PORÓWNAWCZE BADANIA IDENTYFIKACJI NIEWIDZIALNYCH ODDZIAŁYWAŃ OTOCZENIA ZA POMOCĄ METODY RADIESTEZYJNEJ I METOD INSTRUMENTALNYCH.

Transkrypt

1 Tomasz Sitkowski Praca badawcza z dziedziny Radiestezji PORÓWNAWCZE BADANIA IDENTYFIKACJI NIEWIDZIALNYCH ODDZIAŁYWAŃ OTOCZENIA ZA POMOCĄ METODY RADIESTEZYJNEJ I METOD INSTRUMENTALNYCH Warszawa luty 2016

2 Copyright by Tomasz Sitkowski, Wszelkie prawa zastrzeżone Wydanie 1 Żadna część tej pracy nie może być powielana i rozpowszechniana w jakiejkolwiek formie i w jakikolwiek sposób, bez pisemnej zgody autora Adres do korespondencji z autorem: tsitkowski@wp.pl

3 - 3 - Spis treści strona Lp. Treść Nr Spis treści 3 Streszczenie autorskie 4 1. PRZEGLĄD ZAGADNIEŃ DOTYCZĄCYCH METODY RADIESTEZYJNEJ Radiestezja oparta o pojęcie promieniowania i odruch różdżkarski Inne propozycje określenia przyczyny zjawisk radiestezyjnych: Radiestezja według metody i skali BSM Radiestezja według niektórych koncepcji naukowych Oddziaływanie sztucznych pól elektromagnetycznych Podsumowanie 9 2. CEL PRACY METODYKA BADAŃ Metodyka przedstawiania wyników badań Pomiar poszczególnych czynników oddziaływania: Pomiar oddziaływania radiestezyjnego Pomiar natężenia pionowej składowej ziemskiego pola magnetycznego Pomiar pola elektromagnetycznego PREZENTACJA WYNIKÓW BADAŃ Badania łóżka nr Badania łóżka nr Badania łózka nr Badania łóżka nr Uwagi na temat pola EM o częstotliwości radiowej Zbiorcze porównanie obrazów badanych oddziaływań Próby podsumowania natężenia pola fizycznych oddziaływań OPIS I DYSKUSJA WYNIKÓW WNIOSKI Spis literatury 43 Informacje o autorze 44

4 - 4 - Streszczenie autorskie W obecnej pracy z dziedziny Radiestezji, zastosowano nową tematykę i metody badań oraz nową metodykę prezentacji wyników. Zastosowano nowe podejście do badań w pracach radiestezyjnych, polegające na połączeniu badań wykonanych za pomocą metody radiestezyjnej, z badaniami cech fizycznych za pomocą metod instrumentalnych. Połączenie to umożliwiła nowa metodyka prezentacji wyników badań. Celem pracy było, m.in., określenie możliwości porównywania ze sobą różnych niewidzialnych oddziaływań otoczenia. Cel ten osiągnięto za pomocą metody przestrzennego obrazowania wyników badań tych oddziaływań. Taka metoda pozwala na porównywanie wyników oceny, niezależnie od przyjętej metody badawczej, różnych jednostek pomiarowych oraz wielkości uzyskanych wyników. Zastosowanie nowej metodyki prezentacji wyników badań umożliwiło po raz pierwszy identyfikację i wzajemne porównywanie różnych, niewidzialnych oddziaływań otoczenia, w tym radiestezyjnych oraz innych, znanych z fizyki. Metodyka ta przynosi radiestezji nieznane do tej pory możliwości w ocenie badanych oddziaływań. Wykazano, że oddziaływania radiestezyjne są zupełnie odmiennym rodzajem działania, w niczym nie podobnym do badanych w pracy niewidzialnych oddziaływań fizycznych. Świadczy to jednoznacznie o tym, że oddziaływania radiestezyjne zachowują ciągle nieznaną naturę oraz, że uzasadnienia ich nie można poszukiwać wśród takich cech fizycznych, jak sugerowane z literatury: pionowa składowa ziemskiego pola magnetycznego, ani też w zmiennym polu elektromagnetycznym o częstotliwości sieciowej 50/60 Hz oraz wysokiej częstotliwości, w zakresie radiowym. Przedstawiono wniosek, że dotychczas stosowana metoda badań radiestezyjnych jest niewystarczająca do pełnej i prawidłowej oceny wszystkich niewidzialnych zagrożeń otoczenia, np. w miejscu snu lub wypoczynku. W celu uzupełnienia braków metody radiestezyjnej, stosującej w badaniach tylko metodę mentalną oraz posługiwanie wahadłem lub różdżką, zaleca się dodatkowo jej poszerzenie o badania za pomocą mierników cech fizycznych, takich jak np. magnetometry oraz mierniki pola elektromagnetycznego. Tomasz Sitkowski Warszawa, luty 2016 rok

5 PRZEGLĄD ZAGADNIEN DOTYCZĄCYCH METODY RADIESTEZYJNEJ Dziedzina Radiestezji zakłada istnienia specjalnego, niewidzialnego oddziaływania otoczenia, które nazywa promieniowaniem. Promieniowanie to możliwe jest do identyfikacji przez uwrażliwione osoby, przy pomocy przyrządów takich jak: różdżka i wahadło. Uważa się przy tym, że to promieniowanie radiestezyjne jest szkodliwe dla zdrowia, a jego oddziaływanie na organizm ludzki w dłuższym czasie prowadzi do różnego rodzaju niedomagań oraz chorób. Niestety pojęcie Radiestezji nie jest do końca zbyt jednoznaczne, z tego powodu, że w ciągu około 90 lat od jego utworzenia, powstało wiele różnych sposobów jego rozumienia. Ta niespójność w ramach teorii Radiestezji wymaga koniecznego prześledzenia występujących różnic Radiestezja oparta o pojęcie promieniowania i odruch różdżkarski RADIESTEZJA (różdżkarstwo, wahadlarstwo, biolokacja, efekt biofizyczny, geostezja) jest dziedziną zajmującą się identyfikacją i badaniem specyficznego rodzaju niewidzialnego oddziaływania otoczenia na organizm człowieka, które charakteryzuje się tym, że pobudza organizm do powstania naturalnego ruchu przyrządów trzymanych w rękach: różdżki lub wahadła, bez udziału wcześniejszego ustalania jakiejkolwiek konwencji mentalnej. Taką autorską definicję pojęcia Radiestezja utworzyłem na własny użytek, jak się wydaje w zgodzie z ogólnymi założeniami tej dyscypliny. Określenie naturalny ruch przyrządów może być dyskusyjne wśród niektórych radiestetów, ale jest to definicja opisana i udowodniona przeze mnie w pracy pt.: Teoria i Praktyka Wahadlarstwa ( publikacja na stronie: ). Klasyczna teoria Radiestezji utożsamia czynnik oddziałujący na człowieka ze specjalnym, hipotetycznym promieniowaniem. Niestety, przez około 90 lat jeszcze nikt nie zdołał obiektywnie udowodnić istnienia tego promieniowania. Fakt ten stał się współcześnie przyczyną ostrej krytyki dziedziny Radiestezji. Krytycy Radiestezji odmawiają prawa istnienia podstawowym założeniom, takim jak: promieniowaniu radiestezyjnemu, żyłom wodnym, odruchowi różdżkarskiemu, a wreszcie samej Radiestezji (3, 6 ). Skoro nie ma całkowitej pewności, że promieniowanie radiestezyjne rzeczywiście istnieje, zdecydowałem, że przy opisie zjawisk radiestezyjnych będę stosować synonimy dotychczasowych pojęć z tej dziedziny. Używać będę synonimów: oddziaływanie lub oddziaływanie radiestezyjne zamiast radiacja, promieniowanie lub promieniowanie radiestezyjne, pasmo zadrażnień zamiast żyła wodna. Niezależnie od tego, czy oddziałujący na organizm człowieka czynnik jest rodzajem promieniowania, czy też ma jakąś inna naturę, to nie ulega wątpliwości, że przyczynia się do powstania ruchu różdżki lub wahadła. Ruch przyrządów w rękach człowieka następuje wtedy, kiedy znajduje się on nad terenem, na którym działają te szczególne oddziaływania. Oddziaływanie radiestezyjne powoduje specjalne pobudzenie organizmu, w tym tkanki nerwowej i mięśniowej w rękach osób trzymających przyrządy, co w następstwie powoduje mimowolne, nieświadome mini drgania mięśni i tym samym jest bezpośrednią przyczyną spowodowania ruchu przyrządów.

