Rocznik polonijnego pisma patriotycznego PRO POLONICUM. Prezentacja autorów. Numery pisma /2007

Transkrypt

1 Rocznik 2007 polonijnego pisma patriotycznego PRO POLONICUM Prezentacja autorów Numery pisma /2007 Polonicum Machindex Institut case postale 1182 CH-1701 Fribourg, Szwajcaria Edyta & Stan MACH Tél. : (26) Fax : (26) polonicum@tele2.ch polonicum@swisspass.ch Pro Polonicum / ROCZNIK Polonijne pismo patriotyczne o polskich znakach pamięci na Obczyźnie 1

2 Lista autorów polonijnego pisma patriotycznego Pro Polonicum w roku 2007 Andrzejewski Tadeusz, Litwa Antoszewski Roman, Australia Bajaczyk Jarosław, Szwajcaria Bogdańska-Szadai Bożena, Węgry Foltynowicz Włodzimierz, Polska Garnyté Beata Ilic Anna, Serbia Iwanicki Sławek, Polska Kałuski Marian, Australia Karnacewicz Stanisław Kępa Zbigniew, ks. ppłk Knapik Tomasz, Polska Kondratowicz Bronisława Kopacz Katarzyna Kubicka Agnieszka, Polska Liliental Witold, Kanada Maciejewska-Pavković Joanna, Serbia Mazowski Krzysztof, Szwecja Morawiecki Jędrzej, Polska Musiałowicz Bartosz, Polska Narkowicz Liliana, Litwa Osses-Frei Janina, Austria Partyka Renata, Niemcy Płachta Jan S., dr inż., USA Przybylski Przemysław Raczyński Krzysztof Marek, Kanada Skrzypczak Alina, Polska Sokołowska-Gwizdka Joanna, USA Stawicki Robert, Polska Stopa Adrian, Holandia Targowski Andrzej, USA Tolak Szymon, USA Turek Doncer Lodzia, RPA Vega Aleksandra Zmyślony Wojciech Fotografowie lub autorzy opracowań graficznych: Borkowicz, Polska Hebda Mateusz, ks. Karpowicz Jerzy Kosiorek Małgorzata Kurdykowska Jolanta Pavkovic Radoslav, Serbia Skrzypczak Ireneusz, Polska Autorzy Obcokrajowcy: Bratbak Bjørn, Norwegia Timmermans D., Belgia van Alphen Jos, Holandia Autorzy zbiorowi: Wikipedia Serwis: chopin.info.pl Wspólnota Polska Pro Polonicum / ROCZNIK Polonijne pismo patriotyczne o polskich znakach pamięci na Obczyźnie 2

3 Redakcja koordynująca: Stan Mach mgr inż. technologii żywności założyciel organizacji niepodległościowej w czasie studiów w Poznaniu zatrzymany i pobity do nieprzytomności przez poznańskie SB od piątej klasy szkoły podstawowej chciał być dziennikarzem, ale jest szczęśliwy, że SB w ogóle zezwoliło mu zostać technologiem mięsa, nawet bez powołania! opuszcza Polskę przed Solidarnością, otrzymuje azyl polityczny w Szwajcarii autor kilku publikacji: o emocjach, o higienie spożywczej, o niezdrowej żywności,... odwiedził Polskę w 2001 r. po 22 latach założyciel, pod naciskiem żony Edyty, polonijnego Polonicum Machindex Institut dążącego do opracowania całokształtu przesłania ideowego Polaków poza Krajem w dziedzinie poloników trwałych, polskich znaków pamięci na Obczyźnie ma w sobie kilka narodowości, które każdą sobie bardzo ceni jako primus inter pares Członek APAJTE Association Polonaise des Auteurs, Journalistes et Traducteurs en Europe / Polskiego Stowarzyszenia Autorów, Dziennikarzy i Tłumaczy w Europie Edyta Mach Urodzona na Śląsku. W roku 2000 ukończyła wyższe studia ekonomiczne w Katowicach. Od kilku lat mieszka z rodziną we Fryburgu, Szwajcaria. Ma dwoje dzieci: Pascal (2003r) i Nathalie (2005r). Pro Polonicum / ROCZNIK Polonijne pismo patriotyczne o polskich znakach pamięci na Obczyźnie 3

4 Autorzy: Andrzejewski Tadeusz, Litwa Antoszewski Roman, Australia Prof. Dr. hab., fizjolog roślin, były wykładowca na Uniwersytecie Indii Zachodnich, Singapurze, i in. Autor wielu publikacji naukowych, a także (jednej i pół) powieści i kilku książek popularno-naukowych z zakresu biologii i kultury ogólnej. Ostatni temat opracowań: 'Ekologia domu'. Tłumacz literacki, autor wielu wypowiedzi prasowych i radiowych, w Polsce i zagranicą. Swego czasu sponsor dwutygodnika 'Kraj' (NZ). Twórca popularnej, niekomercyjnej witryny pop.