WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Transkrypt

1 Sygn. akt XV K 1398/10 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 31 maja 2011 r. Sąd Rejonowy w Białymstoku w XV Wydziale Karnym w składzie : Przewodniczący SSR Małgorzata Sawicka Protokolant w obecności Prokuratora Ewy Stanisławskiej po rozpoznaniu w dniach: 1 marca 2011r., 29 kwietnia 2011r., 5 i 31 maja 2011r. sprawy: Jarosława K. oskarżonego o to, że: I. w dniu 2 grudnia 2007r. w Sztutowie, w celu użycia za autentyczny przy rejestracji pojazdu w Urzędzie Miejskim w Białymstoku, podrobił dokument Umowa Kupna Sprzedaży samochodu osobowego marki VW Passat nr rej., gdzie jako sprzedający figuruje Wojciech P., a kupujący Bogumiła K., w pozycji Kupujący nakreślił podpis o treści Bogumiła K., przy czym czynu tego dopuścił się przed upływem 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne, tj. o czyn z art kk w zw. z art kk II. w dniu 6 stycznia 2008r. w Białymstoku, w celu użycia za autentyczny przy rejestracji pojazdu w Urzędzie Miejskim w Białymstoku, podrobił dokument Umowa Kupna Sprzedaży Pojazdu Mechanicznego samochodu osobowego marki VW Passat nr rej., gdzie jako sprzedający figuruje Bogumiła K., a kupujący Monika Klaudia K., w pozycji Sprzedający nakreślił podpis o treści Bogumiła K., przy czym czynu tego dopuścił się przed upływem 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne, tj. o czyn z art kk w zw. z art kk 1. Oskarżonego Jarosława K. uznaje za winnego popełnienia czynów zarzucanych mu w pkt I i II aktu oskarżenia i za to na podstawie art kk w zw. z art kk w brzmieniu sprzed nowelizacji dokonanej ustawą z dnia 5 listopada 1

2 2009r. o zmianie ustawy Kodeks karny, ustawy Kodeks postępowania karnego, ustawy Kodeks karny wykonawczy, ustawy Kodeks karny skarbowy oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2009r., Nr 206, poz. 1589) w zw. z art. 4 1 kk skazuje go, zaś ustalając, że czyny te stanowiły ciąg przestępstw, na podstawie art kk w zw. z art kk w zw. z art kk w zw. z art i 3 kk w brzmieniu sprzed nowelizacji dokonanej cyt. ustawą w zw. z art. 4 1 kk wymierza mu karę grzywny w wysokości 300 (trzystu) stawek dziennych przyjmując, jako równowartość jednej stawki kwotę 10 zł (dziesięciu złotych); 2. Zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 300 zł tytułem opłaty i obciąża go pozostałymi kosztami sądowymi w wysokości 1763,02 zł. Uzasadnienie Sąd ustalił następujący stan faktyczny: W dniu 2 grudnia 2007r. Jarosław K. pojechał do Sztutowa, gdzie od Wojciecha P., w imieniu swojej matki Bogumiły K., zamierzał kupić samochód marki VW Passat nr rej.. W tym celu przygotował gotówkę i dowód osobisty matki. Częściowo wypełnił też druk umowy Kupna Sprzedaży samochodu i w miejscu, gdzie podpisać się winien kupujący, nakreślił podpis o treści Bogumiła K.. W Sztutowie doszło do transakcji, przy czym Wojciech P. przekazał Jarosławowi K. jeszcze tego samego dnia część dokumentów dotyczących auta, resztę przesyłając na początku stycznia 2008r. Pojazd został przetransportowany do Białegostoku, zaś dokument w postaci umowy miał być użyty, jako autentyczny przy rejestracji samochodu. W dniu 6 stycznia 2008r. w Białymstoku, Jarosław K. działając w podobny sposób, w celu użycia za autentyczny przy rejestracji pojazdu w Urzędzie Miejskim w Białymstoku, podrobił kolejny dokument w postaci Umowy Kupna Sprzedaży ww. pojazdu, tym razem zawartej z jego znajomą Moniką Klaudią K., kreśląc w pozycji Sprzedający