Dawid CEKUS Ludwik KANIA. Modelowanie bryłowe zespołów i elementów maszyn w programach grafiki inżynierskiej
|
|
- Helena Sowa
- 8 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Publikacja współfinansowana ze środków UNII EUROPEJSKIEJ w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Projekt Plan Rozwoju Politechniki Częstochowskiej Dawid CEKUS Ludwik KANIA Modelowanie bryłowe zespołów i elementów maszyn w programach grafiki inżynierskiej Częstochowa 2009
2 Autorzy: Dawid Cekus część druga Ludwik Kania część pierwsza Recenzenci: dr hab. inż. Tadeusz Smolnicki prof. PWr. dr hab. inż. Wojciech Sochacki prof PCz. Wszystkie występujące w tekście nazwy produktów oraz znaki firmowe są zastrzeżonymi nazwami, znakami firmowymi lub znakami towarowymi ich właścicieli. Zastrzeżonych nazw i symboli (w tym graficznych) firm i produktów użyto w książce jedynie w celu identyfikacji. Copyright by Politechnika Częstochowska Plan Rozwoju Politechniki Częstochowskiej
3 Część druga Program CATIA 189
4 190 Spis treści Część druga Organizacja programu Interfejs programu Drzewo strukturalne modelu Elementy modelu i system plików Tryby pracy Skróty klawiszowe Poruszanie się w przestrzeni modelu oraz sposoby wyświetlania modelu Budowa złożonych modeli bryłowych Dostosowanie programu do potrzeb użytkownika Rozpoczęcie pracy z programem Tworzenie profilów Uruchamianie i wybór rodzaju szkicownika Ustawienia szkicownika Narzędzia rysunkowe Profile Osie Profile zdefiniowane Okręgi i łuki Splajny Krzywe stożkowe Linie Punkty Narzędzia edycyjne Zaokrąglanie i fazowanie Docinanie, wydłużanie, przerywanie linii oraz zamykanie i dopełnianie łuków Transformacje Rzutowanie elementów 3D na płaszczyznę szkicownika Więzy geometryczne i wymiarowe Definiowanie więzów Animacja i edycja więzów Diagnozowanie poprawności profilów Wizualizacja elementów bryłowych i krawędziowych w szkicowniku Funkcje ułatwiające pracę z profilami Zaznaczanie krzywych Wyszukiwanie elementów w drzewie topologicznym i na profilu Zmiana płaszczyzny bazowej dla szkicu Modelowanie bryłowe Elementy referencyjne Punkty Linie...251
5 Płaszczyzny Narzędzia do tworzenia modeli bryłowych Wyciąganie profilów i powierzchni oraz tworzenie kieszeni Bryły obrotowe Otwory o przekroju kołowym Bryły tworzone poprzez wyciąganie profilu po ścieżce Użebrowania Tworzenie brył na podstawie, co najmniej dwóch profili Modyfikowanie kształtu modeli bryłowych Zaokrąglanie krawędzi Fazowanie Pochylenia Elementy cienkościenne Zmiany grubości elementów Gwinty Usuwanie i zastępowanie powierzchni Modyfikacja elementów bryłowych z użyciem powierzchni Transformacje Podstawowe narzędzia do transformacji Szyk Skalowanie Operacje Boolowskie Nadawanie własności materiałowych Wykonywanie złożeń Struktura drzewa topologicznego w złożeniach Dodawanie elementów do złożenia Manipulowanie położeniem komponentów Więzy kontaktowe Operacje na złożeniach Pomiary Analiza więzów Analiza złożeń Analiza kolizji Analiza przekrojów Analiza odległości Części znormalizowane Zapis plików Ćwiczenia Ćwiczenie Ćwiczenie Ćwiczenie Ćwiczenie Ćwiczenie Ćwiczenie
6 Ćwiczenie Ćwiczenie Ćwiczenie Ćwiczenie Ćwiczenie Ćwiczenie Ćwiczenie Literatura
7 4.1. ORGANIZACJA PROGRAMU CATIA to bardzo rozbudowany pakiet inżynierski, umożliwiający przeprowadzenie całego procesu konstrukcyjnego, od budowy wirtualnego prototypu dowolnego urządzenia lub maszyny, poprzez jego analizę po optymalizację. Ze względu na zakres niniejszego podręcznika, który obejmuje jedynie modelowanie bryłowe, zostaną omówiono tylko te moduły programu, które są wykorzystywane podczas tworzenia takiego rodzaju modeli. W przypadku stosowania wcześniejszych wersji programu niż CATIA V5 R19, czytelnik może natrafić na nieistniejące lub zmienione opcje i elementy programu lub na nieco inną postać okien dialogowych. Jednak podczas nauki podstawowych mechanizmów modelowania nie powinno stanowić to istotnych trudności Interfejs programu Okno główne programu CATIA zilustrowano na rysunku 4.1. Rys Okno główne programu CATIA 193
8 Można na nim wyróżnić jedenaście podstawowych elementów, takich jak: 1. menu górne, którego zawartość we wszystkich modułach jest jednakowa, za wyjątkiem zakładki Insert, zawierającej wszystkie dostępne funkcje występujące w aktywnym module, 2. menu dolne, którego zawartość można dowolnie konfigurować, zazwyczaj zawiera między innymi część funkcji z zakładek File i View menu górnego, 3. pasek podpowiedzi informujący użytkownika, co należy wykonać po uruchomieniu funkcji, 4. ikona umożliwiająca szybkie przełączanie się pomiędzy ustalonymi przez użytkownika modułami oraz informująca, w jakim module obecnie się on znajduje, 5. menu boczne (paski narzędziowe) zawierające narzędzia dostępne w danym module (użytkownik może w dowolny sposób zmieniać zarówno zawartość, jak i położenie poszczególnych funkcji), 6. symbol oznajmujący, że w menu dolnym lub bocznym są jeszcze ukryte paski narzędziowe, 7. kompas (manipulator), który umożliwia obrót oraz przemieszczanie obiektów geometrycznych (można go włączyć lub wyłączyć poprzez wybór z menu górnego funkcji View Compass), 8. symbol określający aktualne położenie układu współrzędnych, 9. róża płaszczyzn, czyli trzy podstawowe płaszczyzny przecinające się w początku układu współrzędnych, na których miedzy innymi tworzone są szkice, 10. drzewo strukturalne modelu (drzewo topologiczne), 11. tworzony model geometryczny Drzewo strukturalne modelu Drzewo strukturalne modelu nazywane także drzewem topologicznym jest jednym z najistotniejszych elementów programu podczas modelowania. Zawiera ono całą historię operacji wykonywanych przez użytkownika na tworzonym modelu i pozwala na dostęp do każdej operacji modelowania z możliwością dokonania zmian wymiarowych oraz zmian wybranych opcji modelowania. Na rysunku 4.2 przedstawiono przykładowy model geometryczny wraz z odpowiadającym mu drzewem topologicznym. W drzewie tym można wyróżnić: nazwę tworzonej części (rys. 4.2: 1), podstawowe płaszczyzny szkicowania (rys. 4.2: 2), ikonę (rys. 4.2: 3) do zwijania ( - ) lub rozwijania ( + ) gałęzi drzewa, rodzaje operacji wykonanych na modelu (rys. 4.2: 4), wszystkie zrealizowane operacje w kolejności chronologicznej (rys. 4.2: 5) oraz tak zwane miejsce zdefiniowania (rys. 4.2: 6). Miejsce zdefiniowania może być zastosowane, jako: element wyznaczający koniec modelowania, wówczas wszystkie operacje wykonane za nim nie będą widoczne na modelu (rys. 4.3: b), 194
9 element, po którym zostanie wykonane następne polecenie, element wskazujący, w której gałęzi drzewa będą wykonywane oraz zapisywane operacje (rys. 4.3c). Rys Drzewo topologiczne dla przykładowej bryły Rys Miejsce zdefiniowania: a) sposób aktywowania, b) jako koniec etapu modelowania, c) jako element informujący, w której gałęzi będą wykonywane i zapisywane operacje Ustalenie miejsca zdefiniowania realizuje się za pomocą menu podręcznego, uruchamianego prawym przyciskiem myszy, na wybranym elemencie i aktywowanie funkcji Define In Work Object (rys. 4.3a). Użytkownik ma możliwość przełączania aktywności pomiędzy trybem modelowania a edycją drzewa topologicznego, poprzez kliknięcie na jedną z pionowych 195
