Wymagania szczegółowe w odniesieniu do ucznia Cele szczegółowe Uczeń: U ŹRÓDEŁ KONFLIKT I POROZUMIENIE

Transkrypt

1 Temat lekcji/ cel główny lekcji Materiał Wymagania szczegółowe w odniesieniu do ucznia Cele szczegółowe Uczeń: Środki dydaktyczne U ŹRÓDEŁ KONFLIKT I POROZUMIENIE 1. Rola dialogu w życiu człowieka. Czym jest dialog? Rozważania współczesnego filozofa. 2. Sztuka aktu komunikacji. Józef Tischner, O dialogu (fragm. Filozofii dramatu), s. 7 Zeszyt ćwiczeń, cz. 1. Pytania i odpowiedzi, s. 4; Wisława Szymborska, Na wieży Babel ; Tomasz Lis, Trzeba tylko chcieć zrozumieć (fragm.) Pierre Dac, Rozmowa w granicach zdrowego rozsądku (fragm.) Wyszukuje w tekście potrzebne informacje i cytuje odpowiednie fragmenty I.1.2 Tworzy spójne wypowiedzi pisemne III.1.1 Stosuje zasady organizacji tekstu zgodnie z wymogami gatunku, tworząc spójną wypowiedź na zadany temat III.1.2 Porządkuje informacje w zależności od ich funkcji Rozróżnia gatunki publicystyczne prasowe, radiowe i telewizyjne (wywiad) I.1.10 Charakteryzuje postać mówiącą w utworze II.2.2 Omawia funkcję elementów konstrukcyjnych utworu II.2.5 Uwzględnia w analizie specyfikę tekstów kultury przynależnych do następujących rodzajów sztuki: literatura II.2.11 Przedstawia propozycję odczytania konkretnego tekstu kultury i uzasadnia ją II.3.1 Wskazuje funkcje użytych w utworze środków stylistycznych z zakresu składni (różnego typu zdań i równoważników) II.2.4 Interpretuje głosowo wybrane utwory literackie (recytowane w całości lub we fragmentach) II.3.3 Tworzy spójne wypowiedzi ustne (monolog i dialog) oraz pisemne; dostosowuje odmianę i styl języka do gatunku, w którym się wypowiada III.1.1 gatunku, tworząc spójną wypowiedź na zadany temat III.1.2 Stosuje zasady etykiety językowej wie, w jaki sposób się zwracać do rozmówcy w zależności od sytuacji i relacji łączącej go z osobą, do której mówi; zna formuły grzecznościowe; zna konwencje językowe zależne od środowiska; ma świadomość konsekwencji stosowania formuł niestosownych i obraźliwych III.1.7 Stosuje związki frazeologiczne, rozumiejąc ich znaczenie III.2.4

2 Stosuje różne rodzaje zdań we własnych tekstach, dostosowuje szyk wyrazów i zdań składowych do wagi, jaką nadaje przekazywanym informacjom III.2.5 Zamienia mowę niezależną na zależną III Funkcje komunikatywne języka 4. Co ujawnia język bohaterów? muszą [...] udowodnić sobie nawzajem, jak to drugie niewłaściwie postępuje, czyli o braku porozumienia 5. O źródłach konfliktu. Przyczyny konfliktów według starożytnych Greków. 6. Plan zdarzeń i funkcja Ćwiczenia, Funkcje komunikatywne języka, s. 4 Ewa Nowak, Rozmowa koleżanek (fragm. Kiedyś na pewno), s. 8 Zygmunt Kubiak, Sąd Parysa (fragm. Mitologii Greków i Rzymian*), s. 10 Eris, greckie malarstwo czarnofigurowe, Ateny, p.n.e. Zeszyt ćwiczeń, cz. 1. Sąd Porządkuje informacje w zależności od ich funkcji Rozpoznaje wypowiedzi o charakterze emocjonalnym i perswazyjnym I.1.6 Wprowadza do wypowiedzi partykuły, rozumiejąc ich rolę w modyfikowaniu znaczenia składników wypowiedzi III.2.8 Wykorzystuje wykrzyknik jako część mowy w celu wyrażenia emocji; stosuje wołacz w celu osiągnięcia efektów retorycznych III.2.9 Tworząc wypowiedzi dąży do precyzyjnego wysławiania się III.2.3 Brak porozumienia Odbiera komunikaty pisane, mówione I.1.1 Rozpoznaje wypowiedź o charakterze emocjonalnym I.1.6 Rozpoznaje intencję wypowiedzi (negację, prowokację) I.1.7 Dostrzega w wypowiedziach ewentualne przejawy agresji i manipulacji I.1.8 Omawia na podstawie poznanych dzieł literackich podstawowe, ponadczasowe zagadnienia egzystencjalne II.4.2 Dostrzega zróżnicowanie postaw społecznych II.4.3 Zmienia mowę niezależną na zależną III.2.7 Przedstawia najistotniejsze treści wypowiedzi w takim porządku, w jakim występują w tekście II.2.1 Omawia na podstawie poznanych dzieł literackich podstawowe, ponadczasowe zagadnienia egzystencjalne II.4.2 Tworzy spójne wypowiedzi pisemne w następujących formach gatunkowych: urozmaicone kompozycyjnie i fabularnie opowiadanie, opis sytuacji, list III.1.1

3 komunikacyjna wypowiedzi. Parysa, s. 15 Tadeusz Zieliński, Starożytność bajeczna (fragm.) Rozpoznaje intencję wypowiedzi I.1.7 Rozpoznaje wypowiedź o charakterze emocjonalnym i perswazyjnym I.1.6 Dostrzega w wypowiedzi ewentualne przejawy agresji i manipulacji I.1.8 Wyszukuje w wypowiedzi potrzebne informacje oraz Rozróżnia czasowniki dokonane i niedokonane; rozpoznaje tryby i strony (czynną i bierną) czasownika oraz imiesłowy wyjaśnia ich funkcję w tekście I Upadek pierwszych ludzi analiza i interpretacja fragmentu Księgi Rodzaju Na czym polega mechanizm manipulacji na podstawie tekstu biblijnego o Adamie i Ewie? Biblia, Upadek pierwszych ludzi (fragm. Księgi Rodzaju*), s. 12; Hugo van der Goes, Grzech pierworodny, ok Przedstawia najistotniejsze treści wypowiedzi w takim porządku, w jakim występują w tekście II.2.1 Rozróżnia narrację pierwszoosobową i trzecioosobową oraz potrafi określić ich funkcje w tekście II.2.3 Tworzy spójne wypowiedzi ustne (monolog, dialog) oraz pisemne; dostosowuje styl języka do gatunku, w którym się wypowiada III.1.1 Stosuje różne rodzaje zdań we własnych tekstach, dostosowuje szyk wyrazów i zdań składowych do wagi, jaką nadaje przekazywanym informacjom III.2.5 Wykorzystuje wiedzę o składni w stosowaniu reguł interpunkcyjnych III.2.6 Przekształca części zdania pojedynczego w zdania podrzędne i odwrotnie, przekształca konstrukcje strony czynnej w konstrukcje strony biernej i odwrotnie, zmienia formy osobowe czasownika na imiesłowy i odwrotnie ze świadomością ich funkcji i odpowiednio do celu wypowiedzi III.2.7 Rozpoznaje intencję wypowiedzi (prowokację) I.1.7 Dostrzega w wypowiedzi ewentualne przejawy manipulacji I.1.8 Samodzielnie dociera do informacji w książkach, prasie, mediach elektronicznych I.2.1 Znajduje w tekstach współczesnej kultury popularnej (np. w filmach, komiksach, piosenkach) nawiązania do tradycyjnych wątków literackich II.2.10 Omawia na podstawie poznanych dzieł literackich podstawowe, ponadczasowe zagadnienia egzystencjalne, dostrzega i poddaje refleksji uniwersalne wartości humanistyczne II.4.2 Tworzy spójne wypowiedzi pisemne; dostosowuje odmianę i styl języka do gatunku, w którym się wypowiada III.1.1 gatunku, tworząc wypowiedź na zadany temat III.1.2