ponownie podpis swojej matki o treści Bogumiła K.. Ostatecznie, Monika K. posiłkując się podrobioną umową, złożyła w dniu 22 stycznia 2008r. w Urzędzie Miejskim w Białymstoku wniosek o rejestrację ww. samochodu osobowego marki VW Passat o nr rej., któremu nadano numer BI XXXX. Jarosław K. był wielokrotnie karany sądownie, w tym za przestępstwa przeciwko dokumentom i mieniu, m.in. wyrokiem Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 24 lipca 2001r. w sprawie sygn. akt III K 195/00 za czyn określony w art kk w zw. z art kk w zb. z art kk w zw. z art kk w zw. z art. 12 kk na karę 2 lat pozbawienia wolności oraz grzywnę; wyrokiem Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 5 kwietnia 2002r. w sprawie sygn. akt III K 1559/01 za czyn określony w art kk w zb. z art kk w zw. z art kk na karę 2 lat 2

3 pozbawienia wolności; wyrokiem Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 25 sierpnia 2008r. w sprawie sygn. akt III K 60/06 za czyny m.in. z art kk w zb. z art kk w zw. z art kk, art kk w zb. z art. 276 kk i in. na karę łączną 6 lat pozbawienia wolności i grzywnę. Jarosław K. odbywał karę pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem wydanym w sprawie sygn. akt III K 195/00 (pochłoniętą wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 17 października 2003r. w sprawie sygn. akt III K 172/03) w okresie od 13 lutego 1996r. do 13 czerwca 1997r., od 12 grudnia 1997r. do 28 maja 1999r., od 6 września 1999r. do 24 września 1999r., od 6 lutego 2002r. do 23 grudnia 2002r. oraz od dnia 3 kwietnia 2004r. do dnia 16 stycznia 2005r. Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie: a) częściowych wyjaśnień oskarżonego Jarosława K. (k.160, 199, 256); b) zeznań świadków: Wojciecha P. (k.48v-49, 257); c) częściowych zeznań świadka Moniki Klaudii K. (k.14-14v, 15v-16, 27v-28, 44v-45, 93-98, 281); d) dowodów z dokumentów w postaci: protokołu zatrzymania rzeczy wraz z załącznikami (k.17-19), kopii umów (k.23-26), protokołu oględzin rzeczy (k.53-55), kserokopii akt pojazdu VW Passat zarejestrowanego w Urzędzie Miejskim w Białymstoku (k.75-87), pełnomocnictwa (k.109), protokołu pobrania materiału porównawczego od Jarosława K. (k ), opinii nr H- 6867/09 z zakresu badań dokumentów (k ), karty karnej (k , ), informacji o odbywaniu kary pozbawienia wolności (k.168,172,176), odpisów wyroków (k , , , , , , ). Składając wyjaśnienia na etapie postępowania przygotowawczego oskarżony Jarosław K. częściowo przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Potwierdził (k.160,199), że faktycznie na umowach kupna sprzedaży samochodu złożył podpisy swojej matki, ale wynikało to z faktu, iż tak zrozumiał pełnomocnictwo notarialne przesłane przez nią z USA, w którym matka upoważniała go do podpisywania umów. Oskarżony dodał, że gdyby wiedział, iż umowę należy podpisać z upoważnienia matki swoim imieniem i nazwiskiem, to tak by postąpił. Teraz już wie, że źle zrozumiał pełnomocnictwo. Ponadto wyjaśnił, że jego matka, która cały czas przebywa w USA, wiedziała o kupnie i sprzedaży samochodów, przesyłała mu na ten cel pieniądze i akceptowała to, co robił. Odnosząc się do okoliczności zawarcia umów, w których podpisał się za swoją matkę, Jarosław K. wskazał jedynie, iż pierwszą z nich zawarł w Sztutowie i sporządzono ją w obecności sprzedającego, zaś drugą umowę sporządził w Białymstoku. Zasłaniając się niepamięcią co do 3