-naukowej poświęconej tematyce biologicznej i ogólno naukowej (bywa i odwiedzin dziennie). Właściciel internetowej strony z unikatowymi książkami w wersji elektronicznej. Założyciel jednej z pierwszych polskiej biblioteki internetowej. Nieuleczalny kolekcjoner książek ( tomów) i dziwności naukowych. Fotograf - hobbysta. Od ćwierć wieku maniak komputerowy. PS. Redakcja Pro Polonicum przekaże na zwykłe zapytanie wszystkie trzy adresy stron internetowych (przeogromne zasoby internetowe!) prowadzonych przez pana Antoszewskiego. Bajaczyk Jarosław, Szwajcaria od roku 2005 attaché ds. kultury w Ambasadzie RP w Bernie, Szwajcaria Bogdańska-Szadai Bożena, Węgry Polka od 1987 roku mieszkająca w Budapeszcie. Dziennikarka radiowa od 1974 roku. Od 1998 roku kierownik Redakcji Polskiej publicznego Radia Węgierskiego w Budapeszcie. Artykuły swoje publikuje w prasie węgierskiej i polskiej, radiu, a także na stronach internetowych przede wszystkim: polonia.hu oraz radio.hu. Név: Bogdanska-Szadai Bozsena Lengyel szármozásu év óta Budapesten lakik óta rádióréporter és szerkesztő óta a budapesti "Magyar Rádió" RT Lengyel Szerkesztőszég vezetője. Magyar és lengyel sajtóban és rádióban jelenteti a cikeit. Együttműködik a polonia.hu és radio.hu címú internetes portálokkal. Foltynowicz Włodzimierz, Polska Ur. w Pogorzeli (Wielkopolska) w 1937r., absolwent Politechniki Poznańskiej emerytowany inżynier elektryk. Droga zawodowa w przemyśle: Zakłady Włókien Sztucznych Chemitex-Wiskord - Szczecin, Fabryka Kabli Załom - Szczecin, od pracownika szeregowego do Głównego Specjalisty. W roku 1982 ze względów rodzinnych wraca do Wielkopolski (Leszno) i podejmuje pracę w administracji państwowej w pionach gospodarczych. Od roku 1990 do 1997 dyrektor wydziału rozwoju gospodarczego Urzędu Wojewódzkiego w Lesznie, zajmujący się transformacją gospodarki z socjalistycznej (planowej) na wolnorynkową. Wnikliwy obserwator i komentator życia politycznego i społeczno-gospodarczego. Autor wielu publikacji z tych dziedzin w prasie krajowej i regionalnej. Garnyté Beata Wychowując syna jednocześnie przygotowuje rozprawę doktorancką na wileński temat - "Język felietonów społeczno-obyczajowych "Słowa" wileńskiego", urywki z której niebawem opublikujemy na naszych łamach. Jest to już czwarta osoba, która w wyniku współpracy z naszym pismem, zdecydowała się na zdobycie tytułu naukowego. Nasz Czas 16/2004 (641 Pro Polonicum / ROCZNIK Polonijne pismo patriotyczne o polskich znakach pamięci na Obczyźnie 4

5 Ilic Anna, Serbia Iwanicki Sławek, Polska Kałuski Marian, Australia Urodził się w Chełmnie nad Wisłą w 1946 roku. Od 1964 roku mieszka i pracuje w Australii. Jest dziennikarzem i pisarzem oraz historykiem polskim i australijskim. Współpracował z 63 pismami: polskimi (37) i anglojęzycznymi (26) w Australii, Polsce, Anglii, Francji, USA i Kanadzie. Ma w dorobku wiele książek i ponad 1000 artykułów. Był m.in. redaktorem "Tygodnika Polskiego" w Melbourne ( ). Publikował m.in. w sydneyskich "Wiadomościach Polskich" i "Przeglądzie Katolickim", w paryskiej "Kulturze", londyńskich "Wiadomościach", "Dzienniku Polskim i Dzienniku Żołnierza", "Tygodniu Polskim", "Orle Białym" oraz "Gazecie Niedzielnej", a obecnie w 12 pismach (m.in. kanadyjski "Goniec" i australijski "Przegląd Katolicki") i witrynach internetowych. W latach współpracował z polskim programem radia 2EA (obecnie SBS) w Sydney. Jest autorem szeregu książek i prac naukowych opublikowanych w językach polskim i angielskim w Australii, Anglii, Ameryce i Polsce, m.in. biografii papieża Jana Pawła II (Australia 1979 i USA 1980) i Pawła Edmunda Strzeleckiego (1981 i 1985), prac "Polacy w Australii" (1985) i "Polacy w Maitland" (po polsku i po angielsku 1983), historii 600-lecia chrześcijaństwa na Litwie (Londyn 1987), głośnej polemiki polskoukraińskiej, związanej z bitwą o Monte Cassino (USA 1987 i Londyn 1989) oraz dwóch książek na tematy polsko-żydowskie: "Cienie, które dzielą..." (Warszawa 2000) i "Wypełniali przykazanie miłosierdzia. Polski Kościół i polscy katolicy wobec holocaustu" (Warszawa 2000). W 2001 r. ukazała się w Warszawie (nakładem