30 LAT NAUKOWEJ SZKOŁY OBRÓBKI ŚCIERNEJ ( )

Transkrypt

1 Prof. dr inŝ. Henryk śebrowski 30 LAT NAUKOWEJ SZKOŁY OBRÓBKI ŚCIERNEJ ( ) I Sympozjum naukowe, które zapoczątkowało działalność Naukowej Szkoły Obróbki Ściernej, zorganizowaliśmy w dniach 16 do 19 września 1978 r. w domu wczasowym Politechniki Limba w Karpaczu. Wzięły w nim udział 33 osoby reprezentujące zarówno uczelnie jak i ośrodki badawcze i zakłady przemysłowe. Wykaz nazwisk uczestników, jak i tematy referatów, znajdują się w Kronice, którą załoŝyła i dotychczas prowadzi dr BoŜena Ciałkowska. W roku 1978, kiedy zorganizowano I Seminarium Obróbki Ściernej, pracowała w naszym Instytucie grupa 14 osób zajmujących się obróbką ścierną. Naszym Mistrzem był prof. Władysław Chowaniec. Na zdjęciu Profesor siedzi na schodach wejściowych do budynku Limby, w przerwie między obradami. Wśród stojących wychowańców są doc. K. Kubik, doc. H. śebrowski, dr Zb. Kubala, dr R. Presz, dr W. Pszczołowski, F. GadŜała, J. Bałamucki, B. Ciałkowska, dr A. Boesche, dr M. Mazurkiewicz. Spośród Przedstawicieli innych, zaprzyjaźnionych Uczelni, w Seminarium uczestniczyli: Politechnika Poznańska: Zenobia Weiss, Edmund Weiss, Adam Hamrol, Kazimierz Wieczorkowski, Edward Pająk,

2 Politechnika Koszalińska: Tadeusz Karpiński, Wojciech Kacalak, Józef Borkowski, Jarosław Plichta, Politechnika Gdańska: Mieczysław Feld, Andrzej Szponar, Politechnika Łódzka: Andrzej Koziarski, Mirosław Urbański, Włodzimierz Fiks, Politechnika Warszawska: Mieczysław Marciniak, Andrzej Stefko, VIS Warszawa: Lucyna Knopp, Kombinat Przemysłu Narzędziowego VIS Zakład Artykułów Ściernych Bielsko Biała: Zygmunt Łoś. Proszę mi wybaczyć jeśli kogoś pominąłem, ale juŝ wzrok nie ten aby kaŝdego na zdjęciach rozpoznać, tym bardziej, Ŝe 30 lat temu byliśmy piękni i młodzi. A ponadto, kilka osób było na wagarach na ŚnieŜce. Spotkanie przedstawicieli krajowych ośrodków uczelnianych i naukowo badawczych, prowadzących badania z obróbki ściernej, miało na celu: wzajemne zaznajomienie się z prowadzącymi w tych ośrodkach pracami naukowymi, ocenę programów badawczych na tle głównych, poŝądanych kierunków prac, oceny krajowych badań na tle prognoz światowych rozwoju obróbki ściernej, wytyczenie głównych kierunków prac naukowych z podstaw i technologii obróbki ściernej na najbliŝsze lata, podjęcie próby ewentualnej koordynacji prac badawczych, przedyskutowanie i dokonanie niektórych ustaleń w zakresie nazewnictwa w obróbce ściernej. Wygłoszone zostały następujące referaty: 1. śebrowski H.: Wprowadzenie, ITBM Politechniki Wrocławskiej. 2. śebrowski H.: Problematyka badawcza w dziedzinie podstaw teoretycznych obróbki ściernej, ITBM Politechniki Wrocławskiej. 3. WIECZORKOWSKI K, PAJĄK E.: Zmiany oporów skrawania przy szlifowaniu bezkłowym przelotowym wzdłuŝnym, Politechnika Poznańska. 4. KOZIARSKI A.: Ocena własności eksploatacyjnych ściernic, Politechnika Łódzka. 5. BAŁAMUCKI J.: Topografia roboczej powierzchni ściernicy diamentowej w szlifowaniu węglików spiekanych, ITBM Politechniki Wrocławskiej. 6. KUBALA Z.: Badania kinematyczno-dynamicznych warunków pracy taśm ściernych w strefie skrawania, ITBM Politechniki Wrocławskiej. 7. WEISS E. WEISS Z.: Wpływ zwiększonej prędkości szlifowania na chropowatość oraz błędy kształtu ściernicy i przedmiotu szlifowanego, OBR ŁoŜysk Tocznych w Poznaniu, ITBM Politechniki Poznańskiej. 8. ŁOŚ Z.: Problemy technologiczne związane z wytwarzaniem ściernych wyrobów nasypowych, Kombinat Przemysłu Narzędziowego VIS Zakład Artykułów Ściernych Bielsko-Biała.

