Rada Unii Europejskiej Bruksela, 17 marca 2017 r. (OR. en) Jeppe TRANHOLM-MIKKELSEN, Sekretarz Generalny Rady Unii Europejskiej

Transkrypt

1 Rada Unii Europejskiej Bruksela, 17 marca 2017 r. (OR. en) Międzyinstytucjonalny numer referencyjny: 2017/0058 (NLE) 7464/17 ENV 274 ENT 73 ONU 45 CHIMIE 28 WNIOSEK Od: Data otrzymania: 17 marca 2017 r. Do: Nr dok. Kom.: Dotyczy: Sekretarz Generalny Komisji Europejskiej, podpisał dyrektor Jordi AYET PUIGARNAU Jeppe TRANHOLM-MIKKELSEN, Sekretarz Generalny Rady Unii Europejskiej COM(2017) 132 final Wniosek dotyczący DECYZJI RADY w sprawie stanowiska, jakie należy przyjąć w imieniu Unii Europejskiej podczas ósmej konferencji stron Konwencji sztokholmskiej w sprawie trwałych zanieczyszczeń organicznych w odniesieniu do wniosków dotyczących wprowadzenia zmian do załączników A i C Delegacje otrzymują w załączeniu dokument COM(2017) 132 final. Zał.: COM(2017) 132 final 7464/17 gt DG E 1A PL

2 KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia r. COM(2017) 132 final 2017/0058 (NLE) Wniosek DECYZJA RADY w sprawie stanowiska, jakie należy przyjąć w imieniu Unii Europejskiej podczas ósmej konferencji stron Konwencji sztokholmskiej w sprawie trwałych zanieczyszczeń organicznych w odniesieniu do wniosków dotyczących wprowadzenia zmian do załączników A i C PL PL

3 UZASADNIENIE 1. KONTEKST WNIOSKU Przyczyny i cele wniosku Konwencję sztokholmską w sprawie trwałych zanieczyszczeń organicznych (TZO) 1 przyjęto w maju 2001 r. w ramach Programu Narodów Zjednoczonych ds. Ochrony Środowiska (UNEP). Unia Europejska i jej państwa członkowskie 2 są stronami konwencji 3, a postanowienia konwencji wprowadzono do prawa unijnego rozporządzeniem (WE) nr 850/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. dotyczącym trwałych zanieczyszczeń organicznych i zmieniającym dyrektywę 79/117/EWG 4 (rozporządzenie w sprawie TZO). Nadrzędnym celem konwencji sztokholmskiej jest ochrona zdrowia ludzi i ochrona środowiska przed trwałymi zanieczyszczeniami organicznymi (TZO). W szczególności konwencja odwołuje się do podejścia zapobiegawczego, które ustanowiono w zasadzie 15 Deklaracji z Rio w sprawie środowiska i rozwoju z 1992 r. Zasadę tę wdrożono w art. 8 konwencji, który ustanawia zasady dodawania kolejnych chemikaliów do załączników do konwencji. Podczas ósmej konferencji stron (COP8), która odbędzie się w kwietniu lub maju 2017 r., należy podjąć trzy decyzje w celu dodania eteru dekabromodifenylu (mieszanina handlowa, c- dekabde) oraz krótkołańcuchowych chlorowanych parafin do załącznika A (eliminacja) i heksachlorobutadienu do załącznika C (produkcja niezamierzona). Heksachlorobutadien jest już wymieniony w załączniku A i należy również rozważyć włączenie go do załącznika C w oparciu o zalecenie Komitetu ds. Przeglądu Trwałych Zanieczyszczeń Organicznych (POPRC), ponieważ ma miejsce wiele niezamierzonych uwolnień. W odniesieniu do wymienionych trzech substancji produkcja, wprowadzanie do obrotu, stosowanie i niezamierzone emisje zostały już wstrzymane bądź znacznie ograniczone w Unii, chociaż nie można wykluczyć, że są one nadal produkowane, wprowadzane do obrotu, stosowane i w znaczących ilościach emitowane w niezamierzony sposób w innych krajach. Ze względu na możliwość transgranicznego przenoszenia wymienionych chemikaliów w środowisku na dalekie odległości środki podjęte na szczeblu krajowym lub unijnym nie są wystarczające, aby zagwarantować wysoki poziom ochrony środowiska i zdrowia ludzi, dlatego też niezbędne są szeroko zakrojone działania na poziomie międzynarodowym. ZALECENIA KOMITETU DS. PRZEGLĄDU TRWAŁYCH ZANIECZYSZCZEŃ ORGANICZNYCH Eter dekabromodifenylu (mieszanina handlowa, c-dekabde) Konwencji nie ratyfikowało jeszcze jedno państwo członkowskie UE (Włochy). Decyzja Rady 2006/507/WE z dnia 14 października 2004 r. dotycząca zawarcia, w imieniu Wspólnoty Europejskiej, Konwencji sztokholmskiej w sprawie trwałych zanieczyszczeń organicznych (Dz.U. L 209 z , s. 1). Rozporządzenie (WE) nr 850/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. dotyczące trwałych zanieczyszczeń organicznych i zmieniające dyrektywę 79/117/EWG (Dz.U. L 158 z , s. 7). PL 2 PL