6 - 6 - Ruch wahadła i wybicie różdżki jest wskaźnikiem i świadectwem występowania oddziaływań radiestezyjnych. Jest też ostrzeżeniem przed znajdowaniem się na terenie szkodliwym dla zdrowia. Miejsca takie nazywa się terenem zadrażnień lub terenem geopatycznym. Występują one przeważnie w formie pasów, dlatego też nazywa się je zwyczajowo pasmami zadrażnień. Uważa się, że najlepszym ratunkiem przed tego rodzaju szkodliwymi dla człowieka oddziaływaniami jest usunięcie się, ucieczka z terenu zadrażnień w miejsce, w którym nie występują czynniki pobudzające organizm. Miejsce, na którym nie występuje szkodliwe pobudzenie organizmu oraz odruch różdżkarski, możemy nazywać obojętnymi lub neutralnymi i uznawać je za teren przyjazny i nie szkodliwy, na którym możemy przebywać bez obawy złego oddziaływania na nasze zdrowie. Należy zauważyć, że odruch różdżkarski lub wahadlarski jest decydującym czynnikiem o stwierdzeniu obecności i identyfikacji występowania oddziaływań radiestezyjnych. Do identyfikacji terenu zadrażnień możemy stosować metodę fizyczną, to jest wnioskowanie na podstawie tylko ruchu przyrządów lub też metodę mentalną, z zadawaniem pytań do podświadomości. Następnym działaniem po identyfikacji promieniowania radiestezyjnego i miejsc jego występowania, jest konieczność oceny szkodliwości oddziaływania promieniowania na organizm człowieka. Z powodu braku urządzeń aparaturowych do identyfikacji i pomiaru czynników radiestezyjnych, ocena ich szkodliwości przeprowadzana jest za pomocą metody mentalnej. W tym temacie możemy wyróżnić odmienną metodykę dwóch różnych sposobów podejścia do Radiestezji. W klasycznej wersji Radiestezji przyjmuje się, że promieniowanie radiestezyjne niepotrzebnie pobudza organizm człowieka, co doprowadza do szkodliwości jego oddziaływania. Przyjmuje się logiczną zasadę, że im większa moc promieniowania oraz większe natężenie promieniowania radiestezyjnego, tym mamy do czynienia z bardziej szkodliwym oddziaływaniem w miejscu pobytu. Do pomiaru natężenia oddziaływania przyjmuje się skale pomiarowe: 5-cio punktową, 10-cio punktową, procentową lub skalę SRW Inne propozycje określenia przyczyny zjawisk radiestezyjnych Radiestezja według metody i skali BSM Odmienne zasady oceny szkodliwości przyjmuje się w wersji Radiestezji według metody i skali pomiarowej Bovisa i BSM. Zasady te zakładają, że oddziaływania, które odczuwamy, mogą być nie tylko złe, ale również dobre i korzystne dla człowieka. Możemy zatem określać stopień zarówno złego jak też dobrego oddziaływania. Konsekwencją takiego podejścia do czynników radiestezyjnych, są opinie, że nad żyłą wodną oprócz złych oddziaływań możemy wyróżnić także i dobre. Taka interpretacja podważa dotychczasowe założenia Radiestezji oraz sens samego odruchu różdżkarskiego. Mianowicie, po co mamy lokalizować i oznaczać miejsca geopatycznych zadrażnień, skoro mogą one wywierać zamiast złych, dobre oddziaływania?

7 - 7 - Przy takich założeniach, odruch różdżkarski zatraca swoje dotychczasowe znaczenie w identyfikacji tego, co rozumiemy jako oddziaływania radiestezyjne. Zastępowany jest pomiarem odczuwania bliżej nieokreślonych oddziaływań ocenianych za pomocą skali BSM. Założenie odczuwania zarówno szkodliwych, jak i dobrych oddziaływań, prowadzi także do zatracenia orientacji w określeniu źródła czynnika radiestezyjnego. Dotychczas uznawane przyczyny oddziaływań radiestezyjnych, w postaci promieniowania radiestezyjnego oraz żył wodnych lub innych anomalii, przestały być wystarczające. Z tego też względu, dla metody BSM wymyślono zupełnie nowe określenia niewidzialnych oddziaływań, takie jak: wibracje, energie, neoenergia, które są jednak dość abstrakcyjne, nie wiadomo czym są i skąd się biorą w otoczeniu (7, 8, 11 ). Trzeba sobie zdawać sprawę z podstawowych różnic między tymi dwoma metodami, ponieważ do miana Radiestezji pretenduje zarówno jej klasyczna wersja, jak też wersja według metody BSM. Obie te metody są jednak zupełnie inną interpretacją dziedziny Radiestezji Radiestezja według niektórych koncepcji naukowych Jak by nie rozpatrywać zjawiska Radiestezji, to oddziaływanie radiestezyjne oraz przyczyny jego występowania nie są jeszcze wiarygodnie poznane. Określenie istoty oddziaływań radiestezyjnych oraz odruchu różdżkarskiego poszukiwane jest również przez środowiska naukowe. Za takie przyczyny można uznać, wg niektórych naukowców, naturalne pola elektryczne lub magnetyczne. Przyczynę odruchu różdżkarskiego upatruje się m.in. w gradiencie naturalnego ziemskiego pola magnetycznego. Taką hipotezę przedstawiał francuski fizyk, prof. Yves Rocard oraz niemiecki biofizyk dr Ludger Mersmann. Obie teorie różnią się jednak w szczegółach od siebie. Yves Rocard uważał, że przyczyną odruchu wahadlarskiego są lokalne anomalie pola magnetycznego. Związane są one z anomaliami geologicznymi, które powodują przerwanie ciągłości struktur skalnych, takimi jak: spękania, uskoki, pustki, itp. W miejscu tych anomalii dochodzi również do zmiany ciągłości i jednorodności ziemskiego pola magnetycznego. Zmienność ta oddziałuje na organizm pobudzająco w ten sposób, że powoduje powstanie odruchu różdżkarskiego. Według Rocarda, do wywołania tego odruchu wystarczy już nawet niezmiernie mały gradient pola, równy tylko 10 nt. Odruch różdżkarski występuje w granicach tylko małych odchyleń ziemskiego pola magnetycznego. Przy większych zmianach pola magnetycznego odruch różdżkarski ulega wygaszeniu. Przyczyną odbioru anomalii geomagnetycznych, wg Rocarda są zlokalizowane w ciele człowieka receptory magnetyczne występujące parami po obu stronach kręgosłupa. Decydują one o powstawaniu ruchu wahadła oraz kierunku jego obrotów. Własną interpretację tego zjawiska przedstawiłem w postaci hipotezy zawartej w pracy, pt. : Teoria i Praktyka Wahadlarstwa, która została opublikowana na stronie (16 ). W pracy tej postawiłem hipotezę, że odruch wahadlarski powstaje pod wpływem pobudzenia tkanki nerwowej i mięśniowej ręki przez prąd elektryczny zaindukowany w organizmie, w wyniku oddziaływania anomalii pola magnetycznego. Kierunek ruchu wahadła zależy od kierunku przepływu indukowanego prądu elektrycznego w ręce wahadlarza.

8 - 8 - Pod wpływem sugestii Rocarda, przeprowadziłem logiczny dowód na to, że przyczyną indukcji prądu w ciele człowieka są zmiany składowej poziomej pola magnetycznego, występujące w wyniku anomalii geologicznych, którym towarzyszy zmiana położenia igły kompasu nad pasmami zadrażnień. Odmienną tezę przedstawił Ludger Mersmann. Uważał on, że przyczyną szkodliwego oddziaływania jest gradient natężenia pionowej składowej ziemskiego pola magnetycznego. Mersmann opracował specjalną tabelę zależności szkodliwości dla organizmu człowieka, od wielkości gradientu natężenia pola magnetycznego, mierzonego na metr długości pola. Mersmann wprowadził po raz pierwszy do dziedziny Radiestezji możliwość instrumentalnego pomiaru wpływu gradientu pionowej składowej pola, którą utożsamiał z oddziaływaniem radiestezyjnym i jego szkodliwymi skutkami dla człowieka. Obie hipotezy anomalii magnetycznych, jedna wg Rocarda i mojej interpretacji oraz druga wg Mersmanna, zasadniczo różnią się w interpretacji sposobu oddziaływania pola magnetycznego na organizm. Według Rocarda oraz mojej interpretacji, odruch wahadlarski następuje pod wpływem zmiany wartości i kierunku składowej poziomej pola magnetycznego, natomiast według Mersmanna, pod wpływem zmian natężenia pionowej składowej tego pola Oddziaływanie sztucznych pól elektromagnetycznych Oddziaływania sztucznie wytwarzanych pól elektromagnetycznych, uznawane są powszechnie za niezmiernie szkodliwy czynnik dla zdrowia człowieka. Przekonanie o szkodliwym oddziaływaniu promieniowania elektromagnetycznego jest najwyraźniej powodem tego, że niektórzy radiesteci próbują utożsamiać to promieniowanie również z oddziaływaniami radiestezyjnymi. Świadczą o tym zalecenia identyfikacji pola elektromagnetycznego, np. identyfikacji pola elektrycznego domowej instalacji elektrycznej, za pomocą wahadełka i mentalnej metody radiestezyjnej, podawane w niektórych podręcznikach radiestezji (9, 10 ). Zwykły rozsądek i logika nakazują upatrywać przyczyn odruchów radiestezyjnych w naturalnych oddziaływaniach przyrody i otoczenia. Świadczy o tym fakt, że różdżkarstwo i wahadlarstwo znane jest od stuleci, a nawet od tysiącleci. Sztucznie wytwarzane pola elektromagnetyczne maja natomiast historię dopiero około 100 lat, a prawdziwy rozwój elektrosmogu liczy około 20 lat, od przyspieszonego rozwoju bezprzewodowych środków łączności i telefonii komórkowej. Podobnie też, logicznym dowodem braku wpływu sztucznych pól elektromagnetycznych na odruchy radiestezyjne jest to, że wahadło i różdżka musiały by być zawsze w stanie wzbudzenia, ponieważ zewsząd otaczają nas przeróżne fale elektromagnetyczne, o różnej długości i częstotliwości. Tak jednak nie jest. Przyrządy podlegają ruchowi wyłącznie w specjalnych miejscach, to jest w miejscach geopatycznych zadrażnień. Jak by się nie patrzeć na ten problem, to na pewno oddziaływanie sztucznie wytworzonych fal elektromagnetycznych może mieć szczególnie znaczący wpływ na szkodliwość dla organizmu. Można stwierdzić, że do oceny szkodliwego odziaływania środowiska na zdrowie człowieka, do współczesnych czasów wystarczały metody radiestezyjne.

