Zasada działania. konfiguracji w. Wydział Informatyki, Elektroniki i Telekomunikacji Katedra Telekomunikacji. Kraków, r.

Transkrypt

1 Zasada działania protokołu DHCP, sposoby konfiguracji w urządzeniach i hostach h Wydział Informatyki, Elektroniki i Telekomunikacji Katedra Telekomunikacji Kraków, r.

2 RARP i BOOTP RARP (ang. Reverse Address Resolution Protocol) Pierwszy protokół dynamicznego przydzielania adresów IP Przyznawał adres klientowi, który zgłaszał zapotrzebowanie przez rozgłoszenie ł w sieci i Brak możliwości przyznania maski, bramy i innych danych TCP/IP BOOTP (ang. Bootstrap Protocol) Następca RARP Ulepszone właściwości dynamicznego przyznawania adresów umożliwiając wybór trasy przez różne sieci i stosując tzw. magic cookie 64-bajtowy segment pakietu BOOTP zawierający dane konfiguracyjne takie jak maska podsieci, serwery DNS, itp. Baza danych była statyczna (przechowywana w statycznym pliku tekstowym), co ograniczało jego użyteczność

3 Serwer DHCP DHCP (ang. Dynamic Host Configuration Protocol) Ulepszony następca BOOTP Pakiet DHCP jest niemal identyczny jak BOOTP (obszar magic cookie został ł powiększony, by pomieścić ś ić dodatkowe d dane, np. serwer DNS, serwer WINS Klient potrzebujący dynamicznego adresu IP uruchamia się i wysyła rozgłoszeniem ł żądanie d i do wszystkich węzłów podsieci i Serwer nasłuchujący rozgłoszeń na porcie UDP 67 odpowiada na żądanie klienta, przyznając adres IP z ustalonego z góry zakresu Oprócz adresu IP do klienta wysyłane ł są wszystkie opcje zdefiniowane w zakresie serwera: Serwery DNS i WINS Bam Bramy domyślne Maska podsieci Wiele innych danych

4 DHCP DHCP (ang. Dynamic Host Configuration Protocol protokół dynamicznego konfigurowania węzłów) protokół komunikacyjny umożliwiający komputerom uzyskanie od serwera danych konfiguracyjnych, np. adresu IP hosta, adresu IP bramy sieciowej, adresu serwera DNS, maski podsieci. Protokół DHCP jest zdefiniowany w RFC 2131 i jest następcą ą BOOTP. DHCP został opublikowany jako standard w roku W kolejnej generacji protokołu IP, czyli IPv6, jako integralną część dodano nową wersję DHCP, czyli DHCPv6. Jego specyfikacja została opisana w RFC 3315.

5 Nagłówek DHCP

6 Nagłówek DHCP Operacja Typ nagłówka. 1 = BOOTREQUEST, 2 = BOOTREPLY Typ sprzętu Liczba z zakresu 1-28 oznaczająca typ sprzętu (karty sieciowej). Dla sieci ethernetowej przyjmuje wartość 1. Długość adresu sprzętowego Oznaczenie długości używanego adresu sprzętowego np. 6 dla Ethernetu 10 Mbps. Liczba skoków Pole jest opcjonalne. Zlicza liczbę pośrednich routerów biorących udział w transmisji pakietu. Identyfikator transakcji Wybierany losowo przez klienta identyfikator (w sytuacji, gdy serwer nie będzie w stanie "zrozumieć" adresu sprzętowego klienta. Wyśle odpowiedź na broadcast, a xid będzie ę jedynym y sposobem rozpoznania odpowiedzi kierowanej do klienta). Liczba sekund Mierzony w sekundach czas, jaki upłynął od momentu pierwszego wysłania przez klienta wiadomości typu BOOTREQUEST.

7 Nagłówek DHCP Flagi W tej chwili używany tylko 1 bit (BROADCAST flag). Pozostałe 15 bitów jest zarezerwowane na zastosowanie w przyszłości. Adres IP klienta Pole nieobowiązkowe. Wypełniane w przypadku np. odświeżania adresu. Przydzielony adres IP klienta Trzy możliwości przydzielania adresu: ręcznie (na podstawie MAC), automatycznie (kolejność zgłaszania) i dynamicznie (tylko na pewien okres). Adres IP serwera Ustawiane przez serwer. Adres IP bramki Ustawiane przez serwer. Adres sprzętowy klienta Adres MAC klienta. Nazwa serwera Pole opcjonalne. Nazwa hosta serwera.