Instytutu Wydawniczego PAX) pierwsza w literaturze polskiej, obszerna praca "Polacy w Chinach" (308 stron, archiwalne zdjęcia) i książka "Ku pamięci i w podzięce Jankielom. Słownik Żydów - patriotów polskich", a w Lublinie (w wydawnictwie uniwersyteckim) praca "Polacy w rosyjskiej Mandżurii". W roku 2004 ukazały się dwie kolejne pozycje książkowe Mariana Kałuskiego: "Polskie dzieje Gdańska do 1945 roku" (Bernardinum, Pelplin 2004) oraz: "Polska-Chiny Szkice z dziejów wzajemnych kontaktów" (Verbinum, Warszawa 2004). W druku znajduje się pierwsza w literaturze polskiej książka pt. "Polacy w Nowej Zelandii". Marian Kałuski jest także autorem wielu innych prac, jak np. "Poles in Victoria s History" ("Journal" Royal Historical Society of Victoria 1986), "Polish Religious Life in Australia" (1988 i 1989), "Polish press in Australia" (1989 i 1990), "Polacy w Australii po wyborze papieża Jana Pawła II" (KUL, Lublin 1991), "Związek Ziem Wschodnich RP w Melbourne " w "Kronice Federacji Polskich Organizacji w Wiktorii " (Melbourne 1993). Współzałożyciel i kierownik (od 1977) "Studium Historii Polonii Australijskiej". Jego zasługą jest wydanie przez Pocztę Australijską (Australia Post) w 1983 roku znaczka pocztowego, upamiętniającego zasługi Pawła Edmunda Strzeleckiego dla Australii. Zajmuje się naukowo dziejami Polaków na świecie i historią stosunków polsko-żydowskich. Jest członkiem Australijskiego Towarzystwa Historycznego, Związku Pisarzy Australijskich i Stowarzyszenia Dziennikarzy Australijskich, Australijsko-Chińskiego Towarzystwa Przyjaźni, a przede wszystkim członkiem Światowej Rady Badań nad Polonią. Odznaczony w 1991 roku przez prezydenta Lecha Wałęsę Krzyżem Zasługi. Karnacewicz Stanisław Kępa Zbigniew, ks. ppłk Kondratowicz Bronisława Knapik Tomasz, Polska - data i miejsce ur.: , Warszawa - student UAM w Poznaniu, kierunek historia, prawo - zainteresowania: historia, polityka, muzyka Pro Polonicum / ROCZNIK Polonijne pismo patriotyczne o polskich znakach pamięci na Obczyźnie 5

6 Kopacz Katarzyna 29 lat, absolwentka dziennikarstwa na UJ oraz filologii polskiej w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Częstochowie. Jako dziennikarz pracuje od 8 lat, od 3 mieszka w Wielkiej Brytanii. Jest redaktorem naczelnym Gońca Polskiego. W Polsce pracowała w sieci radiostacji Agora SA, radio RMF FM, katowickim oddziale TVN a potem w Gazecie Wyborczej. stopień doktora nauk technicznych. Z pierwszego małżeństwa ma dwie córki. W sierpniu 1981 r. wyjeżdża z córkami do ówczesnej żony przebywającej w Arizonie i tam na skutek rozpadu małżeństwa i wieści o stanie wojennym w Polsce, pozostaje w przez 10 lat, pracując w swoim zawodzie. Ponownie żonaty z Teresą, Polką z Warszawy, z którą ma córkę Claudię. Czynny społecznie w Polonii. Od 1992 r. w Kanadzie, gdzie został sprowadzony do pracy. W Montrealu czynny społecznie w środowisku polonijnym. Od 2001 roku w Ontario, czynny zawodowo i społecznie w środowisku polonijnym, jako dziennikarz i w zarządach stowarzyszeń. Za całokształt działalności odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej oraz medalem Pro Memoria. Maciejewska-Pavković Joanna, Serbia Mazowski Krzysztof, Szwecja Kubicka Agnieszka, Polska Liliental Witold, Kanada urodził się w Warszawie na kilka miesięcy przed wybuchem II Wojny Światowej. Ojciec, oficer rezerwy, zamordowany w Katyniu. Matka przez czas okupacji czynna w tajnym nauczaniu. W latach przebywa w Południowej Afryce, gdzie kończy szkołę średnią. Po powrocie do Polski w 1959 r. W.L. kończy studia na wydziale Mechanicznym-Technologicznym Politechniki Warszawskiej. W 1978 r. uzyskuje Morawiecki Jędrzej, Polska do 13 grudnia 1981 roku dziennikarz Słowa Powszechnego, od 1982 na emigracji w Szwecji, od 1987 roku wydawca miesięcznika Relacje w Sztokholmie. Musiałowicz Bartosz, Polska O sobie mówi: - Taki sobie absolwencina Uniwerku Warszawskiego... - Brzydal i paskuda - I zakuta pała... Pro Polonicum / ROCZNIK Polonijne pismo patriotyczne o polskich znakach pamięci na Obczyźnie 6

