Europejski Fundusz Społeczny: aktywna polityka rynku pracy i publiczne służby zatrudnienia

Transkrypt

1 Europejski Fundusz Społeczny: aktywna polityka rynku pracy i publiczne służby zatrudnienia Broszura Komisja Europejska

2 Komisja Europejska ani żadna osoba działająca w imieniu Komisji nie ponosi odpowiedzialności za sposób wykorzystania informacji zawartych w niniejszej publikacji. Europe Direct to serwis, który pomoże Państwu znaleźć odpowiedzi na pytania dotyczące Unii Europejskiej. Numer bezpłatnej infolinii*: (*) Niektórzy operatorzy telefonii komórkowej nie udostępniają połączeńz numerami lub pobierają za nie opłaty. Wiele informacji na temat Unii Europejskiej można znaleźć w Internecie. Są one dostępne za pośrednictwem portalu Unii Europejskiej ( Unia Europejska, 2010 Powielanie materiałów dozwolone pod warunkiem podania źródła. Wydane w Belgii. WYDRUKOWANE NA PAPIERZE NIE ZAWIERAJĄCYM CHLORU. WAŻNA INFORMACJA Informacje zawarte w tej broszurze pochodzą z raportu opracowanego przez Bernard Brunhes International (BBI, w ramach kontraktu Przegląd działań finansowanych z EFS w krajach UE. Raport zatytułowany EFS: aktywna polityka rynku pracy i publiczne służby zatrudnienia został napisany przez dr Jacquesa Dahana i Livię Di Nardo i jest dostępny na stronie

3 Aktywne polityki rynku pracy: wyjaśnienie pojęcia Walka z bezrobociem oraz zapobieganie bezrobociu, w tym również masowemu i długotrwałemu, czy też długotrwałej bierności zawodowej to zagadnienia, które w ostatnich latach stały się jednym z głównych przedmiotów troski Unii Europejskiej. W obliczu nowych zjawisk na rynku pracy oraz mając na uwadze sposób, w jaki różne kraje sobie z nimi poradziły, Komisja Europejska, Międzynarodowa Organizacja Pracy (MOP) i Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) zgodnie zaleciły przesunięcie środków z pasywnych na aktywne polityki rynku pracy (APRP). Na przestrzeni ostatnich piętnastu latach osiągnięto w UE powszechną polityczną zgodę co do faktu, że APRP mają rzeczywiście najbardziej wszechstronny i konstruktywny wpływ na walkę z bezrobociem, a przy tym przyczyniają się do tworzenia większej liczby miejsc pracy. W odróżnieniu od doraźnego wsparcia w postaci zasiłków i ulg podatkowych oraz od wysoce ochronnych przepisów prawa pracy, APRP mają tę zaletę, że dają pracownikom większe poczucie bezpieczeństwa. Nie tylko zwalczają bezrobocie, ale również utrzymują zdolność do zatrudnienia i, w połączeniu z polityką społeczną, odgrywają kluczową rolę w przekształcaniu rynków pracy w bardziej sprzyjające integracji wszystkich obywateli. Wdrażanie APRP leży głównie w zakresie kompetencji publicznych służb zatrudnienia (PSZ), a jego ostatecznym celem jest pomaganie bezrobotnym w znalezieniu lub powrocie do pracy. Przekładają się one na środki, które mają pozwolić obywatelom na radzenie sobie z szybkimi zmianami, skracać okres pozostawania bez zatrudnienia oraz ułatwiać im przejście do nowej pracy. Różne rodzaje APRP obejmują między innymi: szkolenia dostosowane do indywidualnych potrzeb, techniki aktywnego poszukiwania pracy, wspieranie samozatrudnienia i tworzenia nowych przedsiębiorstw, usługi w zakresie mobilności i zwolnień monitorowanych oraz środki motywacyjne do uczestnictwa w rynku pracy czy godzenia życia zawodowego i osobistego. To, co wyróżnia aktywne polityki rynku pracy to ich zdolność do wywierania pozytywnego wpływu jednocześnie na ludzi i na rynki pracy. Zapewnienie równych szans w dostępie do pracy pozytywnie wpływa na ludzi czasowo nieaktywnych zawodowo, a zwłaszcza na osoby i grupy narażone na dyskryminację lub znajdujące się w szczególnie niekorzystnym położeniu na rynku pracy. APRP sprawiają również, że rynek pracy jako całość jest bardziej dynamiczny i sprzyjający integracji.. 1