4 Podczas jedenastego posiedzenia POPRC przyjął ocenę zarządzania ryzykiem w odniesieniu do eteru dekabromodifenylu (mieszanina handlowa, c-dekabde). W ocenie zarządzania ryzykiem stwierdzono między innymi, że: c-dekabde jest celowo produkowanym produktem chemicznym składającym się z w pełni bromowanych kongenerów dekabde lub BDE-209 ( 90-97%), z niewielkimi ilościami eteru nona- i oktabromodifenylu. C-dekaBDE był badany pod kątem potencjalnych skutków dla zdrowia i środowiska przez ponad dekadę i był przedmiotem ograniczeń i dobrowolnych działań w zakresie zarządzania ryzykiem w niektórych państwach i regionach, a także przez niektóre przedsiębiorstwa. Niemniej jednak w wielu krajach na całym świecie wciąż produkowany jest c-dekabde. Emisje c-dekabde do środowiska mają miejsce na wszystkich etapach jego cyklu życia, ale zakłada się, że najwyższe są podczas eksploatacji i w fazie odpadu. Dane z monitorowania pokazują, że poziomy c-dekabde są zazwyczaj największe w pobliżu obszarów zrzutów ścieków i na obszarach wokół zakładów recyklingu odpadów elektronicznych. Średni okres eksploatacji sprzętu elektrycznego i elektronicznego wynosi około 10 lat i w związku z tym c-dekabde będzie nadal uwalniany do środowiska za pośrednictwem tych artykułów w nadchodzących latach. Najbardziej skutecznym środkiem zapobiegawczym w celu ograniczenia uwolnień c-dekabde i jego głównego składnika BDE-209 byłoby umieszczenie BDE-209 (c-dekabde) w załączniku A do konwencji bez szczególnych wyłączeń. POPRC na swoim 12. posiedzeniu postanowił zgodnie z art. 8 ust. 9 konwencji zalecić konferencji stron, aby rozważyła włączenie eteru dekabromodifenylu (BDE-209; dekabde) z c-dekabde do załącznika A do konwencji wraz ze szczególnymi wyłączeniami dotyczącymi niektórych kluczowych części zamiennych, które zostaną doprecyzowane, dla przemysłu motoryzacyjnego oraz przemysłu lotniczego i kosmicznego. W odniesieniu do przemysłu motoryzacyjnego POPRC zalecił ograniczenie produkcji i stosowania c-dekabde do niektórych części zamiennych do użytku w pojazdach, które wyszły z produkcji. Pojazdy, które wyszły z produkcji, są definiowane jako pojazdy, które nie są już produkowane masowo, a części zamienne należą do jednej lub większej liczby następujących kategorii: a) mechanizm napędowy i zastosowania pod maską silnika, takie jak przewód masowy akumulatora, przewód połączeniowy akumulatora, rurka klimatyzacji przenośnej (MAC), mechanizmy napędowe, przepusty kolektora wydechowego spalin, izolacja pod maską silnika, przewody instalacji elektrycznej i zespół przewodów pod maską silnika (okablowanie silnika itd.), czujniki prędkości, przewody giętkie, moduły wentylatora i czujniki spalania stukowego; b) zastosowania w układzie paliwowym, takie jak przewody paliwowe, zbiorniki paliwa oraz zbiorniki paliwa pod nadwoziem; c) urządzenia pirotechniczne i zastosowania, na które mają wpływ urządzenia pirotechniczne, takie jak przewody zapłonowe poduszki powietrznej, pokrycia siedzeń/tkaniny (tylko wtedy, gdy zastosowanie ma poduszka powietrzna) oraz poduszki powietrzne (czołowe i boczne). W przemyśle lotniczym i kosmicznym stopniowe wycofywanie c-dekabde w nowych statkach powietrznych do 2018 r. cieszy się szerokim poparciem, natomiast lotnictwo i przemysł obronny w Europie i w Ameryce Północnej przedstawiły sprzeczne informacje PL 3 PL

5 dotyczące terminów wycofywania dekabde w istniejących typach statków powietrznych i częściach zamiennych dla istniejących typów statków powietrznych. Niektóre informacje wskazują, że możliwe byłoby wycofanie c-dekabde do 2018 r., podczas gdy wnioskowano również o wyłączenie dla dalszego stosowania c-dekabde we wszystkich częściach zamiennych dla istniejących typów statków powietrznych do końca cyklu życia tych produktów. POPRC stwierdził, że informacje dotyczące części zamiennych zawierających c- dekabde wykorzystywanych w istniejących typach statków powietrznych nie pozwalają na dalsze zdefiniowanie kluczowych części zamiennych przez ten komitet. Krótkołańcuchowe parafiny chlorowane (SCCP) Podczas dwunastego posiedzenia POPRC przyjął ocenę zarządzania ryzykiem w odniesieniu do krótkołańcuchowych parafin chlorowanych (SCCP). W ocenie zarządzania ryzykiem stwierdzono między innymi, że: SCCP mogą być uwalniane do środowiska naturalnego na wszystkich etapach cyklu życia: podczas produkcji, składowania, transportu, użytkowania i usuwania SCCP i wyrobów zawierających SCCP. Choć dane na ten temat są ograniczone, głównymi źródłami uwalniania SCCP jest najprawdopodobniej przygotowywanie i produkcja wyrobów zawierających SCCP, takich jak PVC w tworzywach sztucznych oraz wprowadzanie ich do płynów używanych przy obróbce metali. Oczekuje się, że włączenie SCCP do załącznika A lub B konwencji w celu wyeliminowania lub ograniczenia produkcji i stosowania SCCP przyniesie korzyści dla zdrowia ludzkiego, środowiska, rolnictwa oraz fauny i flory. Korzyści płynące z wyeliminowania lub ograniczenia SCCP uznaje się za istotne, biorąc pod uwagę koszty związane z istotnymi negatywnymi skutkami dla zdrowia ludzkiego i środowiska, które prawdopodobnie powstaną w wyniku dalszej produkcji oraz stosowania SCCP. POPRC na swoim 12. posiedzeniu postanowił, zgodnie z art. 8 ust. 9 konwencji, zalecić konferencji stron, aby rozważyła włączenie krótkołańcuchowych parafin chlorowanych do załącznika A do konwencji, włączając kontrole mające na celu ograniczenie obecności SCCP w innych mieszaninach parafin chlorowanych, wraz ze szczególnymi wyłączeniami lub bez nich. POPRC stwierdził, że UE podjęła środki w celu ograniczenia zawartości SCCP w innych mieszaninach parafin chlorowanych, co pokazuje, że kontrolowanie produkcji niezamierzonej jest technicznie wykonalne. W UE dozwolone jest jedynie stosowanie substancji lub preparatów zawierających SCCP w stężeniach niższych niż 1 % masy lub wyrobów zawierających SCCP w stężeniach niższych niż 0,15 % masy. W decyzji przyjętej na 12. posiedzeniu POPRC nie określił jednak konkretnych ograniczeń. Heksachlorobutadien (HCBD) Podczas dziewiątego posiedzenia POPRC przyjął ocenę zarządzania ryzykiem w odniesieniu do heksachlorobutadienu (HCBD). W ocenie zarządzania ryzykiem stwierdzono między innymi, że: PL 4 PL

