Remonty w zasobach spółdzielni, czyli mieszkajmy wygodniej

Transkrypt

1 4 (72) 2005 Remonty w zasobach spółdzielni, czyli mieszkajmy wygodniej Gospodarka remontowa stanowi jeden z podstawowych kierunków działalności Spółdzielni. W roku 2005 jak i w latach ubiegłych SM PIAST przeprowadziła szereg prac remontowych, których celem było utrzymanie jej zasobów w należytym stanie technicznym. Jednocześnie należy stwierdzić, iż wykonane prace przyniosły wymierne korzyści mieszkańcom Osiedla Tysiąclecia np. poprzez zmniejszanie kosztów eksploatacji. Prowadzone były zarówno kompleksowe prace remontowe takie jak: remonty elewacji wraz z przebudową ścian ciągów komunikacyjnych w budynkach mieszkalnych przy ul. Tysiąclecia 47 (fot. 1), Tysiąclecia 92 (fot. 2), Ułańskiej 11 (fot. 3) oraz Piastów 9 (fot. 4), DOKOŃCZENIE NA STR. 2 KRAJOBRAZ PO BURZY Rozmowa z Prezesem Regionalnego Związku Rewizyjnego Spółdzielczości Mieszkaniowej w Katowicach, Członkiem Krajowej Rady Spółdzielczej, Zbigniewem Durczokiem Fot. 1 Tysiąclecia 47 Panie Prezesie, może zaczniemy od góry 1 maja ubiegłego roku staliśmy się Europejczykami, członkami Wspólnoty, która zawsze poświęcała i dalej poświęca spółdzielczości wiele uwagi. Dlaczego Unia Europejska tak interesuje się spółdzielczością? Może nie wszyscy wiemy, że spółdzielczość jest jednym z najliczniejszych ruchów gospodarczo- -społecznych, zrzesza ponad 800 milionów ludzi na całym świecie. Obecnie ruch spółdzielczy przeżywa renesans, szczególnie w krajach wysoko rozwiniętych, w tym w UE. Przed 1 maja 2004 roku spółdzielczość w 15 starych krajach Unii liczyła 83 miliony członków, zrzeszonych w ponad 132 tysiącach spółdzielni. Po 1 maja 2004 roku, liczba ta powiększyła się o 23 miliony członków z nowych państw członkowskich. To tyle statystyka. Dlaczego Unia Europejska tak interesuje się spółdzielczością? DOKOŃCZENIE NA STR. 3 W NUMERZE Witamy na str. 2 Jak wymeldować lokatora str. 4 Koszty ogrzewania str. 5 Ulga remontowa zdążyć przed... str 8 Aktualna sytuacja prawna Spółdzielczości Mieszkaniowej w Polsce str. 9

2 Nr 4 (72) 2005 grudzień 2005 Remonty w zasobach spółdzielni, czyli mieszkajmy wygodniej DOKOŃCZENIE ZE STR. 1 remonty miejsc postojowych w rejonie budynku mieszkalnego przy ul. Piastów 9, wymiana pionów wody zimnej i ciepłej w budynku przy ul. Zawiszy Czarnego 10, remont korytarzy lokatorskich i klatek awaryjnych w budynkach przy ul. Zawiszy Czarnego 4 i Tysiąclecia 47, przebudowa pomieszczeń po Spółdzielczym Ośrodku Kultury w budynku przy ul. Zawiszy Czarnego 10 na lokale mieszkalne, jak również wykonywano, według bieżących potrzeb między innymi: naprawy wylewek balkonowych, naprawy tynków na ścianach i sufitach w mieszkaniach, Fot. 2 Tysiąclecia 92 konserwację i częściową naprawę pokryć dachowych. Podobnie jak w latach poprzednich, oprócz robót remontowych prowadzone były również prace konserwacyjne zarówno substancji mieszkaniowej, jak i terenów zielonych Osiedla. Ponadto Spółdzielnia kolejny już rok dofinansowywała wymianę wyeksploatowanych okien drewnianych na okna zespolone PCV wraz z ociepleniem ściany balkonowej Fot. 3 Ułańska 11 (metodą lekko-mokrą). W roku 2005 wielkość dofinansowania, tak jak i w roku poprzednim wynosiła 50%, co miało odzwierciedlenie w dużym zainteresowaniu mieszkańców tą formą wymiany okien. W br. za pośrednictwem Spółdzielni wymieniono stolarkę okienną w 200 mieszkaniach. Fot. 4 Piastów 9 Realizacja ww. robót remontowych i konserwacyjnych, wpłynęła między innymi na zmniejszenie strat ciepła przez przegrody zewnętrzne budynków, zmniejszenie ilości awarii, poprawę estetyki budynków, jak również przyczyniła się do uporządkowania infrastruktury drogowej oraz zwiększenia ilości miejsc postojowych. Nie ulega więc wątpliwości, iż wiele zrobiono w okresie kilku ostatnich lat. Jednak tylko dzięki systematycznie prowadzonym remontom budynków należących do zasobów SM PIAST mieszkańcy nie muszą obawiać się najbliższej przyszłości, a raczej mogą spodziewać się dalszej poprawy komfortu i jakości życia. Dział Techniczny Witamy na Stwierdzenie, że Internet to wspaniały wynalazek, będący kopalnią informacji, miejscem nauki, rozrywki a nawet spotkań nie jest niczym odkrywczym. Stał się niezwykle potrzebnym, a w przyszłości będzie wręcz niezbędnym składnikiem naszego życia. Dlatego też Spółdzielnia postanowiła nie pozostawać w tyle. Ci z Państwa, którzy odwiedzają stronę internetową SM Piast zauważyli, że w ostatnim czasie mocno zmieniała swój układ i wygląd. Statystyki oglądalności wskazują duże zainteresowanie informacjami dotyczącymi ofert mieszkaniowych i lokalowych (lista ofert aktualizowana jest na bieżąco) oraz co jest zrozumiałe z uwagi na aktualny stan rynku mieszkań wszelkimi nowymi inwestycjami realizowanymi przez Spółdzielnię. DOKOŃCZENIE NA STR. 4 Naczelną zasadą, jaką kierowano się przy konstrukcji strony było umożliwienie swobodnego dostępu do zasobów serwisu. W wyniku ostatnich prac projektowych, strona przybrała charakter portalowy. Wspomniana wcześniej zasada spowodowała, że: Najważniejsze informacje i wydarzenia dotyczące Spółdzielni są chronologicznie zamieszczane w środkowej części pierwszej strony. Menu zawiera odnośniki do wszelkich informacji serwisu, jest bardzo komunikatywne, pozwalające na intuicyjne poruszanie się po serwisie. Zamieszczono Wyszukiwarkę zapewniającą szybki dostęp do informacji w całym serwisie według podanych przez użytkownika kryteriów poszukiwania (słów kluczowych). Dołączono zakładkę sondażu (miniankiety) pozwalającego na poznanie stopnia zaspokojenia potrzeb informacyjnych internautów, a tym samym na ciągłe doskonalenie serwisu. Umieszczono przydatne linki (odnośniki do innych stron internetowych) m.in. do strony Urzędu Wojewódzkiego, Urzędu Miasta, stron rozkładów jazdy środków komunikacji (PKP, KZK GOP). 2

3 grudzień 2005 Nr 4 (72) 2005 Krajobraz po burzy DOKOŃCZENIE ZE STR. 1 Można wyróżnić trzy przyczyny. Pierwszą, jest związek rozwoju spółdzielczości i przedsiębiorstw spółdzielczych z rozwojem gospodarki całego kraju. Spółdzielczość angażuje bowiem sfery i grupy słabsze, mniej zamożne, które dzięki wspólnemu działaniu wytwarzają, świadczą usługi, a także zaspokajają w godziwy sposób podobne, czy wspólne potrzeby i dzięki wspólnemu, zorganizowanemu działaniu czynią to lepiej, sprawniej, taniej. Drugą przyczyną jest to, że w dobie koncentracji kapitału i globalizacji gospodarki, dzięki rozwojowi spółdzielczości, korzystającej z lokalnych zasobów pracy i lokalnych możliwości surowcowych, zaspokajającej lokalne potrzeby, następuje łagodzenie dysproporcji w regionie i między regionami, między mniejszymi ośrodkami a centrami, a zwykle te mniejsze ośrodki, przy koncentracji, bywają pomijane. Trzecią przyczyną, są różnice pomiędzy innymi podmiotami korporacyjnymi a spółdzielniami i ich odbiór w społeczeństwach. W spółdzielniach bowiem, w odróżnieniu od innych podmiotów gospodarczych, zysk nie musi stanowić celu nadrzędnego. Jest jeszcze inna, być może ważniejsza cecha, z powodu której spółdzielczość zyskuje na atrakcyjności to uznanie dla ruchu spółdzielczego i potrzeby jego rozwoju, które można odnaleźć w społecznej nauce Kościoła, szczególnie z okresu kierowania nim przez naszego wielkiego rodaka, papieża Jana Pawła II. To właśnie nasz wielki rodak powiedział: Spółdzielczość zakłada dowartościowanie roli każdego z członków wspólnoty, chroniąc w ten sposób słuszne interesy osoby. Także Międzynarodowa Organizacja Pracy dostrzega znaczenie spółdzielczości. Dlaczego zatem w Polsce stosunek do spółdzielczości jest inny? Spółdzielczość w Polsce traktuje się jako relikt realnego socjalizmu pomimo że twierdzenie takie nie ma żadnej podstawy merytorycznej. Spółdzielczość w Polsce datowana jest od 1816 roku, w tym roku bowiem Stanisław Staszic założył Hrubieszowskie Towarzystwo Ziemskie, które było jedną z pierwszych organizacji spółdzielczych w Europie. Dla powstających w Polsce w tym czasie organizacji spółdzielczych charakterystyczne było jeszcze to, że były to autentyczne organizacje samorządowe i miały jedną wyróżniającą je cechę wśród europejskich organizacji tego typu były to jednocześnie organizacje patriotyczne, zrzeszające Polaków, którzy nie umieli sobie poradzić z zaborcami. Ponadto przypomnieć wypada, że Chorzowska Spółdzielnia Mieszkaniowa, która chyba w naszym regionie jest najstarsza, niedługo obchodzić będzie 100-lecie swojego istnienia. W starej Konstytucji był zapis, że państwo popiera rozwój budownictwa mieszkaniowego, ze szczególnym uwzględnieniem spółdzielczości mieszkaniowej, ale było to budownictwo złej jakości, z wadami technologicznymi o charakterze postępującym i efekt jest taki, że spółdzielnie mieszkaniowe muszą sporo zebranych od swoich mieszkańców funduszy przeznaczać na usuwanie tych wad. Spółdzielczość nigdy nie była państwowa, chociaż próbowano tego dokonać! Spółdzielczości nie można jednak przekształcić bez utraty tożsamości i sensu jej istnienia. Obecnie państwo nie ma polityki mieszkaniowej, a kolejne udogodnienia dla budownictwa mieszkaniowego są likwidowane. Należy również zwrócić uwagę na kolejny fakt, i o tym mówiłem podczas tegorocznego Zebrania Przedstawicieli Członków w Piaście to nie tyle członkowie spółdzielni, tylko ludzie z zewnątrz atakują spółdzielczość. Deprecjonują oni spółdzielczość mieszkaniową twierdząc, że to my mamy wysokie opłaty i że spółdzielnie są niegospodarne. Dane statystyczne świadczą o czymś zupełnie innym. Przeciętne opłaty eksploatacyjne dla 6 miast GOP-u, tj. Katowic, Chorzowa, Rudy Śląskiej, Siemianowic, Świętochłowic i Gliwic, stanowią jedynie 60% przeciętnego czynszu w zasobach komunalnych. Chwalone TBS-y, mają opłaty 3- do 4-krotnie wyższe, a spłata kredytu nie jest odnoszona na wkład. Zatem nie spółdzielnie są niegospodarne! Co sądzi Pan o sytuacji spółdzielców po kolejnej burzy (a właściwie burzach), a zatem po tym, jak Trybunał Konstytucyjny uznał 8 przepisów ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych za niezgodne z Konstytucją RP, a Sejm RP uchwalił kolejne zmiany, które nie uwzględniają orzeczeń TK? A także po tych wszystkich zmianach odbierających nam już i tak nikłe ulgi? Powiem tak jesteśmy bliscy masy krytycznej. Społeczeństwo polskie nie jest dostatecznie zamożne, aby samodzielnie zaspokajać swoje potrzeby mieszkaniowe. Tymczasem jeszcze w roku 1992, na wspomaganie mieszkalnictwa kierowano 6,1% wydatków budżetu państwa, w roku 2003 było to już tylko 1,1%. Sukcesywnie likwidowane są wszelkie ulgi podatkowe związane z mieszkalnictwem. Niedawno zlikwidowano nawet 10% umorzenie kredytu ze środków Krajowego Funduszu Mieszkaniowego, na realizację budownictwa społecznego. W kraju o tak niskiej zamożności społeczeństwa, nie buduje się już mieszkań lokatorskich (nie licząc współfinansowanych przez KFM). A przecież czym społeczeństwo uboższe, tym publiczne zasoby mieszkaniowe powinny być większe. Jak wyobrażamy sobie funkcjonowanie nowej, przeciętnej polskiej rodziny i los ujemnego przyrostu naturalnego, którego związek z sytuacją mieszkaniową jest niedostrzegalny ( becikowe tu chyba też nie pomoże). A sytuacja na rynku pracy? Czy skala bezrobocia nie byłaby mniejsza, gdyby istniała mobilność społeczeństwa? Nasze społeczeństwo nie może być mobilne, bo nie ma mieszkań, a koszt budowy 1 m 2 mieszkania zbliża się (po potrąceniu składek na ubezpieczenie społeczne i podatku) do dwóch średnich miesięcznych pensji! Pomimo że ustalono ustawowo, iż zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych jest zadaniem własnym gminy, to jednak tworzenie warunków dla realizacji tego zadania należy do państwa. Na razie stan mieszkalnictwa w Polsce należy określić jako zły. Obecnie mówi się o szybkiej budowie 3 mln mieszkań. To dobry sygnał, ale czy realistyczny? W Polsce, według danych Krajowej Rady Spółdzielczej, funkcjonuje 3,5 tys. spółdzielni mieszkaniowych, które posiadają w swoich zasobach 3,5 mln mieszkań (na ogólną liczbę mieszkań 12,5 mln). Spółdzielnie mieszkaniowe budowały i są w stanie dalej budować tanie mieszkania, ale państwo musi zapewnić ku temu warunki. A może powrócić do korzeni spółdzielczości? Do tanich mieszkań lokatorskich dla członków spółdzielni? Czy widzi Pan zatem dalsze perspektywy przed spółdzielczością mieszkaniową? Mimo wszystko tak, widzę. Bardzo dużo tutaj zależy od samych spółdzielców. Ale też spółdzielczość z pewnością powinna działać wspólnie, poprawnie i w miarę jednolicie. Przyjąć wspólne standardy w zakresie rozliczania i dokumentowania kosztów oraz kalkulowania opłat, uzgodnić ramowe terminy wprowadzania zmian w opłatach za używanie lokali, wprowadzić ujednolicone co do form zdefiniowanie zakresu rzeczowego spółdzielczych zasobów mieszkaniowych, rozszerzyć i zintensyfikować zakres wspólnych szkoleń kadry, aby lepiej przygotować się do nowych zadań i nowego sposobu działania. Przyjąć i przestrzegać wspólnych standardów w zakresie obsługi technicznej zasobów oraz wymieniać doświadczenia w tym zakresie, opracować wariantowe uproszczone plany zarządzania nieruchomościami, poszerzyć i zintensyfikować współpracę z samorządami terytorialnymi, w tym wypracować wspólne działania w zakresach realizowanych przez samorząd terytorialny i spółdzielczość i wiele, wiele innych. Zbliżają się najpiękniejsze święta święta Bożego Narodzenia Tak i chciałbym Państwu życzyć, aby te święta przeżyli w zdrowiu i szczęściu, radosnej atmosferze, wśród najbliższych. Życzę również, aby nadchodzący rok i lata przyszłe przynosiły już tylko same korzystne dla nas zmiany, aby polskie rodziny nie tylko miały się czym dzielić przy wspólnym stole, ale i czyniły to u siebie, we własnych czterech ścianach, własnych, choć niekoniecznie z prawnym tytułem własności. Dołączając się do tych życzeń, dziękuję za rozmowę. Rozmawiała: Joanna Majcherczyk 3

