U C H W A Ł A N r V / / 1 6

Transkrypt

1 U C H W A Ł A N r V / / 1 6 R a d y G m i n y K o ś c i e r z y n a z d n i a 2 1 c z e r w c a r o k u w sprawie: rozpatrzenia wezwania Państwa: Przemysława Kluj, Sabiny Brzoskowskiej, Wandy Tyszkiewicz, Doroty Domagały, Iwony Brezy, Witolda Brezy, Danuty Tchórzewskiej, Bogusława Tchórzewskiego, Anieli Pietrowiak, Marcina Pietrowiak, Jolanty Grulkowskiej, Andrzeja Grulkowskiego do usunięcia naruszenia prawa Na podstawie art. 18 ust. 1, art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (jednolity tekst Dz.U. z 2016 r. poz.446 z póź.zm.) Rada Gminy Kościerzyna, uchwala co następuje : 1 1. Po rozpatrzeniu wezwania z dnia 29 marca 2016 r. (data wpływu r.) Państwa: Przemysława Kluj, Sabiny Brzoskowskiej, Wandy Tyszkiewicz, Doroty Domagały, Iwony Brezy, Witolda Brezy, Danuty Tchórzewskiej, Bogusława Tchórzewskiego, Anieli Pietrowiak, Marcina Pietrowiak, Jolanty Grulkowskiej, Andrzeja Grulkowskiego do usunięcia naruszenia interesu prawnego oraz naruszenia norm prawa materialnego przez podjęcie Uchwały Nr V/44/2007 z dnia 03 marca 2007 r. Rady Gminy Kościerzyna w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obrębu geodezyjnego Wdzydze, na terenie gminy Kościerzyna wezwanie uznaje się za niezasadne i odmawia się zmiany tej uchwały z powodów faktycznych i prawnych wskazanych w załączniku do niniejszej uchwały. 2. Załącznikiem do uchwały jest uzasadnienie Upoważnia się Przewodniczącego Rady Gminy do poinformowania stron o stanowisku Rady Gminy Kościerzyna. 2. W przypadku wniesienia skargi na Uchwałę Nr V/44/2007 z dnia 03 marca 2007 r. Rady Gminy Kościerzyna w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obrębu geodezyjnego Wdzydze, na terenie gminy Kościerzyna Rada Gminy udziela pełnomocnictwa Radcy Prawnemu Anecie Kostka do reprezentowania organu, przed wszystkimi sądami, w tym do wykonywania wszystkich czynności sądowych i pozasądowych, a także do udzielania dalszych pełnomocnictw. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia. 3 Przewodniczący Rady Gminy Andrzej Bober 1

2 UZASADNIENIE Załącznik do uchwały Nr V/173/16 Rady Gminy Kościerzyna z dnia 21 czerwca 2016 roku Wnioskodawcy Przemysław Kluj, Sabina Brzoskowska, Wanda Tyszkiewicz, Dorota Domagała, Iwona Breza, Witold Breza, Danuta Tchórzewska, Bogusław Tchórzewski, Aniela Pietrowiak, Marcin Pietrowiak, Jolanta Grulkowska, Andrzej Grulkowski są właścicielami, bądź współwłaścicielami nieruchomości położonych w Zabrodach ozn.nr 2/49, 2/38, 2/50, 2/44, 2/46, 2/47. Pismem datowanym na dzień 29 marca 2016 r., z datą wpływu 22 kwietnia 2016 r. wyżej wskazani wnioskodawcy wezwali Radę Gminy Kościerzyna do usunięcia naruszenia interesu prawnego oraz naruszenia norm prawa materialnego w Uchwale Nr V/44/2007 z dnia 03 marca 2007 r. Rady Gminy Kościerzyna w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obrębu geodezyjnego Wdzydze, na terenie gminy Kościerzyna (publik.dz.urz.woj.pom. Nr 106, poz.1720). We wniosku, złożonym na podstawie art. 101 ust.1 ustawy z dnia 08 marca 1990r o samorządzie gminnym, wnioskodawcy zarzucili Radzie Gminy naruszenie w/w uchwałą art.1 ust.1 i 2, art.10 ust.1 pk1 w związku z art.20 ust.1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, a tym samym bezprawne wprowadzenie dla działek ozn.nr 2/49, 2/38, 2/50, 2/44, 2/46, 2/47 położonych w Zabrodach, gmina Kościerzyna zakazu zabudowy i przeznaczeniu terenu przedmiotowych działek na cele rolne i leśne. Na wstępie organ wskazuje, że pismem datowanym na dzień 05 stycznia 2016 r. (data wpływu r.) wnioskodawca Przemysław Kluj wezwał Radę Gminy Kościerzyna do zaprzestania naruszenia prawa w związku z podjętą przez