4 8. Gromadzimy informacje do charakterystyki porównawczej Aliny i Balladyny. Do czego może prowadzić rywalizacja? Juliusz Słowacki Balladyna. 9. Dramat. Gatunki dramatyczne (1 5 jednostek) Ja z Polski dawnej tworzę fantastyczną legendę. Niezwykłość świata przedstawionego w Balladynie Juliusza Słowackiego. Starsza jak śniegi u tej warkocz cudny charakterystyka porównawcza Juliusz Słowacki, Balladyna**, s. 15 ; Balladyna, Teatr Polski w Warszawie, reż. Jarosław Kilian, 2004; Rafał Olbiński, plakat do Balladyny Juliusza Słowackiego, Teatr Nowy w Słupsku, reż. Jan Machulski, 2006 Ćwiczenia, Dramat. Gatunki dramatyczne, s. 47 Juliusz Słowacki, Balladyna** Wyszukuje w wypowiedzi potrzebne informacje oraz Rozpoznaje intencję wypowiedzi (prowokację) I.1.7 Porządkuje informacje w zależności od ich funkcji Przypisuje czytany utwór do właściwego rodzaju literackiego (dramat) II.2.6 Rozpoznaje czytany utwór jako dramat II.2.7 Wskazuje elementy dramatu, takie jak: akt, scena, tekst główny, tekst poboczny, monolog, dialog II.2.9 Charakteryzuje postać mówiącą w utworze II.2.2 Omawia na podstawie poznanych dzieł literackich podstawowe, ponadczasowe zagadnienia egzystencjalne II.4.2 Tworzy wypowiedzi pisemne w następujących formach gatunkowych: charakterystyka postaci literackiej III.1.1 Charakteryzuje postać mówiąca w utworze II.2.2 Przypisuje utwór do właściwego rodzaju literackiego II.2.6 Rozpoznaje czytany utwór jako: komedię, dramat (gatunek), tragedię II.2.7 Wskazuje elementy dramatu, takie jak: akt, scena, tekst główny, tekst poboczny, monolog, dialog II.2.9 Uzasadnia własne zdanie III.1.5 LEKTURA Juliusz Słowacki, Balladyna Wyszukuje w wypowiedzi potrzebne informacje oraz Porządkuje informacje w zależności od ich funkcji Rozpoznaje różnice między fikcją a kłamstwem I.1.5 Samodzielnie dociera do informacji w książkach I.2.1 Stosuje zasady korzystania z zasobów bibliotecznych, wyszukuje w bibliotece źródła potrzebnych informacji I.2.2 Opisuje odczucia, jakie budzi w nim dzieło II.1.1

5 Aliny i Balladyny. Skoro bym otarła/ Krew z mojej ręki byłabym szczęśliwa. Uczucia, przeżycia i działania Balladyny po dokonaniu siostrobójstwa. Droga Balladyny do władzy. Przedstawia najistotniejsze treści w takim porządku, w jakim występują w tekście II.2.1 Charakteryzuje postać mówiącą w utworze II.2.2 Omawia funkcję elementów konstrukcyjnych utworu II.2.5 Przypisuje czytany utwór do właściwego rodzaju literackiego (dramat) II.2.6 do następujących rodzajów sztuki: literatura II.2.11 Przedstawia propozycję odczytania konkretnego tekstu kultury i uzasadnia ją II.3.1 Ze zrozumieniem posługuje się pojęciami dotyczącymi wartości pozytywnych i ich przeciwieństw oraz określa postawy z nimi związane, np. piękno brzydota, dobro zło, prawda fałsz II.4.1 Omawia na podstawie poznanych dzieł literackich i innych tekstów kultury podstawowe, ponadczasowe zagadnienia egzystencjalne, np. miłość, samotność, cierpienie, lęk, sprawiedliwość; dostrzega i poddaje refleksji uniwersalne wartości humanistyczne II.4.2 Dostrzega zróżnicowanie postaw etycznych, kulturowych i w ich kontekście kształtuje swoją tożsamość II Co potrafię przed egzaminem? Przećwicz przed egzaminem ćwiczenia sprawdzające. Michel Piquemal, Piekło i niebo, s. 26 Tworzy spójne wypowiedzi ustne (monolog, dialog) i pisemne w następujących formach gatunkowych: charakterystyka postaci literackiej; dostosowuje odmianę i styl języka do gatunku, w którym się wypowiada III.1.1 gatunku, tworząc spójną wypowiedź na zadany temat III.1.2 Tworzy plan twórczy własnej wypowiedzi III.1.3 Uczestniczy w dyskusji, uzasadnia własne zdanie, przyjmuje poglądy innych lub polemizuje z nimi III.1.5 PRZEĆWICZ PRZED EGZAMINEM Wyszukuje w tekście potrzebne informacje; cytuje odpowiednie fragmenty I.1.2 Rozpoznaje intencję wypowiedzi (aprobatę, dezaprobatę, negację, prowokację) I.1.7 Dostrzega w wypowiedzi ewentualne przejawy agresji i manipulacji I.1.8 Korzysta ze słownika języka polskiego, poprawnej polszczyzny, frazeologicznego I.2.3 Rozróżnia rodzaje zdań złożonych podrzędnie i współrzędnie oraz rozumie ich funkcję w wypowiedzi I.3.6 Wskazuje funkcje użytych w utworze środków stylistycznych z zakresu słownictwa (metafor) II.2.4 Przypisuje czytany utwór do właściwego rodzaju literackiego (epika) II.2.6 do następujących rodzajów sztuki: literatura,

6 11. Postawa Holdena wobec świata. O przyczynach i konsekwencjach buntu. Analiza fragmentu powieści Buszujący w zbożu. (1 5 jednostek) Czy wędrówkę Holdena można nazwać nowojorską odyseją? Obraz rodziny Caulfieldów. Jerome David Salinger, Buszujący w zbożu* (fragm.), s. 28 Jerome David Salinger, Buszujący w zbożu* sztuki plastyczne II.2.11 Tworzy spójne wypowiedzi pisemne w następujących formach gatunkowych: opis przeżyć; dostosowuje odmianę i styl języka do gatunku, w którym się wypowiada III.1.1 Poprawia ewentualne błędy językowe III.1.4 Wprowadza do wypowiedzi partykuły, rozumiejąc ich rolę w modyfikowaniu znaczenia składników wypowiedzi III.2.8 Stosuje związki frazeologiczne, rozumiejąc ich znaczenie III.2.4 Konflikt wartości Wyszukuje w wypowiedzi potrzebne informacje oraz Porządkuje informacje w zależności od ich funkcji Korzysta ze słownika języka polskiego, wyrazów obcych I.2.3 Charakteryzuje postać mówiącą w utworze II.2.2 Rozróżnia narrację pierwszoosobową i trzecioosobową oraz potrafi określić ich funkcje w utworze II.2.3 Omawia na podstawie poznanych dzieł literackich i innych tekstów kultury podstawowe, ponadczasowe zagadnienia egzystencjalne; dostrzega i pod-daje refleksji uniwersalne wartości humanistyczne II.4.2 Dostrzega zróżnicowanie postaw społecznych, obyczajowych i w ich kontekście kształtuje swoją tożsamość II.4.3 Tworzy spójne wypowiedzi pisemne III.1.1 Uczestniczy w dyskusji, uzasadnia własne zdanie, przyjmuje poglądy innych lub polemizuje z nimi III.1.5 Tworzy spójne wypowiedzi pisemne w następujących formach gatunkowych: urozmaicone kompozycyjnie i fabularnie opowiadanie III.1.1 LEKTURA Jerome David Salinger, Buszujący w zbożu Wyszukuje w wypowiedzi potrzebne informacje oraz Porządkuje informacje w zależności od ich funkcji Samodzielnie dociera do informacji w książkach I.2.1 Stosuje zasady korzystania z zasobów bibliotecznych, wyszukuje w bibliotece źródła potrzebnych informacji