4 Nr 4 (72) 2005 grudzień 2005 Jak wymeldować lokatora z lokalu mieszkalnego Wymeldowanie lokatora możliwe jest na dwa sposoby, może to uczynić on sam, a w przypadku niedopełnienia obowiązku wymeldowania, organ meldunkowy z urzędu lub na nasz wniosek. wszystkich zainteresowanych mieszkaniem na zasadzie umowy najmu na Osiedlu Tysiąclecie- -Dolne przy ul. Piastów 12 w Katowicach do zawarcia umowy. SM Piast w Katowicach podjęła budowę nowych mieszkań z Krajowego Funduszu Mieszkaniowego dla osób, które z uwagi na swe dochody nie mogą starać się o mieszkanie komunalne (dochód zbyt wysoki), a nie stać ich na zakup mieszkania na wolnym rynku (dochód za mały). Można jeszcze otrzymać mieszkanie o metrażu od 54,90 m 2 do 67,10 m 2. Przepisy ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych nakładają na nas obowiązek meldunkowy. Oznacza to, że każda osoba, która przebywa w określonej miejscowości pod tym samym adresem dłużej niż trzy doby, jest obowiązana zameldować się na pobyt stały lub czasowy. Natomiast opuszczając miejsce pobytu stałego lub czasowego jest obowiązana wymeldować się w organie gminy właściwym ze względu na dotychczasowe miejsce pobytu. I powinna to zrobić najpóźniej w dniu opuszczenia tego miejsca. Zarówno zameldowanie, jak i wymeldowanie nie są czynnościami skomplikowanymi. W pierwszym przypadku należy w urzędzie gminy złożyć stosowne oświadczenie o zamiarze stałego przebywania w konkretnym lokalu, a wraz z nim odpowiednie dokumenty. W drugim przypadku należy poinformować o chęci opuszczenia miejsca stałego pobytu. Problem z wymeldowaniem w urzędzie pojawia się, gdy lokator wyprowadza się i znika bez wieści gdzie przebywa, nie dopełniając swojego obowiązku, albo odmawia opuszczenia lokalu. W takiej sytuacji czeka nas długotrwałe postępowanie administracyjne. Jeżeli znajdziemy się w sytuacji, że nasz lokator wyprowadził się na stałe i nie wymeldował się z pobytu stałego zameldowania, nie będzie możliwe wymeldowanie w trybie natychmiastowym. Choć podstawowy warunek konieczny do wymeldowania opuszczenia lokalu został spełniony, niezbędne jest tutaj przeprowadzenie postępowania administracyjnego, którym organ zbada przyczyny i okoliczności opuszczenia przez tę osobę lokalu. Urząd gminy ma obowiązek ustalić czy opuszczenie lokalu miało charakter trwały i rzeczywiście ma miejsce, czy było dobrowolne, czyli wynikało z własnej woli lokatora oraz ewentualnie czy osoba podjęła czynności zmierzające do przywrócenia przebywania w lokalu. Jeśli w toku postępowania organ administracyjny stwierdzi, że opuszczenie lokalu było skutkiem wymuszenia lub stosowania przymusu, odmówi wymeldowania. Tak samo uczyni jeżeli opuszczenie miejsca pobytu miało jedynie charakter czasowy. Decyzja o wymeldowaniu lokatora może zapaść tylko i wyłącznie, gdy lokator sam, z własnej woli, niczym nie przymuszony, na stałe opuści nasz lokal mieszkalny i nie dopełni ciążącego na nim obowiązku meldunkowego. Aby uzyskać decyzję administracyjną dotyczącą wymeldowania lokatora, należy złożyć we właściwym urzędzie dokumenty w postaci wniosku o wymeldowanie konkretnej osoby w formie podania oraz dokument potwierdzający tytuł prawny do lokalu. Może to być akt notarialny stwierdzający własność lokalu, decyzja o przydziale lokalu lub umowa najmu. Poza tym do załatwienia sprawy niezbędne mogą być różne załączniki uzależnione od konkretnej sprawy. Jeśli doszło wcześniej do eksmisji, należy dostarczyć wyrok eksmisyjny, a przy rozwiązaniu małżeństwa, wyrok rozwodowy lub wyrok w sprawie podziału majątku. Złożenie wniosku wiąże się z koniecznością wniesienia opłaty w znaczkach skarbowych. Decyzja administracyjna w sprawie wymeldowania naszego lokatora powinna zapaść w terminie trzydziestu dni, licząc od dnia wszczęcia postępowania. W wypadkach jeśli sprawa jest szczególnie skomplikowana, organ ma sześćdziesiąt dni na podjęcie stosownej decyzji. Musimy przy tym pamiętać, że meldunek nie daje żadnych uprawnień do lokalu, co wielokrotnie podawała prasa, przytaczając stosowne orzeczenie sądu i przepisy. M.W. Spółdzielnia Mieszkaniowa Piast w Katowicach z a p r a s z a Osoby ubiegające się o zawarcie umowy najmu w nowo budowanym budynku winny spełniać warunki określone zgodnie z ustawą o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego a mianowicie: brak tytułu prawnego do innego lokalu mieszkalnego, w momencie podpisania umowy najmu, wniesienie kaucji zabezpieczającej najem lokalu mieszkalnego, deklaracja o wysokości dochodów członków gospodarstwa domowego. Osoby, które spełniają wwym. warunki ustawy i chcą ubiegać się o zawarcie umowy najmu mieszkania proszone są o zgłoszenie się w Zespole Członkowsko-Lokalowym pok. nr 14 przy ul. Zawiszy Czarnego 8 w Katowicach (tel wew ). Witamy na DOKOŃCZENIE ZE STR. 2 To właśnie tylko w tych częściach serwisu, w listopadzie 2005 r. odnotowano aż 1545 odwiedzin. W pozycji menu Inwestycje zamieszczona jest wizualna prezentacja wraz z opisem nowo budowanego budynku mieszkalnego przy ul. Piastów. Dla osób, które przedkładają monitor komputera nad papierową formę gazety przygotowano elektroniczną postać czasopisma Głos Tysiąclecia. Informacje w nim zawarte, to przede wszystkim wiadomości dotyczące naszej Spółdzielni a w szczególności mówiące o: działalności władz samorządowych Spółdzielni, postanowieniach regulaminów, innych przepisów prawnych obowiązujących Członków Spółdzielni oraz pozostałych najemców zasobów Spółdzielni, zasadach rozliczeń finansowych wynikających z tytułu korzystania z zasobów SM PIAST. Artykuły można przeglądać na dwa sposoby: na własnym komputerze po pobraniu żądanego numeru wydania w postaci pliku *.PDF każdego artykułu z osobna dostępnego bezpośrednio na stronach serwisu. Na stronie obecnie można znaleźć numery z bieżącego roku. Stopniowo będą również wprowadzane numery sprzed roku Internauci preferujący obraz (zamiast zmagań z suchym tekstem) klikając na link Galeria fotografii również znajdą coś dla siebie. Natomiast osoby pragnące zamieścić na łamach gazety ogłoszenie lub inne materiały reklamowe znajdą pełną informację o procedurach związanych z tym przedsięwzięciem oraz z obowiązującymi opłatami. Sam proces złożenia zamówienia można również zrealizować poprzez stronę internetową. Wszelkie uwagi, dotyczące wyglądu oraz merytoryki, przesłane na adres marketing@smpiast.pl będą niezwykle mile widziane i uwzględniane przy dalszych pracach związanych z aktualizacją serwisu. Zapraszamy do regularnego odwiedzania strony Sebastian Krajewski 4

5 grudzień 2005 Nr 4 (72) 2005 Stałość, długi i prawo Życie jest pasmem ciągłych zmian, zmian o charakterze progresywnym wytyczającym postęp społeczny. Nie mamy nic przeciwko postępowi społecznemu i związanymi z nim zmianami, ale wszelkie zmiany a tym bardziej te, które dotyczą stanu naszych portfeli, uszczuplające ich zawartość są dla nas niemile widziane. Mile natomiast są widziane te wydatki, które charakteryzuje określona stałość i wysokość. Można powiedzieć, że taki charakter mają stawki opłat za użytkowanie lokali w zasobach Spółdzielni Mieszkaniowej Piast. Sytuacja ta trwa niezmiennie od 2003 r. i nic nie wskazuje na to, że się cokolwiek w najbliższym czasie zmieni. Być może jest to niewielki, ale jednak powód do satysfakcji dla wszystkich tych, którzy cenią sobie stałość i pewność jutra, a także liczą się z każdym wydanym groszem. Pomimo utrzymywania się wspomnianych opłat na stałym poziomie Spółdzielnia musi na bieżąco zabiegać o spłatę należnych jej zaległości, które pod koniec każdego roku kalendarzowego mieszczą się w granicach 8%. Wobec wielu kontrowersji związanych z regulowaniem zaległości celowym jest w tym miejscu wyjaśnić wszystkie aspekty związane z zadłużeniem i jego likwidacją. Wspomniane powyżej 8% zadłużenia to mieszkańcy osiedla, potencjalni dłużnicy, którzy posiadają zaległości w trzech kategoriach. W pierwszej kategorii mieszczą się ci, wobec których prowadzone jest postępowanie upominawcze, a zaległość dotyczy od jednego do kilku miesięcy. W kategorii drugiej lokują się ci z mieszkańców, których zaległości skierowane zostały na drogę postępowania sądowego o zapłatę oraz ci, których zaległości są zasądzone prawomocnymi wyrokami sądowymi lub nakazami zapłaty w postępowaniu upominawczym. Istotną informacją dla wszystkich zadłużonych regulujących dług jest ta, iż zostaną im naliczone odsetki za czas opóźnienia bez względu na przyczynę tego opóźnienia, jak wynika z art. 481 K.C. Warto dodać, że wierzyciel czyli Spółdzielnia ma pewną swobodę w zaliczaniu otrzymanych w ramach spłaty długu pieniędzy lokując je czy to w pierw- Koszty ogrzewania Mieszkasz w budynku lub masz w nim garaż, czy też lokal użytkowy musisz ponosić koszty ogrzewania budynku. Zgodnie z obowiązującym Prawem Energetycznym administrator budynku wyposażonego w instalację c.o. zasilaną z sieci ciepłowniczej musi dla tego budynku zamówić odpowiednią moc. Za tę zamówioną moc administrator budynku musi płacić przez dwanaście miesięcy w roku. Koszty te rozliczane są na wszystkich użytkowników tego budynku, proporcjonalnie do powierzchni ich lokali. O ile na wejściu sieci ciepłowniczej do budynku zainstalowany jest ciepłomierz umożliwiający pomiar zużytego ciepła przez budynek, to możliwa jest zabudowa w budynku urządzeń umożliwiających podział pobranego ciepła na poszczególne lokale. Nie wystarczy jednak podzielić zużytego ciepła proporcjonalnie do wskazań np. podzielników, gdyż ciepło zużywają również pomieszczenia ogólnego użytku (korytarze, pralnie, suszarnie, klatki schodowe). Koszty zużytego ciepła przez pomieszczenia ogólnego użytku rozliczane są proporcjonalnie do powierzchni lokali w tym budynku. Niektórzy z mieszkańców uważają, że można wyłączyć z ogrzewania ich lokal i Zarząd Spółdzielni powinien przychylić się do ich wniosku, aby nie płacić za ogrzewanie. Nic bardziej mylnego, gdyż jak przedstawiono powyżej w budynku wielolokalowym występują koszty stałe niezależne od zużytego ciepła przez grzejniki w danym lokalu. Ponadto występuje przenikanie ciepła przez przegrody budowlane, czyli taki lokal, który wyłączono by z ogrzewania (lub, w którym zakręcone będą wszystkie zawory przy grzejnikach) będzie dalej ogrzewany przez sąsiadujące lokale. Niemożność odłączenia lokalu od instalacji centralnego szej kolejności na związane z tym długiem zaległe zaległości uboczne (np. odsetki) lub na zalegające świadczenia główne (np. raty). Możliwość taką przewiduje art zd. 2 K.C. Jak z tego wynika wpłaty dokonane na poczet konkretnego długu w praktyce zalicza się na zaległe odsetki za opóźnienie związane z tym długiem, przy czym niepotrzebna jest na to zgoda dłużnika. Warto również dodać, aby każdy dłużnik a szczególnie ten, który posiada kilka wyroków sądowych o zapłatę wiedział, iż w razie przeznaczenia określonej sumy na spłatę zadłużenia wskazał jednocześnie, o który z nakazów chodzi. W sytuacji, kiedy tego nie zrobił wierzyciel czyli Spółdzielnia zgodnie z art K.C. zaliczy wpłatę na poczet długu najdawniej wymagalnego. Postępowanie to ze strony Spółdzielni jest korzystne dla dłużnika, gdyż po wpłaceniu określonej kwoty zadłużenia, a tym samym zmniejszeniu się należności głównej, odsetki liczone od pozostałej kwoty do dnia zapłaty będą automatycznie mniejsze. Każdy mieszkaniec Osiedla winien pamiętać (tyczy się to ogrzewania prawnie potwierdza Sąd Najwyższy w uzasadnieniu do uchwały z dnia 28 sierpnia 1997 r. III CZP 36/97. Wprowadzając w br. nowelizację ustawy Prawo Energetyczne parlamentarzyści nie uznali, że dostawca ciepła, czyli przedsiębiorstwo energetyki cieplnej powinno rozliczać koszty dostawy ciepła na poszczególnych odbiorców indywidualnych w budynkach. Pozostawili ten obowiązek administratorom. W świetle wwym. ustawy koszty dostawy ciepła muszą być rozliczane na każdy budynek i nie mogą być doliczane do nich inne koszty (np. koszty konserwacji instalacji c.o.) czyli wynikają one tylko z faktur dostawcy ciepła (PEC). Jak duże będą koszty ogrzewania zależy to od izolacyjności przegród budowlanych, szczególnie zewnętrznych tj. jak docieplone są ściany, w jakim stanie są okna. Wykonanie prac dociepleniowych skutkuje zmniejszeniem strat ciepła, a co za tym idzie zmniejszeniem zamówionej mocy (opłaty stałej). Jak duże będą koszty ogrzewania indywidualne zależy to od również przypadkowych spóźnialskich), iż od dokonywanych wpłat po terminie płatności, który w Spółdzielni Mieszkaniowej Piast przypada na 17 dzień każdego miesiąca, nalicza się odsetki statutowe, które wynoszą 5% za miesiąc którego należność dotyczy i za każdy następny rozpoczęty miesiąc kalendarzowy. Jak wynika z przytoczonych w artykule wielkości, w kategoriach pewnej stałości mieszczą się wspomniane wyżej opłaty za lokale, jak również należne Spółdzielni zaległości. Pomimo to w interesie Spółdzielni Mieszkaniowej, jak i wszystkich jej członków jest zmniejszenie liczby dłużników, a tym samym poprawa kondycji finansowej Spółdzielni, co w przyszłości niewątpliwie zaowocuje kontynuacją tej stałości, którą rozumiemy jako stałą i niezmienną opłatę za użytkowany lokal. Tego życzy Spółdzielnia sobie i wszystkim Mieszkańcom Osiedla. B.B. udziału powierzchni ogólnego użytku w powierzchni całego budynku, im jest ona większa tym musimy więcej płacić. Ponadto koszty indywidualne zależą od sposobu korzystania z ogrzewania. Wobec powyższego warto kilka uwag poświęcić sposobowi korzystania z zaworów termostatycznych, które dla części mieszkańców będą oczywiste, ale nie zaszkodzi je przypomnieć, natomiast dla nowych ich użytkowników będą wskazówką do racjonalnego ogrzewania mieszkań. Zawory termostatyczne samoczynnie regulują ilością ciepła oddanego przez grzejniki do mieszkania. Racjonują sposób zużycia ciepła w ten sposób, że wraz ze wzrostem temperatury w pomieszczeniu zmniejszają przepływ wody przez grzejnik i odwrotnie zwiększają go gdy temperatura w pomieszczeniu obniża się. Głowica termostatyczna zaworu wyposażona jest w czujnik temperatury. Pozwala nam to na płynne regulowanie temperatury w mieszkaniu. Wysokość DOKOŃCZENIE NA STR. 6 5

