(12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego:

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego: (13) (51) T3 Int.Cl. A61M 1/16 ( ) A61M 1/34 ( ) Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (97) O udzieleniu patentu europejskiego ogłoszono: Europejski Biuletyn Patentowy 2011/14 EP B1 (54) Tytuł wynalazku: Jednostka regeneracji dializatu (30) Pierwszeństwo: (43) Zgłoszenie ogłoszono: w Europejskim Biuletynie Patentowym nr 2010/32 (45) O złożeniu tłumaczenia patentu ogłoszono: Wiadomości Urzędu Patentowego 2011/09 (73) Uprawniony z patentu: Hepa Wash GmbH, Garching, DE (72) Twórca(y) wynalazku: PL/EP T3 BERNHARD KREYMANN, München, DE CATHERINE ELISABETH SCHREIBER, Riemerling, DE AHMED NABEEL AL-CHALABI, München, DE (74) Pełnomocnik: rzecz. pat. Elżbieta Ostrowska POLSERVICE KANCELARIA RZECZNIKÓW PATENTOWYCH SP. Z O.O. ul. Bluszczańska Warszawa Uwaga: W ciągu dziewięciu miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, każda osoba może wnieść do Europejskiego Urzędu Patentowego sprzeciw dotyczący udzielonego patentu europejskiego. Sprzeciw wnosi się w formie uzasadnionego na piśmie oświadczenia. Uważa się go za wniesiony dopiero z chwilą wniesienia opłaty za sprzeciw (Art. 99 (1) Konwencji o udzielaniu patentów europejskich).

2 2 10P27998PL00 EP B1 Opis [0001] Niniejszy wynalazek dotyczy jednostki regeneracji dializatu przystosowanej do regeneracji dializatu zawierającego substancje nośnikowe. Wynalazek dotyczy także układu dializacyjnego i sposobu regeneracji dializatu zawierającego substancje nośnikowe. [0002] Kiedy wątroba lub nerki człowieka nie wykonują swoich normalnych funkcji, niemożność usunięcia lub metabolizowania niektórych substancji skutkuje ich nagromadzeniem w organizmie. Substancje te można różnicować w zależności od ich rozpuszczalności w wodzie: Rozpuszczalne w wodzie i nierozpuszczalne w wodzie (lub związane z białkami). Dostępne są różne procedury pozaustrojowe aby pomóc zastąpić uszkodzone funkcje. Hemodializa jest złotym standardem do leczenia pacjentów z niewydolnością nerek. W tym celu stosuje się dializator, który jest podzielony na dwa przedziały za pomocą membrany półprzepuszczalnej. Krew przepływa przez przedział krwi dializatora oddzielony półprzepuszczalną membraną od płynu dializacyjnego, który przepływa przez przedział dializy wspomnianego dializatora. Fizjologiczny płyn dializacyjny powinien zawierać pożądane elektrolity, substancje odżywcze i bufory w stężeniach, takich aby ich poziom we krwi pacjenta mógł być doprowadzony do prawidłowego. [0003] Rutynowa hemodializa jest mało przydatna dla pacjentów z niewydolnością wątroby zwłaszcza gdy nie mają oni towarzyszącej niewydolności nerek. Wynika to głównie z faktu, że główne toksyny jak metabolity, np. bilirubina, kwasy żółciowe, miedź i inne substancje jak gazy, hormony lub leki gromadzące się przy niewydolności wątroby są związane z białkami, a zatem są trudno usuwalne przez hemodializę. [0004] W celu zwiększenia usuwania substancji związanych z białkami, skład płynu dializacyjnego jest modyfikowany, tak aby zawierał albuminę, która wiąże się z niezwiązanymi toksynami wędrującymi z krwi do dializatu poprzez półprzepuszczalną membranę. Sposób leczenia jest wówczas nazywany dializa albuminowa. Obecność albuminy w dializacie ułatwia usuwanie substancji związanych z białkami z krwi. Zastosowanie albuminy oparte jest na jej bycie głównym białkiem nośnikowym dla toksyn związanych z białkiem we krwi. [0005] Jednakże, dostępna na rynku albumina jest bardzo droga. Dlatego, układy oparte na albuminie pociągają za sobą wysokie koszty leczenia. Ponadto, układy te oferują niezadowalającą efektywność detoksykacji: średnio można osiągnąć tylko do 30% redukcji

3 3 poziomu bilirubiny jako markera dla substancji związanych z białkami. Chociaż procesy dializacyjne oparte na albuminie doprowadzają do poprawy objawów encefalopatii wątrobowej, normalizacja wartości nie może zostać osiągnięta wskutek ograniczonej skuteczności detoksykacji i wysokich kosztów leczenia. [0006] Amerykańskie zgłoszenie patentowe US 2005/ A1 ujawnia jednostkę regeneracji dializatu i sposób regeneracji dializatu zgodnie z częścią nieznamienną zastrzeżeń 1 do 14. Odnosi się ono do sposobów dializy do usuwania substancji związanych z białkami z płynu biologicznego, zwłaszcza krwi lub osocza krwi, które zawierają co najmniej jeden sposób solubilizacji substancji związanych z białkami celem usunięcia do płynu biologicznego i/lub płynu dializacyjnego i procesu usuwania substancji związanych z białkami z płynu biologicznego. [0007] Celem wynalazku jest dostarczenie ulepszonego aparatu i sposobu regeneracji dializatu zawierającego substancje nośnikowe. [0008] Cel wynalazku jest osiągnięty przez jednostkę regeneracji dializatu według zastrzeżenia 1, układ dializy według zastrzeżenia 8, i przez sposób regenerowania dializatu zawierającego substancje nośnikowe według zastrzeżenia 14. [0009] Jednostka regeneracji dializatu według realizacji niniejszego wynalazku, która jest przystosowana do regeneracji dializatu zawierającego substancje nośnikowe, obejmuje pierwszą ścieżkę przepływu i drugą ścieżkę przepływu. Pierwsza ścieżka przepływu zawiera pierwszą jednostkę zasilającą przystosowaną do dodawania kwaśnego płynu do dializatu płynącego w pierwszej ścieżce przepływu oraz jednostkę detoksykacji umieszczoną poniżej pierwszej jednostki zasilającej. Jednostka detoksykacji jest przystosowana do usuwania toksyn z zakwaszonego dializatu płynącego w pierwszej ścieżce przepływu. Druga ścieżka przepływu rozciąga się równolegle do pierwszej ścieżki przepływu. Druga ścieżka przepływu zawiera drugą jednostkę zasilającą przystosowaną do dodawania zasadowego płynu do dializatu płynącego w drugiej ścieżce przepływu i dodatkową jednostkę detoksykacji położoną poniżej drugiej jednostki zasilającej. Dodatkowa jednostka detoksykacji jest przystosowany do usuwania toksyn ze zalkalizowanego dializatu płynącego w drugiej ścieżce przepływu. [0010] Do dializowania pacjentów z niewydolnością wątroby, stosuje się płyn dializacyjny zawierający substancje nośnikowe, jak np. albuminę. Płyn dializacyjny tego rodzaju jest zazwyczaj dość drogi. Do oczyszczania i regeneracji płynu dializacyjnego, toksyny wiążące

