Wykład 7. Fotometria oka i jakość obrazu na siatkówce
|
|
- Anna Leszczyńska
- 8 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Wykład 7 Fotometria oka i jakość obrazu na siatkówce
2 W przerwie proszę liderów grup o projekty prac zaliczeniowych Przedstawiony projekt jest obowiązujący dla grupy do zaliczenia. Na ostatnich zajęciach odbędą się prezentacje projektów, wtedy też zostaną przydzielone punkty za pomysł projektu i jego wykonanie
3 Spektrum elektrodynamiczne Promieniowanie elektromagnetyczne Fale radiowe i mikrofale (>100 nm) Promieniowanie optyczne (1 mm 100 nm) Podczerwień ( nm 780 nm) Światło (780 nm 380 nm) Ultrafiolet (380 nm 100 nm) Promieniowanie rentgenowskie (100 nm 10 pm) Promieniowanie gamma ( <10 pm)
4 Moc (strumień) promieniowania 0 F R F R d[wat] Określa moc promieniowania w zależności od mocy poszczególnych składników widmowych Nie odpowiada bezpośrednio pojęciu jasności światła!
5 Strumień światła F K m 0 F R V d[lumen] Funkcja wagowa V(λ) określa czułość spektralną elementu rejestrującego obraz, czyli w przypadku oka fotoreceptorów Funkcja V(λ) została określona przez Międzynarodową Komisję Oświetlenia (CIE) w 1931 roku dla czopków (z późniejszą poprawką) oraz w 1978 roku dla pręcików Stała K m to maksymalna spektralna skuteczność świetlna detekcji Dla czopków (widzenia dziennego) K m = 683 lm/w Dla pręcików (widzenia nocnego) K m = 1700 lm/w
6 Widzenie dzienne (photopic) Dla oświetlenia powyżej 3 cd/m 2 Czułość oka wg krzywej widzenia dziennego CIE1931 Maksimum czułości dla światła zielonego 555 nm Widzenie barwne (3 rodzaje fotoreceptorów)
7 Widzenie nocne (scoptic) Dla oświetlenia poniżej 0,03 cd/m 2 Czułość oka wg krzywej CIE1951 Maksimum czułości dla światła niebieskozielonego 507 nm Widzenie achromatyczne (jeden rodzaj fotoreceptorów)
8 Widzenie przejściowe (mesopic) Dla oświetlenia pomiędzy ok. 0,03 cd/m 2 a 3 cd/m 2 Czułość oka pomiędzy widzeniem dziennym a nocnym (przesunięcie Purkinjego)
9 Strumień światła (lumen) Liczba lumenów na wat promieniowania określana jest jako skuteczność świetlna danego źródła Żarówka wolframowa 10 lm/w 60 W => 600 lm Świetlówka 40 lm/w 15 W => 600 lm Dioda LED 75 lm/w 8 W => 600 lm Światło słoneczne 95 lm/w
10 Światłość [kandela] Światłość to jasność punktowego źródła światła Stanowi miarę gęstości strumienia światła δf I [ lumen / steradian kandela] δ Większość źródeł światła nie emituje światła we wszystkich kierunkach z jednakowym natężeniem
11 Światłość [kandela] Światłość zwykłej świecy woskowej wynosi ok. 1 cd, stąd nazwa tej jednostki Typowe światła na skrzyżowaniu charakteryzuje w kierunku kierowców światłość cd Światła samochodowe w centrum wiązki wytwarzają Światlość cd Światłość latarni morskiej sięga milionów kandeli
12 Luminancja [cd/m 2 ] Luminancja to obiektywny pomiar jasności źródła rozciągłego 2 L I [ kandela na metr Acos Źródła, które mają tą samą luminancję we wszystkich kierunkach (niezależną od θ) nazywamy źródłami Lamberta, najczęściej są to źródła idealnie rozpraszające światło (np. kruszony grafit, tlenek magnezu, sadza, siarczan baru) Przeciwieństwem są źródła idealnie odbijające, kiedy całe światło odbija się kierunkowo zgodnie z prawem Snella ]
13 Luminancja [cd/m 2 ] Luminancja słońca zależy od wysokości nad horyzontem i rozpraszania, odbić oraz absorpcji przez parę wodną, zanieczyszczenia oraz inne substancje obecne w atmosferze Rozpraszanie i absorpcja zależy od długości fali co sprawia, że niebo jest niebieskie, a zachodzące słońce czerwone Przy dobrej pogodzie luminancja słońca wynosi cd/m 2, zaś luminancja księżyca jest równa 2000 cd/m 2
14 Natężenie oświetlenia [luks] Natężenie oświetlenia to pomiar gęstości strumienia światła padającego na powierzchnię F E [ lumen na metr A luks] W przypadku źródła punktowego mierząc w odległości d i pod kątem θ do źródła: E I d 2 cos Luminancja źródeł idealnie rozpraszających (Laberta) o natężeniowej reflektancji r w zależności od natężenia oświetlenia wynosi: L re 2
15 Natężenie oświetlenia W słoneczny dzień natężenia oświetlenia powierzchni Ziemi sięga luksów Oświetlenie biurka do pracy wynosi luksów W fotografii od iloczynu natężenia oświetlenia E oraz czułości elementu światłoczułego S zależy wartości ekspozycji EV (K stała kalibracyjna dla S=100, K=250) EV log ES K E 2,5 2 EV 100
16 Których wielkości używać? Próg wykrycia bodźca Z powodu procesów sumacyjnych w siatkówce, jeśli bodziec jest dostatecznie mały (przestrzennie) jego wykrywalność zależy od iloczynu lokalnego natężenia oświetlenia siatkówki i powierzchni, tj. od strumienia światła Przy dużych obiektach wykrywalność zależy od luminancji bodźca (lub natężenia oświetlenia siatkówki) względem luminancji tła i nie zależy od wielkości (przestrzennej bodźca) Pomiędzy tym skrajnymi sytuacjami wykrywalność zależy w przybliżeniu od pierwiastka iloczynu luminancji i powierzchni bodźca
17 Których wielkości używać? Zdecydowanie powyżej progu wykrywalności widzialność małych źródeł światła zależy od ich światłości. W przypadku źródeł światła o dużych rozmiarach widzialność zazwyczaj powiązana jest z luminancją W rzeczywistych scenach najbardziej uniwersalną wielkością jest ilość światła wchodzącego do oka (strumień światła) lub natężenie oświetlenia źrenicy
18 Światło wchodzące do oka Światło, które wpada do oka nie dociera do siatkówki w całości Część światła zostaje odbita przez 4 główne powierzchnie załamujące oka Część światła jest rozpraszana elastycznie (bez zmiany barwy) przez ośrodki oka Część światła jest absorbowana i następnie reemitowana ze zmienioną (w kierunku czerwieni) długością fali (rozpraszanie nieelastyczne, fluorescencja) lub przetwarzana w inne formy energii
19 Blask Rozpraszanie tworzy blask otaczający punktowe źródeł światła Blask wynikający z rozpraszania elastyczne zazwyczaj nie ma symetrii obrotowej Blask wynikający z fluorescencji jednorodnie otacza punkty świetlne Odbicia od powierzchni oka tworzą zaś blask w przyrządach okulistycznych i w obrazie siatkówki Blask wprowadza też niewielka ilość światła (<1%), która przechodzi przez tęczówkę Rozpraszanie, a więc i blask zwiększa się z wiekiem