10 linii drzewa strukturalnego lub symbolu określającego aktualne położenie układu współrzędnych lub za pomocą klawiszy skrótów. Jeżeli aktywna jest edycja drzewa topologicznego, wówczas model staje się ciemniejszy (rys. 4.4) i nie ma możliwości prowadzenia na nim dalszych operacji. Rys Aktywna edycja drzewa topologicznego 4.3. Elementy modelu i system plików Obecnie projektowane urządzenia lub maszyny są zbiorem wielu elementów. W programie CATIA każdy pojedynczy składnik nazywany jest częścią (Part), natomiast zespół części nazywany jest produktem (Product). Produkt może składać się z dowolnej liczby innych produktów, części i komponentów (Components). Na drzewie strukturalnym, każdy z powyższych elementów oznaczony jest innym symbolem, co pokazano na rysunku 4.5. Rys Symbol: a) produktu, b) części, c) komponentu Produkt (rys. 4.6: 1) nie ma własnej geometrii, jest to zbiór linków do części i więzów, jakie zostały użyte do połączenia tych elementów. Produkt jest zapisywany w pliku z rozszerzeniem *.CATProduct. Część (rys. 4.6: 2,3) może być kombinacją elementów typu Body (rys. 4.6: 4,5), Geometrical Set (rys. 4.6: 6) lub Ordered Geometrical Set (rys. 4.6: 7). Części zapisywane są w plikach z rozszerzeniem *.CATPart. Komponent to element, który nigdy nie zostanie zapisany na dysku. Służy on wyłącznie do segregowania elementów w drzewie topologicznym. 196
11 Rys Drzewo topologiczne: a) pojedynczej części (Part), b) produktu (Produkt) Body jest to zbiór przede wszystkim elementów bryłowych, ale może także zawierać elementy krawędziowe i powierzchniowe. Elementy typu Body dziedziczą cechy od rodziców oraz posiadają tak zwaną hierarchię liniową, która pozwala na zmianę położenia wybranego elementu na drzewie topologicznym. Zmianę położenia realizuje się za pomocą polecenia Reorder (prawy przycisk myszy na wybranej gałęzi i aktywowanie nazwa funkcji.x object Reorder). Wskazany element (rys. 4.7: 1) zostanie przeniesiony za (After), przed (Before) lub wewnątrz (Inside) (rys. 4.7: 3) innego wybranego elementu (rys. 4.7: 2). W miejscach, gdzie gałęzie są podświetlone na kolor żółty nie można wstawić przenoszonego elementu. Part Body jest to Body główne, które zawsze jest pierwsze w drzewie topologicznym części i nie może zmienić swojego miejsca. Aby uczynić z Body podrzędnego Body główne, należy najechać na nie myszką, przycisnąć prawy klawisz i z menu podręcznego wybrać polecenie Body.x object Change Part Body. Gałąź Geometrical Set zawiera elementy bazowe i referencyjne do tworzenia powierzchni i krzywych. Posiada ona hierarchię nieliniową, czyli nie istnieje możliwość stosowanie opcji Reorder oraz nie dziedziczy cech od rodziców". Natomiast gałąź Ordered Geometrical Set zawiera powierzchnie i krzywe. Elementy mają strukturę liniową i hierarchiczną (podobnie jak Body). Obiekt ten może zawierać elementy typu Body. Ze względu na fakt, iż niniejszy podręcznik poświęcony jest jedynie modelowaniu bryłowemu, korzystać będzie się tylko z obiektów typu Product, Part, Body i Geometrical Set. 197
12 Rys Zastosowanie funkcji Reorder 4.4. Tryby pracy W programie CATIA istnieją dwa tryby pracy, tj. modelowanie hybrydowe i modelowanie tradycyjne (niehybrydowe). W modelowaniu tradycyjnym występuje podział na elementy bryłowe i powierzchniowe, co oznacza, że w drzewie topologicznym w gałęzi Body będą występowały tylko elementy bryłowe, natomiast podczas tworzenia nowych płaszczyzn, punktów, krzywych i powierzchni automatycznie zostanie wstawiona gałąź Geometrial Set, w której te elementy się znajdą. Natomiast tryb hybrydowy charakteryzuje się tym, że wszystkie elementy bryłowe, krawędziowe oraz powierzchniowe będą znajdować się w drzewie strukturalnym w aktywnym elemencie typu Body. W zależności od tego, w jakim trybie model został utworzony, a następnie otwarty, ikony elementów w drzewie strukturalnym modelu mogą mieć kolor (rys. 4.8): 198
13 Rys Kolory ikon w zależności od trybu utworzenia i otwarcia modelu szary (rys. 4.8a) jeżeli Body wykonano w wersji niższej niż R14 i otwarto w wersji R14 i wyższej lub, jeżeli Body wykonano w trybie niehybrydowym i otwarto w trybie hybrydowym, żółty (rys. 4.8 b) jeżeli Body wykonano w trybie hybrydowym i otwarto w trybie niehybrydowym, zielony (rys. 4.8c) jeżeli jest zachowana zgodność trybów (model wykonany i otwarty w tym samym trybie). Należy pracować tylko w przypadku, kiedy wszystkie ikony są koloru zielonego. Nie ma możliwości wykonywania operacji Boolowskich pomiędzy obiektami różnego typu. Rozpoczynając pracę w programie CATIA, po wyborze modułu, pojawia się okno (rys. 4.9), w którym ustala się nazwę tworzonej części (rys. 4.9: 1) oraz tryb modelowania (rys. 4.9: 2). Aktywna opcja Enable hybrid design uaktywnia tryb hybrydowy, w przeciwnym przypadku modelowanie będzie prowadzone w sposób tradycyjny. Ponadto można stworzyć automatycznie w nowej części gałąź typu Geometrical Set (rys. 4.9: 3) i Ordered Geometrical Set (rys. 4.9: 4). Okno edycyjne New Part (rys. 4.9) będzie widoczne tylko w przypadku, kiedy nie aktywujemy funkcji Do not show this dialog at startup (rys. 4.9: 5) oraz włączona jest opcja Display the New Part dialog box w ustawieniach programu (rys. 4.10: 1). Rys Okno edycyjne New Part Włączanie i wyłączanie hybrydowego trybu pracy realizuje się także w opcjach programu, uruchamianych za pomocą menu górnego Tools Options w gałęzi Infrastructure Part Infrastructure w zakładce Part Document, poprzez zaznaczenie (odznaczenie) funkcji Enable hybrid design inside part bodies and bodies (rys. 4.10: 2). 199
14 Rys Aktywacja okna edycyjnego New Part oraz włączanie hybrydowego trybu pracy 4.5. Skróty klawiszowe Tak jak w każdym programie, tak i w programie CATIA występują skróty klawiszowe. Podstawowe skróty zestawiono w tabeli 4.1. Tabela 4.1. Skróty klawiszowe Esc F1 Shift + F1 Shift + F2 F3 Shift + F3 Home / End 200 zaniechanie wykonania aktywnej operacji (należy kliknąć dwukrotnie), jeżeli jest zainstalowana pomoc kontekstowa w systemie, wówczas można uzyskać szczegółowe informacje na temat wybranej funkcji, krótka pomoc w postaci hasła, aktywowana po wskazaniu ikony narzędzia, podgląd drzewa specyfikacji w nowym oknie, włączanie i wyłączanie drzewa strukturalnego modelu, przełączanie aktywności pomiędzy trybem modelowania a edycją drzewa topologicznego modelu, w trybie edycji drzewa strukturalnego wyświetlanie początku lub końca grafu,
15 Tabela 4.1 cd. Skróty klawiszowe PageUp lub strzałka w górę / PageDown lub strzałka w dół strzałka w lewo / prawo Ctrl + PageUp / Ctrl + PageDown Ctrl + strzałki Shift + strzałki Ctrl + Tab w trybie edycji drzewa strukturalnego modelu przewijanie po elementach drzewa w górę lub w dół, w trybie edycji drzewa topologicznego, przemieszczanie się po elementach drzewa wraz ze zwijaniem lub rozwijaniem wskazanego elementu, w zależności od trybu edycji powiększanie/pomniejszanie widoku modelu lub powiększanie/pomniejszanie drzewa strukturalnego modelu, w zależności od trybu edycji przemieszczanie widoku modelu lub przemieszczanie drzewa topologicznego, w trybie edycji modelu obrót widoku modelu, przełączanie pomiędzy otwartymi oknami. Użytkownik może także sam utworzyć własne skróty do najczęściej wykorzystywanych operacji, za pomocą funkcji dostępnych w oknie Customize (Tools Customize) w zakładce Commands, gdzie należy najpierw wyszukać potrzebną komendę, a następnie poprzez klawisz Show Properties w polu Accelerator ustalić klawisz skrótu Poruszanie się w przestrzeni modelu oraz sposoby wyświetlania modelu Poruszanie się w przestrzeni modelu może odbywać się za pomocą: kompasu (rys. 4.1: 7), klawiatury (skróty klawiszowe), kontrolerów (manipulatorów) 3D, myszki, funkcji dostępnych na pasku narzędziowym View (rys. 4.12). Coraz częściej, projektanci i konstruktorzy, podczas modelowania korzystają z kontrolerów 3D, które zapewniają sterowanie, przesuwanie i przybliżania modeli 3D przy użyciu 6 stopni swobody ruchu. W programie CATIA, za obsługę manipulatorów odpowiada pasek narzędziowy 3Dx Device (rys. 4.11). Rys Funkcje obsługujące kontrolery 3D 201
