ZASADY POSTĘPOWANIA W OKREASCH EPIDEMICZNYCH ZACHPROWAŃ NA GRYPĘ W SZPITALU KLINICZNYM IM. K.JONSCHERA UM W POZNANIU

Transkrypt

1 ZASADY POSTĘPOWANIA W OKREASCH EPIDEMICZNYCH ZACHPROWAŃ NA GRYPĘ W SZPITALU KLINICZNYM IM. K.JONSCHERA UM W POZNANIU Poznań, 5 stycznia 2012 roku Zasady postępowania z personelem oraz pacjentami, u których jest stwierdzana lub podejrzewana grypa 1. Personel z objawami wskazującym na grypę powinien zostać niezwłocznie odsunięty od pracy na okres zakaźności, który wynosi 5 dni od początku trwania objawów; 2. Studenci oraz inny personel szkolący się w szpitalu, z objawami wskazującym na grypę nie powinien pozostawać w kontakcie z pacjentami oraz uczestniczyć w zajęciach prowadzonych w szpitalu 3. Objawy wskazujące na grypę: gorączka, kaszel, katar, zapalenie gardła, dreszcze, zmęczenie, czasami biegunka i wymioty; 4. Jeżeli u pacjentów planowo przyjmowanych do szpitala są stwierdzane objawy grypy to jeżeli to możliwe przyjęcie powinno być przesunięte co najmniej o okres trwania zakaźności grypy tj. 5 dni 5. Jeżeli istnieje konieczności przyjęcia pacjenta z objawami wskazującymi na grypę to powinien zostać umieszczony na osobnej sali ; pacjent zostaje poddany izolacji kropelkowej 6. Personel wchodzący na salę chorego na grypę zakłada maseczki chirurgiczne, które należy traktować jako jednorazowe; w miarę możliwości na salę nie powinien wchodzić personel narażony na ciężki przebieg grypy, lub który opiekuje się w warunkach domowych dziećmi do drugiego roku życia lub osobami narażonym na ciężki przebieg grypy ( kobiety w ciąży,, osoby powyżej 65 roku życia, osoby z przewlekłymi schorzeniami układu krążenia i układu oddechowego, osoby z niedoborami odporności 7. Przy podejrzeniu grypy u hospitalizowanego pacjenta należy zgłosić ten fakt zespołowi ds. kontroli zakażeń szpitalnych w celu określenia zakaźności, ewentualnej diagnostyki i terapii 8. Osoby odwiedzające z objawami zakażenia układu oddechowego nie powinny wchodzić na tern oddziałów 9. Ogólne informacje o grypie podane są w załączniku nr Informacje dotyczące diagnostyki, terapia, profilaktyki podane są w załączniku nr Informacje dotyczące postępowania z pacjentem z grypą w warunkach OAiIT podane są w załączniku nr Informacje dotyczące pobierania materiału na wirus grypy są podane w załączniku nr 4

