Szanowni Państwo, Christian Dorsch Dyrektor Export-Union des Deutschen Films

Transkrypt

1

2 Szanowni Państwo, Ogromnie się cieszę, że możemy zaprezentować krakowskiej publiczności w ramach Pierwszego Tygodnia Filmu Niemieckiego kilka, spośród wyprodukowanych w ostatnim czasie w naszym kraju, filmów. Export-Union des Deutschen Films pragnie kontynuować, organizowany od paru lat przy współudziale fundacji FilmFernsehFonds Bayern, Tydzień Filmu Bawarskiego. Poczynając od tego roku chcielibyśmy poszerzyć naszą ofertę o filmy, które powstały także poza Bawarią, umożliwiając tym samym polskiej publiczności zapoznanie się z najnowszymi osiągnięciami kinematografii w Republice Federalnej Niemiec. Tegoroczny przegląd otworzy film WS1/2LOKATOR (1/2 MIETE), który krakowskiej publiczności przedstawią jego twórcy: reżyser Marc Ottiker i odtwórca głównej roli Stephan Kampwirth. Poza tym w programie znajdą się m.in. wielokrotnie nagradzany i cieszący się, nie tylko w naszym kraju, ogromnym zainteresowaniem film Wolfganga Beckera GOOD BYE, LENIN!, czy też pokazywany w konkursie tegorocznego Warszawskiego Festiwalu Filmowego film BŁAZNY (NARREN) w reżyserii Toma Schreibera. Zaprezentowane podczas Pierwszego Tygodnia Filmu Niemieckiego obrazy staraliśmy się tak dobrać, aby poświęcone były różnym tematom i reprezentowały różne gatunki filmowej twórczości, odzwierciedlały życie we współczesnych Niemczech, ale też nie unikały problemów związanych z naszą najnowszą historią. Chcielibyśmy także zwrócić Państwa szczególną uwagę na nowe talenty kina niemieckiego, studentów Szkół Filmowych, których filmy krótkometrażowe, wyprodukowane przez Export-Union des Deutschen Films pod wspólnym tytułem NEXT GENERATION 2003, zaprezentowane zostaną przed każdym filmem znajdującym się w programie przeglądu. Nigdy do tej pory kontakty pomiędzy polskimi i niemieckimi twórcami nie były tak intensywne jak obecnie. Na płaszczyźnie politycznej poparte są one coraz częstszymi spotkaniami ministrów kultury obu państw: Christiny Weiss i Waldemara Dąbrowskiego. Rośnie również z roku na rok liczba filmów wyprodukowanych wspólnie przez oba kraje. Z coraz większym zainteresowaniem przyglądają się też polskim projektom filmowym instytucje, które w Niemczech wspierają realizację filmów. Nie bez znaczenia na tym polu jest owocna współpraca polskich i niemieckich szkół filmowych. Mamy nadzieję, że tak dobrze zapoczątkowana współpraca w przemyśle filmowym obu krajów, będzie kontynuowana i wspierana, a także, że nie osłabnie zainteresowanie polskiej publiczności niemieckim kinem. Szczególne podziękowania składam na ręce pani Renaty Kopyto kierującej Domem Norymberskim w Krakowie i pana Andrzeja Kucharczyka, dyrektora Krakowskiego Centrum Kinowego ARS. Dziękuję także polskiemu dystrybutorowi, firmie SPInka za udostępnienie kopii filmu Good Bye Lenin!. Christian Dorsch Dyrektor Export-Union des Deutschen Films 3

3 piątek, , godz , Kinoteatr Reduta sobota, , godz , Kino Aneks ½Miete/Ws½lokator September/Wrzesień niedziela, , godz Kino Aneks Uroczyste otwarcie 1.Tygodnia Filmu Niemieckiego, w którym udział wezmą twórcy filmu: reżyser Marc Ottiker i odtwórca głównej roli Stephan Kampwirth Niemcy 2002, 92 min. reżyseria: Marc Ottiker scenariusz: Marc Ottiker zdjęcia: Stefan Runge muzyka: Stefan Giuliani obsada: Stephan Kampwirth, Doris Schretzmayer, Natascha Bub, Alexander Beyer, Sven Pippig producent: Ute Schneider, Wim Wenders produkcja: Road Movies