godziny W C L P T Semestr Moduł I - Architektura krajobrazów współczesnych Drogi i mosty w krajobrazie Gospodarowanie przestrzenią miejską Podstawy gospodarki przestrzenią rolną i leśną Podstawy ruralistyki Podstawy wiedzy o urbanosferze Projektowanie nawadniania terenów zieleni Projektowanie obiektów architektury krajobrazu II (AWKM) , 7 Rabaty, klomby i gazony kwiatowe Zbiorniki wodne, cieki i fontanny w mieście RAZEM Moduł II - Rewaloryzacja i rekultywacja krajobrazów Dokumentacje konserwatorskie Geologia i hydrologia Obiekty małej retencji wodnej Organizacja form chronionego krajobrazu Projektowanie obiektów architektury krajobrazu II (RRK) Rekultywacja krajobrazów miejskich Rekultywacja krajobrazów poprzemysłowych Rewaloryzacja historycznych założeń ogrodowych , Tradycja winiarska w krajobrazie RAZEM

43 43 Suma zajęć ogólnych + moduł I Godziny W C L P T Suma zajęć ogólnych + moduł II Studia I stopnia niestacjonarne trwają 7 semestrów po 9 zjazdów Program studiów jest w zgodny z Rozporządzeniem Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w sprawie Krajowych Ram Kwalifikacji dla Szkolnictwa Wyższego z dnia 2 listopada 2011 r. (Dz. U. Nr 253, poz. 1520). Godziny dydaktyczne realizowane w bezpośrednim kontakcie z osobą prowadzącą wynoszą 60,5% sumy godzin przewidzianych dla tej formy w ramach studiów stacjonarnych. Liczba punktów ECTS jest tożsama z przewidzianą dla studiów stacjonarnych. Ramowy program studiów niestacjonarnych I stopnia, określający liczbę godzin w semestrze przedstawiono w poniższych tabelach (czarnym tekstem oznaczono przedmioty obowiązkowe, zielonym przedmioty wybieralne, granatowym moduł przedmiotów ogólnouczelnianych): Przedmiot kształcenia Godziny W C L P T Semestr BHP i ergonomia Biologia roślin Budownictwo i materiałoznawstwo Ekologia Fitosocjologia Fizjografia Geodezja i fotogrametria Geometria wykreślna Grafika inżynierska Historia sztuki ogrodowej Język obcy , 4, 5, 6 Komunikacja i trening interpersonalny Metody badań opinii społecznych Kosztorysowanie Matematyka I Matematyka II

44 44 Mechanizacja prac uprawowych i pielęgnacyjnych Ochrona roślin Ochrona środowiska Ochrona, degradacja i rekultywacja krajobrazu Podstawy CAD Podstawy prawa i ochrony własności intelektualnej Podstawy projektowania Projektowanie obiektów architektury krajobrazu I Rysunek architektonicznourbanistyczny , Rysunek i rzeźba , 2 Szata roślinna dendrologia , 3 Szata roślinna rośliny ozdobne , 3 Technologia informacyjna Uprawa i nawożenie Urządzanie terenów zieleni WF Zasady konserwacji i rewaloryzacji Zasady prowadzenia firmy projektowowykonawczej Gleboznawstwo Ochrona gleb Lasy w krajobrazie Plany urządzania lasów Wybrane zagadnienia z filozofii i etyki Środowisko bytowania człowieka Dziedzictwo historyczne i kulturowe Lubuskiego Historia kultury Historyczno-turystyczne walory pogranicza zachodniego Psychologia dla przyszłych managerów Ekonomia i zarządzanie Przedmiot ogólnouczelniany Pracownia dyplomowa , 7 Seminarium dyplomowe , 7 Praca dyplomowa Praktyka zawodowa 3 miesiące po 2, po 4, na 6

45 45 RAZEM Moduł specjalistyczny: Kształcenie specjalistyczne oparte jest o moduły stanowiące bloki tematyczne umożliwiające wybór przedmiotów najbardziej związanych z zainteresowaniami studenta oraz planowaną tematyką pracy dyplomowej. Uznanie realizacji modułu specjalnościowego wymaga zaliczenia przedmiotów, których suma punktów ECTS przekracza 75% (31 pkt.) sumy punktów możliwych do zdobycia w ramach modułów specjalistycznych (40 pkt.). Przedmiot kształcenia Godziny W C L P T Semestr Moduł I - Architektura krajobrazów współczesnych Drogi i mosty w krajobrazie Gospodarowanie przestrzenią miejską Podstawy gospodarki przestrzenią rolną i leśną Podstawy ruralistyki Podstawy wiedzy o urbanosferze Projektowanie nawadniania terenów zieleni Projektowanie obiektów architektury krajobrazu II (AWKM) , 7 Rabaty, klomby i gazony kwiatowe Zbiorniki wodne, cieki i fontanny w mieście RAZEM Moduł II - Rewaloryzacja i rekultywacja krajobrazów Dokumentacje konserwatorskie Geologia i hydrologia Obiekty małej retencji wodnej Organizacja form chronionego krajobrazu Projektowanie obiektów architektury krajobrazu II (RRK) Rekultywacja krajobrazów miejskich Rekultywacja krajobrazów poprzemysłowych Rewaloryzacja historycznych założeń ogrodowych , Tradycja winiarska w krajobrazie RAZEM

46 46 Suma zajęć ogólnych + moduł I Godziny W C L P T Suma zajęć ogólnych + moduł II Wymiar, zasady i forma odbywania praktyk Wymiar i harmonogram praktyki zawodowej: Lp. Przedmiot Liczba godzin Liczba ECTS Semestr studiów Praktyka wakacyjna (inżynieryjno-techniczna) Praktyka wakacyjna (inwentaryzacyjnoprojektowa) Praktyka zawodowa - śródsemestralna 70 2 Po II semestrze 70 2 Po IV semestrze Na VI semestrze Cel i charakter praktyki Kierunek Architektura krajobrazu organizuje studenckie praktyki zawodowe, zwane dalej praktykami, przewidziane w planach studiów i sprawuje nadzór dydaktyczno-wychowawczy oraz organizacyjny nad przebiegiem praktyk. Podstawowym celem praktyki na kierunku jest umożliwienie wykorzystania teoretycznej wiedzy, zdobytej podczas zajęć dydaktycznych na studiach i skonfrontowanie jej z rzeczywistymi wymaganiami, stawianymi przez pracodawców. Chodzi więc o praktyczne zapoznanie studentów z poszczególnymi działami firm projektowych i wykonawczych oraz umożliwienie im wykazania się w pełni nabytą w trakcie kilku semestrów wiedzą. Charakter praktyki powinien być zgodny z kierunkiem odbywanych studiów. Praktyki zawodowe są zorganizowane w bloki, zgodnie z interdyscyplinarnym charakterem studiów. W ramach praktyki inżynieryjno-technicznej nacisk położony jest na zagadnienia geodezyjno-pomiarowe, konstrukcyjne i budowlane. W ramach praktyki inwentaryzacyjnoprojektowej realizowane są zadania diagnostyczne, planistyczne i projektowe związane z realizacją fazy wstępnej działań architektury krajobrazu. Śródsemestralna, dwumiesięczna praktyka

47 47 zawodowa wdraża studenta w praktyczne działania biur projektowych i firm wykonawczych z zakresu architektury krajobrazu. Do podstawowych zadań praktyki zawodowej zaliczamy: - zaznajomienie z organizacją firmy, kierownictwem robót i kierownictwem budowy oraz zapoznanie z robotami prowadzonymi lub wykonywanymi przez przedsiębiorstwo, - zapoznanie z podziałem funkcji personelu technicznego i administracyjnego z uwzględnieniem zakresu czynności i obowiązków, - zapoznanie się z procesem projektowania obiektów architektury krajobrazu, - poznanie podstawowych przepisów dyscypliny pracy oraz warunków bezpieczeństwa i higieny pracy, - zapoznanie z obiegiem dokumentacji technicznej w trakcie projektowania oraz przepływu dokumentów w firmie, - zaznajomienie ze stosowanymi technologiami i technikami wykonawczymi, - zapoznanie z wybranymi działaniami instalatorskimi występującymi na budowie obiektów architektury krajobrazu (wykonywanie systemów wodnych, kanalizacyjnych, melioracyjnych, oświetleniowych, teleinformatycznych), - przygotowanie praktyczne do zawodu oraz ugruntowanie wiadomości teoretycznych przez zastosowanie ich na praktyce zawodowej, - zapoznanie się z czynnikami natury ekonomicznej i socjologicznej firmy. Forma odbycia praktyki Praktyka odbywana jest w ramach podpisanego porozumienia między Uczelnią a zakładem pracy. Zakład pracy może podpisać ze studentem umowę o pracę na okres odbywania praktyki. Miejsce i termin odbycia praktyki oraz przygotowanie praktyk Student sam decyduje o tym, w jakim okresie oraz w jakim zakładzie pracy chciałby odbywać praktykę. Jedynymi warunkami stawianym przez Wydział jest to, aby praktyka została odbyta w zakładach projektowych, wykonawczych lub projektowo-wykonawczych oraz instytucjach administracji państwowej i samorządowej, związanych z architekturą krajobrazu w wymiarze 2 razy po 70 godzin w czasie przerwy wakacyjnej po II i IV semestrze oraz 280 godzin w trakcie trwania VII semestru. Za odbycie praktyk przypisuje się łącznie 20 punktów ECTS ( ). W przypadku, gdy student z różnych powodów nie jest w stanie samodzielnie znaleźć zakładu pracy chcącego przyjąć praktykanta, Wydział proponuje studentowi odbycie praktyki we wskazanym przez niego miejscu i czasie. Praktyki mogą odbywać się zarówno w Polsce jak i poza granicami kraju. Praktyki studenckie odbywają się w okresie wakacji (lipiec-wrzesień) po II i IV

48 48 semestrze oraz w okresie maj-czerwiec na VI semestrze. Dziekan może w uzasadnionych przypadkach zezwolić na jej odbycie w innym terminie, nie kolidującym z zajęciami. W szczególności Dziekan może wyrazić zgodę na przesunięcie terminu odbycia praktyki na następny okres wakacyjny (student w kolejnym roku musi odbyć praktykę w dwukrotnym wymiarze). Praktyka realizowana jest w miejscu stałego mieszkania studenta. Uzgodnienia z zakładem pracy odnośnie odbycia praktyki dokonuje sam student (miejsce i termin). Po akceptacji prośby studenta przez zakład, student przygotowuje w dwóch egzemplarzach porozumienie o organizacji praktyki między Uczelnią i zakładem. Po podpisaniu porozumienia przez Dziekana, student odbiera od organizatora praktyk i przekazuje dokumenty do podpisania w wybranym zakładzie pracy. W czasie praktyki studenckiej, student prowadzi dziennik praktyk, w którym opisywane są tygodnie pracy w zakładzie. Z chwilą rozpoczęcia praktyki studenci przedstawiają w zakładzie pracy program praktyk. Po zakończeniu praktyki studenci przekazują potwierdzone dzienniki pracy organizatorowi praktyk. Studenci, którzy są technikami architektury krajobrazu mogą uzyskać zaliczenie części praktyki na podstawie przedłożonej dokumentacji praktyk odbytych w szkole średniej. Za zgodą Dziekana student niepełnosprawny może zaliczyć praktykę w formie alternatywnej dostosowanej do jego możliwości. Student we własnym zakresie powinien ubezpieczyć się na czas trwania praktyki od następstw nieszczęśliwych wypadków (ubezpieczenie NW). Nadzór nad przebiegiem praktyki Nadzór dydaktyczno-wychowawczy nad praktyką sprawuje organizator praktyki powołany przez Rektora na wniosek Dziekana. Organizator praktyki jako przedstawiciel Uczelni jest przełożonym studentów odbywających praktyki. Odpowiada za realizację praktyki zgodnie z jej celami i ustalonym programem, jest upoważniony do rozstrzygnięcia wspólnie z kierownikiem zakładu pracy spraw związanych z przebiegiem praktyki. Zaliczenie praktyki Warunkiem zaliczenia studentowi praktyki z wpisem do indeksu jest przedstawienie przez niego, w odpowiednim terminie, prawidłowo wypełnionego i potwierdzonego przez zakład pracy dziennika praktyk. W dzienniku student zobowiązany jest zamieścić szczegółowe sprawozdanie z odbytej praktyki, dokumentujące wszystkie ważniejsze czynności i wykonywane prace. Organizator praktyki może zweryfikować sprawozdanie pod względem zgodności wykonywanej pracy przez studenta z kierunkiem studiów.

49 49 Dokumenty Studenci studiów stacjonarnych i niestacjonarnych odbywają praktykę na podstawie Porozumienia między uczelnią a zakładem (zwane dalej Porozumieniem). Porozumienie z podmiotami gospodarczymi, organami administracji państwowej, samorządowej lub innymi jednostkami organizacyjnymi podpisuje z upoważnienia Rektora Dziekan Wydziału. W przypadku wykonywania przez studenta (studia niestacjonarne) pracy zawodowej Dziekan może zaliczyć ten okres jako praktykę zawodową po wcześniejszym dostarczeniu zaświadczenia o zatrudnieniu studenta. Decyzję o zaliczeniu pracy zawodowej jako praktyki za każdym razem podejmuje Dziekan Wydziału po stwierdzeniu, że wykonywana przez studenta praca jest zgodna z kierunkiem studiów. Terminarz 1). Dostarczenie do organizatora praktyk wypełnionych dwóch egzemplarzy porozumienia w sprawie praktyki wakacyjnej: studia stacjonarne studia niestacjonarne Odbiór podpisanych egzemplarzy porozumienia Zwrot wypełnionego dzienniczka praktyk wraz do 15 maja br. indywidualnie w roku akademickim. do 15 czerwca br. z podpisanym przez zakład jednym porozumieniem do 5 października br. Zaliczenie praktyk wpis do indeksu Zaliczenie praktyk dla osób ubiegających się o stypendium naukowe do 31 października br. w sesji wrześniowej poprawkowej. 2). Dostarczenie do organizatora praktyk wypełnionych dwóch egzemplarzy porozumienia w sprawie praktyki zawodowej: studia stacjonarne studia niestacjonarne Odbiór podpisanych egzemplarzy porozumienia Zwrot wypełnionego dzienniczka praktyk wraz do 15 lutego br. indywidualnie w roku akademickim. do 15 marca br. z podpisanym przez zakład jednym porozumieniem do 5 lipca br. Zaliczenie praktyk wpis do indeksu do 15 lipca br. Szczegółowe informacje dotyczące praktyk zawodowych i dyplomowych znajdują się na stronie

50 50 3. Sposób uwzględniania wyników monitorowania karier absolwentów Biuro Karier, działające w Pionie Prorektora ds. Studenckich, zostało utworzone Zarządzeniem nr 31 Rektora UZ z dnia 5 listopada 2001 r. w sprawie wprowadzenia zmian oraz tekstu jednolitego regulaminu organizacyjnego Uniwersytetu Zielonogórskiego i miało nazwę Dział ds. Zawodowej promocji Studentów i Absolwentów. Obecnie w Uniwersytecie Zielonogórskim, zgodnie z wewnętrznymi regulacjami wyszczególnionymi poniżej zadania monitorowania karier zawodowych absolwentów podzielone zostały między Biuro Karier, Instytut Socjologii, Dział Kształcenia, Centrum Komputerowe, Biuro Promocji i Wydziały. Do zadań Biura Karier należy: - udzielanie pomocy studentom oraz absolwentom w wyborze drogi zawodowej; - pozyskiwanie ofert pracy dla studentów i absolwentów; - promowanie absolwentów; - organizowanie praktyk i staży zawodowych; - prowadzenie działalności informacyjnej i szkoleniowej studentów i absolwentów; - nawiązywanie współpracy z pracodawcami; - organizowanie prezentacji firm, spotkań i imprez promocyjnych związanych z rynkiem pracy dla studentów i absolwentów. Do zadań Wydziałów UZ należy: aktualizowanie i uzupełnianie brakujących danych adresowych studentów kończących studia, a w szczególności adresów owych w systemie Dziekanat przez pracowników dziekanatów; naniesienie do kart obiegowych klauzuli dot. wyrażenia przez studenta zgody na przystąpienie do badań, zaznaczenie tego faktu w systemie Dziekanat oraz archiwizowanie w dokumentacji studenta przez pracowników dziekanatów; umieszczenie linka do portalu Absolwent UZ dedykowanego badaniu na stronach internetowych we wszystkich jednostkach organizacyjnych wydziału przez osoby wyznaczone przez Dziekana. - Zarządzenie Nr 12 Rektora UZ z dnia 30 stycznia 2012 r. w sprawie powołania Zespołu ds. Monitorowania Karier Zawodowych Absolwentów Uniwersytetu Zielonogórskiego - Zarządzenie Nr 26 Rektora UZ z dnia 16 kwietnia 2012 r. w sprawie zadań związanych z monitorowaniem karier zawodowych absolwentów Uniwersytetu Zielonogórskiego Załącznik nr 1 do zarządzenia nr 26 Rektora UZ z dnia r. w sprawie zadań związanych z monitorowaniem karier zawodowych absolwentów Uniwersytetu Zielonogórskiego Podział zadań związanych z monitorowaniem karier zawodowych absolwentów Uniwersytetu Zielonogórskiego Załącznik nr 2 do zarządzenia nr 26 Rektora UZ z dnia r. Harmonogram realizacji prac związanych z monitorowaniem karier zawodowych absolwentów

51 51 Uniwersytetu Zielonogórskiego - Zarządzenie nr 50 Rektora UZ z dnia 5 czerwca 2012 r. w sprawie rozliczenia studenta lub absolwenta z Uniwersytetem Zielonogórskim w związku z zakończeniem studiów. Analiza danych, dokonywana systematycznie przez Biuro Karier i Wydział wskazały w ostatnich latach konieczność organizacji spotkań studentów ze specjalistami z dziedziny psychologii biznesu, a także potencjalnymi pracodawcami. W roku 2013 odbyły się liczne takie spotkania, w tym w ramach Warsztatów poznaj siebie w kontekście planowania kariery zawodowej ( ), Światowego Tygodnia Przedsiębiorczości ( ), czy też dedykowanego spotkania na Wydziale z spotkania z przedstawicielami Izby Rzemieślniczej z Cottbus ( ). Uzyskano także dane na temat dużego skupienia regionalnego studentów i absolwentów naszego Wydziału w województwie lubuskim. 4. Sposób współdziałania z interesariuszami wewnętrznymi i zewnętrznymi Udział w tworzeniu kierunku interesariuszy wewnętrznych: Studenci Uczelni są reprezentowani przez Parlament Studencki i Radę Doktorantów UZ. Mają one wpływ na pracę ciał decydujących o programie i toku studiów, poprzez swoich przedstawicieli w organach kolegialnych Uczelni, co jest zapisane w ich podstawowych kompetencjach i zadaniach. Studenci Wydziału biorą udział zarówno w procedurach przygotowywania programów nauczania, oceny planów studiów i programów nauczania, jak też oceny realizacji planów studiów i programów nauczania. Udział w pierwszych dwóch etapach jest zapewniany zarówno poprzez stałą wymianę informacji, w kontaktach z pracownikami tworzącymi Wydziałową Komisję ds. Jakości Kształcenia (WKJK), osobami zarządzającymi Wydziałem i Instytutami, a także osobami odpowiedzialnymi za przedmioty kształcenia, jak też poprzez uczestnictwo w organach decyzyjnych Radach Instytutów i Radzie Wydziału. Plany i programy kształcenia są przekazywane uczestnikom tych gremiów z wyprzedzeniem, co umożliwia aktywny udział w ich pracach. Na etapie oceny realizacji studenci otrzymują szereg narzędzi w postaci anonimowo wypełnianych ankiet dotyczących nauczycieli akademickich oraz przedmiotów kształcenia. Uwagi w pierwszej z wymienionych kwestii brane są pod uwagę przy ocenie nauczycieli akademickich, w odniesieniu do drugiego elementu przy ocenie kierunku oraz działaniach prowadzących do zmian programów i planów. W odniesieniu do nowo tworzonego kierunku kształcenia architektura krajobrazu studenci uczestniczyli w dwóch posiedzeniach Wydziałowego Zespołu Zapewnienia Jakości Kształcenia, przed którymi otrzymali w formie elektronicznej pełną dokumentację programu kształcenia. Były także prowadzone konsultacje z pracownikami Instytutu Inżynierii Środowiska, Instytutu

52 52 Budownictwa oraz Katedry Architektury i Urbanistyki, których działania zakresem pokrywają się z zainteresowaniami architektury krajobrazu. Nowy kierunek był też przedmiotem dyskusji na Radzie Instytutu Inżynierii Środowiska jednostki organizacyjnie odpowiedzialnej za jego wdrożenie i prowadzenie. W głosowaniu Rada Instytutu poparła uruchomienie nowego kierunku. Posiedzenia WKJK odnoszące się do programu kształcenia architektury krajobrazu odbyły się r. oraz r. Przedstawiciel Parlamentu studenckiego pozytywnie zaopiniował program kształcenia w dniu r. Dnia r., po dyskusji na Radzie Wydziału został zatwierdzony wniosek dotyczący uruchomienia kierunku studiów architektura krajobrazu na studiach I i II stopnia. Wobec uzupełnienia dokumentacji o elementy administracyjno-prawne, przekazano ją (przed postawieniem pod obrady Senackiej Komisji Jakości Kształcenia i Senatu UZ) do ponownego zaopiniowania Parlamentowi studenckiemu w dniu r. Udział w tworzeniu kierunku interesariuszy zewnętrznych: Podmioty gospodarcze oraz jednostki administracji, z którymi współpracuje Wydział biorą udział w przygotowywaniu programów kształcenia poprzez wskazywanie na potrzeby rynku pracy oraz umiejętności, które ich zdaniem absolwenci ci powinni posiadać. Potrzeba utworzenia kierunku architektura krajobrazu była wskazywana przedstawicielom Wydziału już od niemal 10 lat. Były podejmowane próby, które jednak napotykały na duże trudności z racji konieczności sprostania nowym wyzwaniom. Po latach działań, wzmocnieniu kadrowym Instytutu Inżynierii Środowiska, uruchomieniu kierunku architektura i urbanistyka, kontaktach z biurami projektowymi, urzędami i przedsiębiorstwami komunalnymi, można było wrócić do koncepcji dobrze wpisującej się w zakres kształcenia na Wydziale. Przedstawiciele interesariuszy zewnętrznych wzięli udział nie tylko w stwierdzeniu zasadności wprowadzenia nowego kierunku, lecz także brali udział w tworzeniu sylabusów dla wielu przedmiotów kształcenia, zwłaszcza kierunkowych i specjalnościowych. Lista interesariuszy współpracujących w ramach kierunku: - PGE Gubin Sp. z o.o. - Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Zielonej Górze - Taxus Małgorzata Guran - Urząd Gminy Brody - Urząd miasta Bytom Odrzański - Urząd Miasta Iłowa Żagańska - Urząd Miasta Lubsko - Urząd Miasta Zielona Góra

53 53 - Zakład Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w Zielonej Górze - Zakład Wodociągów i Kanalizacji w Zielonej Górze - Zespół Szkół Budowlanych w Zielonej Górze - Zespół Szkół Licealnych i Technicznych w Gubinie - Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych nr 2 im. Marii Dąbrowskiej w Nowej Soli - Zespół Szkół Technicznych im. Władysława Reymonta w Lubsku - Zespół Szkół Zawodowych PBO Sp. z o.o. w Zielonej Górze

54 ECTS ECTS ECTS ECTS ECTS ECTS ECTS Forma zaliczenia C,L,P,S Punkty ECTS III. PLAN STUDIÓW Uniwersytet Zielonogórski Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska Kierunek: Architektura krajobrazu Stacjonarne studia inżynierskie I stopnia Rozkład zajęć w poszczególnych semestrach (liczba godzin w tygodniu) Lp. Nazwa przedmiotu W Semestr I Semestr II Semestr III Semestr IV Semestr V Semestr VI Semestr VII W C L P S T W C L P S T W C L P S T W C L P S T W C L P S T W C L P S T W C L P S T 1 BHP i ergonomia Biologia roślin 2 E a 5b 6 7 8a 8b 9 Geometria wykreślna Grafika inżynierska Komunikacja i trening interpersonalny Metody badań opinii społecznych Ochrona środowiska Technologia informacyjna Gleboznawstwo Ochrona gleb Podstawy prawa i ochrona własności intelektualnej E E Rysunek i rzeźba Budownictwo i materiałoznawst wo 1 E Ekologia 1 E Geodezja i fotogrametria 1 E Matematyka I Podstawy CAD Rysunek architektoniczno

55 urbanistyczny 17 Uprawa i nawożenie 18a Ekonomia i zarządzanie Psychologia dla 18b przyszłych managerów 19 Szata roślinna dendrologia 20 Szata roślinna rośliny ozdobne E E Fizjografia Historia sztuki ogrodowej 2 E Matematyka II Mechanizacja prac uprawowych i pielęgnacyjnych Podstawy projektowania E WF Język obcy 0 E Przedmiot ogólnouczelniany Fitosocjologia 2 E Ochrona, degradacja i rekultywacja krajobrazu Projektowanie obiektów architektury krajobrazu I Zasady konserwacji i rewaloryzacji E Ochrona roślin a Urządzanie terenów zieleni Lasy w krajobrazie Plany urządzania 35b lasów Wybrane 36a zagadnienia z filozofii i etyki Środowisko 36b bytowania człowieka Dziedzictwo 37a historyczne i 2 E

56 b 37c kulturowe Lubuskiego Historia kultury Historycznoturystyczne walory pogranicza zachodniego 38 Kosztorysowanie Zasady prowadzenia firmy projektowowykonawczej przedmiot modułowy przedmiot modułowy przedmiot modułowy przedmiot modułowy przedmiot modułowy przedmiot modułowy przedmiot modułowy przedmiot modułowy przedmiot modułowy Pracownia dyplomowa Seminarium dyplomowe Praca dyplomowa Praktyka zawodowa Moduł I, Moduł II, Moduł III miesiące tyg. - po II sem. 2 2 tyg. - po IV sem. 2 2 miesiące: V-VI RAZEM W - wykład, C - ćwiczenia, L - Laboratorium, P - Projekt, S - Seminarium Gospodarowanie przestrzenią miejską Podstawy ruralistyki Podstawy wiedzy o urbanosferze Moduł I - Architektura krajobrazów współczesnych 1 E

57 Drogi i mosty w krajobrazie Podstawy gospodarki przestrzenią rolną i leśną Zbiorniki wodne, cieki i fontanny w mieście Projektowanie obiektów architektury krajobrazu II Projektowanie nawadniania terenów zieleni Rabaty, klomby i gazony kwiatowe E E RAZEM W - wykład, C - ćwiczenia, L - Laboratorium, P - Projekt, S - Seminarium Geologia i hydrologia Tradycja winiarska w krajobrazie Dokumentacje konserwatorskie Obiekty małej retencji wodnej Rekultywacja krajobrazów miejskich Projektowanie obiektów architektury krajobrazu II Organizacja form chronionego krajobrazu Rekultywacja krajobrazów poprzemysłowych Rewaloryzacja historycznych założeń ogrodowych RAZEM Moduł II - Rewaloryzacja i rekultywacja krajobrazów 2 E E E

58 W - wykład, C - ćwiczenia, L - Laboratorium, P - Projekt, S - Seminarium VII semestr odbywa się z podziałem na 2 części: zajęć dydaktycznych w pierwszych dwóch jego miesiącach oraz praktyki w kolejnych trzech, zgodnie z wymogami prowadzenia kierunku o profilu praktycznym. 1. Podsumowanie godzin kształcenia na kierunku: Liczba godzin - Ogólne + I moduł Liczba godzin - Ogólne + II moduł ECTS - Ogólne + I moduł ECTS - Ogólne + II moduł

59 IV WARUNKI REALIZACJI PROGRAMU STUDIÓW 1. Minimum kadrowe AKR Lp. 1) 2) 3) Tytuł/stopień naukowy Dr hab. inż., prof. UZ Dr hab. inż., prof. UZ Dr hab. inż., prof. UZ Imię i nazwisko Drab Michał Eckert Wojciech Greinert Andrzej Specjalność naukowa Agronomia, Chemia rolna Architektura i urbanistyka Budownictwo Agronomia, Gleboznawstwo; Ochrona i kształtowanie środowiska 4) Dr hab., prof. UZ Kołodziejczyk Urszula Geologia inżynierska 5) Dr hab., prof. UZ Piontek Marlena Mikrobiologia techniczna, Fitosocjologia Forma i data zatrudnienia Mianowanie Mianowanie Mianowanie Mianowanie Mianowanie Praktyka poza Uczelnią ) Dr inż. Bazan-Krzywoszańska Anna Architektura i urbanistyka Umowa o pracę ) Dr inż. Drozdek Edyta Monika Architektura krajobrazu * + 8) Dr inż. Hudak Magda Budownictwo, Hydrogeologia 9) Dr inż. Kostecki Jakub Inżynieria środowiska, Rekultywacja terenów przemysłowych, miejskich i komunikacyjnych 10) Dr inż. Łuszczyńska Katarzyna Inżynieria środowiska 11) Dr inż. Nowogoński Ireneusz Inżynieria środowiska 12) Dr inż. Skiba Marta Architektura i urbanistyka Umowa o pracę Umowa o pracę Umowa o pracę Umowa o pracę Mianowanie ) Dr inż. Szczecińska Agnieszka Architektura krajobrazu * + 14) Dr inż. Walczak Barbara Inżynieria środowiska, Ochrona środowiska terenów miejskich 15) Dr inż. Wasylewicz Róża Inżynieria środowiska Umowa o pracę Umowa o pracę ) Mgr inż. Kochańska Agnieszka Architektura krajobrazu * + 17) Mgr inż. Kochański Paweł Architektura i urbanistyka * + * - osoba będzie zatrudniona na 1 etacie w pełnym wymiarze godzin, zgodnie z zapisami Rozdz. 3, 13 Rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 5 października 2011 r. w sprawie warunków prowadzenia studiów na określonym kierunku i poziomie kształcenia (Dz.U ), z późn. zm Oświadczenia o wyrażeniu zgody na wliczenie poszczególnych pracowników naukowodydaktycznych do minimum kadrowego studiów załączono na końcu dokumentu.

60 60 2. Proporcja liczby nauczycieli akademickich stanowiących minimum kadrowe do liczby studiujących Liczba studentów 200 Liczba pracowników stanowiących minimum kadrowe 18 Proporcja liczby nauczycieli akademickich stanowiących minimum kadrowe do liczby studiujących wynosi: ok. 1:11 3. Opis dorobku zawodowego nauczycieli akademickich Dr hab. inż., prof. UZ Dr hab. inż., prof. UZ Dr hab., prof. UZ Dr inż. Dr inż. Dr inż. Eckert Wojciech Greinert Andrzej Kołodziejczyk Urszula Bazan-Krzywoszańska Anna Drozdek Edyta Monika Ireneusz Nowogoński Rzeczoznawca Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w zakresie opieki nad zabytkami w dziedzinie architektura i budownictwo, -od 2005 r. członek Wojewódzkiej Rady Ochrony Zabytków przy Lubuskim Wojewódzkim Konserwatorze Zabytków, - od 2005 r. członek Miejskiej Komisji Urbanistyczno- Architektonicznej przy Prezydencie Miasta Zielona Góra, -w latach Pełnomocnik Prezydenta Zielonej Góry d.s. Rewitalizacji Starówki Państwowe Gospodarstwo Ogrodnicze w Zielonej Górze gł. specj. ds. prod. ogrodn.; samodzielna działalność gospodarcza; autor projektów rekultywacji, inwentaryzacji przyrodniczych oraz ocen środowiskowych na rzecz podmiotów gospodarczych, upr. biegł. WL-PS-001/2000, WL /2000, Wojewoda Lubuski. autorka projektów z zakresu geologii i hydrologii oraz ocen środowiskowych na rzecz podmiotów gospodarczych; upr. MOŚZNiL w zakresie geologii inż. nr VII 1121, upr. biegł. w zakresie post. wodnoprawnych i ocen oddz. na środ., Wojewoda Lubuski Pracownia Projektowa ARCHI PLUS W. Krzywoszański współwłaściciel; Wydział Rozwoju Miasta UM Zielona Góra podinsp.., insp., gł. specj., Referat Zagospodarowania Przestrzennego WRMiOŚ UM Zielona Góra, Biuro Planowania Przestrzennego UM w Zielonej Górze - kierownik; autorka i współautorka projektów i planów zagospodarowania przestrzennego: upr. urb. nr 1626, Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Zielonej Górze, starszy inspektor ds. zabytkowej zieleni oraz zabytków nieruchomych powiatu nowosolskiego; samodzielna działalność projektowa; autorka projektów zagospodarowania terenu i rewaloryzacji zabytkowych parków i ogrodów autor projektów i dokumentacji budowlanych i instalacyjnych, opinii oraz ocen na rzecz podmiotów gospodarczych

61 61 Dr inż. Dr inż. Dr inż. Mgr inż. Mgr inż. Skiba Marta Szczecińska Agnieszka Wasylewicz Róża Kochańska Agnieszka Kochański Paweł Autorska Pracownia Architektoniczna PROJEKT w Zielonej Górze asystent projektanta; Gazeta Lubuska - redaktor kolumny Wokół domu ; Zakład Ogólnobudowlany Mariusz Gruszecki, Zielona Góra - inżynier budowy; Urząd Marszałkowski Województwa Lubuskiego Biuro Planowania Przestrzennegoinspektor; autorka i współautorka projektów i planów zagospodarowania przestrzennego: upr. arch. nr 12/01/DUW nadzór inwestorski w zakresie budowy terenów zieleni; autorka projektów i dokumentacji konserwatorskich z zakresu współczesnych i zabytkowych terenów zieleni; przeglądy stanu zieleni miejskiej; prowadzenie szkoleń i warsztatów na rzecz beneficjentów lokalnych; Inspektor Nadzoru Terenów Zieleni upr. SITO NOT nr 228/ Biuro Projektów Inżynierii Środowiska i Melioracji Ekoprojekt Sp. z o.o. w Zielonej Górze, asystent Samodzielna działalność gospodarcza - Studio Architektury Agnieszka Kochańska; autorka projektów rewaloryzacji parków zabytkowych, projektów zieleni publicznej i zieleni przy drogach w krajobrazie otwartym oraz zieleni kompensacyjnej. Autorka projektów ogrodów przydomowych oraz ich realizacji. Nadzory środowiskowe i terenów zieleni przy budowie dróg publicznych Pracownia Architektoniczna PAF Paweł Kochański właściciel; autor projektów i dokumentacji architektoniczno-budowlanych 4. Wykaz godzin dla poszczególnych nauczycieli Lp. Tytuł/stopień naukowy Imię i nazwisko Przedmiot Godziny stac. (niestac.) 1) dr hab. inż., prof. UZ Drab Michał Osoby stanowiące minimum kadrowe dla kierunku Mechanizacja prac uprawowych i pielęgnacyjnych Ochrona roślin Rekultywacja krajobrazów poprzemysłowych Uprawa i nawożenie 15W15C (10W10C) 15W (10W) 15W15C (10W10C) 15W (10W) 2) dr hab. inż., prof. UZ Eckert Wojciech Budownictwo i materiałoznawstwo 30W30C (20W20C) 3) dr hab. inż., prof. UZ Greinert Andrzej Gleboznawstwo Gospodarowanie przestrzenią miejską Ochrona, degradacja i rekultywacja krajobrazu Ochrona gleb Podstawy gospodarki przestrzenią rolną i 30W (20W) 15W (10W) 30W (20W) 30W (20W) 15W (10W)

62 62 4) dr hab. inż., prof. UZ Kołodziejczyk Urszula 5) dr hab. inż., prof. UZ Piontek Marlena 6) Dr inż. Bazan-Krzywoszańska Anna 7) dr inż. Drozdek Edyta Monika 8) dr inż. Hudak Magda 9) dr inż. Kostecki Jakub 10) - vacat 11) dr inż. Katarzyna Łuszczyńska 12) dr inż. Nowogoński Ireneusz 13) dr inż. arch. Skiba Marta 14) dr inż. Szczecińska Agnieszka leśną Geologia i hydrologia Obiekty małej retencji wodnej Zbiorniki wodne, cieki i fontanny w mieście Biologia roślin Fitosocjologia Ochrona środowiska Rewitalizacja historycznych założeń ogrodowych Podstawy wiedzy o urbanosferze Rekultywacja krajobrazów miejskich Projektowanie obiektów architektury krajobrazu I Projektowanie obiektów architektury krajobrazu II (AKW) Projektowanie obiektów architektury krajobrazu II (RRK) Rewitalizacja historycznych założeń ogrodowych Urządzanie terenów zieleni Geologia i hydrologia Obiekty małej retencji wodnej Zbiorniki wodne, cieki i fontanny w mieście Ochrona, degradacja i rekultywacja krajobrazu Podstawy gospodarki przestrzenią rolną i leśną Rekultywacja krajobrazów miejskich Rekultywacja krajobrazów poprzemysłowych Historia architektury Historia sztuki Historia techniki Podstawy ruralistyki Tradycja winiarska w krajobrazie Historia sztuki ogrodowej Biologia roślin Ekologia Fizjografia Lasy w krajobrazie Projektowanie nawadniania terenów zieleni Technologia informacyjna Gospodarowanie przestrzenią miejską Podstawy projektowania Dokumentacje konserwatorskie Historia sztuki ogrodowej Kosztorysowanie Projektowanie obiektów architektury 30W15C15L (20W10C10L) 15W (10W) 15W10C (10W) 30W (20W) 30W30L (20W20L) 30W15C (20W10C) 15P15T (10P10T) 15W15C (10W10C) 15W (10W) 15W30P15T (10W20P10T) 15W30P10T (10W20P10T) 15W30P10T (10W20P10T) 15W (10W) 15W (10W) 15C15L (10C10L) 30C (20C) 10C (20C) 15C15P (10C10P) 15C15T (10C10T) 15C15P (10C10P) 15P (10P) 30W (20W) 30W (20W) 30W (20W) 15W15C (10W10C) 15W15C15T (10W10C10T) 30W (20W) 30L (20L) 15W15C (10W10C) 30W15C15T (20W10C10T) 15W15C15T (10W10C10T) 15W10P (10W) 15W30L (10W20L) 15C15P (10C10P) 15W15C15P (10W15C20P) 15W30C (10W20C) 15C15T (10C10T) 15C (10C) 15W30P15T

63 63 15) dr inż. Walczak Barbara 16) dr inż. Wasylewicz Róża 17) mgr inż. Kochańska Agnieszka 18) mgr inż. Kochański Paweł krajobrazu I Projektowanie obiektów architektury krajobrazu II (AKW) Projektowanie obiektów architektury krajobrazu II (RRK) Urządzanie terenów zieleni Gleboznawstwo Ochrona roślin Ochrona gleb Uprawa i nawożenie Projektowanie nawadniania terenów zieleni Podstawy CAD Projektowanie obiektów architektury krajobrazu II (AKW) Projektowanie obiektów architektury krajobrazu II (RRK) Rabaty, klomby i gazony kwiatowe Szata roślinna dendrologia Szata roślinna rośliny ozdobne Urządzanie terenów zieleni Grafika inżynierska Rysunek architektoniczno-urbanistyczny (10W20P10T) 15W30P10T (10W20P10T) 15W30P10T (10W20P10T) 15W (10W) 20L (20L) 15C (10C) 15L (10L) 15L (10L) 15C20P (10C20P) 15W30L (10W20L) 30P10T (20P10T) 30P10T (20P10T) 15W15C15P (10W10C10P) 30W45L (20W30L) 30W45L (20W30L) 30P (20P) 15W15C45L (10W10C30L) 20L (20L) 19) Inst. Inż. Środowiska Seminarium dyplomowe 45S (30S) Osoby spoza minimum kadrowego dla kierunku 20) prof. dr hab. Gawron Jan Rysunek i rzeźba 60L (40L) 21) prof. dr hab. Jarczyk Witold 22) Kw. art. II.st., prof. UZ 23) dr hab. inż., prof. UZ Najbar Bartłomiej Matematyka I Matematyka II 15W15C (10W10C) 15W15C (10W10C) Kaczmarek Bogumił Środowisko bytowania człowieka 30W (20W) Organizacja form chronionego krajobrazu 24) dr hab. inż., prof. UZ Wysokowski Adam Drogi i mosty w krajobrazie 15W15C (10W10C) 15W15C15P (10W10C10P) 25) mgr Chlebicz Danuta Język niemiecki 120C (80C) 26) dr inż. Królik Dariusz BHP i ergonomia Podstawy prawa i ochrona własności intelektualnej 15W (10W) 30W (10W) 27) dr inż. Maciantowicz Marek Plany urządzania lasów 15W15C (10W10C) 28) mgr Margiszwili Marine Język angielski 60C (40C) 29) dr hab. inż. Mrówczyńska Maria Geodezja i fotogrametria Podstawy projektowania 15W15C15T (10W10C10T) 15C 30) dr inż. Nowak Teresa Kosztorysowanie 15C (10C) 31) dr inż. Nowogońska Beata Zasady konserwacji i rewaloryzacji 15W15P (10W10P) 32) mgr Wieluński Wojciech Język angielski 60C (40C) 33) dr inż. Ziembicki Piotr Geometria wykreślna 15W30L (10W20L) 34) Inst. Ekonomii i Zarządz. Ekonomia i zarządzanie Zasady prowadzenia firmy projektowowykonawczej 15W15C (10W10C) 15W15C (10W10C)

64 64 35) Inst. Filozofii Filozofia 30W (20W) 36) Inst. Socjologii 37) Studium Wychowania Fizycznego i Sportu Komunikowanie się i praca w grupie Psychologia dla przyszłych managerów Wychowanie fizyczne Pracownicy zgodnie z Regulaminem studiów i Zasadami dyplomowania na WBAIŚ 38) Praca dyplomowa 39) Pracownia dyplomowa Podmioty zewnętrzne, zgodnie z zawartymi umowami 15W15C (10W10C) 15W15C (10W10C) 60C (40C) 40) Praktyka zawodowa 420 (420)

65 KARTY PRZEDMIOTÓW AKR

66 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str B H PP I EE R G O N O M I A Kod p rzedmiotu: 6.9-WI-AKP-BHPER Typ p rzedmiotu: obowiązkowy Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy z IIŚ WBAIŚ AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Wykład 15 1 I Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne 1 Wykład 10 1 I Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami, celami i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ergonomii na stanowiskach pracy. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: brak Nieformalne: Ogólna wiedza techniczna, ogólna wiedza z zakresu budowy ludzkiego organizmu, ogólna wiedza w zakresie tworzenia i przestrzegania prawa. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program wykładów: Bezpieczeństwo i Higiena Pracy (BHP): rys historyczny, akty prawne, podstawowe definicje, służby zajmujące się przestrzeganiem przepisów. Mikroklimat środowiska pracy. Higiena pracy fizycznej i umysłowej. Hałas. Oświetlenie. Drgania. Wentylacja. Wibracje. Szkolenia pracowników. Profilaktyczne badania lekarskie. Wypadki przy pracy i choroby zawodowe. Środki ochrony indywidualnej, odzież ochronna. Sygnały alarmowe. Znaki ostrzegawcze, oznakowanie, barwy. Zasady postępowania w sytuacjach awaryjnych. Porażenia: prądem, piorunem, udar cieplny, porażenia słoneczne. Uszkodzenia ciała. Zatrucia: kwasami, zasadami, alkoholowe, pokarmowe, zaczadzenia. Niebezpieczne substancje chemiczne (kwasy: solny, siarkowy, azotowy; chlor, ługi: potasowy, sodowy; wapno, metanol, substancje stałe). BHP pracy w obiektach: gospodarki odpadami, na oczyszczalniach ścieków, w stacjach uzdatniania wody i na terenach budów. Roboty ziemne. Przewóz materiałów niebezpiecznych. Przyczyny i zapobieganie pożarom. Ergonomia na stanowiskach pracy.

67 67 METODY KSZTAŁCENIA: metody podające: wykład informacyjny z wykorzystaniem technik multimedialnych, wykład problemowy. metody poszukujące: ćwiczeniowo-praktyczne (filmy), metoda ćwiczeniowa, dyskusje. EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza zna podstawowe pojęcia, cele i zadania bezpieczeństwa i ergonomii pracy opisuje główne krajowe i unijne regulacji prawne w zakresie BHP na stanowiskach pracy Umiejętności potrafi zinterpretować akty prawne z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy i zastosować je w technice oraz projektowaniu obiektów technologicznych rozpoznaje czynniki szkodliwe i zagrożenia na stanowisku pracy dostosowuje zbiorowe i indywidualne środki ochrony do występujących zagrożeń w środowisku pracy Kompetencje społeczne organizuje miejsce pracy propaguje proces uczenia się i wdrażania nowych technik zapobiegających zagrożeniom dla zdrowia i życia ludzkiego poprzez rozwój bezpieczeństwa i higieny pracy Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W23 kolokwium pisemne W K_W23 kolokwium pisemne W K_U24 kolokwium pisemne W K_U24 zaliczenie części praktycznej W K_U24 zaliczenie części praktycznej W K_K07 K_K01 konwersacja w trakcie wykładów inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach W W WARUNKI ZALICZENIA: Ćwiczenia; podstawą zaliczenia jest oddanie w terminie prawidłowo wykonanych sprawozdań ćwiczebnych oraz wykazanie się widzą z zakresu zasad organizacji bezpiecznych i ergonomicznych stanowisk pracy. Zaliczenie na ocenę: warunkiem przystąpienia do zaliczenia jest uzyskanie pozytywnej oceny z ćwiczeń, zaliczenie na ocenę ma formę pisemną. Forma zaliczenia pisemnego 4 pytania, każde oceniane od 0 do 4 punktów, maksymalna liczba punktów 16; Uzyskane punkty/ocena: 0-7niedostateczna; 8-9 dostateczna; 10-11plus dostateczny; dobra; plus dobry; 16 bardzo dobra. Ocena końcowa jest średnią ważoną ocen wszystkich elementów składowych kształcenia (uwzględniającą jako wagę liczbę godzin w poszczególnych elementach).

68 68 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 15 0,6 10 0,4 Zajęcia praktyczne 0 0,0 0 0,0 Konsultacje 2 0,1 4 0,2 Godziny kontaktowe 17 0,7 14 0,6 Przygotowanie do zajęć 0 0,0 0 0,0 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 8 0,3 11 0,4 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 10 0,4 14 0,6 ECTS łącznie - 1,1-1,1 Procent pracy własnej 37,0 48,1 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Bezpieczeństwo pracy i ergonomia, pod red. D. Koradeckiej, CIOP Warszawa Górska E., Ergonomia projektowanie, diagnoza, eksperyment, OWPW, Warszawa Kodeks Pracy 4. Konstytucja RP 5. Nycz T., BHP w przepisach prawnych, Wydanie IX. Ośrodek Doradztwa i Doskonalenia Kadr, Warszawa Olszewski J., Podstawy ergonomii i fizjologii pracy, Wydawnictwo AE w Poznaniu, Poznań Rączkowski B., BHP w praktyce. Wydanie XII, Wyd. ODDK, Gdańsk 2009; Rybarczyk W., Rozważania o ergonomii w gospodarce, Centrum Zastosowań Ergonomii, Zielona Góra 1999 UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: dr inż. Dariusz Królik

69 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str B I O LL O G I A R O ŚŚ LL I N Kod p rzedmiotu: 13.1-WI-AKP-BIOLR Typ p rzedmiotu: obowiązkowy Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy z ZES IIŚ WBAIŚ AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Wykład 30 2 I Egzamin Laboratorium 30 2 I Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne 5 Wykład 20 2 I Egzamin Laboratorium 20 2 I Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Podstawowym celem nauczania jest zapoznanie studentów z budową anatomiczną i morfologiczną roślin, zaznajomienie z najbardziej rozpowszechnionymi taksonami roślin oraz zasadami systematyki. Zajęcia obejmują także poznanie procesów i zjawisk życiowych roślin, zachodzących na różnych poziomach organizacji biologicznej, w optymalnych warunkach środowiskowych dla rośliny oraz w reakcji na stres i antropopresję. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: brak Nieformalne: wiedza z zakresu biologii na poziomie szkoły średniej ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program wykładów: Przedmiot i zadania biologii roślin. Historia botaniki. Główne dyscypliny botaniczne. Metody badania i rozwoju roślin. Stopnie organizacji morfologicznej. Morfologia i anatomia roślin: komórka roślinna (kształt i wielkość komórek, znaczenie budowy komórkowej, budowa komórki roślinnej), tkanki, organografia. Rozmnażanie się roślin i związane z nim struktury. Poznanie procesów życiowych roślin (wymiana materii i energii między roślinami a środowiskiem, wzrost, rozwój i wrażliwość roślin), wyjaśnienie ich mechanizmów, wzajemnej współzależności i zależności od środowiska zewnętrznego. Systematyka roślin. Fitosocjologia. Zarys ekologii roślin. Szata roślinna kuli ziemskiej. Program ćwiczeń laboratoryjnych: Wskazówki techniczne do ćwiczeń z anatomii. Budowa komórki roślinnej. Budowa tkanek roślinnych. Budowa wewnętrzna organów wegetatywnych. Budowa kwiatu, nasienia i owocu. Budowa pędów zwykłych i zmodyfikowanych. Wskazówki ogólne do ćwiczeń z systematyki. Morfologia i systematyka plechowców. Morfologia i systematyka organowców zarodnikowych. Morfologia i systematyka roślin

70 70 nasiennych. Pęcznienie (wpływ prężności pary wodnej, temperatury i ph na stopień pęcznienia). Osmoza i przepuszczalność (plazmoliza i deplazmoliza, przepuszczalność plazmolemmy i tonoplastu). Gospodarka wodna (transpiracja całej rośliny, pobieranie pary wodnej przez rośliny). Gospodarka mineralna (chemiczna analiza rośliny, kultury wodne, zdolność wybiórcza roślin w stosunku do określonych jonów, antagonizm jonowy). Fotosynteza (analiza chromatograficzna barwników chloroplastów, warunki procesu fotosyntezy, wpływ temperatury na intensywność fotosyntezy). Oddychanie ( oznaczanie współczynnika oddechowego, wpływ temperatury na intensywność oddychania). METODY KSZTAŁCENIA: Metoda podająca: wykład z wykorzystaniem technik multimedialnych (problemowy, konwersatoryjny, konwencjonalny) Metoda ćwiczeniowa: laboratoryjna, obserwacja, praca z zielnikiem, praca z kluczem do rozpoznawania roślin, metoda laboratoryjna, eksperymentu EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć wyjaśnia zasady systematyki roślin K_W01 egzamin pisemny W wymienia i definiuje formy życiowe i ekologiczne roślin opisuje budowę komórki; omawia budowę poszczególnych organów rośliny i analizuje funkcje tkanek roślinnych K_W04 egzamin pisemny W K_W05 egzamin pisemny W zna elementarną terminologię używaną w naukach biologicznych, ekologicznych i pokrewnych K_W05 egzamin pisemny W Umiejętności potrafi zidentyfikować zależności pomiędzy strukturą a funkcją na poziomie komórek, tkanek, pojedynczych organizmów i całych populacji osobników K_U03 ocena raportów z zajęć laboratoryjnych; kolokwium cząstkowe W, L potrafi rozpoznać najbardziej rozpowszechnione taksony roślin przy wykorzystaniu kluczy do oznaczania K_U10 ocena raportów z zajęć laboratoryjnych L umie dokonać obserwacji i interpretacji zjawisk przyrodniczych K_U19 ocena raportów z zajęć laboratoryjnych L Kompetencje społeczne ma utrwaloną odpowiedzialność za ochronę szeroko rozumianej szaty roślinnej K_K03 konwersacja w trakcie wykładów i ćwiczeń inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach W, L WARUNKI ZALICZENIA: prezentacja sprawozdań pisanych po każdych ćwiczeniach laboratoryjnych, egzamin pisemny (4 pytania opisowe z zakresu treści wykładowych i ćwiczeniowych), do którego student dopuszczany jest po uczestniczeniu w kursie I semestru i zaliczeniu ćwiczeń. Egzamin z treści wykładowych i ćwiczeniowych trwający 45 minut zawiera 5 pytań zgrupowanych w 5 grupach tematycznych. Do zaliczenia na ocenę dostateczną niezbędne jest uzyskanie 25 pkt z 50 możliwych do zdobycia.