20 Odbicia Od każdej powierzchni refrakcyjnej w oku odbija się pewna część padającego światła Ponieważ powierzchnie te są gładkie, odbite światło także może tworzyć obraz Stopień odbicia (reflektancja) i przepuszczania światła (transmitancja) zależą od różnicy współczynników załamania ośrodków, które rozgranicza dana powierzchnia (równania Fresnela) R n n n n 2 T 4nn n n 2
21 Obrazy Purkinjego Obrazy tworzone przez światło od każdej z czterech głównych powierzchni łamiących oka zwane są obrazami Purkinjego Pozycje i jasności obrazów Pukinjego zależą od pozycji źródła światła i struktury optycznej oka. Są one wykorzystywane to określenia pozycji i krzywizn wewnętrznych elementów oka, szczególnie soczewki. Ich rozmiar może służyć do monitorowania stanu akomodacji
22 Transmitancja 1 za rogówką 2 przed soczewką 3 za soczewką 4 przed siatkówką (całe oko)
23 Pasma absorpcji Charakterystyka absorpcyjno-transmisyjna tkanek oka jest podobna do charakterystyki wody dla światła powyżej 600 nm Absorpcja światła tej długości fali prowadzi do podgrzania wody i w efekcie tkanek Tkanki oka dla światła krótszego absorbują więcej światła niż woda, co oznacza że dominują tu właściwości protein i innych składników komórkowych tkanek Rogówka absorbuje praktycznie całe promieniowanie poniżej 290 nm, zaś soczewka w zakresie 300 a 400 nm. Najniższa długość fali docierająca do siatkówki to 380 nm
24 Rozpraszanie Rozpraszanie wynika z lokalnych zaburzeń współczynnika załamania wewnątrz ośrodka w skali mikroskopowej Rozpraszanie wynika z dyfrakcji, refrakcji i odbić. Rozpraszanie zależy od wielkości i kształtu rozpraszających cząstek, amplitudy zburzeń współczynnika załamania, rozmiarów przestrzennych zaburzeń w stosunku do długości fali i tego czy zaburzenia te są w jakikolwiek sposób regularne. W układach biologicznych rozkład kierunków rozpraszania jest tak skomplikowany, że rozpraszanie wstecz i w przód nie są skorelowane
25 Rozpraszanie Ponieważ rogówka i soczewka mają strukturę tkanek i komórek o skali porównywalnej z długością fali, zaskakującym jest że mają one tak wysoką przeźroczystość Ciecz wodnista i ciecz szklista są dużo bardziej jednorodne i w związku z tym dużo mniej światła jest w nich rozpraszane Oko dotknięte kataraktą szczególnie mocno cierpi właśnie z powodu rozpraszania
26 Transmitancja rogówki Istota rogówki zawiera ok warstw (lameli), czyli podłużnych kolagenowych włókien, każda o grubości 2 μm. Sąsiadujące lamele są ułożone pod dużymi katami względem siebie. Włókna te mają większy współczynnik załamania niż otoczenie. Okazuje się, że dyfrakcja/interferencja światła na nieskończonej refularnej siatce punktowych centrów rozpraszania oddalonych od siebie o odległość zaniedbywalną w porównaniu z długością fali odbywa się w sposób destruktywny we wszystkich kierunkach poza kierunkiem wiązki padającej. Taką strukturą można modelować rogówkę. Ponieważ te wyidealizowane warunki nie są dokładnie spełnione pozostaje pewien stopień rozpraszania.
27 Transmitancja soczewki Soczewka jest grubsza niż rogówka i jest złożona z komórek, a nie włókien, dlatego rozpraszanie w niej jest dużo większe Taka charakterystyka jest silnie zależna od wieku (rozrost rogówki) i może prowadzić do zaćmy
28 przerwa
29 Poziom światła na siatkówce 50-90% światła padającego na źrenicę dociera do siatkówki Zakładając oko zogniskowane na obiekcie i znając jego jasność (luminancję źródeł rozciągłych lub światłość źródeł punktowych) można analitycznie obliczyć natężenie oświetlenia rogówki
30 Obraz osiowy duże obiekty Rozpraszanie (o małym stopniu), aberracja i dyfrakcja mogą być pominięte Rozkład światła E w obrazie jest taki sam jak w obiekcie (L) E Ln 2 sin 2 [lux] τ transmitancja ośrodków oka (ok. 0,6 0,9) n ośrodek załamania cieczy szklistej (1,336) α połowa wielkości kątowej źrenicy wyjściowej mierzona z siatkówki 2 E LAD [lux] 0,0036 LA mm [lux] A powierzchnia źrenicy wejściowej D moc optyczna oka
31 Troland Jednostka natężenia oświetlenia siatkówki równa iloczynowi natężenia oświetlenia źrenicy i jej powierzchni E T LA mm 1 troland = 1 cd/m 2 1 mm 2 Lz 2 /4[troland ] mm E E T D 2 E T 6 10 E 2 D 0,0036E [lux] 278 E[troland] T
32 Obraz osiowy małe źródła światła Minimalna wielkość obrazu małych obiektów to dyfrakcyjna odpowiedź impulsowa tj. 1, 22 z W obecności aberracji wielkość odpowiedzi impulsowej jest wyższa Całkowity strumień światła w odpowiedzi impulsowej jest proporcjonalna do powierzchni źrenicy Natężenie oświetlenia w centrum obrazu dyfrakcyjnego jest proporcjonalne do kwadratu powierzchni źrenicy
33 Obiekty pozaosiowe i peryferyjne W przypadku układów obrazujących (aparat fotograficzny) natężenie oświetlenia płaszyzny obrazowej maleje jak cos 4 θ Redukcja efektywnej wielkości przesłony Zwiększenie odległości od źrenicy wyjściowej wejściowej do punktu obrazu Nachylenie płaszczyzny obrazowej do promienia obrazowego W oku prawo to nie obowiązuje ponieważ siatkówka jest zakrzywiona (R=12 mm). W przybliżeniu jasność obrazów obiektów pozaosiowych w oku zmniejsza się jak cos θ
34 Obiekty pozaosiowe i peryferyjne Powyższe przybliżenie nie uwzględnia, że Siatkówka nie jest w rzeczywistości sferyczna Efektywna wielkość źrenicy oka jest trochę większa dla obiektów pozaosiowych Aberracje wpływają na powiększenie źrenicy wyjściowej oka szczególnie dla dużych kątów Transmitancja oka zmienia się z rosnącym kątem (zmieniają się efektywne grubości ośrodków, przede wszystkim soczewki) W rzeczywistości jasność obrazów pozaosiowych zdaje się spadać jeszcze wolniej
35 Światło rozproszone Ponieważ mechanizm rozpraszania w oku jest skomplikowany i nie do końca zbadany, a natężenia światła rozproszonego na siatkówce niskie, badania opierają się tylko na metodach subiektywnych Najczęściej badanie odbywa się przez porównanie progu wykrywania małego źródła światła na osi widzenia w obecności innego silniejszego światła o natężeniu oświetlenia E tworzącego blask i na tle o natężeniu L v. Wynik zależy od kąta θ pozaosiowego źródła blasku: n L KE / v K i n są stałymi empirycznymi (Stiles-Holliday: K=9,2; n=2)