7 Jaki jest Holden Caulfield? Obraz szkoły w powieści Buszujący w zbożu Davida Jerome a Salingera. I.2.2 Rozpoznaje problematykę analizowanego utworu II.1.2 Przedstawia najistotniejsze treści w takim porządku, w jakim występują w tekście II.2.1 Charakteryzuje postać mówiącą w utworze II.2.2 Rozróżnia narrację pierwszoosobową i trzecioosobową oraz potrafi określić ich funkcje w utworze II.2.3 Uwzględnia w analizie specyfikę omawianych tekstów kultury przynależnych do następujących rodzajów sztuki: literatura II.2.11 Znajduje w tekstach współczesnej kultury popularnej nawiązania do tradycyjnych wątków literackich i kulturowych II.2.10 Przedstawia propozycję odczytania konkretnego tekstu kultury i uzasadnia ją II.3.1 Omawia na podstawie poznanych dzieł literackich i innych tekstów kultury podstawowe, ponadczasowe zagadnienia egzystencjalne, np. miłość, przyjaźń, samotność, inność, sprawiedliwość; dostrzega i poddaje refleksji uniwersalne wartości humanistyczne II.4.2 Dostrzega zróżnicowanie postaw społecznych, kulturowych i w ich kontekście kształtuje swoją tożsamość II Przed jakim wyborem stanęły Antygona i Ismena? Antygona i Ismena analiza postaw bohaterek tragedii. Sofoklesa. Sofokles, Antygona, s. 36 Tworzy spójne wypowiedzi ustne (monolog i dialog) oraz pisemne w następujących formach gatunkowych: urozmaicone kompozycyjnie i fabularnie opowiadanie, charakterystyka postaci literackiej, rozprawka; dostosowuje odmianę i styl języka do gatunku, w którym się wypowiada III.1.1 Uczestniczy w dyskusji, uzasadnia własne zdanie, przyjmuje poglądy innych lub polemizuje z nimi III.1.5 Stosuje zasady etykiety językowej III.1.7 Korzysta ze słownika języka mitów i tradycji kultury I.2.3 Wyszukuje w wypowiedzi potrzebne informacje oraz Rozpoznaje wypowiedź argumentacyjną, wskazuje tezę, argumenty i wnioski I.1.9 Charakteryzuje postać mówiącą w utworze II.2.2 Omawia funkcje elementów konstrukcyjnych utworu (punktu kulminacyjnego) II.2.5 Rozpoznaje czytany utwór jako tragedię II.2.7 Omawia na podstawie poznanych dzieł literackich i innych tekstów kultury podstawowe, ponadczasowe zagadnienia egzystencjalne; dostrzega i poddaje refleksji uniwersalne wartości humanistyczne II.4.2

8 Dostrzega zróżnicowanie postaw społecznych, obyczajowych, etycznych, kulturowych i w ich kontekście kształtuje swoją tożsamość II Konflikt równorzędnych racji o sporze Kreona z Antygoną. Która postawa Antygony czy Kreona jest wam bliższa? (dyskusja) (1 7 jednostek) Od Wielkich Dionizji do tragedii i komedii, czyli krótka historia teatru antycznego. Antygona Sofoklesa jako tragedia antyczna. Wydawać rozkazy tak, by inni mogli je przyjmować bez poczucia krzywdy. O konflikcie równorzędnych racji w Antygonie. Idź wyprostowany wśród tych, co na kolanach. Antygona Sofokles Antygona, s. 39 Sofokles, Antygona Tworzy spójne wypowiedzi ustne III.1.1 Operuje słownictwem z określonych kręgów tematycznych III.2.11 Wyszukuje w wypowiedzi potrzebne informacje oraz Charakteryzuje postać mówiącą w utworze II.2.2 Ze zrozumieniem posługuje się pojęciami dotyczącymi wartości pozytywnych i ich przeciwieństw oraz określa postawy z nimi związane, a także rozpoznaje ich obecność w życiu, literaturze i innych sztukach II.4.1 Uwzględnia w analizie specyfikę tekstów kultury przynależnych do następujących rodzajów sztuki: literatura, teatr, film II.2.11 Tworzy spójne wypowiedzi pisemne III.1.1 Uczestniczy w dyskusji, uzasadnia własne zdanie, przyjmuje poglądy innych lub polemizuje z nimi III.1.5 LEKTURA Sofokles, Antygona Wyszukuje w tekście potrzebne informacje i cytuje odpowiednie fragmenty I.1.2 Samodzielnie dociera do informacji w książkach, prasie, mediach elektronicznych I.2.1 Korzysta ze słowników: wyrazów obcych, terminów literackich w formie książkowej i elektronicznej I.2.3 Opisuje odczucia, jakie budzi w nim dzieło II.1.1 Rozpoznaje problematykę utworu II.1.2 Przedstawia najistotniejsze treści w takim porządku, w jakim występują w tekście II.2.1 Charakteryzuje postać mówiącą w utworze II.2.2 Omawia funkcję elementów konstrukcyjnych utworu II.2.5 Przypisuje czytany utwór do właściwego rodzaju literackiego (dramat) II.2.6 Rozpoznaje czytany utwór jako tragedię II.2.7 do następujących rodzajów sztuki: literatura II.2.11 Przedstawia propozycję odczytania konkretnego tekstu kultury i uzasadnia ją II.3.1 Ze zrozumieniem posługuje się pojęciami dotyczącymi

9 Sofoklesa jako studium godności ludzkiej. wartości pozytywnych i ich przeciwieństw oraz określa postawy z nimi związane II.4.1 Omawia na podstawie poznanych dzieł literackich i innych tekstów kultury podstawowe, ponadczasowe zagadnienia egzystencjalne, np. miłość, samotność, inność, sprawiedliwość; dostrzega i poddaje refleksji uniwersalne wartości humanistyczne II.4.2 Dostrzega zróżnicowanie postaw społecznych, narodowych, religijnych, etycznych, kulturowych i w ich kontekście kształtuje swoją tożsamość II Opowiadanie jako gatunek literacki i forma wypowiedzi. 15. Opowiadanie Zeszyt ćwiczeń, cz. 1. Bunt, s. 26 Ewa Ostrowska, Co słychać za tymi drzwiami (fragm.) Anna Oleszkiewicz, Bunt młodzieńczy (fragm.) Ćwiczenia, Opowiadanie, s. 41 Tworzy spójne wypowiedzi ustne (monolog i dialog) oraz pisemne; dostosowuje odmianę i styl języka do gatunku, w którym się wypowiada III.1.1 Uczestniczy w dyskusji, uzasadnia własne zdanie, przyjmuje poglądy innych lub polemizuje z nimi III.1.5 Stosuje zasady etykiety językowej III.1.7 Rozpoznaje wypowiedź o charakterze emocjonalnym I.1.6 Rozpoznaje temat słowotwórczy i formant w wyrazach pochodnych i wskazuje funkcje formantów w nadawaniu znaczenia wyrazom pochodnym I.3.9 Przedstawia najistotniejsze treści wypowiedzi w takim porządku, w jakim występują w tekście II.2.1 Rozróżnia narrację pierwszoosobową i trzecioosobową oraz potrafi określić ich funkcje w tekście II.2.3 Przypisuje czytany utwór do właściwego rodzaju literackiego (epika) II.2.6 Wskazuje funkcje użytych w utworze środków stylistycznych z zakresu słownictwa (zgrubień) II.2.4 Rozpoznaje odmiany gatunkowe literatury popularnej: powieść lub opowiadanie obyczajowe, przygodowe, detektywistyczne, fantastycznonaukowe, fantasy II.2.8 Tworzy spójne wypowiedzi ustne (monolog i dialog) oraz pisemne w następujących formach gatunkowych: urozmaicone kompozycyjnie i fabularnie opowiadanie; dostosowuje odmianę i styl języka do gatunku, w którym się wypowiada III.1.1 Stosuje różne rodzaje zdań we własnych tekstach, dostosowuje szyk wyrazów i zdań składowych do wagi, jaką nadaje przekazywanym informacjom III.1.2 Stosuje poprawne formy odmiany liczebników III.2.10 Wyszukuje w wypowiedzi potrzebne informacje I.1.2