4 Europejski Fundusz Społeczny w pigułce Jednym z celów Europejskiego Funduszu Społecznego jest promowanie zatrudnienia w UE. Fundusz pomaga państwom członkowskim lepiej przygotować pracowników i przedsiębiorstwa europejskie do stawienia czoła nowym globalnym zmianom. Współfinansuje inicjatywy wspierane przez krajowe środki publiczne i prywatne. Strategia i budżet EFS są negocjowane i ustalane między państwami członkowskimi reprezentowanymi w Radzie Unii Europejskiej, Parlamentem Europejskim i Komisją Europejską. Na tej podstawie państwa członkowskie przygotowują siedmioletnie programy operacyjne, które są następnie zatwierdzane przez Komisję Europejską. Programy operacyjne : wszystkie wydatki poniesione przez państwa członkowskie (w mln EUR) do 2 września 2008 r. Państwo członkowskie Wydatki Państwo członkowskie Wydatki Austria Luksemburg 47 Belgia Łotwa 115 Cypr 22 Malta 9 Czechy 297 Niemcy Dania 779 Polska Estonia 71 Portugalia Finlandia Słowacja 241 Francja Słowenia 60 Grecja Szwecja Hiszpania Węgry 288 Holandia Wielka Brytania Irlandia Włochy Litwa 166 Powyższe liczby nie obejmują Inicjatywy Wspólnotowej EQUAL, która była również finansowana przez EFS w latach

5 EFS fakty i liczby Większośc informacji zawartych w tej broszurze dotyczy okresu W 2000 roku środki z EFS zostały przyznane ówczesnym 15 państwom członkowskim UE. Dodatkowe programy finansowane z EFS uruchomiono w roku 2004 w celu uwzględnienia priorytetów 10 nowych państw członkowskich. Poniżej przedstawiono dane liczbowe obrazujące rozmiar interwencji EFS: W ramach ponad 200 programów operacyjnych wydano łącznie 105 bilionów euro (do sierpnia 2008), z czego ponad połowa finansowana była z EFS (54 mld EUR), a pozostałe 51 mld EUR pochodziło z krajowych środków publicznych i środków prywatnych w państwach członkowskich. Ponad 75 milionów ludzi zostało objętych działaniami EFS, co stanowi około 24% całej ludności UE między 16 a 64 rokiem życia. EFS jest zaangażowany w promowanie równości szans. Z działań finansowanych przez EFS w równej mierze skorzystali przedstawiciele obu płci: 52% stanowiły kobiety, a 48% mężczyźni. EFS pomógł w przygotowaniu młodych ludzi do znalezienia pracy: 37% wszystkich uczestników projektów były to osoby między 16 a 25 rokiem życia. Kluczową kwestią dla EFS jest wspieranie inicjatyw mających na celu utrzymanie pracowników na rynku pracy, w tym pracowników powyżej 50 roku życia, zwłaszcza w obliczu starzejącej się siły roboczej: 7% uczestników EFS to osoby powyżej 55 roku życia. Wśród beneficjentów EFS 54% uczestników to bezrobotni, 38% to osoby czynne zawodowo, a 8% to osoby nieaktywne, które nie mogły zdobyć i utrzymać zatrudnienia. Badania ewaluacyjne i analizy danych pokazują, że około połowa bezrobotnych - uczestników programu - znajduje zatrudnienie w ciągu 12 miesięcy od momentu jego zakończenia. Procent osób znajdujących zatrudnienie w tym okresie waha się od 40 do 80. Począwszy od 2007 roku Według dostępnych danych dotyczących 75% aktualnych programów co najmniej 6 milionów osób skorzystało z działań wspieranych przez EFS w 2007 i 2008 roku. 13% uczestników tych działań należało do defaworyzowanych grup społecznych, takich jak migranci, mniejszości, niepełnosprawni, Romowie itd. 3