7 Cholera go ciska, gdy data 4 lipca kojarzy się wszystkim ze Świętem Niepodległości USA, a nie z bitwą pod Kłuszynem 1610 r.! Dostaje szału, gdy 11 września to dla każdego rocznica ataku na WTC, a nie śmierci Żwirki i Wigury w 1932 r.! Przypis Redakcji: co do wyrażenia Zakuta Pała, Bartosz uwielbia się zakuwać w średniowieczne zbroje rycerskie, stąd ta fachowość wyrażenia... Z innych źródeł: Absolwent: - Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego - Instytutu Stosunków Międzynarodowych na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego - Studium Bezpieczeństwa Narodowego Uniwersytetu Warszawskiego Pracownik ważnej instytucji państwowej. Doktorant w Instytucie Stosunków Międzynarodowych WDiNP UW. Korespondent tygodnika Polska Zbrojna. Członek bractwa rycerskiego Milites Alraunae z Warszawy. Podróżnik (kraje wschodu). Fotograf. Od Redakcji: Pracownik jednej z instytucji przyrządowej w Warszawie, Bartosz to jest wielkiego formatu pasjonat polskiej historii. Nasze pismo - pro Polonicum - będzie zawsze się odwoływało do tego, iż miało szczęście, że przyszły Profesor Musiałowicz zechciał z nami współpracować od pierwszego numeru! Jest on twórcą polskiego kalendarza historycznego na Internecie. Nie uchodzi jego uwadze żadna bitwa z polskiej historii, nawet ta przegrana. Ma taki dar do wyjaśniania tego co najistotniejsze, że po przeczytaniu jego tekstów wydaje się nam, że my też moglibyśmy być wielkimi wodzami. Wyczuwa się, że wyznaje zasadzie, że bitwy się powtarzają, ale zwycięstwa nie są gwarantowane! I na pewno jest ciężej być patriotą w centrum Warszawy niż na emigracji! Narkowicz Liliana, Litwa (1961), dr nauk humanistycznych w zakresie historii, redaktor, publicystka, pisarka. Urodziła się i studiowała w Wilnie (Litwa). Pracowała w charakterze tłumaczki i dziennikarki pism polskojęzycznych, polonistki w szkołach średnich oraz przewodniczki wycieczek biur turystycznych. W 2003 obroniła na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu pracę doktorską pt. Jan Konrad Obst publicysta, wydawca, historyk ( ). Autorka ponad 500 artykułów, w tym publikacji naukowych i 10 edycji książkowych ( Znani i nieznani profesorowie Uniwersytetu Wileńskiego I poł. XIX w., KosciOl św. Piotra i Pawła w Wilnie, Wspomnienia księdza Antoniego Dilysa, Z Wilna szwajcarskimi śladami Polaków ). Lata spędziła z rodziną w Szwajcarii w związku ze stażem naukowym męża. Była członkiem Towarzystwa im. T. Kościuszki w Solurze. Obecnie jest członkiem związku Pisarzy Polskich za Granicą (Londyn). Współpracuje z krakowską redakcją Polskiego Słownika Biograficznego. Tymczasowo mieszka w Niemczech. Pracuje nad tematyką Los polskich dworów na Kresach. Pro Polonicum / ROCZNIK Polonijne pismo patriotyczne o polskich znakach pamięci na Obczyźnie 7

8 Osses-Frei Janina, Austria Nazwisko panieńskie Osses, historyk z wykształcenia, urodziła się w Poznaniu w rodzinie o tradycjach muzycznych. Studia historyczne kończyła na Uniwersytecie im. A. Mickiewicza w Poznaniu. Pracowała w Muzeum poznańskim jako archiwista i współorganizatorka wystaw. Była stypendystką Instytutu Historii PAN w Warszawie w ramach studiów doktoranckich, zajmowała się problematyką związków kulturalnych polsko-węgierskich. Doktorat na temat Polonia na Węgrzech w latach obroniła w 1979 r. na Uniwersytecie UAM w Poznaniu. Do Wiednia przyjechała po raz pierwszy w 1981 r. na zaproszenie rodziny, od 1982 r. pozostała na stałe po wyjściu zamaż za Waltera Frei (Szwajcar, ekonomista i amator pianista, wielbiciel twórczości muzycznej Fryderyka Chopina ). W 1987 r. w Wiedniu urodziła córkę Michaele. Od wielu lat publikuje artykuły w prasie polonijnej w Austrii na tematy głównie historyczne i dotyczące Polonii: "Głos Polonii"- Strzecha, "My", "Polonika", Dialogi (członek redakcji), Żongler Polonia