10 16. Analiza i interpretacja trenów V, VII, VIII, X Jana Kochanowskiego. W obliczu cierpienia treny Jana Kochanowskiego. 17. Tren Jan Kochanowski, Tren VIII**, Tren V**, Tren VII**, Tren X, s. 44 Jan Matejko, Kochanowski nad zwłokami Urszulki, 1862 Ćwiczenia, Tren, s. 32 II. Analiza i interpretacja Charakteryzuje postać mówiąca w utworze II.2.2 Rozróżnia narrację pierwszoosobową i trzeci osobową oraz potrafi określić ich funkcje w wypowiedzi II.2.3 Rozpoznaje odmiany gatunkowe literatury popularnej: powieść lub opowiadanie obyczajowe, przygodowe, detektywistyczne, fantastycznonaukowe, fantasy II.2.8 Uzasadnia własne zdanie III.1.5 Samodzielnie dociera do informacji I.2.1 Charakteryzuje postać mówiącą w utworze II.2.2 Wskazuje funkcje użytych w utworze środków stylistycznych z zakresu słownictwa (archaizmów, zdrobnień, metafor), składni (powtórzeń, pytań retorycznych, różnego rodzaju zdań i równoważników), fonetyki (rymu, rytmu) II.2.4 do następujących rodzajów sztuki: literatura, sztuki plastyczne II.2.11 Uwzględnia w interpretacji konteksty, np. biograficzny, religijny, mitologiczny II.3.2 Interpretuje głosowo wybrane utwory literackie (recytowane w całości lub we fragmentach) II.3.3 Omawia na podstawie poznanych dzieł literackich i innych tekstów kultury podstawowe, ponadczasowe zagadnienia egzystencjalne, np. śmierć, cierpienie, nadzieja, wiara religijna; dostrzega i poddaje refleksji uniwersalne wartości humanistyczne II.4.2 Tworzy wypowiedzi ustne i pisemne III.1.1 Rozpoznaje wypowiedzi o charakterze emocjonalnym I.1.6 Wyszukuje w wypowiedzi potrzebne informacje oraz Charakteryzuje postać mówiącą w utworze II.2.2 Wskazuje funkcję użytych w utworze środków stylistycznych z zakresu słownictwa (zdrobnień, metafor), składni (powtórzeń, różnego typu zdań i równoważników zdań), fonetyki (rymu, rytmu) II.2.4 Przedstawia propozycję odczytania konkretnego tekstu kultury i uzasadnia ją II.3.1 Tworzy spójne wypowiedzi pisemne III.1.1

11 18. Wobec presji rówieśników fragment powieści Pozłacana rybka Barbary Kosmowskiej. Negacja, dezaprobata, prowokacja. Intencje wypowiedzi we fragmencie powieści Pozłacana rybka. (1 5 jednostek) Kto, gdzie, kiedy? świat przedstawiony w powieści Barbary Kosmowskiej Pozłacana rybka. Problemy w powieści Barbary Kosmowskiej fikcja literacka czy trudna rzeczywistość? Bardzo rozpieszczona jedynaczka czy pomnik, przy którym nikt nie przystaje? Kim naprawdę jest Alicja? Barbara Kosmowska, Łąka pełna złej trawy (fragm. Pozłacanej rybki*), s. 47 Barbara Kosmowska, Pozłacana rybka* Nietolerancja Wyszukuje w tekście potrzebne informacje i cytuje odpowiednie fragmenty I.1.2 Rozpoznaje intencje wypowiedzi (negację, dezaprobatę, prowokację) I.1.7 Dostrzega zróżnicowanie słownictwa, rozpoznaje wulgaryzmy, dostrzega negatywne konsekwencje używania wulgaryzmów I.3.3 Ze zrozumieniem posługuje się pojęciami dotyczącymi wartości pozytywnych i ich przeciwieństw II.4.1 Tworzy wypowiedzi ustne i pisemne w następujących formach gatunkowych: charakterystyka postaci literackiej III.1.1 gatunku, tworząc spójną wypowiedź na zadany temat III.1.2 Uczestniczy w dyskusji III.1.5 LEKTURA Barbara Kosmowska, Pozłacana rybka Wyszukuje w wypowiedzi potrzebne informacje oraz Porządkuje informacje w zależności od ich funkcji Opisuje odczucia, jakie budzi w nim dzieło II.1.1 Rozróżnia narrację pierwszoosobową i trzecioosobową oraz potrafi określić ich funkcje w utworze II.2.3 Omawia funkcję elementów konstrukcyjnych utworu (tytułu, punktu kulminacyjnego) II.2.5 do następujących rodzajów sztuki: literatura II.2.11 Przedstawia propozycję odczytania konkretnego tekstu kultury i uzasadnia ją II.3.1 Omawia na podstawie poznanych dzieł literackich i innych tekstów kultury podstawowe, ponadczasowe zagadnienia egzystencjalne, np. miłość, przyjaźń, samotność, inność, śmierć, cierpienie; dostrzega i poddaje refleksji uniwersalne wartości humanistyczne II.4.2 Dostrzega zróżnicowanie postaw społecznych i w ich kontekście kształtuje swoją tożsamość II.4.3 Tworzy spójne wypowiedzi ustne (monolog i dialog) oraz pisemne, dostosowuje odmianę i styl języka do gatunku, w którym się wypowiada III.1.1

12 Uczestniczy w dyskusji, uzasadnia własne zdanie, przyjmuje poglądy innych lub polemizuje z nimi III Jak może się rodzić agresja? Na podstawie fragmentu Weisera Dawidka Pawła Huelle. Nie on, a my wyszliśmy z tego poniżeni analiza zachowania bohaterów fragmentu Weisera Dawidka. 20. Co potrafię przed egzaminem? Przećwicz przed egzaminem ćwiczenia sprawdzające. Paweł Huelle, Weiser Dawidek (fragm.) Weiser, reż. Wojciech Marczewski, 2001 Kazimierz Wierzyński, Lekcja konwersacji*, s. 54 Wyszukuje w wypowiedzi potrzebne informacje I.1.2 Dostrzega w wypowiedzi ewentualne przejawy agresji I.1.9 Samodzielnie dociera do informacji w prasie, mediach elektronicznych I.2.1 Ze zrozumieniem posługuje się pojęciami dotyczącymi wartości pozytywnych i ich przeciwieństw, np. tolerancja nietolerancja II.4.1 Omawia na podstawie poznanych dzieł literackich i innych tekstów kultury podstawowe, ponadczasowe zagadnienia egzystencjalne, np. inność; dostrzega i poddaje refleksji uniwersalne wartości humanistyczne II.4.2 Dostrzega zróżnicowanie postaw społecznych, obyczajowych, narodowych, religijnych, etycznych i kulturowych i w ich kontekście kształtuje swoją tożsamość II.4.3 Tworzy spójne wypowiedzi pisemne; dostosowuje odmianę i styl języka do gatunku, w którym się wypowiada III.1.1 gatunku, tworząc spójną wypowiedź na zadany temat III.1.2 Uczestniczy w dyskusji, uzasadnia własne zdanie, przyjmuje poglądy innych lub polemizuje z nimi III.1.5 PRZEĆWICZ PRZED EGZAMINEM Rozumie pojęcie stylu, rozpoznaje styl potoczny I.3.1 Rozpoznaje tryby czasownika I.3.8 Omawia funkcję elementów konstrukcyjnych utworu (tytułu) II.2.5 Przypisuje czytany utwór do właściwego rodzaju literackiego (liryka) II.2.6 Wskazuje funkcje użytych w utworze środków stylistycznych z zakresu słownictwa (archaizmów, zdrobnień, metafor), składni (powtórzeń, pytań retorycznych, różnego rodzaju zdań i równoważników), fonetyki (rymu, rytmu) II.2.4 Uwzględnia w analizie specyfikę tekstów kultury przynależnych do następujących rodzajów sztuki: literatura II.2.11 Przedstawia propozycję odczytania konkretnego tekstu kultury i uzasadnia ją II.3.1