9 - 9 - W dzisiejszych czasach pojawiły się nowe zagrożenia w postaci sztucznych fal elektromagnetycznych. Pomimo tego, że prace badawcze na temat szkodliwości tych fal prowadzone są nieustannie przez różne ośrodki naukowe, nie ma jednomyślności w ocenie szkodliwości tego promieniowania na zdrowie człowieka. Jedno jest pewne, że jeżeli również radiesteci chcieliby wypowiadać się na temat fal elektromagnetycznych, jak do tej pory na temat oddziaływań radiestezyjnych, to niestety stosowane przez nich dotychczasowe metody badań zupełnie się do tego nie nadają. Trzeba by do różdżki i wahadła dołączyć miernik pól elektromagnetycznych, a badania radiestezyjne przeprowadzać w zupełnie inny niż dotychczas, nowy sposób Podsumowanie W podsumowaniu tego krótkiego przeglądu różnego rodzaju niewidzialnych oddziaływań otoczenia w kontekście dziedziny Radiestezji, można zauważyć, że mamy do czynienia z dość dużą rozbieżnością poglądów. Przegląd uwidacznia, że w naszym otoczeniu nie mamy do czynienia tylko z jednym rodzajem niewidzialnego oddziaływania, a z całą pewnością z jednoczesnym występowaniem wielu różnego rodzaju oddziaływań, w tym z nieznanym nauce oddziaływaniem radiestezyjnym oraz ze znanymi z fizyki, m.in. naturalnym polem elektrycznym i magnetycznym oraz promieniowaniem elektromagnetycznym. Taka sytuacja jest dość niekomfortowa dla radiestetów, ze względu na brak możliwości rozróżnienia tych niewidzialnych oddziaływań i określenia, czy wszystkie z nich można zakwalifikować do oddziaływań radiestezyjnych, czy tylko niektóre, a jeśli tak, to które z nich. Brak orientacji w zakresie rozróżniania niewidzialnych oddziaływań wynika m.in. ze stosowania badań wyłącznie metodą radiestezyjną. Brak ten próbuje się kompensować przyjmowaniem różnych pojęć do nazywania nieznanych, niewidzialnych oddziaływań, takich jak: promieniowanie, radiacje, wibracje, energie, neoenergia. Żadna z tych nazw nie daje nam jednak możliwości rozpoznawania oddziaływań radiestezyjnych, a wprowadza raczej spore zamieszanie w stosowanych pojęciach. Radiestezja nie dysponuje obecnie żadną metodyką do rozróżniania poszczególnych rodzajów niewidzialnych oddziaływań otoczenia. Nie wiadomo więc tak na prawdę, które z niewidzialnych oddziaływań można utożsamiać z radiestezją. Z tego powodu istnieje potrzeba przeprowadzenia badań mających na celu określenie możliwości identyfikacji oraz porównywania ze sobą różnych, niewidocznych rodzajów oddziaływania. Taki też cel postawiono w obecnej pracy badawczej.

10 CEL PRACY Celem pracy jest: Umożliwienie radiestetom rozpoznawania i porównywania niewidzialnych oddziaływań otoczenia, w wyniku zastosowania techniki obrazowania (uwidocznienia) pola działania poszczególnych oddziaływań. Przeprowadzone będą porównawcze badania oddziaływania radiestezyjnego, ze znanymi z fizyki oddziaływaniami pionowej składowej ziemskiego pola magnetycznego oraz promieniowania elektromagnetycznego niskiej częstotliwości. Zastosowanie w badaniach radiestezyjnych zupełnie nowych, instrumentalnych badań do oceny niewidzialnych, fizycznych oddziaływań otoczenia. Istnieje niezbędna potrzeba wzbogacenia metodyki badań radiestezyjnych i wyjścia poza dotychczasowy, zaklęty krąg tych badań, wykonywanych tylko za pomocą wahadła i różdżki oraz mentalnej metody radiestezyjnej. Trzeba dążyć do unowocześniania dotychczasowego warsztatu metod stosowanych w badaniach radiestezyjnych. W pracy zastosowane zostaną następujące metody badań: Badania oddziaływania radiestezyjnego wykonane metodą mentalną, Badania natężenia składowej pionowej naturalnego pola magnetycznego Ziemi wykonane za pomocą Geo-magnetometru typ BPM Badania sztucznych pól elektromagnetycznych, w tym określenia natężenia pola elektrycznego i magnetycznego, wykonane za pomocą miernika typ TM 190. Badania wykonane będą w specjalnie wybranych miejscach, to jest na powierzchni łóżek, jako najbardziej newralgicznym, z punktu widzenia radiestezji, miejscu dla zdrowia człowieka. Taki wybór miejsca ma dostarczyć jeszcze jednej bardzo ważnej informacji na temat tego, z jakimi oddziaływaniami możemy spotkać się w miejscu spania. Rezultatem pracy będzie możliwość odpowiedzi na pytania: Czy można dokonywać porównywania ze sobą różnych, niewidzialnych rodzajów oddziaływania, w tym radiestezyjnego oraz innych, fizycznych oddziaływań? Czy fizyczne oddziaływania, takie jak: pionowa składowa ziemskiego pola magnetycznego oraz sztuczne pola elektromagnetyczne mogą być utożsamiane z oddziaływaniami radiestezyjnymi? Z jakimi szkodliwymi oddziaływaniami możemy spotkać się w miejscu spania?

11 METODYKA BADAŃ 3.1. Metodyka przedstawiania wyników badań. Porównanie ze sobą pomiarów zupełnie różnych, niewidzialnych oddziaływań, mierzonych w dodatku różnymi metodami oraz wyrażonych w zupełnie różnych jednostkach pomiarowych, jest praktycznie bardzo trudne lub w ogóle nie możliwe do wykonania. Z tego powodu koniecznym jest zastosowanie specjalnej, nowej metodyki porównania wyników badań. Za taką specjalną metodykę do porównania wyników badania niewidzialnych oddziaływań w otoczeniu, uznałem przestrzenne obrazowanie pola działania każdego z osobno ocenianych czynników oraz następnie porównywanie tego obrazu. Dotychczasowy sposób przedstawiania wyników badań różnych oddziaływań, tylko w formie liczbowych zestawień danych, w różnych jednostkach oceny, przy ich różnej wielkości wyników, uniemożliwiał ich wzajemne porównywanie. Proponuję zmianę metody prezentacji wyników liczbowych, za pomocą umieszczenia ich w siatce przestrzennej i uzyskanie formy obrazowej w wymiarze 3D. Taka technika nazywana jest czasami mapą powierzchniową danych. W ten sposób możemy uzyskać rzeczywisty obraz badanego pola oddziaływania, co umożliwia bezpośrednie porównywanie wyników badań różnych oddziaływań, z ominięciem takich przeszkód jak, różne metody badań, różne jednostki, różna wielkość wyników. Poza tym obrazowanie wyników badań wnosi dodatkowo jeszcze jedną, niestosowaną do tej pory w radiestezji możliwość, pozwala nareszcie zobaczyć niewidzialne dotychczas oddziaływania. Obrazowanie wyników badań wykonano za pomocą programu Excel. Zastosowana forma prezentacji wyników umożliwia bezpośrednie porównanie różnic lub podobieństw poszczególnych czynników oddziaływania, niezależnie od charakteru i specyfiki czynnika oraz od stosowanych metod badania, jednostek pomiarowych oraz wielkości wyników. Podobieństwa w kształcie rozkładu pola różnych czynników oddziaływania świadczyć mogą o tym, że między nimi zachodzą prawdopodobne jakieś zależności i można je ze sobą porównywać. Podobny rozkład pola dla różnych czynników oddziaływania może świadczyć też o tym, że czynniki te można ze sobą utożsamiać oraz, że mogą one stanowić taki sam lub bardzo zbliżony rodzaj oddziaływania. W przypadku uzyskania identycznego lub bardzo podobnego rozkład pola między metodą radiestezyjną oraz którymś z innych badanych czynników oddziaływania, można by przypuszczać, że czynnik ten może być rozpoznany jako nieznane do tej pory oddziaływanie radiestezyjne. Odmienne obrazy kształtu rozkładu pola pomiarowego różnych czynników, świadczą w tym wypadku, że między porównywanymi czynnikami nie zachodzą żadne zależności oraz, że stanowią one zupełnie odmienne rodzaje oddziaływań. Dlatego też, do bezpośredniego porównania wyników badanych czynników oddziaływania, zastosowano przestrzenne obrazowanie wyników w technice 3D.

