VII Turniej Piłki NoŜnej Z podwórka na stadion o Puchar Tymbarku

Transkrypt

1 Marzenia małych piłkarzy mogą się spełnić! Zwycięzcy VII Turnieju Piłki NoŜnej Z podwórka na stadion o Puchar Tymbarku wyjadą do Barcelony na Camp Nou. Od maja do września 2007r. na boiskach w całej Polsce rozgrywane będą mecze w ramach VII Turnieju Piłki NoŜnej Z podwórka na stadion o Puchar Tymbarku. To jeden z największych w Polsce projektów tego typu, wpisujący się w edukację sportową dzieci. Na małych piłkarzy czeka wiele atrakcji i wspaniałe nagrody. Zwycięzcy wyjadą do Barcelony na Camp Nou! Po raz pierwszy sponsorem głównym Turnieju jest firma Tymbark. Z Błaszczykowskim i Beenhakkerem Turniej przeznaczony jest dla dziewcząt i chłopców w wieku do 10 lat. Patronat honorowy nad rozgrywkami objęli: Leo Beenhakker - trener Reprezentacji Polski, FIFA - Międzynarodowa Federacja Piłki NoŜnej oraz Ministerstwo Sportu i Minister Edukacji Narodowej. Twarzą Turnieju jest Jakub Błaszczykowski - najlepszy polski pomocnik, powoływany na najwaŝniejsze mecze Reprezentacji Polski. Według niego Turniej Z podwórka na stadion to wspaniała zabawa, ale równieŝ wielkie przeŝycie dla małych piłkarzy. Jestem przekonany, Ŝe podczas tegorocznych rozgrywek wyłonionych zostanie kilka talentów piłkarskich, które w przyszłości zagrają w pierwszoligowych klubach, a moŝe nawet w Reprezentacji Polski. Organizatorem Turnieju jest Polski Związek Piłki NoŜnej, a sponsorem głównym - firma Tymbark. Zgłoszenia druŝyn tylko do 7 maja Do 7 maja br. moŝna zgłaszać druŝyny do udziału w Turnieju. Zainteresowani trenerzy i nauczyciele w-f powinni wysłać formularz zgłoszenia, wybierając jedną z moŝliwości: przez Internet (plik do pobrania ze strony lub pocztą tradycyjną bezpośrednio do Działu UKS przy PZPN, ul. Miodowa 1, Warszawa lub faksem do Działu UKS przy PZPN, nr (0-22) miesięcy rozgrywek Turniej rozgrywany jest na podstawie przepisów gry w piłkę noŝną, zgodnie z regulaminem Turnieju i obowiązującymi postanowieniami Polskiego Związku Piłki NoŜnej. Rozgrywki eliminacyjne odbywają się w maju na szczeblach: gminnym i powiatowym. W finałach wojewódzkich (26 maja 21 czerwca) startują zwycięzcy finałów powiatowych. Półfinały rozgrywane są w ramach letnich obozów sportowych. Turniej kończy się ogólnopolskim finałem w dn września br. Na kaŝdym szczeblu zwycięŝyć i awansować do kolejnego etapu mogą: jedna druŝyna chłopców i jedna druŝyna dziewcząt. Zawodnicy słabszych zespołów mają jednak moŝliwość wzięcia udziału w kolejnych szczeblach rozgrywek trener zwycięskiej druŝyny moŝe dobrać do swojej reprezentacji 5 zawodników z innych zespołów. Dzięki temu w ogólnopolskim finale triumfować moŝe zawodnik, którego druŝyna odpadła juŝ na etapie gminnym.

