Święto Szkoły 2013r.

Transkrypt

1 Święto Szkoły 2013r. JAN PAWEŁ II PAPIEŻ DIALOGU Pieśń 1: Sutanna uboga Lena śpiewa (2 zwrotki) Serdecznie witamy wszystkich na uroczystej akademii z okazji Święta Szkoły. Dziś obchodzimy siódmą rocznicę nadania naszej szkole imienia Jana Pawła II. W związku z naszą przynależnością do Rodziny Szkół Papieskich Święto Szkoły rozpoczęliśmy (jak co roku w październiku) uczestnictwem w XIII Ogólnopolskiej Pielgrzymce Rodziny Szkół imienia Jana Pawła II na Jasną Górę. W tym roku modliliśmy się o dar rychłej kanonizacji naszego Patrona, jak również za naszą ukochaną Ojczyznę Polskę. Każdy Dzień Papieski wywołuje w nas fale dobrych, wzruszających wspomnień o Człowieku, który zawsze zadziwiał i ciągle zadziwia świat. Pochylamy się wspólnie nad życiem i nauczaniem błogosławionego Jana Pawła II. Tegoroczny Dzień Papieski przeżywamy pod hasłem: Jan Paweł II Papież Dialogu. Nazywano Go papieżem pokoju, bo wszędzie wzywał do dialogu, stawał w obronie najsłabszych, dążył do pojednania. Julia: Nazywano Go papieżem modlitwy, gdyż potrafił zatopić się w głęboką modlitwę, wyciszyć w tłumie i poddać medytacji. Dawid: Nazywano Go papieżem chorych, bo błogosławił i pochylał się nad człowiekiem cierpiącym, niepełnosprawnym. Sam wiedział, co to choroba i pełen pokory zgadzał się z wolą Bożą. 1

2 Lena: Nazywano Go papieżem młodych, bo, tak jak nikt, potrafił nawiązać doskonały kontakt z młodzieżą. Całe zastępy młodzieży pojawiały się tam, gdzie można było Go spotkać choć przez chwilę. Jakub: Nazywano Go papieżem nadziei, bo gdzie przybywał, przynosił chrześcijańską nadzieję i wołanie:,,nie lękajcie się! Patryk: Nazywano Go papieżem dzieci, gdyż wiedział, jak ważne jest dziecko w oczach Pana Jezusa. Kacper: Nazywano Go papieżem zawierzenia, gdyż cały oddał się Matce Najświętszej i przez Nią wypraszał łaski dla Kościoła Powszechnego. Pieśń 2: Maryjo Matko (2 zwrotki) Dzisiaj chcemy poznać błogosławionego Jana Pawła II jako Papieża Dialogu. Słowa 2a JP II: Ufam, że mnie słyszą Umieć prowadzić dialog, czyli umieć rozmawiać, dobrze rozmawiać to wielka sztuka. Błogosławiony Jan Paweł II, w swoim nauczaniu podkreślał, że dialog, to taki sposób wzajemnej komunikacji międzyludzkiej, gdzie strony dążą do wzajemnego zrozumienia, szanując przy tym swoją wolność i godność. Kacper: Przyszedł do nas od Boga, Przyniósł nadzieję, miłość i wiarę, Rozbudził w nas to, co najszlachetniejsze, Dodał sił w trwaniu niezłomnym. Łagodził niepokoje, Uciszał rozterki, Wskazał drogę. 2

3 Przypomniał dzieje, Tłumaczył zdarzenia Wspierał w zwątpieniu. Uczył nas grzech odróżniać od dobra, Uczył jak słuchać, co mówi Bóg, On walczył słowem, oddalał od zła, Był drogowskazem wśród krętych dróg. Nauczył nas, jak trzeba kochać, A wszystko to po to, by człowiek dla człowieka był bratem. Pieśń 3: A ty ciesz się ciesz, na świecie tyle bólu i łez (2 zwrotki) On sam był mistrzem dialogu. Jego słowa zyskiwały niezwykłą siłę oddziaływania. Prezentował niespotykaną postawę w kontakcie z drugim człowiekiem, budowaną na respektowaniu jego ludzkiej godności. Jego osobista zażyłość ze Stwórcą, była źródłem właściwego rozumienia i podejścia do drugiego człowieka. W tej zażyłości uczył się człowieka i dialogu z nim. Wiedział, co i jak, i kiedy powiedzieć. Świetnie odczytywał również sytuacje, w których nie potrzebne były słowa, a wystarczył gest, który otwiera, dodaje skrzydeł, budzi nadzieję, wycisza. Jakub: Nie widzą Ciebie moje oczy Nie słyszą Ciebie moje uszy A jesteś światłem w mej pomroczy A jesteś światłem w mojej duszy Pieśń 4: Wciąż mnie zadziwiasz (1 zwrotka i refren) Nie zawsze w dialogu potrzebne są słowa, ale zawsze potrzebna jest wyobraźnia miłosierdzia. Błogosławiony Jan Paweł II nie wypowiedziawszy żadnego słowa, pokazał, że można tak wiele powiedzieć, przekazać, nawiązać bez słów dialog serc. Julia: Tyle jest w Tobie: nasze polskie oczy, wiara matki, uśmiech cierpienia i taki zwykły nie za modny dzwonek tak zagłuszany, że budzi sumienia 3

