Dyrygentura. Dyrygentura

Transkrypt

1 Kod przedmiotu/modułu D2-01/2012 D2-01/2013 Nazwa przedmiotu/modułu Dyrygentura Kierunek Dyrygentura Specjalność Nie dotyczy Typ studiów II stopnia Wymagania wstępne Posiadanie zaawansowanej techniki dyrygenckiej oraz wykazanie się podczas egzaminu wstępnego kreatywną w aspekcie artystycznym postawą, ujawniającą możliwości i zdolności twórczego wyrażania swoich interpretacji w oparciu o szeroką wiedzę muzyczną. Wymagania końcowe Cele przedmiotu/modułu Zaprezentowanie podczas koncertu dyplomowego swoich zdolności i predyspozycji do samodzielnego wykonywania zawodu dyrygenta, uzyskanie pozytywnej oceny występu oraz przedstawionej pisemnej pracy dyplomowej. Praktyczne opanowanie ujętej w programie nauczania przedmiotu wymaganej ilości dzieł muzycznych rożnych epok pozwalające na swobodne i twórcze realizowanie swoich artystycznych interpretacji podczas publicznych występów po uzyskaniu dyplomu. Przygotowanie absolwenta do samodzielnego prowadzenia prób z profesjonalnymi zespołami symfonicznymi, operowymi i kameralnymi oraz do umiejętności kreowania muzyki w środkach masowego przekazu. Treści kształcenia 1. Omówienie zagadnień interpretacji dzieł późnego romantyzmu i początku XX wieku. 2. Opanowanie wybranych dzieł R. Straussa - skład orkiestry, użycie dodatkowych instrumentów. 3. Impresjonizm w muzyce, zastosowanie skali całotonowej, omówienie sposobu dyrygowania dzieł C. Debussego. 4. M. Karłowicz analiza porównawcza poematów symfonicznych. 5. G. Mahler - monumentalizm postromantyczny, analiza formalna i opanowanie wybranych kompozycji symfonicznych. 6. M. Ravel mistrz instrumentacji, dyrygowanie wybranymi dziełami, zwrócenie uwagi na instrumentacje - Obrazki z wystawy. 7. A Skriabin - nowatorstwo harmoniczne II symfonia, III symfonia Poemat ekstazy. 8. Poszerzenie problematyki akompaniamentu o dzieła późnego romantyzmu oraz formy wokalne przełomu XIX i XX wieku. 1

2 9. Wielcy kompozytorzy rosyjscy S.Prokofiew, S. Rachmaninow, D. Szostakowicz, I. Strawiński 10. Nowatorstwo i znaczenie dzieł K. Szymanowskiego - problemy manualne,zagadnienie interpretacji dzieł kompozytora. 11. B. Bartok - analiza wybranych utworów pod kątem problemów dyrygenckich. 12. A. Schoenberg, A. Webern - problemy manualne i interpretacyjne w dyrygowaniu dzieł dodekafonistów. 13. Polska muzyka 2. połowy XX wieku, twórczość K. Pendereckiego, W. Kilara W. Lutosławskiego, sposoby wykonania utworów o niekonwencjonalnej notacji. Z podanego poniżej spisu utworów pedagog dokonuje wyboru w zależności od stopnia zaawansowania studenta. R. Strauss - Dyl Sowizdrzał Don Juan Tako rzecze Zarathustra Życie bohatera C. Debussy Popołudnie fauna Morze M. Karłowicz Odwieczne pieśni Stanisław i Anna Oświecimowie Koncert skrzypcowy A - dur Fr. Chopin Koncerty fortepianowe e-moll i f-moll G. Mahler Symfonia nr. 1 D-dur Tytan Symfonia nr. 5 cis-moll Cykle pieśni z orkiestrą G. Ravel Rapsodia hiszpańska La Valse Koncerty fortepianowe G-dur i D-dur A. Skriabin Symfonia nr 2 i nr 3, Koncert fortepianowy fis-moll Poemat Ekstazy G. Verdi Requiem M. Rimski - Szeherezada Korsakow S. Prokofiew Symfonia Klasyczna Koncert skrzypcowy nr 1 Koncert fortepianowy nr 1 i 3 Kantata Aleksander Newski 2

3 Romeo i Julia suita nr 2 S. Rachmaninow Koncerty fortepianowe nr 2 i 3 D. Szostakowicz Symfonie nr 1, 5, 9, Koncert skrzypcowy nr 1 K. Szymanowski - Harnasie Koncert skrzypcowy nr 1 Symfonia nr 2 Stabat Mater B. Bartok Koncert na orkiestrę Cudowny mandaryn suita A.Webern Passacaglia na orkiestrę Pięć utworów na orkiestrę op.10 A. Schoenberg Wariacje na orkiestrę op. 10 K. Penderecki Przebudzenie Jakuba, Symfonia nr 2 Credo W. Lutosławski Koncert na orkiestrę, Symfonia nr.3 i nr.4, Koncert wiolonczelowy Koncert fortepianowy A. Panufnik Sinfonia sacra H.M.Górecki Symfonia nr 3 Beatus vir Koncert klawesynowy W. Kilar Krzesany, Exodus, Kościelec, Koncert fortepianowy September symphony C. Orff Carmina burana Dopuszcza się możliwość modyfikacji i wprowadzania innych utworów do listy w zależności od indywidualnego przebiegu procesu dydaktycznego studenta Zamierzone efekty kształcenia w zakresie wiedzy: posiadać gruntowną znajomość standardowego repertuaru symfonicznego, operowego i baletowego i związanych z nim tradycji wykonawczych, poszerzoną o znajomość najnowszych dzieł muzycznych ze szczególnym uwzględnieniem twórczości kompozytorów polskich 3

