po rozpoznaniu w dniu 13 kwietnia 2011r. na rozprawie sprawy z wniosku MK z udziałem EK o ustalenie kontaktów z małoletnią córką NK

Transkrypt

1 Sygn. akt. V Nsm 583/10 P O S T A N O W I E N I E Dnia 13 kwietnia 2011 r. Sąd Rejonowy w Białymstoku V Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie Przewodnicząca Joanna Dorota Toczydłowska Protokolant Paulina Markowska po rozpoznaniu w dniu 13 kwietnia 2011r. na rozprawie sprawy z wniosku MK z udziałem EK o ustalenie kontaktów z małoletnią córką NK p o s t a n o w i ł ustalić kontakty wnioskodawcy MK z małoletnią córką NK urodzoną 29 września 2009 roku w: każdą środę od godziny do godziny z prawem zabierania małoletniej poza miejsce zamieszkania bez obecności matki, w każdą II- gą i IV-tą niedzielę miesiąca od godziny do godziny z prawem zabierania małoletniej poza miejsce zamieszkania bez obecności matki, każdego roku w II-gi dzień Świąt Wielkanocy oraz Bożego Narodzenia od godziny do godziny z prawem zabierania małoletniej poza miejscem zamieszkania bez obecności matki, każdego roku w dniach 1 czerwca oraz 29 września w godzinach od do w obecności matki dziecka; w pozostałym zakresie wniosek oddalić; zobowiązać uczestniczkę postępowania do wydawania małoletniej córki wnioskodawcy zaś wnioskodawcę do odprowadzania małoletniej w czasie i sposób określony w punkcie 1 a)-c) postanowienia; zobowiązać uczestniczkę postępowania do nieutrudniania kontaktów wnioskodawcy określonych w punkcie 1 d) postanowienia; ustalić, że uczestnicy ponoszą we własnym zakresie koszty postępowania związane ze swoim udziałem w sprawie;

2 Sygn. akt V Nsm 471/11 P O S T A N O W I E N I E Dnia 2 listopada 2011roku Sąd Rejonowy w Białymstoku Wydział V Rodzinny i Nieletnich w składzie następującym: Przewodniczący Joanna Dorota Toczydłowska Protokolant Łukasz Fiedorowicz po rozpoznaniu w dniu 19 października 2011roku w Białymstoku na rozprawie sprawy z wniosku M K z udziałem E K o wykonywanie kontaktów z małoletnią córką N K p o s t a n a w i a : 1. zagrozić uczestniczce postępowania E K nakazaniem zapłaty na rzecz wnioskodawcy M K kwoty po 150 (sto pięćdziesiąt) złotych za każde naruszenie obowiązku wynikającego z prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 13 kwietnia 2011 roku w sprawie VNsm 583/10 ustalającego kontakty M K z małoletnią córką N K 2. nakazać pobrać od uczestniczki postępowania E K na rzecz Skarbu Państwa (kasa Sądu Rejonowego w Białymstoku) kwotę 40 złotych tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych

3 Sygn. akt V Nsm 471/11 P O S T A N O W I E N I E Dnia 29 grudnia 2011roku Sąd Rejonowy w Białymstoku Wydział V Rodzinny i Nieletnich w składzie następującym: Przewodniczący Joanna Dorota Toczydłowska po rozpoznaniu w dniu 29 grudnia 2011roku w Białymstoku na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku M K z udziałem E R o wykonywanie kontaktów z małoletnią córką N K p o s t a n a w i a : nakazać uczestniczce postępowania E R zapłatę kwoty 300 (trzysta) złotych na rzecz wnioskodawcy M K U z a s a d n i e n i e Wnioskodawca M K wystąpił o wykonywanie jego kontaktów z małoletnią córką N w trybie przepisów kpc i następne w dniu 16 sierpnia 2011 roku. Prawomocnym postanowieniem z dnia 2 listopada 2011 roku Sąd Rejonowy w Białymstoku zagroził uczestniczce postępowania E R, nakazaniem kwoty 150 złotych za każde naruszenie obowiązku wynikającego z postanowienia ustalającego kontakty M K z jego małoletnią córką N. W dniu 28 listopada 2011 roku wnioskodawca wystąpił z kolejnym wnioskiem, tj. o zasądzenie należnej