Factory GmbH, WDR sprzedaż: Reverse Angle Media Sales GmbH Marc Ottiker urodził się w 1967 roku w Zurychu. W latach studiował w Akademii Teatralnej w rodzinnym mieście. W 1993 roku ukończył Niemiecką Akademię Filmowo-Telewizyjną w Berlinie. Jego pracą dyplomową był film Flüchtig. Jest autorem kilku filmów krótkometrażowych, scenarzystą, autorem tekstów a także aktorem. ½ Miete jest jego debiutem kinowym. Peter jest hackerem komputerowym, od lat zajmuje się łamaniem zabezpieczeń i udostępnianiem tajnych danych. Oddając się całkowicie nielegalnej profesji, zatraca powoli kontakt z realnym światem. Pewnego dnia, oderwawszy się na chwilę od komputera, znajduje w wannie ciało przyjaciółki, z którą mieszkał. Przerażony, bojąc się, że jego działalność zostanie odkryta, opuszcza w pośpiechu mieszkanie, a później Berlin. Poruszając się bez celu, ale z zamiarem kontynuowania swojej pracy, trafia do Kolonii. Tam, w wynajętym pokoju hotelowym, podłącza się do sieci. Po krótkim czasie zdaje sobie sprawę, że policja jest już na jego tropie. Wiedząc, że nie może przez dłuższy czas przebywać w jednym miejscu, postanawia włamać się do kilku mieszkań, aby chociaż przez chwilę móc spokojnie pracować. Zaczyna obserwować pewną kamienicę i życie jej mieszkańców. Bez większego trudu udaje mu się dostać do zajmowanych przez nich mieszkań. Po pewnym czasię przestaje być intruzem, zaczyna spełniać rolę pożądanego współlokatora. Pisarzowi podsuwa pomysły do pisanej właśnie książki, dla szachisty-amatora staje się przeciwnikiem w grze, dla samotnej, młodej kobiety tajemniczym wielbicielem. Film Marca Ottikera, którego producentami są Wim Wenders i Ute Schneider, i który pokazywany był na wielu międzynarodowych festiwalach filmowych, jest inteligentną,doskonałą zabawą z kinem i jego gatunkami. Film zaczyna się jak klasyczny kryminał, przechodząc niepostrzeżenie w kino drogi, potem mamy film obyczajowy, który zmienia się romantyczną komedię, aby na koniec stać się parodią Psychozy Alfreda Hitchcoca. Pomimo zabawy konwencjami reżyserowi udało się opowiedzieć interesującą historię, którą widz śledzi z ogromną ciekawością czekając na kolejne zaskoczenie. Nagrody i wyróżnienia: Nagroda za scenografię na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Hof 2002, Nagroda Specjalna Jury na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym Bermudy 2003, Wyróżnienie na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym Brooklyn 2003, Digital Daring Award na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym, Seoul 2003, Nagroda Fundacji Heinricha Bölla za scenariusz Pokazy festiwalowe: Hof 2002, Rotterdam 2003, Göteborg 2003, Solura 2003, Berlin 2003, Bermudy 2003, Salerno 2003, Washington 2003, Seoul 2003, Sydney 2003, Jerozolima 2003, Vancouver 2003, Genth Niemcy 2003, 115 min. reżyseria: Max Färberböck scenariusz: Max Färberböck, John von Düffel, Sarah Khan, Matthias Pacht, Moritz Rinke, Maria Scheibelhofer zdjęcia: Carl F. Koschnick obsada: Nina Proll, Catharina Schuchmann, Justus von Dohnányi, Jörg Schüttauf, Moritz Rinke, Rene Ifrah producent: Martin Hagemann, Max Färberböck produkcja: nf2, zero film, Max Färberböck Production, Telepool, ZDF sprzedaż: Telepool GmnH Max Färberböck urodził się w 1950 roku w Monachium. Tam studiował w Wyższej Szkole Filmowo-Telewizyjnej. Swoją pracę rozpoczął od inscenizacji teatralnych. Reżyserował w teatrach Hamburga, Heidelbergu i Kolonii, pracował także w Argentynie i we