Konferencja programu Mały Mistrz Marek Lewandowski, Justyna Serafińska Gruman Sprawność Tancerz

Transkrypt

1 Konferencja programu Mały Mistrz Marek Lewandowski, Justyna Serafińska Gruman Sprawność Tancerz Temat bloku: Poznajemy europejskie tańce ludowe i muzykę klasyczną. Temat zajęć: Nauka podstawowych kroków i figur tańca Polka Klasa III Cel dydaktyczny: umiejętność: uczeń będzie umiał zatańczyć w parze podstawowe figury Polki utrzymując tempo i rytm. informacje: z jakiego kraju pochodzi taniec Polka Cel psychomotoryczny: rytmizowanie i orientacja przestrzenna - poruszanie się zgodnie z rytmem i tempem muzyki; ruchy całym ciałem i jego częściami; zmiany kierunku ruchu po sygnałach dźwiękowych. Cel wychowawczy: integracja grupy: ja-ty-my pląsy i tańce indywidualne, w parach i w grupie. Przybory: nośnik dźwięku; chusty szyfonowe, płyta z nagraniami Miejsce: sala gimnastyczna Liczebność grupy: 20 osób, 10 par Część wstępna rozgrzewka psychomotoryczna Ustawienie grupy w kole przywitanie 1. Wiosenne porządki (Holly Dolly - Dolly Song (Leva`s Polka) Grupa ustawiona na obwodzie koła przygotowana do marszu w lewą stronę (zgodnie z ruchem wskazówek zegara). Prowadzący staje przy dowolnej osobie z chustami. Gdy rozpoczyna się nagranie grupa rusza po obwodzie koła. Każdy kto otrzyma chustę porusza się krokiem marszowym po obwodzie, starając się iść w rytmie i tempie nagrania. W czasie marszu wymachujemy chustą trzymaną w dłoni raz lewej raz prawej pozdrawiając wszystkich. Gdy wszyscy otrzymają chusty grupa zatrzymuje się twarzą do środka i wykonuje zadania przedstawiane przez prowadzącego: a) sprzątaczka ruchy kończyn górnych LR ruch w górę i w dół, PR ruchy okrężne później odwrotnie; stoimy na NL, a NP przekładana jest z prawej strony na lewą i odwrotnie Później zmiana N na L; b) mycie szyby myjemy narożniki, krawędzie, całą powierzchnię wykonując ruchy małe i obszerne; c) każdy może poruszać się w dowolnych kierunkach po całej sali, pozdrawiając chustą spotykane dzieci. Gdy nagranie się skończy wszyscy zastygają w bezruchu.

2 2. Trzmiele i pająk (Rymski - Korsakow Lot trzmiela) Grupa w luźnej rozsypce. Każdy trzyma chustę nad głową obiema rękami. Gdy rozlegną się dźwięki muzyki uczestnicy naśladują lot trzmiela poruszają się po całej sali w różnych kierunkach. Na sygnał prowadzącego przekładają chustę na: a) jedną rękę i poruszamy się tak aby z niej nie spadła; b) klatce piersiowej i poruszamy się tak aby z niej nie spadła. Gdy nagranie zostaje przerwane wszyscy zastygają w bezruchu pająk rusza na polowanie, poruszającemu się trzmielowi daje dodatkową chustę. Gdy dzieci ponownie usłyszą muzykę rozpoczynają dalszy lot. 3. Cień (Grieg Peter Gynt Suite No.1 op. 46) Ustawienie w parach. W każdej parze ustalamy kto rozpoczyna prowadzenie. Na dźwięk muzyki dzieci rozpoczynają marsz pierwsza osoba z pary porusza się w dowolnym kierunku zgodnie z rytmem i tempem nagrania druga porusza się za nią jak cień, starając się naśladować wszystkie jej ruchy. Gdy prowadzący krzyknie hej następuje zmiana prowadzącego w parze. Cały czas musimy zwracać uwagę na pozostałe pary, aby nie doszło do zderzenia. Gdy nagranie się skończy wszyscy zastygają w bezruchu. 4. Dyrygent (Mozart Symphonie Nr.40 g-moll) Każdy z uczestników wybiera sobie dowolne miejsce znajdujące się na wyznaczonym przez prowadzącego obszarze (wykonując obrót w miejscu nie dotyka nikogo ani niczego wyciągniętą ręką ani nogą). W zabawie uczestnicy wcielają się w rolę DYRYGENTA. Dyrygują swoją niewidzialna orkiestrą mając zamknięte oczy (młodsze dzieci mogą mieć otwarte oczy), na początku jedna ręką, potem druga, a na końcu obydwoma. Po pewnym czasie prowadzący wprowadza utrudnienia, np. dyrygujemy tylko oczami, palcami wskazującymi, barkami, głową, nogami w pozycji siedzącej, nogami i rękami leżąc na plecach, tylko stopami, tylko tułowiem itp.). Na końcu zabawy dyrygujemy orkiestrą wykorzystując do tego wszystkie kończyny, tułów i głowę. 5. Pojedynek na szable (Chaczaturian Gajane, Taniec z szablami) Ustawienie w parach. Każda para musi mieć dookoła siebie sporo wolnej przestrzeni. Chustę trzymamy palcami dowolnej dłoni za jeden z jej rogów. W momencie gdy rozlegną się dźwięki muzyki rozpoczynamy walkę chustami, które imitują szable. Nie wolno wyprowadzać ciosów szablą powyżej pasa. Za każde trafienie zdobywamy punkt. Wygrywa ta osoba, która ma więcej trafień. Na sygnał prowadzącego następuje zmiana partnerów przegrani pozostają na miejscu podnoszą rękę z chustą do góry, a zwycięzcy jak najszybciej starają się znaleźć nowego przeciwnika. 6. Marsz Toreadorów (Bizet Carmen Suite I-Nr 1 Preludes) Grupa maszeruje po obwodzie sali prowadzący zbiera chusty, a gdy je zbierze wszystkie dzieci siadają na obwodzie koła twarzami do środka.