2 Szczegółowe informacje dotyczące zgłaszania druŝyn, przebiegu Turnieju oraz regulamin i formularz zgłoszeniowy znajdują się na stronach: i Informacje o Turnieju trafią do wszystkich szkół podstawowych w Polsce oraz do Ludowych i Szkolnych Związków Sportowych, Urzędów Wojewódzkich, Kuratoriów i Urzędów Powiatowych. Turniej Z podwórka na stadion organizowany jest od 2001 r. W pierwszych edycjach rozgrywany był na etapach gminnym, powiatowym i wojewódzkim - kończył się obozami sportowymi, podczas których wygrywały najsilniejsze reprezentacje wojewódzkie. W 2005r. formuła Turnieju została wzbogacona o finał ogólnopolski. W rozgrywkach finałowych, do których docierają najlepsi, wyłaniani są Mistrzowie Polski w kategorii dziewcząt (w ub. roku zwycięŝyła reprezentacja woj. śląskiego) i chłopców (w ub. roku zwycięŝyła reprezentacja woj. małopolskiego). Dotychczas w Turnieju udział wzięło ponad 5700 druŝyn z całej Polski. W organizację VII edycji Turnieju po raz pierwszy w roli sponsora głównego zaangaŝowała się Firma Tymbark. Dzięki temu realizowane są dodatkowe działania, które uatrakcyjniają Turniej (m.in. zaproszenie do współpracy Jakuba Błaszczykowskiego, dodatkowe konkursy, atrakcje podczas półfinałów i finału), powstała równieŝ strona internetowa Dodatkowych informacji udzielają: Olga Janaszek, Network PR, olga.janaszek@network-pr.pl; tel. (0-22) , wew. 18 Ze strony Polskiego Związku Piłki NoŜnej Koordynator Turnieju Tomasz Zabielski, tomasz.zabielski@pzpn.pl, tel. (0-22) VII Turniej Piłki NoŜnej Z podwórka na stadion o Puchar Tymbarku Kontakt do Wojewódzkiego Koordynatora Turnieju odpowiedzialnego z ramienia PZPN za organizację etapów gminnych, powiatowych i wojewódzkich. Dolnośląskie Marek Mazur telefon dolnoslaskie@zpodworkanastadion.pl Uczestnikom Turnieju Ŝyczę dobrej zabawy oraz wyłonienia kilku talentów piłkarskich, które w przyszłości zagrają w pierwszoligowych klubach piłkarskich, a moŝe nawet w reprezentacji Polski. Jakub Błaszczykowski

3 Twarzą tegorocznego Turnieju Piłki NoŜnej Z podwórka na stadion o Puchar Tymbarku jest Jakub Błaszczykowski, jeden z najlepszych polskich pomocników, powoływany na najwaŝniejsze mecze Reprezentacji Polski. W sezonie jesiennym przechodzi do klubu Borussia Dortmund. Jest młodym piłkarzem, idolem dzieci i młodzieŝy, którego podziwiają równieŝ dorośli kibice! Historia jego piłkarskiej drogi doskonale wpisuje się w ideę Turnieju. Z Truskolasów na stadion Jakub urodził się 14 grudnia 1985 roku w dwutysięcznej wiosce Truskolasy pod Częstochową. Tak opowiada o swoich pierwszych wspomnieniach związanych z piłką: Moim marzeniem od zawsze było zostać piłkarzem! W wieku 7 lat grałem na podwórku koło szkoły. Nazywaliśmy je boiskiem, chociaŝ wcale nim nie było. Graliśmy tam codziennie od 7 rano do 10 wieczorem, dopóki ktoś nam nie kazał iść do domu się uczyć. Z reguły grałem z duŝo starszymi kolegami. W wieku 9 lat pojechałem na pierwszy trening do Częstochowy na Raków. Był tam nabór młodych zawodników, dostałem się do druŝyny i zacząłem trenować. Po dwóch miesiącach przenieśli mnie do grupy o dwa lata starszej, gdzie 4 lata trenowałem u trenera Zalewskiego. Starszy o trzy lata brat Jakuba, Dawid wspomina sytuację z Pierwszej Komunii Św.: Wujek z ojcem stoją na dworze i filmują. Idzie koleŝanka, Kuba i kolega. Wszyscy