3 9. JAKUBCZYK M. KUBIK K.: Teoretyczne podstawy konstrukcji ściernic do szlifowania wysokoprędkościowego, Fabryka Szlifierek Ponar Łódź Zakład Nr 2 Pabianice, ITBM Politechniki Wrocławskiej. 10. KARPIŃSKI T., KACALAK W.: Probabilistyczne ujęcie procesu zuŝycia narzędzi ściernych, WyŜsza Szkoła InŜynierska w Koszalinie. 11. WEISS E., NOWICKI W.: Wpływ intensyfikacji parametrów obróbki wykańczającej elementów łoŝysk na zmiany wybranych własności warstwy wierzchniej, Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Obrabiarek i Urządzeń Specjalnych w Poznaniu. 12. FELD M., SZPONAR A.: Wpływ naddatku obróbkowego i naciągu wstępnego taśmy ściernej na stabilność jej ruchu, Instytut Technologii Budowy Maszyn Politechniki Gdańskiej. Komunikaty: 1. MARCINIAK M.: Aktualne prace badawcze w zakresie teoretycznych podstaw obróbki ściernej, Instytut Technologii Mechanicznej Politechniki Warszawskiej. 2. KNOP L.: Ziarno ścierne do wyrobu narzędzi ściernych, Ośrodek Badawczo- Rozwojowy Fabryki Materiałów i Wyrobów ściernych Korund w Kole. UCHWAŁA KOŃCOWA SYMPOZJUM Na zakończenie Sympozjum postanowiono powołać SZKOŁĘ NAUKOWĄ OBRÓBKI SCIERNEJ i zatwierdzić jej podstawowe zasady regulaminowe. 1. Sesje odbywać się będą 1 raz w roku, we wrześniu. 2. Ilość uczestników: osób, w tym 20 uczestników stałych, pozostali to autorzy zakwalifikowanych referatów, zgłoszonych w danym roku. 3. Lista osób uczestników stałych: doc.doc. J. Borkowski, A. Budzyński, M. Feld, E. Jankowski, W. Kacalak, T. Karpiński, A. Koziarski, K. Kubik, M. Marciniak, A. Szymański, A. Uzarowicz, K. Wieczorkowski, H. śebrowski. 4. NajbliŜsza sesja Szkoły odbędzie się w WSI w Koszalinie w drugiej dekadzie września 1979 roku, a kolejna w 1980 roku w Politechnice Łódzkiej. 5. Problematyka najbliŝszej sesji: MODELOWANIE PROCESU OBRÓBKI ŚCIERNEJ. 6. Skład prezydium Komitetu Organizacyjnego kolejnej Sesji Szkoły: doc. dr Tadeusz Karpiński przewodniczący, doc. dr Andrzej Koziarski, doc. dr Henryk śebrowski. Skład prezydium jest zmienny i będzie powoływany kaŝdorazowo na kolejnych Sesjach Szkoły. Podsumowując 30-letnią działalność Naukowej Szkoły Obróbki Ściernej trzeba odnieść się do tytułu tego referatu i zaakcentować znaczenie Szkoły dla rozwoju nauki technologii, obszernej i znaczącej dyscypliny naukowej, jaką jest obróbka ścierna. 2