4 sumy pieniężnej za dalsze niewypełnianie obowiązków wynikających z postanowienia ustalającego jego kontakty osobiste z córką. We wniosku tym wskazał, że w okresie od 2 do 28 listopada 2011 roku nie odbyły się dwa kontakty w dniach 16 i 27 listopada 2011 roku, zaś inne wykonywane są w jego ocenie w sposób niesatysfakcjonujący. Uczestniczka postępowania E R w pisemnych wyjaśnieniach z dnia 20 grudnia 2011 roku potwierdziła fakt, iż wskazane wyżej dwa spotkania ojca z córką nie odbyły się, przy czym twierdziła, że w dniu 16 listopada (środa) dziecko w porze wyznaczonej na spotkanie z ojcem spało, zaś w dniu 27 listopada (niedziela) matka załatwiała rano, tj. w czasie wyznaczonym jako początek kontaktu z ojcem, jakieś swoje sprawy i wróciła do miejsca zamieszkania o godzinie 11tej, tj. godzinę po terminie, na kiedy był wyznaczony początek kontaktu z dzieckiem. Podnosiła również w swoim piśmie, że jeśli do tych kontaktów sporadycznie nie dochodzi to nie z jej winy, natomiast ojciec dziecka restrykcyjnie dochodzi, jej zdaniem, swoich uprawnień nadużywając prawa niezgodnie z dobrem dziecka Sąd ustalił i zważył co następuje. Małoletnia N K urodzona 29 września 2009 roku jest córką w wnioskodawcy M K i uczestniczki postępowania E R pochodzącą z ich małżeństwa zawartego w dniu 29 września 2009 roku a rozwiązanego wyrokiem Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 17 czerwca 2011 roku w sprawie IC 882/11. Władza rodzicielska nad dzieckiem została powierzona obojgu rodzicom z ustaleniem miejsca pobytu N przy matce, zaś kontakty ojca z małoletnią N ustalono w każdą środę od godziny 16 tej do 18.30, w każdą II-gą i IV-tą niedzielę od 10 tej do a także w każdy II dzień Świąt Bożego Narodzenia i Wielkanocy w godzinach od 10 tej do 19 tej - z prawem zabierania dziecka poza miejsce zamieszkania, zobowiązując matkę dziecka do

5 wydawania małoletniej ojcu, zaś wnioskodawcę do odbierania dziecka i odprowadzania po kontakcie zgodnie z terminami ustalonymi w postanowieniu oraz każdego roku w dniach 1go czerwca i 29 tego września w godzinach od 16 tej do 19 tej w obecności matki dziecka, zobowiązując ją do nieutrudniania tegoż kontaktu, identycznie jak w prawomocnym postanowieniu Sądu rejonowego w Białymstoku z dnia 13 kwietnia 2011 roku w sprawie VNsm583/10 Sądu Rejonowego w Białymstoku. W okresie objętym wnioskiem z dnia 28 listopada 2011 roku (tj. w okresie 2-28 listopada) terminy kontaktów wyznaczonych postanowieniem z dnia 13 kwietnia 2011 roku przypadały w dniach: 2, 9, 13, 16, 23 i 27 listopada 2011 roku. W tym czasie nie doszło faktycznie do kontaktu ojca z córką w dniach 16 i 27 listopada 2011 roku, co w świetle pisemnych wyjaśnień uczestników postępowania (k i 38-45) jest bezsporne. Przy czym uczestniczka postępowania twierdziła, że spotkanie wnioskodawcy z córką w dniu 16 listopada nie doszło do skutku z tego powodu, że dziecko zasnęło krótko przed wyznaczonym terminem spotkania, zaś ojciec nie chciał przesunąć spotkania na czas późniejszy kiedy córka wstanie- co w jej ocenie jest działaniem ojca przeciwko dobru dziecka i nadużyciem jego prawa, zaś w dniu 27 listopada ona sama zmieniła godzinę kontaktu na 11tą, o czym - jak twierdziła zawiadomiła wnioskodawcę w poprzedzającą ten termin środę, jednakże on nie uwzględnił zmiany żądając realizacji kontaktu zgodnie z orzeczeniami sądu w tym zakresie. W efekcie ten kontakt również nie doszedł do skutku. Nie ulega wątpliwości, że prawomocne postanowienie Sądu z dnia 13 kwietnia 2011 roku ustalające kontakty wnioskodawcy z małoletnią córką jak również orzeczenie w tym zakresie powtórzone w wyroku rozwodowym z dnia 17 czerwca 201 roku w sprawie IC 882/11 powinno być wykonywane zgodnie z jego treścią. Terminy spotkań mogą być oczywiście zmieniane, ale tylko w przypadku, gdy taka jest zgodna wola obojga rodziców. Postanowienie ustalające kontakty wnioskodawcy z N zostało wydane po przeprowadzeniu