2 Załącznik nr 1 Ogólne informacje o grypie Ryzyko zakażenia wirusem grypy w kontakcie domowym waha się w przedziale 20-40%, a do zakażenia dochodzi na drodze kropelkowej lub bezpośredniego kontaktu z wydzieliną z dróg oddechowych osoby chorej Chory na grypę powinien być poddany izolacji kropelkowej w środowisku szpitalnym oraz w otoczeniu osób szczególnie podatnych na ciężki przebieg grypy Okres inkubacji grypy wynosi 1-4 dni, a okres zakaźności waha się od 1 doby przed wystąpieniem objawów do ok dni od ich początku i wyraźnie ulega zmniejszeniu począwszy od 3 dnia trwania choroby; okres zakaźności u małych dzieci może ulec wydłużeniu do ponad 10 dni, a u osób z niedoborami odporności do kilku tygodni Szczyt nasilenia objawów przypada na 2-3 dobę od ich początku, objawy ogólne ustępują z reguły między 3 a 6 dniem choroby, a objawy oddechowe między 5-10 dniem. U małych dzieci objawom zakażenia wirusem grypy może towarzyszyć zapalenie ucha środkowego i wymioty. W niektórych przypadkach grypa może przebiegać pod postacią zapalenia płuc, w szczególności u osób starszych oraz z niewydolnością układu krążenia. Obraz kliniczny grypowego zapalenia płuc nie różni się od zakażenia bakteryjnego (wyjątkiem jest nie występowanie leukocytozy) ; Wykazano, że u chorych na grypowe zapalenie płuc obraz radiologiczny najczęściej ma postać obustronnego rozsianego zapalenia pęcherzykowośródmiąższowego (52%) lub płatowego zagęszczenia (35%) Zakażenie wirusem grypy powikłane zapaleniem płuc może mieć ciężki przebieg i wymagać leczenia w oddziale intensywnej opieki medycznej Zakażenie wirusem grypy może mieć ciężki przebieg u małych dzieci, osób starszych oraz chorujących na przewlekłe schorzenia układu krążenia. W okresie sezonowego występowania grypy pojawienie się ostrych objawów zakażenia dróg oddechowych z kaszlem i wysoką gorączką cechuje się ponad 70% pozytywną wartością predykcyjną w rozpoznawaniu grypy. Wykazano około 75% pozytywną wartość predykcyjną dla obrazu klinicznego w rozpoznaniu grypy, gdy w okresie epidemicznych zachorowań stwierdzany jest ostry epizod gorączki, kaszel, ból głowy u chorego, który nie był szczepiony na grypę. U osób starszych pozytywna wartość predykcyjna przedstawionego wyżej obrazu klinicznego wynosi jedynie 30% i u tych chorych rzadziej występują objawy zakażenia górnych dróg oddechowych, a dominować może jedynie wysoka gorączka lub zaburzenia świadomości. Podobnie u pacjentów, u których dochodzi do zachorowania na grypę w szpitalu, czułość kombinacji objawów w rozpoznawaniu grypy jest bardzo niska i nie przekracza 40% Na podstawie obrazu klinicznego nie jest możliwe różnicowanie świńskiej grypy i grypy sezonowej; na to jaki wirus powoduje zakażenie może wskazywać sytuacja epidemiologiczna kraju, która jest na bieżąco przedstawiana na stronie internetowej Państwowego Zakładu Higieny (

3 Załącznik nr 2 Ostre zapalenie oskrzeli i grypa diagnostyka, zakaźność, leczenie Diagnostyka Ostre zapalenie oskrzeli rozpoznajemy na podstawie objawów klinicznych, przede wszystkim kaszlu, któremu mogą towarzyszyć furczenia i świsty Przy podejrzeniu ostrego zapalenia oskrzeli i niestwierdzeniu objawów, takich jak tachykardia powyżej 100/min., tachypnoe powyżej 24/min., temperatura ciała powyżej 38 C i ogniskowe zmiany osłuchowe, dalsza diagnostyka nie jest konieczna U pacjentów powyżej 75 roku życia, ze względu na częsty brak objawów klinicznych typowych dla zapalenia płuc, zalecane jest wykonanie badania radiologicznego klatki piersiowej w celu różnicowania ostrego zapalenia oskrzeli z zapaleniem płuc U chorych z ostrym zapaleniem oskrzeli, u których stwierdza się świsty, występowanie w ciągu ostatniego roku napadów duszności lub objawów związanych z ekspozycją na alergeny, zaleca się wdrożenie diagnostyki w kierunku astmy Rozpoznanie zakażenia wirusem grypy może być postawione na podstawie badania klinicznego w okresie epidemicznego wzrostu zachorowań przy wystąpieniu wysokiej gorączki, kaszlu i bólu głowy W ostrym zapaleniu oskrzeli rutynowe wykonywanie badań dodatkowych nie jest uzasadnione Badania w kierunku wirusa grypy należy rozważyć u pacjenta z wysokim prawdopodobieństwem zachorowania, jeżeli zalecane będzie leczenie grypy lub postępowanie profilaktyczne u osób z kontaktu, albo jako diagnostyka różnicująca wirusowe i bakteryjne zapalenie płuc Diagnostyka wykonywana jest przy zastosowani metody molekularnej RT-PCR w Laboratorium Mikrobiologii i Parazytologii Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej ul. Nowowiejskiego 60 w Poznaniu tel: , ; materiał na badanie przyjmowany jest od poniedziałku do piątku w godz. 8-13:00; wynik następnego dnia Metodyka pobrania materiału przedstawiona jest w załączniku nr 4 Dzieci narażone na ciężkie powikłania grypy Chorzenia neurologiczne: padaczka lub porażenie mózgowe, szczególnie jeżeli stwierdzane jest towarzyszące upośledzenie Schorzenia nerwowo-mięśniowe (np. dystrofia mięśniowa) jeżeli związane z upośledzeniem funkcji oddechowych Przewlekłe schorzenia układu oddechowego związane z upośledzeniem funkcji oddechowych lub usuwania wydzieliny z dróg oddechowych, astma, dzieci zależne od tlenu, na respiratorze lub z tracheotomia Umiarkowane lub głębokie upośledzenie umysłowe Niedobory odporności Wrodzone wady serca lub znacznego stopnia schorzenia metaboliczne (np. mitochondrialne) lub endokrynologiczne Leczenie 1. Leczenie ogólne Nie zaleca się rutynowego stosowania antybiotyku w ostrym zapaleniu oskrzeli lub oskrzelików Przy kaszlu przedłużającym się powyżej 14 dni może być wskazane podawanie makrolidu, szczególnie w przypadku podejrzenia krztuśca

