FESTIWALOWY PROGRAM DLA SZKÓŁ

Transkrypt

1 FESTIWALOWY PROGRAM DLA SZKÓŁ Czwartek, , godz i Propaganda Kompanien, reporterzy III Rzeszy Piątek, , godz i Lato z Antonem" Poniedziałek, , godz i Niesamowity Azerbejdżan" Wtorek, , godz i Vojta Lavicka. Wzloty i upadki" Środa, , godz i Matka 24h, Nasza klątwa Miejsce pokazów: Muzeum Dialogu Kultur (Kamienica pod Trzema Herbami, ul. Rynek 3 w Kielcach) Udział w pokazach jest bezpłatny Zgłoszenia grup przyjmowane są drogą ową: dialog@mnki.pl lub telefonicznie

2 Propaganda Kompanien, reporterzy III Rzeszy Francja 2012, 90' Reżyser: Véronique Lhorme Zdjęcia: Cyril Collot Montaż: Aurelie Boiron Większość niemieckich materiałów filmowych nakręconych podczas drugiej wojny światowej to efekt pracy realizujących kroniki filmowe (Wochenschau) wojskowych Kompanii Propagandowych. Jak dobitnie udowadnia znakomity montażowy film Veronique Lhorme obrazy, które uznajemy dziś za obiektywną rejestrację wojennej rzeczywistości, w istocie powstały ku pokrzepieniu niemieckich serc i są zazwyczaj efektem inscenizacji. Film francuskiej reżyserki śledzi wojenne losy operatorów, których zdjęcia do dziś tworzą kanon obrazów wojny od chwiejnego lotu bomb spadających na Polskę w 1939 roku po ostatnie ujęcia Hitlera, drżącą ręką dekorującego na dziedzińcu Kancelarii Rzeszy nastolatków z Hitlerjugend. Dwóch reporterów to amatorzy, dopiero na froncie odkryci przez Ministerstwo Propagandy, kolejny był profesjonalnym fotografem i operatorem, współpracującym przed wojną m. in. z Leni Riefenstahl. Dekonstrukcja najbardziej znanych ujęć ukazujących niemieckie działania wojenne pozwala prześledzić ewolucję kierunków hitlerowskiej propagandy w różnych fazach wojny. Choć akcenty bywały rozłożone rozmaicie, przeznaczony dla mas propagandowy obraz wojny najczęściej bliższy był przygodowym powieściom Karola Maya niż frontowej rzeczywistości. Jak podkreślają twórcy filmu, relacja Wochenschau, która cieszyła się w III Rzeszy największą popularnością, pokazywała żołnierzy Afrika Korps smażących jajka na rozgrzanym saharyjskim słońcem pancerzu czołgu. Projekcja: czwartek, , godz. 9.00, Lato z Antonem Belgia 2012, 61' reżyser: Jasna Krajinovic zdjęcia: Jorge Léon montaż: Marie-Hélène Mora

3 12-letni Anton mieszka z babcią pod Moskwą. Jak wielu innych chłopców z niezamożnych rosyjskich rodzin w czasie wakacji jedzie na letnią szkołę wojskową. Od kiedy Putin doszedł do władzy, takie obozy stały się bardzo popularne. Poza musztrą grupa chudych wyrostków uczy się obezwładniać przeciwnika, odbierać broń, strzelać. Do wyposażenia treningowego oprócz repliki kałasznikowa należą między innymi noże, hełmy i tarcze, jakich na demonstracjach używa policja. Kadra wychowawców to weterani z Afganistanu i Czeczenii. Kapitan robi chłopcom pogadanki o terroryzmie i islamie, pokazuje propagandowe filmy zmontowane z obrazów detonacji min-pułapek i opowiada o Czeczeńcach. Chłopcy zadają niewinne pytania, dowódca ucina je stanowczo. W wojsku nie ma miejsca na wątpliwości. Anton opowiada reżyserce o swoich przemyśleniach. Czuje, jak podczas obozu rośnie w nim siła. Projekcja: piątek, , godz. 9.00, Niesamowity Azerbejdżan! Wielka Brytania 2012, 60' reżyser: Liz Mermin zdjęcia: Hugh Hughes montaż: Bert Hunger Znakomity reportaż Liz Mermin umiejętnie kontrastuje dwie twarze Azerbejdżanu. Z jednej strony prezydent Ilham Alijew chwali się światu nowoczesnym państwem zbudowanym na ropie, z drapaczami chmur i pięciogwiazdkowymi hotelami, a jego propagandyści nazywają Azerbejdżan orłem niosącym krajom islamu nowoczesność i demokrację. Z drugiej za symbolicznym murem ciągnącym się wzdłuż drogi z lotniska w Baku - ukrywa się biedę. W tej dziwnej demokracji, która od 20 lat znajduje się pod rządami jednej rodziny tłumi się też protesty przeciw władzy i skrzętnie tuszuje naruszenia praw człowieka. Obrazu dopełniają rządy oligarchów i powszechna korupcja. Kiedy w 2011 roku azerski duet wygrał konkurs Eurowizji prezydent uznał to za okazję do wzmożonej promocji swojego kraju. Zgodnie z zasadami następna edycja konkursu odbyła się w Azerbejdżanie. Europa przymknęła oczy na fakt, że w tym kraju zabija się niewygodnych dziennikarzy, dyskredytuje działaczy, inscenizując bójki lub podrzucając narkotyki, torturuje i orzeka długoletnie wyroki za krytykę władzy, a pod budowę spektakularnych obiektów widowiskowych, w których świętowano Eurowizję bezprawnie wywłaszcza się właścicieli gruntów. Projekcja: poniedziałek, , godz. 9.00, 11.00