12 Taka technika obrazowania, przyjęta w pracy dla różnych czynników oddziaływania, wzorowana jest na prezentacji badań natężenia pola magnetycznego, przeprowadzanych przez Mersmanna, za pomocą specjalnego magnetometru. Do tworzenia obrazu pola wykorzystano specjalny program komputerowy, który automatycznie dokonywał zestawienia wyników w technice 3D. W celu realizacji takiej idei wykonania badań potrzebny jest jednakowy schemat punktów pomiarowych dla pomiaru każdego z badanych czynników oddziaływania. Do tego celu wykorzystano specjalną tkaninę, mającą naniesioną na powierzchni siatkę pomiarową. Tkaniną tą przykrywano badane łóżka, a pomiary wykonywano w ustalonych miejscach siatki pomiarowej Pomiar poszczególnych czynników oddziaływania Pomiar oddziaływania radiestezyjnego Wielkość radiestezyjnego oddziaływania mierzono metodą mentalną, według ogólnych zasad metodyki systemu pomiarowego SRW, za pomocą określenia mocy promieniowania, w stopniach SRW ( 12, 13 ). Badania radiestezyjne wykonywane były zawsze na początku całego cyklu, aby zabezpieczyć ich wyniki od możliwych sugestii, które mogły powstać z dalszych badań, a mianowicie: natężenia ziemskiego pola magnetycznego oraz pola elektromagnetycznego. Badania dla jednego łóżka wykonywane zostały w tym samym okresie czasu, to znaczy bez zwłoki, jedne po drugich. Do wykonania pomiarów stosowano: tkaninę z naniesioną siatką pomiarową, którą przykrywano powierzchnię badanego łóżka, wahadło typu Mermet, biometr kołowy do pomiaru mocy oddziaływania radiestezyjnego w stopniach SRW, rysunek 3.1. badania wykonane zostały osobiście przez autora pracy. Pomiar wykonywano bezpośrednio w miejscu nad wyznaczonymi punktami siatki na tkaninie pomiarowej. Ustalono odległość punktów pomiarowych siatki co 20 cm. Obraz stanowiska badawczego przedstawiono na rysunku 3.2. Do oceny stopnia szkodliwości oddziaływania radiestezyjnego stosowano uśrednione wyniki skali pomiarowej, opracowanej przez zespół radiestetów warszawskich, publikowane w szeregu źródłach literaturowych. Skala ta może być wyrażona za pomocą tabeli lub naniesiona na powierzchnie biometru. Biometr do oceny szkodliwości oddziaływania radiestezyjnego przedstawiono na rysunku 3.3.

13 Rysunek 3.1. Biometr kołowy do oceny mocy oddziaływania radiestezyjnego w stopniach SRW. Biometr własny. Rysunek 3.2. Stanowisko badawcze. Łóżko przykryte tkaniną z siatką pomiarową

14 Rysunek 3.3. Biometr kołowy ze skalą do oceny szkodliwości oddziaływania radiestezyjnego. Biometr własny Pomiar natężenia pionowej składowej ziemskiego pola magnetycznego. Do badań zastosowano Geo-magnetometr opracowany przez Ludgera Mersmanna, produkcji firmy Weis GmbH & Co, Bio Physik Technologie. Typ Geo-magnetometru BPM Magnetometr wyposażony jest w sondę pomiarową typu Fluxgate. Parametry pracy Geo-magnetometru: Zakres pomiarowy: nt, Rozdzielczość: +/- 50 nt, Dokładność: +/- 3% Wykonywano badania natężenia ziemskiego pola magnetycznego, w określonych punktach tkaniny pomiarowej ( w nt) oraz określano wielkość gradientu (różnicy) wartości pola przypadającą na 1 m długości pola. Do oceny szkodliwości anomalii pola magnetycznego zastosowano wytyczne z tabeli 1, określające wielkość gradientu natężenia pola magnetycznego, w nt/m. Tabela 1. Ocena szkodliwości gradientu natężenia ziemskiego pola magnetycznego (17) Wielkość gradientu, nt/m Ocena szkodliwości do Gradient nie mający znaczenia, dopuszczalny Gradient przejściowy Gradient niepokojący powyżej Gradient niebezpieczny powyżej Gradient bardzo niebezpieczny

15 Rysunek Pomiar pionowej składowej natężenia pola magnetycznego Ziemi. Pomiar wykonywano przez umieszczenie sądy Geo-magnetometru w ustalonym miejscu na tkaninie pomiarowej. Patrz na rysunek 3.6. Rysunek 3.5. Geo-magnetometr typ BPM 2010, z sondą pomiarową typu Fluxgate

16 Rysunek 3.6. Pomiar natężenia pionowej składowej ziemskiego pola magnetycznego nad powierzchnią łóżka Pomiar pola elektromagnetycznego Do badań zastosowano miernik pola elektrometrycznego typ TM 190, produkcji firmy TENMARS ELECTRONIBS Co., Ltd., Taiwan. Parametry pracy miernika (tabela 2) Pole magnetyczne Pole elektryczne Pole RF Zakres 2/20/200 µt 50 V/m 2000 V/m 0,01µW/m 2-484,6 µw/m 2 Częstotliwość 50/60 Hz 50/60 Hz 50 MHz 3,5 GHz Dokładność +/- (15% + 100dgt) +/- (7% +/- 50dgt) +/- 2dB dla 2.45 GHz Pomiar dokonany został w ten sposób, że mierzono osobno wartość składowej elektrycznej, oraz składowej magnetycznej pola elektromagnetycznego niskiej częstotliwości, 50/60 Hz. Następnie dokonywano zestawienia wyników w formie obrazowania przestrzennego. Pomiaru dokonywano przez umieszczenie miernika w określonych punktach na tkaninie pomiarowej. Dla orientacji, dokonywano również odczytu nad powierzchnią łóżka, wartości gęstości mocy promieniowania wysokiej częstotliwości z zakresu radiowego.

17 Do oceny szkodliwości pola elektromagnetycznego prądu zmiennego oraz promieniowania wysokiej częstotliwości zastosowane będą zalecenia normatywne w tabeli 3. Tabela 3 Porównanie norm biologicznych (których wprowadzenie ma eliminować wpływy nietermiczne) i obecnie obowiązujących norm w Polsce (głównie chroniących przed wpływami termicznymi). ( 2 ) Zakres częstotliwości Norma dopuszczona polskim prawem Norma biologiczna 0Hz 5Hz 10 kv/m / A/m b.d. 5Hz 50Hz 10 kv/m / 60 A/m (75 µt) 10V/m 2 mg (200 nt 0,2 µt) 50Hz prąd sieciowy Tereny pod zabudowę Teren dostępny dla ludzi 1 kv/m / 60 A/m ( 75 µt) 10 kv/m / 60 A/ m ( 75 µt) 10V/m 2 mg (200 nt 0,2 µt) 0,001 MHz 3MHz 20 V/m / 3 A/m 1V/m 200 µg (20 nt 0,02 µt) 3MHz 300MHz 7 V/m / - b.d. 300MHz 300GHz 7 V/m / - Gęstość mocy: 0,1 W/m 2 Gęstość mocy: <0.1 µw/m 2 bezpieczne µw/m 2 względnie bezpieczne µw/m 2 niebezpieczne >1000 µw/m 2 bardzo niebezpieczne (Standard der baubiologischen Messtechnik 2008) natura-moc.pl zaleca wartość 10 µw/m 2 wewnątrz pomieszczeń mieszkalnych i 1 µw/m 2 w miejscach, gdzie śpimy. Komunikacja bezprzewodowa jest całkowicie możliwa nawet przy poziomach sygnału 0.01 µw/m 2.

18 4. PREZENTACJA WYNIKÓW BADAŃ Badanie łóżka nr 1. Łóżko nr 1, miało wymiary: 140 cm x 200 cm. Wyznaczono 10 punktów pomiarowych wzdłuż boku długości łóżka i 8 punktów wzdłuż boku szerokości łóżka. Wyniki pomiarów dla łóżka nr 1 podano na rysunkach nr , które przedstawiają obrazowanie pola badanych oddziaływań. Dla każdego z badanych czynników uzyskano zupełnie różny obraz oddziaływania. Można zatem sądzić, że każdy z tych czynników stanowi zupełnie różny i niezależny od siebie rodzaj oddziaływań. Stanowi to jednocześnie potwierdzenie tezy, że badane oddziaływania fizyczne nie mogą być utożsamiane z oddziaływaniem radiestezyjnym oraz tego, że za pomocą metody radiestezyjnej nie można identyfikować pozostałych niewidocznych, fizycznych oddziaływań otoczenia. Na rysunkach 4.1.(1, 3, 4 ), umieszczono czerwoną linię pokazującą dopuszczalny poziom zadrażnień dla każdego rodzaju oddziaływania, wg norm biologicznych z tabeli 3. Na rysunku 4.1.2, dotyczącym natężenia pionowej składowej ziemskiego pola magnetycznego, nie umieszczono linii, ponieważ miarą dopuszczalności zadrażnień jest gradient natężenia przypadający na metr bieżący podłoża (długości łóżka). Moc oddziaływania radiestezyjnego mieściła się w dopuszczalnych granicach, poniżej 30 0 SRW. Największa moc oddziaływania nie wynosiła jednak więcej niż 20 0 SRW i znajdowała na paśmie, które przechodziło wzdłuż łóżka. Wyniki świadczą o tym, że pod względem radiestezyjnym łózko nie powinno stanowić zagrożenia dla użytkownika. Natężenie składowej elektrycznej pola EM było na dopuszczalnym poziomie, za wyjątkiem podwyższonych wartości do około 10 v/m, w lewym górnym rogu oraz w prawym dolnym rogu łóżka. Przyczyną tego była bliska odległość do lampki nocnej w górze łóżka i telewizora, w dole łóżka. Natężenie składowej magnetycznej pola EM było na niskim poziomie, poniżej wartości dopuszczalnej. Jedynie w przypadku ziemskiego pola magnetycznego, gradient oddziaływania wyniósł około 4400 nt/m, co należy uznać za wielkość niepokojącą. Wyniki świadczą o tym, że spośród czterech badanym oddziaływań, tylko jedno, gradient pionowej składowej pola magnetycznego, może stanowić potencjalne zagrożenie dla użytkownika.

19 Rysunek Obrazowanie oddziaływania radiestezyjnego nad łóżkiem nr 1. Rysunek Obrazowanie natężenia pionowej składowej ziemskiego pola magnetycznego nad łóżkiem nr 1.

