Pracownia Projektowa; Pracownia Architektury F Kraków ul. Olszańska 7a. Inwestor; GMINA KOZIENICE Ul. Parkowa 5, Kozienice

Transkrypt

1 ELABORAT dotyczący wymagań przeciwpożarowych do projektu Centrum Kulturalno- Artystycznego wraz z garażem podziemnym na dz. nr 2511 w Kozienicach przy ul. Warszawskiej Pracownia Projektowa; Pracownia Architektury F Kraków ul. Olszańska 7a Inwestor; GMINA KOZIENICE Ul. Parkowa 5, Kozienice Rzeczoznawca ds. zabezpieczeń; Adam Jeziorek Kraków, dnia

2 1. Wstęp Celem wytycznych jest określenie wymagań ochrony przeciwpożarowej dla projektu koncepcyjnego budowy budynku CENTRUM KULTURALNO- ARTYSTYCZNEGO wraz z garażem podziemnym infrastrukturą jako założeń bazowych do rozwiązań projektowych a w szczególności; a ) Zapewnienie w projekcie budowlanym o pozwolenie na budowę rozwiązań zgodnych z wymaganiami ochrony przeciwpożarowej, b ) Uwzględnienie w dokumentacji projektowej wymagań zawartych w warunkach technicznych, Polskich Norm, zasad wiedzy technicznej, c ) Uwzględnienie wymagań określonych przez inwestora, Przy definiowaniu odporności ogniowej elementów budowlanych przyjęto zasadę podawania wartości tego parametru zgodnie z normą EN : 2005 klasyfikacja ogniowa wyrobów budowlanych i elementów budynków oraz warunkami technicznymi z określeniem kryterium; R nośność ogniowa, - E szczelność ogniowa, S - dymoszczelność, - I izolacyjność ogniowa, Przyporządkowanie klas reakcji na ogień podane są w warunkach technicznych wg PN-EN : 2008 Klasyfikacja ogniowa wyrobów budowlanych i elementów budynków Część 1: Klasyfikacja na podstawie badań reakcji na ogień. Określenie palności wyrobów budowlanych (materiałów). Tabela 1 Określenia dotyczące palności stosowane w rozporządzeniu Klasa reakcji na ogień wg PN- EN Niepalne A1; A2-s1, d0; A2-s2, d0; A2-s3,d0 Palne niezapalne A2-s1,d1; A2-s2,d1 ; A2-s3, d1; A2-s1,d2; A2-s2, d2; A2-s3, d2; B-s1, d0 ; B-s2, d0; B-s3, d0; B-s1, d1 ; B-s2, d1; B-s3, d1; B-s1, d2; B-s2, d2; B-s3, d2; trudno zapalne C-s1,d0; C-s2,d0; C-s3, d0 ; C-s1,d1; C-s2,d1; C-s3, d1 ; C-s1,d2; C-s2,d2; C-s3, d2; D-s1,d0; D-s1,d1; D-s1,d2; 2

3 łatwo zapalne D-s2,d0; D-s3, d0; D-s2,d1; D-s3,d1; D-s2,d2; D-s3, d2; E-d2; E; F Niekapiące A1; A2-s1,d0; A2-s2,d0; A2-s3,d0; B-s1,d0; B-s2,d0; B-s3, d0; C-s1,d0; C-s2,d0; C-s3,d0 ; D-s1,d0; D-s2,d0; D-s3,d0 ; Samogasnące Co najmniej E A2-s3,d0; A2-s3,d1; A2-s3,d2; B-s3,d0; B-s3,d1; B-s3,d2; Intensywnie dymiące C-s3,d0; C-s3,d1; C-s3,d2; D-s3,d0; D-s3,d1; D-s3,d2; E-d2; E; F; Przyporządkowanie euroklas określeniom w polskich przepisach posadzki * w tym wykładzinom podłogowym, podłogi drewniane odpowiadają klasy reakcji na ogień zgodnie z PN-EN ;2008 (tabela 2). Określenie dotyczące palności Klasy reakcji na ogień zgodnie z PN-EN ; 2008 niepalne A1 fi ; A2 fi s2; A2 fi s2 Trudno zapalne B fi s1 ; B fi-s2 ; C fi-s1 ; C fi-s2 Tabela 2 Łatwo zapalne D fi-s1; D fi-s2; E fi ; F fi ; Intensywnie dymiące A2 fi-s2; B fi-s2; C fi-s2; D fi-s2; E fi; F fi ** Wyroby klasy F fi uważa się za łatwo zapalne, intensywnie dymiące. Jeżeli nie podano klasy wyrobu należy przyjąć klasę F. Rozprzestrzenianie ognia przez elementy budynku z wyłączeniem ścian zewnętrznych przy działaniu ognia z zewnątrz budynku (ściany wewnętrzne, stronę wewnętrzną ścian zewnętrznych i sufity). 1) Klasy wyrobów stosowanych w elementach nierozprzestrzeniających ognia NRO tabela 3 Klasa podstawowa Klasy dodatkowe W zakresie wydzielania dymu W zakresie występowania płonących kropli/cząsteczek A1 - - A2 s1, s2, s3 d0 B s1, s2, s3 d0 Jako nie rozprzestrzeniające ognia klasyfikuje się następujące elementy budowlane: z okładzinami klasy odporności ogniowej co najmniej klasy EI15 i wypełnieniem co najmniej klasy E, wykonane z wyrobów podanych w tablicach 12, 13 instrukcji ITB, wykonane z wyrobów klas wg PN-EN13-501, podanych w tabeli 2, 3

4 wyroby badane w całości, jeżeli uzyskują jedną z klas w tabeli 2, przy czym warstwa izolacyjna elementów warstwowych powinna mieć klasę co najmniej E wg PN, wykonane z drewna litego o najmniejszym wymiarze przekroju, co najmniej 14 cm lub klejonego o najmniejszym wymiarze przekroju co najmniej 12 cm. 2) Elementy słabo rozprzestrzeniające ogień SRO Jako słabo rozprzestrzeniające klasy reakcji na ogień klasyfikuje się następujące elementy: wykonane z wyrobów klas wg PN-EN , podanych w tabeli 3, badane w całości, jeżeli uzyskają jedną z klas podanych w tabeli 3, przy czym warstwa izolacyjna elementów warstwowych powinna mieć klasę co najmniej E (wg PN jw.) Klasy wyrobów stosowanych w elementach SRO słabo rozprzestrzeniających ogień. Tabela 3 Klasa podstawowa Klasy dodatkowe w zakresie wydzielania dymu w zakresie płonących kropli/cząstek C s1, s2, s3 d0 D s1 d0 Za dachy nie rozprzestrzeniające ognia uznaje się dachy z pokryciami z wyrobów lub materiałów: 1) klasy B ROOF uznanych za spełniające wszystkie wymagania w zakresie odporności materiałów/wyrobów na działanie ognia zewnętrznego, bez potrzeby przeprowadzenia badań. 2) Klasy B ROOF(t1) badanych zgodnie z PN-ENV 1187 Metody badań oddziaływania ognia zewnętrznego na dachy. Pokrycia dachowe pozwalające na zakwalifikowanie dachu jako B ROOF(t1) nierozprzestrzeniające ognia zawiera tabela nr 4. Tabela nr 4 Wyrób, materiał pokrycia dachowego Warunki specyficze Łupki naturalne i kamienne - Płytki dachowe (dachówki): kamienne, Każda zewnętrzna warstwa powinna być betonowe, ceramiczne, płytki stalowe nieorganiczna lub mieć ciepło spalania PCS 4,0 MJ/m 2 wg PN-EN ISO 1760 lub Wyroby cementowe wzmacniane włóknami: płaskie lub profilowane arkusze, łupki Profilowane arkusze metalu: stal. Miedź, aluminium, płaskie arkusze metalu gramaturę 200 g/m 2 Powinny mieć ciepło spalania PCS 4,0 MJ/m 2 (wg PN-EN ISO 1760) Dotyczy grubości 0,4 mm; każda zewnętrzna warstwa powinna być nieorganiczna lub mieć ciepło spalania PCS PCS 4,0 MJ/m 2 wg PN-EN ISO 1760 lub gramaturę 200 g/m 2 4

