Opis efektów kształcenia dla modułu zajęć

Transkrypt

1 Nazwa modułu: Wzornictwo Ceramiki i Szkła Rok akademicki: 2013/2014 Kod: CCE WC-s Punkty ECTS: 9 Wydział: Inżynierii Materiałowej i Ceramiki Kierunek: Ceramika Specjalność: Wzornictwo ceramiki i szkła Poziom studiów: Studia II stopnia Forma i tryb studiów: Stacjonarne Język wykładowy: Polski Profil kształcenia: Ogólnoakademicki (A) Semestr: 2 Strona www: Osoba odpowiedzialna: dr inż. Partyka Janusz (partyka@agh.edu.pl) Osoby prowadzące: dr inż. Partyka Janusz (partyka@agh.edu.pl) Opis efektów kształcenia dla modułu zajęć Kod EKM Student, który zaliczył moduł zajęć wie/umie/potrafi Powiązania z EKK Sposób weryfikacji efektów kształcenia (forma zaliczeń) Wiedza M_W001 Ma poszerzoną i pogłębioną wiedzę z zakresu metod badań struktury i mikrostruktury, właściwości fizykochemicznych, mechanicznych i termicznych surowców i materiałów CE2A_W01, CE2A_W05, CE2A_W11, CE2A_W13 Egzamin Ma pogłębioną wiedzę z zakresu technologii wytwarzania szkła, ceramiki szlachetnej i artystycznej, szkliw i angob oraz ich właściwości oraz fizykochemii procesów zachodzących na poszczególnych etapach ich wytwarzania, zna metody zdobienia ceramiki i szkła oraz wdrażania projektów do praktyki przemysłowej Ma poszerzoną wiedzę na temat procesów technologicznych, zna podstawowe narzędzia i techniki rozwiązywania złożonych zadań inżynierskich Posiada poszerzoną znajomość technicznej terminologii angielskiej 1 / 11

2 Umiejętności M_U001 Ma podstawowe umiejętności z zakresu metod projektowania wyrobów ceramicznych i szkła z użyciem technik manualnych CE2A_U03, CE2A_U05, CE2A_U07, CE2A_U08, CE2A_U09, CE2A_U10 Aktywność na zajęciach, Egzamin, Kolokwium, Odpowiedź ustna, Prezentacja, Referat, Sprawozdanie Ma pogłębione umiejętności z zakresu technologii wytwarzania ceramiki szlachetnej i artystycznej oraz z zakresu metod projektowania wyrobów ceramicznych i szkła z użyciem technik manualnych jak informatycznych; potrafi samodzielnie przeprowadzić proces wytwarzania wyrobów ceramicznych od zaprojektowania do prototypu Ma pogłębione umiejętności w zakresie planowania i przeprowadzania eksperymentu oraz przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich integrować wiedzę z zakresu chemii, fizyki ciała stałego i informatyki, uwzględniając także aspekty pozatechniczne Ma umiejętność posługiwania się metodami i technikami służącymi do rozwiązywania prostych i złożonych zadań inżynierskich w tym zadania nietypowe Ma umiejętność posługiwania się metodami i technikami służącymi do rozwiązywania prostych i złożonych zadań inżynierskich w tym zadania nietypowe Potrafi oszacować aspekty ekonomiczne podejmowanych działań inżynierskich M_U002 potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich i prostych problemów badawczych metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne Aktywność na zajęciach, Studium przypadków, Udział w dyskusji, Zaangażowanie w pracę zespołu potrafi - przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich - integrować wiedzę z zakresu dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla studiowanego kierunku studiów oraz zastosować podejście systemowe, uwzględniające także aspekty pozatechniczne Kompetencje społeczne 2 / 11

3 M_K001 Ma świadomość ważności i zrozumienia pozatechnicznych aspektów i skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje CE2A_K01, CE2A_K02, CE2A_K03, CE2A_K04, CE2A_K07 Aktywność na zajęciach, Egzamin, Odpowiedź ustna, Prezentacja, Sprawozdanie Ma świadomość odpowiedzialności za realizowane samodzielnie i zespołowo zadania, potrafi kierować zespołem Ma świadomość ważności zachowania się w sposób profesjonalny i przestrzega zasady etyki zawodowej Prawidłowo interpretuje i rozstrzyga problemy technologiczne Potrafi myśleć w sposób kreatywny i działać w sposób przedsiębiorczy M_K002 ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje Aktywność na zajęciach, Studium przypadków, Udział w dyskusji ma świadomość roli społecznej absolwenta uczelni technicznej, a zwłaszcza rozumie potrzebę formułowania i przekazywania społeczeństwu, w szczególności poprzez środki masowego przekazu, informacji i opinii dotyczących osiągnięć techniki i innych aspektów działalności inżynierskiej; podejmuje starania, aby przekazać takie informacje i opinie w sposób powszechnie zrozumiały, z uzasadnieniem różnych punktów widzenia Matryca efektów kształcenia w odniesieniu do form zajęć Kod EKM Student, który zaliczył moduł zajęć wie/umie/potrafi Forma zajęć Wykład Ćwiczenia audytoryjne Ćwiczenia laboratoryjne Ćwiczenia projektowe Konwersatori um Zajęcia seminaryjne Zajęcia praktyczne Inne Zajęcia terenowe Zajęcia E-learning Wiedza 3 / 11