16 W tabeli 4.2 zestawiono sposoby manipulowania widokiem modelu w obszarze roboczym za pomocą funkcji dostępnych na pasku narzędziowym View (rys 4.12), kompasu, klawiatury i myszy. Tabela 4.2. Sposoby manipulowania widokiem modelu Przesuwanie widoku modelu względem obszaru roboczego Pasek View funkcja Pan (rys. 4.12: 3), Kompas wskazanie jednej z osi kompasu, względem której ma nastąpić przesunięcie modelu, Klawiatura Mysz Ctrl + strzałki przyciśnięcie środkowego klawisza myszy, ruch myszy w kierunku, w którym ma nastąpić przemieszczenie modelu, Obracanie widoku modelu względem obszaru roboczego Pasek View funkcja Rotate (rys. 4.12: 4), Kompas wskazanie jednego z łuków kompasu względem którego ma nastąpić obrót modelu (ewentualnie górnej jego części), Klawiatura Mysz Shift + strzałki przyciśnięcie środkowego klawisza myszy, następnie prawego i przytrzymaniu ich obu, ruch myszą w wybranym kierunku, 202
17 Tabela 4.2 cd. Sposoby manipulowania widokiem modelu Powiększanie / pomniejszanie widoku modelu w obszarze roboczym Pasek View funkcje Zoom In (rys. 4.12: 5)/ Zoom Out (rys. 4.12: 6) Klawiatura Mysz Ctrl + PageUp / Ctrl + PageDown wciśnięcie środkowego przycisku myszy, następnie prawego, po czym należy zwolnić prawy przycisk przy wciśniętym środkowym, ruch w górę i dół myszą powoduje przybliżenie lub oddalenie modelu Obrót widoku modelu odbywa się zawsze względem środka obszaru roboczego (środka ekranu), dlatego często istnieje potrzeba usytuowania w tym miejscu interesującego użytkownika punktu. Najszybszym sposobem na realizację tego jest ustawienie myszy nad elementem, który ma znaleźć się na środku ekranu i przyciśnięcie jej środkowego klawisza. Dopasowania obszaru roboczego, tak aby wszystkie elementy tworzonego modelu były widoczne następuje poprzez wybór funkcji Fit All In (rys. 4.12: 2). Model geometryczny można także ustawić równolegle względem ekranu do dowolnej jego płaszczyzny lub powierzchni za pomocą funkcji Normal View (rys. 4.12: 7). Jeżeli użytkownik znajduje się w szkicowniku, narzędzie to powoduje także zmianę zwrotu kierunku normalnej do płaszczyzny rysowania, na przeciwny. Obszar roboczy można podzielić na cztery okna, w których mogą znajdować się dowolne rzuty modelu (funkcja Create Multi View rys. 4.12: 8). Istnieje możliwość ustalenia rzutu widoku modelu, zgodnie ze zdefiniowanymi z góry widokami, dostępnymi na pasku Quick View (rys. 4.12: 9: widok izometryczny, rzut z przodu, z tyłu, z lewej i prawej strony, z góry i dołu oraz rzut zdefiniowany przez użytkownika). W programie CATIA istnieją dwa sposoby wyświetlania widoków modeli geometrycznych, tzn. wyświetlanie perspektywiczne (Perspective rys. 4.13a) lub równoległe względem ekranu (Parallel rys. 4.13b). Przełączanie pomiędzy powyższymi trybami realizuje się w menu górnym View Render Style. 203
18 Rys Pasek narzędziowy View 204 Rys Wyświetlania widoku modelu: a) z perspektywy, b) równolegle Bardziej złożone modele geometryczne można także oglądać z tzw. lotu ptaka Fly Mode (rys. 4.12: 1). Szczególnie narzędzie to jest przydatne, kiedy użytkownik chce obejrzeć niedostępne na zewnątrz elementy modelu. Funkcja Fly Mode dostępna jest jedynie, kiedy model jest wyświetlany z perspektywy. Po jej wyborze na pasku narzędziowym View, pojawiają się nowe ikony (rys. 4.12: 1a e). Powrót do podstawowych parametrów paska odbywa się za pomocą funkcji Examine Mode (rys. 4.12: 1a). Wybór funkcji Fly (rys. 4.12: 1c opcja ta dostępna jest także poprzez menu górne View Navigation Mode) powo-
19 duje pojawienie się na dole obszaru roboczego zielonej strzałki sterującej, której położenie ustala się za pomocą myszy, przy wciśniętym jej lewym przycisku. Tryb Walk z menu View Navigation Mode ogranicza lot do poruszania się tylko w jednej płaszczyźnie. Aktualną prędkość poruszania się, która wyświetlana jest pod zieloną strzałką, można zmieniać za pomocą funkcji Accelerate (rys. 4.12: 1d) i Decelerate (rys. 4.12: 1e). Ostatnią nową ikoną umożliwiającą obrót modelu względem wybranego przez użytkownika punktu w przestrzeni, która pojawia się po wyborze trybu Fly Mode jest Turn Head. W programie CATIA istnieje kilka trybów wyświetlania widoku modelu (rys. 4.12: 10), takich jak: cieniowanie gładkie (rys. 4.12: 10a i rys. 4.14a), cieniowanie gładkie wraz z krawędziami widocznymi (rys. 4.12: 10b i rys. 4.14b), cieniowanie gładkie wraz z krawędziami widocznymi bez ich wygładzania (rys. 4.12: 10c i rys. 4.14c), cieniowanie gładkie z krawędziami widocznymi i niewidocznymi (rys. 4.12: 10d i rys. 4.14d), wyświetlanie z nałożoną teksturą materiału (rys. 4.12: 10e i rys. 4.14e), wyświetlanie szkieletowe (rys. 4.12: 10f i rys. 4.14f) lub wyświetlanie zgodnie z ustawieniami własnymi użytkownika (rys. 4.12g). Rys Tryby wyświetlania widoku modelu Poszczególne elementy modelu (poprzez ich wybór na drzewie strukturalnym) lub cały model, można ukryć lub, jeżeli został ukryty odkryć (funkcja Hide/Show rys. 4.12: 11 lub za pomocą menu podręcznego uruchamianego prawym przyciskiem myszy i wybór Hide/Show). Natomiast, jeżeli mają być widoczne tylko profile (szkice), z których tworzone były modele 3D, należy wybrać polecenie Swap visible space (rys. 4.12: 12) Budowa złożonych modeli bryłowych Budowę modelu bryłowego rozpoczyna się zazwyczaj od narysowania jego profilu w tak zwanym szkicowniku (moduł Sketcher), po czym np. poprzez wyciągnięcie lub jego obrót tworzy się bryłę (moduł Part Design). W przeciwieństwie do niektórych dostępnych na rynku programów (np. AutoCAD), CATIA nie oferuje gotowych brył. System CATIA posiada bazę elementów znormalizowanych (Catalog Browser), które można wykorzystać podczas tworzenia produktów. Zagadnienia z tym związane zostaną omówione w rozdziale dotyczącym złożeń w dalszej części książki. 205
20 Podobnie, jak ma to miejsce w programie Inventor, istnieje stałe powiązanie poszczególnych plików składających się na produkt, co oznacza, że zmiany dokonane w jednym z plików są automatycznie wprowadzane do innych z nim powiązanych. Na rysunku 4.15 przedstawiono wykorzystywane moduły (omawiane w niniejszym podręczniku) oraz ich zastosowanie przy budowie złożonych modeli bryłowych maszyn i urządzeń. Rys Tworzenia modelu i montaż produktu w programie CATIA 4.8. Dostosowanie programu do potrzeb użytkownika Przed rozpoczęciem modelowania, warto w ustawieniach programu CATIA, dokonać pewnych modyfikacji i przystosować okno główne programu do własnych potrzeb. Po pierwszym uruchomieniu programu pojawia się okno (rys. 4.16) pozwalające na wybór modułu (rys. 4.16: 1), w którym rozpocznie się proces modelowania. Wyświetlanie tego okna podczas startu programu można wyłączyć poprzez zazna- 206
21 czenie opcji Do not show this dialog at startup (rys. 4.16: 2), co spowoduje, że CATIA rozpocznie działanie w ostatnio otwartym module ściśle powiązanym z tworzeniem produktu (w przypadku modelowania bryłowego, będzie to moduł Assembly Design). Zawartość okna powitalnego (rys. 4.16) każdy użytkownik może dowolnie ustalić. W tym celu należy z menu górnego aktywować Tools Customize i w oknie dialogowym, które się pojawi w zakładce Start Menu (rys. 4.17) wybrać interesujące moduły z okna Available (rys. 4.17: 1) i przenieść je za pomocą przycisków z strzałkami do okna Favorites (rys. 4.17: 2), lub na odwrót. Rys Okno pozwalające na szybki wybór modułu startowego Rys Ustawienia modułów dostępnych na pasku Workbenches i w oknie powitalnym 207
22 Każdy moduł programu CATIA posiada wiele pasków narzędziowych, i nie wszystkie są automatycznie włączone, często istnieje potrzeba uruchomienia któregoś z nich. Można to zrealizować na dwa sposoby, pierwszy to wybór z menu górnego View Toolbars, drugi to najechanie myszą na dowolny pasek narzędziowy, przyciśnięcie prawego przycisku i wybór interesującego paska narzędziowego. Możliwa jest taka sytuacja, że liczba wyciągniętych pasków jest tak duża, że przysłania część obszaru roboczego, dlatego można zamiast wyciągania pasków na ekran, korzystać z dostępnych funkcji poprzez menu górne i zakładkę Insert, w której znajdują się wszystkie dostępne w bieżącym module narzędzia. Ponadto, istnieje możliwość obrotu paska narzędziowego w pionie lub poziome (rys. 4.18). Realizuje się to za pomocą klawisza Shift, przyciśnięcie lewego przycisku myszy, delikatne przesunięcie paska a następnie puszczenie przycisku myszy. Rys Ustawianie paska narzędziowego w poziomie, lub w pionie Często użytkownicy chcą wrócić do pierwotnego położenia pasków narzędziowych w danym module, w tym celu należy z menu górnego uruchomić: Tools Customize i w zakładce Toolbars wybrać przycisk Restore position (rys. 4.19: 1). 208 Rys Powrót do domyślnych ustawień pasków narzędziowych