5 Wyroby stosowane w postaci całkowicie zakrytej (pokryciami nieorganicznymi podanymi obok) Luźno ułożony żwir o grubości co najmniej 50 mm, beton o grubości co najmniej 30 mm, warstwa z kamienia lub płyt mineralnych o grubości 40 mm. Zgodnie z warunkami technicznymi każdy obiekt i urządzenia z nim związane powinien być zaprojektowany i wykonany w sposób zapewniający w razie pożaru; nośność konstrukcji przez czas wynikający z przepisów, ograniczenie rozprzestrzeniania się ognia i dymu w budynku, ograniczenie rozprzestrzeniania się pożaru na sąsiednie budynki i strefy pożarowe, możliwość ewakuacji ludzi, bezpieczeństwo ekip ratowniczych. Opracowania dokonano na podstawie założeń do projektu. 2. Podstawa opracowania 1) Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie Dz. U. Nr 75 poz.690 z 2002r z zmianami w 2009r, 2) Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów, 3) Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 lipca 2009 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie uzgadniania projektu budowlanego pod względem ochrony przeciwpożarowej Dz. U. Nr. 119, poz. 998 z 2009 r., 4) Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 lipca 2009r. w sprawie przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę oraz dróg pożarowych Dz. U. Nr 124 poz z 2009 r. 5) Polska Norma PN-B :2001- Instalacje grawitacyjne do odprowadzenia dymu i ciepła. 3. Dane ogólne o obiekcie Budynek centrum kulturalno- artystycznego w Kozienicach łączy w sobie funkcję kina, domu kultury, szkoły muzycznej, telewizji regionalnej oraz biblioteki. Jest obiektem wolnostojącym o szerokości 47,81m, ma formę zwartej bryły wewnątrz której zaprojektowano patio, przekryte świetlikiem. Zaprojektowany jest w technologii tradycyjnej murowano-żelbetowej. Posiada 5

6 słupy i ściany konstrukcyjne wewnętrzne żelbetowe o grubość 24 cm i w garażu 30cm. Ściany zewnętrzne zaprojektowano jako ściany żelbetowe i z bloczków wapiennopiaskowych o gr. 24cm. Ściany działowe wydzielające pomieszczenia wykonane zostały jako żelbetowe o gr.20,24cm, z bloczków wapienno-piaskowych o gr. 18cm lub płyty gipsowej o gr. 8,10cm. Całość budynku przykryta jest stropodachem pełnym o odwróconym układzie warstw. Dane ogólne i powierzchniowe dotyczące projektowanego budynku: Powierzchnia zabudowy: 2 078,80 m 2 Powierzchnia całkowita budynku: 9 449,67 m 2 Powierzchnia budynku netto 8 117,33 m 2 Powierzchnia użytkowa budynku: 3 290,80 m 2 Kubatura: ,34 m 2 Ilość kondygnacji: 3 nadziemnych 1 podziemnych Wysokość budynku: 16m Maksymalna szerokość elewacji frontowej budynku 47,81m Powierzchnie poszczególnych kondygnacji; kondygnacja podziemna 2445,9m 2, parter ,02m 2, 1 piętro ,82m 2, 2 piętro ,38m 2, powierzchnia dachu m 2, 4. Zaliczenie budynku do grupy wysokości Wysokość niezbędną do określenia wymagań techniczno użytkowych zgodnie z 6 warunków technicznych z 2009 r. liczona jest od poziomu terenu przy najniżej położonym wejściu do budynku lub jego części, znajdującym się na pierwszej kondygnacji nadziemnej budynku, do górnej powierzchni najwyżej położonego stropu, łącznie z grubością izolacji cieplnej i warstwy ją osłaniającą, bez uwzględnienia wyniesionych ponad tą płaszczyznę maszynowni dźwigów i innych pomieszczeń technicznych bądź najwyżej położonego stropodachu, lub konstrukcji przekrycia budynku znajdującego się bezpośrednio nad pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi. Obiekt posiadający wysokość 16 m, klasyfikuje się go do grupy wysokości SW, średniowysoki. 6

7 5. Przeznaczenie, ilość osób, klasyfikacja pożarowa obiektu Na program użytkowy budynku składają się grupy pomieszczeń pełniących funkcje; Biblioteki z zapleczem, Kina z salą główną, kameralną, foyer, kabin, garderoby itp., Telewizji regionalnej z pomieszczeniami redakcji, reżyserki, studia nagrań itp., Kawiarni z zapleczem, Domu kultury, Szkoły muzycznej Szacowana ilość osób na poszczególnych kondygnacjach ; Piwnica 80 mp x 2os = 1. parking 2201m os. 2 pom. tech. -1.2, -1.3, -1.4,-1.5, rozdzielnia nn 19,25m 2-4 komora trafo 10,11m 2-5 rozdzielnia fn 18,52m 2 - Parter lp Nazwa pomieszczenia powierzchnia (m2) Ilość osób 0.1 Powierzchnia handlowa 110, Zaplecze 16, Galeria 135, Kawiarnia z zapleczem 161, Sala gł. Biblioteki 142, Sala dydaktyczna 34, Bar 23, Kasy kina 7, Foyer kina/komunikacja 107,18 oczekujący na wejście do kina 0.17 Sala kameralna 126, Scena 40, Studio nagrań 108, Reżyserka 16, Montażownia Redakcja 58, Pom. Lektora 7, Dziedziniec/foyer/komunikacja 366, Razem parter 2001, PIĘTRO lp nazwa pomieszczenia powierzchnia (m2) Ilość osób 1.1 kabina akustyka 9, projektornia sali kam. 13, amplifikatornia sali kam. 40,61 2 7

8 1.5 komunikacja/foyer kina 185,64 Oczekujący na wejście do kina 1.6 sala kina 321, scena 82, amplifikatornia sali głównej 43, sale zaj. dziennikarskich 34, sala dydaktyczna 49, studio nagrań muz. 40, sala zajęć teatralnych 74, sala zajęć solistów 37, sala zajęć plastycznych 54, sala taneczna 134, gabinet dyrektora 35, sekretariat 35, księgowość i kadry 40,16 6 razem piętro , piętro lp nazwa pomieszczenia powierzchnia (m2) Ilość osób 2.1 projektornia gł. sali 16, sala do rytmiki 65, pokój zajęć indywid. 13, pokój zajęć indywid. 17, pokój ćw. instr. perk. 39, pokój zajęć indywid. 19, pokój zajęć indywid. 17, pokój zajęć indywid. 17, pokój zajęć indywid. 21, pokój zajęć indywid. 21, biblioteka/czytelnia 41, sala prób 100, zast. dyrektora 33, sekretariat 33, dyrektor 36, sala literatury muz. 40, pokój kształc. słuchu 37, pokój zajęć indywid. 26, pokój zajęć indywid. 19,15 2 razem piętro , Maksymalna ilość osób w budynku około Ilość osób w budynku niezbędną do określenia wymaganej szerokości, ilości wyjść, przejść oraz dróg ewakuacyjnych przyjmuje się według planu zagospodarowania widowni kina, sal lekcyjnych, sal baletu i gastronomi zgodnie z zapisu