4 4 się z substancjami nośnikowymi muszą zostać usunięte. Celem skutecznego usuwania wspomnianych toksyn, jednostka regeneracji dializatu zgodnie z przykładami wykonania niniejszego wynalazku zawiera dwie ścieżki przepływu, które są płynowo połączone równolegle. Dializat, który ma zostać zregenerowany jest rozdzielany i przekazywany przez dwie ścieżki przepływu. W pierwszej ścieżce przepływu, kwaśny płyn jest dodawany do dializatu. Dla toksyn, które są rozpuszczalne w roztworze kwaśnym, stężenie wolnych toksyn w roztworze jest podwyższone. W jednostce detoksykacji umieszczonej poniżej jednostki zasilającej kwaśnym płynem, wolne toksyny są usuwane z zakwaszonego dializatu płynącego w pierwszej ścieżce przepływu. Przez dodawanie kwaśnego płynu do dializatu, usuwanie toksyn rozpuszczalnych w kwasach jest ułatwione. Ponadto, poprzez obniżanie ph, toksyny rozpuszczalne w zasadach mogą być np. wytrącane i w ten sposób usuwane z płynu dializacyjnego. [0011] W drugiej ścieżce przepływu, która przebiega równolegle do pierwszej ścieżki przepływu, zasadowy płyn jest dodawany do dializatu płynącego w drugiej ścieżce przepływu. Ze względu na podwyższenie ph, stężenie wolnych rozpuszczalnych w zasadach toksyn wzrasta, a tym samym usunięcie wolnych toksyn rozpuszczalnych w alkaliach jest ułatwione. Toksyny te są usuwane przez dodatkową jednostkę detoksykacji, która znajduje się poniżej jednostki zasilającej płynem zasadowym. Dodatkowa jednostka detoksykacji jest przystosowana do usuwania toksyn ze zalkalizowanego płynu dializacyjnego płynącego w drugiej ścieżki przepływu. Ponadto, poprzez podwyższanie ph, toksyny rozpuszczalne w kwasie mogą np. wytrącać się i w ten sposób być usuwane z płynu dializacyjnego. [0012] Poprzez dostarczenie równolegle kwaśnej ścieżki przepływu i zasadowej ścieżki przepływu, zarówno toksyny rozpuszczalne w kwasach i toksyny rozpuszczalne w zasadach mogą być skutecznie usuwane z dializatu. Stąd, jednostka regeneracji dializatu według przykładu wykonania niniejszego wynalazku jest zdolna do skutecznego usuwania toksyn związanych z białkiem. Określenie toksyna jest tu rozumiane bardzo szeroko i obejmuje dodatkowo wszystkie substancje wiążące białka, które prawidłowo nie są bezpośrednio określane jako toksyny, takie jak leki, elektrolity, hormony, tłuszcze, witaminy, gazy i produkty degradacji metabolicznej jak bilirubina. [0013] Poniżej jednostek detoksykacji, zregenerowany zakwaszony dializat z pierwszej ścieżki przepływu może być łączony ze zalkalizowanym zregenerowanym dializatem z drugiej ścieżki przepływu, przy czym zakwaszony płyn dializacyjny z pierwszej ścieżki przepływu i zalkalizowany płyn dializacyjny z drugiej ścieżki przepływu mogą co najmniej

5 5 częściowo zobojętniać się nawzajem. Stąd, poprzez łączenie przepływu zakwaszonego dializatu z pierwszej ścieżki przepływu z przepływem zalkalizowanego dializatu z drugiej ścieżki przepływu, można dostarczyć przepływu zregenerowanego dializatu o fizjologicznej wartości ph. Ponadto, dokładna wartość ph zregenerowanego dializatu może zostać nastawiona przez regulację odpowiednich przepływów doprowadzanych przez pierwszą i drugą ścieżkę przepływu. Stąd, jednostka regeneracji dializatu według przykładów wykonania niniejszego wynalazku jest w stanie dostarczyć zregenerowany płyn dializacyjny o fizjologicznej wartości ph. [0014] Według korzystnego przykładu wykonania, kwaśny płyn dodawany przez pierwszą jednostkę zasilającą obejmuje co najmniej jeden z: kwasu solnego, kwasu siarkowego, kwasu octowego [0015] Korzystnie, płyn alkaliczny dodawany przez drugą jednostkę zasilającą obejmuje przynajmniej jeden z: roztworu wodorotlenku sodu, roztworu wodorotlenku potasu. [0016] Ponadto korzystnie, płyn kwaśny i płyn alkaliczny są tak wybrane, że fizjologiczne produkty neutralizacji są generowane podczas zobojętniania. Na przykład, określone stężenie pojawiających się produktów neutralizacji może już więc być obecne w odpowiednich płynach biologicznych. Na przykład, stosując wodny roztwór kwasu solnego i wodny roztwór wodorotlenku sodowego, określone stężenie NaCl powstaje podczas zobojętniania zakwaszonego przepływu i przepływu zalkalizowanego. NaCl jest również obecny w płynie biologicznym, jak np. krwi lub surowicy krwi. [0017] W korzystnym przykładzie wykonania, pierwsza jednostka zasilająca jest przystosowana do doprowadzania ph dializatu w pierwszej ścieżce przepływu do ph pomiędzy 1 i 7, korzystnie pomiędzy 2,5 i 5,5. [0018] W korzystnym wykonaniu, druga jednostka zasilająca jest przystosowana do doprowadzania ph dializatu w drugiej ścieżce przepływu do ph pomiędzy 7 i 13, korzystnie pomiędzy 8 i 13. [0019] Według korzystnego przykładu wykonania, przez obniżanie ph dializatu w pierwszej ścieżce przepływu, stosunek stężenia kompleksu toksyna-nośnik do wolnej toksyny i wolnego nośnika jest przesunięty na korzyść wolnej toksyny dla przynajmniej niektórych z toksyn w dializacie, w ten sposób zwiększając stężenie wolnych toksyn w dializacie. Poprzez obniżanie ph dializatu w pierwszej ścieżce przepływu, rozpuszczalność toksyn rozpuszczalnych w kwasach (np. jak magnezu lub miedzi) zwiększa się, podczas gdy powinowactwo wiązania