20 Rysunek Obrazowanie składowej elektrycznej pola EM nad łóżkiem nr 1. Rysunek Obrazowanie składowej magnetycznej pola EM nad łóżkiem nr 1.

21 Badanie łóżka nr 2. Łóżko nr 2 miało wymiary: 120 cm x 180 cm. Wyznaczono 9 punktów pomiarowych na długości i 6 punktów na szerokości łóżka. Uzyskano cztery zupełnie różne obrazy badanych oddziaływań. Wyniki oceny radiestezyjnej wskazały dwa wąskie pasma, jedno przebiegające wzdłuż łóżka, drugie w poprzek, w górze łóżka. Największa wartość oddziaływania nie przekraczała jednak 20 0 SRW. Wartość składowej magnetycznej pola EM była znacznie poniżej norm z tabeli 3. Wartość składowej elektrycznej była też na dopuszczalnym poziomie na większości powierzchni łóżka, z wyjątkiem prawego górnego rogu łóżka, w który wyniosła aż 34 v/m, ze względu na umiejscowienie w tym miejscu przy łóżku rozdzielacza z przewodami elektrycznymi oraz lampki nocnej. Również w tym przypadku, najwięcej kłopotu sprawia zadrażnienie z powodu zbyt dużego gradientu pionowej składowej ziemskiego pola magnetycznego, wynoszące 8000 nt/m. Taka wielkość gradientu klasyfikuje to oddziaływanie w zakresie niebezpiecznej wartości dla zdrowia (tabela 3). Jeśli wyeliminujemy źródło pola elektrycznego w prawym górnym rogu łóżka, to zlikwidujemy zagrożenia tego czynnika. Wtedy można stwierdzić, że z pośród czterech różnych oddziaływań, jedynym największym zadrażnieniem, zagrażającym użytkownikowi jest gradient pionowej składowej pola magnetycznego. Należy dodać, że w przypadku łóżka nr 1 oraz 2, mamy do czynienia z przypadkiem ich wcześniejszego, specjalnego ustawienia w celu znalezienia jak najlepszego miejsca w pokoju, ze względu na zadrażnienia radiestezyjne. Zabezpieczenia łóżka przed zadrażnieniami radiestezyjnymi, nie daje jednak pełnej gwarancji całkowitego jego zabezpiecza przed wszystkimi niewidzialnymi zadrażnieniami. W tym wypadku, chodzi o niebezpieczeństwo zadrażnienia gradientem pionowej składowej ziemskiego pola magnetycznego, nie wykrywalnym metodą radiestezyjną.

22 Rysunek Obrazowanie oddziaływania radiestezyjnego nad łóżkiem nr 2 Rysunek Obrazowanie natężenia pionowej składowej ziemskiego pola magnetycznego nad łóżkiem nr 2

23 Rysunek Obrazowanie natężenia składowej elektrycznej pola EM nad łóżkiem nr 2 Rysunek Obrazowanie natężenia składowej magnetycznej pola EM nad łóżkiem nr 2

24 Badanie łóżka nr 3 Badane łóżko miało wymiary: 90 cm x 180 cm. Wyznaczono 5 punktów pomiarowych na szerokości łóżka i 9 punktów na długości łóżka. Uzyskano cztery zupełnie różniące się obrazy badanych oddziaływań. Oddziaływanie radiestezyjne nie wykazywało żadnych regularnych zależności i było wynikiem skrzyżowania kilku pasm zadrażnień. Uzyskano duże rozbieżności pomiaru jednostek, od 10 do 70 stopni SRW. Cały obraz oddziaływania radiestezyjnego jest nieregularny i nie można wybrać na nim żadnego fragmentu możliwego do przebywania człowieka na łóżku. Tak więc ustawienie tego łóżka pod względem oddziaływań radiestezyjnych zupełnie nie nadaje się do użytkowania. Obraz oddziaływania pionowej składowej pola magnetycznego miał również bardzo nieregularną powierzchnię, co wskazywało na istnienie dużych zadrażnień. Uzyskano gradient oddziaływania równy około nt/m. Ta wielkość świadczy o tym, że miejsce ustawienia łóżka nie nadaje się do użytkowania. Ocena oddziaływania pola EM o częstotliwości sieciowej wypadła bardzo korzystnie. Składowa elektryczna i magnetyczna na powierzchni łóżka wyniosła na poziomie 0 v/m oraz 0 nt, z wyjątkiem miejsca w górze łóżka, w którym zanotowano wzrost składowej elektrycznej ze względu na lampkę nocną Badanie łóżka nr 4 Badane łóżko miało wymiary takie same jak łóżko nr 3. Wybrano taką samą liczbę punktów pomiarowych. Obraz oddziaływania radiestezyjnego wykazywał nieznaczne nieregularności ze względu na przebiegające dwa pasma wzdłuż i w szerz łóżka. Uzyskano rozbieżności pomiaru w granicach 5-25 jednostek SRW. Obraz oddziaływania pionowej składowej pola magnetycznego wykazywał dość dużą regularność i małe granice rozbieżności. Najwyższa wartość gradientu wyniosła w granicach nt/m, co stanowi dopuszczalna wartość. Ocena oddziaływania pola EM o częstotliwości sieciowej wypadła jeszcze korzystniej niż na łóżku nr 3. Składowa elektryczna była prawie na poziomie 0 v/m, z wyjątkiem górnej części łóżka, a składowa magnetyczna wyniosła na całej powierzchni 0 nt Uwagi na temat pola EM o częstotliwości radiowej Na terenie sypialni dokonano również pomiaru poziomu gęstości mocy promieniowania EM w µw/m 2. Wartość gęstości mocy promieniowania podczas pomiaru podlegała zmianom, ale nie były to zmiany zależne od ustawienia na siatce pomiarowej. Zmierzone wartości były podobne na całej powierzchni sypialni. W jednym domu, wartość gęstości mocy w obu sypialniach wahała się w granicach µw/m 2, natomiast w drugim domu, w granicach µw/m 2. Brak zmienności gęstości promieniowania EM na całej powierzchni sypialni, wskazywałby również na brak wpływu gęstości promieniowania EM wysokiej częstotliwości na uzyskane obrazy oddziaływania badanych w pracy rodzajów oddziaływań.

25 Rysunek Obrazowanie oddziaływania radiestezyjnego nad łóżkiem nr 3 Rysunek Obrazowanie natężenia pionowej składowej ziemskiego pola magnetycznego nad łóżkiem nr 3

26 Rysunek Obrazowanie natężenia składowej elektrycznej pola EM nad łóżkiem nr 3 Rysunek Obrazowanie natężenia składowej magnetycznej pola EM nad łóżkiem nr 3

27 Rysunek Obrazowanie oddziaływania radiestezyjnego nad łóżkiem nr 4 Rysunek Obrazowanie natężenia pionowej składowej ziemskiego pola magnetycznego nad łóżkiem nr 4

28 Rysunek Obrazowanie natężenia składowej elektrycznej pola EM nad łóżkiem nr 4 Rysunek Obrazowanie natężenia pionowej składowej ziemskiego pola magnetycznego nad łóżkiem nr 4

29 Zbiorcze porównanie obrazów badanych oddziaływań Rysunek Porównanie obrazowania oddziaływania radiestezyjnego nad czterem łóżkami Rysunek Porównanie obrazowania składowej pionowej ziemskiego pola magnetycznego nad czterema łóżkami

30 - 30 Rysunek Porównanie obrazowania składowej elektrycznej pola EM nad czterema łóżkami Rysunek Porównanie obrazowania składowej magnetycznej pola EM nad czterema łóżkami

31 Próba podsumowania natężenia pola fizycznych oddziaływań. Rysunek Próba oceny, czy obraz oddziaływania radiestezyjnego może być wynikiem sumowania pól badanych oddziaływań fizycznych. Łóżko nr 1. UWAGA: Znak zapytania (?) obok znaku sumy (Σ) efektów badanych oddziaływań fizycznych, oznacza wątpliwość w to, że oddziaływanie radiestezyjne może być wynikiem sumy badanych czynników fizycznych. Porównanie obrazu oddziaływań świadczy, że jest wątpliwe, aby obraz oddziaływania radiestezyjnego mógł powstać z zsumowania obrazów oddziaływań fizycznych

32 - 32 Rysunek Próba oceny, czy obraz oddziaływania radiestezyjnego może być wynikiem sumowania pól badanych oddziaływań fizycznych. Łóżko nr 2.

33 Rysunek Próba oceny, czy obraz oddziaływania radiestezyjnego może być wynikiem sumowania pól badanych oddziaływań fizycznych. Łóżko nr 3.

34 - 34 Rysunek Próba oceny, czy obraz oddziaływania radiestezyjnego może być wynikiem sumowania pól badanych oddziaływań fizycznych. Łóżko nr 4.