6 Nr 4 (72) 2005 grudzień 2005 Grzejnikowe zawory termostatyczne Tradycyjne zawory grzejnikowe, które można regulować ręcznie mają możliwość ustawienia praktycznie w dwóch położeniach otwarte lub zamknięte. Regulowanie nimi dopływu ciepłej wody do grzejnika jest trudne. Częste zakręcanie i odkręcanie zaworu dość szybko powoduje utratę jego szczelności. W takich warunkach jedynym sposobem dostosowania temperatury w pomieszczeniu do naszych potrzeb jest uchylanie bądź zamykanie okien. Techniczny i ekonomiczny bezsens tego typu regulacji staje się wyraźniejszy dzisiaj, gdy za energię trzeba płacić według jej rzeczywistej wartości. Od około 10 lat, wraz z napływem na nasz rynek nowych technologii, w instalacjach centralnego ogrzewania zaczęto stosować grzejnikowe zawory termostatyczne, które nie tylko automatycznie utrzymują zadaną temperaturę w pomieszczeniu, ale również pozwalają oszczędzać energię cieplną. Jak działa zawór termostatyczny? 6 Termostatyczny zawór grzejnikowy składa się z zaworu oraz głowicy termostatycznej. Wewnątrz głowicy znajduje się sprężysty mieszek, wypełniony najczęściej cieczą. W konstrukcji tych zaworów wykorzystane jest to samo zjawisko, które zachodzi w termometrze rtęciowym. Wraz ze wzrostem temperatury w pomieszczeniu, rośnie ciśnienie cieczy w mieszku. Wzrost objętości czujnika powoduje ruch popychacza i wrzeciona zaworu. Pokonując opór sprężyny powrotnej, dociskają one grzybek zaworu i zamykają dopływ gorącej wody do grzejnika. Jeżeli temperatura w pomieszczeniu spada następuje działanie odwrotne: ciecz zmniejsza swą objętość i sprężyna otwiera zawór. Darmowe ciepło Termostatyczne zawory grzejnikowe umożliwiają korzystanie z darmowego ciepła. Zawory zmniejszają dopływ czynnika grzewczego do grzejnika nie tylko, gdy zaświeci słońce, ale również gdy włączymy oświetlenie, kuchenkę, piekarnik czy żelazko, gdyż wszystkie te urządzenia podczas pracy oddają do pomieszczenia pewną ilość ciepła. Głowica termostatyczna reaguje na każdy, nawet niewielki wzrost temperatury w pomieszczeniu. Efektem działania zaworu są oszczędności wynikające z tego, że ciepło dostarczane jest do grzejnika tylko w takiej ilości, jaka jest niezbędna do utrzymania zadanej temperatury. Okresowo chłodny grzejnik oznacza prawidłową pracę termostatu. Koszty ogrzewania DOKOŃCZENIE ZE STR. 5 Głowice termostatyczne Na głowicy znajduje się skala ułatwiająca posługiwanie się termostatem. Ustawia się na niej temperaturę najczęściej od 6 do 28 o C. Dolną granicą jest tak zwana temperatura dyżurna 6 8 o C, która zapobiega zamarzaniu wody w instalacji. Podawane przez producentów ustawienie termostatu na określonej pozycji należy traktować jedynie jako wytyczną do ustawienia temperatury (np.: ustawienie na pozycji 3 to temperatura 20 o C w pomieszczeniu). Zależnie od umiejscowienia termostatu, rzeczywista temperatura może czasem dość znacznie różnić się od ustawionej na skali. Dlatego dla każdego pomieszczenia trzeba samemu znaleźć takie położenie termostatu, przy którym temperatura wewnętrzna zapewni komfort cieplny. Ważne jest, by czujnik termostatu był swobodnie opływany przez powietrze cyrkulujące w pomieszczeniu. Nie należy zasłaniać go zasłonami, meblami oraz zabudowaniami grzejnikowymi ponieważ czujnik termostatu nie będzie mógł odpowiednio reagować na zmiany temperatury w pomieszczeniu. Również umiejscowienie termostatu pod szerokim parapetem powoduje, że urządzenie nie ocenia temperatury miarodajnie. Głowica termostatu z czujnikiem wbudowanym powinna być zamontowana w pozycji poziomej. Zapobiega się w ten sposób wpływowi gorącej gałązki grzejnika na urządzenie. Jak oszczędzać? Zainstalowanie termostatów to oprócz komfortu cieplnego również 20 25% oszczędności energii cieplnej. Oblicza się, że średnio zmniejszenie temperatury w pomieszczeniu o 1 o C powoduje zaoszczędzenie 6% energii cieplnej. Warto zatem wiedzieć jak się do tego przyczynić. temperatury ustalamy poprzez wybranie odpowiedniego punktu na skali pokrętła. Oczywiście w dół temperatury normatywnej, która wynosi 20 o C ± 2 o C dla pomieszczeń mieszkalnych i 25 o C ± 2 o C dla łazienki. Termostat zaworu reaguje na temperaturę otaczającego powietrza, a nie wody w grzejniku. Dlatego też grzejnik i zawór termostatyczny nie mogą być zabudowane, zasłonięte np. grubą zasłoną lub przykryte. W takiej sytuacji bowiem powstały wokół głowicy zaworu mikroklimat spowoduje wyłączenie dopływu wody do grzejnika i nie ogrzejemy mieszkania. To od nas zależy, jaką temperaturę chcemy mieć w danym pomieszczeniu. W każdym możemy ustawić inną, korzystając z pokrętła głowicy. Jeśli jednak zapomnimy o zamknięciu drzwi, to na zasadzie naczyń połączonych temperatura w pomieszczeniach będzie się wyrównywać. Podczas wietrzenia mieszkania pamiętajmy, aby głowicę ustawić w położeniu minimalnym (*) i czas wietrzenia ograniczyć do niezbędnego minimum (5 10 minut). Wietrzenie pomieszczenia Unikajmy przeciągów i nie zostawiajmy na stałe uchylonych okien, wietrzenie powinno być krótkie i intensywne. W tym czasie termostat powinien być ustawiony na temperaturę minimalną, po wietrzeniu, ustawiony w pierwotnym położeniu. Różnicowanie temperatury w czasie W godzinach nocnych można zmniejszyć temperaturę w mieszkaniu przykręcając odpowiednio zawory. Gdy wyjeżdżamy na urlop lub weekend, oszczędności przyniesie ustawienie głowic w położeniu zabezpieczającym instalację przed zamarzaniem. Wówczas termostat automatycznie utrzymuje minimalną temperaturę ok. 8 o C (temperatura dyżurna). Różnicowanie temperatury w pomieszczeniach Nie we wszystkich pomieszczeniach musimy utrzymywać temperaturę 20 o C, np.: w sypialni wystarczy 16 o C. W pomieszczeniach czasowo nieużywanych można utrzymywać minimalną temperaturę dyżurną. Trzeba wtedy pamiętać, że dla utrzymania zróżnicowanej temperatury konieczne jest zamykanie drzwi pomiędzy pomieszczeniami. Obsługa termostatu Często użytkownicy, którzy przyzwyczaili się do starych zaworów ręcznych typu zamknięte otwarte, głowicą termostatyczną posługują się jak pokrętłem starego zaworu. Tymczasem dla korekty temperatury lub chwilowego wyłączenia grzejnika wystarczy nieznaczny obrót pokrętła głowicy w zakresie dwóch, trzech kresek w skali. Obszerniejsze ruchy wydłużają czas dojścia do optymalnej temperatury. JFI Lepiej również zrezygnować ze stale uchylonego okna. Ten sposób wietrzenia mieszkania czy regulowania w nim temperatury przy równocześnie otwartym zaworze termostatycznym nie sprzyja racjonalnemu gospodarowaniu ciepłem, ani niższym opłatom. Na noc, na czas wyjścia z domu najlepiej ustawić głowicę na minimalną nastawę. To najprostszy sposób na oszczędzanie ciepła. Je.Pi.

7 grudzień 2005 Nr 4 (72) 2005 Dźwigi wygoda ale też zagrożenia (wymagania) Dźwigi są niezbędnym wyposażeniem wysokich budynków. Sprawnie działając zapewniają komfort zamieszkania, natomiast niesprawne są utrapieniem i zagrożeniem dla mieszkańców. Dla użytkowników najbardziej istotne w pracy dźwigów są krótki czas oczekiwania, bezpośredni dojazd do żądanego piętra, szybkie otwieranie drzwi, estetyczna kabina. Efektywność czy szybkość jazdy nie są tak istotne dla użytkowników. Efektowne dźwigi jako element architektury budynku wpływają też na jego ogólną wartość. W Polsce szacuje się, że 60% dźwigów ma 20 i więcej lat. Wg danych Centralnego Laboratorium Dozoru Technicznego w latach r. do podstawowych przyczyn wypadków podczas użytkowania dźwigów należało: złe ryglowanie i zamykanie drzwi niewłaściwa grubość i wymiary szkła we wziernikach drzwi przystankowych brak drzwi przystankowych krótki fartuch poniżej progu kabiny niesprawny amortyzator niedokładne zatrzymanie kabiny na przystanku Obecnie w kraju planowane jest wdrożenie międzynarodowej normy bezpieczeństwa dotyczącej budowy i instalowania dźwigów. Proponuje się, aby bezpieczne użytkowanie dźwigów było zapewnione przez: eliminację materiałów szkodliwych (np. azbest) swobodny dostęp do kabiny odporność na wandalizm stosowne funkcje sterownicze w czasie pożaru brak dostępu użytkowników do szybu bezpieczny dostęp do maszynowni osób upoważnionych właściwą pracę drzwi kabinowych i przystankowych Wyciągarki bezprzekładniowe obecnie montowane w zasobach SM Piast zabezpieczenie kabiny zabezpieczenia przed nadmierną prędkością kabiny odpowiednie prowadnice i zderzaki właściwe zespoły napędowe ochronę obwodów elektrycznych i przed skutkami awarii możliwość wywołania alarmu i komunikacji ze służbami serwisowymi stosowne oznaczenia i instrukcje Wdrożenie powyższych zasad ma obligować właścicieli dźwigów do dostosowania swoich urządzeń w zadanym czasie do wymogów wdrażanej normy. Planuje się aby wydatki na te modernizacje pochodziły nie tylko ze środków własnych, ale również z preferencyjnych kredytów i budżetu państwa. Jak na tle powyższego przedstawia się sytuacja w SM PIAST. Posiadamy w eksploatacji 107 dźwigów, w tym tylko 13 pochodzących sprzed 1992 r. Jest to wynikiem realizowanej od lat modernizacji dźwigów. Planujemy, aby do końca 2007 r. w zasobach spółdzielni nie było dźwigów starszych niż 13 lat i aby wszystkie posiadały drzwi i ramy kabinowe spełniające obecnie obowiązujące przepisy. Jednocześnie obecnie modernizowane dźwigi są przyjazne dla osób niepełnosprawnych (np. informacje głosowe), posiadają estetyczne kabiny z informacją głosową, wyposażane są w energooszczędne zespoły napędowe, a dźwigi modernizowane w latach r. będą dodatkowo miały funkcję zjazdu do najbliższego przystanku w przypadku zaniku napięcia. Na tle sytuacji w całym kraju stan techniczny urządzeń dźwigowych w naszej Spółdzielni wygląda korzystnie. J.K. KOMUNIKAT SPÓŁDZIELNI Spółdzielnia Mieszkaniowa Piast w Katowicach zwraca się z uprzejmą prośbą do Członków Spółdzielni oraz Najemców regulujących płatności na rzecz Spółdzielni z tytułu eksploatacji podstawowej, funduszu remontowego, czynszu oraz mediów, za pośrednictwem banków poprzez tzw. zlecenia stałe (a także na innych przekazach wpłat), aby dokonywali ich zgodnie z danymi zawartymi na dowodach książeczek opłat, z wyróżnieniem tytułu na jaki kwota wpłaty jest przeznaczona. Prawidłowy przelew środków z Państwa rachunków osobistych z ww. tytułów do SM Piast powinien zawierać następujące dane: nazwisko, imię wpłacającego, tytuły wpłat wraz z przypadającymi na nie kwotami opłat: eksploatacja podstawowa lub czynsz kwota zł. fundusz remontowy kwota zł. media kwota zł. okres, za który wnoszona jest wpłata, dane identyfikacyjne lokalu, którego dotyczy wpłata (nazwa i nr budynku, nr mieszkania), nr rachunku bankowego, na który dokonywana jest wpłata. Brak właściwego określenia ww. danych uniemożliwia Spółdzielni prawidłowe zaksięgowanie dokonywanych należności. W celu uniknięcia takich sytuacji prosimy o podawanie bankom prawidłowych danych, aby zawarte w książeczkach opłat dane pokrywały się z umieszczanymi na przelewach. Drogi Mieszkańcu! Przestrzegając tych zasad unikniesz nieporozumień, ułatwisz pracę osobom prowadzącym ewidencję opłat za zajmowany przez Ciebie lokal, a także zaoszczędzisz, bo nie będziesz płacił odsetek od nieterminowych wpłat. Wobec powyższego przypominamy, że wyżej wymienione opłaty należy regulować w sposób następujący: członkowie Spółdzielni, do 17 dnia danego miesiąca, najemcy, do 15 dnia danego miesiąca, pozostali użytkownicy lokali, do 10 dnia za dany miesiąc uwzględniając, że nie liczy się data stempla pocztowego czy bankowego lecz faktycznego wpływu środków finansowych na konto Spółdzielni. Zarząd SM Piast 7

