Scenariusz zajęć dla 4-latków

Transkrypt

1 Scenariusz zajęć dla 4-latków Autor: Agnieszka Wysocka Obszar podstawy programowej: 15.Wychowanie rodzinne, obywatelskie i patriotyczne. Grupa wiekowa: 4-latki Blok tematyczny: Jestem dumny ze swojej rodziny, miejscowości, Ojczyzny Temat: Podróż do krainy dzieci Cele operacyjne: Dziecko: poznaje swoje prawa - prawo do własności; zachowuje zasady zgodnej zabawy; uczestniczy w zabawach parateatralnych; bierze udział w zbiorowym śpiewie, tańcach, zajęciach ruchowych. Wykaz nabywanych umiejętności (ujętych w podstawie programowej jako osiągnięcia dziecka kończącego przedszkole): Dziecko: zwraca się bezpośrednio do rozmówcy, stara się mówić poprawnie pod względem artykulacyjnym, gramatycznym, fleksyjnym i składniowym; przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej (stara się współdziałać w zabawach oraz w sytuacjach zadaniowych), a także w świecie dorosłych; odgrywa role w zabawach parateatralnych posługując się mową, mimiką, gestem, ruchem, umie posługiwać się rekwizytami (np. maską); wznosi konstrukcje z klocków, tworzy kompozycje z różnorodnych materiałów (np. przyrodniczych), ma poczucie sprawstwa ( potrafię to zrobić ), odczuwa radość z wykonanej pracy; uczestniczy w zajęciach ruchowych, zabawach i grach w ogrodzie przedszkolnym, w parku, na boisku, w sali gimnastycznej; dysponuje sprawnością rąk oraz koordynacją wzrokowo-ruchową potrzebną do rysowania, wycinania i nauki pisania; śpiewa piosenki z dziecięcego repertuaru oraz łatwe piosenki ludowe; chętnie uczestniczy w zbiorowym śpiewie, tańcach i muzykowaniu; wie, że wszyscy ludzie mają równe prawa.

2 Treści kształcenia: kształtowanie umiejętności społecznych (obdarzanie uwagą dzieci i dorosłych, zgodne funkcjonowanie w zabawie, stosowanie form grzecznościowych wobec innych dzieci oraz dorosłych, porządkowanie po sobie miejsca zabawy, uważne słuchanie wypowiedzi innych osób); rozwój mowy (wyraźne mówienie, wzbogacanie słownictwa czynnego, śpiewanie piosenki); kształtowanie sprawności fizycznej poprzez uczestnictwo w zajęciach ruchowych w sali i na powietrzu, współdziałanie w grupie; kształtowanie spostrzegawczości wzrokowej; posługiwanie się w zabawie gestem oraz ruchem; rozwijanie sprawności manualnej; rozumienie sensu informacji podanych w formie symbolu (rysunek); szanowanie własnych i wspólnych zabawek; wdrażanie do przestrzegania przyjętych umów dotyczących korzystania ze wspólnych zabawek. Opis sposobu realizacji: Lp. Część dnia aktywności dziecka I. Zajęcia poranne Przebieg zajęć 1.Schodzenie się dzieci, przywitanie, zabawy swobodne w kącikach zainteresowań. 2. Co tu się zmieniło?: zabawa dydaktyczna. Warunki pobudzające aktywność/uwagi o realizacji Nauczyciel (N) dzień wcześniej ogłasza dzieciom, że jutro jest Dzień zabawek. Dzieci przynoszą więc z domu jedną, ulubioną zabawkę. Dzieci bawią się nimi swobodnie. N zaprasza dzieci do wspólnej zabawy. Na dywanie położone są zakryte (np. tkaniną) następujące zabawki: lalka, miś, samochód, motocykl. Dzieci siadają w półkolu. Wszyscy wspólnie odliczają do trzech - na hasło,,trzy wybrane dziecko zdejmuje tkaninę. Dzieci wymieniają nazwy zabawek. N prosi, aby przyjrzały się dokładnie, gdzie położona jest każda