Włoszech. Ma na swoim koncie kilka filmów telewizyjnych. W kinie zadebiutował w 1999 roku filmem, doskonale znanym także w Polsce, Aimée i Jaguar, który otwierał Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Berlinie oraz zdobył nominację do nagrody Glob. Wrzesień jest jego drugim filmem fabularnym. Akcja filmu rozpoczyna się 11 września 2001 roku, kiedy telewizja pokazuje bezpośrednią transmisję z zamachu terrorystycznego w Nowym Jorku. Tragiczne wydarzenia w różny sposób wpływają na życie ósemki bohaterów i różne wywołują w nich reakcje na to, co stało się w Stanach Zjednoczonych. Reżyser przyznaje, że impulsem do nakręcenia filmu była rozmowa z jednym z przyjaciół, który na pytanie, co zmienił 11 września w jego życiu, odpowiedział: uratował moje małżeństwo. Zdjęcia walących się wież WTC pojawiają się na ekranie telewizora podczas przyjęcia urodzinowego, które urządza dla swojego synka jedna z bohaterek filmu. Podający się za Włocha Pakistańczyk cieszy się, że prowadzona przez niego pizzeria osiągnęła najwyższe obroty w historii, i nie jest w stanie okazać żalu z powodu zamachu, czego żąda od niego niemiecka narzeczona. Dla maklera giełdowego wydarzenia za oceanem oznaczają całkowita plajtę, policjant natomiast czuje potrzebę okazania uczucia solidarności ze swoimi amerykańskimi kolegami, ale nie potrafi zaopiekować się chorą żoną i nadwrażliwym, nieletnim synem. Dziennikarz z kolei, który ma napisać komentarz do jednej z ważniejszych niemieckich gazet, zamiast oczekiwanego, poprawnego politycznie tekstu, przynosi miażdżącą krytykę polityki prowadzonej przez Stany Zjednoczone, a po odmowie druku stoczy z redaktorem naczelnym prawdziwą bitwę. Bohaterowie filmu, wymyśleni przez kilku autorów scenariusza, wśród których są znani młodzi dramatopisarze, reprezentują różne grupy zawodowe i klasy społeczne współczesnych Niemiec (nie różnią się oni wiele od mieszkańców pozostałych krajów europejskich). Max Färberböck pokazuje w swoim filmie, że wszystko, co wydarzy się dzisiaj na świecie, może mieć wpływ na nasze życie bez względu na to kim jesteśmy i gdzie żyjemy. Pokazy festiwalowe: Cannes 2003, Un Certain Regard 5

4 Identity Kills poniedziałek, , godz Kino Aneks Good Bye, Lenin! wtorek, , godz Kinoteatr Reduta Niemcy 2002, 81 min. reżyseria: Sören Voigt scenariusz: film jest improwizowany i powstał bez gotowego scenariusza zdjęcia: Markus Stein muzyka: Markus Trockel, Hannes Bieger, Rainer Kirchmann obsada: Brigitte Hobmeier, Daniel Lommatzsch, Mareike Alscher producent: Sören Voigt, Gergana Voigt produkcja: Living Film OHG sprzedaż: Living Films OHG Sören Voigt urodził się w 1968 roku w Pinneberg (Schleswig-Holstein) Studia filmowe rozpoczął w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej Filmowej i Telewizyjnej w Łodzi, które kontynuował w Niemieckiej Akademii Filmowej i Telewizyjnej w Berlinie. W 2001 roku założył własną firmę produkcyjną Living Films OHG. Identity Kills jest, po nakręconym w 2000 roku debiucie Tolle Lage, jego drugim pełnometrażowym filmem fabularnym. 