6 postępowania opiekuńczego, w którym generalną zasadą, którą Sąd kieruje się wydając orzeczenie, jest zasada dobra dziecka. W ocenie Sądu nie ulega zatem wątpliwości, że to właśnie dobro małoletniej N wymaga, aby dochodziło do jej regularnych kontaktów z ojcem, bo jest to prawo i obowiązek zarówno rodzica jak i dziecka. Matka dziecka, jako rodzic pierwszoplanowy organizujący codzienny rytm życia dziecka, powinna tak ułożyć plan dnia, aby córka mogła bez przeszkód spotkać się z ojcem w czasie i w sposób przewidziany postanowieniem regulującym kontakty. Nie ulega żadnych wątpliwości, że matka ma realny wpływ na ustawienie dwuletniemu dziecku pór snu i czuwania, chociaż oczywiście mogą zdarzyć się odstępstwa od typowych zachowań dziecka, z czym ewentualnie ojciec powinien się liczyć, nie traktując jako złośliwości byłej żony wymierzonej w niego, jeśli córka zaśnie z czasie zaplanowanym na jego z nią kontakt, jak to miało miejsce na przykład w dniu 9 czy 23 listopada 2011 roku, tylko radząc sobie z taką sytuacją. Nie ulega wątpliwości, że uczestnicy postępowania są nadal mimo rozwiązania małżeństwa- bardzo skonfliktowani i nie potrafią porozumieć się w żadnej kwestii bez naruszania nawzajem swoich dóbr, przy czym jest to działanie zawinione obustronnie. W tej sytuacji skoro nie można liczyć na porozumienie między nimi tym bardziej konieczne jest szczegółowe przestrzeganie postanowień Sądu regulujących kwestie sporne między nimi. Przepisy Oddziału 6 kpc Sprawy dotyczące wykonywania kontaktów z dzieckiem wprowadzone Ustawą z dnia 26 maja 2011 roku, która weszła w życie 13 sierpnia 2011 roku - mają na celu takie uregulowanie tych kwestii, aby w trakcie realizacji kontaktów nie dochodziło do ewentualnych naruszeń dobra dziecka. Zgodnie z art kpc jeśli osoba, której Sąd opiekuńczy zagroził nakazaniem zapłaty określonej sumy pieniężnej, nie wypełnia nadal swego obowiązku, Sąd opiekuńczy nakazuje jej zapłatę należnej sumy pieniężnej, ustalając jej wysokość stosownie do liczby naruszeń. Ponieważ prawomocnym postanowieniem z dnia 2 listopada Sąd zagroził uczestniczce postępowania

7 nakazaniem kwoty 150 złotych za każde naruszenie obowiązku wynikającego z postanowienia ustalającego kontakty, a doszło do dwukrotnego naruszenia w okresie objętym wnioskiem M K z dnia 28 listopada 2011 roku tj. w dniach 16- tym i 27-mym listopada 2011 roku, Sąd nakazał uczestniczce postępowania zapłatę kwoty 300 złotych na rzecz wnioskodawcy. W zakresie wniosku M K o zmianę terminu i miejsca odbierania dziecka została zarejestrowana odrębna sprawa o zmianę postanowienia ustalającego kontakty zarejestrowana pod sygnaturą VNsm 680/11. Sygn. akt II Cz 112/12 POSTANOWIENIE Dnia 13 lutego 2012 r. Sąd Okręgowy w Białymstoku II Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie: Przewodniczący: SSO Beata Wojtasiak Sędziowie: SSO Urszula Wynimko SSO Bogusław Suter po rozpoznaniu w dniu 13 lutego 2012 r. w Białymstoku na posiedzeniu niejawnym z wniosku MK z udziałem ER o wykonanie kontaktów z małoletnią córką NK na skutek zażalenia uczestniczki postępowania na postanowienie Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 29 grudnia 2011 r., sygn. akt V Nsm 471/11 postanawia: oddalić zażalenie.