8 DHCP przydzielanie adresów IP przydzielanie ręczne oparte na tablicy adresów MAC oraz odpowiednich dla nich adresów IP. Tworzone przez administratora serwera DHCP. W takiej sytuacji prawo do pracy w sieci i mają tylko komputery zarejestrowane wcześniej ś przez obsługę systemu. przydzielanie automatyczne, gdzie wolne adresy IP z zakresu ustalonego przez administratora są przydzielane kolejnym zgłaszającym się po nie klientom. przydzielanie dynamiczne, pozwalające na ponowne użycie adresów IP. Administrator sieci nadaje zakres adresów IP do rozdzielenia. Wszyscy klienci mają tak skonfigurowane interfejsy sieciowe, i że po starcie systemu automatycznie t pobierają swoje adresy. Każdy adres przydzielany jest na pewien czas. Taka konfiguracja powoduje, że zwykły użytkownik ma ułatwioną pracę z siecią.

9 DHCP parametry przekazywane do klienta adres IP serwera DNS nazwa DNS adres IP bramy sieciowej (ang. gateway) adres broadcast maska podsieci maksymalny czas oczekiwania na odpowiedź w protokole ARP wartość MTU (maksymalny rozmiar pakietu) adres IP serwera SMTP adres serwera TFTP

10 APIPA APIPA (ang. Automatic Private IP Addressing) Proces wykorzystywany w sytuacji niedostępności serwera DHCP Klienci APIPA automatycznie przydzielają sobie adresy IP z zakresu /16, co daje im podstawy łączności TCP/IP w małych sieciach Może sprawiać kłopot w dużych sieciach gdy klient straci łączność z serwerem DHCP i będzie musiał odświeżyć dzierżawę, przyzna sobie adres z zakresu /16 gdy serwer DHCP wróci do eksploatacji, klient nie zarejestruje się w nim od razu i może być odcięty od sieci Rozwiązaniem jest klucz udostępniony przez Microsoft umożliwiający wyłączenie APIPA

11 Agenty przekazujące DHCP Stosowane w sieciach złożonych z wielu podsieci Wykrywają pakiety rozgłoszeniowe i przekazują je do serwera DHCP Istnieje możliwość skonfigurowania serwera Windows z usługą Routing and Remote Access do roli agenta przekazującego DHCP

12 DHCP i dynamiczny DNS Za pomocą DNS klienci mogą automatycznie rejestrować się w bazie danych dzięki mechanizmowi DDNS (dynamiczny DNS) DHCP w Win 2003 server integruje się bezpośrednio z DDNSem Wszyscy klienci Windows 2000 i nowsze domyślnie Wszyscy klienci Windows 2000 i nowsze domyślnie wykonują tę operację sami lecz można skonfigurować DHCP tak, by usługa serwera aktualizowała rekord w dynamicznym DNSie za klienta

13 DHCP - instalacja Bardzo prosty proces dzięki kreatorowi instalacji Start/Wszystkie programy/narzędzia administracyjne/kreator konfigurowania serwera Wybór zakresu adresów rozpowszechnianych przez dany zakres Początkowy adres IP Końcowy adres IP Parametry maski podsieci Długość Wartość Wybór zakresu adresów wykluczonych Wybór okresu dzierżawy adresów Wybór opcji zakresu: Konfiguracja bramy domyślnej Konfiguracja serwera WINS Konfiguracja serwera DNS Wybór czy zakres ma być aktywowany natychmiast Aktywacji należy dokonać po autoryzacji serwera

14 DHCP zmiany w systemie Windows 2003 Server Automatyzacja tworzenia i przywracania kopii zapasowych bazy danych DHCP Brak potrzeby eksportowania kluczy rejestru i ręcznego przenoszenia baz danych pomiędzy serwerami w celu migracji DHCP Migrację przeprowadza się bezpośrednio z konsoli zarządzania serwerem DHCP Start/Wszystkie programy/narzędzia administracyjne/dhcp Stworzenie kopii zapasowej Przywracanie ustawień serwera Alternatywne ustawienia sieci klienta DHCP Możliwość ustawienia statycznego adresu IP, z którego komputery klienckie będą korzystały w przypadkach niedostępności serwera DHCP Eliminuje automatyczny przydział adresu APIPA

15 DHCP procedury awaryjne Usługa DHCP nie posiada żadnej metody dynamicznej współpracy z innym serwerem DHCP pozwalającej synchronizować dzierżawy klientów i informacje zakresów Możliwość konfiguracji zapasowego środowiska DHCP, które zapewni redundancję na wypadek awarii lub niedostępności serwera Metody zapewniające nadmiarowość Metoda 50/50 Metoda 80/20 Metoda 100/100 Metoda zakresów rezerwowych e Klastry serwerów DHCP