4 Nie zaleca się rutynowego stosowania leków rozszerzających oskrzela (beta2mimetyków lub cholinolityków) w ostrym zapalaniu oskrzeli ; stosowanie tych leków można rozważyć u osób z ostrym zapaleniem oskrzeli, u których stwierdzane są świsty, jeśli korzyści z ich stosowania mogą być większe od ryzyka wystąpienia działań niepożądanych 2. Leczenie grypy sezonowej i grypy świnskiej Leczenie zakażenia wirusem grypy oseltamiwirem należy zastosować u: chorych z czynnikami ryzyka ciężkiego przebiegu grypy, w tym dzieci < 2 roku życia, osoby > 65 roku życia, kobiety w ciąży, inne osoby z przewlekłym schorzeniami, osoby z niedoborami odporności, osoby < 1 9 roku życia otrzymujący przewlekle aspirynę chorych z ciężkim przebiegiem grypy tj. gdy stan pacjenta wymaga hospitalizacji: Oseltamiwir terapeutycznie można stosować u dzieci powyżej 2 tygodnia życia Oseltamiwir stosuje się terapeutycznie przez 5 dni: - u osób dorosłych i dzieci ważących powyżej 40 kg:2 x 75 mg na dobę - u dzieci > 1 roku życia: o dzieci o wadze poniżej 15 kg: 2 x 30 mg na dobę o dzieci o wadze kg: 2 x 45 mg na dobę o dzieci o wadze kg: 2 x 60 mg na dobę - u dzieci < 1 roku życia: 2 x 3 mg/kg masy ciała na dobę Czas leczenia wynosi przez 5 dni; leczenie należy rozpocząć w okresie do 48 godz. od początku objawów; w okresie późniejszym (do 96 godz.) lek można stosować u osób z ciężkim przebiegiem grypy Zakaźność grypy i postępowanie z osobą chora na grypę Okres zakaźności grypy: 24 godz. przed i do 5 dni po wystąpieniu pierwszych objawów zakażenia Zakażenie jest przenoszone drogą kropelkową - obszar szczególnej zakaźności : do 1 m. od osoby z zakażeniem Nowo przyjmowani pacjenci z rozpoznaniem grypy w okresie zakaźności: jeżeli jest to możliwe nie powinni być przyjmowani do szpitala jeżeli są przyjmowani powinni być przyjmowani na salę jednoosobową lub umiejscawiania na wspólnej sali grypowej personel zakłada maskę chirurgiczną przy bezpośrednim kontakcie z chorym; przy wykonywaniu czynności generujących powstanie aerozoli tj. bronchoskopia, intubacja, ekstubacja, odsysanie pacjenta w układzie otwartym założyć: 1) maski z filtrami - jednorazowe 2) okulary ochronne - które po użyciu są dezynfekowane, 3) fartuchy jednorazowe Personel medyczny będący w okresie zakaźności nie powinien przebywać w otoczeniu pacjentów Personel medyczny proszony jest o zwrócenie uwagi na konieczność ograniczenia odwiedzin przez osoby z objawami zakażenia dróg oddechowych Proponowane zasady postępowania dotyczą okresu: styczeń - marzec lub wg zaleceń zespołu ds. kontroli zakażeń szpitalnych Profilaktyczne podawanie oseltamiwiru zaleca się u osób nieszczepionych przeciwko grypie: - szczególnie podatnych na ciężki przebieg grypy i przebywających w kontakcie domowym z osobą chorą na grypę lub osobą chorą na grypę przebywająca w tej samej sali chorych - szczególnie podatnych na zakażenie i przebywających w zamkniętych skupiskach, w których doszło do epidemicznych zachorowań - szczególnie podatnych na ciężki przebieg grypy, w okresie zwiększonej liczby zachorowań

