Stanis aw WaltoÊ Piotr Hofmaƒski PROCES KARNY. Zarys systemu. Wydanie dwunaste. Zamów książkę w księgarni internetowej

Transkrypt

1

2 Stanis aw WaltoÊ Piotr Hofmaƒski PROCES KARNY Zarys systemu Wydanie dwunaste Zamów książkę w księgarni internetowej Warszawa 2016

3 Stan prawny na 15 grudnia 2015 r. Wydawca Klaudia Szawłowska-Milczarek Redaktor prowadzący Grażyna Polkowska-Nowak Opracowanie redakcyjne Michał Dymiński Ilustracje Szymon Kobyliński Zdjęcia na okładce Stanisław Waltoś Grzegorz Zygier Piotr Hofmański Krzysztof Michałowski (arch. SN) Łamanie Grafos Ta ksi ka jest wspólnym dzie em twórcy i wydawcy. Prosimy, by przestrzega przys uguj cych im praw. Ksi k mo esz udost pni osobom bliskim lub osobi cie znanym, ale nie publikuj jej w internecie. Je li cytujesz fragmenty, nie zmieniaj ich tre ci i koniecznie zaznacz, czyje to dzie o. A je li musisz skopiowa cz, rób to jedynie na u ytek osobisty. SZANUJMY PRAWO I W ASNO Wi cej na P L K I B K Copyright by Stanisław Waltoś i Piotr Hofmański, 2016 ISBN: wydanie Wydane przez: Wolters Kluwer SA Dział Praw Autorskich Warszawa, ul. Przyokopowa 33 tel ksiazki@wolterskluwer.pl księgarnia internetowa

4 SPIS TREŚCI Wykaz skrótów Wprowadzenie Rozdział 1. Pojęcia podstawowe Pojęcia procesu karnego i prawa karnego procesowego Funkcje norm procedury karnej Stosunki procesowe Cele procesu karnego Przedmiot procesu Rodzaje procesu w zależności od rodzaju odpowiedzialności prawnej Działy prawa karnego procesowego Tryby postępowania Postępowania zasadnicze i dodatkowe Czynności procesowe Wiadomości ogólne Kategorie czynności procesowych Warunki niewadliwości czynności procesowych Następstwa naruszenia warunków niewadliwości Nieważność Bezskuteczność Niedopuszczalność Wadliwość Bezzasadność (niezasadność) Promulgacja i odwoływalność decyzji procesowych Promulgacja decyzji procesowej Odwoływalność decyzji procesowych Odwoływalność oświadczeń stron procesowych Prawomocność Terminy... 63

5 6 Spis treści Dokumentacja czynności procesowych Protokół Notatka urzędowa Literatura Rozdział 2. Główne tendencje i formy rozwojowe procesu karnego Formy rozwojowe procesu karnego Korzenie współczesnego procesu karnego Proces w Babilonii Proces w Grecji Proces karny w Grecji Charakterystyka prawa ateńskiego Proces karny w Rzymie Uwagi ogólne Proces klasyczny Proces poklasyczny Proces wczesnogermański Proces kanoniczny Proces inkwizycyjny w Niemczech i we Francji Znaczenie Caroliny (Constitutio Criminalis Carolina) Powszechny proces niemiecki Inkwizycyjny proces francuski Proces karny w Anglii i Walii Z historii Cechy współczesnego procesu angielskiego Walka o humanitarne oblicze procesu karnego Geneza i rozwój formy mieszanej procesu Wielka rewolucja francuska Recepcja formy mieszanej Współczesny proces francuski Współczesny proces niemiecki Rodowód historyczny współczesnego polskiego procesu karnego Okres porozbiorowy Okres II Rzeczypospolitej Powstanie i przeobrażanie modelu procesu karnego Polski Ludowej Okres do reform z lat Reformy lat Okres po roku Kodeks postępowania karnego z roku Przemiany procesu karnego III Rzeczypospolitej Literatura Rozdział 3. Obowiązywanie polskiego prawa karnego procesowego Źródła prawa karnego procesowego Pojęcie źródła System źródeł prawa karnego procesowego (formalnych) Orzecznictwo sądowe Nauka procesu karnego Obyczaj

