LECZENIE CHIRURGICZNE CHORÓB NACZYŃ FIZJOTERAPIA W ANGIOCHIRURGII FIZJOTERAPIA PO OPERACJACH NACZYNIOWYCH RODZAJE OPERACJI

Transkrypt

1 LECZENIE CHIRURGICZNE CHORÓB NACZYŃ FIZJOTERAPIA W ANGIOCHIRURGII UKŁAD TĘTNICZY miażdżyca zarostowa tętnic zarostowo-zakrzepowe zapalenie naczyń angiopatie cukrzycowe UKŁAD ŻYLNY żylaki kończyn dolnych UKŁAD CHŁONNY obrzęki chłonne RODZAJE OPERACJI UKŁAD TĘTNICZY udrożnienie tętnic, pomosty omijające zmiany obliteracyjne (bądź za pomocą protez naczyniowych, bądź też żyłwłasnych), odnerwienie współczulne UKŁAD ŻYLNY usunięcie głównego pnia żyły odpiszczelowej skleroterapia leczenie za pomocą wstrzykiwania do światła żylakowato zmienionej żyły środka obliterującego UKŁAD CHŁONNY łączenie węzłów chłonnych z układem żylnym FIZJOTERAPIA PO OPERACJACH NACZYNIOWYCH PRZEDOPERACYJNA POOPERACYJNA WCZESNA PÓŹNA

2 CELE FIZJOTERAPII PRZEDOPERACYJNEJ ZMNIEJSZENIE RYZYKA POWIKŁAŃ ZATOROWO- ZAKRZEPOWYCH, ZMNIEJSZENIE POWIKŁAŃ ZE STRONY UKŁADU ODDECHOWEGO, NAUKA ĆWICZEŃ STOSOWANYCH PO OPERACJI, POPRAWA UKRWIENIA KOŃCZYN, POPRAWA SIŁY MIĘŚNI KOŃCZYN DOLNYCH ORAZ SPRAWNOŚCI, WARUNKUJĄCE URUCHOMIENIE PACJENTA PO ZABIEGU, W PRZYPADKU PLANOWANEJ AMPUTACJI KOŃCZYNY ZWIĘKSZENIE SIŁY I SPRAWNOŚCI KOŃCZYN GÓRNYCH I DOLNYCH ORAZ NAUKA CHODU O KULACH, WYROBIENIE MOTYWACJI CHOREGO DO REHABILITACJI. FIZJOTERAPIA WE WCZESNYM OKRESIE POOPERACYJNYM ĆWICZENIA PRZECIWZAKRZEPOWE, ĆWICZENIA ODDECHOWE WSZYSTKIMI TORAMI ODDECHOWYMI, ĆWICZENIA EFEKTYWNEGO KASZLU, ĆWICZENIA NASILONEGO WDECHU I OPOROWANEGO WYDECHU (Z POMOCĄ BUTELKI Z WODĄ LUB SPECJALNEGO APARATU), ĆWICZENIA RELAKSACYJNE, ĆWICZENIA O CHARAKTERZE OGÓLNOUSPRAWNIAJĄCYM, PIONIZACJA, NAUKA OBCIĄŻANIA KOŃCZYNY, KIKUTA, NAUKA CHODU, POZYCJE UŁOŻENIOWE KOŃCZYN, A W PRZYPADKU AMPUTACJI KIKUTA, ĆWICZENIA KOREKCYJNE. CELE FIZJOTERAPII W PÓŹNYM OKRESIE POOPERACYJNYM ZAPOBIEGANIE POWIKŁANIOM ZAKRZEPOWO- ZATOROWYM, ODDECHOWYM I INNYM, UTRZYMANIE I POPRAWA WYDOLNOŚCI OGÓLNEJ, WIEŃCOWEJ, UKRWIENIA OBWODOWEGO KOŃCZYN, POPRAWA SPRAWNOŚCI FIZYCZNEJ WARUNKUJĄCEJ PIONIZACJĘ I EKONOMIKĘ CHODU, HARTOWANIE KIKUTA I PRZYGOTOWANIE KIKUTA DO ZAPROTEZOWANIA (W PRZYPADKU AMPUTACJI), I IIa KLASYFIKACJA FONTAINE A Okres niedokrwie nia Stan kliniczny chorego Brak dolegliwości lub nietypowe dolegliwości w obwodowych częściach kończyny (mrowienie, drętwienie, ziębnięcie) Ból chromania pojawiający się po przejściu więcej niż 200 m. KOREKCJA POSTAWY CIAŁA I CHODU, PSYCHOEDUKACJA PACJENTA I RODZINY (PREWENCJA WTÓRNA, ELIMINACJA CZYNNIKÓW RYZYKA CHORÓB NACZYŃ). IIb III IV Ból chromania pojawiający się po przejściu mniej niż 200 m. Bóle spoczynkowe, początek zmian troficznych Martwica tkanek