6 6 między toksynami rozpuszczalnymi w kwasie i substancjami nośnikowymi zmniejsza się. Odpowiednio, stężenie wolnych toksyn w roztworze jest zwiększone. [0020] Ponadto korzystnie, jednostka detoksykacji jest przystosowana do co najmniej częściowego usuwania wspomnianych wolnych toksyn. Ze względu na zwiększone stężenie wolnych toksyn, wspomniane toksyny mogą być usuwane w zwiększonym tempie. [0021] Ponadto, poprzez obniżanie wartości ph dializatu w pierwszej ścieżce przepływu, niektóre z toksyn rozpuszczalnych w zasadach mogą np. być wytrącane i w ten sposób być usuwane z płynu dializacyjnego. [0022] W korzystnym przykładzie wykonania, przez podwyższanie ph dializatu w drugiej ścieżce przepływu, stosunek stężenia kompleksu toksyna-nośnik do wolnej toksyny i wolnej substancji nośnikowej jest przesunięty na korzyść wolnej toksyny co najmniej dla niektórych toksyn w dializacie, w ten sposób zwiększając stężenie wolnych toksyn w dializacie. Poprzez podwyższanie ph płynu dializacyjnego w drugiej ścieżce przepływu, rozpuszczalność substancji rozpuszczalnych w zasadach (jak np. bilirubina) jest podwyższona, podczas gdy powinowactwo wiązania między toksynami rozpuszczalnymi w zasadach i substancjami nośnikowymi jest zmniejszone. Odpowiednio, stężenie wolnych toksyn w roztworze jest zwiększone [0023] Korzystnie, dodatkowa jednostka detoksykacji jest przystosowana do co najmniej częściowego usuwania wspomnianych wolnych toksyn. Ze względu na zwiększone stężenie wolnych toksyn, wspomniane toksyny mogą być usuwane w zwiększonym tempie. [0024] Ponadto, poprzez podwyższanie wartości ph dializatu w drugiej ścieżce przepływu, niektóre toksyny rozpuszczalne w kwasach mogą np. być wytrącane i ten sposób być usuwane z płynu dializacyjnego. [0025] Według korzystnego przykładu wykonania, co najmniej jedna z pierwszej i drugiej ścieżki przepływu zawiera jednostkę regulacji temperatury położoną powyżej jednostki detokskacji, np. urządzeniem do filtracji, jednostka regulacji temperatury jest przystosowana do podwyższania lub obniżania temperatury dializatu. Na przykład, ogrzewanie lub chłodzenie dializatu może dodatkowo zwiększyć opisane powyżej efekty. [0026] Według kolejnego korzystnego przykładu wykonania, poprzez podwyższanie temperatury dializatu, stosunek stężenia kompleksu toksyna-nośnik do wolnej toksyny i wolnej substancji nośnikowej jest przesunięty na korzyść wolnej toksyny co najmniej dla niektórych toksyn w dializacie, w ten sposób zwiększając stężenie wolnych toksyn w

7 7 dializacie. Odpowiednio, wolne toksyny mogą być usuwane w zwiększonym tempie przez jednostkę detoksykacji. [0027] Korzystnie, toksyny obejmują jeden lub więcej: produkty metabolizmu, bilirubinę, kwas żółciowy, leki, elektrolity jak np. magnez, hormony, lipidy jak np. wolne kwasy tłuszczowe, witaminy, fenole, siarczany, minerały, pierwiastki śladowe, jak np. miedź, żelazo, selen, mangan, gazy jak np. tlenek azotu lub tlenek węgla. [0028] Ponadto korzystnie, substancje nośnikowe obejmują jedną lub więcej: albuminę, albuminę z surowicy ludzkiej, albuminę zwierzęcą, albuminy otrzymane metodami inżynierii genetycznej, globuliny, lipoproteiny, cząstki węgla. Korzystne są mieszaniny obejmujące albuminę i co najmniej jedną dodatkową substancję nośnikową. Ponadto, substancje nośnikowe mogą być wybrane spośród substancji, które zmieniają swoją zdolność/powinowactwo wiązania (np. z powodu zmiany konformacyjnej) do toksyn w zależności od różnych parametrów fizyko-chemicznych, np. ph i/lub temperatury i/lub światła (długości fali) i/lub ciśnienia, w szczególności zmieniją ich zdolność wiązania do toksyn, które mają zostać usunięte z obiegu płynu dializacyjnego. Takie substancje nośnikowe umożliwiają substancjom nośnikowym wiązanie do toksyn w określonych wcześniej warunkach, podczas gdy mogą one być recyklowane poprzez modyfikację warunków. W zmodyfikowanych warunkach kompleks substancji nośnikowej i toksycznej dysocjuje, co pozwala na ponowne wprowadzenie do obiegu płynu dializacyjnego substancji nośnikowej. Toksyna jest usuwana przez np. reakcję wytrącania lub przez jednostkę detoksykacyjną jako taką, np. przez diafiltrację (p. powyżej). Przykłady substancji nośnikowych wykazujących właściwości (odwracalnego) wiązania (zależnych od właściwości fizyko-chemicznych) do konkretnej toksyny mogą być wybrane odpowiednio do charakteru toksyny, która ma zostać związana. Generalnie, glikozydy, kwasy nukleinowe (i ich pochodne), kwasy tłuszczowe, tłuszcze, cząsteczki węgla, nanocząstki, tworzywa sztuczne z pamięcią kształtu, metale z pamięcią kształtu, białka, żywice, pomocnicze substancje roślinne lub inne złożone związki pochodzące ze źródeł naturalnych, hydraty węgla lub związki syntetyczne, np. polimery, wykazujące taką właściwość. [0029] Według korzystnego przykładu wykonania, jednostka detoksykacji i dodatkowa jednostka detoksykacji są realizowane jako dializatory regeneracyjne lub urządzenia ultrafiltracyjne lub jako urządzenia diafiltracyjne lub jako urządzenia pozwalające na wystąpienie reakcji strącania. W przypadku gdy jednostki detoksykacji są realizowane jako

8 8 dializatory, toksyny mogą przechodzić do płynu odprowadzanego przez membranę półprzepuszczalną. [0030] W korzystnym przykładzie wykonania, jednostka detoksykacji i dodatkowa jednostka detoksykacji każda zawiera pompę filtracyjną i przewód odprowadzający przystosowany do odprowadzania płynu odprowadzanego z odpowiedniej jednostki detoksykacji. W jednostkach detoksykacji, toksyny przechodzą do płynu odprowadzanego. W płynie odprowadzanym, stężenie toksyn jest zwiększone, podczas gdy w dializacie, stężenie toksyn jest zmniejszone. [0031] Korzystnie, pierwsza ścieżka przepływu zawiera pierwszą pompę przystosowaną do pompowania dializatu przez pierwszą ścieżkę przepływu i druga ścieżka przepływu zawiera drugą pompę przystosowaną do pompowania dializatu przez drugą ścieżkę przepływu, pierwsza i druga pompa pracują niezależnie od siebie. Charakterystyka przepływu w pierwszej ścieżce przepływu może różnić się od charakterystyki przepływu w drugiej ścieżce przepływu. Na przykład, w środowisku kwaśnym, substancja nośnikowa, jak albumina może mieć inny kształt niż w środowisku zasadowym. W konsekwencji opory przepływu w pierwszej ścieżce przepływu mogą różnić się od oporów przepływu w drugiej ścieżce przepływu. Dostarczając dwóch odrębnych pomp, różnice te mogą zostać skompensowane i może być osiągnięty równy przepływ płynu dializacyjnego w pierwszej i drugiej ścieżki przepływu. [0032] Według korzystnego przykładu wykonania, zakwaszony dializat dostarczany przez pierwszą ścieżkę przepływu łączy się ze zalkalizowanym dializatem dostarczanym przez drugą ścieżkę przepływu. Poniżej jednostek detoksykacji pierwszej i drugiej ścieżki przepływu, te dwa przepływy są łączone i tworzony jest jednolity przepływ zregenerowanego płynu dializacyjnego. [0033] Ponadto korzystnie, gdy zakwaszony dializat dostarczany przez pierwszą ścieżkę przepływu łączy się ze alkalizowanym dializatem dostarczanym przez drugą ścieżkę przepływu, zakwaszony dializat i zalkalizowany dializat co najmniej częściowo zobojętniają się nawzajem. [0034] Według korzystnego przykładu wykonania, system regeneracji dializatu zawiera wiele zaworów przełączających. [0035] Korzystnie, w pierwszej fazie pracy, zawory przełączające są ustawione tak, że pierwsza jednostka detoksykacji jest włączona w pierwszą ścieżkę przepływu i że druga jednostka detoksykacji jest włączona w drugą ścieżkę przepływu, podczas gdy w drugiej fazie