8 Nr 4 (72) 2005 grudzień 2005 Ulga remontowa zdążyć przed Nowym Rokiem To już ostatni rok obowiązywania ulgi remontowej. Do 31 grudnia 2005 roku możemy odnawiając mieszkanie lub dom, pomniejszyć podatek o 19% wydatków. Limit ulgi to nie więcej niż zł na mieszkanie lub zł na dom. Czasu jest już niewiele, a więc najważniejsze to zrobić zakupy jeszcze w tym roku. W związku z tym należy pamiętać, że odliczać możemy tylko zakupy związane z inwestycjami wymienionymi w rozporządzeniu ministra gospodarki przestrzennej i budownictwa. Niestety nie są one jednoznaczne, a interpretacja urzędów skarbowych jest niejednorodna. W jednym urzędzie skarbowym można odliczyć żaluzje, piekarnik, okap kuchenny, w innym powyższe urządzenia nie mogą być przedmiotem odliczeń. O jednym jednak należy pamiętać warunkiem jest, wg wyroku z dnia 23 maja 2003 r. Naczelnego Sądu Administracyjnego, włączenie ich wartości w substancję budynku lub lokalu i związanie ich na stałe z obiektem. Warto więc podjąć ryzyko i zaoszczędzić chociażby na zakupie materiałów i sprzętu. Co podlega uldze Musimy pamiętać na pewno o jednym urzędnik może złożyć wizytę domową i sprawdzić, czy np. szafa wnękowa jest na stałe zamontowana, czy też można ją przenieść w dowolnej chwili w inne miejsce. To uprawnienie wynika z art ordynacji podatkowej. Jeżeli nie zgodzimy się na wizytę urzędnika, prokurator wyda zezwolenie, a urząd skarbowy rozpocznie kontrolę podatkową. Zgodnie z rozporządzeniem ministra gospodarki przestrzennej i budownictwa za wydatki na remont i modernizację uważa się: zakup materiałów i urządzeń; zakup usług obejmujących wykonanie ekspertyzy, opinii, projektu, transport materiałów i urządzeń, wykonawstwo robót, najem sprzętu budowlanego, opłaty administracyjne i inne opłaty wynikające z odrębnych przepisów. W zakresie robót zaliczanych do remontu i modernizacji lokalu mieszkalnego wymienione są: 1) remont, modernizacja lub wykonanie nowych elementów w lokalu mieszkalnym: a) ścianek działowych, sufitów, tynków i okładzin wewnętrznych, b) podłóg i posadzek, c) okien, świetlików i drzwi, d) powłok malarskich i tapet, e) elementów kowalsko-ślusarskich, f) izolacji przeciwwodnych, przeciwwilgociowych, dźwiękochłonnych i cieplnych, g) pozostałych elementów (np. pawlaczy, trwale umiejscowionych szaf wnękowych, obudowy wanien, zlewozmywaków, grzejników), 2) remont, modernizacja, wymiana lub wykonanie nowych instalacji w lokalu mieszkalnym, obejmujące rozprowadzenie po lokalu instalacji oraz montaż na stałe wyposażenia, armatury i urządzeń dotyczących: a) instalacji sanitarnych, b) instalacji elektrycznych, c) instalacji klimatyzacyjnych i wentylacyjnych, e) instalacji przyzywowych (domofony) i alarmowych, f) instalacji i urządzeń grzewczych, g) przewodów wentylacyjnych, spalinowych i dymowych. Inną perspektywą częściowego odzyskania naszych pieniędzy będzie wchodząca w życie od dnia 1 stycznia 2006 roku możliwość odliczenia części podatku VAT zapłaconego przy zakupie materiałów budowlanych. Dotyczy to wydatków na materiały, na które po 1 maja 2004 roku stawka VAT-u wzrosła do 22%. Limit wynosi nie więcej niż ok. 10 tys. zł w przypadku remontu i ok. 22 tys. zł w przypadku inwestycji budowlanych. Ulga obowiązuje do końca 2007 roku. Tytuł prawny Tytuł prawny taki jak własność, użyczenie, najem, podnajem, jak również ekspektatywa odrębnej własności lokalu (roszczenie o ustanowienie odrębnej własności lokalu) uprawniają podatnika do skorzystania z ulgi remontowej. Musimy jednak pamiętać, że inwestycja w lokalu mieszkalnym, do którego mamy tytuł prawny powinna zaspokajać własne potrzeby mieszkaniowe. Nie możemy remontować i korzystać z ulgi w przypadku, gdy wynajmujemy go innej osobie. Nie możemy również korzystać z ulgi remontowej w przypadku, gdy nie mamy tytułu prawnego np. remontujemy pokój w mieszkaniu rodziców lub część mieszkania teściów. Dlatego bardzo dobrym rozwiązaniem jest umowa użyczenia lokalu mieszkalnego lub domu. Ta pisemna forma, nie wymagająca rejestracji jest tytułem prawnym do remontowanego lokalu. Ważne jest, aby wyraźnie określić, jakie pomieszczenia w mieszkaniu lub domu są użyczane i tylko te remontować. Wątpliwości może budzić również testament bez potwierdzenia nabycia spadku przez sąd czy jest to tytuł prawny? Według urzędu skarbowego brak postanowienia sądu o nabyciu spadku w chwili ponoszenia wydatków na remont i modernizację mieszkania nie jest przeszkodą dla ich odliczenia. Ważne jest jednak, aby postanowienie takie istniało w momencie weryfikacji rocznego zeznania podatkowego przez organ podatkowy. Bez postanowienia istnieje jedynie domniemanie, że spadkodawca przekazał testamentem spadkobiercy lokal mieszkalny, a to jest niewystarczający dowód dla urzędu skarbowego. W innym przypadku podatnik przekazał małoletniemu wnukowi w drodze darowizny spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, ale w akcie notarialnym zastrzegł sobie prawo dożywotniego zamieszkiwania. Według urzędu, jest to tytuł prawny uprawniający podatnika do skorzystania z ulgi remontowej. Dokumentowanie wydatków Wszystkie wydatki na remont muszą być udokumentowane fakturą wystawioną przez podatnika VAT, który nie korzysta ze zwolnienia. Jeżeli robimy większe zakupy należy zwrócić uwagę na to, aby na fakturze były rozdzielone wydatki podlegające odliczeniu, takie jak np. okap lub zlewozmywak od innych. W przypadku wpłaty na wyodrębniony fundusz remontowy spółdzielni mieszkaniowej lub wspólnoty mieszkaniowej potrzebny jest dowód wpłaty na rachunek funduszu. Dowodem wpłaty jest przelew bankowy, przekaz pocztowy, dokument wpłaty w kasie spółdzielni mieszkaniowej lub wspólnoty mieszkaniowej. Najczęściej jednak wpłaty na fundusz remontowy dokonywane są w ogólnej kwocie łącznie z pozostałymi składnikami opłaty czynszowej, zatem podatnik posiada jeden dowód wpłaty, z którego nie można wyodrębnić wysokości wpłaty na fundusz remontowy. Do odliczenia od podatku potrzebny będzie dowód wpłaty i dokument zawierający wyodrębnione składniki czynszu z wyodrębnioną pozycją funduszu remontowego. Szczegółowe przepisy dotyczące ulgi remontowej: art. 27a ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm.), następnie updof w brzmieniu obowiązującym z 2003 r.; art. 12 ustawy z 12 listopada 2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2003 r. nr 202, poz ze zm.); rozporządzenie ministra gospodarki przestrzennej i budownictwa z 21 grudnia 1996 r. w sprawie określenia rodzajów wydatków na remont i modernizację budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego, o które zmniejsza się podatek dochodowy (Dz. U. nr 156, poz. 788), dalej: rozporządzenie. Nowelizacja z dnia r. (Dz.U. z 2003 r. nr 202, poz ze zm.): art. 12 ust. 1 Podatnicy, którzy w 2003 r. wydatki, o których mowa w art. 27a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym w 2003 r. odliczali od podatku, a odliczenie to nie znalazło pokrycia w podatku za 2003 r., zachowują prawo do ich odliczania od podatku w latach następnych, aż do całkowitego ich odliczenia. Przepisy art. 27a ust. 14 i art. 45 ust. 3a pkt 1 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym w 2003 r. stosuje się odpowiednio; art. 12 ust. 2 Wydatki, o których mowa w art. 27a ust. 1 pkt 1 ustawy o pdof, w brzmieniu obowiązującym w 2003 r., poniesione w latach podlegają odliczeniu od podatku w wysokości i na zasadach określonych w art. 27a i art. 45 ust. 3a pkt 1 ustawy o pdof w brzmieniu obowiązującym w 2003 r. B. Kwiatkowska Źródło: RZECZPOSPOLI- TA z dn , RZECZPO- SPOLITA z dn r. wydanie 589/278 (7267) dodatek Dobra Firma 8

9 grudzień 2005 Nr 4 (72) 2005 Aktualna sytuacja prawna Spółdzielczości Mieszkaniowej w Polsce w kontekście historycznym przy uwzględnieniu specyfiki uregulowań europejskich Aktualna sytuacja prawna a szczególnie brak znowelizowanej ustawy generalnej tj. ustawy o spółdzielniach a jednocześnie wprowadzenie w życie ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych będącej ustawą lex specialis doprowadziła do dualizmu prawnego. Zaistniały stan faktyczny nie pozwala na precyzyjne sformułowanie zadań stojących przed spółdzielniami mieszkaniowymi. 1. Zasady i wartości spółdzielcze Aby zrozumieć istotę spółdzielczości należy poznać historię jej ruchu. FAKTY, WYDARZENIA: XIX w. Anglia kolebką spółdzielni budowlanych 1836 Anglia, pierwsza ustawa o spółdzielniach budowlanych 1865 tzw. Zjazd szczeciński 1890 pierwsza spółdzielnia budowlana na ziemiach polskich 1906 pierwsza spółdzielnia budowlana na Śląsku. Przez pojęcie spółdzielczości należy rozumieć: ruch społeczno-gospodarczy powstały w połowie XIX w. w Europie Zachodniej (m.in. w Niemczech, Danii, Francji), zrzeszający drobnych wytwórców (chłopów, rzemieślników) i konsumentów w obronie przed konkurencją ze strony dużych przedsiębiorstw produkcyjnych i handlowych. Wykształciły się wówczas dwa główne typy spółdzielczości wytwórcza i spożywców. Jednak z całą stanowczością należy stwierdzić, że kolebką liczącej już blisko dwa wieki spółdzielczości jest Anglia. Pierwsze spółdzielnie budowlane zaczęły tam powstawać na początku XIX wieku. Przyjmowały formy spółek akcyjnych albo klubów z bardzo wysokimi udziałami. W 1836 roku wydano w Anglii pierwszą ustawę o spółdzielniach budowlanych. Z Anglii ruch ten przerzucił się do innych krajów, przede wszystkim do Szwajcarii, Stanów Zjednoczonych i Niemiec, gdzie w związku ze znacznym skupieniem ludności w miastach i centrach fabrycznych sprawa mieszkaniowa stawała się coraz ważniejszym zagadnieniem społecznym. Szczególnie rozwinęły się spółdzielnie budowlane w Ameryce Północnej. Pierwsza powstała tam w 1831 roku na przedmieściach Filadelfii. W 60 lat później, bo w roku 1892 było ich już 5 838, a skupiały w swych szeregach członków. W Niemczech spółdzielnie budowlane zaczęły powstawać w drugiej połowie XIX wieku. Po raz pierwszy były one przedmiotem obrad na zjeździe powszechnego związku niemieckich spółdzielni zarobkowych i gospodarczych w Szczecinie w 1865 roku. Przyjęto tam uchwałę, że brakowi mieszkań robotniczych mogą najlepiej zaradzić spółdzielnie budowlane oparte na samopomocy. Miały one budować osobne dla każdej rodziny domki i odsprzedawać je członkom na wyłączną własność za sumę amortyzowaną terminowymi spłatami rozłożonymi na szereg rat. Pierwsza spółdzielnia budowlana w Niemczech powstała w Hamburgu w 1864 roku. W ciągu kilku lat narodziło się przeszło 70 innych. Jednak kryzys przemysłowy w 1873 roku spowodował ich upadek. Nowe ożywienie nastąpiło dopiero po zmianie ustawy spółdzielczej w 1888 roku, dopuszczającej odpowiedzialność ograniczoną. Wtedy też, w 1890 roku powstała pierwsza na ziemiach polskich Spółdzielnia Budowlana Pomoc w Poznaniu. Zalecany na zjeździe w Szczecinie system oddawania domków na wyłączną własność nie rozwiązał problemu mieszkań urzędniczych i robotniczych. Pojawiła się więc tendencja do wprowadzenia nowego typu spółdzielczości, tzw. mieszkaniowego. Domy wybudowane w tym systemie pozostawały własnością spółdzielni mieszkaniowej, a członkowie otrzymywali mieszkania jako lokatorzy. Spółdzielnie takie powstawały głównie w większych miastach, gdzie ze względów oszczędnościowych budowano domy wielomieszkaniowe. Taką spółdzielnią jest najstarsza na Górnym Śląsku Chorzowska Spółdzielnia Mieszkaniowa. Powstała na początku wieku, w 1908 roku, w tym samym czasie, co kolejne spółdzielnie na ziemiach polskich w Bydgoszczy, Gnieźnie, Grudziądzu, Inowrocławiu, Bielsku, w Katowicach. W Bielsku założono niemiecką spółdzielnię już w 1906 roku. W Katowicach niemieccy urzędnicy powołali swój Wohnungsbauverein w 1908 lub w 1909, w Cieszynie w 1908, w Lublińcu w W Hajdukach Wielkich spółdzielnia powstała w 1927 roku, dwa lata później, niż założone w 1925 roku w Chorzowie Towarzystwo Budowy Domów Robotniczych, druga chorzowska spółdzielnia mieszkaniowa, przejęta później przez ChSM. Wśród nich wszystkich zrodzona w 1908 roku Chorzowska Spółdzielnia Mieszkaniowa była największa. FAKTY, WYDARZENIA: 1961 III Krajowy Zjazd Spółdzielczości przeobrażenie spółdzielczości z samorządnej niezależnej organizacji w strukturę realizującą zadania państwa. Po październikowym przełomie i I Krajowym Zjeździe Spółdzielczości Mieszkaniowej spółdzielczość wróciła w swoje dawne, przedwojenne jeszcze tory. Niestety, podążała nimi tylko przez kilka następnych lat. Już w 1961 roku pojawiły się wyraźne zapowiedzi socjalistycznych przemian. Obradujący w czerwcu tego roku w Warszawie III Krajowy Zjazd Spółdzielczości założył, że co piąte nowo zbudowane mieszkanie będzie spółdzielcze. Oznaczało to kolosalny wzrost zadań inwestycyjnych i eksploatacyjnych. Ale znacznie poważniejsze konsekwencje miał dopiero obradujący w 1964 roku IV Zjazd PZPR, który jak w wielu innych dziedzinach życia, tak i w spółdzielczości zapoczątkował zmiany, mówiąc językiem z tamtych lat, rewolucyjne. Zjazd wskazał na spółdzielczość jako głównego inwestora budownictwa mieszkaniowego w miastach. Spółdzielnie miały stać się organizacjami masowymi, umożliwiającymi ludziom dojście do własnego mieszkania. Wkrótce wszystkie fundamentalne wartości i zasady ruchu spółdzielczego zostały w praktyce zanegowane. Podstawowa zasada dobrowolnego uczestnictwa została zastąpiona przymusem przynależności kto kandydatem czy członkiem spółdzielni nie był, szans na mieszkanie nie miał. Musiał więc chciał nie chciał wypełnić deklarację przystąpienia do spółdzielni. Bywało, nierzadko, że czynił to dopiero w momencie, gdy miał otrzymać przydział na mieszkanie. Zignorowano fundamentalne dla spółdzielczości wartości: równość i sprawiedliwość, znajdujące dotychczas swój wyraz m.in. w kolejności otrzymywania mieszkań. Teraz w pierwszej kolejności do mieszkań wprowadzali się nie członkowie spółdzielni z wyboru, ale ci, którzy otrzymywali klucze z zakładowego przydziału albo co gorsza dzięki układom politycznym czy po prostu znajomościom. Ci zaś, którzy nie pracowali w priorytetowych resortach, czy nie posiadali odpowiednich koneksji, a do spółdzielni trafili z własnego wyboru, musieli cierpliwie czekać w stale wydłużającej się kolejce. Doszło do tego, że np. w latach limity dla nich wynosiły od 2 do 8 procent oddawanych mieszkań. Zamiast samorządności i niezależności zafundowano spółdzielniom podobnie jak i innym podmiotom społecznym obowiązkowe masowe uczestnictwo w inicjowanych i organizowanych odgórnie współzawodnictwach, konkursach, czynach i akcjach społecznych, w których wszystko miało znaczenie ideowo-polityczne. O samodzielnych, niezależnych i demokratycznych decyzjach w sprawach gospodarczych w warunkach planowej gospodarki socjalistycznej nie mogło być nawet mowy. Odgórnymi zarządzeniami poszerzono zakres zadań inwestycyjnych spółdzielni o budowę mieszkań na potrzeby zakładów i instytucji kredytujących tę formę budownictwa. CIĄG DALSZY NA STR. 10 9