6 Spis treści Analogia w procesie karnym Rola analogii Granice dopuszczalności analogii Temporalne i miejscowe obowiązywanie ustawy karnej procesowej Obowiązywanie temporalne Obowiązywanie miejscowe Źródła prawa karnego procesowego obowiązującego w Polsce Akty normatywne regulujące proces karny Akty normatywne regulujące ustrój i zasady działania organów procesowych i niektórych innych uczestników procesu Literatura Rozdział 4. Uczestnicy procesu Pojęcie uczestników procesu Kategorie uczestników procesu Organy procesowe Sąd Prokurator Policja, Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Centralne Biuro Antykorupcyjne i inne uprawnione służby Organy procesowe w poszczególnych stadiach procesu Strony procesowe Spór o pojęcie strony Kategorie stron Poszczególne strony czynne Poszczególne strony bierne Reprezentanci stron procesowych Obrońcy Pełnomocnicy Przedstawiciele ustawowi Rzecznicy interesu społecznego Cechy wyróżniające rzecznika interesu społecznego spośród uczestników procesu Poszczególni rzecznicy interesu społecznego Osobowe źródła dowodu Pomocnicy organów procesowych Kumulacja ról procesowych i ich rozłączność Literatura Rozdział 5. Naczelne zasady procesu Ogólne wiadomości o naczelnych zasadach procesu Pojęcie naczelnej zasady procesu Klasyfikacja naczelnych zasad procesu Wyjątki od zasad Wykaz zasad i ich systematyka Zasada prawdy materialnej Z historii Znaczenie zasady prawdy materialnej Zasada in abstracto Zasada prawdy materialnej w polskiej procedurze karnej

7 8 Spis treści 5.3. Zasada obiektywizmu Z historii Pojęcie obiektywizmu Zasada obiektywizmu w polskiej procedurze karnej Zasada współdziałania ze społeczeństwem i instytucjami w ściganiu przestępstw Z historii Zasada in abstracto Zasada współdziałania w polskiej procedurze karnej Współpraca z obywatelami w ściganiu karnym Współudział instytucji państwowych, społecznych i innych jednostek w ściganiu karnym Udział ławników w orzekaniu Zasady domniemania niewinności i in dubio pro reo Z historii Racje zasady domniemania niewinności Zasada domniemania niewinności w polskiej procedurze karnej Istota zasady Zakres zasady Zasada in dubio pro reo in abstracto Zasada in dubio pro reo w polskiej procedurze karnej Ciężar dowodu i jego rozłożenie Zasada swobodnej oceny dowodów Z historii Zasada in abstracto Swobodna ocena dowodów (w ujęciu teorii kontrolowanej oceny) Ocena dowodów aprioryczna i aposterioryczna Wpływ opinii biegłych na swobodną ocenę dowodów Zasada swobodnej oceny dowodów w polskiej procedurze karnej Zasada bezpośredniości Z historii Racje zasady bezpośredniości Zasada in abstracto Zasada bezpośredniości w polskiej procedurze karnej Istota zasady Pomoc prawna jako odstępstwo od zasady bezpośredniości Zasada bezpośredniości w postępowaniu przygotowawczym, odwoławczym, kasacyjnym i trybach szczególnych Praktyka Zasady skargowości i ścigania z urzędu Z historii Zasady in abstracto Zasada skargowości w polskiej procedurze karnej Zasada ścigania z urzędu w polskiej procedurze karnej Zasada kontradyktoryjności i zasada inkwizycyjności (śledcza) Z historii Zasada kontradyktoryjności in abstracto Racje zasady kontradyktoryjności Warunki kontradyktoryjności procesu Zasada inkwizycyjności in abstracto

8 Spis treści Zasady kontradyktoryjności i inkwizycyjności w polskiej procedurze karnej Postępowanie przygotowawcze Postępowanie główne i postępowanie apelacyjne Ograniczenia kontradyktoryjności postępowania głównego i odwoławczego na rzecz inkwizycyjności Zasada legalizmu Z historii Zasada legalizmu i oportunizmu in abstracto Zasada legalizmu w polskiej procedurze karnej Wyjątki na rzecz oportunizmu Zasada legalizmu materialnego a konsensualne zakończenie procesu karnego Problem tzw. oportunizmu faktycznego i gwarancje legalizmu Zasada prawa do obrony Z historii Zasada in abstracto Zasada prawa do obrony w polskiej procedurze karnej Obrona materialna Obrona formalna Zasada publiczności Z historii Zasada in abstracto Zasada publiczności w polskiej procedurze karnej Zasada kontroli procesu Z historii Zasada kontroli in abstracto Zasada kontroli procesu w obowiązującej polskiej procedurze karnej Kontrola judykacyjna Kontrola społeczna Kontrola administracyjna (tzw. nadzór służbowy) Zasada uczciwego (rzetelnego) procesu Z historii Problem miejsca zasady uczciwego (rzetelnego) procesu w systemie naczelnych zasad procesu Zakres zasady Literatura Rozdział 6. Dowody Cechy szczególne postępowania dowodowego w procesie karnym System gwarancji prawdziwych ustaleń faktycznych Stosowanie nowych środków i technik badawczych Prawo i postępowanie dowodowe Pojęcie dowodu Istota źródła dowodu i środka dowodowego Przedmiot dowodu Czynności dowodowe Klasyfikacja dowodów Dowody pierwotne i pochodne Dowody osobowe i rzeczowe Dowody pojęciowe i zmysłowe