9 Zgodnie z 209 ust. 1 i 2 warunków technicznych budynek oraz jego części stanowiące oddzielne strefy pożarowe należy zaliczyć do odpowiedniej kategorii zagrożenia ludzi ZL lub PM. Przyjęto następującą klasyfikację; PM - piwnica garaż i pomieszczenia techniczne, serwerownie 1piętro, ZLI - parter, piętro 1, ZLIII - piętro 2. W związku z tym, że funkcje w budynku zaliczane do ZLIII nie są wydzielone jako oddzielne strefy pożarowe dla całego obiektu w części nadziemnej przyjmuje się wymagania kategorii zagrożenia ludzi ZLI, a dla piwnic klasyfikacja PM. 6. Zagrożenie wybuchem Nie występuje brak cieczy łatwo zapalnych stanowiących zagrożenie wybuchem. Zgodnie z przepisami pojazdy napędzane gazem propan butan nie powinny garażować w kondygnacji podziemnej. Instalacje i urządzenia gazowe zasilane gazem (butle z gazem) o gęstości większej od gęstości powietrza nie mogą być stosowane w pomieszczeniach, w których poziom podłogi znajduje się poniżej otaczającego terenu oraz gdy studzienki lub kanały instalacyjne i rewizyjne znajdują się poniżej podłogi [ warunków technicznych tj. rozporządzenie [3] Ministra Infrastruktury z dni a 12 kwietnia 2002 r.]. Gaz propan, butan są cięższe od powietrza (1,7 i 2,1). W garażach zamkniętych, w których dopuszcza się parkowanie samochodów zasilanych gazem propan-butan, i w których poziom podłogi znajduje się poniżej poziomu terenu należy stosować wentylację mechaniczną, sterowaną czujkami niedopuszczalnego poziomu stężenia gazu propan-butan ( 108). 7. Gęstość obciążenia ogniowego Gęstości obciążenia ogniowego dla pomieszczeń ZL nie ustala się. Dla pomieszczeń technicznych jak rozdzielnia elektryczna, wentylatornie, przyjmuje się gęstość obciążenia ogniowego do 1000 MJ/m 2. Dla garażu przyjmuje się gęstość obciążenia ogniowego Q d 500 MJ/m 2. 7 Odległość budynku z uwagi na bezpieczeństwo pożarowe Stosownie do zapisu 271 odległości pomiędzy zewnętrznymi ścianami budynków zaliczonych do kategorii zagrożenia ludzi ZL nie będącymi ścianami oddzielenia 9

10 przeciwpożarowego, a mającymi na powierzchni większej niż 65 % klasę odporności ogniowej E wymaganą dla budynku nie powinna być mniejsza niż 8m. Jeżeli ściana zewnętrzna budynku ma na powierzchni nie większej niż 65%, lecz nie mniejszej niż 30%, klasę odporności E określoną w 216 ust.1, wówczas odległość między tą ścianą lub jej częścią a ścianą zewnętrzną drugiego budynku należy zwiększyć o 50%. W pobliżu projektowanego budynku znajduje się: od strony południowo- wschodniej niska zabudowa w odległości 13,28 m, od strony południowo- zachodniej-,ul Legionów, od strony północnej- główna arteria komunikacyjna- ul. Warszawska, od strony północno-zachodniej ul. Sosnowa. 8 Dojazd pożarowy Zgodnie z rozporządzeniem MSW i A z 2009 [4] drogi pożarowe powinny spełniać następujące wymagania; 1) Droga pożarowa powinna przebiegać wzdłuż dłuższego boku budynku na całej jego długości, przy czym bliższa krawędź drogi pożarowej musi być oddalona od ściany budynku od 5-15m dla obiektów zaliczonych do kategorii zagrożenia ludzi ZL. Pomiędzy tą drogą i ścianą budynku nie mogą występować stałe elementy zagospodarowania terenu lub drzewa i krzewy o wysokości przekraczającej 3m, uniemożliwiające dostęp do elewacji budynku za pomocą drabin mechanicznych. 2) W przypadkach uzasadnionych warunkami lokalnymi, a w szczególności architektonicznymi, droga pożarowa do budynku może być poprowadzona w taki sposób, aby był zapewniony dostęp do; a) 30% obwodu zewnętrznego budynku, przy jego rozpiętości (największej szerokości do 60m), b) 50% obwodu zewnętrznego budynku, przy jego rozpiętości przekraczającej 60m, - przy spełnieniu pozostałych warunków określonych w ust2 12 rozporządzenia (5). 3) Minimalna szerokość dróg pożarowych powinna wynosić minimum 4 m, a jej nachylenie podłużne nie może przekraczać 5% na całej długości budynku oraz na odcinkach o długości 10m od tych miejsc zapewniając dojazd i wyjazd. 4) Droga pożarowa powinna umożliwić przejazd pojazdów straży pożarnej bez zawracania a w przypadku braku takiej możliwości drogę zakończyć placem manewrowym o wymiarach 20 m x 20 m lub innym równorzędnym rozwiązaniem. 10

11 Dopuszcza się wykonanie odcinka drogi pożarowej o długości nie większej niż 15m, z którego wyjazd jest możliwy jedynie przez cofanie pojazdu. 5) Nośność drogi pożarowej nie mniejsza niż 100 kn na oś samochodu. 6) Najmniejszy promień zewnętrznych łuków drogi pożarowej powinien wynosić co najmniej 11 m. Usytuowanie budynku, układ dróg pożarowych obrazuje plan zagospodarowania terenu. Do budynku drogę pożarową o utwardzonej nawierzchni, umożliwiającej dojazd pojazdów jednostek ochrony przeciwpożarowej o każdej porze roku zapewniony jest z ul. Legionów, ulicy Sosnowej, ulicy Warszawskiej. 9 Wymagana klasa odporności pożarowej budynku Zgodnie z zapisem 212 warunków technicznych dla budynku zaliczonego do kategorii zagrożenia ludzi ZLI, SW przyjmuje się klasę B odporności pożarowej budynku. Dla klasy B odporności pożarowej budynku zgodnie z 216 warunków wymagania odporności ogniowej elementów budowlanych przedstawiono w tabeli 2 tabela 2 Elementy konstrukcyjne Odporność ogniowa 5)*) elementów dla klasy B Rozprzestrzenianie ognia/ klasyfikacja konstrukcja nośna R 120 NRO/ A1 stropy 1) nad częścią ZL REI 60 NRO/ A1 stropy nad PM REI120 NRO/A1 obudowa korytarzy ewakuacyjnych EI 30 ( 217.1) NRO/ A1 ściany zewnętrzne nośne REI 120 NRO/ A1 ściany zewnętrzne 1), 2) EI 60(o i) NRO/ A1 ściany wewnętrzne 1) EI 30, 4) NRO/ A1 obudowa klatek schodowych REI 60 NRO/ A1 biegi, spoczniki R 60 NRO/ A1 konstrukcja dachu R30 NRO/ A1 przekrycie dachu 3) RE30 NRO / B ROOF 1) Jeżeli przegroda jest częścią głównej konstrukcji nośnej, powinna spełnić także kryteria nośności ogniowej (R) odpowiednio dla danej klasy odporności pożarowej budynku. 2) Klasa odporności pożarowej dotyczy pasa międzykondygnacyjnego wraz z połączeniem ze stropem. 3) Wymagania nie dot. naświetli dachowych, świetlików, lukarn, i okien połaciowych(z zastrzeżeniem 218), jeżeli otwory w połaci dachowej nie zajmują więcej niż 20% jej powierzchni: nie dotyczą także budynku, w 11