9 9 pracy, zawory przełączające są ustawione tak, że druga jednostka detoksykacji jest włączona w pierwszą ścieżkę przepływu, a pierwsza jednostka detoksykacji jest włączona w drugą ścieżkę przepływu. [0036] Korzystnie, zawory przełączające są sterowane w taki sposób, że naprzemiennie zakwaszony dializat jest dostarczany do pierwszej jednostki detoksykacji i drugiej jednostki detoksykacji, podczas gdy, dializat zalkalizowany jest naprzemiennie dostarczany do drugiej jednostki detoksykacji i do pierwszej jednostki detoksykacji. [0037] Podczas pierwszej fazy pracy, pierwsza jednostka detoksykacji jest narażona na przepływ cieczy kwaśnej. Podczas tej fazy pracy, substancje rozpuszczalne w kwasach, jak np. magnez, mogą być usuwane z dializatu. Jednak inne substancje, które są nierozpuszczalne w środowisku kwaśnym, mogą wytrącać się podczas pierwszej fazy pracy, i w ten sposób być usuwane z płynu dializacyjnego. Druga jednostka detoksykacji jest narażona na środowisko alkaliczne w pierwszej fazie pracy. Odpowiednio, substancje rozpuszczalne w zasadach, jak np. bilirubina, mogą zostać usunięte z dializatu i substancje, które są nierozpuszczalne w roztworze zasadowym mogą wytrącać się w drugiej jednostce detoksykacji. Wytrącanie substancji nierozpuszczalnych może zaburzać prawidłowe funkcjonowanie jednostek detoksykacji. Na przykład, wytrącone substancje mogą prowadzić do zatkania jednostek detoksykacji. Stąd, proponuje się, aby w trakcie drugiej fazy pracy, zawory przełączające były ustawione tak, że pierwsza jednostka detoksykacji i druga jednostka detoksykacji są zamienione miejscami. Teraz druga jednostka detoksykacji jest włączona w pierwszą ścieżkę przepływu i pierwsza jednostka detoksykacji jest włączona w drugą ścieżkę przepływu. Odpowiednio, pierwsza jednostka detoksykacji jest narażona na środowisko alkaliczne, substancje nierozpuszczalne w kwasach, które zostały wytrącone w pierwszej fazie pracy mogą zostać rozpuszczone i usunięte z płynu dializacyjnego. I na odwrót, druga jednostka detoksykacji jest narażona na środowisko kwaśne, co oznacza, że substancje nierozpuszczalne w zasadach, które zostały wytrącone w pierwszej fazie działania mogą zostać rozpuszczone i usunięte z drugiej jednostki detoksykacji. Przez okresowe zamienianie pierwszej i drugiej jednostki detoksykacji, wytrącone substancje mogą zostać usunięte, i zapewnione jest właściwe funkcjonowanie jednostki detoksykacji przez długi okres czasu. Tak więc, żywotność jednostek detoksykacji jest przedłużona i usuwanie toksyn z dializatu zwiększone.

10 10 [0038] Według korzystnego przykładu wykonania, zawory przełączające są przełączane okresowo. Tak więc, unika się nagromadzania wytrąconych substancji. [0039] Ponadto korzystnie, zawory przełączające są przełączane automatycznie w regularnych odstępach czasu, korzystnie co 30 do 60 minut. Na przykład, jednostka regeneracji dializatu może zawierać elektroniczną jednostkę sterującą przystosowaną do kontrolowania pracy zaworów przełączających. [0040] Układ dializacyjny według przykładów wykonania niniejszego wynalazku obejmuje obieg płynu biologicznego, obieg dializatu, co najmniej jeden dializator i jednostkę regeneracji dializatu jak opisano powyżej. [0041] W korzystnym wykonaniu, płyn biologiczny jest krwią lub osoczem krwi. [0042] W korzystnym przykładzie wykonania, układ dializacyjny zawiera zbiornik dializatu, który jest częścią obiegu dializatu, przy czym jednostka regeneracji dializatu jest przystosowana do pobierania dializatu ze zbiornika dializatu, do regeneracji dializatu i do ponowego dostarczania zregenerowanego dializatu do zbiornika dializatu. [0043] Zbiornik dializatu może pełnić rolę zbiornika buforowego pomiędzy obiegiem oczyszczania krwi i jednostką regeneracji dializatu. Dostarczanie dializatu do jednego lub więcej dializatorów obiegu oczyszczania krwi może być realizowane albo ze zbiornika dializatu lub bezpośrednio z obiegu regeneracji, np. poprzez rozdział przepływu zregenerowanego dializatu na dwa przewody - pierwszy prowadzący do zbiornika dializatu, a drugi prowadzący do dialyzatorów obiegu oczyszczania krwi. Przez zapewnienie zbiornika dializatu, obieg dializatu może być odłączony od jednostki regeneracji dializatu. Na przykład, natężenie przepływu w obiegu dializatu może być wybrane niezależnie od natężenia przepływu przez jednostkę regeneracji dializatu. W szczególności, natężenie przepływu w jednostce regeneracji dializatu może np. być wyższe niż natężenie przepływu w obiegu oczyszczania krwi. Ponadto, w jednostce regeneracji dializatu, oczyszczanie dializatu może być prowadzone w nie-fizjologicznych warunkach pracy. Przez zapewnienie zbiornika dializatu i oddzielenie jednostki regeneracji dializatu od obiegu oczyszczania krwi, osiąga się skuteczną ochronę krwi pacjenta. [0044] Według korzystnego przykładu wykonania, jednostka regeneracji dializatu jest częścią oddzielnego obiegu regeneracji dializatu.

11 11 [0045] Według kolejnego korzystnego przykładu wykonania, jednostka regeneracji jest przystosowana do regeneracji dializatu w pracy ciągłej lub w pracy przerywanej. Ze względu na obecność zbiornika dializatu, możliwa jest przerywana praca jednostki regeneracji dializatu. [0046] Według alternatywnego przykładu wykonania, jednostka regeneracji dializatu jest zintegrowana z obiegiem dializatu. W tym przykładzie wykonania, przepływ zregenerowanego dializatu jest bezpośrednio dostarczany do dializatorów. [0047] Korzystnie, dializator zawiera przedział płynu biologicznego, który jest częścią obiegu płynu biologicznego, przedział dializatu, który jest częścią obiegu dializatu i membranę półprzepuszczalną oddzielającą przedział płynu biologicznego i przedział dializatu. [0048] Układ dializacyjny obejmuje ponadto jednostkę zastępczą przystosowaną do dostarczania płynu zastępczego do płynu biologicznego lub dializatu. Na przykład, przez dodanie płynu zastępczego, objętość płynu biologicznego lub dializatu może zostać zwiększona. Ponadto, płyn zastępczy może zawierać substancje, jak np. elektrolity, substancje odżywcze, bufor i inne ważne substancje, które mogą nie mieć odpowiedniego stężenia w płynie biologicznym lub w dializacie. Fizjologiczny płyn dializacyjny i płyn zastępczy powinny się wzajemnie uzupełniać, przy czym celem jest aby oczyszczona krew powracająca do pacjenta miała elektrolity, substancje odżywcze, bufory i inne ważne substancje w stężeniach fizjologicznych. [0049] Dla lepszego zrozumienia niniejszego wynalazku i pokazania, jak może on być zrealizowany, czyni się odniesienie poprzez przykłady do załączonych rysunków, na których Fig. 1 jest schematycznym diagramem blokowym układu dializacyjnego według przykładu wykonania niniejszego wynalazku; Fig. 2A jest bardziej szczegółowym widokiem układu dializacyjnego według przykładu wykonania niniejszego wynalazku i Fig. 2B pokazuje inny przykład wykonania wynalazku, przy czym układ dializacyjny zawiera zbiornik dializatu. [0050] Fig. 1 przedstawia schematyczny diagram blokowy układu dializacyjnego według przykładu wykonania niniejszego wynalazku. Przez krew tętniczą linia 1, krew od pacjenta jest dostarczana do dializatora 2. Przed dostarczeniem krwi do dializatora 2, płyn do