8 UZASADNIENIE Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Białymstoku nakazał uczestniczce postępowania ER zapłatę kwoty 300 (trzysta) złotych na rzecz wnioskodawcy MK W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia Sąd I instancji wskazał, że małoletnia NK urodzona 29 września 2009 roku jest córką w wnioskodawcy MK i uczestniczki postępowania ER pochodzącą z ich małżeństwa zawartego w dniu 29 września 2009 roku a rozwiązanego wyrokiem Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 17 czerwca 2011 roku w sprawie IC 882/11. Władza rodzicielska nad dzieckiem została powierzona obojgu rodzicom z ustaleniem miejsca pobytu N przy matce, zaś kontakty ojca z małoletnią N ustalono w każdą środę od godziny 16 tej do 18.30, w każdą II-gą i IV-tą niedzielę od 10 tej do a także w każdy II dzień Świąt Bożego Narodzenia i Wielkanocy w godzinach od 10 tej do 19 tej - z prawem zabierania dziecka poza miejsce zamieszkania, zobowiązując matkę dziecka do wydawania małoletniej ojcu, zaś wnioskodawcę do odbierania dziecka i odprowadzania po kontakcie zgodnie z terminami ustalonymi w postanowieniu - oraz każdego roku w dniach 1-go czerwca i 29 - tego września w godzinach od 16 tej do 19 tej w obecności matki dziecka, zobowiązując ją do nieutrudniania tegoż kontaktu, identycznie jak w prawomocnym postanowieniu Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 13 kwietnia 2011 roku w sprawie V Nsm 583/10 Sądu Rejonowego w Białymstoku. Sąd I instancji ustalił, że w okresie objętym wnioskiem (tj. w okresie 2-28 listopada) terminy kontaktów przypadały w dniach: 2, 9, 13, 16, 23 i 27 listopada 2011 roku. W tym czasie nie doszło faktycznie do kontaktu ojca z córką w dniach 16 i 27 listopada 2011 roku, co było bezsporne. Przy czym uczestniczka postępowania twierdziła, że spotkanie wnioskodawcy z córką w dniu 16 listopada nie doszło do skutku z tego powodu, że dziecko zasnęło krótko przed wyznaczonym terminem spotkania, zaś ojciec nie chciał przesunąć spotkania na czas późniejszy, zaś w dniu 27 listopada ona sama zmieniła

9 godzinę kontaktu na 11-tą, o czym - jak twierdziła - zawiadomiła wnioskodawcę w poprzedzającą ten termin środę, jednakże on nie uwzględnił zmiany żądając realizacji kontaktu zgodnie z orzeczeniami sądu w tym zakresie. W efekcie ten kontakt również nie doszedł do skutku. Sąd I instancji podkreślił, że prawomocne postanowienie ustalające kontakty wnioskodawcy z małoletnią córką powinno być wykonywane zgodnie z jego treścią. Terminy spotkań mogą być oczywiście zmieniane, ale tylko za zgodą obojga rodziców. Matka dziecka, jako rodzic organizujący codzienny rytm życia dziecka, powinna tak ułożyć plan dnia, aby córka mogła bez przeszkód spotkać się z ojcem w czasie i w sposób przewidziany postanowieniem regulującym kontakty. W sytuacji silnego skonfliktowania zainteresowanych tym bardziej konieczne jest szczegółowe przestrzeganie postanowień Sądu regulujących kwestie sporne między nimi. Odwołując się do treści art kpc, Sąd I instancji wskazał, że prawomocnym postanowieniem z dnia 2 listopada Sąd zagroził uczestniczce postępowania nakazaniem kwoty 150 złotych za każde naruszenie obowiązku wynikającego z postanowienia ustalającego kontakty, a doszło do dwukrotnego naruszenia w okresie objętym wnioskiem MK z dnia 28 listopada 2011 roku tj. w dniach 16-tym i 27-mym listopada 2011 roku, Sąd nakazał uczestniczce postępowania zapłatę kwoty 300 złotych na rzecz wnioskodawcy. Zażalenie na powyższe postanowienie wniosła uczestniczka postępowania. Zaskarżyła je w całości i zarzuciła obrazę przepisów art kpc poprzez przyjęcie, iż uczestniczka postępowania celowo utrudniała kontakty wnioskodawcy z małoletnią córką a przez to naruszała postanowienie sądu w tym przedmiocie, gdy z zebranego materiału dowodowego w sposób bezsporny wynika, iż do zakłóceń kontaktów doszło z przyczyn niezawinionych przez uczestniczkę postępowania. Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