3 Stopień 0 I II III KLASYFIKACJA RUTHEFORDA Kategoria Brak objawów i hemodynamicznych oznak choroby Chromanie niewielkiego stopnia Chromanie średniego stopnia Znaczne chromanie Ból spoczynkowy Objawy kliniczne Trudno gojące się owrzodzenia, martwica ogniskowa z rozległym niedokrwieniem stopy Znaczna utrata tkanek powyżej śródstopia, nieodwracalna utrata sprawności stopy Prawidłowy wynik testu na bieżni Chory może ukończyć test, ciśnienie okolicy kostki po wysiłku >50 mm Hg, ale co najmniej 20 mm Hg niższe od ciśnienia w Kategoria spoczynku między 1 i 3 Chory nie może ukończyć testu na bieżni, ciśnienie okolicy kostki po wysiłku <50 mm Hg Spoczynkowe ciśnienie okolicy kostki <40 mm Hg, na paluchu <30 mm Hg, tętno na tętnicach piszczelowej i grzbietowej stopy słabo wyczuwalne lub Spoczynkowe niewyczuwalne ciśnienie okolicy kostki <60 mm Hg, na paluchu <40 mm Hg, tętno na tętnicach piszczelowej i grzbietowej stopy słabo wyczuwalne lub niewyczuwalne Jak w kategorii 5 Obiektywne kryteria CHÓD DO TYŁU PO RAZ PIERWSZY BADANA KINEMATYCZNE, BIOMECHANICZNE ORAZ ELEKTROMIOGRAFICZNE PRZEZ THORSTESONA 1986, VILEKYA 1987 ORAZ WINTERA WYNIKI BADAŃ SUGERUJĄ ŻE : podobne wzory aktywacji mięśni mogły być używane w obu rodzajach lokomocji z odwróceniem czasowym cyklów pobudzania mięśni koncentryczna działalność mięśni w chodzie do przodu zmienia się na ekscentryczną w chodzie do tyłu i na odwrót trajektorie ruchów kończyn dolnych do przodu i do tyłu odzwierciedlają się wzajemnie nawet gdy ruch przebiega w kierunku odwrotnym ( Thorsteson ) biomechaniczna analiza sugeruje, że chód do tyłu jest prawie prostym odwróceniem chodu do przodu ( Winter ) 1986 TRENING CHODU DO TYŁU W FIZJOTERAPII TĘTNIAK AORTY BRZUSZNEJ-AAA utrzymanie sercowo-naczyniowego poziomu wytrenowania istotnie statystycznie większe wartości VO2max, Ve, HR, RQ, powysiłkowego stężenia mleczanów we krwi podczas chodu do tyłu w porównaniu z chodem do przodu (medycyna sportowa) większa aktywność mięśni czworogłowych uda oraz piszczelowych przednich kończyn dolnych w badaniu elektromiograficznym (ortopedia) silna stymulacja czucia propioceptywnego, zwiększa się stabilizacja mięśniowa głowy, tułowia oraz miednicy,pobudzenie mięśni głębokich grzbietu, mięśni brzucha i pośladków ( neurologia) trening równowagi ciała (geriatria) TĘTNIAK AORTY BRZUSZNEJ: utrzymujące się w czasie rozszerzenie osłabionej ściany naczynia o wieloczynnikowej patogenezie. zniszczenie lub zwłóknienie części elastycznej błony środkowej aorty brzusznej w przebiegu postępującej miażdżycy, czynników zapalnych i hemodynamicznych. w krajach zachodnich AAA jest 13 przyczyną śmierci pacjentów.