23 Bardziej zaawansowani operatorzy programu, którzy wiedzą, z jakich narzędzi będą korzystać, mogą zablokować na stałe rodzaj oraz położenie pasków narzędziowych w wybranym module poprzez aktywację funkcji Lock Toolbar Position (rys. 4.20: 2) z zakładki Options okna dialogowego Customize. W zakładce tej można również ustalić rozmiar ikon występujących na paskach narzędziowych (rys. 4.20: 1). Rys Blokowanie położenia pasków narzędziowych oraz ustalenie rozmiaru ikon Wszystkie zmiany związane z działaniem programu, jego interfejsem oraz poszczególnymi modułami realizuje się poprzez ustawienia programu aktywowane w menu górnym Tools i wybór polecenia Options. W opcjach programu w gałęzi General odpowiadającej za ustawienia dotyczące wszystkich modułów można między innymi ustalić: dokładność wizualizacji modelu (gałąź Display zakładka Performance), kolor tła (gałąź Display zakładka Visualisation), stosowane jednostki rysunkowe (gałąź Parameters and Measurements zakładka Units) oraz kolory więzów geometrycznych i wymiarowych (gałąź Parameters and Measurements zakładka Constraints and Dimensions). 209
24 4.9. Rozpoczęcie pracy z programem Posiadając już podstawowe informacje na temat programu CATIA, można przejść do uruchomienia modułu, w którym będzie prowadzone modelowanie. Moduły, które zostaną omówione w niniejszej książce, znajdują się w środowisku do projektowania mechanicznego Mechanical Design (rys. 4.21). Rys Moduły do projektowania mechanicznego bryłowego Jeżeli użytkownik w ustawieniach Customize Start Menu (rys. 4.17) w oknie Favorites umieścił jakieś moduły, wówczas bezpośrednio będzie do nich dostęp z menu górnego Start (rys. 4.22). Moduły te także będą dostępne na pasku narzędziowym Workbenches (rys. 4.23), służącym do szybkiego przełączania się pomiędzy nimi. Rys Bezpośredni dostęp do wybranych przez użytkownika modułów 210 Rys Pasek narzędziowy Workbenches
25 5. TWORZENIE PROFILÓW Tworzenie, edycja oraz przekształcenia wszelkiego rodzaju profilów (szkiców), na podstawie których tworzone są elementy bryłowe w programie CATIA wykonuje się w module Sketcher inaczej nazywanym szkicownikiem Uruchamianie i wybór rodzaju szkicownika Uruchomienie szkicownika w każdym module programu CATIA, w którym istnieje możliwość tworzenia profilów, może odbyć się na dwa sposoby. Rys Uruchamianie szkicownika Pierwszy to wybór z paska narzędziowego Sketcher (lub z menu górnego Insert Sketcher) funkcji Sketch lub Positioned Sketch, a następnie wskazanie płaszczyzny lub powierzchni planarnej, na której ma być tworzony profil. Kolejność ta 211
26 może być odwrotna, czyli najpierw można wskazać płaszczyznę, potem z kolei wybrać funkcję Sketch lub Positioned Sketch (rys. 5.1). Płaszczyznę można wybrać za pomocą drzewa struktury modelu (rys. 5.1a), róży płaszczyzn (rys. 5.1b) lub poprzez pokazanie jednej z planarnych powierzchni już istniejącego modelu (rys. 5.1c). Drugi sposób to aktywacja szkicownika za pomocą menu górnego Start (Mechanical Design) Sketcher i wskazanie odpowiedniej płaszczyzny, na której ma zostać umieszczony profil. Jeżeli nie jest uruchomiony żaden moduł, wówczas szkicownik uruchomi się w module Part Design, który zostanie otwarty automatycznie. System CATIA oferuje dwa rodzaje szkicowników: zwykły (Sketch) oraz pozycjonowany (Positioned Sketch). Szkicownik pozycjonowany (Type Positioned rys. 5.2) jest powiązany z płaszczyzną odniesienia (Reference) oraz punktem wstawienia (Origin). Szkicownik pozycjonowany może być także, tzw. szkicownikiem ślizgającym (Type Sliding), w którym szkic jest przywiązany jedynie do płaszczyzny referencyjnej. Typ ten stosowany jest głównie, aby zapewnić zgodność ze szkicownikami niepozycjonowanymi, utworzonymi za pomocą polecenia Sketch oraz umożliwić przesuwanie takiego szkicownika względem szkicownika pozycjonowanego. Jednak podczas dowolnej modyfikacji części, szkic ślizgający pozostaje w swoim pierwotny miejscu, co nie jest korzystne w procesie modelowania. Istnieje także szkicownik odizolowany (Type Isolated), który nie posiada żadnych powiązań z istniejącą geometrią. Rys Wybór trybu szkicownika i ustalanie jego położenia Tworząc szkic pozycjonowany w polu Reference określa się płaszczyznę, na której szkic ma być utworzony. Punkt wstawienia (Origin początek układu 212
27 współrzędnych) musi leżeć na płaszczyźnie odniesienia (Reference) i może zostać określony jako: Implicit domyślny, czyli położony w miejscu ustalonym za pomocą kursora myszy, Part origin początek układu współrzędnych już istniejącej części, Projection point rzut dowolnego punktu na płaszczyznę odniesienia, Intersection 2 lines punkt przecięcia się dwóch linii, Curve intersection punkt przecięcia się krzywej z płaszczyzną, na której ma leżeć układ współrzędnych, Middle point punkt środkowy dowolnej krzywej (krzywa nie musi leżeć na płaszczyźnie odniesienia), Barycentre środek ciężkości. Natomiast kierunek układu współrzędnych (Orientation) można zdefiniować jako: Implicit domyślny, X, Y, Z Axis zgodny z wybraną osią X, Y lub Z, Components zdefiniowany za pomocą współrzędnej X, Y i Z, Through point przechodzący przez punkt (punkt musi leżeć na płaszczyźnie odniesienia), Parallel to line równoległy do linii, Intersection plane zgodnie z wybraną płaszczyzną, Normal to surface prostopadły do wybranej powierzchni. Zarówno oś pozioma (H Direction) jak i pionowa (V Direction) mogą zostać określone niezależnie od siebie. Funkcja Reverse H / Reverse V zmienia zwrot osi na przeciwny, natomiast opcja Swap zamienia osie pomiędzy sobą. Podczas modelowania zaleca się stosowanie szkicowników pozycjonowanych, ponieważ podczas modyfikacji (rozwoju) geometrii, sprzężone położenie szkicownika automatycznie zmieni się, co pozwoli na pozostanie niezmienionego kształtu profilu (nawet, jeżeli nałożone są więzy). Po narysowaniu profilu szkicownik opuszcza się za pomocą narzędzia Exit workbench umieszczonego na pasku narzędziowym Workbench (rys. 5.3). Rys Wyjście ze szkicownika 5.2. Ustawienia szkicownika Po uruchomieniu szkicownika pojawia się okno przedstawione na rysunku 5.4. Charakterystyczne jest, że w oknie tym istnieje możliwość wyświetlania i przyciągania elementów do siatki. 213
Tworzenie nowego rysunku Bezpośrednio po uruchomieniu programu zostanie otwarte okno kreatora Nowego Rysunku.
1 Spis treści Ćwiczenie 1...3 Tworzenie nowego rysunku...3 Ustawienia Siatki i Skoku...4 Tworzenie rysunku płaskiego...5 Tworzenie modeli 3D...6 Zmiana Układu Współrzędnych...7 Tworzenie rysunku płaskiego...8
Bardziej szczegółowoOPROGRAMOWANIE UŻYTKOWE
R 3 OPROGRAMOWANIE UŻYTKOWE PROJEKTOWANIE Z WYKORZYSTANIEM PROGRAMU Solid Edge Cz. I Part 14 A 1,5 15 R 2,5 OO6 R 4,5 12,72 29 7 A 1,55 1,89 1,7 O33 SECTION A-A OPRACOWANIE: mgr inż. Marcin Bąkała Uruchom
Bardziej szczegółowoRys.1. Uaktywnianie pasków narzędzi. żądanych pasków narzędziowych. a) Modelowanie części: (standardowo widoczny po prawej stronie Przeglądarki MDT)
Procesy i techniki produkcyjne Instytut Informatyki i Zarządzania Produkcją Wydział Mechaniczny Ćwiczenie 3 (1) Zasady budowy bibliotek parametrycznych Cel ćwiczenia: Celem tego zestawu ćwiczeń 3.1, 3.2
Bardziej szczegółowo7. Modelowanie wałka silnika skokowego Aktywować projekt uŝytkownika
13 7. Modelowanie wałka silnika skokowego 7.1. Aktywować projekt uŝytkownika Z kategorii Get Started na pasku narzędziowym wybrać z grupy Launch opcję Projects. W dialogu Projects wybrać projekt o uŝytkownika.