36 Maxwellian view Jeśli chcemy uzyskać w układzie optycznym jednorodne i maksymalnie szerokie natężenie oświetlenia siatkówki i luminancję pola widzenia należy zestawić układ obrazujący źródło światła w płaszczyźnie źrenicy wejściowej oka Jeżeli obraz źródła światła jest dużo mniejszy niż źrenica fluktuacje wielkości źrenicy, małe ruchy oka jak również aberracje nie wpływają znacząco na oświetlenie siatkówki Pojawia się za to pewien stopień koherencji przestrzennej! Luminancja odpowiadającego takiemu oświetleniu źródła idealnie rozpraszającego (Lamberta) jest większa w stosunku równym stosunkowi powierzchni źrenicy wejściowej do powierzchni obrazu źródła światła
37 Efekt Stilesa-Crawforda Skuteczność świetlna wiązki światła wpadającego do oka i padającego na dołek środkowy zależy od punktu w przecięcia powierzchni źrenicy i w efekcie kąta padania na dołek środkowy. Efekt ten może być rozważany zarówno w kontekście nerwowym jak i optycznym, ponieważ jego źródłem są właściwości światłowodowe fotoreceptorów siatkówki Efekt ten występuje przede wszystkim w widzeniu dziennym Opisuje się go teoretycznie przez przyjęcie znormalizowanej transmitancji amplitudowej źrenicy L e 2 r exp r β = 0,116 ± 0,029 (zależnie od kierunku przekroju)
38 Oddziaływanie światła dnem oka Jest niewiele danych na temat tego jak duża ilość światła docierającego do dna oka trafia do fotoreceptorów i jest zamieniana we wrażenia wzrokowe Jedno z takich oszacowań mówi że gdy oko ogląda gwiazdę (źrenica 7 mm): 92% dociera do czopków 53 % tego dociera do pigmentu wzrokowego 38% tego jest absorbowane w pigmencie 67% tego wchodzi w reakcję fotochemiczną Daje to łącznie 12%, co połączone z 54% światła wpadającego do oka, które dociera do siatkówki daje sprawność oka na poziomie 7%
39 Rola efektu Stilesa-Crawforda Redukuje natężenie oświetlenia w widzeniu dziennym co jest równoznaczne ze zmniejszeniem efektywnej powierzchni źrenicy Redukuje szkodliwe działanie rozproszonego światła na jakość obrazu na siatkówce Redukuje wpływ rozogniskowania i aberracji na jakość obrazu na siatkówce
40 Jakość widzenia Jakość obrazu na siatkówce zależy od: czynników optycznych Wady refrakcyjne Aberracje Dyfrakcja Rozpraszanie czynników nerwowych Wielkość i rozmieszenie fotoreceptorów (zależy od długości fali i wielkości źrenicy) Stopień integracji przestrzennej na różnych poziomach od siatkówki do kory wzrokowej i wyższych poziomów mózgu czynników psychologicznych
41 Jakość widzenia Względny wpływ tych czynników zależy od obszaru siatkówki i kryterium użytego do definiowania jakości. W dołku środkowym zogniskowany obraz ma jakość dokładnie dopasowaną do rozdzielczości komórek nerwowych jeśli źrenica ma wielkość 2-3 mm Rozdzielczość widzenia peryferyjnego jest ograniczona dużo bardziej przez czynniki nerwowe niż optyczne
42 Pomiar jakości widzenia Bezpośredni pomiar jakości obrazu na siatkówce nie jest możliwy Badamy obraz po podwójnym przejściu przez układ optyczny oka (tzn. obrazujemy obraz siatkówki przez układ optyczny oka) techniki optalmoskopowe Inną metodą są techniki psychofizyczne badające odpowiedź sygnały nerwowego na obraz (głównie subiektywnie)
43 Kryteria jakości obrazu na siatkówce
44 Odpowiedź impulsowa i liniowa Odpowiedź impulsowa (PSF) to natężenie oświetlenia lub rozkład jasności (luminancji) w obrazie punktowego źródła światła Kształt PSF zależy od efektów dyfrakcyjnych, rozogniskowania, aberracji, rozpraszania, a także wielkości i kształtu źrenicy W ogólnym przypadku PSF zależy od punktu w polu widzenia w którym umieszczone jest źródło światła PSF w którym bierzemy pod uwagę jedynie efekty dyfrakcyjne i źrenicę nosi nazwę PSF ograniczonej dyfrakcyjnie Rozogniskowanie, aberracje i rozpraszanie poszerzają PSF
45 Odpowiedź impulsowa Dla okrągłej źrenicy PSF jest symetryczna osiowo i wyrażona funkcją Bessela (plamka Airy) L z 2 4J1 2
46 PSF jako pomiar jakości obrazu Kryterium Rayleigha Dwa źródła punktowe światła są rozróżnialne jeśli maksimum pierwszego znajduje się w pierwszym minimum drugiego Szerokość połówkowa 3,8317 1,22 [rad] z Odległość dwóch punktów o wartości równej połowie maksimum 3,2327 1,029 [rad] z Współczynnik Strehla Stosunek wartości maksimum funkcji rzeczywistej i ograniczonej dyfrakcyjnie
47 Optyczna funkcja przenoszenia Jeśli obrazujemy sinusoidalną jednowymiarową siatkę o amplitudzie A, częstości f i fazie początkowej δ, to (o ile aberracje nie są zbyt duże) obraz będzie miał tą samą częstość, lecz zmniejszoną amplitudę f i fazę początkową równą δ Stosunek MTF(f)=A (f)/a(f) nazywamy modulacyjną funkcją przenoszenia. Funkcja ta jest normalizowana MTF(0)=1 Różnicę PTF(f)= δ(f)- δ (f) nazywamy fazową funkcją przenoszenia. Mówi ona o aberracjach skutkujących zniekształceniem geometrycznym obrazu, np. koma Funkcję zespoloną OTF(f)=MTF(f) exp[ptf(f)] nazywamy optyczną funkcją przenoszenia Po uwzględnieniu mechanizmów widzenia MTF przechodzi w funkcję progu kontrastu (CTF), której odwrotność to funkcja wrażliwości na kontrast (CSF)
48 Modulacyjna funkcja przenoszenia Dla układu ograniczonego dyfrakcyjnie: sin MTF f f 2arccos z Modulacyjna funkcja przenoszenia jest transformatą Fouriera natężeniowej odpowiedzi impulsowej
49 Określanie OTF Z pomiaru aberracji falowych Z odpowiedzi impulsowej Tracona jest informacja o PTF Z porównania psychofizycznego Wyświetlany pacjentowi sinusoidy o różnych częstościach normalnie i przez układ Maxwellowski (Maxwellian view) determinując CSF, lecz w pierwszym przypadku jest to czyste CSF, zaś w drugim obecny jest dodatkowo składnik wynikający z optyki
50 Ograniczenia siatkówki Aby rozpoznać szczegóły obrazu tworzonego na siatkówce fotoreceptory muszą być wystarczająco blisko siebie aby skutecznie zinterpretować ów wzór szczegółów. Limit Nyquista (c s jest odległością między centrami jednostkami fotoreceptorów) 1 NL 2 c s Jednostki fotoreceptorów w ogólności odnoszą się do ganglionów. W dołku środkowym każdemu ganglionowi odpowiada jeden czopek. Ponieważ czopki są tam rozłożone heksagonalnie: NL 1 3 c s
51 Detekcja, rozdzielczość, identyfikacja W teście na detekcję pacjent musi wskazać który ze wzorów zawiera siatkę (nie jest jednorodny) W teście na rozdzielczość pacjent musi wskazać orientację siatki (np. pionowa czy pozioma) W teście na identyfikację pacjent musi rozpoznać kształt obiektu (np. optotypu)
52 Widzenia centralne Dla źrenicy 2 mm obraz jest praktycznie ograniczony jedynie dyfrakcyjnie, w dodatku kryterium Rayleigha pokrywa się dość dobrze z kryterium Nyquista Dla źrenic 2mm - 2,8 mm jakość widzenia osiąga optimum z maksymalną rozdzielczością widzenia na poziomie 40 cykli/stopień (CSF) Dla większych źrenic jakość obrazu coraz bardziej pogarszają aberracje, lecz do oka wpada więcej światła