13 21. Język mówiony a język pisany 22. Do czego prowadzi skrajna nietolerancja? Władysław Szpilman Pianista. Losy Żydów w okupowanej Warszawie na podstawie pamiętnika Władysława Szpilmana. 23. Analiza i interpretacja utworów lirycznych. Ćwiczenia, Język mówiony a język pisany, s. 8 Władysław Szpilman, Pianista*, (fragm. Pianisty. Warszawskie wspomnienia ), s. 55 Pianista, reż. Roman Polański, 2002 Zeszyt ćwiczeń, cz. 1. Człowiek człowiekowi, s. 35 Wisława Szymborska, Nienawiść Tolerancja, słowa i muzyka Stanisław Sojka Edward Stachura Człowiek człowiekowi, Tworzy spójne wypowiedzi ustne III.1.1 Rozróżnia normę językową wzorcową oraz użytkową III.2.1 Poprawia ewentualne błędy ortograficzne III.1.4 Rozróżnia normę językową wzorcową oraz użytkową i stosuje się do nich III.2.1 Sprawnie posługuje się oficjalną i nieoficjalną odmianą polszczyzny, zna granice stosowania slangu młodzieżowego III.2.2 Samodzielnie dociera do informacji I.2.1 Wyszukuje w tekście potrzebne informacje i cytuje odpowiednie fragmenty I.1.2 Rozpoznaje intencję wypowiedzi I.1.7 Dostrzega zróżnicowanie słownictwa (eufemizmy) I.3.3 Rozróżnia gatunki publicystyczne prasowe (artykuł) I.1.10 Charakteryzuje postać mówiącą w utworze II.1.2 Przedstawia najistotniejsze treści w takim porządku, w jakim występują w tekście II.2.1 Ze zrozumieniem posługuje się pojęciami dotyczącymi wartości pozytywnych i ich przeciwieństw: tolerancja nietolerancja II.4.1 Uczestniczy w dyskusji, uzasadnia własne zdania, przyjmuje poglądy innych lub polemizuje z nimi III.1.5 Tworzy spójne wypowiedzi pisemne; dostosowuje odmianę i styl języka do gatunku, w którym się wypowiada III.1.1 Rozpoznaje intencje wypowiedzi (aprobatę, dezaprobatę, negację, prowokację) I.1.7 Odróżnia czasowniki dokonane i niedokonane, rozpoznaje tryby i strony (czynną i bierną) czasownika oraz imiesłowy wyjaśnia ich funkcje w tekście I.3.8 Charakteryzuje postać mówiącą w utworze II.2.2 Wskazuje funkcje użytych w utworze środków stylistycznych z zakresu słownictwa (neologizmów, archaizmów, zdrobnień, zgrubień, metafor), składni (powtórzeń, pytań retorycznych, różnego typu zdań i równoważników), fonetyki (rymu, rytmu, wyrazów dźwiękonaśladowczych) II.2.4 Omawia funkcje elementów konstrukcyjnych utworu

14 czyli dziesięć wskazań i dziesięć przeciwwskazań dla ciebie, sieroto nieboża, Zygmusiu K. (apostrofy, tytułu, puenty) II.2.5 Przypisuje czytany utwór do właściwego rodzaju literackiego (liryka) II.2.6 Znajduje w tekstach współczesnej kultury popularnej (w piosenkach) nawiązania do tradycyjnych wątków literackich i kulturowych II.2.10 Uwzględnia w analizie specyfikę tekstów kultury przynależnych do następujących rodzajów sztuki: literatura II.2.11 Przedstawia propozycję odczytania konkretnego tekstu kultury i uzasadnia ją II Liryka test Jak się przejawiają akceptacja i tolerancja? Erick-Emmanuel Schmitt Dziecko Noego. Uniwersalizm postawy ojca Ponsa (dyskusja). Ćwiczenia, Liryka, s. 62 Erick- Emmanuel Schmitt Dziecko Noego* (fragm.), s. 60 Synowie Noego (fragm. arrasu Wejście zwierząt do arki), Bruksela, ok Tworzy spójne wypowiedzi pisemne w następujących formach gatunkowych: charakterystyka postaci literackiej; dostosowuje odmianę i styl języka do gatunku, w którym się wypowiada III.1.1 Stosuje różne rodzaje zdań we własnych tekstach, dostosowuje szyk wyrazów i zdań składowych do wagi, jaka nadaje przekazywanym informacjom III.2.5 Stosuje zasady etykiety językowej, zna formuły grzecznościowe, zna konwencje językowe zależne od środowiska III.2.7 Opisuje odczucia, które budzi w nim dzieło II.1.1 Charakteryzuje postać mówiąca w utworze II.2.2 Wskazuje funkcję użytych w utworze środków stylistycznych II.2.4 Przypisuje czytany utwór do właściwego rodzaju literackiego II.2.6 Rozpoznaje czytany utwór jako balladę, hymn II.2.7 Tworzy spójne wypowiedzi ustne III.1.1 Akceptacja, tolerancja, zrozumienie Wyszukuje w wypowiedzi potrzebne informacje oraz Porządkuje informacje w zależności od ich funkcji Charakteryzuje postać mówiącą w utworze II.2.2 Uwzględnia w interpretacji potrzebne konteksty, np. filozoficzny, biblijny II.3.2 Omawia na podstawie poznanych dzieł literackich i innych tekstów kultury podstawowe, ponadczasowe zagadnienia egzystencjalne; dostrzega i poddaje refleksji

15 (1 6 jednostek) Erick-Emmanuel Schmitt Dziecko Noego wprowadzenie do omawiania lektury. Kim jest Joseph opowiadamy o losach bohatera Dziecka Noego. Kto to jest bohater, czyli kilka słów o heroizmie. Dlaczego Dziecko Noego? określamy związek tytułu z treścią utworu. Erick- Emmanuel Schmitt, Dziecko Noego* uniwersalne wartości humanistyczne II.4.2 Tworzy spójne wypowiedzi pisemne; dostosowuje odmianę i styl języka do gatunku, w którym się wypowiada III.1.2 Uczestniczy w dyskusji III.1.5 LEKTURA Erick-Emmanuel Schmitt, Dziecko Noego Wyszukuje w wypowiedzi potrzebne informacje oraz Porządkuje informacje w zależności od ich funkcji Samodzielnie dociera do informacji w książkach, mediach elektronicznych I.2.1 Korzysta ze słownika wyrazów obcych w wersji książkowej i elektronicznej I.2.3 Opisuje odczucia, jakie budzi w nim dzieło II.1.1 Przedstawia najistotniejsze treści w takim porządku, w jakim występują w tekście II.2.1 Charakteryzuje postać mówiącą w utworze II.2.2 Rozróżnia narrację pierwszoosobową i trzecioosobową oraz potrafi określić ich funkcje w utworze II.2.3 Omawia funkcję elementów konstrukcyjnych utworu (tytułu) II.2.5 Przypisuje czytany utwór do właściwego rodzaju literackiego (epika) II.2.6 Znajduje w tekstach współczesnej kultury nawiązania do tradycyjnych wątków literackich i kulturowych II.2.10 do następujących rodzajów sztuki: literatura II.2.11 Przedstawia propozycję odczytania konkretnego tekstu kultury i uzasadnia ją II.3.1 Uwzględnia w interpretacji potrzebne konteksty, historyczny II.3.1 Ze zrozumieniem posługuje się pojęciami dotyczącymi wartości pozytywnych i ich przeciwieństw oraz określa postawy z nimi związane, np. tolerancja nietolerancja II.4.1 Omawia na podstawie poznanych dzieł literackich i innych tekstów kultury podstawowe, ponadczasowe zagadnienia egzystencjalne, np. miłość, przyjaźń, samotność, inność, sprawiedliwość; dostrzega i poddaje refleksji uniwersalne wartości humanistyczne II.4.2 Dostrzega zróżnicowanie postaw społecznych, narodowych, religijnych, etycznych, kulturowych i w ich kontekście kształtuje swoją tożsamość II.4.3 Tworzy spójne wypowiedzi ustne (monolog i dialog) Słownik wyrazów obcych, encyklopedia, leksykon