4 TĘTNIAK AORTY BRZUSZNEJ-AAA GRUPA BADANA ZACHOROWALNOŚĆ- (AAA) rozpoznaje się przeważnie u mężczyzn powyżej 60 roku życia, palących tytoń, u których stwierdza się wiele współistniejących chorób takich jak: - choroba niedokrwienna serca - nadciśnienie tętnicze - miażdżyca tętnic szyjnych - miażdżyca naczyń obwodowych - przebyty udar mózgu LECZENIE najlepszym postępowaniem w leczeniu tej jednostki chorobowej jest wykonanie zaplanowanego zabiegu operacyjnego (rycina obok ) CEL FIZJOTERAPII zmniejszenie powikłań i zaburzeń układu krążeniowo-oddechowego osób z ( AAA ) poddanych zabiegowi operacyjnemu 90 mężczyzn wiek lat (średni wiek 65,9±4,22) AAA wydolność czynnościowa I lub II stopień według skali NYHA Model I- grupa kontrolna, średni wiek 66,2±5,2 ( fizjoterapia standardowa ) Model II grupa I, średni wiek 66,7±4,9 ( fizjoterapia standardowa wraz z treningiem chodu do przodu) Model III grupa II, średni wiek 64,9±4,9 (fizjoterapia standardowa wraz z treningiem chodu do tyłu) GRUPA BADANA KRYTERIA WŁĄCZENIA DO BADAŃ wiek lat mężczyźni stabilni kardiologicznie bez zaburzeń neurologicznych tętniak nieobjawowy-nie pęknięty, bez dolegliwości bólowych osoby chodzące bez zaburzeń ze strony układu ruchu PROGRAM FIZJOTERAPII OSÓB Z TĘTNIAKIEM AORTY BRZUSZNEJ OKRES PRZEDOPERACYJNY 1. nauka ćwiczeń oddechowych 3 razy dziennie 3-4 powtórzenia, 5 serii ) 2. nauka ćwiczeń efektywnego kaszlu-3 razy dziennie, 5 serii,3 powtórzenia 3. nauka ćwiczeń przeciw-zakrzepowych- każde ćwiczenie po 3 minuty, 3 razy dziennie 4. nauka prawidłowych wzorców ruchowych prawidłowego siadania i wstawania z przytrzymaniem rany pooperacyjnej-3 razy dziennie, każde ćwiczenie powtarzane po kilka razy 5. prowadzenie ćwiczeń ogólnieusprawniających w połączeniu z formami wysiłku wytrzymałościowego o małej inteywności- do limitu tętna 120 OKRES POOPERACYJNY 1. pionizacja chorego między 2 a 3 dobą, wysoka pozycja półsiedząca w pierwszej dobie 2. ćwiczenia oddechowe, efektywnego kaszlu powtórzeń,5 serii,5 razy dziennie, wstrząsanie,oklepywanie klatki piersiowej - 3 razy dziennie 3. ćwiczenia czynne kończyn górnych i dolnych 5-7 powtórzeń 3 serie, 3 razy dziennie 4. ćwiczenia czynne odcinka szyjnego 3-4 powtórzeń, 1 seria, 2 razy dziennie 5. ćwiczenia przeciwzakrzepowe - każde ćwiczenie po 3 minuty,3 razy dziennie 6. ćwiczenia samoobsługi- 3 razy dziennie każde ćwiczenie powtarzane po kilka razy 7. ćwiczenia ogólnie usprawniające formy wysiłku wytrzymałościowego do limitu tętna 120