35 OPIS I DYSKUSJA WYNIKÓW W obecnej pracy badawczej zawarto szereg nowych propozycji: 1. Metodykę opisu badań radiestezyjnych, wg formalnych wymagań dla sprawozdania z prac naukowo badawczych, 2. Wprowadzono do zakresu badań radiestezyjnych dodatkowe użycie mierników cech fizycznych, 3. Zastosowano nową metodę prezentacji i oceny wyników pomiarów, 4. Postawiono cel identyfikacji i porównania różnych niewidzialnych oddziaływań otoczenia oraz sprawdzenie, z jakimi oddziaływaniami możemy mieć do czynienia przy ocenie zdrowotnej miejsca przebywania człowieka, np. ustawienia łóżka. W środowisku radiestezyjnym możemy spotkać się z opinią o tym, że radiestezja jest jedną z dziedzin nauki, a działania radiestetów stanowią badania tej dziedziny. Jeśli twierdzenia te mają odpowiadać rzeczywistości, to badania radiestezyjne powinny podlegać takim samym regułom, jak badania w innych dziedzinach nauki, w tym również formalnym wymogom w zakresie wykonania pisemnego sprawozdania. Dlatego też w obecnej pracy zastosowano właśnie taki formalny wymóg. Praca ta może zatem stanowić pewnego rodzaju przykład dla innych radiestetów, w jaki sposób można opisywać sprawozdania z wykonanych badań. Do tej pory w badaniach radiestezyjnych stosowana jest głównie metoda mentalna oraz sprzęt w postaci różdżek i wahadełek. Taka niezmienna od lat metodyka i organizacja badań prowadzi jednak do ograniczeń metody poznawczej jedynie do własnych, subiektywnych odczuć i wyobraźni radiestetów, przy formułowaniu wniosków i hipotez. W celu wzbogacenia metodyki radiestezyjnej, zaproponowano uzupełnienie jej o badania cech fizycznych za pomocą różnych, stosownych mierników. Taka propozycja jest możliwa tylko w przypadku istnienia metody porównania tak różnych sposobów bań. W tym celu wymyślono i zaproponowano metodykę obrazowania wyników badań radiestezyjnych oraz fizycznych, która umożliwia takie porównanie. Jeśli chodzi o porównywanie różnych niewidzialnych oddziaływań otoczenia, to można stwierdzić, że właśnie radiestezja wydaje się być dziedziną predysponowaną do zajmowania się identyfikacją i badaniem specyficznego rodzaju oddziaływania. Radiestezja nie jest jednak jedyną dziedziną, która zajmuje się badaniem niewidzialnych oddziaływań otoczenia. Również nauki ścisłe zajmują są przeróżnymi rodzajami niewidzialnych oddziaływań, jak np.: naturalne pole elektryczne i magnetyczne Ziemi, promieniowanie kosmiczne, naturalna promieniotwórczość, charakterystyczne zakresy promieniowania elektromagnetycznego o różnej częstotliwości. Obie dziedziny identyfikacji niewidzialnych oddziaływań różni stosowana metodyka badań, to jest intuicyjny odbiór bodźców i wrażeń przez radiestetów oraz badania konkretnych fizycznych oddziaływań za pomocą mierników. Radiestezja intuicyjnie wyczuwa istnienie różnych bodźców, jednakże nie umie ich konkretnie nazwać oraz udowodnić ich istnienia w sposób naukowy.

36 Wydaje się, że konfrontacja nauki i radiestezji, jako dwóch różnych sposobów identyfikacji niewidzialnego oddziaływania, wpłynęła z czasem na zmiany sposobu definiowania oddziaływania radiestezyjnego. Na początku utworzenia pojęcia radiestezja, stosowano nazwę promieniowanie. Kiedy sceptycy stanowczo sprzeciwili się temu pojęciu, wydaje się, że ostatnio coraz częściej używane jest słowo energia. Takie określenie najwidoczniej ma nawiązać do nienegowanego faktu, obecności w otoczeniu różnego rodzaju promieniowania elektromagnetycznego. Stosowanie takiego wybiegu przez radiestezję, jak przyjęcie ogólnego pojęcia energie, niczego jednak nie wyjaśnia. Wydaje się, że w radiestezji istnieją pewne nurty teoretyczne, w których przejawia się wiarę w to, że za pomocą mentalnej metody radiestezyjnej możemy dokonać identyfikacji wszystkich niewidzialnych oddziaływań otoczenia oraz wzajemnego ich ujednolicenia, podsumowania i pomiaru, za pomocą jednakowych umownych jednostek oceny. Takie stanowisko przejawiane jest w wyniku wiary w możliwość radiestezyjnego określania energii miejsca i oceny wielkości tej energii w stopniach Bovisa. Jeśli ten pomysł miałby być wiarygodny, to wydaje się, że w ten sposób radiesteci określaliby sumę wszystkich możliwych oddziaływań. Można tu wymieć: ziemskie pole magnetyczne i elektryczne, promieniowanie kosmiczne, promieniowanie jonizujące oraz sztuczne promieniowanie elektromagnetyczne, wytwarzane przez człowieka. Problem polega jednak na tym, że radiestezja nie dysponuje metodą odróżniania poszczególnych niewidzialnych oddziaływań. Nie można stwierdzić, czy i które ze znanych oddziaływań fizycznych można ewentualnie identyfikować z odczuciami radiestezyjnymi. Za pomocą stosowania tylko mentalnej metody badawczej raczej nie można rozwiązać tego problemu. W obecnej pracy, mimo wszystko, podjęto wyzwanie zaproponowania metody, za pomocą której można by porównywać nieznane nauce oddziaływanie radiestezyjne i znane fizyce oddziaływania oraz przeprowadzenie badań porównawczych między oddziaływaniem radiestezyjnym i wybranymi oddziaływaniami fizycznymi. Z możliwych do określenia oddziaływań, wybrano ocenę radiestezyjnego oddziaływania geopatycznego, ziemskiego pola magnetycznego oraz sztucznego pola promieniowania elektromagnetycznego. W tym zestawie oddziaływań wybranych do oceny, pominięto ocenę promieniowania jonizującego, ze względu na wcześniejsze próby badawcze autora. Badania zależności między oddziaływaniem radiestezyjnym, a promieniowaniem jonizującym, autor wykonywał poprzednio za pomocą posiadanego dozymetru. W wyniku tych badań stwierdzono, że tło promieniowania jonizującego rozkłada się dość równomiernie i nie podlega żadnym wahaniom w miejscach anomalii geopatycznych. Dlatego do obecnych badań nie włączono oceny wpływu promieniowania jonizującego na oddziaływania radiestezyjne. Uzyskanie możliwości porównywania badań radiestezyjnych z naukowymi możliwe będzie tylko wtedy, kiedy zaproponowane zostaną zupełnie nowe zasady prezentacji i interpretacji wyników obu metod badawczych. Za taką nową metodę porównania pomiaru radiestezyjnego z pomiarami fizycznymi uznano utworzenie przestrzennego obrazu wyników badań uzyskanych za pomocą obu metod. Sposób ten daje nam jak gdyby nareszcie możliwość zobaczenia niewidzialnego do tej pory pola oddziaływania. Uzyskujemy w ten sposób obraz występowania oddziaływania w danym terenie.

37 Istota nowej metody polega na tym, że nie porównujemy jak dotychczas samych wyników badań, których nie można z sobą w żaden sposób porównać, a porównujemy obraz pola ich oddziaływania. Każde obrazowane pole cechuje się rozkładem mimów i maksimów wartości oraz ich rozłożeniem w przestrzeni. Przedmiotem porównywania są więc podobieństwa i różnice obrazu pola poszczególnych oddziaływań, w celu ich identyfikacji. Podjęto tezę, że podobne do siebie obrazy pola różnych badanych oddziaływań mogą świadczyć o zachodzeniu związków między nimi lub o możliwości ich wzajemnego identyfikowania, natomiast zupełnie odmienne obrazy pola, w tym rozkładu wartości jego mimów i maksimów, świadczą jednoznacznie o tym, że badane oddziaływania są zupełnie innego rodzaju oraz nie mają z sobą nic wspólnego i nie można ich ze sobą utożsamiać. Metoda ta, pozwala po raz pierwszy, na identyfikację i wzajemne porównywanie badanych oddziaływań, niezależnie od zastosowanej metody badawczej, używanych jednostek pomiarowych oraz wielkości uzyskanych wyników. Założono, że przedmiotem badań podjętych w tej pracy, będzie porównanie wyników badania oddziaływania radiestezyjnego i fizycznych oddziaływań, wykonywanych na tym samym, ustalonym miejscu, to jest nad powierzchnią wybranych łóżek. Z fizycznych oddziaływań wybrano dwa jego rodzaje: pionową składową ziemskiego pola magnetycznego oraz pole elektromagnetyczne o częstotliwości sieciowej oraz radiowej. Wybór ten został dokonany z dwóch powodów, ze względu na posiadanie przez autora stosownych mierników oraz ze względu na sugerowane przez literaturę tematu podejrzenia o tym, że oddziaływania te mogą mieć coś wspólnego z odruchem radiestezyjnym. Należy tu wspomnieć o dwóch doniesieniach literaturowych. Pierwszym, utożsamianiu przez biofizyka Ludgera Mersmanna, odziaływania pionowej składowej ziemskiego pola magnetycznego z oddziaływaniem radiestezyjnym. Drugim, o zaleceniu Mateli identyfikacji pola elektromagnetycznego, np. wokół przedmiotów AGD, za pomocą mentalnej metody radiestezyjnej. Jeśli proponuje się takie zalecenia, to musimy mieć w domyśle jednoznaczne przypuszczenie o zachodzących związkach odruchu radiestezyjnego z badanym polem elektromagnetycznym ( 10, 17 ). Przeprowadzenie takich porównawczych badań miało na celu potwierdzenie lub odrzucenie hipotezy o identyfikacji tych wybranych fizycznych oddziaływań z oddziaływaniem radiestezyjnym. Zaplanowane w pracy badania wykonano nad powierzchnią czterech łóżek, w oddzielnych sypialniach, w dwóch różnych domach. Wyniki badań przedstawiono w postaci obrazowania pola czterech różnych rodzajów niewidzialnych oddziaływań, w tym: oddziaływania radiestezyjnego, natężenia pionowej składowej ziemskiego pola magnetycznego, pola składowej elektrycznej i składowej magnetycznej promieniowania elektromagnetycznego. Dodatkowo dokonano oceny gęstości mocy promieniowania o wysokiej częstotliwości, w czterech badanych sypialniach. Łącznie przebadano 16 różnych wariantów oddziaływań, poszczególne badania wykonano w 960 punktach pomiarowych. Uzyskano następujące wyniki badań.