16 i pisemne w następujących formach gatunkowych: urozmaicone kompozycyjnie i fabularnie opowiadanie, charakterystyka bohatera literackiego III.1.1 Stosuje zasady organizacji tekstu zgodne z wymogami 26. Opis sytuacji. Rola partykuły nie w modyfikowaniu wypowiedzi. 27. Spotkanie Achillesa z Priamem. Analiza fragmentu Iliady Homera. Co się przyczyniło do osiągnięcia porozumienia? Zeszyt ćwiczeń, cz. 1. Zgoda, akceptacja, zrozumienie, s. 48 Ewa Nowak, Yellow bahama w prążki, (fragm.) Ewa Woydyłło Wybacz mi, proszę (fragm.) Krzysztof Daukszewicz, Kłótnia Homer, Iliada** (fragm.), s. 67 Rozpoznaje intencje wypowiedzi (aprobatę, dezaprobatę, negacje, prowokację) I.1.7 Charakteryzuje postać mówiącą w utworze II.2.2 Rozróżnia narrację pierwszoosobową i trzecioosobową oraz potrafi określić ich funkcje w utworze II.2.3 Wskazuje funkcje użytych w utworze środków stylistycznych II.2.4 Omawia funkcję elementów konstrukcyjnych utworu (tytułu) II.2.5 do następujących rodzajów sztuki: literatura II.2.11 Przedstawia propozycję odczytania konkretnego tekstu kultury i uzasadnia ją II.3.1 Ze zrozumieniem posługuje się pojęciami dotyczącymi wartości pozytywnych i ich przeciwieństw oraz określa postawy z nimi związane II.4.1 Omawia na podstawie poznanych dzieł literackich i innych tekstów kultury podstawowe, ponadczasowe zagadnienia egzystencjalne; dostrzega i poddaje refleksji uniwersalne wartości humanistyczne II.4.2 Tworzy spójne wypowiedzi ustne (monolog i dialog) i pisemne w następujących formach gatunkowych: urozmaicone kompozycyjnie i fabularnie opis sytuacji; dostosowuje odmianę i styl języka do gatunku, w którym się wypowiada III.1.1 gatunku, tworząc spójną wypowiedź na zadany temat III.1.2 Wprowadza do wypowiedzi partykuły, rozumiejąc ich rolę w modyfikowaniu znaczenia składników wypowiedzi III.2.8 Wyszukuje w tekście potrzebne informacje i cytuje odpowiednie fragmenty I.1.2 Uwzględnia w interpretacji potrzebne konteksty, np. mitologiczny II.3.2 Uwzględnia w analizie specyfikę tekstów kultury przynależnych do następujących rodzajów sztuki:

17 Homer Iliada. literatura II.2.11 Omawia na podstawie poznanych dzieł literackich i innych tekstów kultury podstawowe, ponadczasowe zagadnienia egzystencjalne, np. miłość II.4.2 Przypisuje czytany utwór do właściwego rodzaju literackiego (epika) II.2.6 Tworzy spójne wypowiedzi pisemne; dostosowuje odmianę i styl języka do gatunku, w którym się wypowiada III.1.1 Uczestniczy w dyskusji III Na granicy snu i jawy Tren XIX Jana Kochanowskiego. Ludzkie przygody ludzkie noś! Analiza i interpretacja Trenu XIX. Jan Kochanowski, Tren XIX albo Sen (fragm.), s. 70 Wyszukuje w tekście potrzebne informacje i cytuje odpowiednie fragmenty I.1.2 Przedstawia najistotniejsze treści w takim porządku, w jakim występują w tekście II.2.1 Charakteryzuje podmiot liryczny II.2.2 Wskazuje funkcje użytych w utworze środków stylistycznych z zakresu słownictwa (metafor) II.2.4 Omawia funkcje elementów konstrukcyjnych utworu (tytułu) II.2.5 Uwzględnia w interpretacji potrzebne konteksty filozoficzny II.3.2 do następujących rodzajów sztuki: literatura II.2.11 Tworzy spójne wypowiedzi pisemne; dostosowuje odmianę i styl języka do gatunku, w którym się wypowiada III Mit w ujęciu barokowego malarza opis obrazu. Czytamy obraz Petera Paula Rubensa Sąd Parysa. Peter Paul Rubens, Sąd Parysa, 1639, s. 73 Konteksty, nawiązania, deformacje Samodzielnie dociera do informacji w książkach, prasie, mediach elektronicznych I.2.1 Omawia funkcje elementów konstrukcyjnych utworu (tytułu) II.2.5 do następujących rodzajów sztuki: sztuki plastyczne II.2.11 Plansza: Wybrane zagadnienia dotyczące baroku, s

18 Tworzy spójne wypowiedzi ustne oraz pisemne w następujących formach gatunkowych: zróżnicowany stylistycznie i funkcjonalnie opis dzieł sztuki; dostosowuje odmianę i styl języka do gatunku, w którym się wypowiada III Motyw biblijny w ujęciu dwudziestowiecznych artystów. Biblijna opowieść jako inspiracja dla różnych tekstów kultury. 31. Opis przeżyć. Zróżnicowanie słownictwa użycie slangu młodzieżowego Konstanty Ildefons Gałczyński, Teatrzyk Zielona Gęś ma zaszczyt przedstawić Żarłoczną Ewę *; Agnieszka Osiecka, Adam i Ewa, s. 75 Zeszyt ćwiczeń, cz. 1. Oblicza sporów, s. 62 Pierwsza Księga Królewska z Biblii Tysiąclecia (fragm.) Jean de La Fontanie, Szerszenie i pszczoły Wyszukuje w tekście potrzebne informacje i cytuje odpowiednie fragmenty I.1.2 Porządkuje informacje w zależności od ich funkcji Rozpoznaje czytany utwór jako: dramat II.2.7 Uwzględnia w interpretacji potrzebne konteksty biblijny II.3.2 do następujących rodzajów sztuki: literatura, sztuki plastyczne II.2.11 Tworzy spójne wypowiedzi pisemne; dostosowuje odmianę i styl języka do gatunku, w którym się wypowiada III.1.1 Dostrzega zróżnicowanie słownictwa rozpoznaje słownictwo ogólnonarodowe i słownictwo o ograniczonym zasięgu (wyrazy gwarowe) I.2.3 Przedstawia najistotniejsze treści w takim porządku, w jakim występują w tekście II.2.1 Omawia funkcję elementów konstrukcyjnych utworu (puenty) II.2.5 do następujących rodzajów sztuki: literatura II.2.11 Przedstawia propozycję odczytania konkretnego tekstu kultury i uzasadnia ją II.3.1 Wskazuje funkcje użytych w utworze środków stylistycznych z zakresu składni (różnego typu zdań i równoważników) II.2.4 Omawia na podstawie poznanych dzieł literackich i innych tekstów kultury podstawowe, ponadczasowe zagadnienia egzystencjalne, np. sprawiedliwość; dostrzega i poddaje refleksji uniwersalne wartości