12 12 rozcieńczania wstępnego 3 dodaje się do krwi. W dializatorze 2, odpowiednie przepływy krwi i dializatu mogą być prowadzone w przepływie współbieżnym, jak pokazano na Fig. 1. Ewentualnie, odpowiednie przepływy krwi i dializatu mogą być prowadzone w przeciwprądzie. Na dializatorze 2, zachodzą procesy dyfuzji, konwekcji i/lub ultrafiltracji i krew pacjenta jest oczyszczana. Po przejsciu krwi przez dializator 2, płyn porozcieńczeniowy 4 dodaje się do oczyszczonej krwi. Oczyszczoną krew dostarcza się pacjentowi ponownie poprzez linię 5 krwi żylnej. [0051] Układ dializacyjny zawiera obieg regeneracji dializatu 6 przystosowany do regenerowania dializatu, który przeszedł przez dializator 2. W przykładach wykonania niniejszego wynalazku, stosowany jest dializat który zawiera substancje nośnikowe jak np. albumina. W szczególności, obieg regeneracji dializatu 6 jest przystosowany do usuwania z dializatu toksyn wiążących białka, jak np. bilirubiny, kwasów żółciowych, itp.. Początkowo, jeden lub więcej płynów 7 dodaje się do dializatu. Następnie, płyny 8 są usuwane z dializatu, np. przez filtrację, diafiltrację, wytrącanie lub dializę w określonych warunkach ph i temperatury. Ponadto, jeden lub więcej płynów zastępczych 9 może być dodawanych do skorygowania stężenia elektrolitów i innych ważnych substancji w dializacie. Z obiegu regeneracji dializatu 6, przepływ zregenerowanego dializatu jest dostarczany do dializatora 2. [0052] Fig. 2A daje bardziej szczegółowy widok przykładu wykonania układu dializacyjnego według niniejszego wynalazku. [0053] Układ dializacyjny obejmuje obieg krwi 11 z dwoma dializatorami 12A i 12B. Każdy z dializatorów 12A i 12B zawiera przedział krwi, przedział dializatu i półprzepuszczalną membranę 13A, 13B, która oddziela przedziały. Dializatory 12A, 12B są połączone płynowo równolegle. Krew pacjenta, przechodzi przez przewody za pomocą pompy krwi 14. Przed dostarczeniem krwi do dializatorów 12A, 12 B, płyn do rozcieńczania wstępnego 15 dodawany jest do krwi przez pompę rozcieńczania wstępnego 16. Następnie krew przechodzi przez przedział krwi dializatorów 12A, 12B, płyn do rozcieńczania wstępnego 15 dodaje się do krwi za pomocą pompy do rozcieńczanie wstępnego 16. Następnie krew przechodzi przez przedziały krwi dializatorów 12A, 12B. Przed zawróceniem oczyszczonej krwi do pacjenta, płyn porozcieńczeniowy 17 dodaje się do krwi przez pompę porozcieńczeniową 18. [0054] Natężenia przepływu krwi mogą być pomiędzy ml/min, ale są korzystnie pomiędzy ml/min, korzystniej pomiędzy ml/min. Natężenia przepływu rozcieńczenia wstępnego mogą być pomiędzy 1-20 l/h, ale korzystnie są pomiędzy 4-7 l/h.

13 13 Porozcieńczeniowe natężenia przepływu mogą być pomiędzy 5-30% wybranych natężeń przepływu krwi, ale są korzystnie pomiędzy 10-20%. [0055] W przykładzie wykonania pokazanym na Fig. 2A, obieg dializatu zawiera układ regeneracji dializatu 19. Płyn dializacyjny, który przeszedł przez jednostkę regeneracji dializatu 19 pompowany jest do przedziałów dializatu 12A, 12B przez pierwszą pompą dializatu 20 przy natężeniu przepływu pomiędzy ml/min, ale korzystnie pomiędzy ml/min. W celu doprowadzenia elektrolitów i innych ważnych substancji do pożądanych stężeń, płyny zastępujące 21, 22 mogą być dostarczane do dializatu przez odpowiednie pompy 23, 24. Po przejściu przez przedziały dializatu dializatorów 12A, 12B, płyn dializacyjny z dodanymi płynami pobranymi od pacjenta w celu zmniejszenia jego przeciążenia objętościowego są transportowane do jednostki regeneracji dializatu 19 przez drugą pompę dializatu 25. [0056] Zgodnie z przykładami wykonania niniejszego wynalazku, jednostka regeneracji dializatu 19 zawiera dwie ścieżki przepływu 27, 28, które są płynowo połączone równolegle. W ścieżce przepływu 27, która będzie dalej określana jako ścieżka przepływu kwaśnego, kwaśny roztwór 29 obejmujący mocny kwas dodawany jest do płynu dializacyjnego przez pompę kwasu 30. W ścieżce przepływu 28, która będzie dalej określana jako ścieżka przepływu zasadowego, roztwór zasadowy 31 obejmujący silną zasadę dodawany jest do płynu dializacyjnego przez pompę zasady 32. [0057] Jednostka regeneracji dializatu 19 zawiera dwie pompy regeneracji 33, 34 do transportowania dializatu przez dwie ścieżki przepływu 27, 28. Korzystnie, stosuje się dwie oddzielne pompy do transportu płynu dializacyjnego, pomieważ opór płynu może być różny w kwaśnej ścieżce przepływu 27 i w zasadowej ścieżce przepływu 28. Na przykład, substancja nośnikowa jak np. albumina może mieć inny kształt w warunkach kwasowych lub zasadowych, a zatem różne charakterystyki przepływu dla różnych wartości ph. Alternatywnie do dwóch pomp, może być stosowany układ z zaciskami i pomiarami płynu aby osiągnąć stałe natężenie przepływu w dwóch ścieżkach przepływu 27 i 28. [0058] Każda z dwóch ścieżek przepływu 27, 28 zawiera jednostkę detoksykacji 35, 36 przystosowaną do filtrowania lub dializowania dializatu i do usuwania toksyn z dializatu. Jednostki detoksykacji 35, 36 mogą np. być realizowane jako dializatory regeneracyjne, jednostki ultrafiltracyjne, jednostki diafiltracyjne itp. Pompa regeneracji 33 kwaśnej ścieżki przepływu 27 i pompa regeneracji 34 zasadowej ścieżki przepływu 28 przenoszą dializat poniżej do jednej z dwóch jednostek detoksykacji 35, 36 jednostki regeneracji dializatu 19.