6 Aktywne polityki rynku pracy w UE APRP wpisują się w proces przedefiniowania charakteru i dążeń państwa opiekuńczego. Ich celem jest utrzymanie lub zwiększenie udziału obywateli w rynku pracy. Działania APRP koncentrują się na osobach pozostających poza rynkiem pracy, a w szczególności na konkretnych grupach docelowych, takich jak długotrwale bezrobotni, młodzież i osoby niepełnosprawne. Niemniej jednak APRP adresowane są również do osób już pracujących, takich jak starsi pracownicy czy pracownicy zagrożeni zwolnieniami grupowymi, którzy muszą się dostosować do zmieniających się warunków pracy. Celem tych polityk jest w tym przypadku utrzymanie lub poprawa ich zdolności do zatrudnienia, a tym samym ich pozycji na rynku pracy. W 1997 r. Rada Europejska zgromadzona w Amsterdamie uznała zatrudnienie za przedmiot wspólnego zainteresowania. W tym samym roku podczas szczytu w Luksemburgu przyjęto europejską strategię zatrudnienia (ESZ). Jedną z czterech głównych zasad ESZ jest odejście od pasywnych środków działania na rzecz aktywnych polityk w celu zapewnienia udziału bezrobotnych w rynku pracy. ESZ kładzie również nacisk i podkreśla znaczenie lokalnego wymiaru zatrudnienia i wykorzystania potencjału inicjatyw lokalnych. W 2000 r. Rada Europejska w tzw. strategii lizbońskiej postanowiła dążyć do osiągnięcia pełnego zatrudnienia do 2010 r. Odnowiona strategia lizbońska z 2005 r. przyjęła zintegrowane wytyczne w sprawie wzrostu gospodarczego i zatrudnienia. Wytyczne te potwierdzają znaczenie APRP, zalecając państwom członkowskim: wdrożenie polityki zatrudnienia zmierzającej do osiągnięcia pełnego zatrudnienia, zapewnienie rynków pracy sprzyjających integracji osób poszukujących pracy oraz znajdujących się w niekorzystnej sytuacji, lepsze powiązanie potrzeb rynku pracy i umiejętności obecnych na nim pracowników, promowanie elastyczności połączonej z bezpieczeństwem zatrudnienia, ograniczenie segmentacji rynku pracy oraz dostosowanie systemu oświaty i szkoleń do zapotrzebowania na nowe kompetencje.. 4

7 Aktywne polityki rynku pracy lider wśród typów wsparcia EFS na obszarze całej UE Mając na uwadze wyznaczony w strategii lizbońskiej cel pełnego zatrudnienia, Europejski Fundusz Społeczny podjął wyzwanie doprowadzenia do większego otwarcia europejskiego rynku pracy na grupy defaworyzowane i dyskryminowane. W okresie programowania realizowanych było 150 programów operacyjnych (PO), które wdrażały APRP. Ponad 26% wszystkich działań EFS zostało przygotowanych z tą właśnie myślą. Wsparciem EFS objęto zarówno ludzi, jak i struktury i systemy. Państwa członkowskie zainwestowały środki EFS w pomoc obywatelom przez: Zindywidualizowane usługi i zintegrowane plany działania; Szkolenia dla osób bezrobotnych, zagrożonych bezrobociem i nieaktywnych zawodowo; Środki motywacyjne w zakresie bezpośredniego tworzenia miejsc pracy i ich wzmacniania, jak również rozpoczynania działalności gospodarczej, zatrudnienia wspomaganego oraz włączania w rynek pracy osób dotkniętych wykluczeniem; Aktywne działania na rzecz konkretnych grup docelowych, takich jak młodzież czy osoby niepełnosprawne. Aby uzyskać jak najlepsze wyniki stosowania APRP, potrzebne jest otoczenie sprzyjające ich właściwej realizacji. EFS współfinansował projektów mających na celu zmianę systemu i struktur rynku pracy oraz warunków jego funkcjonowania. Różne działania zmierzające do modernizacji publicznych służb zatrudnienia oraz rozwoju lokalnych inicjatyw na rzecz zatrudnienia pozwoliły na lepsze wykorzystanie APRP, a tym samym ułatwiły objęcie usługami większej liczby uczestników. 5