4 okoliczności temu towarzyszących i korzystając z przysługującego mu uprawnienia, oskarżony odmówił dalszego składania wyjaśnień oraz odpowiedzi na pytania. Natomiast składając wyjaśnienia przed Sądem, oskarżony Jarosław K. stwierdził (k.256), że przyznaje się do tego, iż złożył podpisy za swoją matkę Bogumiłę K., aczkolwiek nie uważał tego za przestępstwo, ponieważ zrozumiał z treści pełnomocnictwa - upoważnienia do kupna i sprzedaży samochodów potwierdzonego notarialnie, że może podpisać się za swoją matkę. Przekonało go o tym stwierdzenie: ( ) w tym do podpisania umowy kupna/sprzedaży( ). Zdaniem oskarżonego to właśnie te słowa zasugerowały mu, że ma się podpisać za inną osobę. W kolejności oskarżony skorzystał z przysługującego mu prawa i odmówił odpowiedzi na pytania. Sąd zważył, co następuje: Zdaniem Sądu zgromadzony w przedmiotowej sprawie materiał dowodowy potwierdza zasadność postawionych oskarżonemu Jarosławowi K. zarzutów. Dokonując oceny wyjaśnień oskarżonego Sąd uznał, że zasługują one na uwzględnienie jedynie w zakresie samego faktu przyznania się przez oskarżonego do nakreślenia w umowach kupna sprzedaży samochodu, zawartych w Sztutowie i Białymstoku, podpisu o treści Bogumiła K., a także istnienia pełnomocnictwa udzielonego mu przez wskazaną Bogumiłę K. matkę oskarżonego. W tym bowiem zakresie wyjaśnienia oskarżonego korelują z zeznaniami świadka Wojciecha P. (k. 48v-49, 257), częściowymi zeznaniami Moniki Klaudii K. (k.13-14v, 15v-16, 27v-28, 44v-45, 93-08, 281), pełnomocnictwem udzielonym mu w dniu 16 listopada 2007r. przez matkę m.in. ( ) do kupna/sprzedaży samochodu osobowego ( ) od osoby/osobie, za cenę i na warunkach według uznania pełnomocnika ( ), w tym do podpisania umowy kupna/sprzedaży ( ) (k. 109) i przede wszystkim opinią nr H-6867/09 z zakresu badań dokumentów (k ). Natomiast w pozostałym zakresie, w szczególności dotyczącym świadomości oskarżonego co do legalności podpisania się na umowach za swoją matkę, a także wypełnienia umowy zawartej w Sztutowie w całości w obecności sprzedającego, wyjaśnienia Jarosława K. nie zasługują na wiarę, ponieważ - zdaniem Sądu - stanowią jedynie realizację przyjętej przez oskarżonego linii obrony w celu złagodzenia odpowiedzialności karnej poprzez przyjęcie, iż jego zachowanie należałoby zakwalifikować, jako czyny o znikomym stopniu społecznej szkodliwości lub wypadek mniejszej wagi, na co - w świetle całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w przedmiotowej sprawie nie sposób się zgodzić, o czym w dalszej części uzasadnienia. Przesłuchany w charakterze świadka Wojciech P. w swoich zeznaniach opisał (k.48v-49v,257) okoliczności związane z kupnem i sprzedażą samochodu osobowego VW Passat o nr rej. Wskazał, odnosząc się do sprzedaży auta, że po ok. 2 tygodniach 4

5 od zamieszczenia ogłoszenia w Internecie, tj. 2 grudnia 2007r. zgłosił się do niego mężczyzna, który przedstawił się, jako Jarosław K.. Przyjechał z częściowo wypełnionym już drukiem umowy, przy czym w miejscu Kupujący widniał podpis Bogumiły K.. Świadek potwierdził, iż mężczyzna miał przy sobie dowód osobisty ww. kobiety i twierdził, że jest jej synem. Dane sprzedającego wpisano na miejscu. Wojciech P. dodał, że po spisaniu umowy przekazał mężczyźnie dokumenty pojazdu, za wyjątkiem dokumentu dopuszczającego samochód do ruchu, który przesłał mu na początku 2008r., zaś samochód został zabrany lawetą przez innego mężczyznę. Poza tym świadek zeznał, że skoro przyjechał do niego syn kobiety, na którą była zawarta umowa, okazano mu jej dowód osobisty, a