ORDO BAPTISMI UNIUS PARVULI OBRZĘDY CHRZTU ŚW. JEDNEGO DZIECKA NA PROGU KOŚCIOŁA AD LIMEN ECCLESIÆ. Laudétur Iesus Christus.

Transkrypt

1 ORDO BAPTISMI UNIUS PARVULI 1. Præparanda: vasculum cum sale benedicendo (vel iam benedicto), vasa Olei Catechumenorum et S. Chrismatis, pelvicula cum globulis bombacii, vasculum seu concha ad aquam baptismalem fundendam cum pelvi, linteolum mundum (singulare pro unoquoque infante) ad abstergendum caput baptizati, parva vestis candida, nisi speratur afferenda a patrinis, candela unica pro unoquoque infante; superpelliceum, stola tum violacea tum alba, habitus ministrantium, Rituale. 2. Baptismus regulariter in ipso baptisterio confertur, ritus tamen præparatorii ad ecclesiæ sive baptisterii limen. Præter casum necessitatis Baptismus in sacristia ne administretur. Allocutio vel rituum explicatio fieri potest aut initio ad limen ecclesiæ, aut in baptisterii ingressu, stolis mutatis, aut in dimissione. 3. Sacerdos, lotis manibus, superpelliceo et stola violacea indutus cum ministrante, item superpelliceo induto, accedit ad limen ecclesiæ, ubi exspectant qui infantem detulerunt. AD LIMEN ECCLESIÆ 4. Sacerdos præsentes salutat, dicens: Laudétur Iesus Christus. Respondent: In sǽcula. Amen. Deinde quærit nomen infantis: Quo nómine vocáris? Patrini respondent: N. N., quid petis ab Ecclésia Dei? Si plura imponuntur nomina, omnia dicuntur solummodo hic, deinde in forma sacramentali, denique in dimissione; alias primum tantum nomen. Patrini: Fidem. Fides quid tibi præstat? OBRZĘDY CHRZTU ŚW. JEDNEGO DZIECKA 1. Należy przygotować: naczyńko z solą do poświęcenia (albo już poświęconą), naczynia z Olejem Katechumenów i Krzyżma św., tackę z wacikami, naczyńko albo muszlę do polewania wodą chrzcielną i miednicę, czysty ręcznik do wytarcia głowy ochrzczonego (po jednym dla każdego dziecka), niewielką białą szatę (jeśli nie oczekuje się, że przyniosą ją rodzice chrzestni), po jednej świecy dla każdego dziecka; komżę, fioletową i białą stułę, ubiór ministrantów, Rytuał. 2. Zgodnie z przepisami Chrztu św. udziela się w samej kaplicy chrzcielnej, jednak obrzędy przygotowawcze odbywają się na progu kościoła albo kaplicy chrzcielnej. Z wyjątkiem wypadku konieczności Chrztu św. nie należy udzielać w zakrystii. Przemówienie lub objaśnienie obrzędów może mieć miejsce albo na początku na progu kościoła, albo po zmianie stuły przy wejściu do kaplicy chrzcielnej, albo przy rozesłaniu. 3. Obmywszy ręce, kapłan, odziany w komżę i stułę fioletowej barwy, wraz z ministrantem, również odzianym w komżę, podchodzi do progu kościoła, gdzie czekają ci, którzy przynieśli dziecko. NA PROGU KOŚCIOŁA 4. Kapłan pozdrawia obecnych, mówiąc: Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus. A oni odpowiadają: Na wieki wieków. Amen. Następnie pyta o imię dziecka: Jak ci na imię? Rodzice chrzestni odpowiadają: N. N., czego żądasz od Kościoła Bożego? Jeśli nadaje się więcej imion, wszystkie wymienia się tylko tutaj, następnie w formule sakramentalnej i wreszcie przy rozesłaniu; kiedy indziej wymienia się tylko pierwsze imię. Wiary.