14 14 Dializat jest dostarczany do jednostek detoksykacji 35, 36 poprzez mechanizm zaworowy obejmujący zawory przełączające 37, 38. [0059] W jednostce detoksykacji, przez którą przepływa roztwór zasadowy, toksyny rozpuszczalne w zasadach, jak np. bilirubina mogą być usuwane przez filtrację lub dializę. W warunkach zasadowych, stężenie toksyn rozpuszczalnych w zasadach w roztworze wzrasta. W związku z tym stężenie wolnych toksyn wzrasta, usuwanie wolnych toksyn jest ułatwione. W innej jednostce detoksykacji, przez którą przepływa roztwór kwaśny, toksyny rozpuszczalne w zasadach mogą np. wytrącać się i tym w ten sposób być usuwane z płynu dializacyjnego. [0060] W odniesieniu do toksyn rozpuszczalnych w kwasach jak np. magnez, obserwuje się podobny efekt. W roztworze kwaśnym, stężenie toksyn rozpuszczalnych w kwasach w roztworze wzrasta, a tym samym, toksyny rozpuszczalne w kwasach mogą być usunięte w zwiększonym tempie. Przeciwnie, w jednostce detoksykacji, przez którą przepływa roztwór zasadowy, toksyny rozpuszczalne w kwasach wytrącają się, np. jak wodorotlenek magnezu i w ten sposób są usuwane się z płynu dializacyjnego. [0061] Zawory przełączające 37, 38 są przystosowane do zmiany kierunku zakwaszonego płynu dializacyjnego transportowanego przez pompę regeneracji 33 po stronie kwaśnej albo w kierunku jednostki detoksykacji 35 lub w kierunku jednostki detoksykacji 36 (zawory przełączające 37) i zmiany kierunku zalkalizowaneg płynu dializacyjnego transportowanego przez pompę regeneracji 34 po stronie zasadowej albo w kierunku jednostki detoksykacji 36 lub w kierunku jednostki detoksykacji 35 (zawory przełączające 38). Zawory przełączające 37, 38 zmieniają kierunek przepływu np. co minut, tak, że każda jednostka detoksykacji 35, 36 otrzymuje płyn z jednej pompy regeneracji 33 i 34 jednocześnie. Jednakże, zmiana kierunku przepływu może nastąpić co 1 do 60 min w zależności od zastosowanego kwasu i zastosowanego mechanizmu. Przełączanie może być wykonywane automatycznie lub być indywidualnie przez użytkownika. Zmiana kierunku co 1 do 10, korzystnie co 1 do 5 min może być korzystna do określonych zastosowań. [0062] W zależności od rodzaju filtracji, wytrącone substancje mogą powodować zatykanie jednostek detoksykacji 35, 36, blokując pory jednostek detoksykacji 35, 36. Aby tego uniknąć, jednostki detoksykacji 35, 36 stosuje się naprzemiennie: jednostka detoksykacji, która jest w jednym okresie czasu (np. przez 30 min) kwaśną jednostką detoksykacji jest w następnym okresie czasu (np. przez 30 min), stosowana w zasadowej ścieżce przepływu.

15 15 Oznacza to, że wówczas wytrącone substancje są rozpuszczane i usuwane w wysokim stężeniu przez filtrację lub dializę. Umożliwia to również ciągłe stosowanie jednostek detoksykacji przez długi okres czasu. [0063] Przełączanie jednostek detoksykacji 35, 36 może być np. być wykonywane ręcznie lub za pomocą mechanizmu zaworowego, który jest sterowany elektronicznie. Przełączanie może być wykonywane w różnych miejscach w obiegu płynu, najbardziej korzystna lokalizacja jest bezpośrednio powyżej jednostek detoksykacji 35, 36. Jednakże, jednostka regulacji temperatury 53, 54 może być umieszczona w obiegu i/lub kontrolowana w sposób, który pozwala im na włączenie do mechanizmu przełączania wpływającego na jednostki detoksykacji. Zmiana kierunku np. zakwaszonego płynu dializacyjnego może być ustalona wraz ze zmianą kierunku płynu zakwaszonego w jednostkach detoksykacji 35, 36. Jednakże, niezależna zmiana kierunku, np. zakwaszonego płynu dializacyjnego w jednostkach regulacji temperatury 53, 54 i jednostkach detoksykacji 35, 36 może być również realizowana. Przez włączenie jednostek regulacji temperatury do mechanizmu przełączania, zapewnia się, że obydwie jednostki nie akumulują wytrąconych substancji nośnikowych, np. albumin, co może być spowodowane jedynie przez kontaktowanie jednostek regulacji temperatury 53, 54 albo ze zalkalizowanym lub zakwaszonym płynem dializacyjnym, w szczególności z powodu wpływów temperatury na tą jednostkę. [0064] Celem usuwania płynów i toksyn z jednostek detoksykacji 35, 36, układ składa się z dwóch pomp filtratu 39, 40 pracujących w celu usunięcia płynów odprowadzanych 41, 42 z jednostek detoksykacji 35, 36. Celem zrównoważenia objętości różnych płynów, układ może zawierać wiele wag przystosowanych do ciągłego pomiaru objętości dodanego kwasu 29, dodanej zasady 31 i płynów odprowadzanych 41, 42. [0065] Poniżej jednostek detoksykacji 35, 36, przepływ dializatu zregenerowanego zakwaszonego uzyskiwany z odpływu jednej z jednostek detoksykacji jest łączony z przepływem dializatu zregenerowanego zalkalizowanego uzyskiwanego z odpływu innej jednostki detoksykacji. Przez łączenie przepływu zakwaszonego z przepływem zalkalizowanym, kwas i zasada zobojętniają się nawzajem i wytwarza się przepływ zregenerowanego dializatu o ph w zakresie fizjologicznym pomiędzy 6 i 8. Zregenerowany dializat może być dostarczony do dializatorów 12A, 12B. Jednostka regulacji temperatury może być umieszczona w obiegu płynu dializacyjnego przed przejściem dializatu do dializatorów 12A, 12B. Pozwala to na przystosowanie recyrkulowanego płynu dializacyjnego do temperatury potrzebnej do kontaktowania krwi na membranie dializatorów 12A, 12B.

16 16 [0066] Korzystnie, w kwaśnej ścieżce przepływu 27 i w zasadowej ścieżce przepływu 28, dodawane są kwasy i zasady, których sprzężone zasady lub kwasy, są jonami, które naturalnie występują w organizmie ludzkim. W ten sposób, zapewnia się, że zregenerowany dializat otrzymany przez łączenie przepływu zakwaszonego dializatu i przepływu zasadowego dializatu nie zawiera żadnych substancji nie-fizjologicznych. [0067] Różne parametry układu, takie jak np. wartość ph, temperatura i przewodność dializatu są monitorowane przez czujniki umieszczone po stronie zasadowej i kwaśnej powyżej jednostek detoksykacji 35, 36. W kwaśnej ścieżce przepływu 27, czujniki 47 monitorują parametry układu przed dodaniem kwasu i czujniki 48 mierzą parametry układu po dodaniu kwasu. Odpowiednio, w zasadowej ścieżce przepływu 28, czujniki 49 monitorują parametry układu przed dodaniem zasady i czujniki 50 mierzą parametry układu po dodaniu zasady. [0068] Układ może zawierać dodatkowe jednostki czujników 51, 52 umieszczone w ścieżkach przepływu odprowadzanego jednostek detoksykacji 35, 36. Jednostki czujnika 51, 52 są przystosowane do monitorowania parametrów układu, jak np. wartość ph, temperatura i przewodność. [0069] W każdej ze ścieżek przepływu 27, 28, dodatkowe kroki procesu przynajmniej czasowo zwiększające stężenie wolnych toksyn w dializacie mogą być realizowane, aby poprawić usuwanie toksyn. Te etapy procesu mogą np. obejmować jeden lub więcej z następujących: ogrzewanie lub chłodzenie dializatu, naświetlanie dializatu falami, zmianę zawartości soli w dializacie, dodawanie substancji możliwych do dializowania wiążących się do toksyn, które mają być usunięte. [0070] W przykładzie wykonania pokazanym na Fig. 2A, każda ze ścieżek przepływu 27, 28 zawiera odpowiednią jednostkę regulacji temperatury 53, 54. Na przykład, ogrzewanie dializatu może być pomocne w osłabieniu wiązania między toksynami wiążącymi białka i substancjami nośnikowymi. Ogrzewanie może np. być dokonywane przez ogrzewanie bezpośrednie układu przewodów wypełnionych płynem lub przez napromieniowanie mikrofalami lub podczerwienią. Ewentualnie, jednostki regulacji temperatury mogą być przystosowane do chłodzenia dializatu. Przez zmianę temperatury płynu dializacyjnego, stężenie wolnych toksyn w roztworze zwiększa się i odpowiednio, usuwanie toksyn poprawia się.