10 Nr 4 (72) 2005 grudzień 2005 Aktualna sytuacja prawna Spółdzielczości Mieszkaniowej w Polsce CIĄG DALSZY ZE STR. 9 A potem zarówno o tym co, gdzie, jak i za ile budować, jak i o tym, kto w nowo wybudowanych domach będzie mieszkał, decydowano w zacisznych gabinetach mniejszych i większych partyjnych bonzów. Dochodziło nawet do tego, że określano, dla którego zakładu pracy są wznoszone konkretne budynki czy wręcz mieszkania w konkretnej klatce schodowej. Podobnie w kwestiach wyboru władz spółdzielczych. Nie tylko prezesi pochodzili z partyjnego nadania, ale i składy rad nadzorczych, nie decydujących w praktyce o niczym istotnym, musiały być wcześniej zaakceptowane w partyjnym komitecie. Podkreślmy przy tym, że tej krytycznej oceny nie można odnosić do osób działających w tych radach czy innych ogniwach samorządowych. Byli to bowiem najczęściej ludzie całym sercem poświęcający się sprawom swojej spółdzielni, poszukujący możliwości zaspokajania nabrzmiewających potrzeb mieszkaniowych, organizujący bogate wewnętrzne życie społeczno-kulturalne w spółdzielczych osiedlach. Ruch spółdzielczy w tamtych latach został więc po raz już drugi w powojennej historii Polski (pierwszy raz w latach ) prawie że unicestwiony. Niewiele zmieniło uchwalone przez Sejm PRL we wrześniu 1982 roku nowe Prawo spółdzielcze. Owszem, stwarzało ono formalnoprawne warunki powrotu do idei ruchu spółdzielczego, ale konsekwencje wcześniejszej polityki państwa spółdzielnie ponosiły jeszcze przez szereg następnych lat i właściwie ponoszą do dziś, a z drugiej strony proces faktycznego powrotu do korzeni ruchu spółdzielczego mógł się rozpocząć dopiero po przełomie politycznym u progu ostatniej dekady naszego stulecia. Wstępujący do spółdzielni najczęściej nie mają z ruchem spółdzielczym nic wspólnego. Kazano im w macierzystej kopalni, hucie, fabryce czy instytucji zapisać się do spółdzielni, to się zapisywali. Nie mieli nawet wyboru innej spółdzielni, nie mówiąc już o możliwości wpływu na to, gdzie i za ile otrzymają mieszkanie. Spółdzielnia nie była dla nich dobrowolnym zrzeszeniem, ale przymusową, niepotrzebną organizacją. Wielu do dziś jeszcze nie rozumie, czym jest ruch spółdzielczy i jakimi prawami kieruje się spółdzielnia, nie chce przyjąć do wiadomości, że o wspólny majątek winni troszczyć się wszyscy, a nie tylko Zarząd i administracje osiedlowe. Ten historyczno-ewolucyjny charakter spółdzielczości kapitalnie ujął wybitny polski działacz spółdzielczy, prezydent Drugiej Rzeczypospolitej Stanisław Wojciechowski, pisząc: Spółdzielnie kształtują się pod wpływem różnych potrzeb gospodarczych i idei. Odznaczają się niezwykłą żywotnością, zdolnością przystosowania się do wymagań każdego środowiska i wynajdywania nowych sposobów ich zaspokojenia (...). Ruch spółdzielczy znajduje się w fazie stawania się, formy organizacyjne i metody działania spółdzielni nie skrystalizowały się ostatecznie i bardzo zawodnymi okazują się sposoby ujęcia ich w skodyfikowane programy, statuty i regulaminy. Spółdzielnie bowiem bardzo szybko dostosowują się do zmieniających się okoliczności i wyznaczają sobie coraz to nowe szczytne cele i drogi. Pomimo upływu ponad sześćdziesięciu lat stwierdzenia te nie straciły aktualności, a obecny czas transformacji systemowej, szczególnie dobitnie utwierdza ich ponadczasowość. Reasumując, w procesie formowania nowego ładu ekonomicznego i społecznego związanego z zachodzącą w Polsce transformacją społeczno-ekonomiczną spółdzielczość może realizować więź ze swoimi członkami: broniąc interesów zrzeszonych członków, łagodząc i przeciwdziałając ujemnym skutkom gospodarki rynkowej, działając obok podmiotów o innych formach własności, wzbogacając pluralizm gospodarczy, łagodząc skutki tendencji monopolistycznych, doskonaląc warunki konkurencji, zaspokajając szeroko pojęte potrzeby członków spółdzielni, najczęściej nie należących do najzamożniejszych grup społecznych, gdyż spółdzielnie nie są tak jak inne podmioty gospodarcze (np.: spółki) nastawione na maksymalizację włożonego kapitału, a na maksymalizację korzyści członków, integrując rozproszone środki finansowe ludności, co może odegrać pewną rolę w procesie stymulowania rozwoju gospodarczego, współtworząc rynek lokalny, a na nim infrastrukturę gospodarczą może wykorzystywać lokalne surowce lub miejscowe zasoby pracy, wprowadzając do stosunków społecznych elementy demokracji i solidarności społecznej, a tym samym przeciwdziałając dezintegracji społeczności lokalnych. Wymienione wyżej sfery oddziaływania organizacji spółdzielczych wynikają z najbardziej naturalnych potrzeb człowieka. Jednakże każdą piękną i szczytną ideę można zniweczyć, jeżeli ludzie współodpowiedzialni za jej urzeczywistnienie nie będą należycie realizować jej celów, a taka sytuacja ma niejednokrotnie miejsce w Spółdzielniach Mieszkaniowych. 2. Analiza zjawiska spółdzielni i przedsiębiorstwa spółdzielczego w Europie Spółdzielnia jest przedsiębiorstwem takim samym jak każde inne, ale jest także przedsiębiorstwem, które istnieje bardziej po to, aby służyć potrzebom członków, którzy są jej właścicielami i sprawują nad nią kontrolę, niż tylko aby oddawać zysk na cele inwestycyjne. Wszystkie przedsiębiorstwa istnieją, by służyć interesom swoich najważniejszych grup udziałowców. Dla spółek tradycyjnych są nimi inwestorzy, jednakże w spółdzielni zyski z kapitału, (które są w niektórych przypadkach dozwolone) muszą zawsze być podporządkowane innym interesom. W gruncie rzeczy przedsiębiorstwo nie spółdzielcze można by nazwać stowarzyszeniem kapitału (lub działalnością napędzaną przez inwestora), podczas gdy spółdzielnia jest stowarzyszeniem ludzi, lub działalnością napędzaną przez ludzi. W nowoczesnej gospodarce rynkowej jest miejsce na model działalności raczej napędzany potrzebami ludzi, którzy korzystają z własnych usług, niż model działania tych, którzy inwestują w nie swój kapitał. Według definicji Międzynarodowego Związku Spółdzielczego (ICA), spółdzielnia jest autonomicznym stowarzyszeniem osób dobrowolnie zjednoczonych w celu zaspokojenia swoich wspólnych potrzeb oraz aspiracji gospodarczych, społecznych i kulturalnych poprzez stanowiące wspólną własność i demokratycznie kontrolowane państwo. Cechy definiujące spółdzielnię są następujące: możliwość swobodnego i dobrowolnego stowarzyszania się oraz wycofywania z przedsiębiorstwa; demokratyczna struktura, w której każdy członek ma jeden głos (lub ograniczoną liczbę głosów), decyzje podejmowane są przez większość, a wybierane kierownictwo jest odpowiedzialne przed członkami; równy, uczciwy i sprawiedliwy podział wyników gospodarczych. Spółdzielnia może przyjąć dowolnego rodzaju formę prawną, byle tylko dała się zaakceptować do powyższej definicji i charakterystyki. Spółdzielnia niekoniecznie wymaga specyficznej legislacji spółdzielczej, jej charakter może zostać zdefiniowany przez akty wewnętrzne (regulamin lub statut). Jednakże w większości państw członkowskich Unii Europejskiej istnieją specyficzne prawa spółdzielcze, które stanowią zaadaptowane ramy działania spółdzielni, jak też chronią ich członków i osoby trzecie. 3. Oczekiwany wkład spółdzielni w cele Unii Europejskiej Dostosowanie spółdzielni mieszkaniowych do funkcjonowania w warunkach Unii Europejskiej. Motto: Unia Europejska nie zajmuje się organizacjami a zajmuje się problemami. Formuła spółdzielczości może być szczególnie przydatna jako narzędzie różnorodnych celów wspólnoty. Może ona: Korygować niepowodzenia rynkowe i umożliwiać sprawną organizację rynków poprzez umożliwienie podmiotom na słabszej pozycji rynkowej połączenie ich siły nabywczej i zbywczej; 10

11 grudzień 2005 Nr 4 (72) 2005 Jednoczyć mniejsze działania w sferze przedsiębiorczości w większe jednostki gwarantujące zbyt i wyższą wydajność, pozwalając im jednocześnie na zachowanie autonomii; Dać siłę rynkową podmiotom spoza biznesu lub małym przedsiębiorstwom tam, gdzie potrzebne są homogeniczne produkty lub usługi; Umożliwić posiadaczom małego kapitału wpływ na podejmowanie decyzji ekonomicznych; Umożliwić obywatelom wpływ lub dać możliwość określania jakiego rodzaju usług potrzebują; Przyjąć długoterminowe spojrzenie, oparte bardziej na maksymalizacji korzyści udziałowców niż na wartości udziałów. Powodować, że członkowie nie będą głosować nogami, jak to jest w przypadku udziałowców, którzy dążą do uzyskania maksymalnych zysków na globalnych rynkach finansowych, z podobnych względów będzie mniej prawdopodobne, że spółdzielnia wycofa się z danego regionu lub sektora, dlatego że jej kapitał mógłby być z większym zyskiem zaangażowany gdzie indziej. Spółdzielnie mogą zatem stanowić osłonę przy zmianach strukturalnych; Stanowić szkołę zarządzania, szczególnie dla osób, które mogłyby nie mieć w inny sposób dostępu do odpowiedzialnych stanowisk; Wprowadzić duże części populacji do działalności ekonomicznej; Przynosić korzyści rynkom lokalnym i służyć lokalnym potrzebom utrzymując bliski kontakt z obywatelami, wspomagając działalność gospodarczą w regionach i sektorach, gdzie spółdzielnie są szczególnie aktywne. Dawać stabilność, ponieważ celem spółdzielni jest raczej zapewnienie korzyści jej członkom niż przynoszenie zysku kapitałowego, często mogą one przetrwać i odnieść sukces w warunkach, które przedsiębiorstwa będące prywatną własnością uważałyby za niemożliwe do utrzymania się na rynku; 4. Spółdzielnie Mieszkaniowe w Unii Europejskiej Na spółdzielnie należy patrzeć jako na podmiot o szczególnym uprzywilejowaniu. Spółdzielnie mieszkaniowe w skali Unii Europejskiej należy analizować trójpoziomowo. Spółdzielnia jako zarządca nieruchomości, czyli przedsiębiorca (czy nieruchomość jest własna czy obca, ona jest jej zarządcą). W procesie zarządzania nieruchomościami nie będzie ona korzystała z żadnej pomocy, musi więc mieć takie same prawa jak inni zarządcy. Natomiast jako zarządca może korzystać z programów wspomagania strukturalnego, czyli tematycznego: np. wspomaganie zamiany kotłowni uciążliwych dla środowiska na kotłownie ekologiczne (oszczędność energii i ochrona środowiska), bo te elementy są wspomagane przez Unię Europejską jej systemy wspomagania strukturalnego. Wskutek czego nie będzie musiała w całości finansować danego przedsięwzięcia. Powoduje to także obniżenie obciążenia nieruchomości kosztami zarządu. Zarząd bez względu na wielkość zarządzanego majątku ma określone koszty stałe. Koszty te przy zmianach wielkości zarządzanego majątku stają się kosztami zmiennymi w odniesieniu do zarządzanej nieruchomości. W związku z tym, interesem zarządu jest obniżanie koszów zarządu zarządzanej nieruchomości. Spółdzielnia jako ostoja systemu więzi lokalnych. Obszarem popieranym przez Unię Europejską a realizowanym przez Spółdzielnie Mieszkaniowe jest działalność na rzecz tzw. rozbudowy tworzenia systemu więzi lokalnych np. w przypadku dużych spółdzielni tworzenia systemu informacji o tym co się dzieje w Spółdzielni, przez co następuje system identyfikacji i utożsamiania się ze Spółdzielnią poprzez: różnego rodzaju gazety i wydawnictwa wewnętrzne, informacje przekazywane za pomocą nowoczesnych nośników, jak Internet, telewizja kablowa, działalność kulturalno- -oświatową, mającą na celu integrację jak również rozwój zainteresowań społeczności lokalnych (wskazane jest w przypadku dużych spółdzielni lub w przypadku małych aglomeracji tworzenie odrębnych organizacji zajmujących się tą działalnością). Taka organizacja jest w nomenklaturze unijnej organizacją niekomercyjną i pozarządową, dla której Unia Europejska ma specjalne programy pomocowe. Organizacje takie mogą także korzystać z funduszy będących w gestii samorządów, które często również pochodzą lub mogą pochodzić z funduszy unijnych (pieniędzy tych nie otrzyma spółdzielnia gdyż, według nomenklatury UE jest ona przedsiębiorcą a zatem musi być komercyjna). Spółdzielnia jako podmiot realizujący lokalną politykę mieszkaniową. Marcinkowski BUDŻET MIASTA NA 2006 ROK Zarząd naszej Spółdzielni, oraz Przedstawiciele Rad Osiedla w trosce o bezpieczeństwo mieszkańców na drogach przebiegających przez Osiedle Tysiąclecie, podejmowali w celu poprawy ich stanu technicznego, na przestrzeni ostatnich lat liczne interwencje i prośby skierowane do Prezydenta Miasta Katowice, Przewodniczącego Rady Miasta Katowice, Miejskiego Zarządu Ulic i Mostów, Wydziału Komunikacji Urzędu Miasta. Wystąpienia dotyczyły między innymi: wprowadzenia zakazu wjazdu samochodów ciężarowych powyżej 3,5 tony na teren osiedla, ograniczenia prędkości poruszania się samochodów do 40 km/godz. na terenie osiedla, budowy ekranów akustycznych od strony osiedla wzdłuż ulicy Chorzowskiej, a w szczególności przy budynkach przy ulicy B. Chrobrego 31 i 37 oraz Piastów 3, 5, 7 i 9 z uwagi na ich bliskość z ulicą Chorzowską, poprawy wyglądu (poprzez remont lub modernizację) słupów oświetleniowych latarni. remontu i przebudowy osi ulicy Ułańskiej na skrzyżowania z osią ulicy B. Chrobrego, remontu części ulicy B. Chrobrego stanowiącej połączenie ulicy Chorzowskiej z ulicą Tysiąclecia, budowy zatok na ulicy Ułańskiej w celu poprawienia przejezdności tej ulicy, remont chodnika wzdłuż ulicy Krzywoustego, remont nawierzchni chodników w ciągu ulicy Piastów, kapitalnego remontu ulicy Zawiszy Czarnego. Podjęte działania przez organy samorządowe Spółdzielni doprowadziły do realizacji: generalnego remontu ulicy Zawiszy Czarnego na odcinku od skrzyżowania z ulicą Tysiąclecia do pawilonu przy ul. Zawiszy Czarnego 16, remont drogi na odcinku od ronda Tysiąclecie Chrobrego do ciągu pieszego usytuowanego na wysokości budynku przy ul. Bolesława Chrobrego 43, wykonania na odcinku 500,0 m remontów nawierzchni chodników w ciągu ulicy Piastów, wdrożenie elementów zakresu uspokojenia ruchu kołowego w postaci wysepek dla pieszych tzw. azyli, minirond. Ponadto ustawione zostały znaki drogowe ograniczenia prędkości poruszania się pojazdów do 40 km/godz. na terenie osiedla. Ponadto nasze zabiegi doprowadziły do zabezpieczenia kwoty w wysokości , 0 zł w Programie zadań społecznych i gospodarczych w Katowicach na rok 2006 r. na realizację poniższych przedsięwzięć: remont ulicy Tysiąclecia modernizacja jezdni, chodników, budowa ścieżek rowerowych, budowa miejsc zatoczek postojowych, oraz wymianę skorodowanych latarni oświetleniowych, przebudowę ulicy Ułańskiej skorygowanie osi ulicy Ułańskiej na skrzyżowaniu z osią ulicy B. Chrobrego wraz z wykonaniem włączenia drogi niepublicznej w kierunku Zespołu Szkół Artystycznych z jednoczesną modernizacją jezdni, chodników, budową ścieżek rowerowych, budową miejsc zatoczek postojowych, oraz wymianą skorodowanych latarni oświetleniowych, kontynuację remontu ulicy Chrobrego na odcinku od budynku nr 43 do ulicy Chorzowskiej modernizacja jezdni, chodników, budowa ścieżek rowerowych, budowa miejsc zatoczek postojowych, oraz wymianę skorodowanych latarni oświetleniowych, modernizacja przebudowa oświetlenia na terenie Osiedla Tysiąclecie. Organy samorządowe Spółdzielni ponownie wystąpiły do Radnych i Przewodniczącego Rady Miasta o wprowadzenie do budżetu i Programu zadań społecznych i gospodarczych w Katowicach na rok 2006 r. poniższe przedsięwzięcia: kontynuację modernizacji ulicy Piastów (w 2005 r. wykonano jedynie budowę chodników) poprzez modernizację nawierzchni jezdni, budowę ścieżek rowerowych, budowę zatok postojowych wzdłuż drogi oraz wymianę skorodowanych latarni oświetleniowych, przebudowę drogi dojazdowej do przedszkola w rejonie budynku przy ulicy Tysiąclecia 41, remontu drogi dojazdowej do budynku przy ul. Piastów 9, (odcinek 50,0 m.b. miał być wykonany w 2005 r.) remontu ulicy Mieszka I w zakresie naprawy nawierzchni asfaltowej, DOKOŃCZENIE NA STR

12 Nr 4 (72) 2005 grudzień 2005 SPÓŁDZIELCZY OŚRODEK KULTURY Mikołajkowe szaleństwo!!! Po raz pierwszy w nowej siedzibie Spółdzielczego Ośrodka Kultury odbyło się spotkanie mikołajkowe. Aktorzy Teatru Rozrywki w Chorzowie przygotowali dla dzieci przedstawienie pt. Podróże Koziołka Matołka. Aktorzy stworzyli obecnym bajkową atmosferę, w której po- magały zabawy i wspólne śpiewy. Koziołek Matołek zyskał sobie wielu nowych przyjaciół wśród dzieci i ich rodziców. Oczywiście, najważniejszym punktem programu było spotkanie ze Świętym Mikołajem, który przyjechał do nas z dalekiego kraju. Każde grzeczne dziecko dostało od Świętego prezent. Oprócz Mikołaja dzieciaki przywitała również piękna, zimowa Śnieżynka, no i mały diabełek. W imprezie wzięło udział około 100 dzieci. Fitness Panie z naszego osiedla dbają również o swoją sylwetkę. Zajęcia prowadzone są w kilku grupach i jak mówią uczestniczki: Są doskonałym sposobem na zdrowe spędzanie wolnego czasu. Poetycka Sfera Bardzo dziękujemy za Wasze próbki twórczości. Wiersze, prozę, recenzje, obrazy, grafiki prosimy przynosić do redakcji. Wybrane z nich zostaną opublikowane na łamach Głosu Tysiąclecia. Poniżej zamieszczamy wiersz na Nowy Rok Pana Eugeniusza. NADZIEJE NA NOWY ROK I znów styczeń z Nowym Rokiem Maszerują dziarskim krokiem Przemierzają świat wokoło My witamy ich wesoło Niosą nam nadzieje w darze Co się spełni czas pokaże Choć nadzieja to rzecz krucha Słodką karmą jest dla ducha By nadzieje się spełniły Trzeba pracy, dużo siły Z nadzieją bądźmy za pan brat Na lepsze życie, lepszy świat Bo gdy zbraknie nam nadziei Życie nam się w marność zmieni 12