2 Patrini: Vitam ætérnam. 5. Si ígitur vis ad vitam íngredi, serva mandáta. Díliges Dóminum Deum tuum ex toto corde tuo, et ex tota ánima tua, et ex tota mente tua, et próximum tuum sicut te ipsum. 6. Deinde ter exsufflat leniter in faciem infantis, et dicit semel: Exi ab eo (ea), immúnde spíritus, et da locum Spirítui Sancto Paráclito. 7. Postea pollice facit signum crucis in fronte, et in pectore infantis, dicens: Accipe signum Crucis tam in fron te quam in cor de, sume fidem cæléstium præceptórum: et talis esto móribus, ut templum Dei iam esse possis. Orémus. Preces nostras, quǽsumus, Dómine, cleménter exáudi: et hunc Eléctum tuum (hanc Eléctam tuam) N. Crucis Domínicæ impressióne signátum (-am) perpétua virtúte custódi: ut, magnitúdinis glóriæ tuæ rudiménta servans, per custódiam mandatórum tuórum ad regeneratiónis glóriam perveníre mereátur. Per Christum, Dóminum nostrum. 8. Deinde imponit manum super caput infantis, et postea manum extensam tenens, dicit: Orémus. Omnípotens, sempitérne Deus, Pater Dómini nostri Iesu Christi, respícere dignáre super hunc fámulum tuum N., quem (hanc fámulam tuam N., quam) ad rudiménta fídei vocáre dignátus es: omnem cæcitátem cordis ab eo (ea) expélle: disrúmpe omnes láqueos sátanæ, quibus fúerat colligátus (-a): Co daje ci wiara? Życie wieczne. 5. Jeżeli przeto chcesz osiągnąć życie wieczne, zachowuj przykazania: Będziesz miłował Pana Boga twego z całego serca swego, z całej duszy swojej i ze wszystkich myśli swoich, a bliźniego swego jak siebie samego. 6. Następnie trzykrotnie tchnie lekko na twarz dziecka i mówi jeden raz: Odstąp od niego (niej), duchu nieczysty, i ustąp przed Duchem Świętym Pocieszycielem. 7. Potem kciukiem kreśli znak krzyża na czole i na piersi dziecka, mówiąc: Weźmij znak Krzyża na czo le i na ser cu, przyjmij wiarę w naukę z nieba i tak postępuj w życiu, abyś mógł (mogła) odtąd być świątynią Bożą. Prosimy Cię, Panie, wysłuchaj łaskawie modły nasze i nieustanną swą mocą ochraniaj tego wybrańca swego (tę wybraną swoją) N., naznaczonego (-ą) Krzyżem Pańskim, aby wiernie zachowując zaczątki uczestnictwa w wielkiej chwale Twojej, przez wypełnianie Twoich przykazań zasłużył (-a) na chwałę odrodzenia. Przez Chrystusa, Pana naszego. 8. Następnie kładzie rękę na głowę dziecka, a potem, trzymając wyciągniętą rękę, mówi: Wszechmogący, wieczny Boże, Ojcze Pana naszego Jezusa Chrystusa, wejrzyj łaskawie na tego sługę swego N., którego (na tę służebnicę swoją N., którą) raczyłeś powołać do zaczątków wiary. Oddal od niego (od niej) wszelką ślepotę serca. Zerwij wszystkie więzy szatańskie, którymi

3 áperi ei, Dómine, iánuam pietátis tuæ, ut, signo sapiéntiæ tuæ imbútus (-a), ómnium cupiditátum fetóribus cáreat, et ad suávem odórem præceptórum tuórum lætus (-a) tibi in Ecclésia tua desérviat, et profíciat de die in diem. Per eúndem Christum, Dóminum nostrum. In supplendis cæremoniis: Orémus. Omnípotens, sempitérne Deus, Pater Dómini nostri Iesu Christi, respícere dignáre super hunc fámulum tuum N., quem (hanc fámulam tuam N., quam) dudum ad rudiménta fídei vocáre dignátus es: omnem cæcitátem cordis ab eo (ea) expélle: disrúmpe omnes láqueos sátanæ, quibus fúerat colligátus (-a): áperi ei, Dómine, iánuam pietátis tuæ, ut signo sapiéntiæ tuæ imbútus (-a), ómnium cupiditátum fetóribus cáreat, et ad suávem odórem præceptórum tuórum lætus (-a) tibi in Ecclésia tua desérviat, et profíciat de die in diem, ut idóneus (-a) sit frui grátia Baptísmi tui, quem suscépit, salis percépta medicína. Per eúndem Christum, Dóminum nostrum. 