Nova (członek redakcji). Pisze wiersze, które były nagradzane na konkursach i są publikowane z antologiach w Polsce i na stronach internetowych w USA- Wolni Najmici, Polonia Holenderska, Szwajcaria-Nasza Gazetka. Tłumaczy poezję z języka niemieckiego na język polski poetki austriackiej Ilse Brem. Jest aktywnie związana z ruchem polonijnym, posiada własne archiwum, w którym gromadzi pamiątki związane z życiem Polonii w Austrii. Kolekcjonuje od 1982 r. prasę austriacką piszącą na tematy polskie, prasę polonijną, zbiera zdjęcia i fotografuje wydarzenia polonijne, kolekcjonuje autogramy osobistości polskich i austriackich. Ma nadzieję, że jest to przyczynek do archiwum polonijnego i Muzeum, które kiedyś zostanie założone w Wiedniu. Jej polonijna gazeta archiwalna Solidarność z portretem Lecha Wałęsy wydana w Wiedniu w 1982 r. jako jedyny polski eksponat znalazła się na wielkiej wystawie austriackiej jubileuszowej 50-lecia Austrii w Galerii Pałacu Belvedere Das Neue Osterreich i oglądana była przez 320 tys. zwiedzających tę wystawę oraz prezydentów Heinza Fischera (Austria) i Aleksandra Kwaśniewskiego (Polska). Dr Janina Osses-Frei od lat propaguje hasło "Ocalić od zapomnienia" pomniki i pamiątki polskie w Austrii. Wiele artykułów napisała pod takim tytułem publikowanych w piśmie wiedeńskim "Polonika" nr 4, 12, 1996, nr 6,1997, nr 38, 39,1998, Dialogi i Żongler Polonia Nova. Publikowała także w pismach: Polonia Węgierska, Super Express USA Nowy Jork ( 24.XII.2005) oraz wiedeńska Nasza Wspólnota. Otrzymała 1 nagrodę Związku Polaków Strzecha w 1985 r. za pracą konkursową pt. Obchody 250-lecia Odsieczy Wiedeńskiej w 1933 r. w Austrii oraz nagrodę za poezję w 1986 r. Na I Zjeździe Polonii w Karyntii (28-30.V.1999) na zaproszenie Klubu Sobieski wygłosiła referat Król Bolesław Śmiały i jego domniemany grób w Ossiach. Na IV Sympozjum Biografistyki Polonijnej w Wiedniu (1.IX.1999) wygłosiła referat Rola i dokonania Polek w dziedzinie muzyki na terenie Wiednia opublikowany w książce Losy Polek Sympozjum Biografistyki Polonijnej, pod red. Agata i Zbigniew Judyccy ( Instytut Biografistyki Francja), Wyd. Czelej, Lublin 1999 Jest autorem 55 artykułów na stronie internetowej PAP Polonia dla Polonii oraz na stronie pisma Żongler Polonia Nova. Pisuje hasła tematyczne opublikowane w książce Encyklopedia Polskiej Emigracji i Polonii 5-cio tomowej, redakcja prof. Kazimierza Dopierała. (Wyd. Oficyna Kucharski, Toruń, lata ) Aktywnie uczestniczy od 2003r. w zjazdach dziennikarzy, imprezie Światowe Forum Mediów Polonijnych w Polsce organizowanej przez Małopolskie Forum Współpracy z Polonią w Tarnowie. Jej hobby jest poezja i muzyka. Już w dzieciństwie uczyła się grać na fortepianie i gitarze. Jest samoukiem gry na zabytkowej Cytrze akordowej Akkordzither, z którą występowała wiele razy w klubach polonijnych, węgierskich, szwajcarskich, austriackich. Wystąpiła w Polsce dwukrotnie we Wrocławiu w ramach imprez Dni Austrii w 1997 i 1998 r. w Klubie Muzyki i Literatury z programem historyczno-muzycznym o Cesarzowej Sissi z Dynastii Habsburgów. Wiadomości biograficzne: W. S. Kucharski; Polacy i Polonia w rdzennej Austrii w XIX i XX wieku, Lublin-Wiedeń, 1994; Polonika, 6 (1997); Profile Wiadomości Konsulatu RP w Wiedniu, 6 (1968); Z.A.Judycki, Polacy w świecie. Kwart.Biograficzny Polonii (Paryż- Kielce) 14, 2000 r. A.i Z. Judyccy, Polonia, Słownik biograficzny, Warszawa 2000 Kazimierz Dopierała, Encyklopedia Polskiej Emigracji i Polonii, 2003, tom II Pro Polonicum / ROCZNIK Polonijne pismo patriotyczne o polskich znakach pamięci na Obczyźnie 8