24-letnia Karen, bohaterka filmu, opuszcza po dłuższym pobycie szpital psychiatryczny. Powrót do normalnego życia nie jest łatwy. Narzeczony, z którym mieszka, nie bardzo przejmuje się jej problemami, podczas nieobecności Karen sprowadził do ich mieszkania dawną dziewczynę i urządził dla niej urodzinowe przyjęcie. Jest to przysłowiowa kropla, która przepełnia czarę. Karen błyskawicznie pakuje rzeczy Bena i Sary, a ich samych i zaproszonych przez nich gości wyrzuca z domu. Postanawia rozpocząć nowe życie. Podczas wizyty u fryzjera podsłuchuje rozmowę jednej z klientek, która, odpowiadając na ogłoszenie zamieszczone w gazecie, umawia się na spotkanie w sprawie pracy. Z prasowego anonsu, który później dokładnie studiuje Karen, wynika, że chodzi o obsługę turystów w hotelu na Karaibach. Dziewczyna postanawia podszyć się pod spotkaną w zakładzie fryzjerskim kobietę. Przesuwa termin spotkania i stawia się na rozmowę z menadżerem firmy. Niestety rozmowa po hiszpańsku nie wychodzi jej najlepiej i zostaje odesłana z kwitkiem. Jednak atrakcyjna i wykształcona Fanny, za którą się podała, zrobiła na niej duże wrażenie. Ponieważ spotkanie w sprawie pracy i tak już jest nieaktualne, Karen postanawia zaczekać na Fanny i podając się za przedstawiciela rekrutującej firmy nawiązuje z nią znajomość. Pod wpływem nowej koleżanki i jej stylu życia postanawia zostać innym człowiekiem, a zmiana ma być dosłowna. Pokazy festiwalowe: Berlin 2003, Maskwa 2003, Karlowe Wary 2003, Sarajewo 2003, Wiedeń 2003, Toronto 2003, Calgary 2003, Raindance Londyn 2003, Warszawa 2003 Niemcy 2002, 118 min. reżyseria: Wolfgang Becker scenariusz: Bernd Lichtenberg, Wolfgang Becker zdjęcia: Martin Kukula muzyka: Yann Tiersen obsada: Daniel Brühl, Katrin Saß, Maria Simon, Chulpan Khamatova producent: Stefan Arndt produkcja: X Filme Creative Pool GmbH, WDR, Arte sprzedaż w Polsce: SPInka Wolfgang Becker urodził się w 1954 roku w miejscowości Hemer w Westfalii. Studiował germanistykę, historię i amerykanistykę na berlińskim Wolnym Uniwersytecie. W 1980 roku rozpoczął kolejne studia w Niemieckiej Akademii Filmowo-Telewizyjnej w Berlinie. Najpierw pracował jako operator filmowy. W 1992 roku nakręcił obsypany nagrodami film telewizyjny Kinderspiele. Kolejnym sukcesem okazał się następny film: Das Leben ist eine Baustelle. Wolfgang Becker jest współzałożycielem (m.in. wraz ztomem Tykwerem) firmy produkcyjnej X Filme Creative Pool. Krótko przed upadkiem muru berlińskiego matka głównego bohatera, NRD-owska aktywistka partyjna, natyka się przypadkowo na antypaństwowa demonstrację, w której czynny udział bierze jej syn. Pod wpływem tego przeżycia kobieta dostaje ataku serca i zapada w trwającą osiem miesięcy śpiączkę. Jej niespodziewane przebudzenie jest dla rodziny, a przede wszystkim dla syna, ogromna radością, ale też niemałym problemem. W tym krótkim stosunkowo czasie świat zmienił się tak bardzo, że poznanie prawdy może okazać się morderczym szokiem. Alex, w obawie o zdrowie matki, postanawia stworzyć na jej użytek iluzje dawnego świata. Zabawa w NRD, w której chętnie uczestniczą też sąsiedzi i przyjaciele, polega nie tylko na żmudnym poszukiwaniu starych opakowań i przedmiotów codziennego użytku, ale też na tworzeniu fikcyjnych wydarzeń politycznych w duchu dawnego państwa i nagrywaniu ich w formie telewizyjnego dziennika. Kulminacyjnym punktem tego procederu, kiedy rzeczywistość będzie coraz trudniej ukryć, jest przekazanie władzy przez Honeckera byłemu kosmonaucie Jahnowi, który zarządza zburzenie muru i otwarcie granic, aby spragnionym społecznej sprawiedliwości obywatelom Zachodu dać szansę wejścia do NRD. Wykorzystując dokumentalne zdjęcia, Alex, a właściwie reżyser, odwraca historyczne wydarzenia, pokazując, że to Zachód tak naprawdę cieszy się z likwidacji granic. Wojciech Kuczok w swojej relacji z festiwalu w Karlowych Warach, gdzie film pokazywany był