Opis arkusza i odwolamnia.doc 1

Transkrypt

1 Opis arkusza i odwolamnia.doc 1 Arkusz kalkulacyjny Wygl d okna programu cz ci do wpisywania przelicze : Pokazuje adres aktywnej komórki Komórka o adresie D5 Ka d komórk mo emy wybrać (uaktywni ) klikn wszy jednokrotnie lewym klawiszem myszki, gdy kursor wskazuje komórk. Po wpisaniu danej do komórki naciskamy klawisz <Enter>. Do komórki mo emy wpisa : Liczb, np. 12,34 Tekst, np. Lewa strona marsz (Uwaga długi napis wychodzi poza komórke w której zacz li my pisa, ale prosz pami ta, e jest zwi zany z t wła nie komórk!) Usuwanie zawartości komórki (komórek): zaznaczmy grup komórek lub wybieramy komórk i wywołujemy polecenie: [Edycja][Wyczy ][Wszystko] Poprawa zawartości komórki: je li chcemy poprawi tylko fragment wpisu w komórce dwukrotnie klikamy na niej lewym klawiszem myszki; w komórce pojawia si kursor tekstowy umo liwiaj c popraw. Wpisywanie wzorów Głównym zastosowaniem arkusza jest automatyczne przeliczanie wzorów. Wzory mo emy wpisywa do komórek w trojaki sposób, zawsze jednak rozpoczynamy je od znaku = 1) =1+2 co daje w wyniku 3 2) =A1+A2 np. Tutaj wpisano wzór =A1+A2 3) =$A$1 W przypadku 2) mamy do czynienia z wzorem wpisanym z u yciem adresów względnych, podczas gdy w przypadku 3) adresy zapisano jako bezwzględne. Ró nice mi dzy tymi adresami poznamy pó niej. Je li wpiszemy wzór z u yciem adresów to w przypadku zmiany zawarto ci którejkolwiek z komórek wyst puj cych we wzorze automatycznie zmienia się warto wyliczona ze wzoru. Oto symbole operacji arytmetycznych u ywanych we wzorach: + suma - ró nica * mno enie / dzielenie Uwaga. Przy zapisie wzorów nale y pami ta o u yciu w razie potrzeby nawiasów, np. =(1+2+3)/2 daje w wyniku 3 =1+2+3/2 daje w wyniku 4,5

2 Opis arkusza i odwolamnia.doc 2 Obramowanie i kolorowanie komórek Dla dodania kresek wokół komórek nale y zaznaczy komórki (najlepiej myszk ) i wybra z paska narz dzi przycisk lub strzłk obok niego by wskaza rodzaj obramowania. Dla wylania koloru na komórk lub grup komórek nale y je zaznaczy i wybrac przycisk obok niego by zmieni kolor. lub strzałk Te same opcje dost pne s po wybraniu polecenia [Format][Komórki] a nast pnie odpowiednio zakładek [Obranowanie] lub [Desenie]. Rysowanie prostych wykresów Dla graficznego zobrazowania danych musimy wykona nast puj ce czynno ci. 1) Zaznaczy obszar danych do wykresu : tj. prostok t od komórki zawieraj cej słowo Adam do komórki z cyfr 6. 2) Wybra polecenie [Wstaw][wykres]. Pojawia si okno dialogowe: Wybieramy typ oraz podtyp wykresu. W naszym przypadku kolumnowy oraz podtyp pierwszy z brzegu 3) Wybieramy przycisk [Dalej].

3 Opis arkusza i odwolamnia.doc 3 Naciskamy przycisk [Dalej] je li wykres odpowiada naszym oczekiwaniom. W przeciwnym wypadku mo emy cofn si do poprzedniego kroku przyciskiem [Wstecz] 4) Ten etap pozwala nam formatowa wykres, np. mo emy wpisa tytuł wykresu: Ta zakładka pozwala doda do kolumn wykresu warto ci z tabeli (lub np. procenty w przypadku innych typów wykresów) Tutaj wpisujemy tytuł wykresu 5) Okre lamy miejsce wstawienia wykresu: Wykres mo emy wstawi w nowym arkuszu (opcja górna) lub w istniej cym arkuszu (opcja dolna) Po wybraniu przycisku [Zako cz] wykres wstawiany jest do arkusza.

