ŚWIATŁO W WIĘZIENIU Część II

Transkrypt

1 ŚWIATŁO W WIĘZIENIU Część II

2 2

3 Spis treści Wstęp 4 Świadectwa 7 Listy 10 Praca Duchowa 26 Historia pracy w Zakładach Karnych 28 ŚWIATŁO W WIĘZIENIU Część II 3

4 WSTĘP Druga część broszury Światło w więzieniu prócz wstępu, w którym pokrótce opisujemy dalszy ciąg naszej pracy, zawiera dwa dobitne Świadectwa Braci, którzy opuścili Zakład Karny w Czarnem; jeden z nich przebywał tam tylko 2 lata 9 miesięcy, drugi 40 lat. Następnie umieszczone są listy, głównie wypracowanie Co dało mi czytanie nowego Testamentu, a na końcu broszury piszemy o Duchowej Pracy w Zakładach Karnych, a także Historii tejże pracy od początku. Prócz tej pracy wykonywanej w opisanych już więzieniach, sporadycznie spotykamy się z pojedynczymi osobami w Koziegłowach k/poznania i Goleniowie. Ponadto otrzymujemy bardzo dużo listów z całego kraju z różnymi prośbami od osadzonych i wysyłamy im sporo różnej literatury. Przy końcu Historii Pracy w Zakładach Karnych padło pytanie czy znajdzie się Dom Filemona, aby przyjąć Onezymów (por. List św. ap. Pawła do Filemona). Uważamy, że ci, którzy nie byli użyteczni, mogą się nimi stać. Program Filemon jest kilkustopniowy i jest realizowany jako pomocny po opuszczeniu Zakładu Karnego: 1. znalezienie miejsca pobytu i pracy dla byłych osadzonych do czasu usamodzielnienia się; 2. szukanie miejsca we współpracujących z nami instytucjach zajmujących się osobami bezdomnymi; 3. udzielanie doraźnej pomocy materialnej w postaci odzieży i żywności. Dziś mamy taką możliwość Dom Filemona znajduje się w Bornem Sulinowie 25 km od Szczecinka, w miejscowości wybudowanej od podstaw przez nazistów jako wojskowe miasto do ćwiczeń żołnierzy na okolicznych poligonach celem uderzenia na Polskę. Miasto położone w lesie zostało wyposażone we wszystko. Niedaleko niego znajdowały się obozy jenieckie, po których pozostały cmentarze. Później przez 47 lat to miasto w Polsce zamknięte było dla jej obywateli, gdyż w nim, jak i w okolicy, przebywały wojska radzieckie, umieszczone były silosy z rakietami jako broń atomowa skierowana na zachód. Rosjanie opuścili to miasto w roku 1992 pozostawiając je w opłakanym stanie, prawie 4 ŚWIATŁO W WIĘZIENIU Część II

5 wszystko nadawało się do remontu. Dziś jest to miejscowość mająca około 5000 mieszkańców i większość jest odbudowana. Dom Filemona mieści się w jednym z nowszych i dobrze utrzymanych, a też generalnie wyremontowanych bloków. Na parterze mamy mieszkanie trzypokojowe z kuchnią, łazienką i przedpokojem, mogące pomieścić sześć osób, a w razie konieczności nawet osiem. Zostało ono zakupione w lutym 2012 przy wydatnej pomocy naszych Braterstwa ze Szwajcarii, za co im jesteśmy wdzięczni. Filemoni mieszkają w Szwajcarii, lecz Onezymów mają w Polsce. Ponadto w tej miejscowości mamy regularne cotygodniowe zgromadzenia zborowe w Domu Opieki w bardzo ładnej Sali. Na miejscu mieszka jeden ze starszych Zboru w Szczecinku, a w pobliskiej miejscowości drugi. Mamy więc opiekę nad przebywającymi tam byłymi więźniami. W związku z tym, że niektórzy więźniowie odsiadujący wyroki pozostawili rodziny głównie w biedzie, niejednokrotnie staraliśmy się im pomagać w sposób materialny. Lecz naszą modlitwą było to, aby mogli być pod wpływem Słowa Bożego. Tej zimy Bóg sam dał Łaskę ku temu, że niektórzy sami zaczęli szukać z nami kontaktów. W sumie razem z dziećmi ponad 20 osób znalazło się pod wpływem Ewangelii i jak możemy stwierdzić są to osoby gorliwe, pilnie uczęszczające na nasze nabożeństwa. Jesteśmy też pełni podziwu dla kobiet, które w wielkiej biedzie przez lata znoszą utrapienie, borykając się niekiedy ze skrajną nędzą, której nie sposób jest opisać, gdyż niekiedy jeśli by człowiek nie zobaczył, to nie uwierzyłby, że w takich warunkach, mając tak małe dochody przy tak licznych rodzinach w ogóle można przeżyć. A więc mamy nowy temat do Modlitwy rodziny i dzieci Braci, którzy są w Zakładach Karnych. Przy wydatnej pomocy Braterstwa ze Szwajcarii sprowadziliśmy dużym busem (dwa następne planowane są wkrótce) meble, rowery, które pomogą dojeżdżać do miasta do pracy oraz odzież i buty dla potrzebujących, i zabawki, które sprawiły wiele radości dzieciom. Mając dobrą opinię u pracodawców i władz załatwiliśmy kilku osobom pracę, co jest trudne w powiecie o 25% bezrobociu. Praca nabiera coraz szerszego zakresu i jak widać nie brak nam niczego do głoszenia Słowa i pomocy innym. Wkrótce nowe osoby będą przerabiały kursy biblijne. ŚWIATŁO W WIĘZIENIU Część II 5

6 Latem w Kołobrzegu na wypoczynku przy Bożym Słowie spędzą czas rodziny i dzieci, które nigdy morza nie widziały, a większość czasu musiały spędzać w zawilgoconych mieszkaniach i żyjąc na podwórkach, gdzie jest wiele przemocy, zła. Ma to wpływ na to, że niektórzy stają się przestępcami. Mamy w Zakładach Karnych osoby, w których one są już trzecim pokoleniem osadzonych. Tylko przez Ewangelię możemy im pomóc. Nie tylko światło jest w więzieniu, bo z niego cieszymy się, lecz także Jezus jest Światłością świata (Jana 8,12). Dziękujemy wszystkim, którzy pomagają nieść to światło, które rozświeca najciemniejsze mroki, o czym piszemy w tej broszurze. Poselstwo Pokoju ŚWIATŁO W WIĘZIENIU Część II

7 ŚWIATŁO W WIĘZIENIU Część II ŚWIADECTWA Świadectwo Radka Bardzo dobrze egzystowałem z moją rodziną, to jest żoną i trojgiem dzieci w województwie wielkopolskim jako mistrz stolarski. Dorobiłem się hali wyposażonej w maszyny. Pracy było tak dużo, że zatrudniłem czternastu pracowników, ponadto przez mój warsztat przewinęło się sześćdziesięciu czterech uczniów, których wyszkoliłem. Zacząłem po pracy pić alkohol, głównie piwo, czasami od godziny do wieczora wypiłem do dziesięciu butelek. Przez alkohol pojawiły się problemy w rodzinie zacząłem być agresywny, nieopanowany, awanturowałem się. Moja żona miała dużo cierpliwości, lecz w końcu zgłosiła wszystko wymiarowi sprawiedliwości. Do tego jeździłem po wypiciu alkoholu samochodem, zacząłem być niesłowny, traciłem zaufanie i przez to pracę, odchodzili pracownicy, którym nie mogłem płacić. Zacząłem sprzedawać narzędzia i maszyny, nadal piłem, pozostała już tylko pusta hala po maszynach i stanowiskach pracy. Wtedy wpadłem na pomysł, aby i ją sprzedać. Miałem już wyznaczony termin przybycia pośredników z agencji nieruchomości, jednak poprzez swoją agresję spowodowałem, że mnie aresztowano w dniu, kiedy miałem omawiać sprzedaż hali. Kiedy znalazłem się w zakładzie Karnym w Czarnem, poznałem inny świat, którego nie znałem i nie widziałem, ludzi współosadzonych odsiadujących wieloletnie i wielokrotne wyroki. Jakże ciężko mi było w tym wszystkim się znaleźć! Mój upadek wziąłem sobie poważnie do serca i rozmyślałem, co tu zrobić, aby już nigdy nie być takim, jak przedtem. Na naszym dużym pawilonie wiele mówiło się o Ewangelicznym Związku i ich spotkaniach pomocy dla ludzi, atmosferze, która tam panuje. Dałem kartkę ze swymi danymi personalnymi i znalazłem się na spotkaniu. Słuchałem, a ponieważ mówiono między innymi bardzo ostro przeciwko alkoholowi wiedziałem, że to jest właściwe miejsce dla mnie. Wielokrotnie chodziłem na rozmowy z braćmi, którzy radzili mi i pomagali. Postanowiłem też, widząc się jako grzesznika, pokutować za moje złe życie i oddać serce Jezusowi. Czytałem Biblię, broszury to mnie wzmacniało. Na każde spotkanie czekałem z utęsknieniem. Kilka miesięcy przed moim opuszczeniem Zakładu Karnego opracowaliśmy wspólnie z bratem Ludwikiem moje następne kroki. 7