9 Partyka Renata, Niemcy Płachta Jan Dr. Jan S. Plachta urodził się w Krakowie. Wyjechał z Polski w 1961 roku. W 1966 roku otrzymał tytuł Diplom Ingeniur Politechniki Wiedenskiej. W 1967 roku wyemigrował na kontynent amerykański, w 1972 roku otrzymał tytuł Master of Science in Civil Engineering w Chicago. W 1982 roku otrzymał tytuł Doktora Nauk Technicznych Politechniki Krakowskiej. Jest aktywnym członkiem Polsko- Amerykańskiego Związku Inżynierów (PAEA) w Chicago. Od 1990 roku pełni funkcje wiceprezesa tej organizacji. Jest zainteresowany aktywna propagacja osiągnięć technicznych Polaków na kontynencie amerykańskim. Interesuje sie szczególnie mostami budowanymi przez Rudolfa Modrzejewskiego. Z jego inicjatywy odsłonięta została tablica pamiątkowa Modrzejewskiego w tutejszym centrum polonijnym im. Mikołaja Kopernika oraz założony został fundusz stypendialny imienia Rudolfa Modrzejewskiego przy PAEA, w Chicago. Jest aktywny również w amerykańskich organizacjach technicznych, American Society of Civil Engineers, Western Society of Engineers i American Society of Military Engineers. W latach był członkiem Komisji Nagród Jerzego Waszyngtona przy Western Society of Engineers w Chicago. W marcu 1999 roku American Society of Military Engineers przyznało mu honorowy tytuł Fellow. W październiku 1999 roku został uhonorowany wpisem do Złotej Księgi Wychowanków Politechniki Krakowskiej. Współpracował przy angielskim wydaniu biograficznej książki profesora Jozefa Głomba Człowiek z pogranicza epok o Rudolfie Modrzejewskim. Jest doradca merytorycznym przygotowywanego filmu o Rudolfie Modrzejewskim Sukces Ambasadora. W lipcu 2006, American Society of Civil Engineers nadała jemu honorowy tytuł Fellow w uznaniu jego działalności popularyzacji osiągnięć inżynieryjnych. Przybylski Przemysław Raczyński Krzysztof Marek, Kanada Skrzypczak Alina, Polska Alina Skrzypczak ur. w 1965r. jest z wykształcenia magistrem historii. Pracuje jako nauczycielka w Zespole Szkół Nr 2 im. Jana Kochanowskiego w Łańcucie. Jej pasją jest historia dawnych Kresów południowo wschodnich Rzeczypospolitej. Od 2004r. prowadzi program ratowania polskiego cmentarza w Zbarażu na Ukrainie. Sokołowska- Gwizdka Joanna, USA absolwentka filologii polskiej na Uniwersytecie Łódzkim. Po ukończeniu studiów przez 10 lat pracowała jako pracownik naukowo-dydaktyczny w Katedrze Literatury Staropolskiej UŁ. Równolegle zajmowała się pracą dziennikarską przez kilka lat recenzowała książki z gatunku literatura współczesna w programie Rozmaitości Literackie w Łódzkiej Telewizji, przez cztery lata była korespondentem kulturalnym w radio Głos Polonii w Perth w Australii. W pierwszej poł. lat 90. była przedstawicielem na Polskę Międzynarodowego Festiwalu Chopinowskiego w Nohant we Francji, zajmowała Pro Polonicum / ROCZNIK Polonijne pismo patriotyczne o polskich znakach pamięci na Obczyźnie 9

10 się zarówno pisaniem korespondencji podczas festiwalu, jak i stroną organizacyjną spotkań polskofrancuskich oraz promocją Festiwalu w Polsce. Pisała (i pisze) do pism w Polsce - Rzeczpospolita, Pani, Dziennik Łódzki, Odgłosy, Jazz Forum i za granicą - "Polonia Kalifornijska (San Diego, California), "Teraz" (Philadelphia, Pennsylvania), "Polonez" (Cairo, Egipt), "Kurier Zachodni" (Perth, West Australia), "Tygodnik Polski" (Syndey, Australia). W 2001 roku wyjechała na stałe do Kanady i zaczęła pracować w Gazecie - największym dzienniku Polonii w Kanadzie, który dociera od Montrealu na wschodzie, przez Detroit na południu, do Vancouveru na zachodzie. Jest redaktorem prowadzącym Listu oceanicznego dodatku kulturalnego Gazety ( W 2005 roku wraz z mężem Jackiem, który otrzymał pozycję profesora na Uniwersytecie Rutgers w stanie New Jersey, przeniosła się do USA i mieszka w pobliżu Nowego Jorku, między malowniczymi plażami nad Atlantykiem a spektakularnym łańcuchem górskim - Appallachami. Od dzieciństwa fascynowała mnie historia Polski i ślady, jakie po niej zostają. Uczyłam się jej na przykładzie losów mojej rodziny. Urodziłam się w Piotrkowie Tryb., gdzie rodzina Boczuł- Sokołowskich osiedliła się po konfiskacie majątków pod Kaliszem za udział w Powstaniu Styczniowym. Na starym piotrkowskim cmentarzu, jest grobowiec rodzinny, z pomnikiem pokrytym mchem i