17 17 [0071] Innym możliwym krokiem procesu służącym zmianie stosunku stężenia kompleksu toksyna-nośnik do wolnej toksyny i wolnej substancji nośnikowej, jest napromienianie dializatu falami. Na przykład, można zastosować urządzenie ultradźwiękowe jako urządzenie do naświetlania falami. Innymi odpowiednimi urządzeniami mogą np. być te odpowiednie do generowania fal świetlnych, fal ultrafioletowych, fal podczerwonych, fal radiowych i mikrofal. [0072] Innym możliwym krokiem procesu służącym zmianie stosunku stężenia kompleksu toksyna-nośnik do wolnej toksyny i wolnej substancji nośnikowej jest zmiana zawartości soli dializatu. Zmiana stężenia soli może przyczynić się do solubilizacji toksyn, które mają być usunięte. Ponadto można to także zastosować celem przywrócenia zdolności wiązania zrecyklowanych substancji nośnikowych do toksyn. Dodatek mocznika może być konieczny dla poprawy zdolności wiązania substancji nośnikowych. [0073] Innym możliwym krokiem procesu służącym zmianie stosunku stężenia kompleksu toksyna-nośnik do wolnej toksyny i wolnej substancji nośnikowej jest dodanie możliwych do dializowania związków do dializatu, wspomniane możliwe do dializowania związki są przystosowane do wiązania do toksyn, które mają być usunięte. Wiążące się związki, które mogą być stosowane są związkami możliwymi do dializowania o niskiej/średniej masie cząsteczkowej, które wyróżniają się silnym powinowactwem do substancji, która ma być usunięta. Korzystne związki obejmują kofeinę, która wiąże się do bilirubiny i zwykłe czynniki chelatujące jak penicylamina, trientyna, deferoksamina, preferipron, HBED, witamina C, BAL, DMPS lub DMSA, które wiążą się do kationów metali takich jak jony miedzi lub jony żelaza. [0074] Fig. 2B przedstawia alternatywny przykład wykonania układu dializacyjnego. Układ dializacyjny obejmuje obiegu krwi 53 z dwoma dializatorami 54A i 54B. Każdy z dializatorów 54a i 54b zawiera przedział krwi, przedział dializatu i półprzepuszczalną membranę 55A, 55B, która oddziela przedziały. Dializatory 54A, 54B są płynowo połączone równolegle. Krew od pacjenta jest pompowana przez przedziały krwi dializatorów 54A, 54B przez pompę krwi 56. [0075] Przykład wykonania z Fig. 2B obejmuje zbiornik dializatu 57 do przechowywania zregenerowanego dializatu. Płyn dializacyjny ze zbiornika dializatu 57 jest pompowany przez przedziały dializatu dializatorów 54A, 54B przez pierwszą pompę dializatu 58. W celu doprowadzenia elektrolitów i innych ważnych substancji do pożądanego stężenia, płyny zastępcze 59, 60 mogą być dostarczane do dializatu przez odpowiednie pompy 61, 62. Po

18 18 przejściu dializatu przez przedziały dializatorów 54A, 54B, płyn dializacyjny z dodanymi płynami pobranymi od pacjenta dostarczana się do zbiornika dializatu 57 za pośrednictwem drugiej pompy dializatu 63. [0076] Od zbiornika dializatu 57, przepływ dializatu jest dostarczany do jednostki regeneracji dializatu 64. Konfiguracja wewnętrzna jednostki regeneracji dializatu 64 jest identyczna z konfiguracją wewnętrzną jednostki regeneracji dializatu 19 pokazanej na Fig. 2A. Jednostka regeneracji dializatu 64 zawiera dwie ścieżki przepływu, kwaśną ścieżkę przepływu i zasadową ścieżkę przepływu, które są płynowo połączone równolegle. Każda ze ścieżek przepływu zawiera jednostkę detoksykacji. [0077] W przykładzie wykonania pokazanym na Fig. 2B, dostarcza się odrębnego obiegu regeneracji dializatu 65 do regeneracji płynu dializacyjnego zawartego w zbiorniku dializatu 57. Obieg regeneracji dializatu 65 (obieg trzeciorzędowy) jest oddzielony od obiegu oczyszczania krwi. Obieg oczyszczania krwi obejmuje obieg krwi 53 (obieg pierwotny) i obieg dializatu (obieg wtórny). Poprzez oddzielenie obiegu regeneracji dializatu od obiegu dializatu, parametry układu jak przepływ, temperatura i ph są niezależnie regulowane do potrzeb dwóch różnych procesów. Na przykład, przepływ dializatu podczas procesu oczyszczania krwi może być między ml/min, podczas gdy w trakcie procesu regeneracji, przepływ dializatu może być między ml/min, korzystnie między ml/min. Może to być przydatne do oddzielenia dwóch obiegów przez zbiornik dializatu, jako że w jednostce regeneracji dializatu płyn dializacyjny nie ma fizjologicznych wartości ph i temperatury, które mogłyby skutkować znacznymi uszkodzeniami krwi pacjenta. Płyn dializacyjny zawarty w zbiorniku dializatu 57 może być oczyszczany w pracy ciągłej lub przerywanej. Zastrzeżenia patentowe 1. Jednostka regeneracji dializatu (19, 64) do regeneracji dializatu zawierającego substancje nośnikowe, z - pierwszą ścieżką przepływu (27) obejmującą - pierwszą jednostkę zasilającą przystosowaną do dodawania kwaśnego płynu (29) do dializatu płynącego w pierwszej ścieżce przepływu (27),