8 I tak jak wyszedłem 28 października 2011 od razu przyjechałem do Szczecinka, tam otrzymałem coś z ubrań, paczki dla dzieci i żony, porady. I tak dojechałem do domu smutna rzeczywistość, pusta hala. Zamieszkałem w części socjalnej, nie miałem pieniędzy, a trzeba było żyć. Matka niewiele mogła mi pomóc, z żoną miałem zerwany kontakt, tylko dzieci były moją radością. Gdyby ktoś chciał mi powiedzieć, że można przeżyć przez cały tydzień za trzydzieści złotych, to bym go wyśmiał, dopóki sam tego nie doświadczyłem przez cały tydzień tylko kartofle, cebula, kilka jajek, napiekłem naleśników i przeżyłem tak kilka tygodni, nie żebrząc, nie robiąc długów, a przede wszystkim nie pijąc. Kiedyś szedłem smutny przez las, zauważyłem połamaną brzozę i nagle przyszedł mi pomysł, aby z odpadków gałęzi robić karmniki dla ptaków, potem wózki na kwiaty. Za resztę pieniędzy kupiłem gwoździe, po czym kilka kilometrów na nogach i dalej na stopa. Zacząłem sprzedawać moje produkty za dziesięć do piętnastu złotych za sztukę i tak wydźwignąłem się z dołka. Międzyczasie wcześnie rano odwiedził mnie brat Ludwik, przywiózł nieco żywności, pytał o to, jak mi idzie, obiecał, że też coś pomoże, abym miał jakąś maszynę. pomodliliśmy się, ja dalej produkowałem swe wyroby i już trochę rozszerzyłem asortyment na kwietniki, ławki. Kupiłem już dwie maszyny. Pojechałem na Zjazd do Szczecinka, tam spotkałem się z otwartymi sercami braterstwa ze Szwajcarii. Wzięli to, co przywiozłem z sobą, a na dodatek syn brata Ludwika po zjeździe pojechał do mnie i zabrał wszystko, co miałem. Razem około piętnaście sztuk pojechało na drugi dzień do Szwajcarii. Ja zaś w niedzielę 25 marca w Szczecinku na Konferencji mogłem powiedzieć to, co Wam: że dzięki Jezusowi znalazłem drogę życia, nie muszę pić, być agresywnym. Jezus mnie zmienił, nie muszę żebrać i prosić, On mną kieruje i daje na czas tego wszystkiego, czego mi potrzeba. Teraz mam duże zamówienie: sto karmników, wózków na kwiaty mam zrobić dla braterstwa ze Szwajcarii. Coś, co nawet mi się nie śniło lub o czym nie marzyłem stało się. Wybieram się też na wiosenną Konferencję do Niemiec i tam chcę złożyć świadectwo o tym, jak Jezus zmienił moje życie i jak mnie prowadzi. Radek 8 ŚWIATŁO W WIĘZIENIU Część II

9 Świadectwo Zenka Mam 63 lata, z tego 40 spędziłem w więzieniach i poprawczakach. Było nas 11 rodzeństwa. Ojciec mój był bardzo ostrym człowiekiem, bił nas, w tym mnie, maltretował, a nawet znęcał się nad nami, nie mieliśmy co jeść, a musieliśmy ciężko pracować w lesie ponad siły. Mój ojciec należał do litewskich formacji SS i brał udział w likwidacji Żydów, za co też dostał się do więzienia, kiedy to wyszło na jaw. A ja, młody człowiek, często głodny, wkroczyłem na drogę przestępstwa, zacząłem kraść, pić, brać udział w bijatykach, nie odstraszały mnie nowe kary więzienia. Wychodziłem i wszystko zaczynałem na nowo. Najdłuższy mój pobyt na wolności to trzy miesiące, a najkrótszy siedem dni między kolejnymi odsiadkami. Najdłuższy ciągły wyrok 12 lat za zabójstwo w bójce. Oswoiłem się ze światem więziennym bardzo dobrze, a z każdym pobytem potrafiłem sobie lepiej ułożyć życie w kolejnym więzieniu w następnym wyroku. Więzienie stało się dla mnie domem, w którym potrafiłem się znaleźć. Jako stary więzień szczególnie nie tolerowałem znęcania się nad słabszymi i byłem z tego znany, że potrafiłem stawać w ich obronie i to zdecydowanie. Nawet najpotężniejsi mimo wszystko mieli respekt przede mną (tyle lat więzienia za sobą), a i przez to funkcjonariusze więzienia nie postrzegali mnie źle. Starałem się z wszystkimi żyć w zgodzie i dzielić los w tej rzeczywistości, do której już nigdy nie chciałbym wrócić. Będąc w różnych więzieniach, chodziłem na spotkania wielu grup religijnych, aby zabić czas. Potem zacząłem czegoś szukać może jest jakaś droga albo religia, która mi pomoże. Kiedy w Czarnem usłyszałem o Ewangelicznym Związku Braterskim, pomyślałem sobie: a czemu nie spróbować; w tylu już byłem, a może mi coś dają. Poszedłem; pierwsze, co mnie zdziwiło, że było nas tak dużo, jak na żadnej grupie religijnej, w której byłem, ja, stary złodziej bo my to siebie samych, a i inni nas tak nazywają. Pomyślałem: coś w tym musi być. Podobało mi się, że mówili przekonując, abyśmy nie wracali do więzienia, choć to było tylko moim marzeniem, bo w rzeczywistości byłem pewny, że znowu wrócę za kraty. Zacząłem czytać broszury, Biblię, poznałem, że jestem grzesznikiem. Myślałem nawet, że na naszą rodzinę spadło przekleństwo z powodu postępków ojca, bo już nas zostało tylko troje, a reszta nie żyje i z tym przyszedłem do braci. Byli tacy, ŚWIATŁO W WIĘZIENIU Część II 9