12 którym nad najwyższą kondygnacją znajduje się strop albo inna przegroda, spełniająca kryteria (REI) wymagane dla stopu dla danej klasy. 4) Dla ścian komór zsypów wymaga się EI60, a dla drzwi komór zsypów EI30. 5) Klasa odporności ogniowej dotyczy elementów wraz z uszczelnieniami złączy i dylatacjami. Oznaczenia w tabeli: R- nośność ogniowa ( w minutach, E szczelność ogniowa (w minutach), I izolacyjność ogniowa (w minutach), (o i) oddziaływanie na przegrodę z dwóch stron. Nowo projektowane elementy nośne budynku będą żelbetowe i murowane o wymaganej odporności. Dach płaski płyta żelbetowa. Powierzchnia świetlika dachowego wynosi 104 m 2, co stanowi 4,83% powierzchni dachu. Podłoga podniesiona ponad poziom stropu (nad sceną) powinna mieć niepalną konstrukcję nośną oraz co najmniej niezapalne płyty podłogi od strony przestrzeni podpodłogowej, mające klasę odporności ogniowej co najmniej REI30. W ścianach zewnętrznych budynku wielokondygnacyjnego powinny być pasy między kondygnacyjne o wysokości co najmniej 0,8m (nie dot. ścian holu i dróg komunikacji ogólnej 223). 10 Strefy pożarowe Dopuszczalna powierzchnia strefy pożarowej dla budynku SW średniowysokiego, zaliczonego do ZLI, ZLIII, wynosi do 5000 m 2 zgodnie z 227 warunków technicznych. Budynek został podzielony na strefy pożarowe co wynika z przekroczonej powierzchni oraz różnej funkcji pomieszczeń budynku. W budynku przyjmuje się następujące strefy pożarowe; 1) Strefa nr 1 garaż podziemny o powierzchni 2201m 2, 2) Strefa nr 2, pomieszczenia stacji trafo, rozdzielni, kanał kablowy, 3) Strefa nr 3 pomieszczenia kina tzw. sali kameralnej na parterze i piętrze, sala kina na 1 piętrze z zapleczem, 4) Strefa nr 4 pozostałe pomieszczenia ZL na parterze, 1, 2 piętra, 5) Strefa nr 5a,b,c,d wydzielone klatki schodowe ewakuacyjne oddymiane, wydzielone ścianami REI60 i drzwiami EI30. 12

13 11 Oddzielenia przeciwpożarowe Ściany stanowiące oddzielenie pożarowe powinny być wykonane z materiałów niepalnych zgodnie z przepisu [2] a odporność ogniowa powinna wynosić : Klasa odporności pożarowej budynku elementów oddzielenia przeciwpożarowego ścian i stropów z wyjątkiem stropów w ZL stropów w ZL Klasa odporności ogniowej drzwi ppoż lub innych zamknięć drzwi z przedsionka przeciwpożarowego na korytarz i do pomieszczenia na klatkę schodową B REI 120 REI 60 EI 60 EI 30 E 30 Ściany i stropy stanowiące elementy oddzielenia przeciwpożarowego powinny być wykonane z materiałów niepalnych, a występujące w nich otwory zamykane przy pomocy drzwi przeciwpożarowych. W ścianie oddzielenia przeciwpożarowego łączna powierzchnia otworów nie powinna przekraczać 15% powierzchni ściany, a w stropie oddzielenia 0,5% powierzchni stropu warunków technicznych. W ścianie oddzielenia przeciwpożarowego dopuszcza się wypełnienie otworów materiałem przepuszczającym światło, takim jak luksfery, cegła szklana, lub inne przeszklenie, jeżeli powierzchnia wypełnionych otworów nie przekracza 10% powierzchni ściany, przy czym klasa odporności ogniowej wypełnień nie powinna być niższa niż; - dla klasy odporności REI120 klasa wypełnienia obudowy drogi EI60, innej E60, - dla klasy odporności REI60 klasa wypełnienia obudowy drogi EI30, innej E30. Zgodnie z ) maszynownie wentylacyjne i klimatyzacyjne w budynkach powinny być wydzielone ścianami o klasie odporności ogniowej EI60 i zamykane drzwiami EI30. Przepusty instalacji w elementach oddzielenia przeciwpożarowego powinny mieć klasę odporności ogniowej wymaganą dla tych elementów, tj. odpowiednio EI 120 lub EI 60 ( 234.1). W budynku stacja transformatorowa jest wydzielona jako oddzielna strefa i spełniony jest zapis 182 warunków technicznych. Rozdzielnia elektryczna zasilające wentylację pożarową wydzielona jest jako oddzielna strefa. Wentylatorownia pożarowa powinna być wydzielona jako oddzielna strefa pożarowa, lub wentylatory pożarowe mogą być usytuowane na żelbetowej płycie dachu i. Kanały wentylacji oddymiającej żelbetowe wyposażone w klapy odcinające w klasie REI

14 Na parterze wydzielono pomieszczenie na odpady ścianami REI120 i zamknięto drzwiami EI60. Przepusty instalacyjne o średnicy powyżej 4cm w ścianach i stropach pomieszczenia zamkniętego, dla których wymagana klasa odporności ogniowej jest nie niższa niż EI60 lub REI60, a nie będących elementami oddzielenia przeciwpożarowego, powinny mieć klasę odporności ogniowej ścian i stropów tego pomieszczenia (wg 234.3). Dopuszcza się nie instalowanie przepustów, dla pojedynczych rur instalacji wodnych, kanalizacyjnych i ogrzewczych, wyprowadzonych przez ściany i stropy do pomieszczeń higieniczno sanitarnych ( 234.2). Dźwig towarowo-osobowy w osi 6-7 należy zamknąć drzwiami EI30, a dźwig oddymiany klapą oddymiającą nie mniejszą niż 0,5m 2. Pomieszczenia funkcjonalne związane z budynkiem jak wentylatornia, pom. techniczne, serwerownie należy wydzielić ścianami, stropem w klasie REI60 i zamknąć drzwiami EI30. Odległość między ścianą zewnętrzną, stanowiącą obudowę klatek schodowych, a inną ścianą zewnętrzną tego samego budynku lub innego budynku (jeżeli jedna z tych ścian nie spełnia wymagań klasy odporności ogniowej jak dla stropu) odległość ta powinna wynosić; - 2m pomiędzy otworami przy linii stykających się ścian pod kątem > 120 0, lub zastosowano wypust 0,3m w linii na całej wysokości, - 4m pomiędzy otworami przy linii stykających się ścian pod kątem od 60 0 do W/w zasada obowiązuje również na linii stref pożarowych. Kotłowni gazowej nie projektuje się ogrzewanie z sieci, wymiennikownia w piwnicy. 12 Warunki ewakuacji Podstawą do określenia ilości wyjść i szerokości dróg ewakuacyjnych jest ilość osób mogąca przebywać budynku. Łączna szerokość drzwi wyjściowych z budynku, pomieszczenia obliczona jest wg wskaźnika 0,6 m na 100 osób. Ewakuację ludzi z poziomu parteru bezpośrednio na zewnątrz zapewniają; podwójne drzwi z wiatrołapu 0.41 o szerokości drzwi 2 x 140cm = 280 cm, podwójne drzwi z wiatrołapu 0.40 o szerokości drzwi 2 x 140cm = 280 cm, dwuskrzydłowe drzwi z korytarza 0.34 o szerokości 140 cm, drzwi dwuskrzydłowe z lokali usługowych i kawiarni 3 x 140cm = 420 cm. 14