9. Deinde sacerdos benedicit sal, quod semel benedictum alias ad eundem deservire potest. Benedictio salis Exorcízo te, creatúra salis, in nómine Dei Patris omnipoténtis, et in caritáte Dómini nostri Iesu Christi, et in virtúte Spíritus Sancti. Exorcízo te per Deum vivum, per Deum verum, per Deum sanctum, per Deum, qui te ad tutélam humáni géneris procreávit, et pópulo veniénti ad credulitá- był (-a) skrępowany (-a). Otwórz mu (jej), Panie, bramę ojcowskiej dobroci swojej, aby znakiem Twej mądrości naznaczony (-a) uniknął (uniknęła) skażenia wszelką pożądliwością, a pociągnięty (-a) wdziękiem Twych przykazań, z radością służył (-a) Ci w Kościele Twoim i z każdym dniem postępował (-a) w dobrym. Przez tegoż Chrystusa, Pana naszego. Przy dopełnieniu obrzędów: Wszechmogący, wieczny Boże, Ojcze Pana naszego Jezusa Chrystusa, wejrzyj łaskawie na tego sługę swego N., którego (na tę służebnicę swoją N., którą) raczyłeś już powołać do zaczątków wiary. Oddal od niego (od niej) wszelką ślepotę serca. Zerwij wszystkie więzy szatańskie, którymi był (-a) skrępowany (-a). Otwórz mu (jej), Panie, bramę ojcowskiej dobroci swojej, aby znakiem Twej mądrości naznaczony (-a) uniknął (uniknęła) skażenia wszelką pożądliwością, a pociągnięty (-a) wdziękiem Twych przykazań, z radością służył (-a) Ci w Kościele Twoim i z każdym dniem postępował (-a) w dobrym, aby skosztowawszy uzdrawiającej soli, zdolny był (zdolna była) do korzystania z łaski Chrztu, który otrzymał (-a). Przez tegoż Chrystusa, Pana naszego. 9. Następnie kapłan poświęca sól, która, raz poświęcona, może nadal służyć do tego samego celu. Poświęcenie soli Egzorcyzmuję cię, stworzenie soli, w imię Boga Ojca wszechmogącego, i w miłości Pana naszego, Jezusa Chrystusa, i w mocy Ducha Świętego. Egzorcyzmuję cię przez Boga żywego, przez Boga prawdziwego, przez Boga świę-

4 tem per servos suos consecrári præcépit, ut in nómine sanctæ Trinitátis efficiáris salutáre sacraméntum ad effugándum inimícum. Proínde rogámus te, Dómine Deus noster, ut hanc creatúram salis sanctificándo sanctí fices et benedicéndo bene dícas, ut fiat ómnibus accipiéntibus perfécta medicína, pérmanens in viscéribus eórum, in nómine eiúsdem Dómini nostri Iesu Christi, qui ventúrus est iudicáre vivos et mórtuos, et sǽculum per ignem. 10. Deinde immittit modicum salis benedicti in os infantis, dicens: N., áccipe sal sapiéntiæ: propitiátio sit tibi in vitam ætérnam. Pax tecum. R. Et cum spíritu tuo. Orémus. Deus patrum nostrórum, Deus univérsæ cónditor veritátis, te súpplices exorámus, ut hunc fámulum tuum (hanc fámulam tuam) N. respícere dignéris propítius et hoc primum pábulum salis gustántem non diútius esuríre permíttas, quo minus cibo expleátur cælésti, quátenus sit semper spíritu fervens, spe gaudens, tuo semper nómini sérviens. Perduc eum (eam), Dómine, quǽsumus, ad novæ regeneratiónis lavácrum, ut cum fidélibus tuis promissiónum tuárum ætérna prǽmia cónsequi mereátur. Per Christum, Dóminum nostrum. In supplendis cæremoniis: Orémus. Deus patrum nostrórum, Deus univérsæ tego, przez Boga, który cię dla ochrony rodzaju ludzkiego stworzył i polecił sługom swoim poświęcać dla ludu przychodzącego do wiary, abyś się stało w imię Trójcy Świętej zbawiennym narzędziem dla wypędzenia nieprzyjaciela. Przeto prosimy Cię, Panie, nasz Boże, ażebyś to stworzenie soli poświęceniem uświę cił i błogosławieństwem pobłogo sławił, aby dla wszystkich przyjmujących stało się doskonałym lekarstwem, trwale przebywającym w ich wnętrzu. W imię tegoż Pana naszego, Jezusa Chrystusa, który przyjdzie sądzić żywych i umarłych, i świat przez ogień. 10. Następnie wkłada nieco poświęconej soli do ust dziecka, mówiąc: N., weźmij sól mądrości. Niechaj ci zjedna przebaczenie na życie wieczne. Pokój z tobą. R. I z duchem twoim. Boże ojców naszych, Boże, źródło wszelkiej prawdy, błagamy Cię pokornie, abyś miłościwie raczył wejrzeć na tego sługę swego (tę służebnicę swoją) N., który (-a) po raz pierwszy kosztuje poświęconej soli. Nie daj mu (jej) dłużej łaknąć, lecz nasyć go (ją) obficie pokarmem z nieba, aby zawsze pałał (-a) gorliwością, cieszył (-a) się nadzieją i Tobie wytrwale służył (-a). Prosimy Cię, Panie, doprowadź go (ją) do obmycia w zdroju odrodzenia, aby z wiernymi Twoimi zasłużył (-a) na osiągnięcie obiecanej przez Ciebie nagrody wiecznej. Przez Chrystusa, Pana naszego. Przy dopełnieniu obrzędów:

5 cónditor veritátis, te súpplices exorámus, ut hunc fámulum tuum (hanc fámulam tuam) N. respícere dignéris propítius et hoc primum pábulum salis gustántem non diútius esuríre permíttas, quo minus cibo expleátur cælésti, quátenus sit semper spíritu fervens, spe gaudens, tuo semper nómini sérviens: et quem (quam) ad novæ regeneratiónis lavácrum perduxísti, quǽsumus, Dómine, ut cum fidélibus tuis promissiónum tuárum ætérna prǽmia cónsequi mereátur. Per Christum, Dóminum nostrum. 11. Teraz wyklinam złego ducha. Exorcismus Exorcízo te, immúnde spíritus, in nómine Pa tris, et Fí lii, et Spíritus Sancti, ut éxeas et recédas ab hoc fámulo (hac fámula) Dei N.: Ipse enim tibi ímperat, maledícte damnáte, qui pédibus super mare ambulávit, et Petro mergénti déxteram porréxit. Ergo, maledícte diábole, recognósce senténtiam tuam, et da honórem Deo vivo et vero, da honórem Iesu Christo Fílio eius, et Spirítui Sancto, et recéde ab hoc fámulo (hac fámula) Dei N., quia istum (istam) sibi Deus et Dóminus noster Iesus Christus ad suam sanctam grátiam et benedictiónem fontémque Baptísmatis vocáre dignátus est. Hic pollice signat infantem in fronte, dicens: Et hoc signum sanctæ Cru cis, quod nos fronti eius damus, tu, maledícte diábole, numquam áudeas violáre. Per eúndem Christum, Dóminum nostrum. 12. Mox imponit manum super caput infantis, et postea manum extensam tenens, dicit: Boże ojców naszych, Boże, źródło wszelkiej prawdy, błagamy Cię pokornie, abyś miłościwie raczył wejrzeć na tego sługę swego (tę służebnicę swoją) N., który (-a) po raz pierwszy kosztuje poświęconej soli. Nie daj mu (jej) dłużej łaknąć, lecz nasyć go (ją) obficie pokarmem z nieba, aby zawsze pałał (-a) gorliwością, cieszył (-a) się nadzieją i Tobie wytrwale służył (-a). Prosimy Cię, Panie, niech ten, którego (ta, którą) doprowadziłeś do obmycia w zdroju odrodzenia, z wiernymi Twoimi zasłuży na osiągnięcie obiecanej przez Ciebie nagrody wiecznej. Przez Chrystusa, Pana naszego. 11. Teraz wyklinam złego ducha. Egzorcyzm Zaklinam cię, duchu nieczysty, w imię Oj ca i Sy na, i Ducha Świętego, abyś wyszedł i oddalił się od tego sługi Bożego (tej służebnicy Bożej) N. Ten sam ci to rozkazuje, przeklęty potępieńcze, który chodził po morzu i podał rękę tonącemu Piotrowi. Przeklęty szatanie, poznaj wyrok na ciebie wydany i oddaj cześć Bogu żywemu i prawdziwemu, oddaj cześć Jezusowi Chrystusowi, Synowi Jego, i Duchowi Świętemu i oddal się od tego sługi Bożego (tej służebnicy Bożej) N., ponieważ Bóg i Pan nasz Jezus Chrystus raczył go (ją) powołać do swej świętej łaski, błogosławieństwa i zdroju Chrztu św. Tutaj kciukiem kreśli znak krzyża na czole dziecka, mówiąc: A tego znaku Krzy ża świętego, który kreślimy na jego (jej) czole, ty, duchu potępiony, nie waż się nigdy zbezcześcić. Przez tegoż Chrystusa, Pana naszego. 12. Zaraz też kładzie rękę na głowę dziecka, a potem, trzymając wyciągniętą rękę, mówi:

6 Orémus. Ætérnam ac iustíssimam pietátem tuam déprecor, Dómine, sancte Pater, omnípotens, ætérne Deus, auctor lúminis et veritátis, super hunc fámulum tuum (hanc fámulam tuam) N., ut dignéris eum (eam) illumináre lúmine intellegéntiæ tuæ: munda eum (eam) et sanctífica: da ei sciéntiam veram, ut, dignus (-a) grátia Baptísmi tui efféctus (-a), téneat firmam spem, consílium rectum, doctrínam sanctam. Per Christum, Dóminum nostrum. In supplendis cæremoniis: Orémus. Ætérnam ac iustíssimam pietátem tuam déprecor, Dómine, sancte Pater, omnípotens, ætérne Deus, auctor lúminis et veritátis, super hunc fámulum tuum (hanc fámulam tuam) N., ut dignéris eum (eam) illumináre lúmine intellegéntiæ tuæ: munda eum (eam) et sanctífica: da ei sciéntiam veram, ut dignus (-a) sit frui grátia Baptísmi tui, quem suscépit: téneat firmam spem, consílium rectum, doctrínam sanctam, ut aptus (-a) sit ad retinéndam grátiam Baptísmi tui. Per Christum, Dóminum nostrum. AD PROCESSIONEM PER ECCLESIAM 13. Postea sacerdos imponit extremam partem stolæ, pendentem a suo humero sinistro super infantem, et introducit eum in ecclesiam, dicens: N., ingrédere in templum Dei, ut hábeas partem cum Christo in vitam ætérnam. Réddite Sýmbolum fídei. 14. Cum fuerint ecclesiam ingressi, sacerdos procedens ad fontem cum patrinis coniunctim clara voce dicit: Panie, Ojcze święty, wszechmogący, wieczny Boże, Twórco światłości i prawdy, błagam odwieczną i sprawiedliwą dobroć Twoją za sługą Twoim (służebnicą Twoją) N.: racz go (ją) oświecić światłością wiedzy swojej; oczyść go (ją) i uświęć, daj mu (jej) wiedzę prawdziwą, aby stawszy się godnym (-ą) łaski Chrztu Twojego, żywił (-a) w sobie nadzieję niewzruszoną, sąd prawy, naukę świętą. Przez Chrystusa, Pana naszego. Przy dopełnieniu obrzędów: Panie, Ojcze święty, wszechmogący, wieczny Boże, Twórco światłości i prawdy, błagam odwieczną i sprawiedliwą dobroć Twoją za sługą Twoim (służebnicą Twoją) N.: racz go (ją) oświecić światłością wiedzy swojej; oczyść go (ją) i uświęć, daj mu (jej) wiedzę prawdziwą, aby stawszy się godnym (-ą) korzystania z łaski Chrztu Twojego, który przyjął (przyjęła), żywił (-a) w sobie nadzieję niewzruszoną, sąd prawy, naukę świętą i zdołał (-a) utrzymać łaskę Twojego Chrztu. Przez Chrystusa, Pana naszego. PODCZAS PROCESJI PRZEZ KOŚCIÓŁ 13. Potem kapłan kładzie koniec stuły zwieszający się z jego lewego ramienia na dziecko i wprowadza je do kościoła, mówiąc: N., wejdź do kościoła Bożego, abyś miał (-a) udział z Chrystusem w życiu wiecznym. Mówcie głośno wyznanie wiary. 14. Po wejściu do kościoła kapłan, idąc do chrzcielnicy, razem z rodzicami chrzestnymi mówi głośno:

7 Credo in Deum, Patrem omnipoténtem, creatórem cæli et terræ, et in Iesum Christum, Fílium eius únicum, Dóminum nostrum: qui concéptus est de Spíritu Sancto, natus ex María Vírgine, passus sub Póntio Piláto, crucifíxus, mórtuus, et sepúltus; descéndit ad ínferos; tértia die resurréxit a mórtuis; ascéndit ad cælos; sedet ad déxteram Dei Patris omnipoténtis; inde ventúrus est iudicáre vivos et mórtuos. Credo in Spíritum Sanctum, sanctam Ecclésiam cathólicam, Sanctórum communiónem, remissiónem peccatórum, carnis resurrectiónem, vitam ætérnam. Amen. Dícite Oratiónem Domínicam. Sacerdos et patrini coniunctim: Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum. Advéniat regnum tuum. Fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie. Et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris. Et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen. ANTE OSTIUM BAPTISTERII 15. Ac deinde, antequam accedat ad baptisterium, versis renibus ostio cancellorum baptisterii, dicit: Powtórnie wyklinam złego ducha. Exorcismus Exorcízo te, omnis spíritus immúnde, in nómine Dei Patris omnipoténtis, et in nómine Iesu Christi Fílii eius, Dómini et Iúdicis nostri, et in virtúte Spíritus Sancti, ut discédas ab hoc plásmate Dei N., quod Dóminus noster ad templum sanctum suum vocáre dignátus est, ut fiat templum Dei vivi et Spíritus Sanctus hábitet in eo. Per eúndem Christum, Dóminum nostrum, qui ventúrus est iudicáre vivos et mórtuos, et sǽculum per ignem. Wierzę w Boga, Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi. I