10 którzy się śmiali: Zenek, nie dasz rady, ale ja postanowiłem inaczej przyjąłem Pana Jezusa do serca. Poprosiłem braci, żeby po mnie przyjechali i tak się stało. Strażnicy widzieli, jak stary złodziej odjeżdża z bratem, który w więzieniu usługuje. Otrzymałem obiad, mogłem sobie wybrać odzież taką, jaką chciałem. Zaledwie część zabrałem z sobą, resztę przywieźli mi bracia do Białogardu, gdzie brat Krzysztof przywiózł mnie i przywozi na nabożeństwa. Miałem tylko mały pokój 20 metrów kwadratowych, w tym mieściła się kuchnia, łazienka, wszystko. Byłem bez prądu, gdyż mi odcięli za niepłacenie rachunków. Bracia znowu i tu mi pomogli przywozili jedzenie, wspierali mnie. Imałem się dorywczej pracy, otrzymywałem zapomogi (choć skromne) z opieki społecznej. Organizowałem sobie życie wolne od złodziejstwa i tak wytrwałem ponad dwa lata na wolności bez przestępstwa rekord w moim życiu. Nie narzekam, mam wszystko. Poznałem taki Kościół, który jest moim, a przede wszystkim Jezusa, który przebaczył mi moje grzechy i mnie zbawił. Zenek, kiedyś złodziej i złoczyńca jest teraz inny. Nie będę musiał umrzeć za kratami, lecz mam wolność wewnętrzną, a na świat patrzę bez krat. Zenek LISTY W swoim życiu popełniłem wystarczająco dużo błędów, przez co m.in. krzywdziłem swoich bliskich i przez co cierpiała moja rodzina. Będąc na wolności nie znałem Boga, a moja droga do Niego była bardzo długa i kręta Za to doskonale znałem drogę do sklepu monopolowego i kolegów wywodzących się z grona stałych jego bywalców, a zarazem tzw. elementu przestępczego, w efekcie czego trafiłem do Zakładu Karnego, w którym obecnie przebywam już po raz trzeci, gdzie łącznie spędziłem 15 lat. Na przełomie tychże 15 lat szukałem Boga. Uczęszczałem m.in. do kościoła, na spotkania świadków Jehowy, zielonoświątkowców, itd Kilkanaście razy w życiu widziałem, a nawet i trzymałem w ręku Nowy Testament, do którego jednak nigdy nie zaglądałem. Traktowałem go jako zwykłą, niebieską książeczkę, w której nic ciekawego raczej dla siebie nie znajdę. Dziś wiem, jakże bardzo się myliłem i że nie ocenia się książki po okładce! 10 ŚWIATŁO W WIĘZIENIU Część II

11 Podczas odbywania aktualnego wyroku 5 lat pozbawienia wolności dobrowolnie zgłosiłem się na udział w terapii od alkoholu w ZK Goleniów po to, aby w końcu coś ze sobą i ze swoim problemem zrobić Nie miałem żadnych problemów w jej uczestnictwie i realizacji, w świetle czego terapię tę ukończyłem w stopniu spełniającym moje oczekiwania, co też bardzo spodobało się moim rodzicom, których w życiu bardzo zawiodłem. Podczas odbywania 2 roku mojej odsiadki odeszła ode mnie kobieta z dzieckiem. Wówczas Bóg sprawił, iż poznałem nową kobietę należącą do wyznania mormonów, dzięki której otworzyłem tę wspaniałą niebieską książeczkę Nowy Testament i Psalmy, a przede wszystkim otworzyłem swoje serce do Pana. Wówczas przypomniały mi się życzenia świąteczne mojego ojca, cyt.: Synu, życzę ci, abyś trzymał się bliżej Boga, nad którymi dużo myślałem, w rezultacie czego w ZK Czarne zacząłem uczęszczać na spotkania Ewangelicznego Związku Braterskiego oraz czytać Nowy Testament, którego czytanie i zagłębianie się w treść Słowa Bożego diametralnie zmieniło moje dotychczasowe życie, mój system wartości, postrzegania oraz podejście do otaczających mnie osób i rzeczywistości Ponadto czytanie Nowego Testamentu i codzienne zagłębianie się w treść Słowa Bożego utwierdza mnie w przekonaniu, że w życiu trzeba postępować dobrze, być asertywnym i nie popełniać już więcej błędów, a nadto, że należy żyć uczciwie i wypełniać wolę Boga. Czytając Nowy Testament największą uwagę skupiłem dotąd na Ewangelii św. Jana rozdział 3 werset 3: Odpowiadając Jezus, rzekł mu: Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci, jeśli się kto nie narodzi na nowo, nie może ujrzeć Królestwa Bożego. Werset 5: Odpowiedział Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się kto nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do Królestwa Bożego. Czytając Ewangelię św. Jana uświadomiłem sobie, że muszę wyzbyć się grzechu i że Pan da mi nowe życie rozdział 3 werset 16: Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny. Tak więc czytając Ewangelię św. Jana zrozumiałem, iż muszę umrzeć po to, by narodzić się na nowo odrzucić wszelki grzech, niecne uczynki i to co złe po to, aby zacząć postępować dobrze, uczciwie i po to, by wypełnić wolę Pana. Dlatego w dniu r. w ZK Czarne przyjąłem Chrzest ŚWIATŁO W WIĘZIENIU Część II 11

12 Wiary, dzięki czemu moje życie zmieniło się o 180 stopni, nabrało sensu, a droga do Pana Boga okazała się prosta. Teraz będąc dzieckiem Bożym staram się iść przez życie zgodnie z wolą Pana oraz z treścią Słowa Bożego. Dzięki czytaniu Słowa Bożego, m.in. wyzbyłem się wszelkiego gniewu oraz nauczyłem się przebaczać drugiemu człowiekowi Ewangelia św. Mateusza rozdział 5 wiersze 21-26, gdzie w wierszu 25 czytamy: Pogódź się rychło z przeciwnikiem swoim, póki jesteś z nim w drodze, aby cię przeciwnik nie podał sędziemu, a sędzia słudze, i abyś nie został wtrącony do więzienia. Ponadto Ewangelia św. Mateusza nauczyła mnie miłości do bliźniego, rozdział 5 wiersze i tego, by miłować nieprzyjaciół swoich, według wiersza 44: A Ja wam powiadam: Miłujcie nieprzyjaciół waszych i módlcie się za tych, którzy was prześladują. Od czasu gdy zacząłem czytać Nowy Testament przestałem się troszczyć o dzień jutrzejszy, bowiem Ewangelia św. Mateusza w rozdziale 6 w wierszu 31 głosi: Nie troszczcie się więc i nie mówcie: Co będziemy jeść? albo: Co będziemy pić? albo: Czym się będziemy przyodziewać? Wiersz 32 głosi: Bo tego wszystkiego poganie szukają; albowiem Ojciec wasz niebieski wie, że tego wszystkiego potrzebujecie. Natomiast wiersz 33 uczy, że najpierw należy szukać Królestwa Bożego i wszystkim innym się nie zamartwiać: Ale szukajcie najpierw Królestwa Bożego i sprawiedliwości jego, a wszystko inne będzie wam dodane. Zagłębiając się w Słowo Boże czytając Nowy Testament uświadomiłem sobie, że pieniądze i wszelkiego rodzaju dobra materialne nie są w życiu najważniejsze, co podkreśla Ewangelia św. Mateusza rozdział 19 wiersz 24: A nadto powiadam wam: Łatwiej wielbłądowi przejść przez ucho igielne niż bogatemu wejść do Królestwa Bożego. Dlatego też teraz nie przykładam już większej wagi do pieniędzy i dóbr materialnych. Szczególną uwagę skupiłem też czytając List św. Jakuba rozdział 1 wiersze dotyczący wytrwałości wobec pokus, których to, szczególnie w ZK, nie brakuje. W życiu codziennym poza bramą więzienia również. Od chwili przyjęcia Chrztu Wiary udało mi się rzucić picie kawy naturalnej. Na szczęście nigdy nie paliłem papierosów ani nie zażywałem narkotyków! Codziennie o co się modlę do Boga, to aby po moim wyjściu z ZK pomógł mi trwać 12 ŚWIATŁO W WIĘZIENIU Część II