15 Łączna szerokość wyjść ewakuacyjnych z parteru wynosi 11,20m. Z piętra 1 ewakuację ludzi zapewniają trzy klatki schodowe o szerokości 420cm. Z piętra 2 ewakuację zapewniają cztery klatki schodowe o łącznej szerokości 570cm. W budynku użyteczności publicznej łączną szerokość użytkową biegów oraz spoczników w klatkach schodowych, stanowiących drogę ewakuacyjną oblicza się proporcjonalnie do liczby osób mogących przebywać równocześnie na kondygnacji, na której przewiduje się obecność największej ich liczby, przyjmując co najmniej 0,6m na 100 osób ( 68.2). Obliczeniowa szerokość biegów i spoczników oraz szerokość drzwi wyjściowych z klatek do ewakuacji 525 osób z 1 piętra wynosi 3,15m, a przyjęto w projekcie 420cm. Nie wydzielonej klatki schodowej łączącej trzy kondygnacje w obrębie jednej strefy pożarowej nie traktuje się jako klatki ewakuacyjnej. Kierunki ewakuacji należy oznaczyć w projekcie na rzutach poszczególnych kondygnacji. Drzwi na drogach ewakuacyjnych należy wyposażyć w zamki antypaniczne. Drzwi rozsuwane mogą stanowić wyjście ewakuacyjne, a także mogą być instalowane na drogach ewakuacyjnych, jeżeli są przeznaczone nie tylko do celów ewakuacji, a ich konstrukcja zapewnia: Otwieranie automatyczne i ręczne bez możliwości ich blokowania, Samoczynne ich rozsunięcie i pozostanie w pozycji otwartej w razie pożaru lub awarii drzwi. Drzwi te należy podłączyć do panelu sterowania centrali pożarowej. Długość przejścia W pomieszczeniach ZL długość przejścia mierzona jest od najdalszego miejsca, w którym może przebywać człowiek do wyjścia na drogę ewakuacyjną nie powinna przekraczać 40m. Przy zastosowaniu oddymiania w przykrytym dziedzińcu i na drogach ewakuacyjnych długości w/w mogą być zwiększone o 50% przy zastosowaniu samoczynnych urządzeń oddymiających uruchamianych przy pomocy systemu wykrywania dymu. Szerokość przejść ewakuacyjnych z widowni obliczona jest odpowiednio do liczby osób na widowni - szerokości przejść wynosi140cm, ilość wyjść jest zgodna z wymaganiami w tym zakresie. Długości dojścia 15

16 Dla budynku przyjmuje się wymagania jak do kategorii zagrożenia ludzi ZLI. Długości dojścia według warunków technicznych dla budynku zaliczonego do ; 1) kategorii zagrożenia ludzi ZLI nie mogą przekroczyć; 10 m - przy jednym kierunku ewakuacji, 40 m - przy co najmniej dwóch kierunkach ewakuacji. 2) strefy PM przy Q d > 500 MJ/m 2 ; 30 m przy jednym kierunku ewakuacji, 60 m przy co najmniej dwóch kierunkach ewakuacji. Długości dojść mogą być powiększone o 50% pod warunkiem ochrony drogi ewakuacyjnej samoczynnymi urządzeniami oddymiającymi uruchamianymi za pomocą systemu wykrywania dymu (WT). Długości dojść zostały oznaczone na rzutach kondygnacji. Klatki schodowe Klatki schodowe powinny być obudowane ścianami o klasie odporności ogniowej określoną jak dla stropów. Biegi i spoczniki schodów oraz pochylnie powinny być wykonane z materiałów niepalnych klasa A1 lub A2 s1 do s3 i d o i mieć klasę odporności ogniowej co najmniej R60 ( 249). Klatki schodowe oddzielone są od garażu wentylowanym przedsionkiem przeciwpożarowym z drzwiami 2 x EI30. Obudowa ścian klatek ze szkła w klasie EI60 nie powinna przekraczać 15% powierzchni tej ściany. Szerokość biegu klatek schodowych wynosi 150cm i 120cm, szerokość spoczników 150 cm, maksymalna wysokość stopni 17,5 cm, liczba schodów w jednym biegu mniej niż 17 stopni. W budynku sklasyfikowanym jako ZLI i SW wszystkie klatki schodowe należy obudować i zamknąć drzwiami EI30 oraz wyposażyć w urządzenia służące do usuwania dymu zgodnie z wymaganiami 245 (WT). Wyjścia z klatek schodowych prowadzą bezpośrednio na zewnątrz. Wymagania dla pomieszczeń Pomieszczenia powinny mieć co najmniej dwa wyjścia ewakuacyjne oddalone od siebie o co najmniej 5m w przypadkach, gdy; - są przeznaczone do jednoczesnego przebywania w nim ponad 50 osób, 16

17 - znajduje się w strefie ZL, a jego powierzchnia przekracza 300m 2. W pomieszczeniach przeznaczonych do jednoczesnego przebywania ponad 50 osób lub przeznaczonych do przebywania ponad 6 osób o ograniczonej zdolności poruszania się drzwi stanowiące wyjście ewakuacyjne powinny otwierać się na zewnątrz pomieszczeń. Łączna szerokość drzwi w świetle, stanowiących wyjścia ewakuacyjne z pomieszczeń, obliczona powinna być proporcjonalnie do liczby osób mogących przebywać w nim równocześnie, przyjmując co najmniej 0,6m szerokości na 100 osób, przy czym najmniejsza szerokość drzwi w świetle ościeżnicy powinna wynosić 0,9m. Ewakuację 370 osób z sali kina zapewniają cztery wyjścia o szerokości 140cm każde. Zapewniono również układ komunikacji do sali taki aby drogi wejścia do kina i wyjścia przy seansach bezpośrednio następujących nie krzyżowały się. Poziome drogi ewakuacyjne (korytarze ewakuacyjne) 1) Obudowa poziomych dróg ewakuacyjnych powinna mieć klasę odporności ogniowej wymaganą dla ścian wewnętrznych EI30 ( 241). 2) Szerokość poziomych dróg ewakuacyjnych obliczona jest proporcjonalnie do liczby osób mogących przebywać na danej kondygnacji budynku, przyjmując co najmniej 0,6m / 100 osób, lecz nie mniej niż 1,4m. 3) Dopuszcza się zmniejszenie szerokości poziomej drogi ewakuacyjnej do 1,2m, jeżeli jest ona przeznaczona do ewakuacji nie więcej niż 20 osób. 4) Wysokość drogi ewakuacyjnej powinna wynosić co najmniej 2,2m przy czym długość obniżonego odcinka drogi nie może być większa niż 1,5m. 5) Skrzydła drzwi stanowiące wyjścia na drogę ewakuacyjną, nie mogą przy ich całkowitym otwarciu zmniejszać wymaganej szerokości tej drogi. 6) Układ poziomych dróg ewakuacyjnych na galerii należy zastosować rozwiązania techniczno- budowlane zabezpieczające przed zadymieniem dróg ewakuacyjnych. 13 Wystrój wnętrz W strefach pożarowych ZL I, zabronione jest: 17

18 1) stosowanie do wykończenia wnętrz materiałów łatwo zapalnych, których produkty rozkładu termicznego są bardzo toksyczne lub intensywnie dymiące ( 258), 2) w przypadku stosowania materiałów wykończeniowych luźno zwisających, w szczególności w kurtynach, kotarach, zasłonach, żaluzjach, za łatwo zapalne uważa się materiały, których właściwości określone w badaniach zgodnych z PN odnoszącymi się do zapalności i rozprzestrzeniania płomienia przez wyroby włókiennicze, nie spełniają co najmniej jednego z kryteriów: t i 4s, t s 30s, nie występuje przepalenie trzeciej nitki, nie występują płonące krople. 3) Okładziny sufitów oraz sufity podwieszone zgodnie z 262 należy wykonać z materiałów niepalnych lub niezapalnych, niekapiących i nieodpadających pod wpływem ognia (np klasa A1, A2-s1,d0: A2-s2,d0; A2-s3,d0). 4) Stosowanie materiałów i wyrobów budowlanych łatwo zapalnych na drogach komunikacji ogólnej, służących celom ewakuacji jest zabronione (np. stosować klasy A1 fl, A2 fl s1, A2 fl s2, B fl-s1, B fl-s2), 5) stosowanie łatwo zapalnych przegród, stałych elementów wyposażenia i wystroju wnętrz oraz wykładzin podłogowych w pomieszczeniach przeznaczonych do jednoczesnego przebywania ponad 50 osób (stosować np. klasy A1, A2:s1 do s3:d0 i d1dod2, Bs1 do s3: d0 do d2, C-s1 do s3:d0- d2, ). 6) Zastosowane materiały do wystroju i wyposażenia wnętrz powinny mieć odpowiednie aktualne certyfikaty (SRO) lub NRO wydane przez uprawnione jednostki naukowo badawcze. 7) Sale kinowe przeznaczona do jednoczesnego przebywania 200 osób dorosłych lub 100 dzieci, w których miejsca do siedzenia są ustawione w rzędach, powinny mieć: a. fotele i inne siedzenia trudno zapalne oraz nie wydzielające produktów rozkładu i spalania, określonych jako bardzo toksyczne, zgodnie z Polską Normą dotyczącą badań wydzielania produktów toksycznych; określenie 18

