Ostatnie lata życia Ks. Bonawentury Metlera

Wielkość: px

Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Ostatnie lata życia Ks. Bonawentury Metlera"

Henryka Kowalczyk
6 lat temu
Przeglądów:

1 Ostatnie lata życia Ks. Bonawentury Metlera

Ksiądz Bonawentura Metler w parafii Parzymiechy Ks. B. Metler 18 czerwca 1934r. wystosował pismo do biskupa Kubiny, w którym zrzekł się probostwa w Maluszynie w celu zmiany go na Parzymiechy.

2 Ksiądz Bonawentura Metler w parafii Parzymiechy Ks. B. Metler 18 czerwca 1934r. wystosował pismo do biskupa Kubiny, w którym zrzekł się probostwa w Maluszynie w celu zmiany go na Parzymiechy. Biskup diecezji częstochowskiej przyjął rezygnację i 25 czerwca 1934r. mianował go administratorem parafii św. Apostołów Piotra i Pawła w Parzymiechach, w dekanacie kłobuckim. Tamtejsi mieszkańcy zajmowali się gółwnie rolnictwem bądź należeli do grupy robotników. Zainteresowania naukowe ks. Metlera nie budziły tu żadnego zainteresowania. Prowadził więc normalną działalność duszpasterską.

3 Ks. Metler 3 marca 1936r. poprosił biskupa Kubinę o placet na katoliczne założenie Kongregacji III Zakonu św. Franciszka z Asyżu przy parafialnym kościele. Miał go dokonać wielebny ojciec Viator, kapucyn z Lublina. Natomiast 24 września prosił władzę diecezjalną o pozwolenie kanonicznego zaprowadzenia Żywego Różańca Świętego w parafii Parzymiechy. Ponadto ks. Metler stworzył jeszcze inne bractwa, stowarzyszenia i zrzeszenia religijne, które działały na terenie parafii Parzymiechy w 1938r. Poniższe tabele przedstawiają ilość ludzi należącą do danego stowarzyszenia: Katolickie Stowarzyszenie Mężów Kobiet Mł. Męskiej Mł. Żeńskiej Krucjata Eucharystyczna Rycerzy Rycerek Kandydatów Kandydatek

4 Krucjata Eucharystyczna Rycerzy Rycerek Kandydatów Kandydatek Żywy Różaniec Mężczyzn Kobiet Mł. męskiej Mł. żeńskiej

W latach 1937-39 ks. Metlerowi pomagał w duszpasterstwie młody wikariusz ks. Ratuszny.

5 W latach ks. Metlerowi pomagał w duszpasterstwie młody wikariusz ks. Ratuszny. W wolnych chwilach wspólnie zajmowali się astronomią, oglądając niebo i prowadząc obliczenia.

Ks. Metler w swoim gabinecie na biurku miał mały teleskop o średnicy zwierciadła 8 cm, natomiast w szopie był umieszczony teleskop o średnicy 30 cm. Latem 1938r. ks. Metler poważnie zachorował.

6 Ks. Metler w swoim gabinecie na biurku miał mały teleskop o średnicy zwierciadła 8 cm, natomiast w szopie był umieszczony teleskop o średnicy 30 cm. Latem 1938r. ks. Metler poważnie zachorował. 9 lipca tegoż roku prosił władzę diecezjalne o miesięczny urlop ( 14 VII 14 VIII 1938r. ) w celach leczniczych. Leczył się w Warszawie u doktora Bartoszka. Ten zalecał mu krucjatę we Włoszech. Jednak z powodu już podeszłego wieku i braku odpowiednich funduszy zaniechał tego wyjazdu. W pierwszym tygodniu grudnia 1938r. ks. Metler zachorował na zapalenie mięśnia sercowego, zaś w kilka dni po ataku, 14 grudnia był zmuszony wyjechać na leczenie do Warszawy. Tam zachorował na zapalenie płuc. Do Parzymiech powrócił dopiero 11 stycznia 1939r.