Ćwiczenie Nr 11 Fotometria
Instytut Fizyki, Uniwersytet Śląski Chorzów 2018 r. Ćwiczenie Nr 11 Fotometria Zagadnienia: fale elektromagnetyczne, fotometria, wielkości i jednostki fotometryczne, oko. Wstęp Radiometria (fotometria
Bardziej szczegółowoMikroskop teoria Abbego
Zastosujmy teorię dyfrakcji do opisu sposobu powstawania obrazu w mikroskopie: Oświetlacz typu Köhlera tworzy równoległą wiązkę światła, padającą na obserwowany obiekt (płaszczyzna 0 ); Pole widzenia ograniczone
Bardziej szczegółowoWprowadzenie do technologii HDR
Wprowadzenie do technologii HDR Konwersatorium 2 - inspiracje biologiczne mgr inż. Krzysztof Szwarc krzysztof@szwarc.net.pl Sosnowiec, 5 marca 2018 1 / 26 mgr inż. Krzysztof Szwarc Wprowadzenie do technologii
Bardziej szczegółowoWykład 6. Aberracje układu optycznego oka
Wykład 6 Aberracje układu optycznego oka Za tydzień termin składania projektów prac zaliczeniowych Rozogniskowanie Powody rozogniskowania: nieskorygowana wada refrakcyjna oka słaby bodziec (równomiernie
Bardziej szczegółowoĆwiczenie nr 1. Temat: BADANIE OSTROŚCI WIDZENIA W RÓŻNYCH WARUNKACH OŚWIETLENIOWYCH
Grupa: Elektrotechnika, sem 3., wersja z dn. 03.10.2011 Podstawy Techniki Świetlnej Laboratorium Ćwiczenie nr 1. Temat: BADANIE OSTROŚCI WIDZENIA W RÓŻNYCH WARUNKACH OŚWIETLENIOWYCH Opracowanie wykonano
Bardziej szczegółowoRys. 1 Schemat układu obrazującego 2f-2f
Ćwiczenie 15 Obrazowanie. Celem ćwiczenia jest zbudowanie układów obrazujących w świetle monochromatycznym oraz zaobserwowanie różnic w przypadku obrazowania za pomocą różnych elementów optycznych, zwracając
Bardziej szczegółowo17. Który z rysunków błędnie przedstawia bieg jednobarwnego promienia światła przez pryzmat? A. rysunek A, B. rysunek B, C. rysunek C, D. rysunek D.
OPTYKA - ĆWICZENIA 1. Promień światła padł na zwierciadło tak, że odbił się od niego tworząc z powierzchnią zwierciadła kąt 30 o. Jaki był kąt padania promienia na zwierciadło? A. 15 o B. 30 o C. 60 o
Bardziej szczegółowoNajprostszą soczewkę stanowi powierzchnia sferyczna stanowiąca granicę dwóch ośr.: powietrza, o wsp. załamania n 1. sin θ 1. sin θ 2.
Ia. OPTYKA GEOMETRYCZNA wprowadzenie Niemal każdy system optoelektroniczny zawiera oprócz źródła światła i detektora - co najmniej jeden element optyczny, najczęściej soczewkę gdy system służy do analizy
Bardziej szczegółowoPOMIARY OPTYCZNE 1. Wykład 1. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak
POMIARY OPTYCZNE Wykład Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak Instytut Fizyki Politechniki Wrocławskiej Pokój 8/ bud. A- http://www.if.pwr.wroc.pl/~wozniak/ OPTYKA GEOMETRYCZNA Codzienne obserwacje: światło
Bardziej szczegółowo- 1 - OPTYKA - ĆWICZENIA
- 1 - OPTYKA - ĆWICZENIA 1. Promień światła padł na zwierciadło tak, że odbił się od niego tworząc z powierzchnią zwierciadła kąt 30 o. Jaki był kąt padania promienia na zwierciadło? A. 15 o B. 30 o C.
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 3. Elementy fotometrii i testy rozdzielczości obiektywów fotograficznych. Wprowadzenie teoretyczne. Elementy fotometrii
Ćwiczenie 3 Elementy fotometrii i testy rozdzielczości obiektywów fotograficznych Wprowadzenie teoretyczne Elementy fotometrii W ogólności pomiarem ilościowym promieniowania fal elektromagnetycznych zajmuje
Bardziej szczegółowoWspółczesne metody badań instrumentalnych
Współczesne metody badań instrumentalnych Wykład II Promieniowanie elektromagnetyczne Widmo promieniowania EM Oddziaływanie światła z materią, reflektancja, transmitancja, absorpcja Widzenie barwne, diagram
Bardziej szczegółowoODWZOROWANIE W OŚWIETLENIU KOHERENTNYM
ODWZOROWANIE W OŚWIETLENIU KOHERENTNYM prof. dr hab. inż. Krzysztof Patorski Przedmiotem tej części wykładu jest model matematyczny procesu formowania obrazu przez pojedynczy układ optyczny w oświetleniu
Bardziej szczegółowoWydajność konwersji energii słonecznej:
Wykład II E we Wydajność konwersji energii słonecznej: η = E wy E we η całkowite = η absorpcja η kreacja η dryft/dyf η separ η zbierania E wy Jednostki fotometryczne i energetyczne promieniowania elektromagnetycznego
Bardziej szczegółowoFotometria i kolorymetria
9. (rodzaje receptorów; teoria Younga-Helmholtza i Heringa; kontrast chromatyczny i achromatyczny; dwu- i trzywariantowy system widzenia ssaków; kontrast równoczesny). http://www.if.pwr.wroc.pl/~wozniak/
Bardziej szczegółowoFizyczne Metody Badań Materiałów 2
Fizyczne Metody Badań Materiałów 2 Dr inż. Marek Chmielewski G.G. np.p.7-8 www.mif.pg.gda.pl/homepages/bzyk Publikacja współfinansowana ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Bardziej szczegółowoTemat ćwiczenia. Pomiary oświetlenia
POLITECHNIKA ŚLĄSKA W YDZIAŁ TRANSPORTU Temat ćwiczenia Pomiary oświetlenia Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z metodami pomiaru natęŝenia oświetlenia oraz wyznaczania poŝądanej wartości
Bardziej szczegółowoPrawa optyki geometrycznej
Optyka Podstawowe pojęcia Światłem nazywamy fale elektromagnetyczne, o długościach, na które reaguje oko ludzkie, tzn. 380-780 nm. O falowych własnościach światła świadczą takie zjawiska, jak ugięcie (dyfrakcja)
Bardziej szczegółowoOPTYKA GEOMETRYCZNA I INSTRUMENTALNA
1100-1BO15, rok akademicki 2018/19 OPTYKA GEOMETRYCZNA I INSTRUMENTALNA dr hab. Rafał Kasztelanic Wykład 6 Optyka promieni 2 www.zemax.com Diafragmy Pęk promieni świetlnych, przechodzący przez układ optyczny
Bardziej szczegółowoOptyka instrumentalna
Optyka instrumentalna wykład 7 20 kwietnia 2017 Wykład 6 Optyka geometryczna cd. Przybliżenie przyosiowe Soczewka, zwierciadło Ogniskowanie, obrazowanie Macierze ABCD Punkty kardynalne układu optycznego
Bardziej szczegółowoOPTYKA GEOMETRYCZNA I INSTRUMENTALNA
1100-1BO15, rok akademicki 2018/19 OPTYKA GEOMETRYCZNA I INSTRUMENTALNA dr hab. Rafał Kasztelanic Wykład 11 Jakość widzenia Warunki świetlne, w których pracuje układ wzrokowy, tworzą środowisko wzrokowe,
Bardziej szczegółowoI. PROMIENIOWANIE CIEPLNE
I. PROMIENIOWANIE CIEPLNE - lata '90 XIX wieku WSTĘP Widmo promieniowania elektromagnetycznego zakres "pokrycia" różnymi rodzajami fal elektromagnetycznych promieniowania zawartego w danej wiązce. rys.i.1.