płatność nastąpiła gotówką, to nie widział w tym nic podejrzanego. Nie pamięta, czy rozmawiano na temat pełnomocnictwa udzielonego przez matkę oskarżonego. Oceniając zeznania świadka Wojciecha P. Sąd uznał, że zasługują one na uwzględnienie, albowiem są logiczne i znajdują odzwierciedlenie w dowodach takich, jak: częściowe wyjaśnienia oskarżonego, kopie umowy sprzedaży (k.23-24,26), zdjęcia (k.50), protokół oględzin rzeczy (k.53-55), kserokopie akt pojazdu (k.75-87), opinia nr H-6867/09 z zakresu badań dokumentów (k ) i wiarygodne zeznania Jana K. (k.46-47) pierwszego właściciela przedmiotowego VW Passata. Jednocześnie zeznania Wojciecha P. zaprzeczają wyjaśnieniom oskarżonego, jakoby umowa w całości spisana była w obecności sprzedającego, przekonując, iż w rzeczywistości Jarosław K. przyjechał do Wojciecha P. z częściowo wypełnioną już i podpisaną w rubryce Kupujący Bogumiła K. umową, który to podpis złożył sam mając w ocenie Sądu - świadomość, iż podpisując się na umowie w obecności sprzedawcy może wzbudzić jego podejrzenia co do legalności transakcji, natomiast okazując mu już podpisaną umowę, posiłkując się dodatkowo dowodem osobistym matki (która przebywała w tym czasie w Stanach Zjednoczonych Ameryki i nie potrzebowała ww. dokumentu) i płacąc za auto gotówką, uśpi czujność sprzedawcy. Z kolei świadek Monika K. składając zeznania na etapie postępowania przygotowawczego opisała (k v, 27v-28, 44v-45, 93-98) szereg okoliczności związanych z kupnem dwóch samochodów: VW Passat i VW Sharan oraz głównie ich kradzieżą. Odnosząc się do umowy kupna samochodu VW Passat z dnia 6 stycznia 2008r. świadek zeznała, że zakupiła go na giełdzie samochodowej w Białymstoku od nieznanego jej mężczyzny za kwotę zł. Świadek potwierdziła, że według dokumentów właścicielem pojazdu była kobieta, przy czym mężczyzna, który sprzedawał samochód miał dowód osobisty tej kobiety. W kolejności Monika K. zeznała, że umowa w rubryce Sprzedający była już podpisana imieniem i nazwiskiem Bogumiły K.. Świadek potwierdziła, że to ona wypełniła pozostałe rubryki, a mężczyzna podyktował jej dane z dowodu osobistego Bogumiły K. W dalszej części świadek odmówiła odpowiedzi m.in. na pytanie, kto był obecny przy sporządzaniu tej umowy. Świadek opisała również okoliczności dotyczące rejestracji 5

6 przedmiotowego pojazdu oraz znajomości z Jarosławem K. i jego matką. Z kolei składając zeznania przed Sądem świadek zasłoniła się niepamięcią dotyczącą kupna i rejestracji ww. samochodu osobowego (k.281). Oceniając zeznania świadka Moniki K. Sąd uznał, że za wyjątkiem potwierdzenia, iż 6 stycznia 2008r. kupiła samochód osobowy m-ki VW Passat o nr rej. (k.25), przy czym w dniu zakupu pojazdu na umowie w rubryce Sprzedający widniał już podpis Bogumiła K. oraz, że po dokonaniu zakupu, samochód został zarejestrowany w Urzędzie Miejskim w Białymstoku - Departamencie Obsługi Mieszkańców, Referacie Rejestracji Pojazdów i nadano mu nr BI XXXXX, co potwierdziły kserokopie akt pojazdu (k ), zeznania te nie wnoszą więcej istotnych treści w zakresie czynów zarzucanych oskarżonemu. Jednocześnie, ze względu na fakt, iż świadek jest dobrą znajomą oskarżonego, Sąd podszedł do pozostałej części jej zeznań z pewną dozą ostrożności, albowiem nie można wykluczyć, iż świadek składała je w taki sposób, w szczególności zasłaniając się niepamięcią lub niewiedzą, aby nie zaszkodzić oskarżonemu i sobie tym bardziej, iż prowadzono dochodzenie sygn. akt Ds. 2322/09 w sprawie zaistniałego