6 HCBD jest wytwarzany jako niezamierzony produkt uboczny procesów produkcji przemysłowej (w szczególności produkcji innych chlorowanych węglowodorów oraz magnezu). Środki służące ograniczeniu do minimum uwalniania substancji podczas produkcji są znane i stosowane w krajach, które są stronami konwencji sztokholmskiej. HCBD jest wytwarzany w sposób niezamierzony przy spalaniu i innych procesach termicznych i przemysłowych. Środki służące ograniczeniu niezamierzonego uwalniania TZO z takich procesów doprowadzą do dalszego ograniczenia uwolnień HCBD. Monitorowanie HCBD może powodować dodatkowe koszty. HCBD jest uwalniany w nieznanym stopniu z dawnych składowisk odpadów. Dostępne są środki kontrolne w celu zminimalizowania takich uwolnień. Na swoim 9. posiedzeniu w październiku 2013 r. POPRC zalecił umieszczenie HCBD w załącznikach A i C do konwencji, bez wyłączenia. Zgodnie z art. 8 ust. 9 konwencji POPRC przedstawił wspomniane zalecenia podczas siódmej konferencji stron (COP7) w celu ich rozważenia podczas posiedzenia w maju 2015 r. Podczas siódmej konferencji stron podjęto decyzję o włączeniu HCBD do załącznika A do konwencji i zalecono zebranie dalszych informacji dotyczących źródeł niezamierzonego uwalniania HCBD, aby mieć lepsze podstawy do podjęcia decyzji na COP8 w sprawie ewentualnego umieszczenia HCBD w załączniku C. POPRC został poproszony o ocenę tych informacji i na swoim 12. posiedzeniu stwierdził, że mimo iż niezamierzona produkcja i niezamierzone uwolnienia zmniejszyły się w ostatnich dziesięcioleciach, istniejące i utrzymujące się źródła mają nadal znaczny udział w niezamierzonym generowaniu i uwalnianiu HCBD. Stosowanie BAT i BEP ma bardzo korzystny wpływ na dalszą kontrolę i redukcję emisji. Koszty wdrożenia środków zmierzających do ograniczenia uwolnień HCBD, egzekwowania i nadzoru są uznawane za niskie, ponieważ środki kontroli w odniesieniu do innych niezamierzonych TZO są już stosowane. INNE MOŻLIWE DZIAŁANIA KONFERENCJI STRON Kwas perfluorooktanosulfonylowy (PFOS) Kwas perfluorooktanosulfonowy (PFOS), jego sole i fluorek sulfonylu perfluorooktanu (PFOS-F) są wymienione w załączniku B do konwencji wraz z dopuszczalnymi celami, w odniesieniu do których produkcja i stosowanie są nadal dozwolone. Podczas dwunastego posiedzenia POPRC zatwierdził skonsolidowane wytyczne dotyczące substancji alternatywnych dla kwasu perfluorooktanosulfonowego (PFOS) i jego powiązanych związków chemicznych. Wytyczne te zawierają zalecenia dotyczące stosowania substancji alternatywnych dla tych zastosowań PFOS, które są wciąż dozwolone jako dopuszczalne cele w ramach konwencji. W wytycznych stwierdza się, że istnieją fluorowane lub niefluorowane substancje alternatywne dla niemal wszystkich obecnych zastosowań PFOS. Choć substancje alternatywne mogą być początkowo nieco droższe i mniej skuteczne, mogą one być mniej niebezpieczne, ale należy to odpowiednio ocenić. Ponieważ ocena ta jest dość skomplikowana, POPRC stwierdził, że może zaistnieć potrzeba częstszego stosowania art. 9 ust. 1 lit. b) konwencji, który stanowi, że każda ze stron ułatwia lub prowadzi wymianę informacji dotyczących substancji alternatywnych dla trwałych zanieczyszczeń organicznych, PL 5 PL

7 w tym informacji dotyczących związanych z nimi zagrożeń oraz ich kosztów ekonomicznych i społecznych. Przy ocenianiu substancji alternatywnych należy wziąć pod uwagę, że substancje chemiczne o strukturach podobnych do wymienionych substancji zawierających PFOS mogą powodować problemy podobne do powodowanych przez te ostatnie. W związku z tym POPRC podkreślił konieczność włożenia dodatkowego wysiłku w badanie właściwości toksykologicznych i środowiskowych substancji alternatywnych oraz zapewnienia, by informacje te były publiczne i godne zaufania. Wzmocnienie współpracy międzynarodowej i przejrzystości w sektorze prywatnym może pozwolić na zaoszczędzenie zasobów i przyspieszenie procesów. POPRC stwierdził, że dostępne są substancje alternatywne dla dopuszczalnych celów stosowania PFOS w obrazowaniu fotograficznym, pianowych urządzeniach gaśniczych, niektórych wyrobach medycznych (takie jak warstwy kopolimeru etylenu/tetrafluoroetylenu (ETFE) i produkcja ETFE nieprzepuszczalnego dla promieni rentgenowskich, wyroby medyczne do diagnostyki in vitro oraz filtry barwne CCD) i platerowaniu (platerowanie twarde) wyłącznie w systemach zamkniętych. Dla następujących dopuszczalnych celów stosowania PFOS POPRC nie stwierdził, z powodu braku szczegółowych informacji chemicznych na temat substancji alternatywnych, czy zastosowanie alternatywnych substancji jest technicznie możliwe: cieczy hydraulicznych na potrzeby lotnictwa, powłok fotolitograficznych i antyrefleksyjnych dla półprzewodników, czynników do wytrawiania dla złożonych półprzewodników i filtrów ceramicznych. W odniesieniu do stosowania PFOS w przynętach na owady do celów zwalczania mrówek z gatunków Atta spp. i Acromyrmex spp. POPRC stwierdził, że stosowanie substancji alternatywnych dla niektórych krajów wydaje się możliwe, ale jeszcze nie dla wszystkich. Decyzją SC-7/5 sekretariat konwencji został poproszony o przygotowanie dokumentu przedstawiającego możliwe działania konferencji stron, jeśli konferencja uzna, że nie ma potrzeby rozważania przez konferencję stron na jej ósmym posiedzeniu różnych dopuszczalnych celów w odniesieniu do kwasu perfluorooktanosulfonowego, jego soli i fluorku sulfonylu perfluorooktanu wymienionych w załączniku B. Spójność z polityką Unii DECABDE A PRAWO UE Dyrektywa 2011/65/UE (dyrektywa RoHS) ogranicza stosowanie eteru dekabromodifenylu w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym 5. Produkcja, wprowadzanie do obrotu lub stosowanie eteru dekabromodifenylu (decabde) jako substancji lub jako składnika innych substancji, w mieszaninach i w wyrobach jest ograniczone na podstawie rozporządzenia Komisji (UE) 2017/227 ustanawiającego nową pozycję 67 w załączniku XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady (REACH) 6. Na podstawie pozycji Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/65/UE z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie ograniczenia stosowania niektórych niebezpiecznych substancji w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (Dz.U. L 174 z , s. 88). Rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak PL 6 PL