19 trudno zapalny przypisuje się fotelom i innym siedzeniom, które nie ulegają postępującemu tleniu i spalania płomieniowemu w warunkach określonych PN dot. badania zapalności mebli tapicerowanych, b. szerokość przejść pomiędzy rzędami siedzeń nie mniejszą niż 0,45m, przy czym odległość tę należy ustalić, biorąc pod uwagę odstęp między stałymi elementami siedzeń, c. liczbę siedzeń w rzędzie nie większą niż 16 pomiędzy przejściami oraz 8 w rzędach przyściennych, d. szerokość przejść komunikacyjnych nie mniejszą niż 1,2m przy liczbie osób do 150, a przy większej ich liczbie szerokość tę należy zwiększyć proporcjonalnie o 0,6m na 100 osób, e. rzędy siedzeń lub ławek trwale umocowane do podłogi albo siedzenia sztywno łączone ze sobą w rzędy oraz między rzędami. 8) Palne elementy wystroju wnętrz budynku, przez które lub obok których są prowadzone przewody ogrzewcze, wentylacyjne, dymowe lub spalinowe, powinny być zabezpieczone przed możliwością zapalenia lub zwęglenia ( 264). 14 Instalacja elektryczna, oświetlenie ewakuacyjne 1) Główny wyłącznik prądu należy zlokalizować w pobliżu głównego wejścia do budynku i odpowiednio oznakować. Wyłącznik dla budynku powinien odcinać dopływ prądu do wszystkich obwodów z wyjątkiem obwodów zasilających urządzenia, których funkcjonowanie jest niezbędne podczas pożaru. 2) Awaryjne oświetlenie ewakuacyjne należy stosować w budynkach użyteczności publicznej, pomieszczeniach widowni kina, sali komercyjnej (wielofunkcyjnej), wszystkich drogach ewakuacyjnych. 3) Awaryjne oświetlenie ewakuacyjne powinno działać przez co najmniej 1 godzinę od zaniku oświetlenia podstawowego. Awaryjne oświetlenie ewakuacyjne nie jest wymagane w pomieszczeniach, w których awaryjne oświetlenie zapasowe spełnia w/w warunek określony dla awaryjnego oświetlenia ewakuacyjnego. 19

20 Oświetlenie awaryjne należy wykonać zgodnie z PN dotyczących wymagań w tym zakresie. 4) Główne ciągi instalacji elektrycznych w budynku użyteczności publicznej należy prowadzić poza pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi, w wydzielonych kanałach i szybach instalacyjnych zgodnie z PN dotyczącą wymagań w tym zakresie. 5) W pomieszczeniach, które są użytkowane przy wyłączonym oświetleniu podstawowym, należy stosować oświetlenie dodatkowe zasilane napięciem nie przekraczającym napięcia dotykowego dopuszczalnego długotrwale, służące uwidocznieniu przeszkód wynikających z układu budynku, dróg komunikacji ogólnej lub sposobu jego użytkowania, a także podświetlone znaki wskazujące kierunki ewakuacji. Stopnie w salach kinowych odpowiednio podświetlane. 6) Stacja transformatorowa, rozdzielnie wydzielone są jako oddzielna strefa. 7) Przewody i kable elektryczne wraz z ich zamocowaniami zwane zespołami kablowymi stosowane w systemach sterowania zasilania urządzeniami służącymi ochronie przeciwpożarowej powinny zapewniać ciągłość dostawy energii elektrycznej lub przekazu sygnału przez czas wymagany do uruchomienia i działania urządzenia. 8) Przewody i kable elektryczne w obwodach urządzeń alarmu pożaru, oświetlenia awaryjnego i łączności powinny mieć klasę PH odpowiednią do czasu wymaganego do działania tych urządzeń zgodnie z wymaganiami PN dot. metody badań palności cienkich przewodów i kabli bez ochrony specjalnej stosowanych w obwodach zabezpieczających. 15 Instalacja odgromowa Budynek należy wyposażyć w instalację odgromową chroniącą obiekt od wyładowań atmosferycznych. Instalacja piorunochronna powinna być wykonana zgodnie z PN dotyczącą ochrony odgromowej obiektów budowlanych. 20

21 16 Zaopatrzenie wodne do zewnętrznego gaszenia pożaru Woda do celów przeciwpożarowych do zewnętrznego gaszenia pożaru to woda przeznaczona do gaszenia i osłony obiektów zagrożonych przerzutem ognia, która może być czerpana z wodociągów, zbiorników naturalnych i sztucznych, punktów czerpania wody za pomocą pomp lub sprzętu straży pożarnej. Dla projektowanego budynku zgodnie z 5.1 rozporządzeniem MSW i A z dnia 24 lipca 2009 roku o powierzchni ponad 1000m 2 i kubaturze ponad 5000m 3 wymagana jest wydajność 20dm 3 /s co najmniej z dwóch hydrantów o średnicy 80mm. Należy wykonać pomiary wydajności i ciśnienia hydrantów zewnętrznych przy otwarciu dwóch hydrantów jednocześnie. 17 Wymagania dla wentylacji mechanicznej 1. Instalacja wentylacji mechanicznej i klimatyzacji w budynku powinna spełniać następujące wymagania: 1) Przewody wentylacyjne powinny być wykonane i prowadzone w taki sposób, aby w przypadku pożaru nie oddziaływały siłą większą niż 1 kn na elementy budowlane, a także aby przechodziły przez przegrody w sposób uniemożliwiający kompensacje wydłużeń przewodu ( 268.1), 2) Zamocowanie przewodów do element budowlanych powinny być wykonane materiałów niepalnych, zapewniających przejęcie siły powstającej w przypadku pożaru w czasie nie krótszym niż wymagany dla klasy odporności ogniowej przewodu lub klapy odcinającej (268.2), 3) W przewodach wentylacyjnych nie można prowadzić innych instalacji (268.3), 4) Przewody wentylacyjne i klimatyzacyjne w miejscach przejścia przez elementy oddzielenia przeciwpożarowego powinny być wyposażone w przeciwpożarowe klapy odcinające o klasie odporności ogniowej EI równe klasie odporności ogniowej elementu oddzielenia przeciwpożarowego z uwagi na szczelność ogniową, izolacyjność ogniową i dymoszczelność (EIS) wg ) Przewody wentylacyjne i klimatyzacyjne prowadzone przez strefę pożarową, której nie obsługują, powinny mieć klasę odporności ogniowej wymaganą dla elementów oddzielenia przeciwpożarowego tych stref pożarowych z uwagi na szczelność ogniową, izolacyjność ogniową i dymoszczelność (EIS), lub powinny być wyposażone w przeciwpożarowe klapy odcinające ( 268.5). 21