16 DHCP procedury awaryjne metoda 50/50 Polega na użyciu dwóch serwerów DHCP, z których każdy obsługuje taką ą samą część żądań klientów w podsieci Oba serwery dysponują podobnymi zakresami lecz przedziały adresów IP muszą być w nich różne, aby uniknąć konfliktów adresowania Po zażądaniu przez klienta adresu IP przyjęty zostanie pierwszy serwer, który odpowie na nie, co mniej więcej równoważy obciążenie serwerów Zastrzeżenia: ż Nierównomierne rozmieszczenie klientów skutkujące wyczerpaniem puli u jednego z serwerów Konieczność wykluczenia przedziału adresów dla zakresu istniejącego w drugim serwerze

17 DHCP procedury awaryjne metoda 80/20 Polega na użyciu dwóch serwerów DHCP, z których każdy obsługuje część żądań klientów w podsieci Dostępna pula z zakresu serwera DHCP wyznaczonego na zapasowy zawiera tylko 20% dostępnej puli adresów IP W większości ś przypadków serwer mieszczący te 20% będzie położony w jakiejś odległej podsieci nie będzie więc odpowiedzialny za większość dzierżaw klientów Serwer z 80% puli będzie położony bliżej użytkowników obsługując przez to większość klientów ponieważ jego czas odpowiedzi będzie krótszy W przypadku awarii Serwera1, Serwer2 będzie odpowiadał na żądania klientów, dopóki nie przywrócimy pierwszego serwera do pracy Zastrzeżenia: e a W przypadku zbyt długiej nieobecności Serwera1, w Serwerze2 w końcu wyczerpie się pula adresów do dzierżawienia i ponawianie dzierżawy przez klientów stanie się niemożliwe Konieczność wykluczenia przedziału ł adresów dla zakresu istniejącego i w drugim serwerze

18 DHCP procedury awaryjne metoda 100/100 Najskuteczniejszy sposób osiągania wysokiej dostępności środowiska DHCP Polega na użyciu dwóch serwerów DHCP, z których każdy obsługuje tę samą sieć organizacji Zakresy w obu serwerach zawierają jednak różne pule adresów o zbliżonej wielkości, z których każda jest wystarczająco duża, by obsłużyć wszystkich klientów w danej podsieci Jeśli jeden z serwerów DHCP przestanie być dostępny i odpowiadać na żądania, drugi przejmuje j jego rolę ę odpowiadając klientom i pozwalając im zmieniać adresy IP na dostępne w jego zakresie Zastrzeżenia: Konieczność zapewnienia klientom dużej liczby adresów IP, ponad dwukrotnie większej niż normalnie (trudne, a czasem nawet niemożliwe) Konieczność wykluczenia przedziału adresów dla zakresu istniejącego w drugim serwerze

19 DHCP procedury awaryjne Metoda zakresów rezerwowych Rezerwowy serwer DHCP jest serwerem z zainstalowaną usługą DHCP i skonfigurowanymi zakresami, lecz usługa nie jest włączona Zakresy muszą być zdefiniowane w różnych pulach adresów lecz pozostają uśpione, dopóki nie będą potrzebne Zaleta: Usługę DHCP można zainstalować w serwerze, w którym normalnie nie będzie zajmowała dodatkowych zasobów w razie problemów wystarczy aktywować uśpione zakresy (można w tym celu wykorzystać zautomatyzowane narzędzie lub skrypt) Klastry serwerów DHCP Jeśli jeden serwer ulegnie awarii, drugi serwer w klastrze przejmie usługę DHCP Rozwiązanie to wymaga inwestycji w sprzęt i powinno być brane pod uwagę jedynie w razie konieczności

20 DHCP zaawansowane pojęcia Superzakresy DHCP (ang. superscope) Stosowane w środowiskach, w których wiele podsieci składa się na jedno środowisko zakresu W takim przypadku można utworzyć superzakres złożony z wielu zakresów, które będą od niego zależne (jeśli wyłączymy superzakres, zakresy też zostaną dezaktywowane) Zakresy multiemisji (ang. multicast) Tworzone, aby móc przydzielać klientom adresy IP multiemisji, czyli takie, w których wszystkie docelowe hosty mogą mieć ten sam adres IP (np. wideokonferencje) Delegowanie administracji DHCP Administrator DHCP Przydzielenie użytkownika do powyższej grupy pozwala łatwo oddelegować do niego zarządzanie ą usługą DHCP