Bardziej szczegółowo1. Wprowadzenie. 1.1 Uruchamianie AutoCAD-a 14. 1.2 Ustawienia wprowadzające. Auto CAD 14 1-1. Aby uruchomić AutoCada 14 kliknij ikonę
Auto CAD 14 1-1 1. Wprowadzenie. 1.1 Uruchamianie AutoCAD-a 14 Aby uruchomić AutoCada 14 kliknij ikonę AutoCAD-a 14 można uruchomić również z menu Start Start Programy Autodesk Mechanical 3 AutoCAD R14
Bardziej szczegółowoINSTYTUT INFORMATYKI STOSOWANEJ MODELOWANIE CZĘŚCI Z WYKORZYSTANIEM PROGRAMU SOLID EDGE
INSTYTUT INFORMATYKI STOSOWANEJ MODELOWANIE CZĘŚCI Z WYKORZYSTANIEM PROGRAMU SOLID EDGE Łódź 2012 1 Program Solid Edge ST (Synchronous Technology) umożliwia projektowanie urządzeń technicznych w środowisku
Bardziej szczegółowoCelem ćwiczenia jest zapoznanie się z podstawowymi funkcjami i pojęciami związanymi ze środowiskiem AutoCAD 2012 w polskiej wersji językowej.
W przygotowaniu ćwiczeń wykorzystano m.in. następujące materiały: 1. Program AutoCAD 2012. 2. Graf J.: AutoCAD 14PL Ćwiczenia. Mikom 1998. 3. Kłosowski P., Grabowska A.: Obsługa programu AutoCAD 14 i 2000.
Bardziej szczegółowoPłaszczyzny, Obrót, Szyk
Płaszczyzny, Obrót, Szyk Zagadnienia. Szyk kołowy, tworzenie brył przez Obrót. Geometria odniesienia, Płaszczyzna. Wykonajmy model jak na rys. 1. Wykonanie korpusu pokrywki Rysunek 1. Model pokrywki (1)
Bardziej szczegółowoRys. 1. Rozpoczynamy rysunek pojedynczej części
Inventor cw1 Otwieramy nowy rysunek typu Inventor Part (ipt) pojedyncza część. Wykonujemy to następującym algorytmem, rys. 1: 1. Na wstędze Rozpocznij klikamy nowy 2. W oknie dialogowym Nowy plik klikamy
Bardziej szczegółowoKsięgarnia PWN: Andrzej Jaskulski - AutoCAD 2010/LT Podstawy projektowania parametrycznego i nieparametrycznego
Księgarnia PWN: Andrzej Jaskulski - AutoCAD 2010/LT2010+. Podstawy projektowania parametrycznego i nieparametrycznego Spis treści 1. Koncepcja i zawartość podręcznika...11 1.1. Zawartość programowa...11
Bardziej szczegółowoSzkolenie nowości w CATIA V5-6R2016
Szkolenie nowości w CATIA V5-6R2016 Sketcher CATIA V5-6R2016 Sketcher CATIA V5-6R2015 Polygon nowa funkcjonalność; Nowa funkcjonalność pozwalająca na tworzenie wieloboków o liczbie wierzchołków od 3 do
Bardziej szczegółowoWstęp Pierwsze kroki Pierwszy rysunek Podstawowe obiekty Współrzędne punktów Oglądanie rysunku...
Wstęp... 5 Pierwsze kroki... 7 Pierwszy rysunek... 15 Podstawowe obiekty... 23 Współrzędne punktów... 49 Oglądanie rysunku... 69 Punkty charakterystyczne... 83 System pomocy... 95 Modyfikacje obiektów...
Bardziej szczegółowoPORÓWNANIE NARZĘDZI DOSTĘPNYCH W OBSZARZE ROBOCZYM SZKICOWNIKA NX Z POLECENIAMI ZAWARTYMI W ANALOGICZNEJ PRZESTRZENI GEOMETRYCZNEJ CATIA V5
PORÓWNANIE NARZĘDZI DOSTĘPNYCH W OBSZARZE ROBOCZYM SZKICOWNIKA NX Z POLECENIAMI ZAWARTYMI W ANALOGICZNEJ PRZESTRZENI GEOMETRYCZNEJ CATIA V5 Tworzenie profili o charakterystycznym kształcie NARZĘDZIA, KTÓRE
Bardziej szczegółowoKGGiBM GRAFIKA INŻYNIERSKA Rok III, sem. VI, sem IV SN WILiŚ Rok akademicki 2011/2012
Rysowanie precyzyjne 7 W ćwiczeniu tym pokazane zostaną wybrane techniki bardzo dokładnego rysowania obiektów w programie AutoCAD 2012, między innymi wykorzystanie punktów charakterystycznych. Narysować
Bardziej szczegółowoPolitechnika Warszawska Wydział Mechatroniki Instytut Automatyki i Robotyki
Politechnika Warszawska Wydział Mechatroniki Instytut Automatyki i Robotyki Ćwiczenie laboratoryjne 2 Temat: Modelowanie powierzchni swobodnych 3D przy użyciu programu Autodesk Inventor Spis treści 1.
Bardziej szczegółowoInstrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych
Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Lab. 10 Assembly Design Modelowanie złożonych układów mechanicznych Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki Katedra Robotyki i Mechatroniki dr inż. Zbigniew Śliwa
Bardziej szczegółowoModelowanie powierzchniowe cz. 2
Modelowanie powierzchniowe cz. 2 Tworzenie modelu przez obrót wokół osi SIEMENS NX Revolve Opis okna dialogowego Section wybór profilu do obrotu Axis określenie osi obrotu Limits typ i parametry geometryczne
Bardziej szczegółoworysunkowej Rys. 1. Widok nowego arkusza rysunku z przeglądarką obiektów i wywołanym poleceniem edycja arkusza
Ćwiczenie nr 12 Przygotowanie dokumentacji rysunkowej Wprowadzenie Po wykonaniu modelu części lub zespołu kolejnym krokiem jest wykonanie dokumentacji rysunkowej w postaci rysunków części (rysunki wykonawcze)
Bardziej szczegółowoIRONCAD. TriBall IRONCAD Narzędzie pozycjonujące
IRONCAD IRONCAD 2016 TriBall o Narzędzie pozycjonujące Spis treści 1. Narzędzie TriBall... 2 2. Aktywacja narzędzia TriBall... 2 3. Specyfika narzędzia TriBall... 4 3.1 Kula centralna... 4 3.2 Kule wewnętrzne...
Bardziej szczegółowoĆwiczenie Tworzenie szkicu 3D z linii i splajnów. Rama fotela
Ćwiczenie 0.. Tworzenie szkicu 3D z linii i splajnów. Rama fotela Szkice 3D może być tworzony z zastosowaniem narzędzia do precyzyjnego wprowadzania współrzędnych. Tak utworzony szkic może być dalej modyfikowany
Bardziej szczegółowoDARMOWA PRZEGLĄDARKA MODELI IFC
www.bimvision.eu DARMOWA PRZEGLĄDARKA MODELI IFC BIM VISION. OPIS FUNKCJONALNOŚCI PROGRAMU. CZĘŚĆ I. Spis treści OKNO GŁÓWNE... 1 NAWIGACJA W PROGRAMIE... 3 EKRAN DOTYKOWY... 5 MENU... 6 ZAKŁADKA WIDOK....
Bardziej szczegółowoWprowadzenie do rysowania w 3D. Praca w środowisku 3D
Wprowadzenie do rysowania w 3D 13 Praca w środowisku 3D Pierwszym krokiem niezbędnym do rozpoczęcia pracy w środowisku 3D programu AutoCad 2010 jest wybór odpowiedniego obszaru roboczego. Można tego dokonać
Bardziej szczegółowoBryła obrotowa, szyk kołowy, szyk liniowy
Bryła obrotowa, szyk kołowy, szyk liniowy Zagadnienia. Tworzenie bryły obrotowej (dodawanie i odejmowanie bryły). Tworzenie rowków obwodowych. Tworzenie otworów powielonych za pomocą szyku kołowego. Wykorzystanie
Bardziej szczegółowoPokrywka. Rysunek 1. Projekt - wynik końcowy. Rysunek 2. Pierwsza linia łamana szkicu
Pokrywka Rysunek 1. Projekt - wynik końcowy Projekt rozpoczynamy od narysowania zamkniętego szkicu. 1. Narysujemy i zwymiarujmy linię łamaną jako część szkicu (nie zamknięty), rys. 2. Uwaga: a) Dodajmy
Bardziej szczegółowo- biegunowy(kołowy) - kursor wykonuje skok w kierunku tymczasowych linii konstrukcyjnych;
Ćwiczenie 2 I. Rysowanie precyzyjne Podczas tworzenia rysunków często jest potrzeba wskazania dokładnego punktu na rysunku. Program AutoCad proponuje nam wiele sposobów zwiększenia precyzji rysowania.
Bardziej szczegółowoKoło zębate wału. Kolejnym krokiem będzie rozrysowanie zębatego koła przeniesienia napędu na wał.