Bardziej szczegółowoGrafika komputerowa. Model oświetlenia. emisja światła przez źródła światła. interakcja światła z powierzchnią. absorbcja światła przez sensor
Model oświetlenia emisja światła przez źródła światła interakcja światła z powierzchnią absorbcja światła przez sensor Radiancja radiancja miara światła wychodzącego z powierzchni w danym kącie bryłowym
Bardziej szczegółowoZmysły. Wzrok 250 000 000. Węch 40 000 000. Dotyk 2 500 000. Smak 1 000 000. Słuch 25 000. Równowaga?
Zmysły Rodzaj zmysłu Liczba receptorów Wzrok 250 000 000 Węch 40 000 000 Dotyk 2 500 000 Smak 1 000 000 Słuch 25 000 Równowaga? Fale elektromagnetyczne Wzrok Informacje kształt zbliżony do podstawowych
Bardziej szczegółowoPODSTAWY BARWY, PIGMENTY CERAMICZNE
PODSTAWY BARWY, PIGMENTY CERAMICZNE Barwa Barwą nazywamy rodzaj określonego ilościowo i jakościowo (długość fali, energia) promieniowania świetlnego. Głównym i podstawowym źródłem doznań barwnych jest
Bardziej szczegółowoWy1. 2 Wy7 Detektory fotonowe i termiczne. 2 Wy8 Test zaliczeniowy 1 Suma godzin 15
Wykład I Wy1 Podział widma promieniowania e.m., prawa promieniowania ciała doskonale czarnego i ciał rzeczywistych. 2 Wy2 Termiczne źródła promieniowania. 2 Wy3 Lasery i diody elektroluminescencyjne. 2
Bardziej szczegółowoOpis matematyczny odbicia światła od zwierciadła kulistego i przejścia światła przez soczewki.
Opis matematyczny odbicia światła od zwierciadła kulistego i przejścia światła przez soczewki. 1. Równanie soczewki i zwierciadła kulistego. Z podobieństwa trójkątów ABF i LFD (patrz rysunek powyżej) wynika,
Bardziej szczegółowo!!!DEL są źródłami światła niespójnego.
Dioda elektroluminescencyjna DEL Element czynny DEL to złącze p-n. Gdy zostanie ono spolaryzowane w kierunku przewodzenia, to w obszarze typu p, w warstwie o grubości rzędu 1µm, wytwarza się stan inwersji
Bardziej szczegółowoOPTYKA GEOMETRYCZNA I INSTRUMENTALNA
1100-1BO15, rok akademicki 2018/19 OPTYKA GEOMETRYCZNA I INSTRUMENTALNA dr hab. Rafał Kasztelanic Wykład 7 Dystorsja Zależy od wielkości pola widzenia. Dystorsja nie wpływa na ostrość obrazu lecz dokonuje
Bardziej szczegółowoWykład XI. Optyka geometryczna
Wykład XI Optyka geometryczna Jak widzimy? Aby przedmiot był widoczny, musi wysyłać światło w wielu kierunkach. Na podstawie światła zebranego przez oko mózg lokalizuje położenie obiektu. Niekiedy promienie
Bardziej szczegółowoLaboratorium Optyki Falowej
Marzec 2019 Laboratorium Optyki Falowej Instrukcja do ćwiczenia pt: Filtracja optyczna Opracował: dr hab. Jan Masajada Tematyka (Zagadnienia, które należy znać przed wykonaniem ćwiczenia): 1. Obraz fourierowski
Bardziej szczegółowoPonadto, jeśli fala charakteryzuje się sferycznym czołem falowym, powyższy wzór można zapisać w następujący sposób:
Zastosowanie laserów w Obrazowaniu Medycznym Spis treści 1 Powtórka z fizyki Zjawisko Interferencji 1.1 Koherencja czasowa i przestrzenna 1.2 Droga i czas koherencji 2 Lasery 2.1 Emisja Spontaniczna 2.2
Bardziej szczegółowoBARWA. Barwa postrzegana opisanie cech charakteryzujących wrażenie, jakie powstaje w umyśle;
BARWA Barwa postrzegana opisanie cech charakteryzujących wrażenie, jakie powstaje w umyśle; Barwa psychofizyczna scharakteryzowanie bodźców świetlnych, wywołujących wrażenie barwy; ODRÓŻNIENIE BARW KOLORYMETR
Bardziej szczegółowoPrawo Bragga. Różnica dróg promieni 1 i 2 wynosi: s = CB + BD: CB = BD = d sinθ
Prawo Bragga Prawo Bragga Prawo Bragga Różnica dróg promieni 1 i 2 wynosi: s = CB + BD: CB = BD = d sinθ d - odległość najbliższych płaszczyzn, w których są ułożone atomy, równoległych do powierzchni kryształu,
Bardziej szczegółowoProblemy optyki falowej. Teoretyczne podstawy zjawisk dyfrakcji, interferencji i polaryzacji światła.
. Teoretyczne podstawy zjawisk dyfrakcji, interferencji i polaryzacji światła. Rozwiązywanie zadań wykorzystujących poznane prawa I LO im. Stefana Żeromskiego w Lęborku 27 luty 2012 Dyfrakcja światła laserowego
Bardziej szczegółowoDzień dobry. Miejsce: IFE - Centrum Kształcenia Międzynarodowego PŁ, ul. Żwirki 36, sala nr 7
Dzień dobry BARWA ŚWIATŁA Przemysław Tabaka e-mail: przemyslaw.tabaka@.tabaka@wp.plpl POLITECHNIKA ŁÓDZKA Instytut Elektroenergetyki Co to jest światło? Światło to promieniowanie elektromagnetyczne w zakresie
Bardziej szczegółowoLaboratorium techniki światłowodowej. Ćwiczenie 3. Światłowodowy, odbiciowy sensor przesunięcia
Laboratorium techniki światłowodowej Ćwiczenie 3. Światłowodowy, odbiciowy sensor przesunięcia Katedra Optoelektroniki i Systemów Elektronicznych, WETI, Politechnika Gdaoska Gdańsk 2006 1. Wprowadzenie
Bardziej szczegółowoPDF stworzony przez wersję demonstracyjną pdffactory www.pdffactory.pl/ Agata Miłaszewska 3gB
Agata Miłaszewska 3gB rogówka- w części centralnej ma grubość około 0,5 mm, na obwodzie do 1 mm, zbudowana jest z pięciu warstw, brak naczyń krwionośnych i limfatycznych, obfite unerwienie, bezwzględny
Bardziej szczegółowo1.3. Poziom ekspozycji na promieniowanie nielaserowe wyznacza się zgodnie z wzorami przedstawionymi w tabeli 1, przy uwzględnieniu:
Załącznik do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 maja 2010 r. Wyznaczanie poziomu ekspozycji na promieniowanie optyczne 1. Promieniowanie nielaserowe 1.1. Skutki oddziaływania
Bardziej szczegółowoPDF stworzony przez wersję demonstracyjną pdffactory
gdzie: vi prędkość fali w ośrodku i, n1- współczynnik załamania światła ośrodka 1, n2- współczynnik załamania światła ośrodka 2. Załamanie (połączone z częściowym odbiciem) promienia światła na płaskiej
Bardziej szczegółowoWstęp do astrofizyki I
Wstęp do astrofizyki I Wykład 5 Tomasz Kwiatkowski 3 listopad 2010 r. Tomasz Kwiatkowski, Wstęp do astrofizyki I, Wykład 5 1/41 Plan wykładu Podstawy optyki geometrycznej Załamanie światła, soczewki Odbicie
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM OPTYKA GEOMETRYCZNA I FALOWA
LABORATORIUM OPTYKA GEOMETRYCZNA I FALOWA Instrukcja do ćwiczenia nr 4 Temat: Wyznaczanie współczynnika sprawności świetlnej źródła światła 1 I. Wymagania do ćwiczenia 1. Wielkości fotometryczne, jednostki..