9 10 Spis treści Dowody bezpośrednie i pośrednie Dowody przypadkowe i z przeznaczenia Dowody ścisłe i swobodne Surogaty udowodnienia Notoryjność Oczywistość Uprawdopodobnienie Domniemania Wprowadzanie dowodów do procesu Sposoby wprowadzania dowodów Istota i forma wniosku dowodowego Oddalenie wniosku dowodowego Zakazy dowodowe Czynności dowodowe Czynności poszukiwawcze Zatrzymanie rzeczy i przeszukanie Kontrola korespondencji, przekazu informacji i przesyłek Kontrola i utrwalanie rozmów Poszukiwanie oskarżonego Czynności ujawniające dowody Przesłuchanie: wyjaśnienia oskarżonego, zeznania świadka, opinia biegłego Okazanie i rozpoznanie Ekspertyza Oględziny Oględziny i otwarcie zwłok Odczytanie Eksperyment procesowy Badanie osoby oskarżonego i wywiad środowiskowy Świadek koronny Czynności kontrolujące dowody Spór o nowe niekonwencjonalne dowody Przyczyny powstania koncepcji dowodów niekonwencjonalnych Dowody będące przedmiotem sporu Uwarunkowania ustawowe regulacji dowodów niekonwencjonalnych Literatura Rozdział 7. Środki przymusu Istota i kategorie środków przymusu Zatrzymanie Środki zapobiegawcze Funkcje środków zapobiegawczych Funkcja zasadnicza funkcja prewencyjna Funkcje akcesoryjne funkcja ochronna. Problem funkcji represyjnej Reguły stosowania środków zapobiegawczych Ogólna podstawa ich stosowania Szczególne podstawy środków zapobiegawczych Dyrektywy adaptacji do sytuacji procesowej oraz minimalizacji środków zapobiegawczych Kompetencja do stosowania środków zapobiegawczych

10 Spis treści Rodzaje środków zapobiegawczych Tymczasowe aresztowanie Ogólna charakterystyka nieizolacyjnych środków zapobiegawczych Poszczególne nieizolacyjne środki zapobiegawcze List żelazny Środki wymuszające spełnienie obowiązków procesowych Kary porządkowe Przymusowe doprowadzenie do organu procesowego Obciążenie dodatkowymi kosztami postępowania Immunitety w zakresie środków wymuszających spełnienie obowiązku procesowego Policja sesyjna, czyli środki wymuszające zachowanie porządku w czasie rozprawy Zabezpieczenie majątkowe Literatura Rozdział 8. Przesłanki procesowe Wprowadzenie historyczne Funkcje systemu przesłanek Spór o istotę przesłanek Kategoryzacja przesłanek Przesłanki procesu i przesłanki czynności procesowych Przesłanki pozytywne i negatywne Przesłanki ogólne i szczególne Przesłanki materialne i formalne Przesłanki materialne Przesłanki formalne Zbieg negatywnych przesłanek procesowych Literatura Rozdział 9. Przebieg procesu Etapy procesu Postępowanie przygotowawcze Funkcje postępowania przygotowawczego Funkcja przygotowawcza jako funkcja zasadnicza Funkcja profilaktyczna jako funkcja akcesoryjna Funkcja względnie prejudycjalna jako funkcja akcesoryjna Formy postępowania przygotowawczego Uwagi ogólne Śledztwo Dochodzenie Porządek czynności w śledztwie i dochodzeniu Fazy poprzedzające formalne wszczęcie postępowania Postępowanie przygotowawcze w sprawie (in rem) Postępowanie przygotowawcze przeciwko podejrzanemu (in personam) Zakończenie postępowania przygotowawczego Zawieszenie postępowania przygotowawczego Czynności sądowe w postępowaniu przygotowawczym Formy oddziaływania sądu na postępowanie przygotowawcze

11 12 Spis treści Nadzór prokuratora nad postępowaniem przygotowawczym Nadzór procesowy prokuratora Nadzór służbowy Kontrola postępowania przygotowawczego sprawowana przez inne osoby Wzruszanie prawomocnych postanowień o umorzeniu postępowania przygotowawczego Postępowanie główne Funkcje postępowania głównego Porządek czynności Postępowanie przejściowe Rozprawa główna Czynności końcowe postępowania głównego Postępowanie apelacyjne Funkcje postępowania apelacyjnego Wyznaczniki aktualnego modelu postępowania apelacyjnego Podstawowe pojęcia z zakresu postępowania odwoławczego Porządek czynności postępowania apelacyjnego Czynności sądu pierwszej instancji Przygotowanie do rozprawy apelacyjnej Rozprawa apelacyjna Czynności końcowe Postępowanie przed sądem pierwszej instancji po przekazaniu mu sprawy przez sąd odwoławczy Postępowanie wykonawcze Funkcje postępowania wykonawczego Porządek czynności w postępowaniu wykonawczym Czynności wstępne Właściwe wykonanie Czynności końcowe Zażalenie Zażalenie środek odwoławczy Dwuinstancyjność postępowania zażaleniowego Zażalenie środek niewstrzymujący wykonania zaskarżonego postanowienia (art ) Organy rozpoznające zażalenia Postępowania korekcyjne po uprawomocnieniu się orzeczenia sądowego Kasacja Kasacja zwyczajna Orzeczenia podlegające zaskarżeniu i warunki zaskarżenia Podstawy kasacji Niedopuszczalność kasacji Przebieg postępowania kasacyjnego Kasacja nadzwyczajna Wznowienie postępowania (sądowego) Wznowienie postępowania na wniosek Wznowienie postępowania z urzędu Przebieg postępowania wznowieniowego Podjęcie postępowania warunkowo umorzonego