Radę Gminy Kościerzyna Uchwałą Nr V/44/07 z dnia 03 marca 2007 r. w sprawie uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obrębu Wdzydze, Gmina Kościerzyna. Wnioskodawca wskazane wezwanie również oparł na treści art. 101 ust.1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, zgodnie z którym każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego. W treści wezwania z dnia 05 stycznia 2016 r. podnosząc analogiczne zarzuty jak w wezwaniu złożonym wraz z innymi podmiotami w dniu 22 kwietnia 2016 r. w odniesieniu do wskazanej na wstępie uchwałę Rady Gminy. Rada Gminy Kościerzyna Uchwałą nr II/128/16 z dnia 08 marca 2016 r nie uwzględniła w/w wezwania do usunięcia naruszenia prawa, uchwała ta została doręczona Panu Przemysławowi Kluj w dniu 18 marca 2016 r. W związku z powyższym, mając na uwadze fakt, iż zarzuty wskazane przez Pana Przemysława Kluj zostały wnikliwie rozpatrzone i wyjaśnione w uzasadnieniu do uchwały Nr /128/16 z dnia 08 marca 2016 r. w sprawie wezwania do usunięcia naruszenia prawa należy uznać, że brak jest podstaw dla uwzględnienia wezwania i organ podtrzymuje wcześniej wyrażone stanowisko w przedmiotowym zakresie. 2

3 Mając na względzie powyższe oraz fakt, że w przedmiotowym wezwaniu poza Panem Przemysławem Kluj występuje szerszy krąg podmiotów wnoszących wezwanie do sunięcia naruszenia prawa organ ustosunkowując się do zarzutów złożonych w dniu 22 kwietnia 2016 r. wyjaśnia: Dla obszaru geodezyjnego Wdzydze, miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego został uchwalony uchwałą nr V/44/07 z dnia 03 marca 2007 r. (publik.dz.urz.woj.pom. Nr 106, poz.1720). W celu oceny zgodności uchwały z przepisami prawnymi, uchwała została przedstawiona Wojewodzie Pomorskiemu, który nie wniósł uwag do jej treści. Przedmiotowy plan zagospodarowania opublikowany został w Dzienniku Urzędowym Województwa Pomorskiego nr 106, poz.1720 z dnia 11 czerwca 2007 r. Plan ten wszedł w życie i zaczął obowiązywać z dniem 11 lipca 2007 r. zgodnie z 12 uchwały. Plan został uchwalony po stwierdzeniu zgodności z ustaleniami zawartymi w uchwale nr VIII/295/2002 r, z dnia r dotyczącą ustalenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. Stosownie do zapisów Uchwały Nr V/44/07 Rady Gminy Kościerzyna z dnia 03 marca 2007 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obrębu geodezyjnego Wdzydze, nieruchomości ozn.nr 2/49, 2/38, 2/50, 2/44, 2/46, 2/47 położone w Zabrodach, obręb geodezyjny Wdzydze, gmina Kościerzyna znajdują się na obszarze oznaczonym w planie zagospodarowania symbolem 82 R/ ZL tj. tereny rolnicze oraz lasy. Ponadto stosownie do zapisów studium, obowiązującego w dacie podejmowania wskazanej powyżej uchwały, uchwalonego uchwałą nr VIII/295/2002r z dnia 10 października 2002 r przedmiotowe nieruchomości nigdy nie były przeznaczone na cele mieszkaniowe, bądź inne formy zabudowy. Stosownie do zapisów w/w studium położona są ona na obszarze oznaczonym jako grunty rolne z rozproszoną zabudową zagrodową. Zgodnie ze studium, działki położone zostały w strefie A w granicach obszaru funkcjonalnego A.a.4. Strefa A określona została jako strefa intensywnego użytkowania i zagospodarowania rekreacyjnego WPK i OCHK; obejmuje południowozachodnią część gminy, obszar cenny przyrodniczo, intensywnie użytkowany dla potrzeb rekreacji o dużym nacisku inwestycyjnym, obowiązuje priorytet działań ochronnych przed inwestycjami i stagnacja zagospodarowania rekreacyjnego oraz rozwoju przestrzennego wsi (za wyjątkiem m.