5 osoby narażone na powikłania lub ciężki przebieg grypy: - nieszczepione dzieci w wieku miesiące - osoby z astma, przewlekła obturacyjną chorobą płuc lub innym przewlekłymi schorzeniami układu oddechowego - osoby z hemodynamicznie niestabilnym schorzeniem układu krążenia - osoby z niedoborami odporności lub otrzymujący leczenie immunosupresyjne - osoby z anemią sierpowato-krwinkową - osoby wymagające długotrwałego podawania aspiryny - osoby z niewydolnością nerek - osoby ze schorzeniami nowotworowymi - osoby z przewlekłymi schorzeniami metabolicznymi jak cukrzyca - osoby ze schorzeniami nerwowomięśniowymi - osoby > 65 roku życia - rezydenci domów opieki Oseltamiwir stosuje się profilaktycznie przez 10 dni u dzieci > 1 roku życia, w dawkach: - u osób dorosłych i dzieci o wadze powyżej 40 kg: 1 x 75 mg na dobę - dzieci o wadze poniżej 15 kg: 1 x 30 mg na dobę - dzieci o wadze kg: 1 x 45 mg na dobę - dzieci o wadze kg: 1 x 60 mg na dobę - Stosowanie profilaktyczne oseltamiwiru nie jest zarejestrowane u dzieci < 1 roku życia.

6 Załącznik nr 3 Postępowanie w przypadku wystąpienia zakażenia powodowanego przez wirusa grypy u pacjentów hospitalizowanych w Oddziale Anestezjologii i Intensywnej Terapii Pacjent z grypą jest zakaźny na odległość 1 metra; odległość zakaźności wzrasta wraz z wykonywaniem procedur generujących powstawanie aerozoli, do których należą: bronchoskopia, odsysanie pacjenta w układzie otwartym, przeprowadzenie intubacji, reanimacja Pacjent z grypą umieszczany jest na osobnej sali ; w przypadku większej liczby pacjentów z grypą kilku pacjentów może być umieszczonych na wspólnej Sali Pacjent chory na grypę w trakcie leżenia na sali nie zakłada maski chirurgicznej Na drzwiach sali chorych na grypę należy umieścić oznakowanie: GRYPA-IZOLACJA Personel: zachowuje zasady postępowania opisane w procedurze umieszczonej w intranecie bezwzględnie konieczna dezynfekcja rak po zdjęciu rękawiczek oraz innego ubrania ochronnego, przed i po kontakcie z pacjentem i jego środowiskiem przy wejściu na salę zakłada maskę chirurgiczną, która jest traktowana jak jednorazowa, wyrzucana tuż przed wyjściem z sali po czym ręce są dezynfekowane przy wykonywaniu czynności generujących powstanie aerozoli tj. bronchoskopia, intubacja, ekstubacja, odsysanie pacjenta w układzie otwartym założyć: 1) maski z filtrami - jednorazowe 2) okulary ochronne - które po użyciu są dezynfekowane, 3) fartuchy jednorazowe ubrania ochronne należy zdejmować tak aby nie dotykać potencjalnie skażonych miejsc jeżeli to możliwe należy wydzielić osobny personel pielęgniarski opiekujący się chorymi na grypę Inne: Okres zakaźności pacjenta z ciężkim przebiegiem grypy jest określany przez zespół ds. kontroli zakażeń szpitalnych Na sali chorego na grypę, powierzchnie często dotykane są dezynfekowane 2- razy dziennie przy zastosowaniu środka chlorowego Osoby odwiedzające chorego na grypę zachowują zasady jak personel medyczny; na salę nie powinny wchodzić osoby narażone na ciężki przebieg grypy ( zdefiniowane w procedurze zawartej w intranecie) Wskazania do profilaktycznego podawania osletamiwiru: Osletamiwir należy podać profilaktycznie pacjentowi przebywającemu na tej samej sali co chory na grypę