71 71 cząstkowe kolokwia pisemne (4 pytania opisowe z zakresu treści danego działu), obecność na zajęciach, Na ocenę końcową składają się: zaliczenie 100% sprawozdań laboratoryjnych, zaliczenie kolokwiów, zdanie przedmiotowego egzaminu końcowego obejmującego treści wykładowe i ćwiczeniowe. Po zaliczeniu ćwiczeń student/ka może przystąpić do egzaminu pisemnego. Oceną z przedmiotu jest ocena z egzaminu końcowego. OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 60 2,4 40 1,6 Zajęcia praktyczne 30 1,2 20 0,8 Konsultacje 4 0,2 12 0,5 Godziny kontaktowe 64 2,6 52 2,1 Przygotowanie do zajęć 30 1,2 30 1,2 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 30 1,2 40 1,6 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 62 2,5 72 2,9 ECTS łącznie - 5,0-5,0 Procent pracy własnej 49,2 58,1 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Duda J, Gumiński S., Fizjologia roślin. PWN Warszawa, Wrocław 2. Gorczyński T.(red.), Ćwiczenia z botaniki. PWN Warszawa 3. Kopcewicz J., Podstawy biologii roślin. PWN Warszawa 4. Lewak S., kopcewicz J., Fizjologia roślin. Wprowadzenie. PWN Warszawa 5. Pałczyński A., Polakowski B., Podbielkowski Z. (red.), Botanika. PWN Warszawa 6. Szweykowska A., Szweykowski J., Botanika. Tom 1: Morfologia; Tom 2:Systematyka. PWN Warszawa LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Malinowski E., Anatomia roślin. Warszawa, PWN. 2. Solomon E.P., Berg L.R., Martin D.W Biologia, Multico Oficyna Wydawnicza, Warszawa UWAGI: Limit studentów na zajęciach laboratoryjnych wynosi 18 osób. PROGRAM OPRACOWAŁ: dr hab. inż. Marlena Piontek, prof. UZ

72 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str B U D O W N I CC TT W O I M A TT EE R I A ŁŁ O ZZ N A W SS TT W O Kod p rzedmiotu: 6.7-WI-AKP-BUDMA Typ p rzedmiotu: obowiązkowy Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy z ZBO IB WBAIŚ AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Wykład 15 1 II Egzamin Laboratorium 15 1 II Zaliczenie z oceną Projekt 15 1 Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne 3 Wykład 10 1 II Egzamin Laboratorium 10 2 II Zaliczenie z oceną Projekt 10 1 Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Umiejętności i kompetencje w zakresie projektowania i wykonawstwa obiektów w technologii tradycyjnej, stosowania przepisów technicznych i kryteriów doboru elementów konstrukcyjnych i izolacji w budynkach wznoszonych w technologii tradycyjnej; projektowania stropu, ścian i dachu w budynkach wykonywanych w technologii tradycyjnej. Zapoznanie studentów z właściwościami materiałów stosowanych w budownictwie. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: zaliczenie przedmiotów: Grafika inżynierska i Geometria wykreślna Nieformalne: brak ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program wykładów: Uwarunkowania prawno-organizacyjne polskiego budownictwa. Klasyfikacja obiektów budowlanych. Podstawowe przepisy prawne (Prawo budowlane i przepisy wykonawcze). Stosowanie norm technicznych. Administracja architektoniczno-budowlana. Proces inwestycyjny w budownictwie. Dokumentacja obiektu budowlanego Projekt budowlany. Pozwolenie na budowę, zgłoszenie budowy obiektu budowlanego. Pozwolenie na użytkowanie, zawiadomienie o zakończeniu budowy obiektu budowlanego. Zmiana sposobu użytkowania. Rozbiórka. Obowiązki uczestników procesu inwestycyjnego. Uproszczone metody kosztorysowania. Podstawy kosztorysowania. Rola, zadania i funkcje kosztorysów. Baza normatywna i cenowa. Zasady wykonywania przedmiarów i obmiarów robót. Podstawowe pojęcia z wytrzymałości materiałów (naprężenie, odkształcenie,

73 73 przemieszczenie). Podstawowe właściwości mechaniczne materiałów budowlanych (wytrzymałości na rozciąganie i ściskanie, twardość, ścieralność, sprężystość i plastyczność). Skały (klasyfikacja skał stosowanych w budownictwie, cechy techniczne wybranych skał). Ceramika budowlana. Rodzaje wyrobów ceramicznych (wyroby o czerepie porowatym, wyroby o strukturze spieczonej, wyroby z ceramiki półszlachetnej). Mineralne spoiwa budowlane (wapienne, gipsowe, cement). Kruszywa budowlane (mineralne i sztuczne). Zaczyny i zaprawy budowlane. Składniki zapraw. Technologia przygotowania zapraw. Wyroby z zaczynów i zapraw. Podstawowe właściwości techniczne drewna. Rodzaje drewna używanego w budownictwie. Materiały budowlane drewniane i drewnopochodne. Podstawowe właściwości stali. Wyroby ze stali (kształtowniki walcowane, kształtowniki gięte na zimno, blachy, stal do zbrojenia betonu, siatki ogrodzeniowe, łączniki). Przegląd technologii w budownictwie. Rodzaje konstrukcji. Skarpy. Sposoby wzmacniania skarp. Drogi i nawierzchnie ogrodowe. Obciążenia nawierzchni. Konstrukcja drogi. Nawierzchnie gruntowe zwykłe i stabilizowane. Nawierzchnie twarde nie ulepszone i ulepszone. Podstawowe elementy konstrukcyjne i materiały budowlane. Zasady wykonywania ogrodowych zbiorników wodnych. Umacnianie brzegów zbiorników. Wybrane sposoby uszczelniania zbiorników (naturalne, wykorzystanie bentonitu, membrany, masy bitumiczne, siatkobeton). Program ćwiczeń laboratoryjnych i projektowych: Wykonanie w określonym zakresie dokumentacji obiektów architektury ogrodowej. Wyznaczanie wybranych właściwości fizycznych i mechanicznych materiałów budowlanych (gęstość, szczelność, porowatość, wilgotność, nasiąkliwość, higroskopijność, podciąganie kapilarne, mrozoodporność, odporność na korozję, odporność na starzenie, odporność ogniowa, palność). Podstawowe oznaczenia na rysunkach technicznych budowlanych. Odczytywanie prostych rysunków architektoniczno-budowlanych i konstrukcyjnych. Rozpoznawanie wybranych skał stosowanych w budownictwie ogrodowym i opis ich podstawowych cech. Wyroby z kamienia (eksponaty, prezentacja multimedialna). Prezentacja wybranych wyrobów ceramicznych oraz elementów małej architektury z nich wykonywanych. Wyroby ze spoiw i betonu. Przykłady zastosowania tych wyrobów w budownictwie ogrodowym (eksponaty, prezentacja multimedialna). Prezentacja wybranych wyrobów drewnianych, elementów i obiektów małej architektury z nich wykonywanych (eksponaty, prezentacja multimedialna). Prezentacja wybranych wyrobów ze stali budowlanej oraz elementów małej architektury z nich wykonywanych. Przykłady wykorzystania tworzyw sztucznych. Wykonanie uproszczonej wyceny wybranych robót budowlach. Przykład obliczeniowy z wykorzystaniem programu do kosztorysowania. METODY KSZTAŁCENIA: Metody podające: wykład informacyjno-problemowy. Metody poszukujące, ćwiczeniowo-praktyczne: metoda projektu, metoda laboratoryjna (eksperymentu). EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza ma ogólną wiedzę o rodzajach materiałów budowlanych i tworzyw sztucznych oraz trendach rozwojowych z zakresu materiałoznawstwa ogólnego ma uporządkowaną wiedzę dotyczącą tradycyjnych elementów konstrukcyjnych i wykończeniowych budynku, zna przepisy przepisów technicznych i kryteriów doboru elementów konstrukcyjnych i izolacji w budynkach wznoszonych w technologii tradycyjnej; projektowania stropu, ścian i dachu w budynkach wykonywanych w technologii tradycyjnej zna podstawowe pojęcia w zakresie materiałoznawstwa Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W04 kolokwium pisemne W K_W14 kolokwium pisemne W K_W14 kolokwium pisemne W

74 74 ma podstawową wiedzę o zasilaniu urządzeń, maszyn i elementów wyposażenia obiektów architektury krajobrazu oraz sterowaniu ich pracą Umiejętności potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych właściwie dobranych źródeł; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji umie zaprojektować i wykonać obiekty małej architektury (obiekty ogrodowe) K_W15 kolokwium pisemne K_U01 kolokwium pisemne W, L, P K_U26 ocena projektu P ma umiejętność samokształcenia się K_U31 kolokwium pisemne W, L, P Kompetencje społeczne widzi społeczne znaczenie prawidłowego utrzymania obiektów wykonanych w technologii tradycyjnej organizuje pracę w zakresie budownictwa związanego z małą architekturą; współpracuje ze specjalistami przy projektowaniu i wykonawstwie obiektów budowlanych K_K03 K_K07 konwersacja w trakcie wykładów i ćwiczeń inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach W W, L, P W, L, P potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy K_K07 W, L, P WARUNKI ZALICZENIA: Zajęcia laboratoryjne: podstawą zaliczenia jest uzyskanie pozytywnej oceny ze wszystkich przewidzianych programem. Zajęcia projektowe: zaliczenie na ocenę projektu według specyfikacji prowadzącego podanej na wstępie zajęć. Oceniana jest kompletność i merytoryczna prawidłowość dokumentacji. Podstawą do zaliczenia wykładu są pozytywne wyniki z kolokwium. Zaliczenie w formie pisemnej, 3 pytania problemowe. Uzyskane punkty: 0-50%/ niedostateczny; 51-60%/ dostateczny; 61-70%/ dostateczny plus; 71-80%/ dobry; 81-90%/ dobry plus; %/ bardzo dobry. Zaliczenie przedmiotu: Ocena jest średnią z ocen : O = (W+L)/2 Ocena końcowa jest średnią ważoną ocen wszystkich elementów składowych kształcenia (uwzględniającą jako wagę liczbę godzin w poszczególnych elementach). OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 45 1,8 30 1,2 Zajęcia praktyczne 30 1,2 20 0,8 Konsultacje 4 0,2 8 0,3 Godziny kontaktowe 49 2,0 38 1,5 Przygotowanie do zajęć 15 0,6 10 0,4 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 15 0,6 30 1,2 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 32 1,3 42 1,7 ECTS łącznie - 3,2-3,2 Procent pracy własnej 39,5 52,5

75 75 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Dobrzański L., Materiały inżynierskie i projektowanie materiałowe. Podstawy nauki o materiałach i metaloznawstwo, WNT Korzeniewski W., Warunki techniczne dla budynków i ich usytuowanie, Oficyna Wydawnicza POLCEN, Warszawa Panas J., Nowy poradnik majstra budowlanego, Arkady, Warszawa Pliszka E., Vademecum budowlane, Arkady, Warszawa Praca zb., Stefańczyk B. (red.), Budownictwo ogólne. Materiały i wyroby budowlane. T. 1. Arkady, Warszawa 2005 LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Biegańska E., Dachy: elementy pokrycia, odwadniania i wyposażenia, Budownictwo i Architektura, Warszawa Kotwica J., Konstrukcje drewniane w budownictwie tradycyjnym, Arkady, Warszawa Lewicki B., Jarmontowicz R., Kubica J., Podstawy projektowania niezbrojonych konstrukcji murowych, Wydawnictwa ITB, Warszawa Matysek P., Seruga A., Konstrukcje murowe, Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej, Kraków Neufert E., Podręcznik projektowania architektoniczno-budowlanego, Arkady, Warszawa Pierzchlewicz J., Jarmontowicz R., Budynki murowane materiały i konstrukcje, Arkady, Warszawa Romanowski J., Nadproża: projektowanie i obliczenia, WACETOB, Warszawa Sokołowska B., Krawczyński M., Stropodachy: projektowanie i wykonawstwo, Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, Koszalin Szymański E., Materiałoznawstwo budowlane z technologią betonu. Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa ŚcAKlewski Z., Izolacje budowlane: nowe technologie, projektowanie, wykonawstwo, regulacje, Wydawnictwo Verlag Dashofer, Warszawa Żenczykowski W., Budownictwo ogólne. Elementy i konstrukcje budowlane, tom 2/1, Arkady, Warszawa UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: dr hab. inż. Wojciech Eckert, prof. UZ

76 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str D O KK U M EE N TT A CC JJ EE KK O N SS EE R W A TT O R SS KK I EE Kod p rzedmiotu: 2.5-WI-AKP-DOKKS Typ p rzedmiotu: wybieralny Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy z ZOiRG IIŚ WBAIŚ AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS Wykład 15 1 V Zaliczenie z oceną Ćwiczenia 30 2 V Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne Wykład 10 1 V Zaliczenie z oceną Ćwiczenia 20 2 V Zaliczenie z oceną 3 CEL PRZEDMIOTU: Zapoznanie studentów z tematyką dokumentacji konserwatorskich, stref ochron konserwatorskich i zasad opracowywania ewidencji parku oraz wyznaczania stref ochron konserwatorskich. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: brak Nieformalne: brak ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program wykładów: Rodzaje dokumentacji konserwatorskich zabytków nieruchomych. Rodzaje stref ochron konserwatorskich oraz dokumenty w których są one oznaczone. Zasady opracowywania ewidencji parku i wyznaczania stref ochron konserwatorskich Program ćwiczeń: Przygotowanie dokumentacji konserwatorskiej dla wybranego historycznego obiektu architektury krajobrazu. METODY KSZTAŁCENIA: Metody podające: wykład informacyjno-problemowy. Metody poszukujące, ćwiczeniowo-praktyczne: analiza przypadku, ćwiczeniowa.

77 77 EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza definiuje rodzaje dokumentacji konserwatorskich, zna miejsca ich przechowania oraz zasady dostępności definiuje rodzaje stref konserwatorskich oraz zna dokumenty, w których są one określone zna podstawową terminologię z zakresu historii sztuki, architektury i sztuk plastycznych zna uwarunkowania prawne, społeczne i ekonomiczne budowy i eksploatacji obiektów, urządzeń i systemów architektury krajobrazu; w tym normy i standardy ma podstawową wiedzę z zakresu organizacji i zarządzania obiektami i systemami architektury krajobrazu Umiejętności pozyskuje informacje i dokonuje ich kompilacji w zakresie niezbędnym do charakteryzowania zjawisk oraz formułowania ocen z zakresu architektury krajobrazu wykorzystuje samodzielnie utworzone i zewnętrzne bazy danych w pracach terenowych, planistycznych i projektowych architektury krajobrazu opracowuje ewidencję zabytkowego parku, a także określa dla niego strefy ochron konserwatorskich wykonuje badania terenowe oraz proste analizy z wykorzystaniem technik polowych i laboratoryjnych, prawidłowo interpretuje rezultaty i wyciąga wnioski Kompetencje społeczne stale pogłębia swoją wiedzę w zakresie działań architektury krajobrazu, posługując się różnymi nośnikami informacji określa cykl realizacji zadania, wskazując optymalną kolejność podejmowanych działań ma świadomość odpowiedzialności za zachowanie dziedzictwa kulturowego regionu, kraju, Europy ma świadomość roli absolwenta architektury krajobrazu w społeczeństwie oraz potrzeby przekazywania społeczeństwu informacji i opinii dotyczących osiągnięć i innych aspektów działalności inżynierskiej w zakresie architektury krajobrazu Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W02 kolokwium pisemne W K_W02 kolokwium pisemne W K_W10 K_W20 K_W22 K_U01 K_U02 K_U07 K_U08 K_K01 K_K05 K_K08 K_K10 kolokwium pisemne kolokwium pisemne kolokwium pisemne ocena opracowania; ocena aktywności na zajęciach ocena opracowania; ocena aktywności na zajęciach ocena opracowania; ocena aktywności na zajęciach ocena opracowania; ocena aktywności na zajęciach konwersacja w trakcie wykładów i ćwiczeń inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach W W W C C C C W, C W, C W, C W, C WARUNKI ZALICZENIA: Ocena przygotowania studenta do zajęć na podstawie prezentacji wymaganego opracowania wraz z uzasadnieniem przyjętych rozwiązań. Oceniany będzie postęp prac w stosunku do poprzednich zajęć - ocena zerojedynkowa. Dyskusje podczas ćwiczeń, dotyczące możliwości oraz zasadności przyjętych rozwiązań odnoszących się do zadanego opracowania. Punktowana będą aktywność studenta w dyskusji oraz proponowane rozwiązania ocena zerojedynkowa.

78 78 Przedłożenie do zaliczenia teczki z ewidencją wybranego parku lub ogrodu. Ocenie podlegać będą: merytoryczne opracowanie ewidencji, zgodność opracowania z instrukcją oraz terminowość oddania pracy. Ocena końcowa jest średnią ważoną ocen wszystkich elementów składowych kształcenia (uwzględniającą jako wagę liczbę godzin w poszczególnych elementach). OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 45 1,8 30 1,2 Zajęcia praktyczne 30 1,2 20 0,8 Konsultacje 2 0,1 8 0,3 Godziny kontaktowe 47 1,9 38 1,5 Przygotowanie do zajęć 30 1,2 40 1,6 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 30 1,2 30 1,2 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 62 2,5 72 2,9 ECTS łącznie - 4,4-4,4 Procent pracy własnej 56,9 65,5 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Instrukcja ewidencjonowania zabytkowych parków, ogrodów i alei. M-pis. Narodowa Instytucja Dziedzictwa, Warszawa UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: dr inż. Agnieszka Szczecińska, dr inż. arch, kraj. Monika Edyta Drozdek

79 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str D R O G I I M O SS TT YY W KK R A JJ O B R A ZZ I EE Kod p rzedmiotu: 6.4-WI-AKP-DIMKR Typ p rzedmiotu: obowiązkowy Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy z ZDiM IB WBAIŚ AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Wykład 15 1 Zaliczenie z oceną Ćwiczenia 15 1 V Zaliczenie z oceną Projekt 15 1 Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne 4 Wykład 10 1 Zaliczenie z oceną Ćwiczenia 10 1 V Zaliczenie z oceną Projekt 10 1 Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z aspektami technicznymi dróg i obiektów mostowych, ich rolą funkcjonalno-użytkową oraz wprowadzenie w problematykę estetyki dróg i mostów w krajobrazie. WYMAGANIA WSTĘPNE: Podstawy budownictwa i planowania przestrzennego. Podstawowa wiedza na temat materiałów i technologii wykorzystywanych w budownictwie. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program wykładów: Zarys rozwoju budownictwa drogowo-mostowego w Polsce i na świecie. Historia budowy dróg kołowych. Historia budowy konstrukcji mostów. Klasy dróg kołowych. Klasyfikacja mostów. Elementy dróg kołowych. Elementy konstrukcji mostowych. Dane geometryczne. Zagadnienia materiałowe i technologiczne w budownictwie drogowo-mostowym. Typy nawierzchni. Aspekty funkcjonalnoużytkowe dróg oraz konstrukcji mostowych w architekturze krajobrazu. Właściwe kształtowanie rodzaju drogi kołowej lub ciągu pieszego do otaczającego krajobrazu i architektury. Kształtowanie typu konstrukcji mostowej (mostu, kładki dla pieszych) do otaczającego krajobrazu i architektury. Ekologia i aspekty ochrony środowiska w budowie dróg kołowych i konstrukcji mostowych. Nowoczesne tendencje rozwojowe w budownictwie komunikacyjnym. Przykłady światowe. Przepisy prawne związane z tematyką przedmiotu. Program ćwiczeń:

80 80 Program zajęć projektowych: Wykonanie projektu prostej konstrukcji drogowej i mostowej wpisanej w zadane otoczenie. METODY KSZTAŁCENIA: Wykłady prowadzone są metodą konwencjonalną z użyciem sprzętu audio-wizualnego i komputerowego. EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza ma wiedzę o trendach rozwojowych w zakresie budownictwa infrastrukturalnego w aspekcie kształtowania krajobrazu. ma podstawową wiedzę w zakresie prostych komunikacyjnych obiektów inżynierskich takich jak mosty, kładki dla pieszych i przepusty oraz w zakresie dróg kołowych i ciągów pieszych. Umiejętności potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych właściwie dobranych źródeł potrafi zaprojektować pod względem podstaw technicznych obiekty w postaci dróg i obiektów inżynierskich branży komunikacyjnej i wkomponować je w otaczający krajobraz Kompetencje społeczne ma świadomość skutków i odpowiedzialności za podjęte decyzje projektowe i technologiczne w zakresie podstaw budownictwa infrastrukturalnego. ma świadomość potrzeby zrównoważonego rozwoju w zakresie budownictwa komunikacyjnego. potrafi myśleć i działać w sposób kreatywny i etyczny. Ma świadomość ważności zachowania w sposób profesjonalny w zakresie przedmiotowych konstrukcji. Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W02 kolokwium pisemne W K_W17 kolokwium pisemne W K_U02 ocena raportów z zajęć C, P K_U26 ocena raportów z zajęć P K_K03 K_K03 K_K07 konwersacja w trakcie wykładów i ćwiczeń inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach W, C, P W, C, P W, C, P WARUNKI ZALICZENIA: Wykład: Warunkiem zaliczenia jest regularne uczęszczanie na wykłady oraz uzyskanie pozytywnej oceny z kolokwium zaliczeniowego. Ćwiczenia: Warunkiem zaliczenia jest uczęszczanie na zajęcia ćwiczeniowe, a także uzyskanie pozytywnej oceny z kolokwium zaliczeniowego. Projekt: Warunkiem zaliczenia jest wykonanie projektu prostej konstrukcji drogowej i mostowej wpisanej w zadane otoczenie, w tym regularne konsultacje wykonywanego projektu podczas semestru. Ocena końcowa jest średnią ważoną ocen wszystkich elementów składowych kształcenia (uwzględniającą jako wagę liczbę godzin w poszczególnych elementach).

81 81 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 45 1,8 30 1,2 Zajęcia praktyczne 30 1,2 20 0,8 Konsultacje 2 0,1 6 0,2 Godziny kontaktowe 47 1,9 36 1,4 Przygotowanie do zajęć 20 0,8 32 1,3 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 30 1,2 30 1,2 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 52 2,1 64 2,6 ECTS łącznie - 4,0-4,0 Procent pracy własnej 52,5 64,0 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Bliszczuk J. i inni., Projektowanie stalowych kładek dla pieszych. Dolnośląskie Wydawnictwo Edukacyjne, Wrocław 2004 r. 2. Czudek H., Radomski W., Podstawy mostownictwa. PWN, Warszawa 1981 r. 3. Flaga K., Januszkiewicz K., Hrabiec A., Cichy-Pazder E., Estetyka konstrukcji mostowych. Podręcznik dla studentów wyższych szkół technicznych. Politechnika Krakowska, 2005 r. 4. Flaga K., Januszkiewicz K. Piękno konstrukcji mostowych. Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej, Kraków 2012 r. 5. Greinert A., Drozdek M. E. Od promenady do autostrady. Komunikacja z naturą. Wydawnictwo PWSZ, Sulechów 2008 r. 6. Madaj A., Wołowicki W., Podstawy projektowania budowli mostowych. WKiŁ, 2003 r. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Basiewicz T., Jacyna M., Rudziński L., Linie Kolejowe. Wydawnictwo Politechniki Warszawskiej 2003 r. 2. Bliszczuk J., Mosty podwieszone projektowanie i realizacja. Arkady, Warszawa 2005 r. 3. Błażejowski K., Styk S., Technologia warstw bitumicznych. WKiŁ Warszawa 2000 r. 4. Cholewo J., Sznurowski M., Mosty kolejowe. WKiŁ, Warszawa 1970 r. 5. Furtak K., Śliwiński J., Materiały budowlane w mostownictwie. WKiŁ 2004 r. 6. Karlikowski J., Madaj A., Wołowicki W., Mostowe konstrukcje zespolone stalowo-betonowe. WKiŁ 2007 r. 7. Krystek R., Wrześniowski Z., Michalski L., Jamroz K., Budzyński M., Oskarbski J., Żukowska J., 8. Łagoda G. Wiadukty nad autostradami: wybrane zagadnienia kształtowania konstrukcyjnego i estetycznego. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2001 r. 9. Materiały konferencyjne cyklicznych Krajowych Konferencji Estetyka Mostów I VII. Politechnika Warszawska, Oddział Warszawski ZMRP. 10. Neufert E. Podręcznik projektowania architektoniczno-budowlanego. Arkady, 2007 r. 11. Nita P., Budowa i utrzymanie nawierzchni lotniskowych. WKiŁ Warszawa, 2008 r. 12. Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 roku w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie. Dz.U. Nr 43/1999, poz Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 30 maja 2000 roku w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogowe obiekty inżynierskie i ich usytuowanie. Dz.U. Nr 63/2000, poz Sikorski P, Fornal B, Fortuna-Antoszkiewicz B. AutoCAD w architekturze krajobrazu. Wprowadzenie. Wydawnictwo SGGW, Warszawa 2006 r.

82 Szydło A., Nawierzchnie z betonu cementowego. Polski Cement Sp. z o.o r. 16. Węzły drogowe i autostradowe. WKiŁ Warszawa 2008 r. 17. Zobel H., Alkhafaji T., Mosty drewniane. WKiŁ, Warszawa 2006 r. UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: dr hab. inż. Adam Wysokowski, prof. UZ

83 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str D ZZ I EE D ZZ I CC TT W O H I SS TT O R YY CC ZZ N EE I KK U LL TT U R O W EE LL U B U SS KK I EE G O Kod p rzedmiotu: 8.3-WH-AKP-DHKL Typ p rzedmiotu: wybieralny Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy WH For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS Wykład 30 2 I Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne Wykład 20 2 I Zaliczenie z oceną 2 CEL PRZEDMIOTU: Przedmiot ma za zadanie ukazać specyfikę dziedzictwa historycznego i kulturalnego ziem wchodzących w skład obecnego województwa lubuskiego, jego pograniczny, wielokulturowy, różnorodny pod względem religijnym, etnicznym, gospodarczym, społecznym charakter; wskazać na historyczne przyczyny różnic a także uwypuklić elementy wspólne z dziedzictwem kulturowym i dziedzictwem narodowym; ukazać różnorodność kulturową przesiedleńców i skutki społecznych procesów integracyjnych; ukazać rolę współczesnych instytucji powołanych do ochrony szeroko pojętego i nieograniczonego terytorialnie dziedzictwa. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: brak Nieformalne: historia powszechna ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Zakres i znaczenie pojęcia dziedzictwo. Problem nazewnictwa ziem omawianego obszaru. Położenie geograficzne i warunki naturalne ziem województwa lubuskiego. Przeszłość historyczna ziem lubuskiego: podziały administracyjne, ustrój, gospodarka. Między Brandenburgią a Śląskiem pogranicze śląsko-wielkopolsko-brandenburskie i jego znaczenie dla historii regionu. Społeczeństwo podzielone i zintegrowane rola przemian politycznych, religijnych i językowych. Przestrzeń materialna lubuskiego elementy wspólne i różnice w rozwoju regionalnym. Problem grabieży i restytucji mienia państwowego w ujęciu regionalnym. Współczesne instytucje społeczno-kulturalne i ich rola w krzewieniu dziedzictwa historycznego i kulturalnego lubuskiego. METODY KSZTAŁCENIA: Wykład informacyjno-problemowy

84 84 EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza ma uporządkowaną wiedzę szczegółową z historii Środkowego Nadodrza i relacji polsko-niemieckich zna i rozumie na poziomie podstawowym rolę refleksji historycznej w kształtowaniu kultury europejskiej Umiejętności potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i użytkować informację z wykorzystaniem różnych źródeł i sposobów Kompetencje społeczne uczestniczy w życiu kulturalnym, korzystając z różnych mediów i różnych jego form ma świadomość znaczenia europejskiego dziedzictwa kulturowego i historycznego dla rozumienia współczesnych wydarzeń społecznych i kulturalnych Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W02 kolokwium pisemne W K_W02 kolokwium pisemne W K_U01 kolokwium pisemne W K_K04 K_K08 konwersacja w trakcie wykładów inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach W W WARUNKI ZALICZENIA: Wykład Zaliczenie na podstawie kolokwium pisemnego; obecność na wykładach. OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 30 1,0 20 0,7 Zajęcia praktyczne 0 0,0 0 0,0 Konsultacje 1 0,0 2 0,1 Godziny kontaktowe 31 1,0 22 0,7 Przygotowanie do zajęć 0 0,0 0 0,0 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 20 0,6 30 1,0 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 22 0,7 32 1,1 ECTS łącznie - 1,8-1,8 Procent pracy własnej 41,5 59,3 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Historia Ziemi Lubuskiej. Krótki zarys dawnych dziejów, red. A. Toczewski, Zielona Góra Rietbergen P., Europa. Dzieje kultury, Warszawa Ziemia Lubuska. Studia nad tożsamością regionu, red. A. Toczewski, Zielona Góra LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Biebersteinowie w dziejach pogranicza śląsko-łużyckiego, red. T. Jaworski, Zielona Góra Bujkiewicz Z., Krajobraz materialny i społeczny Zielonej Góry od końca XVIII do połowy XIX wieku, Zielona Góra 2003.

85 3. Burda B., Szkolnictwo średnie na Dolnym Śląsku w okresie wczesno nowożytnym ( ), Zielona Góra Bytom Odrzański. Zarys dziejów, red. W. Strzyżewski, Bytom Odrzański-Zielona Góra Cetwiński M., Rycerstwo śląskie do końca XIII w. Pochodzenie-gospodarka-polityka, Wrocław Dolański D., Najspokojniejszy Kościół. Reformacja w księstwie głogowskim w XVI w., Zielona Góra Dolański D., Tadeusz Kuntze malarz rodem z Zielonej Góry ( ), Zielona Góra Dolański D., Konopnicka M., Rola religii dla przenikania się kultur na Środkowym Nadodrzu w okresie od XVI do XVII wieku, w: Polska-Niemcy. Pogranicze kulturowe i etniczne, Archiwum Etnograficzne, t. 42, red. M. Buchowski, A. Brencz, Wrocław-Poznań Dwory magnackie w XVIII wieku. Rola i znaczenie kulturowe, red. T. Kostkiewiczowa, A. Roćko, Warszawa Dziedzictwo kultury Dolnego Śląska, red. Z. Kłodnicki, Wrocław Dzieje Świebodzina, red. W. Strzyżewski, Świebodzin-Zielona Góra Euroregiony na pograniczu polsko-niemieckim ( ), red. C. Osękowski, H. Szczegóła, Zielona Góra Folklor Ziemi Lubuskiej, red. I. Ostrowska, Warszawa Glancey J., Historia architektury, Warszawa Głogów. Zarys monografii miasta, red. K. Matwijowski, Wrocław-Głogów Granice i pogranicza. Mikrohistorie i historie życia codziennego, red. P. Guzowski, M. Liedke, M. Ocytko, Kraków Harasimowicz J., Treści i funkcje ideowe sztuki śląskiej Reformacji, Wrocław Historia Zielonej Góry, red. W. Strzyżewski, t. 1-2, Zielona Góra Jaworski T., Mobilność społeczeństwa wielokulturowego na pograniczu śląsko-łużyckim od XVI do XVIII w., Zielona Góra Jaworski T., Wojna pokój i religia a ruchy ludnościowe na polskim pograniczu zachodnim w XVII w. i na początku XVIII w., Zielona Góra John J.G., Pilz H.A., Kronika Zielonej Góry, oprac. i tłum. J. Kuczer, Zielona Góra Kąsinowska R., Architektura rezydencjonalna powiatu nowosolskiego, Nowa Sól Kołodziejska B., Przemiany kultury ludowej w Zielonogórskim, Zielona Góra Konopnicka M., Kontrreformacja w księstwie głogowskim (XVII-XVIII w.), Zielona Góra Korzenie wielokulturowości Śląska ze szczególnym uwzględnieniem Śląska Górnego, red. A. BarcIIŚ, Katowice Kowalski S., Zabytki Środkowego Nadodrza: katalog architektury i urbanistyki, Zielona Góra Kożuchów. Zarys dziejów, red. T. Andrzejewski, Kożuchów Kuczer J., Archiwum Herminy von Reuss, Zielona Góra Kuczer J., Szlachta w życiu społeczno-gospodarczym księstwa głogowskiego w epoce habsburskiej ( ), Zielona Góra Kuczer J., Strzyżewski W., Spisy dóbr ziemskich księstwa głogowskiego z lat , Warszawa Kuleba M., Ampelografia Zielonej Góry, Zielona Góra Kultura i społeczeństwo na Środkowym Nadodrzu w XIX i XX w., red. P. BartkowIIŚ, D. Kotlarek, Zielona Góra Kultura edukacyjna na Górnym Śląsku, red. A. BarcIIŚ, Katowice Lubuskie Materiały Konserwatorskie, t. 1-: Ludzie Środkowego Nadodrza, red. K. Bartkiewicz, Zielona Góra Maleczyńska E., Życie codzienne Śląska w dobie odrodzenia, Warszawa Mandziuk J., Historia Kościoła katolickiego na Śląsku, t. 2,Warszawa Maroń J., Militarne aspekty wojny trzydziestoletniej na Śląsku, Wrocław Matelski D., Grabież i restytucja polskich dóbr kultury od czasów nowożytnych do współczesnych, t. I-II, Kraków Międzyrzecz. Dzieje miasta, red. W. Strzyżewski, M. Tureczek, Międzyrzecz Nowa Sól. Dzieje miasta, red. J. Benyskiewicz, Zielona Góra Orzechowski K., Ogólnośląskie zgromadzenia stanowe, Warszawa-Wrocław

86 Orzechowski K., Terytorialne podział Śląska, Kwartalnik Opolski 1971, t. 17, z. 2-4.; 1971, t. 18, nr Otyń. Dzieje miasta, red. T. Andrzejewski, Nowa Sól Polska-Niemcy. Pogranicze kulturowe i etniczne, Archiwum Etnograficzne, t. 42, red. M. Buchowski, A. Brencz, Wrocław-Poznań Serbołużyczanie Łużyce. Badania historyczne i fascynacje, red. T. Jaworski, W. Pyżewicz (Zielonogórskie Studia Łużyckie, t. 2), Zielona Góra Sękowski R., Niełatwe sąsiedztwo. Szkice i wypisy źródłowe z dziejów stosunków sąsiedzkich na pograniczu śląsko-polskim w XVI i XVII wieku, Opole Siatecki A., Miejsce zmagań: współcześni pisarze lubuscy, Zielona Góra Sękowski R., Niełatwe sąsiedztwo. Szkice i wypisy źródłowe z dziejów stosunków sąsiedzkich na pograniczu śląsko-polskim w XVI i XVII wieku, Opole Strzyżewski W., Herby i tytuły. Pieczęć szlachecka w księstwie głogowskim (XVI-XVIII wiek), Warszawa Strzyżewski W., Treści symboliczne herbów miejskich na Śląsku, Ziemi Lubuskiej i Pomorzu Zachodnim do końca XVIII wieku, Zielona Góra Świebodzin. 700 lat historii, red. W. Strzyżewski, Świebodzin Wojna trzydziestoletnia ( ) na ziemiach nadodrzańskich, red. K. Bartkiewicz, Zielona Góra Zapisali się w dziejach Środkowego Nadodrza. Szkice biograficzne, red. P. BartkowIIŚ, J. Kuczer, D. Kotlarek, Zielona Góra Zielona Góra Chociebuż. Historia społeczeństw i gospodarki, red. G. Bayerl, L.C. Belzyt, Zielona Góra Znani zielonogórzanie XIX i XX wieku, red. H. Szczegóła, t.1-2, Zielona Góra UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: dr hab. Małgorzata Konopnicka

87 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str EE KK O LL O G I A Kod p rzedmiotu: 7.2-WI-AKP-EKOL Typ p rzedmiotu: obowiązkowy Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy z ZES IIŚ WBAIŚ AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Wykład 15 1 II Zaliczenie z oceną Ćwiczenia 15 1 II Zaliczenie z oceną St ud ia n ies ta cj o narne 3 Wykład 10 1 II Zaliczenie z oceną Ćwiczenia 10 1 II Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Wskazanie istotności udziału poszczególnych grup organizmów na różnorodność i jakość procesów zachodzących w wybranych typach środowisk naturalnych i antropogenicznych. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: brak Nieformalne: podstawy biologii i ekologii na poziomie szkoły średniej, podstawowa wiedza z zakresu nauk o szeroko pojętym środowisku ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program wykładów: Zapoznanie się z podstawowymi prawami ekologii odnoszącymi się do egzystencji zwierząt w środowisku naturalnym i przekształconym. Charakterystyka zasobów przyrody. Obieg materii i przepływ energii w biosferze, cykle biogeochemiczne, produktywność i funkcjonowanie podstawowych typów ekosystemów. Przegląd wybranych grup mikroorganizmów i roślin. Omówienie podstawowych reguł odnoszących się do zachowania pojedynczego organizmu i całych populacji. Charakterystyka tolerancji zwierząt na czynniki środowiskowe. Program ćwiczeń: Szczegółowe poznanie wybranych grup zwierząt mających doniosły udział w przebiegu procesów ekologicznych i znaczenie w procesach zanieczyszczania i oczyszczania środowiska przyrodniczego (naturalnego i antropogenicznego).

88 88 METODY KSZTAŁCENIA: Metody podające: wykład informacyjny (wykład wraz z prezentacją multimedialną), wykład problemowy Metody poszukujące: samodzielna praca studenta mikroskopowanie i identyfikacja (determinacja gatunkowa) materiału biologicznego (zajęcia laboratoryjne), samodzielne przygotowanie lub pobór prób do przeprowadzenia wybranych typów analiz (zajęcia laboratoryjne i terenowe). EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza ma uporządkowaną wiedzę na temat więzi i zależności organizmów w podstawowych typach ekosystemów zna elementarną terminologię używaną w naukach biologicznych, ekologicznych i pokrewnych charakteryzuje zasady funkcjonowania naturalnych, półnaturalnych oraz sztucznych układów ekologicznych Umiejętności potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych właściwie dobranych źródeł posiada elementarne umiejętności badawcze, potrafi formułować wnioski i wskazywać kierunki dalszych badań umie dokonać obserwacji i interpretacji zjawisk przyrodniczych przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich potrafi dostrzegać ich aspekty systemowe i pozatechniczne Kompetencje społeczne ma świadomość i docenia istotność wiedzy w zakresie ekologii z punktu widzenia odpowiedzialności za podejmowane decyzje dostrzega potrzebę wykonywania badań ekologicznych wybranych typów środowisk naturalnych i przekształconych Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W02 egzamin pisemny W K_W05 egzamin pisemny W K_W11 egzamin pisemny W K_U01; K_U02 kolokwium zaliczeniowe K_U08 kolokwium zaliczeniowe C K_U19 ocena raportów z zajęć C K_U22 ocena raportów z zajęć C K_K03 K_K06 konwersacja w trakcie wykładów i ćwiczeń inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach C W, C W, C WARUNKI ZALICZENIA: Egzamin pisemny, do którego student dopuszczany jest po uczestniczeniu w kursie I semestru i zaliczeniu ćwiczeń. Egzamin z treści wykładowych i ćwiczeniowych trwający 45 minut zawiera 5 pytań zgrupowanych w 5 grupach tematycznych. Do zaliczenia na ocenę dostateczną niezbędne jest uzyskanie 25 pkt z 50 możliwych do zdobycia. Pisemne kolokwium zaliczeniowe, do którego student dopuszczany jest po aktywnym uczestniczeniu w kursie i zaliczeniu ćwiczeń. Kolokwium z treści wykładowych i ćwiczeniowych trwające 45 minut zawiera 5 pytań zgrupowanych w 5 grupach tematycznych. Do zaliczenia na ocenę dostateczną niezbędne jest uzyskanie 25 pkt z 50 możliwych do zdobycia. Ocena końcowa jest średnią ważoną ocen wszystkich elementów składowych kształcenia (uwzględniającą jako wagę liczbę godzin w poszczególnych elementach).

89 89 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 30 1,2 20 0,8 Zajęcia praktyczne 15 0,6 10 0,4 Konsultacje 4 0,2 16 0,6 Godziny kontaktowe 34 1,4 36 1,4 Przygotowanie do zajęć 15 0,6 15 0,6 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 20 0,8 20 0,8 Zaliczenie / egzamin 4 0,2 2 0,1 Praca własna 39 1,6 37 1,5 ECTS łącznie - 2,9-2,9 Procent pracy własnej 53,4 50,7 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Krebs Ch.J., Ekologia, Wyd. Nauk. PWN, Warszawa Pullin A., Biologiczne podstawy ochrony środowiska, Wyd. Nauk. PWN, Warszawa 2005 UWAGI: Limit studentów na zajęciach laboratoryjnych wynosi 14 osób. PROGRAM OPRACOWAŁ: dr inż. Katarzyna Łuszczyńska

90 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str EE KK O N O M I A I ZZ A R ZZ Ą D ZZ A N I EE Kod p rzedmiotu: 4.9-WI-AKP-EKONZ Typ p rzedmiotu: wybieralny Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy z IIŚ WBAIŚ AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Wykład 15 1 II Zaliczenie z oceną Ćwiczenia 15 1 II Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne 2 Wykład 10 1 II Zaliczenie z oceną Ćwiczenia 10 1 II Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Wprowadzenie studentów w podstawy ekonomii w zakresie przedstawionym w skróconym opisie pozwoli na rozumienie zasad funkcjonowania gospodarki rynkowej, zachowań konsumentów i producentów warunkach rynkowych oraz zasad funkcjonowania gospodarki narodowej. Zapoznanie z podstawami zarządzania organizacją istotę, funkcje i zasady; ujęcie zarządzania jako procesu planowania, organizowania, przewodzenia (motywowania) i kontrolowania; poznanie struktur organizacyjnych, elementów zarządzania zasobami ludzkimi wraz z teoriami motywacyjnymi. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: brak Nieformalne: brak ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program wykładów: Modele ekonomiczne. Narzędzia analizy ekonomicznej. Czynniki wpływające na wielkość popytu i podaży. Krzywe popytu i podaży, równowaga rynkowa. Obliczanie przychodów i kosztów: całkowitych, przeciętnych, krańcowych. Wybór optymalnej wielkości produkcji. Skala produkcji (korzyści i niekorzyści). Decyzje produkcyjne w krótkim i długim okresie. Decyzje produkcyjne w warunkach konkurencji i monopolu. Ryzyko w działalności. Wybór portfela inwestycyjnego. Czynniki wzrostu gospodarczego, funkcje produkcji, postęp techniczny. Skutki zmian stopy procentowej. Wartości realne i nominalne. Zmiana wartości w czasie. Koszty inflacji. Kursy walutowe. Metody zarządzania w małym przedsiębiorstwie. Modele decyzyjne.

91 91 Program ćwiczeń: Obliczanie przychodów i kosztów: całkowitych, przeciętnych, krańcowych dla wskazanego przedsięwzięcia. Obliczanie wskaźników ekonomicznych. Ćwiczenia w grupach sytuacji związanych z zarządzaniem w symulowanym przedsięwzięciu. METODY KSZTAŁCENIA: Metody podające: wykład informacyjny (wykład wraz z prezentacją multimedialną), wykład problemowy Metody poszukujące: problemowe: giełda pomysłów w ocenie przyczyn i skutków przedstawianych problemów do rozwiązania, sytuacyjna: analizowanie rzeczywistych przypadków, ćwiczeniowopraktyczna: dokonywanie wyliczeń i interpretacji przedstawianych przykładów. EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza definiuje i opisuje podstawowe pojęcia z zakresu ekonomii i zarządzania opisuje główne wskaźniki ekonomiczne i rozróżnia je; ocenia i wspiera lub podważa proponowane rozwiązania w gospodarce posługując się kryteriami ekonomicznymi definiuje, wyjaśnia i ocenia zjawiska międzyludzkie zachodzące w przedsiębiorstwie ma podstawową wiedzę z zakresu organizacji i zarządzania obiektami i systemami architektury krajobrazu Umiejętności podejmuje i ocenia czynności księgowe i rachunkowe dla optymalizacji działań przedsiębiorstwa i podmiotu indywidualnej przedsiębiorczości posiada podstawowe umiejętności organizacyjne oraz stosuje systemy organizacji i zarządzania przedsiębiorstwem, a także formami indywidualnej przedsiębiorczości oraz relacjami interpersonalnymi posiada podstawowe umiejętności w zakresie oceny jakości usług związanych z działalnością biura/firmy architektury krajobrazu potrafi sporządzić wniosek o przyznanie środków na realizację zadania związanego z kreacją obiektów architektury krajobrazu wykorzystuje kryteria ekonomiczne w różnych sytuacjach gospodarczych tworzy rozwiązania ekonomiczne uwzględniające specyfikę wolnego rynku Kompetencje społeczne identyfikuje zagrożenia i szanse ekonomiczne wynikające z proponowanych rozwiązań Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W20 kolokwium pisemne W K_W20 kolokwium pisemne W K_W21 kolokwium pisemne W K_W22 kolokwium pisemne W K_U04 K_U05 K_U17 K_U21 K_U23 K_U23 K_K03 prezentacje wyników na ćwiczeniach; kolokwium pisemne prezentacje wyników na ćwiczeniach; kolokwium pisemne prezentacje wyników na ćwiczeniach; kolokwium pisemne prezentacje wyników na ćwiczeniach; kolokwium pisemne prezentacje wyników na ćwiczeniach; kolokwium pisemne prezentacje wyników na ćwiczeniach; kolokwium pisemne konwersacja w trakcie wykładów i ćwiczeń inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach C C C C C C W, C

92 92 WARUNKI ZALICZENIA: Na ocenę końcową składają się: udział w zajęciach w ilości określonej regulaminem studiów, zaliczenie przedmiotowego testu końcowego wielokrotnego wyboru (6 testów z 21 zdaniami wymagających uzupełnienia) obejmującego treści wykładowe i ćwiczeniowe. Oceną z przedmiotu jest ocena z testu końcowego: Skala ocen: 5 powyżej 85% prawidłowych odpowiedzi, 4 powyżej 71%, 3 powyżej 57%. OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 30 1,0 20 0,7 Zajęcia praktyczne 15 0,5 10 0,3 Konsultacje 1 0,0 4 0,1 Godziny kontaktowe 31 1,0 24 0,8 Przygotowanie do zajęć 10 0,3 10 0,3 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 15 0,5 20 0,7 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 27 0,9 32 1,1 ECTS łącznie - 1,9-1,9 Procent pracy własnej 46,6 57,1 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Begg D., Fischer S., Dornbusch R.: Ekonomia. PWE, Warszawa Milewski R.: Podstawy ekonomii. PWN, Warszawa Samuelson P.A., Nordhaus W.D.: Ekonomia. PWN, warszawa Woś J.: Wprowadzenie do ekonomii. Wydawnictwo Wyższej szkoły Bankowej, Poznań Błaszczyk W.(red.), Metody organizacji i zarządzania. Kształtowanie relacji organizacyjnych, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa Bolesta Kukułka K., Zarządzanie firmą. Strategie, struktury, decyzje, tożsamość, PWE, Warszawa Chrisidu Budnik A., Korczak J., Pakuła A., Supernat J., Nauka organizacji i zarządzania, Wyd. Kolonia Limited, Wrocław Safin K., Zarządzanie małą firmą, Wyd. AE we Wrocławiu, Wrocław 2003 UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: Instytut Ekonomii i Zarządzania

93 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str FF I TT O SS O CC JJ O LL O G I A Kod p rzedmiotu: 1.9-WI-AKP-FITOS Typ p rzedmiotu: obowiązkowy Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy z ZES IIŚ WBAIŚ AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Wykład 30 2 IV Egzamin Laboratorium 30 2 IV Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne 5 Wykład 20 2 IV Egzamin Laboratorium 20 2 IV Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest przedstawienie możliwości badania inwentaryzacji szaty roślinnej Polski na potrzeby architektury krajobrazu. Przedstawienie możliwości oceny szaty roślinne na potrzeby projektowania i planowania przestrzennego. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: zaliczenie przedmiotów: Ekologia, Gleboznawstwo, Biologia roślin Nieformalne: brak ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program wykładów: Wartość informacyjna roślinności jako składnika krajobrazu. Charakterystyka statystyczna i elementy flory polskiej. Czynniki naturalne wpływające na rozmieszczenie geograficzne roślin w Polsce. Wpływ człowieka na szatę roślinną flora synantropijna. Zasady systematyki fitosocjologicznej i identyfikacji zbiorowisk roślinnych. Przegląd wybranych zbiorowisk roślinnych. Wykorzystanie fitosocjologii w architekturze krajobrazu. Ocena przydatności zbiorowisk roślinnych do różnych funkcji. Szata roślinna jako wskaźnik warunków środowiska przyrodniczego, wskaźnik antropogenicznych przekształceń środowiska, wskaźnik przydatności terenu do zagospodarowania. Program ćwiczeń laboratoryjnych: Praca z kluczem do oznaczania roślin i kluczem do oznaczania zbiorowisk roślinnych. Poznanie składu i budowy zbiorowisk roślinnych (zbiorowiska, zespoły, formacje roślinne, płat zespołu, ilościowość, towarzyskość, zdjęcie fitosocjologiczne, tabela zespołu). Metodyka badań w terenie. Samodzielne wykonanie zdjęć fitosocjologicznych. Rozpoznanie warunków siedliskowych na podstawie roślinności. Umiejętność oceny stanu roślinności na wybranych przykładach. Klasyczna analiza danych fitosocjologicznych. Cyfrowa analiza danych o roślinności- fitosocjologia numeryczna.

94 94 METODY KSZTAŁCENIA: Metody podające: wykład konwencjonalny, wykład problemowy, wykład z prezentacją multimedialną. Metody poszukujące ćwiczeniowo praktyczne: zajęcia laboratoryjne EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza zna metody fitosocjologiczne i cechy głównych typów zbiorowisk opisuje i wyjaśnia zasady funkcjonowania środowiska przyrodniczego jako całości i wskazuje rolę poszczególnych elementów ekosystemów przedstawia cechy rodzajowe, gatunkowe i odmianowe roślin charakteryzuje zasady funkcjonowania naturalnych, półnaturalnych oraz sztucznych układów ekologicznych Umiejętności przygotowuje w języku polskim i języku obcym opracowania i prezentacje ilustrujące problemy z zakresu fitosocjologii stosowanej (zdjęcie fitosocjologiczne i mapę roślinności rzeczywistej) wykonuje badania terenowe oraz proste analizy z wykorzystaniem technik polowych i laboratoryjnych, prawidłowo interpretuje rezultaty i wyciąga wnioski Potrafi kształtować dobory roślinności dostosowane do warunków naturalnych Kompetencje społeczne stale pogłębia swoją wiedzę w zakresie fitosocjologii stosowanej posługując się różnymi nośnikami informacji Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W04 K_W04 K_W09 egzamin pisemny egzamin pisemny egzamin pisemny K_W11 egzamin pisemny W K_U07 K_U08 K_U09 K_K01 ocena raportów z zajęć ocena raportów z zajęć; sprawdzian praktyczny ocena raportów z zajęć; sprawdzian praktyczny konwersacja w trakcie wykładów i ćwiczeń inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach W W W L L L W, L WARUNKI ZALICZENIA: Zaliczenie ćwiczeń: podstawą do zaliczenia ćwiczeń laboratoryjnych są oceny z kolokwiów praktycznych i teoretycznych (pisemnych) ze zrealizowanych bloków programowych. Zaliczenie wykładu warunkiem przystąpienia do egzaminu jest uzyskanie pozytywnej oceny z zajęć laboratoryjnych. Egzamin będzie pisemny, zawierający 8 pytań ocenianych na 0-1 pkt; do zaliczenia na ocenę dostateczną konieczne jest uzyskanie 5 punktów. Ocena końcowa jest średnią ważoną ocen wszystkich elementów składowych kształcenia (uwzględniającą jako wagę liczbę godzin w poszczególnych elementach).

95 95 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 60 2,4 30 1,2 Zajęcia praktyczne 30 1,2 10 0,4 Konsultacje 15 0,6 10 0,4 Godziny kontaktowe 64 3,0 38 1,6 Przygotowanie do zajęć 15 0,6 40 1,6 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 30 1,2 40 1,6 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 37 1,9 62 3,3 ECTS łącznie - 4,9-4,9 Procent pracy własnej 38,8 67,3 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Dzwonko Z., Przewodnik do badań fitosocjologicznych. Sorus - Instytut Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego. 2. Matuszkiewicz W. 2012: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. PWN. Warszawa. 3. Matuszkiewicz J.M Zespoły leśne Polski, PWN Warszawa. 4. Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B.,1988. Rośliny Polskie, PWN Warszawa. 5. Szafer W., Zarzycki K Opracowanie zbiorowe [red.], Szata roślinna Polski, Tom I i II. PWN Warszawa. 6. Wysocki C., Sikorski P. 2009: Fitosocjologia stosowana w ochronie i kształtowaniu krajobrazu. Wyd. SGGW. Warszawa. UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: dr hab. inż. Marlena Piontek, prof. UZ

96 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str FF I ZZ JJ O G R A FF I A Kod p rzedmiotu: 7.9-WI-AKP-FIZJG Typ p rzedmiotu: obowiązkowy Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy z ZES IIŚ WBAIŚ AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Wykład 30 2 III Zaliczenie z oceną Ćwiczenia 15 1 III Zaliczenie z oceną Ter en 15 1 III Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne 5 Wykład 20 2 III Zaliczenie z oceną Ćwiczenia 10 1 III Zaliczenie z oceną Ter en 10 1 III Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Poznanie charakterystyki warunków naturalnych danego obszaru obejmujące: klimat, stosunki wodne, rzeźbę terenu, budowę geologiczną, świat zwierzęcy i roślinność. Na tej podstawie umożliwienie podziału i kwalifikowania terenów dla potrzeb planowania przestrzennego. Po uwzględnieniu aktualnych i spodziewanych zmian pod wpływem gospodarczej działalności człowieka planowania urbanistycznego (fizjografia urbanistyczna). WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: zaliczenie przedmiotów Biologia roślin, Ekologia, Gleboznawstwo Nieformalne: wiedza na poziomie szkoły średniej z zakresu geografii i biologii ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program wykładów: Typy krajobrazu naturalnego Polski. Wody powierzchniowe i podziemne. Klimat Polski. Krajobrazy roślinne Polski. Związek między cechami elementów środowiska przyrodniczego a formami zagospodarowania terenu. Źródła informacji o terenie mapy. Fizjografia planistyczna i urbanistyczna jako kierunki badań środowiska przyrodniczego dla potrzeb planowania przestrzennego. Ogólne założenia oceny warunków przyrodniczych do różnych form planowania. Opracowania służące planowaniu przestrzennemu. Program ćwiczeń: Zasady inwentaryzacji komponentów środowiska przyrodniczego i krajobrazu budowa i funkcjonowanie, elementy ekologii krajobrazu: struktura i funkcjonowanie krajobrazu, metodyka

97 97 sporządzania ocen fizjograficznych, zasady określenia przyrodniczych predyspozycji do kształtowania struktury funkcjonalno-przestrzennej, zasady wskazywania możliwości rozwoju i ograniczeń dla różnych rodzajów użytkowania i form zagospodarowania obszaru; zasady określenia uwarunkowań ekofizjograficznych. Metody sporządzania opracowań ekofizjograficznych podstawowych i problemowych w różnych skalach przestrzennych. METODY KSZTAŁCENIA: Metody podające: wykład konwencjonalny, wykład problemowy, wykład z prezentacją multimedialną. Metody poszukujące ćwiczeniowo-praktyczne. EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza definiuje i opisuje złożoność środowiska przyrodniczego oraz wyjaśnia czynniki wpływające na jego organizację ma wiedzę z zakresu fizjografii konieczną w toku planowania, projektowania i wykonawstwa obiektów architektury krajobrazu zna podstawowe prawidłowości wynikające z zachowania się gruntu i czynników okołogruntowych w odniesieniu do obiektów i instalacji oraz urządzeń architektury krajobrazu Umiejętności pozyskuje informacje i dokonuje ich kompilacji w zakresie niezbędnym do charakteryzowania zjawisk oraz formułowania ocen z fizjografii wykorzystuje samodzielnie utworzone i zewnętrzne bazy danych w pracach projektowych architektury krajobrazu adaptuje posiadaną wiedzę ekologiczną i sozologiczną przy ocenie stanu środowiska oraz ochronie i przebudowie przestrzeni Kompetencje społeczne ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności architekta krajobrazu, w tym jej wpływ na środowisko i związaną z tym odpowiedzialność za podejmowane decyzje potrafi pracować samodzielnie i współpracować w zespole w zakresie rozwiązywania zadań architektury krajobrazu; jest odpowiedzialny za rzetelność uzyskanych wyników swoich prac i ich interpretację określa cykl realizacji zadania, wskazując optymalną kolejność podejmowanych działań Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W04 zaliczenie pisemne K_W06 zaliczenie pisemne W K_W13 zaliczenie pisemne W K_U01 K_U02 K_U03 K_K03 K_K04 K_K05 ocena raportów z zajęć; kolokwium cząstkowe ocena raportów z zajęć; kolokwium cząstkowe ocena raportów z zajęć; kolokwium cząstkowe konwersacja w trakcie wykładów i ćwiczeń inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach W C, T C, T C, T W, C, T W, C, T W, C, T WARUNKI ZALICZENIA: Zaliczenie ćwiczeń: podstawą do zaliczenia ćwiczeń laboratoryjnych są oceny z kolokwiów praktycznych i teoretycznych (pisemnych) ze zrealizowanych bloków programowych. Zaliczenie wykładu zaliczenie pisemne; 8 pytań ocenianych na 0-1 pkt; do zaliczenia na ocenę dostateczną konieczne jest uzyskanie 5 punktów.