w Jezusa Chrystusa, Syna Jego jedynego, Pana naszego, który się począł z Ducha Świętego, narodził się z Maryi Panny, umęczon pod Ponckim Piłatem, ukrzyżowan, umarł i pogrzebion; zstąpił do piekieł; trzeciego dnia zmartwychwstał; wstąpił na niebiosa; siedzi na prawicy Boga Ojca wszechmogącego; stamtąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych. Wierzę w Ducha Świętego; święty Kościół powszechny, Świętych obcowanie; grzechów odpuszczenie; ciała zmartwychwstanie, żywot wieczny. Amen. Mówcie Modlitwę Pańską. Kapłan i rodzice chrzestni razem: Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje. Przyjdź królestwo Twoje. Bądź wola Twoja, jako w niebie, tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj. I odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom. I nie wódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw ode złego. Amen. PRZED WEJŚCIEM DO KAPLICY CHRZCIELNEJ 15. A następnie, zanim wejdzie do kaplicy chrzcielnej, zwrócony tyłem do bramki w kracie kaplicy chrzcielnej mówi: Powtórnie wyklinam złego ducha. Egzorcyzm Zaklinam cię, wszelki duchu nieczysty, w imię Boga Ojca wszechmogącego i w imię Jezusa Chrystusa, Syna Jego, Pana i Sędziego naszego, i w mocy Ducha Świętego, abyś wyszedł z tego stworzenia boskiego N., które Pan nasz raczył powołać do swego świętego Kościoła, aby zostało świątynią Boga żywego i mieszkaniem Ducha Świętego. Przez tegoż Chrystusa, Pana naszego, który przyjdzie sądzić żywych i umarłych, i świat przez ogień.

8 In supplendis cæremoniis: Exorcízo te, omnis spíritus immúnde, in nómine Dei Patris omnipoténtis, et in nómine Iesu Christi Fílii eius, Dómini et Iúdicis nostri, et in virtúte Spíritus Sancti, ut discédas ab hoc plásmate Dei N., quod Dóminus noster ad templum sanctum suum vocáre dignátus est, ut fíeret templum Dei vivi et Spíritus Sanctus hábitet in eo. Per eúndem Christum, Dóminum nostrum, qui ventúrus est iudicáre vivos et mórtuos, et sǽculum per ignem. 16. Postea sacerdos pollice accipit de saliva oris sui (quod omittitur quotiescumque rationabilis adest causa munditiei tuendæ aut periculum morbi contrahendi vel propagandi) et tangit aures et nares infantis: tangendo vero aurem dexteram et sinistram dicit: Ephphetá, quod est, Adaperíre. Deinde tangit nares, dicens: In odórem suavitátis. Tu autem effugáre, diábole; appropinquábit enim iudícium Dei. 17. Postea interrogat baptizandum nominatim, dicens: N., abrenúntias sátanæ? Respondent patrini: Abrenúntio. Et ómnibus opéribus eius? Patrini: Abrenúntio. Et ómnibus pompis eius? Patrini: Abrenúntio. Namaszczę cię olejem zbawienia. Przy dopełnieniu obrzędów: Zaklinam cię, wszelki duchu nieczysty, w imię Boga Ojca wszechmogącego i w imię Jezusa Chrystusa, Syna Jego, Pana i Sędziego naszego, i w mocy Ducha Świętego, abyś wyszedł z tego stworzenia boskiego N., które Pan nasz raczył powołać do swego świętego Kościoła, aby zostało świątynią Boga żywego i mieszkaniem Ducha Świętego. Przez tegoż Chrystusa, Pana naszego, który przyjdzie sądzić żywych i umarłych, i świat przez ogień. 16. Potem kapłan kciukiem bierze nieco śliny ze swoich ust (obrzęd ten można opuścić, ilekroć istnieje roztropny powód do zachowania higieny albo niebezpieczeństwo wywołania lub przeniesienia choroby) i dotyka uszu i nosa dziecka; a dotykając ucha prawego i lewego, mówi: Effetá, to znaczy, Otwórz się. Następnie dotyka nosa, mówiąc: Abyś mógł odczuć woń Bożej słodyczy. Ty zaś uchodź, szatanie; zbliża się bowiem sąd Boży. 17. Potem pyta się po imieniu tego, kto ma być ochrzczony, mówiąc: N., czy odrzekasz się ducha złego? Odpowiadają rodzice chrzestni: Odrzekam. Czy odrzekasz się wszystkich spraw jego? Odrzekam. Czy odrzekasz się wszelkiej pychy jego? Odrzekam.