8 wytwarzanie, wprowadzanie do obrotu lub stosowanie eteru dekabromodifenylu dopuszcza się wyłącznie do produkcji statków powietrznych 7 do dnia 2 marca 2027 r., do produkcji części zamiennych do statków powietrznych wyprodukowanych przed upływem tego terminu oraz do produkcji części zamiennych do pojazdów silnikowych, pojazdów rolniczych i leśnych lub maszyn 8 wyprodukowanych przed dniem 2 marca 2019 r. Dodatkowo sprzęt elektryczny i elektroniczny objęty zakresem dyrektywy RoHS oraz wyroby wprowadzone do obrotu przed dniem 2 marca 2019 r. są również wyłączone. Wspomniane ograniczenie zostało opublikowane w Dzienniku Urzędowym dnia 10 lutego 2017 r. 9. Umieszczenie decabde w załączniku A do konwencji z zakresem zasugerowanym przez POPRC wymagałoby zmiany załącznika A do rozporządzenia w sprawie TZO i miałoby wpływ na prawo Unii, gdyż konieczne byłoby usunięcie pewnych odstępstw na podstawie rozporządzenia REACH. Choć wszystkie gałęzie przemysłu miały możliwość uczestniczenia w przeglądzie w ramach konwencji, nie można zakładać, że brak uwag z sektorów pojazdów rolniczych i leśnych oraz maszyn wskazuje, że odstępstwa przyznane w ostatnim czasie dla tych sektorów w ramach rozporządzenia REACH nie są już potrzebne. W związku z tym Komisja przeprowadzi konsultacje z zainteresowanymi stronami zaangażowanymi w ten proces w ramach rozporządzenia REACH przed COP8, aby umożliwić im przedstawienie dalszych wyjaśnień. Jeżeli wykazana zostanie potrzeba przyznania odstępstw na podstawie rozporządzenia REACH, Unia przedstawi COP8 wniosek o wprowadzenie takich wyłączeń. SCCP A PRAWO UNII SCCP są wymienione w Protokole do Konwencji w sprawie transgranicznego zanieczyszczenia powietrza na dalekie odległości dotyczącym trwałych zanieczyszczeń organicznych, w związku z czym wzywa się strony do wyeliminowania ich produkcji i stosowania. Na podstawie rozporządzenia Komisji (UE) 2015/ , które zmienia rozporządzenie (WE) nr 850/2004, produkcja, wprowadzanie do obrotu i stosowanie SCCP są zakazane w Unii. Jednak w drodze odstępstwa, produkcja, wprowadzanie do obrotu i stosowanie substancji lub preparatów zawierających SCCP w stężeniach niższych niż 1 % masy lub wyrobów zawierających SCCP w stężeniach niższych niż 0,15 % masy są wciąż dozwolone. Ponadto dozwolone jest stosowanie w odniesieniu do: a) przenośników taśmowych w górnictwie oraz szczeliw używanych przy wałach i zaporach zawierających SCCP już stosowanych do dnia 4 grudnia 2015 r.; oraz b) wyrobów zawierających SCCP innych niż te, o których mowa w lit. a), które były już stosowane do dnia 10 lipca 2012 r również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (Dz.U. L 396 z , s. 1). Pojęcie statków powietrznych zostało zdefiniowane do celów tej pozycji. Pojazdy silnikowe wchodzące w zakres stosowania dyrektywy 2007/46/WE, pojazdy rolnicze i leśne objęte zakresem rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 167/2013 lub maszyny objęte zakresem dyrektywy (WE) 2006/42/WE Parlamentu Europejskiego i Rady. Rozporządzenie Komisji (UE) 2017/227 z dnia 9 lutego 2017 r. zmieniające załącznik XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) w odniesieniu do eteru bis(pentabromofenylowego) (Dz.U. L 35 z , s. 6). Rozporządzenie Komisji (UE) 2015/2030 z dnia 13 listopada 2015 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 850/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczące trwałych zanieczyszczeń organicznych w odniesieniu do załącznika I (Dz.U. L 298 z , s. 1). PL 7 PL

9 Włączenie SCCP do załącznika A z zakresem sugerowanym przez POPRC nie wymaga zmian prawa Unii, ponieważ produkcja, wprowadzanie do obrotu i stosowanie SCCP są już zakazane, a wartości graniczne dla obecności SCCP w innych mieszaninach parafin chlorowanych pochodzących z procesu produkcyjnego są już ustanowione. HCBD A PRAWO UE HCBD jest priorytetową substancją niebezpieczną na mocy ramowej dyrektywy wodnej (dyrektywa 2000/60/WE) 11. Ponadto HCBD jest wymieniony w Protokole do Konwencji EKG ONZ w sprawie transgranicznego zanieczyszczenia powietrza na dalekie odległości dotyczącym trwałych zanieczyszczeń organicznych, w związku z czym wzywa się strony do wyeliminowania jego produkcji i stosowania. Rozporządzenie Komisji (UE) nr 519/ wprowadza ten zakaz do prawa Unii. Nadal jednak utrzymują się problemy związane z odpadami i terenami skażonymi, jak również konieczne jest rozważenie środków, które zapobiegną ponownemu ich wprowadzeniu. Mimo że produkcja HCBD jest zakazana w Unii, może on być produkowany w sposób niezamierzony w wyniku niektórych rodzajów działalności przemysłowej. W przypadku takich rodzajów działalności, osiągających progi wyznaczone w dyrektywie w sprawie emisji przemysłowych (dyrektywa 2010/75/UE 13 ), wymagane jest stosowanie najlepszych dostępnych praktyk (BAT) w celu zapobiegania emisjom i ich ograniczania oraz ograniczania oddziaływania na środowisko jako całości. Przed oddaniem do eksploatacji instalacja przemysłowa musi uzyskać zezwolenie od właściwego organu państwa członkowskiego. Zezwolenia te muszą zawierać dopuszczalne wartości emisji dla substancji zanieczyszczających wymienionych w załączniku II do dyrektywy 2010/75/UE, jak również dla innych substancji, które mogą być emitowane w znaczących ilościach, z uwzględnieniem ich właściwości i potencjału w zakresie transferu zanieczyszczeń pomiędzy komponentami środowiska. Włączenie HCBD do załącznika A z zakresem sugerowanym przez POPRC nie wymaga zmian prawa Unii, ponieważ zapobieganie i ograniczanie niezamierzonych uwolnień HCBD są już uwzględnione w dyrektywie 2010/75/UE. PFOS A PRAWO UE Produkcja, wprowadzanie do obrotu i stosowanie PFOS są zakazane na podstawie rozporządzenia (WE) nr 850/2004, ale niektóre odstępstwa przyznawane są zgodne z dopuszczalnymi celami określonymi w załączniku B do konwencji, które są zarejestrowane na podstawie konwencji. W zależności od wyników przeglądu dalszej konieczności stosowania dopuszczalnych celów, który będzie przeprowadzony przez COP8, która rozważy również potrzebę dalszego utrzymywania dopuszczalnych celów w Unii, konieczne może się okazać dokonanie przeglądu prawa unijnego poprzez usunięcie tych odstępstw, które mogą nie być już dostępne, ponieważ nie są już potrzebne stronom, w tym Unii Dyrektywa 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiająca ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej (Dz.U. L 327 z , s. 1). Rozporządzenie Komisji (UE) nr 519/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 850/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczące trwałych zanieczyszczeń organicznych w odniesieniu do załącznika I (Dz.U. L 159 z , s. 1). Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie emisji przemysłowych (zintegrowane zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola) (Dz.U. L 334 z , s. 17). PL 8 PL