98 98 Ocena końcowa jest średnią ważoną ocen wszystkich elementów składowych kształcenia (uwzględniającą jako wagę liczbę godzin w poszczególnych elementach). OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 60 2,4 30 1,2 Zajęcia praktyczne 30 1,2 10 0,4 Konsultacje 4 0,2 8 0,3 Godziny kontaktowe 64 2,6 38 1,5 Przygotowanie do zajęć 15 0,6 30 1,2 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 20 0,8 30 1,2 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 37 1,5 62 2,5 ECTS łącznie - 4,0-4,0 Procent pracy własnej 36,6 62,0 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Bartkowski T., 1986, Zastosowania geografii fizycznej. PWN, Warszawa 2. Krzymowska- Kostrowicka A.,1997. Geoekologia turystyki i wypoczynku. PWN, Warszawa 3. Richling A.(red.), 2007, Geograficzne badania środowiska przyrodniczego. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa. 4. Szponar A., 2003, Fizjografia urbanistyczna. PWN, Warszawa. 5. Zawadzki S., 1999, Gleboznawstwo. PWRiL, Warszawa UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: dr inż. Katarzyna Łuszczyńska

99 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str G EE O D EE ZZ JJ A I FF O TT O G R A M EE TT R I A Kod p rzedmiotu: 7.6-WI-AKP-GOED Typ p rzedmiotu: obowiązkowy Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy z ZGiG IB WBAIŚ AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Wykład 15 1 II Egzamin Ćwiczenia 15 1 II Zaliczenie z oceną Ter en 15 1 II Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne 3 Wykład 10 1 II Egzamin Ćwiczenia 10 1 II Zaliczenie z oceną Ter en 10 1 II Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Zapoznanie studentów z technikami i osprzętem umożliwiającym wykonywanie podstawowych prac geodezyjnych i inwentaryzacyjnych. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: brak Nieformalne: wiadomości z matematyki na poziomie szkoły średniej ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program wykładów: Wiadomości ogólne i wstępne; podstawowe zasady wykonywania pomiarów; osnowy geodezyjne; miary kątowe. Elementy teorii błędów; prawo błędów Gaussa Laplace a; metoda najmniejszych kwadratów, jako narzędzie statystycznej oceny wyników pomiarów. Rachunek współrzędnych; orientacja pomiarów; pomiary liniowe; elektromagnetyczny pomiar odległości. Instrumenty geodezyjne: teodolit, tachimetr elektroniczny; niwelatory libelowe i automatyczne. Pomiary wysokościowe; niwelacja geometryczna, metody pomiaru; niwelacja podłużna; ciągi niwelacyjne; niwelacja trygonometryczna; zastosowanie niwelacji w pracach inżynierskich. Pomiar rzeźby terenu; niwelacja powierzchniowa; numeryczny model terenu; sporządzanie mapy wysokościowej; metody obliczania powierzchni i objętości mas ziemnych. Metody pomiarów inwentaryzacyjnych urządzeń podziemnych, naziemnych i nadziemnych. Podstawy fotogrametrii. Teledetekcja. Program ćwiczeń laboratoryjnych:

100 100 Zasady wykonywania obliczeń geodezyjnych; reguły rachunkowe Kryłowa Bradisa; zależność między miarami kątowymi: stopniową, gradową i analityczną. Zastosowanie do obliczeń funkcji małych kątów; skale i podziałki. Praktyczne zastosowanie teorii błędów w zadaniach rachunkowych; błąd średni pojedynczego pomiaru, wartości najbardziej prawdopodobnej; błędy średnie funkcji. Rachunek współrzędnych; wcięcie kątowe (liniowe) w przód ; obliczanie współrzędnych płaskich wieloboku zamkniętego bądź otwartego obustronnie nawiązanego. Niwelacja podłużna; wyrównanie ciągu niwelacyjnego zamkniętego lub otwartego obustronnie nawiązanego; profile podłużne i poprzeczne. Opracowanie wyników niwelacji powierzchniowej. Graficzne przedstawienie rzeźby terenu. Mapa topograficzna i zasadnicza. Łuk kołowy poziomy; opracowanie danych do tyczenia punktów głównych i pośrednich łuku metodą biegunową. METODY KSZTAŁCENIA: Metody podające: wykład informacyjno-problemowy. Metody poszukujące, ćwiczeniowo-praktyczne: ćwiczenia laboratoryjne realizowane w zespołach. EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza ma wiedzę z zakresu rodzajów użytkowania terenów, ukształtowania powierzchni oraz technik pomiarów, gromadzenia danych i ich reprezentacji graficznej, konieczną w toku planowania, projektowania i wykonawstwa obiektów architektury krajobrazu zna zasady dotyczące zapisu i odczytu rysunków geodezyjnych, odwzorowania kartograficzne i podstawowe prace geodezyjne w budownictwie, a także ich sporządzania z wykorzystaniem CAD zna uwarunkowania przyrodnicze budowy i eksploatacji obiektów architektury krajobrazu Umiejętności wykorzystuje samodzielnie utworzone i zewnętrzne bazy danych w pracach projektowych obiektów architektury krajobrazu posługuje się oprogramowaniem kalkulacyjnym, graficznym i CAD oraz nowoczesnymi technikami komunikacyjnymi w typowych zadaniach architektury krajobrazu wykonuje badania terenowe z wykorzystaniem technik polowych; opracowuje wyniki, prawidłowo je interpretuje i wyciąga z nich wnioski dokonuje analizy środowiskowej lokalizacji i funkcjonowania obiektów architektury krajobrazu Kompetencje społeczne ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności architekta krajobrazu, w tym jej wpływ na środowisko i związaną z tym odpowiedzialność za podejmowane decyzje Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W16 egzamin pisemny W K_W16 egzamin pisemny W K_W19 egzamin pisemny W K_U02 ocena raportów z zajęć C, T K_U18 ocena raportów z zajęć C, T K_U19 ocena raportów z zajęć C, T K_U25 ocena raportów z zajęć C, T K_K03 konwersacja w trakcie wykładów i ćwiczeń inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach W, C, T

101 101 WARUNKI ZALICZENIA: Podstawą do zaliczenia ćwiczeń laboratoryjnych jest uzyskanie pozytywnej oceny, uwzględniającej obecność na zajęciach, wykonanie przewidzianych ćwiczeń laboratoryjnych i znajomość zagadnień z ich zakresu. Podstawą do zaliczenia wykładu jest pozytywne zdanie egzaminu. Forma pisemna, 5 pytań problemowych. Uzyskane punkty: 0-50%/ niedostateczny: 51-60%/ dostateczny: 61-70%/ dostateczny plus: 71-80%/ dobry: 81-90%/ dobry plus: %/ bardzo dobry. Ocena końcowa jest średnią ważoną ocen wszystkich elementów składowych kształcenia (uwzględniającą jako wagę liczbę godzin w poszczególnych elementach). OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 45 1,8 30 1,2 Zajęcia praktyczne 30 1,2 20 0,8 Konsultacje 2 0,1 4 0,2 Godziny kontaktowe 47 1,9 34 1,4 Przygotowanie do zajęć 10 0,4 20 0,8 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 15 0,6 20 0,8 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 27 1,1 42 1,7 ECTS łącznie - 3,0-3,0 Procent pracy własnej 36,5 55,3 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Praca zbiorowa, Elementy geodezji w pomiarach inżynierskich, Wydawnictwa PB, Białystok Przewłocki S., Geodezja dla inżynierii środowiska, WNT, Warszawa 1997 UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: dr hab. inż. Maria Mrówczyńska, prof. UZ

102 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str G EE O LL O G I A I H YY D R O LL O G I A Kod p rzedmiotu: 7.3-WI-AKP-GEOL Typ p rzedmiotu: wybieralny Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy z ZHiGS IIŚ WBAIŚ AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Wykład 30 2 IV Egzamin pisemny Ćwiczenia 15 1 IV Zaliczenie z oceną Laboratorium 15 1 IV Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne 4 Wykład 20 2 IV Egzamin pisemny Ćwiczenia 10 1 IV Zaliczenie z oceną Laboratorium 10 1 IV Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Zapoznanie studentów z podstawami geologii, hydrologii, obiegiem wody w przyrodzie i gospodarka wodną. Nauka rozpoznawania surowców mineralnych i skalnych. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: brak Nieformalne: znajomość geografii i fizyki w zakresie szkoły średniej ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program wykładów: Miejsce nauk o Ziemi w naukach przyrodniczych. Historia powstania Wszechświata. Budowa geologiczna Ziemi. Wiek Ziemi i wiek skał. Procesy endogeniczne: magmatyzm, metamorfizm, trzęsienia Ziemi, tektonika, ruchy górotwórcze, geotektonika globalna. Procesy egzogeniczne: wietrzenie, geologiczna działalność rzek, mórz, lodowców i wiatru. Geologia stosowana: hydrogeologia, geofizyka, geologia inżynierska i geologia surowcowa. Udział procesów geologicznych w kształtowaniu oblicza Ziemi i elementów środowiska przyrodniczego. Zadania hydrologii. Cykl hydrologiczny. Obieg wody w przyrodzie. Znaczenie wody. Rodzaje wód powierzchniowych: punktowe (źródła), liniowe (cieki, rzeki), obszarowe (jeziora, mokradła, morza, lodowce). Pomiary hydrometryczne. Modele zlewni. Bilans wodny zlewni. Uwarunkowania systemów hydrologicznych: stan wody, odpływ, przepływ, niżówki, wezbrania, powodzie. Modele matematyczne w prognozowaniu hydrologicznym. Elementy ochrony przeciwpowodziowej. Znaczenie modelowania hydrologicznego w projektowaniu i eksploatacji obiektów inżynierskich.

103 103 Program ćwiczeń: Cechy fizyczne minerałów. Rozpoznawanie minerałów. Rozpoznawanie skał magmowych, osadowych i metamorficznych. Wykorzystanie minerałów i skał w architekturze krajobrazu. Opracowanie charakterystyki wybranej zlewni. Sporządzenie bilansu wodnego. METODY KSZTAŁCENIA: Metody podające: wykład informacyjno-problemowy. Metody poszukujące, ćwiczeniowo-praktyczne: ćwiczeniowa. EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza ma podstawową wiedzę w zakresie hydrologii i oznaczeń hydrologicznych ma podstawową wiedzę w zakresie uwarunkowań procesów geologicznych i geomorfologicznych zna podstawowe prawidłowości wynikające z zachowania się gruntu i czynników okołogruntowych w odniesieniu do obiektów i instalacji oraz urządzeń architektury krajobrazu zna podstawowe metody, techniki, narzędzia i materiały stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich w zakresie sporządzania bilansu zlewni Umiejętności potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji i krytycznej oceny, a także wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie w zakresie wpływu procesów na kształtowanie się skorupy ziemskiej potrafi korzystać z map geologicznych i hydrogeologicznych potrafi interpretować zjawiska geologiczne i geomorfologiczne Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W01 egzamin pisemny W K_W13 egzamin pisemny W K_W13 egzamin pisemny W K_W18 egzamin pisemny W K_U01 kolokwium pisemne; ocena raportów z zajęć C, L K_U01 ocena raportów z zajęć C, L K_U09 ocena raportów z zajęć C, L rozpoznaje podstawowe minerały i skały K_U09 sprawdzian praktyczny C, L potrafi planować i przeprowadzać eksperymenty, w tym pomiary i symulacje komputerowe, interpretować uzyskane wyniki oznaczania współczynnika filtracji i kapilarności czynnej i biernej ma umiejętność samokształcenia się Kompetencje społeczne potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role K_U19 ocena raportów z zajęć C, L K_U31 K_K04 kolokwium pisemne; ocena raportów z zajęć konwersacja w trakcie wykładów i ćwiczeń inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach C, L W, C, L potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania K_K05 W, C, L WARUNKI ZALICZENIA: Podstawą do zaliczenia zajęć laboratoryjnych jest: obecność na wszystkich zajęciach, systematyczne przygotowanie się do zajęć, pozytywne zaliczenie kolokwiów. Ocena końcowa z zajęć

104 104 laboratoryjnych jest średnią arytmetyczną ocen uzyskanych na dwóch kolokwiach rozpoznawanie minerałów i skał. Rozpoznawanie minerałów. Każdy student otrzymuje 3 minerały do rozpoznania. Dla każdego z nich należy podać: nazwę, wzór chemiczny, gęstość, twardość, przełam, łupliwość, rysę, barwę, połysk, reakcyjność, występowanie w Polsce i na świecie oraz zastosowanie, za co student może otrzymać 12 pkt. Uzyskane punkty /ocena: 0-6/niedostateczna; 7-8/dostateczna; 9/plus dostateczny; 10/dobra; 11/plus dobry; 12/bardzo dobra Podstawą do zaliczenia wykładu jest egzamin pisemny Ocena końcowa jest średnią ważoną ocen wszystkich elementów składowych kształcenia (uwzględniającą jako wagę liczbę godzin w poszczególnych elementach). OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 60 2,4 40 1,6 Zajęcia praktyczne 30 1,2 20 0,8 Konsultacje 2 0,1 8 0,3 Godziny kontaktowe 62 2,5 48 1,9 Przygotowanie do zajęć 20 0,8 32 1,3 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 30 1,2 32 1,3 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 52 2,1 66 2,6 ECTS łącznie - 4,6-4,6 Procent pracy własnej 45,6 57,9 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Chrzan T., Geologia i hydrogeologia. Redakcja Wydawnictw Naukowo-Technicznych, Zielona Góra Gormaz G.G., Casanova J.J., Atlas mineralogii. Wyd. Wiedza i Życie, Warszawa Kołodziejczyk U., Kraiński A., Zarys geologii. Oficyna Wydawnicza UZ, Zielona Góra Kołodziejczyk U., Kraiński A., Rozpoznawanie minerałów, skał i budowy geologicznej. Oficyna Wydawnicza UZ, Zielona Góra Klimaszewski M., Geomorfologia. Wyd. Nauk. PWN, Warszawa Koreleski K., Podstawy nauk o Ziemi. Wyd. AR, Kraków Mizerski W., Geologia dynamiczna. Wyd. Nauk. PWN Van Andel T.H., Nowe spojrzenie na starą planetę zmienne oblicze Ziemi. Wyd. Nauk. PWN, Warszawa 2001 UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: dr inż. Magda Hudak

105 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str G EE O M EE TT R I A W YY KK R EE ŚŚ LL N A Kod p rzedmiotu: 6.9-WI-AKP-GEOMW Typ p rzedmiotu: obowiązkowy Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy z ZSiIS IIŚ WBAIŚ AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Wykład 15 1 I Zaliczenie z oceną Laboratorium 30 2 I Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne 3 Wykład 10 1 I Zaliczenie z oceną Laboratorium 20 2 I Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Zapoznanie studentów z zasadami odwzorowania elementów geometrycznych w przestrzeni. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: Nieformalne: podstawowe wiadomości z planimetrii w zakresie szkoły średniej ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program wykładów: Zasady rysowania i wymiarowania. Oznaczenia graficzne. Rzutowanie prostokątne. Metody rzutowania i ich wykorzystanie w praktyce inżynierskiej. Podstawowe wiadomości o wielościanach i powierzchniach. Przekroje, przebicia i przenikania wielościanów. Odwzorowanie elementów przestrzeni na płaszczyźnie. Program ćwiczeń: Rzut równoległy i jego własności. Rzuty Monge a oraz zmiana układu rzutni. Proste i płaszczyzny w rzutach Monge a, rzuty prostych równoległych i prostopadłych, przecinających się i skośnych. Rzutnie równoległe i prostopadłe do prostych i płaszczyzn. Elementy wspólne, punkt przebicia płaszczyzny prostą, wspólna prosta dwóch płaszczyzn. Obroty i kłady oraz ich zastosowania. Przekroje i przenikania wielościanów. Aksonometria prostokątna i ukośnokątna. Przekroje powierzchni obrotowych..

106 106 METODY KSZTAŁCENIA: metody podające: wykład informacyjno-problemowy metody poszukujące, ćwiczeniowo-praktyczne. EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza zna podstawowe pojęcia w zakresie geometrii wykreślnej Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W16 kolokwium pisemne W zna zasady geometrii wykreślnej K_W16 kolokwium pisemne W Umiejętności potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych właściwie dobranych źródeł; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji porozumiewa się z różnymi podmiotami w toku planowania, projektowania i wykonawstwa przedsięwzięć architektury krajobrazu, w formie werbalnej, pisemnej i graficznej Kompetencje społeczne stale pogłębia swoją wiedzę w zakresie działań architektury krajobrazu, posługując się różnymi nośnikami informacji potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy K_U01; K_U02 ocena raportów z zajęć K_U06 ocena raportów z zajęć L K_K01 K_K07 konwersacja w trakcie wykładów i ćwiczeń inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach L W, L W, L WARUNKI ZALICZENIA: Ćwiczenia: podstawą zaliczenia jest oddanie w terminie prawidłowo wykonanych ćwiczeń oraz wykazanie się wiedzą z ich zakresu. Wykład: kolokwium zaliczeniowe 3 pytania problemowe. Uzyskane punkty: 0-50%/ niedostateczny: 51-60%/ dostateczny; 61-70%/ dostateczny plus; 71-80%/ dobry; 81-90%/ dobry plus; %/ bardzo dobry. Ocena końcowa jest średnią ważoną ocen wszystkich elementów składowych kształcenia (uwzględniającą jako wagę liczbę godzin w poszczególnych elementach).

107 107 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 45 1,8 30 1,2 Zajęcia praktyczne 30 1,2 20 0,8 Konsultacje 2 0,1 4 0,2 Godziny kontaktowe 47 1,9 34 1,4 Przygotowanie do zajęć 15 0,6 30 1,2 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 15 0,6 15 0,6 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 32 1,3 47 1,9 ECTS łącznie - 3,2-3,2 Procent pracy własnej 40,5 58,0 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Grochowski B., Geometria wykreślna z perspektywą stosowaną, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa Otto E.F., Podręcznik geometrii wykreślnej. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa Normy: PN-EN ISO , PN-EN ISO , PN-EN ISO , PN-EN ISO 64333, PN-84/B , PN-B-10729:1999 UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: dr inż. Piotr Ziembicki

108 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str G LL EE B O ZZ N A W SS TT W O Kod p rzedmiotu: 7.4-WI-AKP-GLEB Typ p rzedmiotu: obowiązkowy Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy z ZOiRG IIŚ WBAIŚ AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Wykład 30 2 I Egzamin Laboratorium 30 2 I Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne 4 Wykład 20 2 I Egzamin Laboratorium 20 2 I Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Wprowadzenie studentów w podstawy gleboznawstwa genezy gleb, właściwości i klasyfikacji; ujęcie gleby jako miejsca życia roślin uprawnych oraz elementu środowiska przyrodniczego; określenie wpływu właściwości fizycznych, chemicznych i fizyczno-chemicznych gleb na ich żyzność wraz z możliwościami regulacji; zapoznanie z przyczynami i formami przekształceń gleb, warunkującymi poprawność gospodarowania gruntami i kształtowania środowiska. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: brak Nieformalne: znajomość podstawowych procesów biologicznych i chemicznych oraz geografii ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program wykładów: Podstawowe pojęcia gleboznawcze; Gleba i jej funkcje; Czynniki glebotwórcze; Procesy glebotwórcze; Trójfazowy układ gleby; Budowa i skład fazy stałej gleb; Właściwości fizyczne, chemiczne i fizyczno-chemiczne gleb; Biologiczne przemiany w glebach; Systematyka genetyczna gleb Polski na tle innych systemów klasyfikacyjnych; Klasyfikacja bonitacyjna; Kompleksy przydatności rolniczej gleb; Charakterystyka głównych typów, podtypów i gatunków gleb Polski; Antropogeniczne przekształcenia gleb; Zmiany właściwości gleb pod wpływem gospodarki rolnej, leśnej i sadowniczej; Czystość gleb w świetle przepisów i norm. Program zajęć laboratoryjnych i terenowych: Opis profilu glebowego zajęcia terenowe; Pobieranie próbek glebowych; Podstawowe metody oznaczeń polowych materiału glebowego; Oznaczanie podstawowych wskaźników fizycznochemicznych gleb odczyn, zasolenie, kwasowość hydrolityczna, suma kationów o charakterze zasadowym, skład granulometryczny, właściwości buforowe gleb; Czytanie map glebowych.

109 109 METODY KSZTAŁCENIA: metody podające: wykład informacyjny z wykorzystaniem technik multimedialnych, wykład problemowy metody poszukujące: problemowe: giełda pomysłów w ocenie przyczyn i skutków zjawisk chemicznych, fizycznych i biologicznych zachodzących w glebach, sytuacyjna: analizowanie przez grupy studentów rzeczywistych sytuacji glebowych i terenowych, ćwiczeniowo-praktyczne: laboratoryjna, obserwacji i pomiaru w terenie, studium przykładowe EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza definiuje, wyjaśnia i ocenia pojęcia gleby, gruntu, podłoża i pokrewne oraz właściwości i funkcje gleb opisuje tok tworzenia pokrywy glebowej i wyjaśnia procesy warunkujące zmienność gleb, w tym wpływ człowieka na gleby Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W04 egzamin ustny W K_W04 egzamin ustny W klasyfikuje i szacuje zjawiska degradacji gleb K_W07 egzamin ustny W zna podstawowe prawidłowości wynikające z zachowania się gruntu i czynników okołogruntowych w odniesieniu do obiektów i instalacji oraz urządzeń architektury krajobrazu Umiejętności K_W13 egzamin ustny W raportuje i prezentuje wyniki badań K_U07 ocena raportów z zajęć L rozpoznaje podstawowe taksony gleb K_U19 sprawdzian praktyczny L ocenia stan gleb na podstawie wyników analiz laboratoryjnych i rozpoznaje objawy degradacji gleb Kompetencje społeczne inicjuje badania w toku przygotowania terenu do uprawy K_U19 ocena raportów z zajęć L K_K03 konwersacja w trakcie wykładów i ćwiczeń inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach identyfikuje zagrożenia odglebowe dla upraw i środowiska K_K03 W, L W, L WARUNKI ZALICZENIA: egzamin ustny prezentacje wyników i raporty na zajęciach laboratoryjnych raport z zajęć terenowych sprawdzanie obecności na zajęciach Na ocenę końcową składają się: zaliczenie 100% prac laboratoryjnych i zajęć terenowych wymóg wstępny przystąpienia do egzaminu zdanie przedmiotowego egzaminu końcowego obejmującego treści wykładowe i teoretyczne oraz wnioskowe treści ćwiczeniowe; student losuje 2-3 kartki z pytaniami, na które odpowiada po czasie danym na przygotowanie do odpowiedzi; oceniana jest kompletność odpowiedzi Oceną z przedmiotu jest ocena z egzaminu końcowego. Ocena końcowa jest średnią ważoną ocen wszystkich elementów składowych kształcenia (uwzględniającą jako wagę liczbę godzin w poszczególnych elementach).

110 110 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 45 1,8 30 1,2 Zajęcia praktyczne 15 0,6 10 0,4 Konsultacje 2 0,1 8 0,3 Godziny kontaktowe 47 1,9 38 1,5 Przygotowanie do zajęć 20 0,8 30 1,2 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 30 1,2 30 1,2 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 52 2,1 62 2,5 ECTS łącznie - 4,0-4,0 Procent pracy własnej 52,5 62,0 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Dobrzański B., Zawadzki S.: Gleboznawstwo. PWRiL, Warszawa Greinert H.: Ochrona gleb. Zielona Góra Greinert A.: Przewodnik do ćwiczeń z gleboznawstwa i ochrony gleb. Skrypt. Wydawnictwo Politechniki Zielonogórskiej Greinert A., Greinert H.: Ochrona i rekultywacja środowiska glebowego; Wydawnictwo Politechniki Zielonogórskiej PTG: Systematyka Gleb Polski, wyd. 5; Red. Czępińska-Kamińska; Roczniki Gleboznawcze, Tom LXII, Nr 3, Wyd. Wieś Jutra, Warszawa 2011 LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Koćmit A., Niedźwiecki E., Zabłocki Z.: Gleboznawstwo z elementami geologii. Skrypt, Wyd. AR w Szczecinie, Szczecin Kollender-Szych A., Niedźwiecki E., Malinowski R.: Gleby miejskie. Wyd. Nauk. AR w Szczecinie, Szczecin Mocek A., Drzymała S., Maszner P.: Geneza, analiza i klasyfikacja gleb. Wyd. AR w Poznaniu Turski R., Słowińska-Jurkiewicz A., Hetman J.: Zarys gleboznawstwa. Podręcznik dla studentów wydziałów ogrodniczych. Wyd. AR w Lublinie Uggla H., Uggla Z.: Gleboznawstwo leśne. PWRiL, Warszawa Uggla H.: Gleboznawstwo rolnicze. PWN, Warszawa 1979 UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: dr hab. inż. Andrzej Greinert, prof. UZ

111 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str G O SS PP O D A R O W A N I EE PP R ZZ EE SS TT R ZZ EE N I Ą M I EE JJ SS KK Ą Kod p rzedmiotu: 2.3-WI-AKP-GPRZM Typ p rzedmiotu: wybieralny Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy z ZOiRG IIŚ i KAiU WBAIŚ AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Wykład 15 1 IV Egzamin Ćwiczenia 15 1 IV Zaliczenie z oceną Projekt 15 1 IV Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne 4 Wykład 10 1 IV Egzamin Ćwiczenia 10 1 IV Zaliczenie z oceną Projekt 10 1 IV Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Wskazanie zarządzania przestrzenią w miastach jako fundamentu racjonalnego kształtowania terenów zieleni i ich funkcjonowania. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: brak Nieformalne: śledzenie na bieżąco problemów planistycznych w swojej okolicy ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program wykładów: Gospodarka przestrzenna we współczesnym systemie prawnym w Polsce; Czynniki zróżnicowania przestrzeni; Formy gospodarowania przestrzenią miejską; Zarządzanie rozwojem przestrzennym; Ochrona środowiska w gospodarce przestrzennej; Narzędzia i zadania gospodarki komunalnej; Rozwój miast jako wyznacznik potrzeb i problemów z gospodarką przestrzenią miejską i wokółmiejską; Problem zjawisk klęskowych na terenach miejskich w pracach planistycznych; Ocena trafności zapisów regulujących gospodarkę przestrzenną w nowo tworzonych dokumentach planistycznych w wybranych miastach; Ocena zmian w Ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym wobec terenów miejskich; Przedstawienie wariantowego opracowania zagospodarowania osiedla lub dzielnicy miejskiej. Program ćwiczeń: Strategie rozwoju oraz programy miejskie; Studia uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego wybranych miast; Tereny zieleni kształtowanej, obszary leśne i rolnicze w SUiKZP

112 112 wybranych miast; Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego; Tereny zieleni kształtowanej, obszary leśne i rolnicze w MPZP w wybranych miastach; Przedstawienie powiązań zewnętrznych i wewnętrznych, szczególnie w zakresie komunikacji, infrastruktury sieciowej i interakcji inwestycje środowisko przyrodnicze. METODY KSZTAŁCENIA: metody podające: wykład informacyjny z wykorzystaniem technik multimedialnych; wykład problemowy metody poszukujące: problemowe: giełda pomysłów w ocenie przyczyn i skutków zjawisk przestrzennych; sytuacyjna: analizowanie przez grupy studentów rzeczywistych sytuacji przestrzennych; ćwiczeniowo-praktyczne: ćwiczeniowa praca z planistycznymi dokumentami gminnymi; studium przykładowe EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza opisuje problematykę ochrony środowiska w miastach interpretuje zjawiska związane z rozrostem przestrzennym miast wymienia formy zagospodarowania przestrzeni i je opisuje; definiuje główne problemy przestrzeni miejskiej Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W06 egzamin pisemny W K_W07 egzamin pisemny W K_W07 egzamin pisemny W wymienia zadania gospodarki komunalnej K_W21 egzamin pisemny W Umiejętności wyszukuje i analizuje dokumenty planistyczne dla miasta i jego części rozpoznaje wady przestrzennej konstrukcji miasta Kompetencje społeczne proponuje rozwiązania na rzecz wzrostu rangi zieleni w przestrzeni aktywnie uczestniczy w miejskich procedurach planistycznych pomaga wykreować przestrzeń przyjazną mieszkańcom miast ma świadomość roli absolwenta architektury krajobrazu w społeczeństwie oraz potrzeby przekazywania społeczeństwu informacji i opinii dotyczących osiągnięć i innych aspektów działalności inżynierskiej w zakresie architektury krajobrazu K_U01 K_U09 K_K03 K_K04 K_K06 K_K10 ocena raportów z zajęć; ocena projektu ocena raportów z zajęć; ocena projektu konwersacja w trakcie wykładów i ćwiczeń inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach C, P C, P W, C, P W, C, P W, C, P W, C, P WARUNKI ZALICZENIA: prezentacje na zajęciach konwersatoryjnych przy zaliczeniu brane pod uwagę są: kompletność opracowania, prawidłowość merytoryczna opracowania, forma prezentacji sprawdzanie obecności na zajęciach egzamin pisemny z treści wykładowych obejmuje część testową (test wielokrotnego wyboru) oraz otwartą ukierunkowaną na opis konkretnego krajobrazu poddanego zmianom wynikającym z działań z zakresu inżynierii środowiska. Całość jest punktowana w skali 50-punktowej, z czego 30 pkt. Można otrzymać za część testową i 20 pkt. za część otwartą. Ocena końcowa jest rezultatem

113 113 porównania liczby uzyskanych przez studenta punktów z tabelą: 5, pkt. / 4, pkt. / 4, pkt. / 3, pkt. / 3, pkt. Na ocenę końcową składają się: zaliczenie dwóch prezentacji dotyczących: SUiKZPG oraz MPZP zdanie egzaminu końcowego obejmującego treści wykładowe i teoretyczne oraz wnioskowe treści konwersatoryjne Ocena końcowa jest średnią ważoną ocen wszystkich elementów składowych kształcenia (uwzględniającą jako wagę liczbę godzin w poszczególnych elementach). OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 45 1,8 30 1,2 Zajęcia praktyczne 30 1,2 20 0,8 Konsultacje 2 0,1 4 0,2 Godziny kontaktowe 47 1,9 34 1,4 Przygotowanie do zajęć 30 1,2 40 1,6 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 15 0,6 20 0,8 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 47 1,9 62 2,5 ECTS łącznie - 3,8-3,8 Procent pracy własnej 50,0 64,6 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Polska przestrzeń. Raport o stanie zagospodarowania przestrzennego kraju. Min. Bud. Warszawa Teoretyczne i empiryczne przesłanki do założeń polityki rządu wobec miast. Raport końcowy. Instytut Rozwoju Miast. Kraków Podręcznik rewitalizacji. Zasady, procedury i metody działania współczesnych procesów rewitalizacji. GTZ (Gesellschaft für Technische Zusammenarbeit). Urząd Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast. Warszawa Kozłowski S. (red.): Żywiołowe rozprzestrzenianie się miast narastający problem aglomeracji miejskich w Polsce. Wyd. Ekonomia i Środowisko. Białystok-Lublin-Warszawa Pęski W.: Zarządzanie zrównoważonym rozwojem miast. Arkady. Warszawa Wojtkun G.: Osiedle mieszkaniowe w strukturze miasta XX wieku. Wyd. Ucz. Politechniki Szczecińskiej. Szczecin Raport o stanie i uwarunkowaniach prac planistycznych w gminach na koniec 2005 roku. IGiPZ PAN Zaktualizowana koncepcja przestrzennego zagospodarowania kraju. RCSS. Warszawa Bieżące regulacje prawne z zakresu planowania przestrzennego i gospodarki komunalnej UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: dr hab. inż. Andrzej Greinert, prof. UZ

114 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str G R A FF I KK A I N ŻŻ YY N I EE R SS KK A Kod p rzedmiotu: 3.5-WI-AKP-GRINŻ Typ p rzedmiotu: obowiązkowy Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy z ZOiRG IIŚ WBAIŚ AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Wykład 15 1 I Egzamin Laboratorium 45 3 I Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne 6 Wykład 10 1 I Egzamin Laboratorium 30 3 I Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Zapoznanie studentów z zasadami rysunku technicznego,. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: zaliczenie przedmiotu Technologia informacyjna Nieformalne: brak ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program wykładów: Znormalizowane elementy rysunku technicznego; formaty arkuszy, pismo techniczne, rodzaje linii rysunkowych i ich zastosowanie; podziałki; tabliczki rysunkowe. Techniki kreślenia podstawowych konstrukcji geometrycznych (krzywe płaskie) z uwzględnieniem krzywych stopnia drugiego (elipsa, parabola, hiperbola). Przybory i materiały niezbędne do wykonywania rysunków technicznych. Oznaczenia stosowane w rysunku technicznym. Rodzaje rysunków technicznych. Skalowanie rysunków. Obliczanie objętości i powierzchni projektowanych obiektów Konstrukcje rysunkowe. Rzutowanie prostokątne. Metody rzutowania i ich wykorzystanie w praktyce inżynierskiej. Podstawowe wiadomości o wielościanach i powierzchniach. Przekroje, przebicia i przenikania wielościanów. Rysunek techniczny budowlany. Rysunek techniczny maszynowy. Widoki i przekroje części maszyn. Zasady wykonywania rysunków technicznych elementów architektury krajobrazu. Rysunki schematyczne instalacji stosowanych w architekturze krajobrazu. Grafika wektorowa i rastrowa. Pojęcie rozdzielczości. Powiększanie obrazu. Reprezentacja kolorów. Kanały alfa. Odcienie szarości. Korekcja gamma. Podstawy teorii koloru. Krzywe Beziera. Transformacje obiektów 2D. Zarządzanie barwą i profile kolorystyczne. Program ćwiczeń

115 115 Podstawowe pojęcia (skala, plan, mapa itp.). Konwersja barw pomiędzy modelami RGB, CMY, HSL i HSV. - Wektorową reprezentacja obrazu dwuwymiarowego. Podstawowe transformacje obrazu wektorowego (obroty, przesunięcia, skalowanie itp.). Przeliczanie i skalowanie wartości współrzędnych pomiędzy różnymi obszarami. Program ćwiczeń laboratoryjnych: Pismo techniczne. Rzutowanie prostokątne elementów. Oznaczenia na rysunkach. Zasady wymiarowania. Rysunek odręczny. Kreskowanie. Techniki kreślenia podstawowych konstrukcji geometrycznych (krzywe płaskie) z uwzględnieniem krzywych stopnia drugiego (elipsa, parabola, hiperbola). METODY KSZTAŁCENIA: metody podające: wykład informacyjno- problemowy. metody ćwiczeniowo-praktyczne: metoda projektu, laboratoryjna. EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza zna zasady rysunku technicznego dotyczące zapisu i odczytu rysunków architektonicznych, budowlanych i geodezyjnych, odwzorowania kartograficzne i podstawowe prace geodezyjne w budownictwie Umiejętności potrafi porozumiewać się przy użyciu technik graficznych w środowisku zawodowym oraz innych ma umiejętność korzystania z norm i standardów związanych z działaniami architektury krajobrazu Kompetencje społeczne stale pogłębia swoją wiedzę w zakresie działań architektury krajobrazu, posługując się różnymi nośnikami informacji Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W16 egzamin pisemny W K_U06 ocena raportów z zajęć C, L K_U30 ocena raportów z zajęć C, L K_K01 konwersacja w trakcie wykładów i ćwiczeń inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach W, C, L WARUNKI ZALICZENIA: Wykład warunkiem zaliczeń jest uzyskanie pozytywnej oceny z egzaminu końcowego. Minimum 3 pytania problemowe. Uzyskane punkty: 0-50%/ niedostateczny; 51-60%/ dostateczny; 61-70%/ dostateczny plus; 71-80%/ dobry: 81-90%/ dobry plus; %/ bardzo dobry. Ćwiczenia laboratoryjne warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnej oceny z wszystkich przewidzianych programem ćwiczeń. Ocena końcowa jest średnią ważoną ocen wszystkich elementów składowych kształcenia (uwzględniającą jako wagę liczbę godzin w poszczególnych elementach).

116 116 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 60 2,4 30 1,2 Zajęcia praktyczne 45 1,8 20 0,8 Konsultacje 8 0,3 12 0,5 Godziny kontaktowe 68 2,7 42 1,7 Przygotowanie do zajęć 45 1,8 60 2,4 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 30 1,2 40 1,6 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 77 3, ,1 ECTS łącznie - 5,8-5,8 Procent pracy własnej 53,1 70,8 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Dobrzański T., Rysunek techniczny maszynowy. WNT, Paprocki K., Rysunek techniczny, wyd. WSIP, MAKnIIŚiewicz E., Skowroński W., Rysunek Techniczny Budowlany wyd. Arkady, 2007 UWAGI: Limit osób w grupie laboratoryjnej: 14. Zajęcia laboratoryjne w pracowni komputerowej PROGRAM OPRACOWAŁ: mgr inż. Paweł Kochański

117 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str H I SS TT O R I A SS ZZ TT U KK I Kod p rzedmiotu: 8.3-WH-AKP-HK Typ p rzedmiotu: wybieralny Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy WH For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS Wykład 30 2 I Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne Wykład 20 2 I Zaliczenie z oceną 2 CEL PRZEDMIOTU: Przedmiot ma za zadanie ukazać miejsce kultury w życiu społecznym i przygotować do uczestnictwa w życiu kulturalnym, przedstawiając główne epoki historyczne, nurty i różnorodność w kulturze oraz wskazać na historyczne inspiracje w kulturze współczesnej. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: brak Nieformalne: brak ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Pojęcie i definicja kultury. Podstawowe pojęcia związane z kulturą: synkretyzm kulturowy, akulturacja, enkulturacja i inne. Historia jako część kultury. Kultura jako zjawisko historyczne. Zmiana paradygmatu kultury na przestrzeni dziejów. Przełomowe momenty kultury europejskiej Kultura starożytności grecko-rzymskiej. Narodziny Europy rewolucja czy ewolucja kulturowa? Kultura średniowiecznej Europy. Narodziny renesansu i znaczenie epoki dla dziejów kultury. Przemiany kulturowe w epoce nowożytnej. Przemiany kulturowe we współczesnym świecie. Kultura w XIX wieku: kierunki ludzie idee. Główne nurty kultury w XX wieku Nowoczesność jako kategoria dziejowa i kulturowa. METODY KSZTAŁCENIA: Wykład informacyjno-problemowy

118 118 EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza zna i rozumie na poziomie podstawowym rolę refleksji historycznej w kształtowaniu kultury europejskiej ma podstawową wiedzę o europejskich i polskich instytucjach kultury, artystycznych formach wypowiedzi i posiada orientację we współczesnym życiu kulturalnym Umiejętności potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i użytkować informację z wykorzystaniem różnych źródeł i sposobów Kompetencje społeczne uczestniczy w życiu kulturalnym, korzystając z różnych mediów i różnych jego form ma świadomość dla znaczenia europejskiego dziedzictwa kulturowego i historycznego dla rozumienia współczesnych wydarzeń społecznych i kulturalnych Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W02 kolokwium pisemne W K_W02 kolokwium pisemne W K_U01 kolokwium pisemne W K_K09 K_K08 konwersacja w trakcie inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach W W WARUNKI ZALICZENIA: Wykład - Zaliczenie na podstawie kolokwium pisemnego OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 30 1,0 20 0,7 Zajęcia praktyczne 0 0,0 0 0,0 Konsultacje 1 0,0 2 0,1 Godziny kontaktowe 31 1,0 22 0,7 Przygotowanie do zajęć 0 0,0 0 0,0 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 20 0,6 30 1,0 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 22 0,7 32 1,1 ECTS łącznie - 1,8-1,8 Procent pracy własnej 41,5 59,3 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Antropologia kultury, Warszawa Fernandez-Armesto F., Cywilizacje. Kultura, ambicje i przekształcanie natury, Warszawa Kulak-Włodarczyk A., Kulak M., O sztuce nowej i najnowszej. Główne kierunki artystyczne w sztuce XX i XXI wieku, Warszawa-Bielsko Biała Kulak-Włodarczyk A., Kulak M., Wiedza o kulturze. Od Mezopotamii po czasy współczesne, Warszawa-Bielsko-Biała 2008.

119 119 LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Białostocki J., Pięć wieków myśli o sztuce. Studia i rozprawy z dziejów teorii i historii sztuki, Warszawa Białostocki J., Płeć śmierci, Gdańsk Berger K., Potęga smaku. Teoria sztuki, Gdańsk Burszta W., Antropologia kultury. Tematy, teorie, interpretacje, Poznań Carrol N., Filozofia sztuki masowej, Gdańsk Chrzanowski T., Sztuka w Polsce, t. 1-2, Warszawa 2008.Faryna-Paszkiewicz H., Geometria wyobraźni. Szkice o architekturze dwudziestolecia międzywojennego, Gdańsk Glancey J., Historia architektury, Warszawa Greenblatt S., Zwrot. Jak zaczął się renesans, Warszawa Havelock E.A., Muza uczy się pisać. Rozważania o oralności i piśmienności w kulturze Zachodu, Warszawa Havelock E.A., Przedmowa do Platona, Warszawa Kultura i metoda, red. J. Michalik, Warszawa Nowicka E., Świat człowieka świat kultury, Warszawa Obirek S., Uskrzydlony umysł. Antropologia słowa Waltera Onga, Warszawa Ong W.J., Oralność i piśmiennictwo. Słowo poddane technologii, Warszawa Vandendorpe C., Od papirusu do hipertekstu. Esej o przemianach tekstu i lektury, Warszawa Wielka historia sztuki, t. 1-7, Warszawa UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: dr Andrzej Gillmeister (WH)

120 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str H I SS TT O R YY CC ZZ N O - TT U R YY SS TT YY CC ZZ N EE W A LL O R YY PP O G R A N I CC ZZ A ZZ A CC H O D N I EE G O Kod p rzedmiotu: 8.9-WH-AKP-HTWP Typ p rzedmiotu: wybieralny Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy z IH WH For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS Wykład 30 2 I Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne Wykład 20 2 I Zaliczenie z oceną 2 CEL PRZEDMIOTU: Przedmiot ma za zadanie zapoznanie z turystyczną ofertą pogranicza polsko-niemieckiego i polskoczeskiego w aspekcie zachowania wielokulturowego dziedzictwa w zakresie zabytków architektury, krajobrazu kulturowego, muzeów, obyczajów, kuchni itp. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: brak Nieformalne: brak ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Region i regionalizacja w turystyce. Waloryzacja turystyczna regionów. Regiony turystyczne pogranicza polsko-niemieckiego i polsko-czeskiego. Miasta i miasteczka. Zamki, pałace i dwory. Kościoły i ośrodki pielgrzymkowe, cmentarze. Zabytki działalności gospodarczej i techniki. Muzea etnograficzne, skanseny i ośrodki twórczości ludowej. Obiekty historyczno-wojskowe. Miejsca i muzea martyrologii. Dziedzictwo mniejszości narodowych, etnicznych i religijnych. Turystyka kulinarna. Walory przyrodnicze (osobliwości flory i fauny, parki zabytkowe, krajobrazowe i przyrodnicze, arboreta i ogrody). Muzea specjalistyczne, biograficzne, obiekty unikatowe, obiekty turystyki sentymentalnej. Szlaki kulturowe (Europejski Szlak Kultury Barokowej, Europejski Szlak Kulturowy Via Regia, Europejskie Szlaki Dziedzictwa Żydowskiego, Śląski Szlak Trzech Narodów, Szlak Cysterski, Szlak Kultury Niemieckiej). METODY KSZTAŁCENIA: Wykład informacyjno-problemowy

121 121 EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza ma uporządkowaną wiedzę o międzykulturowej specyfice polskich terenów pogranicznych ma uporządkowaną wiedzę z zakresu dziedzictwa kulturowego Środkowego Nadodrza i relacji polskoniemieckich oraz polsko-czeskich Umiejętności umie samodzielnie zdobywać wiedzę i rozwijać umiejętności badawcze, kierując się wskazówkami opiekuna naukowego Kompetencje społeczne ma świadomość dla znaczenia europejskiego dziedzictwa kulturowego i historycznego dla rozumienia współczesnych wydarzeń społecznych i kulturalnych Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W02 kolokwium pisemne W K_W02 kolokwium pisemne W K_U01 kolokwium pisemne W K_K08 konwersacja w trakcie wykładów inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach W WARUNKI ZALICZENIA: Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie minimum 50% ze wszystkich możliwych do zdobycia punktów (20 pkt.) w tym: 10 punktów za aktywność na zajęciach, 5 punktów - opracowanie referatu na temat wybranego obiektu turystycznego (kryteria: wykorzystanie wiedzy krajoznawczej i historycznej, selekcja informacji), napisanie testu krajoznawczego na temat walorów turystycznych pogranicza (ocena jest przeliczana na punkty wg systemu: bdb 5 pkt, db 4 pkt, dst 3 pkt, ndst 0 pkt). Ocena końcowa wg uzyskanych punktów: pkt bdb, pkt db+, pkt db, dst+, dst, 10-0 ndst. OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 30 1,0 20 0,7 Zajęcia praktyczne 0 0,0 0 0,0 Konsultacje 1 0,0 2 0,1 Godziny kontaktowe 31 1,0 22 0,7 Przygotowanie do zajęć 0 0,0 0 0,0 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 20 0,6 30 1,0 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 22 0,7 32 1,1 ECTS łącznie - 1,8-1,8 Procent pracy własnej 41,5 59,3

122 122 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. JędrysIIŚ T., Turystyka kulturowa, Warszawa Kraje europejskie. Zarys geografii turystycznej, red. Z. Kruczek, Kraków Lijewski T., Mikułowski B., Wyrzykowski J., Geografia turystyki Polski, Warszawa LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 4. Dzikowska E., Groch i kapusta, czyli podróżuj po Polsce!, t. 1-3, Warszawa Jackowski A., Pielgrzymki i turystyka religijna w Polsce, Warszawa JędrysIIŚ T, Wiejska turystyka kulturowa, Warszawa JędrysIIŚ T., A.M. von Rohrscheidt, Militarna turystyka kulturowa, Warszawa Kondracki J., Geografia regionalna Polski, Warszawa Kruczek Z., Europa. Geografia turystyczna, Kraków 2007, 10. Kruczek Z., Sacha S., Europa zarys geografii turystycznej, Kraków Kruczek Z., Zmyślony P., Regiony turystyczne, Kraków Ostaszewska K., Geografia krajobrazu, Warszawa Regionalne aspekty rozwoju turystyki, red. G. Gołembski, Warszawa-Poznań Słownik geograficzno-krajoznawczy Polski, red. A. I. Mileska, Warszawa Turystyka kulturowa na Dolnym Śląsku. Wybrane aspekty, red. K. Widawski, Wrocław 2009 [dostęp: Wydawnictwa przewodnikowe oraz atlasy turystyczne dotyczące regionu pogranicza UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: dr hab. Dariusz Dolański, prof. UZ; dr Małgorzata Szymczak

123 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str H I SS TT O R I A SS ZZ TT U KK I O G R O D O W EE JJ Kod p rzedmiotu: 2.5-WI-AKP-HSOGR Typ p rzedmiotu: obowiązkowy Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy z ZOiRG IIŚ WBAIŚ AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Wykład 30 2 III Egzamin Ćwiczenia 15 1 III Zaliczenie z oceną Ter en 15 1 III Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne 4 Wykład 20 2 III Egzamin Ćwiczenia 10 1 III Zaliczenie z oceną Ter en 10 1 III Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Celem nauczania jest wprowadzenie studenta w podstawy historii sztuki ogrodowej: definiowania i opisu dzieł sztuki ogrodowej charakterystycznych dla epok w Europie; rozpoznawanie podstawowych kompozycji i symboliki doboru gatunkowego roślin od antyku do początku XXI w. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: brak Nieformalne: wiedza z zakresu historii powszechnej Polski, historii literatury powszechnej, historii sztuk plastycznych na poziomie szkoły średniej ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program wykładów: Podstawowe pojęcia z historii sztuki ogrodowej. Ogrody antyku. Ogrody średniowiecza. Ogrody renesansu. Ogrody angielskiej szkoły w XVIII wieku. Park romantyczny. Historyzm w sztuce ogrodowej. Nurty alternatywne w XIX i 1 poł. XX w. Ogrody okresu międzywojennego. Ogrody modernistyczne powojenne. Nurt postmodernistyczny w sztuce ogrodowej. Historia terenów spacerowych i parków publicznych od antyku do współczesności. Relacje rezydencja-ogród we wszystkich epokach. Funkcje założeń ogrodowych w majątkach ziemskich. Rola zwierzyńców i polowań. Ogrody władców we wszystkich epokach. Sztuka ogrodowa we wnętrzach architektonicznych. Typy kompozycji ogrodowych. Terminologia z zakresu historycznych w współczesnych elementów ogrodów/parków. Program ćwiczeń:

124 124 Czytanie historycznych planów i ilustracji ogrodów. Analiza ilustracji przedstawiających fragmenty kompozycji ogrodowych. Sporządzenie opisu analizowanych planów i ilustracji. Identyfikacja podstawowych oznaczeń stosowanych na planach ogrodów/parków. METODY KSZTAŁCENIA: metody podające: wykład informacyjny z wykorzystaniem technik multimedialnych metody poszukujące: klasyczna problemowa; ćwiczeniowo-praktyczne: laboratoryjna, obserwacji i pomiaru w terenie, studium przykładowe EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza zna pojęcia ogród, park, zabytek oraz pokrewne również z zakresu historycznych i współczesnych elementów ogrodów/parków definiuje, wyjaśnia i ocenia kompozycje ogrodowe z poszczególnych epok; wyjaśnia procesy różnicujące ogrody Umiejętności rozpoznaje podstawowe typy kompozycji ogrodowych i elementy kompozycji ogrodowych ocenia stan zachowania ogrodów na podstawie porównania materiałów źródłowych i stanu obecnego, w tym posługując się źródłami obcojęzycznymi rozpoznaje czynniki degradacji parku i kompozycji, oceniając możliwości introdukcji nowych nasadzeń i zasiewów Kompetencje społeczne identyfikuje problemy funkcjonalne odnoszące się do granic ogrodu i stanu jego zachowania Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W02 egzamin pisemny W K_W02 egzamin pisemny W K_U09 sprawdzian praktyczny C K_U13; K_U25 ocena raportów z zajęć K_U14 ocena raportów z zajęć C K_K03 konwersacja w trakcie wykładów i ćwiczeń inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach C W, C WARUNKI ZALICZENIA: egzamin pisemny prezentacje wyników i raporty na zajęciach ćwiczeniowych raport z zajęć terenowych Na ocenę końcową składają się: zaliczenie 100% prac laboratoryjnych i zajęć terenowych zdanie przedmiotowego egzaminu końcowego obejmującego treści wykładowe i teoretyczne oraz wnioskowe treści ćwiczeniowe Oceną z przedmiotu jest ocena z egzaminu końcowego.