8 Krótkie zestawienie informacji o wsparciu EFS na rzecz aktywnych polityk rynku pracy i publicznych służb zatrudnienia Prawie 28 milionów obywateli Europy wzięło udział w działaniach APRP współfinansowanych z EFS w latach Połowę z nich stanowiły kobiety, 73,4% bezrobotni, 38,9% osoby młode. Każdego roku działania EFS objęły średnio 30% populacji bezrobotnych w UE osób niepełnosprawnych wzięło udział w działaniach mających na celu pomoc w wejściu na rynek pracy. Każdego roku działania współfinansowane z EFS objęły średnio co najmniej 35,6% ogółu uczestników polityki rynku pracy (zgodnie z danymi Eurostatu). Z informacji dostępnych na temat konkretnych działań APRP w poszczególnych państwach członkowskich wynika, że około połowa osób bezrobotnych uczestniczących w działaniach sponsorowanych przez EFS w celu znalezienia pracy znalazła później zatrudnienie. EFS przeznaczył 17 miliardów euro na działania pomocowe na rzecz obywateli oraz 5 miliardów euro na pomoc w doskonaleniu struktur i systemów rynku pracy. Ponadto 41,2% ogółu wydatków współfinansowanych z EFS było przeznaczonych na APRP w UE 25. Sześć państw członkowskich zainwestowało ponad 50% swoich budżetów w działania APRP: Austria, Niemcy, Węgry, Łotwa, Słowacja i Hiszpania. W okresie programowania wszystkie państwa członkowskie zaplanowały wzmocnienie działań APRP, dysponując poświęconym temu celowi budżetem EFS w wysokości 29 miliardów euro. Sześć państw członkowskich inwestuje ponad 50% swoich budżetów na lata w działania APRP: Austria, Belgia, Francja, Hiszpania, Szwecja i Wielka Brytania. 2,5 miliona osób uczestniczyło w działaniach APRP współfinansowanych z EFS w latach 2007 i 2008, 42% z nich stanowili bezrobotni. Jedna piąta uczestników należała do słabszych grup społecznych, takich jak migranci, mniejszości czy niepełnosprawni. 6

9 Aktywne polityki rynku pracy stawiają przede wszystkim na ludzi W działaniach wspieranych przez EFS położono nacisk na personalizację usług, zapewniając w ten sposób lepsze powiązanie między umiejętnościami i oczekiwaniami ludzi a dostępnymi miejscami pracy. Wynika to z założenia, że APRP stanowią dla ludzi wartość dodaną, gdy uwzględniają ich konkretne sytuacje. Usługi muszą być spersonalizowane, jeśli mają być skuteczne. W niektórych krajach zastosowano metody profilowania w celu nadania świadczonym usługom indywidualnego charakteru i stworzenia zintegrowanych ścieżek prowadzących do znalezienia pracy. Dlatego też 12 państw członkowskich zainwestowało 4,3 miliarda euro w tego rodzaju usługi, a skorzystało z nich 2,6 miliona osób. Dążenie do indywidualizacji zostało jeszcze mocniej zaakcentowane w obecnym okresie programowania EFS. To dostosowanie działań APRP do potrzeb uczestników objęło również szkolenia. Dlatego też zawsze stawiano raczej na szkolenia przygotowujące do określonej pracy niż masowe szkolenia zmierzające do podniesienia ogólnego poziomu zdolności do zatrudnienia, lecz niezorientowane na konkretne stanowisko pracy. 3,9 miliona osób skorzystało z programów szkoleniowych współfinansowanych z EFS w latach a jednocześnie doskonalą systemy i struktury EFS wspierał lepsze funkcjonowanie instytucji rynku pracy, w dążeniu do poprawy zarządzania sprawami związanymi z zatrudnieniem na poziomie lokalnym i krajowym. Ten rodzaj szeroko zakrojonej pomocy miał na celu lepsze przygotowanie publicznych służb zatrudnienia do objęcia większej liczby obywateli europejskich usługami dostosowanymi do ich potrzeb. Równie znacząca była pomoc w rozwoju nowych organizacji zdolnych do udzielenia wsparcia dostosowanego do potrzeb bezrobotnych i gotowych podjąć się zadania zagwarantowania większej liczbie osób przejścia od bezrobocia do zatrudnienia. EFS poparł również lokalne inicjatywy na rzecz zatrudnienia, z udziałem prywatnych i publicznych podmiotów lokalnych, skierowane na zwiększenie efektywności realizacji polityk krajowego rynku pracy. 7