19 humanistyczne II.4.2 Tworzy spójne wypowiedzi ustne (monolog i dialog) oraz pisemne w następujących formach gatunkowych: opis przeżyć; dostosowuje odmianę i styl języka do gatunku, w którym się wypowiada III.1.1 Stosuje zasady etykiety językowej wie, w jaki sposób się zwracać do rozmówcy w zależności od sytuacji i relacji łączącej go z osobą, do której mówi; zna formuły grzecznościowe; zna konwencje językowe zależne od środowiska; ma świadomość konsekwencji stosowania formuł niestosownych i obraźliwych III.17 Stosuje związki frazeologiczne, rozumiejąc ich znaczenie III.2.4 Stosuje różne rodzaje zdań we własnych tekstach, dostosowuje szyk wyrazów i zdań składowych do wagi, jaką nadaje przekazywanym informacjom III Ćwiczenia kompozycyjne i stylistyczne charakterystyka porównawcza. Uczymy się redagować charakterystykę porównawczą. Charakterystyka porównawcza, s. 77 SZKOŁA PISANIA charakterystyka porównawcza Wyszukuje w tekście potrzebne informacje i cytuje odpowiednie fragmenty I.1.2 Przedstawia najistotniejsze treści wypowiedzi w takim porządku, w jakim występują w tekście II.2.1 Tworzy spójne wypowiedzi pisemne w następujących formach gatunkowych: charakterystyka postaci literackiej; dostosowuje odmianę i styl języka do gatunku, w którym się wypowiada III.1.1 i składniowym wypowiedź na zadany temat modyfikowaniu znaczenia składników wypowiedzi III Charakterystyka porównawcza. Ćwiczenia, Charakterystyka porównawcza, s. 51 Wyszukuje w wypowiedzi potrzebne informacje oraz cytuje fragmenty tekstu I.1.2 Charakteryzuje postać mówiąca w utworze II.2.2 Tworzy spójne wypowiedzi pisemne w następujących formach gatunkowych: charakterystyka postaci literackiej III.1.1 Dostosowuje odmianę i styl języka do gatunku, w którym się wypowiada III.1.1 PRZYPOMNIJ SOBIE 34. Plansza:

20 Co zapamiętaliśmy i czego się nauczyliśmy? Powtórzenie. Zebranie i utrwalenie najważniejszych wiadomości o antyku. Zadania, s. 80 Porządkuje informacje w zależności od ich funkcji Samodzielnie dociera do informacji w książkach, mediach elektronicznych I.2.1 Wyszukuje potrzebne informacje i cytuje odpowiednie fragmenty tekstu I.1.2 Znajduje w tekstach współczesnej kultury nawiązania do tradycyjnych wątków literackich i kulturowych II.2.10 Rozpoznaje czytany utwór jako: przypowieść, hymn, tragedię, tren II.2.7 Wybrane zagadnienia dotyczące Biblii i antyku, s Tworzy spójne wypowiedzi pisemne III Co potrafię przed sprawdzianem? Sprawdź siebie ćwiczenia sprawdzające stopień opanowania wiedzy o antyku. Zygmunt Kubiak Skarb, który nas Jednoczy (fragm. Mitologii Greków i Rzymian), s. 84 SPRAWDŹ SIEBIE Wyszukuje w wypowiedzi potrzebne informacje oraz Porządkuje informacje w zależności od ich funkcji Odróżnia informacje o faktach od opinii I.1.4 Samodzielnie dociera do informacji w książkach I.2.1 Wskazuje funkcje użytych środków stylistycznych z zakresu słownictwa (metafor) II.2.4 Omawia funkcję elementów konstrukcyjnych utworu (tytułu) II.2.5 Rozpoznaje problematykę analizowanego utworu II.1.2 Przypisuje czytany utwór do właściwego gatunku literackiego II.2.6 Znajduje w tekstach współczesnej kultury popularnej nawiązania do tradycyjnych wątków literackich i kulturowych II.2.10 Internet, Sprawdź siebie 1 Tworzy spójne wypowiedzi pisemne w następujących formach gatunkowych: charakterystyka postaci rzeczywistej III.1.1 Operuje słownictwem z określonych kręgów tematycznych III To nasz projekt! Zadania grupowe. Przygotowujemy kabaret. Nasz projekt, s. 87 NASZ PROJEKT Odbiera komunikaty pisane, w tym nadawane za pomocą środków audiowizualnych I.1.1 Rozróżnia informacje przekazane werbalnie oraz zawarte w dźwięku i obrazie I.1.1 Samodzielnie dociera do informacji w mediach elektronicznych I.2.1 Stosuje zasady korzystania z zasobów bibliotecznych, wyszukuje w bibliotece źródła potrzebnych mu informacji I.2.2

21 37. Poszerzamy swoją wiedzę o języku jako kodzie komunikacyjnym. Język jako twór społeczny, s. 88 do następujących rodzajów sztuki: sztuki audiowizualne II.2.11 Tworzy spójne wypowiedzi pisemne, dostosowuje odmianę i styl języka do gatunku, w którym się wypowiada III.1.1 Tworzy plan twórczy własnej wypowiedzi III.1.3 Świadomie, odpowiedzialnie, selektywnie korzysta (jako odbiorca) z elektronicznych środków przekazywania informacji, w tym z internetu III.1.8 Operuje słownictwem z określonych kręgów tematycznych (sztuki audiowizualne) III.2.11 Sprawnie posługuje się oficjalną i nieoficjalną odmianą polszczyzny, zna granice stosowania slangu młodzieżowego III.2.2 Stosuje związki frazeologiczne, rozumiejąc ich znaczenie III.2.4 NAUKA O JĘZYKU Język jako twór społeczny Dostrzega zróżnicowanie słownictwa rozpoznaje słownictwo ogólnonarodowe i słownictwo o ograniczonym zasięgu (wyrazy gwarowe, terminy naukowe I.3.3 Sprawnie się posługuje oficjalną i nieoficjalną odmianą polszczyzny, zna granice stosowania slangu młodzieżowego III.2.2 Internet, Test językowy Odmiany języka narodowego (terytorialne, zawodowe, środowiskowe) 39. Fonetyka Ćwiczenia, Odmiany języka narodowego (terytorialne, zawodowe, środowiskowe), s. 5 Ćwiczenia, Fonetyka. Zestaw zadań powtórzeniowych, s. 21 Dostrzega zróżnicowanie słownictwa rozpoznaje słownictwo ogólnonarodowe i słownictwo o ograniczonym zasięgu (wyrazy gwarowe, terminy naukowe) I.3.3 Sprawnie się posługuje oficjalną i nieoficjalną odmianą polszczyzny, zna granice stosowania slangu młodzieżowego III.2.2 Wskazuje funkcje użytych w utworze środków stylistycznych z zakresu fonetyki II.2.4 Poprawia ewentualne błędy ortograficzne III.1.4 Właściwie akcentuje wyrazy III.1.9 (II etap edukacyjny) Pisze poprawnie pod względem ortograficznym, w tym w razie potrzeby wykorzystuje wiedzę o: różnicach

22 w wymowie i pisowni samogłosek ustnych i nosowych, spółgłosek twardych i miękkich, dźwięcznych i bezdźwięcznych III.2.5b (II etap edukacyjny) 40. Władza i prawo ćwiczenia wprowadzające do tematyki rozdziału. Rozmowy o systemach i formach sprawowania władzy. 41. Dwa modele władzy na podstawie utworu Bolesława Prusa Z legend dawnego Egiptu. Z legend dawnego Egiptu Bolesława Prusa jako nowela. Zadania, s. 91 Bolesław Prus, Z legend dawnego Egiptu*, s. 92 Złoty pierścień faraona, Egipt, XIII w. p.n.e. Malowidło przedstawiające Ramzesa i pochodzące z jego grobowca Luksor, Egipt WŁADZA I PRAWO Porządkuje informacje w zależności od ich funkcji Samodzielnie dociera do informacji w książkach, prasie, mediach elektronicznych I.2.1 Dostrzega zróżnicowanie postaw społecznych, obyczajowych, narodowych, kulturowych i w ich kontekście kształtuje swoją tożsamość II.4.3 Tworzy spójne wypowiedzi ustne III.1.1 Stosuje związki frazeologiczne, rozumiejąc ich znaczenie III.2.4 Tworząc wypowiedź, dąży do precyzyjnego wysławiania się; świadomie dobiera synonimy i antonimy w celu wyrażenia zamierzonych treści III.2.3 Operuje słownictwem z określonych kręgów tematycznych III.2.11 Portrety władców Wyszukuje w tekście potrzebne informacje i cytuje odpowiednie fragmenty I.1.2 Porządkuje informacje w zależności od ich funkcji Charakteryzuje osobę mówiącą w utworze II.2.2 Omawia funkcje elementów konstrukcyjnych utworu (puenty, punktu kulminacyjnego) II.2.5 Rozpoznaje czytany utwór jako nowelę II.2.7 Znajduje w tekstach współczesnej kultury popularnej nawiązania do tradycyjnych wątków kulturowych II.2.10 Tworzy spójne wypowiedzi pisemne w następujących formach gatunkowych: sprawozdanie ze zdarzenia z życia; dostosowuje odmianę i styl języka do gatunku, w którym się wypowiada III.1.1 Dokonuje starannej redakcji tekstu pisanego ręcznie i na komputerze III.1.4