łubiana); A.a.4 - rejon jez. Schodno, rzeki Czarna Woda (Wda), jeż.radolne jelenie Gołuń- Wdzydze Supinko położone są w obrębie Wdzydzkiego Parku Krajobrazowego, co stanowi ważne uwarunkowanie kształtowania zainwestowania, ze względu na stan obciążenia rekreacyjnego środowiska przyrodniczego i jego charakter oraz w aspekcie uwarunkowań prawnych wymagają one powstrzymania dalszego rozwoju bazy noclegowej, zwłaszcza indywidualnej oraz rozwoju infrastruktury turystycznej dla obsługi użytkowników istniejących, bardzo licznych obiektów.. D Tym samym podkreślić należy, że z zapisów studium wynika jednoznacznie, iż w granicach obszaru funkcjonalnego A.a.4, do którego należą wskazane przez wnioskodawców nieruchomości ze względu na stan obciążenia rekreacyjnego 3

4 środowiska tereny te wymagają powstrzymania dalszego rozwoju bazy noclegowej, zwłaszcza indywidualnej. Przedmiotowe nieruchomości nie znajdowały się także się w granicach obszarów wskazywanych w Studium jako rozwojowe dla nowego zainwestowania. Na mocy nieobowiązujących już ustaleń Uchwały Rady Narodowej Miasta i Gminy z dnia 27 kwietnia 1990 roku Nr XIV/54/90 z dnia 27 kwietnia 1990 r. (publik. w Dz.Urz.Woj.Gd.Nr 16, poz.118) z póź.zm. przedmiotowe nieruchomości przeznaczone były pod tereny upraw polowych i ogrodniczych. Zgodnie z cytowanym art.67 ust.1 ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym (j.t. Dz.U.Nr 15, poz.139 z 1999 r. z póź.zm.), z dniem 01 stycznia 2003 r. w/w plan przestał obowiązywać. Przedmiotowe nieruchomość nigdy też nie były zabudowane. Stosownie do zapisów ewidencji gruntów przedmiotowe nieruchomości oznaczona są symbolem RVI, co stosownie do Rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków oznaczą, że oznaczone są symbolem PS VI, co stanowi, iż są to grunty rolne. Wskazuje się także, że przedmiotowe nieruchomości położone są na obszarze Wdzydzkiego Parku Krajobrazowego, dla którego jeszcze wg ustawy z 2001 o ochronie przyrody ustanowiono plan ochrony - Rozporządzenie 6/2001 Wojewody Pomorskiego z dnia 7 sierpnia 2001 r. (Dz. Urz. Woj.Pom. Nr 64 z 2001 poz. 748), jak również położone są na obszarze ochrony siedlisk Natura 2000 PLH Jeziora Wdzydzkie. Dla Wdzydzkiego Parku Krajobrazowego ustanowiono Plan Ochrony Wdzydzkiego Parku Krajobrazowego, który określa istotne zasady ochrony krajobrazu. Na podstawie nowej ustawy o ochronie przyrody (z 2004 r.) Wojewoda Pomorski Rozporządzeniem nr 52/06 z dnia 15 maja 2006 r. Dz.Urz.Woj.Pom. Nr 58 poz w sprawie Wdzydzkiego Parku Krajobrazowego ustanowił park w rozumieniu nowej ustawy i określił w nim obowiązujące zasady w 2 tego rozporządzenia w pkt 8) określono, że celem ochrony Parku jest ochrona i rewaloryzacja mozaiki krajobrazu leśnego i rolniczego, a także specyficznych wnętrz krajobrazowych oraz przedpoli i punktów i ciągów widokowych, zaś w pkt 9) określono, że celem ochrony Parku jest oszczędne użytkowanie i planowe, kompleksowe kształtowanie przestrzeni uwzględniające ochronę walorów krajobrazowych, w tym lokalnego krajobrazu kulturowego. Lokalizacja zabudowy na wskazanych nieruchomościach nie jest zgodna z celami ochrony krajobrazu ustanowionymi w rozdziale 3, działu II tego planu ochrony. Ponadto w Dziale III, rozdziale 2 Ochrona środowiska kulturowego pkt D Wnioski szczegółowe i zalecenia dla ochrony wartości kulturowych jednostek osadniczych pkt 7d dla obrębu Wdzydze zapisano zakaz przeznaczenia nowych terenów pod rozwój zabudowy rekreacyjnej. Dodatkowo w Dziale IV, Rozdziale 1 Rozwój i struktura funkcjonalno przestrzenna zapisano w pkt 7 Za podstawowe działania prowadzące do ukształtowania pożądanej 4