22 6) W budynku, w którym jest wykonana instalacja sygnalizacyjno-alarmowa, przeciwpożarowe klapy odcinające powinny być uruchamiane przez tę instalację, niezależnie od zastosowania wyzwalacza termicznego (268.6). 7) Przewody wentylacyjne powinny być wykonane z materiałów niepalnych, a palne izolacje cieplne i akustyczne oraz inne palne okładziny przewodów wentylacyjnych mogą być stosowane tylko na zewnętrznej ich powierzchni w sposób zapewniający nierozprzestrzenianie ognia ( 267.1). 8) Drzwiczki rewizyjne stosowane w przewodach i kanałach wentylacyjnych wykonane powinny być z materiałów niepalnych ( 267.4). 9) Elastyczne elementy łączące, służące do połączenia sztywnych przewodów wentylacyjnych z elementami izolacji lub urządzeniami, z wyjątkiem wentylatorów, powinny być wykonane z materiałów co najmniej trudno zapalnych, posiadać długość nie większą niż 4m, przy czym nie powinny być prowadzone przez elementy oddzielenia przeciwpożarowego(267.6). 10) Elastyczne elementy łączące wentylatory z przewodami wentylacyjnymi powinny być wykonane z materiałów co najmniej trudno zapalnych, przy czym ich długość nie powinna przekraczać 0,25m ( 267.7). 11) Izolacje cieplne i akustyczne zastosowane w instalacjach wodociągowych, kanalizacyjnej, ogrzewczej powinny być wykonane w sposób zapewniający nie rozprzestrzenianie ognia NRO. 2. Wymagania dla instalacji oddymiającej Instalacja wentylacji oddymiającej powinna spełniać wymagania: 1) usuwać dym z intensywnością zapewniającą, że w czasie potrzebnym do ewakuacji ludzi na chronionych przejściach i drogach ewakuacyjnych, nie wystąpi zadymienie lub temperatura uniemożliwiająca bezpieczną ewakuację, 2) mieć stały dopływ powietrza zewnętrznego uzupełniającego braki tego powietrza w wyniku jego wypływu wraz z dymem. 3) Przewody wentylacji oddymiającej obsługujące: 22

23 wyłącznie jedną strefę pożarową, powinny mieć klasę odporności ogniowej z uwagi na szczelność ogniową i dymoszczelność E 600S, co najmniej taką, jak klasa odporności ogniowej stropu, przy czym dopuszcza się stosowanie klasy E 300S, jeżeli wynikająca z obliczeń temperatura dymu powstającego w czasie pożaru nie przekracza C, więcej niż jedną strefę pożarową, powinny mieć klasę odporności ogniowej EIS co najmniej taką, jak klasa odporności ogniowej stropu. 4) Klapy odcinające do przewodów wentylacji oddymiającej, obsługujące : wyłącznie jedną strefę pożarową, powinny być uruchamiane automatycznie i mieć klasę odporności ogniowej z uwagi na szczelność ogniową i dymoszczelność E 600S AA, co najmniej taką, jak klasa odporności ogniowej stropu. więcej niż jedną strefę pożarową, powinny być uruchamiane automatycznie i mieć klasę odporności ogniowej EIS AA, co najmniej taką, jak klasa odporności ogniowej stropu. 5) Wentylatory oddymiające powinny mieć klasę : F 60060, jeżeli przewidywana temperatura dymu przekracza C, F w pozostałych przypadkach, przy czym dopuszcza się inne klasy, jeżeli z analizy obliczeniowej temperatury dymu oraz zapewnienia bezpieczeństwa ekip ratowniczych wynika taka możliwość. 6) Klapy dymowe w grawitacyjnej wentylacji oddymiającej powinny mieć klasę B dla klap otwieranych automatycznie. ZABEZPIECZENIE BUDYNKU W URZĄDZENIA PRZECIWPOŻAROWE 18 Hydranty do wewnętrznego gaszenia pożaru Zgodnie z 19 rozporządzeniem MSW i A z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów w budynku ZL powinny być stosowane hydranty wewnętrzne 25. Minimalną wydajność poboru wody mierzona na wylocie prądownicy wynosi dla hydrantu 25 1,0 dm 3 /s. 23

24 Hydranty 33 należy usytuować w garażu podziemnym. Hydranty wewnętrzne powinny być umieszczane na drogach komunikacji ogólnej a w szczególności ; 1) przy wejściu do budynku lub klatek schodowych na każdej kondygnacji, 2) na korytarzach, w tym w holach, przy wyjściach ewakuacyjnych. 3) na widowni przy dużej scenie sali kina. Zasięg hydrantów wewnętrznych w poziomie powinien objąć całą powierzchnię chronionego budynku, strefy pożarowej lub pomieszczenia, z uwzględnieniem: długości odcinka węża hydrantu wewnętrznego określonej w normach, efektywnego zasięgu rzutu prądów gaśniczych; 3m w strefach ZL przyjmowanego dla prądów rozproszonych stożkowych. Ciśnienie na zaworze odcinającym hydrantu wewnętrznego powinno zapewnić wydajność określoną dla danego hydrantu, z uwzględnieniem zastosowanej średnicy dyszy prądownicy, i być nie mniejsza niż 0,2 MPa. Instalacja przeciwpożarowa w budynku powinna zapewniać możliwość jednoczesnego poboru wody na kondygnacji budynku z dwóch sąsiednich hydrantów wewnętrznych. Instalacja wodociągowa przeciwpożarowa musi być zasilana z zewnętrznej sieci wodociągowej przeciwpożarowej lub ze zbiorników o odpowiednim zapasie wody do celów przeciwpożarowych, bezpośrednio albo za pomocą pompowni przeciwpożarowej, w sposób zapewniający spełnienie wymagań w zakresie wydajności i ciśnienia. Średnice nominalne przewodów zasilających w milimetrach, na których instaluje się hydranty wewnętrzne powinny wynosić co najmniej DN 25 dla hydrantów 25 oraz średnice przewodów minimum 52 dla hydrantów 33. Przewody zasilające instalacji wodociągowej przeciwpożarowej muszą być wykonane jako obwodowe zapewniające doprowadzenie wody z co najmniej dwóch stron ( 25.6), w przypadku gdy: - liczba pinów w budynku, zasilanych z jednego przewodu, jest większa niż 3, - na przewodach rozprowadzających zainstalowano więcej niż 5 hydrantów wewnętrznych. 24

25 Dopuszcza się przyłączenie do przewodów zasilających instalacji wodociągowej przeciwpożarowej przyborów sanitarnych, pod warunkiem, że w przypadku ich uszkodzenia nie spowoduje to niekontrolowanego wypływu wody z instalacji. Zasilanie hydrantów wewnętrznych musi być zapewnione co najmniej przez 1 godzinę. Pompownia przeciwpożarowa spełniać powinna wymagania w zakresie zasilania, ciśnienia, napędu jak dla urządzeń tryskaczowych wg PN ( 11 rozporządzenia MSW i A z 2009r Dz. U. Nr 124). 19 System sygnalizacji pożarowej Zgodnie z 28.1) rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. (2) w budynku należy wykonać system sygnalizacji pożarowej, obejmujący urządzenia sygnalizacyjno alarmowe, służące do samoczynnego wykrywania i przekazywania informacji o pożarze, a także urządzenia odbiorcze alarmów pożarowych i urządzenia odbiorcze sygnałów uszkodzeniowych. System sygnalizacji pożarowej jest niezbędny do sterowania urządzeniami przeciwpożarowymi, klapami oddymiającymi, wentylacją w garażu itp. Ilość miejsc na widowni 370 osób. Garaż podziemny wymaga zabezpieczenia w sygnalizację pożarową z uwagi na powierzchnię ponad 1500m 2. Detektory pożarowe powinny być instalowane we wszystkich pomieszczeniach, a instalacja i urządzenia powinny być zgodnie z Polskimi Normami. Czujki, centrala, przyciski i pozostały sprzęt powinny posiadać aktualne certyfikaty. Centrala pożarowa powinna być zlokalizowana na poziomie parteru przy służbie dozoru obiektu. 20 Urządzenia zapobiegające zadymieniu - oddymianie 1) oddymianie klatek schodowych. Klatki schodowe wyposażone powinny być w urządzenia oddymiające - klapy. Dla klatek proponuje się klapy oddymiające o powierzchni czynnej 5% rzutu powierzchni klatki na danej kondygnacji o największej powierzchni lecz nie mniejsza niż 1m 2. Uruchamiane klapy poprzez czujki dymowe usytuowane w klatce na każdej kondygnacji. Napływ powietrza przez otwarcie drzwi na poziomie parteru. 2) Oddymianie przykrytego dziedzińca (pasażu) 25