13 w abstynencji od alkoholu, abym nie zbłądził List św. Jakuba rozdział 1 wiersz 16: Nie błądźcie, umiłowani bracia moi. Wracając do tematu Chrztu Wiary pragnę dodać, iż I List św. Jana wyraźnie ujawnia i mi dał do zrozumienia, że należy zerwać z grzechem rozdział 3 wiersze 4-12 i być sprawiedliwym wiersz 7: Dzieci, niech was nikt nie zwodzi; kto postępuje sprawiedliwie, sprawiedliwy jest, jak On jest sprawiedliwy. Ponadto I List św. Jana uświadomił mi to, że: Kto popełnia grzech, z diabła jest, gdyż diabeł od początku grzeszy. A Syn Boży na to się objawił, aby zniweczyć dzieła diabelskie (rozdział 3 wiersz 8) oraz to, że: Kto z Boga się narodził, grzechu nie popełnia, gdyż posiew Boży jest w nim, i nie może grzeszyć, gdyż z Boga się narodził (wiersz 9). Czytając Nowy Testament wiele uczy mnie Księga Psalmów, np. Psalm 1 wiersze 1-6, co m.in. ujawnia, iż: Szczęśliwy mąż, który nie idzie za radą bezbożnych (wiersz 1), Gdyż Pan troszczy się o drogę sprawiedliwych, droga zaś bezbożnych wiedzie do nikąd (wiersz 6). Dość często czytam też Psalm 3 Ufną modlitwę poranną oraz Psalm 4 Ufną modlitwę wieczorną, a do tego Psalm 141 dotyczący wybawienia od złego i złych. Przykłady dotyczącego tego, Co mi dało czytanie Nowego Testamentu mógłbym mnożyć bez końca. Każdy z nich jest pozytywny i z pewnością podoba się Bogu. Czytanie Nowego Testamentu przede wszystkim zmieniło mnie jako człowieka, nauczyło mnie odróżniać dobro od zła, a przy tym eliminować zło ze swego życia! Zauważyłem również i to, że czytanie Nowego Testamentu na nowo kształtuje mój charakter i osobowość, w pozytywnym tego słowa znaczeniu Najbardziej jednak cieszy mnie to, że dzięki czytaniu Nowego Testamentu otworzyłem swe serce dla Boga i że życzenia, które w Boże Narodzenie 2005 roku składał mi mój tata, abym: Trzymał się bliżej Boga spełniły się stuprocentowo i zaowocowały moim Chrztem Wiary. Kończę, pozdrowienia dla wszystkich Braci i Sióstr, dzięki których pomocy odnalazłem Drogę do Szczęścia Brat Piotr ŚWIATŁO W WIĘZIENIU Część II 13

14 P.S. Pragnę dodać, że teraz Nowy Testament z chęcią czytam co dnia wraz z kolegami w celi, jak i coraz odważniej i śmielej na spotkaniach EZB w ZK Czarne, co czyni mnie bliskim Panu Bogu, a zarazem szczęśliwym człowiekiem. Pierwszy raz wziąłem Nowy Testament do ręki w 2005 roku w Zakładzie Karnym w Szczecinku na spotkaniu z Ewangelicznym Związkiem Braterskim. Wtedy myślałem, że jeśli go przeczytam to będę oświecony i zbawiony, bo spełnię swój obowiązek względem Boga i przeczytam cały Nowy Testament. Po dwóch tygodniach przeczytałem cały Nowy Testament i po paru dniach dotarło do mnie, że samo czytanie Słowa Bożego to tylko jeden procent, a pozostałe 99% to zrozumienie przekazu, które samemu nie jest łatwe. Ale zachęciło mnie to do dalszego zgłębiania wiedzy i nauki życia według wskazówek Jezusa. Czytałem dalej, ale już nie jak książkę, lecz instrukcję obsługi człowieka mnie. Zauważyłem, że pod wieloma względami się myliłem, źle oceniałem ludzi, wybierałem zawsze łatwiejszą drogę i myślałem, że jestem opuszczony przez Boga. Z czasem zacząłem inaczej postrzegać świat i ludzi, zwolniłem tempo życia i starałem się zrozumieć Pismo Święte, w czym pomagały mi spotkania z EZB w Szczecinku. Gdy wyszedłem na wolność w 2007 roku utrzymałem się rok i wróciłem za kraty. Tu po przeanalizowaniu tego roku na wolności zauważyłem, że był przykładem jak wygląda życie, gdy się idzie za Jezusem i gdy się zejdzie na inną drogę. Pierwsze pół roku było super, miałem dobrze płatną pracę, dobrze się prowadziłem, bez nałogów i problemów, czasem zaglądałem do Nowego Testamentu, ale to nie było to samo, co na spotkaniach z EZB, czegoś brakowało i z czasem zacząłem się zatracać. Następne pół roku to droga do dna: alkohol, narkotyki, papierosy, przelotne związki, bezrobocie, kradzieże i dużo innych złych rzeczy, aż obudziłem się któregoś dnia w więzieniu z biletem na siedem i pół roku podróży po ponurym i ciemnym miejscu, jakim jest więzienie, a jedynym światełkiem nadziei i ratunku znów okazał się Nowy Testament, który znalazłem w celi. Od ponad roku chodzę na spotkania EZB wcześniej w Koszalinie, teraz w Czarnem. Zaangażowanie ludzi, którzy do nas przyjeżdżają 14 ŚWIATŁO W WIĘZIENIU Część II

15 i poświęcają swój czas, żeby pomóc nam zrozumieć Słowo Boże, dodało mi sił. Czytam Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu i mam nadzieję, że wystarczy mi życia, żeby zrozumieć chociaż część tego, co Bóg chce mi przekazać. Czytanie Nowego Testamentu siedem lat temu zaprowadziło mnie na spotkanie EZB. Tam dobrzy ludzie podali mi rękę, którą po wyjściu na wolność puściłem i upadłem, teraz staram się podnieść i utrzymać się. Pismo Święte znów zaprowadziło mnie do Ewangelicznego Związku Braterskiego, ale wiem, że tym razem nie puszczę tej ręki i gdy wyjdę, będę trzymał się blisko EZB, przyjmę chrzest i będę chodził na spotkania. Nowy Testament uratował mi życie, być może nie fizyczne, ale na pewno duchowe i zrozumiałem, że samo czytanie to nie wszystko, ale od tego trzeba zacząć, żeby zrozumieć Słowo Boże. Tomasz H. ŚWIATŁO W WIĘZIENIU Część II Powiem, że niektórzy mogą powiedzieć, że mają wszystko i nic więcej nie potrzebują; ale ja się pytam: czy taki człowiek jeden z drugim przeczytał Biblię CHOĆ RAZ?! I czy przemyślał, co takiego jest ważne czy to w jego czy w moim życiu? Będąc na wolności, to powiem szczerze odwróciłem się od Stwórcy, nie wierzyłem już w nic. Powie ktoś: dlaczego? Dlatego, że życie doprowadziło do tego i do takich sytuacji, że dla mnie liczyło się tylko: NARKOTYKI ALKOHOL DYSKOTEKI DOBRE CIUCHY ZŁODZIEJSTWA. Kto mógł mi w tym przeszkodzić? Mama, która nie dawała sobie ze mną rady, choć bardzo ją krzywdziłem; robiłem złe rzeczy, których teraz bardzo żałuję, za które muszę ponieść konsekwencje. Nawet rodzina była mi obojętna. Przebywam już 11 lat w więzieniu z przerwami i zawsze to samo tylko IMPREZY W GŁOWIE, ale odkąd przeczytałem Biblię i na swój sposób Ją studiuję, zmieniłem się. Przebywając w ZK, byłem też nieznośny dla innych, robiłem złe rzeczy. Teraz moje zachowanie jest dobre. Mam pracę, pomagam rodzinie, pomagam współosadzonym, aby było lepiej ja to czuję, że dzięki Biblii człowiek naprawdę może się zmienić. Może i mam swój podział ludzi, lecz zaczynam wierzyć w to, co jest napisane w PIŚMIE ŚWIĘTYM. Wierzę głęboko w to, że każdy z nas 15