10 Tworzenie większej liczby lepszych miejsc pracy 12 państw członkowskich wykorzystało współfinansowanie EFS do stworzenia nowych możliwości zatrudnienia i zwiększenia szans swoich obywateli na wejście na rynek pracy. 5,5 miliona osób skorzystało z różnych działań zorientowanych na pracę, obejmujących subsydiowanie miejsc pracy, tworzenie nowych przedsiębiorstw czy wspieranie włączenia społecznego jako pierwszego kroku na drodze do zatrudnienia. Strategia po pierwsze praca, jako alternatywa dla pasywnego wsparcia finansowego, przeważyła i w tym przypadku, zachęcając ludzi do powrotu do pracy. Zgodnie z tą tendencją tworzenie nowych przedsiębiorstw i promowanie samozatrudnienia znalazły się wśród naczelnych celów okresu programowania Przykład: Niemcy: Model z Turyngii Federalne Biuro Pracy (Die Bundesagentur für Arbeit) we współpracy z władzami miast Turyngii zrealizował szereg projektów, które doprowadziły do bezpośredniej integracji bezrobotnych na rynku pracy. Trzyetapowy model promowany w Turyngii łączy wstępną kwalifikację zawodową, pośrednictwo pracy i towarzyszące mu szkolenie w miejscu pracy. To wielofazowe podejście zostało opracowane w oparciu o badania, które wykazały, że wyposażenie osoby bezrobotnej w krótkoterminowe kwalifikacje dopasowane do potrzeb konkretnego miejsca pracy daje największe szanse powodzenia ponownej integracji. Sondaż przeprowadzony po 4 latach realizacji potwierdził, że 42% uczestników znalazło pracę w ciągu 6 miesięcy od szkolenia. dla WSZYSTKICH ludzi zdolnych do pracy Jedna z najważniejszych kategorii działań finansowanych z EFS była skierowana do grup ze specjalnymi potrzebami. Czternaście państw członkowskich zainwestowało 11 miliardów euro w usuwanie przeszkód, jakie napotykają grupy dyskryminowane i znajdujące się w niekorzystnej sytuacji oraz w promowanie ich udziału w rynku pracy. Osoby młode, niepełnosprawne i należące do defaworyzowanych grup społecznych otrzymały specjalną pomoc i skorzystały z różnych rodzajów wsparcia w postaci połączonych działań APRP, a ostatecznym celem tych inicjatyw było stworzenie usług odpowiednich dla każdego uczestnika oraz przekształcenie rynków pracy w bardziej sprzyjające integracji wszystkich obywateli. 8

11 5,1 miliona osób w niekorzystnej sytuacji objęto coachingiem, szkoleniami, kształceniem umiejętności aktywnego poszukiwania pracy, środkami motywacyjnymi, ścieżkami integracji oraz wsparciem w tworzeniu małych przedsiębiorstw. Działania te były skierowane do wszystkich dyskryminowanych i defaworyzowanych grup społecznych, a każdy kraj skoncentrował się na tych, których uznano za najbardziej potrzebujących pomocy. Należy jednakże zauważyć, że ogólna tendencja w wielu państwach członkowskich polegała na udzielaniu wsparcia z EFS w szczególności osobom młodym oraz niepełnosprawnym. ze szczególnym uwzględnieniem osób niepełnosprawnych Dwadzieścia pięć działań przeznaczonych specjalnie dla osób niepełnosprawnych zostało wprowadzonych w celu zwiększenia ich zdolności do zatrudnienia oraz ułatwienia im udziału w rynku pracy. Z działań APRP skorzystało niepełnosprawnych, z czego stanowiły kobiety (93%) z nich było początkowo osobami bezrobotnymi. Portugalia: społeczna i zawodowa integracja osób niepełnosprawnych w trzech krokach Przykład: W latach łącznie osób niepełnosprawnych w Portugalii było beneficjentami ostatecznymi finansowanego z EFS programu-umowy z Instytutem Zatrudnienia i Szkolenia Zawodowego, IZSZ (Instituto de Emprego e Formação Profissional). W programie tym udało się połączyć integrację społeczną i zawodową, zapewniając osobom niepełnosprawnym pomoc obejmującą trzy komplementarne zagadnienia: (1) rozwój osobisty i zawodowy oferowany przez IZSZ głównie młodym ludziom i osobom o niskich kwalifikacjach; (2) integracja na rynku pracy poprzez informację, ocenę, orientację, pośrednictwo i zatrudnienie; (3) innowacyjne działania w ramach projektu Nowe szanse w zakresie rehabilitacji zawodowej. 9