Bardziej szczegółowoWstęp do astrofizyki I
Wstęp do astrofizyki I Wykład 5 Tomasz Kwiatkowski Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu Wydział Fizyki Instytut Obserwatorium Astronomiczne Tomasz Kwiatkowski, shortinst Wstęp do astrofizyki I,
Bardziej szczegółowoOptyka geometryczna MICHAŁ MARZANTOWICZ
Optyka geometryczna Optyka geometryczna światło jako promień, opis uproszczony Optyka falowa światło jako fala, opis pełny Fizyka współczesna: światło jako cząstka (foton), opis pełny Optyka geometryczna
Bardziej szczegółowoFalowa natura światła
Falowa natura światła Christiaan Huygens Thomas Young James Clerk Maxwell Światło jest falą elektromagnetyczną Barwa światło zależy od jej długości (częstości). Optyka geometryczna Optyka geometryczna
Bardziej szczegółowoBADANIE INTERFEROMETRU YOUNGA
Celem ćwiczenia jest: BADANIE INTERFEROMETRU YOUNGA 1. poznanie podstawowych właściwości interferometru z podziałem czoła fali w oświetleniu monochromatycznym i świetle białym, 2. demonstracja możliwości
Bardziej szczegółowoOPTYKA GEOMETRYCZNA I INSTRUMENTALNA
1100-1BO15, rok akademicki 2018/19 OPTYKA GEOMETRYCZNA I INSTRUMENTALNA dr hab. Raał Kasztelanic Wykład 4 Obliczenia dla zwierciadeł Równanie zwierciadła 1 1 2 1 s s r s s 2 Obliczenia dla zwierciadeł
Bardziej szczegółowoDr inż. Krzysztof Petelczyc Optyka Widzenia
Literatura: Dr inż. Krzysztof Petelczyc Optyka Widzenia http://webvision.med.utah.edu/book A. Valberg Light Vision Color D. Atchison, G. Smith Optics of Human eye M. Zając Optyka okularowa Plan wykładu
Bardziej szczegółowoJeden z narządów zmysłów. Umożliwia rozpoznawanie kształtów, barw i ruchów. Odczytuje moc i kąt padania światła. Bardziej wyspecjalizowanie oczy
I CO MU ZAGRAŻA Jeden z narządów zmysłów. Umożliwia rozpoznawanie kształtów, barw i ruchów. Odczytuje moc i kąt padania światła. Bardziej wyspecjalizowanie oczy pozwalają np. widzieć w ciemności. Zewnętrzne
Bardziej szczegółowoMetody badania kosmosu
Metody badania kosmosu Zakres widzialny Fale radiowe i mikrofale Promieniowanie wysokoenergetyczne Detektory cząstek Pomiar sił grawitacyjnych Obserwacje prehistoryczne Obserwatorium słoneczne w Goseck
Bardziej szczegółowoWstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej
Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej Część I: Optyka, wykład 6 wykład: Piotr Fita pokazy: Andrzej Wysmołek ćwiczenia: Anna Grochola, Barbara Piętka Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski 2014/15
Bardziej szczegółowoPodstawy fizyki wykład 8
Podstawy fizyki wykład 8 Dr Piotr Sitarek Katedra Fizyki Doświadczalnej, W11, PWr Optyka geometryczna Polaryzacja Odbicie zwierciadła Załamanie soczewki Optyka falowa Interferencja Dyfrakcja światła D.
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 4. Część teoretyczna
Ćwiczenie 4 Badanie aberracji chromatycznej soczewki refrakcyjnej i dyfrakcyjnej. Badanie odpowiedzi impulsowej oraz obrazowania przy użyciu soczewki sferycznej. Zbadanie głębi ostrości przy oświetleniu
Bardziej szczegółowoPROPAGACJA PROMIENIOWANIA PRZEZ UKŁAD OPTYCZNY W UJĘCIU FALOWYM. TRANSFORMACJE FAZOWE I SYGNAŁOWE
PROPAGACJA PROMIENIOWANIA PRZEZ UKŁAD OPTYCZNY W UJĘCIU FALOWYM. TRANSFORMACJE FAZOWE I SYGNAŁOWE prof. dr hab. inż. Krzysztof Patorski Przedmiotem tej części wykładu są podstawowe transformacje fazowe
Bardziej szczegółowoOptyka instrumentalna
Optyka instrumentalna wykład 7 11 kwietnia 2019 Wykład 6 Optyka geometryczna Równania Maxwella równanie ejkonału promień zasada Fermata, zasada stacjonarnej fazy (promienie podążają wzdłuż ekstremalnej
Bardziej szczegółowoPomiar drogi koherencji wybranych źródeł światła
Politechnika Gdańska WYDZIAŁ ELEKTRONIKI TELEKOMUNIKACJI I INFORMATYKI Katedra Optoelektroniki i Systemów Elektronicznych Pomiar drogi koherencji wybranych źródeł światła Instrukcja do ćwiczenia laboratoryjnego
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 1. Część teoretyczna Światło jest falą elektromagnetyczną, zatem związana jest z nią funkcja ( r, t)
Ćwiczenie 1 Formowanie elementarnych frontów falowych. Zapoznanie się z podstawowymi elementami optycznymi i źródłami światła, które będą wykorzystywane podczas zajęć laboratoryjnych. Część teoretyczna
Bardziej szczegółowoOCENA PRZYDATNOŚCI FARBY PRZEWIDZIANEJ DO POMALOWANIA WNĘTRZA KULI ULBRICHTA
OCENA PRZYDATNOŚCI FARBY PRZEWIDZIANEJ DO POMALOWANIA WNĘTRZA KULI ULBRICHTA Przemysław Tabaka e-mail: przemyslaw.tabaka@.tabaka@wp.plpl POLITECHNIKA ŁÓDZKA Instytut Elektroenergetyki WPROWADZENIE Całkowity
Bardziej szczegółowoŚrodowisko pracy Oświetlenie
Środowisko pracy Oświetlenie Budowa narządu wzroku dr inż. Katarzyna Jach 1 2 Budowa oka Pręciki rozdzielczość światłoczułe odpowiedzialne za wykrywanie kształtu i ruchu Nie rozróżniają kolorów Czopki
Bardziej szczegółowoWykład 17: Optyka falowa cz.2.