Witam w kolejnej części kursu modelowania 3D. Jak wspomniałem na forum, dalsze etapy będą przedstawiały terminy i nazwy opcji, ustawień i menu z polskojęzycznego interfejsu programu. Na początek dla celów
Bardziej szczegółowoRysowanie precyzyjne. Polecenie:
7 Rysowanie precyzyjne W ćwiczeniu tym pokazane zostaną różne techniki bardzo dokładnego rysowania obiektów w programie AutoCAD 2010, między innymi wykorzystanie punktów charakterystycznych. Z uwagi na
Bardziej szczegółowoPodczas tej lekcji przyjrzymy się, jak wykonać poniższy rysunek przy pomocy programu BobCAD-CAM
Rysowanie Części 2D Lekcja Pierwsza Podczas tej lekcji przyjrzymy się, jak wykonać poniższy rysunek przy pomocy programu BobCAD-CAM Na wstępie należy zmienić ustawienia domyślne programu jednostek miary
Bardziej szczegółowoĆwiczenie nr 8 - Modyfikacje części, tworzenie brył złożonych
Ćwiczenie nr 8 - Modyfikacje części, tworzenie brył złożonych Wprowadzenie Utworzone elementy bryłowe należy traktować jako wstępnie wykonane elementy, które dopiero po dalszej obróbce będą gotowymi częściami
Bardziej szczegółowoW tym ćwiczeniu zostanie wykonany prosty profil cienkościenny, jak na powyŝszym rysunku.
ĆWICZENIE 1 - Podstawy modelowania 3D Rozdział zawiera podstawowe informacje i przykłady dotyczące tworzenia trójwymiarowych modeli w programie SolidWorks. Ćwiczenia zawarte w tym rozdziale są podstawą
Bardziej szczegółowoPrzykład 1 wałek MegaCAD 2005 2D przykład 1 Jest to prosty rysunek wałka z wymiarowaniem. Założenia: 1) Rysunek z branży mechanicznej; 2) Opracowanie w odpowiednim systemie warstw i grup; Wykonanie 1)
Bardziej szczegółowoInformatyka Arkusz kalkulacyjny Excel 2010 dla WINDOWS cz. 1
Wyższa Szkoła Ekologii i Zarządzania Informatyka Arkusz kalkulacyjny 2010 dla WINDOWS cz. 1 Slajd 1 Slajd 2 Ogólne informacje Arkusz kalkulacyjny podstawowe narzędzie pracy menadżera Arkusz kalkulacyjny
Bardziej szczegółowoTworzenie powierzchni na bazie przekrojów charakterystycznych SIEMENS NX Bridge Surface
charakterystycznych SIEMENS NX Bridge Surface Narzędzie przeznaczone do wykonywania przejść powierzchniowych między dwoma krawędziami geometrii powierzchniowej lub bryłowej utworzonej wcześniej. Funkcje
Bardziej szczegółowoBRELOK DO KLUCZY. ZADANIE Stwórz breloczek z nazwą twojej szkoły 1. Szkic breloczka z napisem MAKER
BRELOK DO KLUCZY ZADANIE Stwórz breloczek z nazwą twojej szkoły 1. Szkic breloczka z napisem MAKER ZADANIE DODATKOWE Przygotuj breloczek upominkowy i podaruj go komuś innemu 1 Napis nie może być zbyt długi
Bardziej szczegółowo1 Tworzenie brył obrotowych
1 Tworzenie brył obrotowych Do tworzenia brył obrotowych w programie Blender służą dwa narzędzia: Spin i SpinDup. Idea tworzenia brył obrotowych jest prosta i polega na narysowania połowy przekroju poprzecznego
Bardziej szczegółowoBLENDER- Laboratorium 1 opracował Michał Zakrzewski, 2014 r. Interfejs i poruszanie się po programie oraz podstawy edycji bryły
BLENDER- Laboratorium 1 opracował Michał Zakrzewski, 2014 r. Interfejs i poruszanie się po programie oraz podstawy edycji bryły Po uruchomieniu programu Blender zawsze ukaże się nam oto taki widok: Jak
Bardziej szczegółowoLaboratorium z Grafiki InŜynierskiej CAD. Rozpoczęcie pracy z AutoCAD-em. Uruchomienie programu
Laboratorium z Grafiki InŜynierskiej CAD W przygotowaniu ćwiczeń wykorzystano m.in. następujące materiały: 1. Program AutoCAD 2010. 2. Graf J.: AutoCAD 14PL Ćwiczenia. Mikom 1998. 3. Kłosowski P., Grabowska
Bardziej szczegółowoModelowanie krawędziowe detalu typu wałek w szkicowniku EdgeCAM 2009R1
Modelowanie krawędziowe detalu typu wałek w szkicowniku EdgeCAM 2009R1 Rys.1 Widok rysunku wykonawczego wałka 1. Otwórz program Edgecam. 2. Zmieniamy środowisko frezowania (xy) na toczenie (zx) wybierając
Bardziej szczegółowoW module Część-ISO wykonać kubek jak poniżej
W module Część-ISO wykonać kubek jak poniżej rozpoczniemy od wyciągnięcia walca o średnicy 75mm i wysokości 90mm z płaszczyzny xy wykonujemy szkic do wyciągnięcia zamykamy szkic, oraz wprowadzamy wartość
Bardziej szczegółowoSpis treści CZĘŚĆ I. NIEPARAMETRYCZNE PROJEKTOWANIE 2D...31
Spis treści 1. Koncepcja i zawartość podręcznika...13 1.1. Zawartość programowa...13 1.2. Zakładany efekt i metodyka szkolenia...14 1.3. Przeznaczenie...14 1.4. Autor...14 1.4.1. Blog...15 1.4.2. Kanał
Bardziej szczegółowoInformatyka Arkusz kalkulacyjny Excel 2010 dla WINDOWS cz. 1
Wyższa Szkoła Ekologii i Zarządzania Informatyka Arkusz kalkulacyjny Excel 2010 dla WINDOWS cz. 1 Slajd 1 Excel Slajd 2 Ogólne informacje Arkusz kalkulacyjny podstawowe narzędzie pracy menadżera Arkusz
Bardziej szczegółowoPrzeciąganie, rzutowanie, płaszczyzna konstrukcyjna
Przeciąganie, rzutowanie, płaszczyzna konstrukcyjna Wykonajmy projekt tłumika z elementami rur wydechowych, rys. 1 Rys. 1. Efekt końcowy projektu Przyjmując jako płaszczyznę szkicu płaszczyznę XY, narysujmy
Bardziej szczegółowoTworzenie dokumentacji 2D
Tworzenie dokumentacji 2D Tworzenie dokumentacji technicznej 2D dotyczy określonej części (detalu), uprzednio wykonanej w przestrzeni trójwymiarowej. Tworzenie rysunku 2D rozpoczynamy wybierając z menu
Bardziej szczegółowoTemat: Organizacja skoroszytów i arkuszy
Temat: Organizacja skoroszytów i arkuszy Podstawowe informacje o skoroszycie Excel jest najczęściej wykorzystywany do tworzenia skoroszytów. Skoroszyt jest zbiorem informacji, które są przechowywane w
Bardziej szczegółowoRysowanie Części 2D. Lekcja Druga. Podczas tej lekcji przyjrzymy się jak wykonać poniższy rysunek przy pomocy programu BobCAD-CAM.
Rysowanie Części 2D Lekcja Druga Podczas tej lekcji przyjrzymy się jak wykonać poniższy rysunek przy pomocy programu BobCAD-CAM. Musimy zdecydować najpierw jak rozpoczniemy rysowanie projektu. Rysunek
Bardziej szczegółowoSzkic adaptacyjny. Rozdział 4. Projekt Koparka 1. Ćwiczenie 4.5. Rysunek 4.44. Szkic adaptacyjny tłoczyska
Rozdział 4. Projekt Koparka 1 Szkic adaptacyjny Ćwiczenie 4.5. Rysunek 4.44. Szkic adaptacyjny tłoczyska Poza użyciem części 3D Inventor umożliwia pracę w modelu trójwymiarowym z płaskimi szkicami, które
Bardziej szczegółowoModelowanie powierzchniowe - czajnik
Modelowanie powierzchniowe - czajnik Rysunek 1. Model czajnika wykonany metodą Modelowania powierzchniowego Utwórzmy rysunek części. Utwórzmy szkic na Płaszczyźnie przedniej. Narysujmy pionową Linię środkową
Bardziej szczegółowo[W pisz tytuł dokumentu] Składanie zespołu maszynowego Ćwiczenie 1
[Wpisz tytuł dokumentu] Składanie zespołu maszynowego Ćwiczenie 1 Celem ćwiczenia stanowi wykonanie prostego profilu cienkościennego przedstawionego na rys. 1.1 Rys 1.1 Utworzenie nowego pliku: Z menu
Bardziej szczegółowoWyciągnięcie po linii prostej w ujęciu powierzchniowym w NX firmy Siemens Industry Software
Wyciągnięcie po linii prostej w ujęciu powierzchniowym w NX firmy Siemens Industry Software 1. Extrude opis okna dialogowego: Section wybór profilu do wyciągnięcia, Direction określenie kierunku i zwrotu
Bardziej szczegółowoĆwiczenie nr 6 - Wprowadzenie do programu Inventor
Ćwiczenie nr 6 - Wprowadzenie do programu Inventor Ogólna koncepcja programu Program Inventor 2014-7 jest kolejną wersją pakietu trójwymiarowego projektowania parametrycznego firmy AutoDesc Inc. Tworzone
Bardziej szczegółowoInventor 2016 co nowego?