10 W ostatnich latach ciągła potrzeba stosowania odstępstw w Unii była stale analizowana przez Komisję we współpracy z państwami członkowskimi w celu zidentyfikowania odstępstw, które nie są już potrzebne, zgodnie z wymogami konwencji. W najnowszej analizie (jeszcze nieopublikowanej) stwierdzono, że trzy dopuszczalne cele wciąż są potrzebne w Unii, ponieważ przemysł nie wycofał jeszcze stopniowo tych zastosowań: powłoki fotolitograficzne i antyrefleksyjne dla półprzewodników, czynniki do wytrawiania dla złożonych półprzewodników i filtrów ceramicznych, platerowanie (platerowanie twarde) wyłącznie w systemach zamkniętych. Wyłączenia dla tych zastosowań powinny nadal być dostępne w ciągu najbliższych lat. Dopuszczalne cele stosowania PFOS w obrazowaniu fotograficznym i cieczach hydraulicznych na potrzeby lotnictwa, które są obecnie zarejestrowane przez UE na mocy konwencji, nie są już wymagane, gdyż przemysł stosuje substancje alternatywne. Dopuszczalne cele stosowania PFOS w przynętach na owady do celów zwalczania mrówek z gatunków Atta spp. i Acromyrmex spp., pianowych urządzeniach gaśniczych i niektórych wyrobach medycznych (takie jak warstwy kopolimeru etylenu/tetrafluoroetylenu (ETFE) i produkcja ETFE nieprzepuszczalnego dla promieni rentgenowskich, wyroby medyczne do diagnostyki in vitro oraz filtry barwne CCD), które nie są zarejestrowane przez UE na mocy konwencji, należy skreślić, ponieważ istnieją dla nich realne substancje alternatywne. PROCEDURA DODAWANIA NOWYCH SUBSTANCJI BĘDĄCYCH TZO ORAZ WPROWADZANIA ZMIAN W ZAŁĄCZNIKACH DO KONWENCJI Zgodnie z art. 8 konwencji każda ze stron może złożyć do sekretariatu wniosek o umieszczenie substancji chemicznej w załącznikach A, B lub C. Komitet ds. Przeglądu Trwałych Zanieczyszczeń Organicznych (POPRC) analizuje taki wniosek. Jeżeli w przeglądzie tym stwierdzi się, że w wyniku przenoszenia w środowisku na dalekie odległości dana substancja chemiczna może wywierać znaczący niekorzystny wpływ na zdrowie ludzi lub niekorzystne oddziaływanie na środowisko, wymagające globalnych działań, wnioskowi nadaje się dalszy bieg i sporządza ocenę zarządzania ryzykiem obejmującą analizę możliwych środków kontroli i dostępności substancji alternatywnych. Na tej podstawie POPRC wydaje zalecenie, czy konferencja stron powinna rozważyć włączenie danej substancji do załącznika A, B lub C. Ostateczna decyzja podejmowana jest przez konferencję stron. W przypadku Unii zmiany w załącznikach A, B lub C wchodzą w życie w terminie jednego roku od daty powiadomienia przez depozytariusza o ich przyjęciu przez konferencję stron. ZALECENIA POPRC A PRAWO UE Jeśli konferencja stron uzna zalecenie POPRC w kwietniu/maju 2017 r., będzie to skutkować międzynarodowym zakazem produkcji, wprowadzania do obrotu, przywozu/wywozu i stosowania c-dekabde i SCCP, z wyłączeniem produkcji i stosowania c-dekabde jako części zamiennych do pojazdów silnikowych i ewentualnie statków powietrznych. Konferencja stron może zostać poproszona o rozważenie potrzeby innych szczegółowych wyłączeń, gdyż strony mogą przedstawiać COP wnioski. PL 9 PL