Wykład 17: Optyka falowa cz.2. Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.321 szkla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szklarski/ 1 Interferencja w cienkich warstwach Załamanie
Bardziej szczegółowoWykład FIZYKA II 8. Optyka falowa Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak Instytut Fizyki Politechniki Wrocławskiej http://www.if.pwr.wroc.pl/~wozniak/ Nakładanie się fal nazywamy ogólnie superpozycją. Nakładanie
Bardziej szczegółowoObrazowanie w świetle quasi-monochromatycznym, niekoherentnym przestrzennie dodają się natężenia.
Obrazowanie w świetle quasi-monochromatycznym, niekoherentnym przestrzennie dodają się natężenia. Przy wprowadzonych oznaczeniach mamy: h u,v 2 - natężeniowa odpowiedź impulsowa (natężeniowy obraz z punktu
Bardziej szczegółowoTemat: Budowa i działanie narządu wzroku.
Temat: Budowa i działanie narządu wzroku. Oko jest narządem wzroku. Umożliwia ono rozróżnianie barw i widzenie przedmiotów znajdujących się w różnych odległościach. Oko jest umiejscowione w kostnym oczodole.
Bardziej szczegółowoWy1. 2 Wy7 Detektory fotonowe i termiczne. 2 Wy8 Test zaliczeniowy 1 Suma godzin 15
Wykład I Wy1 Podział widma promieniowania e.m., prawa promieniowania ciała doskonale czarnego i ciał rzeczywistych. 2 Wy2 Termiczne źródła promieniowania. 2 Wy3 Lasery i diody LED. 2 Wy4 Oddziaływanie
Bardziej szczegółowoOptyka. Optyka geometryczna Optyka falowa (fizyczna) Interferencja i dyfrakcja Koherencja światła Optyka nieliniowa
Optyka Optyka geometryczna Optyka falowa (fizyczna) Interferencja i dyfrakcja Koherencja światła Optyka nieliniowa 1 Optyka falowa Opis i zastosowania fal elektromagnetycznych w zakresie widzialnym i bliskim
Bardziej szczegółowoRys. 1 Geometria układu.
Ćwiczenie 9 Hologram Fresnela Wprowadzenie teoretyczne Holografia umożliwia zapis pełnej informacji o obiekcie optycznym, zarówno amplitudowej, jak i fazowej. Dzięki temu można m.in. odtwarzać trójwymiarowe
Bardziej szczegółowoRodzaje obrazów. Obraz rzeczywisty a obraz pozorny. Zwierciadło. Zwierciadło. obraz rzeczywisty. obraz pozorny
Rodzaje obrazów Obraz rzeczywisty a obraz pozorny cecha sposób powstania ustawienie powiększenie obraz rzeczywisty pozorny prosty odwrócony powiększony równy pomniejszony obraz rzeczywisty realna obecność
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 363. Polaryzacja światła sprawdzanie prawa Malusa. Początkowa wartość kąta 0..
Nazwisko... Data... Nr na liście... Imię... Wydział... Dzień tyg.... Godzina... Polaryzacja światła sprawdzanie prawa Malusa Początkowa wartość kąta 0.. 1 25 49 2 26 50 3 27 51 4 28 52 5 29 53 6 30 54
Bardziej szczegółowoWykład 2. Fotometria i kolorymetria
Wykład 2 Fotometria i kolorymetria Fala elektromagnetyczna Fala elektromagnetyczna Światło widzialne Gwiazdy Temperatura barwowa Światło widzialne Pomiar światła - fotometria 1729 Pierre Bouger Essai
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 42 WYZNACZANIE OGNISKOWEJ SOCZEWKI CIENKIEJ. Wprowadzenie teoretyczne.
Ćwiczenie 4 WYZNACZANIE OGNISKOWEJ SOCZEWKI CIENKIEJ Wprowadzenie teoretyczne. Soczewka jest obiektem izycznym wykonanym z materiału przezroczystego o zadanym kształcie i symetrii obrotowej. Interesować
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 53. Soczewki
Ćwiczenie 53. Soczewki Małgorzata Nowina-Konopka, Andrzej Zięba Cel ćwiczenia Pomiar ogniskowych soczewki skupiającej i układu soczewek (skupiająca i rozpraszająca), obliczenie ogniskowej soczewki rozpraszającej.
Bardziej szczegółowoOptyka stanowi dział fizyki, który zajmuje się światłem (także promieniowaniem niewidzialnym dla ludzkiego oka).
Optyka geometryczna Optyka stanowi dział fizyki, który zajmuje się światłem (także promieniowaniem niewidzialnym dla ludzkiego oka). Założeniem optyki geometrycznej jest, że światło rozchodzi się jako
Bardziej szczegółowoINTERFERENCJA WIELOPROMIENIOWA
INTERFERENCJA WIELOPROMIENIOWA prof. dr hab. inż. Krzysztof Patorski W tej części wykładu rozważymy przypadek koherentnej superpozycji większej liczby wiązek niż dwie. Najważniejszym interferometrem wielowiązkowym
Bardziej szczegółowoDr Piotr Sitarek. Instytut Fizyki, Politechnika Wrocławska
Podstawy fizyki Wykład 11 Dr Piotr Sitarek Instytut Fizyki, Politechnika Wrocławska D. Halliday, R. Resnick, J.Walker: Podstawy Fizyki, tom 3, Wydawnictwa Naukowe PWN, Warszawa 2003. K.Sierański, K.Jezierski,
Bardziej szczegółowoŚrodowisko pracy Oświetlenie
Środowisko pracy Oświetlenie Oświetlenie podstawowe pojęcia Światło - Energia promieniowania o długości fali 380-760 nm, zdolna pobudzić siatkówkę i wywołać wrażenie wzrokowe. dr inż. Katarzyna Jach 1
Bardziej szczegółowoZwierciadło kuliste stanowi część gładkiej, wypolerowanej powierzchni kuli. Wyróżniamy zwierciadła kuliste:
Fale świetlne Światło jest falą elektromagnetyczną, czyli rozchodzącymi się w przestrzeni zmiennymi i wzajemnie przenikającymi się polami: elektrycznym i magnetycznym. Szybkość światła w próżni jest największa
Bardziej szczegółowoKwantowe własności promieniowania, ciało doskonale czarne, zjawisko fotoelektryczne zewnętrzne.
Kwantowe własności promieniowania, ciało doskonale czarne, zjawisko fotoelektryczne zewnętrzne. DUALIZM ŚWIATŁA fala interferencja, dyfrakcja, polaryzacja,... kwant, foton promieniowanie ciała doskonale
Bardziej szczegółowoOPTYKA GEOMETRYCZNA I INSTRUMENTALNA
1100-1BO15, rok akademicki 2018/19 OPTYKA GEOMETRYCZNA I INSTRUMENTALNA dr hab. Rafał Kasztelanic Wykład 3 Pryzmat Pryzmaty w aparatach fotograficznych en.wikipedia.org/wiki/pentaprism luminous-landscape.com/understanding-viewfinders
Bardziej szczegółowoWykład 10. Wrażliwość na kontrast i mechanizmy adaptacyjne
Wykład 10 Wrażliwość na kontrast i mechanizmy adaptacyjne Kontrast Słowo kontrast ma wiele znaczeń. Fizyczne różnice w luminancji i barwie Percepcja (wrażenie) tych różnic Kontrast pełni kluczową rolę
Bardziej szczegółowo7. Wyznaczanie poziomu ekspozycji
7. Wyznaczanie poziomu ekspozycji Wyznaczanie poziomu ekspozycji w przypadku promieniowania nielaserowego jest bardziej złożone niż w przypadku promieniowania laserowego. Wynika to z faktu, że pracownik
Bardziej szczegółowoPOMIARY OPTYCZNE 1. Proste przyrządy optyczne. Damian Siedlecki
POMIARY OPTYCZNE 1 { Proste przyrządy optyczne Damian Siedlecki Lupa to najprostszy przyrząd optyczny, dający obraz pozorny, powiększony i prosty. LUPA Aperturę lupy ogranicza źrenica oka. Pole widzenia
Bardziej szczegółowoTECHNIKI OBSERWACYJNE ORAZ METODY REDUKCJI DANYCH
TECHNIKI OBSERWACYJNE ORAZ METODY REDUKCJI DANYCH Arkadiusz Olech, Wojciech Pych wykład dla doktorantów Centrum Astronomicznego PAN luty maj 2006 r. Wstęp do spektroskopii Wykład 7 2006.04.26 Spektroskopia
Bardziej szczegółowoWykład 17: Optyka falowa cz.1.
