CZARY W DOLINIE MUMINKÓW

Transkrypt

1 SCENARIUSZ PRZEDSTAWIENIA 1 CZARY W DOLINIE MUMINKÓW Była sobie zielona dolina między lesistymi pagórkami. Ale nie była to zwykła dolina. Mieszkały w niej bowiem Muminki. Istoty zupełnie niepodobne do Ŝadnych innych stworzeń na świecie, oprócz Muminków, oczywiście. Oto. wychodzi Wchodzi W naszej dolinie moŝna się czuć całkiem bezpiecznie. Rano kaŝdy budzi się całkiem wesoły, a wieczorem przyjemnie się zasypia. Jest tam drzewo do właŝenia, na którym zbuduję domek, a takŝe jedno tajemnicze miejsce. Mamy teŝ własny most, który mój sam zbudował. Przez ten most moŝna jeździć taczkami. Jest teŝ morze i kawałek tego morza naleŝy do nas Wchodzi z Ryjkiem. Ciągną kapelusz. Zobaczcie, co my tu mamy. ogląda z zainteresowaniem Cały czas miesza w garnku, w ogóle nie patrzy na nich Czy coś mówiliście? Mamusiu, zobacz! Ciągle nie patrząc Tak, tak, wspaniale, połóŝcie do kąta.,, zdziwieni Do kąta??? Co to takiego? Ach, to wspaniały kapelusz! W sam raz dla ciebie, Tatusiu, przymierz. E, nie, głupio w nim wyglądam. Jest stanowczo za duŝy. Masz rację. Trochę szkoda

2 A moŝe będzie dobry dla a? 2 Nie, dla mnie on jest o wiele za nowy. Za nic nie zmienię swojego starego, zielonego kapelusza na ten. Wędruję w nim po całym świecie. Mieszkam tu, trochę gdzie indziej, Dzisiaj tu, a jutro tam. Jestem teŝ przywiązany do organek, na których chętnie gram. Piosenka a Taki piękny kapelusz i do niczego MoŜemy zrobić z niego kosz na papiery. Wspaniale A czy jesteś pewna, Ŝe jest nam potrzebny kosz na papiery? Oczywiście. Zawsze marzyłam o eleganckim koszu. Zawsze. No to twoje marzenie się spełniło. Masz od nas w prezencie elegancki kosz na papiery. Stawia kapelusz na boku znów zaczyna mieszać w garnku. To ja go znalazłem! Ryjku, nie ty, tylko. Nie kłóć się. Daj spokój, Muminku. Niech będzie, Ŝe on. Urwanie głowy! Znów powraca do czytania gazety. Ugotowałam dzisiaj na śniadanie jajka, bo musicie się teraz dobrze odŝywiać. Mieliście w Ŝołądkach tylko igliwie przez całą zimę. Czy wszyscy zjedli juŝ jajka? A co zrobiliście ze skorupkami? Czy przypadkiem nie leŝą pod stołem? Ryjku, to nasze pierwsze śmieci dzisiaj, sprzątnij swoje skorupki i wrzuć je do kapelusza

3 3 wrzuca skorupki do kapelusza. No dość tego! Skorupki do kosza. A wszyscy do ogrodu! Nie przeszkadzajcie mi, bo muszę smaŝyć naleśniki. Zostają na scenie tylko i Nareszcie trochę ciszy Chyba siądę do moich pamiętników. Napiszę kilka rozdziałów o mojej burzliwej młodości. Jak ci idzie? O czym teraz piszesz? Właśnie opisuję, jak cię poznałem. Miałaś wtedy niebieski kapelusik i torebkę. Kapelusika juŝ nie mam, ale torebkę mam zawsze przy sobie Ojej, a gdzie ona jest? Szuka A czego szukasz? Torebki, mojej torebki. PrzecieŜ masz ją na ręce. A, prawda, dziękuję. Ooo, to chyba do nas przyszła. Wchodzi i z zainteresowaniem ogląda kapelusz. Właśnie, a wiesz, Ŝe Migotki są spokrewnione z Muminkami? Są do nas bardzo podobne, tylko mogą być róŝnokolorowe, szczególnie jak się zdenerwują. Wchodzi Na pewno nie jesteśmy spokrewnieni. Jest tylko jeden rodzaj Muminków, to znaczy białe. W kaŝdym razie nasza ma grzywkę, którą ciągle czesze. A ja coś znalazłam. Pokazuje chmurkę z papieru.

4 Obłoczek. RóŜowy obłoczek. 4 I jeszcze jeden. Wchodzi i I ja teŝ mam. O! Co to takiego? Obłoczki. Śliczne! Weźmy sobie po jednym. Starczy dla kaŝdego. Daje owi MoŜna na nich siadać. I latać takŝe na nich moŝna.. Mamusiu, zanim usmaŝysz naleśniki, my sobie troszkę polatamy. Doskonale. Pa, kochani. Wchodzi Wbiega z obłoczkiem Jestem. Zawsze mówię, to co myślę i robię, to co chcę. Umiem doskonale się chować. Kiedyś schowałam się w torebce mojej siostry Mimblii, czym zdenerwowałam wszystkich domowników. Ale..Uwaga!...Coś przylazło! Jestem. Przyszłam po rubin. Nie mam rubinu, ale mogę ci dać naleśnika Jeszcze gorący. Nie chcę naleśnika! Chcę rubin. Wchodzi Co się tu dzieje? Coś przylazło! To jakaś i nie chce naleśnika