ubrani są elegancko, Kuba w garniturku. Nagle patrzymy, a Kuba podbiega w korkach. Kamera na Kubę i słowa naszego taty: Co ty masz na nogach?, a Kuba: Jak to co? Na boisko idę!. W pamięci Dawida utkwiła teŝ scena z meczu Polska - Anglia w Warszawie w 1999r.: Kuba widząc rozgrzewającego się Michaela Owena krzyknął: Michael, Michael! A on wtedy odwrócił się i mu pomachał. Kuba był taki szczęśliwy, taki zadowolony, Ŝe nie mógł potem zasnąć. Kuba i Owen urodzili się tego samego dnia 14 grudnia. Droga z podwórka na stadion nie była wcale łatwa. Jakub sześć dni w tygodniu dojeŝdŝał na treningi 35 km w jedną stronę z Truskolasów do Rakowa Częstochowa. Pytany o chwile załamania, odpowiada: Jeden raz miałem moment zawahania. Było to jeszcze w szkole podstawowej, byłem zmęczony dojazdami i treningami, przestałem grać. Trwało to ok. 2 miesięcy. Potem, za namową Jurka Brzęczka, mojego wujka, pojechałem z druŝyną na turniej do Bełchatowa, gdzie zostałem najlepszym zawodnikiem. To był dobry bodziec do dalszej pracy. Wróciłem do trenera Mirosława Sieji na kolejne cztery lata. Trener Sieja zawsze powtarzał: Masz papiery na granie! Szkoda, Ŝebyś zmarnował swoją szansę! Dawid, brat Kuby, wspominając dzieciństwo mówi: Najwięcej czasu wolnego spędzaliśmy na boisku. Graliśmy w szkole, po szkole, był czas, kiedy trenowaliśmy dzień w dzień. Jeśli zdarzyło się, Ŝe nie było treningu, to nic innego nie było w głowie, tylko piłka. Pamiętam, Ŝe nawet w zimie we dwóch wychodziliśmy na dwór i graliśmy po 3-4 godziny. Mama wołała nas, a tu dziewiąta, dziesiąta wieczorem, ciemno. Mieliśmy światełko przed domem i graliśmy na małym placyku. Z zimowych sportów uprawianych wspólnie z bratem i paczką kolegów Dawid wspomina jeszcze skoki narciarskie: Mieliśmy taką skocznię, z której skakaliśmy nawet po metrów. Bawiliśmy się teŝ w budowanie iglo. W białej miseczce jeden z nas robił formy, drugi woził śnieg, trzeci układał, zalepiał, robiliśmy ścianki, jakiś daszek, jeden pokój, drugi pokój i bawiliśmy się.

4 Dwie najwaŝniejsze osoby w Ŝyciu Jakuba to jego mama i babcia Felicja, która jest niezwykle dumna z wnuka. Mamie, która odeszła, gdy miał 11 lat, dedykuje wszystkie swoje gole. Głęboko wierzy w to, Ŝe jest z nim i widzi jego sukcesy. Pytany o idola, bez wahania odpowiada: Wujek Jurek Brzęczek zawsze był dla mnie idolem i wzorem do naśladowania nie tylko jako sportowiec, ale jako człowiek. Imponuje mi jego podejście do Ŝycia i to, Ŝe jest bardzo w porządku w stosunku do wszystkich. Z Rakowem Częstochowa Jakub związał się na 8 lat. Potem trafił do Górnika Zabrze, ale tego półrocznego okresu nie wspomina najlepiej. W 2003r. wrócił do Częstochowy, gdzie dwa lata trenował w KS Częstochowa pod okiem trenera Gotharda Kokotta. W lutym 2005r. Wisła Kraków kupiła Jakuba Błaszczykowskiego za 70 tys. zł Ajax Amsterdam, Borussia Dortmund, czy Real Madryt? Gdy miałem 9 lat pojechałem z Rakowem Częstochowa na turniej do Holandii, gdzie wygraliśmy mecz z zawodnikami ze szkółki Ajaxu Amsterdam. Po tym turnieju trenerzy Ajaxu chcieli, abym został i grał u nich. Proponowali, Ŝe ściągną rodziców i zapewnią im pracę. Ostatecznie zostałem w Polsce, wspomina Jakub. Na początku 2007r. Borussia Dortmund zapłaciła za Jakuba Błaszczykowskiego 3,6 miliona dolarów. W ten sposób, utalentowany zawodnik stał