11 Umieszczenie c-dekabde w załączniku A do konwencji z zakresem zasugerowanym przez POPRC będzie wymagać zmiany załącznika A do rozporządzenia w sprawie TZO i może mieć wpływ na prawo Unii. Oczekuje się, że umieszczenie SCCP w załączniku A i HCBD w załączniku C do konwencji z zakresem zasugerowanym przez POPRC nie będzie wymagało zmiany istniejących pozycji w załącznikach do rozporządzenia w sprawie TZO, ale będzie wymagać przeniesienia tych substancji chemicznych do odpowiedniego załącznika do rozporządzenia w sprawie TZO. Zgodnie z art. 14 ust. 1 tego rozporządzenia w przypadku dodania nowych substancji do konwencji, zmian w załącznikach do rozporządzenia można dokonać zgodnie z procedurą komitetową ustanowioną w art. 5a decyzji 1999/468/WE 14, uwzględniając przepisy art. 10 i 11 rozporządzenia (UE) nr 182/ Stanowisko Unii Europejskiej W związku z powyższym na ósmej konferencji stron konwencji sztokholmskiej Unia Europejska powinna poprzeć dodanie: deka-bde do załącznika A, wraz ze szczególnymi wyłączeniami dotyczącymi części zamiennych dla przemysłu motoryzacyjnego oraz przemysłu lotniczego i szczególnymi wyłączeniami dla statków powietrznych i części zamiennych do pojazdów rolniczych i leśnych oraz niektórych maszyn zgodnie z przepisami unijnymi. Zgodnie z zaleceniami POPRC umieszczenie w załączniku bez szczególnych wyłączeń dla statków powietrznych i części zamiennych do pojazdów rolniczych i leśnych oraz niektórych maszyn można poprzeć, jeżeli odpowiednie zainteresowane strony zaangażowane w ten proces na podstawie rozporządzenia REACH nie mogą wykazać przed COP8, że te wyłączenia są wciąż konieczne; SCCP do załącznika A z warunkami stosowania i wyłączeniami spójnymi z przepisami unijnymi; HCBD do załącznika C, co przewidziano już na konferencji COP7, zgodnie z przepisami unijnymi. Ponadto Unia Europejska powinna poprzeć usunięcie dopuszczalnych celów dotyczących PFOS i jego pochodnych, które nie są już potrzebne stronom, z wyjątkiem dopuszczalnych celów dla powłok fotolitograficznych i antyrefleksyjnych dla półprzewodników, czynników do wytrawiania dla złożonych półprzewodników i filtrów ceramicznych oraz platerowania (platerowanie twarde) wyłącznie w systemach zamkniętych Decyzja Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiająca warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (Dz.U. L 184 z , s. 23). Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiające przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję (Dz.U. L 55 z , s. 13). PL 10 PL

12 2. PODSTAWA PRAWNA, POMOCNICZOŚĆ I PROPORCJONALNOŚĆ Proceduralną podstawą prawną proponowanej decyzji Rady jest art. 218 ust. 9 TFUE, który stanowi odpowiednią podstawę aktu określającego stanowisko Unii Europejskiej w organie utworzonym przez umowę międzynarodową (takim jak konferencja stron konwencji sztokholmskiej), gdy organ ten wzywa się do przyjęcia aktów mających skutki prawne. Materialną podstawą prawną jest art. 192 ust. 1 TFUE, biorąc pod uwagę fakt, że środki uzgodnione w ramach konwencji sztokholmskiej głównie realizują cel związany z ochroną środowiska (tj. eliminację trwałych zanieczyszczeń organicznych). 3. WYNIKI OCEN EX POST, KONSULTACJI Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI I OCEN SKUTKÓW Konsultacje z zainteresowanymi stronami W związku z tym, że SCCP są już wymienione w rozporządzeniu (WE) nr 850/2004 w sprawie TZO dalszych konsultacji wewnątrz Unii nie uznaje się za uzasadnione. Ponieważ HCBD jest już wymieniony w załączniku A do konwencji sztokholmskiej oraz w rozporządzeniu (WE) nr 850/2004 w sprawie TZO dalszych konsultacji wewnątrz Unii nie uznaje się za uzasadnione. W związku z tym, że wprowadzanie do obrotu i stosowanie c-dekabde jest ograniczone w Unii zgodnie z pozycją 67 załącznika XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 (REACH) oraz ponieważ istnieją rozbieżności co do zaleceń POPRC, konieczne są dalsze konsultacje w celu uzyskania informacji, aby wyjaśnić, czy niedawno przyznane odstępstwa na podstawie rozporządzenia REACH dla statków powietrznych i części zamiennych do pojazdów rolniczych i leśnych oraz niektórych maszyn nie są już potrzebne. W ostatnich latach ciągła potrzeba dopuszczalnych celów dotyczących PFOS w Unii była stale analizowana przez Komisję we współpracy z państwami członkowskimi i w porozumieniu z zainteresowanymi stronami, między innymi poprzez badania analizujące potrzebę utrzymania dopuszczalnych celów w Unii i dyskusje podczas spotkań właściwych organów, w których uczestniczą zainteresowane strony. Państwa członkowskie i zainteresowane strony zgodziły się z analizą i jej wnioskami, co znajduje również odzwierciedlenie w stanowisku Unii podczas wcześniejszych konferencji stron. Wszystkie substancje zostały poddane otwartej konsultacji z zainteresowanymi stronami na całym świecie w ramach oceny POPRC, a zainteresowane strony zostały również dopuszczone do obrad POPRC. Ocena skutków Zanim POPRC przedstawi swoje zalecenia dotyczące substancji chemicznej zgodnie z art. 8 ust. 9 konwencji sztokholmskiej POPRC przygotowuje zarówno profil ryzyka, jak i ocenę zarządzania ryzykiem dla każdej substancji chemicznej. Trwałe zanieczyszczenia organiczne (TZO) stanowią zagrożenie dla zdrowia ludzi i środowiska i ze względu na ich potencjał przenoszenia na dalekie odległości wymagają działań na szczeblu światowym w celu zmniejszenia lub eliminowania wszelkich uwolnień TZO. W świetle tego celu i wymogów art. 8 ust. 7 lit. a) konwencji sztokholmskiej POPRC przeprowadza ocenę zarządzania ryzykiem w odniesieniu do możliwych środków kontrolnych PL 11 PL