5 PROGRAM TRENINGU CHODU DO PRZODU I DO TYŁU METODY BADAŃ OKRES PRZEDOPERACYJNY Częstotliwość: I dzień- 1raz w ciągu dnia II dzień 2 razy w ciągu dnia III dzień- 3 razy w ciągu dnia Kolejny dzień przed zabiegiem 3 razy w ciągu dnia Czas trwania: I dzień- 4 minuty 1minuta wysiłku/1minuta przerwy II dzień 5 minut 1 minuta wysiłku/1minuta przerwy III dzień- 6 minut 1minuta wysiłku/1 minuta przerwy Kolejny dzień przed zabiegiem- 6 minut chodu OKRES POOPERACYJNY Po uruchomieniu z łóżka Częstotliwość: I dzień- 1 raz w ciągu dnia II dzień-2 razy w ciągu dnia III dzień- 3 razy w ciągu dnia Kolejny dzień po operacji 3 razy w ciągu dnia Czas trwania: Łączny czas chodu w ciągu dnia I dzień-1minuta ( 1 minuta) 1min wysiłku/1minuta przerwy II dzień-2 minuty ( 4minuty) 1min wysiłku/1minuta przerwy III dzień-3 minuty ( 9 minut ) 1min wysiłku/1minuta przerwy IV dzień-4 minuty (12 minut) 1min wysiłku/1minuta przerwy V dzień-5 minut (15 minut) 1min wysiłku/1minuta przerwy VI dzień-6 minut (18 minut) VII dzień 8minut (24 minut) Kolejny dzień również 8 minut ARKUSZE OBSERWACJI - liczba dni po operacji w szpitalu, powikłania ogólne i miejscowe, wartości morfologii ogólnej krwi obwodowej wartości spoczynkowe tętna, ciśnienia krwi, częstości oddechów TEST KORYTARZOWY (6-minut) MET, średnia prędkość chodu, tętno treningowe METODY BADAŃ WYNIKI BADANIE SPIROMETRYCZNEnatężoną objętość życiową płuc (FVC) natężoną objętość wydechową pierwszosekundową (FEV 1) szczytowy przepływ wydechowy (PEF) stosunek natężonej objętości wydechowej pierwszosekundowej do należnej objętości życiowej płuc (FEV1/FVC) Liczba dni po operacji Grupa kontrolna 7,2 ± 1,7 Grupa I 6,7 ± 0,8 Grupa II 5,8 ± 1,1 DYNAMOMETRYCZNY POMIAR MOMENTU SIŁY MIĘŚNI CZWOROGŁOWYCH UDA moment siły (Nm) Porównanie grup KWESTIONARIUSZ SAMOOCENY C.D. SPIELBERGER, J. STRELAU, M. TYSARCZYK

6 Grupa kontrolna Grupa I Grupa II RR skurczowe [ mmhg ] 124,7 ± 8,7 126,1 ± 11,9 123,6 ± 16,2 Ht [%] Grupa kontrolna Grupa I Grupa II RR rozkurczowe [ mmhg ] 81,5 ± 8,8 82,3 ± 8,9 81,2 ± 14,5 przed 42,0 ± 4,6 42,9 ± 4,1 41,9 ± 4,1 HR [ 1/min ] 73,2 ± 4,4 72,8 ± 6,8 73,8 ± 7,4 po 35,5 ± 4,4 37,2 ± 4,5 36,4 ± 4,8 Częstość oddechów [ 1/min ] 19,4 ± 2,5 19,6 ± 2,8 19,7 ± 2,7 Porównanie przed po p<0,01 p<0,01 E [ 10 6 /μl] przed Grupa kontrolna 4,61 ± 0,51 Grupa I 4,62 ± 0,43 Grupa II 4,46 ± 0,44 Powikłania Pooperacyjn e Liczba Grupa kontrolna Grupa I Grupa II osób po 3,88 ± 0,58 3,96 ± 0,55 3,95 ± 0,59 % Porównanie 36,7 p< 0,05 16,7 13,3 Porównanie przed po grup N S

7 WYNIKI TESTU MARSZOWEGO 2 19,4% 1 8,3% 8,0% 15,0% 12,2% 6,0% 4,9% 1 4,0% 5,0% 4,7% 2,0% 1,2% Rycina 1. Procentowy średni spadek wartości dystau uzyskanego w teście korytarzowym po operacji w poszczególnych grupach Rycina2. Przyrosty tętna treningowego uzyskanego w teście korytarzowympo operacji. 2 15,0% 17,6% 12,8% 15,0% 11,9% 1 5,4% 1 7,9% 6,1% 5,0% 5,0% p<0,01 Rycina 3. Średnie procentowe spadki prędkościchodu podczastestukorytarzowegopo operacji. Rycina 4.Średnie spadki wartości MET obliczone na podstawie testu 6-minutowego po operacji