13 grudzień 2005 Nr 4 (72) 2005 ZAPRASZA Jesień życia może być równie słoneczna i radosna, jak tegoroczna jesienna aura. Udowodnili to nasi seniorzy, którzy na zaproszenie Spółdzielczego Ośrodka Kultury SM Piast, zgodnie z wcześniejszymi planami turystycznymi wyruszyli pod koniec października na grzybobranie. Seniorzy i seniorki na grzybobraniu Mimo iż tegoroczna jesień nie rozpieszczała nas grzybami, wszyscy pełni zapału i optymizmu ruszyli w koszęcińskie lasy. Okazało się, że było warto! Koszyczki zapełniły się grzybami. W radosnych nastrojach, myśląc o pysznej kolacji i marynatach, Panie i Panowie udali się na zwiedzanie pałacu w Koszęcinie, siedziby Zespołu Pieśni i Tańca Śląsk. Ogromne wrażenie zrobił na wszystkich emerytowany tancerz Śląska, znakomity gawędziarz, Pan Mucha, który oprowadzał wszystkich po swojej galerii. Zwiedziliśmy również Muzeum Śląska i zabytkowe wnętrza pałacu. Następnie wszyscy pojechaliśmy na ogromne ognisko i koszęcińskie kiełbaski. Wstąpiliśmy również do zabytkowego, drewnianego kościółka z XVII w., z którym wiąże się legenda o niezwykłym raku. W drodze powrotnej wszystkim dopisywał humor i przeświadczenie, że było warto! Pszczyna i Browary Tyskie W mroźnej, śnieżnej, bajkowej scenerii, 23 listopada br. seniorki i seniorzy ze Spółdzielczego Ośrodka Kultury SM Piast wyruszyli na wycieczkę do Kompleksu Pałacowego w Pszczynie i Browarów Książęcych w Tychach. Pałac Książęcy w Pszczynie, jego niezwykłe wnętrza zrobiły na wszystkich wspaniałe wrażenie. Byliśmy zachwyceni pięknymi meblami, dziełami sztuki, atmosferą panującą w książęcych apartamentach i komnatach cesarskich. Po wzruszeniach i sentymentalnych wspomnieniach minionych epok pojechaliśmy do Browarów Książęcych w Tychach, gdzie zaskoczyło nas niezwykle nowocześnie zorganizowane Muzeum Browarnictwa, łączące tradycję z najnowszymi zdobyczami techniki (kino trójwymiarowe, monitory, pulpity sterownicze i inne). To była piękna wycieczka i mocne, wspaniałe wrażenia. Dzień Seniora i ich święto W październiku nasi seniorzy obchodzili swoje święto. Dzień Seniora był w tym roku niezwykle udaną imprezą. Tańcom i śpiewom nie było końca. Bawiliśmy się doskonale. Mamy nadzieję, że za rok spotkamy się w równie dobrym towarzystwie. Z a p r a s z a - my na spotkania w poniedziałki!!! 13

14 Nr 4 (72) 2005 grudzień 2005 Wkrótce zapraszamy chętnych do uczestnictwa w: sekcji fotograficznej i plastycznej 14

15 grudzień 2005 Nr 4 (72) 2005 PRAWNIK RADZI Obowiązek podatkowy przy zbyciu nieruchomości Sprzedając nieruchomość, musimy zapłacić podatek od czynności cywilnoprawnych. Z reguły płaci go nabywca. Sprzedając nieruchomość przed upływem 5 lat od jej nabycia, musimy jednak zapłacić również podatek dochodowy od osób fizycznych. Na szczęście dla podatników zapłaty tego podatku można uniknąć. Podstawowym podatkiem, który obciąża zbycie nieruchomości jest podatek od czynności cywilnoprawnych. Przepisy nie określają, która ze stron umowy płaci ten podatek, jednak zwyczajowo przyjęło się, że podatek ten płaci nabywca. Zbycie to termin określający sprzedaż, ale również np. darowiznę. Stawka podatku od umowy sprzedaży: nieruchomości, prawa użytkowania wieczystego, oraz spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, wynosi 2 proc. wartości prawa. Zobowiązanym do pobrania podatku i odprowadzenia go do urzędu skarbowego jest notariusz, sporządzający akt notarialny przeniesienia nieruchomości. Stawka 2 proc. pobierana jest od wartości zbywanego prawa, a nie od ceny sprzedaży. Może się bowiem zdarzyć, że strony umówią się na sprzedaż nieruchomości za cenę niższą, niż jej faktyczna wartość. Podatek zapłacą jednak od faktycznej, zadeklarowanej wartości rynkowej nieruchomości. Organ podatkowy urząd skarbowy ma prawo zweryfikować zadeklarowaną przez strony umowy wartość nieruchomości i w przypadku stwierdzenia, że wartość ta została przez strony zaniżona, podwyższyć podatek. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych określa, że źródłem przychodu jest m.in. odpłatne zbycie nieruchomości w sytuacji, gdy zbycie następuje przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości. Oznacza to, że jeżeli sprzedamy nieruchomość w ciągu 5 lat od jej nabycia lub wybudowania, zapłacimy podatek od przychodu uzyskanego z tego tytułu. Stawka tego podatku jest ryczałtowa i wynosi 10 proc. przychodu. Tak ustalony podatek zbywca nieruchomości jest zobowiązany uregulować bez dodatkowych wezwań na rachunek właściwego miejscowo urzędu skarbowego w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości. W terminie płatności podatku podatnik jest zobowiązany złożyć deklarację podatkową zgodnie z ustalonym wzorem PIT-23. W deklaracji należy wykazać wysokość przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych, czyli np. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, czy prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, pomniejszony o koszty odpłatnego zbycia. Do kosztów tych zalicza się m.in. opłatę notarialną, opłatę sądową, opłatę skarbową, koszty pośrednika obrotu nieruchomościami. Jak wyżej wspomniano, istnieje jednak sposób (zgodny z prawem!), aby podatku tego nie płacić, pomimo niezachowania 5-letniego okresu karencji. Sposób ten polega na złożeniu oświadczenia, w którym zbywca zobowiąże się do przeznaczenia, uzyskanej ze sprzedaży kwoty w całości lub części na niektóre wydatki związane z budownictwem mieszkaniowym. W takim przypadku w 14-dniowym terminie ustalonym na złożenie wyżej wzmiankowanej deklaracji PIT-23, należy również złożyć oświadczenie, że przychód uzyskany ze sprzedaży przeznaczy się w terminie dwóch lat od dnia sprzedaży na określone w ustawie cele mieszkaniowe. Celami tymi są m.in. nabycie na terytorium Polski budynku mieszkalnego, lokalu mieszkalnego (albo nawet udziału w takim lokalu), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, nabycie gruntu lub udziału w gruncie, budowa, rozbudowa, przebudowa, remont, bądź modernizacja własnego budynku mieszkalnego, albo lokalu mieszkalnego, rozbudowa lub adaptacja na cele mieszkalne własnego budynku, albo lokalu niemieszkalnego. Zwolnienie przysługiwać będzie też (w wydatkowanej części) z tytułu spłaty, w terminie dwóch lat od zbycia nieruchomości, kredytu lub pożyczki, a także odsetek od kredytu lub pożyczki zaciągniętej na wymienione wyżej cele w banku, albo spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę na terenie Polski. Jak więc widać katalog ten, choć podany przykładowo, jest bardzo obszerny, dlatego też stosunkowo łatwo uniknąć zapłaty opisywanego podatku. Należy jednak podkreślić, że w przypadku, gdy podatnik złoży deklarację o wykorzystaniu w ciągu dwóch lat uzyskanych ze sprzedaży środków finansowych na wymienione cele, a następnie w tym terminie z zobowiązania się nie wywiąże, będzie musiał zapłacić nie tylko 10-procentowy podatek dochodowy, ale również odsetki od niezapłaconego w terminie podatku. Podatek ten jest w takim przypadku naliczany w sposób następujący: od ustalonego, pierwotnego terminu płatności do dnia, w którym upływają dwa lata od dnia sprzedaży połowa odsetek za zwłokę pobieranych od zaległości podatkowych. Począwszy natomiast od pierwszego dnia po upływie dwóch lat od sprzedaży, aż do dnia zapłaty w pełnej wysokości odsetek za zwłokę pobieranych od zaległości podatkowych. Oprac. A. Kozieł Małe jest piękne, ale duży więcej może Co prawda powszechne uwłaszczenie za przysłowiową złotówkę zostało odsunięte na dość odległą perspektywę, nie oznacza to jednak, że sprawa została zamknięta na gruncie spółdzielczości mieszkaniowej. Liczne nieoficjalne wypowiedzi polityków i urzędników państwowych wysokich szczebli (w tym obecnie rządzącej partii) nasuwają wniosek, że ponownie skierowany zostanie na drogę legislacyjną projekt nowej ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych. Nieśmiało też mówi się już w jakim kształcie będą to rozwiązania. Ogólnie rzecz ujmując chodzi o to, aby osłabić duże spółdzielnie mieszkaniowe, powołując w ich miejsce małe a także słabe gospodarczo i organizacyjnie podmioty. Takie rozwiązanie byłoby zaprzeczeniem idei spółdzielczości, zapoczątkowanej dwa wieki wstecz. Spółdzielczość dowartościowuje człowieka chroniąc słuszne interesy osoby ludzkiej. Papież Jan Paweł II Od najdawniejszych czasów ludzie wspólnie usiłowali zaradzić trudnym sytuacjom życiowym. Organizowali się by razem pracować, by pomagać sobie w krytycznych sytuacjach lub wspólnie ponosić ryzyko przedsięwzięć ekonomicznych. Najbliższym koncepcji spółdzielni we współczesnym rozumieniu było Hrubieszowskie Towarzystwo Rolnicze dla Ratowania się Wspólnie w Nieszczęściach. W 1801 roku ks. Stanisław Staszic zakupił za własne oszczędności duży majątek ziemski, który oddał we wspólne władanie uprzednio przez siebie uwolnionym od pańszczyzny chłopom. W 1816 roku, blisko 50 lat przed narodzeniem się na ziemiach polskich właściwego ruchu spółdzielczego, Stanisław Staszic powołał w stworzonej przez siebie wspólnocie Hrubieszowskie Towarzystwo Rolnicze. Towarzystwo prowadziło szeroką działalność, a wypracowane dochody i roczne składki członkowskie wędrowały do wspólnej kasy i były przeznaczane na pionierskie przedsięwzięcia w zakresie szkolnictwa i opieki społecznej. Pierwsze spółdzielnie budowlane w formie spółek akcyjnych lub klubów zaczęły powstawać w Anglii na początku XIX wieku. Tam też w 1836 roku wydano pierwszą ustawę o spółdzielniach budowlanych. Ruch ten przerzucił się do innych krajów, przede wszystkim do Szwajcarii, Stanów Zjednoczonych i Niemiec, gdzie w roku 1864 utworzono w Hamburgu pierwszą spółdzielnię budowlaną. DOKOŃCZENIE NA STR

16 Nr 4 (72) 2005 grudzień 2005 Małe jest piękne, ale duży więcej może DOKOŃCZENIE ZE STR. 15 Ponowny rozwój spółdzielczości nastąpił po 1888 roku, również w tym okresie powstały pierwsze na ziemiach polskich wspólnoty mieszkaniowe, a to powołane w 1890 roku: spółdzielnia mieszkaniowa w Bydgoszczy i Spółka Budowlana Pomoc w Poznaniu. Do poznańskiej Pomocy przystąpiło wiele osób wywodzących się nie tylko z Poznania i Wielkopolski, lecz również z Galicji i Królestwa Polskiego, w tym m.in. Stefan Cegielski i Helena Modrzejewska. Za udanym przykładem Poznania zaczęto powoływać do życia spółdzielnie w innych miastach. Do wybuchu I wojny światowej utworzono ich na ziemiach polskich około 40. Nie było to dużo wobec ogromnych potrzeb ludności, ale powstawały one w niezwykle trudnych warunkach politycznych i ekonomicznych Polski porozbiorowej. Niezaprzeczalnie jednak to te pierwsze pionierskie wspólnoty stały się zalążkiem późniejszego rozwoju polskiej spółdzielczości mieszkaniowej. W roku 1908 powstała najstarsza na Śląsku Chorzowska Spółdzielnia Mieszkaniowa, a dwa lata późnej w roku 1910 z inicjatywy dra A. Grassa wydana została ustawa o funduszu mieszkaniowym, dająca prawne podstawy do tworzenia spółdzielni mieszkaniowych w Galicji. Po I wojnie światowej, w roku 1920 wchodzi w życie ustawa o spółdzielczości wprowadzająca m.in. akty normatywne regulujące zasady budownictwa spółdzielczego. Po II wojnie światowej, w roku 1952 budownictwo spółdzielcze włączone zostaje do narodowego planu gospodarczego. Przełomowe znaczenie w kształtowaniu ruchu spółdzielczego miała ustawa z 17 lutego 1961 roku o spółdzielniach i ich związkach, podjęta została również uchwała regulująca zasady zasiedlania mieszkań spółdzielczych (M-1 dla jednej osoby, M-2 dla dwóch itd.). Ostatnia, obowiązująca do dziś (z licznymi zmianami) wprowadzona 16 września 1982 roku Ustawa Prawo Spółdzielcze potwierdza, że spółdzielnie mają zaspokajać potrzeby swoich członków i ich rodzin, a nie wszystkich mieszkańców miasta. Rewolucyjne zmiany wprowadziła ustawa z 15 grudnia 2000 roku o spółdzielniach mieszkaniowych, która zastąpiła większość przepisów Prawa Spółdzielczego w zakresie mieszkalnictwa, dotyczących m.in. statusu prawnego mieszkań, uprawnień członków itp. W 2004 roku działało w Polsce 3400 spółdzielni mieszkaniowych zrzeszających ponad 4 mln członków. We władaniu spółdzielni mieszkaniowych pozostaje prawie 3,5 mln mieszkań, których 70% ma status własnościowych, a 30% status lokatorskich. Udział mieszkań spółdzielczych w ogólnej liczbie mieszkań w miastach wyniósł ponad 40%. W roku 2004 Spółdzielnia Piast uruchomiła procedurę wyodrębniania własności lokalu i przenoszenia jej na członka. W przypadku spełnienia przesłanek statutowych, tj. uregulowaniu dopłaty z tytułu modernizacji budynku i braku zaległości w opłatach, umowa obwarowana jest kosztami sądowymi i notarialnymi. Czynność nabycia własności mieszkania zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług VAT objęta jest do 31 grudnia 2007 roku stawką 0% podatku VAT. Natomiast przekształcenie lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego ustanowionego przed 1 maja 2004 r. oraz zasiedlonego lub zamieszkałego przed 1 maja 2004 roku (dotyczy to całego Tysiąclecia), na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu nie zostało objęte przepisami ustawy. Obecnie, po kolejnych zmianach w ustawie o spółdzielniach mieszkaniowych coraz bardziej zaciera się różnica między spółdzielczym prawem własnościowym a prawem własności lokalu. I tak spółdzielcze własnościowe prawo może przysługiwać nie tylko członkowi Spółdzielni lub małżonkom, ale współwłaścicielami tego prawa może być kilka osób. W obu przypadkach prawa są zbywalne (mogą być sprzedane, darowane) i mogą być przedmiotem dziedziczenia, jednakże w przypadku mieszkań spółdzielczych podstawą dokonania transakcji jest zaświadczenie ze spółdzielni oraz bez obowiązku przyjęcia w poczet członków nabywcy prawa, a w przypadku wyodrębnionych lokali obowiązek legitymowania się aktualnym wypisem z księgi wieczystej założonej dla danego lokalu. Księga wieczysta winna zawierać również określenie udziału w częściach wspólnych budynku oraz prawie własności lub użytkowaniu wieczystym gruntu, przy czym właściciel lokalu obowiązany jest ujawniać wszelkie zmiany dotyczące właścicieli i obciążeń hipotecznych. Pośrednicy w obrocie nieruchomości twierdzą, że mieszkania z księgą wieczystą niczym się nie różnią od mieszkań spółdzielczych, nie osiągają też większej ceny niż mieszkania w statusie ograniczonego prawa rzeczowego. Jeżeli jest kilku właścicieli, muszą wszyscy stanąć do aktu notarialnego, co często stwarza liczne problemy. Po ponad 10 latach od wprowadzenia Ustawy o własności lokali wyraźnie widać, że prywatna własność potrzebuje lepszych gwarancji niż daje ta ustawa. Sytuacja właścicieli mieszkań nie jest do pozazdroszczenia budynki były nie remontowane przez całe lata, brakuje dokumentów, a wielkość udziałów właścicieli w tzw. częściach wspólnych budynku figurująca w księgach wieczystych nie zgadza się z dokumentacją techniczną. A wszystko przez wprowadzenie do ustawy pojęcia wspólnota mieszkaniowa. Zaczęło ono żyć własnym życiem i doprowadziło do błędnych i niekorzystnych rozwiązań. Ani mieszkania, ani inne lokale nie stanowią przecież współwłasności przeciwnie są własnością odrębną albo własnością dotychczasowego właściciela domu. Właścicieli lokali łączy natomiast udział w częściach wspólnych budynku. Z tej współwłasności wynikają wspólne obowiązki. Np. przedwojenne rozporządzenie z 1934 roku, które przejrzyście regulowało własność lokali, posługiwało się po prostu pojęciem ogół współwłaścicieli. Tymczasem ustawa o spółdzielniach mieszkaniowych w wielu punktach odsyła znów do przepisów ustawy o własności lokali, w tym przepisów dotyczących określenia przedmiotu odrębnej własności, z wyłączeniem przepisów w zakresie wspólnot mieszkaniowych. Tutaj sprawę uregulowano odrębnie, wspólnota powstaje bowiem z chwilą wyodrębnienia własności wszystkich lokali w danej nieruchomości, a nie jak w gminach z chwilą wyodrębnienia pierwszego lokalu. Nasuwa się zasadnicze pytanie, co jest korzystniejsze czy pozostanie w organizmie spółdzielczym, czy wyłączenie swojego lokalu z majątku spółdzielczego i przeniesienie go na grunt przepisów prawa cywilnego. Właściciel mieszkania, tak jak użytkownik mieszkania spółdzielczego musi uczestniczyć w wydatkach dotyczących bezpośrednio jego lokalu (np. dostawa wody, c.o.) jak i wydatkach dotyczących nieruchomości wspólnej. Grunt, na którym jest budynek posadowiony, oraz niektóre elementy budynku (fundamenty, ściany nośne, dach, klatki schodowe, windy, cała instalacja itp.) nie mogą stać się wyłączną własnością poszczególnych użytkowników, gdyż służą ogółowi właścicieli czy najemców. Tak więc grunt oraz elementy wspólne budynku są przedmiotem współwłasności właścicieli lokali i właściciela budynku. Zniesienie tej współwłasności jest niedopuszczalne, chyba że dojdzie do zniesienia odrębnej własności lokali. Właściciel podobnie jak członek, obowiązany jest wnosić wpłaty na fundusz remontowy, a w razie przeprowadzenia przez Spółdzielnię modernizacji budynku, dokonać uzupełniającej wpłaty z tego tytułu na podstawie faktury wystawionej przez Spółdzielnię w wysokości przypadającej na dany lokal. Stosownie do art. 140 Kodeksu cywilnego właściciel lokalu uprawniony jest do korzystania z niego oraz rozporządzania, z wyłączeniem osób trzecich. Jednakże przy korzystaniu z lokalu właściciel powinien powstrzymać się od działań, które by zakłócały korzystanie z nieruchomości sąsiednich, a także przestrzegać porządku domowego (jest to rozwiązanie charakterystyczne również dla spółdzielczego prawa do lokalu). Również właściciel lokalu nie może odmówić wstępu do lokalu ilekroć jest to konieczne np. do przeprowadzenia konserwacji, remontu lub 16