7 Każdy przypadek grypy lub podejrzenia grypy jest zgłaszany zespołowi ds. kontroli zakażeń szpitalnych oraz do Powiatowej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej Przy podejrzeniu wystąpienia zakażenia wirusem grypy należy wykonać niezwłocznie szybki test dostępny w oddziale; jeżeli wynik jest ujemny należy wykonać badanie PCR w Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej Przy podejrzeniu zakażenia wirusem grypy oraz ciężkim stanie chorego lub obecności czynników ryzyka do ciężkiego przebiegu należy wdrożyć leczenie oseltamiwirem nie czekając na wynik badania diagnostycznego Osoby odwiedzający z objawami zakażenia dróg oddechowych nie mogą wchodzić na oddział Personel z objawami wskazującymi na grypę odstępuje od pracy na okres zakaźności Powyższa procedura obowiązuje przez okres występowania epidemicznych zachorowań w społeczeństwie.

8 Załacznik nr. 4 Pobieranie wymaz z gardła i wymaz z nosa w kierunku grypy W przypadku badań metodą PCR, materiał najlepiej jest pobrać do 7 dnia od momentu wystąpienia objawów choroby. Sposób pobrania opisano w pkt Pobrany materiał należy przechowywać i transportować w pozycji pionowej w temp. chłodni (5±3 C) i dostarczyć do laboratorium tak szybko jak jest to możliwe, najlepiej w ciągu 24 godz. od chwili pobrania. Jeśli dostarczenie próbki w takim czasie nie jest możliwe, wówczas z pobranych materiałów musi być przygotowana zawiesina w objętości do 1 ml roztworu soli fizjologicznej, PBS lub podłoża transportowego wirusologicznego. Zawiesinę należy przygotować w sterylnej, szczelnie zamykanej probówce, nadającej się do mrożenia w temp. -70 C. Do probówki należy przelać płyn, w którym zawieszone są wymazy, a następnie uzupełnić go do objętości nie więcej niż 1 ml jałowym PBS lub roztworem soli fizjologicznej. Przygotować zawiesinę poprzez przeniesienie każdego z patyczków wymazowych do próbówki i energiczne poruszanie patyczkiem wymazowym, tak by materiał kliniczny obecny na patyczku mógł znaleźć się w ten sposób z roztworze. Zawiesinę taką (bez patyczków wymazowych) należy zamrozić w temp. -70 C lub niższej i dostarczyć do laboratorium w warunkach uniemożliwiających rozmrożenie W przypadku badań metodą immunofluorescencji materiał najlepiej jest pobrać do 5 dnia od momentu wystąpienia objawów choroby. Sposób pobrania opisano w pkt Pobrany materiał należy przechowywać i transportować w pozycji pionowej w temp. chłodni (5±3 C) i dostarczyć do laboratorium tak szybko jak jest to możliwe, najlepiej w ciągu 24 godz. od chwili pobrania i NIE ZAMRAŻAĆ Instrukcja pobrania wymazów z gardła i nosa NALEŻY STOSOWAĆ WYŁĄCZNIE STERYLNE WYMAZÓWKI, WYKONANE W CAŁOŚCI Z TWORZYWA SZTUCZNEGO, Z WACIKIEM Z WŁÓKNA SYNTETYCZNEGO NP. SZTUCZNY JEDWAB, WISKOZA, DACRON ITP. Wymazówki z drewnianym patyczkiem oraz bawełnianym wacikiem mogą zawierać substancje, które inaktywują niektóre wirusy oraz hamują reakcję PCR, w związku z czym nie należy ich używać. a. wymaz z gardła należy poprosić pacjenta o szerokie otwarcie jamy ustnej. Używając szpatułki docisnąć język ku dołowi, co pozwoli uniknąć kontaminacji wymazu śliną i za pomocą suchego sterylnego patyczka wymazowego energicznie potrzeć obie powierzchnie migdałków oraz tylną ścianę gardła (bez dotykania powierzchni jamy ustnej) zwracając szczególną uwagę na miejsca zapalnie zmienione. Koniec patyczka wymazowego (tuż przy zakrętce) odłamać. Patyczek wymazowy z pobranym materiałem umieścić następnie w jałowej probówce transportowej (bez dotykania wacikiem jej ścianek), z którą został on dostarczony. Probówkę zakręcić i podpisać (nazwisko pacjenta, data pobrania wymazu). Patrz: ryc. 1. Ryc. 1. b. 2 wymazy z nosa (z obu nozdrzy) należy upewnić się czy przed pobraniem materiału pacjent nie wydmuchiwał nosa. W celu pobrania wymazu należy delikatnie odchylić głowę pacjenta do tyłu i przytrzymać za podbródek. Drugą ręką umieścić koniec suchego sterylnego patyczka wymazowego w