26 Z przykrytego dziedzińca, w którym wkomponowany jest układ komunikacji galerii należy zastosować zgodnie z (WT) należy zastosować rozwiązania technicznobudowlane zabezpieczające przed zadymieniem dróg ewakuacyjnych. W rozumieniu przepisów przeciwpożarowych 2.10) rozporządzenia MSW i A z 2010r przez zadymieniem dróg ewakuacyjnych należy rozumieć zabezpieczenie przed utrzymywaniem się na drogach ewakuacyjnych dymu w ilości, która ze względu na ograniczenie widoczności, toksyczności lub temperaturę uniemożliwiałaby bezpieczną ewakuację. Jako rozwiązanie przed utrzymywaniem się na drogach ewakuacyjnych dymu przyjęto w założeniach projektowych urządzenia oddymiające klapy oddymiające, zainstalowane w świetliku dachu oraz nad galerią komunikacyjną drugiego piętra. Dodatkowym rozwiązaniem jest wydzielenie przestrzeni kina jako oddzielnej strefy pożarowej oraz zapewnienie niezależnej ewakuacji dwoma klatkami schodowymi zlokalizowanymi w tej strefie. Powierzchnia czynna A cz klap zainstalowanych w dachu i świetliku powinna być obliczona wg PN B ;2001 instalacje grawitacyjne do odprowadzenia dymu i ciepła. Dla pasażu tzw. przykrytego dziedzińca, do których przylegają pomieszczenia handlowe nie wyposażone w klapy dymowe, jako powierzchnie przestrzeni poddachowej należy przyjmować sumę powierzchni pasażu i powierzchni tych pomieszczeń (pkt 4.7 PN). Do obliczeń przyjmuje się powierzchnię podłogi dziedzińca, foyer kina, lokale handlowe o łącznej powierzchni około 700 m 2, a bez lokali handlowych pow. około 480m 2. Wymaganą powierzchnię czynną A cz otworów klap dymowych należy obliczyć przyjmując d skor 0,85H, grupę projektową GP =3, wskaźnik udziału procentowego α = 2,8, F=700m 2, wówczas obliczone A cz = α x A R = 2,8 x 700 = 21,6m 2. Dla powierzchni F = 480m 2 (przy oddymianiu lokali usługowych) obliczone A cz = 13,5 m 2. Przy oddymianiu tzw. pasażu dla prawidłowego funkcjonowania systemu oddymiania należy zapewnić napływ powietrza na poziomie parteru o powierzchni otworów o 130% z obliczonej powierzchni geometrycznej Ag = A cz / c v. Napowietrzanie do patia zrealizowano poprzez otwory drzwiowe na poziomie parteru, z dwóch stron oraz dodatkowymi otworami okiennymi. 3) Oddymianie garaży 26

27 Garaż podziemny o powierzchni powyżej 1500m 2 zgodnie z zapisem (WT) należy stosować samoczynne urządzenia oddymiające. Wymagania dla wentylacji oddymiającej podane są w pkt 17.2 opracowania. 21 Dźwiękowy system ostrzegawczy DSO Zgodnie z 29. rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. (4) w budynku DSO nie jest wymagany. 22 Sprzęt gaśniczy Obiekt powinien być wyposażony w gaśnice przenośne spełniające wymagania Polskich Norm będących odpowiednikiem norm europejskich (EN) dotyczących gaśnic. Jedna jednostka masy środka gaśniczego 2 kg (lub 3 dm 3 ) zawartego w gaśnicach powinna przypadać na każde 100m 2 powierzchni zaliczonej do ZL nie wyposażonej w instalację tryskaczową. Sprzęt gaśniczy należy rozstawić tak aby odległość dojścia do niego nie przekroczyła 30 m. Wskazane jest umieszczenie gaśnic w specjalnych zamykanych szafkach hydrantowych z odpowiednim miejscem na sprzęt gaśniczy. Oznakowanie sprzętu zgodnie z normą. Dla stref PM przyjmuje się 1 jednostkę na 300m 2 strefy pożarowej. Rodzaj gaśnic powinien być dostosowany do gaszenia tych grup pożarów, które mogą wystąpić w obiekcie : A materiałów stałych, zwykłe pochodzenia organicznego, których normalne spalanie zachodzi z tworzeniem żarzących się węgli; B cieczy i materiałów stałych topiących się; C gazów; D metali; F- tłuszczów i olejów w urządzeniach kuchennych. Do zabezpieczenia budynku przyjmuje się gaśnice proszkowe. Gaśnice powinny być rozmieszczone w miejscach łatwo dostępnych i widocznych tj. przy wejściach do budynku, korytarzach, na przejściach, pomieszczeniach. Rozmieszczenie gaśnic i urządzeń przeciwpożarowych powinno być opisane na rzutach kondygnacji projektu. 27

28 23 Instrukcja bezpieczeństwa pożarowego Obowiązek opracowania Instrukcja bezpieczeństwa pożarowego wynika z 6 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 109, poz. 719 z 2010 r.). Zakres opracowania obejmuje między innymi poniższe zagadnienia: 1) warunki ochrony przeciwpożarowej, wynikające z przeznaczenia obiektu, sposobu użytkowania, 2) określenie wyposażenia w wymagane urządzenia przeciwpożarowe, gaśnice oraz sposoby poddawania ich przeglądom technicznym i czynnościom konserwacyjnym, 3) sposoby postępowania na wypadek powstania pożaru i innego zagrożenia, 4) sposoby zabezpieczenia prac niebezpiecznych pod względem pożarowym, jeżeli takie prace są przewidywane, 5) warunki i organizację ewakuacji ludzi oraz praktyczne sposoby ich sprawdzania, 6) sposoby zapoznania użytkowników obiektu, w tym zatrudnionych pracowników, z przepisami przeciwpożarowymi oraz treścią przedmiotowej instrukcji, 7) zadania i obowiązki w zakresie ochrony przeciwpożarowej dla osób będących ich stałymi użytkownikami, 8) plany obiektów, obejmujące także ich usytuowanie, oraz terenu przyległego, z uwzględnieniem graficznych danych dotyczących w szczególności: powierzchni, wysokości, liczby kondygnacji budynku, odległości od obiektów sąsiednich, parametrów pożarowych występujących substancji palnych, gęstości obciążenia ogniowego w strefach pożarowych, kategorii zagrożenia ludzi, liczby osób na każdej kondygnacji, lokalizacji pomieszczeń i przestrzeni zew. zakwalifikowanych jako strefy zagrożenia wybuchem, podziału obiektu na strefy pożarowe, warunków ewakuacji, ze wskazaniem kierunków, i wyjść ewakuacyjnych, miejsc usytuowania urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic, kurków głównej instalacji gazowej, materiałów niebezpiecznych pożarowo oraz miejsc usytuowania elementów sterujących urządzeniami przeciwpożarowymi, wskazania dojść do dźwigów dla ekip ratowniczych, hydrantów zewnętrznych oraz innych źródeł wody do celów ppoż, 28