17 grudzień 2005 Nr 4 (72) 2005 Jest październik 1987 roku. Polska znajduje się w fazie ostrego kryzysu ekonomicznego i społecznego, wynikającego również z przeinwestowania w przemysł ciężki, ukierunkowany na tzw. potrzeby obronne Wspólnoty Państw Socjalistycznych. Ówczesne władze kraju zarządzają tzw. manewr ekonomiczny polegający m.in. na zakazie rozpoczynania nowych inwestycji. Pierwsze 15 lat misji W tych warunkach powstaje z inicjatywy oddolnej Społeczny Komitet Budowy Ośrodka Rehabilitacji Dzieci Niepełnosprawnych na naszym Osiedlu. Na czele tej inicjatywy stanęli ludzie wywodzący się ani z kręgów władzy, ani z kręgów partyjnych. Po prostu jak się wówczas mówiło ludzie znikąd. Zanim została wbita w grunt pierwsza łopata na placu budowy przy ul. Ułańskiej w kwietniu 1988 roku Komitet Społeczny w 172 zakładach pracy wystąpił z kwestą i... pozyskał nadspodziewanie duże wsparcie finansowe z dotacji z już opodatkowanego zysku wypracowanego przez załogi. Mówiło się wówczas, że brało się to właśnie stąd, że Komitet Społeczny był znikąd. Jeden z dyrektorów powiedział dosłownie na posiedzeniu samorządu: Dzięki takim nawiedzonym ale przecież wiarygodnym ludziom ludziom z pasją można w tym głupim państwie jeszcze coś dobrego zrobić. Proponuję przyznanie dotacji w wysokości 100 milionów złotych (w starej walucie). Ale na początku nie było ani niezbędnej dokumentacji, ani tych 18 uzgodnień niezbędnych do uzyskania pozwolenia na budowę, nie mówiąc już o pieniądzach. Inwestycja nie była przewidywana w żadnych planach, nie było czegoś dziś nieznanego przydziału tzw. limitu mocy przetworowej w bilansie wojewody. Była nadzieja nie bardzo uzasadniona w tak trudnym czasie. I determinacja, przekonanie, że jest to wyjście naprzeciw wyzwaniom czasu. Gatunek ludzki funkcjonuje na naszym globie już 2 miliony lat. Tymczasem rozwój cywilizacji do stanu dzisiejszego dokonał się w okresie zaledwie 230 lat (od czasu wynalezienia w roku 1774 maszyny parowej). Organizm człowieka ma problemy z tak szybkim adaptowaniem się do zmieniających się warunków. I problem ten będzie narastał, bo lawinowy rozwój cywilizacji przynosi ze sobą również negatywne skutki. Musimy przeciwdziałać temu już na etapie początkowym na etapie wczesnego dzieciństwa. Fizjologia rozwoju człowieka to jakby wznoszący się mur. Korekty można czynić zanim interesująca nas warstwa tego muru zostanie przyciśnięta przez kolejne warstwy. Bo wtedy możliwości korekty są coraz mniejsze, a efekty coraz skromniejsze. Dziś ten ośrodek powstały na Tysiącleciu działa przy coraz większym obciążeniu zadaniami, bo pacjenci coraz częściej głosują nogami. Ośrodek pracuje teraz w szerszym zakresie jako CENTRUM ROZWOJU DZIEC- KA. Liczba kartotek wynosi prawie 7000! dzieci w mniejszym lub większym stopniu niepełnosprawnych lub realnie zagrożonych niepełnosprawnością. Tegoroczny DZIEŃ OTWAR- TY ośrodka w dniu 11 grudnia był ukierunkowany w szczególności na dzieci w wieku ok. 3 8 lat, u których rozpoczyna się samodzielne kształtowanie widzenia świata. Umożliwiono im bezpośrednie poznanie pięknego ośrodka, gdzie ich koledzy są leczeni, rehabilitowani, uczą się i bawią, i czują się tu dobrze! Dla zwiedzających dzieci przygotowane zostało przez personel i wolontariuszy przedstawienie nowej wersji legendy o Królu Ćwieczku, nieszczęśliwej Królewnie i dzielnym Szewczyku, w którym znalazły się wesołe dialogi o jeszcze żywej pacjentce kiepskiej służbie zdrowia w królestwie, czy wzbudzający wesołość morał na zakończenie. Wielką radość sprawiają małym gościom państwo Joanna Kściuczyk-Jędrusik i pan Jacenty Jędrusik, którzy również przygotowali ciekawe i śmieszne historyjki. Odwiedzający będą mogli osobiście przekonać się czy mogą być dumni, że mają taki ośrodek ośrodek o statusie społecznym, o szczytnym etosie powstania szczególny, autentyczny Dar Społeczeństwa na rzecz dzieci (już 7000 dzieci pacjentów Ośrodka). Władze miasta objęły nad Ośrodkiem honorowy protektorat, a każdy Prezydent Miasta Katowic jest z Urzędu honorowym Prezesem powstałej w 1989 roku Fundacji Ośrodka. Na szczególną wdzięczność zasłużył sobie Prezydent Piotr Uszok, który kilkakrotnie odwiedził Ośrodek oraz nawet czytał dzieciom bajki ale przede wszystkim stale dawał przykłady swojej troski o tę placówkę. Cieszy Ośrodek opiekuńcza troska Gospodarza Osiedla, Spółdzielni Mieszkaniowej PIAST z jej Prezesem Kazimierzem Dorfem na czele, który niezależnie od wsparcia wg możliwości Spółdzielni stara się pozyskiwać i zewnętrzny sponsorat (Spółdzielnia jest nawet fundatorem sztandaru Ośrodka). We władzach Fundacji Ośrodka od lat uczestniczą przedstawiciele Spółdzielni. Ośrodek w ciągu minionych 15 lat działalności znakomicie rozbudował i zmodernizował swoją bazę. Dysponuje bardzo dobrze wyszkolonym i doświadczonym personelem, stara się coraz lepiej służyć społeczeństwu. Warto wspomnieć, że z tego Ośrodka wyszła inicjatywa 4-letniego programu zapobiegania kalectwu u dzieci, realizowanego na koszt Fundacji, przy wspaniałym zaangażowaniu Śląskiej Akademii Medycznej osobiście ówczesnego Rektora Profesora Władysława Pierzchały i Prorektora ds. Nauki Profesora Michała Tendery. W ciągu czterech lat odbyło się 11 konferencji szkoleniowych w tym 3 międzynarodowe sympozja, realizowane w Ośrodku, Domu Lekarza, Śląskiej Akademii Medycznej i Sali Sejmu Śląskiego, w których wzięło udział ponad 700 lekarzy z istniejących wtedy województw katowickiego, bielskiego i częstochowskiego, a w Ośrodku przez 5 lat przechodzili szkolenie wszyscy studenci VI roku Śląskiej Akademii Medycznej. Ośrodek ceni sobie satysfakcję, że w swojej działalności wyszedł daleko poza początkowe założenia. Jest to jednak dopiero p i e r w s z e 15 lat działalności tej społecznej placówki. Należy mieć nadzieję, że i następne okresy działalności tej placówki będą pomyślne i będą trwały dla dobra dzieci do końca świata plus jeden dzień! M.G. PS Dziękuję Panu Prezesowi Kazimierzowi Dorfowi za zaproszenie do szerszej prezentacji tego Ośrodka mieszkańcom naszego Osiedla dla Głosu Tysiąclecia, coraz bardziej cenionego publikatora społeczności Osiedla. usunięcia awarii czy wyposażenia budynku lub in- nych lokali w dodatkowe instalacje. W razie, gdy właściciel lokalu lub inna korzystająca z niego osoba swym postępowaniem utrudnia korzystanie z nieruchomości wspólnej, a także rażąco narusza swe obowiązki w zakresie pokrywania kosztów nieruchomości wspólnej, wspólnota można w trybie procesu żądać sprzedaży lokalu, którą zarządza sąd. Sąd także orzeka o opróżnieniu takiego lokalu (są to sankcje zbliżone do instytucji wykluczenia bądź wykreślenia z rejestru członków spółdzielni). Właściciele lokali muszą w całości finansować lub kredytować wspólnotę, bowiem w przeciwieństwie do spółdzielni, nie jest możliwe pokrywanie kosztów utrzymania nieruchomości wspólnej ze wspólnego funduszu remontowego utworzonego dla danej nieruchomości, obejmującej np. kilkanaście budynków. W przypadku nieruchomości jednobudynkowych, remonty mogą być prowadzone tylko w jeden z następujących sposobów: albo kredytu zaciągniętego na ten cel i obciążającego daną nieruchomość, albo muszą być odłożone w czasie (niezależnie od potrzeb) do czasu zgromadzenia na koncie funduszu wystarczającej ilości pieniędzy. Każde z tych rozwiązań ma wady. Obecnie obowiązujące przepisy ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych nakazują gospodarowanie pieniędzmi w skali danej nieruchomości, a nie jak dotąd całych zasobów. Jeżeli zasada zostanie utrzymana, kolejne lata ujawnią drastyczne różnice w stanie technicznym budynków, a co za tym idzie w wartości mieszkań znajdujących się w tych budynkach. Taki obraz, to kierunek wsteczny do idei ruchu spółdzielczego, co na wstępie próbowano pokazać. G. Topolewska 17

18 Nr 4 (72) 2005 grudzień 2005 Otwartość serca Boże Narodzenie jest w Polsce najbardziej uroczyście obchodzonym świętem. Święto to kameralne, rodzinne, przeważnie spędzane jest w gronie najbliższych nam ludzi. Szczególnie wieczerza wigilijna, która jak wieki temu zaczyna się od dzielenia się opłatkiem połączonym ze składaniem sobie życzeń. Jest to chwila wzruszająca, jak żadna inna w roku, wywołuje wiele wspomnień, sięgających dzieciństwa i młodości, rozjaśniana wiecznie płonącą w ludzkich sercach nadzieją osiągnięcia pełni szczęścia. Chociaż na czas tych świąt. Dla dzieci jest to chyba najpiękniejszy wieczór w roku, w którym atmosfera baśni urzeczywistnia się na kilka godzin, w blasku różnobarwnych światełek choinki, pod którą kochające ręce położyły dla wszystkich obecnych dary, takie, na jakie kogo stać. Ale najskromniejszy nawet upominek posiada w ten wieczór wartość wyjątkową, stając się symbolem łączącej ludzi miłości i przyjaźni. Wiele z zachowanych do dzisiaj zwyczajów sięga tradycjami pogańskich czasów. Najwięcej z nich przetrwało i żyje na wsi, choć wiele z nich zachowały i miejskie święta. Na wsi stawiało się często w izbie, w której odbywała się wieczerza wigilijna nie wymłócone snopy zboża w czterech kątach lub w kącie od wschodniej strony, dawano zwierzętom domowym po kawałeczku opłatka, w okolicach szczególnie nawiedzanych przez wilki wynoszono przed zagrodę resztki jadła wigilijnego. Dość powszechnym zwyczajem, również i w miastach jak kładzenie siana pod obrus. Pamiętano również i o zmarłych. Dla nich dla nieobecnych, stawiano na stole oddzielne nakrycie, na które kładziono odrobinę każdej strawy i kawałeczek opłatka. Ale najpiękniejszym chyba ze staropolskich zwyczajów wigilijnych było zapraszanie na wieczerzę ludzi samotnych. Nikt bowiem w ten wieczór nie powinien być opuszczony i samotny. Są różne rodzaje samotności: jest samotność współczesnego człowieka, który nie czuje łączności z innymi ludźmi i przyrodą, jest samotność na szczycie pochodząca stąd, że wszyscy są niżsi, nie ma o co się oprzeć, nie ma się kogo poradzić, dostaje się zawrotu głowy od samej władzy, a jednocześnie odczuwa się lęk przed strąceniem w przepaść. Jest też samotność na dnie wywołana tym, że wszyscy są wyżsi, szczęśliwsi i potężniejsi, jest w końcu samotność ludzi starych. A tych po wyfrunięciu dzieci z gniazda jest coraz więcej w naszych spółdzielczych domach. Ciepło i serdeczność to panacea na kłopoty starych serc, powinny one wychodzić w naturalny sposób od rodziny. Często tak się nie dzieje. I choć w głębi pozostaje tęsknota za okruchem serdeczności ze strony rodziny, troska i przyjazny gest pozornie obcego człowieka, sąsiada z piętra, z bloku, potrafi ocieplić klimat świąt. A może nawet ktoś z nas zaprosi staruszkę czy staruszka na wieczerzę, a pod choinkę wsunie symboliczny drobiazg? Czas poświęcony ludziom starym nigdy nie jest czasem straconym; nieczęsto bowiem możemy skorzystać z innych okazji zarówno dla pogłębienia swojej wiedzy jak i życiowej mądrości tyle co z kontaktu z nimi. Święta Bożego Narodzenia są ku temu szczególną okazją. Życzę radosnych Świąt Bożego Narodzenia, w bliskości z sobą, rodziną, przyjaciółmi i sąsiadami. Nina Toplewska Koniec każdego roku, to czas na podsumowania, to czas żeby na chwilę zatrzymać się i spojrzeć za siebie czy spełniłem swoje obowiązki w sposób należyty, czy wszystkie sprawy zostały załatwione zgodnie z obowiązującymi przepisami? Czy zawsze byłem/byłam serdeczny dla drugiego człowieka? Czy nie sprawiłem/sprawiłam innym przykrości? Czas na podsumowania. i świętowanie 18 Czas taki jest niezbędny, aby wyciągać wnioski na przyszłość w celu poprawy naszej pracy i świadczenia usług w sposób należyty, z szacunkiem należnym innym. Ostatnie lata szczególnie trudne dla spółdzielczości sprawiają, że pracuje się pod wyostrzonym okiem krytyki. Pracuje się także ze świadomością, że zaufanie, jakim Członkowie, Zarząd Spółdzielni, organy samorządowe obdarzają Administrację, jest wielce zobowiązujące. A dla naszej Administracji rok 2005 był bardzo pracowity. Oprócz realizacji zadań wynikających z zapewnienia właściwej eksploatacji Osiedla, bieżącej obsługi mieszkańców, Administracja Osiedla Tysiąclecie Dolne wykonywała szereg prac i uczestniczyła we wszystkich przedsięwzięciach naszej Spółdzielni. Szczegółowe sprawozdanie z działalności Administracji w 2005 r. złożę na zebraniach grup członkowskich, w niniejszym artykule chciałabym omówić tylko niektóre tematy, z którymi zmagamy się na co dzień. Otóż stale rosnące bezrobocie i towarzyszące temu rozszerzanie się sfery ubóstwa sprawiają, że także przybywa tych, którym ciężko żyć. Świadomi tego, analizujemy celowość wydania każdej złotówki. Zgodnie z planem zatwierdzonym przez Radę Nadzorczą Spółdzielni wartość kosztów związanych z prowadzeniem działalności zespołu konserwatorów w Administracji Osiedla Tysiąclecie Dolne zaplanowano na cały rok 2005 do wysokości 158,4 tys. zł. W ciągu trzech kwartałów 2005 r. zespół konserwatorów przepracował rbg i wykonał roboty na kwotę 108,5 tys. zł. Wartość wykonanych prac przez grupę konserwatorów na rzecz wszystkich nieruchomości, w podziale na rodzaj robót przedstawia się następująco: roboty murarskie stanowią 20,4% roboty ślusarskie, szklarskie stanowią 79,6% wszystkich robót Analiza poszczególnych zleceń wykazała, że oprócz robót wynikających z harmonogramów opracowanych na podstawie przeglądów czy Zarządzeń dot. np. przygotowania budynków do zimy, znaczną część robót ślusarskich i szklarskich, bo prawie 20% stanowią roboty polegające na usuwaniu skutków dewastacji i kradzieży takich jak: szklenie, montaż skradzionych samozamykaczy, klamek, naprawa i wymiana zamków. Każda dewastacja czy kradzież jest zgłaszana Policji. Omawiamy je również z Radą Osiedla i informujemy mieszkańców w tablicach ogłoszeń umieszczonych w każdym budynku. Wykrywalność sprawców na razie jest niewielka. Należy jednak zaznaczyć, że wartość usuwania skutków dewastacji czy kradzieży w br. jest znacznie mniejsza w porównaniu do poprzednich lat. Szczególne miejsce w naszej działalności zajmują przeglądy techniczne. Otóż Ustawa Prawo Budowlane z dnia 7 lipca 1994 r. rozdz. 6 art. 62 z późn. zmianami (Dz.U. Nr 89/94) w sprawie warunków technicznych użytkowania budynków mieszkalnych, zobowiązuje nas jako właściciela budynków do kontroli okresowej polegającej na sprawdzeniu stanu technicznej sprawności m.innymi: instalacji gazowych i przewodów kominowych, którą przeprowadzamy raz w roku w mieszkaniach oraz kontroli instalacji elektrycznej raz na pięć lat. W zakresie instalacji gazowej sprawdzono w okresie 9 miesięcy 2508 mieszkań,w tym mieszkań bez usterek odnotowano 2428 co stanowi 96,8% wszystkich mieszkań. Natomiast 3,2% mieszkań, gdzie stwierdzono usterki w większości po stronie użytkownika lokalu wystosowano zalecenia pokontrolne i wyegzekwowano ich usunięcie. W zakresie przeglądów kominowych (wentylacyjnych i spalinowych) sprawdzono w omawianym okresie 4002 mieszkania, z czego bez usterek są 3892 mieszkania, z usterkami 110 w tym 102 stanowią usterki leżące po stronie użytkownika. Na dzień r. wykonano zalecenia Zakładu Kominiarskiego. Wynikłe nieprawidłowości po stronie spółdzielni usuwane są natychmiast. O nieprawidłowościach znajdujących się po stronie użytkowników, pracownicy Administracji informują pisemnie zobowiązując do usunięcia usterek.