125 125 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 45 1,8 30 1,2 Zajęcia praktyczne 15 0,6 10 0,4 Konsultacje 4 0,2 4 0,2 Godziny kontaktowe 49 2,0 34 1,4 Przygotowanie do zajęć 15 0,6 30 1,2 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 30 1,2 30 1,2 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 47 1,9 62 2,5 ECTS łącznie - 3,8-3,8 Procent pracy własnej 49,0 64,6 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Hobhouse P.: Historia ogrodów, Warszawa Majdecki L.: Historia ogrodów, t.1-2, Warszawa Szafrańska M.: Po co ogrodowi pałac?, [W:] Pałac w ogrodzie, /red. B.Wierzbicka/, Warszawa 1999, Zachariasz A.: Ogród dworski wybrane charakterystyczne elementy i motywy, /w:/ Dwór polski zjawisko historyczne i kulturowe., Kielce 2002, SiewnIIŚ M., Mitkowska A., Tezaurus sztuki ogrodowej, Warszawa Ogród: Forma Symbol efektu kierunkowego marzenie. /red. M. Szafrańska/ Warszawa Kozima I.: Książę Hermann von Pückler-Muskau i jego park w Mużakowie 8. Bogdanowski J.: Polskie ogrody ozdobne. Historia i problemy rewaloryzacji. Warszawa 2000 UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: dr inż. Agnieszka Szczecińska

126 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str JJ ĘĘ ZZ YY KK A N G I EE LL SS KK I Kod p rzedmiotu: 9.1-WI-AKP-JANG Typ p rzedmiotu: wybieralny Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy WBAIŚ AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Ćwiczenia III_VI Zaliczenie z oceną Ostatni semestr egzamin na poziomie B2 St ud ia nies ta cj o narne 8 ( ) Ćwiczenia 80 2 III_VI Zaliczenie z oceną Ostatni semestr egzamin na poziomie B2 CEL PRZEDMIOTU: Umiejętności i kompetencje w zakresie: znajomości języka angielskiego na poziomie biegłości B2 Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego Rady Europy oraz posługiwanie się w podstawowym zakresie specjalistycznym językiem zawodowym. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: Warunkiem kontynuowania nauki języka na semestrze III, IV i V jest uzyskanie zaliczenia z oceną w poprzednich semestrach. Nieformalne: Studenci rozpoczynający naukę języka angielskiego na II semestrze posiadają znajomość języka angielskiego na poziomie szkoły ponadgimnazjalnej, czyli biegłość językową na poziomie co najmniej średnio-zaawansowanym (poziom A2). ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program ćwiczeń: Kurs podzielony na moduły zawierające teksty i ćwiczenia językowe. Kurs rozwija wszystkie umiejętności służące biegłej komunikacji. Materiał gramatyczny odpowiedni dla poziomu B2. Szczególny nacisk położony jest na słownictwo specjalistyczne. METODY KSZTAŁCENIA: interakcyjno-sekwencyjna metoda nauczania języka angielskiego z podejściem komunikacyjnym

127 127 EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza posiada uporządkowaną wiedzę z zakresu gramatyki języka angielskiego zna słownictwo ogólne oraz fachowe związane z kierunkiem studiów Umiejętności porozumiewa się z podmiotami zagranicznymi w toku planowania, projektowania i wykonawstwa przedsięwzięć architektury krajobrazu ma umiejętności językowe w zakresie architektury krajobrazu, zgodnie z wymaganiami określonymi dla poziomu B2 ESOKJ Kompetencje społeczne pogłębia wiedzę w zakresie technik i technologii ogrodniczych wykorzystując źródła pisane i informacje ustne pozyskiwane w językach obcych Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_U06 K_U13 K_K01 kolokwia cząstkowe, egzamin pisemny kolokwia cząstkowe, egzamin pisemny kolokwia cząstkowe, sprawdziany ustne kolokwia cząstkowe, sprawdziany ustne konwersacja w trakcie ćwiczeń inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach L L L L L WARUNKI ZALICZENIA: Podstawą do zaliczenia zajęć ćwiczeniowych jest obecność na wszystkich zajęciach, systematyczne przygotowywanie się do każdych zajęć oraz zaliczenie wszystkich kolokwiów sprawdzających w semestrze. Ocena końcowa: Egzamin na poziomie B2 po ostatnim semestrze nauczania. OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 120 4,8 80 3,2 Zajęcia praktyczne 120 4,8 80 3,2 Konsultacje 8 0,3 8 0,3 Godziny kontaktowe 128 5,1 88 3,5 Przygotowanie do zajęć 40 1,6 80 3,2 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 40 1,6 40 1,6 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 82 3, ,9 ECTS łącznie - 8,4-8,4 Procent pracy własnej 39,0 58,1 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Autorskie materiały wykładowcy 2. Clive Oxenden, Christina Latham-Koenig, New English File Pre-intermediate, Oxford University Press Clive Oxenden, Christina Latham-Koenig, New English File Intermediate, Oxford University Press 2010

128 Clive Oxenden, Christina Latham-Koenig, New English File Upper-intermediate, Oxford University Press Liz and John Soars, New Headway English Course, Oxford University Press B. Obee, V Evans, Upstream, Express Publishing D. Grant, J. Hughes, R. Mc Larty, Business Focus, Oxford university Press J. Booley, V. Evans, Grammarway, Express Publishing V. Evans. Round-up, Express Publishing 2004 UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: mgr Wojciech Wieluński, mgr Marine Margiszwili

129 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str JJ ĘĘ ZZ YY KK N I EE M I EE CC KK I Kod p rzedmiotu: 9.1-WI-AKP-JNIEM Typ p rzedmiotu: wybieralny Język nauczania: niemiecki (polski w ramach koniecznych wyjaśnień) Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy WBAIŚ AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Ćwiczenia III_VI Zaliczenie z oceną Ostatni semestr egzamin na poziomie B2 St ud ia nies ta cj o narne 8 ( ) Ćwiczenia 80 2 III_VI Zaliczenie z oceną Ostatni semestr egzamin na poziomie B2 CEL PRZEDMIOTU: Doskonalenie u studentów sprawności czytania, rozumienia ze słuchu, pisania i mówienia w języku niemieckim. Zapoznanie studentów z technikami, względnie rozwijanie technik stawiania pytań, prowadzenia rozmów, argumentacji, prezentacji, itp.. Rozpoznawanie intencji wypowiedzi charakterystycznych dla poszczególnych tekstów wraz z właściwymi im strukturami gramatycznymi i regułami, przenoszenie ich na adekwatne sytuacje. Poznanie słownictwa fachowego. Wykształcenie umiejętności korzystania z obcojęzycznej literatury fachowej. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: brak Nieformalne: Znajomość języka niemieckiego przynajmniej na poziomie A2+ wg Europejskiego systemu opisu kształcenia językowego; optymalnie B1. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Słownictwo, formy porozumiewania się, struktury gramatyczne typowe dla posługiwania się językiem niemieckim w życiu codziennym. Słownictwo, formy porozumiewania się, struktury gramatyczne typowe dla posługiwania się językiem niemieckim w kontekście zawodowym. METODY KSZTAŁCENIA: Metoda komunikatywna pozwalająca rozwijać wszystkie sprawności językowe

130 130 EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza posiada uporządkowaną wiedzę z zakresu gramatyki języka angielskiego zna słownictwo ogólne oraz fachowe związane z kierunkiem studiów Umiejętności porozumiewa się z podmiotami zagranicznymi w toku planowania, projektowania i wykonawstwa przedsięwzięć architektury krajobrazu ma umiejętności językowe w zakresie architektury krajobrazu, zgodnie z wymaganiami określonymi dla poziomu B2 ESOKJ Kompetencje społeczne pogłębia wiedzę w zakresie technik i technologii ogrodniczych wykorzystując źródła pisane i informacje ustne pozyskiwane w językach obcych Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_U06 K_U13 K_K01 kolokwia cząstkowe, egzamin pisemny kolokwia cząstkowe, egzamin pisemny kolokwia cząstkowe, sprawdziany ustne kolokwia cząstkowe, sprawdziany ustne konwersacja w trakcie ćwiczeń inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach L L L L L WARUNKI ZALICZENIA: Zaliczenie jest dokonywane na podstawie: a) oceny wyników nauczania w formie: - pisemnych prac kontrolnych - przygotowania i kontroli zadań domowych (pisemnych i ustnych) - aktywności studenta na zajęciach (wypowiedź ustna, praca indywidualna i zespołowa) - pracy własnej studenta (prezentacje, lektury, itp.) b) na podstawie systematycznego uczęszczania na zajęcia Ocena końcowa: Egzamin na poziomie B2 po ostatnim semestrze nauczania. OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 120 4,8 80 3,2 Zajęcia praktyczne 120 4,8 80 3,2 Konsultacje 8 0,3 8 0,3 Godziny kontaktowe 128 5,1 88 3,5 Przygotowanie do zajęć 40 1,6 80 3,2 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 40 1,6 40 1,6 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 82 3, ,9 ECTS łącznie - 8,4-8,4 Procent pracy własnej 39,0 58,1

131 131 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Ch. Lemcke, L. Lohmann, T. Schelling, Berliner Platz. Deutsch im Alltag fuer Erwachsene. Lehr- und Arbeitsbuch 1/ 2, Langenscheidt, Warszawa H. Olejnik, Deutsch fuer technische Berufe. Texte mit Uebungen fuer die Fakultaet Bauingenieurwesen und Umweltingenieurwesen, Wydawnictwo Politechniki Gdańskiej, Gdańsk, efinfach gut. Profil 2. Kommunikation in Technik und Industrie, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa W. Killer, Polsko-Angielsko-Niemiecki Słownik Budowlany, Wydawnictwo Arkady, Warszawa J. Pheby, W. Scholze, Słownik obrazkowy niemiecko-angielski, Wydawnictwo Wiedza Powszechna, Wydawnictwo Philip Wilson, Warszawa Z. Koch, Słownik naukowo-techniczny niemiecko-polski, polsko-niemiecki, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa Czasopisma niemieckojęzyczne, prospekty, katalogi UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: mgr Danuta Chlebicz

132 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str KK O M U N I KK A CC JJ A I TT R EE N I N G I N TT EE R PP EE R SS O N A LL N YY Kod p rzedmiotu: 14.4-WP-AKP-KOMTI Typ p rzedmiotu: obowiązkowy Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy KOTiPS WPSiNoZ AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Wykład 15 1 I Zaliczenie z oceną Ćwiczenia 15 1 I Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne 2 Wykład 10 1 I Zaliczenie z oceną Ćwiczenia 10 1 I Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Zdobycie wiedzy z zakresu komunikacji interpersonalnej, rozwijanie umiejętności interpersonalnych, uświadomienie własnych zasobów i ograniczeń w sferze komunikacji społecznej oraz potrzeby ciągłego rozwoju osobowego. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: brak Nieformalne: brak ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Wykład i ćwiczenia: Zasady i przebieg procesu komunikacji Schemat procesu komunikowania się Aktywne słuchanie, przekazywanie informacji zwrotnych Bariery komunikacyjne Komunikacja niewerbalna: - rodzaje komunikatów niewerbalnych - funkcje komunikatów niewerbalnych. Komunikacja inter- i intrapsychiczna w procesie rozwoju samoświadomości. Analiza transakcyjna i jej praktyczne zastosowanie. Asertywność jako jeden ze stylów komunikacji: Rozpoznawanie zachowań asertywnych, Budowanie komunikatów asertywnych. Budowanie obrazu własnej osoby na podstawie procesu grupowego. Rozwój umiejętności autoprezentacji. Wpływ grupy na funkcjonowanie społeczne (style pracy w grupie, grupowe i indywidualne podejmowanie decyzji). Style interpretacji sytuacji społecznych i komunikacji (optymistyczny i pesymistyczny). Znaczenie napięcia stresowego w procesie komunikacji interpersonalnej. Konflikty i sposoby rozwiązywania ich. METODY KSZTAŁCENIA: metody podające: wykład informacyjny z wykorzystaniem technik multimedialnych

133 133 metody poszukujące: wypowiedzi uczestników na zadany temat, ćwiczenia sytuacji rzeczywistych w małych grupach, inscenizacje, gry symulacyjne, metody ekspresyjne, dyskusja, burza mózgów EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza ma elementarną wiedzę dotyczącą procesów komunikowania interpersonalnego i społecznego, ich prawidłowości i zakłóceń ma elementarną wiedzę na temat projektowania ścieżki własnego rozwoju Umiejętności ma rozwinięte umiejętności w zakresie komunikacji interpersonalnej, potrafi używać języka specjalistycznego i porozumiewać się w sposób precyzyjny i spójny przy użyciu różnych kanałów i technik komunikacyjnych ze specjalistami w zakresie pedagogiki, jak i z odbiorcami spoza grona specjalistów wykorzystuje zdobytą wiedze do rozstrzygania dylematów pojawiających się w pracy zawodowej Kompetencje społeczne ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego, dokonuje samooceny własnych kompetencji i doskonali umiejętności, wyznacza kierunki własnego rozwoju i kształcenia. potrafi pracować w zespole; umie przyjmować i wyznaczać zadania; jest przygotowany do aktywnego uczestnictwa w grupach, organizacjach i instytucjach realizujących działania pedagogiczne; jest zdolny do porozumiewania się z osobami będącymi i niebędącymi specjalistami w danej dziedzinie Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W20, K_W21 K_U05 K_U05 K_K01 K_K04 Kolokwium zaliczeniowe. Ocena wykonania zadań praktycznych Ocena swobodnej wypowiedzi Ocena wykonania zadań praktycznych. Ocena swobodnej wypowiedzi Ocena wykonania zadań praktycznych. Ocena swobodnej wypowiedzi Ocena aktywności w ramach wykonywania prac zespołowych Ocena aktywności w ramach wykonywania prac zespołowych W, C W, C W, C W, C C C WARUNKI ZALICZENIA: ćwiczenia: ocena aktywności na zajęciach (kryteria oceny: aktywny udział w wykonywaniu zadań, poprawność wykonywanych zadań z zakresu komunikacji i treningu interpersonalnego) 60% oceny, ocena indywidualnie przygotowanych ćwiczeń rozwijających umiejętności komunikacyjne i interpersonalne (kryteria oceny; zgodność ćwiczenia z postawionym celem, oryginalność i twórczość, praktyczne zastosowanie w pracy z grupą) 40% oceny wykład: kolokwium pisemne: minimalny próg wymagań uzyskanie 50% punktów z pracy pisemnej obecność Na ocenę końcową składają się: ocena z kolokwium ocena zadań ćwiczeniowych oraz aktywności na zajęciach Ocena końcowa jest średnią ważoną ocen wszystkich elementów składowych kształcenia (uwzględniającą jako wagę liczbę godzin w poszczególnych elementach).

134 134 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 30 1,2 20 0,8 Zajęcia praktyczne 15 0,6 10 0,4 Konsultacje 5 0,2 3 0,1 Godziny kontaktowe 35 1,4 14 0,9 Przygotowanie do zajęć 15 0,6 20 0,8 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 4 0,2 10 0,4 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 21 0,8 39 1,3 ECTS łącznie - 2,2-2,2 Procent pracy własnej 36,4 59,1 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Alberti R., Emmons M., Asertywność: sięgaj po co chcesz nie raniąc innych, Gdańsk 2. Griffin E., Podstawy komunikacji społecznej, Gdańsk 3. Jamrożek B., Sobczak J., Komunikacja interpersonalna, Poznań, Wydawnictwo empi 4. John S., Mosty zamiast murów, Warszawa 5. Król-Fijewska M., Trening asertywności, Warszawa 6. Król-Fijewska M., Stanowczo, łagodnie, bez lęku, Warszawa 7. McKay M., Davis M., Fanning P., Sztuka skutecznego porozumiewania się, Gdańsk LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Egan G., Uczestnictwo w grupowym treningu psychologicznym i rozwój interpersonalny, Warszawa 2. Fensterheim H., Jak nauczyć się aserytwności; nie mów tak gdy chcesz powiedzieć nie, Warszawa 3. Grun A., Robben R., Ustalać granice szanować granice: aby nasze wzajemne relacje były udane, Kielce 4. Gut J., Haman W., Docenić konflikt: od walki i manipulacji do współpracy, Warszawa 5. Johnson D.W., Umiejętności interpersonalne i samorealizacja, Warszawa 6. King G., Umiejętności terapeutyczne nauczyciela, Gdańsk 7. Vopel K.W., Poradnik dla prowadzących grupy, Kielce 8. Zaborowski Z., Trening interpersonalny. Podstawy teoretyczne procesy techniki, Warszawa UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: dr Elżbieta Turska (Katedra Opieki, Terapii i Profilaktyki Społecznej WPSiNoZ)

135 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str M EE TT O D YY B A D A Ń O PP I N I I SS PP O ŁŁ EE CC ZZ N YY CC H Kod p rzedmiotu: 14.2-WP-AKP-MBOS Typ p rzedmiotu: obowiązkowy Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy Inst. Socjologii WPSiNoZ AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Wykład 15 1 I Zaliczenie z oceną Ćwiczenia 15 1 I Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne 2 Wykład 10 1 I Zaliczenie z oceną Ćwiczenia 10 1 I Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Zapoznanie studentów z podstawową wiedzą na temat metodologii i funkcji badań opinii społecznej we współczesnych społeczeństwach, rozwijanie umiejętności korzystania z danych sondażowych, rozwijanie umiejętności realizacji badań sondażowych. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: brak Nieformalne: brak ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Wykład: Opinia społeczna koncepcje i ujęcia teoretyczne. Spirala milczenia, czym jest opinia publiczna? Charakterystyka badań opinii społecznej, historia i stan obecny. Funkcje badania opinii publicznej w ustroju demokratycznym. Folklor badań opinii społecznej konsultacje, telesondy, referenda. Zasady publikowania wyników badań w mediach. Ćwiczenia: Przygotowanie koncepcji sondażowego badania opinii. Przygotowanie narzędzi do sondażowego badania opinii. Przygotowanie próby do sondażowego badania opinii. Realizacja sondażowego badania opinii. Przygotowanie zbioru i analiza wyników sondażowego badania opinii. Prezentacja wyników sondażowego badania opinii. Sondaże a manipulowanie społeczeństwem. METODY KSZTAŁCENIA: metody podające: wykład informacyjny z wykorzystaniem technik multimedialnych

136 136 metody poszukujące: wypowiedzi uczestników na zadany temat, ćwiczenia sytuacji rzeczywistych w małych grupach, metoda projektów realizowana w grupach EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza zna podstawowe założenia metodologiczne realizacji badań opinii publicznej, potrafi wymienić i scharakteryzować wszystkie etapy sondażowych badań opinii, potrafi dobrać odpowiednią metodę i technikę do stawianych pytań badawczych wie jak zaplanować i zrealizować sondażowe badanie opinii publicznej, zna zasady formułowania pytań kwestionariuszowych, konstruowania narzędzi badawczych, dobierania prób reprezentatywnych i realizacji fazy terenowej badania Umiejętności potrafi samodzielnie korzystać z archiwów danych sondażowych, pozyskiwać zbiory danych i analizować je i prezentować przy pomocy specjalistycznych programów do analizy danych społecznych analizuje i interpretuje wyniki badań sondażowych, potrafi ocenić ich wartość empiryczną, używa argumentów sondażowych w dyskusjach potrafi zaplanować sondażowe badanie opinii, dokonuje konceptualizacji i operacjonalizacji wybranej problematyki, konstruuje narzędzia badawcze, dobiera próbę reprezentatywną, realizuje badania w terenie, tworzy zbiór danych, potrafi przeanalizować i zaprezentować uzyskane wyniki Kompetencje społeczne potrafi skutecznie współpracować w grupie podczas przygotowania koncepcji, realizacji terenowej i prezentacji wyników projektu sondażowego badania opinii Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W20 K_W20 K_U01 K_U12 K_U06, K_U12, K_K04 kolokwium pisemne, ocena przeprowadzonego badania, ocena projektu, ocena prezentacji kolokwium pisemne, ocena przeprowadzonego badania, ocena projektu, ocena prezentacji kolokwium pisemne, ocena przeprowadzonego badania, ocena projektu, ocena prezentacji kolokwium pisemne, ocena przeprowadzonego badania, ocena projektu, ocena prezentacji kolokwium pisemne, ocena przeprowadzonego badania, ocena projektu, ocena prezentacji Ocena aktywności w ramach wykonywania prac zespołowych W, C W, C W, C W, C C C WARUNKI ZALICZENIA: ocena projektu: zgodność z tematem, poprawna struktura pracy, język, rzetelność, samodzielność wykonania pracy, odpowiedni dobór literatury przedmiotu; poprawny sposób prezentacji, umiejętność udzielenia odpowiedzi na pytania dotyczące prezentowanego materiału aktywność oceniane jest merytoryczne przygotowanie, umiejętność podania przykładów, umiejętność wykorzystania omawianych tekstów; współpraca w ramach zadań realizowanych podczas zajęć a także w ramach prac przygotowywanych poza zajęciami kolokwium pisemne: w formie pytań otwartych i zamkniętych (test), minimalny próg wymagań uzyskanie 50% punktów z pracy pisemnej obecność Na ocenę końcową składają się: ocena z kolokwium ocena projektu i jego prezentacji oraz aktywności na zajęciach Ocena końcowa jest średnią ważoną ocen wszystkich elementów składowych kształcenia (uwzględniającą jako wagę liczbę godzin w poszczególnych elementach).

137 137 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 30 1,2 20 0,8 Zajęcia praktyczne 15 0,6 10 0,4 Konsultacje 5 0,2 3 0,1 Godziny kontaktowe 35 1,4 14 0,9 Przygotowanie do zajęć 15 0,6 20 0,8 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 4 0,2 10 0,4 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 21 0,8 39 1,3 ECTS łącznie - 2,2-2,2 Procent pracy własnej 36,4 59,1 LITERATURA PODSTAWOWA: 9. Eugeniusz Młyniec, Opinia publiczna, wstęp do teorii, Holding Edukacyjny Paweł Pietrzyk, Poznań Wrocław Mirosław Szreder, Metody i techniki sondażowych badań opinii, PWE, Warszawa Sławomir Nowotny, Opinia publiczna, Encyklopedia Socjologii, Tom III, Oficyna Naukowa, Warszawa Ryszard DionizIIŚ, Sondaż a manipulowanie społeczeństwem, Universitas, Kraków Strony internetowe: Polskiego Towarzystwa Badaczy Rynku i Opinii ( Organizacja Firm Badania Opinii i Rynku ( ważniejszych ośrodków badawczych ( Król-Fijewska M.: Trening asertywności LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Zygmunt Gostkowski, Paweł Daniłowicz (red.), Analizy i próby technik badawczych w socjologii, Tom X, Sondaże opinii społecznej, samowiedza współczesnych społeczeństw, ISUŁ, Łódź Elisabeth Noelle-Neumann, Spirala milczenia, Zysk i S-ka, Poznań Stanisław Kwiatkowski, Szkicownik z CBOS-u, rysunki socjologiczne z tamtych lat, Tyczyn Katalogi Polskiego Towarzystwa Badaczy Rynku i Opinii UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: dr Krzysztof Lisowski (Instytut Socjologii WPSiNoZ)

138 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str KK O SS ZZ TT O R YY SS O W A N I EE Kod p rzedmiotu: 4.3-WI-AKP-KOSZT Typ p rzedmiotu: obowiązkowy Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy z ZOiRG i ZSiIS IIŚ WBAIŚ AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Ćwiczenia 30 2 VI Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne 2 Ćwiczenia 20 2 VI Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Nabycie przez studentów umiejętności wyliczania kosztów realizacji wybranych prac związanych z urządzaniem terenów zieleni i przygotowywania kosztorysów realizacji projektów. Zapoznanie z możliwością zmniejszenia kosztów w wyniku wykorzystania skali produkcji i integracji pionowej i poziomej. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: Zaliczenie przedmiotów: Budownictwo i materiałoznawstwo, Podstawy prawa, Uprawa i nawożenie, Podstawy projektowania. Nieformalne: wiedza ogólna w zakresie technologii prac/robot związanych z budową i utrzymaniem terenów zieleni oraz podstaw rachunku ekonomicznego. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program ćwiczeń: Wspomaganie komputerowe kosztorysowania i przedmiarowania - Program do kosztorysowania NORMA: omówienie głównego paska narzędziowego programu, zarządzanie widokami kosztorysu dopasowywanie szablonów dokumentów do potrzeb użytkownika, zarządzanie bazą katalogów norm. katalogi norm rzeczowych. wyszukiwanie pozycji, import/eksport katalogu, podział kosztorysu na elementy o różnym stopniu złożoności, omówienie różnych typów pozycji kosztorysowych, wycena i weryfikacja kosztorysu, narzuty kosztorysu - definiowanie, modyfikowanie, usuwanie, sprawdzanie, edycja i dopasowanie nakładów RMS w kosztorysie, wydruki - opcje ustawień, zestawy, style i szablony wydruków, eksport, import danych kosztorysowych.

139 139 METODY KSZTAŁCENIA: Metoda podająca: wykład z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej. Metoda poszukująca: sytuacyjna: wykonanie kosztorysów ręcznie z zastosowaniem KNR; praca z programem NORMA przy sporządzaniu kosztorysów. EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza stosuje narzędzia informatyczne do przetwarzania zbiorów danych stosuje podstawy prawne, techniczne, rzeczowe (normatywne) i finansowe kosztorysowania wymienia czynniki mające wpływ na wysokość kosztów wykonywanych prac w terenach zieleni ocenia szanse wynikające z integracji oraz skali produkcji Umiejętności posługuje się oprogramowaniem komputerowym przy sporządzaniu kosztorysów tworzy kosztorys zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa i standardami Kompetencje społeczne wykazuje odpowiedzialność za właściwe wykorzystanie środków na konstrukcję obiektów architektury krajobrazu Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W17 kolokwium pisemne C K_W20 kolokwium pisemne C K_W20 kolokwium pisemne C K_U18 K_U30 K_K03 kolokwium pisemne ocena raportów z zajęć, sprawdzian praktyczny ocena raportów z zajęć, sprawdzian praktyczny konwersacja w trakcie ćwiczeń inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach C C C C WARUNKI ZALICZENIA: prezentacje wyników prac na ćwiczeniach, przygotowanie kosztorysu wybranego założenia ogrodowego, sprawdzanie obecności na zajęciach kolokwium w formie testu wielokrotnego wyboru w trakcie semestru. Ocena jest rezultatem porównania liczby uzyskanych przez studenta punktów ze skalą ocen: bdb 9,1 10,0/ db+ 8,1 9,0/ db 7,1-8,0/ dst+ 6,1-7,0/ dst 5,1-6,0/ ndst. 5,0. Na ocenę końcową składają się udział w zajęciach w ilości określonej regulaminem studiów, przedłożenie i ocena poprawności sporządzonego kosztorysu. ocena z kolokwium w takcie semestru Oceną z przedmiotu jest średnia ocen ze sporządzonego kosztorysu, jego prezentacji i kolokwium.

140 140 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 30 1,2 20 0,8 Zajęcia praktyczne 30 1,2 20 0,8 Konsultacje 2 0,1 2 0,1 Godziny kontaktowe 32 1,3 22 0,9 Przygotowanie do zajęć 15 0,6 20 0,8 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 4 0,2 8 0,3 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 21 0,8 30 1,2 ECTS łącznie - 2,1-2,1 Procent pracy własnej 39,6 57,7 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Jóźwik-Jaworska K., Podstawy kosztorysowania w architekturze krajobrazu. Hortpress. 2. Katalog Nakładów Rzeczowych 2-01 Budowle i roboty ziemne 3. Katalog Nakładów Rzeczowych 2-21 Tereny zieleni; 4. Katalog Norm Pracy 01 cz. 12 i 13 Budowa i konserwacja terenów zielonych; 5. Orłowski J. H., Sobolewski R., Wójcicki R. Regulamin kosztorysowania. POLcen, Warszawa 2002 r.; 6. Polskie standardy kosztorysowania robót budowlanych Stowarzyszenie Kosztorysantów Budowlanych. Warszawa, Program komputerowy do kosztorysowania. Norma Pro. Athenasoft sp. z o.o. 8. Smoktunowicz E. Kosztorysowanie obiektów i robót budowlanych. POLcen, Warszawa 2001 r.; 9. Środowiskowe Metody Kosztorysowania Robót Budowlanych Stowarzyszenie Kosztorysantów Budowlanych, Zrzeszenie Biur Kosztorysowania Budowlanego, Warszawa 2001; UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: dr inż. Teresa Nowak

141 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str LL A SS YY W KK R A JJ O B R A ZZ I EE Kod p rzedmiotu: 1.6-WI-AKP-LASKR Typ p rzedmiotu: wybieralny Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy WNB AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Wykład 15 1 V Zaliczenie z oceną Ćwiczenia 15 1 V Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne 2 Wykład 10 1 V Zaliczenie z oceną Ćwiczenia 10 1 V Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Lasy w województwie lubuskim stanowią połowę jego całkowitego obszaru. Ta nietypowa sytuacja dla Europy XXI wieku każe zastanowić się nad prawidłowościami gospodarowania powierzchnią leśną także w świetle zdarzeń krajobrazowych. Przedmiot ukierunkowany jest na poznanie zróżnicowanych powierzchni leśnych. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: zaliczenie przedmiotów: Biologia roślin, Ekologia, Ochrona środowiska, Dendrologia Nieformalne: wiedza z zakresu biologii i ochrony środowiska ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program wykładów: Funkcje i znaczenie lasów. Rodzaje lasów. Charakterystyka siedlisk leśnych. Podstawowe gatunki drzew leśnych. Ochrona środowiska przyrodniczego w lasach. Obszary Natura 2000 w lasach. Leśne Kompleksy Promocyjne. Program ćwiczeń audytoryjnych i terenowych: Rozpoznawanie siedlisk leśnych i typów lasów. Rozpoznawanie podstawowych gatunków lasotwórczych. Analiza funkcjonalności lasów. Analiza charakterystyki powierzchni leśnych pod kątem turystyki, rekreacji i wypoczynku.

142 142 METODY KSZTAŁCENIA: metody podające: wykład informacyjno-problemowy. metody ćwiczeniowo-praktyczne: metoda ćwiczeniowa, obserwacja w terenie. metody eksponujące: pokaz EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza ma podstawową wiedzę z zakresu leśnictwa: zna podstawowe gatunki lasotwórcze Polski, siedliska leśne, rodzaje i funkcje lasów charakteryzuje wpływ człowieka na środowisko leśne oraz działania związane z ochroną środowiska leśnego charakteryzuje zasady funkcjonowania naturalnych, półnaturalnych oraz sztucznych układów ekologicznych zna uwarunkowania przyrodnicze (siedliskowe) urządzania i eksploatacji lasów Umiejętności adaptuje posiadaną wiedzę ekologiczną i sozologiczną przy charakterystyce przestrzeni leśnych Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W06 kolokwium pisemne W K_W07 K_W11 kolokwium pisemne kolokwium pisemne K_W19 kolokwium pisemne W K_U03 ocena raportów z zajęć C, T rozpoznaje gatunki i odmiany roślin leśnych K_U10 ocena raportów z zajęć C, T rozwiązuje zadania inżynieryjno-techniczne dostrzegając interakcje między elementami systemów architektury krajobrazu a środowiskiem naturalnym w odniesieniu do powierzchni leśnych dokonuje analizy środowiskowej lokalizacji i funkcjonowania obiektów, urządzeń i systemów architektury krajobrazu Kompetencje społeczne rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie ma świadomość roli absolwenta architektury krajobrazu w społeczeństwie oraz potrzeby przekazywania społeczeństwu informacji i opinii dotyczących osiągnięć i innych aspektów działalności inżynierskiej w zakresie architektury krajobrazu K_U22 ocena raportów z zajęć C, T K_U25 K_K01 K_K10 konwersacja w trakcie wykładów i ćwiczeń inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach W W C, T W, C, T W, C, T WARUNKI ZALICZENIA: zaliczenie 100% ćwiczeń i zajęć terenowych zdanie przedmiotowego pisemnego kolokwium końcowego obejmującego treści wykładowe i teoretyczne oraz wnioskowe treści ćwiczeniowe; 3-5 pytań otwartych; oceniana jest trafność i kompletność odpowiedzi Ocena końcowa jest średnią ważoną ocen wszystkich elementów składowych kształcenia (uwzględniającą jako wagę liczbę godzin w poszczególnych elementach).

143 143 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 30 1,2 20 0,8 Zajęcia praktyczne 15 0,6 10 0,4 Konsultacje 2 0,1 4 0,2 Godziny kontaktowe 32 1,3 24 1,0 Przygotowanie do zajęć 10 0,4 15 0,6 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 15 0,6 20 0,8 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 27 1,1 37 1,5 ECTS łącznie - 2,4-2,4 Procent pracy własnej 45,8 60,7 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Biuro Urządzania i Geodezji Leśnej, Inwentaryzacja wielkoobszarowa lasów kraju wszystkich form własności według stanu na dzień 1 stycznia 2006 roku. Raport końcowy. Sękocin Stary. 2. GUS, Leśnictwo Warszawa. 3. Matuszkiewicz W., Szwed W., Sikorski P., Wierzba M., Zbiorowiska roślinne Polski. Lasy i zarośla. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa. 4. Paschalis-Jakubowicz P., Polskie leśnictwo w Unii Europejskiej. CILP. 5. Ważyński B., Urządzanie i rekreacyjne zagospodarowanie lasu. PWRiL, Warszawa. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Rutkowski P., Natura 2000 w leśnictwie. Ministerstwo Środowiska, Warszawa. 2. Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej w Rogowie. SGGW, Warszawa. UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: dr inż. Marek Maciantowicz, dr inż. Katarzyna Łuszczyńska

144 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str M A TT EE M A TT YY KK A I Kod p rzedmiotu: 11.1-WI-AKP-MAT1 Typ p rzedmiotu: obowiązkowy Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy WMIiE AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Wykład 15 1 II Zaliczenie z oceną Ćwiczenia 15 1 II Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne 2 Wykład 10 1 II Zaliczenie z oceną Ćwiczenia 10 1 II Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Zapoznanie studenta z podstawowymi pojęciami logiki i teorii zbiorów oraz z podstawowymi pojęciami, faktami i metodami algebry liniowej i jednowymiarowej analizy matematycznej, a także prostymi przykładami zastosowań. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: brak Nieformalne: Znajomość matematyki w zakresie szkoły ponadgimnazjalnej. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program wykładów: Elementy logiki i teorii zbiorów: rachunek zdań, kwantyfikatory, tautologie, funkcja, obraz zbioru, złożenie funkcji, różnowartościowość, funkcja odwrotna. Podstawy algebry liniowej: liczby zespolone, działania na nich i interpretacja geometryczna, wzór de Moivre a i pierwiastki zespolone, wektory i działania na nich, liniowa niezależność i liniowa zależność, macierze i działania na nich, rząd macierzy, wyznacznik i odwracanie macierzy, układy równań liniowych, twierdzenia Kroneckera- Capellego i Cramera, metoda macierzowa i metoda Gaussa. Ciągi i szeregi liczbowe : ciągi liczbowe i ich zbieżność, granice nieskończone, ciągi monotoniczne i ograniczone, twierdzenie o trzech ciągach, obliczanie granic ciągów, szeregi, ich zbieżność i zbieżność bezwzględna, kryteria zbieżności. Granica i ciągłość funkcji jednej zmiennej : granica, granice nieskończone, granice w nieskończoności, twierdzenie o trzech funkcjach, ciągłość, własności funkcji ciągłych. Elementarny rachunek różniczkowy funkcji jednej zmiennej. pochodna i różniczka i ich interpretacje, podstawowe wzory związane z pochodnymi, reguła de L Hospitala, ekstrema, badanie przebiegu zmienności funkcji, funkcja pierwotna, algorytm całkowania funkcji wymiernych, przykłady zastosowań rachunku różniczkowego. Elementarny rachunek całkowy funkcji jednej zmiennej : całka Riemanna i pole,

145 145 podstawowe własności całki, twierdzenie Newtona-Leibniza, całkowanie przez części i przez podstawianie, całka niewłaściwa, przykłady zastosowań całek w geometrii, przykłady zastosowań całek w fizyce i technice. Program ćwiczeń: Elementy logiki i teorii zbiorów: wykonywanie operacji na zdaniach i funkcjach zdaniowych, badanie tautologii, wyznaczanie dziedziny i zbioru wartości funkcji, badanie różnowartościowości i wyznaczanie funkcji odwrotnej. Podstawy algebry liniowej: wykonywanie działań w zbiorze liczb zespolonych, wyznaczanie postaci trygonometrycznej, potęgowanie i pierwiastkowanie, wykonywanie działań na wektorach. Badanie liniowej niezależności, obliczanie iloczynu macierzy, obliczanie rzędu i wyznacznika, znajdowanie macierzy odwrotnej, rozwiązywanie układów równań liniowych metodami przedstawionymi na wykładzie. Ciągi i szeregi liczbowe: badanie monotoniczności i ograniczoności ciągów, obliczanie granic ciągów, badanie zbieżności szeregów. Granica i ciągłość funkcji jednej zmiennej: wyznaczanie granic funkcji, badanie ciągłości. Elementarny rachunek różniczkowy funkcji jednej zmiennej: obliczanie pochodnych, wyznaczanie granic funkcji przy pomocy reguły de L Hospitala, badanie przebiegu zmienności funkcji, znajdowanie funkcji pierwotnej. Elementarny rachunek całkowy funkcji jednej zmiennej: całkowanie przy użyciu twierdzenia Newtona-Leibniza, całkowanie przez części i przez podstawianie, całka niewłaściwa. METODY KSZTAŁCENIA: Metody podające: wykład tradycyjny Metody ćwiczeniowe: ćwiczenia audytoryjne EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza ma wiedzę z zakresu matematyki niezbędną dla rozwiązywania zadań inżynierskich z zakresu architektury krajobrazu zna podstawowe metody matematyczne stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich Umiejętności potrafi wykorzystać metody analityczne do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich Kompetencje społeczne stale pogłębia swoją wiedzę w zakresie stosowania narzędzi matematycznych do rozwiązywania zadań architektury krajobrazu Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W01 kolokwium pisemne W K_W01 kolokwium pisemne W K_U20 ocena raportów z zajęć P K_K01 konwersacja w trakcie wykładów i ćwiczeń inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach W WARUNKI ZALICZENIA: Sprawdzanie stopnia przygotowania studentów oraz ich aktywności w trakcie ćwiczeń. Trzy kolokwia z typowymi zadaniami, pozwalającymi na sprawdzenie, czy student osiągnął efekty kształcenia w stopniu minimalnym. Egzamin w postaci testu z progami punktowymi. Ocena z przedmiotu jest średnią arytmetyczną oceny z ćwiczeń i oceny z egzaminu. Warunkiem przystąpienia do egzaminu jest pozytywna ocena z ćwiczeń. Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest pozytywna ocena z egzaminu. Ocena końcowa jest średnią ważoną ocen wszystkich elementów składowych kształcenia (uwzględniającą jako wagę liczbę godzin w poszczególnych elementach).

146 146 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 30 1,2 20 0,8 Zajęcia praktyczne 15 0,6 10 0,4 Konsultacje 2 0,1 4 0,2 Godziny kontaktowe 32 1,3 24 1,0 Przygotowanie do zajęć 10 0,4 15 0,6 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 10 0,4 15 0,6 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 22 0,9 32 1,3 ECTS łącznie - 2,2-2,2 Procent pracy własnej 40,7 57,1 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Józef Banaś, Podstawy matematyki dla ekonomistów, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa Włodzimierz Krysicki, Lech Włodarski, Analiza matematyczna w zadaniach, t. I i II, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa Włodzimierz Stankiewicz, Jacek Wójtowicz, Zadania z matematyki dla wyższych uczelni technicznych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1984 UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: prof. dr hab. Witold Jarczyk

147 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str M A TT EE M A TT YY KK A I I Kod p rzedmiotu: 11.1-WI-AKP-MAT2 Typ p rzedmiotu: obowiązkowy Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy WMIiE AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Wykład 15 1 III Zaliczenie z oceną Ćwiczenia 15 1 III Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne 3 Wykład 10 1 III Zaliczenie z oceną Ćwiczenia 10 1 III Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Zapoznanie studenta z najprostszymi typami równań różniczkowych zwyczajnych, z elementami wielu zmiennych, a także prostymi przykładami zastosowań. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: zaliczenie przedmiotu Matematyka I. Nieformalne: Znajomość matematyki w zakresie szkoły ponadgimnazjalnej. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program wykładów: Równania różniczkowe zwyczajne równanie o zmiennych rozdzielonych i równanie liniowe, równanie Bernoulliego i równanie zupełne. Elementy geometrii analitycznej w przestrzeni 3 iloczyn wektorowy i iloczyn mieszany wektorów, proste i płaszczyzny w przestrzeni 3, powierzchnie stopnia drugiego. Podstawy analizy funkcji wielu zmiennych: granica i ciągłość, pochodne kierunkowe i cząstkowe, ekstrema lokalne, globalne i warunkowe. Elementy rachunku całkowego funkcji wielu zmiennych: całka podwójna, całki iterowane, całki potrójne, zastosowania w geometrii i fizyce. Całki krzywoliniowe i powierzchniowe: całka krzywoliniowa i powierzchniowa pierwszego rodzaju, całka krzywoliniowa drugiego rodzaju. Twierdzenie Greena. Program ćwiczeń: Równania różniczkowe zwyczajne: rozwiązywanie równań o zmiennych rozdzielonych i równań liniowych. Metoda uzmienniania stałych, rozwiązywanie równań Bernoulliego i zupełnego. Elementy geometrii analitycznej w przestrzeni 3 : obliczanie iloczynu wektorowego i mieszanego wektorów, badanie wzajemnego położenia prostej i płaszczyzny, badanie własności powierzchni stopnia drugiego, wyznaczanie ich równań. Podstawy analizy funkcji wielu zmiennych, wyznaczanie granic,

148 148 obliczanie pochodnych kierunkowych i cząstkowych, wyznaczanie ekstremów lokalnych, globalnych i warunkowych. Elementy rachunku całkowego funkcji wielu zmiennych: obliczanie całek podwójnych i potrójnych poprzez iterowanie całek pojedynczych, obliczanie pól powierzchni i objętości brył. Całki krzywoliniowe i powierzchniowe obliczanie całek krzywoliniowych i powierzchniowych, wyznaczanie długości krzywej i pola powierzchni. METODY KSZTAŁCENIA: Metody podające: wykład tradycyjny Metody ćwiczeniowe: ćwiczenia audytoryjne, praca w grupach, praca z komputerem EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza ma wiedzę z zakresu matematyki niezbędną dla rozwiązywania zadań inżynierskich z zakresu architektury krajobrazu zna podstawowe metody matematyczne stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich Umiejętności potrafi wykorzystać metody analityczne do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich Kompetencje społeczne stale pogłębia swoją wiedzę w zakresie stosowania narzędzi matematycznych do rozwiązywania zadań architektury krajobrazu Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W01 kolokwium pisemne W K_W01 kolokwium pisemne W K_U20 ocena raportów z zajęć P K_K01 konwersacja w trakcie wykładów i ćwiczeń inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach W WARUNKI ZALICZENIA: Sprawdzanie stopnia przygotowania studentów oraz ich aktywności w trakcie ćwiczeń. Trzy kolokwia z typowymi zadaniami, pozwalającymi na sprawdzenie, czy student osiągnął efekty kształcenia w stopniu minimalnym. Zaliczenie pisemne w postaci testu z progami punktowymi. Ocena z przedmiotu jest średnią arytmetyczną oceny z ćwiczeń i wykładów. Ocena końcowa jest średnią ważoną ocen wszystkich elementów składowych kształcenia (uwzględniającą jako wagę liczbę godzin w poszczególnych elementach).

149 149 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 30 1,2 20 0,8 Zajęcia praktyczne 15 0,6 10 0,4 Konsultacje 2 0,1 4 0,2 Godziny kontaktowe 32 1,3 24 1,0 Przygotowanie do zajęć 30 1,2 40 1,6 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 10 0,4 10 0,4 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 42 1,7 52 2,1 ECTS łącznie - 3,0-3,0 Procent pracy własnej 56,8 68,4 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Józef Banaś, Podstawy matematyki dla ekonomistów, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa Włodzimierz Krysicki, Lech Włodarski, Analiza matematyczna w zadaniach, t. I i II, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa Franciszek Leja, Rachunek różniczkowy i całkowy, ze wstępem do równań różniczkowych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa Włodzimierz Stankiewicz, Jacek Wójtowicz, Zadania z matematyki dla wyższych uczelni technicznych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1984 UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: prof. dr hab. Witold Jarczyk

150 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str M EE CC H A N I ZZ A CC JJ A PP R A CC U PP R A W O W YY CC H I PP I EE LL ĘĘ G N A CC YY JJ N YY CC H Kod p rzedmiotu: 1.4-WI-AKP-MECH Typ p rzedmiotu: obowiązkowy Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy z ZOiRG IIŚ WBAIŚ AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Wykład 15 1 III Zaliczenie z oceną Ćwiczenia 15 1 III Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne 2 Wykład 10 1 III Zaliczenie z oceną Ćwiczenia 10 1 III Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Zapoznanie słuchacza z budową i wyposażeniem szklarni, tuneli foliowych oraz doborem sprzętu mechanicznego do pielęgnacji roślin w gruncie otwartym. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: zaliczenie Gleboznawstwa Nieformalne: znajomość wiadomości z fizyki, matematyki i biologii na poziomie szkoły średniej ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program wykładów Warunki naturalne i ekonomiczne lokalizacji szklarni, tuneli foliowych do produkcji warzyw, kwiatów oraz materiału roślinnego wykorzystywanego w kształtowaniu terenów zieleni; Typy szklarni i tuneli foliowych polskich i zagranicznych; Ogrzewanie szklarni i tuneli foliowych; Wyposażenie szklarni w stoły, stelaże, zagony i komputer klimatyczny; Sposoby nawadniania roślin pod osłonami; Nawadnianie terenów zieleni; Rola i znaczenie światła w życiu roślin i sterowanie światłem pod osłonami; Maszyny do uprawy roli i rekultywacji; Maszyny do: siewu, sadzenia roślin, pielęgnacji, nawożenia i ochrony roślin; Maszyny do zbioru owoców i warzyw; Elementy geodezji Program ćwiczeń: Elementy konstrukcyjne szklarni pojedynczych i zblokowanych. Wady i zalety tych szklarni; Elementy konstrukcyjne tuneli foliowych pojedynczych i zblokowanych; Obliczanie strat ciepła w szklarniach i tunelach foliowych; Projektowanie kotłowni, rur ogrzewczych i ilości opalu na sezon grzewczy; Doświetlanie roślin; NoW0czesne systemy nawadniania i fertygacji roślin; Projekt gospodarstwa ogrodniczego; Plan sytuacyjny i wysokościowy; Budowa maszyn do uprawy gleby, nawożenia, siewniki i sadzarki; Opryskiwacze; Kosiarki

151 151 METODY KSZTAŁCENIA: Metody podające: wykłady informacyjne z wykorzystaniem technik multimedialnych, Wykłady problemowe, metoda ćwiczeniowa i projektowa Metody poszukujące: Ćwiczeniowa, Projektowa Metody eksponujące: Pokaz/ kotłowni, elementów systemów nawadniania w szklarni i szkółkach roślin ozdobnych oraz maszyn rolniczych na Agro-Targu w Kalsku, Pokaz budowy maszyn na filmach EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza zna techniki, technologie i urządzenia do uprawy roli, ich działanie i celowość stosowania definiuje pojęcia: system indywidualnego nawadniania kroplowego, system linii kroplujących, system ramia zraszającego, system mikrozraszania, system fertygacji, doświetlanie roślin, cieniowanie, zaciemnianie i naświetlanie ma podstawową wiedzę o zasilaniu urządzeń, maszyn i elementów wyposażenia obiektów architektury krajobrazu oraz sterowaniu ich pracą Umiejętności rozwiązuje problemy związane z ochroną upraw przed chorobami i szkodnikami umie wybrać urządzenia i maszyny do poszczególnych prac w polu jak: siew, sadzenie, pielęgnacja i zbiór plonów ocenia ryzyko zawodowe na stanowisku pracy oraz stosuje zasady BHP i ergonomii Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W12 kolokwium pisemne W K_W12 kolokwium pisemne W K_W15 kolokwium pisemne K_U15 kolokwium cząstkowe C K_U16 kolokwium cząstkowe C K_U24 kolokwium cząstkowe C umie projektować systemy nawadniania K_U27 ocena raportów z zajęć C Kompetencje społeczne organizuje miejsce pracy, wprowadzając nowe techniki i technologie uprawowe K_K07 konwersacja w trakcie wykładów i ćwiczeń inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach W W, C WARUNKI ZALICZENIA: Trzy kolokwia w trakcie semestru obejmujące treści wykładów i ćwiczeń, oceniane w skali 1 do 5 (1- kompletny brak wiadomości i 5- pełna wiedza) Obecność na zajęciach Końcowe kolokwium zaliczeniowe obejmujące treści wykładów i ćwiczeń, oceniane w skali 1 do 5 (1- kompletny brak wiadomości i 5- pełna wiedza) Ocena końcowa jest średnią ważoną ocen wszystkich elementów składowych kształcenia (uwzględniającą jako wagę liczbę godzin w poszczególnych elementach).

152 152 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 30 1,2 20 0,8 Zajęcia praktyczne 15 0,6 10 0,4 Konsultacje 2 0,1 2 0,1 Godziny kontaktowe 32 1,3 22 0,9 Przygotowanie do zajęć 4 0,2 8 0,3 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 15 0,6 20 0,8 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 21 0,8 30 1,2 ECTS łącznie - 2,1-2,1 Procent pracy własnej 39,6 57,7 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Bieganowski F., Kowalczuk J. :Zarys mechanizacji ogrodnictwa. AR Lublin. 2. Christian von Zabeltitz :Szklarnie, projektowanie i budowa. PWRiL, Warszawa. 3. Chroboczek E. :Zasady budowy i wyposażania szklarni. PWRiL, Warszawa. 4. Czasopisma ogrodnicze-ow0ce Warzywa Kwiaty, Hasło Ogrodnicze. 5. Czasopismo: Top Agrar Polska. 6. Kurpaska S. :Szklarnie i tunele foliowe. PWRiL, Poznań. 7. Mazur Z., Kaczyński J., Orlik T. :Inżynieria Ogrodnicza. PWRiL, Warszawa. 8. Nowacki T.: Mechanizacja rolnictwa.t.1,2,3. PWRiL, Warszawa. 9. Ziętara W., Technika w urządzaniu i pielęgnacji terenów zieleni. Wyd. Apra. UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: dr hab. inż. Michał Drab, prof. UZ

153 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str O B I EE KK TT YY M A ŁŁ EE JJ R EE TT EE N CC JJ I W O D N EE JJ Kod p rzedmiotu: 6.4-WI-AKP-OBRET Typ p rzedmiotu: wybieralny Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy z ZHiGS IIŚ WBAIŚ AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Wykład 15 1 V Zaliczenie z oceną Ćwiczenia 30 2 V Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne 4 Wykład 10 1 V Zaliczenie z oceną Ćwiczenia 20 2 V Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Zapoznanie studentów z różnorodnym znaczeniem małej retencji: przyrodniczym, wodnogospodarczym, rekreacyjnym, krajobrazowym itp. Przybliżenie zasad planowania rozwoju małej retencji z uwzględnieniem pozytywnych i negatywnych oddziaływań środowiskowych. Przedstawienie metodyki prowadzenia studiów środowiskowych na potrzeby małej retencji. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: zaliczenie przedmiotu Hydrologia Nieformalne: brak ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program wykładów: Retencjonowanie wody jako czynnik poprawy bilansu wodnego. Możliwości zwiększenia retencji zlewni. Zbiorniki retencyjne a mała retencja. Rola retencji w gospodarce wodnej. Przyrodnicze znaczenie małej retencji. Zbiorniki wodne a jakość wody. Ilościowe i jakościowe zagrożenia dla zasobów wodnych. Rola mokradeł w retencjonowaniu wody. Skutki budowy zbiorników wodnych. Oceny oddziaływania na środowisko zbiorników wodnych. Wielokryterialna ocena obiektów małej retencji. Program ćwiczeń: Wybór lokalizacji obiektów małej retencji. Opracowanie ogólnej koncepcji wybranego obiektu małej retencji. Identyfikacja oddziaływań na środowisko. Ustalenie rankingu analizowanych obiektów małej retencji

154 154 METODY KSZTAŁCENIA: Metody podające: wykład informacyjno-problemowy. Metody poszukujące, ćwiczeniowo-praktyczne: metoda projektu. EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza ma wiedzę na temat najczęściej stosowanych materiałów budowlanych i instalacyjnych, ich wytrzymałości oraz zasad ogólnego kształtowania konstrukcji i budowy obiektów i urządzeń architektury krajobrazu zna uwarunkowania przyrodnicze budowy i eksploatacji obiektów, urządzeń i systemów małej retencji, Umiejętności rozwiązuje zadania inżynieryjno-techniczne dostrzegając interakcje między elementami małej retencji oraz między nimi a otoczeniem zewnętrznym dokonuje analizy środowiskowej lokalizacji i funkcjonowania obiektów, urządzeń i systemów małej retencji potrafi wykonać typowe koncepcje projektowe i projekty techniczne z zakresu architektury krajobrazu Kompetencje społeczne stale pogłębia swoją wiedzę w zakresie działań architektury krajobrazu, posługując się różnymi nośnikami informacji ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności architekta krajobrazu, w tym jej wpływ na środowisko i związaną z tym odpowiedzialność za podejmowane decyzje Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W14 kolokwium pisemne W K_W19 kolokwium pisemne W K_U22 ocena raportów z zajęć C K_U25 ocena raportów z zajęć C K_U26 ocena raportów z zajęć C K_K01 K_K03 konwersacja w trakcie wykładów i ćwiczeń inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach W, C W, C WARUNKI ZALICZENIA: Podstawą do zaliczenia ćwiczeń jest obecność na wszystkich zajęciach, systematyczne przygotowanie się do każdych zajęć oraz opracowanie, oddanie w terminie i zaliczenie pracy pisemnej. Podstawą do zaliczenia wykładu są pozytywne wyniki kontroli wiadomości przeprowadzone w formie ustalonej z prowadzącym zajęcia na początku wykładów (kolokwium zaliczeniowe, test, odpowiedź ustna). Ocena końcowa jest średnią ważoną ocen wszystkich elementów składowych kształcenia (uwzględniającą jako wagę liczbę godzin w poszczególnych elementach).

155 155 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 45 1,8 30 1,2 Zajęcia praktyczne 30 1,2 20 0,8 Konsultacje 2 0,1 6 0,2 Godziny kontaktowe 47 1,9 36 1,4 Przygotowanie do zajęć 20 0,8 32 1,3 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 30 1,2 30 1,2 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 52 2,1 64 2,6 ECTS łącznie - 4,0-4,0 Procent pracy własnej 52,5 64,0 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Mioduszewski W. 1999: Ochrona i kształtowanie zasobów wodnych w krajobrazie rolniczym. Wydawnictwo IMUZ 2. Mioduszewski W. 2003: Mała retencja. Ochrona zasobów wodnych i środowiska naturalnego. Poradnik. Wydawnictwo IMUZ 3. Mała retencja wodna. Materiały na konferencję Informacje naukowe i techniczne 1/1997. SITWiM 4. WAKniewska M., Żelazo J. 2000: Znaczenie obiektów małej retencji w kształtowaniu środowiska obszarów wiejskich. Monografia: Problemy ochrony środowiska na obszarach niezurbanizowanych. Wyd. SGGW, 5. Żelazo J. 2000: Wybrane problemy ochrony i kształtowania środowiska na obszarach wiejskich. Monografia: Problemy ochrony środowiska na obszarach niezurbanizowanych. Wyd. SGGW UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: dr hab. inż. Urszula Kołodziejczyk, prof. UZ

156 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str O CC H R O N A R O ŚŚ LL I N Kod p rzedmiotu: 1.4-WI-AKP-OROŚL Typ p rzedmiotu: obowiązkowy Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy z ZOiRG IIŚ WBAIŚ AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Wykład 15 1 V Zaliczenie z oceną Ćwiczenia 15 1 V Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne 2 Wykład 10 1 V Zaliczenie z oceną Ćwiczenia 10 1 V Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Nabycie wiadomości z zakresu nowoczesnej ochrony roślin w terenach zieleni. Przygotowanie słuchaczy do roli rzeczoznawcy terenów zieleni i sprawowania inspektora nadzoru budowy terenów zieleni. Nabycie przez studentów umiejętności obserwacji objawów bytowania szkodników i objawów chorobowych roślin, interpretacji objawów i diagnozowania ich na podstawie sprawcy uszkodzeń i choroby. Umiejętności odpowiedniej reakcji na zaobserwowane objawy, umiejętności podejmowania działań profilaktycznych oraz podejmowania czynności ochronnych i zwalczających, w tym zabiegów chemicznych. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: brak Nieformalne: wiedza z zakresu botaniki i zoologii na poziomie szkoły średniej ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program wykładów: Znaczenie zieleni w miastach. Wpływ czynników zewnętrznych na rozwój roślin. Cele i zadania ochrony roślin. Przegląd metod ochrony roślin: kwarantanna, agrotechniczno-higieniczna, hodowlana, mechaniczna, fizyczna, biologiczna, chemiczna, integracja metod. Szkodniki roślin ozdobnych. Fizjologia szkodników roślin. Metody żerowania szkodników roślin. Określenie progu interwencji wobec szkodnika. Definicja choroby. Definicja fitopatologii. Podział chorób roślin. Choroby wirusowe. Choroby bakteryjne. Choroby grzybowe. Charakterystyka i przegląd fungicydów. Charakterystyka i zasady działania urządzeń do ochrony roślin. Zasady budowania programów ochrony roślin. Dobra Praktyka Ochrony Roślin (DPOR). Możliwość poprawy warunków życia roślin w miastach. Przyczyny zamierania drzew w miastach. Program ćwiczeń:

157 157 Systematyczny przegląd szkodników: nicienie, ślimaki, pajęczaki, owady, ptaki, ssaki. Ważniejsze szkodniki warzyw i roślin ozdobnych. Charakterystyka ważniejszych chorób roślin ozdobnych. METODY KSZTAŁCENIA: metody podające: wykład problemowy metody poszukujące: ćwiczeniowo-praktyczna: ćwiczeniowa ( w tym zajęcia terenowe), dyskusji: seminaryjna metody eksponujące: pokaz EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza przedstawia zasady budowania programów ochrony roślin, z uwzględnieniem Dobrej Praktyki Ochrony Roślin, posługując się znajomością ważniejszych szkodników roślin, objawów ich bytowania na roślinach ogrodniczych i metod ich zwalczania; objawów ważniejszych chorób roślin ogrodniczych i metod ich zwalczania przedstawia zasady działania maszyn i urządzeń do ochrony roślin Umiejętności identyfikuje objawy bytowania i ważniejsze szkodniki roślin ogrodniczych oraz ważniejsze choroby roślin ogrodnicze wybiera właściwe środki ochrony roślin, właściwe metody zwalczania szkodników i chorób Kompetencje społeczne stale pogłębia swoją wiedzę na temat nowoczesnych form zwalczania szkodników upraw, przeciwdziałania chorobom i ich zwalczania proponuje dobór właściwych metod ochrony roślin i odpowiada za dobór metod ochrony roślin Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W08 kolokwium ustne W K_W08 kolokwium ustne W K_U15 kolokwium cząstkowe C K_U15 kolokwium cząstkowe C K_K01 K_K03 konwersacja w trakcie wykładów i ćwiczeń inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach W, C W, C WARUNKI ZALICZENIA: zaliczenie ustne, kolokwia na zajęciach laboratoryjnych, sprawdzanie obecności na zajęciach Na ocenę końcową składają się udział w zajęciach w ilości określonej regulaminem studiów, uzyskanie wymaganej liczby punktów z kolokwiów, zdanie ustnego zaliczenia końcowego obejmującego treści wykładowe i ćwiczeniowe. Oceną z przedmiotu jest ocena z zaliczenia końcowego

158 158 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 30 1,2 20 0,8 Zajęcia praktyczne 15 0,6 10 0,4 Konsultacje 2 0,1 2 0,1 Godziny kontaktowe 32 1,3 22 0,9 Przygotowanie do zajęć 4 0,2 8 0,3 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 15 0,6 20 0,8 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 21 0,8 30 1,2 ECTS łącznie - 2,1-2,1 Procent pracy własnej 39,6 57,7 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Gajkowski A. Technika ochrony roślin. Poznań Głowacka B Środki ochrony roślin oraz produkty do rozkładu pni drzew leśnych zalecane do stosowania w leśnictwie w roku IBL, DGLP. Analizy i Raporty Nr 19. Sękocin Stary, grudzień Khmer B., Walter W. Choroby szkodniki roślin rozpoznawanie, zapobieganie, leczenie. Warszawa Kochman J., Węgorek W. (praca zbiorowa). Ochrona roślin. Kraków Wilkaniec B. Entomologia stosowana. Poznań 1998 LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Boczek J. Niechemiczne metody zwalczania szkodników. SGGW Warszawa Ustawa o ochronie roślin uprawnych z dnia 12 lipca 1995 r. Dz. U. nr 90, poz. 446 oraz z dnia 16 lutego 2001 r. Dz.U. nr 22, poz.248 z późniejszymi poprawkami 3. Zalecenia ochrony roślin na lata 2006/2007. Instytut Ochrony Roślin Poznań 4. Mańka K. Fitopatologia leśna wydanie VI zmienione i poprawione. Warszawa Fiodorow Z., Weber Z. Choroby roślin uprawnych. Poznań Pruszyński s., Wolny S Przewodnik dobrej ochrony roślin. Instytut Ochrony Roślin, Poznań 7. Matyaszczyk E Stan aktualny dopuszczenia środków ochrony roślin do stosowania 8. Łabanowski G., Orlikowski L. Ochrona roślin iglastych i wrzosowatych Łabanowski G., Orlikowski L., Soika G., Wojdyła A. Ochrona ozdobnych pnączy 10. Szczepanowska E.B Drzewa w mieście. 11. Kosmala M.: Pielęgnowanie drzew i krzewów ozdobnych European Arboricultural Concil: European Treewoker UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: dr hab. inż. Michał Drab, prof. UZ

159 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str O CC H R O N A ŚŚ R O D O W I SS KK A Kod p rzedmiotu: 7.2-WI-AKP-OŚROD Typ p rzedmiotu: obowiązkowy Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy z ZES IIŚ WBAIŚ AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Wykład 15 1 I Zaliczenie z oceną Ćwiczenia 15 1 I Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne 2 Wykład 10 1 I Zaliczenie z oceną Ćwiczenia 10 1 I Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami z zakresu ochrony środowiska. Omówienie najważniejszych zagadnień sozologicznych. Wykazanie i podkreślenie potrzeby ochrony środowiska naturalnego. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: brak Nieformalne: podstawy ochrony środowiska na poziomie szkoły średniej, podstawowa wiedza z zakresu nauk o środowisku ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program wykładów: Zapoznanie studenta z historią ochrony środowiska i podstawowymi pojęciami sozologicznymi. Omówienie naturalnych zasobów Ziemi. Przedstawienie funkcji ekosystemów naturalnych i przekształconych. Wykazanie źródeł zanieczyszczenia atmosfery. Omówienie pojęć: efekt cieplarniany, dziura ozonowa, kwaśne deszcze, smog kwaśny i fotochemiczny. Tematyka związana z ochroną atmosfery. Pojęcie eutrofizacji wód. Dewastacja i degradacja gleby i jej ochrona. Omówienie problemu odpadów. Omówienie zagrożenia radiologicznego i skażenia promieniotwórczego. Problem niszczenia i ochrona świata istot żywych. Aspekty prawne i ekonomiczne w ochronie środowiska. Integracja współczesnych działań ochronnych w skali regionalnej i ogólnoświatowej. Program ćwiczeń: Zapoznanie studenta z podstawowymi pojęciami sozologicznymi. Szczegółowe omówienie problemów związanych z ochroną wód, gleb i powietrza. Omówienie problemów związanych z hałasem i odpadami w środowisku, a także z formami ochrony przyrody w Polsce.