9 18. Sacerdos accipit globulum bombacii inter digitos indicem et medium, intingit pollicem in Oleo Catechumenorum, et infantem ungit in pectore et inter scapulas in modum crucis (statim abstergendo loca inuncta), dicens semel: Ego te línio óleo salútis in Christo Iesu, Dómino nostro, ut hábeas vitam ætérnam. Subinde pollicem abstergit bombacio vel re simili. [Cum infans sive in Vigilia Paschæ, sive ab Episcopo baptizandus est, hic absolvuntur ritus præparatorii prius celebrati.] 19. Stans ibidem extra cancellos, deponit stolam violaceam, et sumit stola albi coloris, tunc ingreditur baptisterium, in quod intrant etiam patrini cum infante. IN BAPTISTERIO 20. Sacerdos ad fontem interrogat expresso nomine baptizandum, patrinis respondentibus: N., credis in Deum, Patrem omnipoténtem, Creatórem cæli et terræ? Patrini: Credo. Credis in Iesum Christum, Fílium eius únicum, Dóminum nostrum, natum et passum? Patrini: Credo. Credis et in Spíritum Sanctum, sanctam Ecclésiam cathólicam, Sanctórum communiónem, remissiónem peccatórum, carnis resurrectiónem, et vitam ætérnam? Patrini: Credo. [In supplendis cæremoniis omittuntur omnia, quæ sub nn. 21. et 22. adnotantur, et sacerdos statim ungit infantem S. Chrismate, ut n. 23.] Namaszczę cię olejem zbawienia. 18. Kapłan bierze wacik między palce wskazujący i środkowy, macza kciuk w Oleju Katechumenów i namaszcza dziecko na piersi i na plecach na kształt krzyża (od razu wycierając namaszczone miejsca), mówiąc jeden raz: Namaszczam cię olejem zbawienia w Chrystusie Jezusie, Panu naszym, abyś miał (-a) życie wieczne. Później wyciera kciuk wacikiem albo czymś podobnym. [Gdy dziecko ma być ochrzczone w Wigilię Wielkanocną albo przez Biskupa, tutaj kończą się obrzędy przygotowawcze sprawowane wcześniej.] 19. Stojąc w tym samym miejscu, poza kratą, zdejmuje stułę fioletową i zakłada stułę białej barwy, potem wchodzi do kaplicy chrzcielnej, do której wchodzą także rodzice chrzestni z dzieckiem. W KAPLICY CHRZCIELNEJ 20. Kapłan przy chrzcielnicy pyta, wymieniając imię tego, kto ma być ochrzczony, a odpowiadają rodzice chrzestni: N., czy wierzysz w Boga, Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi? Wierzę. Czy wierzysz w Jezusa Chrystusa, Syna Jego jedynego, Pana naszego, narodzonego i umęczonego? Wierzę. Czy wierzysz i w Ducha Świętego, święty Kościół powszechny, Świętych obcowanie, grzechów odpuszczenie, ciała zmartwychwstanie i żywot wieczny? Wierzę. [Przy dopełnieniu obrzędów opuszcza się to wszystko, co podano w nn. 21. i 22., a kapłan od

10 21. Subinde expresso nomine baptizandi sacerdos interrogat: N., vis baptizári? Respondent patrini: Volo. 22. Tunc patrino vel matrina vel utroque infantem tenente, sacerdos vasculo seu concha haurit aquam baptismalem et eam ter fundit super caput infantis in modum crucis, et simul verba proferens, semel tantum distincte et attenter dicit: N., EGO TE BAPTIZO IN NOMINE PA TRIS, fundit primo ET FI LII, fundit secundo, ET SPIRITUS SANCTI, fundit tertio. Si vero dubitetur, an infans fuerit baptizatus, utatur hac forma: N., si non es baptizátus (-a), ego te baptízo in nómine Pa tris, et Fí lii, et Spíritus Sancti. 23. Deinde sacerdos: Bóg wszechmogący, Ojciec Pana naszego Jezusa Chrystusa, który cię odrodził z wody i z Ducha Świętego oraz udzielił ci odpuszczenia wszystkich grzechów, niechaj cię namaści Krzyżmem zbawienia w Chrystusie Jezusie, Panu naszym. Et accipit globulum bombacii inter digitos indicem et medium, intingit pollicem in Sacro Chrismate et ungit infantem in summitate capitis in modum crucis, dicens: Deus omnípotens, Pater Dómini nostri Iesu Christi, qui te regenerávit ex aqua et Spíritu Sancto, quique dedit tibi remissiónem ómnium peccatórum, Ipse te líniat Chrísmate salútis in eódem Christo Iesu, razu namaszcza dziecko Krzyżmem św., jak w n. 23.] 