dzikimi paprociami, w którym najstarszy członek rodziny został pochowany w 1863 roku. Pamiętam atmosferę Wszystkich Świętych, kiedy ożywała historia, a każdy pomnik, był zapisem ludzkiego życia. Gdy byłam starsza zaczęłam studiować dokumenty rodzinne. Tu sięgnęłam głębiej historii, XVIII wiek, majątki na Podolu, potem kampania napoleońska, list od ministra wojny podczas Powstania Listopadowego do Faustyny Boczuł-Sokołowskiej z podziękowaniem za przekazanie dwóch nieletnich synów dla Powstania. Uświadomiłam sobie, że każdy, nawet najmniejszy skrawek papieru, czy kamień z napisem, może kryć w sobie masę wiadomości o nas, o Polakach. Jeśli przejdziemy obojętnie koło śladów pozostawionych po naszych przodkach, mogą one przepaść i nie zostaną dla następnych pokoleń. My również jesteśmy ogniwem łańcucha ciągłości wydarzeń, tworzących naszą tożsamość. W tej chwili w swojej pracy dziennikarskiej staram się utrwalić nietuzinkowych ludzi, którzy znaleźli się poza swoją ojczyzną, zarówno tych, po których zostały jedynie ślady, jak i tych współczesnych. Moja seria wywiadów-portretów, coraz bardziej się powiększa, a ja czuję się jak odkrywca skarbów, które tkwią w moich rozmówcach. Poszukiwanie ciekawych ludzi, czytanie starych dokumentów i odkrywanie coraz to nowych obszarów, łączy moją pracę akademicką z pracą dziennikarską i jest wielką życiową przygodą. Stawicki Robert, Polska Stopa Adrian, Holandia Adrian Stopa jest synem żołnierza 1-szej Polskiej Dywizji Pancernej i Holenderki. Urodził się i mieszka w Bredzie. Od 1984 roku był współorganizatorem wieczorów kulturalnych z okazji wyzwolenia Bredy dla społeczności polskiej i niderlandzkiej w Bredzie. Od tego czasu jest zaangażowany w sprawy polskich kombatantów oraz Polonii. Od 1984 roku jest członkiem zarządu Polskiego Komitetu Olimpijskiego w Niderlandach. W latach był jego wiceprezesem organizatorem a od 2004 jest jego prezesem. W marcu 1990 roku był inicjatorem i współzałożycielem Stowarzyszenia Kulturalnego Polonia w Bredzie zrzeszającym głównie młode pokolenie. Był jego pierwszym prezesem do listopada 2002 r. Potem był współzałożycielem i jest pierwszym prezesem Stowarzyszenia 1-szej Polskiej Dywizji Pancernej Niderlandy. Wyróżnienia: Brązowy Medal i dyplom za wybitne osiągnięcia w dziele umacniania patriotycznej więzi Polonii z Pro Polonicum / ROCZNIK Polonijne pismo patriotyczne o polskich znakach pamięci na Obczyźnie 10

11 Macierzą przyznany przez Towarzystwo Łączności z Polonią Zagraniczną Polonia z Warszawy Złoty Medal za zasługi dla Polskiego Komitetu Olimpijskiego w Niderlandach przyznany przez Polski Komitet Olimpijski w Warszawie Złoty Krzyż Zasługi przyznany przez prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Przyznanie orderu Lid in de Orde van Oranje Nassau zgodnie z wolą Królowej Niderlandów Złota Odznaka 1-szej Dywizji Pancernej przyznana przez Związek Kół 1-szej Polskiej Dywizji Pancernej z siedzibą w Londynie, Wielka Brytania, za wybitne zasługi w działalności na rzecz pogłębiania więzi koleżeńskiej i szerzenia chwały 1-szej Polskiej Dywizji Pancernej generała Maczka. Marzec 2003 Prezes honorowy Stowarzyszenia Kulturalnego Polonia w Bredzie Medal pamiątkowy za zasługi w upamiętnianiu tradycji polskich walk niepodległościowych z rąk Kierownika Urzędu do spraw kombatantów i osób represjonowanych, pana ministra Jana Turskiego Krzyż Kawalerski Orderu Zasług Rzeczypospolitej Polskiej przyznany przez Prezydenta RP Medal PRO MEMORIA od Kierownika Urzędu d/s Kombatantów i Osób Represjonowanych Targowski Andrzej, USA Andrzej Targowski jest profesorem zw. informatyki w Western Michigan Uniwersity (USA) oraz b. przewodniczącym Rady Doradczej Information Resorce Management Association (IRMA) Jest Sekretarzem The International Society for the Comparative Study of Civilizations. Opublikował 22 książki i ok. 250 artykułów. Pisze na tematy informatyki, polityki i historii oraz cywilizacji. W