8 WYNIKI BADANIA SPIROMETRYCZNEGO 2 19,1% 25,0% 22,0% 2 18,9% 15,0% 14,5% 15,0% 1 1 5,0% 2,7% 4,6% 5,0% Rycina 6. Średnie obniżenie natężonej pojemności życiowej płuc po operacji. Rycina7. Średnie obniżenie objętości wydechowej pierwszosekundowej po operacji. 1 8,7% 12,0% 10,5% 8,0% 6,0% 6,3% 1 8,0% 6,0% 7,1% 4,0% 2,0% 0,9% 4,0% 2,0% 1,7% Rycina 8. Przyrost wskaźnika Tiffenaupo operacji w badanych grupach Rycina9. Średnie spadki wartości szczytowegoprzepływu wydechowegopo operacji.

9 BADANIE MOMENTU SIŁY MIĘŚNI CZWOROGŁOWYCH UDA WYNIKI BADANIA SAMOOCENY 12,0% 1 8,0% 6,0% 4,0% 2,0% 11,4% 1 2,1% STRONA PRAWA 0,1% 10,9% 6,0% STRONA LEWA 1,5% Rycina10. Średnie obniżenie wartościmomentu siłymięśniowej po operacji. Lęk [steny] Porównani egrup Lęk [centyle] Porównani egrup Grupa kontrolna 6,0 ± 1,8 Z=1,9789 Z=3, ,1 ± 26,4 Z=2,2276 Z=3,1023 p<0,01 Grupa I 4,9 ± 1,5 38,8 ± 24,4 Grupa II 4,3 ± 1,5 32,8 ± 22,9 Poziom lęku w okresie pooperacyjnym w zależności od przeprowadzonego modelufizjoterapii u osób po operacji tętniakaaortybrzusznej. Test trening liczba dni po operacji poziomlęku Rodzaj badania test korytarzowy/odległość test korytarzowy/śr prędkość test korytarzowy/ MET spirometria / FVC spirometria/ FEV1 spirometria/ PEF moment siły/ ( kdp) moment siły/ (kdl) korytarzowy/tętno spirometria/ wsk Tiffeneau w porównaniu do grupy Grupa I p<0,01 kontrolnej Grupa II p<0,01 p<0,01 Istotność różnic badanychparametrów w grupachi i II porównaniu z grupą kontrolną WNIOSKI 1. Trening chodu do tyłu najskuteczniej zapobiegł obniżeniu tolerancji wysiłkowej chorych po operacji tętniaka aorty brzusznej. 2. Sprawność chodu chorych poddanych treningowi chodu do tyłu po operacji tętniaka aorty brzusznej nie uległa istotnemu pogorszeniu. 3. Najmniejszy spadek wartości wentylacyjnych płuc chorych po operacji tętniaka aorty brzusznej stwierdzono po treningu chodu do tyłu. 4. Trening chodu, zwłaszcza do tyłu skutecznie zapobiegł obniżeniu momentu siły mięśni czworogłowego uda chorych po operacji tętniaka aorty brzusznej.

10 WNIOSKI 4. U osób po operacji tętniaka aorty brzusznej w utrzymaniu poziomu tolerancji wysiłkowej większe znaczenie miała sprawność układu oddechowego niż siła mięśni czworogłowych ud kończyn dolnych. 5. Sprawność chodu chorych po operacji tętniaka aorty brzusznej w największym stopniu zależała od siły mięśni czworogłowych ud kończyn dolnych. UCISK ZEWNĘTRZNY W FIZJOTERAPII 6. Trening chodu, zwłaszcza do tyłu, istotnie skrócił czas hospitalizacji chorych po operacji tętniaka aorty brzusznej oraz obniżył częstość pooperacyjnych powikłań. 7. Istotnym czynnikiem wpływającym na uzyskane wyniki mogło być znaczne obniżenie poziomu lęku u chorych po operacji tętniaka aorty brzusznej. HISTORIA UCISK STAŁY UCISK PRZERYWANY 4000 LAT - BANDAŻOWANIE 1861 SAVILLE - UCISKOWE POŃCZOCHY I RĘKAWY 1889 RINDFLEISCH - SYSTEM JEDNOKOMOROWY 1917 HARTL - KOMORA PNEUMATYCZNA 1929 HAMMERSFAHR - MASAŻ PNEUMATYCZNY 1955 JOBST - PRESSOTERAPIA 1983 WRIGHT - KOMPRESJA SEKWENCYJNA