12 Spis treści Postępowania następcze po uprawomocnieniu się orzeczenia sądowego Postępowanie ułaskawieniowe Prawo łaski Rodzaje postępowania ułaskawieniowego Wykonanie kary a postępowanie ułaskawieniowe Postępowanie w sprawie o odszkodowanie za niesłuszne skazanie, aresztowanie lub zatrzymanie Przesłanki odpowiedzialności Skarbu Państwa Uprawnieni do żądania odszkodowania Termin do zgłoszenia żądania Właściwość sądu Najbardziej charakterystyczne odrębności procedury Postępowanie w sprawie wyroku łącznego Pojęcie wyroku łącznego Właściwość i skład sądu Przebieg postępowania Literatura Rozdział 10. Postępowanie w wyniku skargi do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka Organy strasburskie Warunki dopuszczalności skargi indywidualnej Przebieg postępowania przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka Znaczenie wyroku Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w polskim procesie karnym Literatura Rozdział 11. Postępowanie karne transgraniczne Wprowadzenie historyczne Zagraniczna pomoc prawna Klasyczny zakres zagranicznej pomocy prawnej Wspólny zespół śledczy Zatrzymanie dowodów i zabezpieczenie mienia stosowane w Unii Europejskiej Zamrażanie za granicą dowodów lub mienia podlegającego przepadkowi na użytek polskiego procesu karnego Zamrażanie w Polsce dowodów lub mienia podlegającego przepadkowi Przejęcie i przekazanie ścigania karnego Ekstradycja Ekstradycja klasyczna Ekstradycja klasyczna czynna Ekstradycja klasyczna bierna Europejski nakaz aresztowania Wystawianie europejskiego nakazu aresztowania w Polsce Wykonywanie europejskiego nakazu aresztowania w Polsce Dostarczanie oskarżonego Międzynarodowemu Trybunałowi Karnemu i współpraca z tym Trybunałem Międzynarodowy Trybunał Karny Postępowanie w zakresie współpracy z Międzynarodowym Trybunałem Karnym

13 14 Spis treści Przejęcie i przekazanie orzeczeń do wykonania Wykonywanie orzeczeń międzynarodowych trybunałów karnych Klasyczny zakres współpracy Wykonywanie orzeczeń w ramach współpracy z państwami członkowskimi Unii Europejskiej Wykonywanie orzeczeń w zakresie kar majątkowych i kosztów sądowych Wykonywanie orzeczeń dotyczących grzywny, nawiązki, świadczenia pieniężnego i orzeczenia zasądzającego od sprawcy koszty procesu Wykonywanie orzeczeń przepadku Wykonywanie w państwach członkowskich Unii Europejskiej i w Polsce orzeczeń skazujących na kary pozbawienia wolności Wykonywanie orzeczeń skazujących na kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, karę ograniczenia wolności, samoistnie orzeczony środek karny, a także orzeczenia o warunkowym zwolnieniu oraz warunkowym umorzeniu postępowania Wykonywanie orzeczeń o zastosowaniu klasycznych środków zapobiegawczych w celu zapewnienia prawidłowego toku postępowania karnego Wykonywanie orzeczeń o zastosowaniu środków zapobiegawczych, środków probacyjnych i środków karnych o charakterze ochronnym Literatura Rozdział 12. Kodeksowe postępowania szczególne Zagadnienia wstępne Pojęcie Powody wyodrębnienia postępowań szczególnych Z historii Poszczególne kodeksowe postępowania szczególne Postępowanie nakazowe Postępowanie w sprawach z oskarżenia prywatnego Postępowanie przyspieszone Literatura Spis tablic Indeks rzeczowy