19 grudzień 2005 Nr 4 (72) 2005 Jak wynika z powyższego wyniki przeglądów z roku na rok są coraz lepsze, mamy coraz mniej nieprawidłowości, inaczej mówiąc mieszka się bezpieczniej. Jak będzie w 2006 r. zobaczymy? Z pewnością będziemy konsekwentnie realizować program mający na celu efektywne wykorzystanie energii, usuwanie wad technologicznych oraz utrzymanie zasobów w należytym stanie technicznym zapewniającym: bezpieczeństwo ludzi i mienia warunki użytkowe zgodne z przeznaczeniem estetykę na określonym poziomie. A tymczasem zbliżają się święta, święta rodzinne, gdzie drzewa przykryte są białym puchem, pod nogami skrzypi śnieg przeszyty mrozem, a w oknach migotają lampki na choinkach i to jest czas, kiedy najbardziej cieszą się dzieci. Chciałabym, abyśmy my dorośli przynajmniej w tym okresie wzięli z nich przykład i zapomnieli o szarej rzeczywistości i codziennych troskach. Cieszmy się! J.Pyt. Estetyka i wygoda... podsumowanie Ostatnie dni mijającego roku są doskonałą okazją do podsumowania całorocznej działalności Zakładu Zieleni i Zaplecza Technicznego. W serii artykułów, które ukazały się w bieżącym roku na łamach Głosu Tysiąclecia opisywaliśmy podejmowane i realizowane zadania zmierzające do podniesienia estetyki naszego Osiedla. M.in. realizowanie długofalowego projektu przebudowy placów zabaw polegających na: usunięcie nawierzchni asfaltowej i zamiana jej na trawiastą względy bezpieczeństwa, wymiana urządzeń zabawowych z wysłużonych i przestarzałych na urządzenia wyjątkowo trwałe, estetyczne, spełniające wszystkie normy i posiadające aktualne atesty, zastąpienie zdewastowanych piaskownic nowymi z cegły klinkierowej, ponadto, ułatwienie życia osobom starszym (m.in. wykonanie i posadowienie 26 sztuk ławek) czy też poprawienie warunków parkowania dla ciągle zwiększającej się grupy posiadaczy samochodów. Z satysfakcją możemy stwierdzić, że nie tylko zrealizowaliśmy zaplanowane na ten rok zadania, ale w wielu przypadkach, odpowiadając na wnioski i postulaty mieszkańców wykonaliśmy dodatkowe pozaplanowe prace, jak np. dodatkowe poręcze przy schodach, barierki zabezpieczające w rejonie niskich budynków, bezpieczne wykończenie piaskownic cegłą kształtową, całkowita przebudowa parkingów przy budynkach Piastów 16 i 3 i wiele innych. Ostatnie tygodnie tego roku Zakład Zieleni i Zaplecza Technicznego poświęcił na dokonanie planowego cięcia fitosanitarnego drzew znajdujących się w najbliższym sąsiedztwie budynków przy ulicy Tysiąclecia 6, 11, 19, 23 i 25. Opady śniegu, które wystąpiły w połowie listopada, praktycznie wymusiły zakończenie prac na terenach zieleni, rozpoczynając równocześnie etap działań przeciwdziałających skutkom zimy... Wizytówką Zakładu Zieleni i Zaplecza Technicznego są same tereny, zadbane przycięte żywopłoty, przystrzyżone trawniki, dywany kwiatowe, skalniaki, krzewy, które są sadzone w grupach, co oprócz walorów estetycznych w znacznym stopniu ułatwia ich pielęgnację, zastępowanie chwastów jakimi są topole drzewami szlachetnymi, szczepionymi, o zwartej samoformującej się koronie, które w żaden sposób nie będą zacieniać mieszkań na niższych kondygnacjach. W przyszłym roku zamierzamy kontynuować rozpoczęte już zadania jak również wdrażać nowe przedsięwzięcia, które przyniosą nam kolejne pozytywne zmiany na naszym Osiedlu. Ryszard Gajkiewicz Punkty Pomocy Koleżeńskiej Serdecznie zapraszamy do Punktów Pomocy Koleżeńskiej osoby zainteresowane dostępnymi aktualnie na rynku ofertami pracy. We wszystkich punktach można uzyskać wsparcie koleżeńskie, skorzystać z pomocy w przygotowaniu dokumentów aplikacyjnych oraz zdobyć informacje na temat instytucji pomagających osobom bezrobotnym. Projekt powstał jako inicjatywa Paktu na Rzecz Zatrudnienia. W ramach projektu Punkty Pomocy Koleżeńskiej bierze udział 10 Powiatowych Urzędów Pracy: Bytom, Chorzów, Jaworzno, Katowice, Piekary Śląskie, Ruda Śląska, Świętochłowice, Zabrze, powiat mikołowski, Siemianowice Śląskie oraz Instytut Współpracy i Partnerstwa Lokalnego z Katowic. W Punktach odbywają przygotowanie zawodowe przez 6 miesięcy bezrobotni zarejestrowani w wymienionych Urzędach Pracy, posiadający wykształcenie średnie i wyższe, pozostający bez zatrudnienia powyżej 2 lat. Osoby te zostały przeszkolone z zakresu pomocy koleżeńskiej, ustawy o przeciwdziałaniu bezrobociu oraz prawa pracy. Serdecznie zapraszamy do punktów na terenie Katowice: Od poniedziałku do piątku w godzinach od 8.00 do z wyjątkiem Punktu przy parafii św. Barbary, który jest czynny od 8.30 do Instytut Współpracy i Partnerstwa Lokalnego ul. Warszawska 2, Katowice 2. Parafia św. Barbary ul. Młodzieżowa 10, Katowice (Giszowiec) 3. Parafia św. Szczepana ul. ks. Markiefki Katowice (Bogucice) 4. Parafia Katedralna Chrystusa Króla ul. Plebiscytowa 49a Katowice 5. Parafia Matki Boskiej Piekarskiej ul. Ułańska Katowice Tysiąclecie 6. Dom Parafialny Nazaret ul. Radockiego Katowice (Piotrowice) 19

20 Nr 4 (72) 2005 grudzień 2005 BUDŻET MIASTA NA 2006 ROK DOKOŃCZENIE ZE STR. 11 budowę ekranów akustycznych wzdłuż ulicy Chorzowskiej na wysokości budynków przy ulicy Piastów 3, 5, 7, i 9 oraz przy ulicy B. Chrobrego 31, 37 i przedszkola. Pisma Rad Osiedla Tysiąclecia Dolne i Górne skierowane do Przewodniczącego Rady Miasta Katowice Pana Józefa Forajtera są potwierdzeniem naszych starań o włączenie powyższych zadań do planu i budżetu miasta na 2006 r. Pisma o podobnej treści otrzymali również radni Pani Krystyna Nesteruk i Pan Józef Zawadzki, którzy w sposób bardzo aktywny współpracują na rzecz osiedla zabezpieczając w budżecie miasta odpowiednie środki na realizację pilnych zadań, za co w imieniu społeczności Osiedla Tysiąclecie serdecznie dziękujemy. Pozytywnym wynikiem zakończyła się batalia o przywrócenie Komisariatu Policji na terenie Osiedla Tysiąclecie. W budżecie i Programie zadań społeczno-gospodarczych w Katowicach na rok 2006 zabezpieczona została kwota w wysokości ,0 zł na adaptację obiektu przy ulicy Tysiąclecia 5 na Komisariat Policji i Młodzieżowy Dom Kultury wraz z zagospodarowaniem terenu (miejsca postojowe) i drogą dojazdową. Katowice r. Szanowny Pan Przewodniczący Rady Miasta Katowice Jerzy FORAJTER ul. Młyńska KATOWICE Rada Osiedla Tysiąclecie Dolne w Katowicach po zapoznaniu się z propozycjami planu prac remontowych zawartych w Programie zadań społecznych i gospodarczych w Katowicach na rok 2006 z przykrością stwierdza, że nie zostały ujęte w nim przedsięwzięcia wielokrotnie przez nas sygnalizowane, Zarząd i członkowie Spółdzielni przedstawiali problemy osiedla na niejednym spotkaniu z Radnymi i władzami miasta, każdorazowo uzyskując deklarację pomocy w ich rozwiązaniu. W Programie zadań społecznych i gospodarczych w Katowicach na rok 2006 mimo wcześniejszej akceptacji Radnych i Urzędu Miasta nie ujęto. dalszej kontynuacji modernizacji ulicy Piastów (na dzień dzisiejszy wykonano jedynie budowę chodników). Ulica Piastów wymaga modernizacji nawierzchni jezdni, budowy ścieżek rowerowych, budowy miejsc-zatoczek postojowych oraz wymiany skorodowanych latarni oświetleniowych, konieczności poszerzenia drogi dojazdowej i wykonania miejsc postojowych dla personelu i petentów dla pawilonu przy ulicy Tysiąclecia 5 adaptowanego na Komisariat i Dom Kultury; przebudowy drogi dojazdowej do przedszkola w rejonie budynku przy ulicy Tysiąclecia 41 (poszerzenie i wymiana nawierzchni); remontu drogi dojazdowej do budynku przy ulicy Piastów 9; remontu ulicy Mieszka I w zakresie nawierzchni asfaltowej, która na wysokości kościoła jest bardzo zniekształcona, pofałdowana; budowy ekranów akustycznych wzdłuż ulicy Chorzowskiej łagodzących dużą uciążliwość akustyczną ruchu tramwajowego oraz trasy szybkiego ruchu zlokalizowanej w bezpośrednim sąsiedztwie osiedla. Dotyczy to szczególnie budynków przy ulicy Piastów 3, 5, 7, 9. Realizacja powyższych punktów nie ujętych w Programie zadań społecznych i gospodarczych w Katowicach na rok 2006 ułatwi życie mieszkańcom osiedla oraz poprawi w ich oczach wizerunek władz miasta. Rada Osiedla w imieniu mieszkańców Spółdzielni Mieszkaniowej Piast składa Panu Przewodniczącemu oraz na Pana ręce Radnym miasta Katowice, życzenia prawdziwie radosnych świąt Bożego Narodzenia oraz uśmiechu i życzliwości na każdy dzień Nowego Roku. Ze spółdzielczym pozdrowieniem Katowice r. Szanowny Pan Przewodniczący Rady Miasta Katowice Jerzy FORAJTER ul. Młyńska KATOWICE Rada Osiedla Tysiąclecie Górne w Katowicach pragnie podziękować Panu Przewodniczącemu za umożliwienie wykonania remontu w 2005 r. ulicy Bolesława Chrobrego na odcinku od ronda Tysiąclecie do przejścia pieszego usytuowanego na wysokości budynku przy ul. Bolesława Chrobrego 43. Jednocześnie dziękujemy za ujęcie w Programie zadań społecznych i gospodarczych w Katowicach na rok 2006 przebudowy ulicy Ułańskiej oraz pozostałego odcinka ulicy B. Chrobrego do ulicy Chorzowskiej. Oczekujemy, że zakres prac remontowych ww. ulic obejmować będzie remont nawierzchni, budowę miejsc postojowych wzdłuż jezdni, budowę chodników i ścieżek rowerowych oraz wymianę skorodowanych latarni oświetleniowych. Mamy również nadzieję, że tak jak do tej pory będzie Pan Przewodniczący wspierał Spółdzielnię Mieszkaniową Piast w działaniach związanych z troską o bezpieczeństwo mieszkańców osiedla na drogach osiedlowych i dokona starań, by w ww. programie zadań społeczno-gospodarczych ujęte zostały wielokrotnie sygnalizowane poniższe przedsięwzięcia: wymiana skorodowanych latarni oświetleniowych ciągów pieszych i pieszo-jezdnych na terenie Osiedla Tysiąclecie; budowę ekranów akustycznych wzdłuż ulicy Chorzowskiej łagodzących dużą uciążliwość akustyczną ruchu tramwajowego oraz trasy szybkiego ruchu zlokalizowanej w bezpośrednim sąsiedztwie osiedla. Dotyczy to szczególnie budynków przy ulicy Bolesława Chrobrego 31 i przedszkola. Realizacja ww. przedsięwzięć spowoduje likwidację wielu niedogodności występujących dla mieszkańców osiedla jak i osób przebywających czasowo na terenie osiedla, co w znacznym stopniu poprawi również wizerunek miasta Katowice, którego jest Pan gospodarzem. Rada Osiedla w imieniu całej społeczności Spółdzielni Mieszkaniowej Piast składa Panu Przewodniczącemu oraz na Pana ręce Radnym miasta Katowice, na zbliżające się święta pragniemy złożyć życzenia przeżywania Bożego Narodzenia w zdrowiu, radości i ciepłej rodzinnej atmosferze. Kolejny zaś Nowy Rok niech będzie czasem pokoju oraz realizacji osobistych zamierzeń. Z wyrazami szacunku 20