10 Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie. Sąd I instancji prawidłowo ocenił, że w rozpatrywanej sprawie zrealizowały się przesłanki z art i 2 kpc do nałożenia na uczestniczkę postępowania obowiązku zapłaty określonej sumy pieniężnej wnioskodawcy. Z przepisu tego wynika bowiem, że jeżeli osoba, której sąd opiekuńczy zagroził nakazaniem zapłaty oznaczonej sumy pieniężnej, nie wypełnia nadal swego obowiązku, sąd opiekuńczy nakazuje jej zapłatę należnej sumy pieniężnej, ustalając jej wysokość stosownie do liczby naruszeń. Wskazany przepis obliguje Sąd do nakazania zapłaty określonej kwoty pieniężnej i nie uzależnia tego od zawinienia po stronie obowiązanej do realizacji kontaktów. Ze względu na zmianę okoliczności możliwa jest jedynie modyfikacja wysokości kwoty należnej wnioskodawcy. W rozpatrywanej sprawie bezsporne pozostawały terminy, w jakich mają odbywać się kontakty wnioskodawcy z małoletnią córką jak też i to, że do spotkań w dniach 16 i 27 listopada 2011 roku nie doszło. Uczestniczka postępowania koncentrowała się na wykazywaniu, że doszło do tego na skutek przyczyn od niej niezależnych, podniosła, że nie utrudniała celowo realizacji kontaktów. Wskazała, że w zamian za spotkanie w dniu 16 listopada 2011 r. proponowała wnioskodawcy inny termin spotkania, natomiast o niemożności realizacji kontaktu w dniu 27 listopada 2011 r. informowała wnioskodawcę z wyprzedzeniem czasowym. Powyższe okoliczności, zdaniem Sądu Okręgowego, nie mogły przemawiać za uwzględnieniem zażalenia. Słusznie Sąd I instancji podkreślił, że w sytuacji silnego skonfliktowania zainteresowanych respektowanie terminów spotkań określonych orzeczeniem Sądu ma kluczowe znaczenie. Niewątpliwie to uczestniczka ma decydujący wpływ na organizację planu dnia dziecka i winna przestrzegać przyjętych godzin spotkań. Oczywiście pożądana byłaby pewna elastyczność wnioskodawcy w tej kwestii, jednakże wymaga to

11 współdziałania obojga rodziców i dobrej woli uwzględniającej szeroko rozumiane dobro dziecka, a tego nie może zapewnić orzeczenie Sądu. Skoro prawomocnym postanowieniem z dnia 2 listopada Sąd Rejonowy zagroził uczestniczce postępowania nakazaniem zapłaty kwoty 150 złotych za każde naruszenie obowiązku wynikającego z postanowienia ustalającego kontakty, a poza sporem pozostawało, że doszło do dwukrotnego naruszenia tego obowiązku (w dniach 16-tym i 27-mym listopada 2011 roku), to tym samym Sąd był zobligowany do podjęcia zaskarżonego rozstrzygnięcia. W tych okolicznościach Sąd Okręgowy oddalił zażalenie na podstawie art. 385 kpc w zw. z art kpc w zw. z art kpc.