4 posiadać wiedzę w zakresie samodzielnego poszerzania i rozwijania umiejętności dotyczących wybranego kierunku posiadać głębokie zrozumienie wzajemnych relacji pomiędzy teoretycznymi i praktycznymi elementami studiów oraz zdolność do integrowania nabytej wiedzy w zakresie umiejętności: dysponować wysoko rozwiniętą wrażliwością artystyczną umożliwiającą tworzenie, realizowanie i wyrażanie własnych koncepcji artystycznych w oparciu o wypracowaną technikę manualną gwarantującą swobodny i czytelny przekaz intencji, emocji oraz innych środków wyrazu artystycznego uzyskać zdolność do samodzielnej interpretacji dzieł muzycznych wszystkich epok i stylów w oparciu o własne twórcze motywacje i inspiracje na wysokim poziomie profesjonalizmu, zgodnie z wymaganiami stylistycznymi uzyskać zdolność do samodzielnej interpretacji dzieł muzycznych z wykorzystaniem wiedzy teoretycznej dotyczącej elementów dzieła muzycznego i obowiązujących wzorców formalnych posiadać praktyczną umiejętność profesjonalnych realizacji powszechnie wykonywanego repertuaru symfonicznego i operowego z uwzględnieniem dzieł zapisanych najnowszymi technikami notacji muzycznej posiadać umiejętność pamięciowego opanowania partytur powszechnie wykonywanego repertuaru symfonicznego i operowego posiadać umiejętności techniczne pozwalające na profesjonalną realizację w zespole szerokiego repertuaru symfonicznego i operowego z uwzględnieniem dzieł zapisanych najnowszymi technikami notacji muzycznej posiadać umiejętność szybkiego odczytania i opanowania pamięciowego partytury, ze świadomym zastosowaniem różnych typów pamięci muzycznej na bazie doświadczeń uzyskanych na studiach I stopnia wykazywać się umiejętnością świadomego stosowania technik pozwalających panować nad objawami stresu poprzez znajomość nagrań i innych materiałów archiwalnych posiada umiejętność swobodnego i dowolnego (zakładanego przez kompozytora poprzez odpowiedni zapis) realizowania materiału muzycznego. w zakresie kompetencji społecznych: artystyczną postawą potwierdzać swą samodzielność i 4

5 kompetencje do zdecydowanego działania na rzecz szeroko pojętej animacji w obszarze kultury muzycznej, być gotowym do publicznej prezentacji swoich wysokich umiejętności, do podejmowania nowych i oryginalnych inicjatyw artystycznych a także to profesjonalnego zapisu archiwalnego wykonywanych dzieł. Stać się w pełni kompetentnym i samodzielnym artystą dyrygentem rozwijającym się przez całe życie posiadać umiejętność planowania swojej ścieżki kariery zawodowej na podstawie zdobytych na studiach umiejętności i wiedzy, wykorzystując również wiedzę zdobytą w procesie ustawicznego samokształcenia posiada umiejętność korelacji swoich zamierzeń artystycznych z uwarunkowaniami socjologicznymi charakteryzującymi daną społeczność, strukturę miasta i regionu oraz pochodzenie i wiek odbiorców dzieła muzycznego, Formy kształcenia (np. wykład/ćwiczenia/inne) Zajęcia indywidualne wykładowca student. Rok I II Punkty ECTS (nakład pracy studenta niezbędny do osiągnięcia zamierzonych efektów kształcenia) Semestr Punkty ECTS Tok Tok Ilość godzin w tygodniu Rodzaj zaliczenia zst egz zst zst Legenda zal zaliczenie; zst zaliczenie ze stopniem; egz egzamin; ekm egzamin komisyjny Kryteria oceny i sposoby weryfikacji Oceny pracy studenta na studiach magisterskich wyznaczają wypadkowe cech osobowych, uzdolnień muzycznych oraz determinacji w osiąganiu wyznaczonego artystycznego celu Kryteria ocen obejmują przede wszystkim ilość i jakość opanowanego materiału, regularność uczestniczenia w zajęciach, efektywność 5

6 pracy z orkiestrą podczas zajęć zespołowych oraz stopień przygotowania odpowiedniego materiału zaprezentowanego podczas egzaminu kończącego dany rok akademicki. Studenci kończący studia magisterskie składają egzamin w postaci samodzielnie przygotowanego koncertu z orkiestrą profesjonalną ( Filharmonia), w programie którego znajdują się utwory różnych epok oraz obowiązkowo akompaniament. Zobowiązani są również do przedstawienia pracy pisemnej związanej tematycznie z kierunkiem studiów. Literatura Bury E. Nowa technika dyrygentury. PWM Kraków Ilya Musin, The Technique of Conducting (Техника дирижирования), Muzyka Publishing House, Moscow, 1967 The Compleat Conductor. Gunther A. Schuller. Oxford University Press Of Music and Music-Making. Bruno Walter, with Paul Hamburger (translation). Reprint Services Corp Język wykładowy polski, angielski, niemiecki, rosyjski Prowadzący prof. M. Pijarowski, prof. M. Gawroński, prof. A. Urbanek, dr W. Rodek Uwagi 6