5 To ja przyjdę potem! 5 Odchodzi A ja słyszałem, Ŝe to nasze myszy Topik i Topcia chowają jakiś rubin, pewnie poszła je szukać. Co to było takie brzydkie? Chyba tu nie zamieszka. Jest takie zimne i straszne. Wchodzą i Mamusiu, czy moŝemy pobawić się w chowanego? MoŜecie, tylko nie róbcie bałaganu. Ja kryję. Zaraz was wszystkich znajdę. Co do jednego. Nie podglądaj! Chi, chi, chi. Na pewno mnie nie znajdzie. Na stronę: Schowam się do kosza na papiery. Siedemnaście,.Trzy..osiem.raz!...Szukaaaaaaam!!! Mam cię, ciebie teŝ i ciebie, i ciebie Mam wszystkich! A? Gdzie jest? - Ruminek! Wilki go zjadły! Przestań! Nie mów tak! Ona tylko tak Ŝartuje Ale głupio Ŝartuje. Nie wolno ci tak mówić o Muminku, on jest najlepszym trollem na świecie i wszyscy go lubimy. Muminku, Muminku, gdzie jesteś? Z kapelusza wychyla się. Jest odmieniony, zbrzydzony. Tu jestem!

6 6 Chyba musimy poszukać tego Muminka. Ale ja tu jestem! Przestańcie Ŝartować! Panna A kto to taki? Niech się ktoś zajmie tym zwierzaczkiem. Kim ty jesteś? Chcesz z nami mieszkać? Wcale cię nie lubimy. Wypędźmy go! Jestem! Mamuuuusiu! Mamusiu! Czy to ty mnie wołasz zwierzaczku? A ktoś ty właściwie taki? Przestańcie z tą głupia zabawą! Jestem, a ty jesteś moja Mamusią! I juŝ. Nie jesteś Muminkiem. On ma małe ładne uszka i zgrabny, nieduŝy ogonek. łapie się za uszy i ogonek Zaraz, zaraz PokaŜ ogonek! A teraz oczka Tak, ty jesteś! W trakcie słów Mamusi ktoś zdejmuje z niego przebranie. Mamusiu! Jak dobrze, Ŝe przyszłaś! Widzisz, ja zawsze poznam mojego małego Muminka, cokolwiek by się zdarzyło. Ale co się stało, Muminku? Musiał cię ktoś przemienić. Ja nie wiem, co się stało! Schowałem się do kapelusza i wtedy trochę w głowie mi zaszumiało!,, To musi byyyć.zawieszają głos Zaczarowany kapelusz!!! Tak, tak. Pamiętacie te obłoczki?

7 Teraz sobie przypominam, one rzeczywiście wyszły z tego kapelusza. A zrobiły się z tych skorupek, które wrzuciłem do kapelusza. 7 Ale obłoczki były śliczne! Ja wam radzę wyrzucić ten kosz. Mam dość kłopotów i bez tego kapelusza. Dzieci wynoszą kosz na drugą stronę sceny a z przeciwnej wchodzi Słucham pana? Przepraszam bardzo, czy nie widziała pani przypadkiem takiego duŝego, czarnego kapelusza? Oczywiście, Ŝe widziałam. Dzieci właśnie poszły go wyrzucić. Wyrzucić?! Mój kapelusz? Dzieci, zaczekajcie!... Dzieci oddają kapelusz. O! znów jakiś gość Rubin! Gdzie jest mój rubin? Właśnie, właśnie. Czy mowa o Królewskim Rubinie? Tak, o Królewskim. Ale on jest naszych myszy - Topci i Topcia i one go gdzieś ukryły. Czy ktoś ma ochotę na naleśniki? MoŜe moŝe ja? Nie jadłem juŝ trzysta lat. Biedny. Biedny, stary pan. Co moŝe pana pocieszyć? Rubin, tylko Królewski Rubin

8 Ale on jest Topci i Topcia. 8 Ale będzie mój! Wynoś się zła duszo! Ona nie odejdzie jak nie dostanie rubinu. A moŝe wolisz scyzoryk? kręci głową To moŝe dam ci mój stary kapelusz. kręci głową Mogę dać ci mój gwizdek. kręci głową. A a a, moŝe mój pamiętnik? kręci głową. No to moŝe torebkę.moją ukochaną? kręci głową. To moŝe ja pomogę trochę wybrnąć z tej sytuacji. Czaruje, podczas czarowania wtaczamy na scenę np. piłkę oklejoną błyszczącym papierem. O! Rubin! To dla Buki, niech sobie idzie. No co tu jeszcze robisz? Idź sobie! Sio!

9 9 Poszła sobie. Dziękujemy, panie u. A nie mógłby pan wyczarować sobie takiego samego rubinu. Niestety, dla siebie nie mogę nic wyczarować. A dla mnie? Dla pani w kaŝdej chwili! Co pani z nim zrobi? Co z nim zrobię? MoŜe ozdobię nim moje grządki Świetny pomysł. Czaruje. Na scenę wtacza się kolejna błyszcząca piłka. Jest piękny. Czy mogę z nim zrobić, co chcę? Co tylko pani chce. Mam go pani zanieść na grządkę? Nie, nie. Ten rubin chciałabym panu dać w prezencie. Daje rubin owi Wszyscy Oooooch! Jesteście wspaniali. Chętnie zostałbym z wami. MoŜe pan u nas zamieszkać panie u. Zaraz zmontuję dla pana łóŝko. Mam nadzieję, Ŝe nie będziemy panu przeszkadzać? AleŜ skąd! Uwielbiam gwar i dzieci. Wszyscy Hurrrraaa! Do publiczności Tak juŝ u nas jest. Drodzy uczniowie, przeczytajcie serię ksiąŝek o naszych przygodach. A potem wsiadajcie na rowery wrotki, wywrotki i przyjeŝdŝajcie do.. Wszyscy Doliny Muminków!!! Oprac. Bogusława Owczarzak