12 Modernizacja instytucji rynku pracy Dużo uwagi poświęcono modernizacji publicznych służb zatrudnienia, kładąc szczególny nacisk na profesjonalizację pracowników PSZ i zdobywanie przez nich nowych umiejętności pozwalających stawić czoła nowym wyzwaniom rynku pracy. 15 państw członkowskich zmierzyło się z tą kwestią, współfinansując szkolenia dla pracowników administracji publicznej szczebla krajowego, regionalnego i lokalnego. Jednocześnie państwa te wykorzystały środki EFS w łącznej wysokości 1,74 miliarda euro na przeprowadzenie kompleksowej reformy swej administracji....w celu stworzenia otoczenia sprzyjającego APRP W różnych państwach członkowskich, takich jak Finlandia, Francja, Portugalia czy niektóre z nowych państw członkowskich (Słowenia, Estonia, Litwa, Łotwa i Czechy), wprowadzono nowe przepisy i instrumenty, aby uczynić rynek pracy bardziej elastycznym i bezpiecznym, udoskonalić jego organizację, udostępnić odpowiednie usługi większej liczbie osób oraz zbudować zdolności lokalnych usługodawców w zakresie realizacji APRP. Ponad 8 milionów osób wzięło udział w działaniach i programach APRP związanych z tym bardziej przyjaznym otoczeniem. Wysoki udział osób młodych (46%) oraz długotrwale bezrobotnych (84%) dowodzi, że działania te dotarły do właściwych adresatów. Stosowanie lokalnych rozwiązań w odpowiedzi na lokalne wyzwania Kolejna istotna płaszczyzna wsparcia EFS na rzecz APRP dotyczyła lokalnych inicjatyw w zakresie zatrudnienia. EFS pomógł pobudzić tworzenie miejsc pracy na szczeblu lokalnym oraz lepiej powiązać podaż i popyt na rynkach pracy mniejszej skali. Ta pomoc o charakterze lokalnym przybierała liczne formy. Niektóre państwa członkowskie, takie jak Niemcy, Hiszpania, Grecja i Belgia, stworzyły partnerstwa między lokalnymi podmiotami publicznymi i prywatnymi, podczas gdy inne zbudowały sieci tworzenia zatrudnienia i/lub nowych przedsiębiorstw, sieci rozwoju zasobów ludzkich, firmy oferujące przejściowe zatrudnienie, fundacje pracy lub kluby pracy. 10

13 Ogółem 1,8 miliona osób wzięło udział we wspieranych przez EFS lokalnych inicjatywach na rzecz zatrudnienia: 80% z nich stanowili bezrobotni, 50% długotrwale bezrobotni, a prawie 53% kobiety. Odsetek osób długotrwale bezrobotnych jest wart odnotowania, gdyż podkreśla znaczenie inicjatyw oddolnych angażujących lokalnych interesariuszy. Przykład: Hiszpania: lokalne inicjatywy na rzecz zatrudnienia realizowane w Andaluzji W Andaluzji EFS wsparł współpracę między regionalnymi służbami zatrudnienia i innymi podmiotami lokalnymi, promowanie lokalnych zasobów i rozwój lokalnych strategii zatrudnienia. Dotacje otrzymało 114 Regionalnych Centrów Pracy, Rozwoju Lokalnego i Technologii (Unidades Territoriales de Empleo, Desarrollo Local y Tecnológico (UTEDLT) z Andaluzji, pełniących funkcję instrumentów regionalnej publicznej służby zatrudnienia. 434 dotacje zostały wykorzystane na pobudzenie nowej działalności gospodarczej, promocję wprowadzania technologii informacyjnych w lokalnych przedsiębiorstwach oraz budowanie partnerstw na rzecz realizacji innowacyjnych projektów rozwoju lokalnego. Ponadto UTEDLT uzyskały pomoc na podnoszenie kwalifikacji swego personelu w zakresie pośrednictwa pracy. Dzięki wsparciu uzyskanemu w ramach tego działania EFS stworzono ponad miejsc pracy, również dla defaworyzowanych grup społecznych, a jednostki terytorialne udzieliły wsparcia ponad pracodawcom. Znaczny procent udanych inicjatyw włączenia w rynek pracy Nadrzędnym celem wysiłków APRP i EFS jest powrót bezrobotnych na rynek pracy. Z uwagi na różnorodność działań APRP i ich grup docelowych niemożliwe jest obliczenie średniej stopy udanego włączenia w rynek pracy dla całej UE, która opierałaby się na porównywalnych danych. Według raportów państw członkowskich procent udanych inicjatyw włączenia bezrobotnych uczestników wynosi na ogół około 35%. Z badań ewaluacyjnych dotyczących poszczególnych programów realizowanych na szczeblu krajowym i regionalnym wynika, że od 40 do 80% uczestników działań sponsorowanych przez EFS, podejmujących w nich udział z myślą o znalezieniu pracy po odbytym szkoleniu, faktycznie weszło na rynek pracy po zakończeniu programu. 11