5 struktury funkcjonalno- przestrzennej Parku uznaje się ( ) pkt 2 w sferze przestrzennej ( ) p.pkt c) lokalizowanie nowego zainwestowania przede wszystkim na obszarach już zainwestowanych i w ich sąsiedztwie, d) ograniczone inwestowanie na nowych terenach (konieczne np. w przypadku obsługi rozproszonego ruchu rekreacyjnego), e) nie tworzenie nowych dużych koncentracji zagospodarowania ( ). Powyższe ustalenia wskazują na zasadność ograniczenia zabudowy w celu ochrony wartości przyrodniczych i krajobrazowych jako interesu zbiorowego. Zgodnie z ustawą o ochronie przyrody działania w zakresie ochrony przyrody mają na celu zabezpieczenie lub przywrócenie walorów przyrodniczych (w tym krajobrazu) jako wartości samych w sobie. Ustalenia planów miejscowych muszą respektować przepisy ustaw dotyczące ochrony przyrody i ochrony środowiska, a art. 1 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym wyraźnie wskazuje, że w planie zagospodarowania uwzględnia się zwłaszcza: walory architektoniczne i krajobrazowe. Zgodnie z art. 15 ust.2 ustawy o p.i.z.p. obowiązkowo w planie miejscowym uwzględnia się pkt 3) zasady ochrony przyrody (patrz: plan ochrony WPK), pkt 7) granice i sposoby zagospodarowania terenów lub obiektów podlegających ochronie [w tym przyrody], ustalonych na podstawie odrębnych przepisów, pkt 9) szczególne warunki zagospodarowania terenów oraz ograniczenia w ich użytkowaniu, w tym zakaz zabudowy [np. w celu zachowania walorów przyrodniczych lub krajobrazowych]. W tym miejscu organ wskazuje, że stosownie do ustaleń miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, które obowiązywały do dnia 31 grudnia 2002 r.,a które utraciły moc 01 stycznia 2003 r., przedmiotowe nieruchomości nigdy nie stanowiły nieruchomości przeznaczonych pod zabudowę, jak również nigdy nie były zabudowane. Przedmiotowe nieruchomość, jak wskazano wyżej, stanowiły grunty rolne. W tym stanie rzeczy, mając na uwadze wyżej cytowane zapisy ustaw i rozporządzeń oraz studium, należało dojść do wniosku, iż zapisy miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego przyjęte kwestionowaną uchwałą, dokonujące przeznaczenia działki wnioskodawcy pod tereny rolne oraz lasy, pozostają w zgodności z zapisami studium. Wprowadzenie zakazu nowej zabudowy na przedmiotowym obszarze było i jest zatem uzasadnione względami przyrodniczymi i krajobrazowymi. Kwestionowane ustalenia planu nie naruszają interesu prawnego wnioskodawców gdyż są wyrazem samodzielności planistycznej gminy, wynikającej z art. 3 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Zgodnie z art. 3 ust 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy. Zgodnie z art. 4 wyżej 5

6 cytowanej ustawy ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z art.9 w celu określenia polityki przestrzennej gminy, w tym lokalnych zasad zagospodarowania przestrzennego, rada gminy podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzania studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, zwanego studium. Ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych. Wyżej wskazane regulacje statuują tak zwane władztwo planistyczne organów samorządu terytorialnego. Organ podkreśla także, że ustawa o samorządzie gminnym z dnia r. w art.7 ust.1 sprawy z zakresu ładu przestrzennego wymienia na pierwszym miejscu w grupie zadań własnych gminy. Są pewne obszary krajobrazowo-przyrodnicze, które wymagają szczególnej ochrony i taka sytuacja zaistniała w niniejszej sprawie. Rada Gminy podkreśla, że wnioskodawcy pomimo zapisów zawartych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego obrębu Wdzydze i wynikających zakazów zabudowy, zachowują prawo własności nieruchomości. Sam fakt ograniczenia w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego sposobu korzystania z nieruchomości stanowiącej ich własność/współwłasność nie ogranicza w korzystaniu z ich nieruchomości w sposób dotychczasowy. Jak wskazano powyżej przedmiotowa nieruchomość stanowiła grunty rolne i takie przeznaczenie tego terenu zachowano w mpzp. Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym jest jedną z ustaw wyznaczających granice władania rzeczą przez właściciela i użytkownika wieczystego. Z mocy ustaw regulujących problematykę planowania przestrzennego, organy gminy zostały upoważnione do ingerencji w prawo własności i użytkowania wieczystego innych podmiotów w celu ustalenia przeznaczenia i zagospodarowania terenów położonych na obszarze gminy. Realizując powyższe uprawnienia Rada Gminy działała w granicach przysługującego jej uznania. Stanowisko takie wyraził m.in. Naczelny Sąd Administracyjny w orzeczeniu o sygn. akt IV SA 237/01. Zdaniem Sądu plan miejscowy wespół z innymi przepisami kształtuje sposób wykonywania własności, nie rozstrzyga o prawie własności, a tylko o sposobie jej wykonywania, z tych względów nie można podzielać zarzutów, że plan miejscowy bezprawnie rozporządza mieniem skarżącego. Z kolejnego orzeczenia Sądu (sygn. akt IV SA 514/03) jednoznacznie wynika, że brak zgodności zamierzeń skarżących co do sposobu wykorzystania działki z treścią projektu planu nie oznacza, że zapisy planu i podjęta uchwała są niezgodne z prawem. W szczególności nie oznacza to, że przyjęte w projekcie planu rozwiązania są sprzeczne z konstytucją, która choć chroni własność indywidualną to dozwala nawet na wywłaszczenie nieruchomości na cel publiczny za słusznym odszkodowaniem. Rada Gminy wskazuje, że z zapisów Konstytucji RP, w szczególności art.21, statuującego zasadę ochrony własności, nie można wyprowadzać przyzwolenia dla nieograniczonego wykorzystania wszelkich gruntów pod zabudowę. 6

7 Rada Gminy jest organem, który uchwalając plany miejscowe musi pogodzić interesy indywidualne z interesami całej społeczności samorządowej. Badając niniejszą sprawę Rada Gminy Kościerzyna wskazuje, że gmina z mocy ustawy (art. 3 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym) posiada uprawnienia do samodzielnego rozstrzygania o przeznaczeniu i zasadach zagospodarowania terenu i że w swoich działaniach ograniczona jest tylko przez normy prawa materialnego. Organ podkreśla także, że ustalone zasady zagospodarowania nieruchomości mogą naruszać interes prawny, ale dzieje się to w zgodzie z obowiązującym prawem i w ramach przysługujących gminie uprawnień. W niniejszej sprawie, w ocenie Rady Gminy uchwalony plan miejscowy zgodny jest z zapisami obowiązującego prawa, w tym studium tym samym, Rada Gminy Kościerzyna stwierdza, iż w sprawie nie został naruszony żaden przepis prawa materialnego, zaś wprowadzony zakaz mieści się w granicach władztwa planistycznego. W ocenie organu przyjęcie, że gmina nie może wyłączyć pewnych gruntów spod zabudowy, kierując się interesem społecznym, gdyż sprzeciwiają się temu ich właściciele, podważałoby istotę przysługującego gminie władztwa planistycznego i naruszałoby przepis ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym. W związku z powyższym stwierdzić należy, iż zaskarżona uchwała nie narusza interesu prawnego wnioskodawców, a w ocenie organu gmina nie naruszyła przysługującego im władztwa planistycznego. W wyniku uchwalenia zaskarżonej uchwały nie nastąpiła bowiem zmiana przeznaczenia spornych działek, a tym samym nie nastąpiło rozszerzenie ingerencji gminy w sferę wykonywania prawa własności wnioskodawców. Ponadto organ wskazuje, że sam fakt istnienia na wskazanym przez skarżącego obszarze nielegalnej zabudowy nie zasługuje na ochronę prawną. Mając na względzie powyższe ustalenia Rada Gminy uznaje wezwanie do usunięcia interesu prawnego za niezasadne i odmawia się zmiany wskazanej uchwały. 7