14 WYKAZ SKRÓTÓW Czasopisma Acta UWr. CPKiNP CPH DDP Dz. U. EP EPS GP GSiP GSP KSP Mon. Prawn. M.P. NP OSP OSNKW OSNPG OSNwSK OSPiKA (OSP) Pal. PiP PiŻ PK PP PPK Prok. i Pr. Przegl. Pol. Acta Universitatis Wratislaviensis Czasopismo Prawa Karnego i Nauk Penalnych Czasopismo Prawno-Historyczne Demokratyczny Przegląd Prawniczy Dziennik Ustaw Edukacja Prawnicza Europejski Przegląd Sądowy Gazeta Prawnicza Gazeta Sądowa i Penitencjarna Gdańskie Studia Prawnicze Krakowskie Studia Prawnicze Monitor Prawniczy Monitor Polski Nowe Prawo Orzecznictwo Sądów Polskich Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Karna i Wojskowa Orzecznictwo Sądu Najwyższego wyd. Prokuratury Generalnej Orzecznictwo Sądu Najwyższego w Sprawach Karnych Orzecznictwo Sądów Polskich i Komisji Arbitrażowych ( Orzecznictwo Sądów Polskich ) Palestra Państwo i Prawo Prawo i Życie Problemy Kryminalistyki Problemy Praworządności Problemy Prawa Karnego Prokuratura i Prawo Przegląd Policyjny

15 16 Wykaz skrótów Przegl. Sąd. RPEiS RZN RSCDP Stud. Iur. SKKiP SMO SP-E SP PAN SZP UJ WPP ZN ASW ZN IBPS ZN UG ZN UJ ZN UŁ ZO ZStW Przegląd Sądowy Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny Rzeszowskie Zeszyty Naukowe Revue des Sciences Criminelles et de Droit Pénal Studia Iuridica Studia Kryminologiczne, Kryminalistyczne i Penitencjarne Służba MO Studia Prawno-Ekonomiczne Studia Prawnicze Polskiej Akademii Nauk Studenckie Zeszyty Prawnicze Uniwersytetu Jagiellońskiego Wojskowy Przegląd Prawniczy Zeszyty Naukowe Akademii Spraw Wewnętrznych Zeszyty Naukowe Instytutu Badania Prawa Sądowego Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Gdańskiego Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Łódzkiego Zbiór Orzeczeń Sądu Najwyższego (do 1939 r.) Zeitschrift für die gesamte Strafrechtswissenschaft Źródła prawa EKPC Europejska Konwencja Praw Człowieka, Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności k.c. Kodeks cywilny k.k. Kodeks karny k.k.s. Kodeks karny skarbowy k.k.w. Kodeks karny wykonawczy Konstytucja Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z 2 IV 1997 r. k.p. Kodeks pracy k.p.a. Kodeks postępowania administracyjnego k.p.c. Kodeks postępowania cywilnego k.p.w. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia k.r.o. Kodeks rodzinny i opiekuńczy k.w. Kodeks wykroczeń pr.u.s.p. ustawa z 27 VII 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 133 z późn. zm.) u.o.o.g. ustawa z 12 X 1994 r. o ochronie obrotu gospodarczego i zmianie niektórych przepisów prawa karnego (Dz. U. Nr 126, poz. 615, uchylona) u.p.n. ustawa z 26 X 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 382) u.ś.k. ustawa z 25 VI 1997 r. o świadku koronnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 1801)

16 WPROWADZENIE To już dwunaste wydanie, albo drugie, jeżeli liczyć je w ten sposób od chwili pojawienia się drugiego autora. Nie tylko kolor okładki różni je od poprzedniego. Znikł aneks, w którym zostały omówione założenia wielkiej reformy polskiego procesu karnego uchwalonej przez Sejm w dniu 27 IX 2013 r. Jest już niepotrzebny, skoro uzupełniona przepisami dużej nowelizacji kodeksów karnych z dnia 20 II 2015 r. reforma weszła w życie w dniu 1 lipca tego roku. Została więc uwzględniona w treści całego podręcznika. Ze zrozumiałych powodów trzeba będzie jeszcze poczekać na omówienie orzecznictwa sądowego opartego na zreformowanych przepisach oraz danych statystycznych świadczących o kształtowaniu się praktyki. Jak zwykle ustawodawca nie oszczędził w tym czasie postulatu stabilności prawa. Sejm zdążył jeszcze uchwalić kilka kolejnych nowelizacji w okresie między ukazaniem się wydania jedenastego a oddawanego w tej chwili do rąk Czytelników. Zostały również uwzględnione w podręczniku nawet te, które czekały na podpis Prezydenta RP i opublikowanie w Dzienniku Ustaw. W latach doszło też do swoistej eksplozji publikacji z zakresu postępowania karnego. Niewątpliwie przyczyniło się do tego przygotowywanie wielkiej reformy prawa karnego procesowego oraz znaczących zmian na obszarze prawa karnego materialnego i wykonawczego. Rejestracja w podręczniku długiej, intensywnej i często bardzo gorącej dyskusji na ten temat, dalekiej zresztą od jej zakończenia, mamy nadzieję, nie zachwiała proporcji między jego częściami. Dokonaliśmy także dwóch kolejnych innowacji. Pierwszą z nich jest powiększenie rozmiarów rozdziału 9, poświęconego przebiegowi procesu. Trzeba było bowiem nieco szerzej omówić nowy model postępowania jurysdykcyjnego oraz wyjaśnić, chociażby w wielkim skrócie, te kwestie, które budzą najwięcej uwag i wątpliwości. Druga zaś polega na dodaniu nowego rozdziału 12 poświęconego postępowaniom szczególnym. Po skasowaniu postępowania uproszczonego rola ich we współczesnej polskiej procedurze karnej jest wprawdzie niewątpliwie mniejsza, niż przed wejściem w życie wielkiej reformy lat , ale mimo to odgrywają one nadal dużą rolę w praktyce. Dodajmy, że autorem nowego tekstu rozdziałów 9, 10, 11 i całkowicie nowego 12 jest prof. Piotr Hofmański.