4 Opis arkusza i odwolamnia.doc 4 Opis programu Excel, ci g dalszy 1. Formatowanie komórki Dla sformatowania wybranej komórki (w przypadku komórek zaznaczamy je wcze niej) uaktywniamy j i wywołujemy polecenie [Format][Komórki]. Okienko, które pojawi si na ekranie ma wiele zakładek umo liwiaj cych ustalenie ró nych elementów formatu: format liczb, wyrównania tekstu w komórce (tak e ł czenie komórek), rodzaju i wielko ci czcionek, obramowania komórki (komórek) oraz koloru komórki. Np. zakładka [liczby] pozwala wybra format waluty nast puj co: Zaznaczy walutowe Liczba miejsc po przecinku Wybra zł Dla scalenia komórek (poł czenia ich w jedn ) nale y natomiast zaznaczy komórki i wybra zakładk [wyrównanie] i wł czy pole scalaj komórki. To pole czynimy aktywnym, gdy chcemy, by tekst nie wychodził na nast pn komórk (zawijał si w tej, w której si rozpoczyna) 2. Wstawianie funkcji Arkusz wyposa ony jest w du liczb gotowych funkcji. Bardzo łatwo je wykorzystujemy do przelicze. Kolejno post powania jest nast puj ca: 1. wybieramy komórk do wstawiania wyniku funkcji 2. wywołujemy wstawianie funkcji [wstaw][funkcja]. Wybieramy kategori funkcji oraz jej nazw. 3. okre lamy argument (argumenty je li jest ich wiele) funkcji przez a) naci ni cie przy pierwszym argumencie przycisku

5 Opis arkusza i odwolamnia.doc 5 Wtedy okienko funkcji pomniejsza si i nale y zaznaczy komórki, których zawarto jest argumentem funkcji. Przy zaznaczaniu komórek w tym trybie otaczane s one migaj c przerywan lini. Po zaznaczeniu obszaru naciskamy przycisk A pó niej przycisk OK. Warto funkcji jest wstawiania. 3. Wykres dla danych, które nie sąsiadują na arkuszu W pierwszym kroku nale y zaznaczy obszar danych potrzebnych do wykresu. By było mo liwe zaznaczanie obszarów nie przylegaj cych nale y zaznaczy obszar pierwszy, nacisn klawisz <Ctrl> i zaznaczy obszar drugi. Dalsze kroki s identyczne jak przy wykresie dla danych z obszarów przylegaj cych do siebie. 4. Formatowanie wykresu Ka dy element wykresu mo na formatowa, np. zmieni jego kolor. Nale y w tym celu klikn na tym elemencie prawym klawiszem myszki i wybra z pojawiaj cego si menu polecenie [formatuj...]. Dla tytułu wykresu mo emy np. zmieni czcionk, kolor czcionki, sposób wyrównania mo liwe jest pisanie po wybranym k tem (uko nie wzgl dem podstawy). 5. Wykresy typu x-y (tzn. zaleŝności jednej wielkości od drugiej) Przy tego typu wykresach czasami arkusz le interpretuje dane, tzn. nie okre la poprawnie, które dane powinny by na osi X, a które na osi Y. W tym przypadku nale y samodzielnie okre li tzw. serie danych przypisa je do poszczególnych osi. Mo na to zrobi w drugim kroku kreatora wykresów po wybraniu zakładki [serie]. Po umieszczeniu kursora w tym polu klikamy lewym klawiszem, a nast pnie zaznaczamy obszar z danymi dla osi x Dla y osi podobnie jak dla x- owej. Dla wi kszo ci wykresów nie ma potrzeby zmiany obszarów przyj tych przez arkusz automatycznie dla wykresu.