4 Pieśń 5: Mój Mistrzu (2 zwrotki) Dawid śpiewa Dialog bez słów też jest ważny, też ma swój sens. Uczył nas tego błogosławiony Jan Paweł II i w innych sytuacjach, kiedy się uśmiechał, kiedy zapłakał z płaczącymi, kiedy przymykał oczy żeby widzieć dalej i głębiej, kiedy poklepał po ramieniu, kiedy dziękując mrugnął okiem. To ze spotkań z Panem czerpał On siły również do tego, by każdemu człowiekowi patrzeć prosto w oczy. Dla Ojca Świętego rzeczą bardzo ważną był dialog spojrzeń. Przenikał cię, gromił. I wszystkim ludziom patrzył zawsze prosto w oczy. To jeden z powodów dla którego jego rozmówcy czuli wobec Niego niesamowity szacunek, kiedy On swoim spojrzeniem ich czytał. Dawid: Wiem o Tobie Jesteś Widziałem w tłumie Twą twarz Ojca Patrzyłeś w moje oczy Widziałem ogrody Boga Wiem o Tobie Jesteś Nauczyłem się kochać Każdy Twój uśmiech Który jest wierszem rzuconym o ziemię Jak Ziarno. Rośniesz we mnie Nadzieją, miłością, wiarą Jesteśmy przy Tobie. Pieśń 6: Ty tylko mnie poprowadź (1 zwrotka) Patryk śpiewa Błogosławiony Jan Paweł II w dialogu z człowiekiem zawsze odwoływał się do Boga, pokazując człowiekowi wyjątkową wartość tej bliskości. Nie wstydził się o tym mówić. Spotykając człowieka mówił mu o Chrystusie, który jest jedynym nauczycielem prawdziwego dialogu. Przekonywał nieustannie, że Bóg zawsze stoi po stronie człowieka i działa na jego rzecz. 4

5 Słowa 6a JP II: Jan Paweł II w Małopolsce Julia: Modlę się Boże żarliwie, Modlę się Boże serdecznie: Za krzywdę upokorzonych, Za smutek niezrozumianych, Za obrażonych, wyśmianych, Za głupich, złych i maluczkich, Za tych, co wracają Z bijącym sercem do domu, Za słabych, bitych, gnębionych, Za tych, co usnąć nie mogą, Za tych, co śmierci się boją, Za czekających w aptekach, I za spóźnionych w pociągach, ZA WSZYSTKICH MIESZKAŃCÓW ŚWIATA Pieśń 7: Potrzebuje cię Chrystus (2 zwrotki) Jan Paweł II był gotów do każdej, nawet najtrudniejszej rozmowy, byleby ratować człowieka, rozwiązywać jego trudną, czasami bardzo bolesną sytuację. Jego dialog zawsze nacechowany był szacunkiem do drugiego człowieka i otwartością na jego poglądy. Nigdy nie bał się rozmawiać. Podejmując dialog zawsze szukał dobra człowieka. Lena: Tak mało na świecie dobroci, A tyle jej światu potrzeba! Nią życie jak słońce się złoci Nią ziemia się zbliża do Boga By każdy był dobry jak chleb Gdy głodni nas będą czekali W stajence naszego serca Niech płomień miłości się pali. Byśmy umieli w przyszłości W gwarze wieczornych pacierzy W sens rozmowy z Jezusem Tak jak i dzisiaj uwierzyć. 5

6 I zawsze mogli być wierni Idei Polaka Papieża Co sercem jak dzwon Zygmunta Rytm naszych czasów odmierza. Pieśń 8: Otrzymałam (1 zwrotka i refren) W przemówieniu do Konferencji Episkopatu Polski Papież Jan Paweł II podkreślał z mocą: W dialogu trzeba jasno mówić, kim ja jestem, żebym mógł rozmawiać z kimś drugim, który jest inny. Trzeba bardzo jasno to mówić, bardzo stanowczo: kim ja jestem, kim ja chcę być i kim chcę pozostać. Zdajemy sobie sprawę z tego, że dialog ów nie może być łatwy, gdy prowadzi się go ze stanowiska diametralnie przeciwnych założeń światopoglądowych, ale musi być możliwy i skuteczny, jeśli domaga się tego dobro człowieka, dobro narodu i wreszcie dobro ludzkości. Bardzo dużo czasu papież poświęcał dialogowi z wyznawcami innych religii. Zwracał uwagę, że Kościół z szacunkiem odnosi się do wyznawców religii świata, które nierzadko odbijają promień owej Prawdy, która oświeca wszystkich ludzi. Podkreślał też wagę historycznego spotkania w Asyżu w 1986 roku, podczas którego przedstawiciele wielkich religii modlili się razem o pokój. Padły tam pamiętne słowa: Nigdy więcej wojny Nigdy więcej przemocy Nigdy więcej terroryzmu Obok niezwykle istotnych słów Ojciec Święty pozostawił nam także czyny, gesty i spotkania, które doskonale ilustrują jego poglądy i mają niezwykłą moc przekonywania. Trzeba tutaj podkreślić prace Papieskiej Akademii Nauk, przemówienia w Organizacji Narodów Zjednoczonych, w polskim Sejmie, spotkania z dyplomatami niemal wszystkich krajów oraz nieustanny dialog z młodzieżą. Słowa 8a JP II: do młodzieży na Jasnej Górze 6

7 Dla Jana Pawła II dialog był nieodłącznym składnikiem pokoju, koniecznym warunkiem ludzkiej solidarności oraz żywotności społeczeństwa. Kacper: Pracowite życie naszego Papieża, bo On nieustannie do pokoju zmierzał. Wołał o sumienność, prosił o uczciwość, wzywał o rozsądek i o sprawiedliwość. Tę wielkość Papieża dobrocią się mierzy, bo do grona Wielkich Jan Paweł II należy. Na zakończenie tej akademii zapraszamy wszystkich do wspólnego zaśpiewania ulubionej pieśni Jana Pawła II Barka. Pieśń 9: Barka - Lena i Jakub śpiewają 7