od 19 stycznia do kwietnia 2009r. usiłowania wyłudzenia odszkodowania na szkodę Link 4 m.in. w związku ze zgłoszeniem fikcyjnej kradzieży ww. pojazdu, tj. o czyn z art kk w zw. z art kk (k. 106). Kluczowym dowodem w sprawie, harmonizującym z częściowymi wyjaśnieniami oskarżonego, zeznaniami świadka Wojciecha P. oraz częściowymi zeznaniami Moniki K., potwierdzającym tym samym winę oskarżonego Jarosława K., stała się opinia nr H-6867/09 z zakresu badań dokumentów. Wynika z niej bezspornie (k ), iż podpis Bogumiła K. nakreślony w pozycji Kupujący na oryginale umowy kupna sprzedaży zawartej w Sztutowie z datą 2 grudnia 2007r., której przedmiotem był samochód osobowy marki VW 1.9 TDI o nr rej., gdzie jako sprzedający figuruje Wojciech P., a jako kupujący Bogumiła K., a także podpis Bogumiła K. nakreślony w pozycji Sprzedający na oryginale umowy kupna sprzedaży zawartej w Białymstoku z datą 6 stycznia 2008r., której przedmiotem był ww. samochód osobowy, gdzie jako sprzedający figuruje Bogumiła K., a jako kupujący Monika K. - został nakreślony przez Jarosława K. Sąd uznał powyższą opinię za jasną, spójną i rzeczową, podzielając wnioski z niej płynące, albowiem została ona sporządzona przez osobę dysponującą specjalistyczną wiedzą i doświadczeniem zawodowym. Pozostałe materiały zgromadzone w aktach przedmiotowej sprawy, w tym dowody z dokumentów w postaci: notatki urzędowej (k.11,12,56), opinii nr H /09 z przeprowadzonych badań wypadku drogowego (k ), umowy kupna sprzedaży VW Sharon (k.21), umowy kupna sprzedaży VW Sharon (k.22), karty pojazdu VW Sharon (k.20) oraz zeznania świadków: Dariusza K. (k.33-34), Zbigniewa K. (k.35-36,40-43,70-74), Andrzeja H. (k.38-39,62-65), Radosława P. 6

7 (k.51-52, ), Marii K. (k.57-61,66-69), Piotra R. (k.89-91, ) i Marka Ż. (k ) nie mają związku, bądź też nie wniosły żadnych istotnych treści w zakresie zarzutów stawianych oskarżonemu Jarosławowi K., bowiem w głównej mierze stanowiły dowody w dochodzeniu prowadzonym w sprawie usiłowania wyłudzenia odszkodowania m.in. w związku ze zgłoszeniem fikcyjnej kradzieży ww. pojazdu, wobec czego Sąd pominął ich analizę. W związku z tym, że w toku postępowania przygotowawczego pojawiły się wątpliwości co do poczytalności oskarżonego w chwili popełnienia zarzucanych mu czynów, zasięgnięto opinii dwóch biegłych lekarzy psychiatrów. Z opinii sądowo psychiatrycznej wynika (k ), że u oskarżonego nie stwierdzono choroby psychicznej ani upośledzenia umysłowego. Rozpoznano natomiast osobowość dyssocjalną, przy czym, według biegłych, w czasie popełnienia zarzucanych mu występków, oskarżony miał zachowaną zdolność rozumienia znaczenia czynów oraz pokierowania swoim postępowaniem, wobec czego warunki z art i 2 kk nie zaistniały. Zdaniem biegłych oskarżony wykazuje wybitnie lekceważący stosunek do norm prawnych. Jest osobą egocentryczną, nastawioną w kontaktach z innymi na czerpanie korzyści. Nie odczuwa poczucia winy, wykazuje skłonność do obwiniania innych za zaistniałe okoliczności i odrzuca od siebie poczucie odpowiedzialności za własne zachowanie. Nie wykorzystuje dotychczasowych doświadczeń życiowych, nie uczy się na swoich błędach, aczkolwiek zna i rozumie obowiązujące normy społeczno prawne, choć nie są one wyznacznikiem jego postępowania. W ocenie biegłych poziom myślenia pojęciowego, analityczno syntetycznego oraz przyczynowo skutkowego pozwala Jarosławowi K. na prawidłową ocenę różnych sytuacji życiowych i adekwatne do nich zachowanie. Sąd