14 EFS : Inwestowanie w ludzi W obecnym okresie programowania EFS dysponuje budżetem w wysokości 76 mld EUR, który ma być przeznaczony na współfinansowanie 117 programów operacyjnych w 27 państwach członkowskich. Krajowe środki publiczne i prywatne to kolejne 41 mld EUR. Wspierane działania obejmują następujące dziedziny: (i) zdolność do adaptacji pracowników i przedsiębiorstw, (ii) dostęp do zatrudnienia i integracja na rynku pracy, (iii) integracja społeczna osób defaworyzowanych, (iv) reforma systemów edukacyjnych i szkoleniowych, (v) dobre rządzenie, partnerstwo i zaangażowanie partnerów społecznych. EFS wspiera działania we wszystkich 27-miu państwach członkowskich w ramach dwóch celów: Konwergencja i Konkurencyjność. Dodatkowe priorytety w tzw. regionach konwergencyjnych to: (i) ustawiczne kształcenie, badania i innowacje, (ii) budowanie potencjału administracji publicznej i sektora usług. Programy operacyjne : łączny budżet tj. wraz ze współfinansowaniem ze środków krajowych (w mln EUR) w podziale na Państwa Członkowskie Państwo Budżet Państwo Budżet członkowskie członkowskie Austria Luksemburg 50 Belgia Malta 132 Bułgaria Niemcy Cypr 150 Polska Dania 510 Portugalia Estonia 462 Czechy Finlandia Rumunia Francja Słowacja Grecja Słowenia 889 Hiszpania Szwecja Holandia Węgry Irlandia Wielka Brytania Litwa Włochy Łotwa

15 EFS Inwestujemy w waszą przyszłość Poziom finansowania z EFS jest różny w poszczególnych regionach w zależności od ich względnego bogactwa. Regiony UE dzieli się na cztery kategorie na podstawie PKB na mieszkańca w regionie w porównaniu ze średnią dla UE (UE z 27 lub 15 państwami członkowskimi). Regiony konwergencji: z PKB na mieszkańca poniżej 75% średniej dla UE-27 Regiony pomocy przejściowej phasing out : z PKB na mieszkańca powyżej 75% średniej dla UE-27 lecz poniżej 75% średniej dla UE-15 Regiony pomocy przejściowej phasing in : z PKB na mieszkańca Poniżej 75% średniej dla UE-15 (w okresie ) lecz powyżej 75% średniej dla UE-15 (w okresie ) Konkurencyjność i zatrudnienie w regionach: obejmuje wszystkie regiony UE Stan w styczniu 2001 roku EuroGeographics Association for the administrative boundaries

16 Co EFS robi dla ciebie? EFS: aktywna polityka rynku pracy i publiczne służby zatrudnienia EFS: zdolność przedsiębiorstw do adaptacji i kształcenie ustawiczne pracowników EFS i rozwój potencjału ludzkiego przez badania i innowacje EFS i mobilność pracowników EFS: edukacja i nauka przez całe życie EFS: kobiety, wymóg uwzględniania równości płci oraz łączenie życia zawodowego i prywatnego EFS i Romowie EFS: zrównoważony rozwój i technologie przyjazne dla środowiska EFS: migranci i mniejszości narodowe EFS: obszary miejskie i rozwój lokalny EFS i starsi pracownicy EFS i zdrowie EFS i przedsiębiorczość EFS i młodzież EFS i osoby niepełnosprawne EFS i budowanie zdolności instytucjonalnej EFS i włączenie społeczne EFS i wymóg uwzględniania problematyki równości EFS i partnerzy społeczni EFS wspiera budowanie partnerstw EFS i kultura Najnowsze publikacje znajdziecie Państwo na stronie internetowej