16 odnajdzie tę właściwą drogę tak niewiele potrzeba, wystarczy otworzyć serce PANU! Jestem strasznie opanowany; stwierdzam to, że naprawdę idę w dobrym kierunku. Zależy mi bardzo, aby Bóg pokierował mną po wyjściu na wolność. Nawet rozmowa przez telefon z rodziną sami to stwierdzają, że mam inne podejście do życia. Piszę to z pełną ŚWIADOMOŚCIĄ, że warto czytać PISMO ŚWIĘTE. Warto czytać PISMO ŚWIĘTE i przemyśleć to, co napisano; jaką czerpiemy wolność duchową i wiele innych aspektów, które jakby nie patrząc, przekładają się na życie codzienne. Pamiętać należy, że jeśli szanujesz samego siebie, to również będziesz szanował bliźnich. PISMO ŚWIĘTE daje mi to, czego przez cały ostatni czas mówiąc szczerze unikałem lub uciekałem w inny świat (za którym nie tęsknię), z którego obecnie powoli wracam i mam nadzieję, że uda mi się zacząć w końcu prowadzić tak moje życie właśnie dzięki PISMU ŚWIĘTEMU. POZDRAWIAM Piotr W. Kiedy zacząłem uczęszczać na spotkania Związku Braterskiego, coś we mnie zaczęło się zmieniać. To była prawdziwa rewolucja. Moje dotychczasowe życie legło w gruzach. Całe moje jestestwo, moje aspiracje i moje myślenie, gdzieś się zatraciły i umarły. Dosłownie Zacząłem powoli aczkolwiek systematycznie powstawać do nowego (właściwego) życia. Zacząłem zadawać sobie pytania i po raz pierwszy pytać: Po co żyję i czy po śmierci nadal będę istniał, tylko inaczej? A jeżeli Bóg naprawdę jest i będę musiał zdać przed Nim sprawę ze swojego życia? Zacząłem się niepokoić i na serio martwić. Sięgnąłem po Nowy Testament i zacząłem czytać Tę niedużą Książeczkę. Ziarno Słowa trafiło na podatny grunt. Moja letnia wiara zaczęła wzrastać, a łaska Boża dokonywała reszty. Po pewnym czasie czytanie przeszło w fascynację i zauroczenie. Rozmiłowałem się w Słowie Bożym i nie mogę na chwilę obecną obyć się bez czytania Nowego Testamentu. W Słowie Bożym znajduję odpowiedź na nurtujące mnie pytania. ONO mi jest drogowskazem, 16 ŚWIATŁO W WIĘZIENIU Część II

17 lampą rozświetlającą mroki i prawdziwym pokarmem. Rozumiem, co Jezus powiedział Nikodemowi i co miał na myśli: Musicie się na nowo narodzić. Jezus chce, byśmy GO poznali i przyjęli. Chce, byśmy oddali Mu swoje serca bez zastrzeżeń i zaufali Mu całkowicie. Jezus z miłością zachęca i mówi: Pójdźcie do Mnie wszyscy. To Jezus jest Prawdą, Drogą i Życiem; jest Cudownym Doradcą, Pasterzem, Księciem Pokoju, Uzdrowicielem, Bogiem z nami. Można by tak mówić i mówić i wciąż byłby niedosyt. Bardzo lubię ewangeliczną scenę rozmowy Jezusa z Samarytanką. Ileż w tym obrazie tkliwości, piękna, troski i oddania! Tak pokorne słowa Jezusa i zachwycające: Gdybyś znała dar Boży i tego, który mówi do ciebie: Daj mi pić, wtedy sama prosiłabyś go, i dałby ci wody żywej. Oby wszyscy ludzie zapragnęli Tej Wody Życia i o Nią prosili! Jezus obchodził ziemie Palestyny i wszystkim czynił dobrze. Wziął na Siebie grzechy świata i został przybity do krzyża. Wymownie mówi o tym prorok Izajasz i nie tylko Teraz nie ma już potępienia dla tych, którzy są w Chrystusie Jezusie. To Jego krew obmywa nas z grzechów i jedna z Ojcem. To Jezus jest jedynym Pośrednikiem i nie ma innego. Najbardziej lubię Ewangelię św. Jana. Cudowne są również Dzieje Apostolskie i Listy. Wciąż odkrywam coś nowego w Nowym Testamencie, a Duch Święty rozprasza mroki duszy i hojnie obdarza światłem zrozumienia. Co mogę jeszcze powiedzieć? Bądźmy wdzięczni i zawsze dziękujmy i uwielbiajmy. Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna Swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto Weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny. Karmmy się Słowem Bożym i kochajmy Tego Pana, który umiłował nas do końca i oddał życie za nas. Amen. Sebastian N. Przede wszystkim czytanie Nowego Testamentu nie jest dla mnie zwykłym czytaniem. Czytać mogę powieść historyczną, przygodową itp. Nowy Testament jest dla mnie czymś wyjątkowym, szczególnym; czymś, co zmienia i przekształca od wewnątrz. Ilekroć ŚWIATŁO W WIĘZIENIU Część II 17

18 otwieram Tę Książeczkę Pisma Świętego, doświadczam jakiegoś piękna i wolności. Przekonałem się już dawno, że jest to prawdziwe Słowo Boże, że jest żywe, skuteczne, że ma moc kruszenia skały. Proszę mnie dobrze zrozumieć. Słowo wypowiadane przez zwykłego śmiertelnika ulatuje i ulega zapomnieniu. Słowo Boże trwa i jest życiem. Oto cud nad cudy. W liście do Hebrajczyków jest o tym pięknie powiedziane; wstęp tego listu jest tak wylewny, ma taką głębię i takie przesłanie, że każdy powinien je trawić, przyjmować i dziękować Bogu! Oto Słowo, które stało się ciałem. Wszechmoc, Potęga i Bóstwo przyszło na to wygnanie. Bóg objawił się w Jezusie Chrystusie i w Nim powiedział wszystko. Nie ma już nic do powiedzenia. Wskazuje nam Swojego Umiłowanego i czeka. Jakiś czas temu nie rozumiałem tej prawdy i błądziłem. Dopiero spotkania Związku Braterskiego otworzyły mi na tyle oczy, że zacząłem postrzegać zagadnienie zgoła inaczej. Wdzięczny jestem kapelanowi, to jest Ludwikowi Skworcz, że cierpliwie mnie prowadził i ukazywał Ewangelię w sposób właściwy i prosty. Dziękuję Braciom, Siostrom, dziękuję wszystkim. Obecnie nie mogę się obyć bez Nowego Testamentu. Jest moim pokarmem w każdy czas. W chwili ciężkości i bólu niesie ukojenie i pociechę. W chwilach nostalgii i tęsknoty daje pokój i nadzieję. Jezus do mnie przemawia przez karty Ewangelii i jest to fakt. Staram się zawsze patrzeć w Jezusa Cierpiącego i Zmartwychwstałego. To ON pokonał szatana i śmierć. Moje grzechy wziął na Siebie i zaniósł na krzyż. Niewinny cierpiał za winnego. Cóż za niepojęta Miłość Stwórcy do stworzenia! Oto Ukrzyżowany Niepokalany Baranek Boży, żertwa ofiarna, wynagradzająca za grzech świata. To krzyż ukazuje mi okrucieństwo i ohydę grzechu, ukazuje też Miłość Miłosierną i nadzieję. Jestem pielgrzymem i wygnańcem Ewy. Wzorem praojca Abrahama przez wiarę patrzę w Jeruzalem Niebiańskie oczekując Nowego Nieba i Nowej Ziemi. To Jezus przyświeca mi w tej drodze. To ON jest Prawdą, Drogą i Życiem. Zmartwychwstały Pan, który zasiada na tronie Chwały po prawicy Wszechmocnego, wstawia się za przestępcami. To Jego Krew obmywa nas z wszelkiego grzechu i jedna z Ojcem. To Jego sińcami uzdrowieni jesteśmy. Podejmujmy każdego dnia krzyż i idźmy za Jezusem. Kogo Bóg kocha, tego karci i upomina. Idźmy przez trudy i znoje pamiętając, że jesteśmy tu chwilowo, że zmierzamy do Prawdziwej Ojczyzny Niebiańskiej, gdzie radość jest nieprzemijająca. 18 ŚWIATŁO W WIĘZIENIU Część II