23 42. Nowela Ćwiczenia, Nowela, s. 38 Przedstawia najistotniejsze treści w takim porządku, w jakim występują one w tekście II.2.1 Omawia funkcję elementów konstrukcyjnych utworu (tytułu, puenty, punktu kulminacyjnego) II.2.5 Przypisuje czytany utwór do właściwego rodzaju literackiego II.2.6 Rozpoznaje czytany utwór jako: nowelę II Bolesław Chrobry jako władca idealny w kronice Galla Anonima. Kronika polska jako przykład średniowiecznej historiografii analiza fragmentów. Anonim tzw. Gall, O królu Bolesławie (fragm. Kroniki polskiej), s. 98 Odbiera komunikaty pisane, w tym zawarte w obrazie I.1.1 Porządkuje informacje w zależności od ich funkcji Charakteryzuje postać mówiącą w utworze II.2.2 Rozróżnia narrację pierwszoosobową i trzecioosobową oraz potrafi określić ich funkcje w utworze II.2.3 Przedstawia najistotniejsze treści w takim porządku, w jakim występują w tekście II.2.1 Znajduje w tekstach współczesnej kultury popularnej nawiązania do tradycyjnych wątków literackich i kulturowych II.2.10 Dostrzega zróżnicowanie postaw społecznych, obyczajowych i w ich kontekście kształtuje swoją tożsamość II.4.3 Plansza: Wybrane zagadnienia dotyczące średniowiecza, s Tworzy spójne wypowiedzi ustne III Charakterystyka. Odmiany języka ogólnonarodowego. Zeszyt ćwiczeń, cz. 1. Władczynie, s. 74 Juliusz Słowacki, Balladyna (fragm.) Wyszukuje w wypowiedzi potrzebne informacje oraz Porządkuje informacje w zależności od ich funkcji Dostrzega zróżnicowanie słownictwa rozpoznaje słownictwo ogólnonarodowe i słownictwo o ograniczonym zasięgu II.3.3 Andrzej Sapkowski, Ostatnie życzenie (fragm.) Jan Matejko. Poczet królów polskich, opracowanie: Jan Gintel Charakteryzuje postać mówiącą w utworze II.2.2 Przypisuje czytany utwór do właściwego rodzaju literackiego (dramat) II.2.6 Wskazuje elementy dramatu, takie jak: akt, scena, tekst główny, tekst poboczny, monolog, dialog II.2.9 Uwzględnia w analizie specyfikę tekstów kultury przynależnych do następujących rodzajów sztuki: literatura II.2.11

24 45. Powieść historyczna 46. Kto i dlaczego został ośmieszony w satyrze Ignacego Krasickiego Do króla? Satyra Do króla jako przykład realizacji oświeceniowego hasła bawiąc nauczać. 47. Na czym polegał system sprawowania rządów opisany przez Ryszarda Kapuścińskiego? Na szczytach nigdy nie jest ciepło analiza fragmentu Cesarza Ryszarda Kapuścińskiego. Ćwiczenia, Powieść historyczna, s. 39 Ignacy Krasicki Do króla, s. 102 Ryszard Kapuściński, Cesarz* (fragm.), s. 105* Tworzy spójne wypowiedzi pisemne w następujących formach gatunkowych: charakterystyka postaci literackiej; dostosowuje odmianę i styl języka do gatunku, w którym się wypowiada III.1.1 Tworzy plan twórczy własnej wypowiedzi III.1.3 Wyszukuje w wypowiedzi potrzebne informacje I.1.2 Rozpoznaje czytany utwór jako: powieść historyczną II.2.7 Porządkuje informacje w zależności od ich funkcji Odróżnia informacje o faktach od opinii I.1.4 Rozpoznaje intencję wypowiedzi (aprobatę, dezaprobatę, negację, prowokację) I.1.7 Charakteryzuje postać mówiącą w utworze II.2.2 Interpretuje głosowo wybrane utwory (recytowane w całości lub we fragmentach) II.3.3 Tworzy spójne wypowiedzi pisemne w następujących formach gatunkowych: zróżnicowany stylistycznie i funkcjonalnie opis zwykłych przedmiotów III.1.1 Uczestniczy w dyskusji, uzasadnia własne zdanie, przyjmuje poglądy innych lub polemizuje z nimi III.1.5 Wyszukuje w tekście potrzebne informacje i cytuje odpowiednie fragmenty I.1.2 Omawia na podstawie poznanych dzieł literackich i innych tekstów kultury podstawowe, ponadczasowe zagadnienia egzystencjalne, np. lęk; dostrzega i poddaje refleksji uniwersalne wartości humanistyczne II.4.2 Dostrzega zróżnicowanie postaw społecznych i w ich kontekście kształtuje swoją tożsamość II.4.3 Tworzy spójne wypowiedzi ustne w następujących formach gatunkowych: charakterystyka postaci literackiej III.1.1 Uczestniczy w dyskusji, uzasadnia własne zdanie,

25 48. Reportaż (1 5 jednostek) Byliśmy parą kolekcjonerów pragnących odzyskać skazane na zniszczenie obrazy, aby zrobić z nich wystawę dawnej sztuki władania o Cesarzu i Ryszardzie Kapuścińskim. O cesarzu i jego cesarstwie, czyli kilka słów o władzy. Cesarz Ryszarda Kapuścińskiego jako przykład reportażu. 49. Co sprawiło, że Major odniósł sukces? Analiza fragmentu Folwarku zwierzęcego George a Ćwiczenia, Reportaż, s. 4. Ryszard Kapuściński, Cesarz* George Orwell, Folwark zwierzęcy* (fragm.), s. 109 Jan Lebenstein, rycina z cyklu przyjmuje poglądy innych lub polemizuje z nimi III.1.5 Odróżnia informacje o faktach od opinii I.1.4 LEKTURA Ryszard Kapuściński, Cesarz Wyszukuje w tekście potrzebne informacje i cytuje odpowiednie fragmenty I.1.2 Porządkuje informacje w zależności od ich funkcji Rozróżnia gatunki publicystyczne, prasowe, radiowe, telewizyjne (reportaż) I.1.10 Samodzielnie dociera do informacji w książkach, prasie, źródłach elektronicznych I.2.1 Opisuje odczucia, jakie budzi w nim dzieło II.1.1 Przedstawia najistotniejsze treści w takim porządku, w jakim występują w tekście II.2.1 Omawia funkcję elementów konstrukcyjnych utworu II.2.5 do następujących rodzajów sztuki: literatura II.2.11 Przedstawia propozycję odczytania konkretnego tekstu kultury i uzasadnia ją II.3.1 Ze zrozumieniem posługuje się pojęciami dotyczącymi wartości pozytywnych i ich przeciwieństw oraz określa postawy z nimi związane, np. tolerancja nietolerancja II.4.1 Dostrzega zróżnicowanie postaw społecznych, narodowych, religijnych, etycznych, kulturowych i w ich kontekście kształtuje swoją tożsamość II.4.3 Tworzy spójne wypowiedzi ustne (monolog i dialog) oraz pisemne w następujących formach gatunkowych: sprawozdanie z lektury; dostosowuje odmianę i styl języka do gatunku, w którym się wypowiada III.1.1 Podlegać władzy Odbiera komunikaty pisemne I.1.1 Rozpoznaje wypowiedź o charakterze emocjonalnym i perswazyjnym I.1.6 Dostrzega w wypowiedzi ewentualne przejawy agresji i manipulacji I.1.8 Rozpoznaje wypowiedź argumentacyjną I.1.9