Inventor 2016 co nowego? OGÓLNE 1. Udoskonalenia wizualizacji, grafiki i programu Studio Nowa obsługa oświetlenia opartego na obrazie (IBL, Image Based Lighting) Wszystkie style oświetlenia w programie
Bardziej szczegółowoŁożysko z pochyleniami
Łożysko z pochyleniami Wykonamy model części jak na rys. 1 Rys. 1 Część ta ma płaszczyznę symetrii (pokazaną na rys. 1). Płaszczyzna ta może być płaszczyzną podziału formy odlewniczej. Aby model można
Bardziej szczegółowoTemat: Modelowanie 3D cewki uzwojenia stojana silnika skokowego
Techniki CAD w pracy inŝyniera Aplikacja programu Autodesk Inventor 2010. Studium stacjonarne i niestacjonarne. Kierunek: Elektrotechnika Temat: Modelowanie 3D cewki uzwojenia stojana silnika skokowego
Bardziej szczegółowoRys Rys. 3.2 Szkicując profil przedstawiony naa rys. 3.2 należy zwrócić uwagę na lokalizację początku układu współrzędnych,
Ćwiczenie 3 16 Cel ćwiczenia stanowi wykonanie modelu części maszynowej typu podpora przedstawionego na rys. 3.1 Rysowanie profilu: Rys. 3.1 Otworzyć nowy szkic na planiee płaszczyzny przedniej, Narysować
Bardziej szczegółowoProjekt połowicznej, prostej endoprotezy stawu biodrowego w programie SOLIDWorks.
1 Projekt połowicznej, prostej endoprotezy stawu biodrowego w programie SOLIDWorks. Rysunek. Widok projektowanej endoprotezy według normy z wymiarami charakterystycznymi. 2 3 Rysunek. Ilustracje pomocnicze
Bardziej szczegółowoTworzenie prezentacji w MS PowerPoint
Tworzenie prezentacji w MS PowerPoint Program PowerPoint dostarczany jest w pakiecie Office i daje nam możliwość stworzenia prezentacji oraz uatrakcyjnienia materiału, który chcemy przedstawić. Prezentacje
Bardziej szczegółowoĆwiczenie nr 5 Zautomatyzowane tworzenie dokumentacji
Ćwiczenie nr 5 Zautomatyzowane tworzenie dokumentacji technicznej Od wersji 2013 programu AutoCAD istnieje możliwość wykonywania pełnej dokumentacji technicznej dla obiektów 3D tj. wykonywanie rzutu bazowego
Bardziej szczegółowonarzędzie Linia. 2. W polu koloru kliknij kolor, którego chcesz użyć. 3. Aby coś narysować, przeciągnij wskaźnikiem w obszarze rysowania.
Elementy programu Paint Aby otworzyć program Paint, należy kliknąć przycisk Start i Paint., Wszystkie programy, Akcesoria Po uruchomieniu programu Paint jest wyświetlane okno, które jest w większej części
Bardziej szczegółowoPrzykład montażu w CATIA v5
Przykład montażu w CATIA v5 Za przykład posłuży proste połączenie wałka i tulejki za pomocą wpustu. Pierwszym etapem jest konstrukcja modeli 3D. Zacznijmy od stworzenia modelu wałka. Model 3D wałka Modelowanie
Bardziej szczegółowoAplikacja projektu Program wycinki drzew i krzewów dla RZGW we Wrocławiu
Aplikacja projektu Program wycinki drzew i krzewów dla RZGW we Wrocławiu Instrukcja obsługi Aplikacja wizualizuje obszar projektu tj. Dorzecze Środkowej Odry będące w administracji Regionalnego Zarządu
Bardziej szczegółowoPierwszy model od bryły do dokumentacji
Pierwszy model od bryły do dokumentacji Model bryłowy Rysunek 4.1. Rysunek modelu zastosowanego w przykładzie W rozdziale zostanie wykonany poniższy model (rysunek 4.1). Przed przystąpieniem do wykonania
Bardziej szczegółowoRysunek 1. Zmontowane części
Montaż wiązania złożenia Zagadnienia. Wykorzystanie wiązań do tworzenia geometrycznych relacji pomiędzy detalami złożenia. Przenoszenie detali (części) do rysunku zestawieniowego (złożenia). Wiązania Wspólne,
Bardziej szczegółowoAuto CAD 14 5-1. Punkt przecięcia się obiektów
Auto CAD 14 5-1 5. Punkty charakterystyczne obiektów. 5.1 Wstęp Obiekty AutoCAD-a mają punkty charakterystyczne. Rodzaj punktów charakterystycznych zależy od typu obiektu. Przykładowo punktami charakterystycznymi
Bardziej szczegółowoTechniki wstawiania tabel
Tabele w Wordzie Tabela w Wordzie to uporządkowany układ komórek w postaci wierszy i kolumn, w które może być wpisywany tekst lub grafika. Każda komórka może być formatowana oddzielnie. Możemy wyrównywać
Bardziej szczegółowoTemat: Modelowanie 3D rdzenia stojana silnika skokowego
Techniki CAD w pracy inŝyniera Aplikacja programu Autodesk Inventor 2010. Studium stacjonarne i niestacjonarne. Kierunek: Elektrotechnika Temat: Modelowanie 3D rdzenia stojana silnika skokowego Opracował:
Bardziej szczegółowoAutoCAD 1. Otwieranie aplikacji AutoCAD 2011. AutoCAD 1
AutoCAD 1 Omówienie interfejsu programu AutoCAD (menu rozwijalne, paski przycisków, linia poleceń, linia informacyjna, obszar roboczy); rysowanie linii i okręgu; rysowanie precyzyjne z wykorzystaniem trybów
Bardziej szczegółowoĆwiczenie nr 9 - Tworzenie brył
Ćwiczenie nr 9 - Tworzenie brył Wprowadzenie Bryła jest podstawowym obiektem wykorzystywanym w czasie projektowania 3D. Etap tworzenia bryły (jednej lub kilku) jest pierwszym etapem tworzenia nowej części.
Bardziej szczegółowo5.4. Tworzymy formularze
5.4. Tworzymy formularze Zastosowanie formularzy Formularz to obiekt bazy danych, który daje możliwość tworzenia i modyfikacji danych w tabeli lub kwerendzie. Jego wielką zaletą jest umiejętność zautomatyzowania
Bardziej szczegółowoModuł Grafika komputerowa i multimedia 312[01].S2. Ćwiczenia Podstawy programu Autocad 2011 Prosta
Moduł Grafika komputerowa i multimedia 312[01].S2 Ćwiczenia Podstawy programu Autocad 2011 Prosta Opracowanie: mgr inż. Aleksandra Miętus na podstawie książki Autocad 2000 ćwiczenia praktyczne. wyd. Helion
Bardziej szczegółowoPolitechnika Warszawska Wydział Mechatroniki Instytut Automatyki i Robotyki. Ćwiczenie laboratoryjne 1
Politechnika Warszawska Wydział Mechatroniki Instytut Automatyki i Robotyki Ćwiczenie laboratoryjne 1 Temat: Modelowanie krzywych 2D i 3D przy użyciu programu Autodesk Inventor 2009 Spis treści 1. Wprowadzenie...
Bardziej szczegółowoPrzykłady zastosowania zaawansowanych operacji
Przykłady zastosowania zaawansowanych operacji Wyciągnięcie po ścieżce Rysunek 17.1. Szkic okręgu Wyciągnięciem po ścieżce można: Dodać materiał, poleceniem. Odjąć materiał, poleceniem. W przykładzie przedstawiono
Bardziej szczegółowoOficyna Wydawnicza UNIMEX ebook z zabezpieczeniami DRM
Oficyna Wydawnicza UNIMEX ebook z zabezpieczeniami DRM Opis użytkowy aplikacji ebookreader Przegląd interfejsu użytkownika a. Okno książki. Wyświetla treść książki podzieloną na strony. Po prawej stronie
Bardziej szczegółowo4.2. ELIPSA. 1. W linii statusowej włączamy siatkę i skok, które ułatwią rysowanie:
4.2. ELIPSA 1. W linii statusowej włączamy siatkę i skok, które ułatwią rysowanie: 2. Rysujemy Elipsę (_Ellipse) zaczynając w dowolnym punkcie, koniec osi definiujemy np. za pomocą współrzędnych względnych
Bardziej szczegółowoUruchamianie programu
Wprowadzenie do programu SolidWorks Uruchamianie programu Rysunek 1.1. Menu w postaci zwiniętej (na górze) i rozwiniętej (na dole) Po uruchomieniu programu SolidWorks pojawia się okno bez otwartego pliku.
Bardziej szczegółowoTechniki CAD w pracy inŝyniera Aplikacja programu Autodesk Inventor Praktyczne ćwiczenia więzów szkicu 2D
Techniki CAD w pracy inŝyniera Aplikacja programu Autodesk Inventor 2010. Studium stacjonarne i niestacjonarne. Kierunek: Elektrotechnika Praktyczne ćwiczenia więzów szkicu 2D Opracował: dr inŝ. Andrzej
Bardziej szczegółowoTWORZENIE OBIEKTÓW GRAFICZNYCH
R O Z D Z I A Ł 2 TWORZENIE OBIEKTÓW GRAFICZNYCH Rozdział ten poświęcony będzie dokładnemu wyjaśnieniu, w jaki sposób działają polecenia służące do rysowania różnych obiektów oraz jak z nich korzystać.