4 Kolejna sesja Skrócona historia Szkoły Data Ośrodek Nauk. - Miejsce Organizator Liczba referatów Liczba uczestników I Wrocław - Karpacz H. śebrowski II Koszalin - Cetuń T. Karpiński III Łódź - Konopnica A. Koziarski Brak 29 IV Poznań - Strzeszynek Z. Weiss Brak 30 V Warszawa - Wilga M. Marciniak VI Rzeszów - Myczkowce K. E. Oczoś VII Gdańsk - Mausz M. Feld VIII Koszalin - Ustronie T. Karpiński IX Kraków - Zakliczyn J. Harasymowicz X Wrocław - Szklarska Poręba H. śebrowski XI Łódź - Dobieszów A. Koziarski XII Poznań - BłaŜejewko Z. Weiss XIII Warszawa - Wilga M. Marciniak XIV Gdańsk - Sobieszewo M. Feld XV Rzeszów - Jawor K. E. Oczoś XVI Koszalin - Unieście T. Karpiński XVII Kraków - Myślenice L. Przybylski XVIII Wrocław - Szklarska Poręba H. śebrowski XIX Łódź - Bełchatów A. Koziarski XX Poznań - BłaŜejewko Z. Weiss XXI Warszawa - Miedzeszyn M. Marciniak XXII Gdańsk - Jurata.M. Feld XXIII Rzeszów - Myczkowce K. E. Oczoś XXIV Kraków - Łopuszna Cz. NiŜankowski XXV Wrocław - Duszniki Zdrój H. śebrowski XXVI Łódź - Spała A. Koziarski XXVII Koszalin - Sarbinowo T. Karpiński XXVIII Warszawa - Mszczonów L. Dąbrowski XXIX Gdańsk - Jurata A. Barylski XXX Rzeszów - Nowy dwór K.E. Oczoś XXXI Kraków - Bochnia Cz. NiŜankowski Łącznie

5 Na tym tle moŝna ocenić, czy spełnione zostały główne cele, jakie postawiło I Sympozjum załoŝycielskie w 1978 r. 1. Szkoła działa nieprzerwanie przez 30 lat, o czym świadczy tabela Skrócona historia Szkoły. Pokazuje ona, Ŝe organizatorami poszczególnych Sesji szkoły były politechniki: Wrocławska, Koszalińska (na początku była to WyŜsza Szkoła InŜynierska), Łódzka, Poznańska, Warszawska, Rzeszowska, Gdańska, Krakowska. Politechnika Wrocławska organizowała Szkołę 4-krotnie (I, X, XVIII, XXV). Politechnika Poznańska organizowała Szkołę IV, XII, XX. 2. W programach Sesji były przedstawiane referaty naukowe z prac badawczych prowadzonych w Ośrodkach, indywidualne i zespołowe, a takŝe wykłady zamawiane. Były one publikowane w materiałach wydawanych w Uczelniach organizujących Szkołę. Z zadowoleniem stwierdzam, Ŝe uczestnikami Szkoły byli od początku i są do dziś znani i uznani w kraju i zagranicą profesorowie, jak: Jan Kaczmarek, Jan Darlewski, Mieczysław Feld, Kazimierz Oczoś, Wiesław Olszak, Kazimierz Wieczorkowski, Andrzej Koziarski, Mieczysław Marciniak, Lucjan Dąbrowski oraz nieŝyjący juŝ Jan Harasymowicz. O znaczeniu Szkoły moŝe świadczyć to, iŝ jest najdłuŝej działającą Szkołę w Polsce. Warto więc promować Szkoły Naukowe.