160 160 METODY KSZTAŁCENIA: Metody podające: wykład informacyjny (wykład wraz z prezentacją multimedialną) wykład problemowy. Metody poszukujące: samodzielna praca studenta przy opracowywaniu ćwiczeń z zakresu ochrony środowiska (zajęcia ćwiczeniowe). EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza ma wiedzę z zakresu ochrony środowiska przydatną do formułowania prostych zadań z zakresu architektury krajobrazu ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu ochrony środowiska ma szczegółową wiedzę związaną z ochroną wód, gleb, powietrza i hałasem zna uwarunkowania przyrodnicze budowy i eksploatacji obiektów architektury krajobrazu Umiejętności potrafi zidentyfikować zagrożenia dla czystości środowiska przyrodniczego rozwiązuje zadania inżynieryjno-techniczne dostrzegając interakcje między elementami systemów architektury krajobrazu a środowiskiem naturalnym Kompetencje społeczne rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role ma świadomość roli absolwenta architektury krajobrazu w społeczeństwie oraz potrzeby przekazywania społeczeństwu informacji i opinii dotyczących osiągnięć i innych aspektów działalności inżynierskiej w zakresie architektury krajobrazu Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W06 kolokwium pisemne W K_W06 kolokwium pisemne W K_W07 kolokwium pisemne W K_W19 kolokwium pisemne W K_U03 kolokwium pisemne C K_U22 kolokwium pisemne C K_K01 K_K04 K_K10 konwersacja w trakcie wykładów i ćwiczeń inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach W, C W, C W, C WARUNKI ZALICZENIA: Wykład: pisemne kolokwium zaliczeniowe, do którego student dopuszczany jest po aktywnym uczestniczeniu w kursie i zaliczeniu kolokwium z ćwiczeń. Kolokwium z treści wykładowych i ćwiczeniowych trwające 60 minut zawiera 5 pytań zgrupowanych w 5 grupach tematycznych. Do zaliczenia na ocenę dostateczną niezbędne jest uzyskanie 25 pkt z 50 możliwych do zdobycia. Ocena końcowa jest średnią ważoną ocen wszystkich elementów składowych kształcenia (uwzględniającą jako wagę liczbę godzin w poszczególnych elementach).

161 161 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 30 1,2 20 0,8 Zajęcia praktyczne 15 0,6 10 0,4 Konsultacje 3 0,1 6 0,2 Godziny kontaktowe 33 1,3 26 1,0 Przygotowanie do zajęć 8 0,3 10 0,4 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 15 0,6 20 0,8 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 25 1,0 32 1,3 ECTS łącznie - 2,3-2,3 Procent pracy własnej 43,1 55,2 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Bartkowski T., Kształtowanie i ochrona środowiska człowieka, Wyd. Nauk. PWN, Warszawa Budnikowski A., Ochrona środowiska jako problem globalny, Wyd. PWE, Warszawa Krebs Ch.J., Ekologia, Wyd. Nauk. PWN, Warszawa Pullin A., Biologiczne podstawy ochrony środowiska, Wyd. Nauk. PWN, Warszawa 2005 LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Craig J.R., Vaughan D.J., Skinner B.J., Zasoby Ziemi, Wyd. Nauk. PWN, Warszawa Dzik J., Dzieje życia na Ziemi, Wyd. Nauk. PWN, Warszawa Mackenzie A., Ball A.S., Virdee S.R., Ekologia, Wyd. Nauk. PWN, Warszawa Weiner J., Życie i ewolucja biosfery, Wyd. Nauk. PWN, Warszawa 2008 UWAGI: Limit studentów na ćwiczeniach wynosi 20 osób. PROGRAM OPRACOWAŁ: dr hab. inż. Marlena Piontek, prof. UZ

162 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str O CC H R O N A, D EE G R A D A CC JJ A I R EE KK U LL TT YY W A CC JJ A KK R A JJ O B R A ZZ U Kod p rzedmiotu: 7.2-WI-AKP-ODRKR Typ p rzedmiotu: obowiązkowy Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy z ZOiRG IIŚ WBAIŚ AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Wykład 30 2 IV Zaliczenie z oceną Ćwiczenie 15 1 IV Zaliczenie z oceną Projekt 15 1 IV Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne 4 Wykład 20 2 IV Zaliczenie z oceną Ćwiczenie 10 1 IV Zaliczenie z oceną Projekt 10 1 IV Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Zapoznanie z przyczynami i formami degradacji gleb i metodami oraz technikami ich rekultywacji. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: brak Nieformalne: brak ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program wykładów: Czynniki zmienności środowiska. Różnorodność biologiczna oraz elementów nieożywionych jako element krajobrazu. Degradacja krajobrazu: przyczyny, skutki, formy. Zabudowa terenów jako element degradacji krajobrazu. Procesy intensywnej urbanizacji i industrializacji. Uszczelnienie powierzchni ziemi i jego skutki. Wybór kierunku i celów rekultywacji. Rekultywacja techniczna i biologiczna terenów. Rewitalizacja obszarów o zaburzonej estetyce i funkcjonalności. Metody przeciwdziałania degradacji środowiska. Program ćwiczeń terenowych: Opis terenowy zjawisk krajobrazowych. Ustalanie wskaźników degradacji środowiska dla wskazanych terenów. Program zajęć projektowych: Czytanie map z informacja przyrodniczą. Wykonanie projektu prostego terenu zdegradowanego, obejmującego charakterystykę terenu, ocenę stanu oraz harmonogram działań rekultywacyjnych, obmiary prac i skrócony kosztorys.

163 163 METODY KSZTAŁCENIA: metody podające: wykład informacyjny z wykorzystaniem technik multimedialnych; wykład problemowy metody poszukujące: problemowe: giełda pomysłów w ocenie przyczyn i skutków zjawisk chemicznych, fizycznych i biologicznych zachodzących w glebach oraz zjawisk degradacyjnych; sytuacyjna: analizowanie przez grupy studentów rzeczywistych sytuacji glebowych i terenowych; ćwiczeniowo-praktyczne: laboratoryjna, obserwacji i pomiaru w terenie, studium przykładowe; projekt EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza wyjaśnia procesy warunkujące zmienność krajobrazu, w tym klasyfikuje i szacuje zjawiska ich degradacji zna podstawowe prawidłowości wynikające z zachowania się gruntu i czynników okołogruntowych w odniesieniu do obiektów i instalacji oraz urządzeń architektury krajobrazu ocenia kierunki rekultywacji oraz szacuje możliwość wdrożenia technik rekultywacyjnych / rewitalizacyjnych Umiejętności raportuje i prezentuje wyniki badań ocenia stan poszczególnych elementów środowiska przyrodniczego na podstawie wyników analiz laboratoryjnych oraz rozpoznaje wskaźniki ich degradacji Kompetencje społeczne identyfikuje problemy funkcjonalne odnoszące się do stanu środowiska, w tym zagrożenia dla środowiska przyrodniczego organizuje zespoły eksperckie w zakresie ochrony i rekultywacji krajobrazu ma świadomość roli absolwenta architektury krajobrazu w społeczeństwie oraz potrzeby przekazywania społeczeństwu informacji i opinii dotyczących osiągnięć i innych aspektów działalności inżynierskiej w zakresie architektury krajobrazu Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W04; K_W05 kolokwium pisemne K_W13 kolokwium pisemne W K_W18 kolokwium pisemne W K_U07 ocena raportów z zajęć, ocena projektu W C, P K_U09 ocena raportów z zajęć C K_K03 K_K04 K_K10 konwersacja w trakcie wykładów i ćwiczeń inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach W, C, P W, C, P W, C, P WARUNKI ZALICZENIA: prezentacje wyników i raporty na zajęciach laboratoryjnych raporty z zajęć podlegają zaliczeniu raport z zajęć terenowych raport z zajęć podlega zaliczeniu Warunkiem przystąpienia do egzaminu jest zaliczenie 100% zajęć laboratoryjnych i terenowych. egzamin z treści wykładowych obejmuje 10 pytań. Całość jest punktowana w skali 50-punktowej. Ocena końcowa jest rezultatem porównania liczby uzyskanych przez studenta punktów z tabelą: 5, pkt. / 4, pkt. / 4, pkt. / 3, pkt. / 3, pkt. sprawdzanie obecności na zajęciach Ocena końcowa jest średnią ważoną ocen wszystkich elementów składowych kształcenia (uwzględniającą jako wagę liczbę godzin w poszczególnych elementach).

164 164 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 60 2,4 30 1,2 Zajęcia praktyczne 30 1,2 20 0,8 Konsultacje 4 0,2 4 0,2 Godziny kontaktowe 64 2,6 34 1,4 Przygotowanie do zajęć 20 0,8 30 1,2 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 20 0,8 40 1,6 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 42 1,7 72 2,9 ECTS łącznie - 4,2-4,2 Procent pracy własnej 39,6 67,9 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Greinert A., Greinert H.: Ochrona i rekultywacja środowiska glebowego; Wydawnictwo Politechniki Zielonogórskiej Greinert H.: Ochrona gleb. Zielona Góra Greinert A.: Przewodnik do ćwiczeń z gleboznawstwa i ochrony gleb. Skrypt. Wydawnictwo Politechniki Zielonogórskiej UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: dr hab. inż. Andrzej Greinert, prof. UZ

165 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str O CC H R O N A G LL EE B Kod p rzedmiotu: 7.4-WI-AKP-OGLEB Typ p rzedmiotu: wybieralny Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy z ZOiRG IIŚ WBAIŚ AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Wykład 30 2 I Egzamin Laboratorium 15 1 I Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne 4 Wykład 20 2 I Egzamin Laboratorium 10 1 I Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Wprowadzenie studentów w zagadnienia ochrony gleb jako elementu środowiska przyrodniczego; rozszerzone zapoznanie z przyczynami i skutkami przekształceń gleb, warunkującymi poprawność gospodarowania gruntami i kształtowania środowiska. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: brak Nieformalne: znajomość podstawowych procesów biologicznych i chemicznych oraz geografii ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program wykładów: Podstawowe pojęcia gleboznawcze; Gleba i jej funkcje; Zmiany właściwości gleb pod wpływem działalności człowieka; Czystość gleb w świetle przepisów i norm. Przyczyny degradacji gleb na terenach o różnej funkcjonalności. Rodzaje degradacji gleb. Ochrona prawna pokrywy glebowej w Polsce i UE. Działania praktyczne zmierzające do zabezpieczenia powierzchni ziemi. Program zajęć laboratoryjnych i terenowych: Opis profilu glebowego gleb antropogenicznych zajęcia terenowe; Pobieranie próbek glebowych; Podstawowe metody oznaczeń polowych materiału glebowego; Czytanie map glebowych; Oznaczanie wskaźników degradacji gleb; opracowanie wskazań ochrony powierzchni ziemi dla określonego obszaru.

166 166 METODY KSZTAŁCENIA: metody podające: wykład informacyjny z wykorzystaniem technik multimedialnych, wykład problemowy metody poszukujące: problemowe: giełda pomysłów w ocenie przyczyn i skutków zjawisk chemicznych, fizycznych i biologicznych zachodzących w glebach, sytuacyjna: analizowanie przez grupy studentów rzeczywistych sytuacji glebowych i terenowych, ćwiczeniowo-praktyczne: laboratoryjna, obserwacji i pomiaru w terenie, studium przykładowe EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza definiuje, wyjaśnia i ocenia funkcje gleb, pojęcia gleby, gruntu, podłoża i pokrewne oraz właściwości gleb Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W04 egzamin pisemny W opisuje wpływ człowieka na gleby K_W04 egzamin pisemny W klasyfikuje i szacuje zjawiska degradacji gleb K_W07 egzamin pisemny W zna podstawowe prawidłowości wynikające z zachowania się gruntu i czynników okołogruntowych w odniesieniu do obiektów i instalacji oraz urządzeń architektury krajobrazu Umiejętności K_W13 egzamin pisemny W raportuje i prezentuje wyniki badań K_U07 ocena raportów z zajęć P w warunkach terenowych rozpoznaje objawy degradacji powierzchni ziemi oraz gleb w analizowanych profilach glebowych ocenia stan gleb na podstawie wyników analiz laboratoryjnych i rozpoznaje objawy degradacji gleb Kompetencje społeczne inicjuje badania dla wykazania konieczności objęcia ochroną powierzchni ziemi na danym terenie K_U19 ocena raportów z zajęć P K_U19 ocena raportów z zajęć P K_K03 konwersacja w trakcie wykładów i ćwiczeń inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach identyfikuje zagrożenia odglebowe dla upraw i środowiska K_K03 W W WARUNKI ZALICZENIA: egzamin ustny prezentacje wyników i raporty na zajęciach laboratoryjnych raport z zajęć terenowych sprawdzanie obecności na zajęciach Na ocenę końcową składają się: zaliczenie 100% prac laboratoryjnych i zajęć terenowych wymóg wstępny przystąpienia do egzaminu zdanie przedmiotowego egzaminu końcowego obejmującego treści wykładowe i teoretyczne oraz wnioskowe treści ćwiczeniowe; student losuje 2-3 kartki z pytaniami, na które odpowiada po czasie danym na przygotowanie do odpowiedzi; oceniana jest kompletność odpowiedzi Oceną z przedmiotu jest ocena z egzaminu końcowego. Ocena końcowa jest średnią ważoną ocen wszystkich elementów składowych kształcenia (uwzględniającą jako wagę liczbę godzin w poszczególnych elementach).

167 167 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 45 1,8 30 1,2 Zajęcia praktyczne 15 0,6 10 0,4 Konsultacje 2 0,1 8 0,3 Godziny kontaktowe 47 1,9 38 1,5 Przygotowanie do zajęć 20 0,8 30 1,2 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 30 1,2 30 1,2 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 52 2,1 62 2,5 ECTS łącznie - 4,0-4,0 Procent pracy własnej 52,5 62,0 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Greinert H.: Ochrona gleb. Zielona Góra Greinert A.: Przewodnik do ćwiczeń z gleboznawstwa i ochrony gleb. Skrypt. Wydawnictwo Politechniki Zielonogórskiej Greinert A., Greinert H.: Ochrona i rekultywacja środowiska glebowego; Wydawnictwo Politechniki Zielonogórskiej 1999 LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Dobrzański B., Zawadzki S.: Gleboznawstwo. PWRiL, Warszawa Koćmit A., Niedźwiecki E., Zabłocki Z.: Gleboznawstwo z elementami geologii. Skrypt, Wyd. AR w Szczecinie, Szczecin Kollender-Szych A., Niedźwiecki E., Malinowski R.: Gleby miejskie. Wyd. Nauk. AR w Szczecinie, Szczecin Mocek A., Drzymała S., Maszner P.: Geneza, analiza i klasyfikacja gleb. Wyd. AR w Poznaniu PTG: Systematyka Gleb Polski, wyd. 5; Red. Czępińska-Kamińska; Roczniki Gleboznawcze, Tom LXII, Nr 3, Wyd. Wieś Jutra, Warszawa Turski R., Słowińska-Jurkiewicz A., Hetman J.: Zarys gleboznawstwa. Podręcznik dla studentów wydziałów ogrodniczych. Wyd. AR w Lublinie Uggla H., Uggla Z.: Gleboznawstwo leśne. PWRiL, Warszawa Uggla H.: Gleboznawstwo rolnicze. PWN, Warszawa 1979 UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: dr hab. inż. Andrzej Greinert, prof. UZ

168 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str O R G A N I ZZ A CC JJ A FF O R M CC H R O N I O N EE G O KK R A JJ O B R A ZZ U Kod p rzedmiotu: 7.2-WI-AKP-CHRKR Typ p rzedmiotu: wybieralny Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy z ZES IIŚ WBAIŚ AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Wykład 15 1 VII Zaliczenie z oceną Ćwiczenia 15 1 VII Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne 2 Wykład 10 1 VII Zaliczenie z oceną Ćwiczenia 10 1 VII Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Zapoznanie studenta z pojęciami i zjawiskami odnoszącymi się do szeroko pojętej ochrony przyrody oraz bezwzględną koniecznością jej wykonywania. Wskazanie istotności udziału różnych grup organizmów na przebieg procesów zachodzących w wybranych typach środowisk i powiązań między nimi. Wskazanie formalnej możliwości objęcia ochroną cennych przyrodniczo obszarów. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: brak Nieformalne: podstawy biologii i ekologii na poziomie szkoły średniej ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program wykładów: Rys historyczny ochrony przyrody na Świecie i w Polsce. Przyroda jako przedmiot ochrony. Międzynarodowy charakter ochrony przyrody. Dziedzictwo naturalne i różnorodność biologiczna. System prawny i organizacyjny ochrony przyrody w Polsce. Polska jako uczestnik międzynarodowego ruchu ochrony przyrody. Konwencje międzynarodowe i dyrektywy o ochronie zwierząt i roślin. Formy ochrony przyrody w Polsce. Ochrona czynna i bierna. Leśne kompleksy promocyjne. Metodyczne i merytoryczne podstawy opracowania operatu ochrony flory i fauny. Polityka ochrony przyrody w Polsce. Program ćwiczeń: Planowanie strategiczne w ochronie przyrody. Systemy informatyczne, mapy numeryczne w realizacji planów ochrony przyrody. Interpretacja zdjęć lotniczych i satelitarnych w ocenie kondycji środowiska naturalnego. Bariery i korytarze ekologiczne. Organizacja ochrony przyrody na różnych szczeblach podziału terytorialnego Polski.

169 169 METODY KSZTAŁCENIA: Metody podające: wykład informacyjny (wykład wraz z prezentacją multimedialną), pogadanka. Metody problemowe: wykład problemowy, dyskusja. Metody poszukujące: samodzielna praca studenta; determinacja gatunkowa materiału biologicznego (zajęcia laboratoryjne). Pokazy, prezentacje i ćwiczenia terenowe. EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza ma uporządkowaną wiedzę na temat zależności organizmów w wybranych typach ekosystemów w aspekcie ich kompleksowej ochrony ma uporządkowaną wiedzę na temat ochrony przyrody i dziedzin pokrewnych Umiejętności potrafi pozyskiwać informacje z literatury, z baz danych i innych dostępnych źródeł w odniesieniu do szeroko pojętej tematyki związanej z ochroną przyrody Kompetencje społeczne docenia istotność posiadania szeroko pojętej wiedzy w zakresie ochrony przyrody potrafi współdziałać i pracować w grupie w zakresie tematyki związanej z ochroną przyrody potrafi określać priorytety służące realizacji ochrony przyrody ma świadomość roli absolwenta architektury krajobrazu w społeczeństwie oraz potrzeby przekazywania społeczeństwu informacji i opinii dotyczących osiągnięć i innych aspektów działalności inżynierskiej w zakresie architektury krajobrazu Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W05 kolokwium pisemne W K_W06 kolokwium pisemne W K_U01; K_U02 K_K01 K_K04 K_K05 K_K10 ocena raportów z zajęć konwersacja w trakcie wykładów i ćwiczeń inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach C W, C W, C W, C W, C WARUNKI ZALICZENIA: Pisemne kolokwium zaliczeniowe, do którego student dopuszczany jest po aktywnym uczestniczeniu w kursie i zaliczeniu ćwiczeń. Kolokwium z treści wykładowych i ćwiczeniowych trwające 45 minut zawiera 5 pytań zgrupowanych w 5 grupach tematycznych. Do zaliczenia na ocenę dostateczną niezbędne jest uzyskanie 25 pkt z 50 możliwych do zdobycia. Ocena końcowa jest średnią ważoną ocen wszystkich elementów składowych kształcenia (uwzględniającą jako wagę liczbę godzin w poszczególnych elementach).

170 170 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 30 1,2 20 0,8 Zajęcia praktyczne 15 0,6 10 0,4 Konsultacje 2 0,1 4 0,2 Godziny kontaktowe 32 1,3 24 1,0 Przygotowanie do zajęć 10 0,4 10 0,4 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 10 0,4 20 0,8 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 22 0,9 32 1,3 ECTS łącznie - 2,2-2,2 Procent pracy własnej 40,7 57,1 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Dobrzańska B., Dobrzański G., Kiełczowski D., Ochrona środowiska przyrodniczego. Wyd. Nauk. PWN, Warszawa Pullin A.S., Biologiczne podstawy ochrony przyrody. Wyd. Nauk. PWN, Warszawa Symonides E., Ochrona przyrody. Wyd. UW, Warszawa WAKniewski J., Gwiazdowicz D.J., Ochrona przyrody. Wyd. AR, Poznań Jermaczek A., Pawlaczyk P.: Poradnik lokalnej ochrony przyrody. Wyd. LKP, Świebodzin Nowicki M.: Strategia ekorozwoju Polski. Agencja Rekl. Wyd. A. Grzegorczyk, Warszawa 1993 UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: dr hab. inż. Bartłomiej Najbar, prof. UZ

171 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str PP LL A N YY U R ZZ Ą D ZZ A N I A LL A SS Ó W Kod p rzedmiotu: 1.6-WI-AKP-PULAS Typ p rzedmiotu: wybieralny Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy WNB AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS Wykład 15 1 V Zaliczenie z oceną Ćwiczenia 15 1 V Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne Wykład 10 1 V Zaliczenie z oceną Ćwiczenia 10 1 V Zaliczenie z oceną 2 CEL PRZEDMIOTU: Lasy w województwie lubuskim stanowią połowę jego całkowitego obszaru. Ta nietypowa sytuacja dla Europy XXI wieku każe zastanowić się nad prawidłowościami gospodarowania powierzchnią leśną także w świetle zdarzeń krajobrazowych. Przedmiot ukierunkowany jest na poznanie procedur związanych z urządzaniem powierzchni leśnych. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: zaliczenie przedmiotów: Biologia roślin, Ekologia, Ochrona środowiska, Dendrologia Nieformalne: wiedza z zakresu biologii i ochrony środowiska ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program wykładów: Ogólny opis lasów. Gospodarka leśna. Wyróżnianie i kartowanie siedlisk leśnych. Zasady inwentaryzacji lasów. Urządzanie lasu. Plan urządzenia lasu: cele i zadania urządzania lasu, przedmiot planu, składniki planu. Ochrona środowiska na obszarach leśnych. Organizacja prac z zakresu sporządzania planu urządzenia lasu dla nadleśnictwa oraz wymogi dotyczące formy planu. Program ćwiczeń: Zapoznanie z działaniami gospodarki leśnej. Analiza planów urządzenia lasu dla wybranych Nadleśnictw. Nowoczesne narzędzia kartografii i planistyki leśnej. METODY KSZTAŁCENIA: metody podające: wykład informacyjno-problemowy. metody ćwiczeniowo-praktyczne: metoda ćwiczeniowa, obserwacja w terenie. metody eksponujące: pokaz

172 172 EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza ma podstawową wiedzę z zakresu leśnictwa, ze szczególnym uwzględnieniem urządzania i eksploatacji lasów ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę obejmującą kluczowe zagadnienia z zakresu ochrony środowiska charakteryzuje wpływ człowieka na środowisko przyrodnicze; opisuje inżynieryjno-techniczne działania celem minimalizacji zjawisk degradacyjnych charakteryzuje zasady funkcjonowania naturalnych, półnaturalnych oraz sztucznych układów ekologicznych zna uwarunkowania przyrodnicze (siedliskowe) urządzania i eksploatacji lasów ma podstawową wiedzę z zakresu organizacji i zarządzania obiektami i systemami architektury krajobrazu Umiejętności wykorzystuje samodzielnie utworzone i zewnętrzne bazy danych w pracach terenowych i projektowych architektury krajobrazu związanych z lasami adaptuje posiadaną wiedzę ekologiczną i sozologiczną przy ocenie stanu środowiska oraz ochronie i przebudowie przestrzeni leśnych rozwiązuje zadania inżynieryjno-techniczne dostrzegając interakcje między elementami systemów architektury krajobrazu a środowiskiem naturalnym w odniesieniu do powierzchni leśnych potrafi wskazać prawidłowości urządzania i eksploatacji lasów wynikające z planu urządzenia lasu dla nadleśnictwa dokonuje analizy środowiskowej lokalizacji i funkcjonowania obiektów, urządzeń i systemów architektury krajobrazu Kompetencje społeczne rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie ma świadomość roli absolwenta architektury krajobrazu w społeczeństwie oraz potrzeby przekazywania społeczeństwu informacji i opinii dotyczących osiągnięć i innych aspektów działalności inżynierskiej w zakresie architektury krajobrazu Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W06 kolokwium pisemne W K_W06 kolokwium pisemne W K_W07 K_W11 kolokwium pisemne kolokwium pisemne K_W19 kolokwium pisemne W K_W22 K_U02 kolokwium pisemne ocena raportów z zajęć K_U03 ocena raportów z zajęć C K_U22 ocena raportów z zajęć C K_U14 ocena raportów z zajęć C K_U25 K_K01 K_K10 ocena raportów z zajęć konwersacja w trakcie wykładów i ćwiczeń inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach W W W C C W, C W, C WARUNKI ZALICZENIA: zaliczenie 100% ćwiczeń i zajęć terenowych zdanie przedmiotowego pisemnego kolokwium końcowego obejmującego treści wykładowe i teoretyczne oraz wnioskowe treści ćwiczeniowe; 3-5 pytań otwartych; oceniana jest trafność i kompletność odpowiedzi Ocena końcowa jest średnią ważoną ocen wszystkich elementów składowych kształcenia (uwzględniającą jako wagę liczbę godzin w poszczególnych elementach).

173 173 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 30 1,2 20 0,8 Zajęcia praktyczne 15 0,6 10 0,4 Konsultacje 2 0,1 4 0,2 Godziny kontaktowe 32 1,3 24 1,0 Przygotowanie do zajęć 10 0,4 15 0,6 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 15 0,6 20 0,8 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 27 1,1 37 1,5 ECTS łącznie - 2,4-2,4 Procent pracy własnej 45,8 60,7 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Państwowe Gospodarstwo Leśne; Lasy Państwowe, Instrukcja Urządzania Lasu Część 1. Instrukcja sporządzania planu urządzenia lasu dla nadleśnictwa. Załącznik do Zarządzenia nr 43 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 18 kwietnia 2003 r., Warszawa. 2. Państwowe Gospodarstwo Leśne; Lasy Państwowe, Instrukcja Urządzania Lasu Część 2. Instrukcja wyróżniania i kartowania siedlisk leśnych. Załącznik do Zarządzenia nr 43 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 18 kwietnia 2003 r., Warszawa. 3. Państwowe Gospodarstwo Leśne; Lasy Państwowe, Instrukcja Urządzania Lasu Część 3. Zarządzenie i wytyczne dotyczące urządzania lasu. Załącznik do Zarządzenia nr 43 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 18 kwietnia 2003 r., Warszawa. 4. MAK R., Urządzanie lasów wielofunkcyjnych. Wydawnictwo Akademii Rolniczej w Poznaniu, Poznań. 5. Bruchwald A., Borecki T., Olenderek H., Rosa W., Stępień E., Urządzanie lasu. Fundacja Rozwój SGGW, Warszawa. 6. Jaszczak R., Magnuski K., Urządzanie lasu. Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu, Poznań. UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: dr inż. Marek Maciantowicz

174 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str PP O D SS TT A W YY CC A D Kod p rzedmiotu: 11.3-WI-AKP-PCAD Typ p rzedmiotu: obowiązkowy Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy z ZSiIS IIŚ WBAIŚ AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Wykład 15 1 II Zaliczenie z oceną Laboratorium 30 2 II Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne 3 Wykład 10 1 II Zaliczenie z oceną Laboratorium 20 2 II Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Zapoznanie studentów z podstawowymi możliwościami oprogramowania typu CAD, zasadami przygotowywania rysunków w wersji cyfrowej i przygotowywania wydruków. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: zaliczenie przedmiotu Technologia informacyjna, Grafika inżynierska Nieformalne: brak ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program wykładów: Obliczenia numeryczne i symboliczne z wykorzystaniem narzędzi typu CAD (Computer Aided Design). Podstawy posługiwania się MathCad-em: edycja tekstu, deklaracja zmiennych, instrukcja podstawienia, instrukcja ujawnienia wyniku, pisanie i edycja wyrażeń złożonych. Wykorzystanie wielkich i małych liter alfabetu greckiego w wyrażeniach. Wykresy - tworzenie i formatowanie wykresów 2D i 3D. Analiza danych - funkcje wbudowane i tworzenie własnych podprogramów przez użytkownika. Przykłady zastosowania MathCad-a. Autocad - informacje podstawowe: komunikacja z programem, rodzaje współrzędnych i jednostek, przestrzeń modelu i arkusza, granice rysunku. Rysowanie precyzyjne, usuwanie obiektów, transformacje obiektów. Operacje na warstwach: linie i style. Wprowadzanie tekstu, style tekstu. Wymiarowanie obiektów i skala rysunku. Ustawienia parametrów wydruku. Wydruk rysunków płaskich. Program ćwiczeń laboratoryjnych: Wykonanie 5 zadań projektowych w oparciu, o które zostanie praktycznie przećwiczona większość elementów platformy MathCad. Praktyczna nauka obsługi i wykorzystania programu AutoCAD. Rysowanie z wykorzystaniem układów współrzędnych. Rysowanie podstawowych elementów

175 175 rysunkowych i ich modyfikacja w 3D. Definiowanie styli wymiarowania, tekstu, wydruku i kreskowania. METODY KSZTAŁCENIA: metody podające: wykład informacyjno- problemowy. metody ćwiczeniowo-praktyczne: metoda projektu, laboratoryjna. EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza zna zasady rysunku technicznego dotyczące zapisu i odczytu rysunków architektonicznych, budowlanych i geodezyjnych, odwzorowania kartograficzne i podstawowe prace geodezyjne w budownictwie, a także ich sporządzania z wykorzystaniem CAD zna funkcjonalność i możliwości narzędzi i systemów informatycznych w wykorzystaniach diagnostycznych i projektowych architektury krajobrazu Umiejętności posługuje się oprogramowaniem kalkulacyjnym, graficznym i CAD oraz nowoczesnymi technikami komunikacyjnymi w typowych zadaniach architektury krajobrazu Kompetencje społeczne stale pogłębia swoją wiedzę w zakresie działań architektury krajobrazu, posługując się różnymi nośnikami informacji Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W16 kolokwium pisemne W K_W17 kolokwium pisemne W K_U18 zaliczenie części praktycznej L K_K01 konwersacja w trakcie wykładów i ćwiczeń inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach W, L WARUNKI ZALICZENIA: Wykład warunkiem zaliczeń jest uzyskanie pozytywnej oceny z kolokwium zaliczeniowego. Minimum 3 pytania problemowe. Uzyskane punkty: 0-50%/ niedostateczny; 51-60%/ dostateczny; 61-70%/ dostateczny plus; 71-80%/ dobry: 81-90%/ dobry plus; %/ bardzo dobry. Ćwiczenia laboratoryjne - warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnej oceny z wszystkich przewidzianych programem ćwiczeń. Ocena końcowa jest średnią ważoną ocen wszystkich elementów składowych kształcenia (uwzględniającą jako wagę liczbę godzin w poszczególnych elementach).

176 176 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 45 1,8 30 1,2 Zajęcia praktyczne 30 1,2 20 0,8 Konsultacje 3 0,1 6 0,2 Godziny kontaktowe 48 1,9 36 1,4 Przygotowanie do zajęć 20 0,8 24 1,0 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 8 0,3 15 0,6 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 30 1,2 41 1,6 ECTS łącznie - 3,1-3,1 Procent pracy własnej 38,5 53,2 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Pikoń A., AutoCAD 2005 PL. Pierwsze kroki, Helion, Gliwice 2. Pikoń A., AutoCAD 2011 PL. Pierwsze kroki, Helion, Gliwice Graf J., AutoCAD 2005 i 2005PL. Ćwiczenia praktyczne, Helion, Gliwice Sikorski P., Fornal B., Fortuna-Antoszkiewicz B., Czyżkowski B.. AutoCAD w architekturze krajobrazu: wprowadzenie. Wydawnictwo SGGW. Warszawa 2006 UWAGI: Limit osób w grupie laboratoryjnej: 14. Zajęcia laboratoryjne w pracowni komputerowej PROGRAM OPRACOWAŁ: dr inż. Róża Wasylewicz

177 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str PP O D SS TT A W YY G O SS PP O D A R KK I PP R ZZ EE SS TT R ZZ EE N I Ą R O LL N Ą I LL EE ŚŚ N Ą Kod p rzedmiotu: 2.4-WI-AKP-GSPRL Typ p rzedmiotu: wybieralny Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy z ZOiRG IIŚ WBAIŚ AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Wykład 15 1 V Egzamin Ćwiczenia 15 1 V Zaliczenie z oceną Ter en 15 1 V Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne 3 Wykład 10 1 V Egzamin Ćwiczenia 10 1 V Zaliczenie z oceną Ter en 10 1 V Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Zapoznanie studentów z problemami gospodarki przestrzennej na terenach krajobrazu otwartego. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: brak Nieformalne: wiedza z zakresu geografii, fizjografii, nauk o środowisku na poziomie szkoły średniej ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program wykładów: Środowiskowe i antropogeniczne czynniki zróżnicowania przestrzeni. Podstawowe formy gospodarowania przestrzenią i trendy wobec nich. Polski system zarządzania przestrzenią. Gospodarka przestrzenią w Polsce i krajach Unii Europejskiej na tle trendów światowych. Rodzaje i klasyfikacja powierzchni rolnych i leśnych w Polsce. Typy siedliskowe lasów. Funkcje lasów. Plan urządzeniowy lasu. Zasady gospodarki przestrzenią rolną. Ochrona przestrzeni rolnej i leśnej przed zjawiskami degradacji. Inwestycje w planowaniu form zagospodarowania przestrzeni na obszarach wiejskich. Nowe koncepcje gospodarki przestrzennej wobec terenów rolnych i leśnych. Fundusze pomocowe na rzecz przebudowy zagospodarowania terenów wiejskich. Program ćwiczeń: Wskazanie stanu obecnego zagospodarowania wybranej gminy o charakterze wiejskim. Zaprojektowanie zmian form zagospodarowania celem poprawy wykorzystania atutów przestrzeni gminy. Wskazanie koniecznych zadań z zakresu ochrony powierzchni rolnej i leśnej.

178 178 METODY KSZTAŁCENIA: Metody podające: wykład informacyjny z wykorzystaniem technik multimedialnych; wykład problemowy. Metody poszukujące: projektowa; problemowe: giełda pomysłów w ocenie przyczyn i skutków zjawisk przestrzennych; sytuacyjna: analizowanie przez grupy studentów rzeczywistych sytuacji przestrzennych; ćwiczeniowo-praktyczne: ćwiczeniowa praca z planistycznymi dokumentami gminnymi; studium przykładowe. EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza definiuje czynniki zróżnicowania przestrzeni i opisuje stan gospodarki przestrzennej w Polsce wyjaśnia problemy współczesnej gospodarki przestrzennej ma uporządkowaną wiedzę z zakresu zarządzania środowiskiem przyrodniczym Umiejętności raportuje i prezentuje wyniki prac opisuje stan zagospodarowania gminy śledzi wpływ zmian w gospodarce przestrzennej na środowisko przyrodnicze dokonuje analizy ekonomicznej planowanych i projektowanych rozwiązań z zakresu gospodarki przestrzennej zestawiając wyniki z oczekiwanymi efektami gospodarczymi i środowiskowymi Kompetencje społeczne asystuje w podejmowaniu decyzji przestrzennych potrafi współpracować w zespole w zakresie rozwiązywania zadań inżynierii środowiska; jest odpowiedzialny za rzetelność uzyskanych wyników swoich prac i ich interpretację ma świadomość roli absolwenta architektury krajobrazu w społeczeństwie oraz potrzeby przekazywania społeczeństwu informacji i opinii dotyczących osiągnięć i innych aspektów działalności inżynierskiej w zakresie architektury krajobrazu Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W03 egzamin pisemny W K_W03 egzamin pisemny W K_W22 egzamin pisemny W K_U07 K_U09 K_U09 K_U23 K_K04 K_K04 K_K10 omówienie założeń projektowych, ocena projektu omówienie założeń projektowych, ocena projektu omówienie założeń projektowych, ocena projektu omówienie założeń projektowych, ocena projektu konwersacja w trakcie wykładów i ćwiczeń inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach P P P P W, P W, P W, P WARUNKI ZALICZENIA: wykonanie projektu zagospodarowania przestrzeni wybranej gminy; krótkie omówienie założeń wykonanego projektu zaliczenie na ocenę; brane pod uwagę są: kompletność opracowania, zgodność z obowiązującymi regulacjami prawnymi, prawidłowość merytoryczna opracowania; sprawdzanie obecności na zajęciach; egzamin pisemny z treści wykładowych obejmuje część testową (test wielokrotnego wyboru) oraz otwartą ukierunkowaną na opis konkretnego krajobrazu poddanego zmianom wynikającym z działań z zakresu inżynierii środowiska. Całość kolokwium jest punktowana w skali 50-punktowej, z czego 30 pkt. Można otrzymać za część testową i 20 pkt. za część otwartą. Ocena końcowa jest

179 179 rezultatem porównania liczby uzyskanych przez studenta punktów z tabelą: 5, pkt. / 4, pkt. / 4, pkt. / 3, pkt. / 3, pkt. Ocena końcowa jest średnią ważoną ocen wszystkich elementów składowych kształcenia (uwzględniającą jako wagę liczbę godzin w poszczególnych elementach). OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 45 1,8 20 0,8 Zajęcia praktyczne 30 1,2 10 0,4 Konsultacje 2 0,1 4 0,2 Godziny kontaktowe 47 1,9 24 1,0 Przygotowanie do zajęć 15 0,6 24 1,0 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 15 0,6 30 1,2 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 32 1,3 56 2,2 ECTS łącznie - 3,2-3,2 Procent pracy własnej 40,5 70,0 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Cymerman R. (red.), Podstawy rolnictwa, leśnictwa i gospodarki wodnej. Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego. 2. Polska przestrzeń raport o stanie zagospodarowania przestrzennego kraju, Min. Budown., Warszawa Raport o stanie i uwarunkowaniach prac planistycznych w gminach na koniec 2007 roku, IGiZP PAN, Warszawa Koncepcja Przestrzennego Zagospodarowania Kraju, Warszawa Dubel K., Uwarunkowania przyrodnicze w planowaniu przestrzennym, Ekonomia i Środowisko, Białystok 1998 UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: dr hab. inż. Andrzej Greinert, prof. UZ

180 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str PP O D SS TT A W YY PP R A W A I O CC H R O N A W ŁŁ A SS N O ŚŚ CC I I N TT EE LL EE KK TT U A LL N EE JJ Kod p rzedmiotu: 10.0-WI-AKP-PRAWO Typ p rzedmiotu: obowiązkowy Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy z IIŚ WBAIŚ AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Wykład 30 2 I Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne 2 Wykład 10 1 I Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Wprowadzenie studentów w zagadnienia prawa stanowionego zasad, źródeł prawa oraz podstawowych definicji; zapoznanie z elementami prawa budowlanego, rolnego i związanego z problematyką ochrony środowiska przyrodniczego; ukazanie sposobów władania gruntami; wprowadzenie do systemu ochrony własności intelektualnej. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: brak Nieformalne: brak ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program wykładów: Pojęcie i przedmiot prawa; zasady prawa; źródła prawa; definicja nieruchomości Podstawy prawne działalności w budownictwie. Prawo budowlane przepisy ogólne. Samodzielne funkcje techniczne w budownictwie kwalifikacje, nadawanie uprawnień, specjalności i specjalizacje. Prawa i obowiązki uczestników procesu budowlanego. Decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu, pozwolenie na budowę, zgłoszenie robót budowlanych. Projekt budowlany. Budowa i oddanie do użytku obiektów budowlanych. Bezpieczeństwo konstrukcji, bezpieczeństwo pożarowe, katastrofa. Tryb postępowania w przypadku awarii i katastrofy budowlanej. Organy administracji architektoniczno-budowlanej i nadzoru budowlanego. Odpowiedzialność zawodowa. Przepisy karne. Gospodarka gruntami rolnymi; tytuły prawne władania gruntami (umowy cywilnoprawne do władania ziemią: umowa darowizny, umowa dożywocia, umowa sprzedaży, umowa z następcą, przekazania gospodarstwa rolnego za rentę; dziedziczenie; ochrona gruntów rolnych i leśnych; ewidencja gruntów (księgi wieczyste, ewidencja gruntów i budynków); prawne aspekty produkcji rolnej: produkcja roślinna i nasiennictwo; ochrona roślin Prawo w ochronie środowiska powstawanie, cele i znaczenie. Konstytucyjne podstawy ochrony środowiska. Zewnętrzne źródła prawa ochrony środowiska. Zakres regulacji i interpretacja

181 181 następujących ustaw: Prawo Ochrony Środowiska, Prawo Wodne, Ustawa o Odpadach, Ustawa o Ochronie przyrody. Znaczenie prawa ochrony środowiska w procesie inwestycyjnym regulacje zawarte w ustawie Prawo Budowlane, Ustawie o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko oraz Ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Wprowadzenie do problematyki ochrony własności intelektualnej; pojęcie dobra niematerialnego; źródła prawa własności intelektualnej; Wynalazki. Wzory użytkowe. Znaki towarowe. Oznaczenia geograficzne. Topografie układów scalonych. Projekty racjonalizatorskie. Utwory w rozumieniu prawa autorskiego. Programy komputerowe. Zbiory (bazy) danych. Patenty. Informacje nieujawnione. ochrona własności intelektualnej w kształtowaniu terenów zieleni; rola i znaczenie prawa autorskiego w projektowaniu terenów zieleni; ochrona dobra niematerialnego na przykładzie projektu ogrodu. METODY KSZTAŁCENIA: metody podające: wykład konwersatoryjny; wykład informacyjno-problemowy metody poszukujące: studium przypadku rozwiązywanie problemów prawnych (kazusów), w oparciu o konkretne stany faktyczne; ćwiczeniowo-praktyczne: metoda projektu; dyskusji: seminaryjna, referatu EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć definiuje pojęcia prawa oraz nieruchomości K_W20 kolokwium pisemne W definiuje oraz wyjaśnia zasady ustroju rolnego w Polsce oraz Unii Europejskiej rozumie i definiuje konieczność uwarunkowań prawnych procesu projektowego i budowlanego K_W20 kolokwium pisemne W K_W20 kolokwium pisemne W opisuje sposoby władania gruntami rolnymi i leśnymi K_W22 kolokwium pisemne W definiuje podstawowe pojęcia prawa własności intelektualnej Umiejętności potrafi pozyskiwać informacje dotyczące aktualnych uregulowań prawnych i wykorzystać je w praktyce inżynierskiej posługuje się terminologią prawną w praktyce inżynierskiej potrafi samodzielnie aktualizować wiedzę na temat rozwiązań prawnych Kompetencje społeczne dostrzega potrzebę kształcenie kadry współpracującej przy zadaniach inżynieryjnotechnicznych w zakresie regulacji prawnych identyfikuje prawa i obowiązki twórcy projektanta terenów zieleni, wynikające z prawa własności intelektualnej potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania K_W24 kolokwium pisemne W K_U01 kolokwium pisemne W K_U23 kolokwium pisemne W K_U31 kolokwium pisemne W K_K02 K_K03 K_K05 konwersacja w trakcie wykładów inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach W W W

182 182 WARUNKI ZALICZENIA: Podstawą do zaliczenia wykładu są pozytywne wyniki z kolokwium. Zaliczenie w formie pisemnej, 5 pytań problemowych. Uzyskane punkty: 0 50% - niedostateczny, 51 60% - dostateczny, 61 70% - dostateczny plus, 71 80% - dobry, 81 90% - dobry plus, % - bardzo dobry. OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 30 1,2 10 0,4 Zajęcia praktyczne 0 0,0 0 0,0 Konsultacje 2 0,1 4 0,2 Godziny kontaktowe 32 1,3 14 0,6 Przygotowanie do zajęć 0 0,0 0 0,0 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 20 0,8 40 1,6 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 22 0,9 42 1,7 ECTS łącznie - 2,2-2,2 Procent pracy własnej 40,7 75,0 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Prawo rolne, pod red. A. Stelmachowskiego, Warszawa Kozłowska B., Tomkiewicz E., Jurcewicz A., Wspólna polityka rolna Unii Europejskiej. Zagadnienia prawne, Warszawa Modżeń Marcinkowski M., Agencja nieruchomości rolnych, Kraków Prawo rolne. Repetytorium, pod red. M. Jarosiewicza, K. Kozikowskiej, Warszawa Radwański Z. (red.), System prawa cywilnego. Prawo cywilne część ogólna, Tom I, Warszawa Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 23 czerwca 2003 r. w sprawie wzorów: wniosku o pozwolenie na budowę, oświadczenia o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane i decyzji o pozwoleniu na budowę UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: dr inż. Dariusz Królik

183 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str PP O D SS TT A W YY PP R O JJ EE KK TT O W A N I A Kod p rzedmiotu: 2.5-WI-AKP-PODPR Typ p rzedmiotu: obowiązkowy Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy z ZOiRG IIŚ WBAIŚ AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Wykład 15 1 III Egzamin Ćwiczenia 30 2 III Zaliczenie z oceną Projekt 15 1 III Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne 5 Wykład 10 1 III Egzamin Ćwiczenia 30 3 III Zaliczenie z oceną Projekt 20 2 III Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Wprowadzenie studentów w podstawy zagadnień teoretycznych i praktycznych z projektowania, czytania map sytuacyjno-wysokościowych, znajomości oznaczeń graficznych, stylu i formy ogrodu oraz podstaw kompozycji wnętrza. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: Zaliczenie Rysunku, Grafiki inżynierskiej i Geometrii wykreślnej Nieformalne: znajomość geometrii i podstaw rysowania ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program wykładów: Podstawowe pojęcia: z dziedziny architektura krajobrazu, Rodzaje krajobrazów, Klasyfikacja terenów zieleni. Walory dekoracyjne roślinności (kształt, faktura, barwa i in.); wzajemne relacje zieleni i architektury. Zasady kompozycji plastycznej: proporcje, symetria, rytm, punkt, dominanta, koncentracja. Elementy kompozycji: linie, płaszczyzna, bryła, światło, cień, barwa, kontrast, ciągi i powtórzenia. Teoria wnętrz. Etapy powstawania projektu, opracowywanie dokumentacji jej rodzaje; dokumentacja techniczna (część graficzna: inwentaryzacja, projekt koncepcyjny, techniczny, przekrój, aksonometria, szczegół; część opisowa; część kosztorysowa). Normy i przepisy prawne w projektowaniu ogrodów, ergonomia i funkcjonalność. Założenia projektowe (rozmowa z inwestorem, wizja lokalna, inwentaryzacja). Styl ogrodu.

184 184 Program ćwiczeń projektowych: Podstawy rysunku technicznego, Podstawowe materiały i przyrządy kreślarskie, Pismo techniczne, Formaty arkuszy rysunkowych, Rodzaje rysunków technicznych, Rodzaje i grubość linii rysunkowych, Wymiarowanie, Skala, Wygląd arkusza projektowego. Projekt techniczny elementu małej architektury ogrodowej rzutowanie, wymiarowanie. Rzuty aksonometryczne brył budynków i drzew. Sposoby zacienienia i kreskowania brył budynków. Światłocień drzew. Oznaczenia graficzne koncepcyjne i techniczne (zgodnie z PN). Rodzaje wnętrz urbanistycznych i ogrodowych. Materiały i elementy, które budują wnętrza ogrodowe. Projekt wnętrza ogrodowego. Przekrój terenowy. Aksonometria. Czytanie map zasadniczych, planów, etc. Znaki graficzne stosowane w różnych skalach. Sposoby składania plansz w zależności od sposobu archiwizacji dokumentacji projektowej. METODY KSZTAŁCENIA: Metody podające: wykład konwersatoryjny, wykład informacyjny. Metody poszukujące: metoda ćwiczeniowo-praktyczna metoda ćwiczebna i projekt. Metoda eksponująca: pokaz. EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza definiuje pojęcie wnętrza ogrodowego oraz klasyfikuje rodzaje wnętrz ogrodowych Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W02 kolokwium pisemne W definiuje zasady komponowania wnętrz ogrodowych K_W18 kolokwium pisemne W zna oznaczenia stosowane na mapach zasadniczych i ewidencyjnych Umiejętności wybiera i projektuje prawidłowe rozwiązania zależne od lokalizacji i wymagań inwestora posiada podstawowe umiejętności w zakresie prowadzenia badań społecznych niezbędnych do opracowania diagnoz potrzeb odbiorców obiektów architektury krajobrazu rozwiązuje zadania inżynieryjno-techniczne dostrzegając interakcje między elementami systemów architektury krajobrazu oraz między nimi a otoczeniem zewnętrznym tworzy podstawy dokumentacji projektowej, zgodnie ze standardami i normami Kompetencje społeczne ponosi odpowiedzialność za realizację swego pomysłu, w tym za kwestię estetyczną, społeczną i zawodową K_W18 kolokwium pisemne W K_U26 K_U12 K_U22 K_U30 K_K03 zaliczenie części praktycznej, omówienie założeń projektowych, ocena projektu zaliczenie części praktycznej, omówienie założeń projektowych, ocena projektu zaliczenie części praktycznej, omówienie założeń projektowych, ocena projektu omówienie założeń projektowych, ocena projektu konwersacja w trakcie wykładów i ćwiczeń inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach C, P C, P C, P P W, C, P WARUNKI ZALICZENIA: Sprawdzian w trakcie semestru. Ocena jest rezultatem porównania liczby uzyskanych przez studenta punktów ze skalą ocen: bdb 4,6-5,0/ db+ 4,1-4,5/ db 3,6-4,0/ dst+ 3,1-3,5/ dst 2,6-3,0/ ndst. 2,5. Prezentacje wyników i raporty na zajęciach projektowych.