podczas jednego z pozakonkursowych przeglądów, napisał: To najbardziej błyskotliwa komedia ostalgiczna w nowym kinie niemieckim, być może w ogóle najważniejszy film o cudzie 1989 roku i jego konsekwencjach. Nagrody i wyróżnienia: Nagroda Blaue Engel 2003 dla najlepszego filmu europejskiego, 8 Niemieckich Nagród Filmowych 2003: dla najlepszego filmu fabularnego, najlepszą reżyserię, najlepszego aktora, najlepszego aktora drugiego planu, najlepszego filmu kinowego roku, a także za montaż, scenografię i muzykę. Niemiecka Nagroda Scenariuszowa 2003 Pokazy festiwalowe: Berlin 2003, Belgrad 2003, Moskwa 2003, Karlowe Wary 2003, Toronto 2003, Pusan

5 Narren/Błazny środa, , godz Kino Aneks Die Datsche/Dacza czwartek, , godz Kino Aneks Niemcy 2003, 90 min. reżyseria: Tom Schreiber scenariusz: Ingo Haeb zdjęcia: Olaf Hirschberg, Hajo Schomerus muzyka: Jakob Ilia obsada: Christoph Bach, Victoria Deutschmann, Hannelore Lübeck, Markus John producent: Ute Schneider, Wim Wenders produkcja: Road Movies FactoryGmbH, WDR sprzedaż: Reverse Angle Media Sales GmbH Tom Schreiber urodził się w 1969 roku w Freising. Pracę w filmie rozpoczął od stanowiska asystenta operatora. W 1994 roku rozpoczął studia w Akademii Sztuki Mediów. Ma na swoim koncie kilka filmów eksperymentalnych, krótkometrażowych i dokumentalnych. Film Narren jest jego debiutem kinowym. Niemcy 2002, 89 min. reżyseria: Carsten Fiebeler scenariusz: Carsten Fiebeler, Ulv Jakobsen zdjęcia: Erik Krambeck muzyka: Tarwater obsada: Catherine Flemming, Michael Kind, Uwe Kockisch, Nils Nellessen producent: Bernhard Koellisch, Sabine Manthey produkcja: Equinox Film, Koppmedia, MDR sprzedaż: Media Luna Entertainment GmbH & Co.KG Carsten Fiebeler urodził się w 1965 roku w Zwickau. Studiował reżyserię w wyższej Szkole Filmowej i Telewizyjnej im. Konrada Wolfa w Babelsbergu. Jego film dyplomowy Revanche otrzymał Nagrodę Pantery na Festiwalu Szkół Filmowych w Monachium. Nakręcił kilka filmów krótkometra-żowych (film Strassensperre pokazywany był w konkursie Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Berlinie) i reklamowych. W roku 2000 zrealizował dla telewizji ZDF swój pierwszy film fabularny Himmlische Helden. Die Datsche jest jego kinowym debiutem. Roman po śmierci ojca i wyjeździe matki z nowym mężem do Grecji postanawia przeprowadzić się do Kolonii i zaopiekować chorą i niedołężną babką. Przybywa do miasta w momencie, kiedy trwają przygotowania do słynnego karnawału. Samotny, bardzo nieśmiały i zamknięty w sobie chłopak zostaje porwany przez żywiołową, szaloną atmosferę miasta i zmuszony do uczestniczenia w karnawałowej zabawie. Ogarnia ona nie tylko place i ulice Kolonii, ale także biura, kawiarnie i bary, a nawet posterunek policji. Pierwszy dzień karnawału jest też pierwszym dniem pracy bohatera filmu. Koledzy z biura projektowego, w którym został zatrudniony jako kreślarz, postanawiają zabrać nowego współpracownika na przyjęcie. Pod wpływem alkoholu i niesamowitego, karnawałowego nastroju Roman flirtuje z przypadkowo poznaną dziewczyną, z którą później spędza noc w swoim mieszkaniu. Rano okazuje się, że Stella zniknęła. Odnalezienie jej w ogarniętym karnawałowym szaleństwem mieście graniczy z cudem. Roman przedziera się przez rzeszę przebierańców, czasami daje się ponieść tłumom w karnawałowym pochodzie, to znów spotyka niesamowite, bajkowe postaci, które niczym w teatrze odgrywają przed nim dziwne karnawałowo-kabaretowe sceny. Romana otacza nagle