19 Kiedy nam ciężko, sięgajmy po Pismo Święte Nowego Testamentu i łaknijmy Słowa Bożego. W Nim zawsze znajduję odpowiedź na trudne pytania. W modlitwie proszę, by Jezus wzrastał we mnie i mnie przekształcał. Chcę się do Pana upodobniać coraz bardziej. Nie moja wola, lecz Jezusa, nie moje myśli, lecz Jezusa. Jego Słowo we mnie niechaj żyje, wzrasta, niechaj wyda plon obfity. Przepraszam, że napisałem nieudolnie. Mimo wszystko, to szczere. JEZUS ŻYJE! ALLELUJA Kochający Brat w Chrystusie, Waldek ŚWIATŁO W WIĘZIENIU Część II Zaczynając, chciałbym powiedzieć coś o swoim życiu, które nie było kolorowe, ponieważ miałem dużo upadków, z których nie mogłem się podnieść. Pierwszym moim najgorszym upadkiem stał się alkohol, z którym sobie nie radziłem. Drugim upadkiem dobrałem do siebie złe towarzystwo, które uczy demolki itd. Mimo tego dalej w to brnąłem wiedząc, że jest to złe, mianowicie zachowanie. Byłem nie do zniesienia dla rodziny, raniłem ich swoją dumą i wiecznym kłamaniem. Po prostu byłem nieuczciwy wobec moich kochanych rodziców. Moja przygoda z alkoholem zaczęła się w wieku 16 lat i od tamtej pory schodziłem na złą drogę, rzuciłem szkołę, włóczyłem się tu i ówdzie, nie znajdując miejsca. I tak przez 4 lata dorobiłem się wyroków, za które teraz pokutuję w ZK w Czarnem. Siedząc w Zakładzie zrozumiałem, że musi we mnie nastąpić zmiana na lepsze, nie mogę być już takim złym człowiekiem. Więc podjąłem walkę zacząłem rzucać swoje nawyki, lecz bez skutku. Aż do momentu, gdy zacząłem się modlić. Poprosiłem Pana Boga o siłę w walce o lepsze życie i po jakimś czasie dostałem to, o co prosiłem. Rzuciłem palenie papierosów, byłem spokojniejszy, pogodziłem się z rodziną. Ogółem wszystko zaczęło mi się układać. Lecz zauważyłem w sobie słabość wiary. Więc postanowiłem ją wzmocnić przez Pismo Święte, a dokładniej przez Nowy Testament poznając od A do Z życie jedynego naszego Jezusa Chrystusa, który przelał własną krew za nasze grzechy. Duch wyprowadził Jezusa na pustynię, gdzie przez 40 dni był kuszony przez szatana. Przebywał tam wśród dzikich zwierząt, a aniołowie Mu służyli. Kiedy Jan został uwięziony, Jezus przybył 19

20 do Galilei głosząc Ewangelię Bożą. Mówił: Czas się wypełnił i nadchodzi już Królestwo Boże! Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię (Mk 1,12-15). Przez całe swoje życie miałem pustkę w swoim sercu. I nie wiedziałem, jak ją wypełnić. Aż czytając ten fragment Ewangelii św. Marka uderzyło we mnie to, że Pan Jezus Chrystus podczas tak wielkiej próby nie dał się skusić szatanowi. A było to 40 dni. Postanowiłem obrać ten sam kierunek i teraz nie daję za wygraną nieczystym siłom. Nawróciłem się i uwierzyłem w Ewangelię. Dało mi to wewnętrzny spokój, poczucie wolności i bezpieczeństwa. Mam wiarę, która jest bezcenna. I tym samym zapewniam sobie życie wieczne. Brat Łukasz Dziś, gdy Pismo Święte jest dostępne, czasem dosłownie na rogu ulicy, nadal wielu z nas doświadcza pewnych emocji, gdy Je czytamy. Jesteśmy w pełni świadomi, że jest to niezwykła Księga, już po przeczytaniu kilku lub kilkunastu stron. Mówimy o Biblii: Słowo Boże i tak rzeczywiście jest. Z wielkim autorytetem przemawia do naszych serc, umysłów, tak, jak to opisał autor Listu do Hebrajczyków: Słowo Boże jest żywe i skuteczne, ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić zamiary i myśli serca (Hebr. 4,12). Dla mnie Pismo Święte jest więcej niż Słowem Bożym, które pokazuje mi moje ułomności, słabości i to, że Bóg jest miłością; to dla mnie jak pokarm, którym moja dusza, serce i umysł się posila. Dzięki studiowaniu Pisma Świętego odkrywam czym jest dla mnie zbawienie, czym jest miłość Chrystusa do mnie, że dla mojego zbawienia Chrystus umarł na krzyżu, poświęcił się dla mnie do końca bez reszty, oddając za moje grzechy życie. Pismo Święte nadaje sens mojemu życiu, gdyż doświadczam obecności Boga Żywego, Chrystusa, Jego miłości do mnie i ofiarowania mi przez Niego lepszego życia, wolnego od grzechu, życia w zbawieniu. Choć droga ta nie jest łatwa, usłana różami, ale wiem, że moje życie do tej pory było piekłem i jak dużo straciłem nie mając Chrystusa w sercu i swym życiu; żyłem w kajdanach grzechu ale to już przeszłość, którą zamknąłem. Bo Jezus dał mi nowe życie, dał mi 20 ŚWIATŁO W WIĘZIENIU Część II

21 czyste kartki, które zapisuje. A rozmowy podczas naszych spotkań i studiowanie Biblii utwierdza mnie, że mój wybór Jezusa na Pana mego życia był i jest najlepszym wyborem w moim życiu i czymś najwspanialszym, co mogło mnie spotkać. Niczego już nie pragnę od życia, bo to wszystko daje mi Jezus i Pismo Święte. Marcin S. Rozważania swoje rozpocznę od unaocznienia czym jest słowo Biblia etymologicznie. Słowo to pochodzi z greki, od słowa Biblion powstałego od nazwy fenickiego miasta Byblos, znanego wówczas z produkcji papirusu. Jeśli chcielibyśmy zdefiniować owe pierwotnie sformułowane już słowo, to nasza odpowiedź na pytanie: Co oznacza słowo: <Biblia>? powinna brzmieć: Biblia to kanon świętych ksiąg judaizmu i chrześcijaństwa, powstałych z Boskiego natchnienia, czyli jest to Pismo Święte. A jednak serce nakazuje coś więcej niż tylko przystanie na tak sformułowaną definicję, która mimo iż podaje same fakty jest jakby bez życia. A przecież esencją Boskiego dzieła jest życie! Życie obecne, które znamy namacalnie i pojmujemy naszymi zmysłami oraz to wieczne, którego rozumem objąć nie sposób! Przekonanie o prawdziwości obietnic Bożych, dotyczących zbawienia jak i potępienia, leży zatem na drodze wiary. Drugą i oczywistą rzeczą jest, że nawet bez naszego zawierzenia Słowu Bożemu, kiedyś nastanie kres ziemskich dziejów, otwierając nowy, wieczny i czysty porządek rzeczy. Pismo Święte objawia nam ten porządek już dziś, byśmy byli czujni, gdyż godziny nadejścia Dnia Sądu nie sposób przewidzieć. Jako przestępca, który dawniej stronił od czytywania Pisma Świętego, nie byłem tego wszystkiego świadomy. Interesowały mnie dobra doczesne, pieniądze, które należało zdobyć za wszelką cenę, alkohol, by zapić pustkę w sercu po utracie gotówki, którą roztrwonił źle dopracowany interes i wszystko inne nieczyste i złe. Dzisiaj widzę, w jak wielkiej tkwiłem nędzy i z jakiego upodlonego stanu musiałem się wydostać. I wydostałem się, jednak nie bez pomocy, nie sam z siebie i nie bez wyrzeczeń. To obecny na stronach Nowego Testamentu Nauczyciel, wierny i nieomylny, którym jest Jezus Chrystus, wyrwał mnie ze stanu mentalnej ŚWIATŁO W WIĘZIENIU Część II 21