38 Oddziaływania radiestezyjne w przypadku każdego łóżka było zupełnie inne. Najbardziej niezdrowe oddziaływanie było nad łóżkiem nr 3. Na powierzchni łóżka dochodziło do dużych różnic mocy oddziaływania radiestezyjnego, od 10 do 70 stopni SRW. Takie wyniki badań zdecydowanie eliminują to łózko jako zdrowe miejsce do odpoczynku. Nad pozostałymi łóżkami moc oddziaływania mieściła się w granicach 5 20 lub 5 25 stopni SRW. Natężenia pionowej składowej ziemskiego pola magnetycznego stanowiło niedopuszczalną wartość (wg tabeli 3) nad łóżkiem nr 3 i nr 2. Gradient natężenia nad łóżkiem nr 3 wynosił około nt/m, a nad łóżkiem nr 2 około nt/m, w przypadku dopuszczalnej wartości 2000 nt/m. Tylko nad łóżkiem nr 4, rozkład natężenia składowej pionowej pola magnetycznego był najbardziej równomierny i wynosił w dopuszczalnych granicach, około 1900 nt/m. Należy zwrócić szczególną uwagę na porównanie dwóch naturalnych oddziaływań otoczenia, to znaczy oddziaływania radiestezyjnego oraz natężenia składowej pionowej pola magnetycznego. Przedstawione wyniki świadczą o wystąpieniu takiej możliwości oceny danego terenu, że poziom oddziaływania radiestezyjnego może być na dopuszczalnym poziomie, natomiast zbyt duży gradient pionowej składowej natężenia pola magnetycznego będzie eliminował to miejsce z przebywania człowieka w celu odpoczynku lub rekreacji. Takie stanowisko jest bardzo ważne z tego powodu, że w naszej praktyce radiestezyjnej, badania oddziaływania gradientu natężenia pionowej składowej ziemskiego pola magnetycznego są po prostu nie znane. O takim rodzaju oddziaływania podają niektóre publikacje, jednakże ze względu na brak magnetometrów, badania tego oddziaływania nie są stosowane ( 9 ). W takim przypadku może dochodzić do sytuacji, kiedy w wyniku nawet prawidłowo przeprowadzonej ekspertyzy radiestezyjnej, nie będziemy mieć pewności w prawidłowym wyborze zdrowego miejsca. Taka sytuacja wymyka się zupełnie spod kontroli radiestezyjnej. Sytuacja jest o tyle nie dobra, że kupno magnetometru, nawet takiego jaki użyty był w badaniach w pracy, jest znacznym obciążeniem finansowym. Pewnego rodzaju ratunkiem w tej sprawie może być fakt istnienia darmowych aplikacji magnetometrów na androidy, a więc np. na telefon. Takie aplikacje są niestety o wiele mniej dokładne od wspomnianego magnetometru, ale być może mogą stanowić taki wariant, za pomocą którego można zbadać choć orientacyjnie natężenie pola magnetycznego i możliwość wystąpienia zbyt dużych anomalii. Taka możliwość powinna być przez radiestetów koniecznie sprawdzona. Inaczej przedstawia się sytuacja w przypadku oddziaływania sztucznego pola EM o częstotliwości 50/60 Hz. Wyniki badań wykazały, że oddziaływanie to nie powinno być istotnie groźne, głownie dlatego, że zależy w dużej mierze od odległości instalacji elektrycznych od powierzchni łóżka. Składowa elektryczna przybierała podwyższone wartości, tylko w bezpośrednim pobliżu przewodów elektrycznych lub lampek nocnych. Jeśli chodzi o składową magnetyczną, to w żadnym badanym przypadku nie stanowiła jakiegokolwiek zagrożenia. Z tego też powodu, w każdej sypialni możemy uniknąć zagrożeń z tytułu składowej elektrycznej, jeśli usuniemy na bezpieczną odległość wszelkie odbiorniki elektryczne.

39 Jeśli chodzi o zagrożenia oddziaływania pola EM o wysokiej częstotliwości, to wykonane badania kontrolne we wszystkich sypialniach wykazały, że wartość tego zagrożenia wahała się w określonych granicach, jednak rozłożenie jego intensywności było dość równomierne w każdym punkcie sypialni. Z tego też względu wydaje się bezcelowe rozpatrywanie wpływu tego oddziaływania na wyniki oceny radiestezyjnej, z powodu dość dużego zróżnicowania obrazu oddziaływani radiestezyjnego. Ten fakt wyraźnie określa brak wpływu oddziaływanie promieniowania elektromagnetycznego wysokiej częstotliwości na reakcję organizmu w postaci obrazu oddziaływania radiestezyjnego. Na podstawie analizy wyników badań, stwierdzono, że: - obraz pola oddziaływania radiestezyjnego różnił się zasadniczo od obrazów pozostałych oddziaływań fizycznych, w przypadku każdego badanego łóżka, - każde z badanych oddziaływań fizycznych, naturalnych czy sztucznych, cechowało się zupełnie odmiennym obrazem przestrzennego rozkładu wartości pola, jego jednorodności oraz rozmieszczeniem maksimów i minimów. Pola oddziaływania zupełnie nie pokrywały się ze sobą. Te dwa podstawowe spostrzeżenia wymagają przeprowadzenia specjalnego omówienia i dyskusji. Zestawienia obrazów pola badanych oddziaływań, na rysunkach 4.6 i 4.7, wyraźnie wskazuje na to, że każde z badanych oddziaływań miało różny rozkład i inne parametry natężenia, zarówno wśród tego samego rodzaju oddziaływania, jak również między poszczególnymi rodzajami oddziaływań, dla tego samego ocenianego terenu. Świadczy to wyraźnie o tym, że każdy rodzaj badanego oddziaływania stanowił zupełnie róże i niezależne zjawisko. To spostrzeżenie może stanowić o zaprzeczeniu pewnych teorii radiestezyjnych, na temat stanu energetycznego miejsca. W naszym przypadku analizowaliśmy oddzielne fizyczne oddziaływania, które niezaprzeczalnie znajdują się w otoczeniu oraz porównywano je z oddziaływaniami radiestezyjnymi. Jeżeli możliwa byłaby energetyczna ocena miejsca, to oddziaływanie radiestezyjne musiałoby być sumą innych oddziaływań fizycznych. Tak jednak nie jest. Świadczą o tym rysunki Analiza tych rysunków świadczy o tym, że jak by nie porównywać obrazu pola badanych oddziaływań fizycznych, jest niemożliwe, aby suma ich natężenia mogła stanowić obraz oddziaływania radiestezyjnego. W tym miejscu należy zastrzec, aby nie mieszać ze sobą zupełnie dwóch różnych zjawisk. Nie można mieszać ze sobą możliwości sumowania efektu oddziaływań typu radiestezyjnego, z brakiem możliwości sumowaniem oddziaływań nie radiestezyjnych. Chodzi o to, że radiestezja dzieli oddziaływania radiestezyjne na rożne rodzaje, będące skutkiem żył wodnych, różnego rodzaju siatek, anomalii geologicznych. Sumowanie efektu tych różnych zjawisk jest zupełnie możliwe, ze względu na ich jednakowy charakter. Każde z tych oddziaływań wywołuje takie same skutki, to jest powoduje powstanie ruchu przyrządów, a więc ma ten sam sposób oddziaływania na organizm. Co innego jest w przypadku sumowania efektu oddziaływań fizycznych. Nie powodują one ruchu przyrządów, a więc nie można ich utożsamiać z oddziaływaniami radiestezyjnymi.