nierzeczywisty świat, pełen absurdu i groteski, nie pozbawiony jednak i takich sytuacji, w których zabawa karnawałowa ociera się o brutalną przemoc. Nie wiadomo do końca, co dzieje się naprawdę, a co jest tylko grą, kto jest postacią autentyczną, a kto tylko nosi kostium. Roman powoli przestaje rozróżniać rzeczywistość od tworów własnej wyobraźni. Pod koniec listopada, a więc już dawno po terminie wakacji, Elke i Arnold, przeciętne małżeństwo w średnim wieku, przyjeżdżają do swojej daczy za miastem. Domek letniskowy jest dumą Arnolda, z nim wiążą się jego najmilsze wspomnienia. Dla Elke, wręcz przeciwnie, dacza jest symbolem niespełnienia i nieudanego związku. Działka, której przecież w dawnym NRD nie każdy mógł być właścicielem, była miejscem gdzie spędzała wszystkie urlopy i wolne od pracy dni. Jest przekonana, że posiadanie daczy pozbawiło ją możliwości wyjazdu w inne, bardziej atrakcyjne miejsca. Jej budowa wiązała się też z wieloma wyrzeczeniami, które chętnie ponosił Arnold, jego żona zaś czuła się do nich zmuszana. Dlatego nie ukrywa zadowolenia, że udało się jej wreszcie przekonać męża do sprzedaży uciążliwej posiadłości. Elke i Arnold spędzając ostatnią noc na daczy zostają we śnie niespodziewanie zaskoczeni wizytą dwóch gangsterów, którzy, po nieudanym napadzie, szukają kryjówki i o tej porze roku nie spodziewają się zastać tu kogokolwiek. Zabierając pieniądze i samochód Arnolda, złodzieje opuszczają domek. Elke postanawia wykorzystać napad do wyciągnięcia odszkodowania od firmy ubezpieczeniowej i zaczyna niszczyć wszystko, co wpadnie jej w ręce. Niestety, w międzyczasie wracają ścigani przez policję napastnicy. Kilka godzin, które zostało do świtu i pojawienie się wraz z jego nadejściem pośrednika handlu nieruchomościami, zmieni całkowicie życie małżeńskiej pary i ujawni uczucia, o jakie wcale siebie nie podejrzewali. Pokazy festiwalowe: Montreal 2002, Hof

6 CYLK: NEXT GENERATION 2003 Filmy krótkometrażowe CYLK: NEXT GENERATION 2003 Filmy krótkometrażowe Das Rad Koło Niemcy, 2001, 8 min. Hochbetrieb Praca na wysokości Niemcy, 2003, 6 min Kunstgriff Artystyczny chwyt Niemcy, 2002, 6 min. Letzte Bahn Ostatni tramwaj Niemcy, 2002, 10 min. Sofa Niemcy, 2001, 3 min Ritterschlag Rycerski cios Niemcy, 2003, 6 min Gack Gack Niemcy, 2002, 6 min. Reżyseria/Scenariusz/ Zdjęcia/ Montaż: Chris Stenner, Andreas Krein Zdjęcia: Felix Reżyseria/ Scenariusz: Arvid Uibel, Heidi Wittlinger Cramer Muzyka: Stefan Muzyka: Roland Hackl Ziethen Animacja: Florian Produkcja i światowa Kraft Obsada: Hans-Martin Dystrybucja: Akademia Stier, Roman Knižka Filmowa Badenia- Produkcja i światowa Wirtembergia, Ludwigsburg dystrybucja: Akademia Producent: Georg Gruber Filmowa Badenia- Wirtembergia, Ludwigsburg Producent: Oliver Fink Reżyseria: Andre F. Nebe Reżyseria/ Scenariusz: Tom Scenariusz: Katrin Lehnert Uhlenbruck Zdjęcia: Rudi Zdjecia: Sven O. Hill Muzyka: Kurth Obsada: Birthe Wolter, Thilo Krueger Produkcja Wolfgang Haentsch, Michael i światowa dystrybucja: Che Koch, Karin Graf, Daniel Hamburger Filmwerkstatt (dla Wiemer Produkcja i światowa dystrybucja: Wyższa Szko- Studia Uniwersytetu Filmowego w Hamburgu) Producent: ła Sztuk Pięknych i Mediów Raoul B. Reinert Kolonia Producent: Kai Künnemann Reżyseria/ Scenariusz/ zdjęcia/ Animacja/ Montaż: Hyekung Jung Muzyka: Rosenberg Musikstudio Produkcja: Wyższa Szkoła Plastyczna Kassel Światowa Dystrybucja: Joachim Kreck Film- & Fernsehproduktion Reżyseria, Montaż: Sven Reżyseria/ Scenariusz/ Martin Muzyka: Marius Zdjęcia/ Animacja: Olaf Lange Animacja: Sebastian Encke Muzyka: Max Knoth Frey, Stephan Haase, Florian Produkcja i światowa dystrybucja: Wyższa Szkoła Kraft, Robert Kuczera, Sven Martin, Eike Wichmann Filmowa i Telewizyjna Produkcja i światowa dystrybucja: Akademia Filmowa Carola Kaempfe Konrada Wolfa Producent: Badania-Wirtembergia, Ludwigsburg Producent: Daniel Mann, Marco Gilles Hew i Kew to dwa przydrożne kamienie. Obserwują zmiany, jakie zachodzą na naszej planecie, komentując od czasu do czasu cywilizacyjny postęp. Tampere 2002, Hiroszima 2002 (konkurs filmów krótkometrażowych), Warszawa 2002, Moskwa Nominacja Oskar 2003 w kategorii: najlepszy krótkometrażowy film animowany. Na ogromnym, stalowym rusztowaniu, na wysokości przyprawiającej o zawrót głowy, w czasie śniadaniowej przerwy majster próbuje odzyskać skradzioną przez ucznia kanapkę. Wenecja 2003 (konkurs filmów krótkometrażowych) Nagrody: Short Tiger 2003, Wenecja 2003 wyróżnienie Jury Anna okradająca bogatych bywalców imprez kulturalnych, na jednym z wernisaży po kilku udanych akcjach, stwierdza, że nie działa sama, a po chwili, że ktoś pozbawił ją cennego naszyjnika. Postanawia odnaleźć złodzieja. Nastolatka i mężczyzna - w średnim wieku oczekują na podziemnym przystanku na ostatni tramwaj. Dziewczyna prosi o papierosa i przy okazji nawiązuje rozmowę z Wolfem. Wydaje jej się, że rzut oka wystarczy, oby mogła ocenić kim jest jej rozmówca. Czy tak jest naprawdę? Moskwa 2003 W dwóch mieszkaniach, które dzieli ściana, na dwóch identycznych sofach toczy się życie mężczyzny i kobiety. Frankfurt 2001, Seoul 2001, Lipsk 2001, Drezno 2001, Mediawave/Gyoer 2002, Stiges 2002, Barcelona 2002 i inne. Smok-ojciec, pilnujac uwięzionej w klatce księżniczki, uczy swojego syna jak odpierać liczne ataki, chcących wykazać się męstwem rycerzy, którzy, niestety, jeden po drugim tracą życie. aż w końcu jednemu z nich udaje się uwolnić księżniczkę. Wenecja 2003 (konkurs filmów krótkometrażowych) Dotychczasowego szefa w dużym biurze zastępuje nowy. Jego sposób bycia różni się zdecydowanie od tego, do którego przywykli pracownicy i zdaje się bardziej odpowiadać współczesnym stosunkom pracy. Ale czy rzeczywiście coś się zmienia? Chris Stenner, ur. 1971, pracował jako programista Andreas Krein, ur. W 1975 roku w Wiesbaden. Zanim Andre F. Nebe, ur W 2000 roku złożył egzamin Tom Uhlenbruck, ur w Kolonii. Studiował w Akademii i grafik komputerowy. Od rozpoczął naukę w Akademii Sztuk Pięknych państwowy z prawa, pracował 1998 roku studiuje animację Filmowej Badania-Wirtembergia, też przy wielu produkcjach w Düsseldorfie oraz w odbył kilka praktyk w za- w akademii Filmowej Badenia- filmowych i telewizyjnych. Od Wyższej Szkole Sztuk Wirtembergia. Heidi Wittlinger, kresie animacji komputero roku studiuje reżyserię Pięknych i Mediów w Kolonii. ur. 1978, również studenwej. Ma na swoim koncie kilka na Uniwersytecie w Ham- Pracował jako kierownik tka powyższej akademii, filmów krótkometrażowych: burgu. planu zdjęciowego przy w międzyczasie pracowała Typokinematographikon produkcji wielu filmów w różnych firmach projektowych. (1993), Radio Silent (1996), fabularnych. Ma na swoim Arvid Uibel, Am Fluss (1997), Backup koncie kilka filmów krót- w latach pracował (1998), Risk (2000). kometrażowych. Letzte Bahn jako grafik komputerowy, jest jego filmem w latach także dyplomowym. student Akademii Filmowej Badania-Wirtembergia. 