Dorośli, chcemy wam powiedzieć, że

Transkrypt

1 Dorośli, chcemy wam powiedzieć, że Pod takim hasłem upłynęły obchody Ogólnopolskiego Dnia Praw Dziecka w Szkole Podstawowej nr 88 im. Poznańskich Koziołków w Poznaniu. Pomimo tego, że najważniejsze wydarzenia miały miejsce w ciągu jednego tylko dnia, ich echa będą rozbrzmiewały przez wiele miesięcy. Postanowiliśmy, że wydarzenia związane z 20 listopada nie będą okazją do akademii, występów i mnóstwa wyważonych słów, padających z ust dorosłych. Ten dzień oddaliśmy dzieciom! W klasach pierwszych, drugi i trzecich uczniowie prowadzili rozmowy o istocie ich praw ze swoimi wychowawcami. Ponadto część z nich wzięła udział w konkursie plastycznym w pracach poruszyły wiele ważnych zagadnień i spraw, o których chciały opowiedzieć dorosłym. W jednym z nagrodzonych plakatów (i tu również dzieci podopieczni szkolnej świetlicy, poprzez głosowanie, dokonali rozstrzygnięcia konkursu) jego autor Olek zwrócił uwagę dorosłych na niezwykle istotną sprawę. Napisał: Halo, TU jestem! Mamo, Tato, mam Wam coś do powiedzenia! Dlaczego mnie ignorujecie? Czy gdybym był Dalajlamą, Prezydentem Stanów Zjednoczonych, Papieżem lub znanym piłkarzem (te słowa Olek zobrazował fotografią Roberta Lewandowskiego, ponieważ sam jest wielkim pasjonatem piłki nożnej), to wtedy byście mnie słuchali? A przecież to ja jestem waszym całym światem. Chcę z wami rozmawiać o wszystkim, o czym pragnę. Tę i inne prace umieściliśmy na wystawie, w miejscu, przez które dorośli prawie zawsze przechodzą, wchodząc do szkoły. Chętni uczniowie z klas 4-7 wystąpili w rolach Sędziów Trybunału Praw Dziecka, który nie zajmował się rozpatrywaniem pojedynczych spraw, ale miał o wiele bardziej istotną

2 rolę do spełnienia. Sędziowie stali się moderatorami debat dotyczących praw dzieci oraz tego jak są one respektowane. Dorośli byli obecni podczas dyskusji, ale mieli tylko jedno zadanie uważnie wsłuchiwać się w to, co mówią uczniowie. Na samym początku spotkania dzieci, wchodząc do sali, przekazywały Sędziom wypełnione przez siebie karty Mam prawo do (one, podobnie jak prace plastyczne, znalazły się na wystawie, którą codziennie mija wielu dorosłych). Zawierały one najważniejsze ich zdaniem prawa dzieci oraz inne spostrzeżenia na ten temat. Trybunał obradował nad nimi w innym pomieszczeniu. Wspierany przez p. Beatę Kubską, naszą psycholog, odszukiwał w ten sposób najistotniejsze ich zdaniem punkty, od których miała rozpocząć się dyskusja. W czasie obrad Trybunału p. Mikołaj Koteras nasz pedagog, zabrał obecnych w sali w niezbyt odległą (bo tylko do poprzedniego wieku), podróż w czasie, opowiadając o Januszu Korczaku i Irenie Sendler. W tej części uczestnicy obejrzeli również dwa krótkie obrazy: przygotowany przez UNICEF film Dzień Praw Dziecka 2017 oraz film Rzecznika Praw Dziecka Nie ma dzieci, są ludzie. Słowa Janusza Korczaka - Bo dzieciom się zdaje, że dorośli wszystko wiedzą i na każde pytanie mogą odpowiedzieć. A przecież nie wiemy, naprawdę nie wiemy. stały się zaczątkiem dyskusji i jasnym sygnałem dla dzieci, że dorośli potrzebują ich pomocy i podpowiedzi. Uczniowie uczestniczący w debatach podejmowali przeróżne tematy i wysuwali postulaty. Aby każdy z chętnych miał możliwość włączenia się do rozmowy, podczas jednej godziny w sali były obecne tylko trzy klasy z danego rocznika. Bardzo interesujące i istotne zdarzenie miało miejsce podczas debaty uczniów z klas siódmych. Obecna podczas niej p.wicedyrektor została poproszona przez młodzież (i podczas tego samego spotkania odniosła się pozytywnie do propozycji) o wdrożenie konkretnego rozwiązania, dotyczącego godzin rozpoczęcia zajęć lekcyjnych. Nie był to jednak pomysł jednej czy kilku osób, a efekt żywej dyskusji, zakończonej oficjalnym głosowaniem przed przedstawieniem postulatu.

3 Dla tych Dzieci, które zamiast mówić wolały coś napisać, przygotowaliśmy plakaty, na których każdy mógł dokończyć zdanie Dorośli, chcemy wam powiedzieć, że. Z tej możliwości skorzystało ponad 160 uczniów. Zapisywali, między innymi, takie komunikaty: mamy prawo być sobą, mamy prawo do bycia docenianymi, mamy prawo do pomyłek, chcemy być wysłuchani, traktujcie nas sprawiedliwie, to, że jesteśmy mniejsi nie znaczy, że nie rozumiemy niektórych spraw, chcemy spędzać więcej czasu z wami, jesteście dla nas ważni, kochamy was. To tylko niektóre z głosów, a wszystkie z nich zostaną zebrane w formę specjalnego raportu, który otrzymają rodzice oraz pracownicy szkoły. w Szkole Podstawowej nr 88 w Poznaniu był ważnym wydarzeniem dla naszej społeczności. Dzieci wyraziły swoje zdanie, pragnienia, oczekiwania i opowiedziały o tym, co jest dla nich ważne. My dorośli nie chcemy ich zawieść i postaramy się jak najlepiej wykorzystać to, co usłyszeliśmy. W ciągu tego samego dnia narodził się pomysł na nową inicjatywę - chcemy, intensywnie współpracując z Samorządem Szkolnym, zainicjować regularne narady, podczas których głos każdego członka naszej społeczności będzie tak samo ważny. Ma to być czas i przestrzeń do wymiany poglądów, rozwiązywania trudności, prezentowania pomysłów i poszukiwania sposobów na ich zrealizowanie.

4 Plakat Olka z klasy 3

5 Rozmowa o drzewku oliwnym Ireny Sendler głosowanie dotyczące trwałości drzewka i pomników Rozpoczynamy debatę

6 W oczekiwaniu na mikrofon Sędziowie obradują i przygotowują się do kolejnej debaty

7 Moderatorzy i rozmówcy w działaniu

8 Debata klas 7 i głosowanie nad postulatem

9 Natychmiastowa i pozytywna odpowiedź p. Wicedyrektor na prośbę klas 7 Dorośli, chcemy wam powiedzieć, że