17 18 Wprowadzenie Zmiany struktury podręcznika nie są jednak na tyle istotne, aby doszło do podważenia założeń, na jakich on się opiera. Nadal jest więc zarysem, a nie pełnym systemem polskiej procedury karnej. Nadal przedstawia on prawo w związku z jego stosowaniem w praktyce, nadal też nie unika akcentów krytycznych i polemicznych podczas omawiania prawa obowiązującego oraz nie powstrzymuje się przed wyrażaniem własnych zapatrywań jego autorów i propozycjami de lege ferenda, nie mówiąc już o posługiwaniu się aparaturą naukową. Nie doszłoby do wydania dwunastego tego podręcznika, gdyby podobnie jak przy poprzednich wydaniach nie pomoc pracowników oraz doktorantów Katedry Postępowania Karnego UJ. Winni jesteśmy wyrazy głębokiej wdzięczności szczególnie pani mgr Małgorzacie Czerwińskiej i panu mgr. Kamilowi Mamakowi za przygotowanie zestawień oraz propozycji aktualizacji stanu prawnego, uzupełnianie powołań literatury i orzecznictwa, a także propozycje korektur. Nie będzie żadną przesadą stwierdzenie, że bez ich współudziału nowe wydanie tego podręcznika nie miałoby szans na ukazanie się w druku. Chcielibyśmy także gorąco podziękować panu dr. Pawłowi Czarneckiemu za wszelką pomoc, jaką uzyskaliśmy z jego strony. Wielkie podziękowania należą się także pani mgr Justynie Kowalczyk, naczelnik Wydziału Statystyki Ministerstwa Sprawiedliwości, za dostarczenie nam aktualnych danych statystycznych, a także pani prok. Beacie Wiraszce-Berezie za torowanie drogi do materiałów dotyczących praktyki wymiaru sprawiedliwości. Okazało się, że przejęcie agend dotychczasowego wydawcy podręcznika wydawnictwa LexisNexis (następcy prawnego PWN, które w 1985 r. wydało Proces po raz pierwszy) przez wydawnictwo Wolters Kluwer nie zaważyło na jego losie. Przeciwnie, spotkaliśmy się ze zdecydowaną wolą kontynuowania go w dotychczasowej postaci. Za przychylność, opiekę nad przygotowywaniem tego wydania i arcytrafne sugestie dziękujemy gorąco pani dyrektor Justynie Kossak oraz pani red. Klaudii Szawłowskiej- -Milczarek. Serię podziękowań zamyka pani Grażyna Polkowska-Nowak. Zamyka tylko dlatego, że do niej należało ostatnie słowo podczas redagowania i przygotowywania książki do druku. Pracowała nad nią już po raz jedenasty, jak zawsze celnie i cierpliwie wychwytując wszystkie potknięcia autorów, a zarazem szanując ich prawo do własnego stylu, oczywiście w granicach wyznaczanych przez normy współczesnej polszczyzny. Dziękujemy bardzo! Stanisław Waltoś i Piotr Hofmański Kraków Haga Jastrzębia Góra, sierpień 2015 roku