21 DHCP zaawansowane pojęcia Narzędzie wiersza poleceń Netsh Umożliwia wykonywanie praktycznie wszystkich zadań administracyjnych z poziomu wiersza poleceń Przyjazne dla użytkowników preferujących zarządzanie ą z linii komend Umożliwia wykonywanie skryptów i plików wsadowych automatyzujących procesy administracji Konserwacja bazy danych DHCP Baza danych DHCP mieści się w pliku dhcp.mdb położonym w katalogu \%system-root%\system32\dhcp Baza ta wykorzystuje technologię bazodanową Microsoft JET (podobnie jak Exchange Server, Active Directory i wiele innych baz Microsoftu) Częsta konserwacja bazy DHCP przez defragmentację i odzyskiwanie wolnego miejsca jest niezbędna do poprawnej funkcjonalności Domyślnie konserwacja bazy przeprowadzana jest online lecz tylko w okresach, gdy nie jest wykorzystywana do obsługi żądań klientów Zaleca się konserwację bazy DHCP offline co 3-6 miesięcy cd \%system-root%\system32\dhcp net stop dhcpserver jetpack dhcp.mdb tmp.mdb net start dhcpserver

22 DHCP bezpieczeństwo Protokół DHCP nie jest w praktyce bezpieczny Nie ma sposobu ustalenia czy żądanie klienta jest pełnoprawne p i czy nie ma złych intencji Atak na serwer DHCP może mieć postać odmowy usługi przez użytkownika poprzez żądanie wszystkich dostępnych adresów z puli, uniemożliwiając tym samym otrzymanie adresów przez pełnoprawnych użytkowników Powinno być zapewnione wysokie bezpieczeństwo fizyczne y p y p y sieci

23 DHCP zagadnienia i mechanizmy zabezpieczeń ń Autoryzacja DHCP DHCP jest usługą nie stosującą uwierzytelniania Każdy może założyć serwer DHCP w sieci i zacząć obsługiwać klientów przydzielając im błędne adresy lub przekierowując z nieuczciwych powodów Począwszy od Win 2k stosuje się autoryzację serwerów DHCP w domenie Active Directory Po autoryzacji serwera DHCP przez odpowiednie władze domeny może on zacząć przyznawać dzierżawy klientom Wada: Można dodać do sieci nieautoryzowany serwer NT 4.0 Aby ustalić położenie nielegalnych serwerów DHCP może okazać się Aby ustalić położenie nielegalnych serwerów DHCP może okazać się konieczne użycie analizatorów sieci

24 Punkt dostępu (ang. Access point) Urządzenie sieciowe zapewniające urządzeniom dostęp drogą radiową do sieci Medium transmisyjne fale radiowe Zazwyczaj wykorzystywany do zapewniania łączności między siecią MAN/WAN i LAN Musi być wyposażony w co najmniej dwa interfejsy: Bezprzewodowy (802.11) Przewodowy zazwyczaj Ethernet (802.3) lub modem do sieci DSL Często mają wbudowaną opcję serwera DHCP, przełącznika, Często mają wbudowaną opcję serwera DHCP, przełącznika, rutera, zapewniają dostęp innym urządzeniom przez USB

25 Punkt dostępu (ang. Access point) Ograniczenia na parametry: Standard Przepustowość Częstotliwość Zasięg a 6, 9, 12, 18, 24, 36, 48, 54 Mbit/s 5 GHz 18m b 1, 2, 5.5, 11, 22 i 44 Mbit/s 2,4 GHz 45m g 1, 2, 5.5, 6, 9, 11, 12, 18, 24, 36, 48, 54 Mbit/s 2,4 GHz 40m n 100, 150, 300 Mbit/s 2,4 lub 5 GHz 40m ac 500 Mbit/s, 1 Gbit/s 5 GHz Brak danych Trzeba wziąć pod uwagę szereg ograniczeń jak zakłócenia, itp.

26 Punkt dostępu (ang. Access point) Rodzaje sieci: Sieć podstawowa (Basic Service Set BSS) stacje końcowe komunikują się przy użyciu punktu dostępowego lub bezpośrednio (Ad-hoc networks) Sieć rozszerzona (Extended Service Set- ESS) sieć zbudowana z kilku BSS-ów połączonych siecią szkieletową

27 Dziękuję za uwagę

28 Elevator Pitch 1. An attention-grabbing first line Start your pitch with a statement or question that makes your listener want to hear more. Think about this opening line as you continue this exercise, but write this line last. It should be both an introduction and a summary.

29 Elevator Pitch 2. A description of your product or service and its market Briefly describe what you sell and who will buy it. Explain how your product or service will solve a problem, meet a need, or exploit an opportunity. Keep in mind that you don t want to talk about the /features/ of your product or service; you want to promote its /benefits/.

30 Elevator Pitch 3. A description of the people behind the business Tell a little about your background and your team s strengths.

31 Elevator Pitch 4. The benefits of investing in your business Why would the investor want to take a risk with you? What are the benefits? Communicate how you and your business stand out and have an advantage over the competition.

32 Elevator Pitch 5. A call to action Finish your pitch with a request. Do you want to set up a meeting? Have the investor look over your business plan? Have the listener recommend you to an angel or venture capitalist?