Wykład 17: Optyka falowa cz.1. Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.31 szkla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szklarski/ 1 Zasada Huyghensa Christian Huygens 1678 r. pierwsza
Bardziej szczegółowoWłasności światła laserowego
Własności światła laserowego Cechy światła laserowego: rozbieżność (równoległość) wiązki, pasmo spektralne, gęstość mocy oraz spójność (koherencja). Równoległość wiązki Dyfrakcyjną rozbieżność kątową awkącie
Bardziej szczegółowoOptyka w fotografii Ciemnia optyczna camera obscura wykorzystuje zjawisko prostoliniowego rozchodzenia się światła skrzynka (pudełko) z małym okrągłym otworkiem na jednej ściance i przeciwległą ścianką
Bardziej szczegółowoUniwersytet Warszawski, Wydział Fizyki Rafał Kasztelanic Uniwersytet Warszawski, Wydział Fizyki Rafał Kasztelanic
TELEDETEKCJA A źródło B oddziaływanie z atmosferą C obiekt, oddziaływanie z obiektem D detektor E zbieranie danych F analiza G zastosowania A D TELEDETEKCJA UKŁADY OPTYCZNE Najprostszym elementem optycznym
Bardziej szczegółowoZDALNA REJESTRACJA POWIERZCHNI ZIEMI
Zdalne metody (teledetekcję) moŝna w szerokim pojęciu zdefiniować jako gromadzenie informacji o obiekcie bez fizycznego kontaktu z nim (Mularz, 2004). Zdalne metody (teledetekcję) moŝna w szerokim pojęciu
Bardziej szczegółowoGWIEZDNE INTERFEROMETRY MICHELSONA I ANDERSONA
GWIEZNE INTERFEROMETRY MICHELSONA I ANERSONA Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zestawienie i demonstracja modelu gwiezdnego interferometru Andersona oraz laboratoryjny pomiar wymiaru sztucznej gwiazdy.
Bardziej szczegółowoWłasności optyczne półprzewodników
Własności optyczne półprzewodników Andrzej Wysmołek Wykład przygotowany w oparciu o wykłady prowadzone na Wydziale Fizyki UW przez prof. Mariana Grynberga oraz prof. Romana Stępniewskiego Klasyfikacja
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 2. Wyznaczanie ogniskowych soczewek cienkich oraz płaszczyzn głównych obiektywów lub układów soczewek. Aberracje. Wprowadzenie teoretyczne
Ćwiczenie 2 Wyznaczanie ogniskowych soczewek cienkich oraz płaszczyzn głównych obiektywów lub układów soczewek. Aberracje. Wprowadzenie teoretyczne Podstawy Działanie obrazujące soczewek lub układu soczewek
Bardziej szczegółowoRejestracja i rekonstrukcja fal optycznych. Hologram zawiera pełny zapis informacji o fali optycznej jej amplitudzie i fazie.
HOLOGRAFIA prof dr hab inŝ Krzysztof Patorski Krzysztof Rejestracja i rekonstrukcja fal optycznych Hologram zawiera pełny zapis informacji o fali optycznej jej amplitudzie i fazie a) Laser b) odniesienia
Bardziej szczegółowoOPTYKA W INSTRUMENTACH GEODEZYJNYCH
OPTYKA W INSTRUMENTACH GEODEZYJNYCH Prawa Euklidesa: 1. Promień padający i odbity znajdują się w jednej płaszczyźnie przechodzącej przez prostopadłą wystawioną do powierzchni zwierciadła w punkcie odbicia.
Bardziej szczegółowof = -50 cm ma zdolność skupiającą
19. KIAKOPIA 1. Wstęp W oku miarowym wymiary struktur oka, ich wzajemne odległości, promienie krzywizn powierzchni załamujących światło oraz wartości współczynników załamania ośrodków, przez które światło
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 12 (44) Wyznaczanie długości fali świetlnej przy pomocy siatki dyfrakcyjnej
Ćwiczenie 12 (44) Wyznaczanie długości fali świetlnej przy pomocy siatki dyfrakcyjnej Wprowadzenie Światło widzialne jest to promieniowanie elektromagnetyczne (zaburzenie poła elektromagnetycznego rozchodzące
Bardziej szczegółowoWyznaczanie ogniskowych soczewek cienkich oraz płaszczyzn głównych obiektywów lub układów soczewek. Aberracje.
Ćwiczenie 2 Wyznaczanie ogniskowych soczewek cienkich oraz płaszczyzn głównych obiektywów lub układów soczewek. Aberracje. Wprowadzenie teoretyczne Działanie obrazujące soczewek lub układu soczewek wygodnie
Bardziej szczegółowoAnimowana grafika 3D. Opracowanie: J. Kęsik.
Animowana grafika 3D Opracowanie: J. Kęsik kesik@cs.pollub.pl Powierzchnia obiektu 3D jest renderowana jako czarna jeżeli nie jest oświetlana żadnym światłem (wyjątkiem są obiekty samoświecące) Oświetlenie
Bardziej szczegółowoOptyka. Optyka falowa (fizyczna) Optyka geometryczna Optyka nieliniowa Koherencja światła
Optyka Optyka falowa (fizyczna) Optyka geometryczna Optyka nieliniowa Koherencja światła 1 Optyka falowa Opis i zastosowania fal elektromagnetycznych w zakresie widzialnym i bliskim widzialnemu Podstawowe
Bardziej szczegółowoW polskim prawodawstwie i obowiązujących normach nie istnieją jasno sprecyzowane wymagania dotyczące pomiarów źródeł oświetlenia typu LED.
Pomiary natężenia oświetlenia LED za pomocą luksomierzy serii Sonel LXP W polskim prawodawstwie i obowiązujących normach nie istnieją jasno sprecyzowane wymagania dotyczące pomiarów źródeł oświetlenia
Bardziej szczegółowoOptyka. Wykład XI Krzysztof Golec-Biernat. Równania zwierciadeł i soczewek. Uniwersytet Rzeszowski, 3 stycznia 2018
Optyka Wykład XI Krzysztof Golec-Biernat Równania zwierciadeł i soczewek Uniwersytet Rzeszowski, 3 stycznia 2018 Wykład XI Krzysztof Golec-Biernat Optyka 1 / 16 Plan Równanie zwierciadła sferycznego i
Bardziej szczegółowoZarządzanie barwą w fotografii
1 z 6 2010-10-12 19:45 14 czerwca 2010, 07:00 Autor: Szymon Aksienionek czytano: 2689 razy Zarządzanie barwą w fotografii Mamy możliwość używania cyfrowych aparatów fotograficznych, skanerów, monitorów,
Bardziej szczegółowo