4 Vojta Lavička: wzloty i upadki Czechy 2013, 88' reżyser: Helena Třeštíková zdjęcia: Jiří Chod montaż: Jakub Hejna Vojta Lavička: wzloty i upadki to obraz nietypowy wśród tak wielu przecież dokumentów o Romach. Tytułowy bohater zdobył niekwestionowaną pozycję w życiu publicznym nieprzychylnego Romom środkowoeuropejskiego społeczeństwa. I to w samym jego opiniotwórczym centrum w mediach. Vojta jest popularnym muzykiem, publicystą, prezenterem, aktywistą. Niebezkrytycznym wobec romskich współbraci, ale też z biegiem czasu, wobec narastającego wokół rasizmu, coraz w tym względzie powściągliwszym. Nie chce jednak, jak rodzina żony, emigrować do Kanady. Film Heleny Třeštíkovej to rzadka okazja popatrzenia na świat oczami człowieka, który świetnie rozumie i czuje obie społeczności: mniejszościową, do której całym sercem przynależy i większościową, w której zajmuje poczesne miejsce. Doskonale wie, jak tworzy się wizerunek i w dokumencie Třeštíkovej zdaje się zachowywać nad nim kontrolę, choć z inteligentną szczerością dzieli się z nami historiami swoich osobistych oraz zawodowych wzlotów i upadków. Vojta Lavička: wzloty i upadki to kolejny film w dorobku czeskiej reżyserki, bez wątpienia jednej z najciekawszych postaci współczesnej dokumentalistyki. Podobnie jak historie innych swoich bohaterów, historię Vojty Třeštíková kręciła przez lata. W tym wypadku przez 16 lat. Projekcja: wtorek, , godz. 9.00, Matka 24h Polska 2012, 30' reżyser: Marcin Janos Krawczyk zdjęcia: Marcin Sauter, Michał Marczak, Marcin Kukielski, Karolina Krawczyk montaż: Anna Wagner, Aleksandra Panisko, Tymek Wiskirski

5 O co proszą Matkę Boską Częstochowską Polacy przyjmujący na 24 godziny do swoich domów peregrynującą po kraju kopię jej cudownego obrazu? Kim są i jak się wówczas zachowują? Nie tylko w domach i mieszkaniach zresztą obraz dociera niemal wszędzie, nie wyłączając szpitala ani więzienia. Najwyższej klasy filmowa obserwacja Marcina Janosa Krawczyka ze znakomitymi zdjęciami Marcina Sautera przynosi jeden z oryginalniejszych od dawna dokumentalnych obrazów Polski, docierając jednocześnie do znacznie głębszego, uniwersalnego poziomu. W końcu matka to jedno z najważniejszych ludzkich słów. Film Krawczyka to fascynujący, czasem wzruszający, a czasem zabawny obraz ludzkich pragnień, obaw, emocji, wiary i sceptycyzmu, a także polskich rytuałów i wnętrz. Projekcja: środa, , godz. 9.00, Nasza klątwa Polska 2013, 15' reżyser: Tomasz Śliwiński zdjęcia: Tomasz Śliwiński, Magdalena Hueckel montaż: Justyna Król, Tomasz Śliwiński Leo urodził się z rzadką chorobą, tak zwaną klątwą Ondyny. Mityczna klątwa dotknęła niewiernego kochanka rusałki: mógł on oddychać tylko wtedy, gdy o tym pamiętał. Leo przestaje oddychać, kiedy zapada w sen. Film jest zapisem pierwszych miesięcy życia Leo i osobistym dziennikiem rodziców, próbujących poradzić sobie w nowej sytuacji i oswoić lęk, w rzeczywistości pełnej kabli i dźwięków aparatury oddechowej. To krótki film z miłości. 16 grudnia Leo skończy 4 lata. Historia Leo i jego rodziców zapisywana jest na bieżąco na Projekcja: środa, , godz. 9.00, 11.00