7 Jedną z ostatnich uroczystości, jaką przeżył ks. Metler w Parzymiechach było święto Wziebowzięcia NMP. 15 sierpnia 1939r. po uroczystej Mszy Świętej w parafii odbyła się defilada organizacji i stowarzyszeń kościelnych oraz wiec parafialny z patriotycznymi przemówieniami oraz zbiórką ofiar na Fundusz Ochrony Narodowej.

8 Na placówce duszpasterskiej w Parzymiechach ks. Metlera zastał wybuch drugiej wojny światowej. Z 1 na 2 września 1939r. spędził on w piwnicy na plebani wraz z ks. Daneckim, organistą Sobczakiem, swoją siostrą Agnieszką, kuzynką Aleksandrą oraz około 40 osobową grupą parafian. Księża nawet w takiej sytuacji pełnili obowiązki duszpasterskie, spowiadając wiernych i podnosząc ich na duchu. 2 września 1939r. ks. Metler został aresztowany. W tej dramatycznej chwili ratował jeszcze Najświętszy Sakrament z kościoła parafialnego, spożywając część zabierając resztę do bursy ukrytej pod sutanną. Po przesłuchaniu w miejscowości Grabarze wraz z ukrywającymi się w piwnicy, został przewieziony do Jaworzna koło Wielunia, gdzie naprzeciwko tamtejszego cmentarza na podwórku jednego z mieszkańców został zamordowany. Zginął też wikariusz i organista. Do końca pełniąc służbę kapłańską wśród polskiego ludu, wraz z tym ludem złożył w ofierze swe życie na ołtarzu ojczyzny. Zginął śmiercią męczeńską za to, że był kapłanem katolickim i wiernym synem Polski.

10 11 grudnia 1945r. ekshumowano szczątki pomordowanych ks. Metlera, ks. Daneckiego i organisty Sobczaka i złożono je w jednym grobowcu na cmentarzu parafialnym w Parzymiechach obok mogił żołnierzy polskich, którzy polegli we wrześniu 1939r. w obronie ziemi parzymieskiej. Grób ks. Bonawentury Metlera, ks. Józefa Daneckiego i organisty Ignacego Sobczaka na cmentarzu w Parzymiechach

Ks. Ratuszny był inicjatorem obchodów 45. Rocznicy męczeńskiej śmierci Księdza Metlera. Uważał, że w miejscu egzekucji powinien stanąć pomnik martyrologii wojennej.

11 Ks. Ratuszny był inicjatorem obchodów 45. Rocznicy męczeńskiej śmierci Księdza Metlera. Uważał, że w miejscu egzekucji powinien stanąć pomnik martyrologii wojennej. Zwrócił się on do mieszkańców Jaworzna z propozycją, aby na miejscu zbrodni postawić brzozowy krzyż. Brzozę ofiarował Piotr Niedźwiecki ze Słowikowa, który wraz z sąsiadem Stanisławem Kawickim wykonali krzyż.

12 W wolnej Polsce w 1995r. Częstochowskie Towarzystwo Naukowe i Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Częstochowie urządziło sesję popularno naukową pt.,, Ksiądz Bonawentura Metler i jego następcy. Materiał z tej sesji został opublikowany w,,ziemi Częstochowskiej. Wydrukowano tam dzieło ks. Metlera,,Kształt Ziemi opracowane na podstawie rękopisu przez prof. Głowackiego.

Podobne dokumenty

Polskę wyposażenie Polskich obserwatoriów astronomicznych było więcej niż ubogie. Największą w Polsce lunetą był dwudziestocentymetrowy w prywatnym

Polskę wyposażenie Polskich obserwatoriów astronomicznych było więcej niż ubogie. Największą w Polsce lunetą był dwudziestocentymetrowy w prywatnym Dobytek naukowy Astronomia w drugiej połowie XIX wieku przeżyła swoiste trudności. Zasadniczą przyczyną zahamowań w badaniach astronomicznych były niesprzyjające warunki polityczne, w którym znalazło się