6 Opis arkusza i odwolamnia.doc 6 Odwołania do komórek i zakresów Odwołanie identyfikuje komórk lub zakres komórek w arkuszu i instruuje program Microsoft Excel, gdzie szuka warto ci lub danych, które maj by u yte w formule. Korzystaj c w odwoła, mo na u ywa w jednej formule danych znajduj cych si w ró nych cz ciach arkusza lub u ywa warto ci z jednej komórki w wielu formułach. Mo na te odwoływa si do komórek w innych arkuszach tego samego skoroszytu i do innych skoroszytów. Odwołania do komórek w innych skoroszytach s zwane ł czami. Styl odwołań A1 Domy lnie program Excel u ywa stylu odwoła A1, w którym odwołania do kolumn wyra a si za pomoc liter (od A do IV, dla wszystkich 256 kolumn), a do wierszy za pomoc liczb (od 1 do 65536). Te litery i numery s zwane nagłówkami wierszy i kolumn. Aby odwoła si do komórki, nale y wprowadzi liter kolumny, po której nast puje numer wiersza. Na przykład odwołanie B2 to odwołanie do komórki na przeci ciu kolumny B i wiersza 2. Aby odwołać się do Komórki w kolumnie A i w wierszu 10 Zakresu komórek w kolumnie A i w wierszach od 10 do 20 Zakresu komórek w wierszu 15 i w kolumnach od B do E UŜyj A10 A10:A20 B15:E15 Wszystkich komórek w wierszu 5 5:5 Wszystkich komórek w wierszach od 5 do 10 5:10 Wszystkich komórek w kolumnie H Wszystkich komórek w kolumnach od H do J H:H H:J Zakresu komórek w kolumnach od A do E i w wierszach od 10 do 20 A10:E20 RóŜnice między odwołaniami względnymi i bezwzględnymi Odwołania względne. Odwołanie wzgl dne do komórki w formule, takie jak A1, ma za podstaw wzgl dne pozycje komórki zawieraj cej formuł i komórki, do której nast puje odwołanie. Gdy zmienia si pozycja komórki zawieraj cej formuł, zmienia si te odwołanie. Gdy formuła jest kopiowana w wierszach lub kolumnach, odwołanie automatycznie zostaje dopasowane. Domy lnie nowe formuły u ywaj odwoła wzgl dnych. Na przykład odwołanie wzgl dne po skopiowaniu z komórki B2 do komórki B3 automatycznie zmieni si z =A1 na =A2. A B 1 2 =A1 3 =A2 Kopiowana formuła z odwołaniem wzgl dnym.

7 Opis arkusza i odwolamnia.doc 7 Odwołania bezwzględne. Odwołanie bezwzgl dne w formule, takie jak $A$1, zawsze odwołuje si do komórki w okre lonej lokalizacji. Gdy zmienia si pozycja komórki zawieraj cej formuł, odwołanie bezwzgl dne pozostaje niezmienione. Gdy formuła jest kopiowana w wierszach lub kolumnach, odwołanie bezwzgl dne nie zostanie dopasowane. Domy lnie nowe formuły u ywaj odwoła wzgl dnych, zatem w odwołania bezwzgl dne musi je zmienia u ytkownik. Na przykład po skopiowaniu odwołania bezwzgl dnego z komórki B2 do komórki B3 pozostanie ono to samo w obu komórkach =$A$1. A B 1 2 =$A$1 3 =$A$1 Kopiowana formuła z odwołaniem bezwzgl dnym. Odwołania mieszane. Odwołanie mieszane ma albo bezwzgl dne odwołanie do kolumny i wzgl dne do wiersza, albo bezwzgl dne do wiersza i wzgl dne do kolumny. Bezwzgl dne odwołanie do kolumny przybiera posta $A1, $B1 i tak dalej. Bezwzgl dne odwołanie do wiersza przybiera posta A$1, B$1 i tak dalej. Gdy zmieni si pozycja komórki zawieraj cej formuł, zmieni si odwołanie wzgl dne, za odwołanie bezwzgl dne nie zmieni si. Gdy formuła zostanie skopiowana w wierszach lub w kolumnach, odwołanie wzgl dne zostanie automatycznie dopasowane, za odwołanie bezwzgl dne nie zostanie dopasowane. Na przykład po skopiowaniu odwołania mieszanego z komórki A2 do komórki B3 to odwołanie to zostanie dopasowane z =A$1 na =B$1. 1 A B C 2 =A$1 3 =B$1 Kopiowana formuła z adresem mieszanym.