się jednym z najdroŝszych polskich piłkarzy (dotąd większą kwotę zapłacono jedynie za transfer Jerzego Dudka, Macieja Bąka i Macieja śurawskiego). Jakub Błaszczykowski jest typem człowieka, który nie lubi przegrywać i stawia sobie w Ŝyciu coraz wyŝsze cele. Moim marzeniem jest gra w Realu Madryt!, mówi. Rywalizację i chęć bycia najlepszym ma we krwi. Dawid tak wspomina brata: Jeśli tylko był wolny czas, musieliśmy wymyślić coś, Ŝeby rywalizować, Ŝeby coś się działo. Kuba nigdy nie odpuszczał gdy graliśmy w szachy, warcaby, hokeja w naszym przedpokoju, czy inne gry, zawsze była rywalizacja między nami. Gdy ja wygrywałem, Kuba mnie męczył i nie odpuścił, dopóki nie wygrał ze mną jeszcze kilka razy. Piłkarz i straŝak Kuba jest osobą popularną, ale woda sodowa nie uderzyła mu do głowy. Dla mnie jest taki, jak dawniej. Jest szczery i uczciwy mówi Adam Dygudaj - najbliŝszy przyjaciel Jakuba. Adam z Kubą razem chodzili do przedszkola i do podstawówki, razem grali w piłkę, a dzisiaj dzwonią do siebie i spotykają się tak często, jak to tylko moŝliwe. Adam jest straŝakiem, Kuba - piłkarzem obydwaj spełnili swoje marzenia z dzieciństwa. Kuba był bardzo mały, ale zawsze na boisku wyróŝniał się. Był zwinny i szybki. W szkole nie miał problemów z nauką, ale najlepszy był z WF-u. KaŜdy lubił z nim grać, bo widząc kogoś na innej lepszej pozycji, zagrywał. Nigdy nie grał sam, dawał szanse innym - wspomina Adam. Kuba pomagał Adamowi przygotowywać się do egzaminów sprawnościowych do szkoły: Razem biegaliśmy wkoło Truskolas. Pamiętam pierwszy wspólny trening, to była zima. Podbiegłem pod górkę i juŝ miałem zadyszkę, a Kuba powiedział mi, Ŝe muszę przezwycięŝyć kolkę i kryzys. Jak dobiegliśmy do mety, podziękowałem mu i poszedłem do domu. Na drugi dzień miałem zakwasy i odstawiłem na jakiś czas bieganie z Kubą.

5 Przyjaźń Kuby i Adama tylko raz została wystawiona na próbę. Podobała nam się jedna dziewczyna, która spotykała się czasami ze mną, a czasami z Kubą - wspomina Adam. Wiedzieliśmy, Ŝe obydwaj spotykamy się z tą samą dziewczyną, nie ukrywaliśmy tego przed sobą. Razem doszliśmy do wniosku, Ŝe zobaczymy, kogo wybierze. Ustaliliśmy, Ŝe ja z Kuby telefonu zadzwonię do niej. Ona myślała, Ŝe to Kuba, a tu niespodzianka - Adam Rozmowa zakończyła się naszym rozstaniem, wybór padł na Kubę. Najwspanialsze wspólne wspomnienie z dzieciństwa Razem pojechaliśmy na Turniej do Włoch. Pojechaliśmy tam grać w piłkę - ja, Kuba i kilku kolegów z Truskolasów - wspomina Adam. Jakub dla Turnieju Jakub Błaszczykowski zaangaŝował się w VII Turniej Z podwórka na stadion o Puchar Tymbarku, poniewaŝ, jak mówi propagowanie sportu wśród dzieci jest niezwykle waŝne i potrzebne w dzisiejszych czasach. Dzieci, zamiast wyjść na boisko, siedzą w domu, grają w róŝne gry, nie ruszają się. Dzieciom nie chce się tak, jak nam kiedyś. Jakub podkreśla równieŝ wpływ uprawiania sportu na kształtowanie charakteru człowiek, który gra w piłkę lub uprawia inne dyscypliny sportowe jest bardziej zahartowany, nie załamuje się tak szybko, dąŝy do celu!. Wskazując na rzeczy, o których powinni pamiętać mali sportowcy, mówi: Pierwsza waŝna rzecz to na pewno trening, trening i jeszcze raz trening! Samozaparcie i konsekwencja pozwalają przezwycięŝyć momenty zawahania. WaŜne jest równieŝ szczęście, ale to później.