11 HISTORIA UCISK ZEWNĘTRZNY SIR MURRAY - ZASTOSOWANIE ZEWNĘTRZNEGO UCISKU W POPRAWIE KRĄŻENIA CHORYCH NA CHOLERĘ JUNOD - SYSTEM SSĄCY W LECZENIU ZABURZEŃ ODDDYCHANIA, KRĄŻENIA I STANÓW ZAPALNYCH POCZĄTEK XX WIEKU - LECZENIE ZAKRZEPOWO- ZAROSTOWEGO ZAPALENIA NACZYŃ I CHOROBY RAYNAUDA HERRMANN I REID - BIERNE ĆWICZENIA NACZYŃ LATA 30-TE XX WIEKU - LANDIS I GIBBON - NAPRZEMIENNE CIŚNIENIE W LECZENIU NIEDOKRWIENIA KOŃCZYN (POPRAWA UCIEPLENIA SKÓRY, WYDŁUŻENIE DYSTAU CHROMANIA, USTĄPIENIE BÓLU I SZYBSZE GOJENIE OWRZODZEŃ WSPOMAGA POMPĘ MIĘŚNIOWĄ ZWIĘKSZA CIŚNIENIE HYDROSTATYCZNE TKANEK POPRAWIA ODPŁYW ŻYLNY I CHŁONNY POPRAWIA UKRWIENIE KOŃCZYNY PRZERYWANY UCISK ZEWNĘTRZNY ZMNIEJSZA CIŚNIENIE ŻYLNE ZWIĘKSZA PRZEPŁYW TĘTNICZY ZMNIEJSZA LEPKOŚĆ KRWI POWODUJE ROZSZERZENIE NACZYŃ AKTYWUJE FIBRYNOLIZĘ STYMULUJE WYDZIELANIE CZYNNIKÓW ŚRÓDBŁONKOWYCH I HUMORALNYCH WSKAZANIA DO PRZERYWANEGO UCISKU ZEWNĘTRZNEGO NIEWYDOLNOŚĆ TĘTNICZA KOŃCZYN DOLNYCH Z : OWRZODZENIEM NIEDOKRWIENNYM BÓLEM SPOCZYNKOWYM, ZAGRAŻAJĄCĄ ZGORZELĄ CHROMANIEM PRZESTANKOWYM NIEDOSTATECZNYM UKRWIENIEM PO AMPUTACJI PRZETRWAŁYM NIEDOKRWIENIEM PO EMBOLEKTOMII LUB PRZĘSŁOWANIU PRZED I/LUB PO REKOTRUKCJACH NACZYNIOWYCH

12 WSKAZANIA DO PRZERYWANEGO UCISKU ZEWNĘTRZNEGO CUKRZYCA SKOJARZONA Z NIEWYDOLNOŚCIĄ TĘTNICZĄ : NOCNE SKURCZE KOŃCZYN DOLNYCH NEKROBIOZA CUKRZYCOWA WSKAZANIA DO PRZERYWANEGO UCISKU ZEWNĘTRZNEGO NIEWYDOLNOŚĆ ŻYLNA : PROFILAKTYKA ZAKRZEPOWEGO ZAPALENIA ŻYŁ GŁĘBOKICH OBRZĘK ŻYLNY OWRZODZENIA ŻYLAKOWATE WSKAZANIA DO PRZERYWANEGO UCISKU ZEWNĘTRZNEGO NIEWYDOLNOŚĆ CHŁONNA PIERWOTNY OBRZĘK CHŁONNY KOŃCZYN WTÓRNY OBRZĘK CHŁONNY KOŃCZYN PRZECIWWSKAZANIA DO PRZERYWANEGO UCISKU ZEWNĘTRZNEGO OSTRE STANY ZAPALNE NACZYŃ OSTRE ZAKRZEPOWE ZAPALENIE ŻYŁ NIEWYDOLNOŚĆ KRĄŻENIA ZESPÓŁ NERCZYCOWY NIEDOBÓR BIAŁKA DUŻE DEFORMACJE KOŃCZYN CIĘŻKIE NIEDOKRWIENIE KOŃCZYN NOWOTWÓR ZŁOŚLIWY W OBRĘBIE OBRZĘKNIĘTEJ KOŃCZYNY