185 185 Kolokwium pisemne (z pomocami dydaktycznymi). Ocena jest rezultatem porównania liczby uzyskanych przez studenta punktów ze skalą ocen: bdb 9,1 10,0/ db+ 8,1 9,0/ db 7,1-8,0/ dst+ 6,1-7,0/ dst 5,1-6,0/ ndst. 5,0. Wykłady: zaliczenie z oceną na podstawie jednego kolokwium końcowego. Ćwiczenia: zaliczenie z oceną na podstawie średniej arytmetycznej ocen uzyskanych z ćwiczeń rysunkowych i projektów wykonanych w trakcie semestru i oceny ze sprawdzianu w trakcie semestru. Ocena końcowa jest średnią ważoną ocen wszystkich elementów składowych kształcenia (uwzględniającą jako wagę liczbę godzin w poszczególnych elementach). OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 60 2,4 40 1,6 Zajęcia praktyczne 45 1,8 30 1,2 Konsultacje 4 0,2 6 0,2 Godziny kontaktowe 64 2,6 46 1,8 Przygotowanie do zajęć 40 1,5 56 2,9 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 20 0,8 20 0,8 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 62 2,4 78 3,2 ECTS łącznie - 5,0-5,0 Procent pracy własnej 49,2 62,9 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Dobrzański T., Rysunek techniczny, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa Lewandowski T., Rysunek techniczny i maszynowy WSiP; Warszawa Praca zbiorowa, Podstawy architektury krajobrazu Część 1 Hortpress, Warszawa Praca zbiorowa. (red.) Rylke J., Rysunek odręczny dla architektów krajobrazu SGGW Warszawa Rysunek budowlany, Oznaczenia graficzne stosowane w projektach zagospodarowania działki lub terenu. Polska Norma, PN-B Rysunek budowlany, Projekty zagospodarowania terenu. Polska Norma, PN-EN-EN ISO Borcz Z., Elementy projektowania zieleni. Akademia Rolnicza Poznań, Korzeniewski W., Odległości w zabudowie i zagospodarowaniu terenu. Centralny Ośrodek Informacji Budownictwa, Warszawa 2002 SUPLEMENT Neufert E., Podręcznik projektowania architektoniczno-budowlanego Warszawa Arkady, Bielski W., Wzory Kwietników ogrodowych Wyd. Grafika Warszawa Franzblau W., Gałek M., Uruszczak M., Podstawy rysunku architektonicznego Wyd. Atropos Kraków KATALOG ROŚLIN drzewa, krzewy, byliny, Związek Szkółkarzy Polskich Wyd. Agencja Promocji Zieleni i ZSP. UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: dr inż. arch. Marta Skiba

186 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str PP O D SS TT A W YY R U R A LL I SS TT YY KK I Kod p rzedmiotu: 2.9-WI-AKP-RURAL Typ p rzedmiotu: wybieralny Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy z ZOiTB IB WBAIŚ For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS Wykład 15 1 IV Zaliczenie z oceną Ćwiczenia 15 1 IV Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne Wykład 10 1 IV Zaliczenie z oceną Ćwiczenia 10 1 IV Zaliczenie z oceną 2 CEL PRZEDMIOTU: Wiedza, umiejętności i kompetencje w zakresie ruralistyki. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: brak Nieformalne: podstawy projektowania urbanistycznego ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Wykłady rozpoczyna przedstawienie rysu historycznego rozwoju osadnictwa wiejskiego na ziemiach polskich. Omówiono typy zabudowy, ewolucję struktury przestrzennej osad na tle procesów społecznych, ekonomicznych i politycznych, szczególnie w przypadku przekształceń osadnictwa wiejskiego w Polsce w XX wieku - reformy rolne w okresie międzywojennym oraz w PRL i ich wpływ na wieś współczesną. Podstawy planowania przestrzennego ze szczególnym uwzględnieniem obszarów wiejskich. Rozróżniono elementy osiedli wiejskich, ważnym zagadnieniem jest również forma przestrzenna zagrody, jej układ przestrzenny, komunikacja wewnętrzna i zewnętrzna, relacje względem gruntów rolnych i reszty osady. Omówiono zagadnienie zabudowy siedliskowej i sposobu jej funkcjonowania. Temat ten łączy się problematyką architektury regionalnej. Omówiono tu poszczególne typy miejscowe, charakterystyczne detale, wykorzystywane techniki i materiały budowlane, przybliżając również współczesne tendencje powrotu do budownictwa tradycyjnego i ekologicznego. Przedstawiono rozwój środków produkcji (w tym maszyn i urządzeń, techniki prowadzenia produkcji rolnej), składowania, przetwórstwa podstawowego. Zawarto tu zasady projektowania poszczególnych typów obiektów produkcji roślinnej i zwierzęcej, a także układ funkcjonalno-przestrzenny współczesnego domu wiejskiego, poczynając od przedstawienia historycznego rozwoju chłopskiej chałupy. W części poświęconej architekturze wiejskiej szczególną uwagę poświęcono tematyce ochrony zabytków tzw. architektury niedostrzeganej. Przedstawiono

187 187 współczesne tendencje w muzealnictwie wiejskim i rolniczym, przede wszystkim ideę muzeum etnograficznego w Polsce i za granicą, w tym aktywne formy poznawania tradycyjnych metod produkcji rolnej. Nawiązano do teorii biomów i siedlisk, omówiono problemy rolnictwa ekologicznego i agroturystyki, i ich wpływu na krajobraz wsi. W tym kontekście poświęcono również uwagę problematyce chaosu i ładu przestrzennego, szczególni podkreślając pozytywne przykłady poprawy sytuacji. METODY KSZTAŁCENIA: Wykład informacyjno-problemowy, ćwiczenia projektowe. EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza ma uporządkowaną wiedzę z zakresu struktury, funkcjonalności i kompozycji obszarów wiejskich Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W02 kolokwium pisemne W rozumie przemiany zachodzące w krajobrazie wsi K_W03 kolokwium pisemne W Umiejętności potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i użytkować informację z wykorzystaniem różnych źródeł i sposobów K_U01 ocena raportów z zajęć C potrafi przeprowadzić analizę struktury wsi K_U09 ocena raportów z zajęć C umie rozwijać umiejętności badawcze, projektowe i wykonawcze, kierując się wskazówkami opiekuna naukowego Kompetencje społeczne K_U19 ocena raportów z zajęć C potrafi współdziałać w grupie przyjmując różne role K_K04 konwersacja w trakcie wykładów i ćwiczeń ma świadomość odpowiedzialności za zachowanie dziedzictwa kulturowego regionu, kraju, Europy K_K08 inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach W, C W, C WARUNKI ZALICZENIA: Wykład zaliczenie na podstawie kolokwium pisemnego Ćwiczenia zaliczenie na podstawie wykonanego projektu semestralnego Ocena końcowa jest średnią ważoną ocen wszystkich elementów składowych kształcenia (uwzględniającą jako wagę liczbę godzin w poszczególnych elementach).

188 188 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 30 1,2 20 0,8 Zajęcia praktyczne 15 0,6 10 0,4 Konsultacje 2 0,1 2 0,1 Godziny kontaktowe 32 1,3 22 0,9 Przygotowanie do zajęć 10 0,4 16 0,6 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 15 0,6 20 0,8 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 27 1,1 38 1,5 ECTS łącznie - 2,4-2,4 Procent pracy własnej 45,8 63,3 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Chowaniec M., Budownictwo zagrodowe. Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej, Kraków Chowaniec M., Rzymkowski A., Ruralistyka. Arkady, Warszawa Czarnecki Witold, Podstawy ruralistyki z elementami budownictwa wiejskiego, Wydawnictwo WSFiZ, Białystok WAKniewska M., Osadnictwo Wiejskie. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Bogusz W., Projektowanie Architektoniczne i Budownictwo Regionalne. WSiP, Warszawa Historia Kultury Materialnej Polski (tom I-VI). Ossolineum, Wrocław Jakimowicz T. (red.), Architektura Niedostrzegana. Abos, Poznań Kaczmarek Z., Wędzki A. (red.), Studia nad Początkami i Rozplanowaniem Miast nad Środkową Odrą i Dolną Wartą. Zielona Góra Kotlarski Z., Materiały Miejscowe i Mała Energetyka w Budownictwie Wiejskim. PWRiL, Warszawa Kozłowski S., Droga do Ekorozwoju. PWN, Warszawa Leciejewicz L., Słowianie Zachodni. Ossolineum, Wrocław Łoziński W., Życie Polskie w Dawnych Wiekach. Wydawnictwo Literacki, Kraków Neufert E., Podręcznik Projektowania Architektoniczno-Budowlanego. Arkady, Warszawa Pawlikowski M., Forma Przestrzenna Zagrody. Arkady, Warszawa Teschich A., WAKniewska M., WAKniewski J., Architektura i Budownictwo Wiejskie. PWN, Warszawa 1974 UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: dr hab. inż. Sławomir Łotysz, prof. PAN

189 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str PP O D SS TT A W YY W I EE D ZZ YY O U R B A N O SS FF EE R ZZ EE Kod p rzedmiotu: 2.0-WI-AKP-URBAN Typ p rzedmiotu: wybieralny Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy z ZOiRG IIŚ WBAIŚ AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Wykład 15 1 IV Zaliczenie z oceną Ćwiczenia 15 1 IV Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne 2 Wykład 10 1 IV Zaliczenie z oceną Ćwiczenia 10 1 IV Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Wykształcenie umiejętności rozpoznawania siedlisk miejskich i czynników wpływających na ich stabilność. Wskazanie na powiązania stanu siedliska z możliwością uprawy roślin terenów zieleni miejskiej. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: brak Nieformalne: znajomość biologii i geografii na poziomie szkoły średniej ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program wykładów: Pojęcie urbanosfery. Historia rozwoju jednostek miejskich. Historyczne i współczesne modele urbanistyczne. Urban sprawl żywiołowe rozprzestrzenianie się miast. Siedliska miejskie i czynniki je kształtujące. Woda podstawowym czynnikiem siedlisko-twórczym; obieg wody w urbanosferze, bilans wodny, retencja wodna na obszarach zurbanizowanych. Warunki mikroklimatyczne na obszarach miejskich. Ukształtowanie powierzchni ziemi na terenach miejskich. Wpływ zabudowy i infrastruktury sieciowej na warunki siedliskowe. Gospodarka komunalna, przemysł, komunikacja jako elementy kształtujące miasta. Wpływ antropopresji urbanistycznej na kształtowanie się siedlisk. Program ćwiczeń: Analiza charakterystyk i stanu wybranych miast i ich części na tle modeli urbanistycznych. Wady i zalety przyjmowanych rozwiązań urbanistycznych. Możliwości łagodzenia konfliktów przestrzennych przez obiekty architektury krajobrazu.

190 190 METODY KSZTAŁCENIA: metody podające: wykład informacyjny z wykorzystaniem technik multimedialnych; wykład problemowy Metody poszukujące: metoda ćwiczeniowo-praktyczna metoda ćwiczebna i projekt. Metoda eksponująca: pokaz. EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza opisuje elementy historycznego rozwoju i współczesną strukturę wewnętrzną miasta wyjaśnia wpływ czynników zewnętrznych na właściwości urbanosfery opisuje zjawiska mikroklimatyczne na obszarach miejskich przedstawia wodę jako czynnik kształtujący warunki miejskie Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W02 kolokwium pisemne W K_W07 kolokwium pisemne W K_W19 kolokwium pisemne W K_W19 kolokwium pisemne W opisuje siedliska terenów zieleni miejskiej K_W19 kolokwium pisemne W Umiejętności szacuje możliwości utrzymania w dobrym stanie obszarów zieleni kształtowanej w konkretnych warunkach siedliskowych proponuje rodzaje zagospodarowania przestrzeni miejskich Kompetencje społeczne identyfikuje negatywną presję człowieka wobec siedlisk miejskich K_U22 ocena raportów z zajęć C K_U26 ocena raportów z zajęć C K_K03 konwersacja w trakcie wykładów i ćwiczeń inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach W, C WARUNKI ZALICZENIA: sprawdzanie obecności na zajęciach kolokwium pisemne z treści wykładowych obejmuje część testową (test wielokrotnego wyboru) oraz otwartą ukierunkowaną na opis konkretnego krajobrazu poddanego zmianom wynikającym z działań z zakresu inżynierii środowiska. Całość kolokwium jest punktowana w skali 50-punktowej, z czego 30 pkt. Można otrzymać za część testową i 20 pkt. za część otwartą. Ocena końcowa jest rezultatem porównania liczby uzyskanych przez studenta punktów z tabelą: 5, pkt. / 4, pkt. / 4, pkt. / 3, pkt. / 3, pkt. Ocena końcowa jest średnią ważoną ocen wszystkich elementów składowych kształcenia (uwzględniającą jako wagę liczbę godzin w poszczególnych elementach).

191 191 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 30 1,2 20 0,8 Zajęcia praktyczne 15 0,6 10 0,4 Konsultacje 2 0,1 2 0,1 Godziny kontaktowe 32 1,3 22 0,9 Przygotowanie do zajęć 4 0,2 10 0,4 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 8 0,3 10 0,4 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 14 0,6 22 0,9 ECTS łącznie - 1,8-1,8 Procent pracy własnej 30,4 50,0 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Dubel K.: Uwarunkowania przyrodnicze w planowaniu przestrzennym. Ekonomia i Środowisko, Białystok Fortini J.: Wpływ rzeźby terenu i zabudowy mieszkaniowej na kształtowanie się warunków klimatu lokalnego. IKŚ, Warszawa Greinert A.: Ochrona i rekultywacja terenów zurbanizowanych. Wyd. Politechniki Zielonogórskiej, Zielona Góra Kozłowski S. (red.): Żywiołowe rozprzestrzenianie się miast narastający problem aglomeracji miejskich w Polsce. Wyd. Ekonomia i Środowisko. Białystok-Lublin-Warszawa Lewińska J.: Klimat miasta: zasoby zagrożenia kształtowanie. IGPiK Kraków Lewińska J. (red.): Klimat miasta: vademecum urbanisty. IGPiK, Kraków Pęski W.: Zarządzanie zrównoważonym rozwojem miast. Arkady. Warszawa Wojtkun G.: Osiedle mieszkaniowe w strukturze miasta XX wieku. Wyd. Ucz. Politechniki Szczecińskiej. Szczecin Biblioteka Monitoringu Środowiska. Tomy nt. stanu środowiska w miastach. Wyd. PIOŚ, WIOŚ UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: dr hab. inż. Andrzej Greinert, prof. UZ

192 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str PP R A CC A D YY PP LL O M O W A Kod p rzedmiotu: 2.5-WI-AKP-PDYPL Typ p rzedmiotu: obowiązkowy Język nauczania: język polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki IIŚ WBAIŚ Prowadzący: nauczyciele akademiccy IIŚ WBAIŚ AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne VII złożenie pracy w dziekanacie z potwierdzeniem przyjęcia przez promotora St ud ia nies ta cj o narne 10 VII złożenie pracy w dziekanacie z potwierdzeniem przyjęcia przez promotora CEL PRZEDMIOTU: Wykonanie pod opieką pracowników doświadczonych w prowadzeniu badań polowych, laboratoryjnych, projektowych i symulacyjnych pracy dyplomowej w zakresie architektury krajobrazu. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: pisemne potwierdzenie gotowości realizacji pracy dyplomowej na dany temat, pod kierunkiem wskazanego dla danego tematu promotora. Nieformalne: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: dr hab. inż. Andrzej Greinert, prof. UZ

193 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str PP R A CC O W N I A D YY PP LL O M O W A Kod p rzedmiotu: 2.5-WI-AKP-PRDYP Typ p rzedmiotu: wybieralny Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki IIŚ WBAIŚ Prowadzący: nauczyciele akademiccy IIŚ WBAIŚ AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS Laboratorium / Projek t Laboratorium / Projek t St ud ia st acjonar ne VI, VII Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne VI, VII Zaliczenie z oceną 3 (1+2) CEL PRZEDMIOTU: Wykonanie pod opieką pracowników doświadczonych w prowadzeniu badań polowych, laboratoryjnych, projektowych i symulacyjnych eksperymentów badawczych i opracowań projektowych w toku przygotowania pracy dyplomowej. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: brak Nieformalne: brak ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program seminariów: Działania w zakresie przedmiotu kształcenia zakładają samodzielne działania studenta z wykorzystaniem zasobów laboratoryjnych Wydziału celem dokonania niezbędnych analiz, obliczeń, prac projektowych pod opieką pracowników naukowo-badawczych. Zadania wykonywane przez studentów są powiązane z tematyką pracy dyplomowej. METODY KSZTAŁCENIA: metody poszukujące: ćwiczeniowo-praktyczne: metoda ćwiczeniowa, projektu, studium przypadku

194 194 EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady z zakresu ochrony własności przemysłowej i prawa autorskiego; potrafi korzystać ze sposobów informacji patentowej Umiejętności pozyskuje informacje w języku polskim, angielskim bądź niemieckim i dokonuje ich kompilacji w zakresie niezbędnym do opisu i rozwiązywania złożonych zadań z zakresu architektury krajobrazu wykorzystuje samodzielnie utworzone i zewnętrzne bazy danych w pracach naukowych oraz weryfikacji wariantów projektowych architektury krajobrazu porozumiewa się z różnymi podmiotami w toku planowania, projektowania i wykonawstwa przedsięwzięć architektury krajobrazu, w formie werbalnej, pisemnej i graficznej przygotowuje w języku polskim i języku obcym opracowania i prezentacje ilustrujące problemy z zakresu architektury krajobrazu i drogi ich rozwiązania ma umiejętności językowe w zakresie architektury krajobrazu w stopniu pozwalającym na porozumiewanie się, czytanie ze zrozumieniem prostych tekstów technicznych oraz instrukcji obsługi sprzętu i oprogramowania, na poziomie określonym jako B2+ przez ESOKJ śledzi na bieżąco rozwój technik i technologii podnosząc swoje kwalifikacje zawodowe Kompetencje społeczne stale pogłębia swoją wiedzę w zakresie działań architektury krajobrazu, posługując się różnymi nośnikami informacji Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W24 K_U01 K_U02 K_U06 K_U07 K_U13 K_U31 K_K01 ocena aktywności na zajęciach; ocena postępów pracy dyplomowej ocena aktywności na zajęciach; ocena postępów pracy dyplomowej konwersacja w trakcie ćwiczeń inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach L/P L/P L/P L/P L/P L/P L/P L/P WARUNKI ZALICZENIA: Zaliczenie zależne jest od aktywności studenta w toku przygotowywania materiału do pracy dyplomowej. Założeniem pracowni dyplomowej jest zakończenie toku badawczego lub projektowego i weryfikacji oraz opracowania wyników w założonym terminie, co podlega sprawdzeniu i ocenie. Ocena końcowa jest średnią ważoną ocen wszystkich elementów składowych kształcenia (uwzględniającą jako wagę liczbę godzin w poszczególnych elementach).

195 195 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 45 1,5 30 1,0 Zajęcia praktyczne 45 1,5 30 1,0 Konsultacje 5 0,2 20 0,7 Godziny kontaktowe 45 1,5 50 1,7 Przygotowanie do zajęć 15 0,5 50 1,7 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 0 0,0 0 0,0 Zaliczenie / egzamin 0 0,0 0 0,0 Praca własna 15 0,5 50 1,7 ECTS łącznie - 2,0-3,3 Procent pracy własnej 25,0 50,0 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Pozycje literatury wybierane indywidualnie przez studentów, dotyczące tematu wykonywanej pracy dyplomowej UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: dr hab. inż. Andrzej Greinert, prof. UZ

196 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str PP R A KK TT YY KK A ZZ A W O D O W A Kod p rzedmiotu: 2.5-WI-AKP-PRAKT Typ p rzedmiotu: obowiązkowy Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: opiekun praktyk Prowadzący: podmioty gospodarcze AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Praktyk a 420 ( ) po II po IV na VI Zaliczenie z oceną St ud ia n ies ta cj o narne 20 (2+2+16) Praktyk a 420 ( ) po II po IV na VI Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Zapoznanie studentów z realiami pracy przedsiębiorstwa/firmy zajmującej się projektowaniem, wykonawstwem i zarządzaniem obiektami architektury krajobrazu. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: brak Nieformalne: brak ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program praktyk: Program przewiduje. METODY KSZTAŁCENIA: metody poszukujące: ćwiczeniowo-praktyczne: metoda ćwiczeniowa, projektu, studium przypadku

197 197 EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady z zakresu ochrony własności przemysłowej i prawa autorskiego; potrafi korzystać ze sposobów informacji patentowej Umiejętności ma doświadczenie związane z utrzymaniem urządzeń, obiektów i systemów technicznych typowych dla działań architektury krajobrazu ma doświadczenie związane z rozwiązywaniem praktycznych zadań inżynierskich, zdobyte w środowisku zajmującym się zawodowo działalnością z zakresu architektury krajobrazu ma umiejętność korzystania i doświadczenie w korzystaniu z norm i standardów związanych z działaniami biur/firm architektury krajobrazu Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W24 K_U28 K_U29 K_U30 aktywność w trakcie praktyki, ocena na miejscu pracy aktywność w trakcie praktyki, ocena na miejscu pracy ma umiejętność samokształcenia K_U31 P Kompetencje społeczne stale pogłębia swoją wiedzę w zakresie działań inżynierii środowiska, posługując się różnymi nośnikami informacji K_K01 aktywność w trakcie praktyki, ocena na miejscu pracy P P P P P WARUNKI ZALICZENIA: Zaliczenie zależne jest od aktywności studenta w toku przygotowywania materiału do pracy dyplomowej. Założeniem pracowni dyplomowej jest zakończenie toku badawczego lub projektowego i weryfikacji oraz opracowania wyników w założonym terminie, co podlega sprawdzeniu i ocenie. OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem , ,0 Zajęcia praktyczne , ,0 Konsultacje 0 0,0 0 0,0 Godziny kontaktowe , ,0 Przygotowanie do zajęć 0 0,0 0 0,0 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 0 0,0 0 0,0 Zaliczenie / egzamin 0 0,0 0 0,0 Praca własna 0 0,0 0 0,0 ECTS łącznie - 20,0-20,0 Procent pracy własnej 0,0 0,0

198 198 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Pozycje literatury wybierane indywidualnie przez studentów, dotyczące tematu wykonywanej pracy dyplomowej UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: dr hab. inż. Andrzej Greinert, prof. UZ

199 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str PP R O JJ EE KK TT O W A N I EE N A W A D N I A N I A TT EE R EE N Ó W ZZ I EE LL EE N I Kod p rzedmiotu: 6.4-WI-AKP-PRNAW Typ p rzedmiotu: wybieralny Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy z ZOiRG i ZSiIS IIŚ WBAIŚ AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Wykład 15 1 VII Zaliczenie z oceną Ćwiczenia 15 1 VII Zaliczenie z oceną Projekt 30 2 VII Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne 5 Wykład 10 1 VII Zaliczenie z oceną Ćwiczenia 10 1 VII Zaliczenie z oceną Projekt 20 2 VII Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami oraz zasadami wykonawstwa i eksploatacji elementów systemów nawadniających, retencjonujących i odwadniających tereny miejskie. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: brak Nieformalne: brak ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program wykładów: Płyny i ich właściwości. Kinematyka płynu - podstawowe pojęcia. Ruch elementu płynu. Równanie Bernoulliego dla płynu idealnego. Zastosowania równania Bernoulliego. Wypływ cieczy przez przystawki i otwory. Przelewy. Przepływy laminarne i turbulentne. Warstwa przyścienna. Przepływ płynu w przewodach pod caknieniem i w kanałach otwartych. Filtracja. Ruch wód gruntowych. Rozkład prędkości płynu w przekroju poprzecznym rurociągu i kanału otwartego. Straty przepływu w rurociągu (na długości i miejscowe). Bilansowanie spływów wód opadowych. Wpływ metody odprowadzania wód deszczowych na zlewnię. Retencjonowanie i zagospodarowanie wód opadowych: zbiorniki retencyjne wód opadowych, retencja powierzchniowa, systemy infiltracji połączone z retencją, metodyka wyboru i wymiarowanie urządzeń infiltracji podziemnej. Zagospodarowanie wód deszczowych w systemach przydomowych. Instalacje nawadniające: zraszacze wynurzalne, mikrozraszacze, linie kroplujące, kroplowniki, systemy nawadniania dokorzeniowego.

200 200 Program ćwiczeń audytoryjnych: Obliczenia liniowych i miejscowych strat przepływu w pojedynczych przewodach i układach rurociągów. Obliczenia hydrauliczne kanałów ze swobodnym zwierciadłem wody oraz kanałów otwartych. Projektowanie wydatków przelewów. Bilansowanie odpływów wód opadowych. Program ćwiczeń projektowych: Projekt techniczny instalacji nawadniającej, projekt techniczny instalacji retencjonowania i zagospodarowania wód deszczowych. METODY KSZTAŁCENIA: metody podające: wykład informacyjno- problemowy metody poszukujące, ćwiczeniowo-praktyczne. EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza ma wiedzę na temat najczęściej stosowanych materiałów budowlanych i instalacyjnych, ich wytrzymałości oraz zasad ogólnego kształtowania konstrukcji i budowy obiektów i urządzeń architektury krajobrazu ma podstawową wiedzę o zasilaniu urządzeń, maszyn i elementów wyposażenia obiektów architektury krajobrazu oraz sterowaniu ich pracą zna podstawowe zasady projektowania prostych rozwiązań inżynierskich Umiejętności rozwiązuje zadania inżynieryjno-techniczne dostrzegając interakcje między elementami systemów architektury krajobrazu oraz między nimi a otoczeniem zewnętrznym potrafi samodzielnie zaprojektować system nawadniania wybranego obiektu architektury krajobrazu Kompetencje społeczne ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności architekta krajobrazu, w tym jej wpływ na środowisko i związaną z tym odpowiedzialność za podejmowane decyzje Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W14 kolokwium pisemne W K_W15 ocena projektu P K_W18 kolokwium pisemne W K_U22 ocena projektu P K_U27 ocena projektu P K_K03 konwersacja w trakcie wykładów i ćwiczeń inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach W, P WARUNKI ZALICZENIA: Ćwiczenia projektowe; podstawą zaliczenia jest oddanie w terminie prawidłowo wykonanej dokumentacji projektowej oraz wykazanie się widzą z zakresu przedmiotu. Ćwiczenia: podstawą zaliczenia jest pozytywny wynik kolokwium końcowego oraz wykazanie się bieżąco ocenianą wiedzą i umiejętnościami, zgodnie z zakresem tematycznym ćwiczeń. Kolokwium pisemne: 3 pytania, ocena z kolokwium średnia z trzech ocen za poszczególne pytania. Podstawą do zaliczenia wykładu są pozytywne wyniki z kolokwium. Zaliczenie w formie pisemnej, 10 pytań problemowych. Uzyskane punkty: 0 50% - niedostateczny, 51 60% - dostateczny, 61 70% - dostateczny plus, 71 80% - dobry, 81 90% - dobry plus, % - bardzo dobry. Ocena końcowa jest średnią ważoną ocen wszystkich elementów składowych kształcenia (uwzględniającą jako wagę liczbę godzin w poszczególnych elementach).

201 201 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 60 2,4 40 1,6 Zajęcia praktyczne 45 1,8 30 1,2 Konsultacje 2 0,1 12 0,5 Godziny kontaktowe 65 2,5 52 2,1 Przygotowanie do zajęć 40 1,6 40 1,6 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 20 0,8 30 1,2 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 62 2,5 72 2,9 ECTS łącznie - 5,0-5,0 Procent pracy własnej 50,0 58,1 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Geiger W., Dreiseitl H., Nowe sposoby odprowadzania wód deszczowych, Projprzem-EKO, Bydgoszcz Edel R., Odwodnienie dróg, Wydawnictwo WKŁ, Warszawa Puzyrewski R., Sawicki J., Podstawy mechaniki płynów i hydrauliki, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1987 UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: dr inż. Ireneusz Nowogoński

202 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str PP R O JJ EE KK TT O W A N I EE O B I EE KK TT Ó W A R CC H I TT EE KK TT U R YY KK R A JJ O B R A ZZ U I Kod p rzedmiotu: 2.5-WI-AKP-PROJ1 Typ p rzedmiotu: obowiązkowy Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy z ZOiRG IIŚ WBAIŚ AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Wykład IV, V Zaliczenie z oceną Projekt IV, V Zaliczenie z oceną Ćwiczenia tere nowe IV, V Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne 10 (5+5) Wykład IV, V Zaliczenie z oceną Projekt IV, V Zaliczenie z oceną Ćwiczenia tere nowe IV, V Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Przekazanie wiedzy z zakresu teorii budowy wnętrz krajobrazowych i ogrodowych, a także podstaw kompozycji stylów ogrodowych. Przekazanie wiedzy z zakresu procesu projektowego w zakresie: rozmów z Inwestorem, kształtowania wnętrz ogrodowych z wykorzystaniem roślin i pozostałych materiałów, a także podstaw prawnych przygotowania dokumentacji projektowej. Rozwinięcie umiejętności czytania map sytuacyjno-wysokościowych w procesie projektowym. Rozwinięcie umiejętności projektowych w zakresie kształtowania przydomowych wnętrz ogrodowych z wykorzystaniem roślin i innych materiałów dobranych lub dostosowanych do warunków miejsca, a także opisu przygotowanego projektu zgodnie z wymogami prawa. Rozwinięcie umiejętności porozumiewania się ze zleceniodawcą i/lub użytkownikami projektowanego ogrodu oraz współpracowania w grupie. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: zaliczenie przedmiotów: Rysunek, Grafika inżynierska, Geometria wykreślna, Podstawy projektowania Nieformalne: wiedza z zakresu budownictwa ogrodowego, gleboznawstwa, uprawy roli oraz historii założeń ogrodowych

203 203 ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program wykładów: Zagadnienia ogólne z dziedziny architektury krajobrazu. Rodzaje dokumentacji projektowej. Etapy powstawania dokumentacji projektowej. Schemat funkcjonalno-przestrzenny. Wnętrze ogrodowe. Kompozycja i styl (forma) ogrodu. Charakterystyka stylów ogrodowych. Komunikacja w ogrodzie. Nawierzchnie ogrodowe. Elementy wnętrz ogrodowych. Rośliny w ogrodzie. Zasady kompozycji i doboru gatunkowego. Cechy dekoracyjne roślin. Wyposażenie wnętrz ogrodowych. Stylizacja ogrodu. Ogrody tematyczne. Woda w ogrodzie. Program ćwiczeń projektowych i terenowych: Opis do zagospodarowania terenu działki. Czynności formalnoprawne związane z projektem terenów zieleni. Opracowanie projektu zagospodarowania wskazanego obiektu architektury krajobrazu z doborem gatunkowym roślin oraz opisem do zagospodarowania terenu. METODY KSZTAŁCENIA: metody podające: wykład konwersatoryjny, wykład informacyjny. metody poszukujące: metoda ćwiczeniowo-praktyczna metoda ćwiczebna i projekt. metoda eksponująca: pokaz. EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza definiuje pojęcie wnętrza ogrodowego oraz klasyfikuje rodzaje wnętrz ogrodowych ma wiedzę na temat najczęściej stosowanych materiałów budowlanych i instalacyjnych, ich wytrzymałości oraz zasad ogólnego kształtowania konstrukcji i budowy obiektów i urządzeń architektury krajobrazu ma podstawową wiedzę o zasilaniu elementów wyposażenia obiektów architektury krajobrazu oraz sterowaniu ich pracą Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W02 egzamin pisemny W K_W14 egzamin pisemny W K_W15 egzamin pisemny definiuje zasady komponowania wnętrz ogrodowych K_W18 egzamin pisemny W zna oznaczenia stosowane na mapach zasadniczych i ewidencyjnych Umiejętności dokonuje identyfikacji i standardowej analizy zjawisk przyrodniczych i przestrzennych posiada podstawowe umiejętności w zakresie prowadzenia badań społecznych niezbędnych do opracowania diagnoz potrzeb odbiorców obiektów architektury krajobrazu ma podstawową wiedzę o zasilaniu urządzeń, maszyn i elementów wyposażenia obiektów architektury krajobrazu oraz sterowaniu ich pracą rozwiązuje zadania inżynieryjno-techniczne dostrzegając interakcje między elementami systemów architektury krajobrazu oraz między nimi a otoczeniem zewnętrznym wybiera i projektuje prawidłowe rozwiązania zależne od lokalizacji i wymagań inwestora tworzy podstawy dokumentacji projektowej, zgodnie ze standardami i normami K_W18 egzamin pisemny W K_U09 ocena raportów z zajęć T K_U12 K_U15 ocena raportów z zajęć ocena raportów z zajęć K_U22 ocena projektu P K_U26 ocena projektu P W P, T K_U30 ocena projektu P P

204 204 Kompetencje społeczne ponosi odpowiedzialność za realizację swego pomysłu, w tym za kwestię estetyczną, społeczną i zawodową ma świadomość roli absolwenta architektury krajobrazu w społeczeństwie oraz potrzeby przekazywania społeczeństwu informacji i opinii dotyczących osiągnięć i innych aspektów działalności inżynierskiej w zakresie architektury krajobrazu K_K03 K_K10 konwersacja w trakcie wykładów i ćwiczeń inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach W, P, T W, P, T WARUNKI ZALICZENIA: Sposobem sprawdzenia wiedzy praktycznej jest ocena projektu zagospodarowania wybranego terenu pod względem: przyjętych rozwiązań projektowych wykorzystania wiedzy teoretycznej w kształtowaniu wnętrz ogrodowych wraz z oceną realizacji wymagań Inwestora i/lub osób prowadzących przedmiot, a także ocena poprawności przygotowania dokumentacji projektowej (teczka projektu). Egzamin wiedza teoretyczna. Polega na przedstawieniu ilustracji, które mają być zinterpretowane przez studenta a tym samym, student wykaże się zdobytą wiedzą i rozumieniem zagadnień związanych z teorią projektowania wnętrz ogrodowych. Ocena końcowa jest średnią ważoną ocen wszystkich elementów składowych kształcenia (uwzględniającą jako wagę liczbę godzin w poszczególnych elementach). OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 120 4,8 70 2,8 Zajęcia praktyczne 90 3,6 50 2,0 Konsultacje 15 0,6 16 0,6 Godziny kontaktowe 135 5,4 86 3,4 Przygotowanie do zajęć 80 3, ,2 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 30 1,2 30 1,2 Zaliczenie / egzamin 4 0,2 4 0,2 Praca własna 114 4, ,6 ECTS łącznie - 10,0-10,0 Procent pracy własnej 45,8 65,6 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Bogdanowski J.: Polski ogród ozdobny, wyd. Arkady Brookes J.: Projektowanie ogrodów, wyd. Wiedza i Życie, Warszawa Brooks J.: Wielka księga ogrodów, wyd. Hachette, Warszawa Gawryszewska J.B.: Historia i struktura ogrodu przydomowego. SGGW, Warszawa Neufert P.: Podręcznik projektowania architektoniczno-budowlanego, wyd. Arkady Ogrody. Projekty polskich architektów krajobrazu, Muza Warszawa Polscy architekci krajobrazu prezentują, Wyd. Krusikiewicz, Warszawa Rośliny do zadań specjalnych, Monika E. Drozdek (red.), Oficyna Wydawnicza PWSZ w Sulechowie Williams R.: Piękne ogrody, wyd. Arkady, Warszawa Williams R.: Projektowanie ogrodów przydomowych, wyd. PWRiL, Warszawa Wilson A.: Ogrody, projekty, realizacje, wyd. Muza, Warszawa 2005

205 205 UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: dr inż. arch. kraj. Monika Edyta Drozdek, dr inż. Agnieszka Szczecińska

206 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str PP R O JJ EE KK TT O W A N I EE O B I EE KK TT Ó W A R CC H I TT EE KK TT U R YY KK R A JJ O B R A ZZ U I I ( A KK W ) AKR Kod p rzedmiotu: 2.5-WI-AKP-PRO2A Typ p rzedmiotu: wybieralny Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy z ZOiRG IIŚ WBAIŚ For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Wykład VI, VII Zaliczenie z oceną Egzamin po II semestrze zajęć Projekt VI, VII Zaliczenie z oceną Ćwiczenia tere nowe VI, VII Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne 13 (6+7) Wykład VI, VII Zaliczenie z oceną Egzamin po II semestrze zajęć Projekt VI, VII Zaliczenie z oceną Ćwiczenia tere nowe VI, VII Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Zapoznanie studentów z zaawansowanym projektowaniem obiektów architektury krajobrazu związanych z przestrzenią miejską; tworzenie funkcjonalnych wnętrz ogrodowych dostosowanych do potrzeb użytkownika. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: zaliczenie przedmiotów: Rysunek, Grafika inżynierska, Geometria wykreślna, Podstawy projektowania, Projektowanie obiektów architektury krajobrazu I Nieformalne: wiedza z zakresu budownictwa ogrodowego, gleboznawstwa, uprawy roli oraz historii założeń ogrodowych ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program wykładów: Przekształcenie środowiska przyrodniczego w mieście; Rodzaje założeń ogrodowych i krajobrazowych położonych na obszarach miast i w krajobrazie tworzących systemy o wysokich walorach zdrowotnych, ekologicznych i estetycznych. Projektowanie ogrodów dziedzińcowych.

207 207 Projektowanie ogrodów na dachach i elewacjach zabudowy. Projektowanie placów miejskich. Projektowanie ogrodów gier i zabaw. Projektowanie ogrodów kościelnych. Projektowanie cmentarzy. Program ćwiczeń projektowych i terenowych: Opracowanie inwentaryzacji zieleni miejskiej, Opracowanie schematu funkcjonalno-przestrzennego, Opracowanie projektu zagospodarowania terenu zieleni miejskiej z doborem gatunkowym roślin oraz opisem do zagospodarowania terenu. METODY KSZTAŁCENIA: metody podające: wykład konwersatoryjny, wykład informacyjny. metody poszukujące: metoda ćwiczeniowo-praktyczna metoda ćwiczebna i projekt. metoda eksponująca: pokaz. EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza definiuje pojęcie wnętrza ogrodowego oraz klasyfikuje rodzaje wnętrz ogrodowych ma wiedzę na temat najczęściej stosowanych materiałów budowlanych i instalacyjnych, ich wytrzymałości oraz zasad ogólnego kształtowania konstrukcji i budowy obiektów i urządzeń architektury krajobrazu ma podstawową wiedzę o zasilaniu elementów wyposażenia obiektów architektury krajobrazu oraz sterowaniu ich pracą definiuje zasady komponowania wnętrz ogrodowych zna oznaczenia stosowane na mapach zasadniczych i ewidencyjnych Umiejętności dokonuje identyfikacji i standardowej analizy zjawisk przyrodniczych i przestrzennych posiada podstawowe umiejętności w zakresie prowadzenia badań społecznych niezbędnych do opracowania diagnoz potrzeb odbiorców obiektów architektury krajobrazu ma podstawową wiedzę o zasilaniu urządzeń, maszyn i elementów wyposażenia obiektów architektury krajobrazu oraz sterowaniu ich pracą rozwiązuje zadania inżynieryjno-techniczne dostrzegając interakcje między elementami systemów architektury krajobrazu oraz między nimi a otoczeniem zewnętrznym wybiera i projektuje prawidłowe rozwiązania zależne od lokalizacji i wymagań inwestora tworzy podstawy dokumentacji projektowej, zgodnie ze standardami i normami Kompetencje społeczne ponosi odpowiedzialność za realizację swego pomysłu, w tym za kwestię estetyczną, społeczną i zawodową Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W02 K_W14 K_W15 K_W18 K_W18 kolokwium cząstkowe, egzamin pisemny kolokwium cząstkowe, egzamin pisemny kolokwium cząstkowe, egzamin pisemny kolokwium cząstkowe, egzamin pisemny kolokwium cząstkowe, egzamin pisemny K_U09 ocena raportów z zajęć T K_U12 K_U15 ocena raportów z zajęć ocena raportów z zajęć K_U22 ocena projektu P K_U26 ocena projektu P K_U30 ocena projektu P K_K03 konwersacja w trakcie wykładów i ćwiczeń inicjowana przez prowadzącego; ocena W W W W W P, T P W, P, T ma świadomość roli absolwenta architektury K_K10 W, P, T

208 208 krajobrazu w społeczeństwie oraz potrzeby przekazywania społeczeństwu informacji i opinii dotyczących osiągnięć i innych aspektów działalności inżynierskiej w zakresie architektury krajobrazu aktywności na zajęciach WARUNKI ZALICZENIA: Sposobem sprawdzenia wiedzy praktycznej jest ocena projektu zagospodarowania wybranego terenu pod względem: przyjętych rozwiązań projektowych wykorzystania wiedzy teoretycznej w kształtowaniu wnętrz ogrodowych wraz z oceną realizacji wymagań Inwestora, a także ocena poprawności przygotowania dokumentacji projektowej (teczka projektu). Egzamin wiedza teoretyczna. Polega na przedstawieniu ilustracji, które mają być zinterpretowane przez studenta a tym samym, student wykaże się zdobytą wiedzą i rozumieniem zagadnień związanych z teorią projektowania wnętrz ogrodowych. Ocena końcowa jest średnią ważoną ocen wszystkich elementów składowych kształcenia (uwzględniającą jako wagę liczbę godzin w poszczególnych elementach). OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 150 6,0 70 2,8 Zajęcia praktyczne 120 4,8 50 2,0 Konsultacje 15 0,6 24 1,0 Godziny kontaktowe 165 6,6 94 3,8 Przygotowanie do zajęć 120 4, ,2 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 30 1,2 40 1,6 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 4 0,2 Praca własna 152 6, ,0 ECTS łącznie - 12,7-12,7 Procent pracy własnej 47,9 70,4 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Bogdanowski J.: Polski ogród ozdobny, wyd. Arkady Neufert P.: Podręcznik projektowania architektoniczno-budowlanego, Arkady Od promenady do autostrady (red. A. Greinert, M.E. Drozdek). PWSZ Sulechów Rośliny do zadań specjalnych. Seria: Zieleń Miast i Wsi współczesna i zabytkowa. Monika E. Drozdek (red.), wyd.: Oficyna Wydawnicza PWSZ w Sulechowie, Techniki i technologie dla terenów zieleni (red. M.E. Drozdek, I. Wojewoda, A. Purcel). PWSZ Sulechów Zieleń miast i wsi. Ochrona, pielęgnacja, projektowanie. Tereny zabaw i odpoczynku dla osób w każdym wieku, tom 1 i 2 (red. I. Wojewoda, M.E. Drozdek). PWSZ Sulechów 2007 UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: dr inż. arch. kraj. Monika Edyta Drozdek, dr inż. Agnieszka Szczecińska

209 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str PP R O JJ EE KK TT O W A N I EE O B I EE KK TT Ó W A R CC H I TT EE KK TT U R YY KK R A JJ O B R A ZZ U I I ( R R KK ) AKR Kod p rzedmiotu: 2.5-WI-AKP-PRO2R Typ p rzedmiotu: wybieralny Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy z ZOiRG IIŚ WBAIŚ For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Wykład VI, VII Zaliczenie z oceną Egzamin po II semestrze zajęć Projekt VI, VII Zaliczenie z oceną Ćwiczenia tere nowe VI, VII Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne 13 (6+7) Wykład VI, VII Zaliczenie z oceną Egzamin po II semestrze zajęć Projekt VI, VII Zaliczenie z oceną Ćwiczenia tere nowe VI, VII Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Zapoznanie studentów z zaawansowanym projektowaniem obiektów architektury krajobrazu związanych z obiektami o znaczeniu historycznym; projektowanie rewitalizacji zabytkowych wnętrz ogrodowych, dostosowanych do potrzeb współczesnego użytkownika. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: zaliczenie przedmiotów: Rysunek, Grafika inżynierska, Geometria wykreślna, Podstawy projektowania, Projektowanie obiektów architektury krajobrazu I Nieformalne: wiedza z zakresu budownictwa ogrodowego, gleboznawstwa, uprawy roli oraz historii założeń ogrodowych ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program wykładów: Zabytkowe założenia architektoniczno-ogrodowe waloryzacja, przyczyny zjawisk degradacyjnych, skutki degradacji. Rodzaje zabytkowych założeń ogrodowych i krajobrazowych. Style ogrodowe. Zasady tworzenia programu i koncepcyjnego projektu rewaloryzacji. Projektowanie rekonstrukcji/odnowienia założenia zabytkowego. Projektowanie nowej funkcjonalności

210 210 w założeniach zabytkowych. Projektowanie ogrodów kościelnych. Projektowanie cmentarzy. Projektowanie założeń przypałacowych. Projektowanie terenów z ekspozycją pomników przyrody. Program ćwiczeń projektowych i terenowych: Analiza historyczna kompozycji ogrodowych. Wyznaczanie granic historycznych parku/ogrodu. Wyznaczenie stref ochrony konserwatorskiej dla historycznych parków/ogrodów. Opracowanie inwentaryzacji zieleni istniejącej. Opracowanie schematu funkcjonalno-przestrzennego, Opracowanie projektu zagospodarowania terenu z doborem gatunkowym roślin oraz opisem do zagospodarowania terenu. METODY KSZTAŁCENIA: metody podające: wykład konwersatoryjny, wykład informacyjny. metody poszukujące: metoda ćwiczeniowo-praktyczna metoda ćwiczebna i projekt. metoda eksponująca: pokaz. EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza definiuje pojęcie wnętrza ogrodowego oraz klasyfikuje rodzaje wnętrz ogrodowych ma wiedzę na temat najczęściej stosowanych materiałów budowlanych i instalacyjnych, ich wytrzymałości oraz zasad ogólnego kształtowania konstrukcji i budowy obiektów i urządzeń architektury krajobrazu ma podstawową wiedzę o zasilaniu elementów wyposażenia obiektów architektury krajobrazu oraz sterowaniu ich pracą definiuje zasady komponowania wnętrz ogrodowych zna oznaczenia stosowane na mapach zasadniczych i ewidencyjnych Umiejętności dokonuje identyfikacji i standardowej analizy zjawisk przyrodniczych i przestrzennych posiada podstawowe umiejętności w zakresie prowadzenia badań społecznych niezbędnych do opracowania diagnoz potrzeb odbiorców obiektów architektury krajobrazu ma podstawową wiedzę o zasilaniu urządzeń, maszyn i elementów wyposażenia obiektów architektury krajobrazu oraz sterowaniu ich pracą rozwiązuje zadania inżynieryjno-techniczne dostrzegając interakcje między elementami systemów architektury krajobrazu oraz między nimi a otoczeniem zewnętrznym wybiera i projektuje prawidłowe rozwiązania zależne od lokalizacji i wymagań inwestora tworzy podstawy dokumentacji projektowej, zgodnie ze standardami i normami Kompetencje społeczne ponosi odpowiedzialność za realizację swego pomysłu, w tym za kwestię estetyczną, społeczną i Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W02 K_W14 K_W15 K_W18 K_W18 kolokwium cząstkowe, egzamin pisemny kolokwium cząstkowe, egzamin pisemny kolokwium cząstkowe, egzamin pisemny kolokwium cząstkowe, egzamin pisemny kolokwium cząstkowe, egzamin pisemny K_U09 ocena raportów z zajęć T K_U12 K_U15 ocena raportów z zajęć ocena raportów z zajęć K_U22 ocena projektu P K_U26 ocena projektu P K_U30 ocena projektu P K_K03 konwersacja w trakcie wykładów i ćwiczeń W W W W W P, T P W, P, T

211 211 zawodową ma świadomość roli absolwenta architektury krajobrazu w społeczeństwie oraz potrzeby przekazywania społeczeństwu informacji i opinii dotyczących osiągnięć i innych aspektów działalności inżynierskiej w zakresie architektury krajobrazu K_K10 inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach W, P, T WARUNKI ZALICZENIA: Sposobem sprawdzenia wiedzy praktycznej jest ocena projektu zagospodarowania wybranego terenu pod względem: przyjętych rozwiązań projektowych wykorzystania wiedzy teoretycznej w kształtowaniu wnętrz ogrodowych wraz z oceną realizacji wymagań Inwestora, a także ocena poprawności przygotowania dokumentacji projektowej (teczka projektu). Egzamin wiedza teoretyczna. Polega na przedstawieniu ilustracji, które mają być zinterpretowane przez studenta a tym samym, student wykaże się zdobytą wiedzą i rozumieniem zagadnień związanych z teorią projektowania wnętrz ogrodowych. Ocena końcowa jest średnią ważoną ocen wszystkich elementów składowych kształcenia (uwzględniającą jako wagę liczbę godzin w poszczególnych elementach). OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 150 6,0 70 2,8 Zajęcia praktyczne 120 4,8 50 2,0 Konsultacje 15 0,6 24 1,0 Godziny kontaktowe 165 6,6 94 3,8 Przygotowanie do zajęć 120 4, ,2 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 30 1,2 40 1,6 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 4 0,2 Praca własna 152 6, ,0 ECTS łącznie - 12,7-12,7 Procent pracy własnej 47,9 70,4 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Bogdanowski J.: Polski ogród ozdobny, wyd. Arkady Neufert P.: Podręcznik projektowania architektoniczno-budowlanego, Arkady Od promenady do autostrady (red. A. Greinert, M.E. Drozdek). PWSZ Sulechów Rośliny do zadań specjalnych. Seria: Zieleń Miast i Wsi współczesna i zabytkowa. Monika E. Drozdek (red.), wyd.: Oficyna Wydawnicza PWSZ w Sulechowie, Techniki i technologie dla terenów zieleni (red. M.E. Drozdek, I. Wojewoda, A. Purcel). PWSZ Sulechów Zieleń miast i wsi. Ochrona, pielęgnacja, projektowanie. Tereny zabaw i odpoczynku dla osób w każdym wieku, tom 1 i 2 (red. I. Wojewoda, M.E. Drozdek). PWSZ Sulechów 2007 UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: dr inż. arch. kraj. Monika Edyta Drozdek, dr inż. Agnieszka Szczecińska

212 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str PP SS YY CC H O LL O G I A D LL A PP R ZZ YY SS ZZ ŁŁ YY CC H M A N A G EE R Ó W Kod p rzedmiotu: 14.4-WI-AKP-PSYCH Typ p rzedmiotu: wybieralny Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy Inst. Socjologii AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Wykład 15 1 II Zaliczenie z oceną Ćwiczenia 15 1 II Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne 2 Wykład 10 1 II Zaliczenie z oceną Ćwiczenia 10 1 II Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Zbudowanie umiejętności w zakresie planowania przedsięwzięć; Motywowania siebie i innych do działania. Zarządzanie konfliktem i czasem. Ukierunkowanie, sprecyzowanie osobistych celów rozwojowych, wiedza o naturze rozwoju osobistego, wzbudzanie refleksji w tym obszarze; przyjęcie postawy odpowiedzialności wobec własnego rozwoju. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: brak Nieformalne: brak ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program wykładów: Planowanie przedsięwzięć; wyznaczanie celów i środków, procesy motywacyjne, narzędzia poznawcze do zarządzania konfliktem i czasem, wpływy społeczne (perswazja, negocjacje, inne formy wywierania wpływu na innych), teoria konfliktu. rozwój jako proces. czynniki determinujące rozwój, zmiana rozwojowa, umiejętności, jakość życia, stres i jego konsekwencje, strategie radzenia sobie ze stresem, wyznaczanie celów i poszukiwanie środków, wzbudzanie i odzyskiwanie motywacji, kryteria sukcesu wewnętrzne i zewnętrzne, rozwój jako proces, czynniki determinujące rozwój, zmiana rozwojowa, umiejętności, jakość życia. Program ćwiczeń: Analiza sytuacji międzyludzkich w firmie. Ćwiczenia w grupach sytuacji z podziałem między studentów pozycji w grupie i kompetencji.

213 213 METODY KSZTAŁCENIA: metody podające: wykład konwersatoryjny, wykład informacyjny. metody poszukujące: metoda ćwiczeniowo-praktyczna metoda ćwiczebna, okrągłego stołu, analizy przypadku. EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza zna podstawy planowania przedsięwzięć i organizacji czasu pracy zna narzędzia motywacyjne w relacjach przełożony - podwładny definiuje mechanizmy społeczne zachodzące w grupach ludzi definiuje: pojęcie rozwoju, zmiany rozwojowej, jakości życia, umiejętności, motywacji, potrzeb, celów życiowych definiuje: pojęcie stresu i skutków stresu; rozpoznaje: obecność motywacji w zachowaniu, objawy stresu; wyjaśnia: na czym polega sobie ze stresem; ocenia: sposoby radzenia sobie ze stresem opisuje: czynniki determinujące rozwój, czym są stresory, skutki stresu, cele życiowe zna ogólne zasady rozwoju form indywidualnej przedsiębiorczości, ze szczególnym uwzględnieniem zarządzania jej potencjałem Umiejętności planuje czas pracy sobie i podwładnym umie stosować bodźce motywacyjne wobec podwładnych, z poszanowaniem zasad etyki rozpoznaje: metody radzenia sobie ze stresem; ocenia: sposoby radzenia sobie ze stresem w kontekście zamierzonych celów Kompetencje społeczne inicjuje: bardziej odpowiedzialną postawę wobec rozwoju swojego i współpracowników identyfikuje: swoje potrzeby i cele życiowe Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W21 kolokwium pisemne W K_W21; K_W25 K_K03 kolokwium pisemne kolokwium pisemne kolokwium pisemne kolokwium pisemne kolokwium pisemne kolokwium pisemne sprawdzian praktyczny, studium przypadku sprawdzian praktyczny, studium przypadku sprawdzian praktyczny, studium przypadku konwersacja w trakcie wykładów i ćwiczeń inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy K_K07 W, C W W W W W W C C C W, C W, C WARUNKI ZALICZENIA: W trakcie prowadzonych zajęć ocenie podlegają: aktywność studentów; uczestnictwo w zajęciach. Po skończonym cyklu zajęć przeprowadzane jest pisemne kolokwium zaliczeniowe z treści wykładowych. Oceniana jest wiedza na zadany temat trafność odpowiedzi, kompletność odpowiedzi. Ocena końcowa jest średnią ważoną ocen wszystkich elementów składowych kształcenia (uwzględniającą jako wagę liczbę godzin w poszczególnych elementach).

214 214 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 30 1,0 20 0,7 Zajęcia praktyczne 15 0,5 10 0,3 Konsultacje 1 0,0 4 0,1 Godziny kontaktowe 31 1,0 24 0,8 Przygotowanie do zajęć 10 0,3 10 0,3 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 15 0,5 20 0,7 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 27 0,9 32 1,1 ECTS łącznie - 1,9-1,9 Procent pracy własnej 46,6 57,1 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Aronson E., Wilson T.D., Alert M. Psychologia społeczna. Zysk i s-ka. 2. Maslow A. Motywacja i osobowość. PWN. 3. Akademia Rozwoju; Gazeta prawna. 4. Strelau J. red.: Psychologia UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: Instytut Socjologii

215 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str R A B A TT YY, KK LL O M B YY I G A ZZ O N YY KK W I A TT O W EE Kod p rzedmiotu: 1.4-WI-AKP-RABKG Typ p rzedmiotu: wybieralny Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy z ZOiRG IIŚ WBAIŚ AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Wykład 15 1 VII Zaliczenie z oceną Ćwiczenia 15 1 VII Zaliczenie z oceną Projekt 30 2 VII Zaliczenie z oceną St ud ia n ies ta cj o narne 4 Wykład 10 1 VII Zaliczenie z oceną Ćwiczenia 10 1 VII Zaliczenie z oceną Projekt 20 2 VII Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Zapoznanie studentów z podstawami kształtowania form kwiatowych w krajobrazie historycznym i współczesnym. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: brak Nieformalne: Znajomość podstawowych gatunków i odmian roślin ozdobnych w tym bylin, roślin jednorocznych, dwuletnich i cebulowych. Umiejętność stosowania różnych technik graficznych w projektowaniu terenów zieleni. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program wykładów: Podstawowe pojęcia formacji roślinnych i metod ich praktycznego przygotowania z użyciem nowoczesnych technologii. Projektowanie rabat bylinowych i kwietników z roślin jednorocznych w terenach zieleni historycznej i współczesnej. Dobór roślin do istniejących warunków siedliskowych, stanowiska, rodzaju gleby i jej wilgotności oraz stylu założenia. Tworzenie kompozycji w historycznych parkach i ogrodach współczesnych. Projektowanie rabat naturalistycznych z gatunków rodzimych. Stylizacja kompozycji. Program ćwiczeń audytoryjnych: Cechy morfologiczne gatunków i odmian roślin rabatowych. Charakter wzrostu i wymagania gatunków i odmian roślin rabatowych. Przykłady założeń rabatowych, klombów i gazonów kwiatowych.

216 216 Program ćwiczeń projektowych: Projekt rabaty bylinowej i kwietnika z roślin jednorocznych na terenach zieleni historycznej i współczesnej. METODY KSZTAŁCENIA: metody podające: wykład informacyjny z wykorzystaniem technik multimedialnych metody poszukujące: klasyczna problemowa, ćwiczeniowo-praktyczne: laboratoryjna, obserwacji i pomiaru w terenie, studium przykładowe EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza ma uporządkowaną podstawową wiedzę z zakresu historii sztuki, architektury, sztuk plastycznych, historii techniki oraz innych nauk humanistycznych zna i rozumie historyczne i współczesne determinanty funkcjonowania obszarów wiejskich i miejskich oraz ich rozwoju Umiejętności adaptuje posiadaną wiedzę ekologiczną i sozologiczną przy ocenie stanu środowiska oraz ochronie i przebudowie przestrzeni porozumiewa się z różnymi podmiotami w toku planowania, projektowania i wykonawstwa przedsięwzięć architektury krajobrazu, w formie werbalnej, pisemnej i graficznej Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W02 K_W03 K_U03 K_U06 kolokwium pisemne kolokwium pisemne kolokwium cząstkowe kolokwium cząstkowe, ocena omówienia założeń projektowych rozpoznaje gatunki i odmiany roślin ozdobnych K_U10 sprawdzian praktyczny C określa jakość roślin ozdobnych, ziół i materiału szkółkarskiego, posługując się wskaźnikami normatywnymi potrafi wykonać typowe koncepcje projektowe i projekty techniczne z zakresu architektury krajobrazu Kompetencje społeczne stale pogłębia swoją wiedzę w zakresie działań architektury krajobrazu, posługując się różnymi nośnikami informacji ma świadomość odpowiedzialności za zachowanie dziedzictwa kulturowego regionu, kraju, Europy K_U11 K_U26 K_K01 K_K08 sprawdzian praktyczny ocena omówienia założeń projektowych, ocena projektu konwersacja w trakcie wykładów i ćwiczeń inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach W W C C, P C P W, C, P W, C, P WARUNKI ZALICZENIA: W trakcie prowadzonych zajęć ocenie podlegają: aktywność studentów; uczestnictwo w zajęciach. Po skończonym cyklu zajęć przeprowadzane jest pisemne kolokwium zaliczeniowe z treści wykładowych. Oceniana jest wiedza na zadany temat trafność odpowiedzi, kompletność odpowiedzi. Ocena końcowa jest średnią ważoną ocen wszystkich elementów składowych kształcenia (uwzględniającą jako wagę liczbę godzin w poszczególnych elementach).