18 ROZDZIAŁ 1 POJĘCIA PODSTAWOWE 1.1. POJĘCIA PROCESU KARNEGO I PRAWA KARNEGO PROCESOWEGO Prawo karne to zbiór norm określających odpowiedzialność za czyny zakazane przez ustawę karną pod groźbą kary oraz sposób postępowania w sprawie tej odpowiedzialności. *1 Definicja ta obejmuje prawo karne w znaczeniu ogólnym. Zarys jej rozciąga się na normy regulujące zasady odpowiedzialności i na normy wyznaczające reguły postępowania. Nie mówi ona o przestępstwach, lecz o czynach zabronionych pod groźbą kary, a więc również o wykroczeniach. Prawo karne w znaczeniu ogólnym jest jednak pojęciem używanym raczej przez nieprawników. Dla prawnika jest ono zbyt szerokie, a tym samym niewiele mu mówi. Trzeba je zatem podzielić. Prawo karne dzieli się więc na prawo karne materialne i prawo karne procesowe (formalne). Prawo karne materialne to zbiór norm zakazujących popełniania określonych czynów społecznie szkodliwych, zagrożonych sankcjami karnymi (karami i innymi środkami). Po skasowaniu kolegiów do spraw wykroczeń nieaktualne stało się rozróżnienie sądowego i pozasądowego prawa karnego materialnego. W Polsce do sądów należy dziś rozpatrywanie odpowiedzialności zarówno za przestępstwa, jak i za wykroczenia. Prawo o wykroczeniach mieści się w pojęciu prawa karnego w znaczeniu ogólnym. Każde prawo materialne ma odbicie w prawie procesowym, choć nie każde realizuje się dzięki działalności odpowiednich organów. Na przykład niektóre działy prawa cywilnego strony stosują na zasadzie dwustronnego porozumienia. Strony same zawierają umowę sprzedaży, kierując się przepisami Kodeksu cywilnego. Dopiero spór między nimi powoduje aktywność sądu. Inna sprawa jest z prawem karnym materialnym. Sam fakt wydania i opublikowania zakazu może w dużej mierze zapobiegać popełnianiu społecznie niepożądanych czynów, trzeba jednak stworzyć realną groźbę ścigania za nieprzestrzeganie tych zakazów, *2 *3

19 20 Rozdział 1 ponieważ zrezygnowanie z procesu karnego spowodowałoby całkowite lekceważenie norm prawa karnego materialnego, ze wszystkimi konsekwencjami wynikającymi z takiego stanu rzeczy. Wiele lat temu prof. Marian Cieślak lapidarnie ujął to w słowach: Bez procesu karnego prawo karne materialne byłoby jak strach na wróble 1. Prawo karne materialne nie jest poza tym prawem nadającym się do stosowania w drodze porozumienia zawieranego na przykład między dwiema osobami, z zupełnym pominięciem organów państwowych. Nie można sobie nawet wyobrazić arbitrażu opartego na normach prawa karnego. Określanie konsekwencji prawnych naruszenia zakazu karnego i ich praktyczna realizacja nie mogą więc należeć do sfery działania jednostek czy niezorganizowanych zbiorowości w społeczeństwie. 2 *4 Prawo karne procesowe to zbiór norm prawnych regulujących proces karny 2. Taka definicja narzuca konieczność niezwłocznego wyjaśnienia istoty procesu karnego. *5 Proces karny to zespół prawnie uregulowanych czynności, których celem jest wykrycie przestępstwa i jego sprawcy, osądzenie go za to przestępstwo i ewentualne wykonanie kary, środków karnych oraz środków zabezpieczających. Porównując pojęcia prawa karnego procesowego i procesu karnego, można powiedzieć, że pierwsze leży na płaszczyźnie normatywnej (powinności prawnej), drugie zaś na płaszczyźnie faktycznej (ale w prawie relewantnej). Ponieważ prawo karne procesowe z góry nadaje kształt prawny procesowi, zdarza się często, że zarówno w mowie potocznej, jak i w języku prawniczym utożsamia się prawo karne procesowe z procesem karnym. Najlepszym tego przykładem są akademickie podręczniki z zakresu prawa karnego procesowego noszące tytuły: Proces karny Polski Ludowej 3, Polski proces karny 4, Proces karny 5, Polski proces karny przed sądem powszechnym 6, Postępowanie karne w zarysie 7, Polskie postępowanie karne 8, Postępowanie karne 9. Zamiennie nieraz używa się terminów procedura i prawo procesowe. Często więc terminy te traktowane są jako synonimy. Tak jednak jest tylko z grubsza rzecz biorąc. Wydaje się, że pojęcie procedury jest nieco szersze. Obejmuje ono nie tylko normy 1 M. Cieślak, Proces karny (skrypt), Kraków 1952, cz. 1, s Nie wydaje się, by trafne było definiowanie prawa karnego procesowego jako zbioru przepisów regulujących proces karny przez określenie modelu, czyli zespołu jego podstawowych elementów (M. Lipczyńska, A. Kordik, Z. Kegel, Z. Świda-Łagiewska, Polski proces karny, Warszawa Wrocław 1975, s. 21 w dalszych przypisach będzie stosowany skrót: M. Lipczyńska i in., Polski proces...). Prawo reguluje nie tylko model, lecz także bardzo szczegółowe kwestie, często takie, które nawet mogłyby pozostać poza kręgiem regulacji prawnej. 3 Taki tytuł nosił podręcznik L. Schaffa (Warszawa 1953). 4 Autorzy: M. Lipczyńska, A. Kordik, Z. Kegel, Z. Świda-Łagiewska (Warszawa Wrocław 1975). 5 Autor: W. Daszkiewicz (III wyd., Poznań 1996); T. Taras, E. Skrętowicz, R. Kmiecik (Część ogólna, Lublin 1971); K. Marszał (Katowice 1997 i 2008); R. Kmiecik, E. Skrętowicz (Część ogólna, wszystkie wydania od 1996 r. do 2006 r.); K. Marszał, S. Stachowiak, K. Zgryzek (Katowice 2003). 6 Autor: S. Śliwiński (wydanie z 1948 r. i skryptowe reedycje w latach 1959, 1961). 7 Autorzy: M. Siewierski, J. Tylman, M. Olszewski (II wyd., Warszawa 1974). 8 Autorzy: T. Grzegorczyk, J. Tylman (wszystkie wydania, łącznie z dziewiątym, Warszawa 2014). 9 Autorzy: Z. Świda, J. Skorupka (red.), R. Ponikowski, W. Posnow (Warszawa 2012). Identycznie K. Dudka, H. Paluszkiewicz, Postępowanie karne, Warszawa 2015.