uznał powyższą opinię za wiarygodną, rzetelną i pełną, albowiem została sporządzona przez fachowców dysponujących specjalistyczną wiedzą oraz doświadczeniem zawodowym. Oceniając całokształt materiału dowodowego zgromadzonego w niniejszej sprawie Sąd uznał, że wina oskarżonego nie budzi wątpliwości i została mu w pełni udowodniona. Oznacza to, że oskarżony Jarosław K. swoim działaniem polegającym na tym, iż w celu użycia za autentyczne przy rejestracji pojazdu VW Passat o nr rej. w Urzędzie Miejskim w Białymstoku, podrobił dokumenty w postaci Umów Kupna Sprzedaży zarówno w dniu w dniu 2 grudnia 2007r. w Sztutowie, jak i w dniu 6 stycznia 2008r. w Białymstoku poprzez nakreślenie na nich podpisu o treści Bogumiła K. - wyczerpał ustawowe znamiona przestępstwa określonego w art kk. Odnosząc się do strony podmiotowej przypisanych oskarżonemu czynów stwierdzić należy, że zostały one popełnione z winy umyślnej, z zamiarem bezpośrednim. 7

8 Jednocześnie zauważyć należy, że oskarżony Jarosław K. popełnił zarzucane mu występki w warunkach powrotu do przestępstwa, tzw. recydywy zwykłej, o której mowa w przepisie art kk, albowiem przedmiotowych czynów dopuścił się przed upływem 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne, tj. po odbyciu kary pozbawienia wolności - orzeczonej wyrokiem wydanym w sprawie sygn. akt III K 195/00 za czyn określony m.in. w art. art kk w zw. z art kk w zb. z art kk w zw. z art kk w zw. z art. 12 kk, pochłoniętej wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 17 października 2003r. w sprawie sygn. akt III K 172/03 - w okresie od 13 lutego 1996r. do 13 czerwca 1997r., od 12 grudnia 1997r. do 28 maja 1999r., od 6 września 1999r. do 24 września 1999r., od 6 lutego 2002r. do 23 grudnia 2002r. oraz co istotne - od dnia 3 kwietnia 2004r. do dnia 16 stycznia 2005r.(k ). Ponadto, z uwagi na sposób i czas działania oskarżonego, przypisane mu zachowania Sąd określił, jako popełnione w ramach konstrukcji prawnej tzw. ciągu przestępstw z art kk. W świetle powyższego, Sąd uznał oskarżonego Jarosława K. za winnego popełnienia czynów zarzucanych mu w akcie oskarżenia i za to na podstawie art kk w zw. z art kk w brzmieniu sprzed nowelizacji dokonanej ustawą z dnia 5 listopada 2009r. o zmianie ustawy Kodeks karny, ustawy Kodeks postępowania karnego, ustawy Kodeks karny wykonawczy, ustawy Kodeks karny skarbowy oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2009r., Nr 206, poz. 1589) w zw. z art. 4 1 kk skazał go, zaś na podstawie art kk w zw. z art kk w zw. z art kk w zw. z art i 3 kk w brzmieniu sprzed nowelizacji dokonanej cyt. ustawą w zw. z art. 4 1 kk wymierzył mu karę grzywny w wysokości 300 stawek dziennych przyjmując, jako równowartość jednej stawki kwotę 10 zł. Wymierzając oskarżonemu Jarosławowi K. karę Sąd miał na uwadze dyrektywy wymiaru kary określone w art. 53 kk, a także treść przepisu art i 3 kk. Sąd uznał, że tak określona wobec oskarżonego kara jest adekwatna do stopnia szkodliwości społecznej czynu, a jej dolegliwość nie przekracza stopnia zawinienia. Wymierzając karę Sąd miał na uwadze również właściwości i warunki osobiste oskarżonego, jego dochody, sytuację osobistą, rodzinną, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe. A zauważyć należy, że oskarżony m.in. pracuje zawodowo, osiąga dochód ok zł miesięcznie, jest kawalerem zobowiązanym alimentacyjnie (k.255). Jako okoliczności obciążające Sąd przyjął wysoki stopień społecznej szkodliwości przypisanego oskarżonemu czynu i zawinienia, wyrażający się przede wszystkim w sposobie i w motywie działania oskarżonego, który co podkreślili biegli psychiatrzy wykazuje wybitnie lekceważący stosunek do norm prawnych mimo, iż jego poziom myślenia pojęciowego, analityczno syntetycznego oraz 8