Polsce przeforsował stosowanie terminu informatyka i infostrada, był współzałożycielem ośrodków ZETO oraz inicjatorem pierwszego Programu Rozwoju Informatyki ( ) oraz budowy Krajowego Systemu Informatycznego, INFOSTRADY oraz PESEL. W 1974 r. został odsunięty od informatyki i publikowania, co spowodowało jego wyjazd i ucieczkę do USA, gdzie otrzymał prawo azylu. Jest prezesem Światowej Rady Badań nad Polonią (2001- ), był członkiem Rady Dyrektorów Kongresu Polonii Amerykańskiej oaz przewodniczącym Komitetu Planowaniu Północno-Amerykańskiego Centrum ds. Polskich - STUDIUM. W zakresie politologii wydał m. in. Chwilowy koniec historii, Dogonić czas, Obrona Polski, Wizja Polski, w dziedzinie historii wydał Los Polski i Świata, Obserwacje z USA. W okresie Stanu Wojennego występował w Radio Wolna Europa i Głosie Ameryki. Publikuje felietony w USA, Kanadzie, Anglii, Litwie i Polsce. Po angielsku wydał książki: Red Fascism, The Architecture of Enterprise-wide IMS, Global Information Infrastructure, Enterprise Information Infrastructure, Electronic Enterprise, Civilization and Information oraz Enterprise Systems Education in the 21 st Century. (...) Ja będąc ciężko doświadczonym dzieckiem wojny myślę, że mam prawo a nawet obowiązek wypowiedzieć się w tej sprawie. Mimo, że Niemcy mnie rozstrzeliwali, (ale nie zabili, wydostałem się spod trupów) w Warszawie w 1944, 14-krotnie ranili moją matkę Halinę w Warszawie w 1944 i powiesili mego ojca Stanisława w Nord-Haussen Dora w 1945 r. uważam, że po 60 latach trzeba pogodzić się z Niemcami, tak jak to zrobili Francuzi (trzykrotnie zaatakowani w ciągu 69 lat). Pogodzenie to będzie wówczas trwałe, gdy będzie wynikiem dialogu i zrozumienia stanowisk i cierpień obu stron, a nie dysonansów i kategorycznych stwierdzeń oraz uwzględniania punktu widzenia tylko jednej strony. Ma to miejsce w czasie, kiedy Europa ma szansę na trwały pokój a my mamy świetną polityczną sytuację, na jaką czekaliśmy aż 400 lat (ostatni złoty okres Polski był w latach ). Pro Polonicum / ROCZNIK Polonijne pismo patriotyczne o polskich znakach pamięci na Obczyźnie 11

12 Tolak Szymon, USA Urodzony w Warszawie 1953 roku. W 1984 ukończył studia filozoficzne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Od 1988 roku przebywa na emigracji w USA. Aktywny w środowisku Polonii bostońskiej także jako fotograf-dokumentalista. Od 2004 eksperymentuje z tworzeniem internetowych prezentacji środowiska polonijnego. Jest twórcą Polboston.com contacts. I will send you a short article in Polish about it. Best regards from Bjorn Bratbak Timmermans D, Belgia Van Alphen Jos, Holandia Turek Doncer Lodzia, RPA Vega Aleksandra Zmyślony Wojciech Autorzy Obcokrajowcy: Bratbak Bjørn, Norwegia Dear Stan, As an answer to your question, I will just let you know that my background was in young life an army officer. Later I became a bureaucrat and now I am retired. 69 years of age. I was always interested in history, especially in military history. When doing some research about WWII and Norway, I have discovered that the Polish participation in the Norwegian campaign 1940 was badly known among the Norwegians. That began my interest for Polish-Norwegian relations. It was in the mid 1980ies. From the early 1990ies I have written and published several articles about Norwegian- Polish relations, especially during WWII, but also through history and culture in general. Some of my articles have been translated to Polish and are published in Poland and Polish publications abroad. Last year I fulfilled a book about Polish-Norwegian Oraz: Serwis: chopin.info.pl Wikipedia Wspólnota Polska Fotografowie lub autorzy opracowań graficznych: Borkowicz, Polska Hebda Mateusz, ks. Karpowicz Jerzy Kosiorek Małgorzata Kurdykowska Jolanta Pavkovic Radoslav, Serbia Skrzypczak Ireneusz, Polska Pro Polonicum / ROCZNIK Polonijne pismo patriotyczne o polskich znakach pamięci na Obczyźnie 12