22 skamieliny i niewrażliwości serca, które w tej bezwartościowej formie tkwiło długie lata. To nikt inny, tylko Boski Syn, uzmysłowił mi na kartach biblijnego przekazu, że pieniędzy i wszelkiej innej majętności do drugiego świata zabrać nie można. To Chrystus podał mi pomocną dłoń, podczas gdy otoczenie spisywało mnie na straty. Jezus mnie nie opuścił, wręcz przeciwnie: im dalej byłem od Niego, tym bardziej On do mnie przemawiał, aż w zasłony mych oczu opadły. Dzięki wgłębianiu się w czytanie Pisma Świętego, jestem świadomy swej małości. Przyjąłem Jezusa Chrystusa do swojego serca, wierzę Mu i Jego miłuję, gdyż potrafił wskrzesić do życia me, niegdyś dla grzechu umierające, serce. Chrystus nauczył mnie kochać! Pokazał, iż umiejętność traktowania jako ważnych bliskich związków z innymi ludźmi (zarówno z tymi, którzy odwzajemniają naszą troskę, ale i z tymi, którzy stoją w opozycji do naszej chrześcijańskiej postawy) jest podstawowym warunkiem, którego spełnienie przybliża człowieka do Jezusa Chrystusa i samego Boga, bowiem wszyscy jesteśmy dziećmi jednego Ojca i w każdym bez wyjątku tkwi Boża iskra, bo nikt sam z siebie na świat nie przyszedł, ale został powołany do życia. Podczas gdy czytam Pismo Święte, czuję spokój ducha, odchodzą wszelkie niepewności i wiem, że mimo swego grzesznego życia, nawet ja mogę dostąpić łaski zbawienia. Andrzej Ł. Zacznę od tego, że Nowy Testament wziąłem do ręki po raz pierwszy w Zakładzie Karnym. I to wtedy, kiedy straciłem prawie wszystko, kiedy byłem zrozpaczony. Jest takie powiedzenie: Jak trwoga to do Boga. Muszę przyznać, że tak jest w rzeczywistości. Nie ukrywam, że na początku miałem negatywny stosunek do Pisma Świętego. Dopiero dzięki koledze, z którym odbywałem karę namówił mnie na spotkania z Tobą, Ludwiku, przez te lata (a jest ich już cztery). Zrozumiałem i wybrałem drogę Jezusa, choć nie zawsze udaje mi się kroczyć Jego drogą. Po Testament często sięgam wieczorem; już nie zwracam uwagi na chłopaków z celi, że się śmieją czy coś w tym rodzaju. Odcinam się wtedy od wszystkiego, jestem ja i Jezus. Mocno wierzę w to, że moja wiara pomoże mi za murami, gdzie będę wystawiony na różne pokusy tego świata; jeśli tak, to 22 ŚWIATŁO W WIĘZIENIU Część II

23 wtedy będę dumny z siebie. Bo naprawdę pragnę tego, aby znów nie upaść i dopiero potem w więzieniu szukać na nowo Boga. Już i tak za dużo straciłem, sporo lat poszło na marne. Jedyny plus to spotkania z Wami i co najważniejsze zacząłem wierzyć, otworzyłem oczy, które przez cały czas tak naprawdę miałem zamknięte. Odpowiadając na pytanie, co dało mi czytanie Nowego Testamentu, mówiąc krótko i na temat dało mi nowe życie, nadzieję, że może być lepiej, na zmienienie swojego dotychczasowego życia, na cieszenie się każdą chwilą dnia. Aktualnie posiadam również Stary Testament i to co dla mnie najważniejsze, Bóg wybrał mordercę na to, aby wypełnił Jego zadanie czyli wyprowadził lud żydowski z Egiptu chodzi mi o to, że dla Boga nie ma różnicy klas społecznych, dla Boga wszyscy są równi. Artur P. ŚWIATŁO W WIĘZIENIU Część II Czytanie Nowego Testamentu dużo zmieniło w moim życiu; zmieniło się moje podejście do życia, do ludzi, stałem się lepszym człowiekiem (niektórzy mówią że innym). Przedtem byłem wulgarny, agresywny i bardzo impulsywny, teraz dzięki Nowemu Testamentowi wyciszyłem się, staram się pomagać innym, w miarę moich skromnych możliwości. Bóg wie, że potrzeba nam wiele rzeczy do codziennej egzystencji i daje nam to nie poprzez nasze beztroskie życie lub ma nam dać wtedy, kiedy my wykorzystujemy Jego dobra na naszą lub bliskich niekorzyść, np. paląc papierosy, pijąc alkohol lub zażywając narkotyki, a potem żebrząc o chleb. Jezus powiedział: Ale szukajcie najpierw Królestwa Bożego i sprawiedliwości jego, a wszystko inne będzie wam dodane (Mat. 6,33) to jest punktem wyjściowym do Bożego starania się o nasz codzienny byt. Sam powiedział, aby się nie troszczyć i kłopotać o wiele rzeczy, lecz aby obrać dobrą cząstkę, która nie będzie odjęta (Łuk. 10,38-42). Także dzięki czytaniu Nowego Testamentu wiele rzeczy zrozumiałem; czytam go codziennie. Kocham ludzi, kocham Jezusa, noszę Go w sercu i jestem szczęśliwy, mimo przeciwności losu. Zostańcie z Bogiem Brat Andrzej 23

24 Witam serdecznie! Zdecydowałem się po raz drugi napisać do Was. Pierwszą krótką korespondencją była taka kartka pocztowa umieszczona w książeczce pt. Największy Skarb, gdzie zaznaczyłem rodzaj literatury, jaką chciałbym uzyskać, no i opisałem krótko wrażenia po przeczytaniu tejże książeczki. Byłem zafascynowany i bardzo poruszony historią kobiety, która zasłoniła swym ciałem dzwon, jego brzmienie by w ten sposób ratować swojego męża od kary śmierci poczułem, jak bardzo takie historie wpływają na mnie. Dzisiaj jestem wdzięczny Bogu za to, że znalazłem się w Dobrowie i mogłem poznać członków Braterstwa Ewangelicznego. Bo ja byłem bardzo daleko od Boga życie moje było podłe i złe. Większość życia spędziłem w niewoli jako nastolatek Zakład Wychowawczy, później więzienie. Popełniłem wiele złych i haniebnych czynów bez skrupułów biłem, okradałem, napadałem, gardziłem ludźmi aż w końcu zabiłem widziałem też bardzo okrutne rzeczy na które zezwalałem i w których uczestniczyłem. Tego nie sposób tak łatwo opisać, bo miałem też szansę wyszedłem po długim wyroku na wolność trzy i pół roku wcześniej, ale tej szansy nie wykorzystałem i wróciłem z powrotem, nie za ponowne przestępstwo. Po trzech latach pobytu na wolności odwołano mi warunkowe zwolnienie. Moim życiem zawładnął alkohol piłem, żeby zasnąć i budziłem się, żeby pić. A miałem wszystko dom, partnerkę, urodziła mi się piękna córka, miałem też dobrą pracę po raz pierwszy w życiu uczciwą, ale koledzy i wóda byli najważniejsi. Dusiłem się w domu ja chciałem pić, ja chciałem się bawić i korzystać z życia. No i moje picie stało się kasacyjne na życiu przestało mi zależeć i myślę, że bym się zapił, gdyby nie odwołano mi zawieszonego wyroku mnie po prostu już nie było. Obudziłem się jakby z letargu dopiero w więzieniu nie mogłem uwierzyć w to, co zrobiłem ze swoim życiem budząc się w celi chwilami myślałem, że to tylko sen, że to nieprawda. I przyszły takie chwile, gdy zaczęło mnie gryźć moje sumienie, czułem się okrutnie, podle, źle. Wyrządzone zło zaczęło do mnie wracać bardzo cierpiałem. I gdy nie miałem siły już żyć, gdy spostrzegłem, jak bardzo zniszczyłem swoje życie, podczas kolejnej nieprzespanej nocy ze złami w oczach wyszeptałem: Boże, ja żałuję, ja przepraszam, pomóż mi, bo ja sam sobie nie poradzę, nie 24 ŚWIATŁO W WIĘZIENIU Część II