10 Hyekung Jung, ur w Seoul. W latach studiowała sztuki plastyczne na Technicznym Uniwersytecie w Seuolu, tam też rozpoczęła po studiach pracę w biurze projektów. Od 1996 roku studiuje animację i komunikację wizualną w Wyższej Szkole Plastycznej w Kassel. Ma na swoim koncie trzy własne filmy krótkometrażowe i współpracę przy realizacji wielu innych. Sven Martin ur w Wiesbaden. W latach studiował cyfrowe tworzenie obrazu i animację w Akademii Filowej Badenia Wirtemberga. Współpracował przy powstawaniu cyfrowych i wizualnych efektów następujących filmach fabularnych: Schnee in der Neujahrsnacht (1999), Sass (2001), Acuarios (2001), Caravan (2001) i Mein Bruder der Vampir (2001) Olaf Encke, ur.1966 w Heidelbergu. Od 1997 studiuje animację w wyższej Szkole Filmowej i Telewizyjnej Konrada Wolfa Poczdamie. Gack Gack jest jego pierwszym filmem animowanym. 11

7 DYSTRYBUCJA program piątek , godz KINOTEATR REDUTA sobota , godz Kawiarnia Garsoniera , godz niedziela , godz poniedziałek , godz wtorek , godz KINOTEATR REDUTA CYLK: NEXT GENERATION 2003 filmy krótkometrażowe Das Rad Koło Konferencja prasowa z udziałem twórców filmu Ws1/2lokator Hochbetrieb Praca na wysokości Kunstgriff Artystyczny chwyt Letzte Bahn Ostatni tramwaj Sofa FILMY FABULARNE Uroczyste otwarcie 1. Tygodnia Filmu Niemieckiego, w którym udział wezmą twórcy filmu: reżyser Marc Ottiker i odtwórca głównej roli Stephan Kampwirth ½. Miete Ws½lokator ½. Miete Ws½lokator September Wrzesień Identity Kills Good Bye, Lenin! Ws1/2lokator (1/2 Miete) Reverse Angle Media Sales GmbH Ute Schneider Dienerreihe Hamburg tel.: fax: uschneider@reverse-angle.com Good Bye, Lenin! Dystrybucja w Polsce: SPI nka ul. Tyniecka 38A Warszawa tel.: fax: September TELEPOOL GmbH Dr. Cathy Rohnke, Wolfram Skowronnek Sonnenstrasse München tel.: fax: cinepool@telepool.de Identity Kills Living Films OHG Jan Kramer Adalbertstrasse Berlin tel.: fax: base@livingfilms.de Błazny (Narren) Reverse Angle Media Sales GmbH Ute Schneider Dienerreihe Hamburg tel.: fax: uschneider@reverse-angle.com środa , godz Ritterschlag Rycerski cios Narren Błazny Dacza (Die Datsche) Media Luna Entertainment GmbH & Co. KG Ida Martins Hochstadenstrasse Köln tel.: fax: info@medialuna-entertainment.de 12 czwartek , godz Gack Gack Die Datsche Dacza Dystrybucja filmów pokazywanych w cyklu NEXT GENERATION 2003 kontakt: Export Union des Deutschen Films Sonnenstraße München tel.: fax:

8 1. Tydzień Filmu Niemieckiego Spis treści został zorganizowany przez Export-Union des Deutschen Films we współpracy z Domem Norymberskim w Krakowie i Krakowskim Centrum Kinowym ARS. Jego realizacja była możliwa dzięki wsparciu wielu osób i instytucji: reżyserów, producentów i dystrybutorów filmów, które znalazły się programie. Wstęp ½. Miete/ Ws½lokator Die Export-Union des Deutschen Films jest finansowana przez następujące instytucje September/ Wrzesień Identity Kills...6 Wydawca katalogu: Export-Union des Deutschen Films GmbH Sonnenstrasse 21 D München tel.: fax: export-union@german-cinema.de Dom Norymberski ul. Skałeczna Krakow tel./ fax: domnorym@kr.onet.pl Good Bye, Lenin!...7 Narren/ Błazny Die Datsche/ Dacza Koordynator projektu ze strony niemieckiej: Andrea Rings Koordynator projektu ze strony polskiej: Renata Kopyto Next Generation...10 Teksty do katalogu: Renata Kopyto Redakcja: Andrea Rings, Renata Kopyto Projekt plakatu i katalogu: Katarzyna Godyń Druk: Agencja Wróbel tel./fax (012) Program...12 Organizatorzy

9