20 Pojęcia podstawowe 21 prawa procesowego. Do procedury należą też obyczaje, uznane sposoby stosowania prawa, wszystko to, co składa się na reguły postępowania. Trzeba wreszcie pamiętać, że nazwy proces używa się zamiennie z nazwą postępowanie 10. Program studiów prawniczych przewiduje właśnie nauczanie postępowania karnego, mimo skłonności wśród pracowników nauki i studentów do używania nazwy proces. Zamienność ta jednak nie jest pełna. Powszechenie mówi się postępowanie doraźne lub postępowanie przygotowawcze, a nie proces doraźny lub proces przygotowawczy. Zarezerwujmy więc nazwę postępowanie na oznaczenie bądź krótszych odcinków przebiegu procesu (np. postępowanie przygotowawcze, postępowanie główne), bądź jego szczególnych odmian (np. postępowanie prywatnoskargowe, przyspieszone) 11. Jest to pojęcie wąskie. Proces karny natomiast to pojęcie szerokie, obejmujące całą działalność zmierzającą do rozstrzygnięcia kwestii odpowiedzialności prawnej oskarżonego. Nazwy: proces i postępowanie były i nadal będą używane w znaczeniu abstrakcyjnym. W znaczeniu konkretnym występują one wówczas, gdy oznaczają zespół prawnie uregulowanych czynności zmierzających do rozstrzygnięcia problemu odpowiedzialności konkretnej osoby (np. Władysława Mazurkiewicza, Zdzisława Marchwickiego) za konkretne przestępstwo. Wówczas też zdarza się, że mianem procesu określa się tylko jeden z jego etapów rozprawę. Mówi się na przykład, że rozpoczął się proces Jana Kowalskiego. Chodzi tu oczywiście o rozprawę w tej sprawie, gdyż właściwy proces rozpoczął się znacznie wcześniej z chwilą wydania postanowienia o wszczęciu postępowania przygotowawczego FUNKCJE NORM PROCEDURY KARNEJ Normy procedury karnej, a więc prawa karnego procesowego, spełniają cztery istotne funkcje, których uświadomienie sobie pozwala zrozumieć, dlaczego we współczesnym społeczeństwie żaden ustawodawca nie może sobie pozwolić na luksus nieuregulowania prawnego procesu, pozostawienia całkowitej swobody postępowania organom procesowym. Funkcje norm procedury karnej są następujące 12 : 1. Funkcja prakseologiczna. Procedura jest wynikiem doświadczenia uzyskiwanego w ciągu setek lat; niestety, przede wszystkim doświadczenia negatywnego, pouczającego o takim sposobie postępowania, który uchroniłby od pomyłek i tragedii ludzkich oraz zapewniłby sprawiedliwe rozstrzygnięcie. Dzięki temu doświadczeniu zostały ustalone metody najbardziej efektywnej realizacji celów procesu. Poważna liczba norm w tym prawie to normy tzw. celowościowe, wskazujące najlepszą drogę prowadzącą do celu, w tym wypadku do wykrycia prawdy materialnej i wyciągnięcia z tego faktu odpowiednich konsekwencji (bliżej *693). *6 *7 10 Bardzo silnie tę synonimiczność akcentują T. Grzegorczyk i J. Tylman (Polskie postępowanie karne, Warszawa 2014, s. 42). 11 Podobnie: M. Cieślak, Polska procedura karna. Podstawowe założenia teoretyczne, Warszawa 1984, s Pierwsze omówienie tych funkcji nieco różniące się od przedstawionego w tym podręczniku M. Cieślak, Polska procedura karna, Warszawa 1971, s Por. też T. Grzegorczyk, J. Tylman, Polskie postępowanie..., s

21