4 M_W001 Umiejętności Ma poszerzoną i pogłębioną wiedzę z zakresu metod badań struktury i mikrostruktury, właściwości fizykochemicznych, mechanicznych i termicznych surowców i materiałów Ma pogłębioną wiedzę z zakresu technologii wytwarzania szkła, ceramiki szlachetnej i artystycznej, szkliw i angob oraz ich właściwości oraz fizykochemii procesów zachodzących na poszczególnych etapach ich wytwarzania, zna metody zdobienia ceramiki i szkła oraz wdrażania projektów do praktyki przemysłowej Ma poszerzoną wiedzę na temat procesów technologicznych, zna podstawowe narzędzia i techniki rozwiązywania złożonych zadań inżynierskich Posiada poszerzoną znajomość technicznej terminologii angielskiej / 11

5 M_U001 Ma podstawowe umiejętności z zakresu metod projektowania wyrobów ceramicznych i szkła z użyciem technik manualnych Ma pogłębione umiejętności z zakresu technologii wytwarzania ceramiki szlachetnej i artystycznej oraz z zakresu metod projektowania wyrobów ceramicznych i szkła z użyciem technik manualnych jak informatycznych; potrafi samodzielnie przeprowadzić proces wytwarzania wyrobów ceramicznych od zaprojektowania do prototypu Ma pogłębione umiejętności w zakresie planowania i przeprowadzania eksperymentu oraz przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich integrować wiedzę z zakresu chemii, fizyki ciała stałego i informatyki, uwzględniając także aspekty pozatechniczne Ma umiejętność posługiwania się metodami i technikami służącymi do rozwiązywania prostych i złożonych zadań inżynierskich w tym zadania nietypowe Ma umiejętność posługiwania się metodami i technikami służącymi do rozwiązywania prostych i złożonych zadań inżynierskich w tym zadania nietypowe Potrafi oszacować aspekty ekonomiczne podejmowanych działań inżynierskich / 11

6 M_U002 potrafi wykorzystać do formułowania i rozwiązywania zadań inżynierskich i prostych problemów badawczych metody analityczne, symulacyjne oraz eksperymentalne potrafi - przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich - integrować wiedzę z zakresu dziedzin nauki i dyscyplin naukowych, właściwych dla studiowanego kierunku studiów oraz zastosować podejście systemowe, uwzględniające także aspekty pozatechniczne Kompetencje społeczne M_K001 Ma świadomość ważności i zrozumienia pozatechnicznych aspektów i skutków działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje Ma świadomość odpowiedzialności za realizowane samodzielnie i zespołowo zadania, potrafi kierować zespołem Ma świadomość ważności zachowania się w sposób profesjonalny i przestrzega zasady etyki zawodowej Prawidłowo interpretuje i rozstrzyga problemy technologiczne Potrafi myśleć w sposób kreatywny i działać w sposób przedsiębiorczy / 11

7 M_K002 ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje ma świadomość roli społecznej absolwenta uczelni technicznej, a zwłaszcza rozumie potrzebę formułowania i przekazywania społeczeństwu, w szczególności poprzez środki masowego przekazu, informacji i opinii dotyczących osiągnięć techniki i innych aspektów działalności inżynierskiej; podejmuje starania, aby przekazać takie informacje i opinie w sposób powszechnie zrozumiały, z uzasadnieniem różnych punktów widzenia Treść modułu zajęć (program wykładów i pozostałych zajęć) Wykład Surowce stosowane w technologii ceramiki szlachetnej i artystycznej Podział surowców surowce do mas, pobiałek, szkliw. Surowce ilaste, topnikowe, krzemionkowe, pomocnicze. Wymagania fizykochemiczne i technologiczne dla poszczególnych grup surowców. Metody badań surowców: badania pełne, badania częściowe zwalniające do produkcji. Surowce stosowane w technologii ceramiki szlachetnej i artystycznej Podział surowców surowce do mas, pobiałek, szkliw. Surowce ilaste, topnikowe, krzemionkowe, pomocnicze. Wymagania fizykochemiczne i technologiczne dla poszczególnych grup surowców. Metody badań surowców: badania pełne, badania częściowe zwalniające do produkcji. Wypalanie wyrobów ceramicznych Zjawiska zachodzące podczas wypalania wyrobów ceramicznych. Wady wypalania i sposoby ich eliminacji. Wypalanie wyrobów ceramicznych Spiekanie. Zachowanie surowców ceramicznych podczas wypalania. Szkliwa ceramiczne Klasyfikacja szkliw ceramicznych. SPosoby przedstawiania składów. Układy tlenkowe w technologii szkliw. Szkliwa szklano-krystaliczne. Właściwości szkliw. Mechanizm korozji szkliw ceramicznych Szkliwa ceramiczne Klasyfikacja szkliw ceramicznych. Sposoby przedstawiania składów. Układy tlenkowe w technologii szkliw. Szkliwa szklano-krystaliczne. Właściwości szkliw. Mechanizm korozji szkliw ceramicznych 7 / 11