Bardziej szczegółowo9. Wymiarowanie. 9.1 Wstęp. 9.2 Opis funkcje wymiarowania. Auto CAD 14 9-1
Auto CAD 14 9-1 9. Wymiarowanie. 9.1 Wstęp Wymiarowanie elementów jest ważnym etapem tworzenia rysunku. Dzięki wymiarom wielkość elementów znajdujących się na rysunku zostaje jednoznacznie określona. 9.2
Bardziej szczegółowoZaznaczanie komórek. Zaznaczenie pojedynczej komórki polega na kliknięciu na niej LPM
Zaznaczanie komórek Zaznaczenie pojedynczej komórki polega na kliknięciu na niej LPM Aby zaznaczyć blok komórek które leżą obok siebie należy trzymając wciśnięty LPM przesunąć kursor rozpoczynając od komórki
Bardziej szczegółowoĆw. I Projektowanie opakowań transportowych cz. 1 Ćwiczenia z Corel DRAW
Ćw. I Projektowanie opakowań transportowych cz. 1 Ćwiczenia z Corel DRAW Celem ćwiczenia jest wstępne przygotowanie do wykonania projektu opakowania transportowego poprzez zapoznanie się z programem Corel
Bardziej szczegółowoEdytor tekstu OpenOffice Writer Podstawy
Edytor tekstu OpenOffice Writer Podstawy Cz. 3. Rysunki w dokumencie Obiekt Fontwork Jeżeli chcemy zamieścić w naszym dokumencie jakiś efektowny napis, na przykład tytuł czy hasło promocyjne, możemy w
Bardziej szczegółowoDodawanie grafiki i obiektów
Dodawanie grafiki i obiektów Word nie jest edytorem obiektów graficznych, ale oferuje kilka opcji, dzięki którym można dokonywać niewielkich zmian w rysunku. W Wordzie możesz zmieniać rozmiar obiektu graficznego,
Bardziej szczegółowoCorelDRAW. wprowadzenie
CorelDRAW wprowadzenie Źródło: Podręcznik uŝytkownika pakietu CorelDRAW Graphics Suite 12 Rysowanie linii 1. Otwórz program CorelDRAW. 2. Utwórz nowy rysunek i zapisz go w swoich dokumentach jako [nazwisko]_1.cdr
Bardziej szczegółowotak jak jest to przedstawione na rysunku powyżej (pierwszy etap ćwiczenia)
6 Modyfikacja obiektów Kopiowanie Kopiowanie polega na powielaniu wskazanego elementu lub elementów i umieszczeniu go (lub ich) w innym miejscu na rysunku. Zastosowanie tej operacji pozwala w szybki sposób
Bardziej szczegółowoPrezentacja multimedialna MS PowerPoint 2010 (podstawy)
Prezentacja multimedialna MS PowerPoint 2010 (podstawy) Cz. 4. Animacje, przejścia, pokaz slajdów Dzięki animacjom nasza prezentacja może stać się bardziej dynamiczna, a informacje, które chcemy przekazać,
Bardziej szczegółowoProfesjonalni i skuteczni - projekt dla pracowników branży telekomunikacyjnej
PROGRAM SZKOLENIA AutoCAD- Projektowanie układów instalacji elektrycznych, telekomunikacyjnych oraz branżowych obiektów 3D z wykorzystaniem oprogramowania AutoCAD- 40 h Przedmiot / Temat DZIEŃ I Wprowadzenie
Bardziej szczegółowoPOMOC / INSTRUKCJA OBSŁUGI
POMOC / INSTRUKCJA OBSŁUGI 1. Powiększanie mapy 2. Plakat 3. Schemat lekcji 4. Broszura informacyjna 5. Instrukcja obsługi Pasek narzędzi i menu wyboru Zmiana skali mapy Mini mapa - podgląd na położenie
Bardziej szczegółowoPodstawy technologii cyfrowej i komputerów
BESKIDZKIE TOWARZYSTWO EDUKACYJNE Podstawy technologii cyfrowej i komputerów Budowa komputerów cz. 2 systemy operacyjne mgr inż. Radosław Wylon 2010 1 Spis treści: Rozdział I 3 1. Systemy operacyjne 3
Bardziej szczegółowoIRONCAD IRONCAD Skróty klawiaturowe
IRONCAD IRONCAD 2016 Skróty klawiaturowe Spis treści 1. Klawisze zmiany interfejsu... 2 2. Klawisze funkcyjne pliku/edycji... 2 3. Klawisze funkcyjne/ przypisania dla kamer... 2 a. Klawisze zmiany kamer...
Bardziej szczegółowo54. Układy współrzędnych
54 54. Układy współrzędnych Współrzędne punktów i dostępne układy współrzędnych na płaszczyźnie (2D) omówiono w rozdziale 8. Współrzędne 2D. W tym rozdziale podane zostaną informacje dodatkowe konieczne
Bardziej szczegółowoKolektor. Zagadnienia. Wyciągnięcia po profilach, Lustro, Szyk. Wykonajmy model kolektora jak na rys. 1.
Kolektor Zagadnienia. Wyciągnięcia po profilach, Lustro, Szyk Wykonajmy model kolektora jak na rys. 1. Rysunek 1 Składa się on z grubszej rury, o zmiennym przekroju, leżącej w płaszczyźnie symetrii kolektora
Bardziej szczegółowoSpis wybranych poleceń programu kompas-3d
Usługi Informatyczne "SZANSA" - Gabriela Ciszyńska-Matuszek ul. Świerkowa 25, 43-305 Bielsko-Biała NIP 937-212-97-52 Spis wybranych poleceń programu kompas-3d www.kompas-3d.pl Widok OdświeŜenie ekranu
Bardziej szczegółowoGrafika Komputerowa Materiały Laboratoryjne
Grafika Komputerowa Materiały Laboratoryjne Laboratorium 10 Blender, podstawy Wstęp Blender jest rozbudowanym narzędziem do tworzenia i edycji obiektów, scen i animacji 3D. Poznanie go na przyzwoitym poziomie
Bardziej szczegółowoUkłady współrzędnych GUW, LUW Polecenie LUW
Układy współrzędnych GUW, LUW Polecenie LUW 1 Układy współrzędnych w AutoCAD Rysowanie i opis (2D) współrzędnych kartezjańskich: x, y współrzędnych biegunowych: r
Bardziej szczegółowoCele: edycja i modyfikacja obiektów w programie AutoCAD. Stosowanie poleceń: SKALA, FAZUJ, ZAOKRĄGL. KORZYSTANIE Z UCHWYTÓW.
MODYFIKACJA, EDYCJA OBIEKTÓW w programie AUTOCAD Polecenia: Część 2: SKALA, FAZUJ, ZAOKRĄGL. Uchwyty. Cele: edycja i modyfikacja obiektów Cele: edycja i modyfikacja obiektów w programie AutoCAD. Stosowanie
Bardziej szczegółowoRys.1. Technika zestawiania części za pomocą polecenia WSTAWIAJĄCE (insert)
Procesy i techniki produkcyjne Wydział Mechaniczny Ćwiczenie 3 (2) CAD/CAM Zasady budowy bibliotek parametrycznych Cel ćwiczenia: Celem tego zestawu ćwiczeń 3.1, 3.2 jest opanowanie techniki budowy i wykorzystania
Bardziej szczegółowoTemat: Modelowanie 3D rdzenia wirnika silnika skokowego
Techniki CAD w pracy inŝyniera Aplikacja programu Autodesk Inventor 2010. Studium stacjonarne i niestacjonarne. Kierunek: Elektrotechnika Temat: Modelowanie 3D rdzenia wirnika silnika skokowego Opracował:
Bardziej szczegółowoAdobe InDesign lab.1 Jacek Wiślicki, Paweł Kośla. Spis treści: 1 Podstawy pracy z aplikacją Układ strony... 2.
Spis treści: 1 Podstawy pracy z aplikacją... 2 1.1 Układ strony... 2 strona 1 z 7 1 Podstawy pracy z aplikacją InDesign jest następcą starzejącego się PageMakera. Pod wieloma względami jest do niego bardzo
Bardziej szczegółowoPikoCNC skróty klawiaturowe
PikoCNC skróty klaw... Copyright 2017 PPHU ELCOSIMO 1 PikoCNC skróty klawiaturowe wersja 1.1 2017.03.25 PikoCNC skróty klaw... Copyright 2017 PPHU ELCOSIMO 2 1. Program główny Skróty podstawowe TAB TAB+SHIFT
Bardziej szczegółowoAnimacje z zastosowaniem suwaka i przycisku
Animacje z zastosowaniem suwaka i przycisku Animacja Pole równoległoboku Naukę tworzenia animacji uruchamianych na przycisk zaczynamy od przygotowania stosunkowo prostej animacji, za pomocą, której można
Bardziej szczegółowoRysunek map Wstęp do AutoCada. Elżbieta Lewandowicz
Rysunek map Wstęp do AutoCada Elżbieta Lewandowicz Ustawienia szablonu rysunkowego Kreator ustawień jednostki : liniowe, kątowe, zwrot kąta granice rysunku Przykład organizacji rys. Kreator ustawień: Jednostki
Bardziej szczegółowo