3 Część główna nauka tańca Polka (Lato z radiem "Polka Dziadek") 1. Pogadanka dotycząca tańca Polka taniec Polka szeroko rozpowszechniona w Czechach i na Morawach nazwa pochodzi od czeskiego słowa pulka, oznaczającego połowę tańce ludowe w rytmach polkowych posiadają metrum 2/4 Polka jest to taniec żywy, skoczny oraz radosny najczęściej tańczona jest w parach po kole 2. Kroki wspomagające naukę Polki - indywidualnie Przeskoki z nogi na nogę Ustawienie: w rozsypce Ćwiczący na sygnał prowadzącego (5,6,7,i ) wykonują krok podstawowy do Polki (przeskoki z nogi na nogę z wysokim podnoszeniem kolan) jednocześnie licząc do ośmiu, następnie zatrzymują się naskokiem obunóż po rozliczeniu kroku do 8. Cwał do boku Ustawienie: w rozsypce Ćwiczący na sygnał prowadzącego (5,6,7,i) wykonują krok podstawowy do Polki (cwał do boku w prawą / lewą stronę) jednocześnie licząc do ośmiu, następnie zatrzymują się naskokiem obunóż po rozliczeniu kroku do Kroki wspomagające naukę Polki - parami Ustawienie: w rozsypce, w parach bokiem do siebie, partnerka po prawej stronie partnera, trzymanie swobodne za jedną rękę. Przeskoki z nogi na nogę Ćwiczący na sygnał prowadzącego (5,6,7,i) wykonują krok podstawowy do Polki (przeskoki z nogi na nogę z wysokim podnoszeniem kolan) jednocześnie licząc do ośmiu. Zadaniem ćwiczących jest zatrzymanie się (naskok obunóż) po rozliczeniu do 8. Uczniowie najpierw wykonują krok bez muzyki. Następnie ich zadaniem jest samodzielne rozliczenie kroku w rytm muzyki. Cwał do boku w prawo / lewo Ustawienie: w parach, trzymanie oburącz ćwiczebne Ćwiczący na sygnał prowadzącego (5,6,7,i) wykonują cwał do boku w prawo / lewo jednocześnie licząc do 8. Zadaniem ćwiczących jest zatrzymanie się (naskok obunóż) po rozliczeniu do 8. Następnie zadaniem uczniów jest samodzielne rozliczenie kroku w rytm najpierw bez muzyki, później z muzyką.

4 4. Nauka kroków właściwych do Polki Trzymanie ćwiczebne Trzymanie podstawowe Cwał do boku Trzymanie podstawowe lub rama Partner Cwał do boku w lewą stronę rozliczenie 1,2,3,4,5,6,7 i na 8 naskok ze złączonymi nogami Cwał do boku w prawą stronę rozliczenie 1,2,3,4,5,6,7 i na 8 naskok ze złączonymi nogami Partnerka Cwał do boku w prawą stronę rozliczenie 1,2,3,4, 5,6,7 i na 8 naskok ze złączonymi nogami Cwał do boku w lewą stronę rozliczenie 1,2,3,4, 5,6,7 i na 8 naskok ze złączonymi nogami Łapki na krzyż Trzymanie brak, wolna ręka na biodrach Partnerzy w postawie naprzeciw siebie ze złączonymi stopami wykonują po 3 klaśnięcia o swoje dłonie: 1,2,3 prawe dłonie 2,2,3 lewe dłonie 3,2,3 prawe dłonie 4,2,3 lewe dłonie Ręka wolna spoczywa na biodrze, rozliczenie kroku 123,223,323,423 Łapki na dole i na górze Partnerzy w postawie naprzeciw siebie ze złączonymi stopami wykonują po 3 klaśnięcia o swoje uda (123) obiema dłońmi o dłonie partnera (223) powtarzają ponownie 3 klaśnięcia o swoje uda (323) i obiema dłońmi o dłonie partnera (423) Rozliczenie: 123,223,323,423