25 dam rady. I ogarnął mnie taki wewnętrzny spokój, poczułem ulgę, moje życie zaczęło się zmieniać. Dzisiaj każdego dnia czytam Biblię. To mi pomaga, to mnie pokrzepia. Nigdy nie byłem i nigdy nie będę doskonały do doskonałości brakuje mi tyle, co z ziemi do gwiazd, ale pragnę się zmienić już nigdy nie chcę krzywdzić ludzi, zadawać bólu i ran. Pragnę opuścić to miejsce i zacząć żyć inaczej niż do tej pory, uczciwie. W sumie tak się rozpisałem, chociaż nie potrafię pisać listów. Moim pierwszym zamiarem było podziękowanie za spotkania na które mogę uczęszczać, jak i za kartę telefoniczną, którą otrzymałem 18. listopada. Czekałem tylko na początek grudnia, aż będą mi przysługiwały znaczki i będę mógł napisać, podziękować. A więc serdecznie dziękuję. Na spotkania uczęszczam z wielką przyjemnością, nie dla kart, nie o to mi chodzi. Jedyny zysk, jaki pragnę czerpać, to wiedza o Bogu, poznawanie Go. Przychodzi w życiu człowieka taka chwila, kiedy jego dotychczasowe życie wydaje się bez sensu. Czegoś szuka albo kogoś. Na swojej drodze spotyka niby przyjaciół na których się zawodzi, którzy odchodzą, zapominają. Mimo tych zawodów szuka dalej. W końcu zdaje sobie sprawę, że tak naprawdę to szukał akceptacji, zrozumienia i miłości. Zaczyna zadawać sobie pytanie: Czy Bóg istnieje? Zaczyna szukać Boga, bo gdy Go znajdzie, to nigdy się na Nim nie zawiedzie, On przyjmie go takim, jakim jest, wybaczy, pomoże. I ja w to wierzę. Wierzę, że mimo tych ciężkich grzechów, wyrządzonych krzywd, nie jestem na pozycji straconej. Ja szczerym sercem żałuję wyrządzonego zła, jest mi tak bardzo przykro, iż dopuściłem się tak wielu złych czynów i pragnę zmienić swoje życie myślę, że ono już się zmienia. Uważam, że otrzymałem szansę i ja nie chcę już tego zatracić, mam dość mojego starego, podłego życia ja pragnę inaczej, uczciwie. Ostatnio natrafiłem na pewne słowa z Księgi Izajasza 1,18: Choć wasze grzechy będą czerwone jak szkarłat, jak śnieg zbieleją; choć będą czerwone jak purpura, staną się białe jak wełna oraz 41,10: Nie bój się, bom Ja z tobą, nie lękaj się, bom Ja Bogiem twoim! Wzmocnię cię, a dam ci pomoc, podeprę cię prawicą sprawiedliwości swojej. Zawarte w Piśmie Świętym słowa bardzo mnie pokrzepiają w nich jest wielka moc dodają mi wiary i nadziei, dają mi odpowiedzi i uczą. Dzisiaj dzień bez Biblii, bez Boga jest stracony, jest pusty, niewykorzystany, dlatego staram się codziennie Ją czytać, rozmyślać. Ja jestem zwykłym, grzesznym i prostym człowiekiem. Nigdy nie byłem na tyle silny, aby wzbić się ŚWIATŁO W WIĘZIENIU Część II 25

26 w górę do Boga, więc On przyszedł do mnie bynajmniej tak myślę i w to wierzę. A upewniają mnie w tym słowa z Objawienia Jana 3,20: Oto stoję u drzwi i kołaczę; jeśli ktoś usłyszy głos mój i otworzy drzwi, wstąpię do niego i będę z nim wieczerzał, a on ze Mną. Jestem jeszcze młodym człowiekiem, w końcu opuszczę to miejsce mam 37 lat i nie zamierzam zmarnować swojego życia. Wierzę i to głęboko, że z Bożą pomocą przeżyję je godnie. Nie spodziewałem się, że jestem na tyle zdolny, by napisać taki list. Ale dzięki temu jakoś tak lepiej się poczułem. Jak już wcześniej wspomniałem, moim zamiarem było podziękowanie za kartę telefoniczną, którą otrzymałem 18. listopada, jednak z tym pisaniem jakoś tak wyszło sam jestem tym zaskoczony. Jeszcze raz dziękuję i pozdrawiam. Tomasz Z. PRACA DUCHOWA Ewangelicznego Związku Braterskiego w Zakładach Karnych. Światło w więzieniu Dzieje Apostolskie 16,29 1. Celem nadrzędnym jest uzmysłowienie skazanym, że ich wina i przestępstwo jest powodem ich pobytu w Zakładzie Karnym, a nie sędzia, lub administracja Zakładu Karnego, czy osoby które ich oskarżyły o przestępstwo. Wskazanie na podstawie Pisma Świętego, że wszyscy zgrzeszyli (Rzym. 3,12), a obwinianie innych jest bezzasadne. 2. Kolejnym zadaniem jest znalezienie drogi do budowy dobrych relacji w więzieniu. Przykład Józefa ze Starego Testamentu, oraz jego współwięźniowie: piekarz i podczaszy. Wskazanie im obojgu ich przyszłości - jeden skazany na śmierć i wyrok miał być wkrótce wykonany, drugi ułaskawiony od śmierci jednak zapominający towarzysza niedoli, to jest Józefa. Postać Józefa wskazuje na to, że nawet w Zakładzie Karnym i to o zaostrzonym rygorze, a takim było więzienie w Egipcie dla skazanych na śmierć, można być osobą pozytywną, mającą dobre kontakty i pozytywne związki ze skazanymi jak i z przełożonymi więzienia, a takie miał Józef. Należy wskazać, że Administracja Zakładu Karnego ma na celu 26 ŚWIATŁO W WIĘZIENIU Część II

27 dobro skazanych, a nie ich niszczenie lub też nakładanie na nich nadmiernych kar. Naszym celem jest wskazanie winy i rozumienie, że za nią trzeba słusznie cierpieć - choć Józef cierpiał niewinnie. 3. O ile to możliwe należy naprawić zło, które wyrządziło się pokrzywdzonym, a mianowicie dobrze przeprosić, napisać list, gdyż według Zakonu każdy, któremu udowodniono przestępstwo winien oddać to co zagrabił lub sprzeniewierzył w czwórnasób. Do ukazania tych spraw napisano do miesięcznika EZB Poselstwo Pokoju artykuły Stare i Nowe Prawo (Luty 2005), Sprawiedliwość i Prawość (Kwiecień 2005). Nie ma usprawiedliwionej zbrodni - przykłady mordów wodza króla Dawida na generałach Abnerze i Amasie - konsekwencją była śmierć Joaba. Nie ma usprawiedliwionych kradzieży nawet w czasie głodu, przykład - wdowa w Sarepcie Sydońskiej (wiele ciekawego materiału w cyt. artykułach). Lista przestępstw I Tym. 1,9 Wiemy o tym, że zakon nie jest ustanowiony dla sprawiedliwego, lecz dla nieprawych i nieposłusznych, dla bezbożnych i grzeszników, dla bezecnych i nieczystych, dla ojcobójców i matkobójców, dla mężołożników, rozpustników, handlarzy ludźmi, dla kłamców i krzywoprzysięzców. Za każdy z tych czynów przekraczających Zakon była jedna kara - kara śmierci. Dotyczyła ona także wszystkich przestępstw przeciwko 10 przykazaniom, w tym kradzieży. Kary były surowe i eliminowały jednostki patologiczne, szczególnie w ochronie miały osoby słabe społecznie tj. wdowy, dzieci, sieroty. Prawo chroniło jednak przed niezawinionym, przypadkowym przestępstwem np. nieumyślnym zabójstwem, dając szansę schronienia w miastach ucieczki. Przykłady takich niezawinionych przestępstw - V Księga Mojżeszowa 19 rozdział - warunek podstawowy to zabójstwo nieumyślne. Świadek był traktowany poważnie ale surowo, wiarygodność zeznać była podstawą wyroków. Jeśliby udowodniono świadkowi krzywoprzysięstwo, groziła mu taka sama kara jak osobie przez niego oskarżanej, najczęściej kara śmierci (V Mojż. 19,15-21). 4. Wskazujemy na to, że w chwili obecnej prawo daje o wiele większe szanse dla podejrzanych i jest dla nich bardziej korzystne. Więzienia w porównaniu do lochów są miejscami dużo łatwiejszymi do zniesienia. Traktowanie skazanych obecnie jest o wiele lepsze niż w dawnych czasach, gdzie często był torturowany i piętnowany. Nowy Testament daje człowiekowi możliwość pokuty z czynów, które zrobił. Pokuta to odwrócenie się od złego czynu - nie trwanie ŚWIATŁO W WIĘZIENIU Część II 27