3 II. Zajęcia dydaktyczne 3. Iskierka: zabawa integracyjna. 1. Ulubione zabawki dzieci: krótka rozmowa wprowadzająca do tematu. 2. Słuchanie wiersza Agnieszki Wysockiej Dzień zabawek. 3.Próba znalezienia odpowiedzi na pytanie postawione w wierszu. 4. Radość i smutek: zabawa dydaktyczna - próba uświadamiania dzieciom prawa do własności. zabawka, gdyż za chwilę któraś z nich zmieni swoje miejsce. Następnie chętne dziecko zakrywa ponownie zabawki i pod przykryciem zmienia miejsce położenia jednej z nich. N zaprasza do siebie wybrane dziecko. Ponownie następuje wspólne odliczanie do trzech, podniesienie tkaniny i próba odgadnięcia, który obiekt zmienił swoje miejsce. Scenariusz zabawy w: Opis i planowanie zajęć według Metody Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne, M. Bogdanowicz, D. Okrzesik, wyd. Harmonia, Gdańsk 2006, s. 24. Dzieci swobodnie wypowiadają się na temat swoich ulubionych zabawek. N recytuje wiersz wzbogacając jego treść odpowiednią intonacją głosu. N zadaje dzieciom pytania dotyczące tematyki wiersza. Dzieci wypowiadają się na poruszany temat. Tekst zagadek A. Wysockiej Dziecięce zabawy, scenariusz gry, ilustracje z wesołą i smutną twarzą dla każdego dziecka. Uwaga! Celem tej zabawy jest zapoznanie dzieci

4 5. Zabawa ruchowa ze śpiewem, np. popularna zabawa Nie chcę Cię. 6. Pomóż dzieciom znaleźć drogę do swoich zabawek: zabawa plastyczna. 7. Zabawy swobodne na powietrzu. z prawem do własności w sposób, który utrwali im odpowiednie wzorce zachowań: zgodną, wspólną zabawę, możliwość pożyczania, a nie zabierania zabawek. Dzieci dobierają się parami. Śpiewając piosenkę, inscenizują ją ruchem i gestem. Zabawę powtarza się trzy lub cztery razy, prosząc dzieci o zmianę partnerów. Dzieci po zaznaczeniu odpowiedniej,,drogi, kolorują ilustrację. III. Zajęcia popołudniowe 1.Nauka wiersza Agnieszki Wysockiej Mamy prawo do własności. Dzieci bawią się według własnego pomysłu. Tekst wiersza. 2.Zabawy manipulacyjno-konstrukcyjne z wykorzystaniem klocków - wdrażanie do wspólnej, zgodnej zabawy. Klocki różnego rodzaju. 3.Kolorowanki multimedialne: Samochód Krzysia, Budowle Michała. Dzieci, które nie są zainteresowane korzystaniem z komputera mogą rysować kredkami na dowolny temat. Uwaga: Propozycje zawarte w scenariuszu zostały przygotowane w taki sposób, aby nauczyciel mógł dostosować czas realizacji zajęć do możliwości dzieci w grupie oraz z zachowaniem tzw. zasady 1/5, zalecanej w części podstawy programowej dotyczącej zalecanych warunków i sposobu jej realizacji. Jeżeli niektóre dzieci pomimo upływu czasu są zainteresowane proponowanymi działaniami nie należy im przerywać tej aktywności. Dzieci, których uwaga się wyczerpała, w naturalny sposób powracają do realizacji programu własnego, czyli wybranego przez siebie rodzaju aktywności (np. zabawowej). Metody za M. Kwiatowską (1985): Czynne: ćwiczeń praktycznych. Słowne: objaśnienia i instrukcje, rozmowy.

5 Percepcyjne: obserwacja i pokaz, przykład dorosłych. Metoda Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne. Formy: praca indywidualna jednolita i zróżnicowana, grupowa jednolita, zbiorowa jednolita i zróżnicowana. Środki dydaktyczne: lalka, miś, samochód, motocykl, materiał do przykrycia zabawek, książka: Opis i planowanie zajęć według Metody Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne, Marta Bogdanowicz, Dariusz Okrzesik; wyd. Harmonia, Gdańsk 2006, kredki, temperówki, łopatki, wiaderka, foremki, dmuchane piłki, plastykowe duże samochody oraz rowery dziecięce (z możliwością wsiadania do nich), komputer z dostępem do Internetu oraz głośnikami lub tablica multimedialna, środki dydaktyczne zamieszczone na portalu Scholaris (dla nauczyciela, do wykorzystania w pracy z dzieckiem): 1. Tekst wiersza Dzień zabawek, autor: Agnieszka Wysocka; 2. Teksty zagadek Dziecięce zabawy, autor: Agnieszka Wysocka; 3. a) Scenariusz zabawy dydaktycznej: Radość i smutek; b) Materiał do wydrukowania: ilustracje z wesołą i smutną twarzą dla każdego dziecka; 4. Materiał do wydrukowania: Pomóż dzieciom znaleźć drogę do swoich zabawek; 5. Tekst wiersza Mamy prawo do własności, autor: Agnieszka Wysocka; 6. Kolorowanka multimedialna Samochód Krzysia; 7. Kolorowanka multimedialna Budowle Michała; 8. Kolorowanka multimedialna Wózek Kasi; 9. Zagadki multimedialne Co należy do Kasi?