5 Łapki na krzyż Łapki na dole Łapki na górze Haczyki Partnerzy tańczą haczyk za prawe ręce - rozliczenie: 1,2,3,4,5,6,7,8 Partnerzy tańczą haczyk za lewe ręce - rozliczenie: 1,2,3,4,5,6,7,8 Anunu Partnerzy w postawie naprzeciw siebie ze złączonymi nogami, wykonują ruchy dłonią z wyciągniętym palcem wskazującym: ręka prawa: 123, ręka lewa: 223, ręka prawa: 323, ręka lewa: 423. Haczyki Anunu Partner w miejscu, obroty partnerki

6 Obroty partnerki Partner w miejscu wykonuje rytmiczne podskoki w miejscu z nogi na nogę unosząc kolana ku górze. Partnerka kręci się wokół własnej osi w lewą ( ), a następnie w prawą stronę ( ). Po zakończeniu kroku powrót do pozycji wyjściowej tzn. trzymania zamkniętego górnego. Trzymanie: partner lewa ręka, partnerka prawa ręka, lub bez trzymania. Rozliczenie: , Układ taneczny parami łapki na krzyż (123,223,323,423) łapki na dole na górze (123,223,323,423) anunu (123,223,323,423) partnerka wokół własnej osi, partner krok podstawowy w miejscu ( ) 6. Układ taneczny zabawa integracyjna łapki na krzyż (123,223,323,423) łapki na dole na górze (123,223,323,423) anunu (123,223,323,423) partner krok podstawowy, partnerka obrotem w prawo przechodzi do następnego partnera ( ) Poleczka integracyjna - haczyki Poleczka integracyjna łapki na górze, na dole

7 Część końcowa wyciszenie i uspokojenie 1. Bilardowe kule (André Rieu Strauss Party) Uczestnicy ustawiają się na w dowolnych miejscach wyznaczonego pola zabawy, ale tak aby przestrzeń była maksymalnie zajęta a pomiędzy bawiącymi możliwie maksymalne odstępy (nie powinni stać zbyt blisko siebie, tworzyć skupisk i pozostawiać wyraźnie wolnych przestrzeni na polu zabawy). W zależności od liczby uczestników zabawę rozpoczyna na sygnał prowadzącego jedna lub dwie wyznaczone osoby. Poruszając się w rytm muzyki muszą czterema krokami dojść do wybranej przez siebie osoby, a po dojściu dotykają jej ramienia przekazują jej ruch i zajmując jej miejsce. Uruchomiona (dotknięta) osoba zgodnie z rytmem również czterema krokami podchodzi do kolejnej osoby, przekazując ruch dalej itd. Wybierając osobę, do której chcemy dojść musimy ocenić wzrokiem odległość, a następnie w zależności od tego jaka jest nasze kroki będą normalne lub duże. Jeżeli ktoś się źle oceni odległość i w czwartym kroku nie dotrze do wybranej osoby wraca na miejsce, z którego wyruszył i ponawia próbę kierując się do najbliżej stojącej osoby. W sytuacji, gdy do stojącej osoby równocześnie podejdą dwie i dotkną ją w ramię ruch przekazuje dalej osoba dotknięta w ramię oraz jedna z osób, które podeszły (ustalamy przed zabawą np. niższa, w grupie mieszanej dziewczynka lub osoba, której pierwsza litera imienia występuje wcześniej w alfabecie itp.). Prowadzący cały czas obserwuje grupę, uruchamiając kolejne osoby (nie więcej niż cztery). Ważne jest, aby cały czas wykonywany ruch był zgodny z rytmem i tempem podkładu muzycznego. 2. Przewodnik (Friedemann Kleine Zupfmusik lub Bhrams - Kołysanka) Ćwiczący ustawieni w parach twarzami do siebie. Trzymają lekko rogi chusty (palcami wskazującymi i kciukami) ręce wyprostowane w stawach łokciowych. Jeden z ćwiczących zamyka oczy, a drugi wciela się w role przewodnika i rozpoczyna prowadzenie kolegi. Ruchy powinny być płynne i nie za szybkie zgodne z rytmem i tempem nagrania. Poruszamy się tak, aby nie wyrwać chusty z dłoni prowadzonego. Poruszający się z zamkniętymi oczami stara się dostosować swoje zachowanie ruchowe do sygnałów przesyłanych przez PRZEWODNIKA. Po pewnym czasie następuje zmiana prowadzących. W czasie zabawy uczestnicy nie rozmawiają ze sobą. Zakończenie zajęć podsumowanie Uczestnicy siadają w kręgu prowadzący podsumowują zajęcia: sprawdzamy informacje zapamiętane przez uczestników oraz opanowane umiejętności.