217 217 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 60 2,4 30 1,2 Zajęcia praktyczne 45 1,8 20 0,8 Konsultacje 2 0,1 4 0,2 Godziny kontaktowe 62 2,5 34 1,4 Przygotowanie do zajęć 15 0,6 30 1,2 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 15 0,6 30 1,2 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 32 1,3 62 2,5 ECTS łącznie - 3,8-3,8 Procent pracy własnej 34,0 64,6 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Bielski W., Wzory Kwietników ogrodowych. Wyd. Grafika Warszawa Czartoryska I., Myśli różne o sposobie zakładaniu ogrodów. Wrocław Katalog bylin polecany przez Związek Szkółkarzy Polskich. Wyd. Agencja Promocji Zieleni i ZSZP. Warszawa 4. Majdecki Longin, Historia ogrodów. T. 1, Od starożytności po barok, Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN, Majdecki Longin, Historia ogrodów. T. 2, Od XVII wieku do współczesności, Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN, Startek L., Mynett K., Rośliny Ozdobne, Hortpress. Warszawa Williams R., Projektowanie ogrodów przydomowych., PWRiL, Warszawa Williams R. Piękne Ogrody, Wydawnictwo Arkady, Wraszawa UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: mgr inż. Agnieszka Kochańska

218 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str R EE KK U LL TT YY W A CC JJ A KK R A JJ O B R A ZZ Ó W M I EE JJ SS KK I CC H Kod p rzedmiotu: 6.9-WI-AKP-REKKM Typ p rzedmiotu: wybieralny Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy z ZOiRG IIŚ WBAIŚ AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Wykład 15 1 V Zaliczenie z oceną Ćwiczenia 15 1 V Zaliczenie z oceną Projekt 15 1 V Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne 4 Wykład 10 1 V Zaliczenie z oceną Ćwiczenia 10 1 V Zaliczenie z oceną Projekt 10 1 V Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Wskazanie przyczyn, przejawów i konsekwencji degradacji środowiska miejskiego. Zapoznanie z technologiami i technikami rekultywacyjnymi stosowanymi na terenach znajdujących się pod silną, wielokierunkową antropopresją. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: Zaliczenie Chemii, Gleboznawstwa, Planowania przestrzennego Nieformalne: znajomość zjawisk i procesów chemicznych, właściwości glebowych, presji człowieka wobec gleb, form gospodarowania przestrzenią ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program wykładów: Pojęcia podstawowe ochrony i rekultywacji gruntów; Podstawy prawne ochrony i rekultywacji gruntów na obszarach miejskich; Zagrożenia dla środowiska miejskiego; Rola warunków siedliskowych w kształtowaniu obszarów miejskich; Antropogeniczne przekształcenia gleb przyczyny, przebieg, skutki; Zmiany w chemizmie roślin na terenach miejskich; Planowanie działań rekultywacyjnych i ochronnych; Wybór kierunku i celów rekultywacji; Rekultywacja techniczna i biologiczna terenów; Techniki i technologie oczyszczania terenów skażonych oczyszczanie insitu, oczyszczanie ex-situ ; System gospodarowania materiałem glebowym w mieście; Metody przeciwdziałania degradacji środowiska; Ochrona gleb przed erozją Program ćwiczeń projektowych:

219 219 Projekt rekultywacji terenu miejskiego; Zakres i kolejność prac rekultywacyjnych; Dobór roślin dla terenów rekultywowanych; Rekultywacja leśna, wodna i specjalna obszarów pod użytki rekreacyjne i wypoczynkowe; Rekultywacja obszarów przemysłowych jako elementów kulturowych parków krajobrazowych; Rekultywacja terenów przeznaczonych na zieleńce miejskie; Zagospodarowanie terenów trudnych w granicach miasta METODY KSZTAŁCENIA: metody podające: wykład informacyjny z wykorzystaniem technik multimedialnych; wykład problemowy metody poszukujące: problemowe: giełda pomysłów w ocenie przyczyn i skutków zjawisk degradacyjnych; sytuacyjna: analizowanie przez grupy studentów rzeczywistych sytuacji; ćwiczeniowo-praktyczne: ćwiczeniowa studium przykładowe, metoda projektu; dyskusji seminaryjna EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza definiuje pojęcia degradacji, dewastacji, rekultywacji i zagospodarowania terenów miejskich definiuje działania ochronne wobec terenów miejskich Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W05 kolokwium pisemne W K_W06 kolokwium pisemne W opisuje przyczyny i skutki degradacji gleb K_W13 kolokwium pisemne W opisuje kierunki i cele rekultywacji, jako zadania formalno-prawne ochrony powierzchni ziemi Umiejętności K_W20 kolokwium pisemne W raportuje i prezentuje wyniki prac projektowych K_U07 ocena projektu P wybiera i proponuje techniki detoksykacji gruntów skażonych wykonuje badania terenowe zmierzające do stwierdzenia głównych zmian o charakterze degradacyjnym analizuje stabilność prostych budowli ziemnych oraz stan gruntów; proponuje rozwiązania poprawy stwierdzonej sytuacji z użyciem materiałów technicznych, maszyn i urządzeń szacuje możliwości ekonomiczne, prawne i inżynieryjno-techniczne wdrożenia technik rekultywacyjnych konstruuje plany rekultywacji terenów zdegradowanych i projektuje przebieg rekultywacji Kompetencje społeczne współdziała w środowisku lokalnym na rzecz poprawy stanu gruntów organizuje zespoły eksperckie w zakresie ochrony i rekultywacji terenów miejskich ma świadomość roli absolwenta architektury krajobrazu w społeczeństwie oraz potrzeby przekazywania społeczeństwu informacji i opinii dotyczących osiągnięć i innych aspektów działalności inżynierskiej w zakresie architektury krajobrazu K_U14 ocena raportu z zajęć C K_U19 ocena raportu z zajęć C K_U22 ocena raportu z zajęć C K_U23 ocena projektu P K_U26 ocena projektu P K_K04 K_K04 K_K10 konwersacja w trakcie wykładów i ćwiczeń inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach W, C, P W, C, P W, C, P

220 220 WARUNKI ZALICZENIA: prezentacja na zajęciach konwersatoryjnych ocena projektu rekultywacji terenu zdegradowanego sprawdzanie obecności na zajęciach kolokwium pisemne z treści wykładowych Na ocenę końcową składają się: zaliczenie projektu rekultywacji i zagospodarowania terenu oceniana jest kompletność opracowania i merytoryczna poprawność proponowanych rozwiązań, a także poprawność strony graficznej projektu zdanie kolokwium końcowego obejmującego treści wykładowe - obejmuje część testową (test wielokrotnego wyboru) oraz 2-3 pytania otwarte. Całość kolokwium jest punktowana w skali 50- punktowej, z czego 20 pkt. można otrzymać za część testową i 30 pkt. za część otwartą. Student otrzymuje ocenę odpowiednio do uzyskanej sumy punktów: 5, pkt. / 4, pkt. / 4, pkt. / 3, pkt. / 3, pkt. Oceną z przedmiotu jest średnia z ocen: projektu (50%) i kolokwium końcowego (50%). OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 45 1,8 30 1,2 Zajęcia praktyczne 30 1,2 20 0,8 Konsultacje 2 0,1 6 0,2 Godziny kontaktowe 47 1,9 36 1,4 Przygotowanie do zajęć 30 1,2 32 1,3 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 20 0,8 30 1,2 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 52 2,1 64 2,6 ECTS łącznie - 4,0-4,0 Procent pracy własnej 52,5 64,0 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Greinert A.: Ochrona i rekultywacja terenów zurbanizowanych. Wydawnictwo Politechniki Zielonogórskiej, Zielona Góra Greinert A., Greinert H.: Ochrona i rekultywacja środowiska glebowego; Wydawnictwo Politechniki Zielonogórskiej, Zielona Góra Greinert A.: Studia nad glebami obszaru zurbanizowanego Zielonej Góry. Oficyna Wydawnicza Uniwersytetu Zielonogórskiego, Zielona Góra Baran St., Turski R.: Degradacja, ochrona i rekultywacja gleb. Wyd. AR w Lublinie; Kabata-Pendias A. (red.): Podstawy oceny chemicznego zanieczyszczenia gleb. Metale ciężkie, siarka i WWA. Biblioteka Monitoringu Środowiska. PIOŚ, IUNG. Warszawa MacIIŚ F.: Ochrona i rekultywacja środowiska. Wyd. SGGW; Warszawa Siuta J. (red.): Ochrona i rekultywacja gleb. PWRiL Warszawa 1978 UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: dr hab. inż. Andrzej Greinert, prof. UZ

221 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str R EE KK U LL TT YY W A CC JJ A KK R A JJ O B R A ZZ Ó W PP O PP R ZZ EE M YY SS ŁŁ O W YY CC H Kod p rzedmiotu: 6.9-WI-AKP-REKKP Typ p rzedmiotu: wybieralny Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy z ZOiRG IIŚ WBAIŚ AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Wykład 15 1 VII Zaliczenie z oceną Ćwiczenia 15 1 VII Zaliczenie z oceną Projekt 15 1 VII Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne 4 Wykład 10 1 VII Zaliczenie z oceną Ćwiczenia 10 1 VII Zaliczenie z oceną Projekt 10 1 VII Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Student zapoznaje się z procedurą uznawania terenów za zdegradowane oraz konsekwencjami formalno-prawnymi i merytorycznymi takiego ich zaklasyfikowania. Poznaje różne rodzaje degradacji terenów. Zapoznaje się z technologiami i technikami rekultywacyjnymi stosowanymi na terenach rolniczych i leśnych lub przeznaczonych pod te formy zagospodarowania. Ukazywane są także metody przeciwdziałania degradacji gleb. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: zaliczenie Gleboznawstwa, Podstaw nauk o ziemi, Podstaw ochrony środowiska Nieformalne: umiejętność projektowania i kalkulacji rzeczowo-materiałowej na poziomie inżynierskim ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program wykładów: Zagrożenia przemysłowe dla środowiska: czynniki degradacji, rodzaje degradacji, drogi rozprzestrzeniania się zanieczyszczeń. Wskaźniki stanu środowiska na obszarach poprzemysłowych. Degradacja i dewastacja gleb. Konsekwencje uznania gleb za zdegradowane lub zdewastowane. Planistyka rekultywacyjna. Ocena przydatności gruntów dla rekultywacji rolniczej, leśnej, wodnej i specjalnej aspekt przyrodniczy, prawny i ekonomiczny. Techniki kształtowania rzeźby terenu. Rekultywacja techniczna i biologiczna. Dobór roślin i ich następstwa; wymogi siedliskowe roślinności uprawnej, leśnej, ozdobnej i wodnej. Typy siedliskowe lasów. Zabiegi agrotechniczne: ochrona roślin, nawadnianie, nawożenie, uprawa mechaniczna, pielęgnacja roślin. Pielęgnacyjne i uprawowe zabiegi

222 222 uzupełniające. Dobór technologii i technik uprawowych dla poprawy właściwości gleb. Skutki niewłaściwego doboru metod rekultywacji dla środowiska. Możliwości wykorzystania do rekultywacji odpadów. Rekultywacja leśna terenów pokopalnianych oraz zdegradowanych przez emisje przemysłowe. Glebotwórcze efekty rekultywacji leśnej. Wpływ zalesień ochronnych na ograniczenia erozji wodnej i eolicznej. Rola zalesień w krajobrazie. Analiza efektów produkcyjnych i pozaprodukcyjnych rekultywacji leśnej gleb i terenów bezglebowych w Polsce i innych krajach Europy Środkowej. Zanieczyszczenia w glebach rodzaje, formy zalegania. Techniki oczyszczania gleb zanieczyszczonych. Monitoring terenów zrekultywowanych. Program ćwiczeń projektowych: Koncepcja programowo-przestrzenna rekultywacji wybranych terenów o złożonym układzie i funkcjonalności. Projekt ma zawierać: podstawy formalno-prawne projektu, charakterystykę terenu, ocenę stanu gleb, harmonogram, działania rekultywacyjne z podziałem na fazę techniczną i biologiczną, konsekwencję podjętych działań dla możliwości zagospodarowania terenu. METODY KSZTAŁCENIA: metody podające: wykład informacyjny z wykorzystaniem technik multimedialnych; wykład problemowy; wykład konwersatoryjny metody poszukujące: projektowa; problemowe: giełda pomysłów w ocenie przyczyn i skutków zjawisk przestrzennych; sytuacyjna: analizowanie przez grupy studentów rzeczywistych sytuacji przestrzennych; ćwiczeniowo-praktyczne: studium przykładowe EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza definiuje pojęcia degradacji, dewastacji, rekultywacji i zagospodarowania terenów poprzemysłowych definiuje działania ochronne wobec terenów poprzemysłowych Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W05 kolokwium pisemne W K_W06 kolokwium pisemne W opisuje przyczyny i skutki degradacji gleb K_W13 kolokwium pisemne W opisuje kierunki i cele rekultywacji, jako zadania formalno-prawne ochrony powierzchni ziemi Umiejętności K_W20 kolokwium pisemne W raportuje i prezentuje wyniki prac projektowych K_U07 ocena projektu P wybiera i proponuje techniki detoksykacji gruntów skażonych wykonuje badania terenowe zmierzające do stwierdzenia głównych zmian o charakterze degradacyjnym analizuje stabilność prostych budowli ziemnych oraz stan gruntów; proponuje rozwiązania poprawy stwierdzonej sytuacji z użyciem materiałów technicznych, maszyn i urządzeń szacuje możliwości ekonomiczne, prawne i inżynieryjno-techniczne wdrożenia technik rekultywacyjnych konstruuje plany rekultywacji terenów zdegradowanych i projektuje przebieg rekultywacji Kompetencje społeczne K_U14 ocena raportu z zajęć C K_U19 ocena raportu z zajęć C K_U22 ocena raportu z zajęć C K_U23 ocena projektu P K_U26 ocena projektu P współdziała w środowisku lokalnym na rzecz poprawy stanu gruntów K_K04 konwersacja w trakcie W, C, P wykładów i ćwiczeń organizuje zespoły eksperckie w zakresie ochrony i K_K04 inicjowana przez W, C, P

223 223 rekultywacji terenów poprzemysłowych ma świadomość roli absolwenta architektury krajobrazu w społeczeństwie oraz potrzeby przekazywania społeczeństwu informacji i opinii dotyczących osiągnięć i innych aspektów działalności inżynierskiej w zakresie architektury krajobrazu K_K10 prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach W, C, P WARUNKI ZALICZENIA: zaliczenie projektu rekultywacji i zagospodarowania terenu oceniana jest kompletność opracowania i merytoryczna poprawność proponowanych rozwiązań, a także poprawność strony graficznej projektu egzamin pisemny z treści wykładowych obejmuje część testową (test wielokrotnego wyboru) oraz 2-3 pytania otwarte. Całość kolokwium jest punktowana w skali 50-punktowej, z czego 20 pkt. można otrzymać za część testową i 30 pkt. za część otwartą. Student otrzymuje ocenę odpowiednio do uzyskanej sumy punktów: 5, pkt. / 4, pkt. / 4, pkt. / 3, pkt. / 3, pkt. sprawdzanie obecności na zajęciach Ocena końcowa jest średnią ważoną ocen wszystkich elementów składowych kształcenia (uwzględniającą jako wagę liczbę godzin w poszczególnych elementach). OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 45 1,8 30 1,2 Zajęcia praktyczne 30 1,2 20 0,8 Konsultacje 2 0,1 6 0,2 Godziny kontaktowe 47 1,9 36 1,4 Przygotowanie do zajęć 30 1,2 32 1,3 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 20 0,8 30 1,2 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 52 2,1 64 2,6 ECTS łącznie - 4,0-4,0 Procent pracy własnej 52,5 64,0 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Greinert A., Greinert H., Ochrona i rekultywacja środowiska glebowego; Wydawnictwo Politechniki Zielonogórskiej, Zielona Góra Greinert H., Drab M., Greinert A., Studia nad efektywnością leśnej rekultywacji zwałowisk fitotoksycznie kwaśnych piasków mioceńskich po byłej kopalni węgla brunatnego w Łęknicy. Oficyna Wydaw. Uniwersytetu Zielonogórskiego, Zielona Góra Drab M., Efekty biologicznej rekultywacji byłego złoża kruszywa budowlanego "Dobroszów Wielki" w województwie lubuskim. Redakcja Wydawnictw Naukowo-Technicznych, Zielona Góra Kabata-Pendias A. (red.), Podstawy oceny chemicznego zanieczyszczenia gleb. Metale ciężkie, siarka i WWA. Biblioteka Monitoringu Środowiska. PIOŚ, IUNG. Warszawa Baran St., Turski R., Degradacja, ochrona i rekultywacja gleb. Wyd. AR w Lublinie; MacIIŚ F., Ochrona i rekultywacja środowiska. Wyd. SGGW; Warszawa Siuta J. (red.), Ochrona i rekultywacja gleb. PWRiL Warszawa 1978

224 224 UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: dr hab. inż. Michał Drab, prof. UZ

225 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str R EE W A LL O R YY ZZ A CC JJ A H I SS TT O R YY CC ZZ N YY CC H ZZ A ŁŁ O ŻŻ EE Ń O G R O D O W YY CC H AKR Kod p rzedmiotu: 2.5-WI-AKP-REWAL Typ p rzedmiotu: wybieralny Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy z ZOiRG IIŚ WBAIŚ For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Wykład 15 1 VII Egzamin Projekt 15 1 VII Zaliczenie z oceną T er en 15 1 VII Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne 3 Wykład 10 1 VII Egzamin Projekt 10 1 VII Zaliczenie z oceną T er en 10 1 VII Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Celem nauczania jest wprowadzenie studenta w działania rewaloryzacji założeń ogrodowych: rozpoznawania granic i interpretowania historycznego założenia ogrodowego jako elementu współczesnego krajobrazu wiejskiego; rozpoznania zniszczeń i potencjalnych zagrożeń dla wartości funkcjonalnych, historycznych, estetycznych i przyrodniczych ogrodu/parku, na bazie szeroko rozbudowanych zajęć terenowych. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: brak Nieformalne: wiedza z zakresu historii powszechnej Polski, historii literatury powszechnej, historii sztuk plastycznych, a także zagadnień z historii sztuki ogrodowej na poziomie szkoły średniej. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program wykładów: Definicje rewaloryzacji i jej metod. Wskazanie uwarunkowań metod rewaloryzacji. Sytuacja prawna metod zabytkowych założeń ogrodowych. Rodzaje stref i granice ochrony konserwatorskiej. Sposoby badań bezpośrednich i pośrednich założeń ogrodowych. Waloryzacja parku/ogrodu jako części założenia przestrzennego. Rola zabytkowego założenia ogrodowego w krajobrazie kulturowym i naturalnym, uwarunkowania ekologiczne. Adaptacja założenia do współczesnych funkcji i użytkownika. Waloryzacja, zasady tworzenia programu i koncepcyjnego projektu rewaloryzacji. Program ćwiczeń projektowych:

226 226 Czytanie historycznych planów i ilustracji ogrodów. Analiza kompozycji ogrodowych na przykładach rzeczywistych (analizy terenowe). Sporządzenie opisu analizowanych planów i ilustracji. Wyznaczanie granic historycznych parku/ogrodu. Wyznaczenie stref ochrony konserwatorskiej dla historycznych parków/ogrodów. Zastosowanie metod badań bezpośrednich i pośrednich założeń na wybranych przykładach rzeczywistych (analizy terenowe). Dendrochronologia (analizy terenowe i laboratoryjne). Opracowanie planu rewaloryzacji wybranego założenia ogrodowego spośród poznanych przykładów rzeczywistych. METODY KSZTAŁCENIA: metody podające: wykład informacyjny z wykorzystaniem technik multimedialnych metody poszukujące: klasyczna problemowa, ćwiczeniowo-praktyczne: laboratoryjna, obserwacji i pomiaru w terenie, studium przykładowe EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza wyjaśnia zasadność wprowadzenia granic ochrony konserwatorskiej i opisuje stosowanie metod bezpośrednich i pośrednich definiuje pojęcia rewaloryzacji i jej metod, granice ochrony konserwatorskiej Umiejętności dokonuje identyfikacji i standardowej analizy zjawisk przyrodniczych i przestrzennych wybiera odpowiednie metody rewaloryzacji zabytkowych założeń ogrodowych ocenia stan zachowania kompozycji ogrodowej wykorzystuje w analizach środowiskowych lokalizacji i funkcjonowania obiektów architektury krajobrazu źródła historyczne tworzy plan rewaloryzacji ogrodu/parku uwzględniający łączenie współczesnych funkcji z historycznymi wartościami Kompetencje społeczne inicjuje działania na rzecz ochrony struktury i funkcjonalności terenów zabytkowych ma świadomość roli absolwenta architektury krajobrazu w społeczeństwie oraz potrzeby przekazywania społeczeństwu informacji i opinii dotyczących osiągnięć i innych aspektów działalności inżynierskiej w zakresie architektury krajobrazu Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W02; K_W03 kolokwium pisemne K_W05 kolokwium pisemne W K_U09 ocena raportów z zajęć, ocena pracy projektowej K_U14 ocena pracy projektowej P K_U25 ocena raportów z zajęć, ocena pracy projektowej K_U25 ocena pracy projektowej P K_U26 ocena pracy projektowej P K_K08 K_K10 konwersacja w trakcie wykładów i ćwiczeń inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach W P, T P, T W, P, T W, P, T WARUNKI ZALICZENIA: kolokwium pisemne z wiedzy teoretycznej (5 pytań otwartych, ocena od 0 do 5 pt, 3 pt. ocena dst., 3,5 dst.+, 4,0 db., 4,5 db.+, 5,0 bdb.) prezentacje wyników prac w grupach: pracy teoretycznej i terenowej na zajęciach laboratoryjnych Na ocenę końcową składają się: zaliczenie 100% prac projektowych, zajęć terenowych oraz pracy w grupie zaliczenie kolokwium końcowego obejmującego treści wykładowe i teoretyczne oraz wnioskowe treści ćwiczeniowe

227 227 Oceną z przedmiotu jest średnia arytmetyczna z kolokwium i prac grupowych. OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 45 1,8 20 0,8 Zajęcia praktyczne 30 1,2 10 0,4 Konsultacje 2 0,1 6 0,2 Godziny kontaktowe 47 1,9 26 1,0 Przygotowanie do zajęć 15 0,6 20 0,8 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 15 0,6 30 1,2 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 4 0,2 Praca własna 32 1,3 54 2,2 ECTS łącznie - 3,2-3,2 Procent pracy własnej 40,5 67,5 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Majdecki L.: Ochrona i konserwacja zabytkowych założeń ogrodowych. Warszawa, Bogdanowski J.: Polskie ogrody ozdobne. 3. Historia i problemy rewaloryzacji. Warszawa, Maciejewska-Bujak B.: Dwór polski. Zjawisko historyczne i kulturowe. Kielce Wierzbicka B. (red.): Pałac w ogrodzie Warszawa 1999 UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: dr inż. arch. kraj. Monika Edyta Drozdek

228 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str R YY SS U N EE KK A R CC H I TT EE KK TT O N I CC ZZ N O - U R B A N I SS TT YY CC ZZ N YY Kod p rzedmiotu: 2.0-WI-AKP-RYSAU Typ p rzedmiotu: obowiązkowy Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy z ZOiRG IIŚ WBAIŚ AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Laboratorium 30 2 II Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne 2 Laboratorium 20 2 II Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Nabycie umiejętność wykonania rysunku odręcznego przedmiotów, elementów architektonicznych, krajobrazu, zieleni, budynków i budowli z natury i wyobraźni. Opanowanie zasad poprawnej kompozycji rysunkowej oraz zasad perspektywy. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: brak Nieformalne: Znajomość podstaw rysunku odręcznego, podstawowe umiejętności manualne, umiejętność syntetycznej obserwacji, analityczna percepcja. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program ćwiczeń: Zadania i rola technik rysunkowych w warsztacie zawodowym architekta krajobrazu. Percepcja rzeczywistości i jej znaczenie w rysunku odręcznym architektonicznym. Zasady poprawnej kompozycji na rysunku. Techniki rysunkowe: ołówek, piórko tusz, suche pastele, pędzel. Zasady perspektywy linearnej w rysunku. Zasady przedstawiania na rysunku roślin, drzew i krajobrazu. Zasady perspektywy powietrznej i barwnej w rysunku. Kreowanie rysunku przestrzennego za pomocą waloru, światła i cienia. METODY KSZTAŁCENIA: Laboratorium: ćwiczenia laboratoryjne, ćwiczenia plenerowe

229 229 EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza przyswaja i potrafi stosować podstawowe zagadnienia związane z kompozycją rysunku, proporcjami, perspektywą i przestrzenią architektoniczną. Zna możliwości i zakres stosowania głównych technik rysunkowych. Rozwija wrażliwość przestrzenną, plastyczną i kompozycyjną. Ma podstawową wiedzą dotycząca realizacji prac artystycznych związanych ze studiowanym kierunkiem studiów i specjalności oraz wiedzę dotyczącą środków ekspresji i umiejętności warsztatowych pokrewnych dyscyplin artystycznych. Ma uporządkowaną podstawową wiedzę z zakresu historii sztuki, architektury, sztuk plastycznych, historii techniki oraz innych nauk humanistycznych. Umiejętności potrafi posługiwać się warsztatem plastycznym, nabywa umiejętności i wprawy w stosowaniu głównych technik rysunkowych. Potrafi stosować techniki warsztatowe. Potrafi wykorzystać różnorakie narzędzia rysunkowe. Potrafi stosować podstawowe pojęcia i prawidła poprawnej kompozycji i perspektywy rysunkowej. Umie rozwiązywać zagadnienia plastyczne. Poprawnie potrafi oddać fakturę, światłocień, kontrast, przestrzeń. Umie świadomie posługiwać się narzędziami warsztatu artystycznego w wybranych obszarach działalności plastycznej. Umie świadomie posługiwać się właściwą techniką i technologią w trakcie realizacji prac plastycznych. Kompetencje społeczne nabywa wrażliwości na wszelkie plastyczne, a zwłaszcza rysunkowe, sposoby pokazania przestrzeni, architektury, sztuki i otaczającej rzeczywistości. Potrafi dyskutować o zieleni, krajobrazie i architekturze wykorzystując nabyte umiejętności rysunkowe. Uznaje rysunek jako główny język wyrazu pracy architekta. Potrafi analizować informacje formułować syntetyczne wnioski dotyczące wyboru odpowiednich do zadania środków, które może wykorzystać we wszystkich dziedzinach projektowych. Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie. Posiada umiejętność samooceny, konstruktywnej krytyki w stosunku do działań innych osób, podjęcia refleksji na temat społecznych, naukowych i etycznych aspektów związanych z własna pracą. Stale pogłębia swoją wiedzę w zakresie działań architektury krajobrazu, posługując się różnymi nośnikami informacji. Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W02 kolokwium pisemne L K_U06; K_U31 K_K01 ocena raportów z zajęć konwersacja w trakcie wykładów i ćwiczeń inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach L L WARUNKI ZALICZENIA: Laboratorium zaliczenie przedmiotu na ocenę na podstawie wszystkich pozytywnie ocenionych prac rysunkowych wykonywanych na zajęciach i w domu: 50-60% pozytywnych ocen dst,

230 % dst plus, 71-80% db, 81-90% db+, % bdb OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 30 1,2 20 0,8 Zajęcia praktyczne 30 1,2 20 0,8 Konsultacje 2 0,1 4 0,2 Godziny kontaktowe 32 1,3 24 1,0 Przygotowanie do zajęć 20 0,8 24 1,0 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 4 0,2 8 0,3 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 26 1,0 34 1,4 ECTS łącznie - 2,3-2,3 Procent pracy własnej 44,8 58,6 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Franzblau W., Gałek M., Uruszczak M., Podstawy rysunku architektonicznego i krajobrazowego. Wyd. Atropos. 2. Simblet S.: Rysunek. Podręcznik. Arkady Siomkajło B.: Rysunek i malarstwo. Problemy podstawowe. Wybrane zagadnienia. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław Zell Mo: Kurs rysunku architektonicznego. ABE Marketing, Jeziorkowski A.: O rysunku i nie tylko. Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań Gałek M., Franzblau W., Uruszczak M.: Podstawy rysunku architektonicznego. Wydawnictwo Atropos, Warszawa UWAGI: Część zajęć odbywa się jako zajęcia plenerowe. PROGRAM OPRACOWAŁ: mgr inż. Paweł Kochański

231 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str R YY SS U N EE KK I R ZZ EE ŹŹ B A Kod p rzedmiotu: 3.1-WI-AKP-RYSRZ Typ p rzedmiotu: obowiązkowy Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy z KAiU WBAIŚ AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Laboratorium I, II Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne 4 (2+2) Laboratorium I, II Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Wprowadzenie studentów w podstawy wiedzy dotyczącej warsztatu sztuk pięknych, obejmującej podstawowe narzędzia i materiały niezbędne w rysunku i rzeźbie. Zaprezentowanie bogactwa tego warsztatu ma na celu poznanie różnorodnych technik plastycznych. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: brak Nieformalne: Podstawowe przygotowanie warsztatu rysunkowego i malarskiego oraz elementarna znajomość technik rysunkowych i malarskich. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program ćwiczeń: Cel i zadania przedmiotu. Omówienie literatury przedmiotu. Omówienie narzędzi i materiałów. Podstawowe pojęcia. Rysunek odręczny z natury i wyobraźni - ogólne zasady kompozycji płaszczyzny rysunku, metody płaskiego odwzorowania rzeczywistości przestrzennej. Rysunek odręczny z natury i wyobraźni - zasady sporządzania perspektywy jednozbiegowej. Rysunek odręczny z natury i wyobraźni - zasady sporządzania perspektywy dwuzbiegowej i wielozbiegowej. Pojęcie, klasyfikacja i zastosowanie perspektywy. Rzut prostopadły taboretu. Rysunek w projektowaniu terenów zieleni, wymiarowanie rysunków. Rysunek w projektowaniu terenów zieleni, opisywanie rysunków. Znaczenie zapisu malarskiego i jego historia, techniki tradycyjne w malarstwie. Szkic rysunkowy i malarski z natury i wyobraźni. Szkic rysunkowy i malarski z natury i wyobraźni studium bryły. Szkic rysunkowy i malarski z natury i wyobraźni - studium martwej natury. Projekt rysunkowy i malarski Wnętrze, w którym mieszkam. Zestawienie, omówienie i przegląd najciekawszych prac związanych z projektem rysunkowym i malarskim Wnętrze, w którym mieszkam. Rysunek odręczny z natury i wyobraźni w terenie - ogólne zasady kompozycji płaszczyzny rysunku, metody wykreślania pejzażu na płaszczyźnie. Rysunek odręczny z natury i wyobraźni w terenie - zastosowanie perspektywy jednozbiegowej w konstrukcji prac pejzażowych. Rysunek odręczny z natury i wyobraźni - zastosowanie perspektywy dwuzbiegowej w konstrukcji prac pejzażowych.

232 232 Rysunek odręczny z natury i wyobraźni - zastosowanie perspektywy wielozbiegowej w konstrukcji prac pejzażowych. Szkic rysunkowy i malarski z natury i wyobraźni - studium żywej natury. Szkic rysunkowy i malarski z natury i wyobraźni - studium drzewa. Szkic rysunkowy i malarski z natury i wyobraźni - studium krajobrazu. Projekt rysunkowy i malarski Dom i ogród moich marzeń. Zestawienie, omówienie i przegląd najciekawszych prac związanych z projektem rysunkowym i malarski m Dom i ogród moich marzeń. Kompozycje rzeźbiarskie: instalacja przestrzenna, modelowanie krajobrazu i jego elementów. Przekształcanie dwuwymiarowych koncepcji projektowych w różnorodne prezentacje przestrzenne. Elementy fotografii i grafiki warsztatowej. METODY KSZTAŁCENIA: metody podające: opowiadanie, opis, krótki wykład informacyjny metody poszukujące: problemowe: giełda pomysłów dotyczących zagadnienia plastycznego określonego konkretnym tematem, ćwiczeniowo-praktyczne: obserwacji, studium przedmiotu, praktyczne stosowanie technik plastycznych, metoda projektu, praktyczne ćwiczenia z wykorzystaniem perspektywy, dyskusji: okrągłego stołu, ma na celu wyrażenie opinii związanych z projektami plastycznymi metody eksponujące: pokaz: prezentowanie praktycznych możliwości zastosowania perspektywy, prezentowanie sposobów posługiwania się technikami rysunkowymi i malarskimi, wystawa: prezentacja prac plastycznych EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza wymienia zasadnicze elementy warsztatu plastycznego klasyfikuje i rozpoznaje podstawowe techniki plastyczne rysunkowe i malarskie Umiejętności rozwiązuje zagadnienia plastyczne obejmujące studium bryły, studium martwej natury analizuje prawidłowość przedstawienia na płaszczyźnie własnej kompozycji przestrzennej przy użyciu perspektywy ocenia sposób plastycznego ujęcia obiektów w przestrzeni prezentowany w innych pracach wyodrębnia detale trójwymiarowych obiektów na płaszczyźnie za pomocą wybranych przez siebie metod i środków plastycznych identyfikuje i odpowiednio wykorzystuje techniki rysunkowe i malarskie niezbędne dla własnego procesu projektowania prezentuje swobodną umiejętność wykorzystania perspektywy w zadaniach projektowych wykorzystuje wiedzę z zakresu wystawiennictwa do profesjonalnej prezentacji ostatecznego efektu swojej pracy Kompetencje społeczne uczestnicy w życiu kulturalnym korzystając z różnych mediów i różnych jego form Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W02 kolokwium pisemne L K_W10 kolokwium pisemne L K_K09 ocena prac cząstkowych ocena prac cząstkowych ocena prac cząstkowych ocena prac cząstkowych ocena prac cząstkowych ocena prac cząstkowych ocena prac cząstkowych konwersacja w trakcie wykładów i ćwiczeń inicjowana przez prowadzącego; ocena L L L L L L L L

233 233 aktywności na zajęciach WARUNKI ZALICZENIA: prezentacje umiejętności plastycznych w postaci wystaw cząstkowych sprawdzanie prac cząstkowych sprawdzanie obecności na zajęciach prezentacja projektów plastycznych w postaci końcowej wystawy Na ocenę końcową składają się: zaliczenie wszystkich prac plastycznych zaliczenie dwóch egzaminacyjnych prac studyjnych obejmujących studium martwej natury w wybranej technice Oceną z przedmiotu jest średnia arytmetyczna ocen uzyskanych z powyższych zaliczeń. OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 60 2,4 40 1,6 Zajęcia praktyczne 60 2,4 40 1,6 Konsultacje 4 0,2 8 0,3 Godziny kontaktowe 64 2,6 48 1,9 Przygotowanie do zajęć 30 1,2 40 1,6 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 8 0,3 15 0,6 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 40 1,6 57 2,3 ECTS łącznie - 4,2-4,2 Procent pracy własnej 38,5 54,3 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Ballestar V.B., Vigue J., Rysowanie. Praktyczny podręcznik. Wyd. Arkady. 2. Barrington Barber, Maleszko K., Podstawy rysowania pejzażu. Delta W-Z. 3. Bolton R., Malujemy Pejzaże i Naturę. Atelier Akwarelisty. Wydawnictwo RM. 4. Lipińska A., Materiał rzeźby. Między techniką a semantyką. Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego. 5. Massey C., Atelier domowe. Akryle. Malujemy kwiaty i pejzaże. Wydawnictwo RM. 6. Parramón J.M., Jak rysować w perspektywie, Galaktyka, Łódź. 7. Zawada E., Nauka rysunku, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa. UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: prof. dr hab. Jan Gawron

234 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str SS EE M I N A R I U M D YY PP LL O M O W EE Kod p rzedmiotu: 2.5-WI-AKP-SDYPL Typ p rzedmiotu: wybieralny Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki IIŚ WBAIŚ Prowadzący: nauczyciele akademiccy IIŚ WBAIŚ AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Se mina ri um VI, VII Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne 3 (1+2) Se mina ri um VI, VII Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Skonstruowanie pracy dyplomowej, zgodnej z merytoryczną wymową podjętego tematu oraz wytycznymi przyjętymi dla kierunku studiów. Przygotowanie do obrony pracy dyplomowej. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: brak Nieformalne: brak ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program seminariów: Planowanie i prowadzenie badań naukowych; Opracowanie i interpretacja wyników badań; Przygotowanie naukowego tekstu; Przygotowywanie i prezentowanie tez pracy dyplomowej; Referowanie wyników badań; Przygotowanie prezentacji. METODY KSZTAŁCENIA: Metody podające: wykład konwersatoryjny Metody poszukujące: sytuacyjna: analizowanie rzeczywistych sytuacji; ćwiczeniowo-praktyczne: metoda ćwiczeniowa, projektu, studium przypadku; dyskusji seminaryjna, referatu; eksponujące: prezentacja multimedialna wyników pracy przez studentów, oceniana przez prowadzącego seminarium.

235 235 EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza ma wiedzę dotyczącą wykorzystania narzędzi informatyki do tworzenia i przetwarzania tekstów, zbiorów danych inżynierskich oraz wspomagania prac projektowych zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady z zakresu ochrony własności przemysłowej i prawa autorskiego; potrafi korzystać ze sposobów informacji patentowej wyjaśnia problemy stanowiące podstawę pracy dyplomowej; ocenia obecny stan wiedzy w zakresie pracy dyplomowej; tłumaczy zagadnienia z zakresu pracy dyplomowej; argumentuje na rzecz przyjmowanych przez siebie rozwiązań inżynierskich Umiejętności pozyskuje informacje w języku polskim, angielskim bądź niemieckim i dokonuje ich kompilacji w zakresie niezbędnym do opisu i rozwiązywania złożonych zadań z zakresu architektury krajobrazu wykorzystuje samodzielnie utworzone i zewnętrzne bazy danych w pracach naukowych oraz weryfikacji wariantów projektowych architektury krajobrazu porozumiewa się z różnymi podmiotami w toku planowania, projektowania i wykonawstwa przedsięwzięć architektury krajobrazu, w formie werbalnej, pisemnej i graficznej przygotowuje w języku polskim i języku obcym opracowania i prezentacje ilustrujące problemy z zakresu architektury krajobrazu i drogi ich rozwiązania ma umiejętności językowe w zakresie architektury krajobrazu w stopniu pozwalającym na porozumiewanie się, czytanie ze zrozumieniem prostych tekstów technicznych oraz instrukcji obsługi sprzętu i oprogramowania, na poziomie określonym jako B2+ przez ESOKJ śledzi na bieżąco rozwój technik i technologii architektury krajobrazu, podnosząc swoje kwalifikacje zawodowe Kompetencje społeczne stale pogłębia swoją wiedzę w zakresie działań architektury krajobrazu, posługując się różnymi nośnikami informacji ma świadomość roli absolwenta architektury krajobrazu w społeczeństwie oraz potrzeby przekazywania społeczeństwu informacji i opinii dotyczących osiągnięć i innych aspektów działalności inżynierskiej w zakresie architektury krajobrazu Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W17 K_W24 K_U01 K_U02 K_U06 K_U07 K_U13 K_U31 K_K01 K_K10 ocena postępów pisania pracy dyplomowej ocena postępów pisania pracy dyplomowej ocena postępów pisania pracy dyplomowej ocena postępów pisania pracy dyplomowej ocena postępów pisania pracy dyplomowej ocena postępów pisania pracy dyplomowej ocena postępów pisania pracy dyplomowej ocena postępów pisania pracy dyplomowej ocena postępów pisania pracy dyplomowej konwersacja w trakcie ćwiczeń inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach S S S S S S S S S S S WARUNKI ZALICZENIA: Prezentacje postępów w realizacji prac dyplomowych; sprawdzanie obecności na zajęciach; Ocena wynika z zaangażowania dyplomanta w toku działań seminaryjnych systematycznego

236 236 przygotowywania kolejnych partii pracy dyplomowej i umiejętności omawiania swoich osiągnięć, a także związana jest z planowym przygotowaniem pracy oraz prezentacji założeń i rozwiązań pracy dyplomowej z wykorzystaniem technik multimedialnych. OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 45 1,5 30 1,0 Zajęcia praktyczne 45 1,5 30 1,0 Konsultacje 15 0,5 12 0,4 Godziny kontaktowe 60 2,0 42 1,4 Przygotowanie do zajęć 30 1,0 40 1,3 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 10 0,3 20 0,7 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 0 0,0 Praca własna 42 1,4 60 2,0 ECTS łącznie - 3,4-3,4 Procent pracy własnej 41,2 58,8 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Wytyczne do pisania prac dyplomowych na kierunku inżynieria środowiska IIŚ WBAIŚ Uniwersytetu Zielonogórskiego 2. Weiner J.: Technika pisania i prezentowania przyrodniczych prac naukowych. Przewodnik praktyczny, Wydawnictwo naukowe PWN, Warszawa Łabocki M.: Wprowadzenie do metodyki badań, Oficyna Wydawnicza Impuls, Kraków Pozycje literatury wybierane indywidualnie przez studentów, dotyczące tematu wykonywanej pracy dyplomowej UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: dr hab. inż. Andrzej Greinert, prof. UZ

237 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str SS ZZ A TT A R O ŚŚ LL I N N A D EE N D R O LL O G I A Kod p rzedmiotu: 1.4-WI-AKP-DENDR Typ p rzedmiotu: obowiązkowy Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy z ZOiRG IIŚ WBAIŚ AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Wykład II, III Egzamin Laboratorium II, III Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne 6 (3+3) Wykład II, III Egzamin Laboratorium II, III Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Nabycie umiejętności rozpoznawania wybranych taksonów roślin nagozalążkowych i okrytozalążkowych. Usystematyzowanie wiedzy w celu optymalnego doboru taksonów drzew i krzewów do nasadzeń w ogrodach, alejach, parkach miejskich, krajobrazie otwartym i innych terenach, w zależności od warunków siedliskowych i biologicznych predyspozycji roślin. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: zaliczenie Biologii roślin Nieformalne: Student powinien dysponować wiedzą ogólną z zakresu morfologii i anatomii roślin ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program wykładów: Przegląd ważniejszych gatunków pnączy. Charakterystyka wybranych taksonów karłowych. Dobór drzew i krzewów ze względu na ich właściwości: pokrój, wielkość osobników dojrzałych, tempo wzrostu, wygląd lakci, kwiatów i owoców, termin kwitnienia i owocowania. Dobór drzew i krzewów pod względem warunków siedliskowych. Introdukcja i aklimatyzacja roślin. Historia introdukcji obcych gatunków drzew i krzewów. Wybrane zagadnienia z zakresu dendrochronologii. Potencjalna roślinność naturalna jako wzorzec do projektowania składów gatunkowych w krajobrazie otwartym. Program ćwiczeń laboratoryjnych i terenowych: Rozpoznawanie gatunków drzew po cechach morfologicznych organów; rozpoznawanie drzew w Ogrodzie Botanicznym UZ oraz na terenie miasta Zielona Góra.

238 238 METODY KSZTAŁCENIA: Metody podające: wykład z wykorzystaniem technik multimedialnych Metody poszukujące: ćwiczeniowo-praktyczna: nauka rozpoznawania drzew i krzewów w oparciu o żywe części roślin (fragmenty pędów, kwiatostany, owoce itp.); zbiór zielnika/pędownika; obserwacja w terenie. EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza określa podstawowe wymagania siedliskowe drzew i krzewów opisuje budowę morfologiczną wybranych drzew i krzewów przedstawia rozmieszczenie wybranych jednostek systematycznych (chorologia drzew i krzewów); wyjaśnia zasady systematyki dendrologicznej charakteryzuje zasady funkcjonowania naturalnych, półnaturalnych oraz sztucznych układów ekologicznych Umiejętności rozpoznaje najbardziej rozpowszechnione taksony drzew i krzewów określa jakość materiału szkółkarskiego posługując się wskaźnikami normatywnymi Kompetencje społeczne świadomie tworzy dobór i wybiera lokalizację dla określonych gatunków drzew i krzewów, dostrzegając dylematy społeczno-ekonomiczne i środowiskowo-przestrzenne Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W04 kolokwium pisemne W K_W09 kolokwium pisemne W K_W09 kolokwium pisemne W K_W11 kolokwium pisemne W K_U10 sprawdzian praktyczny L K_U11 sprawdzian praktyczny L K_K03 konwersacja w trakcie wykładów i ćwiczeń inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach W, L WARUNKI ZALICZENIA: Podstawą sprawdzenia efektów kształcenia jest średnia ocen - minimum 3,0 uzyskana z kolokwiów sprawdzających praktyczną umiejętność rozpoznawania drzew i krzewów, ocena z zielnika oraz obecność na wszystkich zajęciach. Uzyskanie pozytywnej oceny z rozpoznawania drzew i krzewów jest możliwe po poprawnej identyfikacji minimum 50% taksonów. Na zaliczenie zielnika wymagane jest zebranie 50 okazów drzew i krzewów. Wiedza teoretyczna jest sprawdzana podczas egzaminu ustnego. Na zaliczenie przedmiotu składają się: zaliczenie kolokwiów sprawdzających praktyczną umiejętność rozpoznawania drzew i krzewów, zaliczenie zielnika. Po zaliczeniu ćwiczeń student/ka może przystąpić do egzaminu ustnego. Ocena końcowa jest oceną z egzaminu.

239 239 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 75 3,0 50 2,0 Zajęcia praktyczne 45 1,8 30 1,2 Konsultacje 5 0,2 10 0,4 Godziny kontaktowe 80 3,2 60 2,4 Przygotowanie do zajęć 60 2,4 80 3,2 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 30 1,2 30 1,2 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 92 3, ,5 ECTS łącznie - 6,9-6,9 Procent pracy własnej 53,5 65,1 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Bugała W Drzewa i krzewy. PWRiL, Warszawa. 2. Seneta W., Dolatowski J Dendrologia. PWN, Warszawa. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Czekalski M LAKciaste krzewy ozdobne 1: PWRiL, Poznań. 2. Czekalski M LAKciaste krzewy ozdobne 2: PWRiL, Poznań. 3. Czekalski M Wrzosy, wrzośce i inne rośliny wrzosowate. PWRiL, Poznań. 4. Hoffman M. H. A. (red.) List of names of woody plants. Wyd. Applid Plant Research. 5. Jerzak E Irgi uprawiane w Polsce. Officina Botanica, Kraków. 6. Johnson O., More D Drzewa. Przewodnik Collinsa. Multico. 7. Marosz A Drzewa i krzewy iglaste. Officina Botanica, Kraków. 8. Seneta W Drzewa i krzewy iglaste 1, 2. PWN, Warszawa. 9. Seneta W Drzewa i krzewy lakciaste 1: PWN, Warszawa. 10. Seneta W Drzewa i krzewy lakciaste 2: PWN, Warszawa. 11. Seneta W Drzewa i krzewy lakciaste 3: PWN, Warszawa. UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: mgr inż. Agnieszka Kochańska

240 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str SS ZZ A TT A R O ŚŚ LL I N N A R O ŚŚ LL I N YY O ZZ D O B N EE Kod p rzedmiotu: 1.4-WI-AKP-ROZD Typ p rzedmiotu: obowiązkowy Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy z ZOiRG IIŚ WBAIŚ AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Wykład II, III Egzamin Laboratorium II, III Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne 6 (3+3) Wykład II, III Egzamin Laboratorium II, III Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Zapoznanie studentów z asortymentem roślin ozdobnych, ze szczególnym uwzględnieniem tych przeznaczonych do uprawy w gruncie. Tworzenie kompozycji kwiatowych w aranżacji terenów zieleni. Przedmiot stanowi jedną z podstaw projektowania kompozycji i obiektów architektury krajobrazu. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: brak Nieformalne: brak ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program wykładów: Funkcje roślin ozdobnych na terenach zieleni; Rośliny jednoroczne i dwuletnie; Byliny; Rośliny cebulowe i bulwiaste; Rośliny nie zimujące w gruncie; Gatunki i odmiany roślin do uprawy pod osłonami; Rośliny doniczkowe o ozdobnych lakciach figowce, draceny, difenbachie, palmy, paprocie, kaktusy, pnącza; Odmiany i walory dekoracyjne roślin doniczkowych o ozdobnych lakciach; Kwitnące rośliny doniczkowe storczyki, fiołki alpejskie i afrykańskie, prymule, wilczomlecze, hortensje, ananasowate, cebulowe; Odmiany i walory dekoracyjne kwitnących roślin doniczkowych. Warunki otoczenia i siedliska decydujące o wyborze układu kwiatowego Przygotowanie terenu przed nasadzeniem roślin kwiatowych. Terminy realizacji różnych założeń i ich pielęgnacja. Rodzaje kompozycji kwiatowych: kwietniki, rabaty, grupy ogrodowe. Kompozycje z udziałem roślin ozdobnych: ogrody skalne, alpinaria, oczka wodne, różanki, pojemniki. Program ćwiczeń:

241 241 Rozpoznawanie roślin ozdobnych; Charakterystyki uprawowe wybranych gatunków roślin ozdobnych; Zastosowanie wybranych roślin ozdobnych w architekturze krajobrazu. Wykonanie projektu kwietnika i rabaty METODY KSZTAŁCENIA: metody podające: wykład informacyjny z wykorzystaniem technik multimedialnych; wykład problemowy; wykład konwersatoryjny metody poszukujące: sytuacyjna: analizowanie rzeczywistych sytuacji; ćwiczeniowo-praktyczne: metoda ćwiczeniowa EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza określa podstawowe wymagania siedliskowe roślin ozdobnych opisuje i klasyfikuje wybrane gatunki i odmiany roślin ozdobnych Umiejętności Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W04 kolokwium pisemne W K_W09 kolokwium pisemne W rozpoznaje gatunki i odmiany roślin ozdobnych K_U10 sprawdzian praktyczny L określa jakość roślin ozdobnych K_U11 sprawdzian praktyczny L projektuje i konstruuje aranżacje przestrzenne z użyciem roślin ozdobnych rearanżuje założenia zieleni z zastosowaniem elementów kwietnych Kompetencje społeczne świadomie tworzy dobór i wybiera lokalizację dla określonych roślin ozdobnych, dostrzegając dylematy społeczno-ekonomiczne i środowiskowoprzestrzenne K_U26 ocena opracowania L K_U26 ocena opracowania L K_K03 konwersacja w trakcie wykładów i ćwiczeń inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach W, L WARUNKI ZALICZENIA: kolokwia ze znajomości poszczególnych grup roślin ozdobnych zaliczenie projektu kwietnika i rabaty pisemne kolokwium końcowe obejmujące treści wykładowe i ogólne z ćwiczeń. Kolokwium jest punktowane w skali 50-punktowej. Ocena wynika z liczby uzyskanych punktów: 5, pkt./ 4, pkt./ 4, pkt./ 3, pkt./ 3, pkt. sprawdzanie obecności na zajęciach Ocena końcowa jest średnią ważoną ocen wszystkich elementów składowych kształcenia (uwzględniającą jako wagę liczbę godzin w poszczególnych elementach).

242 242 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 75 3,0 50 2,0 Zajęcia praktyczne 45 1,8 30 1,2 Konsultacje 5 0,2 10 0,4 Godziny kontaktowe 80 3,2 60 2,4 Przygotowanie do zajęć 60 2,4 80 3,2 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 30 1,2 30 1,2 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 92 3, ,5 ECTS łącznie - 6,9-6,9 Procent pracy własnej 53,5 65,1 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. BernacIIŚ A., Gadomska E., Latocha P., Maśka A., Nizińska A., Omiecka J., Smogorzewska W.: Rośliny ozdobne w architekturze krajobrazu, cz. I-V. Hortpress, Warszawa Brookes J.: Projektowanie ogrodów. Wiedza i Życie, Warszawa Haber Z., Urbański P.: Kształtowanie terenów zieleni z elementami ekologii. Wyd. AR w Poznaniu Majorowski M.: Małe kompozycje ogrodowe. Multico, Warszawa Oleksyn H.: Kompozycje roślinne w kształtowaniu terenów zieleni. Wyd. Nauk. Uniw. A. Mickiewicza, Poznań 2007 LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Chmiel H. (red.): Uprawa roślin ozdobnych. PWRiL Warszawa Czekalski M.: Ogólna uprawa roślin ozdobnych. Wyd. AR we Wrocławiu Czekalski M.: Rośliny ozdobne do dekoracji wnętrz. Wyd. AR w Poznaniu Jerzy M., Krzymińska A.: Rozmnażanie wegetatywne roślin ozdobnych. PWRiL Poznań Krause J., Lisiecka A., SzczepanIIŚ St.: Ozdobne rośliny jednoroczne i dwuletnie. Wyd. AR w Poznaniu Krause J.: Kwiaty cebulowe. Wyd. Działkowiec, Warszawa Krause J.: Uprawa roślin balkonowych i tarasowych. Wyd. Plantpress, Kraków Mynett K., Starck L.: Rośliny ozdobne. Hortpress, Warszawa SzczepanIIŚ St., Lisiecka A.: Byliny ozdobne. Wyd. AR w Poznaniu SzczepanIIŚ St.: Najpiękniejsze byliny. Wyd. Działkowiec, Warszawa Wolverton B.C.: Rośliny przyjazne dla domu. Wyd. Koroprint-Elew, Warszawa 1996 UWAGI: W obrębie poszczególnych grup roślin przedstawione zostaną gatunki, odmiany, walory dekoracyjne, wymagania, uprawa i zastosowanie. Każdy gatunek i ważniejsze odmiany zostaną zaprezentowana w formie zdjęć. PROGRAM OPRACOWAŁ: mgr inż. Agnieszka Kochańska

243 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str ŚŚ R O D O W I SS KK O B YY TT O W A N I A CC ZZ ŁŁ O W I EE KK A Kod p rzedmiotu: 14.4-WI-AKP-ŚRBCZ Typ p rzedmiotu: wybieralny Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy WA AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Wykład 30 2 I Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne 2 Wykład 20 2 I Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest zwrócenie uwagi słuchaczy na specyficzność środowiska człowieka, przejawiającej się coraz wyraźniej konieczności zmiany niektórych paradygmatów odnoszących się do projektowania tego środowiska i zagrożeń wynikających z tradycyjnie ugruntowanych postulatów ludzkich, których spełnianie jest traktowane jako realizacja potrzeb człowieka. W świetle współczesnej refleksji naukowej część efektów tych działań jest w otwartej perspektywie czasowej groźna dla nas już dzak bądź zagraża przyszłym pokoleniom. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: brak Nieformalne: znajomość fizyki, biologii, historii, etyki, logiki na poziomie średniego wykształcenia ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program wykładów: Wykłady i konwersatoria są interdyscyplinarnym komentarzem, skupionym na aktualnej sytuacji dyscyplin projektowych i nauki w odniesieniu do konieczności weryfikacji obowiązujących paradygmatów w kształtowaniu środowiska człowieka. Obejmują one przegląd zjawisk zachodzących między naturalnym środowiskiem a człowiekiem i między człowiekiem a adresowanym do niego sztucznym, cywilizacyjnym środowiskiem. Prowadzona i dyskutowana w trakcie konwersatorium refleksja o człowieku i jego środowisku, daje możliwość wczesnego wykrywania nieoczywistych, ukrytych zagrożeń, które sami dla siebie stwarzamy. Wynika to przede wszystkim z myślenia kategoriami rynkowymi, sprowadzającymi artykulacje naszych potrzeb do wartości wygody, komfortu, skuteczności, szybkości i rozrywki ograniczonej zwykle do prostych i intensywnych emocji. Wykład stanowi wstęp do budowania nowego paradygmatu generalnego w projektowaniu, który ma służyć ewolucyjnej transformacji dotychczasowego człowieka pasożyta geoekosystemu w jego symbionta. Jest to poszukiwanie nowej harmonii człowieka i świata, dające otwarte możliwości przeżycia i rozwoju przyszłym pokoleniom.