8 Wyroby ceramiczne Klasyfikacja wyrobów ceramicznych. Normy przedmiotowe wyrobów ceramicznych. Właściwości normowe i metody ich oznaczania Rodzaje tworzyw ceramicznych cechy i właściwości Podział tworzyw ceramicznych ze względu na parametry fizykochemiczne. Dobór tworzyw ceramicznych do projektowanych wyrobów ceramicznych. Opis istotnych cech i właściwości tworzyw ceramicznych. Metody przedstawiania składów mas, projektowanie i oblicznie składów Masy ceramiczne lejne Charakterystyka mas lejnych. Podstawy teoretyczne tworzenia mas lejnych, upłynnianie jonowe, upłynianie jonowo-polimerowe, koloidy ochronne. Techniki oznaczania parametrów reologicznych mas lejnych Masy ceramiczne plastyczne Zjawisko plastyczności. Plastyczność surowców ilastych i mas ceramicznych. Czynniki wpływające na plastyczność mas ceramicznych. Reologia mas plastycznych. Metody oznaczania plastyczności mas w technologiach ceramicznych. Masy ceramiczne półsuche i suche (proszki i granulaty) Podział proszków i granulatów mas ceramicznych ze względu na uziarnienie i wilgotność. Parametry opisujące proszki i granulaty mas ceramicznych, Reologia proszków i granulatów ceramicznych. Metody badań. Ćwiczenia laboratoryjne Zajęcia wprowadzające Omówienie zasad prowadzenia zajęć laboratoryjnych, Omówienie przebiegu zajęć, zapoznanie z urządzeniami które będą używane podcza zajęć, instrukcje obsługi urządzeń, zasady BHP. Podział tematów ćwiczeń laboratoryjnych, omówienie zadań. Dyskusja dotycząca metodyki, technik i urządzeń podczas realizacji zadań laboratoryjnych. Zapoznanie z surowcami, materiałami. Projektowanie wyrobów ceramicznych Zaprojektowanie prostych form przestrzennych wyrobów ceramicznych, przy użyciu technik ręcznych i informatycznych. Wykonanie modelu wyrobów ceramicznych. Przeniesienie formy graficznej na bryłę wykonaną z gipsu ceramicznego (tworzywa sztucznego). Ocena ryzyka wystąpienia problemów technologicznych zaprojektowanego wyrobu (problemy z formowaniam, suszeniem, deformacja piroplastyczna) Wykonanie modelu wyrobów ceramicznych. Przeniesienie formy graficznej na bryłę wykonaną z gipsu ceramicznego (tworzywa sztucznego). Ocena ryzyka wystąpienia problemów technologicznych zaprojektowanego wyrobu (problemy z formowaniam, suszeniem, deformacja piroplastyczna) Zaprojektowanie i wykonanie narzędzi do formowania. Dobór technik formowania do zaprojektowanego wyrobu (formowanie z mas lejnych, plastycznych, półsuchych). Dobór materiałów do narzędzi do formowania. Zaprojektowanie i wykonanie narzędzi do formowania. Dobór materiałów do narzędzi do formowania. Wykonanie form. Zaprojektowanie i wykonanie narzędzi do formowania. 8 / 11