13 dla substancji chemicznych badanych pod kątem włączenia do konwencji, obejmującą pełny zakres możliwości dla danej substancji chemicznej, w tym zarządzanie i eliminację. W związku z przygotowaniami do tej oceny obie strony i obserwatorzy konwencji proszeni są o udostępnienie POPRC odpowiednich informacji na temat uwarunkowań społecznogospodarczych związanych z możliwymi środkami kontrolnymi dla danej substancji chemicznej. Zgodnie z załącznikiem F do konwencji sztokholmskiej przedstawione informacje powinny należycie odzwierciedlać różne możliwości i warunki poszczególnych stron i powinny obejmować uwzględnienie poniższego orientacyjnego wykazu elementów: a) wydajność i skuteczność możliwych środków kontrolnych w osiąganiu celów ograniczania ryzyka; b) alternatywy (produkty i procesy); c) pozytywne lub negatywne skutki społeczne wynikające z wprowadzenia w życie możliwych środków kontrolnych; d) skutki związane z odpadami i usuwaniem (w szczególności zapasy przeterminowanych pestycydów i oczyszczanie zanieczyszczonych terenów); e) dostęp do informacji i edukacji publicznej; f) status możliwości kontroli i monitorowania; oraz g) wszelkie podjęte krajowe lub regionalne działania kontrolne, w tym informacje o substancjach alternatywnych, a także inne istotne informacje dotyczące zarządzania ryzykiem. Na podstawie profili ryzyka oraz oceny zarządzania ryzykiem przygotowanych dla trzech substancji chemicznych, które mają zostać włączone do załączników do konwencji sztokholmskiej podczas COP8, POPRC zalecił na swoim 12. posiedzeniu (co wyjaśniono powyżej) środki, które należy podjąć w odniesieniu do każdej substancji chemicznej, aby osiągnąć cele konwencji, z uwzględnieniem społeczno-ekonomicznych skutków tych środków. 4. WPŁYW NA BUDŻET Unia, będąc stroną konwencji, musi co roku wnosić wkład w fundusz powierniczy konwencji sztokholmskiej. Wkład ten zmieni się w zależności od wniosków z obrad na ósmym posiedzeniu konferencji stron w sprawie budżetu na okres Roczny wkład wniesiony przez Unię za 2016 r. wyniósł EUR; kwotę tę pokryto z istniejących pul środków finansowych. 5. ELEMENTY FAKULTATYWNE Plany wdrożenia i monitorowanie, ocena i sprawozdania Konwencja sztokholmska zobowiązuje strony do ustanowienia planu wykonania oraz do regularnego przeglądu tego planu w zakresie nowo włączonych substancji chemicznych. Ponadto konwencja zawiera wymogi dotyczące monitorowania, skuteczności oceny i sprawozdawczości. Wszystkie te elementy zostały uwzględnione w rozporządzeniu (WE) nr 850/2004 wdrażającym tę konwencję. PL 12 PL

14 2017/0058 (NLE) Wniosek DECYZJA RADY w sprawie stanowiska, jakie należy przyjąć w imieniu Unii Europejskiej podczas ósmej konferencji stron Konwencji sztokholmskiej w sprawie trwałych zanieczyszczeń organicznych w odniesieniu do wniosków dotyczących wprowadzenia zmian do załączników A i C RADA UNII EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 192 ust. 1 w związku z art. 218 ust. 9, uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej, a także mając na uwadze, co następuje: (1) W dniu 14 października 2004 r. Konwencja sztokholmska w sprawie trwałych zanieczyszczeń organicznych (zwana dalej konwencją ) została zatwierdzona w imieniu Wspólnoty Europejskiej decyzją Rady 2006/507/WE 16. (2) Unia wdrożyła zobowiązania wynikające z konwencji do prawa unijnego rozporządzeniem (WE) nr 850/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady 17. (3) Unia przykłada dużą wagę do potrzeby stopniowego rozszerzania zakresu załączników A, B lub C do konwencji poprzez włączanie do nich nowych substancji, które spełniają kryteria klasyfikacji jako trwałe zanieczyszczenia organiczne (TZO), uwzględniając przy tym podejście zapobiegawcze, aby osiągnąć cel konwencji i zobowiązanie podjęte przez rządy na Światowym Szczycie Zrównoważonego Rozwoju w Johannesburgu w 2002 r., dotyczące ograniczenia niekorzystnego wpływu chemikaliów do 2020 r. (4) Zgodnie z art. 22 konwencji konferencja stron może przyjmować decyzje dotyczące zmiany załączników A, B i C do konwencji. Decyzje te wchodzą w życie w terminie jednego roku od daty powiadomienia o zmianie przez depozytariusza, z wyjątkiem tych stron konwencji ( strony ), które zmiany nie przyjęły. (5) Po zgłoszeniu przez Norwegię w 2013 r. komercyjnego eteru dekabromodifenylu (cdekabde) Komitet ds. Przeglądu Trwałych Zanieczyszczeń Organicznych Decyzja Rady 2006/507/WE z dnia 14 października 2004 r. dotycząca zawarcia, w imieniu Wspólnoty Europejskiej, Konwencji sztokholmskiej w sprawie trwałych zanieczyszczeń organicznych (Dz.U. L 209 z , s. 1). Rozporządzenie (WE) nr 850/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. dotyczące trwałych zanieczyszczeń organicznych i zmieniające dyrektywę 79/117/EWG (Dz.U. L 158 z , s. 7). PL 13 PL