13 MIAŻDŻYCA ZAROSTOWA TĘTNIC WYNIKI (NIEDOKRWIENIE KOŃCZYN ) - BANGA USZKODZENIE ŚRÓDBŁONKA NACZYNIOWEGO AKTYWACJA PŁYTEK UWALNIANIE CZYNNIKA PŁYKOWEGO 4 UWALNIANIE CZYNNIKA VON WILLEBRANDA 8 PACJENTÓW III-IV OKRES CHOROBY IPC - CIŚNIENIE100 MM HG UCISK - 3 SEK, PRZERWA - 20 SEK CZAS LECZENIA MIN WYNIKI - WZROST PRZEPŁYWU KRWI Z 39,9 DO 50,5 ML/MIN PRZERYWANY UCISK ZEWNĘTRZNY W LECZENIU AO PRZERYWANY UCISK ZEWNĘTRZNY W LECZENIU AO 25 OSÓB Z AO W TYM 15 W KLASIE 2A I 10 W KLASIE 2B WG FONTAINE A 3 TYGODNIE KOMPRESJI PNEUMATYCZNEJ ( 15 ZABIEGÓW) CZAS UCISKU 30SEK., A PRZERWY 15 SEK. CIŚNIENIE UCISKU MM HG (SUTKOWSKA 2001) WYDŁUŻENIE DYSTAU CHROMANIA ZMNIEJSZENIE STOPNIA NIEWYDOLNOŚCI TĘTNICZEJ U 28-36% CHORYCH ZMNIEJSZENIE AKTYWNOŚCI PŁYTEK (OBNIŻENIE POZIOMU CZYNNIKA PŁYTKOWEGO 4) ZMNIEJSZENIE AKTYWNOŚCI UKŁADU KRZEPNIĘCIA (OBNIŻENIE POZIOMU KOMPLEKSU TROMBINA- ANTYTROMBINA) WZROST POZIOMU METABOLITÓW TLENKU AZOTU BRAK USZKODZENIA FUNKCJI ŚRÓDBŁONKA (SUTKOWSKA 2001)

14 PRZERYWANY UCISK PRZERYWANY UCISK WSKAZANIA OBRZĘK CHŁONNY PO MASTEKTOMII OBRZĘK KOŃCZYNY DOLNEJ OWRZODZENIE ŻYLAKOWATE FORMOWANIE KIKUTA CIŚNIENIE LICZBA ZABIEGÓW CZAS UCISKU CZAS PRZERWY X 3 GODZ SEK SEK X 3 GODZ SEK SEK 85 1 X 2,5 GODZ 3/TYDZIEŃ SEK 30 SEK X 4 GODZ SEK SEK OBRZĘK RĘKI X 0,5-1 GODZ MIAŻDŻYCA TĘTNIC 5-10 MIN 5-10 MIN MIN 3 SEK 17 SEK WSKAZANIA UCISK CIŚ CZAS PRZERWA CIŚ CZAS UDAR MÓZGU MIN-2 H 2 X DZIEN DYSTROFIA MIĘŚNIOWA ZAPOBIEGANIE DVT OWRZODZENIA ŻYLAKOWATE MIN 2 X DZIEN CZAS LECZENIA JEDEN ZABIEG ŁĄCZNIE PRZED/PODCZA S/PO OPERACJI GOJENIE RAN PRZYKURCZE ,5-1H 2 X DZIEN PRZED I PO OPERACJI PO 8 H 1 H 2 X DZIEN WEDŁUG POTRZEB WEDŁUG POTRZEB DO URUCHOMIEN DO WYLECZENIA 4 DNI 4-8 TYGODNI