21. Później kapłan pyta, wymieniając imię tego, kto ma być ochrzczony: N., czy chcesz być ochrzczony (-a)? Odpowiadają rodzice chrzestni: Chcę. 22. Potem, gdy chrzestny lub chrzestna albo oboje trzymają dziecko, kapłan nabiera naczyńkiem albo muszlą wody chrzcielnej i polewa nią trzykrotnie nad głową dziecka na kształt krzyża, a jednocześnie wypowiadając słowa, raz tylko dokładnie i wyraźnie mówi: N., JA CIEBIE CHRZCZĘ W IMIĘ OJ CA polewa wodą po raz pierwszy I SY NA, polewa wodą po raz drugi, I DUCHA ŚWIĘTEGO, polewa wodą po raz trzeci. Gdyby zaś było wątpliwe, czy dziecko zostało ochrzczone, należy zastosować następującą formułę: N., jeśli nie jesteś ochrzczony (-a), ja ciebie chrzczę w imię Oj ca i Sy na, i Ducha Świętego. 23. Następnie kapłan: Bierze wacik między palce wskazujący i środkowy, macza kciuk w Krzyżmie św. i namaszcza dziecko na szczycie głowy na kształt krzyża, mówiąc:

11 Dómino nostro, in vitam ætérnam. Pax tibi. R. Et cum spíritu tuo. Tum sacerdos abstergit locum inunctum et pollicem bombacio, quod acceperat. 24. Tum imponit baptizato vestem candidam, dicens: Accipe vestem cándidam, quam pérferas immaculátam ante tribúnal Dómini nostri Iesu Christi, ut hábeas vitam ætérnam. 25. Postea dat baptizato vel patrino unicam candelam accensam, dicens: Accipe lámpadem ardéntem, et irreprehensíbilis custódi Baptísmum tuum: serva Dei mandáta, ut, cum Dóminus vénerit ad núptias, possis occúrrere ei una cum ómnibus Sanctis in aula cælésti, et vivas in sǽcula sæculórum. 26. Postremo dicit: N., vade in pace, et Dóminus sit tecum. Deinde monet patrinos, ut pro infante orent, et ipse, si potest, oret una cum ipsis. 27. Ritus superius descriptus servandus est etiam a diacono baptismum solemnem ministrante, qui tamen sale et aqua utetur a sacerdote ad hunc usum rite prius benedictis. Pokój z tobą. R. I z duchem twoim. Później kapłan wyciera namaszczone miejsce i kciuk wacikiem, który wziął wcześniej. 24. Później nakłada na ochrzczonego białą szatę, mówiąc: Weźmij szatę białą i donieś ją nieskalaną przed trybunał Pana naszego Jezusa Chrystusa, abyś miał (-a) życie wieczne. 25. Potem daje ochrzczonemu albo chrzestnemu jedną zapaloną świecę, mówiąc: Weźmij świecę płonącą i nienagannie strzeż Chrztu swojego, zachowuj przykazania Boże, abyś, gdy Pan przybędzie na gody, mógł (mogła) wyjść na Jego spotkanie ze wszystkimi Świętymi w przybytku niebieskim i żył (-a) na wieki wieków. 26. Na koniec mówi: N., idź w pokoju, a Pan niech będzie z tobą. Następnie wzywa rodziców chrzestnych, aby pomodlili się za dziecko, a także on sam, jeśli może, niech się pomodli wraz z nimi. 27. Obrzęd powyżej opisany winien stosować także diakon udzielający uroczystego Chrztu św., ma on jednak używać soli i wody uprzednio w tym celu zgodnie z prawem poświęconych przez kapłana.

12 NB. Obrzędy Chrztu św. dzieci mogą być sprawowane w języku polskim, ale wyłącznie po łacinie należy wypowiadać: formuły egzorcyzmów, błogosławieństw, namaszczeń i formułę samego Sakramentu. Źródła: Collectio rituum continens excerpta e Rituali Romano Ecclesiis Poloniæ adaptato, Katowice 1963 [tit. I, cap. 1, pp ]. Mszał Rzymski, przekład polski i objaśnienia opracowali OO. Benedyktyni z Opactwa Tynieckiego, Poznań Mszał Rzymski z dodaniem modlitw nieszpornych, opracował o. G. Lefebvre, benedyktyn, przekład polski poprawiali ks. dr Stefan Świetlicki i ks. Henryk Nowacki, Bruges [1932]. (Opracował i rubryki tłumaczył: Andrzej Skurdo)