9 przyczynowo skutkowego pozwala na prawidłową ocenę różnych sytuacji życiowych i adekwatne do nich zachowanie, a także w rodzaju i charakterze naruszonych dóbr chronionych prawem. Jako okoliczność obciążającą Sąd przyjął również fakt, że w życiu oskarżonego nie był to incydent. Oskarżony bowiem był wielokrotnie karany sądownie, m.in. za przestępstwa przeciwko dokumentom, w tym wyrokiem Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 24 lipca 2001r. w sprawie sygn. akt III K 195/00 za czyn określony w art kk w zw. z art kk w zb. z art kk w zw. z art kk w zw. z art. 12 kk na karę 2 lat pozbawienia wolności oraz grzywnę; wyrokiem Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 5 kwietnia 2002r. w sprawie sygn. akt III K 1559/01 za czyn określony w art kk w zb. z art kk w zw. z art kk na karę 2 lat pozbawienia wolności; wyrokiem Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 25 sierpnia 2008r. w sprawie sygn. akt III K 60/06 za czyny m.in. z art kk w zb. z art kk w zw. z art kk, art kk w zb. z art. 276 kk i in. na karę łączną 6 lat pozbawienia wolności i grzywnę (k , , , , ). Natomiast jako okoliczności łagodzące i mające wpływ na rodzaj kary Sąd przyjął fakt, iż oskarżony przyznał się do nakreślenia podpisów na dwóch umowach za Bogumiłę K.. Jednocześnie Sąd doszedł do przekonania, że mimo, iż oskarżony działał w warunkach powrotu do przestępstwa, to w zaistniałych w sprawie okolicznościach orzeczenie kary pozbawienia wolności byłoby nieuzasadnione. Owszem, nie ulega wątpliwości, iż doszło do podrobienia dokumentów w celu użycia ich za autentyczne przy rejestracji pojazdu, ale podpisanie ich cudzym nazwiskiem - w świetle pełnomocnictwa udzielonego oskarżonemu w dniu 16 listopada 2007r. przez Bogumiłę K., jego matkę (k.109) było niejako zgodne z wolą osoby uprawnionej i z pewnością można przyjąć, że gdyby matka oskarżonego przebywała w Polsce, to i tak doszłoby do podpisania przedmiotowych umów. Oznacza to, że nie można wykluczyć, iż w sytuacji innych okoliczności podmiotowych, uprzedniej niekaralności oskarżonego fakt ten mógłby wpłynąć na potraktowanie obu występków, jako drobnych fałszerstw i przyjęcie wypadku mniejszej wagi lub ustalenie znikomego stopnia społecznej szkodliwości ww. czynów, co jednak w przedmiotowej sprawie z powodów omówionych wcześniej nie mogło zyskać aprobaty Sądu. Reasumując, w ocenie Sądu, tak ukształtowana wobec oskarżonego Jarosława K. kara uwzględnia stopień społecznej szkodliwości przypisanych mu czynów, zaś biorąc pod uwagę, że były to występki umyślne z pewnością spełni swoje cele zapobiegawczo wychowawcze i w zakresie społecznego oddziaływania oraz kształtowania świadomości prawnej o represji, z jaką spotka się popełniane przestępstwo. O opłacie Sąd orzekł na podstawie art. 3 ust. 1 Ustawy z dn. 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych (Dz.U. z 1983r., Nr 49, Poz. 223 z późn. zm.), zaś o 9

10 pozostałych kosztach procesu, na które złożyły się koszty związane z uzyskaniem karty karnej oskarżonego (50 zł), ryczałt za doręczenie pism (40 zł), należności biegłych psychiatrów (378,52 zł) i należności biegłego z zakresu badania dokumentów (1294,50 zł) - w oparciu o art. 627 kpk. 10