15 ( POPRC ), ustanowiony na podstawie konwencji, zakończył pracę nad c-dekabde. POPRC stwierdził, że c-dekabde spełnia kryteria konwencji dotyczące umieszczenia w załączniku A. Oczekuje się, że w trakcie ósmego posiedzenia konferencja stron konwencji podejmie decyzję o włączeniu c-dekabde do załącznika A do konwencji. (6) Produkcja, wprowadzanie do obrotu lub stosowanie eteru dekabromodifenylu jako substancji, jako składnika innych substancji, w mieszaninach i w wyrobach jest ograniczone na podstawie rozporządzenia Komisji (UE) 2017/ ustanawiającego pozycję 67 w załączniku XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady (REACH) 19. Na podstawie pozycji 67 wytwarzanie, wprowadzanie do obrotu lub stosowanie eteru dekabromodifenylu należy dopuścić wyłącznie na ograniczony czas dla nowych statków powietrznych i części zamiennych do statków powietrznych, pojazdów silnikowych, pojazdów rolniczych i leśnych oraz niektórych maszyn. (7) Po zgłoszeniu przez Unię w 2006 r. krótkołańcuchowych parafin chlorowanych (SCCP) POPRC stwierdził, że krótkołańcuchowe parafiny chlorowane (SCCP) spełniają kryteria konwencji dotyczące umieszczenia w załączniku A. Oczekuje się, że w trakcie ósmego posiedzenia konferencja stron konwencji podejmie decyzję o włączeniu SCCP do załącznika A do konwencji. (8) Produkcja, wprowadzanie do obrotu i stosowanie SCCP jest zakazane z pewnymi wyłączeniami dla produktów już stosowanych w Unii na podstawie rozporządzenia (WE) nr 850/2004, zmienionego rozporządzeniem Komisji (UE) nr 2015/ Rozporządzenie to określa również wartości graniczne dla obecności SCCP w innych mieszaninach parafin chlorowanych pochodzących z procesu produkcyjnego. Jako że SCCP są zdolne do przenoszenia się w środowisku na dalekie odległości, globalne stopniowe wycofanie tej substancji z użycia będzie bardziej korzystne dla obywateli Unii niż jej zakazanie w Unii na podstawie rozporządzenia (WE) nr 850/2004. (9) Po zgłoszeniu przez Unię w 2011 r. heksachlorobutadienu (HCBD) POPRC stwierdził, że HCBD spełnia kryteria konwencji dotyczące umieszczenia w załącznikach A i C. W trakcie swojego siódmego posiedzenia konferencja stron konwencji podjęła decyzję o włączeniu HCBD do załącznika A. COP przyjęła jednak decyzję SC-7/11, w której wezwała POPRC do dalszej oceny HCBD w oparciu o nowo dostępne informacje w odniesieniu do umieszczenia go w załączniku C oraz do wydania zalecenia skierowanego do COP o umieszczenie HCBD w załączniku C do dalszego rozpatrzenia na jej ósmym posiedzeniu Rozporządzenie Komisji (UE) 2017/227 z dnia 9 lutego 2017 r. zmieniające załącznik XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) w odniesieniu do eteru bis(pentabromofenylowego) (Dz.U. L 35 z , s. 6). Rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (Dz.U. L 396 z , s. 1). Rozporządzenie Komisji (UE) 2015/2030 z dnia 13 listopada 2015 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 850/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczące trwałych zanieczyszczeń organicznych w odniesieniu do załącznika I (Dz.U. L 298 z , s. 1). PL 14 PL

16 (10) Produkcja, wprowadzanie do obrotu i stosowanie HCBD jest zakazane w Unii na podstawie rozporządzenia (WE) nr 850/2004, zmienionego rozporządzeniem Komisji (UE) nr 519/ , ale może on być produkowany w sposób niezamierzony w wyniku niektórych rodzajów działalności przemysłowej. Działalność ta jest objęta dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE 22 i wymaga stosowania określonych środków zarządzania emisjami. Jako że HCBD jest substancją zdolną do przenoszenia się w środowisku na dalekie odległości, globalne działanie dotyczące niezamierzonego uwalniania tej substancji będzie bardziej korzystne dla obywateli UE niż wprowadzenie w Unii środków na podstawie rozporządzenia (WE) nr 850/2004. (11) Kwas perfluorooktanosulfonowy (PFOS) i jego pochodne są wymienione w załączniku B do konwencji, wraz z dopuszczalnymi celami. COP będzie poproszona o dokonanie przeglądu dalszej potrzeby stosowania tych dopuszczalnych celów. Rozporządzeniem (WE) nr 850/2004 zakazano produkowania, wprowadzania do obrotu i stosowania PFOS, lecz wyłączono pewne zastosowania, które wciąż są potrzebne w Unii. W związku z tym Unia Europejska powinna poprzeć usunięcie dopuszczalnych celów dotyczących PFOS i jego pochodnych, które nie są już potrzebne stronom, z wyjątkiem dopuszczalnych celów dla powłok fotolitograficznych i antyrefleksyjnych dla półprzewodników, czynników do wytrawiania dla złożonych półprzewodników i filtrów ceramicznych oraz platerowania (platerowanie twarde) wyłącznie w systemach zamkniętych. PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: Artykuł 1 1. Stanowisko, jakie ma zająć Unia podczas ósmej konferencji stron konwencji sztokholmskiej, zgodnie z zaleceniami Komitetu ds. Przeglądu Trwałych Zanieczyszczeń Organicznych 23, przewiduje wsparcie: włączenia eteru dekabromodifenylu (BDE-209), obecnego w komercyjnym eterze dekabromodifenylu, do załącznika A do konwencji. Unia będzie wspierać włączenie wraz ze szczególnymi wyłączeniami dotyczącymi produkcji i stosowania dekabde w częściach zamiennych dla przemysłu motoryzacyjnego oraz przemysłu lotniczego, w statkach powietrznych i w częściach zamiennych do pojazdów rolniczych i leśnych oraz niektórych maszyn. Zgodnie z zaleceniami POPRC Unia może wspierać włączenie bez szczególnych wyłączeń dla statków powietrznych i części zamiennych do pojazdów rolniczych i leśnych oraz niektórych maszyn, jeśli żadna ze stron lub bezpośrednio zaangażowanych zainteresowanych stron nie może wykazać takiej potrzeby; włączenia krótkołańcuchowych parafin chlorowanych (SCCP) do załącznika A do konwencji Rozporządzenie Komisji (UE) nr 519/2012 z dnia 19 czerwca 2012 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 850/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczące trwałych zanieczyszczeń organicznych w odniesieniu do załącznika I (Dz.U. L 159 z , s. 1). Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie emisji przemysłowych (zintegrowane zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola) (Dz.U. L 334 z , s. 17). Decyzje POPRC-12/3, POPRC-12/4, POPRC-12/5. PL 15 PL

17 włączenia heksachlorobutadienu (HCBD) do załącznika C do konwencji; usunięcia następujących dopuszczalnych celów z wpisu dotyczącego kwasu perfluorooktanosulfonowego (PFOS) i jego pochodnych w załączniku B do konwencji: w obrazowaniu fotograficznym, cieczach hydraulicznych na potrzeby lotnictwa, niektórych wyrobach medycznych (takich jak warstwy kopolimeru etylenu/tetrafluoroetylenu (ETFE) i produkcja ETFE nieprzepuszczalnego dla promieni rentgenowskich, wyroby medyczne do diagnostyki in vitro oraz filtry barwne CCD), pianowych urządzeniach gaśniczych, przynętach na owady do celów zwalczania mrówek z gatunków Atta spp. i Acromyrmex spp. 2. Niewielkie zmiany do niniejszego stanowiska mogą być uzgadniane przez przedstawicieli Unii w odpowiedzi na przebieg ósmego posiedzenia konferencji stron konwencji sztokholmskiej, bez konieczności podejmowania przez Radę kolejnej decyzji. Artykuł 2 Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia. Sporządzono w Brukseli dnia r. W imieniu Rady Przewodniczący PL 16 PL