244 244 METODY KSZTAŁCENIA: Wykład z pokazem ilustracji i filmów. Konwersatorium z uruchomieniem przez studentów własnych sposobów penetrowania i gromadzenia informacji interdyscyplinarnych dotyczących problematyki przedmiotu. EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza ma uporządkowaną wiedzę na temat czynników sprawczych rozwoju cywilizacji ludzkiej i funkcjonowania społeczeństw współczesnych zna i rozumie historyczne i współczesne determinanty funkcjonowania obszarów ma wiedzę o roli i znaczeniu środowiska przyrodniczego i zrównoważonego użytkowania, różnorodności biologicznej oraz o jego zagrożeniach Umiejętności umie wyszukiwać, analizować, oceniać i selekcjonować informacje na temat współegzystencji człowieka z przyrodą posiada umiejętność merytorycznego argumentowania z wykorzystaniem poglądów innych autorów oraz formułowania wniosków Kompetencje społeczne rozumie potrzebę ciągłej aktualizacji wiedzy i traktuje to jako zobowiązanie zawodowe jest otwarty na podejmowanie indywidualnej refleksji nad zachodzącymi w środowisku człowieka procesami szczególnie patologiami w obszarze nauki, techniki i sztuki posiada umiejętność samooceny i elastycznego reagowania na zachodzące zmiany paradygmatów projektowych wymuszających niespotykaną dotychczas w takiej skali - potrzebę intensywnego poszukiwania nowych form i konstrukcji dla nowych funkcji jest oswojony z poglądem że nowa sytuacja nie ma i nie może mieć bezpośrednich wzorców choć będzie specyficznie kontynuowała elementy tradycji Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W02 kolokwium pisemne W K_W03 kolokwium pisemne W K_W04; K_W07 kolokwium pisemne K_U01 kolokwium pisemne W K_U06 kolokwium pisemne W K_K01 konwersacja w trakcie wykładów i ćwiczeń inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach W W W W W WARUNKI ZALICZENIA: Warunkiem zaliczenia jest aktywna obecność na zajęciach.

245 245 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 30 1,0 20 0,7 Zajęcia praktyczne 0 0,0 0 0,0 Konsultacje 1 0,0 2 0,1 Godziny kontaktowe 31 1,0 22 0,7 Przygotowanie do zajęć 0 0,0 0 0,0 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 20 0,7 30 1,0 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 22 0,7 32 1,1 ECTS łącznie - 1,8-1,8 Procent pracy własnej 41,5 59,3 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Stephen Hawking Ilustrowana krótka historii czasu 2. Rene Dubos - Człowiek, adaptacja, środowisko 3. Etienne Graudjean Ergonomia mieszkania 4. Ed Regis Nanotechnologia 5. Pierre Francastel Sztuka a technika 6. Monika Bakke Biotransfiguracje-Sztuka i estetyka posthumanizmu 7. Rene Dubos Pochwała różnorodności UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: Kw. art. II st. Bogumił Kaczmarek, prof. UZ

246 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str TT EE CC H N O LL O G I A I N FF O R M A CC YY JJ N A Kod p rzedmiotu: 11.3-WI-AKP-INFOR Typ p rzedmiotu: obowiązkowy Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy z ZSiIS IIŚ WBAIŚ AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Ćwiczenia 15 1 I Zaliczenie z oceną Laboratorium 15 1 I Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne 3 Ćwiczenia 10 1 I Zaliczenie z oceną Laboratorium 10 1 I Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest wykształcenie umiejętności wykorzystywania komputera w procesie kształcenia i w pracy zawodowej. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: podstawowa znajomość obsługi komputera Nieformalne: brak ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program ćwiczeń audytoryjnych: Podstawy technik informatycznych. Przetwarzanie tekstów: praca z edytorem tekstu, edycja, formatowanie oraz wydruk dokumentów, automatyzacja edycji i formatowania dokumentów przy wykorzystaniu styli. Arkusze kalkulacyjne: podstawy obsługi aplikacji, edycja i formatowanie arkuszy, możliwości obliczeniowe programu, wykresy, analiza arkusza, wyszukiwanie i usuwanie błędów. Bazy danych. Grafika menadżerska i prezentacyjna. Usługi w sieciach informatycznych. Pozyskiwanie i przetwarzanie informacji. Program ćwiczeń laboratoryjnych: Przetwarzanie tekstów - praca z edytorem tekstu, edycja, formatowanie. Automatyzacja edycji i formatowania dokumentów przy wykorzystaniu styli. Arkusze kalkulacyjne - podstawy obsługi aplikacji, edycja i formatowanie arkuszy, możliwości obliczeniowe programów, wykresy, analiza arkusza, wyszukiwanie i usuwanie błędów. Grafika menadżerska i prezentacyjna. Podstawy tworzenia baz danych. Przygotowanie prezentacji wraz z przygotowaniem i obróbką grafiki.

247 247 Wykorzystanie sieci komputerowych i Internetu do pozyskiwania, gromadzenia i wymiany danych. Społeczeństwo informacyjne. METODY KSZTAŁCENIA: metody podające: wykład informacyjno-problemowy. metody ćwiczeniowo-praktyczne: metoda laboratoryjna. EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza zna funkcjonalność i możliwości narzędzi i systemów informatycznych w wykorzystaniach diagnostycznych i projektowych architektury krajobrazu Umiejętności posługuje się oprogramowaniem kalkulacyjnym, graficznym i CAD oraz nowoczesnymi technikami komunikacyjnymi w typowych zadaniach architektury krajobrazu Kompetencje społeczne stale pogłębia swoją wiedzę w zakresie działań inżynierii środowiska, posługując się różnymi nośnikami informacji Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W17 kolokwium pisemne W K_U18 K_K01 ocena raportów z zajęć, praktyczne sprawdziany cząstkowe konwersacja w trakcie wykładów i ćwiczeń inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach L W, L WARUNKI ZALICZENIA: Ćwiczenia laboratoryjne - warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnej oceny z wszystkich przewidzianych programem ćwiczeń. Podstawą do zaliczenia wykładu są pozytywne wyniki z kolokwium. Zaliczenie w formie pisemnej, 26 pytań testowych. Uzyskane punkty: 0 50%/ niedostateczny; 51 60%/ dostateczny; 61-70%/ dostateczny plus; 71 80%/ dobry; 81-90%/ dobry plus; %/ bardzo dobry. Ocena końcowa jest średnią ważoną ocen wszystkich elementów składowych kształcenia (uwzględniającą jako wagę liczbę godzin w poszczególnych elementach). OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 30 1,2 20 0,8 Zajęcia praktyczne 30 1,2 20 0,8 Konsultacje 15 0,6 10 0,4 Godziny kontaktowe 48 1,8 34 1,2 Przygotowanie do zajęć 20 0,8 30 1,2 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 10 0,4 15 0,6 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 32 1,3 47 1,9 ECTS łącznie - 3,1-3,1 Procent pracy własnej 41,9 61,3

248 248 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Sokół M., Po prostu Windows XP PL, Helion, Gliwice Liengme V.B., Microsoft Excel w nauce i technice, Wydawnictwo RM, Warszawa Microsoft Corporation Microsoft Office 2000 Resource Kit, A.P.N. Promise Groszek M., Excel 2003 PL. Kurs, Helion, Gliwice 2003 UWAGI: Limit osób w grupie laboratoryjnej: 14. Zajęcia laboratoryjne w pracowni komputerowej PROGRAM OPRACOWAŁ: dr inż. Ireneusz Nowogoński

249 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str TT R A D YY CC JJ A W I N I A R SS KK A W KK R A JJ O B R A ZZ I EE Kod p rzedmiotu: 8.3-WI-AKP-WINKR Typ p rzedmiotu: wybieralny Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy z ZTiOB IB WBAIŚ AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Wykład 15 1 IV Zaliczenie z oceną Ćwiczenia 15 1 IV Zaliczenie z oceną Ter en 15 1 IV Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne 4 Wykład 10 1 IV Zaliczenie z oceną Ćwiczenia 10 1 IV Zaliczenie z oceną Ter en 10 1 IV Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Zapoznanie studentów ze specyficzną formą zagospodarowania terenu, jaką jest winnica. Jej rola krajobrazotwórcza była w historii i staje się współcześnie bardzo znacząca dla regionów winnych, w tym dla Środkowego Nadodrza. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: brak Nieformalne: wiedza na poziomie szkoły średniej z zakresu historii, geografii i regionalistyki ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program wykładów: Winiarstwo i winnice w krajobrazie historycznym: Starożytność, Średniowiecze-Barok, Okres rewolucji przemysłowej. Czynniki lokalizacji winnic: klimat, geologia, gleby, rzeźba terenu. Główne współczesne regiony winiarskie w świecie. Współczesne europejskie regiony winiarskie. Historyczne i współczesne metody/systemy prowadzenia winnicy. Wpływ systemu prowadzenia winnicy na stabilność środowiska przyrodniczego. Winnica towarowa, winnica hobbystyczna, nasadzenia ozdobne winorośli, agroturystyka enologiczna. Program ćwiczeń audytoryjnych: Charakterystyka regionów winiarskich na świecie, w Europie i w kraju. Analiza źródeł historycznych na temat winiarstwa. Analiza krajobrazowa wybranych rejonów winiarskich. Program ćwiczeń terenowych: Analiza krajobrazowa wybranych założeń winiarskich w okolicy Zielonej Góry.

250 250 METODY KSZTAŁCENIA: Metody podające: wykład konwencjonalny, wykład problemowy, wykład informacyjny z wykorzystaniem technik multimedialnych. Metody poszukujące ćwiczeniowo-praktyczne: ćwiczenia, studium przykładowe, giełda pomysłów, pokaz terenowy EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza definiuje pojęcia tradycja winiarska, historia wina, wędrówka winorośli po ziemiach polskich; wymienia i opisuje okręgi winiarskie na świecie, w Europie i w kraju opisuje czynniki lokalizacyjne zakładania winnic w ujęciu współczesnym i historycznym Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W02 kolokwium pisemne W K_W02 kolokwium pisemne W opisuje znaczenie właściwego wyboru siedliska K_W19 kolokwium pisemne W ocenia wpływ uwarunkowań ekonomicznych na bieżącą uprawę winorośli zna podstawy tworzenia i funkcjonowania gospodarstwa agroturystycznego zorientowanego na ukazanie winnic jako atrakcji turystycznej Umiejętności posiada pogłębione umiejętności w zakresie prowadzenia badań społecznych niezbędnych do opracowania diagnoz potrzeb odbiorców enoturystyki korzysta z literatury obcojęzycznej w analizie historiografii winiarstwa ocenia podstawowe sposoby prowadzenia krzewów i dobiera optymalne rozwiązania dla określonego terenu Kompetencje społeczne identyfikuje ważniejsze wydarzenia związane z historią winnic ma świadomość roli absolwenta architektury krajobrazu w społeczeństwie oraz potrzeby przekazywania społeczeństwu informacji i opinii dotyczących osiągnięć i innych aspektów działalności inżynierskiej w zakresie architektury krajobrazu K_W20 kolokwium pisemne W K_W21 kolokwium pisemne W K_U12 K_U13 K_U14 K_K08; K_K09 K_K10 pisemne studium przypadku pisemne studium przypadku pisemne studium przypadku, zaliczenie części praktycznej konwersacja w trakcie wykładów i ćwiczeń inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach C C C, T W, C, T W, C, T WARUNKI ZALICZENIA: raporty z ćwiczeń audytoryjnych i z zajęć terenowych sprawdzanie obecności na zajęciach sprawdzian pisemny z treści wykładowych: 3 pytania punktowane w skali 0-10; pkt. 3,0; pkt. 3,5; pkt. 4,0; pkt. 4,5; pkt. 5,0. Sprawdzana jest poprawność odpowiedzi i kompletność podanych informacji Ocena końcowa jest średnią ważoną ocen wszystkich elementów składowych kształcenia (uwzględniającą jako wagę liczbę godzin w poszczególnych elementach).

251 251 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 45 1,8 20 0,8 Zajęcia praktyczne 30 1,2 10 0,4 Konsultacje 2 0,1 6 0,2 Godziny kontaktowe 47 1,9 26 1,0 Przygotowanie do zajęć 15 0,6 20 0,8 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 15 0,6 30 1,2 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 4 0,2 Praca własna 32 1,3 54 2,2 ECTS łącznie - 3,2-3,2 Procent pracy własnej 40,5 67,5 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Myśliwiec R.: Uprawa winorośli. PWRiL Lisek J.: Winorośl w uprawie przydomowej i towarowej. Hortpress sp. z o.o Korcz Wł. Dzieje uprawy zielonogórskiej winorośli. Wydawnictwo Poznańskie. Poznań Kuleba M.: Topografia winiarska Zielonej Góry. OPZL Zielona Góra 2010r 5. Madej ST. Winorośl. PWRiL. Warszawa Ostrowski S., Gajewski K., Kaszuba M., Uprawa winorośli. Lubuskie Stowarzyszenie Winiarskie. 2004r. 7. Zwierzychowski W., Winorośl i jej dzieje w Polsce. Zarząd Miasta Krosno Odrzańskie UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: dr hab. inż. Sławomir Łotysz, prof. PAN

252 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str U PP R A W A I N A W O ŻŻ EE N I EE Kod p rzedmiotu: 1.4-WI-AKP-UPNAW Typ p rzedmiotu: obowiązkowy Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy z ZOiRG IIŚ WBAIŚ AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Wykład 15 1 III Zaliczenie z oceną Laboratoria 15 1 III Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne 2 Wykład 10 1 III Zaliczenie z oceną Laboratoria 10 1 III Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Wprowadzenie studentów w zagadnienia podstawowej uprawy gleby. Możliwości wykonania różnych uprawek. Dobór wykorzystania maszyn rolniczych do uprawy roli. Zapoznanie studentów z mechaniczną pielęgnacją roślin i zbiorem płodów ogrodniczych. Wprowadzenie studentów w podstawy żywienia w oparciu o teorię mineralnego odżywiania się roślin. Zapoznanie z obecnymi na rynku nawozami mineralnymi, z ich właściwościami, wpływem na glebę i na roślinę. Przedstawienie różnych nawozów organicznych i ich funkcji oraz sposobów przechowywania i produkcji. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: brak Nieformalne: Znajomość wiadomości z biologii, chemii i fizyki na poziomie szkoły średniej. ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program wykładów: Teoretyczne podstawy uprawy roli; Czynniki siedliska warunkujące plonowanie roślin; Zasady uprawy roli; Technologia uprawy różnych gleb; Płodozmian i zmianowanie roślin; Siew nasion i sadzenie roślin; Metody walki z chwastami; Proekologiczne metody uprawy roli i roślin. Zasady mineralnego odżywiania się roślin. Zależność między plonem a składnikami mineralnymi. Właściwości gleby związane z żywieniem roślin i nawożeniem. Sorpcyjne właściwości gleb, odczyn i buforowość. Azot w glebie i roślinie. Przemiany biochemiczne azotu. Wpływ azotu na plon. Nawozy azotowe charakterystyka i stosowanie. Nawozy organiczne znaczenie, stosowanie. Ustawa o nawozach z 2000 r. Komposty, nawozy naturalne. Uruchamianie i uwstecznianie fosforu w glebie. Nawozy fosforowe. Nawozy potasowe, siarkowe, zasolenie gleb. Stosowanie nawozów wapniowych, wapniowo-magnezowych

253 253 i magnezowych. Mikroelementy i mikronawozy. Nawozy wieloskładnikowe. Mieszanie nawozów. Techniki stosowania nawozów. Zasady opracowywania zaleceń nawozowych. Nawożenie roślin ogrodniczych. Program ćwiczeń laboratoryjnych: Zasady pracy w laboratorium. Sposoby oceny właściwości i przydatności gleb do uprawy roślin; Fizyczne, chemiczne i biologiczne skutki niewłaściwej uprawy i nawożenia; Ziemie i podłoża ogrodnicze; Zastosowanie hydrożeli w ogrodnictwie; Fertygacja roślin w uprawach polowych i bezglebowych; Przydatność różnych grup herbicydów w terenach zieleni; Obliczanie ilości składników pokarmowych w nawozach mineralnych. Oznaczanie potencjometryczne kwasowości czynnej i wymiennej. Określanie dawek nawozów wapniowych. Oznaczanie kwasowości hydrolitycznej. Obliczanie dawki CaO. Oznaczanie fotometryczne fosforu w glebie metodą uniwersalną. Prezentacja popularnych nawozów mineralnych i ich rozpoznawanie metodami organoleptycznymi i chemicznymi. Obliczanie dawek nawozów na podstawie analiz chemicznych gleby. Pobieranie prób glebowych laską Wegnera. Przygotowanie prób mieszanych. Oznaczanie kolorymetrycznie ph. METODY KSZTAŁCENIA: metody podające: wykład problemowy, wykład informacyjny. metody poszukujące: ćwiczeniowo-praktyczne: laboratoryjna, obserwacji i pomiaru w terenie, problemowa; klasyczna metoda problemowa, sytuacyjna metody eksponujące: pokaz maszyn rolniczych na Agro-Targ; pokaz pracy sprzętu na filmach EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza ocenia wpływ: sorpcji, buforowości i kwasowości gleby na zachowanie się składników zawartych w nawozach, tłumaczy przyczyny i skutki zakwaszenia się gleb definiuje pojęcie roli i jej znaczenie w uzyskiwaniu wysokich plonów i dobrej jakości oraz podstawowe pojęcia uprawowe opisuje interakcje między nawozami, nawozami i glebą oraz nawozami i roślinami, definiuje i opisuje formy nawożenia oraz przedstawia zasady stosowania nawozów zna zabiegi pielęgnacyjne w uprawie różnych gatunków roślin oraz zna maszyny, którymi można wykonać uprawę roli i zabiegi pielęgnacyjne dobiera metody uprawowe dla określonych gleb o różnych charakterystykach budowy i właściwościach zna podstawowe prawidłowości wynikające z zachowania się gruntu i czynników okołogruntowych w odniesieniu do obiektów i instalacji oraz urządzeń architektury krajobrazu Umiejętności dokonuje pomiarów właściwości gleb metodami polowymi i laboratoryjnymi wybiera właściwe rodzaje nawozów i proponuje na podstawie wyliczeń odpowiednią mieszankę nawozów o określonym stosunku N:P:K ocenia przydatność rutynowych technik uprawowych i dobiera sprzęt mechaniczny do określonych zabiegów pielęgnacyjnych Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W04 kolokwium pisemne W K_W05 kolokwium pisemne W K_W08 kolokwium pisemne W K_W12 kolokwium pisemne W K_W12 kolokwium pisemne W K_W13 kolokwium pisemne W K_U08 ocena raportów z zajęć L K_U14 ocena raportów z zajęć L K_U16 ocena raportów z zajęć L

254 254 potrafi zaplanować następstwo roślin na określoną powierzchnię Kompetencje społeczne inicjuje badania stanu chemicznego gleb K_U16 ocena raportów z zajęć L K_K04 konwersacja w trakcie wykładów i ćwiczeń inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach W, L WARUNKI ZALICZENIA: kolokwium w trakcie semestru prezentacje wyników i raporty na zajęciach laboratoryjnych. pisemne kolokwium końcowe sprawdzanie obecności na zajęciach Na ocenę końcową składają się: udział w zajęciach w ilości określonej regulaminem studiów, zaliczenie 100% zajęć laboratoryjnych, zdanie obu kolokwiów. Ocena końcowa jest średnią uzyskanych ocen z kolokwiów. OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 30 1,2 20 0,8 Zajęcia praktyczne 15 0,6 10 0,4 Konsultacje 2 0,1 4 0,2 Godziny kontaktowe 32 1,3 24 1,0 Przygotowanie do zajęć 15 0,6 15 0,6 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 30 1,2 40 1,6 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 47 1,9 57 2,3 ECTS łącznie - 3,2-3,2 Procent pracy własnej 59,5 70,4 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Uprawa roli i nawożenie roślin ogrodniczych; Praca zbiorowa pod redakcją R. Starcka, PWRiL, Warszawa. 2. Świętochowski B., Jabłoński B., Radomska M., Krężel M., Ogólna uprawa roli i roślin PWRiL, Warszawa. 3. Atlas chwastów dowolny. 4. Praczyk T., Paradowski A. Zwalczanie chwastów na trawnikach. 5. Gorlach E., Mazur T.. Chemia rolna. PWN, Warszawa Kropisz A.,Starck J.R.. Przewodnik do ćwiczeń z nawożenia roślin ogrodniczych. Wydawnictwo SGGW, Warszawa Praca zbiorowa pod red. Myrcika S.. Chemia rolna SGGW, Warszawa Kacperska I., Oświęcimski W., Przeradzki D., Stojanowska J.. Opracowywanie zaleceń nawozowych w ogrodnictwie. Wydawnictwo SGGW, Warszawa Praca zbiorowa pod red. Starcka J. R. Uprawa roli nawożenie roślin ogrodniczych. PWRiL Warszawa Lipiński W.. Chemia rolna. Wydawnictwo Akademickie, Lublin 2006

255 255 UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: dr hab. inż. Michał Drab, prof. UZ

256 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str U R ZZ Ą D ZZ A N I EE TT EE R EE N Ó W ZZ I EE LL EE N I Kod p rzedmiotu: 1.4-WI-AKP-UTERZ Typ p rzedmiotu: obowiązkowy Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy z ZOiRG IIŚ WBAIŚ AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS Wykład 30 2 V Egzamin Projekt 30 2 V Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne Wykład 20 2 V Egzamin Projekt 20 2 V Zaliczenie z oceną 4 CEL PRZEDMIOTU: Zapoznanie studentów z zagadnieniami związanymi z klasycznymi i najnowszymi technikami oraz technologiami stosowanymi w terenach zieleni, stosowanymi przy urządzaniu i pielęgnowaniu terenów zieleni. Wprowadzenie do kosztorysowania tych prac. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: brak Nieformalne: brak ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program wykładów: Podstawy prawne opracowania dokumentacji wykonawczej budowy, zakładania i utrzymania terenów zieleni. Dokumentacja związana z projektem i realizacją terenów zieleni - specyfikacja techniczna wykonania i odbioru robót/prac. Normy i katalogi branżowe w terenach zieleni. Przygotowanie terenu i roślinności do prowadzenia robót ziemnych. Przygotowanie terenu do sadzenia roślin. Sposoby wykonywania robót ziemnych. Narzędzia i maszyny stosowane przy budowie terenów zieleni. Sadzenie drzew i krzewów, zakładanie rabat i kwietników, zakładanie trawników. Kształtowanie małej architektury ogrodowej: konstrukcje pod pnącza, altany, ławki itp. Urządzanie i elementy wyposażenia terenów rekreacyjnych i placów zabaw dla dzieci. Drogi i nawierzchnie ogrodowe w terenach zieleni. Murki i schody ogrodowe. Woda i zbiorniki wodne w ogrodach i terenach zieleni. Oświetlenie i ogrodzenie w terenach zieleni. Umacnianie skarp. Ściółkowanie i okrywanie powierzchni ziemi w terenach zieleni. Program ćwiczeń projektowych: Opracowanie projektu wykonawczego wybranego terenu zieleni.

257 257 METODY KSZTAŁCENIA: Metody podające: wykład konwersatoryjny, wykład informacyjny. Metoda ćwiczeniowo-praktyczna metoda ćwiczebna i projekt. EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza definiuje funkcje, jakie spełnia zieleń w kształtowaniu środowiska miejskiego ma wiadomości dotyczące typów zieleni oraz zasad urządzania terenów zieleni zna zasady wykorzystywane w trakcie zakładania zieleni: sadzenia drzew i krzewów, zakładania trawników, rabat i kwietników uzasadnia wybór związany z zastosowaniem określonego rozwiązania technologicznego przy realizacji prac z branży architektury krajobrazu Umiejętności tworzy specyfikację techniczną wykonania i odbioru prac z zakresu budowy i pielęgnacji terenów zieleni z uwzględnieniem zestawień materiału roślinnego, norm i standardów inżynierskich tworzy przedmiar i harmonogram prac w kolejności technologicznej określa zakres prac związanych z sadzeniem drzew i krzewów, zakładaniem trawników, rabat i kwietników dokonuje analizy środowiskowej lokalizacji i funkcjonowania obiektów, urządzeń i systemów architektury krajobrazu Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W04 egzamin pisemny W K_W05 egzamin pisemny W K_W06; K_W18; K_W20 K_W12; K_W13; K_W14 K_U14; K_U30 K_U14 K_U14 K_U25 egzamin pisemny egzamin pisemny weryfikacja założeń projektowych, ocena projektu weryfikacja założeń projektowych, ocena projektu weryfikacja założeń projektowych weryfikacja założeń projektowych tworzy projekt wykonawczy założenia zieleni K_U26 ocena projektu P Kompetencje społeczne wykazuje poczucie odpowiedzialności za właściwe kształtowanie środowiska naturalnego K_K03 konwersacja w trakcie wykładów i ćwiczeń inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach W P P P P W, P WARUNKI ZALICZENIA: Ćwiczenia projektowe: Sposobem sprawdzenia wiedzy praktycznej jest ocena poprawności opracowania projektu wykonawczego wybranego terenu zieleni pod względem: zgodności z zasadami rysunku technicznego (Polskimi Normami), przyjętych rozwiązań projektowych wykorzystania wiedzy teoretycznej z budowy terenów zieleni, szczegółowości specyfikacji technicznej materiału roślinnego i elementów malej architektury oraz wykonania robót/prac - zgodnie z katalogami branżowymi. Wykłady: Egzamin pisemny Ocena końcowa jest rezultatem porównania liczby uzyskanych przez studenta punktów ze skalą ocen: bdb 4,6-5,0/ db+ 4,1-4,5/ db 3,6-4,0/ dst+ 3,1-3,5/ dst 2,6-3,0/ ndst. 2,5. Ocena końcowa jest średnią ważoną ocen wszystkich elementów składowych kształcenia (uwzględniającą jako wagę liczbę godzin w poszczególnych elementach).

258 258 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 60 2,4 40 1,6 Zajęcia praktyczne 30 1,2 20 0,8 Konsultacje 2 0,1 4 0,2 Godziny kontaktowe 62 2,5 44 1,8 Przygotowanie do zajęć 20 0,8 30 1,2 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 20 0,8 30 1,2 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 42 1,7 62 2,5 ECTS łącznie - 4,2-4,2 Procent pracy własnej 40,4 58,5 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Bartosiewicz A.: Urządzanie terenów zieleni, Wyd. Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa Drozdek M. E. (red.) Techniki i technologie dla terenów zieleni, Wyd. PWSZ w Sulechowie. Sulechów Gadomska E., Gadomski K.: Urządzanie i pielęgnacja terenów zieleni, cz. I-III. Hortpress Warszawa Neufert E.: Podręcznik projektowania architektoniczno-budowlanego. Arkady Warszawa Niemirski W.: Urządzanie terenów zieleni. PWT, Warszawa Ogólne Specyfikacje Techniczne wydane na zlecenie Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych 7. Orzeszek-Gajewska B.: Kształtowanie terenów zieleni w miastach PWN, Warszawa Szczepanowska H. B.: Drzewa w mieście, Hortpress Warszawa Zalecenia dotyczące realizacji terenów zieleni Polskie Stowarzyszenie Wykonawców Terenów Zieleni i Architektów Krajobrazu Zieleń Polska Kraków Zalecenia jakościowe dla ozdobnego materiału szkółkarskiego Związek Szkółkarzy Polskich Wyd. Agencja Promocji Zieleni Sp. z o.o. Warszawa 2008 UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: dr inż. arch. kraj. Monika Edyta Drozdek, dr inż. Agnieszka Szczecińska

259 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str W YY B R A N EE ZZ A G A D N I EE N I A ZZ FF I LL O ZZ O FF I I I EE TT YY KK I Kod p rzedmiotu: 8.1-WI-AKP-FILOZ Typ p rzedmiotu: wybieralny Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy z Inst. Filozofii AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Wykład 30 2 I Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne 2 Wykład 20 2 I Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z historią europejskich idei filozoficznych, ze szczególnym uwzględnieniem klasycznych i nowożytnych koncepcji przyrody, zaznajomienie z najważniejszymi systemami etyki normatywnej; uświadomienie znaczenia i wpływu koncepcji filozoficznych na rozwój kultury i nauki; ukazanie roli filozoficznej i etycznej refleksji nad przyrodą. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: brak Nieformalne: wiedza z historii na poziomie szkoły średniej ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program wykładów: Podstawy filozofii: filozofia jako umiłowanie mądrości, znaczenie filozoficznej problematyzacji rzeczywistości, główne pytania i dziedziny filozofii, filozofia wobec innych dziedzin kultury (nauka, religia, ideologia, światopogląd), filozofia a pedagogika. Zarys historii europejskich idei filozoficznych: byt, zmienność, poznanie, dusza, sprawiedliwość, prawo, Bóg, piękno, dobro. Wybrane filozoficzne koncepcje paradygmat sofistyczny i sokratejski, człowiek u Platona i Arystotelesa, średniowieczny obraz natury ludzkiej, narodziny renesansowego humanizmu, nowożytny naturalizm. Podstawy etyki: moralność, normy moralne, sankcja, sumienie, wartości, dylemat moralny, imperatyw, preferencja. Podstawowe systemy normatywne: aretologia, deontologia, aksjologia. Ewolucja praw przyrody. METODY KSZTAŁCENIA: metody podające: wykład informacyjny, wykład problemowy.

260 260 EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza posiada elementarną wiedzę na temat filozofii, jej historycznego rozwoju, problemów i dziedzin; rozumie i prawidłowo posługuje się podstawowymi pojęciami filozofii, rozróżnia główne nurty i stanowiska w filozofii klasycznej i nowożytnej. Zna wybrane filozoficzne koncepcje, potrafi wskazać ich znaczenie dla rozwoju kultury i nauki posiada podstawową wiedzę z zakresu etyki; prawidłowo posługuje się pojęciami: etyka, moralność, norma, wartości, cnota, powinność, sumienie, imperatyw, sankcja, dylemat moralny, preferencja. Zna założenia głównych systemów etycznych: etyki cnót, etyki obowiązku oraz etyki wartości. Potrafi w twórczy sposób formułować i rozstrzygać problemy etyczne w odniesieniu do sytuacji związanych z pracą architekta krajobrazu. Zna zasady formułowania kodeksów etycznych, potrafi analizować skutki działań podjętych według przyjętych reguł Umiejętności potrafi samodzielnie wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i użytkować informacje z wykorzystaniem różnych źródeł Kompetencje społeczne rozróżnia potoczną i profesjonalną refleksję etyczną; ma świadomość doniosłości myśli filozoficznej i etycznej w odniesieniu do poznania przyrody; dostrzega potrzebę refleksji etycznej i konieczność przestrzegania zasad etyki zawodowej Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W02 kolokwium pisemne W K_W02 kolokwium pisemne W K_U01 kolokwium pisemne W K_K06, K_K08 kolokwium pisemne; konwersacja w trakcie wykładów inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach W WARUNKI ZALICZENIA: udział w zajęciach określonych regulaminem studiów, zaliczenie w formie testu wolnego wyboru z progami punktowymi z wybranych treści wykładowych; ocenę pozytywną otrzymuje student, który uzyska 50% punktów. OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 30 1,0 20 0,7 Zajęcia praktyczne 0 0,0 0 0,0 Konsultacje 1 0,0 2 0,1 Godziny kontaktowe 31 1,0 22 0,7 Przygotowanie do zajęć 0 0,0 0 0,0 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 20 0,7 30 1,0 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 22 0,7 32 1,1 ECTS łącznie - 1,8-1,8

261 261 Procent pracy własnej 41,5 59,3 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Ajdukiewicz K. Zagadnienia i kierunki filozofii. Czytelnik, Warszawa Zdzisław Kalita (oprac.), Etyka w teorii i praktyce, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2001, 3. Powszechna Encyklopedia Filozofii, (stosowne hasła), 4. Stefan Swieżawski, Dzieje europejskiej filozofii klasycznej, Warszawa-Wrocław Jan Galarowicz, Na ścieżkach prawdy, Kraków Literatura podstawowa: LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA: 1. Giovanni Reale, Historia filozofii starożytnej, t. I-V, Lublin Bourke V., Historia etyki, Wydawnictwo Krupski i S-ka. Toruń Etyka. Zarys, Wyd. UJ, Kraków Filozofia. Podstawowe pytania, pod red. E. Martena i M. Schnädelbacha, przeł. K. Krzemieniowa, Wiedza Powszechna, Warszawa Hołówka, Etyka w działaniu, Wyd. Prószyński i S-ka, Warszawa Moore G.E., Zasady etyki, przeł. Cz. Znamierowski, Wyd. M. Arcta, Warszawa Przewodnik po etyce, pod red. P. Singera, KiW, Warszawa 1998 UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: dr Paweł Walczak (Instytut Filozofii)

262 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str W YY CC H O W A N I EE FF I ZZ YY CC ZZ N EE Kod p rzedmiotu: 16.1-WI-AKP-WF Typ p rzedmiotu: obowiązkowy Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy z SWFiS AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Ćwiczenia 30 2 III Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne 1 Ćwiczenia 20 2 III Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Rozwijanie zainteresowań związanych ze sportem i rekreacją ruchową. Kształtowanie umiejętności zaspokajania potrzeb związanych z ruchem, sprawnością fizyczną oraz dbałością o własne zdrowie. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: brak przeciwwskazań lekarskich Nieformalne: brak ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Zajęcia ruchowe, prowadzone w grupach męskich i żeńskich (z wyłączeniem pływania i jeździectwa) z wykorzystaniem sprzętu do ćwiczeń fizycznych, gier sportowych, urządzeń do ćwiczeń siłowych i fitness. Studenci mogą wybierać preferowane rodzaje aktywności ruchowych: grupy rozwoju ogólnego, gry sportowe, pływanie i jeździectwo. Fakultet wychowania fizycznego zajęcia ruchowe o charakterze treningu sportowego prowadzone w grupach specjalizacji sportowej lub rekreacyjnej. Celem przedmiotu jest wszechstronny i harmonijny rozwój fizyczny, poprawa ogólnej sprawności ruchowej i zdrowotności, poprawa motoryczności. Rozbudzenie zainteresowań różnymi rodzajami aktywności ruchowej. Wykształcenie umiejętności ruchowych zapewniających aktywne uczestnictwo w kulturze fizycznej, doskonalenie w wybranej dziedzinie sportowo-rekreacyjnej, kształtowanie postaw prozdrowotnych, utrwalenie nawyków aktywności rekreacyjnej, sportowej i turystycznej. Ogólna charakterystyka i podstawowe przepisy wybranych dyscyplin sportowych. Praktyczne umiejętności z zakresu wybranych dyscyplin sportowych. Edukacja prozdrowotna poprzez wychowanie fizyczne i sport. METODY KSZTAŁCENIA: metody podające: omówienie i pokaz metody poszukujące: ćwiczenia ruchowe, gry szkolne, sędziowanie meczów, protokołowanie metoda treningu sportowego: technika indywidualna, taktyka, wytrzymałość ogólna i specjalna

263 263 metoda startowa: udział w zawodach i turniejach sportowych EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza definiuje pojęcia: kultura fizyczna, rekreacja, gry sportowe, rozgrzewka, fitness, streching definiuje i opisuje zasady, przepisy wybranych gier sportowych wyjaśnia znaczenia ćwiczeń wprowadzających rozpoznaje formy gier sportowych: uproszczona, fragmenty gry, gra szkolna, gra właściwa Umiejętności stosuje techniki właściwe dla różnych rodzajów aktywności ruchowych wykorzystuje dostępny sprzęt sportowy zgodnie z jego przeznaczeniem organizuje zajęcia ruchowe własne Kompetencje społeczne podejmuje aktywność ruchową na rzecz autorozwoju inicjuje, przeprowadza zajęcia rekreacji ruchowej sędziuje zawody rangi towarzyskiej zawody uczelniane, osiedlowe wzrost poziomu sportowego uczestników wyłonienie liderów w poszczególnych dyscyplinach sportowo-rekreacyjnych mistrzostwa uczelni wytypowanie reprezentantów uczelni na rozgrywki regionalne i ogólnopolski Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć konwersacja w trakcie ćwiczeń konwersacja w trakcie ćwiczeń konwersacja w trakcie ćwiczeń konwersacja w trakcie ćwiczeń ocena aktywności na zajęciach ocena aktywności na zajęciach ocena aktywności na zajęciach konwersacja w trakcie ćwiczeń inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach C C C C C C C C C C C C C WARUNKI ZALICZENIA: Studenci oceniani są w systemie ciągłym. Podstawowym kryterium oceny jest obecność i aktywność na zajęciach, znajomość przepisów wybranych gier sportowych, udział w rozgrywkach uczelnianych. Studenci mający lekarskie przeciwwskazania do ćwiczeń fizycznych uczestniczą w zajęciach pełniąc role sędziego, protokolanta, sekretarz rozgrywek, pomocnika prowadzącego. Testy umiejętności sportowych, udział w zawodach i turniejach uczelnianych oraz udział w rozgrywkach środowiskowych. Na ocenę końcową składają się: udział w zajęciach, aktywność na zajęciach sędziowanie i protokołowania meczów i zawodów rozgrywek uczelnianych w przypadku fakultetu wychowania fizycznego bez zaliczenia, zajęcia dodatkowe

264 264 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 60 2,0 40 1,3 Zajęcia praktyczne 60 2,0 40 1,3 Konsultacje 0 0,0 10 0,3 Godziny kontaktowe 60 2,0 50 1,7 Przygotowanie do zajęć 0 0,0 10 0,3 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 0 0,0 0 0,0 Zaliczenie / egzamin 0 0,0 0 0,0 Praca własna 0 0,0 0 0,0 ECTS łącznie - 2,0-2,0 Procent pracy własnej 0,0 16,7 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Bondarowicz M., Zabawy i gry ruchowe w zajęciach sportowych, Warszawa Huciński T., Kisiel E.: Szkolenie dzieci i młodzieży w koszykówce, Warszawa Karpiński R., Karpińska M.: Pływanie sportowe korekcyjne rekreacyjne, Katowice Kosmol A., Teoria i praktyka sportu niepełnosprawnych, Warszawa StefanIIŚ T., Atlas uniwersalnych ćwiczeń siłowych, Wrocław Talaga J., ABC Młodego piłkarza. Nauczanie techniki, Warszawa Uzarowicz J., Siatkówka. Co jest grane? Wrocław Woynarowska B., Edukacja zdrowotna Podręcznik akademicki, Warszawa Wołyniec J., Przepisy gier sportowych w zakresie podstawowym, Wrocław 2006 UWAGI: Studenci zwolnieni z czynnego udziału w zajęciach zostaną zobligowani do udziału w wykładach z zakresu kultury fizycznej w identycznym wymiarze godzin i o takiej samej wartości punktowej ECTS. PROGRAM OPRACOWAŁ: Studium Wychowania Fizycznego i Sportu

265 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str ZZ A SS A D YY KK O N SS EE R W A CC JJ I I R EE W A LL O R YY ZZ A CC JJ I Kod p rz edmiotu: 2.5-WI-AKP-ZBWCF AKR Typ p rzedmiotu: obowiązkowy Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy z ZBO IB WBAIŚ For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS Wykład 30 2 IV Egzamin Projekt 15 1 IV Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne Wykład 20 2 IV Egzamin Projekt 10 1 IV Zaliczenie z oceną 4 CEL PRZEDMIOTU: Umiejętności i kompetencje w zakresie projektowania modernizacji obiektów budowlanych. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: zaliczenie z przedmiotu Budownictwo ogólne Nieformalne: brak ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program wykładów: Zasady techniczno-prawne w obiektach wymagających utrzymania i utrwalenia dziedzictwa kulturowego. Zakres i możliwości stosowania rozwiązań naprawczych. Konserwacja i remonty. Zakres dokumentacji, oceny, opinie, ekspertyzy. Rodzaje prac przedprojektowych. Prace inwentaryzacyjne. Analiza wartości kulturowych. Fazy projektowania remontów i modernizacji. Program ćwiczeń projektowych: Zasady prac konserwatorskich w budownictwie. Grunt i fundamenty. Mury i filary. Izolacje. Stropy i sklepienia. Konstrukcje drewniane. Pokrycia dachów. Stolarka, ślusarka. Tynki. Podłogi i posadzki. Trwałość elementów składowych budynku. Okresy trwałości elementów składowych obiektów budowlanych. METODY KSZTAŁCENIA: Wykład konwencjonalny, problemowy, z tekstem programowym Projekt metody problemowe studium przykładowe / metody ćwiczeniowo-praktyczne - metoda obserwacji, pomiaru w terenie

266 266 EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza zna i rozumie historyczne i współczesne determinanty funkcjonowania obszarów wiejskich i miejskich oraz ich rozwoju ma wiedzę na temat najczęściej stosowanych materiałów budowlanych i instalacyjnych, ich wytrzymałości oraz zasad ogólnego kształtowania konstrukcji i budowy obiektów i urządzeń architektury krajobrazu zna podstawowe zasady projektowania prostych rozwiązań inżynierskich Umiejętności ma doświadczenie związane z utrzymaniem urządzeń, obiektów i systemów technicznych typowych dla działań architektury krajobrazu ma doświadczenie związane z rozwiązywaniem praktycznych zadań inżynierskich, zdobyte w środowisku zajmującym się zawodowo działalnością z zakresu architektury krajobrazu Kompetencje społeczne ma świadomość odpowiedzialności za zachowanie dziedzictwa kulturowego regionu, kraju, Europy Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W03 kolokwium pisemne K_W14 kolokwium pisemne W K_W18 kolokwium pisemne W K_U28 K_U29 K_K08 ocena opracowania projektowego ocena opracowania projektowego konwersacja w trakcie wykładów i ćwiczeń inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach W P P W WARUNKI ZALICZENIA: Wykład: Zaliczenie na podstawie testu z progami punktowymi: 50% - 60% pozytywnych odpowiedzi dst, 61% - 70% dst plus, 71% - 80% db, 81% - 90% db+, 91% - 100% bdb. Projekt: Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen ze wszystkich ćwiczeń projektowych (2 projekty) oraz z pisemnego sprawdzianu z kryteriami oceny. Zaliczenie przedmiotu: Ocena jest średnią z ocen : O = (W+P)/2

267 267 OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 45 1,8 30 1,2 Zajęcia praktyczne 15 0,6 10 0,4 Konsultacje 2 0,1 4 0,2 Godziny kontaktowe 47 1,9 34 1,4 Przygotowanie do zajęć 15 0,6 20 0,8 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 30 1,2 40 1,6 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 47 1,9 62 2,5 ECTS łącznie - 3,8-3,8 Procent pracy własnej 50,0 64,6 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Arendarski J. Trwałość i niezawodność budynków mieszkalnych. Arkady, Warszawa Linczowski Cz. Trwałość, ochrona i eksploatacja budowli. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej, Częstochowa Łempicki J. Ekspertyzy konstrukcji budowlanych. Arkady, Warszawa Mikoś J. Wybrane problemy diagnostyki i prognozowania trwałości tworzyw i obiektów budowlanych. Politechnika Warszawska, Warszawa ŚcAKlewski Z. Trwałość budowli. Wydawnictwo Politechniki Świętokrzyskiej UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: dr inż. Beata Nowogońska

268 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str ZZ A SS A D YY PP RR O W A D ZZ EE N I A FF I R M YY PP R O JJ EE KK TT O W O - W YY KK O N A W CC ZZ EE JJ Kod p rzedmiotu: 4.3-WI-AKP-ZPFIR Typ p rzedmiotu: obowiązkowy Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy IIŚ WBAIŚ AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Wykłady 15 1 VI Zaliczenie z oceną Ćwiczenia 15 1 VI Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne 2 Wykłady 10 1 VI Zaliczenie z oceną Ćwiczenia 10 1 VI Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Wprowadzenie studentów w podstawy funkcjonowania małej firmy projektowo-wykonawczej: rachunkowość, księgowość, marketing. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: zaliczenie Ekonomii Nieformalne: brak ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program wykładów: Istota i funkcje systemu rachunkowości. Zasady rachunkowości, ze szczególnym uwzględnieniem podmiotów zwolnionych z obowiązku stosowaniu ustawy o rachunkowości. Charakterystyka sprawozdań finansowych. Bilans. Rachunek zysków i strat. Informacja dodatkowa. Rachunek przepływów pieniężnych. Zestawienie zmian w kapitale własnym. Rachunek majątku i kapitału. Klasyfikacja i wycena aktywów i pasywów. Pojęcie działalności gospodarczej i obowiązek podatkowy przedsiębiorcy. Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Karta podatkowa. Opodatkowanie na zasadach ogólnych. Podatkowa księga przychodów i rozchodów. Czynności księgowe i rachunkowe w małej firmie. Konta bilansowe i procesowe. Ewidencja i rozliczenie wyniku finansowego. Podstawy rachunku kosztów w małej firmie. Księgowość rzeczowa małej firmy: księga majątku firmy, inwentaryzacja, amortyzacja. Marketing jako klucz do realizacji celów firmy. Przedsiębiorstwo jako uczestnik rynku. Informacje makro i mikro-środowiskowe. Budowa strategii marketingowej. Analiza SWOT w przedsiębiorstwie. Postępowanie nabywców na rynku i czynniki wpływające na zachowanie konsumentów. Wprowadzenie do badań marketingowych.

269 269 Program ćwiczeń: Zadania rachunkowe wykonywane na danych finansowych jednostek. Ułożenie strategii marketingowej dla firmy projektowo-wykonawczej z zakresu architektury krajobrazu: wybór segmentu rynku, nazwy, zasięgu działania, analiza SWOT, reklama, promocja. METODY KSZTAŁCENIA: metody podające: wykład informacyjny z wykorzystaniem technik multimedialnych, wykład problemowy metody poszukujące: problemowe: klasyczna metoda problemowa, sytuacyjna: analizowanie przez studentów rzeczywistych danych finansowych jednostek, ćwiczeniowo-praktyczne: zadania rachunkowe, wykonywanie przez studentów samodzielnych prac ćwiczeniowych i zadań; metoda projektu, dyskusje (okrągłego stołu) EFEKTY KSZTAŁCENIA I METODY WERYFIKACJI OSIĄGANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA: Efekty kształcenia po zakończeniu przedmiotu. Student: Wiedza definiuje pojęcia bilansu, rachunku zysków i strat, rachunku przepływów pieniężnych, operacje gospodarcze; definiuje i rozróżnia aktywa pieniężne, należności i zobowiązania, rzeczowy majątek trwały i obrotowy, wartości niematerialne i prawne, inwestycje rozpoznaje podmioty zobowiązane do stosowania ustawy o rachunkowości oraz podmioty zwolnione z obowiązku stosowania ustawy o rachunkowości i progi ustawowe stosowania zryczałtowanych form oraz podatkowej księgi przychodów i rozchodów definiuje zadania firmy projektowo-wykonawczej z uwzględnieniem zróżnicowanej struktury wewnętrznej ma podstawową wiedzę z zakresu organizacji i zarządzania obiektami i systemami architektury krajobrazu ma podstawową wiedzę z zakresu zarządzania jakością, BHP i dokumentacji zakładu pracy zna zasady tworzenia i rozwoju form indywidualnej przedsiębiorczości w branży projektowej, wykonawczej i eksploatacyjnej obiektów architektury krajobrazu Umiejętności dokonuje czynności księgowe i podatkowe ze szczególnym uwzględnieniem uproszczonych form; operuje podatkową książką przychodów i rozchodów, ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych oraz kartą podatkową ocenia wpływ poszczególnych operacji gospodarczych na jednostkę; prezentuje czynności księgowe w uproszonych formach rachunkowości wyznacza zadania poszczególnym osobom/komórkom firmy projektowo-wykonawczej posiada podstawowe umiejętności w zakresie oceny jakości usług związanych z działalnością biura/firmy Symbol Metody weryfikacji Forma zajęć K_W20 kolokwium pisemne W K_W20 kolokwium pisemne W K_W21 kolokwium pisemne W K_W22 kolokwium pisemne W K_W23 kolokwium pisemne W K_W25 kolokwium pisemne W K_U04 ocena raportów z zajęć C K_U04 ocena raportów z zajęć C K_U05 ocena raportów z zajęć C K_U17 ocena raportów z zajęć C

270 270 architektury krajobrazu potrafi sporządzić wniosek o przyznanie środków na realizację zadania związanego z kreacją obiektów architektury krajobrazu wykorzystuje w toku rozwiązywania zadań architektury krajobrazu elementy ekonomiczne Kompetencje społeczne wykazuje poczucie odpowiedzialności za środki wydatkowane na kształtowanie środowiska naturalnego potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy K_U21 ocena raportów z zajęć C K_U23 ocena raportów z zajęć C K_K03 K_K07 konwersacja w trakcie wykładów i ćwiczeń inicjowana przez prowadzącego; ocena aktywności na zajęciach W, C W, C WARUNKI ZALICZENIA: test zaliczeniowy z elementami rachunkowymi: 24 pytania testowe jednokrotnego wyboru, system 0/1 pkt., max 24 pkt., pkt. bdb, pkt. db+, pkt. db, pkt. dst+, pkt. dst. prezentacje wyników i obliczeń rachunkowych na zajęciach ćwiczeniowych, przy ocenie brane są pod uwagę: posługiwanie się wiedzą merytoryczną, kompletność opracowania, forma prezentacji wykonanie i prezentacja samodzielnie wykonanego projektu marketingowego sprawdzanie obecności na zajęciach Na ocenę końcową składają się: aktywność na zajęciach ćwiczeniowych (rachunkowych) zdanie przedmiotowego testu końcowego obejmującego treści wykładowe i praktyczne umiejętności rachunkowe Oceną z przedmiotu jest oceną 60% z testu końcowego i 40% oceny z ćwiczeń rachunkowych. OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA: Wyszczególnienie studia stacjonarne studia niestacjonarne godziny ECTS godziny ECTS Zajęcia ogółem 30 1,2 20 0,8 Zajęcia praktyczne 15 0,6 10 0,4 Konsultacje 2 0,1 4 0,2 Godziny kontaktowe 32 1,3 24 1,0 Przygotowanie do zajęć 10 0,4 16 0,6 Przygotowanie do zaliczenia/egzaminu 8 0,3 10 0,4 Zaliczenie / egzamin 2 0,1 2 0,1 Praca własna 20 0,8 28 1,1 ECTS łącznie - 2,1-2,1 Procent pracy własnej 38,5 53,8

271 271 LITERATURA PODSTAWOWA: 1. Bereżnicka J., Franc-Dąbrowska J., Podstawy rachunkowości, Wydawnictwo SGGW, Warszawa Kwacz A., Kaczurak-Kozak M., Podstawy rachunkowości, Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa, Sulechów Kiziukiewicz T., Sawicki K., Rachunkowość małych firm, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa Olchowicz I., Podstawy rachunkowości. Wykład, Difin, Warszawa Olchowicz I., Podstawy rachunkowości. Zadania i rozwiązania, Difin, Warszawa Rachunkowość kurs podstawowy, Edward Nowak, PWE Sawicki K., Podstawy rachunkowości,, PWE Warszawa 2009, wydanie VI 8. KotlerPh.: Marketing. Analiza, planowanie, wdrażanie i kontrola. Wydawnictwo Felberg SJA, Warszawa KotlerPh.: Kotler o marketingu. Jak kreować i opanować rynki. Wydawnictwo Profesjonalnej Szkoły Biznesu, Kraków Prymon M.: Menadżerskie i społeczne aspekty współczesnego marketingu. Ekspert. Wydawnictwo i Doradztwo, Wrocław Minus P. M.: Etyka w biznesie. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa Altkorn J.: Zarządzanie i przedsiębiorczość. Studia polskich przypadków. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa-Kraków Karasiewicz G.: Marketingowe strategie cen. Polskie Wydawnictwo Ekonomicznie, Warszawa UWAGI: brak PROGRAM OPRACOWAŁ: Instytut Ekonomii i Zarządzania

272 Liczba godz i n w seme strze Liczba godz i n w tygodn i u Seme str ZZ B I O R N I KK I W O D N EE, CC I EE KK I I FF O N TT A N N YY W M I EE ŚŚ CC I EE Kod p rzedmiotu: 6.4-WI-AKP-ZBWCF Typ p rzedmiotu: wybieralny Język nauczania: polski Odpowied zialny za przedmiot: nauczyciel akademicki prowadzący wykład Prowadzący: nauczyciele akademiccy ZHiGS IIŚ WBAIŚ AKR For ma zaję ć For ma zalicze nia Pun kty ECTS St ud ia st acjonar ne Wykład 15 1 V Zaliczenie z oceną Ćwiczenia 30 2 V Zaliczenie z oceną St ud ia nies ta cj o narne 4 Wykład 10 1 V Zaliczenie z oceną Ćwiczenia 20 2 V Zaliczenie z oceną CEL PRZEDMIOTU: Celem zajęć jest zapoznanie studenta z obiektami małej architektury wodnej i jej znaczeniem w krajobrazie kulturowym. Student zostaje zapoznany z budową oraz funkcjami pełnionymi przez obiekty hydrotechniczne i obiekty/elementy miejskiej architektury wodnej. Celem kształcenia jest nabycie umiejętności kreowania wodnych elementów architektonicznych z zachowaniem wymogów estetycznych i ekologicznych. WYMAGANIA WSTĘPNE: Formalne: zaliczenie przedmiotu Hydrologia Nieformalne: brak ZAKRES TEMATYCZNY PRZEDMIOTU: Program wykładów: Rola wody w kształtowaniu krajobrazu miasta. Budowle wodne w architekturze krajobrazu. Użytkowe i rekreacyjne elementy wodne - rys historyczny. Woda we współczesnej sztuce ogrodowej. Charakterystyka urządzeń nawodnieniowych. Budowa, funkcje i zasady działania: zraszaczy, deszczowni, nawodnień kroplowych. Zasady nawodnień w krajobrazie zamkniętym. Potrzeby wodne roślin ozdobnych. Rola mikrodeszczowni i nawodnień kroplowych w nawadnianiu ogrodów, parków i zieleńców miejskich. Rekreacyjne elementy architektury wodnej: fontanny, kaskady, oczka wodne, strumienie, wodotryski - budowa oraz zasada działania. Sposoby włączenia elementów małej architektury wodnej w obieg wody. Estetyka zagospodarowania obszarów nawadnianych. Prawne aspekty lokalizacji i funkcjonowania elementów małej architektury wodnej w krajobrazie zamkniętym.