19 19 - jednostkę detoksykacji umieszczoną poniżej pierwszej jednostki zasilającej, gdzie jednostka detoksykacji jest przystosowana do usuwania toksyn z zakwaszonego dializatu płynącego w pierwszej ścieżce przepływu (27), - drugą ścieżkę przepływu (28) obejmującą - drugą jednostkę zasilającą przystosowaną do dodawania płynu zasadowego (31) do dializatu płynącego w drugiej ścieżce przepływu (28), - dodatkową jednostkę detoksykacji umieszczoną poniżej drugiej jednostki zasilającej, gdzie dodatkowa jednostka detoksykacji jest przystosowana do usuwania toksyn ze zalkalizowanego dializatu płynącego w drugiej ścieżce przepływu (28) znamienna tym, że druga ścieżka przepływu (28) rozciąga się równolegle do pierwszej ścieżki przepływu (27). 2. Jednostka regeneracji dializatu według zastrzeżenia 1, w której kwaśny płyn dodawany przez pierwszą jednostkę zasilającą zawiera co najmniej jeden z: kwasu chlorowodorowego, kwasu siarkowego, kwasu octowego, i/lub w której płyn zasadowy dodawany przez drugą jednostkę zasilającą zawiera co najmniej jeden z: roztworu wodorotlenku sodu, roztworu wodorotlenku potasu, i/lub w której pierwsza jednostka zasilająca jest przystosowana do regulacji ph dializatu w pierwszej ścieżce przepływu do ph pomiędzy 1 i 7, korzystnie pomiędzy 2,5 i 5,5, i/lub w której druga jednostka zasilająca jest przystosowana do regulacji ph dializatu w drugiej ścieżce przepływu do ph pomiędzy 7 i 13, korzystnie pomiędzy 8 i Jednostka regeneracji dializatu według któregokolwiek z zastrzeżeń 1 i 2, w której przez obniżanie ph dializatu w pierwszej ścieżce przepływu, stosunek stężenia kompleksu toksynanośnik do wolnej toksyny i wolnej substancji nośnikowej jest przesunięty na korzyść wolnej toksyny dla przynajmniej niektórych toksyn w dializacie, w ten sposób zwiększając stężenie wolnych toksyn w dializacie. 4. Jednostka regeneracji dializatu według zastrzeżenia 3, w której jednostka detoksykacji jest przystosowana do co najmniej częściowego usuwania wspomnianych wolnych toksyn. 5. Jednostka regeneracji dializatu według któregokolwiek z zastrzeżeń 1 do 3, w której poprzez podwyższanie ph dializatu w drugiej ścieżce przepływu, stosunek stężenia kompleksu toksyna-nośnik do wolnej toksyny i wolnej substancji nośnikowej jest przesunięty na korzyść wolnej toksyny dla co najmniej niektórych toksyn w dializacie, w ten sposób zwiększając stężenie wolnych toksyn w dializacie, korzystnie

20 20 w której dodatkowa jednostka detoksykacji jest przystosowana do co najmniej częściowego usuwania wspomnianych wolnych toksyn; i/lub w której co najmniej jedna z pierwszej i drugiej ścieżki przepływu zawiera jednostkę regulacji temperatury umieszczoną powyżej jednostki detoksykacji, jednostka regulacji temperatury jest przystosowana do podwyższania lub obniżania temperatury dializatu, korzystnie w której przez zmienianie, np. podwyższanie, temperatury dializatu, stosunek stężenia kompleksu toksyna-nośnik do wolnej toksyny i wolnej substancji nośnikowej jest przesunięty na korzyść wolnej toksyny dla co najmniej niektórych toksyn w dializacie, w ten sposób zwiększając stężenie wolnych toksyn w dializacie. 6. Jednostka regeneracji dializatu według któregokolwiek z zastrzeżeń 1 do 5, w której toksyny zawierają jeden lub więcej z: produktów przemiany materii, bilirubiny, kwasu żółciowego, leków, elektrolitów, hormonów, lipidów, witamin, fenoli, siarczanów, pierwiastków śladowych, minerałów, gazów; i/lub w której substancje nośnikowe obejmują jedną lub więcej z: białek, np. albuminę, albuminę z surowicy ludzkiej, albuminę zwierzęcą, albuminę modyfikowaną genetycznie, globulin, lipoprotein, cząstek węgla, glikozydów; kwasów nukleinowych (i ich pochodnych), kwasów tłuszczowych, tłuszczy, cząsteczek węgla, nanocząstek, tworzyw sztucznych z pamięcią kształtu, metali z pamięcią kształtu, żywic, pomocniczych substancji roślinnych lub innych złożonych związków pochodzących ze źródeł naturalnych, hydratów węgla lub związków syntetycznych, np. polimerów, i/lub w której jednostka detoksykacji i dodatkowa jednostka detoksykacji są realizowane jako dializatory regeneracyjne lub jako urządzenia ultrafiltracyjne, lub jako urządzenia diafiltracyjne, i/lub w której jednostka detoksykacji i dodatkowa jednostka detoksykacji każda zawiera pompę filtracji i obieg odprowadzania przystosowane do usuwania odprowadzanego płynu z odpowiedniej jednostki detoksykacji; i/lub w której pierwsza ścieżka przepływu zawiera pierwszą pompę przystosowaną do pompowania dializatu przez pierwszą ścieżkę przepływu i w której druga ścieżka przepływu zawiera drugą pompę przystosowaną do pompowania dializatu przez drugą ścieżkę przepływu, pierwsza i druga pompa pracują niezależnie od siebie; i/lub

21 21 w której zakwaszony dializat dostarczany przez pierwszą ścieżkę przepływu jest łączony ze zalkalizowanym dializatem dostarczanym przez drugą ścieżkę przepływu; i/lub w której, kiedy zakwaszony dializat dostarczany przez pierwszą ścieżkę przepływu jest łączony ze zaalkalizowanym dializatem dostarczanym przez drugą ścieżkę przepływu, zakwaszony dializat i zalkalizowny dializat co najmniej częściowo neutralizują się nawzajem; i/lub w której przez łączenie dializatu zakwaszonego dostarczanego przez pierwszą ścieżkę przepływu ze zaalkalizowanym dializatem dostarczanym przez drugą ścieżkę przepływu, otrzymuje się przepływ zregenerowanego dializatu o wartości ph pomiędzy 6 i 8, bardziej korzystnie pomiędzy 6,9 i 7,6 i korzystnie jednostka regeneracji dializatu dodatkowo zawiera co najmniej jedną jednostkę czujnika przystosowaną do określania wartości ph przepływu zregenerowanego dializatu. 7. Jednostka regeneracji dializatu według któregokolwiek z zastrzeżeń 1 do 6, w której układ regeneracji dializatu zawiera wiele zaworów przełączających, korzystnie w której - podczas pierwszej fazy pracy, zawory przełączające są ustawione tak, że pierwsza jednostka detoksykacji jest włączona w pierwszą ścieżkę przepływu i że druga jednostka detoksykacji jest włączona w drugą ścieżkę przepływu, - podczas drugiej fazy pracy, zawory przełączające są ustawione tak, że druga jednostka detoksykacji jest włączona w pierwszą ścieżkę przepływu i, że pierwsza jednostka detoksykacji jest włączona w drugą ścieżkę przepływu; i/lub w której zawory przełączające pracują w taki sposób, że zakwaszony dializat jest naprzemiennie dostarczany do pierwszej jednostki detoksykacji i do drugiej jednostki detoksykacji, podczas gdy zalkalizowany dializat jest naprzemiennie dostarczany do drugiej jednostki detoksykacji i do pierwszej jednostki detoksykacji; i/lub w której zawory przełączające są przełączane okresowo; i/lub w której zawory przełączające są przełączane automatycznie w regularnych odstępach czasu, korzystnie co 1 do 60 minut. 8. Układ dializacyjny zawierający - obieg płynu biologicznego (11, 53), - obieg dializatu,