9 prawym nozdrzu pacjenta. Wymaz powinien być pobrany energicznie, aby mieć pewność, iż zawiera on zarówno komórki, jak i śluz z wnętrza nozdrza. Koniec patyczka wymazowego (tuż przy zakrętce) odłamać. Patyczek wymazowy z pobranym materiałem umieścić następnie w probówce, w której jest już wymaz z gardła. Probówkę zakręcić. Wg tej samej procedury za pomocą nowego sterylnego patyczka wymazowego należy pobrać wymaz z lewego nozdrza. Patrz. Ryc. 2. W ten sposób w jednej probówce znajdują się trzy patyczki wymazowe.. Ryc. 2 Do probówki dodać tyle soli fizjologicznej lub PBS lub podłoża transportowego wirusologicznego, tak aby waciki, I TYLKO WACIKI, były całkowicie zanurzone. Nie należy stosować innych podłóż transportowych, np. bakteriologicznych (węgiel, agar itp.) (Fot. 1) Aspirat odessany z nosowej części gardła Wydzieliny z nosogardzieli są aspirowane poprzez cewnik połączony z pojemnikiem na śluz oraz ze źródłem ssącym. Cewnik jest wkładany w nozdrze pacjenta równolegle do podniebienia. Po włączeniu podciśnienia, cewnik jest powoli wysuwany ruchem obrotowym. Śluz z drugiego nozdrza jest zbierany za pomocą tego samego cewnika w podobny sposób. Po zebraniu śluzu z obu nozdrzy, cewnik jest przemywany 3 ml środka stanowiącego podłoże transportowe (sól fizjologiczna lub PBS). Aspirat należy przechowywać i transportować w pozycji pionowej w temp. chłodni (5±3 C) i dostarczyć do laboratorium tak szybko jak jest to możliwe, najlepiej w ciągu 24 godz. od chwili pobrania, a jeśli to jest niemożliwe to zamrozić w temp. -70 C lub niższej Popłuczyny z drzewa oskrzelowego (BAL)

10 Popłuczyny z drzewa oskrzelowego w objętości 1 ml 2 ml w jałowej zamkniętej probówce należy przechowywać i transportować w pozycji pionowej w temp. chłodni (5±3 C) i dostarczyć do laboratorium tak szybko jak jest to mozliwe, najlepiej w ciągu 24 godz. od chwili pobrania, a jeśli to jest niemożliwe to zamrozić w temp. -70 C lub niższej Płyn mózgowo-rdzeniowy (pmr) Próbkę płynu mózgowo-rdzeniowego (pmr) w objętości 1 ml 2 ml w jałowej zamkniętej probówce należy przechowywać i transportować w pozycji pionowej w temp. chłodni (5±3 C) i dostarczyć do laboratorium tak szybko jak jest to możliwe, najlepiej w ciągu 24 godz. od chwili pobrania, a jeśli to jest niemożliwe to zamrozić w temp. -70 C lub niższej Wysięk z ucha środkowego Próbkę wysięku z ucha środkowego w jałowej zamkniętej probówce należy przechowywać i transportować w pozycji pionowej w temp. chłodni (5±3 C) i dostarczyć do laboratorium tak szybko jak jest to możliwe, najlepiej w ciągu 24 godz. od chwili pobrania, a jeśli to jest niemożliwe to zamrozić w temp. -70 C lub niższej. 3. Miejsce dostarczenia próbek do badań: Materiały należy przesyłać na adres: 1. LABORATORIUM MIKROBIOLOGII I PARAZYTOLOGII WOJEWÓDZKIEJ STACJI SANITARNO- EPIDEMIOLOGICZNEJ UL. NOWOWIEJSKIEGO 60 W POZNANIU tel: , ; wykonuje badania w kierunku zakażenia wirusem grypy typu A (obejmującego również wirus pandemiczny A/H1N1/v) oraz wirusem grypy sezonowej metodą molekularną RT-PCR. materiał na badanie przyjmowany jest od poniedziałku do piątku w godz. 8-13:00; należy wypełnić załączone zlecenie na wykonanie badania; wynik wydawany jest następnego dnia. Opracowanie: Dr med. Tomasz Ozorowski Zespół ds. kontroli zakażeń szpitalnych