40 Jak wykazały zatem wyniki badań, nie można dokonywać sumowania efektów fizycznych oddziaływań, jako domniemanych składowych oddziaływania radiestezyjnego. Można wyciągnąć wniosek, że idea radiestezyjnej oceny stanu energetycznego otoczenia (miejsca) jest teoretycznym złudzeniem. Zupełnie różny obraz oddziaływania radiestezyjnego od pozostałych fizycznych, realnie występujących w otoczeniu oddziaływań, wydaje się całkowicie obalać tę tezę. Nie możemy twierdzić, że jednolita ocena stanu energetycznego otoczenia, wykrywana przez radiestetów w postaci radiacji lub wibracji, może być sumą wszystkich możliwych, niewidzialnych i nieuświadamianych oddziaływań oraz, że możemy dokonywać wspólnej oceny tych wszystkich oddziaływań za pomocą jednej metody mentalnej i jednych jednostek pomiarowych, np. stopni BSM (lub SRW). Teza ta jest zupełnie nieprawdopodobna do obrony, ze względu na zupełnie różny obraz pola poszczególnych, realnie występujących w otoczeniu rodzajów oddziaływania. Ten różny obraz pola świadczy jednoznacznie o tym, że różne rodzaje oddziaływań istnieją niezależnie od siebie i nie dodają się do siebie w postaci odczuwalnego przez organizm takiego samego wrażenia oddziaływania radiestezyjnego. W podsumowaniu można wyciągnąć jednoznacznie wnioski : - każde z badanych, niewidzialnych oddziaływań, stanowi zupełnie inny rodzaj oddziaływania, - oddziaływań tych nie można z sobą wzajemnie utożsamiać, - nie można utożsamiać badanych w pracy oddziaływań fizycznych z oddziaływaniem radiestezyjnym, - suma badanych oddziaływań fizycznych nie daje łącznego efektu obrazu oddziaływania radiestezyjnego. Dlatego też można twierdzić, że oddziaływania fizyczne nie mają żadnego wpływu na obraz oddziaływań radiestezyjnych, - oddziaływanie radiestezyjne ma zupełnie inną naturę od porównywanych oddziaływań fizycznych, to znaczy jest zupełnie innym rodzajem oddziaływania. Należy zatem odrzucić sugestię, że gradient natężenia pionowej składowej ziemskiego pola magnetycznego oraz oddziaływania pola EM o częstotliwości przemysłowej oraz radiowej, mogą mieć coś wspólnego z oddziaływaniami radiestezyjnymi. Oznacza to równocześnie, że za pomocą metody radiestezyjnej nie jest również możliwe wykrywanie innych niewidzialnych oddziaływań o zupełnie innej naturze, niezależnie od tego, czy są to naturalne, czy sztuczne oddziaływania. Oddziaływania radiestezyjne typu geopatycznego można oznaczać, jak do tej pory tylko za pomocą metody radiestezyjnej. Za pomocą tej metody nie można oznaczać ani natężenia ziemskiego pola magnetycznego, ani oddziaływania sztucznie wytwarzanego pola elektromagnetycznego. Wykonane badania mogą też utwierdzić nas w przekonaniu, że w dzisiejszym świecie, w którym mamy do czynienia z coraz to wzrastającą liczba rożnego rodzaju szkodliwych zadrażnień, posługiwanie się jak dotąd wyłącznie metodą radiestezyjną do oceny i wyboru dobrego miejsca dla przebywania, może być coraz bardziej nie wystarczające.

41 Dlatego też dobrze by było, aby ekspertyzy radiestezyjne mogły być w coraz to większym stopniu wspomagane instrumentalnymi badaniami różnych potencjalnie możliwych fizycznych zagrożeń, jak np. nadmiernego gradientu ziemskiego pola magnetycznego lub oddziaływania wszechobecnego pola elektromagnetycznego. Taka zmiana podejścia do metod radiestezyjnych wymaga jednak chęci radiestetów oraz pewnych niezbędnych nakładów finansowych na zakup mierników oddziaływań fizycznych, takich jak magnetometry oraz mierniki pola elektromagnetycznego. Mam nadzieję, że wykonane w pracy badania dadzą początek dalszym pracom w zakresie stosowania zaproponowanej metody porównawczych badań pola rozkładu różnych niewidzialnych oddziaływań, aby porównać ze sobą jak największą liczbę różnych niewidzialnych oddziaływań.

42 WNIOSKI Zaproponowano nową metodykę badań w dziedzinie Radiestezji. Polega ona na uzupełnieniu badań radiestezyjnych o badania cech fizycznych za pomocą stosowych mierników oraz na zastosowaniu prezentacji wyników badań w formie przestrzennego obrazu pola oddziaływania. Metoda ta pozwala na identyfikację i porównywanie różnych, niewidzialnych oddziaływań, niezależnie od zastosowanej metody badawczej, używanych jednostek pomiarowych oraz wielkości uzyskanych wyników. Nowa porównawcza metoda badań daje radiestezji nieznane dotąd, bardziej obiektywne możliwości identyfikacji i oceny różnych, niewidzialnych oddziaływań otoczenia, w tym zarówno oddziaływań radiestezyjnych, jak również niedostrzeganych dotychczas przez radiestezję, innych oddziaływań fizycznych. Każdy rodzaj oddziaływania można scharakteryzować obrazowaniem jego pola. Odmienność obrazu pola świadczy niezaprzeczalnie o odmienności rodzaju oddziaływania. Każde z badanych w pracy niewidzialnych oddziaływań otoczenia charakteryzowało się zupełnie odmiennym obrazem pola. Świadczy to o tym, że oddziaływania te nie mają z sobą nic wspólnego i stanowią różne rodzaje oddziaływań. Można wnioskować o tym, że: oddziaływania radiestezyjne mają zupełnie inną naturę od pozostałych, badanych w pracy oddziaływań fizycznych i nie można ich wzajemnie z sobą utożsamiać, badane w pracy oddziaływania fizyczne: natężenie pionowej składowej ziemskiego pola magnetycznego oraz oddziaływanie zmiennego pola elektromagnetycznego częstotliwości sieciowej i zakresu radiowego, należy wykluczyć z grupy oddziaływań podejrzanych o identyfikację z oddziaływaniem radiestezyjnym. Analiza wyników pracy wskazuje na to, że za pomocą mentalnej metody radiestezyjnej nie można dokonywać łącznej identyfikacji, porównywania i sumowania wartości wszystkich rodzajów niewidzialnych oddziaływań otoczenia, w postaci jednolitej oceny energii miejsca, tylko na podstawie odczuwanych przez radiestetów radiacji lub wibracji. Nie można też dokonywać takiej oceny za pomocą stosowania jednakowych, umownych jednostek, jak np. stopni SRW lub jednostek Bovisa. Takim teoriom zaprzeczają wykryte różnice obrazu oddziaływania poszczególnych niewidzialnych oddziaływań. Wyniki badań wskazują na to, że dotychczasowa metoda badania radiestezyjnego jest współcześnie niewystarczająca do określenia wpływu wszystkich istotnych, niewidzialnych oddziaływań otoczenia na człowieka oraz wyboru korzystnego miejsca przebywania. Poza jej możliwościami pozostają takie oddziaływania jak np. istotny gradient pionowej składowej ziemskiego pola magnetycznego oraz oddziaływania zmiennego pola elektromagnetycznego. Powoduje to, że dotychczasowe ekspertyzy radiestetów, np. w zakresie określenia zdrowego miejsca dla snu i odpoczynku, mogą być coraz bardziej niewystarczające. W celu zwiększenia możliwości uzyskiwania prawidłowych wyników przeprowadzanych ekspertyz radiestezyjnych, poza dotychczasową mentalną metodę badań, należy dążyć do dodatkowego zastosowania mierników fizycznych oddziaływań otoczenia, takich jak np. magnetometry oraz mierniki pola elektromagnetycznego. Tomasz Sitkowski Warszawa,

43 Spis literatury 1. Dziennik Ustaw Rozporządzenie Ministra Środowiska w sprawie dopuszczalnych poziomów pól elektromagnetycznych w środowisku oraz sposobów sprawdzania dotrzymania tych poziomów. 2. EMFbusters.pl. Z blogu BioEMF. Publikacja internetowa. Emfbusters.pl. 3. Gregosiewicz Andrzej. Radiestezja promieniowanie głupoty. forum.budujemy dom.pl. 4. Institut fur Baubiologie + Okologie. Baubiologische richtwerte fur schlafbereiche. Standard der baubiologischen Messtechnik SBN, Jaworski Marek. Przegląd norm I przepisów w zakresie ochrony przed oddziaływaniem pól elektromagnetycznych 50 Hz obowiązujących w różnych krajach. Publikacja internetowa. 6. Kiszkowski Przemysław. Co warto wiedzieć o radiestezji?. 7.Kuźniak Gracjan. Pomiary środowiska człowieka w praktyce radiestezyjnej. gracjan-k,republika.pl 8. Kuźniak Gracjan. Wykrywanie promieniowania, ocena ich szkodliwości oraz wpływ na środowisko człowieka.gracjan-k,republika.pl 9. Matela Leszek. Radiestezja nauka, praktyka, ochrona przed szkodliwym promieniowaniem. Dom Wydawniczo-księgarski KOS, Katowice, Matela Leszek. ABC wahadła. Studio Astrolopsychologii, Białystok Pastusiak Radosław. Wykorzystanie wahadełka do diagnoz w kosmoenergetyce. Kosmoenergetyka.org. 12. Piasecki Witold. Podstawy, wytyczne i instrukcje oceny terenów inwestycji w zakresie obciążenia radiacją geopatyczną. Polski Związek Inżynierów i Techników Budownictwa, Toruń, Piasecki Witold. Ogólne zasady systemu pomiarowego SRW. Kserokopia materiałów sympozjalnych. 14. Pietyra-Rufin Stanisława, Rocard Yves, Różdżkarstwo i wahadlarstwo. Centrala Usługowo- Wydawnicza Różdżkarz, Poznań Rocard Yves. Sygnał różdżkarski. Centrala Usługowo- Wydawnicza Różdżkarz, Sitkowski Tomasz. Teoria i Praktyka Wahadlarstwa Weis & Partner. Instrukcja obsługi Geo-magnetometru BPT Weis GmbH & Co. kg 18. Woźniak Jerzy. Radiestezja. Fizyka zjawisk różdżkarskich. Dom Wydawniczo-Księgarski, KOS, Katowice, 1995.

44 Tomasz Sitkowski urodzony w 1950 roku Z zawodu jest technologiem żywności, o specjalności technologia młynarstwa. W latach był pracownikiem naukowo badawczym, w roku 1986 uzyskał tytuł doktora nauk rolniczych. W latach pracował w przemyśle młynarskim. Radiestezją zajmuje się amatorsko od 1990 roku. Ukończył kursy radiestezji dla początkujących oraz dla zaawansowanych w Polskim Towarzystwie Psychotronicznym w Warszawie w roku Jest autorem opracowań teoretycznych na temat radiestezji na stronie oraz artykułów na portalu Jest członkiem Stowarzyszenia Rzeczoznawców Radiestezji w Warszawie.