9 Dobór materiałów do narzędzi do formowania. Wykonanie form. Zaprojektowanie masy ceramicznej. Dobór masy w zależności od techniki formowania. Dobór surowców i obliczanie składów mas. Zestawienie receptury roboczej, mielenie i suszenie zestawu. Kontrola parametrów technologicznych masy (wytrzymałość mechaniczna na surowo, temperatury charakterystyczne, spiekalność, nasiąkliwość, wytrzymałość po wypaleniu). Korekta składu mas i/lub paramnetrów masy Przygotowanie masy ceramicznej, formowanie Przygotowanie masy w zależności od wybranej techniki formowania. Dobór parametrów reologicznych. Dobór modyfikatorów właściwości reologicznych, gęstości i innych paramtrów (masy lejne, plastyczne, półsuche). Kontrola parametrów reologicznych, korekta składu i/lub właściwości. Formowanie, suszenie, wykańczanie półfabrykatów, wypalanie biskwitowe. Formowanie wyrobów. Usuwanie defektów formowania w stanie wilgotnym. Suszenie wyrobów, obróbka wyrobów w stanie surowym po wysuszeniu. Wygładzanie powierzchni, usuwanie naddatków technologicznych. Doklejanie elementów dodatkowych. Wypalanie boskwitowe. Pojęcie wrażliwości na suszenie. Zaprojektowanie i przygotowanie szkliw ceramicznych. Dobór typu szkliwa do tworzywa ceramicznego. Wzór Segera szkliw. Dobór surowców do szkliwa. Oblicznie składów szkliw na podstawie wzoru Segera. Zestawienie szkliw, dobór parametrów mielenia i mielenie. Kontrola parametrów technologicznych szkliwa (gęstość, lejność, uziarnienie, temperatury charakterystyczne). Nanoszenie szkliwa i dekoracji. Ocena powierzchni wyrobu po wypaleniu biskwitowym, korekta wad. Nanoszenie szkliw (techniki ręczne, natryskowe). Dobór technik dekoracji (kalka ceramiczna, malowanie ręczne, sitodruk, malowanie aerografem, zdobienie metalami) Specjalne techniki zdobienia (proszki, granille, granulaty, pasty, lustra) Wypalanie końcowe wyrobów Dobór krzywej wypalania na podtawie badań masy i szkliwa. Wypalanie wyrobów w piecu komorowym. Kontrola parametrów gotowego wyrobu Określenie zgodności wyrobu z projektem. Ocena kształtu, szkliwa, zdobienia. Zdefiniowanie wad i miejsca powstawania w procesie wytwarzania. Określenie parametrów technicznych i użytkowych wyrobu. Zajęcia seminaryjne Techniki formowania wyrobów ceramicznych Odlewanie wyrobów z mas lejnych. Odlewanie klasyczne w formach gipsowych. Odlewanie ciśnieniowe Techniki formowania wyrobów ceramicznych Formowanie wyrobów z mas plastycznych. Wytłaczanie i prasowanie mas plastycznych. Parametry formowania. Formowanie wyrobów z mas półsuchych i suchych. Techniki prasowania. Proasowanie jednoosiowe. Prasowanie pseudoizostatyczne, prasowanie izostatyczne. 9 / 11

10 Techniki zdobienia wyrobów ceramicznych - wyroby stołowe i artystyczne Typy dekoracji na wyrobach stołowych. Sposoby nanoszenia dekoracji. Narzędzia do zdobienia. Wady dekorowania. Techniki zdobienia wyrobów ceramicznych - wyroby stołowe i artystyczne Zastosowanie metali szlachetnych w zdobieniu wyrobów stołowych. Nietypowe techniki zdobienia (techniki laserowe, trawienie itp) Techniki zdobienia wyrobów ceramicznych - wyroby stołowe i artystyczne Dekoracje stosowane w ceramice artystycznej. Zdobienie ręczne. Specjalne techniki zdobienia w ceramice artystycznej. Techniki zdobienia wyrobów ceramicznych - płytki ceramiczne Podział technik zdobienia płytek ceramicznych. Zdobienie w masie. Techniki wielozsypu, formowanie przed prasą. Techniki zdobienia wyrobów ceramicznych - płytki ceramiczne Zdobienie w ciągu technologicznym. Dekoracje specjalne. Linie technologiczne do zdobienia trzeciowypałowego. Techniki zdobienia wyrobów ceramicznych - płytki ceramiczne Podział technik zdobienia płytek ceramicznych. Zdobienie w ciągu technologicznym. Dekoracje specjalne. Linie technologiczne do zdobienia trzeciowypałowego. Wady dekoracji. Sposób obliczania oceny końcowej Egzamin 60% Ocena z laboratorium 20% Ocena z seminarium 20% Wymagania wstępne i dodatkowe Przedmiot specjalistyczny wykagający znajomości podstaw technologii ceramicznych i nauki o materiałch Brak dodatkowych wymagań wstępnych Zalecana literatura i pomoce naukowe Literatura specjalistyczna podawana na wykładach, seminariach i laboratoriach Publikacje naukowe osób prowadzących zajęcia związane z tematyką modułu Nie podano dodatkowych publikacji Informacje dodatkowe Brak 10 / 11

11 Nakład pracy studenta (bilans punktów ECTS) Forma aktywności studenta Przygotowanie do zajęć Przygotowanie sprawozdania, pracy pisemnej, prezentacji, itp. Samodzielne studiowanie tematyki zajęć Sumaryczne obciążenie pracą studenta Punkty ECTS za moduł Obciążenie studenta 120 godz 70 godz 70 godz 260 godz 9 ECTS 11 / 11